31993R0207

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 207/93

z dnia 29 stycznia 1993 r.

określające treść załącznika VI do rozporządzenia (EWG) nr 2029/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych oraz ustanawiające szczegółowe zasady w celu wykonania przepisów art. 5 ust. 4 tego rozporządzenia

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 r. wsprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych [1], w szczególności jego art. 5 ust. 7 i 8;

a także mając na uwadze, co następuje:

do celów art. 5 ust. 3 lit. b) i c) oraz ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 (zwanego dalej "rozporządzeniem"), pełen wykaz musi zostać ustanowiony w sekcjach A, B i C załącznika VI do tego rozporządzenia;

do celów tych trzech sekcji załącznika VI do rozporządzenia, pewne definicje muszą być rozwinięte w celu zapewnienia spójność z innymi powiązanymi przepisami regulacyjnymi Wspólnoty;

wszelkie składniki lub substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które należy wymienić w załączniku VI do rozporządzenia, powinny być stosowane wyłącznie zgodnie z prawnymi wymogami dotyczącymi przygotowywania środków spożywczych i zgodnie z dobrą praktyką ich wytwarzania;

załącznik VI do rozporządzenia powinien uwzględniać oczekiwania konsumentów, że przetworzone produkty, będące efektem produkcji ekologicznej, zawierają głównie takie składniki, jakie występują w przyrodzie;

jednakże inne składniki lub substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które mogą być wykorzystywane podczas zwykłego przetwarzania środków spożywczych, szczególnie te, które występują w przyrodzie, mogą być zawarte w załączniku VI do rozporządzenia, pod warunkiem że zostało wykazane, że bez stosowania takich substancji niemożliwe jest wytworzenie lub zakonserwowanie ekologicznych środków spożywczych;

w odniesieniu do enzymów otrzymanych z mikroorganizmów należy dodatkowo zbadać, czy tego rodzaju produkty, uzyskane z mikroorganizmów genetycznie modyfikowanych w rozumieniu dyrektywy Rady 90/220/EWG [2], mogą być stosowane do środków spożywczych, na których etykietach podana jest informacja o produkcji metodami ekologicznymi; sprawa ta zostanie szczegółowo zbadana, gdy stosowanie tego rodzaju enzymów w środkach spożywczych zostanie zatwierdzone zgodnie z odnośnym ustawodawstwem wspólnotowym;

wymieniony załącznik VI trzeba będzie regularnie korygować w świetle zdobytych doświadczeń i rozwoju sytuacji pod względem dostępności na rynku wspólnotowym pewnych wytwarzanych ekologicznie składników pochodzenia rolniczego;

szczegółowe zasady wprowadzania w życie derogacji na podstawie art. 5 ust. 4 rozporządzenia są niezbędne dla zapewnienia spójnego wprowadzania w życie tej derogacji w Państwach Członkowskich, dopóki produkty objęte derogacją nie zostały zamieszczone w sekcji C załącznika VI do rozporządzenia;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Treść załącznika VI do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 jest określona w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Nie wprowadza się zmian w sekcjach A i B, dopóki nie zostaną spełnione przynajmniej poniższe wymagania:

a) dla dodatków do środków spożywczych objętych załącznikiem VI sekcja A pkt 1: bez uszczerbku dla wymagań dotyczących zatwierdzenia dodatków przewidzianych w dyrektywie Rady 89/107/EWG [3], uwzględnione są tylko te substancje, co do których zostało wykazane, że bez stosowania takich substancji niemożliwe jest wytworzenie lub zakonserwowanie takich środków spożywczych;

b) dla substancji pomocniczych dla przetwórstwa objętych załącznikiem VI sekcja B: uwzględniane są tylko te substancje, które są dopuszczone w ogólnym przetwórstwie spożywczym i co do których zostało wykazane, że bez stosowania takich substancji niemożliwe jest wytworzenie takich środków spożywczych.

Artykuł 3

1. Dopóki składnik pochodzenia rolniczego nie został objęty sekcją C załącznika VI do rozporządzenia, składnik ten może być stosowany zgodnie z derogacją przewidzianą w art. 5 ust. 4 wymienionego rozporządzenia pod następującymi warunkami:

a) podmiot gospodarczy zgłosił właściwemu organowi Państwa Członkowskiego wszelkie niezbędne dowody wykazujące, że wspomniany składnik spełnia warunki przewidziane w art. 5 ust. 4; oraz

b) właściwy organ Państwa Członkowskiego zezwolił na jego stosowanie przez okres nie dłuższy niż trzy miesiące, który to okres może ulec skróceniu, jeżeli okaże się, że rezerwy wspomnianego składnika są dostępne we Wspólnocie.

2. Gdy zezwolenie określone w ust. 1 zostało przyznane, Państwo Członkowskie bezzwłocznie zgłasza innym Państwom Członkowskim i Komisji następujące informacje:

a) datę wydania zezwolenia;

b) nazwę składnika pochodzenia rolniczego;

c) wymagane ilości i ich uzasadnienie;

d) przyczyny i przewidywany czas trwania niedoboru.

3. Jeżeli informacje przekazane przez którekolwiek z Państw Członkowskich Komisji i Państwu Członkowskiemu, które przyznało zezwolenie, wykazują, że rezerwy są dostępne w czasie trwania niedoboru, Państwo Członkowskie rozważa cofnięcie zezwolenia lub skrócenie okresu jego ważności oraz zawiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o podjętych środkach w ciągu 10 dni od daty otrzymania informacji.

4. Na wniosek Państwa Członkowskiego lub z inicjatywy Komisji, sprawa jest przekazywana do zbadania komitetowi, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 14 może być podjęta decyzja o cofnięciu zezwolenia lub o zmianie okresu jego ważności, bądź, gdzie sytuacja tego wymaga, o objęciu tego składnika załącznikiem VI, sekcja C.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie piętnastego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 stycznia 1993 r.

W imieniu Komisji

René Steichen

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1.

[2] Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str 15.

[3] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str 27.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

ZAŁĄCZNIK VI

WPROWADZENIE

Do celów niniejszego Załącznika stosuje się następujące definicje:

1. składniki: substancje w rozumieniu art. 4 rozporządzenia, objęte ograniczeniami określonymi w art. 6 ust. 4 dyrektywy Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi finalnemu [1].

2. składniki pochodzenia rolniczego:

a) pojedyncze produkty rolne i produkty pozyskane z nich w wyniku właściwego mycia, czyszczenia, procesu obróbki termicznej i/lub mechanicznej i/lub procesów fizycznych prowadzących do zmniejszenia zawartości wilgoci w produkcie;

b) również produkty pozyskane z tych określonych w lit a) przez zastosowanie innych procesów wykorzystywanych w przetwórstwie spożywczym, o ile produkty te nie są traktowane jako dodatki do środków spożywczych lub aromaty zdefiniowane w pkt 5 lub 7 poniżej.

3. składniki pochodzenia nierolniczego: składniki inne niż składniki pochodzenia rolniczego i zaliczane do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

3.1. dodatki do środków spożywczych, w tym nośniki dodatków do środków spożywczych, zgodnie z definicją podaną w pkt 5 i 6 poniżej;

3.2. aromaty, zgodnie z definicją podaną w pkt 7 poniżej;

3.3. woda i sól;

3.4. preparaty na bazie mikroorganizmów;

3.5. minerały (w tym pierwiastki śladowe) i witaminy;

4. substancje pomocnicze dla przetwórstwa: substancje w rozumieniu art. 1 ust. 3 lit a) dyrektywy Rady 89/107/EWG [2] w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

5. dodatki do środków spożywczych: substancje w rozumieniu art. 1 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 89/107/EWG i objęte tą dyrektywą lub dyrektywą ogólną na mocy art. 3 ust. 1 dyrektywy 89/107/EWG;

6. nośniki, w tym nośniki w postaci rozpuszczalnika: dodatki do środków spożywczych stosowane do rozpuszczania, rozcieńczania, rozpraszania lub innego sposobu fizycznej modyfikacji dodatku do środków spożywczych, niemające wpływu na jego funkcję technologiczną, w celu ułatwienia przechowywania, zastosowania lub wykorzystania;

7. aromat: substancje i produkty w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy Rady 88/388/EWG z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących aromatów przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych przeznaczonych do ich wytwarzania [3] i objętych tą dyrektywą.

ZASADY OGÓLNE

Sekcje A, B i C obejmują składniki i substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które można stosować podczas przygotowywania środków spożywczych składających się zasadniczo z jednego lub więcej składników pochodzenia roślinnego, określone w art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia, z wyjątkiem win.

Bez względu na odniesienie do jakiegokolwiek składnika w sekcji A i C lub jakiejkolwiek substancji pomocniczej dla przetwórstwa w sekcji B, każdy składnik lub każda taka substancja pomocnicza dla przetwórstwa, są stosowane wyłącznie zgodnie z odnośną legislacją wspólnotową i/lub ustawodawstwem krajowym spełniającymi wymagania Traktatu, a w razie ich braku, zgodnie z zasadami dobrej praktyki wytwarzania w zakresie środków spożywczych. Dodatki są stosowane przede wszystkim zgodnie z przepisami dyrektywy 89/107/EWG, a we odpowiednich sytuacjach, zgodnie z przepisami dowolnej dyrektywy ogólnej, na mocy w art. 3 ust 1 dyrektywy 89/107/EWG; aromaty są stosowane zgodnie z przepisami dyrektywy 88/388/EWG, a rozpuszczalniki zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 88/344/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie rozpuszczalników ekstrakcyjnych stosowanych w produkcji środków spożywczych i składników żywności [4].

SEKCJA A – SKŁADNIKI POCHODZENIA NIEROLNICZEGO (OKREŚLONE W ART. 5 UST. 3 LIT. B) ROZPORZĄDZENIA (EWG) nr 2092/91):

A.1. Dodatki do środków spożywczych, w tym nośniki

| Nazwa | Specjalne warunki |

E 170 | Węglany wapnia | - |

E 270 | Kwas mlekowy | - |

E 290 | Dwutlenek węgla | - |

E 296 | Kwas jabłkowy | - |

E 300 | Kwas askorbinowy | - |

E 322 | Lecytyny | - |

E 330 | Kwas cytrynowy | - |

E 334 | Kwas winowy (L(+)-) | - |

E 335 | Winian sodu | - |

E 336 | Winian potasu | - |

E 400 | Kwas alginowy | - |

E 401 | Alginian sodu | - |

E 402 | Alginian potasu | - |

E 406 | Agar | - |

E 410 | Żywica z nasion grochodrzewu | - |

E 412 | Guma Guar | - |

E 413 | Guma tragakantowa (tragakant) | - |

E 414 | Guma arabska (guma senegalska) | - |

E 415 | Guma ksantanowa | - |

E 416 | Guma karaganowa | - |

E 440(i) | Pektyna | - |

E 500 | Węglany sodu | - |

E 501 | Węglany potasu | - |

E 503 | Węglany amonu | - |

E 504 | Węglany magnezu | - |

E 516 | Siarczan wapniowy | CR |

E 938 | Argon | - |

E 941 | Azot | - |

E 948 | Tlen | - |

Nazwa | Specjalne warunki |

Woda | |

Chlorek wapnia | koagulator |

Węglan wapnia | |

Wodorotlenek wapnia | koagulator |

Chlorek magnezu | koagulator |

Węglan potasu | suszenie winogron |

Dwutlenek węgla | |

Azot | |

Etanol | rozpuszczalnik |

Tanina (kwas garbnikowy) | środek wspomagający filtrację |

Albumina białka jaja kurzego | |

Kazeina | |

Żelatyna | |

Karuk | |

Oleje roślinne | środki natłuszczające i przeciwprzyczepne |

Dwutlenek krzemu w żelu lub jego roztwór koloidalny | |

Węgiel aktywny | |

Talk | |

Bentonit | |

Kaolin (glinka kaolinowa) | |

Ziemia okrzemkowa | |

Perlit | |

Łupiny orzechów leszczynowych | |

Wosk pszczeli | środek natłuszczający |

Wosk karnauba | środek natłuszczający |

Preparaty na bazie mikroorganizmów i enzymów:

i) wszelkie preparaty na bazie mikroorganizmów zazwyczaj stosowane w przetwórstwie spożywczym z wyjątkiem mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 90/220/EWG;

ii) mikroorganizmy modyfikowane genetycznie w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 90/220/EWG:

jeżeli zostały włączone zgodnie z procedurą decyzyjną przyjętą w art. 14.

SEKCJA C – SKŁADNIKI POCHODZENIA ROLNICZEGO NIEWYTWORZONE METODAMI EKOLOGICZNYMI, OKREŚLONE W ART. 5 UST. 4 ROZPORZĄDZENIA (EWG) NR 2092/91

C.1. Nieprzetworzone produkty roślinne oraz produkty z nich pozyskane w wyniku procesów określonych w definicji 2 a):

C.1.1. Jadalne owoce, orzechy i nasiona:

Orzechy kokosowe

Orzechy brazylijskie

Orzechy nerkowca

Daktyle

Ananasy

Owoce mango

Papaje

Tarnina

Kakao

Marakuja (owoc męczennicy)

Orzeszki cola

Orzeszki ziemne

Owoce dzikiej róży

Kolce wierzbowe

Czarne jagody

Syrop klonowy

Chinina

Szkarłat

Nasiona chrzanu

Nasiona dyni

Owoce pinii

Nasiona rzodkwi

C.1.2. Jadalne przyprawy i zioła

Wszystkie produkty z wyjątkiem tymianku

C.1.3. Zboża

Proso

Dziki ryż (Zizania plauspra)

C.1.4. Nasiona i owoce oleiste

Nasiona sezamu

C.1.5. Różne

Algi, w tym wodorosty

C.2. Produkty roślinne przetworzone w wyniku procesów określone w definicji 2 b):

C.2.1. Tłuszcze i oleje, rafinowane lub nierafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie, pozyskane z innych roślin niż:

oliwka,

słonecznik

C.2.2. Cukry; skrobia; inne produkty ze zbóż i bulw

Cukier trzcinowy i z buraków cukrowych

Skrobie wytwarzane ze zbóż i bulw, niemodyfikowane chemicznie

Papier ryżowy

Gluten

C.2.3. Różne

Sok cytrynowy

Ocet ze sfermentowanych napojów innych niż wino

C.3. Produkty zwierzęce

Miód

Żelatyna

Mleko w proszku i odtłuszczone mleko w proszku

Jadalne organizmy wodne nieuzyskane w ramach akwakultury

[1] Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

[2] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.

[3] Dz.U. L 184 z 15.7.1988, str. 61.

[4] Dz.U. L 157 z 24.6.1988, str. 28.

--------------------------------------------------