31983R2289

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2289/83

z dnia 29 lipca 1983 r.

ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 70–78 rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych [1], w szczególności jego art. 143,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuły 70–78 rozporządzenia (EWG) nr 918/83 zastępuje rozporządzenie Rady (EWG) nr 1028/79 z dnia 8 maja 1979 r. w sprawie przywozu zwolnionych z należności celnych przywozowych, przewidzianych we Wspólnej Taryfie Celnej, wyrobów do użytku przez osoby niepełnosprawne [2]; w związku z tym konieczne jest zastąpienie rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2783/79 z dnia 12 grudnia 1979 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia (EWG) nr 1028/79 [3] nowym rozporządzeniem ustanawiającym przepisy w celu wykonania art. 70–78 rozporządzenia (EWG) nr 918/83;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zwolnień Celnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy w celu wykonania art. 70–78 rozporządzenia (EWG) nr 918/83, zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym".

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY STOSOWANE DO PRZYWOZU DOKONYWANEGO PRZEZ INSTYTUCJE LUB ORGANIZACJE

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

A. Obowiązki instytucji lub organizacji będącej odbiorcą towarów

Artykuł 2

1. Zwolnienie z należności celnych przywozowych towarów, o których mowa w art. 71, 72 ust. 1 i 2 oraz art. 74 rozporządzenia podstawowego, pociąga za sobą następujące obowiązki dla instytucji lub organizacji będącej odbiorcą:

- bezpośredniego wysłania wymienionych towarów do zadeklarowanego miejsca przeznaczenia,

- włączenia do swoich zapasów,

- wykorzystania towarów wyłącznie w celach określonych w wymienionych artykułach.,

- ułatwienie właściwym organom wszelkiej kontroli, którą organy te uznają za niezbędną w celu zapewnienia spełnienia warunków wymaganych dla stosowania zwolnienia z należności celnych przywozowych.

2. Kierujący instytucją lub organizacją będącą odbiorcą lub jego upoważniony przedstawiciel przedkłada właściwym organom deklarację poświadczającą zapoznanie się z obowiązkami, o których mowa w ust. 1, i zawierającej zobowiązanie do ich stosowania.

Właściwe organy mogą żądać, aby deklaracja, określona w poprzednim akapicie, była przedstawiana przy każdym przywozie lub przy niektórych przywozach, lub dla wszystkich przywozów, które mają być dokonane przez instytucję lub organizację będącą odbiorcą.

B. Przepisy stosowane w przypadku użyczenia, wynajęcia lub zbywania towarów

Artykuł 3

1. W przypadku stosowania przepisu art. 77 ust. 2 akapit drugi zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego instytucja lub organizacja, której towar został użyczony, wynajęty lub zbyty z przeznaczeniem dla osób niepełnosprawnych, zobowiązana jest, licząc od dnia jego odbioru, do spełnienia obowiązków, o których mowa w art. 2.

2. Jeżeli organizacja lub instytucja, której towar został użyczony, wynajęty lub zbyty, znajduje się w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym znajduje się instytucja lub organizacja użyczająca, wynajmująca lub zbywająca, wysłanie takich artykułów do Państwa Członkowskiego wiąże się z wydaniem przez właściwy urząd celny Państwa Członkowskiego wysyłającego kopii formularza kontrolnego T nr 5, zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 223/77, w celu zapewnienia, że użycie towaru nadal będzie uprawniać go do korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych.

W tym celu na formularzu kontrolnym w rubryce "pozostałe" w polu 104 umieszcza się jedną z następujących pozycji:

- ,

- ,

- ,

- .

- ,

- ,

- .

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do użyczenia, wynajęcia lub zbycia części zamiennych, składowych lub specjalnego wyposażenia do przedmiotów przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, jak również do narzędzi używanych do utrzymania, kontroli, kalibrowania lub naprawy towarów, które zostały zwolnione z należności celnych przywozowych na mocy art. 71 akapit drugi i art. 72 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

TYTUŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE ZWOLNIENIA TOWARÓW Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH OKREŚLONYCH W ART. 71 AKAPIT PIERWSZY ROZPORZĄDZENIA PODSTAWOWEGO

Artykuł 4

1. W celu skorzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych towaru przeznaczonego dla osób niewidomych zgodnie z art. 71 akapit pierwszy rozporządzenia podstawowego kierujący instytucją lub organizacją będącą odbiorcą lub jego upoważniony przedstawiciel przedkłada wniosek do właściwych organów Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się ta instytucja lub organizacja.

Do takiego wniosku należy dołączyć wszelkie informacje, które właściwe organy uznają za niezbędne w celu ustalenia, czy warunki przewidziane dla stosowania zwolnienia zostały spełnione.

2. Właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja lub organizacja będąca odbiorcą, bezpośrednio orzekają w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 1.

TYTUŁ III

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE ZWOLNIEŃ TOWARÓW Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH OKREŚLONYCH W ART. 72 UST. 1 ROZPORZĄDZENIA PODSTAWOWEGO

Artykuł 5

Do chwili, gdy decyzją Komisji przyjętą zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8 ust. 3 i 4 nie zostanie stwierdzone, że zwolnienie z należności celnych przywozowych towarów, o którym mowa w art. 72 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, może przynieść uszczerbek w wytwarzaniu towarów równoważnych na terytorium Wspólnoty, zwolnienie stosuje się bez sprawdzenia, czy warunek, określony w art. 72 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, jest spełniony.

Artykuł 6

1. W celu skorzystania na podstawie art. 72 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ze zwolnienia z należności celnych przywozowych towaru przeznaczonego dla osób niepełnosprawnych kierujący instytucją lub organizacją będącą odbiorcą lub jego upoważniony przedstawiciel przedkłada wniosek do właściwych organów Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się ta instytucja lub organizacja.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, musi zawierać następujące informacje dotyczące danego towaru:

a) dokładną, stosowaną przez producenta nazwę handlową towaru, jego przypuszczalną klasyfikacje we Wspólnej Taryfie Celnej, jak również rzeczywiste parametry techniczne, które pozwalają na uznanie towaru za specjalnie przeznaczony do nauczania, zatrudnienia lub podnoszenia kwalifikacji osób niepełnosprawnych;

b) nazwisko lub firmę i adres producenta, a o ile to możliwe – również dostawcy;

c) kraj pochodzenia towaru;

d) miejsce przeznaczenia towaru;

e) przeznaczenie towaru;

f) cenę towaru lub jego wartość do celów celnych;

g) liczbę egzemplarzy towaru;

h) przewidywany czas dostawy;

i) datę zamówienia towaru, jeżeli został on już zamówiony.

Do wniosku należy dołączyć dokumentację zawierającą wszystkie istotne informacje dotyczące właściwości i danych technicznych przedmiotu.

Artykuł 7

Bez uszczerbku dla art. 9, właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja lub organizacja będąca odbiorcą, podejmują bezpośrednio decyzję w sprawie wniosku, o którym mowa w art. 6.

Artykuł 8

1. Właściwe organy Państw Członkowskich przekażą Komisji, z własnej inicjatywy lub na jej wniosek, wszelkie informacje będące w ich posiadaniu, włącznie z dokumentacją techniczną, aby mogła ona ocenić, czy zwolnienie z należności celnych przywozowych określonego towaru może przynieść uszczerbek wytwarzaniu towarów równoważnych na terytorium Wspólnoty.

2. Jeżeli Komisja, biorąc pod uwagę będące w jej posiadaniu informacje, stoi na stanowisku, że przywóz towaru ze zwolnieniem z należności celnych przywozowych może przynieść uszczerbek wytwarzaniu towarów równoważnych na terytorium Wspólnoty, powiadamia ona tak szybko, jak to możliwe, grupę ekspertów składającą się z przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich, która zbiera się w ramach Komitetu ds. Zwolnień Celnych w celu zbadania danej sprawy lub spraw.

Informacje znajdujące się w posiadaniu Komisji przekazywane są ekspertom tak szybko, jak to możliwe.

3. W przypadku gdy wynik badania przeprowadzonego zgodnie z ust. 2 wskazuje, że przywóz towaru z zastosowaniem zwolnienia z należności celnych przywozowych może przynieść uszczerbek wytwarzaniu towarów równoważnych na terytorium Wspólnoty, Komisja wydaje decyzję stwierdzającą, że warunki wymagane dla stosowania zwolnienia z należności przywozowych nie zostały spełnione.

4. W pilnych przypadkach Komisja może wydać decyzję, określoną w ust. 3, nie czekając na opinię ekspertów Państw Członkowskich, określoną w ust. 2.

Decyzja taka jest decyzją tymczasową i po wykonaniu badania, określonego w ust. 2, powinna zostać potwierdzona lub uchylona przez Komisję.

W oczekiwaniu na zakończenie tej procedury właściwe organy mogą zezwolić na tymczasowy przywóz towaru, ze zwolnieniem z należności celnych przywozowych, z zastrzeżeniem zobowiązania się przez organizację lub instytucję będącą odbiorcą do uiszczenia odpowiednich należności, w przypadku gdy decyzja Komisji zostałaby potwierdzona.

Właściwe organy mogą uzależnić udzielenie tego rodzaju tymczasowego zwolnienia od złożenia zabezpieczenia na warunkach przez nie określonych.

5. Komisja powiadamia zainteresowane Państwa Członkowskie o swoich decyzjach niezwłocznie po ich podjęciu. Powiadomienie podlega, tak szybko, jak to możliwe, opublikowaniu, w wypadkach uzasadnionych w formie skróconej, w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich serii C.

6. Co najmniej raz w roku Komisja, na podstawie informacji uzyskanych od zainteresowanych Państw Członkowskich, zleca grupie ekspertów, określonej w ust. 2, szczegółowe zbadanie sytuacji, w celu ustalenia, czy należy uchylić wszystkie lub część decyzji wyłączających niektóre towary z korzystania ze zwolnień z należności celnych przywozowych.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja lub organizacja będąca odbiorcą, nie są w stanie ustalić, czy wymieniony we wniosku towar, określony w art. 6, można uznać za specjalnie przeznaczony do celów edukacyjnych, zatrudnienia lub podnoszenia kwalifikacji osób niepełnosprawnych, wniosek ten wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją techniczną zostaje przekazany Komisji w celu umożliwienia jej rozpoczęcia procedury przewidzianej w ust. 2–6.

W oczekiwaniu na zakończenie procedury właściwe organy mogą zezwolić na tymczasowy przywóz towaru, ze zwolnieniem z należności celnych przywozowych, z zastrzeżeniem zobowiązania się przez organizację lub instytucję będącą odbiorcą do uiszczenia należności w przypadku, gdyby zwolnienie z należności celnych przywozowych nie zostało udzielone.

Właściwe organy mogą uzależnić udzielenie tego rodzaju tymczasowego zwolnienia od złożenia zabezpieczenia na warunkach przez nie określonych.

2. Komisja, w terminie dwóch tygodni od dnia otrzymania wniosku, przekazuje Państwom Członkowskim jego kopię wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją.

3. Jeżeli po upływie terminu trzech miesięcy, licząc od dnia takiego przekazania, żadne Państwo Członkowskie nie przekazało Komisji zastrzeżeń odnośnie do zwolnienia towaru, uważa się, że towar ten spełnia warunki wymagane dla korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych. Komisja, w terminie dwóch tygodni po upływie wyznaczonego terminu, zawiadamia o swojej decyzji zainteresowane Państwo Członkowskie. Zawiadomienie podlega, tak szybko, jak to możliwe, opublikowaniu, w uzasadnionych przypadkach w formie skróconej, w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich serii C.

4. Jeżeli w terminie trzech miesięcy, o którym mowa w ust. 3, Państwo Członkowskie przekazało Komisji zastrzeżenia odnośnie do zwolnienia danego towaru z należności celnych przywozowych, Komisja, tak szybko, jak to możliwe, powiadamia grupę ekspertów składającą się z przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich, która zbiera się w ramach Komitetu ds. Zwolnień Celnych, w celu zbadania danej sprawy.

Zastrzeżenia, określone w poprzednim akapicie, powinny zawierać oświadczenie właściwie uzasadnione. Takie uzasadnienie musi wskazywać, dlaczego towar nie powinien być traktowany jako specjalnie przeznaczony do celów edukacyjnych, zatrudnienia lub podnoszenia kwalifikacji osób niepełnosprawnych.

Komisja przekazuje zastrzeżenia Państwom Członkowskim, tak szybko, jak tylko je uzyska.

5. W przypadku gdy wynik badania przeprowadzonego zgodnie z ust. 4 wskazuje, że towar, w stosunku do którego wnioskuje się o zwolnienie z należności celnych przywozowych, należy uznać za specjalnie przeznaczony do celów edukacyjnych, zatrudnienia lub podnoszenia kwalifikacji osób niepełnosprawnych, Komisja przyjmuje decyzję stwierdzającą, że dany towar spełnia warunki wymagane do korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych.

W przeciwnym wypadku Komisja przyjmuje decyzję stwierdzającą, że dany artykuł nie spełnia warunków wymaganych do korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych.

Komisja, w terminie dwóch tygodni, zawiadamia o swojej decyzji zainteresowane Państwo Członkowskie. Zawiadomienie podlega, tak szybko, jak to możliwe, opublikowaniu, w wypadkach uzasadnionych w formie skróconej, w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich serii C.

6. Jeżeli po upływie terminu sześciu miesięcy, licząc od dnia otrzymania wniosku przez Komisję, nie przyjęto decyzji, określonej w ust. 5, uważa się, że artykuł wymieniony we wniosku, spełnia warunki wymagane dla korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych.

Artykuł 10

Zezwolenia na korzystanie ze zwolnienia z należności celnych przywozowych są ważne sześć miesięcy.

Właściwe organy mogą wyznaczyć, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności w każdym przypadku, dłuższy okres.

TYTUŁ IV

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE ZWOLNIEŃ TOWARÓW Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH OKREŚLONYCH W ART. 74 ROZPORZĄDZENIA PODSTAWOWEGO

Artykuł 11

1. W celu skorzystania, na mocy art. 74 rozporządzenia podstawowego, ze zwolnienia z należności celnych przywozowych towaru przeznaczonego dla osób niepełnosprawnych kierujący instytucją lub organizacją będącą odbiorcą, lub jego upoważniony przedstawiciel, przedkłada wniosek do właściwych organów Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się ta instytucja lub organizacja.

2. Wniosek powinien zawierać informacje, określone w art. 6 ust. 2 lit. a) do e) oraz dokumentację zawierającą wszystkie istotne informacje dotyczące właściwości i danych technicznych przedmiotu.

Ponadto wniosek powinien zawierać:

a) nazwisko lub firmę oraz adres darczyńcy;

b) oświadczenie wnioskodawcy, że towary objęte wnioskiem o zwolnienie z należności celnych przywozowych są faktycznie oferowane zainteresowanej instytucji lub organizacji bez jakichkolwiek preferencji handlowych, w szczególności obejmujących reklamę.

Artykuł 12

1. Właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja lub organizacja będąca odbiorcą, bezpośrednio podejmują decyzję w sprawie wniosku, o którym mowa w art. 11.

2. Właściwe organy wyrażają zgodę na zwolnienie tego towaru z należności celnych przywozowych jedynie pod warunkiem potwierdzenia, że darczyńca nie uzyskuje jakiejkolwiek bezpośredniej lub pośredniej korzyści handlowej z darowizny dokonanej na rzecz instytucji lub organizacji będącej odbiorcą.

3. W przypadku gdy właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja lub organizacja będąca odbiorcą, nie są w stanie ustalić na podstawie posiadanych informacji, czy wymieniony we wniosku o udzielenie zwolnienia towar można uznać za specjalnie przeznaczony do celów edukacyjnych, zatrudnienia lub podnoszenia kwalifikacji osób niepełnosprawnych, stosuje się procedurę ustanowioną w art. 9.

TYTUŁ V

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE ZWOLNIEŃ CZĘŚCI ZAMIENNYCH, SKŁADOWYCH LUB SPECJALNEGO WYPOSAŻENIA ORAZ NARZĘDZI OKREŚLONYCH W ART. 71 AKAPIT DRUGI I ART. 72 UST. 2 ROZPORZĄDZENIA PODSTAWOWEGO

Artykuł 13

Dla celów stosowania postanowień akapitu drugiego art. 71 i art. 72 ust. 2 rozporządzenia podstawowego termin "specjalne wyposażenie" oznacza rzeczy specjalnie przeznaczone do użytkowania z określonym towarem w celu poprawienia jego sprawności działania i zakresu zastosowania.

Artykuł 14

W celu skorzystania ze zwolnienia, na podstawie akapitu drugiego art. 71 i art. 72 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, części zamiennych, składowych lub specjalnego wyposażenia oraz narzędzi, kierujący instytucją lub organizacją będącą odbiorcą, lub jego upoważniony przedstawiciel, przedkłada wniosek do właściwych organów Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się ta instytucja lub organizacja.

Do wniosku należy dołączyć wszelkie informacje, które właściwe organy uznają za niezbędne w celu ustalenia, czy warunki ustanowione w drugim akapicie art. 71 i lub art. 72 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zostały spełnione.

Artykuł 15

Właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja lub organizacja będąca odbiorcą, bezpośrednio podejmuje decyzję w sprawie wniosku, o którym mowa w art. 14.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY STOSOWANE DO PRZYWOZU DOKONYWANEGO PRZEZ OSOBY NIEWIDOME ORAZ INNE OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE

Artykuł 16

Do zwolnień z należności celnych przywozowych artykułów, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim art. 71 rozporządzenia podstawowego, przywożonych przez osoby niewidome na własny użytek, art. 4, 13, 14 i 15 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 17

Do zwolnień z należności celnych przywozowych towarów przywożonych przez osoby niepełnosprawne na własny użytek następujące artykuły stosuje się odpowiednio:

- artykuły 5–10, w przypadku towarów, o których mowa w art. 72 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,

- artykuły 11 i 12 w przypadku towarów, o których mowa w art. 74 rozporządzenia podstawowego,

- artykuły 13, 14 i 15, w przypadku towarów, o których mowa w art. 72 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

Artykuł 18

W przypadku artykułów przywożonych zgodnie z warunkami, o których mowa w art. 16 i 17, właściwe organy mogą zezwolić, aby wniosek, o którym mowa w art. 4, 6 i 11, był składany w formie uproszczonej.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 19

Rozporządzenie (EWG) nr 2783/79 traci moc.

Artykuł 20

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1984 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 lipca 1983 r.

W imieniu Komisji

Karl-Heinz Narjes

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 105 z 23.4.1983, str. 1.

[2] Dz.U. L 134 z 31.5.1979, str. 8.

[3] Dz.U. L 318 z 13.12.1979, str. 27.

--------------------------------------------------