(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/388 (2) (“de oorspronkelijke verordening”) heeft de Europese Commissie (“de Commissie”) een definitief antidumpingrecht ingesteld op buizen en pijpen van nodulair gietijzer (eveneens bekend als gietijzer met bolgrafiet) van oorsprong uit India (“de oorspronkelijke maatregelen”). Het onderzoek dat leidde tot de instelling van de oorspronkelijke maatregelen wordt hierna “het oorspronkelijke onderzoek” genoemd.

(2)

Het ingestelde antidumpingrecht varieerde van 0 % voor Electrosteel Castings Ltd tot 14,1 % voor Jindal Saw Limited en “alle andere ondernemingen”.

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/387 (3) heeft de Commissie tevens een definitief compenserend recht ingesteld op hetzelfde product. Het ingestelde compenserende recht varieerde van 8,7 % voor Jindal Saw Limited tot 9 % voor Electrosteel Castings Ltd en “alle andere ondernemingen”.

(4)

Naar aanleiding van de arresten van het Gerecht in de zaken T-300/16 en T-301/16 (4) heeft de Commissie de door het Gerecht geconstateerde fouten gecorrigeerd die zij had gemaakt bij de berekening van het antidumpingrecht en het compenserende recht ten aanzien van Jindal Saw Limited. Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/526 (5) en Uitvoeringsverordening (EU) 2020/527 (6) heeft de Commissie ten aanzien van Jindal Saw Limited opnieuw een nieuw definitief antidumpingrecht en compenserend recht van respectievelijk 3 % en 6 % ingesteld.

(5)

De momenteel geldende antidumpingrechten variëren tussen 0 % voor Electrosteel Castings Ltd, 3 % voor Jindal Saw Limited en 14,1 % voor “alle andere ondernemingen”. De momenteel geldende compenserende rechten bedragen 6 % voor Jindal Saw Limited en 9 % voor Electrosteel Castings Ltd en “alle andere ondernemingen”.

(6)

Na de bekendmaking van een bericht dat de maatregelen op korte termijn zouden vervallen (7), heeft de Commissie een verzoek om een nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 2, van de basisverordening ontvangen.

(7)

Het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen werd op 21 december 2020 ingediend door Saint-Gobain PAM, Saint-Gobain PAM Deutschland GmbH en Saint-Gobain PAM España SA (“de indieners van het verzoek”) namens producenten in de Unie die meer dan 50 % van de totale productie van buizen en pijpen van nodulair gietijzer in de Unie vertegenwoordigen. Het verzoek om een nieuw onderzoek werd ingediend omdat het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk zou leiden tot voortzetting of herhaling van dumping en tot voortzetting of herhaling van schade voor de bedrijfstak van de Unie.

(8)

Daar de Commissie tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen te openen, heeft zij op 17 maart 2021 op grond van artikel 11, lid 2, van de basisverordening een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen geopend met betrekking tot de invoer in de Unie van buizen en pijpen van nodulair gietijzer van oorsprong uit India (“het betrokken land”). Zij heeft daartoe een bericht van opening gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (8) (“het bericht van opening”).

(9)

Op dezelfde datum heeft de Commissie ook een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de compenserende maatregelen geopend met betrekking tot de invoer van hetzelfde product (9).

(10)

Het onderzoek naar de voortzetting of herhaling van dumping en schade had betrekking op de periode van 1 januari 2020 tot en met 31 december 2020 (“het tijdvak van het nieuwe onderzoek”). Het onderzoek van de ontwikkelingen die relevant zijn voor de beoordeling van de waarschijnlijkheid van voortzetting of herhaling van schade had betrekking op de periode van 1 januari 2017 tot het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek (“de beoordelingsperiode”).

(11)

In het bericht van opening werden de belanghebbenden uitgenodigd om met de Commissie contact op te nemen om aan het onderzoek mee te werken. Daarnaast heeft de Commissie de producenten in de Unie, de haar bekende producenten in India en de autoriteiten van India, haar bekende importeurs, gebruikers, alsmede de bekende betrokken verenigingen specifiek op de hoogte gesteld van de opening van het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen en hen uitgenodigd daaraan mee te werken.

(12)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om opmerkingen te maken over de opening van het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen en een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures aan te vragen. Geen van de belanghebbenden heeft verzocht om een hoorzitting.

(13)

In het bericht van opening heeft de Commissie verklaard dat zij mogelijk een steekproef van de belanghebbenden zou samenstellen overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening.

(14)

In het bericht van opening heeft de Commissie aangekondigd dat zij een voorlopige steekproef van drie producenten in de Unie had samengesteld. Deze producenten in de Unie maken deel uit van dezelfde groep van ondernemingen. De Commissie heeft de steekproef samengesteld op basis van het volume van de productie en verkoop van het soortgelijke product in de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek, namelijk tussen 1 januari 2020 en 31 december 2020. De definitieve steekproef van producenten in de Unie vertegenwoordigde [70-85] % van de geschatte totale productie in de Unie en [70-85] % van de geschatte totale verkoop van het soortgelijke product in de Unie, en er werd tevens een goede geografische spreiding gewaarborgd.

(15)

De Commissie heeft de belanghebbenden overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de basisverordening verzocht opmerkingen te maken over de voorlopige steekproef, maar heeft er geen ontvangen. De voorlopige steekproef werd derhalve bevestigd en werd als representatief voor de bedrijfstak van de Unie beschouwd.

(16)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie niet-verbonden importeurs verzocht de in het bericht van opening gevraagde informatie te verstrekken. Aangezien geen niet-verbonden importeurs zich kenbaar hebben gemaakt, hoefde er echter geen steekproef te worden samengesteld.

(17)

Om te beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie alle haar bekende producenten in India verzocht de in het bericht van opening gevraagde informatie te verstrekken. Daarnaast heeft de Commissie de Indiase overheid verzocht mogelijke andere producenten die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in medewerking aan het onderzoek, aan te wijzen en/of contact met hen op te nemen.

(18)

Aangezien slechts drie producenten het steekproefformulier binnen de gestelde termijn ingevuld hebben teruggestuurd, heeft de Commissie besloten dat een steekproef niet noodzakelijk was.

(19)

De Commissie heeft vragenlijsten gestuurd naar de groep van de drie in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en de drie producenten-exporteurs die het steekproefformulier ingevuld hadden teruggestuurd. Dezelfde vragenlijsten waren op de dag van de opening van het onderzoek ook online (10) beschikbaar gesteld.

(20)

De Commissie heeft antwoorden op de vragenlijst ontvangen van de drie in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en van een van de producenten-exporteurs, namelijk Tata Metaliks Limited. Hoewel de andere twee producenten-exporteurs het steekproefformulier ingevuld hadden teruggestuurd, hebben zij nadien de vragenlijst niet beantwoord en hebben zij dus geen medewerking verleend aan het onderzoek.

(21)

Gezien de uitbraak van COVID-19 en de inperkingsmaatregelen die door verschillende derde landen zijn genomen, kon de Commissie geen controlebezoeken op grond van artikel 16 van de basisverordening verrichten bij de producenten-exporteurs. In plaats daarvan heeft de Commissie alle informatie die zij voor haar vaststellingen nodig achtte, op afstand getoetst in overeenstemming met haar mededeling over de gevolgen van de uitbraak van COVID-19 voor antidumping- en antisubsidieonderzoeken (11). De Commissie heeft een toetsing op afstand verricht bij de volgende producent-exporteur:

(22)

De Commissie heeft alle informatie ingewonnen en gecontroleerd die zij voor het onderzoek nodig achtte. Krachtens artikel 16 van de basisverordening zijn controlebezoeken verricht bij de volgende producenten in de Unie en een in Italië gevestigde verbonden verkoopentiteit:

(23)

Op 18 maart 2022 heeft de Commissie de belangrijkste feiten en overwegingen meegedeeld op basis waarvan zij voornemens was de geldende antidumpingrechten te handhaven. Alle partijen konden binnen een bepaalde termijn opmerkingen indienen ten aanzien van de mededeling van feiten en overwegingen.

(24)

Enkel Tata Metaliks Limited diende binnen de termijn opmerkingen in. De Commissie heeft de opmerkingen overwogen en, voor zover van toepassing, in aanmerking genomen. Geen van de partijen heeft verzocht om een hoorzitting.

(25)

Eén gebruiker, namelijk Hydro Mat Benelux, en één producent-exporteur, namelijk Tata Metaliks Limited, hebben naar aanleiding van de opening van het onderzoek opmerkingen ingediend.

(26)

De Commissie merkte op dat Tata Metaliks Limited haar opmerkingen over de opening van het onderzoek op 17 februari 2022 heeft ingediend, meer dan negen maanden na het verstrijken van de termijn van 37 dagen na de datum van bekendmaking van het bericht van opening, zoals bepaald in punt 5.2 van het bericht van opening. Daarom heeft de Commissie deze opmerkingen niet in aanmerking genomen.

(27)

De Commissie merkte op dat Hydro Mat Benelux weliswaar opmerkingen over de opening van het onderzoek heeft ingediend maar niet volledig aan het onderzoek heeft meegewerkt. De onderneming heeft met name de vragenlijst voor gebruikers niet ingevuld; deze had kunnen worden gebruikt om sommige van de hieronder vermelde verklaringen te toetsen, bijvoorbeeld over de verkoopprijzen van de producenten-exporteurs of documenten in verband met overheidsopdrachten.

(28)

Ten eerste voerde Hydro Mat Benelux aan dat de procedure moest worden beëindigd omdat het verzoek niet was ingediend binnen drie maanden vóór de uiterste datum, zoals vermeld in het bericht dat de maatregelen op korte termijn zouden vervallen (12).

(29)

De Commissie heeft verduidelijkt dat de in het bericht van opening vermelde indieningsdatum niet overeenstemde met de datum waarop het verzoek was ingediend. Zoals blijkt uit de openbare versie van het verzoek om een nieuw onderzoek, die sinds 17 maart 2021 beschikbaar is in het niet-vertrouwelijke dossier en toegankelijk is voor alle belanghebbenden, werd het verzoek naar behoren ingediend op 18 december 2020, d.w.z. binnen de in artikel 11, lid 2, van de basisverordening vastgestelde termijn. Het argument werd derhalve afgewezen.

(30)

Ten tweede betoogde Hydro Mat Benelux dat in het verzoek buitensporig gebruik is gemaakt van vertrouwelijke informatie. De bedrijfstak van de Unie heeft met name alle indicatoren betreffende zijn economische prestaties in geïndexeerde vorm weergegeven. De partij verwees naar Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1336 (13) waarin de Commissie de micro-economische gegevens van een enkele producent in de Unie heeft bekendgemaakt.

(31)

De Commissie merkte op dat in Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1336 alle micro-indicatoren (verkoopprijzen en -volumes, productiekosten per eenheid, loonkosten, eindvoorraden, winstgevendheid enz.) in orden van grootte of indexen waren verstrekt.

(32)

Bovendien was de Commissie van mening dat de versie van het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen die in het dossier voor inzage door belanghebbenden was opgenomen, al het essentiële bewijsmateriaal bevatte alsmede niet-vertrouwelijke samenvattingen van als vertrouwelijk aangemerkte gegevens, zodat de belanghebbenden tijdens de hele procedure zinvolle opmerkingen konden maken en hun rechten van de verdediging konden uitoefenen.

(33)

In dit verband herinnerde de Commissie er verder aan dat artikel 19 van de basisverordening voorziet in de bescherming van vertrouwelijke inlichtingen wanneer de bekendmaking ervan een concurrent aanmerkelijke mededingingsvoordelen zou geven of degene die de inlichtingen heeft verstrekt of van wie hij deze inlichtingen heeft verkregen, ernstig zou benadelen. Bijgevolg werden die argumenten afgewezen.

(34)

Ten derde was volgens de partij in de eerste helft van 2020 geen sprake van normale economische omstandigheden en was die periode niet representatief om een toekomstgerichte beoordeling te maken van de gevolgen van het vervallen van de aan de orde zijnde maatregelen. De partij voerde aan dat de negatieve prestaties van de bedrijfstak van de Unie in de eerste helft van 2020 te wijten waren aan de negatieve economische gevolgen van COVID-19 en aan de gestegen kosten van grondstoffen op de wereldmarkten, die niet konden worden doorberekend aan afnemers. Bovendien stelde Hydro Mat Benelux dat de belangrijkste indicatoren voor de periode 2017-2019 in plaats van kwetsbaarheid aan te tonen veeleer wezen op een gezonde situatie van de bedrijfstak van de Unie; dit zou met name blijken uit de analyse van de productie, de productiecapaciteit, de voorraden, de investeringen, de verkoopprijzen en de winstgevendheid.

(35)

De Commissie herinnerde eraan dat artikel 11, lid 2, van de basisverordening bepaalt dat het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen voldoende bewijsmateriaal moet bevatten volgens hetwelk het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk tot voortzetting of tot herhaling van schade zal leiden. In het onderhavige geval omvatte de specifieke schadeanalyse in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bewijsmateriaal dat wees op een aanzienlijke penetratie van de markt van de Unie door invoer uit India tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie aanzienlijk onderboden en bedierven. De Commissie was bijgevolg van oordeel dat het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen voldoende bewijsmateriaal bevatte van voortzetting van schade en wees het argument af.

(36)

Ten vierde heeft de partij de periode 2017-2020 geanalyseerd en aangevoerd dat de beschikbare invoergegevens geen steun boden voor het argument dat de schade zich waarschijnlijk zal herhalen. Voorts voerde de partij aan dat de Indiase uitvoerprijzen en de door de indiener van het verzoek berekende prijsonderbiedings- en prijsbederfmarges niet betrouwbaar waren omdat de uitvoerprijzen de verrekenprijs tussen verbonden partijen, d.w.z. de Indiase producenten en hun verbonden dochterondernemingen, weerspiegelden. Ten slotte voerde de partij aan dat de Indiase producenten hun productiecapaciteit hebben verhoogd om gelijke tred te kunnen houden met de groeiende Indiase binnenlandse markt en dat de belangrijkste Indiase producenten-exporteurs niet voornemens waren hun productiecapaciteit uit te breiden.

(37)

De Commissie was van oordeel dat geen van de beweringen de conclusie weerlegde dat er voldoende bewijsmateriaal was om een nieuw antidumpingonderzoek te openen. Het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bevatte immers voldoende bewijsmateriaal volgens hetwelk de invoer met dumping aanmerkelijke schade toebracht aan de toestand van de bedrijfstak van de Unie. Met name hebben de indieners van het verzoek niet alleen berekeningen van de prijsonderbieding op het niveau “grens Unie”, maar ook op het niveau van de levering aan de afnemer verstrekt, en daaruit bleek een prijsonderbieding van maar liefst 14,9 %. Uit de specifieke schadeanalyse van het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bleek een grotere penetratie van de markt van de Unie (zowel in absolute als in relatieve termen) door de invoer uit India tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie aanzienlijk onderbieden. Dit lijkt aanmerkelijke schade te hebben toegebracht aan de toestand van de bedrijfstak van de Unie, wat bijvoorbeeld blijkt uit een daling van de verkoop en het marktaandeel of uit een verslechtering van de financiële resultaten. Het argument werd derhalve afgewezen.

(38)

Ten aanzien van het argument dat de verhoging van de Indiase productie alleen voor de Indiase markt zal zijn bestemd, heeft de partij geen bewijsmateriaal verstrekt. Het argument werd derhalve afgewezen.

(39)

Ten vijfde voerde de partij aan dat algemene kwesties op het gebied van concurrentievermogen geen rechtvaardiging mogen vormen voor een vaststelling dat schade zich zal voortzetten of zich zal herhalen. De partij noemde diverse punten, zoals de daling van het verbruik in de Unie sinds de crisis in de eurozone, met een daling van de overheidsuitgaven, en dus een negatief effect op het concurrentievermogen van de bedrijfstak van de Unie, de concurrentie van kunststofbuizen, de moeilijkheid om personeel aan te trekken, de instandhouding van een machtspositie, de druk van goedkopere Chinese invoer op aanbestedingsprocedures.

(40)

Dit argument wordt hieronder in overweging 155 behandeld.

(41)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de gegevens in het verzoek om een nieuw onderzoek met betrekking tot de gegevens van de bedrijfstak van de Unie en de invoer betrekking hadden op de periode van juli 2019 tot en met juni 2020. In het bericht van opening was echter vastgesteld dat het tijdvak van het nieuwe onderzoek de periode van januari 2020 tot en met december 2020 bestreek. Volgens de onderneming hadden de indieners van het verzoek het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen moeten bijwerken op basis van het in het bericht van opening vastgestelde tijdvak van het nieuwe onderzoek, en hadden deze gegevens aan de partijen ter beschikking moeten worden gesteld. De onderneming is van mening dat de Commissie, door dit bijgewerkte verzoek om een nieuw onderzoek niet aan de partijen toe te zenden, artikel 6.1.2 en artikel 6.4 van de Antidumpingovereenkomst van de WTO heeft geschonden.

(42)

Ten eerste is het de gebruikelijke praktijk van de Commissie om haar bevindingen te baseren op de meest recente beschikbare gegevens. Die gegevens stemmen niet noodzakelijk overeen met het tijdvak dat is vastgesteld in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen, aangezien zij mogelijk niet beschikbaar waren op het ogenblik dat het verzoek om een nieuw onderzoek werd ingediend. De Antidumpingovereenkomst van de WTO bevat geen bepaling op grond waarvan de Commissie haar bevindingen op hetzelfde tijdvak moet baseren als dat welk in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen is vastgesteld. Ten tweede zijn alle partijen in de gelegenheid gesteld om tijdens het onderzoek opmerkingen te maken over de bevindingen en het bewijsmateriaal in verband met het in het bericht van opening vastgestelde tijdvak van het nieuwe onderzoek. De Commissie was derhalve van oordeel dat zij geen procedurele rechten of de Antidumpingovereenkomst van de WTO had geschonden en wees het argument af.

(43)

Tata Metaliks Limited ging ook in op het feit dat de Commissie haar opmerkingen over de opening van het onderzoek had verworpen omdat deze na de in het bericht van opening vastgestelde termijn waren ingediend (zie overweging 26). Volgens de onderneming zou de termijn pas van toepassing zijn na ontvangst van de door de indieners van het verzoek bijgewerkte gegevens met betrekking tot het tijdvak van het nieuwe onderzoek als vastgesteld in het bericht van opening. Tata Metaliks Limited betoogde ook dat het “een vast beginsel van behoorlijke rechtspleging” en “een vaste rechtsopvatting in alle jurisdicties” is, dat opmerkingen over rechtsvragen na het verstrijken van termijnen kunnen worden ingediend.

(44)

Zoals uiteengezet in overweging 42, had het tijdvak van het nieuwe onderzoek betrekking op de meest recente periode waarvoor gegevens beschikbaar waren en komt deze periode niet altijd overeen met de voorlopige beoordeling van het verzoek om een nieuw onderzoek. Bovendien hield de termijn in het bericht van opening uitdrukkelijk verband met de datum van bekendmaking van het bericht van opening, en niet met enige andere datum zoals de indiening van informatie door een partij. De termijn in het bericht van opening maakt geen onderscheid tussen rechtsvragen en feitenkwesties en is op beide gelijkelijk van toepassing. De Commissie heeft dit argument derhalve afgewezen.

(45)

Het betrokken product is hetzelfde als in het oorspronkelijke onderzoek, namelijk buizen en pijpen van nodulair gietijzer (eveneens bekend als gietijzer met bolgrafiet) (“nodulaire buizen”), met uitzondering van buizen en pijpen van nodulair gietijzer zonder inwendige en uitwendige bekleding (“kale buizen”), van oorsprong uit India, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 7303 00 10 (Taric-code 7303001010) en ex 7303 00 90 (Taric-code 7303009010) (“het betrokken product”).

(46)

Nodulaire buizen worden gebruikt voor drinkwatervoorziening, riolering en irrigatie van landbouwgrond. Het transport van water door nodulaire buizen kan onder druk of alleen met behulp van de zwaartekracht plaatsvinden. De buizen hebben een diameter tussen 60 mm en 2 000 mm en een lengte van 5,5, 6, 7 of 8 meter. Normaliter zijn ze met cement of ander materiaal bekleed en aan de buitenkant verzinkt, geverfd of met band omwikkeld. De belangrijkste eindgebruikers zijn openbare nutsbedrijven.

(47)

Dit nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen heeft bevestigd wat was vastgesteld in het oorspronkelijke onderzoek, namelijk dat de volgende producten dezelfde fysische, chemische en technische basiseigenschappen hebben en voor dezelfde basisdoeleinden worden gebruikt:

(48)

Deze producten worden derhalve beschouwd als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(49)

Overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening, en zoals vermeld in het bericht van opening, heeft de Commissie onderzocht of voortzetting of herhaling van de dumping waarschijnlijk is indien de bestaande maatregelen komen te vervallen. De Commissie heeft eerst onderzocht of de dumping werd voortgezet in het tijdvak van het nieuwe onderzoek (“TNO”) (punt 3.1) en vervolgens of het waarschijnlijk is dat deze dumping zal worden voortgezet of zich zal herhalen indien de maatregelen komen te vervallen (punt 3.2).

(50)

In het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (14) voerde India [80 000-100 000] ton van het betrokken product naar de Unie uit (op basis van EU-27) (15). Tussen 2016 en 2018, na de instelling van de definitieve maatregelen in maart 2016, nam de invoer af en schommelde deze tussen 38 000 en 55 000 ton per jaar. In 2019 is de invoer uit India opnieuw gestegen tot [64 000 - 75 000] ton.

(51)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek daalde de invoer van het betrokken product tot [44 000 - 52 000] ton. Na het tijdvak van het nieuwe onderzoek, in 2021, steeg de invoer weer tot het niveau van 2019.

(52)

Over het geheel genomen bleef de invoer van het betrokken product uit India in het tijdvak van het nieuwe onderzoek op een hoog niveau en was deze goed voor ongeveer [10-14] % van de markt van de Unie, vergeleken met het marktaandeel van de Indiase invoer van [15-20] % tijdens het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek.

(53)

Drie Indiase producenten waren aanvankelijk bereid mee te werken. Twee van deze ondernemingen/groepen van ondernemingen hebben vervolgens echter hun medewerking opgezegd (zie punt 1.5). Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek verkocht de enige meewerkende onderneming, Tata Metaliks Limited, het grootste deel van haar productie op de binnenlandse markt. De totale aangegeven hoeveelheid van haar uitvoer naar de Unie was verwaarloosbaar en kwam overeen met [< 1 %] van de totale invoer van het betrokken product uit India in de Unie (16). Gezien de zeer geringe hoeveelheden die Tata Metaliks Limited naar de Unie uitvoerde, was de Commissie niet van oordeel dat de uitvoer van Tata Metaliks Limited een betrouwbare basis kon vormen om te bepalen of de invoer uit India naar de Unie nog steeds met dumping plaatsvond.

(54)

Aangezien de totale uitvoer van het betrokken product in het tijdvak van het nieuwe onderzoek relatief hoog bleef (zie overweging 51), heeft de Commissie haar bevindingen over de voortzetting van dumping bij de invoer uit India naar de Unie overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening gebaseerd op de beste beschikbare gegevens. In dit verband baseerde zij haar bevindingen op statistische invoergegevens zoals die door Eurostat zijn geregistreerd.

(55)

Om de normale waarde vast te stellen, onderzocht de Commissie eerst de gegevens die waren ingediend door de enige medewerkende producent, Tata Metaliks Limited. In het TNO verkocht de onderneming grote hoeveelheden van het betrokken product op de binnenlandse markt. Tata Metaliks Limited heeft in haar boekhouding de binnenlandse prijzen per strekkende meter opgenomen. In het kader van de vaststellingen inzake dumping heeft Tata Metaliks Limited de prijzen omgerekend aan de hand van een omrekeningsverhouding van meter naar kg. Uit het onderzoek bleek dat de methode het werkelijke gewicht van het product niet correct weergaf en dat de daaruit voortvloeiende prijzen per kg derhalve niet representatief waren voor de werkelijke verkoopprijzen. De Commissie heeft derhalve besloten om bij de vaststelling van de normale waarde geen gebruik te maken van de door Tata Metaliks Limited verstrekte gegevens, maar in plaats daarvan gebruik te maken van de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening.

(56)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de door haar toegepaste methode voor de omrekening van de meeteenheid voor de binnenlandse verkoop van lengte naar gewicht niet onjuist was. Zij verzocht de Commissie derhalve om bij de vaststelling van de normale waarde rekening te houden met haar gegevens.

(57)

De Commissie merkte op dat Tata Metaliks Limited, afgezien van deze algemene stelling, geen specifieke argumenten naar voren had gebracht over de juistheid van de door de onderneming verstrekte gegevens. In tegenstelling tot wat Tata Metaliks Limited aanvoerde, heeft de Commissie bij de toetsing op afstand (zie overweging 21) aanzienlijke verschillen vastgesteld tussen het opgegeven en het werkelijke gewicht van de verkochte producten. Derhalve bleef de Commissie bij haar standpunt dat de gegevens van Tata Metaliks Limited niet konden worden gebruikt voor de vaststelling van de normale waarde.

(58)

Bij gebrek aan medewerking van andere producenten in India heeft de Commissie de normale waarde aldus vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens, en met name de gegevens in het verzoek om een nieuw onderzoek. Deze gegeven omvatten aangeboden, overeengekomen en betaalde prijzen voor verschillende hoeveelheden, diameters en soorten van het betrokken product in verschillende landen en gemeenten.

(59)

Aangezien de Commissie van oordeel was dat de geringe uitgevoerde hoeveelheden van Tata Metaliks Limited (zie overweging 53) niet representatief waren voor de totale uitvoer van het betrokken product naar de markt van de Unie en aangezien geen andere producenten in India aan het onderzoek meewerkten, heeft zij de uitvoerprijs vastgesteld op basis van cif-gegevens van Eurostat, gecorrigeerd tot het niveau af fabriek.

(60)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de door de Commissie toegepaste methode onbillijk en onjuist was, omdat Tata Metaliks Limited zal worden bestraft voor eventuele dumping door de producenten-exporteurs, terwijl deze producenten het voordeel van de hun toegewezen individuele antidumpingrechten zouden blijven genieten.

(61)

De Commissie herinnerde eraan dat, aangezien Tata Metaliks Limited tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek zeer beperkte hoeveelheden naar de Unie had uitgevoerd, zij haar gegevens niet kon gebruiken om de uitvoerprijs vast te stellen. Bij gebrek aan medewerking van andere producenten-exporteurs had zij geen andere keuze dan gebruik te maken van de statistische gegevens. Bovendien — en zoals nader uiteengezet in overweging 193 — kan de Commissie in het kader van het huidige nieuwe onderzoek hoe dan ook alleen conclusies trekken over de vraag of de maatregelen al dan niet noodzakelijk zijn. De bij het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde rechten zullen derhalve niet worden gewijzigd. De Commissie heeft dit argument derhalve afgewezen.

(62)

De Commissie vergeleek de normale waarde en de uitvoerprijs op basis van de prijs af fabriek, vastgesteld zoals hierboven vermeld in de punten 3.1.3 en 3.1.4.

(63)

Op grond hiervan bleek de dumpingmarge, uitgedrukt in procenten van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring, tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek 12 % te bedragen.

(64)

De Commissie kwam derhalve tot de conclusie dat de Indiase producenten het betrokken product in het tijdvak van het nieuwe onderzoek tegen dumpingprijzen naar de Unie zijn blijven uitvoeren.

(65)

Na te hebben vastgesteld dat in het tijdvak van het nieuwe onderzoek sprake was van voortzetting van dumping, is de Commissie, in overeenstemming met artikel 11, lid 2, van de basisverordening, nagegaan of voortzetting van dumping waarschijnlijk zou zijn indien de maatregelen zouden komen te vervallen. De Commissie heeft met name de volgende elementen geanalyseerd: de productiecapaciteit en de reservecapaciteit in India, de prijzen bij uitvoer uit India naar derde landen en de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie wat de omvang van de markt en de prijzen betreft.

(66)

In het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroeg de totale geschatte productie van de Indiase producenten van het betrokken product ongeveer 2 miljoen ton per jaar. De geschatte productiecapaciteit bedroeg ongeveer 2,5 miljoen ton. De reservecapaciteit bedroeg bijgevolg ongeveer 500 000 ton per jaar, wat meer is dan het verbruik van het betrokken product op de markt van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek, dat [388 000 - 454 000] ton bedroeg.

(67)

Uit het door de indiener van het verzoek verstrekte bewijsmateriaal, dat is bevestigd door de informatie van de meewerkende producent, Tata Metaliks Limited, blijkt dat een aantal Indiase producenten, waaronder Tata Metaliks Limited (17), van plan is in verdere capaciteitsuitbreidingen te investeren (18). De voor de komende paar jaren geplande totale bijkomende capaciteit wordt geraamd op ongeveer 1,5 miljoen ton.

(68)

De verwachte capaciteitsgroei komt overeen met de geschatte groei van de vraag op de Indiase markt. De belangrijkste bekende producenten zijn echter ook van plan zich op de uitvoermarkten te richten (19). Zo heeft de onderneming ESL Steel Limited (onderdeel van de Vedanta Group) in een haalbaarheidsstudie expliciet vermeld dat haar nieuwe faciliteit in de buurt van een haven is gevestigd, hetgeen haar uitvoermogelijkheden vergroot. In het verslag wordt met name melding gemaakt van een groot potentieel voor uitvoer naar Oost-Europa (20). Plannen om in de toekomst uit te breiden naar de markt van de Unie werden door de meewerkende onderneming, Tata Metaliks Limited, ook vermeld tijdens de toetsing op afstand van haar antwoorden op de vragenlijst.

(69)

Bovendien zal er volgens een van de belangrijkste marktdeelnemers, de onderneming Srikalahasthi Pipes Limited, op middellange en lange termijn (7 tot 10 jaar) sprake zijn van een overaanbod ten opzichte van de vraag op de Indiase markt, omdat de afvalwater- en waterprojecten tegen dan voltooid zullen zijn. Dit zal voor de Indiase producenten een bijkomende stimulans zijn om zich meer en meer op uitvoermarkten te richten.

(70)

Op grond van het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat de Indiase producenten over een aanzienlijke reservecapaciteit beschikken, die zij zouden kunnen gebruiken om het betrokken product te produceren en het naar de markt van de Unie uit te voeren indien de maatregelen vervallen, en dat deze reservecapaciteit naar verwachting verder zal groeien.

(71)

De prijzen bij uitvoer uit India naar derde landen werden door de Commissie onderzocht op basis van de uitvoerstatistieken in de Global Trade Atlas (“GTA”) op het niveau van de GN-code, namelijk 7303 00 30. Op basis van deze statistieken heeft de Commissie vastgesteld dat de markt van de Unie aantrekkelijk blijft vanwege zijn omvang en prijzen, aangezien deze veruit de belangrijkste uitvoermarkt is voor Indiase producenten van nodulaire buizen en 40 % van hun totale uitvoer vertegenwoordigt. Bovendien is de uitvoer naar de Unie 25 keer hoger dan de uitvoer naar de op één na grootste uitvoermarkt van India, namelijk Qatar. Laatstgenoemde markt vertegenwoordigt 2 % van de totale Indiase uitvoer. Ten slotte lagen de prijzen van de Indiase producenten-exporteurs bij uitvoer naar de markt van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek iets hoger dan die bij uitvoer naar andere landen. Indien de maatregelen zouden komen te vervallen, zouden de producenten-exporteurs dus een stimulans hebben om hun uitvoer naar de Unie nog verder op te voeren.

(72)

De markt van nodulaire buizen in de Unie is belangrijk en is goed voor [388 000 - 454 000] ton (zie overweging 66). De indieners van het verzoek verwachten dat de markt in de komende vijf jaar verder zal groeien (21).

(73)

In het TNO bedroeg de gemiddelde prijs per ton op de markt van de Unie [1 020 - 1 200] EUR. In hetzelfde tijdvak bedroeg de prijs op de Indiase binnenlandse markt 595 EUR per ton (af fabriek). De prijzen op de markt van de Unie lagen dus ongeveer twee keer zo hoog als de prijzen van de invoer uit India.

(74)

Wat omvang en prijzen betreft, bleef de markt van de Unie dus aantrekkelijk voor Indiase producenten. Dit wordt verder gestaafd door het feit dat het marktaandeel van de Indiase producenten-exporteurs groot bleef (zie tabel 2) en dat, zoals uiteengezet in overweging 71, de markt van de Unie 40 % van de totale uitvoer van het betrokken product uit India uitmaakte.

(75)

Het onderzoek heeft uitgewezen dat Indiase producten in het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds tegen dumpingprijzen naar de markt van de Unie werden uitgevoerd.

(76)

De Commissie heeft ook bewijzen in de zin van artikel 18 van de basisverordening dat de dumping waarschijnlijk wordt voorgezet mochten de maatregelen komen te vervallen. De reservecapaciteit in India was aanzienlijk in vergelijking met het verbruik in de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Ten slotte deed de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie wat de omvang en prijzen betreft vermoeden dat het waarschijnlijk is dat de Indiase uitvoer naar de markt van de Unie zou worden verlegd en de reservecapaciteit naar de markt van de Unie zou worden geheroriënteerd indien de maatregelen zouden vervallen. De Commissie concludeerde bijgevolg dat het zeer waarschijnlijk is dat het vervallen van de antidumpingmaatregelen ertoe zou leiden dat de invoer met dumping van het betrokken product uit India naar de Unie aanzienlijk zou toenemen.

(77)

In het licht van het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat het vervallen van de antidumpingmaatregelen waarschijnlijk zou leiden tot voortzetting van dumping.

(78)

Er zijn vijf ondernemingen in de Unie die het betrokken product vervaardigen. Drie van deze ondernemingen maken deel uit van dezelfde groep. Volgens de beschikbare informatie uit het verzoek zijn er geen andere producenten van het betrokken product in de Unie. Zij vormen bijgevolg de “bedrijfstak van de Unie” in de zin van artikel 4, lid 1, van de basisverordening.

(79)

Aangezien de gegevens met betrekking tot de beoordeling van de schade hoofdzakelijk afkomstig waren van dezelfde groep producenten, zoals vermeld in overweging 14, worden de cijfers voor de schadeanalyse om redenen van vertrouwelijkheid in orden van grootte of in geïndexeerde vorm gegeven.

(80)

De totale productie in de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd vastgesteld op [372 000 - 436 000] ton. De Commissie baseerde dit cijfer op alle informatie die over de bedrijfstak van de Unie beschikbaar was, zoals macrogegevens die door de indiener van het verzoek zijn verstrekt en gegevens die tijdens het onderzoek bij in de steekproef opgenomen producenten in de Unie zijn verzameld.

(81)

De Commissie heeft het verbruik in de Unie vastgesteld op basis van de omvang van de totale verkoop in de Unie van de bedrijfstak van de Unie, de productie voor intern gebruik op basis van de gegevens die zijn verzameld bij de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en de schattingen die door de indiener van het verzoek zijn verstrekt voor de overige producenten in de Unie, plus het totaal van de invoer uit alle landen in de Unie, zoals gerapporteerd door Eurostat (Comext-databank).

(82)

Het verbruik in de Unie ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 1

Verbruik in de Unie (in 1 000  ton)

(83)

Het verbruik in de Unie was in de beoordelingsperiode aan schommelingen onderhevig. Over het geheel genomen steeg het verbruik in 2018 licht met 3 %, steeg het in 2019 met 8 % en daalde het in 2020 met 8 %. Daardoor nam het verbruik tijdens de beoordelingsperiode met 3 % toe.

(84)

Het gebruik van nodulaire buizen is van nature verbonden met infrastructuurinvesteringen op het gebied van waterzuivering; het grootste deel van de vraag naar nodulaire buizen in de Unie komt van de watervoorzienings- en waterzuiveringsbedrijven, zowel in de openbare als in de particuliere sector. Nodulaire buizen worden hoofdzakelijk gebruikt in grote infrastructuurprojecten. Bovendien heeft de ontwikkeling van het verbruik in de Unie geen grote gevolgen ondervonden van de COVID-19-pandemie, aangezien de verbetering van de waternetwerken voor de overheid een constante prioriteit is. De ontwikkeling van het verbruik in de Unie weerspiegelt derhalve de ontwikkeling van de investeringen in infrastructuur.

(85)

Volgens meldingen van de bedrijfstak van de Unie maakte het interne gebruik van het betrokken product in 2017 minder dan 5 % van het totale verbruik in de Unie uit en daalde het tijdens de beoordelingsperiode tot minder dan 1 % in het tijdvak van het nieuwe onderzoek. De Commissie was derhalve van oordeel dat het interne gebruik geen invloed van betekenis had op de schadeanalyse.

(86)

De Commissie heeft de omvang van de invoer vastgesteld op basis van gegevens van Eurostat (Comext-databank). Het marktaandeel van de invoer werd vastgesteld op basis van het verbruik in de Unie zoals uiteengezet in overweging 81.

(87)

De invoer van het betrokken product in de Unie uit India ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 2

Omvang van de invoer (in 1 000  ton) en marktaandeel

(88)

In de beoordelingsperiode fluctueerde de omvang van de invoer uit India aanzienlijk: de invoer daalde in 2018 met 14 %, steeg in 2019 met 68 % en daalde ten slotte tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek met 31 %.

(89)

De Commissie heeft de gewogen gemiddelde prijzen van de invoer vastgesteld op basis van Comext-statistieken (Eurostat).

(90)

De gewogen gemiddelde prijs van de invoer uit India in de Unie ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 3

Invoerprijzen (EUR/ton)

(91)

In de periode 2017-2018 waren de invoerprijzen vrij stabiel. In 2019 stegen de invoerprijzen met 5 % en tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek bleven zij stabiel.

(92)

Zoals vermeld in overweging 53 heeft slechts één Indiase producent aan het onderzoek meegewerkt. Deze producent gaf aan een verwaarloosbare hoeveelheid naar de Unie te hebben uitgevoerd, die overeenkwam met minder dan 1 % van de totale invoer van het betrokken product uit India in de Unie. Daarom was de Commissie van oordeel dat dit uitvoervolume niet representatief was voor de uitvoer van het betrokken product naar de Unie en besloot zij de prijsonderbieding vast te stellen op basis van de beschikbare gegevens.

(93)

De Commissie heeft de gewogen gemiddelde cif-invoerprijzen van India, gecorrigeerd voor kosten na de invoer, vergeleken met de gewogen gemiddelde prijs van de bedrijfstak van de Unie. De Indiase invoerprijzen onderboden de prijzen van de bedrijfstak van de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek met ongeveer [30-45] %.

(94)

In het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroegen de omvang en het marktaandeel van de invoer uit andere derde landen dan India respectievelijk [8 700 - 20 200] ton en [2-4] % van het verbruik in de Unie. Tijdens de beoordelingsperiode lag de gewogen gemiddelde prijs van de invoer uit derde landen op een niveau dat vergelijkbaar is met de prijzen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie in de periode 2017-2018, en ongeveer 25 % lager voor de periode 2019-2020 (zie tabel 8). Hoewel de omvang van de invoer uit derde landen licht is gestegen, namelijk met 2 %, was de oorsprong van de ingevoerde nodulaire buizen in de beoordelingsperiode niet stabiel. Zo kwam de invoer uit derde landen in 2017 voornamelijk uit China, Rusland en Zwitserland, terwijl de belangrijkste importeurs in het tijdvak van het nieuwe onderzoek Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten waren.

(95)

Het geaggregeerde volume van de invoer in de Unie evenals het marktaandeel en de prijzen van de invoer van nodulaire buizen uit andere derde landen ontwikkelden zich als volgt:

Tabel 4

Omvang en marktaandeel van de invoer uit andere derde landen

(96)

De beoordeling van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie omvatte een evaluatie van alle economische indicatoren die in de beoordelingsperiode op de situatie van de bedrijfstak van de Unie van invloed waren.

(97)

Zoals vermeld in overweging 13, is voor de beoordeling van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie gebruikgemaakt van een steekproef.

(98)

Voor de schadevaststelling maakte de Commissie onderscheid tussen macro-economische en micro-economische schade-indicatoren. De Commissie heeft de macro-economische indicatoren beoordeeld op basis van de gegevens met betrekking tot alle producenten in de Unie, die zijn vervat in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen. De Commissie heeft de micro-economische indicatoren beoordeeld op basis van de gegevens die de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie in de antwoorden op de vragenlijst hadden verstrekt. De gegevens hadden betrekking op de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie. Beide gegevensreeksen bleken representatief te zijn voor de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(99)

De macro-economische indicatoren zijn: productie, productiecapaciteit, bezettingsgraad, verkoopvolume, marktaandeel, groei, werkgelegenheid, productiviteit, hoogte van de dumpingmarge en herstel van eerdere dumping.

(100)

De micro-economische indicatoren zijn: gemiddelde eenheidsprijzen, kosten per eenheid, loonkosten, voorraden, winstgevendheid, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen en vermogen om kapitaal aan te trekken.

(101)

De totale productie in de Unie, de productiecapaciteit en de bezettingsgraad in de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 5

Productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad

(102)

De productie in de Unie is in de beoordelingsperiode met 9 % gedaald, na een stijging met 10 % in 2018.

(103)

De productiecapaciteit volgde een vergelijkbare ontwikkeling en daalde tijdens de beoordelingsperiode met 10 %.

(104)

De bezettingsgraad bleef stabiel aangezien de daling van de productiecapaciteit gelijke tred hield met de daling van de productie in de Unie.

(105)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen stelde Tata Metaliks Limited dat de invoer uit India voor de bedrijfstak van de Unie geen reden kan zijn geweest om de productiecapaciteit in te perken, maar veeleer dat de daling van de vraag ten opzichte van 2019 daaraan ten grondslag lag.

(106)

Het besluit van de bedrijfstak van de Unie om de productiecapaciteit te verminderen, werd genomen vóór de COVID-19-crisis en het besluit hield dus geen verband met de daling van het verbruik tussen 2019 en het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Het argument werd derhalve afgewezen.

(107)

Het verkoopvolume en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 6

Omvang van de verkoop en marktaandeel van producenten in de Unie

(108)

De omvang van de verkoop van het soortgelijke product door de bedrijfstak van de Unie tijdens de beoordelingsperiode en het marktaandeel volgden de stijging van het verbruik in de Unie niet, behalve in 2019. Met name in 2019 heeft de bedrijfstak van de Unie niet geprofiteerd van de stijging van het verbruik, in tegenstelling tot de invoer uit India.

(109)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie hoog bleef, met ongeveer 85 %, en in het tijdvak van het nieuwe onderzoek was gestegen in vergelijking met de voorgaande jaren. Het volume van de verkoop van de Unie lag ook voortdurend boven het niveau van 2017. Zonder de impact van de COVID-19-crisis had het volume hoger kunnen liggen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. De partij was van mening dat de conclusie van de Commissie de feitelijke situatie niet weerspiegelde.

(110)

De Commissie concludeerde dat de bedrijfstak van de Unie niet heeft geprofiteerd van een hoog marktaandeel. Zoals uiteengezet in overweging 133, waren de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie tijdens de gehele beoordelingsperiode verliesgevend als gevolg van de aanzienlijke prijsdruk van de Indiase invoer (zie overweging 151). Zoals uiteengezet in overweging 108, volgde het marktaandeel van de Unie voorts de stijging van het verbruik in de Unie niet en profiteerde de verkoop in de Unie, in tegenstelling tot de invoer uit India, niet van de stijging van het verbruik in 2019. Het argument werd derhalve afgewezen.

(111)

Tijdens de beoordelingsperiode is het verbruik in de Unie met 3 % gestegen, terwijl het volume van de verkoop aan niet-verbonden afnemers in de Unie met 2 % is toegenomen. Ondanks de stijging van het verbruik is het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie tijdens de beoordelingsperiode dus licht gedaald.

(112)

De werkgelegenheid en de productiviteit ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 7

Werkgelegenheid en productiviteit

(113)

Het aantal werknemers van de bedrijfstak van de Unie dat betrokken is bij de vervaardiging van het betrokken product is in de periode 2017-2018 stabiel gebleven en in de periode 2019-2020 met ongeveer 6 % gedaald.

(114)

De productiviteit van de werknemers van de bedrijfstak van de Unie, gemeten in productie (ton) per werknemer, is in de periode 2017-2018 met 10 % gestegen en in de periode 2018-2020 met 13 % gedaald. Dit is het gevolg van een combinatie van:

(115)

Zoals uiteengezet in overweging 92, was de medewerking van de producenten-exporteurs uit India beperkt.

(116)

Uit de schade-indicatoren blijkt dat de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie ondanks de sinds 2016 geldende antidumpingmaatregelen, die aanvankelijk voor enige verlichting en betere prestaties zorgden, schade bleef vertonen. Bijgevolg kon geen herstel van de eerdere dumping worden vastgesteld.

(117)

De dumping lag aanzienlijk boven de de-minimisdrempel. De gevolgen van de omvang van de dumping voor de bedrijfstak van de Unie waren aanzienlijk, gezien de omvang en de prijzen van de invoer uit India.

(118)

Als gevolg van voortdurende oneerlijke prijsstelling door Indiase exporteurs was het voor de bedrijfstak van de Unie ook onmogelijk om te herstellen van eerdere dumpingpraktijken.

(119)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de omvang van de invoer uit India in absolute termen niet was gestegen en dat deze invoer slechts een marktaandeel van ongeveer 15 % had. Bovendien wees de belanghebbende erop dat de economische prestaties van de bedrijfstak van de Unie na de instelling van de oorspronkelijke maatregelen verbeterden en daarna achteruitgingen. De invoer uit India heeft de bedrijfstak van de Unie dan ook geen schade berokkend.

(120)

De Commissie merkte op dat de belanghebbende geen onderbouwing heeft gegeven voor het argument dat de economische prestaties van de bedrijfstak van de Unie na de instelling van de oorspronkelijke maatregelen verbeterden. Zoals vermeld in overweging 133 was de winstgevendheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie tijdens de hele beoordelingsperiode negatief. Het argument werd derhalve afgewezen.

(121)

De gewogen gemiddelde verkoopprijzen per eenheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie voor verkoop aan niet-verbonden afnemers in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 8

Verkoopprijzen in de Unie en productiekosten per eenheid

(122)

De gemiddelde verkoopprijs per eenheid die de bedrijfstak van de Unie aan niet-verbonden afnemers in de Unie in rekening brengt, steeg in de beoordelingsperiode met 7 %, hetgeen de stijging van de productiekosten per eenheid (5 %) weerspiegelt.

(123)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de gestelde daling van de eindprijzen bij invoer aantoonde dat de invoer niet tot de verhindering van prijsverhogingen of een neerwaartse druk op de prijzen leidt.

(124)

De Commissie merkte op dat de belanghebbende geen onderbouwing heeft gegeven voor het argument dat de eindprijzen bij invoer, die de prijzen in de Unie gedurende de beoordelingsperiode met ongeveer 40 % onderboden, er niet toe hebben geleid dat de producenten in de Unie werden verhinderd hun prijzen te verhogen of niet hebben geleid tot een neerwaartse druk op hun prijzen. Het argument werd derhalve afgewezen.

(125)

De gemiddelde loonkosten van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 9

Gemiddelde loonkosten per werknemer (EUR/werknemer)

(126)

De gemiddelde loonkosten per werknemer bleven stabiel tot 2019 en daalden met 6 % tijdens de beoordelingsperiode. Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek daalden de gemiddelde loonkosten per werknemer omdat de Franse staat voorzag in financiering in verband met de werkloosheid die het gevolg was van de lockdown in verband met de COVID-19-crisis.

(127)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen merkte Tata Metaliks Limited op dat er voor deze indicator geen sprake is van schade voor de bedrijfstak van de Unie.

(128)

De Commissie herinnerde eraan dat, zoals uiteengezet in overweging 126, de daling van de gemiddelde loonkosten per werknemer het gevolg was van de buitengewone financiering die in het tijdvak van het nieuwe onderzoek van de Franse staat was ontvangen. Derhalve werd dit argument afgewezen.

(129)

De voorraden van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 10

Voorraden

(130)

De eindvoorraden van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie zijn stabiel gebleven ten opzichte van de productie.

(131)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de voorraden tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek aanzienlijk waren afgenomen, waaruit bleek dat de bedrijfstak van de Unie zich concentreerde op het verminderen van zijn productie. De belanghebbende voerde aan dat de voorraden eerder hadden moeten stijgen, indien deze gevolgen ondervonden van de invoer uit India.

(132)

Zoals in overweging 102 is vermeld, ging de door de partij tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek waargenomen daling van de voorraden gepaard met een daling van de productie in de Unie. Bovendien vond de Commissie geen correlatie tussen de daling van de voorraden die hoofdzakelijk tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd waargenomen en de invoer uit India, aangezien de gevolgen van de invoer uit India niet alleen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek werden geconstateerd maar gedurende de gehele beoordelingsperiode. Het argument werd derhalve afgewezen.

(133)

De winstgevendheid, de kasstroom, de investeringen en het rendement van investeringen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 11

Winstgevendheid, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen

(134)

De Commissie heeft de winstgevendheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie vastgesteld door de nettowinst vóór belastingen van de verkoop van het soortgelijke product aan niet-verbonden afnemers in de Unie uit te drukken als percentage van de aldus gerealiseerde omzet. De winstgevendheid van de in de steekproef opgenomen producenten was negatief tijdens de beoordelingsperiode en lag tussen [–5-–9] % in 2017 en [–3-–7] % in het tijdvak van het nieuwe onderzoek.

(135)

De nettokasstroom is het vermogen van de producenten in de Unie om hun activiteiten zelf te financieren. De ontwikkeling van de nettokasstroom bleef negatief gedurende de hele beoordelingsperiode, met uitzondering van 2018.

(136)

De investeringen (voornamelijk gericht op de modernisering van de productieapparatuur en de verhoging van kwaliteit, productiviteit en flexibiliteit in het productieproces) stegen tijdens de periode 2017-2019 en bereikten een dieptepunt in 2020.

(137)

Het rendement van investeringen is de winst uitgedrukt als percentage van de nettoboekwaarde van de investeringen. Dit rendement vertoonde een ontwikkeling die vergelijkbaar was met die van de winstgevendheid, namelijk een sterke daling in 2019 en vervolgens een lichte verbetering in 2020. Tijdens de beoordelingsperiode bleef het rendement van investeringen negatief en ging het met 53 % achteruit.

(138)

Ondanks de geldende antidumpingmaatregelen is de invoer van nodulaire buizen uit India op een aanzienlijk niveau gebleven met een stabiel marktaandeel van tussen de ongeveer [9-18] % tijdens de beoordelingsperiode. Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroeg het marktaandeel tussen [10-14] %. Tegelijkertijd vertoonden de invoerprijzen een dalende trend en onderboden zij de prijzen van de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek met [30-45] %, ondanks het bestaan van de antidumping- en compenserende maatregelen.

(139)

De ontwikkeling van de macro-economische indicatoren, met name het productie- en het verkoopvolume, de werkgelegenheid en de productiviteit, heeft een stabiele of licht neergaande trend vertoond. Het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie daalde in het tijdvak van het nieuwe onderzoek en bereikte een niveau dat vergelijkbaar was met het niveau in 2017. Dat het marktaandeel in 2018 ondanks het relatief stabiele verkoopvolume is gestegen, was het gevolg van het dalende verbruik in die periode. Hoewel de bedrijfstak van de Unie er grotendeels in is geslaagd zijn verkoopvolume en marktaandeel te handhaven, is dit ten koste van zijn winstgevendheid en andere financiële indicatoren gegaan, zoals wordt uiteengezet in de volgende overweging.

(140)

Hoewel de gemiddelde verkoopprijs per eenheid van de producenten in de Unie tijdens de beoordelingsperiode met 7 % is gestegen, wat meer was dan de stijging van de productiekosten met 5 %, slaagde de bedrijfstak van de Unie er nog steeds niet in duurzame winstmarges te realiseren. Wegens de uit de invoer uit India resulterende prijsdruk kon de bedrijfstak van de Unie zijn verkoopprijzen niet verhogen om de gemiddelde productiekosten te dekken, zodat hij gedurende de gehele beoordelingsperiode verlies heeft geleden (met uitzondering van 2018, toen hij dicht bij het kostendekkend niveau lag). De Indiase invoer verhinderde de producenten in de Unie dus ook in aanzienlijke mate om hun prijzen te verhogen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Andere financiële indicatoren (kasstroom, rendement van investeringen) volgden een trend die vergelijkbaar was met die van de winstgevendheid en vertoonden tijdens de gehele beoordelingsperiode negatieve of lage waarden. De investeringen zijn in 2017 en 2018 weliswaar enigszins toegenomen, maar bleven over het algemeen ook op een laag niveau.

(141)

In het licht van het bovenstaande concludeerde de Commissie dat de bedrijfstak van de Unie aanmerkelijke schade had geleden.

(142)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de verslechtering van de financiële prestaties van de bedrijfstak van de Unie te wijten was aan andere factoren dan de gestelde invoer met dumping.

(143)

De Commissie merkte op dat de partij geen nieuwe elementen naar voren had gebracht die haar conclusie konden ontkrachten. Het argument werd derhalve afgewezen.

(144)

Tata Metaliks Limited voerde ook aan dat er geen correlatie was tussen de ontwikkeling van de invoer en het niveau van de door de bedrijfstak van de Unie gemelde verliezen, en dat er dus geen oorzakelijk verband was tussen de invoer en de financiële prestaties van de bedrijfstak van de Unie.

(145)

Zoals vermeld in overweging 93 heeft de Commissie vastgesteld dat de prijzen van de invoer uit India de prijzen van de bedrijfstak van de Unie aanzienlijk onderboden. Bovendien merkte de Commissie op dat de partij geen bewijsmateriaal had overgelegd waaruit blijkt dat andere factoren van invloed waren op de bedrijfstak van de Unie. Het argument werd derhalve afgewezen.

(146)

Voorts voerde Tata Metaliks Limited aan dat zij de correlatie tussen de prijsonderbieding en de economische prestaties van de bedrijfstak van de Unie niet kon onderzoeken, aangezien de Commissie geen berekeningen van de prijsonderbieding voor de beoordelingsperiode had bekendgemaakt.

(147)

De Commissie merkte op dat de informatie die nodig was om het bestaan van prijsonderbieding vast te stellen, aan de partij was verstrekt. Wat het tijdvak van het nieuwe onderzoek betreft, zijn de bevindingen inzake prijsonderbieding uiteengezet in de overwegingen 92 en 93. Voor de jaren 2017, 2018 en 2019 zijn in overweging 91 de eenheidsprijzen voor de invoer uit India opgegeven en in overweging 121 de gewogen gemiddelde verkoopprijzen per eenheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie bij verkoop aan niet-verbonden afnemers. De partij beschikte derhalve over alle informatie op basis waarvan de Commissie had geconcludeerd dat er sprake was van prijsonderbieding. Het argument werd derhalve afgewezen.

(148)

Ten slotte voerde de partij aan dat de omvang van de invoer tussen 2019 en het tijdvak van het nieuwe onderzoek is afgenomen. Daarom concludeerde de partij dat er geen sprake was van een volume-effect.

(149)

De Commissie merkte op dat de invoer uit India in het tijdvak van het nieuwe onderzoek is teruggelopen tot het niveau van 2017. Bovendien bleek dat de lage prijzen van de invoer uit India de grootste invloed hadden en dat de marktprijzen in de Unie daardoor onder aanzienlijke druk kwamen te staan. Het argument werd derhalve afgewezen.

(150)

Overeenkomstig artikel 3, lid 6, van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of de bedrijfstak van de Unie door de invoer met dumping uit India aanmerkelijke schade heeft geleden. Overeenkomstig artikel 3, lid 7, van de basisverordening heeft de Commissie tevens onderzocht of de bedrijfstak van de Unie in dezelfde periode door andere bekende factoren schade had kunnen lijden. De Commissie heeft zich ervan verzekerd dat eventuele schade die werd veroorzaakt door andere factoren dan de invoer met dumping uit India, niet aan de invoer met dumping werd toegeschreven. Deze factoren zijn:

(151)

Ten eerste heeft de Commissie onderzocht of er een oorzakelijk verband was tussen de invoer met dumping en de door de bedrijfstak van de Unie geleden schade.

(152)

De Indiase invoer van nodulaire buizen bleef aanzienlijk met een marktaandeel van meer dan 10 % gedurende de gehele beoordelingsperiode en bleef op een laag prijsniveau gedurende het tijdvak van het nieuwe onderzoek, ondanks de van kracht zijnde antidumpingmaatregelen. Wegens de aanzienlijke prijsdruk door de invoer uit India kon de bedrijfstak van de Unie de stijging van zijn productiekosten niet aan zijn afnemers doorberekenen, wat gedurende de gehele beoordelingsperiode voor verliezen heeft gezorgd. De Commissie concludeerde derhalve dat de omvang en het prijsniveau van de onderzochte invoer aanmerkelijke schade hebben veroorzaakt.

(153)

De uit andere derde landen ingevoerde hoeveelheden vertegenwoordigden tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek slechts [2-4] % van het marktaandeel. Zoals blijkt uit tabel 4, was de gemiddelde prijs bij invoer uit derde landen in het tijdvak van het nieuwe onderzoek 50 % hoger dan de gemiddelde prijs bij invoer uit India.

(154)

Zoals in overweging 40 is vermeld, voerde een partij aan dat algemene kwesties op het gebied van concurrentievermogen een rechtvaardiging moeten vormen voor de vaststelling dat de schade zich niet zal voortzetten of zich niet zal herhalen. De partij somde verschillende factoren op, zoals de daling van het verbruik van nodulaire buizen in de Unie sinds de eurocrisis, die leidde tot een daling van de overheidsuitgaven, moeilijkheden bij het aantrekken van personeel, de instandhouding van een machtspositie, de druk van goedkopere Chinese invoer op aanbestedingsprocedures. Bovendien stelde de partij dat kunststofbuizen de eerste concurrent van de bedrijfstak van de Unie zijn, aangezien zij minder duur zijn en daarmee dus een aanzienlijk deel van de openbare aanbestedingen wordt binnengehaald.

(155)

Anders dan de partij aanvoerde, zijn het verbruik in de Unie en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie gestegen, terwijl de werkgelegenheid stabiel is gebleven tijdens de beoordelingsperiode. Bovendien is er geen bewijs dat de kunststofbuizen tijdens de beoordelingsperiode aan marktaandeel hebben gewonnen ten opzichte van nodulaire buizen. Er zij op gewezen dat kunststofbuizen niet met nodulaire buizen concurreren in het segment buizen met grote diameters. Bijgevolg hebben deze factoren niet bijgedragen tot de vastgestelde schade. Bovendien vond de invoer uit China plaats tegen aanzienlijk hogere prijzen dan de invoer uit India, en in veel kleinere hoeveelheden. Ten slotte heeft de partij niet aangegeven hoe de machtspositie, zo die er al was, schade kon hebben veroorzaakt. Derhalve werden deze argumenten afgewezen.

(156)

Wat de uitvoerprestaties van de bedrijfstak van de Unie betreft, ontwikkelden de uitvoervolumes zich tijdens de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 12

Uitvoerprestaties van de bedrijfstak van de Unie

(157)

In de beoordelingsperiode is het volume met de helft gedaald. Hoewel de prijzen van de uitvoer met 17 % stegen, was dit niet voldoende om de productiekosten gedurende de gehele beoordelingsperiode te dekken, zoals blijkt uit tabel 8. De uitvoer deed derhalve geen afbreuk aan het oorzakelijk verband tussen de uitvoer met dumping uit India en de vastgestelde schade.

(158)

Er werden ook andere mogelijke factoren onderzocht, zoals de COVID-19-crisis, maar geen daarvan kon afbreuk doen aan het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping en de door de bedrijfstak van de Unie geleden aanmerkelijke schade. De Commissie heeft onderscheid gemaakt tussen en afzonderlijk gekeken naar de gevolgen van alle bekende factoren voor de situatie van de bedrijfstak van de Unie en de schade veroorzakende gevolgen van de invoer met dumping.

(159)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de COVID-19-crisis in het eerste semester van 2020 een negatieve invloed heeft gehad op de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie. De partij verklaarde dat de aanvankelijke lockdowns die werden opgelegd in het kader van volksgezondheidsmaatregelen, veel bouwprojecten tot stilstand hebben gedwongen.

(160)

Zoals hierboven beschreven, werd de markt van de Unie voor nodulaire buizen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek niet in aanzienlijke mate beïnvloed door de lockdowns wegens de COVID-19-crisis. Het totale verbruik van de Unie in dat jaar was vergelijkbaar met dat in 2018. Het argument werd derhalve afgewezen.

(161)

In het licht van de bovenstaande overwegingen heeft de Commissie geconcludeerd dat de invoer met dumping uit India de bedrijfstak van de Unie aanmerkelijke schade heeft berokkend en dat andere factoren, individueel dan wel collectief beschouwd, geen afbreuk deden aan het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping en de aanmerkelijke schade. De schade blijkt met name duidelijk uit de ontwikkeling van de productie, de bezettingsgraad, het verkoopvolume op de markt van de Unie, het marktaandeel, de productiviteit, de winstgevendheid en het rendement van investeringen.

(162)

De Commissie heeft in overweging 141 geconcludeerd dat de bedrijfstak van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek aanmerkelijke schade heeft geleden. Daarom heeft de Commissie overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening beoordeeld of voortzetting van door de invoer met dumping uit India veroorzaakte schade waarschijnlijk is, mochten de maatregelen komen te vervallen.

(163)

In dat opzicht heeft de Commissie de volgende elementen onderzocht: de productiecapaciteit en de reservecapaciteit in India, de verhouding tussen de prijzen in de Unie en de Indiase prijzen; de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie en de gevolgen van potentiële invoer uit India voor de situatie van de bedrijfstak van de Unie indien de maatregelen zouden komen te vervallen.

(164)

Zoals reeds beschreven in de overwegingen 66 tot en met 71, bedroeg de in India beschikbare reservecapaciteit ongeveer 500 000 ton per jaar, wat meer is dan het verbruik van het betrokken product op de markt van de Unie, dat in het tijdvak van het nieuwe onderzoek [388 000- 454 000] ton bedroeg. Bovendien waren de Indiase producenten voornemens in nieuwe productiecapaciteit te investeren. In de komende jaren zal er op de Indiase markt dus een overaanbod zijn ten opzichte van de vraag. Dit zal voor de Indiase producenten een bijkomende stimulans zijn om zich meer en meer op uitvoermarkten te richten.

(165)

De beschikbare en toekomstige reservecapaciteit van de Indiase producenten-exporteurs zou kunnen worden gebruikt om het betrokken product te produceren en het naar de markt van de Unie uit te voeren indien de maatregelen zouden komen te vervallen.

(166)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat er geen bewijs was dat de gestelde reservecapaciteit in India noodzakelijkerwijs zal worden gebruikt voor de productie van nodulaire buizen en zal worden uitgevoerd als gevolg van het overaanbod ten opzichte van de vraag in India. Bovendien heeft de Commissie de aantrekkelijkheid van andere uitvoermarkten niet onderzocht en heeft zij geen gegevens na het tijdvak van het nieuwe onderzoek geanalyseerd. Ten slotte voerde de partij aan dat elke vaststelling inzake de waarschijnlijkheid van voortzetting van dumping en schade moet worden gebaseerd op positief bewijsmateriaal (22). Derhalve concludeerde de partij dat de conclusie inzake de waarschijnlijkheid onjuist was.

(167)

De Commissie merkte op dat de partij het bestaan van reservecapaciteit in India heeft bevestigd. Zoals in de overwegingen 66 tot en met 70 is uiteengezet, heeft de Commissie voorts de reservecapaciteit in kwestie specifiek voor het betrokken product vastgesteld. Zoals in dezelfde overwegingen is uiteengezet, heeft de Commissie ook vastgesteld dat de vraag op de Indiase markt op lange termijn zal afnemen, terwijl de partij zelf heeft erkend dat zij plannen had om haar verkoop naar de markt van de Unie uit te breiden. Zoals hieronder in punt 6.2 wordt beschreven, werd de markt van de Unie bovendien aantrekkelijk geacht voor Indiase producenten, zodat kon worden geconcludeerd dat de beschikbare reservecapaciteiten in India ten minste gedeeltelijk zouden worden gebruikt om de uitvoer naar de markt van de Unie te vergroten. Het argument werd derhalve afgewezen.

(168)

Wat betreft het positieve bewijsmateriaal dat volgens de aangehaalde rechtspraak vereist is, was de Commissie van oordeel dat zij aan alle eisen van de bestaande rechtspraak had voldaan en dat haar beoordeling en conclusie inzake de waarschijnlijkheid van voortzetting van dumping en schade gebaseerd waren op positief bewijsmateriaal dat tijdens het onderzoek was verzameld. Het argument werd derhalve afgewezen.

(169)

Gezien het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat het vervallen van de maatregelen naar alle waarschijnlijkheid zou leiden tot een aanzienlijke toename van invoer met dumping uit India die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie onderbiedt, waardoor de bedrijfstak van de Unie nog meer schade zou lijden. Daardoor zou de levensvatbaarheid van de bedrijfstak van de Unie ernstig gevaar lopen.

(170)

De markt van de Unie is aantrekkelijk qua omvang en prijzen. Zoals in overweging 71 is vermeld, is deze markt verreweg de belangrijkste uitvoermarkt voor Indiase producenten van nodulaire buizen, aangezien deze 40 % van hun totale uitvoer vertegenwoordigt. De uitvoer naar de Unie is 25 keer hoger dan de uitvoer naar de op één na grootste uitvoermarkt, namelijk Qatar, dat goed is voor 2 % van de Indiase uitvoer van nodulaire buizen. Ook lagen de prijzen van de Indiase invoer naar de markt van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek iets hoger dan die bij invoer naar de andere landen, waardoor de markt van de Unie iets lucratiever was dan andere markten.

(171)

Ondanks de bestaande maatregelen hebben de Indiase producenten-exporteurs in de beoordelingsperiode een aanzienlijke hoeveelheid nodulaire buizen aan de Unie verkocht en hadden zij in het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog een aanzienlijk marktaandeel (bijna [10-14] %). De nodulaire buizen werden verkocht tegen prijzen die, zelfs met toepassing van antidumpingrechten, de verkoopprijzen van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie aanzienlijk onderboden.

(172)

De markt van de Unie wordt derhalve aantrekkelijk geacht voor Indiase producenten, en er kan worden geconcludeerd dat de beschikbare reservecapaciteit in India ten minste gedeeltelijk zal worden gebruikt om de uitvoer naar de markt van de Unie te verhogen. In dit verband wordt eraan herinnerd dat het marktaandeel van de Indiase invoer in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek, d.w.z. vóór de instelling van de antidumpingrechten, op een hoog niveau lag ([17 — 19] %).

(173)

Op basis hiervan en gezien de vroegere en huidige schadesituatie van de bedrijfstak van de Unie zou het uitblijven van maatregelen naar alle waarschijnlijkheid een aanzienlijke stijging van de invoer met dumping uit India tegen schade veroorzakende prijzen tot gevolg hebben, wat tot nog hogere verliezen voor de producenten in de Unie zou leiden. Derhalve concludeerde de Commissie dat het vervallen van de maatregelen naar alle waarschijnlijkheid zou leiden tot een aanzienlijke toename van invoer met dumping tegen schade veroorzakende prijzen uit India en dat de aanmerkelijke schade zich waarschijnlijk zou voortzetten.

(174)

Overeenkomstig artikel 21 van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of handhaving van de bestaande antidumpingmaatregelen in strijd zou zijn met het belang van de Unie in haar geheel. Het belang van de Unie werd vastgesteld aan de hand van een afweging van alle betrokken belangen, waaronder die van de bedrijfstak van de Unie, de importeurs en de gebruikers, en de belangen van het overheidsbeleid met betrekking tot het betrokken product zoals die zijn vervat in Richtlijn 2009/125/EG van het Europees Parlement en de Raad (23) (“richtlijn inzake ecologisch ontwerp”) en de productspecifieke regelgeving. Overeenkomstig artikel 21, lid 1, derde zin, van de basisverordening werd bijzondere aandacht besteed aan de noodzaak de bedrijfstak te beschermen tegen de negatieve gevolgen van schade veroorzakende dumping.

(175)

Alle belanghebbenden werden overeenkomstig artikel 21, lid 2, van de basisverordening in de gelegenheid gesteld hun standpunt bekend te maken.

(176)

De bedrijfstak van de Unie bevindt zich in drie lidstaten (Frankrijk, Duitsland en Spanje) en verschaft in verband met het betrokken product rechtstreeks werk aan meer dan 2 200 werknemers.

(177)

De geldende antidumpingmaatregelen hebben de invoer met dumping uit India op de markt van de Unie niet verhinderd en de bedrijfstak van de Unie heeft tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek aanmerkelijke schade geleden.

(178)

Gelet op het bovenstaande heeft de Commissie vastgesteld dat het zeer waarschijnlijk is dat de door de invoer uit dit land veroorzaakte schade zich zal voortzetten indien de maatregelen vervallen. De instroom van aanzienlijke hoeveelheden met dumping ingevoerde producten uit India zou de bedrijfstak van de Unie nog meer schade berokkenen.

(179)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de bedrijfstak van de Unie al meer dan zes jaar wordt beschermd, terwijl deze een marktaandeel van 85 % heeft. Het is dus onwaarschijnlijk dat de intrekking van de bestaande maatregelen gevolgen zou hebben voor de bedrijfstak van de Unie. Indien de bedrijfstak van Unie van mening is dat dit wel het geval is, kan deze de Commissie verzoeken een nieuw onderzoek in te stellen.

(180)

Anders dan de belanghebbende aanvoert, heeft de Commissie op basis van de analyse van alle relevante schade-indicatoren, waaronder de ontwikkeling van het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie, vastgesteld dat de bedrijfstak van de Unie nog steeds aanmerkelijke schade lijdt als gevolg van de invoer met dumping uit India. De Commissie concludeerde dat de schade zich waarschijnlijk zal voortzetten en zal verergeren indien de maatregelen komen te vervallen. Het argument werd derhalve afgewezen.

(181)

De Commissie is dus tot de conclusie gekomen dat handhaving van de antidumpingmaatregelen ten aanzien van India in het belang van de bedrijfstak van de Unie is.

(182)

De Commissie heeft contact opgenomen met alle haar bekende niet-verbonden importeurs, handelaren en gebruikers. Geen van hen beantwoordde de vragenlijst van de Commissie.

(183)

De Commissie heeft geen opmerkingen ontvangen waaruit blijkt dat handhaving van de maatregelen voor de importeurs en gebruikers aanzienlijke negatieve gevolgen zou hebben die zwaarder wegen dan de positieve gevolgen van de maatregelen voor de bedrijfstak van de Unie.

(184)

Gezien het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat er, wat het belang van de Unie betreft, geen dwingende redenen waren om de bestaande maatregelen ten aanzien van invoer van het betrokken product van oorsprong uit India niet te handhaven.

(185)

Gezien de conclusies van de Commissie over de voortzetting van dumping, de voortzetting van schade en het belang van de Unie moeten de antidumpingmaatregelen op buizen en pijpen van nodulair gietijzer van oorsprong uit India worden gehandhaafd.

(186)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat een voortzetting van de maatregelen als een uitzondering en niet als de regel moet worden beschouwd. De onderneming verwees met name naar artikel 11, lid 1, van de antidumpingbasisverordening, waarin is bepaald dat een antidumpingmaatregel slechts van kracht blijft zolang deze noodzakelijk is en vijf jaar na de instelling ervan vervalt. Aangezien de rechten in afwachting van de resultaten van dit nieuwe onderzoek zijn verlengd, voerde de onderneming aan dat tegen de tijd dat dit nieuwe onderzoek waarschijnlijk zal zijn afgerond, de rechten reeds meer dan zeven jaar van kracht zouden zijn. Om deze reden werd de Commissie verzocht het onderzoek te beëindigen.

(187)

De Commissie wees op artikel 11, lid 2, van de basisverordening, dat bepaalt: “Een definitieve antidumpingmaatregel vervalt vijf jaar nadat hij is ingesteld of vijf jaar na de datum van beëindiging van het meest recente nieuwe onderzoek dat zowel op de dumping als op de schade betrekking heeft gehad, tenzij bij een nieuw onderzoek wordt vastgesteld dat het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk tot een voortzetting of herhaling van dumping en schade zal leiden.” Het besluit om de maatregelen te handhaven was gebaseerd op een grondige beoordeling van alle feiten die tijdens het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening. De handhaving van de maatregelen was derhalve niet automatisch en vormde evenmin een “regel”. De Commissie wees het argument dat de maatregelen moesten worden beëindigd, dus af.

(188)

Om het gevaar van ontwijking als gevolg van het grote verschil in rechten zo veel mogelijk te beperken, zijn speciale maatregelen nodig om de toepassing van de individuele antidumpingrechten te garanderen. De ondernemingen met individuele antidumpingrechten moeten aan de douaneautoriteiten van de lidstaten een geldige handelsfactuur overleggen. De factuur moet voldoen aan de in artikel 1, lid 3, van deze verordening vastgestelde vereisten. Invoer die niet vergezeld gaat van een dergelijke factuur, wordt onderworpen aan het antidumpingrecht dat op “alle andere ondernemingen” van toepassing is.

(189)

Hoewel de douaneautoriteiten van de lidstaten over deze factuur moeten beschikken om ten aanzien van de invoer de individuele antidumpingrechten te kunnen toepassen, is overlegging van die factuur niet de enige factor waarmee de douaneautoriteiten rekening moeten houden. Zelfs als aan hen een factuur wordt overgelegd die voldoet aan alle voorschriften van artikel 1, lid 3, van deze verordening, moeten de douaneautoriteiten van de lidstaten namelijk hun gebruikelijke controles uitvoeren en kunnen zij, net als in alle andere gevallen, aanvullende documenten (vervoersdocumenten enz.) verlangen om de juistheid van de gegevens in de aangifte te controleren en te waarborgen dat het lagere recht vervolgens terecht wordt toegepast, in overeenstemming met de douanewetgeving.

(190)

Indien het volume van de uitvoer door een van de ondernemingen die een lager individueel recht genieten, na de instelling van de maatregelen in kwestie aanzienlijk toeneemt, kan dit op zich worden beschouwd als een verandering in de structuur van het handelsverkeer als gevolg van de instelling van maatregelen in de zin van artikel 13, lid 1, van de basisverordening. In dergelijke omstandigheden kan, mits aan de voorwaarden is voldaan, een onderzoek naar ontwijking van maatregelen worden geopend. Hierbij kan onder meer worden onderzocht of het nodig is een individueel recht of individuele rechten in te trekken en in plaats daarvan het voor het gehele land geldende recht in te stellen.

(191)

De individuele antidumpingrechten voor ondernemingen die in deze verordening worden genoemd, zijn uitsluitend van toepassing op de invoer van het betrokken product voor zover het van oorsprong is uit India en is geproduceerd door de genoemde rechtspersonen. Op de invoer van het betrokken product dat is geproduceerd door andere ondernemingen die in het dispositief van deze verordening niet uitdrukkelijk worden genoemd, met inbegrip van entiteiten die aan de specifiek genoemde ondernemingen zijn verbonden, is het recht van toepassing dat voor “alle andere ondernemingen” geldt. Die invoer mag niet worden onderworpen aan de individuele antidumpingrechten.

(192)

Na de mededeling van feiten en overwegingen verzocht Tata Metaliks Limited de Commissie haar een individuele dumpingmarge toe te wijzen. Subsidiair was de onderneming van mening dat de Commissie op zijn minst zou moeten overwegen om de individuele antidumpingrechten die in het oorspronkelijke onderzoek aan de andere medewerkende producenten van het betrokken product uit India waren toegewezen, ook voor haar te laten gelden, gezien haar medewerking met de Commissie in het kader van dit nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen.

(193)

De Commissie herinnerde eraan dat een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen volgens artikel 11, lid 2, van de basisverordening uitsluitend tot doel heeft na te gaan of de bestaande maatregelen nog nodig zijn. Dergelijke nieuwe onderzoeken voorzien niet in de mogelijkheid individuele rechten vast te stellen voor ondernemingen die niet aan het oorspronkelijke onderzoek hebben meegewerkt. Een individueel antidumpingrecht kan alleen worden vastgesteld na een nieuwe onderzoek overeenkomstig artikel 11, lid 3, of artikel 11, lid 4, van de basisverordening. Het verzoek werd derhalve afgewezen.

(194)

Een onderneming die haar naam wijzigt, mag vragen deze individuele antidumpingrechten te blijven toepassen. Dit verzoek moet worden ingediend bij de Commissie (24). Het moet alle relevante informatie bevatten waaruit blijkt dat de wijziging geen invloed heeft op het recht van de onderneming om in aanmerking te komen voor het recht dat op haar van toepassing is. Als de naamswijziging van de onderneming niet van invloed is op haar recht om in aanmerking te komen voor het recht dat op haar van toepassing is, zal een verordening over de naamswijziging worden bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(195)

Indien een bedrag moet worden terugbetaald naar aanleiding van een arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie, geldt ingevolge artikel 109 van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad (25) als rentevoet de rente die de Europese Centrale Bank voor haar basisherfinancieringstransacties hanteert, zoals bekendgemaakt in de C-serie van het Publicatieblad van de Europese Unie op de eerste kalenderdag van elke maand.

(196)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1036 ingestelde comité,

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/387 (2) (“de oorspronkelijke verordening”) heeft de Europese Commissie (“de Commissie”) een compenserend recht ingesteld op buizen en pijpen van nodulair gietijzer (eveneens bekend als gietijzer met bolgrafiet) van oorsprong uit India (“de oorspronkelijke maatregelen”). Het onderzoek dat leidde tot de instelling van de oorspronkelijke maatregelen wordt hierna “het oorspronkelijke onderzoek” genoemd.

(2)

Het ingestelde compenserende recht varieerde van 8,7 % voor Jindal Saw Limited tot 9 % voor Electrosteel Castings Ltd en “alle andere ondernemingen”.

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/388 (3) heeft de Commissie tevens een definitief antidumpingrecht ingesteld op hetzelfde product. Het ingestelde antidumpingrecht varieerde van 0 % voor Electrosteel Castings Ltd tot 14,1 % voor Jindal Saw Limited en “alle andere ondernemingen”.

(4)

Naar aanleiding van de arresten van het Gerecht in de zaken T-300/16 en T-301/16 (4) heeft de Commissie de door het Gerecht geconstateerde fouten gecorrigeerd die zij had gemaakt bij de berekening van het antidumpingrecht en het compenserende recht ten aanzien van Jindal Saw Limited. Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/526 (5) en Uitvoeringsverordening (EU) 2020/527 (6) heeft de Commissie ten aanzien van Jindal Saw Limited opnieuw een nieuw definitief antidumpingrecht en compenserend recht van respectievelijk 3 % en 6 % ingesteld.

(5)

De momenteel geldende compenserende rechten bedragen 6 % voor Jindal Saw Limited en 9 % voor Electrosteel Castings Ltd en “alle andere ondernemingen”. De momenteel geldende antidumpingrechten variëren tussen 0 % voor Electrosteel Castings Ltd, 3 % voor Jindal Saw Limited en 14,1 % voor “alle andere ondernemingen”.

(6)

Na de bekendmaking van een bericht dat de maatregelen op korte termijn zouden vervallen (7), heeft de Commissie een verzoek om een nieuw onderzoek op grond van artikel 18 van de basisverordening ontvangen.

(7)

Het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen werd op 21 december 2020 ingediend door Saint-Gobain PAM, Saint-Gobain PAM Deutschland GmbH en Saint-Gobain PAM España SA (“de indieners van het verzoek”) namens producenten in de Unie die meer dan 50 % van de totale productie van buizen en pijpen van nodulair gietijzer in de Unie vertegenwoordigen. Het verzoek om een nieuw onderzoek werd ingediend omdat het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk zou leiden tot voortzetting of herhaling van subsidiëring en tot voortzetting of herhaling van schade voor de bedrijfstak van de Unie.

(8)

Overeenkomstig artikel 10, lid 7, van de basisverordening heeft de Commissie de Indiase overheid vóór de inleiding van de procedure ervan in kennis gesteld dat zij een met het nodige bewijsmateriaal gestaafd verzoek om een nieuw onderzoek had ontvangen. De Commissie heeft de Indiase overheid uitgenodigd voor overleg teneinde de in het verzoek om een nieuw onderzoek omschreven situatie op te helderen en overeenstemming te bereiken over een oplossing. De Indiase overheid aanvaardde de uitnodiging voor het overleg, dat vervolgens plaatsvond op 10 maart 2021. Daarbij kon geen overeenstemming over een oplossing worden bereikt.

(9)

Daar de Commissie, na raadpleging van het bij artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1036 van het Europees Parlement en de Raad (8) ingestelde comité, tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen te openen, heeft zij op 17 maart 2021 op grond van artikel 18, lid 2, van de basisverordening een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen geopend met betrekking tot de invoer in de Unie van buizen en pijpen van nodulair gietijzer van oorsprong uit India (“het betrokken land”). Zij heeft daartoe een bericht van opening gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (9) (“het bericht van opening”).

(10)

Op dezelfde datum heeft de Commissie een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de antidumpingmaatregelen geopend met betrekking tot de invoer van hetzelfde product (10).

(11)

Het onderzoek naar de voortzetting of herhaling van subsidiëring en schade had betrekking op de periode van 1 januari 2020 tot en met 31 december 2020 (“het tijdvak van het nieuwe onderzoek”). Het onderzoek van de ontwikkelingen die relevant zijn voor de beoordeling van de waarschijnlijkheid van voortzetting of herhaling van schade had betrekking op de periode van 1 januari 2017 tot het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek (“de beoordelingsperiode”).

(12)

In het bericht van opening werden de belanghebbenden uitgenodigd om met de Commissie contact op te nemen om aan het onderzoek mee te werken. Daarnaast heeft de Commissie de producenten in de Unie, de haar bekende producenten in India en de autoriteiten van India, haar bekende importeurs, gebruikers, alsmede de bekende betrokken verenigingen specifiek op de hoogte gesteld van de opening van het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen en hen uitgenodigd daaraan mee te werken.

(13)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om opmerkingen te maken over de opening van het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen en een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures aan te vragen. Geen van de belanghebbenden heeft verzocht om een hoorzitting.

(14)

In het bericht van opening heeft de Commissie verklaard dat zij mogelijk een steekproef van de belanghebbenden zou samenstellen overeenkomstig artikel 27 van de basisverordening.

(15)

In het bericht van opening heeft de Commissie aangekondigd dat zij een voorlopige steekproef van drie producenten in de Unie had samengesteld. Deze producenten in de Unie maken deel uit van dezelfde groep van ondernemingen. De Commissie heeft de steekproef samengesteld op basis van het volume van de productie en verkoop van het soortgelijke product in de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek, namelijk tussen 1 januari 2020 en 31 december 2020. De definitieve steekproef van producenten in de Unie vertegenwoordigde [70-85] % van de geschatte totale productie in de Unie en [70-85] % van de geschatte totale verkoop van het soortgelijke product in de Unie, en er werd tevens een goede geografische spreiding gewaarborgd.

(16)

De Commissie heeft de belanghebbenden overeenkomstig artikel 27, lid 2, van de basisverordening verzocht opmerkingen te maken over de voorlopige steekproef, maar heeft er geen ontvangen. De voorlopige steekproef werd derhalve bevestigd en werd als representatief voor de bedrijfstak van de Unie beschouwd.

(17)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie niet-verbonden importeurs verzocht de in het bericht van opening gevraagde informatie te verstrekken. Aangezien geen niet-verbonden importeurs zich kenbaar hebben gemaakt, hoefde er echter geen steekproef te worden samengesteld.

(18)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie alle haar bekende producenten in India verzocht de in het bericht van opening gevraagde informatie te verstrekken. Daarnaast heeft de Commissie de Indiase overheid verzocht mogelijke andere producenten die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in medewerking aan het onderzoek, aan te wijzen en/of contact met hen op te nemen.

(19)

Aangezien slechts drie producenten het steekproefformulier binnen de gestelde termijn ingevuld hebben teruggestuurd, heeft de Commissie besloten dat een steekproef niet noodzakelijk was.

(20)

De Commissie heeft vragenlijsten gestuurd naar de Indiase overheid, de groep van de drie in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en de drie producenten-exporteurs die het steekproefformulier ingevuld hadden teruggestuurd. Dezelfde vragenlijsten waren op de dag van de opening van het onderzoek ook online (11) beschikbaar gesteld.

(21)

De Commissie heeft antwoorden op de vragenlijst ontvangen van de drie producenten in de Unie, van de Indiase overheid en van slechts één van de producenten in India, namelijk Tata Metaliks Limited. Hoewel de andere twee producenten in India het steekproefformulier ingevuld hadden teruggestuurd, hebben zij nadien de vragenlijst niet beantwoord en hebben zij dus geen medewerking verleend aan het onderzoek.

(22)

Gezien de uitbraak van COVID-19 en de inperkingsmaatregelen die door verschillende derde landen zijn genomen, kon de Commissie geen controlebezoeken op grond van artikel 26 van de basisverordening verrichten bij de producenten-exporteurs en de Indiase overheid. In plaats daarvan heeft de Commissie alle informatie die zij voor haar vaststellingen nodig achtte, op afstand getoetst in overeenstemming met haar mededeling over de gevolgen van de uitbraak van COVID-19 voor antidumping- en antisubsidieonderzoeken (12). De Commissie heeft een toetsing op afstand verricht bij de volgende producent-exporteur:

(23)

De Commissie heeft alle informatie ingewonnen en gecontroleerd die zij voor het onderzoek nodig achtte. Krachtens artikel 16 van de basisverordening zijn controlebezoeken verricht bij de volgende producenten in de Unie en een in Italië gevestigde verbonden verkoopentiteit:

(24)

Op 18 maart 2022 heeft de Commissie de belangrijkste feiten en overwegingen meegedeeld op basis waarvan zij voornemens was de geldende antidumpingrechten te handhaven. Alle partijen konden binnen een bepaalde termijn opmerkingen indienen ten aanzien van de mededeling van feiten en overwegingen.

(25)

Enkel Tata Metaliks Limited diende binnen de termijn opmerkingen in. De Commissie heeft de opmerkingen van Tata Metaliks Limited overwogen en, voor zover van toepassing, in aanmerking genomen. Ook de Indiase overheid diende opmerkingen in, doch meer dan tien dagen nadat de termijn voor het indienen van opmerkingen was verstreken.

(26)

Teneinde het onderzoek binnen de voorgeschreven termijnen af te ronden, is in punt 7 van het bericht van opening bepaald dat de Commissie geen opmerkingen van belanghebbenden meer zal aanvaarden na het verstrijken van de termijn voor het indienen van opmerkingen over de mededeling van de definitieve bevindingen. Bijgevolg kon de Commissie geen rekening houden met de opmerkingen van de Indiase overheid. Zij heeft niettemin opgemerkt dat de opmerkingen van de Indiase overheid geen nieuwe elementen bevatte die de Commissie tijdens het onderzoek niet in aanmerking had genomen. Geen van de partijen heeft verzocht om een hoorzitting.

(27)

Eén gebruiker, namelijk Hydro Mat Benelux, en één producent-exporteur, namelijk Tata Metaliks Limited, hebben naar aanleiding van de opening van het onderzoek opmerkingen ingediend.

(28)

De Commissie merkte op dat Tata Metaliks Limited haar opmerkingen over de opening van het onderzoek op 17 februari 2022 heeft ingediend, meer dan negen maanden na het verstrijken van de termijn van 37 dagen na de datum van bekendmaking van het bericht van opening, zoals bepaald in punt 5.2 van het bericht van opening. Daarom heeft de Commissie deze opmerkingen niet in aanmerking genomen.

(29)

De Commissie merkte op dat Hydro Mat Benelux weliswaar opmerkingen over de opening van het onderzoek heeft ingediend maar niet volledig aan het onderzoek heeft meegewerkt. De onderneming heeft met name de vragenlijst voor gebruikers niet ingevuld; deze had kunnen worden gebruikt om sommige van de hieronder vermelde verklaringen te toetsen, bijvoorbeeld over de verkoopprijzen van de producenten-exporteurs of documenten in verband met overheidsopdrachten.

(30)

Ten eerste voerde Hydro Mat Benelux aan dat de procedure moest worden beëindigd, omdat het verzoek niet was ingediend binnen drie maanden vóór de uiterste datum, zoals vermeld in het bericht dat de maatregelen op korte termijn zouden vervallen (13).

(31)

De Commissie heeft verduidelijkt dat de in het bericht van opening vermelde indieningsdatum niet overeenstemde met de datum waarop het verzoek was ingediend. Zoals blijkt uit de openbare versie van het verzoek om een nieuw onderzoek, die sinds 17 maart 2021 beschikbaar is in het niet-vertrouwelijke dossier en toegankelijk is voor alle belanghebbenden, werd het verzoek naar behoren ingediend op 18 december 2020, d.w.z. binnen de in artikel 18, lid 4, van de basisverordening vastgestelde termijn. Het argument werd derhalve afgewezen.

(32)

Ten tweede betoogde Hydro Mat Benelux dat in het verzoek buitensporig gebruik is gemaakt van vertrouwelijke informatie. De bedrijfstak van de Unie heeft met name alle indicatoren betreffende zijn economische prestaties in geïndexeerde vorm weergegeven. De partij verwees naar Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1336 (14) waarin de Commissie de micro-economische gegevens van een enkele producent in de Unie heeft bekendgemaakt.

(33)

De Commissie merkte op dat in Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1336 alle micro-indicatoren (verkoopprijzen en -volumes, productiekosten per eenheid, loonkosten, eindvoorraden, winstgevendheid enz.) in orden van grootte of indexen waren verstrekt.

(34)

Bovendien was de Commissie van mening dat de versie van het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen die in het dossier voor inzage door belanghebbenden was opgenomen, al het essentiële bewijsmateriaal bevatte alsmede niet-vertrouwelijke samenvattingen van als vertrouwelijk aangemerkte gegevens, zodat de belanghebbenden tijdens de hele procedure zinvolle opmerkingen konden maken en hun rechten van de verdediging konden uitoefenen.

(35)

In dit verband herinnerde de Commissie er verder aan dat artikel 29 van de basisverordening voorziet in de bescherming van vertrouwelijke inlichtingen wanneer de bekendmaking ervan een concurrent aanmerkelijke mededingingsvoordelen zou geven of degene die de inlichtingen heeft verstrekt of van wie hij deze inlichtingen heeft verkregen, ernstig zou benadelen. Bijgevolg werden die argumenten afgewezen.

(36)

Ten derde was volgens Hydro Mat Benelux in de eerste helft van 2020 geen sprake van normale economische omstandigheden en was die periode niet representatief om een toekomstgerichte beoordeling te maken van de gevolgen van het vervallen van de aan de orde zijnde maatregelen. Hydro Mat Benelux voerde aan dat de negatieve prestaties van de bedrijfstak van de Unie in de eerste helft van 2020 te wijten waren aan de negatieve economische gevolgen van COVID-19 en aan de gestegen kosten van grondstoffen op de wereldmarkten, die niet konden worden doorberekend aan afnemers. Bovendien stelde Hydro Mat Benelux dat de belangrijkste indicatoren voor de periode 2017-2019 in plaats van kwetsbaarheid aan te tonen veeleer wezen op een gezonde situatie van de bedrijfstak van de Unie; dit zou met name blijken uit de analyse van de productie, de productiecapaciteit, de voorraden, de investeringen, de verkoopprijzen en de winstgevendheid.

(37)

De Commissie herinnerde eraan dat artikel 18 van de basisverordening bepaalt dat het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen voldoende bewijsmateriaal moet bevatten volgens hetwelk het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk tot voortzetting of tot herhaling van schade zal leiden. In het onderhavige geval omvatte de specifieke schadeanalyse in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bewijsmateriaal dat wees op een aanzienlijke penetratie van de markt van de Unie door invoer uit India tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie aanzienlijk onderboden en bedierven. De Commissie was bijgevolg van oordeel dat het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen voldoende bewijsmateriaal bevatte van voortzetting van schade en wees het argument af.

(38)

Ten vierde heeft Hydro Mat Benelux de periode 2017-2020 geanalyseerd en aangevoerd dat de beschikbare invoergegevens geen steun boden voor het argument dat de schade zich waarschijnlijk zal herhalen. Bovendien voerde Hydro Mat Benelux aan dat de Indiase uitvoerprijzen en de door de indiener van het verzoek berekende prijsonderbiedings- en prijsbederfmarges niet betrouwbaar waren omdat de uitvoerprijzen de verrekenprijs tussen verbonden partijen, d.w.z. de Indiase producenten en hun verbonden dochterondernemingen, weerspiegelden. Ten slotte voerde Hydro Mat Benelux aan dat de Indiase producenten hun productiecapaciteit hebben verhoogd om gelijke tred te kunnen houden met de groeiende Indiase binnenlandse markt en dat de belangrijkste Indiase producenten-exporteurs niet voornemens waren hun productiecapaciteit uit te breiden.

(39)

De Commissie was van oordeel dat geen van de beweringen de conclusie weerlegde dat er voldoende bewijsmateriaal was om een nieuw antisubsidieonderzoek te openen. Het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bevatte immers voldoende bewijsmateriaal volgens hetwelk de invoer met subsidiëring aanmerkelijke schade toebracht aan de toestand van de bedrijfstak van de Unie. Met name hebben de indieners van het verzoek niet alleen berekeningen van de prijsonderbieding op het niveau “grens Unie”, maar ook op het niveau van de levering aan de afnemer verstrekt, en daaruit bleek een prijsonderbieding van maar liefst 14,9 %. Uit de specifieke schadeanalyse van het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bleek een grotere penetratie van de markt van de Unie (zowel in absolute als in relatieve termen) door de invoer uit India tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie aanzienlijk onderbieden. Dit lijkt schade te hebben toegebracht aan de bedrijfstak van de Unie, wat bijvoorbeeld blijkt uit een daling van de verkoop en het marktaandeel en uit een verslechtering van de financiële resultaten. Het argument werd derhalve afgewezen.

(40)

Ten aanzien van het argument dat de verhoging van de Indiase productie alleen op de Indiase markt zal worden gericht, heeft Hydro Mat Benelux geen bewijsmateriaal verstrekt. Het argument werd derhalve afgewezen.

(41)

Ten vijfde voerde Hydro Mat Benelux aan dat algemene kwesties op het gebied van concurrentievermogen geen rechtvaardiging mogen vormen voor de vaststelling dat de schade zich zal voortzetten of zich zal herhalen. Hydro Mat Benelux noemde diverse punten, zoals de daling van het verbruik in de Unie sinds de crisis in de eurozone, met een daling van de overheidsuitgaven, en dus een negatief effect op het concurrentievermogen van de bedrijfstak van de Unie, de concurrentie van kunststofbuizen, de moeilijkheid om personeel aan te trekken, de instandhouding van een machtspositie, de druk van goedkopere Chinese invoer op aanbestedingsprocedures.

(42)

Dit argument wordt hieronder in overweging 256 behandeld.

(43)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de gegevens in het verzoek om een nieuw onderzoek met betrekking tot de gegevens van de bedrijfstak van de Unie en de invoer betrekking hadden op de periode van juli 2019 tot en met juni 2020. In het bericht van opening was echter vastgesteld dat het tijdvak van het nieuwe onderzoek de periode van januari 2020 tot en met december 2020 bestreek. Volgens de onderneming hadden de indieners van het verzoek het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen moeten bijwerken op basis van het in het bericht van opening vastgestelde tijdvak van het nieuwe onderzoek, en hadden deze gegevens aan de partijen ter beschikking moeten worden gesteld. De onderneming is van mening dat de Commissie, door dit bijgewerkte verzoek om een nieuw onderzoek niet aan de partijen toe te zenden, artikel 12.1.2 en artikel 12.1.3 van de WTO-overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen (“de SCM-overeenkomst”) heeft geschonden.

(44)

Ten eerste is het de gebruikelijke praktijk van de Commissie om haar bevindingen te baseren op de meest recente beschikbare gegevens. Die gegevens stemmen niet noodzakelijk overeen met het tijdvak dat is vastgesteld in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen, aangezien zij mogelijk niet beschikbaar waren op het ogenblik dat het verzoek om een nieuw onderzoek werd ingediend. De SCM-overeenkomst bevat geen bepaling op grond waarvan de Commissie haar bevindingen op hetzelfde tijdvak moet baseren als dat welk in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen is vastgesteld. Ten tweede zijn alle partijen in de gelegenheid gesteld om tijdens het onderzoek opmerkingen te maken over de bevindingen en het bewijsmateriaal in verband met het in het bericht van opening vastgestelde tijdvak van het nieuwe onderzoek. De Commissie was derhalve van oordeel dat zij geen procedurele rechten of de SCM-overeenkomst had geschonden en wees het argument af.

(45)

Tata Metaliks Limited ging ook in op het feit dat de Commissie haar opmerkingen over de opening van het onderzoek had verworpen omdat deze na de in het bericht van opening vastgestelde termijn waren ingediend (zie overweging 28). Volgens de onderneming zou de termijn pas van toepassing zijn na ontvangst van de door de indieners van het verzoek bijgewerkte gegevens met betrekking tot het tijdvak van het nieuwe onderzoek als vastgesteld in het bericht van opening. Tata Metaliks Limited betoogde ook dat het “een vast beginsel van behoorlijke rechtspleging” en “een vaste rechtsopvatting in alle jurisdicties” is, dat opmerkingen over rechtsvragen na het verstrijken van termijnen kunnen worden ingediend.

(46)

Zoals uiteengezet in overweging 44, had het tijdvak van het nieuwe onderzoek betrekking op de meest recente periode waarvoor gegevens beschikbaar waren en komt deze periode niet altijd overeen met de voorlopige beoordeling van het verzoek om een nieuw onderzoek. Bovendien hield de termijn in het bericht van opening uitdrukkelijk verband met de datum van bekendmaking van het bericht van opening, en niet met enige andere datum zoals de indiening van informatie door een partij. De termijn in het bericht van opening maakt geen onderscheid tussen rechtsvragen en feitenkwesties en is op beide gelijkelijk van toepassing. De Commissie heeft dit argument derhalve afgewezen.

(47)

Het betrokken product is hetzelfde als in het oorspronkelijke onderzoek, namelijk buizen en pijpen van nodulair gietijzer (eveneens bekend als gietijzer met bolgrafiet) (“nodulaire buizen”), met uitzondering van buizen en pijpen van nodulair gietijzer zonder inwendige en uitwendige bekleding (“kale buizen”), van oorsprong uit India, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 7303 00 10 (Taric-code 7303001010) en ex 7303 00 90 (Taric-code 7303009010) (“het betrokken product”).

(48)

Nodulaire buizen worden gebruikt voor drinkwatervoorziening, riolering en irrigatie van landbouwgrond. Het transport van water door nodulaire buizen kan onder druk of alleen met behulp van de zwaartekracht plaatsvinden. De buizen hebben een diameter tussen 60 mm en 2 000 mm en een lengte van 5,5, 6, 7 of 8 meter. Normaliter zijn ze met cement of ander materiaal bekleed en aan de buitenkant verzinkt, geverfd of met band omwikkeld. De belangrijkste eindgebruikers zijn openbare nutsbedrijven.

(49)

Dit nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen heeft bevestigd wat was vastgesteld in het oorspronkelijke onderzoek, namelijk dat de volgende producten dezelfde fysische, chemische en technische basiseigenschappen hebben en voor dezelfde basisdoeleinden worden gebruikt:

(50)

Deze producten worden derhalve beschouwd als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(51)

Overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, en zoals vermeld in het bericht van opening, heeft de Commissie onderzocht of voortzetting of herhaling van de subsidiëring waarschijnlijk is indien de bestaande maatregelen komen te vervallen.

(52)

In het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (15) voerde India [80 000-100 000] ton van het betrokken product naar de Unie uit (op basis van EU-27) (16). Tussen 2016 en 2018, na de instelling van de definitieve maatregelen in maart 2016, nam de invoer af en schommelde deze tussen 38 000 en 55 000 ton per jaar. In 2019 is de invoer uit India opnieuw gestegen tot [64 000-75 000] ton.

(53)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek daalde de invoer van het betrokken product tot [44 000-52 000] ton. Na het tijdvak van het nieuwe onderzoek, in 2021, steeg de invoer weer tot het niveau van 2019.

(54)

Over het geheel genomen bleef de invoer van het betrokken product uit India in het tijdvak van het nieuwe onderzoek op een hoog niveau en was deze goed voor ongeveer [10-14] % van de markt van de Unie, vergeleken met het marktaandeel van de Indiase invoer van [15-20] % tijdens het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek.

(55)

Slechts één onderneming, Tata Metaliks Limited, verleende medewerking aan het onderzoek (zie punt 1.5). De onderneming heeft gebruikgemaakt van de drie uitvoerregelingen waartegen naar aanleiding van het oorspronkelijke onderzoek compenserende maatregelen waren ingesteld, hoofdzakelijk voor haar uitvoer naar derde landen. Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek verkocht de onderneming echter het grootste deel van haar productie op de binnenlandse markt (17). De Indiase producenten-exporteurs die aanzienlijke hoeveelheden naar de Unie uitvoerden, hebben geen medewerking verleend. De Commissie heeft derhalve besloten om zich bij de vaststelling van de mate van subsidiëring van producenten-exporteurs van nodulaire buizen in India niet te beperken tot de door Tata Metaliks Limited verstrekte gegevens, maar in plaats daarvan gebruik te maken van de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(56)

Gelet op het voorgaande heeft de Commissie voor haar analyse gebruikgemaakt van alle gegevens waarover zij beschikte, en met name:

(57)

De Commissie heeft onderzocht of de subsidiëring werd voortgezet door na te gaan of de in het oorspronkelijke onderzoek aan compenserende maatregelen onderworpen subsidies nog steeds voordelen opleverden voor de Indiase bedrijfstak van nodulaire buizen en pijpen. Wat betreft de subsidieregelingen die zijn beëindigd, heeft de Commissie ook onderzocht of deze regelingen zijn vervangen door andere soortgelijke regelingen dan wel of er nieuwe regelingen zijn opgezet.

(58)

Gezien de bevindingen in dit punt waaruit bleek dat de subsidiëring werd voortgezet voor de subsidies waartegen in het oorspronkelijke onderzoek compenserende maatregelen waren ingesteld, heeft de Commissie besloten dat het niet nodig was om alle andere door de indiener van het verzoek gestelde subsidies te onderzoeken. Zodra de Commissie vaststelt dat er bewijsmateriaal bestaat voor voortzetting van subsidiëring die meer dan minimaal is overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, hoeft zij in het kader van een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen niet meer het precieze bedrag van de subsidiëring vast te stellen.

(59)

In het oorspronkelijke onderzoek heeft de Commissie compenserende maatregelen getroffen ten aanzien van de volgende regelingen:

(60)

In het oorspronkelijke onderzoek heeft de Commissie geconcludeerd dat de Focus Product Scheme die tijdens het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek van kracht was, voorzag in subsidies in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening. Deze regeling was gebaseerd op het Foreign Trade Policy (“FTP”; buitenlandsehandelsbeleid) voor de periode 2009-2014.

(61)

De tijdens het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde subsidiepercentages voor de FPS varieerden van 3,11 % tot 4,35 %.

(62)

Na het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek werd de regeling evenwel beëindigd en vervangen door een nieuwe regeling, namelijk de “Merchandise Exports from India Scheme” (“MEIS”). De MEIS kwam in de plaats van een aantal bestaande regelingen, waaronder de FPS. De MEIS voorzag in soortgelijke voorwaarden als de FPS waartegen in het oorspronkelijke onderzoek compenserende maatregelen waren ingesteld. Daarom was de Commissie in het oorspronkelijke onderzoek van oordeel dat de bevindingen betreffende de FPS ook zouden gelden voor de MEIS.

(63)

De MEIS bleef van kracht tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Het bestaan van de regeling werd ook bevestigd door de Indiase overheid in haar antwoord op de vragenlijst alsmede door de meewerkende producent-exporteur, Tata Metaliks Limited, die tevens gebruik heeft gemaakt van de regeling.

(64)

De MEIS is gebaseerd op de Foreign Trade (Development and Regulation) Act 1992 (No 22 of 1992) (wet nr. 22 op de ontwikkeling en regeling van de buitenlandse handel), die op 7 augustus 1992 in werking is getreden (“wet buitenlandse handel”). De wet buitenlandse handel geeft de Indiase overheid het recht mededelingen te doen in verband met het in- en uitvoerbeleid. Deze mededelingen worden samengevat in FTP-documenten (documenten over het buitenlandsehandelsbeleid), die om de vijf jaar door het Ministerie van Handel worden uitgegeven en regelmatig worden bijgewerkt.

(65)

De MEIS wordt beschreven in het vijfjarige FTP-plan voor 2015-2020 (“FTP 2015-2020”). De procedures voor het FTP 2015-2020 worden nader uiteengezet in een procedurehandboek, het “Handbook of Procedures, 2015-2020” (“HOP 2015-2020”).

(66)

De MEIS is in detail beschreven in hoofdstuk 3 van het FTP 2015-2020 en in hoofdstuk 3 van het HOP 2015-2020.

(67)

Alle producenten-exporteurs en handelaren-exporteurs komen voor deze regeling in aanmerking.

(68)

In aanmerking komende ondernemingen kunnen de voordelen van de MEIS genieten door specifieke producten uit te voeren naar specifieke landen die zijn onderverdeeld in groep A (“Traditionele markten”, waaronder alle lidstaten van de Europese Unie), groep B (“Opkomende en focusmarkten”) en groep C (“Andere markten”). De landen waaruit elke groep bestaat en de lijst van producten met bijbehorende beloningstarieven zijn opgenomen in aanhangsel 3B van het geactualiseerde HOP.

(69)

Het voordeel komt in de vorm van kredietpunten ter waarde van een percentage van de fob-waarde van de uitvoer. In het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroeg het MEIS-percentage 3 %.

(70)

Overeenkomstig punt 3.06 van het FTP 2015-2020 zijn bepaalde soorten uitvoer van de regeling uitgesloten, zoals de uitvoer van ingevoerde of overgeladen goederen, met uitvoer gelijkgestelde verkoop, de uitvoer van diensten en de waarde van de uitvoer van bedrijven die in speciale economische zones actief zijn of van uitvoergerichte ondernemingen.

(71)

De MEIS-kredietpunten zijn vrij overdraagbaar en zijn geldig voor een periode van 18 maanden vanaf de datum van toekenning, terwijl de kredietpuntencertificaten die op of na 1 januari 2016 zijn toegekend, geldig zijn voor een periode van 24 maanden vanaf de datum van toekenning overeenkomstig punt 3.13 van het geactualiseerde HOP 2015-2020.

(72)

Zij kunnen worden gebruikt voor: i) de betaling van douanerechten op de invoer van inputs of goederen, met inbegrip van kapitaalgoederen, ii) de betaling van accijnzen op de aankoop van inputs of goederen, met inbegrip van kapitaalgoederen, op de binnenlandse markt en iii) de betaling van belasting op de aankoop van diensten. Certificaten kunnen ook op de markt worden verkocht.

(73)

Aanvragen voor het claimen van voordelen in het kader van de MEIS moeten online op de website van het directoraat-generaal Buitenlandse Handel worden ingediend. De online aanvraag moet links naar relevante documenten (ladingsbrieven, bankcertificaten en landingsbewijzen) bevatten. De bevoegde regionale instantie van de Indiase overheid kent de kredietpunten toe na verificatie van de documenten. Zolang de exporteur de relevante documenten verstrekt, heeft de regionale instantie geen zeggenschap over de toekenning van de kredietpunten.

(74)

Overeenkomstig artikel 3, lid 2, en artikel 5 van de basisverordening heeft de Commissie vastgesteld dat de ontvanger het voordeel verkrijgt op het moment waarop een uitvoertransactie in het kader van deze regeling plaatsvindt. Op dat tijdstip kent de Indiase overheid kredietpunten toe, die door de producent-exporteur worden opgevoerd als een te ontvangen post die hij op elk moment kan verrekenen. Dit is een financiële bijdrage in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening. Zodra de douaneautoriteiten een ladingsbrief voor de uitvoer afgeven, heeft de Indiase overheid geen zeggenschap meer over het al dan niet toekennen van de subsidie. Gezien het bovenstaande vond de Commissie het passend om voor de berekening van het door de MEIS toegekende voordeel uit te gaan van de som van alle bedragen die gedurende het onderzoektijdvak voor uitvoertransacties in het kader van die regeling zijn verworven.

(75)

De MEIS is rechtens afhankelijk van uitvoerprestaties en daarom wordt zij geacht specifiek te zijn in de zin van artikel 4, lid 2, punt a) en artikel 4, lid 2, punt b), van de basisverordening.

(76)

De Commissie is tot de conclusie gekomen dat in het kader van de MEIS subsidies zijn verleend in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. Een MEIS-kredietpunt is een financiële bijdrage van de Indiase overheid, aangezien het kredietpunt uiteindelijk zal worden gebruikt voor de vereffening van invoerrechten op kapitaalgoederen, waardoor de Indiase overheid inkomsten derft die haar anders zouden toekomen. Bovendien leveren MEIS-kredietpunten de exporteurs die deze invoerrechten niet hoeven te betalen een voordeel op. Voor een onderneming, die de MEIS-certificaten op de markt verkoopt, voorziet de regeling in een rechtstreekse financiële bijdrage.

(77)

De Commissie heeft opgemerkt dat de MEIS na het tijdvak van het nieuwe onderzoek, op 1 januari 2021, is komen te vervallen. Tot eind 2021 konden ondernemingen echter nog altijd MEIS-certificaten aanvragen voor de uitvoertransacties die zij in 2020 hadden verricht. Verder kunnen de ondernemingen tot 15 september 2023 nog altijd de in 2021 verkregen MEIS-certificaten gebruiken om verschuldigde invoerrechten te compenseren. In het kader van deze regeling werden derhalve voordelen ontvangen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek, en dit zal zelfs na het instellen van maatregelen doorgaan.

(78)

De Commissie merkte voorts op dat de Indiase overheid in augustus 2021 richtsnoeren heeft bekendgemaakt voor een nieuwe regeling, namelijk de Remission of Duties and Taxes on Exported Products Scheme (“RoDTEP”; regeling inzake kwijtschelding van rechten en belastingen op uitgevoerde producten), die in de plaats komt van de MEIS. De RoDTEP-regeling wordt aangeduid als een mechanisme voor de terugbetaling van belastingen/rechten/heffingen, op centraal, deelstaat- en lokaal niveau, die momenteel niet worden terugbetaald uit hoofde van een ander mechanisme, maar die zijn ontstaan bij de vervaardiging en distributie van uitgevoerde producten (19). De Indiase overheid heeft terugbetalingspercentages voor de verschillende sectoren aangekondigd. Deze percentages kunnen te allen tijde worden herzien. Hoewel de percentages voor de ijzerindustrie en het betrokken product ten tijde van het onderzoek nog niet waren aangekondigd, verzocht de sector om in de regeling te worden opgenomen, hetgeen ook werd bevestigd door de meewerkende producent, Tata Metaliks Limited, en er werd nog steeds gediscussieerd over een percentage voor de industrie (20).

(79)

Aangezien de juridische situatie niet ingrijpend is gewijzigd, was de Commissie van oordeel dat de MEIS ook in het tijdvak van het nieuwe onderzoek een voordeel inhield voor de bedrijfstak van nodulaire buizen. De Commissie kwam tot dezelfde bevindingen in Uitvoeringsverordening (EU) 2022/433.

(80)

Door het gebrek aan medewerking was het niet mogelijk de precieze mate van subsidiëring in het kader van deze regeling tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek te berekenen. De Commissie heeft daarom gebruikgemaakt van de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening. Het subsidiepercentage voor de FPS, waartegen in het oorspronkelijke onderzoek compenserende maatregelen zijn ingesteld en die is vervangen door de MEIS (die vergelijkbare voordelen bleek in te houden), varieerde in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek tussen 3,11 % en 4,35 % (zie overweging 61).

(81)

Aangezien het MEIS-percentage 3 % op fob-niveau bedroeg, vergeleken met 5 % op fob-niveau uit hoofde van de FPS tijdens het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek, daalde het voordeel dat de bedrijfstak van nodulaire buizen uit hoofde van de MEIS ontving dienovereenkomstig tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. In Uitvoeringsverordening (EU) 2022/433 werd vastgesteld dat de voordelen voor de producenten van koudgewalste platte producten van roestvrij staal 1,87 % en 1,92 % bedroegen bij een MEIS-percentage van 2 %. De Commissie was van oordeel dat de voordelen voor de producenten van nodulaire buizen uit hoofde van de MEIS dus eveneens iets minder dan 3 % zouden bedragen en derhalve niet verwaarloosbaar zouden zijn.

(82)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de MEIS voorzag in de terugbetaling van a) indirecte belastingen in verband met de productie en distributie van de exportproducten, en b) cumulatieve indirecte belastingen op bij de vervaardiging van de exportproducten verbruikte inputs. De onderneming voerde aan dat de terugbetaling van deze soorten belastingen volgens de SCM-overeenkomst geen aanleiding kan geven tot compenserende maatregelen. De onderneming voerde ook aan dat zelfs indien zou worden vastgesteld dat de MEIS aanleiding geeft tot compenserende maatregelen, dit programma op 31 december 2020 is beëindigd.

(83)

De Commissie heeft deze argumenten afgewezen. Zoals uiteengezet in de overwegingen 60 tot en met 81, wordt aan ondernemingen in India een vast percentage van de fob-waarde van de uitvoer terugbetaald in de vorm van een kredietpuntencertificaat. De voorwaarden van de regeling houden niet in dat de waarde van het kredietpuntencertificaat moet overeenstemmen met het bedrag van de belastingen die de ondernemingen hebben betaald, en deze bedragen worden evenmin geverifieerd. Wat de waarschijnlijkheid van voortzetting van de subsidieregeling betreft, kunnen ondernemingen, zoals vermeld in overweging 77, het in 2021 verkregen MEIS-certificaat nog tot 15 september 2023 gebruiken om verschuldigde invoerrechten te vereffenen. De voordelen van deze regeling zullen dus ook veel langer dan het tijdvak van het nieuwe onderzoek blijven bestaan.

(84)

Tata Metaliks Limited voerde ook aan dat zij op het ogenblik van de indiening van haar opmerkingen (op 31 maart 2022) geen voordelen genoot uit hoofde van de RoDTEP-regeling en dat de Commissie het feit dat het voordeel werd besproken dus niet kan beschouwen als de waarschijnlijke (toekomstige) subsidiëring van het betrokken product.

(85)

Met betrekking tot de RoDTEP-regeling merkte de Commissie op dat Tata Metaliks Limited tijdens de toetsing op afstand zelf van mening was dat moest worden onderhandeld over een nieuw percentage voor de bedrijfstak van nodulaire buizen. Het feit dat het percentage niet was vastgesteld op het ogenblik van indiening van haar opmerkingen deed niets af aan de grote waarschijnlijkheid dat het nieuwe percentage zal worden vastgesteld en dat de subsidiëring in het kader van deze nieuwe regeling na 2023 zal worden voortgezet. De Commissie heeft dit argument derhalve afgewezen.

(86)

In het oorspronkelijke onderzoek stelde de Commissie vast dat in het kader van de regeling Export Promotion of Capital Goods Scheme (“EPCGS”) een tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidie werd verleend, en dat het ging om een financiële bijdrage van de Indiase overheid. Deze regeling was tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds van kracht.

(87)

De EPCGS is in detail beschreven in hoofdstuk 5 van het FTP 2015-2020 en in hoofdstuk 5 van het HOP 2015-2020.

(88)

Producenten-exporteurs, handelaren-exporteurs die banden hebben met ondersteunende producenten en dienstverleners komen voor deze regeling in aanmerking.

(89)

Indien een onderneming zich tot uitvoer verplicht, mag zij kapitaalgoederen (nieuwe en tweedehands kapitaalgoederen die niet ouder zijn dan tien jaar) tegen een verlaagd recht invoeren. Hiervoor geeft de Indiase overheid op verzoek en na betaling van een vergoeding een vergunning in het kader van de EPCGS af. Voor alle kapitaalgoederen die in het kader van de regeling worden ingevoerd, geldt een verlaagd invoerrecht. Om aan de uitvoerverplichting te voldoen, moeten de ingevoerde kapitaalgoederen worden gebruikt om in een bepaalde periode een bepaalde hoeveelheid voor uitvoer bestemde goederen te produceren. Op grond van het FTP 2015-2020 kunnen de kapitaalgoederen in het kader van de EPCGS rechtenvrij worden ingevoerd. De uitvoerverplichting bedraagt zes keer het bedrag van de niet-betaalde rechten en moet binnen een termijn van ten hoogste zes jaar worden nagekomen.

(90)

De houder van een EPCGS-vergunning kan de kapitaalgoederen ook op de binnenlandse markt aankopen. In dat geval kan de binnenlandse fabrikant van de kapitaalgoederen zelf de onderdelen die nodig zijn om deze kapitaalgoederen te vervaardigen, vrij van rechten invoeren. Als alternatief kan de binnenlandse fabrikant het voordeel van met uitvoer gelijkgestelde verkoop claimen voor de levering van kapitaalgoederen aan een houder van een EPCGS-vergunning.

(91)

In het kader van de EPCGS worden subsidies verleend in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. De verlaagde rechten zijn een financiële bijdrage van de Indiase overheid, daar deze hierdoor inkomsten derft die haar normaal zouden toekomen. Bovendien verkrijgt de exporteur door deze rechtenverlaging een voordeel omdat de liquiditeit van de onderneming door de lagere rechten bij invoer verbetert.

(92)

Voorts is de EPCGS rechtens afhankelijk van uitvoerprestaties, aangezien vergunningen in het kader van deze regeling niet kunnen worden verkregen zonder verplichting tot uitvoer. Daarom wordt deze regeling op grond van artikel 4, lid 4, eerste alinea, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en aanleiding te geven tot compenserende maatregelen.

(93)

De EPCGS kan niet worden beschouwd als een toelaatbare terugbetalingsregeling voor inputs of voor vervangende inputs in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening. Kapitaalgoederen vallen niet onder deze toelaatbare regelingen, zoals bepaald in bijlage I, punt i), bij de basisverordening, omdat zij niet worden verbruikt bij de vervaardiging van het uitgevoerde product.

(94)

De hoogte van de tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies werd in het oorspronkelijke onderzoek overeenkomstig artikel 7, lid 3, van de basisverordening berekend door de niet-betaalde douanerechten op ingevoerde kapitaalgoederen te spreiden over een tijdvak dat overeenstemt met de normale afschrijvingstermijn voor die kapitaalgoederen in de betrokken bedrijfstak. Bij het aldus voor het onderzoektijdvak berekende bedrag werd de rente over dit tijdvak opgeteld om het volledige voordeel in die periode vast te stellen. Het commerciële rentetarief dat in het onderzoektijdvak in India gold, werd daarvoor geschikt geacht. Overeenkomstig artikel 7, lid 1, punt a), van de basisverordening werden door de onderneming gemaakte kosten om de subsidie te verkrijgen in mindering gebracht op het totale subsidiebedrag wanneer hier aanspraak op werd gemaakt.

(95)

Overeenkomstig artikel 7, leden 2 en 3, van de basisverordening werd dit subsidiebedrag omgeslagen over de passende waarde van de uitvoer in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek als geschikte noemer, omdat de subsidie afhankelijk is van uitvoerprestaties en niet werd toegekend op basis van de gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(96)

Het subsidiepercentage dat in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek voor deze regeling was vastgesteld, varieerde van 0,03 % tot 0,38 %.

(97)

In het verzoek om een nieuw onderzoek en de bijbehorende bijlagen heeft de indiener van het verzoek bewijsmateriaal verstrekt waaruit blijkt dat de producenten van nodulaire buizen in India nog steeds gebruikmaken van de regeling. Het bestaan van de regeling werd ook door de Indiase overheid bevestigd in haar antwoord op de vragenlijst. Bovendien stelde de Commissie vast dat Tata Metaliks Limited van de regeling gebruikmaakte om kapitaalgoederen in te voeren die werden gebruikt bij de vervaardiging van het betrokken product. Het voordeel uit hoofde van de regeling kon tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek worden toegerekend aan het betrokken product.

(98)

De Commissie heeft bijgevolg geconcludeerd dat er voldoende bewijsmateriaal bestaat volgens hetwelk de producenten-exporteurs tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek subsidies zijn blijven ontvangen uit hoofde van de EPCGS.

(99)

Door het gebrek aan medewerking was het niet mogelijk de precieze mate van subsidiëring in het kader van deze regeling tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek te berekenen. De Commissie heeft daarom gebruikgemaakt van de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening. Het subsidiepercentage dat in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek voor deze regeling was vastgesteld, varieerde van 0,03 % tot 0,38 % (zie overweging 96).

(100)

Op basis van het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat de mate van subsidiëring uit hoofde van deze regeling in het tijdvak van het nieuwe onderzoek niet verwaarloosbaar was en in elk geval niet onder het niveau lag dat tijdens het oorspronkelijke onderzoek was vastgesteld.

(101)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat de EPCGS een toelaatbare subsidie was aangezien deze regeling voorzag in een belastingvrijstelling ten behoeve van uitgevoerde producten indien deze voor binnenlands ge- of verbruik zijn bestemd, en dat hiertegen derhalve geen compenserende maatregelen konden worden ingesteld.

(102)

Zoals in overweging 93 in herinnering is gebracht, vallen kapitaalgoederen niet onder dergelijke toelaatbare regelingen zoals bepaald in bijlage I, punt i), bij de basisverordening, omdat zij niet bij de vervaardiging van het exportproduct worden verbruikt. De Commissie heeft dit argument derhalve afgewezen.

(103)

In het oorspronkelijke onderzoek heeft de Commissie vastgesteld dat producenten-exporteurs van het betrokken product voordeel haalden uit een Duty Drawback Scheme (regeling voor de terugbetaling van rechten) die voorziet in een terugbetaling van een bepaald percentage van een fob-waarde van de uitvoer (“het DDS-percentage”). Het DDS-percentage voor het betrokken product in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek bedroeg 1,9 % van de fob-waarde. De DDS was tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds van kracht.

(104)

De toepasselijke rechtsgrondslag in het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd gevormd door de Custom & Central Excise Duties Drawback Rules 1995 (de “DDS Rules 1995”), zoals gewijzigd in 2006 en vervolgens vervangen door de Customs and Central Excise Duties Drawback Rules 2017 (de “DDS Rules 2017”), die op 1 oktober 2017 in werking zijn getreden. De berekeningsmethode van deze regeling voor de terugbetaling van rechten is beschreven in regel 3, punt 2, van de DDS Rules 1995. Regel 12, punt 1, a), ii), van deze DDS Rules heeft betrekking op de verklaring die de producenten-exporteurs moeten indienen om voor de regeling in aanmerking te komen. Deze regels zijn in de DDS Rules 2017 ongewijzigd gebleven en komen overeen met respectievelijk regel 3, punt 2, en regel 13, punt 1, a), ii).

(105)

Daarnaast bevat circulaire nr. 24/2001 specifieke instructies over de wijze van tenuitvoerlegging van regel 3, punt 2, en de verklaring die exporteurs moten overleggen op grond van regel 12, punt 1, a), ii).

(106)

Regel 4 van de DDS Rules 1995 bepaalt dat de centrale overheid het bedrag of de percentages die op grond van regel 3 zijn vastgesteld, kan herzien. De Indiase overheid heeft een aantal wijzigingen aangebracht; laatstelijk werden de percentages herzien bij mededeling nr. 95/2018 — CUSTOMS en mededeling nr. 07/2020 — CUSTOMS.

(107)

Het DDS-percentage voor het betrokken product in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek bedroeg 1,9 % van de fob-waarde.

(108)

Alle producenten-exporteurs en handelaren-exporteurs komen voor deze regeling in aanmerking.

(109)

Op grond van deze regeling heeft elke onderneming die subsidiabele producten uitvoert, recht op een bedrag dat overeenkomt met een percentage van de aangegeven fob-waarde van het uitgevoerde product. In regel 3, punt 2, van de Custom & Central Excise Duties Drawback Rules is beschreven hoe het bedrag van de subsidie moet worden berekend. Het terug te betalen bedrag is gebaseerd op de gemiddelde waarden van de relevante douanerechten die voor de gehele bedrijfstak op ingevoerde grondstoffen zijn betaald en op een gemiddelde verbruiksratio van de bedrijfstak, die zijn verzameld bij wat de Indiase overheid als representatieve fabrikanten van de subsidiabele uitvoerproducten beschouwt (het zogeheten “All Industry Rate” of “AIR”, het tarief voor alle ondernemingen). De Indiase overheid drukt het terug te betalen bedrag vervolgens uit als een percentage van de gemiddelde uitvoerwaarde van de subsidiabele uitgevoerde producten.

(110)

De Indiase overheid hanteert dit percentage voor de berekening van het bedrag van de terug te betalen rechten waarop elke exporteur die aan de voorwaarden voldoet, recht heeft. Het percentage voor deze regeling wordt door de Indiase overheid per product vastgesteld.

(111)

Volgens de Indiase overheid kan de terugbetaling van rechten ook worden vastgesteld op basis van de werkelijke hoogte van de toepasselijke rechten in het geval van producten die niet in aanmerking komen voor de “AIR”, of in het geval van ondernemingen die vaststellen dat de “AIR” kortingen van minder dan 80 % van de werkelijke hoogte van de toepasselijke rechten/heffingen oplevert.

(112)

Om voor de voordelen van deze regeling in aanmerking te komen, moet een onderneming uitvoeren. Wanneer de verzendingsgegevens in de douaneserver worden ingevoerd, wordt aangegeven dat de uitvoer plaatsvindt in het kader van de DDS en wordt het DDS-bedrag onherroepelijk vastgesteld. Na de verzending en nadat het expeditiebedrijf het Export General Manifest (algemene vrachtlijst voor uitvoer) heeft ingediend en het douanekantoor heeft vastgesteld dat de gegevens overeenkomen met de gegevens in de ladingsbrief, is voldaan aan alle voorwaarden om de uitkering van het terugbetalingsbedrag door rechtstreekse overmaking naar de bankrekening van de exporteur of per wissel goed te keuren.

(113)

De exporteur moet tevens een bewijs van de verwezenlijking van de uitvoer voorleggen in de vorm van een Bank Realisation Certificate (“BRC”, bankcertificaat). Dit document kan worden overgelegd nadat het terugbetalingsbedrag is uitgekeerd. De Indiase overheid vordert het uitgekeerde bedrag terug indien de exporteur het BRC niet binnen een gestelde termijn indient.

(114)

Het terugbetalingsbedrag kan vrij worden besteed en overeenkomstig de Indiase boekhoudnormen op transactiebasis als inkomsten worden geboekt zodra aan de uitvoerverplichting is voldaan.

(115)

In het oorspronkelijke onderzoek heeft de Commissie vastgesteld dat in het kader van de DDS subsidies worden verleend in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), i), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. Bij het zogeheten terugbetalingsbedrag voor rechten gaat het om een financiële bijdrage van de Indiase overheid, aangezien er in de vorm van een rechtstreekse overdracht van middelen door de Indiase overheid wordt uitgekeerd. Er zijn geen beperkingen gesteld ten aanzien van het gebruik van deze middelen. Bovendien verkrijgt de exporteur door het bedrag aan terug te betalen rechten een voordeel, want zijn liquiditeit wordt hierdoor verbeterd.

(116)

Het percentage voor de terugbetaling van rechten voor uitvoer wordt door de Indiase overheid per product vastgesteld. Hoewel de subsidie wordt omschreven als een terugbetaling van rechten, vertoont de regeling niet alle kenmerken van een toelaatbare terugbetalingsregeling voor inputs of voor vervangende inputs in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening. De regeling voldoet evenmin aan de regels die in bijlage I, punt i), bijlage II (definitie van en regels inzake de terugbetaling van rechten voor inputs) en bijlage III (definitie van en regels inzake de terugbetaling van rechten voor vervangende inputs) bij de basisverordening zijn vastgelegd. De contante betalingen aan de exporteur zijn niet noodzakelijkerwijs gekoppeld aan de feitelijke betaling van invoerrechten op grondstoffen, en zijn geen kredietpunten voor de vereffening van invoerrechten op eerdere of toekomstige invoer van grondstoffen. Bovendien is er geen systeem of procedure om na te gaan welke inputs in welke hoeveelheden bij de vervaardiging van de uitgevoerde producten worden verbruikt. De Indiase overheid heeft evenmin een verder onderzoek ingesteld naar de werkelijk verbruikte inputs, hoewel dit vereist is als er geen effectieve verificatieregeling is (bijlage II, punt 5, en bijlage III, punt II.3, bij de basisverordening).

(117)

De betaling door de Indiase overheid na de uitvoer door exporteurs is afhankelijk van uitvoerprestaties en deze regeling wordt daarom geacht specifiek te zijn en aanleiding te geven tot compenserende maatregelen in de zin van artikel 4, lid 4, a), van de basisverordening.

(118)

Gezien het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat de DDS aanleiding kan geven tot compenserende maatregelen.

(119)

Overeenkomstig artikel 3, lid 2, en artikel 5 van de basisverordening heeft de Commissie in het oorspronkelijke onderzoek de hoogte van de tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies berekend in termen van het door de ontvanger daarmee verkregen voordeel (het bedrag dat als terugbetaling van rechten is ontvangen) waarvan het bestaan in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek werd vastgesteld. In dit verband heeft de Commissie vastgesteld dat de ontvanger het voordeel verkrijgt op het moment waarop een uitvoertransactie in het kader van deze regeling plaatsvindt. Op dat tijdstip is de Indiase overheid verplicht het terugbetalingsbedrag te betalen, wat een financiële bijdrage in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), i), van de basisverordening vormt. Zodra de douaneautoriteiten een ladingsbrief voor de uitvoer afgeven, waarin onder meer het voor die uitvoertransactie toe te kennen bedrag aan terug te betalen rechten is vermeld, heeft de Indiase overheid geen zeggenschap meer wat het al dan niet verlenen van de subsidie betreft.

(120)

Zoals vermeld in overweging 55 hebben de belangrijkste producenten-exporteurs geen medewerking verleend en kon de Commissie derhalve niet nagaan of zij daadwerkelijk invoerrechten betalen voor de grondstoffen die bij de vervaardiging van het betrokken product worden gebruikt. Indien dit argument was aangevoerd en bevestigd, ondanks het ontbreken van een regeling of procedure om na te gaan welke inputs voor de vervaardiging van de exportproducten worden verbruikt en in welke hoeveelheden, dan had de Commissie de betaalde douanerechten met het oog op de berekening van het teveel aan kwijtgescholden rechten gecontroleerd overeenkomstig bijlage II, punt 5, bij de basisverordening.

(121)

Gezien het bovenstaande vond de Commissie het passend om voor de berekening van het door de DDS toegekende voordeel uit te gaan van de som van alle bedragen aan terug te betalen rechten die in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek voor uitvoertransacties in het kader van die regeling zijn verworven.

(122)

Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening heeft de Commissie het bedrag van deze subsidies omgeslagen over de totale waarde van de uitvoer van de onderneming in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (de noemer), omdat de subsidie afhankelijk is van uitvoerprestaties en niet werd verleend op basis van de gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(123)

De subsidiepercentages die met betrekking tot deze regeling in het tijdens het oorspronkelijke onderzoek zijn vastgesteld, varieerden tussen 1,37 % en 1,66 %.

(124)

In het verzoek om een nieuw onderzoek en de bijbehorende bijlagen heeft de indiener van het verzoek bewijsmateriaal verstrekt waaruit blijkt dat de bedrijfstak van nodulaire buizen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek verder gebruik heeft gemaakt van de DDS. Voorts bevestigde de Indiase overheid in haar antwoord op de vragenlijst dat de DDS werd voortgezet. Bovendien heeft ook de meewerkende producent, Tata Metaliks Limited, tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek gebruikgemaakt van de regeling, hoofdzakelijk voor de uitvoer naar derde landen.

(125)

In hun antwoorden op de vragenlijst voerden zowel Tata Metaliks Limited als de Indiase overheid aan dat de DDS geen tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidie was. De Indiase overheid voerde voorts aan dat deze regeling pas als subsidie kan worden aangemerkt indien de terugbetaling van indirecte belastingen of invoerrechten hoger is dan het bedrag van deze belastingen of rechten die daadwerkelijk wordt geheven op de inputs die bij de vervaardiging van het exportproduct zijn verbruikt. Zelfs in dergelijke gevallen zouden naar het oordeel van de Indiase overheid alleen compenserende maatregelen kunnen worden ingesteld tegen het teveel aan terugbetaling. Ter staving van dit argument verwees de Indiase overheid naar het verslag van het panel, Europese Unie — Compenserende maatregelen ten aanzien van bepaald polyethyleentereftalaat uit Pakistan, WT/DS486/R. De Indiase overheid voerde voorts het volgende aan.

(126)

De voorwaarden om voor de regeling in aanmerking te komen waren, aldus de Indiase overheid, niet afhankelijk van uitvoerprestaties en niet beperkt tot een sector, bedrijfstak en/of regio. Volgens de Indiase overheid neutraliseert de terugbetaling van rechten de betaalde douanerechten en centrale accijnzen die zijn berekend op basis van de gemiddelde hoeveelheden van de relevante inputs (ingevoerd en binnenlands) waarvan is vastgesteld dat zij normaliter worden gebruikt bij de vervaardiging van de klasse van goederen die worden uitgevoerd. De verschillen in de wijze waarop de individuele exporteurs hun inputs betrekken, zijn in de gemiddelden verrekend en gecompenseerd. De Indiase overheid was derhalve van oordeel dat de DDS een aftrek van belastingen/rechten was en geen subsidie.

(127)

Zoals in de overwegingen 115 tot en met 118 is uiteengezet, was de Commissie in het oorspronkelijke onderzoek van oordeel dat de DDS niet alle kenmerken van een toelaatbare terugbetalingsregeling voor inputs of voor vervangende inputs in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening vertoonde. Anders dan de Indiase overheid heeft verklaard, hangen de door de onderneming op grond van de DDS ontvangen voordelen niet rechtstreeks samen met rechten die verschuldigd zijn over de invoer van grondstoffen die door de onderneming in de exportproducten zijn gebruikt. Een uitvoerende onderneming ontvangt contante betalingen die enkel samenhangen met de fob-waarde van haar uitvoer. Ondernemingen zijn niet verplicht om grondstoffen in te voeren.

(128)

Aangezien de regeling niet voorziet in een mechanisme waarmee per onderneming wordt beoordeeld welke belastingen/heffingen zijn betaald voor de verbruikte productie-inputs, kan de Commissie het volledige bedrag van de terugbetaling van rechten in het kader van de DDS dus niet beschouwen als een loutere compensatie voor de rechten/heffingen die de ondernemingen hebben betaald voor de grondstoffen die bij de vervaardiging van het betrokken product zijn verbruikt. Ten slotte kon de Commissie, vanwege de niet-medewerking van de belangrijkste producenten-exporteurs, niet nagaan of er een gevalspecifiek verband bestond tussen het uit hoofde van de DDS verkregen voordeel en de eventueel betaalde rechten bij de invoer van grondstoffen die bij de vervaardiging van het betrokken product zijn verbruikt.

(129)

De Commissie concludeerde derhalve dat de DDS in het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds een voordeel inhield voor de producenten-exporteurs van nodulaire buizen in India. Vanwege het gebrek aan medewerking van een producent-exporteur met een representatief uitvoervolume naar de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek, beschikte de Commissie bovendien niet over bedrijfsspecifieke informatie aan de hand waarvan het tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek uitgekeerde subsidiebedrag zou kunnen worden berekend. Om in het huidige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen te kunnen vaststellen dat sprake was van een voortzetting van subsidiëring, achtte de Commissie het echter niet noodzakelijk om dergelijke bedragen te berekenen. Hoewel het percentage van de terugbetaling van rechten op het betrokken product sinds het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek licht is gedaald (van 1,9 % tot 1,8 % en vervolgens tot 1,6 % in het tijdvak van het nieuwe onderzoek), zijn de regels van de DDS ongewijzigd gebleven. Zelfs indien de daling (met 16 %) van het DDS-percentage leidde tot een evenredige daling van de subsidieniveaus in vergelijking met de niveaus die tijdens het oorspronkelijke onderzoek zijn vastgesteld (van 1,37 % tot 1,66 %), was de Commissie van oordeel dat dit niveau van subsidiëring in het kader van de regeling nog steeds niet verwaarloosbaar was.

(130)

De Commissie concludeerde derhalve dat in het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds subsidies uit hoofde van de DDS werden verleend aan producenten van nodulaire buizen.

(131)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat er een toereikend verband bestaat tussen de terugbetalingspercentages en de rechten die zijn betaald op materialen die bij de vervaardiging van het betrokken product zijn verbruikt. In het bijzonder heeft de onderneming verklaard dat exporteurs, willen zij de terugbetaling van rechten ontvangen, de ladingsbrief moeten indienen, met vermelding van het verzoek om terugbetaling van rechten die op het product van toepassing zijn. Pas na verificatie stelt de Indiase douane een ladingsbrief op met vermelding van het terugbetalingsbedrag. Volgens de onderneming vormde de terugbetaling van rechten derhalve geen teveel aan kwijtgescholden rechten.

(132)

Zoals in overweging 109 reeds uitvoerig is uiteengezet, was de Commissie van oordeel dat het verzoek om terugbetaling van rechten betrekking heeft op een vast percentage van een terug te betalen bedrag. Zij merkte op dat dit bedrag niet noodzakelijkerwijs overeenkomt met een bedrag aan rechten dat een onderneming zou betalen voor de inputs die bij de vervaardiging zijn verbruikt. Zoals in overweging 128 is opgemerkt, kon vanwege de niet-medewerking van de producenten-exporteurs bovendien niet worden nagegaan of zij daadwerkelijk invoerrechten betalen voor de grondstoffen die bij de vervaardiging van het betrokken product zijn gebruikt. De Commissie heeft dit argument derhalve afgewezen.

(133)

In het oorspronkelijke onderzoek was de Commissie van oordeel dat de Indiase overheid de ondernemingen die ijzererts winnen, via een reeks maatregelen de functie had toevertrouwd om ijzererts te leveren voor een ontoereikende prijs. De levering van goederen vormde een financieel voordeel voor de ontvangers en was specifiek, en derhalve geeft deze aanleiding tot compenserende maatregelen (21).

(134)

Ten eerste heeft de Indiase overheid vanaf maart 2007 uitvoerheffingen op ijzererts ingesteld; oorspronkelijk bedroegen deze heffingen 300 INR per ton (wat overeenkomt met een percentage tussen 12 % en 15 %). De heffing is in maart 2011 verhoogd tot 20 % en in december 2011 tot 30 %. Een dergelijke uitvoerbelemmering door middel van uitvoerheffingen had tot doel de downstreambedrijfstakken te beschermen en te bevorderen door de binnenlandse downstreambedrijfstak te voorzien van goedkope grondstoffen en inputs.

(135)

Ten tweede heeft het Ministerie van Spoorwegen in mei 2008 een “Dual-Freight Policy” (“DFP”; tweeledig vrachttarief) ingevoerd, waarmee een verschillend vrachttarief werd gecreëerd voor het vervoer van voor binnenlands ge- of verbruik bestemd ijzererts en voor uitvoer bestemd ijzererts. Gelet op het feit dat het vrachttarief voor vervoer per spoor een zeer groot deel van de totale kosten van het ijzererts vertegenwoordigt, bedroeg het gemiddelde verschil tussen het vervoer van voor binnenlands ge- of verbruik bestemd ijzererts en voor uitvoer bestemd ijzererts 300 %.

(136)

Deze twee maatregelen waren er dus op gericht de uitvoer van ijzererts te ontmoedigen en vormden aldus samen een systeem van “gerichte uitvoerbelemmeringen”, dat in feite in 2007/2008 is ingesteld en in maart en december 2011 verder is uitgebreid door de verhoging van de uitvoerheffing op ijzererts.

(137)

Om te bepalen of aan het eerste element was voldaan, d.w.z. of de Indiase overheid de ondernemingen die ijzererts winnen functies heeft toevertrouwd dan wel met functies heeft belast, heeft de Commissie geanalyseerd of de steun van de Indiase overheid aan de bedrijfstak van nodulaire buizen (met name door de vastgestelde verstoringen van de prijs van ijzererts) daadwerkelijk een “doelstelling” van het overheidsbeleid was (en niet louter een “bijkomend gevolg” van de uitoefening van algemene regelgevende bevoegdheden). De Commissie merkte op dat een aantal documenten haar conclusie staafden dat de Indiase overheid de ondersteuning van de bedrijfstak van nodulaire buizen expliciet als beleidsdoelstelling nastreefde. Met name was in het Dang-verslag van 2005 uitdrukkelijk de beleidsdoelstelling vermeld om Indiase staalproducenten te begunstigen (“gegarandeerde toegang tot inheemse ijzerertsvoorraden, voor lagere prijzen dan op de wereldmarkt”) en dit voordeel te behouden en te bevorderen. De Commissie merkte op dat de Indiase overheid, overeenkomstig de in dat verslag vermelde beleidsdoelstellingen, bepaalde maatregelen heeft genomen om specifiek de bedrijfstak van nodulaire buizen te steunen.

(138)

Uit diverse officiële documenten blijkt het verband tussen de beleidsdoelstellingen ter ondersteuning van de bedrijfstak van nodulaire buizen en de aanverwante maatregelen die de Indiase overheid met succes heeft genomen om die doelstellingen te verwezenlijken, zoals met name het in november 2011 bekendgemaakte verslag van de werkgroep staalindustrie voor het twaalfde vijfjarenplan.

(139)

De Commissie heeft dus vastgesteld dat de Indiase overheid, door dergelijke gerichte uitvoerbelemmeringen in te stellen (met name door middel van uitvoerheffingen en de regeling inzake een tweeledig vrachttarief), de Indiase ondernemingen die ijzererts winnen in een economisch irrationale situatie heeft geplaatst, waardoor zij ertoe werden aangezet om hun goederen te verkopen voor een prijs die lager ligt dan wat zij zonder dit beleid zouden kunnen krijgen. De door de Indiase overheid genomen maatregelen beperkten immers de vrijheid van handelen van de ondernemingen die ijzererts winnen door hun zakelijke besluit betreffende waar en tegen welke prijs zij hun product verkopen in de praktijk te beperken, waardoor zij met de functie werden belast om ijzererts op de binnenlandse markt te leveren tegen een ontoereikende prijs.

(140)

De Commissie heeft ook vastgesteld dat de Indiase overheid “verwachtte” dat de ondernemingen die ijzererts winnen hun binnenlandse output niet drastisch zouden verlagen (gezien de uitvoerbeperkende maatregelen die van kracht waren), maar een stabiel aanbod aan binnenlands ijzererts zouden handhaven. De Commissie heeft namelijk vastgesteld dat het gemakkelijk vooraf te voorzien was dat de ondernemingen die ijzererts winnen aanzienlijke oorspronkelijke investeringen en hoge vaste kosten niet zouden tenietdoen door de productie-output te verlagen, louter ter vermijding van een overaanbod en de daaropvolgende neerwaartse druk op de binnenlandse prijzen ingevolge de maatregelen van de Indiase overheid. Toen zij de gerichte uitvoerbelemmeringen instelde, wist de Indiase overheid met andere woorden hoe de producenten van ijzererts op de maatregelen zouden reageren en welke gevolgen daaruit voor hen zouden voortvloeien. Gelet op hun bedrijfsactiviteiten en kostenstructuur konden deze producenten hun binnenlandse productie naar aanleiding van de uitvoerbelemmering weliswaar iets verlagen, maar zij zouden deze niet stopzetten of terugbrengen naar een zeer laag niveau. In de periode 2012-2013 is de uitvoer met meer dan 60 % gedaald ten opzichte van 2011-2012; de uitvoer is vervolgens aanzienlijk blijven dalen en was tegen 2014-2015 met 84 % gedaald ten opzichte van 2011-2012. Tegelijkertijd is de productie tussen 2011-2012 en 2014-2015 met slechts 24 % gedaald. In dit verband heeft de Commissie vastgesteld dat de overheid de producenten van inputs de functie heeft toevertrouwd of hen heeft belast met de functie om tegen een ontoereikende prijs goederen te leveren aan de binnenlandse gebruikers van ijzererts, d.w.z. staalproducenten, inclusief de producenten van nodulaire buizen. De ondernemingen die ijzererts winnen, werd de verantwoordelijkheid gegeven om in India een kunstmatige, versnipperde en laaggeprijsde binnenlandse markt te creëren en in dit opzicht handelden zij als gemachtigde van de Indiase overheid bij de uitvoering van haar beleid om ijzererts tegen een ontoereikende prijs te leveren aan de bedrijfstak van nodulaire buizen.

(141)

Ten slotte heeft de Commissie ook bewijsmateriaal aangetroffen waaruit blijkt dat de Indiase overheid zelf het succes van haar beleid inzake gerichte uitvoerbelemmeringen heeft erkend; daaruit blijkt dat het resultaat gewenst was en niet louter een bijkomend gevolg was van regelgevende maatregelen.

(142)

Samenvattend heeft de Commissie vastgesteld dat de Indiase overheid aan de mijnbouwondernemingen de uitvoering had toevertrouwd van haar beleid om een versnipperde binnenlandse markt te creëren en aan de binnenlandse ijzer- en staalindustrie ijzererts te leveren tegen een ontoereikende prijs. De uitvoerheffing en de DFP waren geenszins louter een maatregel om de inkomsten te verhogen en kwamen duidelijk neer op positieve handelingen van de Indiase overheid om ondernemingen die ijzererts winnen, ertoe aan te zetten een aangekondigde beleidsdoelstelling te verwezenlijken, namelijk de ijzer- en staalindustrie en in het bijzonder de bedrijfstak van nodulaire buizen ondersteunen.

(143)

De Commissie heeft vervolgens het tweede element beoordeeld, te weten of de ondernemingen die ijzererts winnen in India “particuliere lichamen” zijn waaraan de Indiase overheid functies heeft toevertrouwd in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), iv), van de basisverordening. In dit verband heeft de Commissie vastgesteld dat de twee Indiase producenten-exporteurs de overgrote meerderheid van het ijzererts bij particuliere ondernemingen aankochten, met uitzondering van een kleine hoeveelheid ijzererts die werd aangekocht bij de National Mineral Development Corporation (“NMDC”), een onderneming in staatseigendom. Ongeacht het feit dat de NMDC in handen van de overheid is (en eventueel als “overheidsinstantie” kan worden aangemerkt), beschouwde de Commissie al deze leveranciers als “particuliere lichamen” waaraan de Indiase overheid de functie heeft toevertrouwd of die zij met de functie heeft belast in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), iv), van de basisverordening om ijzererts tegen een ontoereikende prijs te leveren.

(144)

Vervolgens heeft de Commissie het derde element getoetst, namelijk of de ondernemingen die ijzererts winnen het hierboven beschreven overheidsbeleid om ijzererts te leveren tegen een ontoereikende prijs daadwerkelijk hebben uitgevoerd. In dit verband merkte Commissie op dat de gerichte uitvoerbelemmeringen het door de Indiase overheid gestelde doel hebben bereikt, namelijk uitvoer ontmoedigen en ijzererts voor lagere prijzen beschikbaar houden voor de binnenlandse downstreambedrijfstak. Ondanks de verlaging van de ijzerertsproductie als gevolg van de sluiting van enkele mijnen om milieuredenen vertoonde de Indiase markt een constante en irrationele overcapaciteit ten opzichte van de som van het binnenlandse ge- of verbruik en de uitvoer min de invoer. Dit heeft geleid tot een overaanbod aan ijzererts op de binnenlandse markt, zoals erkend en nagestreefd door de Indiase overheid, gezien het natuurlijke onvermogen van de mijnbouwondernemingen om hun productie snel aan de uitvoerbelemmeringen aan te passen.

(145)

Voorts heeft de Commissie het effect van het overaanbod aan ijzererts wegens de uitvoerbelemmeringen van de Indiase overheid op de binnenlandse prijs van ijzererts in India geanalyseerd. Uitgaande van de invoerprijs van ijzererts in China (China is de grootste importeur van ijzererts) en een gecorrigeerde Australische fob-prijs (om de kosten van het internationale vrachtvervoer te elimineren) als de dichtst mogelijke benaderingen van een onverstoorde Indiase binnenlandse prijs, heeft de Commissie vastgesteld dat de interventies van de Indiase overheid met betrekking tot ijzererts (die tot een drastische daling van de uitvoer van ijzererts en tot een overaanbod in India hebben geleid) ook een invloed hebben gehad op de binnenlandse prijzen van ijzererts. Ten eerste lagen de binnenlandse prijzen van ijzererts in India sinds 2008 voortdurend onder de internationale prijzen; en ten tweede vertoonden de internationale prijzen tussen 2008 en 2011 een aanzienlijke stijging, die overeenkwam met het moment waarop de uitvoerbelemmeringen werden ingevoerd (2007-2008) en uitgebreid (2011), terwijl de tendens van de binnenlandse prijzen van ijzererts in India vrijwel vlak was, alsof deze losstond van en niet werd beïnvloed door de situatie in de rest van de wereld. Volgens de Commissie heeft de Indiase overheid met de gerichte uitvoerbelemmeringen derhalve de doelstelling gerealiseerd om ijzererts voor lagere prijzen beschikbaar te maken voor de binnenlandse bedrijfstakken door de Indiase binnenlandse prijs stabiel te houden, ook al zijn de prijzen van ijzererts op de wereldmarkt aanzienlijk gestegen. De Commissie concludeerde dat er buiten het systeem van gerichte uitvoerbelemmeringen van de Indiase overheid geen reden was waarom de Indiase prijzen de tendensen van de internationale prijzen niet hebben gevolgd. Zonder de gerichte uitvoerbelemmeringen zouden de Indiase producenten van ijzererts hebben geprofiteerd van meer winstgevende verkoop voor de hogere internationale prijzen. In plaats daarvan werden zij ertoe aangezet om hun productie en het plaatselijk leveren van ijzererts voor lagere prijzen voort te zetten teneinde de beleidsdoelstellingen van de Indiase overheid te verwezenlijken.

(146)

Ten slotte heeft de Commissie de laatste twee elementen onderzocht, namelijk of de functie om ijzererts te leveren tegen een ontoereikende prijs normaliter door de Indiase overheid zou worden vervuld en of een dergelijke praktijk in werkelijkheid niet afweek van de praktijken die de Indiase overheid pleegt te volgen. De Commissie heeft vastgesteld dat het leveren van ijzererts uit Indiase bodem aan de Indiase staalindustrie een functie is die normaliter door de Indiase overheid wordt vervuld, aangezien de Indiase overheid door middel van haar regelgeving heeft besloten hoe grondstoffen die zich in India bevinden, worden geleverd in het kader van de uitoefening van haar soevereiniteit over haar natuurlijke hulpbronnen. Wat het criterium inzake “in werkelijkheid niet afwijken” betreft, heeft de Commissie opgemerkt dat dit criterium vereist dat wordt bevonden dat de levering van goederen door de particuliere lichamen waaraan functies worden toevertrouwd in werkelijkheid niet afwijkt van de hypothetische levering van dergelijke goederen door de overheid zelf. In dat verband heeft de Commissie vastgesteld dat rechtstreeks ingrijpen op de markt door ijzererts te leveren op basis van een regeling met voortdurend wijzigende, door de overheid vastgestelde prijzen in werkelijkheid niet afweek van het toevertrouwen aan ondernemingen die ijzererts winnen van de verantwoordelijkheid om ijzererts tegen een ontoereikende prijs te leveren.

(147)

Al met al concludeerde de Commissie dat de Indiase overheid met de gerichte uitvoerbelemmeringen de binnenlandse ondernemingen die ijzererts winnen ertoe heeft aangezet om ijzererts plaatselijk te verkopen en aan hen de functie heeft toevertrouwd of hen met de functie heeft belast om deze grondstof in India te leveren tegen een ontoereikende prijs. De maatregelen in kwestie hebben het gewenste effect gesorteerd, namelijk het verstoren van de binnenlandse ijzerertsmarkt in India en het verlagen van de prijs naar een kunstmatig laag niveau, in het voordeel van de downstreambedrijfstak. De functie om ijzererts te leveren tegen een ontoereikende prijs is normaliter een overheidsfunctie en de overheidspraktijk wijkt in werkelijkheid niet af van de praktijken die overheidsinstanties plegen te volgen. De Commissie heeft derhalve geconcludeerd dat de Indiase overheid een onrechtstreekse financiële bijdrage in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), iv) en iii), van de basisverordening heeft geleverd, zoals geïnterpreteerd en toegepast in overeenstemming met de relevante WTO-norm krachtens artikel 1.1, punt a), iv) en iii), van de SCM-overeenkomst.

(148)

Zowel Tata Metaliks Limited als de Indiase overheid voerde aan dat een van de twee gerichte uitvoerbelemmeringen die de Commissie in het oorspronkelijke onderzoek had geïdentificeerd, namelijk de DFP, op 10 mei 2016 was stopgezet. Zij voerden aan dat het vervoer van zowel voor binnenlands ge- of verbruik bestemd ijzererts als voor uitvoer bestemd ijzererts onderhevig is aan dezelfde voorwaarden en kosten.

(149)

De Commissie heeft al het bewijsmateriaal in het verzoek om een nieuw onderzoek en de bijbehorende bijlagen over de voortzetting van de maatregel beoordeeld, alsmede het tijdens het onderzoek aangetroffen bewijsmateriaal. Uit het onderzoek bleek dat, ondanks de stopzetting van de DFP in mei 2016, de Indiase overheid in het tijdvak van het nieuwe onderzoek ijzererts tegen een ontoereikende prijs is blijven leveren aan de Indiase producenten van het betrokken product door het toevertrouwen van functies aan de ondernemingen die ijzererts winnen.

(150)

Ten eerste was de uitvoerheffing van 30 % op hoogwaardig ijzererts nog steeds van kracht tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. De Indiase overheid bevestigde dat de uitvoerheffingen voor het laatst zijn gewijzigd via mededeling nr. 15/2016-Customs van 1 maart 2016 waarbij laagwaardig ijzererts (met een ijzergehalte van minder dan 58 %) werd vrijgesteld van uitvoerrechten (het laagwaardige ijzererts wordt niet gebruikt door de producenten van nodulaire buizen).

(151)

Ten tweede merkte de Commissie op dat de Indiase overheid op 15 januari 2021 een nieuw beleid inzake het vervoer van ijzererts heeft goedgekeurd (22). Dit beleid (“Iron Ore Policy, 2021”; ijzerertsbeleid, 2021) voorziet in een prioriteringsregeling voor het laden en lossen van ijzererts op basis van verschillende categorieën afnemers, waarbij het binnenlandse vervoer van ijzererts voorrang heeft op het vervoer van voor uitvoer bestemd ijzererts. Zoals uitdrukkelijk vermeld, heeft het nieuwe beleid tot doel “de binnenlandse productie van staal te bevorderen”. Net als de vorige DFP vormt ook dit nieuwe beleid dus duidelijk een bijkomende maatregel ten gunste van de binnenlandse staalindustrie die door de Indiase overheid ten uitvoer wordt gelegd en waaruit blijkt dat zij bewust streeft naar een lagere ijzerertsprijs te haren voordele.

(152)

Ten derde blijkt volgens de Commissie uit een aantal andere beleidsdocumenten, naast dit nieuwe ijzerertsbeleid, 2021, dat de Indiase overheid zich sinds het oorspronkelijke onderzoek en tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek is blijven inspannen om goedkopere grondstoffen te leveren aan de binnenlandse industrie.

(153)

Zo werd de beleidsdoelstelling om de binnenlandse staalindustrie te ondersteunen bevestigd door het 2017 National Steel Policy (nationaal staalbeleid van 2017), dat vandaag nog steeds van kracht is (23). In dit beleid wordt de nadruk gelegd op de beschikbaarheid in eigen land van ijzererts tegen concurrerende prijzen:

(154)

De verklaring in het Foreign Trade Policy 2015-2020 bevestigt het beleid van India om in eigen land te zorgen voor goedkoop ijzererts voor de downstreambedrijfstak, zodat goedkope upstreamproducten kunnen worden uitgevoerd:

“De recente opheffing van het verbod op de winning van ijzererts in sommige staten zal meer ijzerertswinning mogelijk maken. Tegelijk begint India met een productieprogramma waarvoor ijzererts nodig zou zijn in eigen land” (28).

(155)

In het 2019 National Minerals Policy (nationaal mineralenbeleid van 2019) wordt ook het belang van goedkope mineralen voor downstreambedrijfstakken erkend: “Het waarborgen van de toegang tot een toereikende, betrouwbare, betaalbare en duurzame aanvoer van mineralen wordt steeds belangrijker voor het functioneren van de downstreambedrijfstakken en de economie in het algemeen” (29).

(156)

Uit de gegevens waarover de Commissie beschikt en de nieuwe elementen in het dossier bleek derhalve dat de bevindingen van het oorspronkelijke onderzoek nog steeds geldig zijn en dat de Indiase overheid tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek door middel van een reeks maatregelen, waaronder een systeem van uitvoerbelemmeringen, de ondernemingen die ijzererts winnen verder de functie heeft toevertrouwd om ijzererts tegen een ontoereikende prijs te leveren. De Commissie heeft derhalve geconcludeerd dat de Indiase overheid in het tijdvak van het nieuwe onderzoek een onrechtstreekse financiële bijdrage is blijven leveren in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), iv) en iii), van de basisverordening, zoals geïnterpreteerd en toegepast in overeenstemming met de relevante WTO-norm krachtens artikel 1.1, punt a), iv) en iii), van de SCM-overeenkomst.

(157)

Door het gebrek aan medewerking was het niet mogelijk de precieze mate van de subsidiëring in het kader van deze regeling tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek te berekenen en heeft de Commissie gebruikgemaakt van de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening, en met name van het verzoek om een nieuw onderzoek, waarin is aangetoond dat de prijzen van ijzererts in India in het tijdvak van het nieuwe onderzoek onder de internationale prijzen bleven.

(158)

Op basis hiervan heeft de Commissie geconcludeerd dat de mate van subsidiëring uit hoofde van deze regeling in het tijdvak van het nieuwe onderzoek niet verwaarloosbaar was en in elk geval niet onder het niveau lag dat tijdens het oorspronkelijke onderzoek was vastgesteld.

(159)

Na de mededeling van feiten en overwegingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat op grond van het WTO-recht geen compenserende maatregelen kunnen worden genomen tegen uitvoerheffingen. Voorts was de onderneming van mening dat het nieuwe Iron Ore Policy 2020 alleen tot doel had het snelle en efficiënte vervoer van ijzererts door het land te vergemakkelijken, en dat dit beleid geen financieel voordeel opleverde. Zij was derhalve van mening dat de conclusies van de Commissie met betrekking tot de regeling onjuist waren.

(160)

De Commissie herhaalde dat, zoals vermeld in overweging 151, het nieuwe ijzerertsbeleid tot doel had de binnenlandse staalproductie te bevorderen. Volgens haar was het nieuwe beleid duidelijk een bijkomende maatregel van de Indiase overheid ten gunste van de binnenlandse staalindustrie. Hoewel de maatregel niet in een rechtstreekse financiële subsidie voorzag, is uit het feit dat het binnenlandse vervoer van ijzererts voorrang had op het vervoer van voor uitvoer bestemd ijzererts duidelijk gebleken dat er sprake was van een welbewuste doelstelling om de Indiase bedrijfstak van nodulaire buizen te bevoordelen.

(161)

Gelet op de in de overwegingen 148 tot en met 158 uiteengezette bevindingen bleef de Commissie bij haar standpunt dat ondanks de stopzetting van de DFP in mei 2016 de uitvoerheffingen samen met het nieuwe ijzerertsbeleid een systeem van “gerichte uitvoerbelemmeringen” vormden waardoor de Indiase overheid een indirecte financiële bijdrage bleef verstrekken in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), iv) en iii), van de basisverordening, zoals geïnterpreteerd en toegepast in overeenstemming met de relevante WTO-norm krachtens artikel 1.1, punt a), iv) en iii), van de SCM-overeenkomst.

(162)

In het licht van de bovenstaande overwegingen is de Commissie tot de conclusie gekomen dat de bedrijfstak van nodulaire buizen in India in het tijdvak van het nieuwe onderzoek tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies is blijven ontvangen. Ondanks de daling van de MEIS- en de DDS-percentages bleek uit het onderzoek niet dat de mate van subsidiëring aanmerkelijk was gedaald ten opzichte van het oorspronkelijke onderzoek. Het bewijsmateriaal dat in het verzoek om een nieuw onderzoek was opgenomen en dat de meewerkende Indiase producent heeft verstrekt, bevestigde eerder dat de voordelen uit hoofde van deze subsidies nog steeds aanzienlijk zijn en in elk geval aanzienlijk boven het minimale niveau liggen.

(163)

De Commissie kwam derhalve tot de conclusie dat de Indiase producenten-exporteurs het betrokken product in het tijdvak van het nieuwe onderzoek tegen gesubsidieerde prijzen naar de Unie zijn blijven uitvoeren.

(164)

Na te hebben vastgesteld dat in het tijdvak van het nieuwe onderzoek sprake was van voortzetting van subsidiëring, is de Commissie in overeenstemming met artikel 18, van de basisverordening nagegaan of voortzetting van subsidiëring waarschijnlijk zou zijn indien de maatregelen zouden komen te vervallen.

(165)

In overweging 162 is vastgesteld dat de Indiase exporteurs van het betrokken product in het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds voordelen hebben verkregen uit hoofde van tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies van de Indiase overheid.

(166)

In het kader van de subsidieprogramma’s worden nog steeds voordelen toegekend en niets wijst erop dat deze voordelen in de nabije toekomst zullen worden afgeschaft, zelfs als de regelingen zelf licht worden gewijzigd. Bovendien komt iedere exporteur voor diverse subsidies in aanmerking.

(167)

Voorts is onderzocht of er aanzienlijke hoeveelheden uitvoer naar de Unie zouden plaatsvinden als de maatregelen zouden worden ingetrokken. De Commissie heeft met name de volgende elementen geanalyseerd: de productiecapaciteit en de reservecapaciteit in India, de prijzen bij uitvoer uit India naar derde landen en de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie wat de omvang van de markt en de prijzen betreft.

(168)

In het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroeg de totale geschatte productie van de Indiase producenten van het betrokken product ongeveer 2 miljoen ton per jaar. De geschatte productiecapaciteit bedroeg ongeveer 2,5 miljoen ton. De reservecapaciteit bedroeg bijgevolg ongeveer 500 000 ton per jaar, wat meer is dan het verbruik van het betrokken product op de markt van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek, dat [388 000-454 000] ton bedroeg.

(169)

Uit het door de indiener van het verzoek verstrekte bewijsmateriaal, dat is bevestigd door de informatie van de meewerkende producent, Tata Metaliks Limited, blijkt dat een aantal Indiase producenten, waaronder Tata Metaliks Limited (30), van plan is in verdere capaciteitsuitbreidingen te investeren (31). De voor de komende paar jaren geplande totale bijkomende capaciteit wordt geraamd op ongeveer 1,5 miljoen ton.

(170)

De verwachte capaciteitsgroei komt overeen met de geraamde groei van de vraag op de Indiase markt. De belangrijkste bekende producenten zijn echter ook van plan zich op de uitvoermarkten te richten (32). Zo heeft de onderneming ESL Steel Limited (onderdeel van de Vedanta Group) in een haalbaarheidsstudie expliciet vermeld dat haar nieuwe faciliteit in de buurt van een haven is gevestigd, hetgeen haar uitvoermogelijkheden vergroot. In het verslag wordt met name melding gemaakt van een groot potentieel voor uitvoer naar Oost-Europa (33). Plannen om in de toekomst uit te breiden naar de markt van de Unie werden door de meewerkende onderneming, Tata Metaliks Limited, ook vermeld tijdens de toetsing op afstand van haar antwoorden op de vragenlijst.

(171)

Bovendien zal er volgens een van de belangrijkste marktdeelnemers, de onderneming Srikalahasthi Pipes Limited, op middellange en lange termijn (7 tot 10 jaar) sprake zijn van een overaanbod ten opzichte van de vraag op de Indiase markt, omdat de afvalwater- en waterprojecten tegen dan voltooid zullen zijn. Dit zal voor de Indiase producenten een bijkomende stimulans zijn om zich meer en meer op uitvoermarkten te richten.

(172)

Op grond van het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat de Indiase producenten-exporteurs over een aanzienlijke reservecapaciteit beschikken, die zij zouden kunnen gebruiken om het betrokken product te produceren en het naar de markt van de Unie uit te voeren indien de maatregelen zouden komen te vervallen, en dat deze reservecapaciteit naar verwachting verder zal groeien.

(173)

De prijzen bij uitvoer uit India naar derde landen werden door de Commissie onderzocht op basis van de uitvoerstatistieken in de Global Trade Atlas (“GTA”) op het niveau van de GN-code, namelijk 7303 00 30. Op basis van deze statistieken heeft de Commissie vastgesteld dat de markt van de Unie aantrekkelijk blijft vanwege zijn omvang en prijzen, aangezien deze veruit de belangrijkste uitvoermarkt is voor Indiase producenten van nodulaire buizen en 40 % van hun totale uitvoer vertegenwoordigt. Bovendien is de uitvoer naar de Unie 25 keer hoger dan de uitvoer naar de op één na grootste uitvoermarkt van India, namelijk Qatar. Laatstgenoemde markt vertegenwoordigt 2 % van de totale Indiase uitvoer. Ten slotte lagen de prijzen van de Indiase producenten-exporteurs bij uitvoer naar de markt van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek iets hoger dan die bij uitvoer naar andere landen. Indien de maatregelen zouden komen te vervallen, zouden de producenten-exporteurs dus een stimulans hebben om hun uitvoer naar de Unie nog verder op te voeren.

(174)

De markt van nodulaire buizen in de Unie is belangrijk en is goed voor [388 000-454 000] ton (zie overweging 168). De indieners van het verzoek verwachten dat de markt in de komende vijf jaar verder zal groeien (34).

(175)

In het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroeg de gemiddelde prijs per ton op de markt van de Unie [1 020-1 200] EUR. In hetzelfde tijdvak bedroeg de prijs op de Indiase binnenlandse markt 595 EUR per ton (af fabriek). De prijzen op de markt van de Unie lagen dus ongeveer twee keer zo hoog als de prijzen van de invoer uit India.

(176)

Wat omvang en prijzen betreft, bleef de markt van de Unie dus aantrekkelijk voor Indiase producenten-exporteurs. Dit wordt verder gestaafd door het feit dat het marktaandeel van de Indiase producenten-exporteurs in het tijdvak van het nieuwe onderzoek groot bleef (zie tabel 2) en dat, zoals uiteengezet in overweging 173, de markt van de Unie 40 % van de totale uitvoer van het betrokken product uit India uitmaakte.

(177)

Het onderzoek heeft uitgewezen dat Indiase producten in het tijdvak van het nieuwe onderzoek nog steeds tegen gesubsidieerde prijzen op de markt van de Unie werden ingevoerd.

(178)

De Commissie heeft ook bewijzen dat de subsidiëring waarschijnlijk wordt voorgezet mochten de maatregelen komen te vervallen. De reservecapaciteit in India was aanzienlijk in vergelijking met het verbruik in de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Ten slotte deed de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie wat de omvang en prijzen betreft vermoeden dat het waarschijnlijk is dat de Indiase uitvoer naar de markt van de Unie zou worden verlegd en de reservecapaciteit naar de markt van de Unie zou worden geheroriënteerd indien de maatregelen zouden komen te vervallen. De Commissie concludeerde bijgevolg dat het zeer waarschijnlijk was dat het vervallen van de compenserende maatregelen ertoe zou leiden dat de invoer met subsidiëring van het betrokken product naar de markt van de Unie zou worden verlegd. In het licht van het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat het vervallen van de compenserende maatregelen waarschijnlijk zou leiden tot voortzetting van subsidiëring.

(179)

Er zijn vijf ondernemingen in de Unie die het betrokken product vervaardigen. Drie van deze ondernemingen maken deel uit van dezelfde groep. Volgens de beschikbare informatie uit het verzoek zijn er geen andere producenten van het betrokken product in de Unie. Zij vormen bijgevolg de “bedrijfstak van de Unie” in de zin van artikel 9, lid 1, van de basisverordening.

(180)

Aangezien de gegevens met betrekking tot de beoordeling van de schade hoofdzakelijk afkomstig waren van dezelfde groep producenten, zoals vermeld in overweging 15, worden de cijfers voor de schadeanalyse om redenen van vertrouwelijkheid in orden van grootte of in geïndexeerde vorm gegeven.

(181)

De totale productie in de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd vastgesteld op [372 000-436 000] ton. De Commissie baseerde dit cijfer op alle informatie die over de bedrijfstak van de Unie beschikbaar was, zoals macrogegevens die door de indieners van het verzoek zijn verstrekt en gegevens die tijdens het onderzoek bij in de steekproef opgenomen producenten in de Unie zijn verzameld.

(182)

De Commissie heeft het verbruik in de Unie vastgesteld op basis van de omvang van de totale verkoop in de Unie van de bedrijfstak van de Unie, de productie voor intern gebruik op basis van de gegevens die zijn verzameld bij de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en de schattingen die door de indieners van het verzoek zijn verstrekt voor de overige producenten in de Unie, plus het totaal van de invoer uit alle landen in de Unie, zoals gerapporteerd door Eurostat (Comext-databank).

(183)

Het verbruik in de Unie ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 1

Verbruik in de Unie (in 1 000  ton)

(184)

Het verbruik in de Unie was in de beoordelingsperiode aan schommelingen onderhevig. Over het geheel genomen steeg het verbruik in 2018 licht met 3 %, steeg het in 2019 met 8 % en daalde het in 2020 met 8 %. Daardoor nam het verbruik tijdens de beoordelingsperiode met 3 % toe.

(185)

Het gebruik van nodulaire buizen is van nature verbonden met infrastructuurinvesteringen op het gebied van waterzuivering; het grootste deel van de vraag naar nodulaire buizen in de Unie komt van de watervoorzienings- en waterzuiveringsbedrijven, zowel in de openbare als in de particuliere sector. Nodulaire buizen worden hoofdzakelijk gebruikt in grote infrastructuurprojecten. Bovendien heeft de ontwikkeling van het verbruik in de Unie geen grote gevolgen ondervonden van de COVID-19-pandemie, aangezien de verbetering van de waternetwerken voor de overheid een constante prioriteit is. De ontwikkeling van het verbruik in de Unie weerspiegelt derhalve de ontwikkeling van de investeringen in infrastructuur.

(186)

Volgens meldingen van de bedrijfstak van de Unie maakte het interne gebruik van het betrokken product in 2017 minder dan 5 % van het totale verbruik in de Unie uit en daalde het tijdens de beoordelingsperiode tot minder dan 1 % in het tijdvak van het nieuwe onderzoek. De Commissie was derhalve van oordeel dat het interne gebruik geen invloed van betekenis had op de schadeanalyse.

(187)

De Commissie heeft de omvang van de invoer vastgesteld op basis van gegevens van Eurostat (Comext-databank). Het marktaandeel van de invoer werd vastgesteld op basis van het verbruik in de Unie zoals uiteengezet in overweging 182.

(188)

De invoer van het betrokken product in de Unie uit India ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 2

Omvang van de invoer (in 1 000 ton) en marktaandeel

(189)

In de beoordelingsperiode fluctueerden de omvang en het marktaandeel van de invoer uit India aanzienlijk: de omvang van de invoer daalde in 2018 met 14 %, steeg in 2019 met 68 % en daalde ten slotte tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek met 31 %.

(190)

De Commissie heeft de gewogen gemiddelde prijzen van de invoer vastgesteld op basis van Comext-statistieken (Eurostat).

(191)

De gewogen gemiddelde prijs van de invoer uit India in de Unie ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 3

Invoerprijzen (EUR/ton)

(192)

In de periode 2017-2018 waren de invoerprijzen vrij stabiel. In 2019 stegen de invoerprijzen met 5 % en tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek bleven zij stabiel.

(193)

Zoals vermeld in overweging 55 heeft slechts één Indiase producent aan het onderzoek meegewerkt. Deze producent gaf aan een verwaarloosbare hoeveelheid naar de Unie te hebben uitgevoerd, die overeenkwam met minder dan 1 % van de totale invoer van het betrokken product uit India in de Unie. Daarom was de Commissie van oordeel dat dit uitvoervolume niet representatief was voor de uitvoer van het betrokken product naar de Unie en besloot zij de prijsonderbieding vast te stellen op basis van de beschikbare gegevens.

(194)

De Commissie heeft de gewogen gemiddelde cif-invoerprijzen van India, gecorrigeerd voor kosten na de invoer, met de gewogen gemiddelde prijs van de bedrijfstak van de Unie vergeleken. De Indiase invoerprijzen onderboden de prijzen van de bedrijfstak van de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek met ongeveer [30-45] %.

(195)

In het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroegen de omvang en het marktaandeel van de invoer uit andere derde landen dan India respectievelijk [8 700-20 200] ton en [2-4] % van het verbruik in de Unie. Tijdens de beoordelingsperiode lag de gewogen gemiddelde prijs van de invoer uit derde landen op een niveau dat vergelijkbaar is met de prijzen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie in de periode 2017-2018, en ongeveer 25 % lager voor de periode 2019-2020 (zie tabel 8). Hoewel de omvang van de invoer uit derde landen licht is gestegen, namelijk met 2 %, was de oorsprong van de ingevoerde nodulaire buizen in de beoordelingsperiode niet stabiel. Zo kwam de invoer uit derde landen in 2017 voornamelijk uit China, Rusland en Zwitserland, terwijl de belangrijkste importeurs in het tijdvak van het nieuwe onderzoek Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten waren.

(196)

Het geaggregeerde volume van de invoer in de Unie evenals het marktaandeel en de prijzen van de invoer van nodulaire buizen uit andere derde landen ontwikkelden zich als volgt:

Tabel 4

Omvang en marktaandeel van de invoer uit andere derde landen

(197)

De beoordeling van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie omvatte een evaluatie van alle economische indicatoren die in de beoordelingsperiode op de situatie van de bedrijfstak van de Unie van invloed waren.

(198)

Zoals vermeld in overweging 15, is voor de beoordeling van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie gebruikgemaakt van een steekproef.

(199)

Voor de schadevaststelling maakte de Commissie onderscheid tussen macro-economische en micro-economische schade-indicatoren. De Commissie heeft de macro-economische indicatoren beoordeeld op basis van de gegevens met betrekking tot alle producenten in de Unie, die zijn vervat in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen. De Commissie heeft de micro-economische indicatoren beoordeeld op basis van de gegevens die de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie in de antwoorden op de vragenlijst hadden verstrekt. De gegevens hadden betrekking op de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie. Beide gegevensreeksen bleken representatief te zijn voor de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(200)

De macro-economische indicatoren zijn: productie, productiecapaciteit, bezettingsgraad, verkoopvolume, marktaandeel, groei, werkgelegenheid, productiviteit, hoogte van het bedrag van de tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies, en herstel van eerdere dumping of subsidiëring.

(201)

De micro-economische indicatoren zijn: gemiddelde eenheidsprijzen, kosten per eenheid, loonkosten, voorraden, winstgevendheid, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen en vermogen om kapitaal aan te trekken.

(202)

De totale productie in de Unie, de productiecapaciteit en de bezettingsgraad in de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 5

Productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad

(203)

De productie in de Unie is in de beoordelingsperiode met 9 % gedaald, na een stijging met 10 % in 2018.

(204)

De productiecapaciteit volgde een vergelijkbare ontwikkeling en daalde tijdens de beoordelingsperiode met 10 %.

(205)

De bezettingsgraad bleef stabiel aangezien de daling van de productiecapaciteit gelijke tred hield met de daling van de productie in de Unie.

(206)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen stelde Tata Metaliks Limited dat de invoer uit India voor de bedrijfstak van de Unie geen reden kan zijn geweest om de productiecapaciteit in te perken, maar veeleer dat de daling van de vraag ten opzichte van 2019 daaraan ten grondslag lag.

(207)

Het besluit van de bedrijfstak van de Unie om de productiecapaciteit te verminderen, werd genomen vóór de COVID-19-crisis en het besluit hield dus geen verband met de daling van het verbruik tussen 2019 en het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Het argument werd derhalve afgewezen.

(208)

Het verkoopvolume en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 6

Omvang van de verkoop en marktaandeel van producenten in de Unie

(209)

De omvang van de verkoop van het soortgelijke product door de bedrijfstak van de Unie tijdens de beoordelingsperiode en het marktaandeel volgden de stijging van het verbruik in de Unie niet. Met name in 2019 heeft de bedrijfstak van de Unie niet geprofiteerd van de stijging van het verbruik, in tegenstelling tot de invoer uit India.

(210)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde Tata Metaliks Limited aan dat het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie hoog bleef, met ongeveer 85 %, en in het tijdvak van het nieuwe onderzoek was gestegen in vergelijking met de voorgaande jaren. Het volume van de verkoop van de Unie lag ook voortdurend boven het niveau van 2017. Zonder de impact van de COVID-19-crisis had het volume hoger kunnen liggen tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek. De partij was van mening dat de conclusie van de Commissie de feitelijke situatie niet weerspiegelde.

(211)

De Commissie concludeerde dat de bedrijfstak van de Unie niet heeft geprofiteerd van een hoog marktaandeel. Zoals uiteengezet in overweging 234, waren de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie tijdens de gehele beoordelingsperiode verliesgevend als gevolg van de aanzienlijke prijsdruk van de Indiase invoer (zie overweging 245). Zoals uiteengezet in overweging 209, volgde het marktaandeel van de Unie voorts de stijging van het verbruik in de Unie niet en profiteerde de verkoop in de Unie, in tegenstelling tot de invoer uit India, niet van de stijging van het verbruik in 2019. Het argument werd derhalve afgewezen.

(212)

Tijdens de beoordelingsperiode is het verbruik in de Unie met 3 % gestegen, terwijl het volume van de verkoop aan niet-verbonden afnemers in de Unie met 2 % is toegenomen. Ondanks de stijging van het verbruik is het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie tijdens de beoordelingsperiode dus licht gedaald.

(213)

De werkgelegenheid en de productiviteit ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 7

Werkgelegenheid en productiviteit