(1)

Verordening (EU) 2017/625 stelt algemene voorschriften vast voor de uitvoering van officiële controles op de naleving van de voorschriften die zijn gericht op het voorkomen, wegnemen of tot een aanvaardbaar niveau terugbrengen van de risico’s waaraan mensen en dieren hetzij direct, hetzij via het milieu worden blootgesteld.

(2)

In Verordening (EU) 2017/625 zijn met name algemene voorwaarden vastgesteld voor de binnenkomst in de Unie van dieren en goederen uit derde landen of regio’s daarvan, met inbegrip van voor menselijke consumptie bestemde levensmiddelen. Bij artikel 129 van Verordening (EU) 2017/625 is aan de Commissie de bevoegdheid verleend om te erkennen dat maatregelen die in een derde land of regio daarvan worden toegepast, gelijkwaardig zijn aan de voorschriften van de in artikel 1, lid 2, van die verordening vastgestelde regels, indien de derde landen in dit verband objectief bewijs leveren. Ook is in dat artikel aan de Commissie de bevoegdheid verleend om de voorwaarden vast te stellen voor de binnenkomst in de Unie van dergelijke dieren en goederen uit die derde landen of regio’s daarvan, met name wat betreft de aard en de inhoud van de officiële certificaten of verklaringen waarvan die producten vergezeld moeten gaan.

(3)

Overeenkomstig Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1641 van de Commissie (3) zijn de in de staten Massachusetts en Washington van de Verenigde Staten toegepaste maatregelen ter bescherming van de volksgezondheid in verband met de productie en het in de handel brengen van voor menselijke consumptie bestemde levende, gekoelde, ingevroren of verwerkte tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren en mariene buikpotigen gelijkwaardig aan de voorschriften van de regels inzake voedselveiligheid als bedoeld in artikel 1, lid 2, punt a), van Verordening (EU) 2017/625.

(4)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1641 is een model van officieel certificaat vastgesteld voor de invoer uit de Verenigde Staten van Amerika van voor menselijke consumptie bestemde levende, gekoelde, ingevroren of verwerkte tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren en mariene buikpotigen. Volgens dat model van officieel certificaat moet een officiële inspecteur certificeren dat de maatregelen die worden toegepast op de productie en het in de handel brengen van die goederen gelijkwaardig zijn aan de voorschriften van de regels inzake voedselveiligheid als bedoeld in artikel 1, lid 2, punt a), van Verordening (EU) 2017/625.

(5)

Overeenkomstig de maatregelen die zijn overeengekomen met het departement van de Amerikaanse inspectie van voedings- en geneesmiddelen (Food and Drug Administration) dat verantwoordelijk is voor de uitvoer naar de Unie van voor menselijke consumptie bestemde levende, gekoelde, ingevroren of verwerkte tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren en mariene buikpotigen, moet het in Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1641 vastgestelde model van officieel certificaat worden aangepast aan het geëigende formaat voor de uitvoer van die goederen naar de Unie. In het bijzonder moet in het model van officieel certificaat gevraagd worden naar de datum van vertrek van de zendingen. Voorts moet worden gevraagd of de goederen gecertificeerd zijn voor menselijke consumptie of voor de eindverbruiker.

(6)

In aanvulling op de volksgezondheidsvoorschriften van het in Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1641 vastgestelde model van officieel certificaat moet gelden dat voor menselijke consumptie bestemde levende tweekleppige weekdieren van in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/1882 van de Commissie (4) vermelde soorten en voor verdere verwerking in de Unie vóór menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong van die weekdieren alleen de Unie mogen binnenkomen als zij vergezeld gaan van een officieel certificaat dat de passende diergezondheidsverklaringen bevat. Om te waarborgen dat wordt voldaan aan diergezondheidsvoorschriften welke garanties bieden die gelijkwaardig zijn aan die van de wetgeving van de Unie, moet het model van officieel certificaat bijgevolg de algemene diergezondheidsvoorschriften voor binnenkomst in de Unie omvatten, zoals vastgesteld in artikel 6, lid 1, punten a) en b), artikel 6, lid 2, artikel 7, lid 1, en artikel 8 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/692 van de Commissie (5), alsmede de specifieke diergezondheidsvoorschriften voor binnenkomst in de Unie van die goederen, zoals vastgesteld in artikel 167, punt a), punt c), ii) en iii), en punt d), en artikel 169, leden 1 en 2, van die verordening.

(7)

Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1641 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Op 26 juni 2017 hebben Danstar Ferment AG en Comercial Quimica Masso overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 bij Frankrijk een aanvraag voor de goedkeuring van de werkzame stof Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 ingediend.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 3, van die verordening heeft Frankrijk, als lidstaat-rapporteur, de aanvragers, de andere lidstaten, de Commissie en de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) op 1 december 2017 in kennis gesteld van de ontvankelijkheid van de aanvraag.

(3)

Op 15 mei 2019 heeft de lidstaat-rapporteur een ontwerpbeoordelingsverslag ingediend bij de Commissie, met kopie aan de EFSA, waarin werd geconcludeerd dat de werkzame stof Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 naar verwachting aan de goedkeuringscriteria zoals bedoeld in artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 zou voldoen.

(4)

Overeenkomstig artikel 12, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 heeft de EFSA de aanvragers een termijn opgelegd voor het verstrekken van aanvullende informatie aan de lidstaten, de Commissie en de EFSA.

(5)

Na een intercollegiale toetsing van de risicobeoordeling van het bestrijdingsmiddel heeft de EFSA geconcludeerd dat de werkzame stof Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 naar verwachting aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 zal beantwoorden; de EFSA heeft die conclusie overeenkomstig artikel 12, lid 2, van die verordening meegedeeld aan de aanvragers, de lidstaten en de Commissie. De EFSA heeft haar conclusie openbaar gemaakt (2).

(6)

Op 21-22 oktober 2021 heeft de Commissie haar evaluatieverslag over de werkzame stof Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 en een ontwerp van deze verordening betreffende Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 aan het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders voorgelegd.

(7)

De aanvragers hebben de mogelijkheid gekregen om opmerkingen over het evaluatieverslag in te dienen.

(8)

Voor één representatief gebruiksdoel van minstens één gewasbeschermingsmiddel dat de werkzame stof bevat, dat is onderzocht en in het evaluatieverslag is opgenomen, is vastgesteld dat aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan.

(9)

Aangezien de Commissie van oordeel is dat Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 een werkzame stof met een laag risico is in de zin van artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 en aangezien gewasbeschermingsmiddelen die deze stof bevatten naar verwachting slechts een laag risico voor de gezondheid van mens en dier en voor het milieu zullen inhouden, mag die stof voor een periode van ten hoogste 15 jaar worden goedgekeurd. Er zijn voor mens, dier en milieu geen kritische aandachtsgebieden vastgesteld.

(10)

Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 is een micro-organisme dat ook voldoet aan de voorwaarden van artikel 22, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1107/2009, in samenhang met punt 5.2 van bijlage II bij die verordening. Daarom moet Bacillus amyloliquefaciens stam IT-45 als stof met een laag risico worden goedgekeurd.

(11)

Overeenkomstig artikel 13, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 moet Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (3) daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Verordening (EU) 2017/625 bevat algemene regels voor officiële controles die bevoegde autoriteiten op basis van een risicoanalyse en met een passende frequentie verrichten om de naleving van regels op verschillende gebieden, waaronder diergezondheid, te verifiëren. In die verordening zijn ook methoden en technieken vastgesteld voor officiële controles, onder andere inspecties van gebouwen, dieren en goederen waarover exploitanten zeggenschap hebben.

(2)

Op grond van Verordening (EU) 2017/625 moeten wat eenvormige minimumfrequenties van officiële controles betreft eenvormige praktische regelingen voor de uitvoering van officiële controles worden vastgesteld, indien dat noodzakelijk is om de specifieke gevaren en risico’s voor de diergezondheid aan te pakken en de naleving van maatregelen voor de preventie en bestrijding van ziekten te verifiëren.

(3)

Voor Verordening (EU) 2016/429 van het Europees Parlement en de Raad (2) van toepassing was, bevatten een aantal rechtshandelingen inzake diergezondheid regels betreffende minimumfrequenties voor officiële controles, en met name inspecties. Die rechtshandelingen zijn met ingang van 21 april 2021 bij Verordening (EU) 2016/429 ingetrokken.

(4)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 van de Commissie (3) bevat voorschriften voor de erkenning van onder andere broederijen en inrichtingen waar pluimvee wordt gehouden, inrichtingen voor het verzamelen van hoefdieren en pluimvee, verzamelcentra voor honden, katten en fretten, dierenasielen voor honden, katten en fretten, controleposten, van de omgeving geïsoleerde productie-inrichtingen voor hommels, quarantaine-inrichtingen en geconsigneerde inrichtingen voor landdieren.

(5)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/686 van de Commissie (4) bevat voorschriften voor de erkenning van inrichtingen voor levende producten voor runderen, varkens, schapen, geiten en paardachtigen van waaruit levende producten van die dieren naar een andere lidstaat mogen worden verplaatst.

(6)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/691 van de Commissie (5) bevat voorschriften voor de erkenning van bepaalde aquacultuurinrichtingen en groepen aquacultuurinrichtingen waar waterdieren worden gehouden die een significant risico voor de diergezondheid inhouden.

(7)

Het is belangrijk dat de bevoegde autoriteit door middel van regelmatige officiële controles, en met name door middel van inspecties zoals bedoeld in artikel 14, punt b), van Verordening (EU) 2017/625, verifieert dat de dieren en levende producten verder worden gehouden en geproduceerd in overeenstemming met de eenvormige voorwaarden voor de erkenning van inrichtingen, die bedoeld zijn om de risico’s en gevaren die voortvloeien uit de in de lijst in Verordening (EU) 2016/429 opgenomen ziekten en nieuwe ziekten, te beperken. Om de uit die ziekten voortvloeiende eenvormige gevaren en risico’s voor de volks- en de diergezondheid aan te pakken, moeten in deze verordening eenvormige minimumfrequenties voor inspecties in bepaalde erkende inrichtingen worden vastgesteld.

(8)

Bij de vaststelling van eenvormige minimumfrequenties voor inspecties in erkende inrichtingen voor levende producten moet er rekening mee worden gehouden dat de winning van sperma van runderen en varkens niet seizoensgebonden is.

(9)

Bij de vaststelling van eenvormige minimumfrequenties voor inspecties in bepaalde erkende aquacultuurinrichtingen en erkende groepen aquacultuurinrichtingen moet rekening worden gehouden met de risicoclassificatie van die inrichting of groep inrichtingen overeenkomstig Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/689 van de Commissie (6).

(10)

Wat de identificatie en registratie van bepaalde dieren betreft, is in de Verordeningen (EG) nr. 1082/2003 (7) en (EG) nr. 1505/2006 (8) van de Commissie bepaald welke controles elk jaar minimaal moeten worden verricht in inrichtingen waar runderen, schapen en geiten worden gehouden en hoeveel dieren in elke inrichting moeten worden geïnspecteerd.

(11)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bevat ook nadere voorschriften voor de identificatie en registratie van runderen, schapen en geiten om de traceerbaarheid van die dieren te waarborgen.

(12)

Runderen, schapen of geiten die niet zijn geïdentificeerd of geregistreerd overeenkomstig de voorschriften van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035, kunnen een rol spelen bij de verspreiding van in de lijst in Verordening (EU) 2016/429 opgenomen ziekten en van nieuwe ziekten. Om die eenvormige gevaren en risico’s voor de volks- en de diergezondheid te beperken, om regelmatig te verifiëren of exploitanten de voorschriften van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 naleven en om de eenvormige uitvoering van Verordening (EU) 2017/625 te waarborgen, moeten eenvormige minimumfrequenties voor inspecties in het kader van officiële controles van de identificatie en registratie van runderen, schapen en geiten worden vastgesteld.

(13)

De Verordeningen (EG) nr. 1082/2003 en (EG) nr. 1505/2006 zijn niet uitdrukkelijk ingetrokken bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035. Omwille van de rechtszekerheid moeten die verordeningen bij deze verordening worden ingetrokken.

(14)

Overeenkomstig artikel 5, lid 4, van het Protocol inzake Ierland/Noord-Ierland bij het Akkoord inzake de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland uit de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, in samenhang met bijlage 2 bij dat protocol, moeten de in deze verordening vastgestelde regels ook op het Verenigd Koninkrijk met betrekking tot Noord-Ierland van toepassing zijn.

(15)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

a)

erkende inrichtingen voor gehouden landdieren en broedeieren zoals bedoeld in artikel 1, lid 1, punt a), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035;

b)

erkende inrichtingen voor levende producten zoals bedoeld in artikel 3 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/686;

c)

bepaalde aquacultuurinrichtingen die op grond van artikel 176, lid 1, van Verordening (EU) 2016/429 zijn erkend en groepen aquacultuurinrichtingen die op grond van artikel 177 van die verordening zijn erkend;

d)

geregistreerde inrichtingen voor gehouden landdieren zoals bedoeld in artikel 1, lid 1, punt a), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 waar runderen, schapen of geiten worden gehouden.

a)

“inrichting”: zoals gedefinieerd in artikel 4, punt 27, van Verordening (EU) 2016/429;

b)

“broederij”: zoals gedefinieerd in artikel 4, punt 47, van Verordening (EU) 2016/429;

c)

“verzameling”: zoals gedefinieerd in artikel 4, punt 49, van Verordening (EU) 2016/429;

d)

“verzamelcentrum voor honden, katten en fretten”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 7, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035;

e)

“dierenasiel”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 8, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035;

f)

“controlepost”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 9, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035;

g)

“van de omgeving geïsoleerde productie-inrichting”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 10, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035;

h)

“erkende quarantaine-inrichting”: zoals gedefinieerd in artikel 3, punt 9, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/688;

i)

“geconsigneerde inrichting”: zoals gedefinieerd in artikel 4, punt 48, van Verordening (EU) 2016/429;

j)

“erkende inrichting voor levende producten”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/686;

k)

“erkende aquacultuurinrichting”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 10, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/990;

l)

“erkende groep aquacultuurinrichtingen”: zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 11, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/990.

a)

broederijen en inrichtingen waar pluimvee wordt gehouden;

b)

inrichtingen voor het verzamelen van hoefdieren en pluimvee;

c)

verzamelcentra voor honden, katten en fretten;

d)

dierenasielen voor honden, katten en fretten;

e)

controleposten;

f)

van de omgeving geïsoleerde productie-inrichtingen voor hommels;

g)

erkende quarantaine-inrichtingen;

h)

geconsigneerde inrichtingen.

a)

ten minste tweemaal per kalenderjaar: spermawinningscentra voor runderen en varkens;

b)

ten minste eenmaal per kalenderjaar:

a)

inrichtingen met een hoog risico worden ten minste eenmaal per kalenderjaar geïnspecteerd;

b)

inrichtingen met een middelgroot risico worden ten minste eenmaal per twee kalenderjaren geïnspecteerd;

c)

inrichtingen met een laag risico worden ten minste eenmaal per drie kalenderjaren geïnspecteerd.

(1)

De lidstaten zijn bij Richtlijn (EU) 2019/904 verplicht de maatregelen te treffen die nodig zijn om tot een ambitieuze en aanhoudende consumptievermindering te komen van de in deel A van de bijlage bij die richtlijn opgenomen kunststofproducten voor eenmalig gebruik. De Commissie moet de methode voor de berekening en de verificatie van die consumptievermindering vaststellen.

(2)

De lidstaten zijn krachtens Richtlijn (EU) 2019/904 eveneens verplicht gegevens over de kunststofproducten voor eenmalig gebruik die elk jaar in de handel zijn gebracht en informatie over de getroffen maatregelen om de consumptie van dergelijke producten te verminderen, met inbegrip van een kwaliteitscontroleverslag, bij de Commissie in te dienen. De Commissie moet het formaat van die rapportage vaststellen.

(3)

De lidstaten hebben overeenkomstig Richtlijn (EU) 2019/904 een ruime beoordelingsmarge om te beslissen welke maatregelen zij nemen om tot een ambitieuze en aanhoudende consumptievermindering van kunststofproducten voor eenmalig gebruik te komen. Die maatregelen kunnen verschillen afhankelijk van de effecten op het milieu van die kunststofproducten voor eenmalig gebruik gedurende hun levenscyclus, ook wanneer ze als zwerfafval eindigen, en moeten evenredig en niet-discriminerend zijn.

(4)

Het meten van de consumptievermindering op basis van het gewicht van de hoeveelheid kunststof in kunststofproducten voor eenmalig gebruik die in de handel worden gebracht, is een passende meetmethode, aangezien daarmee de milieueffecten van dergelijke producten als gevolg van milieuverontreiniging door kunststof zwerfvuil worden weergegeven. Met deze meetmethode wordt ook rekening gehouden met de meetmethoden en rapportageformaten voor verpakkingen en verpakkingsafval van Beschikking 2005/270/EG van de Commissie (2), die op gewicht en materiaalfractie zijn gebaseerd.

(5)

Ook het meten van de consumptievermindering op basis van het aantal kunststofproducten voor eenmalig gebruik dat in de handel is gebracht, is een passende methode om op productniveau het effect van consumptievermindering op afvalpreventie en dus op de mogelijke vermindering van de kunststofverontreiniging in het milieu te meten.

(6)

Gezien de ruime beoordelingsmarge waarover de lidstaten overeenkomstig artikel 4 van Richtlijn (EU) 2019/904 beschikken, moeten de lidstaten de keus krijgen of zij de consumptievermindering berekenen op basis van het totale gewicht van de hoeveelheid kunststof van de in de handel gebrachte kunststofproducten voor eenmalig gebruik of op basis van het aantal van dergelijke producten. Aangezien beide methoden gegevens opleveren die geschikt zijn om de consumptietrends, de gevolgen van de getroffen maatregelen voor afvalpreventie en de vervanging van kunststofproducten voor eenmalig gebruik door herbruikbare of kunststofvrije alternatieven te monitoren, moeten de lidstaten uit de twee methoden de methode kunnen kiezen die verenigbaar is met hun beleid voor consumptievermindering en met hun daartoe uit hoofde van artikel 4 van Richtlijn (EU) 2019/904 getroffen maatregelen.

(7)

Indien het aantal in een bepaalde lidstaat in de handel gebrachte kunststofproducten voor eenmalig gebruik of het gewicht daarvan vanwege aanzienlijke verplaatsingen binnen de Unie van kunststofproducten voor eenmalig gebruik op groothandelsniveau niet representatief is voor de consumptie van kunststofproducten voor eenmalig gebruik in die lidstaat, moet die lidstaat de mogelijkheid hebben het gewicht of het aantal aan te passen om rekening te houden met dergelijke verplaatsingen.

(8)

Als een lidstaat ervoor kiest de op gewicht gebaseerde methode te gebruiken, moet deze ook gegevens rapporteren over het totale gewicht van in de handel gebrachte producten voor eenmalig gebruik die gedeeltelijk uit kunststof bestaan, aangezien dergelijke informatie bijdraagt tot de vergelijkbaarheid van de gegevens en het mogelijk maakt een breder overzicht van het effect van de consumptievermindering uit hoofde van Richtlijn (EU) 2019/904 te verkrijgen.

(9)

Opdat de Commissie een beter overzicht krijgt van de door de lidstaten getroffen maatregelen om overeenkomstig Richtlijn (EU) 2019/904 tot een consumptievermindering van kunststofproducten voor eenmalig gebruik te komen, moet het rapportageformaat een indicatieve lijst van verschillende categorieën van dergelijke maatregelen bevatten. De lidstaten moeten alle genomen maatregelen echter rapporteren, ook als die niet expliciet in de indicatieve lijst zijn vermeld.

(10)

Om de nauwkeurigheid en verificatie van de gegevens te waarborgen, moet er met het rapportageformaat voor worden gezorgd dat alle parameters die relevant zijn voor de berekening en verificatie van de consumptie van kunststofproducten voor eenmalig gebruik en voor de rapportage van de getroffen maatregelen om de consumptievermindering te verwezenlijken worden geïdentificeerd, en dat de toe te passen methode voor de berekening en verificatie van de consumptievermindering wordt vastgesteld.

(11)

De in artikel 4, lid 2, van Richtlijn (EU) 2019/904 bedoelde methode voor de berekening en verificatie van de consumptievermindering van kunststofproducten voor eenmalig gebruik, de formaten voor de rapportage van gegevens over in de handel gebrachte kunststofproducten voor eenmalig gebruik en de in artikel 13, lid 4, van die richtlijn bedoelde informatie over door de lidstaten getroffen maatregelen, hangen inhoudelijk nauw met elkaar samen. Het is derhalve passend deze handeling op basis van beide bepalingen vast te stellen om te zorgen voor samenhang tussen de regels inzake de berekening, verificatie en rapportage van de consumptievermindering van kunststofproducten voor eenmalig gebruik en om de toegang tot die regels te vergemakkelijken.

(12)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 39 van Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) ingestelde comité,