(1)

De werkzame stof azijn kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend voor azijn voor productsoort 19, waarop de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders van toepassing was. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. Azijn is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of azijn aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Het advies van het ECHA (5) luidde dat azijn niet zorgwekkend is en in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(5)

Rekening houdend met het advies van het ECHA, is het passend azijn in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. Azijn is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditionele gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen azijn die valt onder de in artikel 3, lid 1, onder u), van die verordening vastgestelde definitie van “levensmiddel” of “diervoeder” en minder dan 10 % azijnzuur bevat, mag in die bijlage worden opgenomen. Dit is in overeenstemming met het feit dat azijn alleen in aanmerking kwam voor de in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 vastgestelde afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als het ging om een levensmiddel of diervoeder.

(6)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen, overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft azijn voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor de toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

De werkzame stof Saccharomyces cerevisiae kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend voor de toepassing van de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders op Saccharomyces cerevisiae voor productsoort 19. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. Saccharomyces cerevisiae is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of Saccharomyces cerevisiae aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Het advies van het ECHA (5) luidde dat Saccharomyces cerevisiae niet zorgwekkend is en in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(5)

Rekening houdend met het advies van het ECHA, is het passend Saccharomyces cerevisiae in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. Saccharomyces cerevisiae is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditionele gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen Saccharomyces cerevisiae die valt onder de in artikel 3, lid 1, onder u), van die verordening vastgestelde definitie van “levensmiddel” of “diervoeder”, mag in die bijlage worden opgenomen. Dit is in overeenstemming met het feit dat Saccharomyces cerevisiae alleen voor de in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 vastgestelde afwijking voor levensmiddelen en diervoeders in aanmerking kwam als het ging om een levensmiddel of diervoeder.

(6)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft Saccharomyces cerevisiae voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor de toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

De werkzame stof eipoeder kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend van de toepassing van de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders op eipoeder voor productsoort 19. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. Eipoeder is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of eipoeder aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Het advies van het ECHA (5) luidde dat eipoeder niet zorgwekkend is en dus in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(5)

Rekening houdend met het advies van het ECHA is het passend eipoeder in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. Eipoeder is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditioneel gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen eipoeder die valt onder de in artikel 3, lid 1, onder u), van die verordening vastgestelde definitie van “levensmiddel” of “diervoeder” mag in die bijlage worden opgenomen. Dit is in overeenstemming met het feit dat eipoeder alleen in aanmerking kwam voor de in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 vastgestelde afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als het ging om een levensmiddel of diervoeder.

(6)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft eipoeder voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

De werkzame stof honing kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend voor de toepassing van de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders op honing voor productsoort 19. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. Honing is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of honing aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Het advies van het ECHA (5) luidde dat honing niet zorgwekkend is en dus in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(5)

Rekening houdend met het advies van het ECHA is het passend honing in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. Honing is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditionele gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen honing die valt onder de in artikel 3, lid 1, onder u), van die verordening vastgestelde definitie van “levensmiddel” of “diervoeder” mag in die bijlage worden opgenomen. Dit is in overeenstemming met het feit dat honing alleen in aanmerking kwam voor de in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 vastgestelde afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als het ging om een levensmiddel of diervoeder.

(6)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft honing voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor de toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

De werkzame stof D-fructose kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend voor de toepassing van de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders op D-fructose voor productsoort 19. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. D-fructose is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of D-fructose aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012. Het advies van het ECHA (5) luidde dat D-fructose niet zorgwekkend is en dus in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Rekening houdend met het advies van het ECHA is het passend D-fructose in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. D-fructose is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditionele gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen D-fructose die valt onder de in artikel 3, lid 1, onder u), van die verordening vastgestelde definitie van “levensmiddel” of “diervoeder” mag in die bijlage worden opgenomen. Dit is in overeenstemming met het feit dat D-fructose alleen in aanmerking kwam voor de in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 vastgestelde afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als het ging om een levensmiddel of diervoeder.

(5)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft D-fructose voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor de toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

De werkzame stof kaas kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend voor de toepassing van de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders op kaas voor productsoort 19. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. Kaas is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of kaas aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Het advies van het ECHA (5) luidde dat kaas niet zorgwekkend is en in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(5)

Rekening houdend met het advies van het ECHA, is het passend kaas in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. Kaas is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditionele gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen kaas die valt onder de in artikel 3, lid 1, onder u), van die verordening vastgestelde definitie van “levensmiddel” of “diervoeder”, mag in die bijlage worden opgenomen. Dit is in overeenstemming met het feit dat kaas alleen in aanmerking kwam voor de in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 vastgestelde afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als het ging om een levensmiddel of diervoeder.

(6)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen, overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft kaas voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor de toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

De werkzame stof geconcentreerd appelsap kwam, voor zover het ging om een levensmiddel of diervoeder dat bestemd was voor gebruik als afweermiddel of lokmiddel van productsoort 19, in aanmerking voor de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1062/2014 van de Commissie (3) is een kennisgeving ingediend van de toepassing van de afwijking voor levensmiddelen en diervoeders op geconcentreerd appelsap voor productsoort 19. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen (“het ECHA”) heeft de kennisgeving conform verklaard en heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17 van die verordening daarvan in kennis gesteld. Geconcentreerd appelsap is bijgevolg voor productsoort 19 opgenomen in de lijst van combinaties van stoffen en productsoorten die zijn opgenomen in het programma voor de beoordeling van bestaande werkzame stoffen in biociden (4).

(3)

Op 31 januari 2017 heeft de Commissie het ECHA gevraagd om advies over de vraag of geconcentreerd appelsap aanleiding geeft tot bezorgdheid overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 528/2012.

(4)

Het advies van het ECHA (5) luidde dat geconcentreerd appelsap niet zorgwekkend is en in aanmerking komt voor opneming in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(5)

Rekening houdend met het advies van het ECHA is het passend geconcentreerd appelsap in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 528/2012 op te nemen. Geconcentreerd appelsap is van natuurlijke oorsprong en moet dus worden opgenomen in categorie 4 (“Traditionele gebruikte stoffen van natuurlijke oorsprong”). Alleen geconcentreerd appelsap die valt onder de definitie van bijlage I, deel I, punt 2, bij Richtlijn 2001/112/EG van de Raad (6), mag in die bijlage worden opgenomen.

(6)

Artikel 89, lid 3, van Verordening (EU) nr. 528/2012 bevat overgangsmaatregelen voor het geval dat een bestaande werkzame stof die is opgenomen in het werkprogramma voor het systematische onderzoek van bestaande werkzame stoffen overeenkomstig die verordening wordt goedgekeurd. Wat betreft geconcentreerd appelsap voor productsoort 19, moet de datum van goedkeuring voor de toepassing van artikel 89, lid 3, van die verordening worden vastgesteld op 1 juni 2021, zodat er voldoende tijd is om aanvragen voor de toelating overeenkomstig artikel 89, lid 3, tweede alinea, van die verordening in te dienen,

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de aanvraag van Litouwen tot registratie van de naam “Kaimiškas Jovarų alus” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de naam “Kaimiškas Jovarų alus” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

(1)

Bij Besluit 2014/115/EU (2) heeft de Raad zijn goedkeuring gehecht aan het Protocol tot wijziging van de Overeenkomst inzake overheidsopdrachten (3) (hierna “de overeenkomst” genoemd) die in het kader van de Wereldhandelsorganisatie is gesloten. De overeenkomst is een plurilateraal instrument met als doel om de markten voor overheidsopdrachten wederzijds voor alle partijen open te stellen. Zij moet gelden voor elke overheidsopdracht met een waarde die gelijk is aan of hoger is dan de bedragen (hierna “drempels” genoemd) die in de overeenkomst zijn vastgesteld en in bijzondere trekkingsrechten zijn uitgedrukt.

(2)

Een van de doelstellingen van Richtlijn 2014/23/EU is dat de aanbestedende diensten die deze richtlijn toepassen, tevens aan de verplichtingen van de overeenkomst voldoen. Overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Richtlijn 2014/23/EU moet de Commissie om de twee jaar nagaan of de in artikel 8, lid 1, van die richtlijn vastgestelde drempel voor concessies overeenkomt met de in de overeenkomst vastgestelde drempel. Aangezien de waarde van de overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Richtlijn 2014/23/EU berekende drempel verschilt van de waarde van de drempel die is vastgesteld in artikel 8, lid 1, van die richtlijn, moet deze drempel worden herzien.

(3)

Richtlijn 2014/23/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Bij Besluit 2014/115/EU (2) heeft de Raad zijn goedkeuring gehecht aan het Protocol tot wijziging van de Overeenkomst inzake overheidsopdrachten (3) (hierna “de overeenkomst” genoemd) die in het kader van de Wereldhandelsorganisatie is gesloten. De overeenkomst is een plurilateraal instrument met als doel om de markten voor overheidsopdrachten wederzijds voor alle partijen open te stellen. Zij moet gelden voor elke overheidsopdracht met een waarde die gelijk is aan of hoger is dan de bedragen (hierna “drempels” genoemd) die in de overeenkomst zijn vastgesteld en in bijzondere trekkingsrechten zijn uitgedrukt.

(2)

Een van de doelstellingen van Richtlijn 2014/24/EU is dat de aanbestedende diensten die deze richtlijn toepassen, tevens aan de verplichtingen van de overeenkomst voldoen. Overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2014/24/EU moet de Commissie om de twee jaar nagaan of de in artikel 4, onder a), b) en c), van die richtlijn vastgestelde drempels voor overheidsopdrachten en prijsvragen overeenkomen met de in de overeenkomst vastgestelde drempels. Aangezien de waarde van de overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2014/24/EU berekende drempels verschilt van de waarde van de drempels die zijn vastgesteld in artikel 4, onder a), b) en c), van die richtlijn, moeten deze drempels worden herzien. Overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Richtlijn 2014/24/EU moeten de in artikel 13 van die richtlijn vastgestelde drempels in overeenstemming worden gebracht met de in artikel 4, onder a) en c), van die richtlijn vastgestelde drempels.

(3)

Richtlijn 2014/24/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

Artikel 4 wordt als volgt gewijzigd:

2)

Artikel 13, eerste alinea, wordt als volgt gewijzigd:

(1)

Bij Besluit 2014/115/EU (2) heeft de Raad zijn goedkeuring gehecht aan het Protocol tot wijziging van de Overeenkomst inzake overheidsopdrachten (3) (hierna “de overeenkomst” genoemd) die in het kader van de Wereldhandelsorganisatie is gesloten. De overeenkomst is een plurilateraal instrument met als doel om de markten voor overheidsopdrachten wederzijds voor alle partijen open te stellen. Zij moet gelden voor elke overheidsopdracht met een waarde die gelijk is aan of hoger is dan de bedragen (hierna “drempels” genoemd) die in de overeenkomst zijn vastgesteld en in bijzondere trekkingsrechten zijn uitgedrukt.

(2)

Een van de doelstellingen van Richtlijn 2014/25/EU is dat de aanbestedende diensten die deze richtlijn toepassen, tevens aan de verplichtingen van de overeenkomst voldoen. Overeenkomstig artikel 17, lid 1, van Richtlijn 2014/25/EU moet de Commissie om de twee jaar nagaan of de in artikel 15, onder a) en b), van die richtlijn vastgestelde drempels voor opdrachten en prijsvragen overeenkomen met de in de overeenkomst vastgestelde drempels. Aangezien de waarde van de overeenkomstig artikel 17, lid 1, van Richtlijn 2014/25/EU berekende drempels verschilt van de waarde van de drempels die zijn vastgesteld in artikel 15, onder a) en b), van die richtlijn, moeten deze drempels worden herzien.

(3)

Richtlijn 2014/25/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

In punt a) wordt “443 000 EUR” vervangen door “428 000 EUR”.

2)

In punt b) wordt “5 548 000 EUR” vervangen door “5 350 000 EUR”.

(1)

Bij Besluit 2014/115/EU (2) heeft de Raad zijn goedkeuring gehecht aan het Protocol tot wijziging van de Overeenkomst inzake overheidsopdrachten (3) (hierna “de overeenkomst” genoemd) die in het kader van de Wereldhandelsorganisatie is gesloten. De overeenkomst is een plurilateraal instrument met als doel om de markten voor overheidsopdrachten wederzijds voor alle partijen open te stellen. Zij moet gelden voor elke overheidsopdracht met een waarde die gelijk is aan of hoger is dan de bedragen (hierna “drempels” genoemd) die in de overeenkomst zijn vastgesteld en in bijzondere trekkingsrechten zijn uitgedrukt.

(2)

Een van de doelstellingen van Richtlijn 2014/25/EU van het Europees Parlement en de Raad (4) is dat de aanbestedende diensten die deze richtlijn toepassen, tevens aan de verplichtingen van de overeenkomst voldoen. Overeenkomstig artikel 17 van Richtlijn 2014/25/EU moet de Commissie om de twee jaar nagaan of de in artikel 15, onder a) en b), van die richtlijn vastgestelde drempels overeenkomen met de in de overeenkomst vastgestelde drempels, en deze indien nodig herzien.

(3)

De in Richtlijn 2014/25/EU vastgestelde drempels zijn herzien. Overeenkomstig artikel 68, lid 1, van Richtlijn 2009/81/EG moeten de in die richtlijn vastgestelde drempels in overeenstemming worden gebracht met de herziene drempels van Richtlijn 2014/25/EU.

(4)

Richtlijn 2009/81/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

In punt a) wordt “443 000 EUR” vervangen door “428 000 EUR”.

2)

In punt b) wordt “5 548 000 EUR” vervangen door “5 350 000 EUR”.

(1)

Beginsel 10 van de Europese pijler van sociale rechten (2), die op 17 november 2017 in Göteborg is afgekondigd, bepaalt dat alle werknemers recht hebben op een gezonde, veilige en goed aangepaste werkomgeving. Het recht op een hoog niveau van bescherming van hun gezondheid en veiligheid op het werk en op een werkomgeving die op hun professionele behoeften is afgestemd en hen in staat stelt langer op de arbeidsmarkt actief te blijven, omvat ook bescherming tegen blootstelling aan chemische agentia op het werk.

(2)

In haar mededeling “Veiliger en gezonder werk voor iedereen” (3) benadrukt de Commissie duidelijk dat de bescherming van werknemers tegen blootstelling aan gevaarlijke chemische stoffen op het werk voortdurend moet worden verbeterd.

(3)

De Commissie moet op grond van Richtlijn 98/24/EG EU-doelstellingen inzake de bescherming van werknemers tegen chemische risico’s in de vorm van indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling voorstellen, die op het niveau van de EU moeten worden vastgesteld.

(4)

Bij artikel 3, lid 2, van Richtlijn 98/24/EG is de Commissie gemachtigd indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling vast te stellen of te herzien, met inachtneming van de beschikbare meettechnieken, volgens de procedure van artikel 17 van Richtlijn 89/391/EEG van de Raad (4).

(5)

In artikel 3, lid 1, van Richtlijn 98/24/EG is bepaald dat de Commissie door middel van een onafhankelijke wetenschappelijke beoordeling van de meest recente wetenschappelijke gegevens een evaluatie opstelt van het verband tussen de gevolgen van gevaarlijke chemische agentia voor de gezondheid en het niveau van beroepsmatige blootstelling.

(6)

De Commissie wordt in deze taak bijgestaan door het bij Besluit 2014/113/EU van de Commissie (5) ingestelde Wetenschappelijk Comité inzake grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling aan chemische agentia (Scoel).

(7)

Overeenkomstig Richtlijn 98/24/EG betekent “grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling”, tenzij anders omschreven: de grenswaarde van de tijdgewogen gemiddelde concentratie van een chemisch agens in de lucht in de ademzone van een werknemer in verhouding tot een bepaalde referentieperiode.

(8)

Indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling zijn gezondheidskundige grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling die zijn afgeleid van de meest recente beschikbare wetenschappelijke gegevens en zijn vastgesteld door de Commissie, met inachtneming van de beschikbare meettechnieken. Het zijn drempelniveaus voor de blootstelling waaronder voor een bepaald chemisch agens over het algemeen geen schadelijke effecten worden verwacht na een kortstondige blootstelling of een dagelijkse blootstelling gedurende een beroepsleven. Zij vormen EU-doelstellingen en zijn erop gericht werkgevers te helpen bij het bepalen en beoordelen van risico’s en bij het uitvoeren van preventieve en beschermende maatregelen overeenkomstig Richtlijn 98/24/EG.

(9)

Overeenkomstig de aanbevelingen van het Scoel worden indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling vastgesteld in verhouding tot een referentieperiode van acht uur tijdgewogen gemiddelde (grenswaarden voor langdurige blootstelling) en, voor bepaalde chemische agentia, tot kortere referentieperiodes, over het algemeen vijftien minuten tijdgewogen gemiddelde (grenswaarden voor kortstondige blootstelling), om rekening te houden met de gevolgen van blootstelling gedurende korte tijd.

(10)

Voor elk chemisch agens waarvoor op het niveau van de Unie een indicatieve grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling is vastgesteld, moeten de lidstaten een nationale grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling vaststellen. Daarbij moeten zij rekening houden met de grenswaarde van de Unie en de aard van de nationale grenswaarde bepalen in overeenstemming met de nationale wetgeving en praktijk.

(11)

Indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling vormen een belangrijk onderdeel van de algemene maatregelen ter bescherming van werknemers tegen gezondheidsrisico’s die voortvloeien uit blootstelling aan gevaarlijke chemische stoffen.

(12)

Overeenkomstig artikel 3 van Richtlijn 98/24/EG heeft het Scoel het verband beoordeeld tussen de gevolgen van de tien in de bijlage bij deze richtlijn vermelde chemische agentia voor de gezondheid en het niveau van beroepsmatige blootstelling. Het comité heeft voor al die chemische agentia de vaststelling aanbevolen van indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling via inademing in verhouding tot een referentieperiode van acht uur tijdgewogen gemiddelde. Daarom is het passend grenswaarden voor langdurige blootstelling vast te stellen voor alle agentia van de bijlage bij deze richtlijn.

(13)

Voor een aantal van die chemische agentia, met name aniline, trimethylamine, 2-fenylpropaan (cumeen), sec-butylacetaat, 4-aminotolueen, isobutylacetaat, isoamylalcohol, n-butylacetaat en fosforyltrichloride heeft het Scoel ook aanbevolen grenswaarden voor kortstondige blootstelling vast te stellen.

(14)

Voor bepaalde stoffen is het ter verzekering van het hoogst mogelijke beschermingsniveau noodzakelijk ook met de mogelijkheid van huidpenetratie rekening te houden. Bij de chemische agentia in de lijst in de bijlage bij deze richtlijn heeft het Scoel vastgesteld dat mogelijk aanzienlijke opname via de huid kan plaatsvinden voor aniline, 2-fenylpropaan (cumeen) en 4-aminotolueen. Daarom is het passend in de bijlage bij deze richtlijn indicaties op te nemen waarin de mogelijk aanzienlijke opname via de huid voor die chemische agentia wordt vermeld, naast de indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling.

(15)

Eén van de chemische agentia, 2-fenylpropaan (cumeen), is momenteel opgenomen in de bijlage bij Richtlijn 2000/39/EG van de Commissie (6). Het Scoel heeft aanbevolen voor deze stof een nieuwe indicatieve grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling vast te stellen. Daarom is het passend een herziene grenswaarde voor 2-fenylpropaan (cumeen) op te nemen in de bijlage bij deze richtlijn en de vermelding ervan in de bijlage bij Richtlijn 2000/39/EG te schrappen.

(16)

Overeenkomstig de gezamenlijke politieke verklaring van 28 september 2011 van de lidstaten en de Commissie over toelichtende stukken (7) hebben de lidstaten zich ertoe verbonden om, in verantwoorde gevallen, de kennisgeving van hun omzettingsmaatregelen vergezeld te doen gaan van een of meer stukken waarin het verband tussen de onderdelen van een richtlijn en de overeenkomstige delen van de nationale omzettingsinstrumenten wordt toegelicht.

(17)

Wat deze richtlijn betreft, beschouwt de Commissie de toezending van dergelijke stukken in de vorm van een tabel waarin het verband tussen deze richtlijn en de nationale maatregelen wordt aangetoond, als gerechtvaardigd, aangezien voor sommige agentia reeds nationale grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling bestaan in nationale wetgeving, en gezien de verscheidenheid en de technische aard van de wetgevingsinstrumenten op nationaal niveau voor de vaststelling van grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling.

(18)

Het Raadgevend Comité voor veiligheid en gezondheid op de arbeidsplaats is overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Richtlijn 98/24/EG geraadpleegd en heeft advies uitgebracht op 6 december 2017 en 31 mei 2018. Het comité erkende dat er momenteel problemen zijn in verband met de beschikbaarheid van meettechnieken die zouden kunnen worden gebruikt om aan te tonen dat wordt voldaan aan de voorgestelde grenswaarde voor fosforyltrichloride en isoamylalcohol, en dat inspanningen moeten worden gedaan om ervoor te zorgen dat tegen het einde van de omzettingstermijn geschikte technieken beschikbaar zijn.

(19)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 17 van Richtlijn 89/391/EEG van de Raad ingestelde Comité voor de technische vooruitgang,

(1)

In beginsel 10 van de Europese pijler van sociale rechten (2), die op 17 november 2017 in Göteborg is afgekondigd, is bepaald dat elke werknemer recht heeft op een gezonde, veilige en aangepaste werkomgeving. Het recht van werknemers op een hoog niveau van bescherming van hun gezondheid en veiligheid op het werk en op een werkomgeving die op hun professionele behoeften is afgestemd en hen in staat stelt langer op de arbeidsmarkt actief te blijven, omvat het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen op het werk wanneer risico’s niet vermeden of voldoende beperkt kunnen worden met andere middelen, maatregelen, methoden of procedés op het gebied van de arbeidsorganisatie.

(2)

De uitvoering van de richtlijnen inzake de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk, waaronder Richtlijn 89/656/EEG, was het onderwerp van een evaluatie achteraf, een zogeheten Refit-evaluatie. In de evaluatie is gekeken naar de relevantie van de richtlijnen, en naar onderzoek en nieuwe wetenschappelijke inzichten op de verschillende betrokken terreinen. De conclusie van de Refit-evaluatie waarnaar wordt verwezen in het werkdocument van de diensten van de Commissie (3) luidt onder meer dat ongeveer 40 % van de beroepsbevolking van de EU persoonlijke beschermingsmiddelen gebruikt aangezien risico’s op de werkplek niet kunnen worden vermeden met andere middelen, en dat het nodig is de moeilijkheden met betrekking tot de uitvoering van Richtlijn 89/656/EEG aan te pakken.

(3)

In haar mededeling “Veiliger en gezonder werk voor iedereen — Modernisering van de wetgeving en het beleid van de EU inzake veiligheid en gezondheid op het werk” (4) herhaalde de Commissie dat de Refit-evaluatie van het acquis van de Unie inzake veiligheid en gezondheid op het werk bevestigt dat de wetgeving op dat gebied in het algemeen doeltreffend en geschikt is, maar dat er ruimte is voor herziening van verouderde voorschriften en waarborging van een betere en bredere bescherming, naleving en handhaving in de praktijk. De Commissie benadrukt met name de noodzaak de definitie van persoonlijke beschermingsmiddelen en het gebruik ervan in verschillende diensten en sectoren, zoals bepaald in artikel 2 van Richtlijn 89/656/EEG, in aanmerking te nemen.

(4)

In Richtlijn 89/656/EEG zijn minimumvoorschriften vastgesteld voor het gebruik op het werk van persoonlijke beschermingsmiddelen door de werknemers. Deze beschermingsmiddelen moeten worden gebruikt wanneer de risico’s niet vermeden of voldoende beperkt kunnen worden met collectieve technische beschermingsmiddelen of met maatregelen, methoden of procedés op het gebied van de arbeidsorganisatie. Om de krachtens artikel 6 van Richtlijn 89/656/EEG vereiste vaststelling van de algemene regels te vergemakkelijken, zijn in de bijlagen I, II en III bij Richtlijn 89/656/EEG niet-bindende richtsnoeren opgenomen met als doel de keuze van persoonlijke beschermingsmiddelen die geschikt zijn voor de betrokken risico’s, activiteiten en sectoren te vergemakkelijken en te ondersteunen.

(5)

Verordening (EU) 2016/425 van het Europees Parlement en de Raad (5) bevat de bepalingen met betrekking tot het ontwerp, de vervaardiging en de verhandeling van persoonlijke beschermingsmiddelen. Bij Verordening (EU) 2016/425 is de indeling van producten in risicocategorieën gewijzigd om werkgevers toe te laten inzicht te verkrijgen in persoonlijke beschermingsmiddelen en deze te gebruiken, zoals nader is toegelicht in de richtsnoeren inzake persoonlijke beschermingsmiddelen (6) waarin de procedures en kwesties als bedoeld in Verordening (EU) 2016/425 worden verduidelijkt. Het wordt passend geacht de bijlagen I, II en III bij Richtlijn 89/656/EEG te actualiseren om te zorgen voor consistentie met de in Verordening (EU) 2016/425 vastgestelde risico-indeling en om deze bijlagen aan te passen aan de gebruikte terminologie en soorten persoonlijke beschermingsmiddelen als bedoeld in Verordening (EU) 2016/425.

(6)

In artikel 4, lid 1, van Richtlijn 89/656/EEG is bepaald dat werkgevers persoonlijke beschermingsmiddelen moeten verstrekken die in overeenstemming zijn met de desbetreffende Uniebepalingen inzake ontwerp en constructie op het gebied van veiligheid en gezondheid. Krachtens dat artikel moeten werkgevers die dergelijke persoonlijke beschermingsmiddelen aan hun werknemers beschikbaar stellen, ervoor zorgen dat die persoonlijke beschermingsmiddelen voldoen aan de in Verordening (EU) 2016/425 vastgestelde voorschriften.

(7)

Bijlage I bij Richtlijn 89/656/EEG bevat een indicatief schema voor de inventarisatie van de risico’s voor het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen alsook de soorten risico’s die zich kunnen voordoen op het werk met betrekking tot verschillende met persoonlijke beschermingsmiddelen te beschermen delen van het lichaam. Bijlage I moet worden gewijzigd om rekening te houden met nieuwe soorten risico’s die zich voordoen op het werk en om te zorgen voor consistentie met de met name in Verordening (EU) 2016/425 gebruikte risico-indeling en terminologie.

(8)

Bijlage II bij Richtlijn 89/656/EEG, die een indicatieve en niet-volledige lijst van persoonlijke beschermingsmiddelen bevat, moet worden gewijzigd om rekening te houden met de nieuwe soorten risico’s die in bijlage I bij die richtlijn zijn vastgesteld. Bijlage II moet eveneens worden gewijzigd om daarin voorbeelden van persoonlijke beschermingsmiddelen op te nemen die momenteel op de markt beschikbaar zijn in overeenstemming met Verordening (EU) 2016/425 en de in die verordening gebruikte terminologie.

(9)

Bijlage III bij Richtlijn 89/656/EEG bevat een indicatieve en niet-volledige lijst van activiteiten en sectoren van activiteiten waarvoor het ter beschikking stellen van persoonlijke beschermingsmiddelen noodzakelijk kan zijn; daarin zijn de in bijlage I bij die richtlijn vastgestelde risico-indelingen en de in bijlage II bij die richtlijn omschreven persoonlijke beschermingsmiddelen opgenomen. Bijlage III bij Richtlijn 89/656/EEG moet worden geherstructureerd om te zorgen voor consistentie tussen de in de drie bijlagen gebruikte terminologie en indelingen en met Verordening (EU) 2016/425. Op deze manier kunnen werkgevers uit verschillende sectoren en bedrijfstakken de persoonlijke beschermingsmiddelen die beantwoorden aan de specifieke activiteiten en de specifieke soorten risico’s waaraan werknemers worden blootgesteld, zoals aangegeven in de risicobeoordeling, beter in kaart brengen en beschikbaar stellen.

(10)

Het Raadgevend Comité voor veiligheid en gezondheid op de arbeidsplaats is geraadpleegd over de maatregelen die voortvloeien uit de aanneming van de mededeling van de Commissie “Veiliger en gezonder werk voor iedereen — Modernisering van de wetgeving en het beleid van de EU inzake veiligheid en gezondheid op het werk” die nodig zijn om de Uniewetgeving inzake gezondheid en veiligheid op het werk doeltreffend en geschikt te houden.

(11)

In zijn advies over de modernisering van zes richtlijnen inzake gezondheid en veiligheid op het werk om te zorgen voor veiliger en gezonder werk voor iedereen van 6 december 2017 (7) raadt het Raadgevend Comité voor veiligheid en gezondheid op de arbeidsplaats aan Richtlijn 89/656/EEG bij te werken om de relevantie en doeltreffendheid ervan te verbeteren.

(12)

In een daaropvolgend advies over de technische bijwerking van bijlagen bij de richtlijn persoonlijke beschermingsmiddelen (Richtlijn 89/656/EEG) van 31 mei 2018 (8) raadt het Raadgevend Comité voor veiligheid en gezondheid op de arbeidsplaats aan de bijlagen I, II en III bij Richtlijn 89/656/EEG specifiek bij te werken om rekening te houden met de meest recente technologische ontwikkelingen op dat gebied en om te zorgen voor consistentie met Verordening (EU) 2016/425.

(13)

Bij de voorbereiding van de huidige bijwerking van de bijlagen I, II en III bij Richtlijn 89/656/EEG werd de Commissie bijgestaan door deskundigen die de lidstaten vertegenwoordigden en technische en wetenschappelijke ondersteuning boden.

(14)

In overeenstemming met de gezamenlijke politieke verklaring van 28 september 2011 van de lidstaten en de Commissie (9) hebben de lidstaten zich ertoe verbonden om in verantwoorde gevallen de kennisgeving van hun omzettingsmaatregelen vergezeld te doen gaan van één of meer stukken waarin het verband tussen de onderdelen van een richtlijn en de overeenkomstige delen van de nationale omzettingsmaatregelen wordt toegelicht.

(15)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 17 van Richtlijn 89/391/EEG van de Raad (10) ingestelde comité,