(1)

De Raad heeft op 18 januari 2016 Verordening (EU) 2016/44 vastgesteld.

(2)

Overeenkomstig artikel 21, lid 6, van Verordening (EU) 2016/44 heeft de Raad de lijst van personen en entiteiten in bijlage III bij die verordening opnieuw bezien.

(3)

De vermeldingen voor twee personen moeten worden geschrapt van de lijst van personen en entiteiten in bijlage III bij Verordening (EU) 2016/44.

(4)

Bijlage III bij Verordening (EU) 2016/44 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013 (2) van de Commissie voorziet onder meer in de lijsten van gebieden en derde landen zoals bedoeld in artikel 13 van Verordening (EU) nr. 576/2013 en in het diergezondheidscertificaat dat vereist is voor het niet-commerciële verkeer naar een lidstaat van honden, katten en fretten uit gebieden en derde landen.

(2)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013 is opgenomen in de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (EER) bij Besluit nr. 66/2016 van het Gemengd Comité van de EER (3) en is volledig van toepassing op Noorwegen, op dezelfde wijze als op de EU-lidstaten.

(3)

Noorwegen is opgenomen in de lijst in bijlage II, deel 1, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013. Besluit nr. 66/2016 van het Gemengd Comité van de EER bevat voorschriften voor het niet-commerciële verkeer naar een lidstaat van honden, katten en fretten uit Noorwegen. Daarom moet Noorwegen worden geschrapt van de lijst van gebieden en derde landen in bijlage II, deel 1, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013.

(4)

Het is tevens noodzakelijk in de lijst van gebieden en derde landen in bijlage II, deel 2, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013 rekening te houden met de nieuwe naam van de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië.

(5)

In Verordening (EU) nr. 576/2013 is onder meer bepaald dat honden, katten en fretten die uit een gebied of derde land naar een andere lidstaat worden verplaatst, moeten voldoen aan preventieve gezondheidsmaatregelen voor andere ziekten of infecties dan rabiës die zijn vastgesteld uit hoofde van artikel 19, lid 1, en vergezeld moeten gaan van een identificatiedocument met het formaat van een diergezondheidscertificaat. Bijlage IV, deel 1, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013 van de Commissie bevat het model voor het diergezondheidscertificaat.

(6)

Bovendien heeft de Commissie na de verplichte heroverweging van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1152/2011 van de Commissie (4) Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/772 (5) aangenomen, die onder meer voorziet in de regels voor de indeling van de lidstaten of delen daarvan, aan de hand van de vraag of zij in aanmerking komen voor de toepassing van preventieve gezondheidsmaatregelen voor de bestrijding van infecties met Echinococcus multilocularis bij honden. Met Gedelegeerde Verordening 2018/772 werd Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1152/2011 met ingang van 1 juli 2018 ingetrokken.

(7)

De lijst van lidstaten die voldoen aan de voorschriften voor indeling die zijn opgenomen in Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/772 voor heel hun grondgebied of delen ervan is opgenomen in de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/878 van de Commissie (6).

(8)

Daarom moeten de verwijzingen naar Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1152/2011 worden vervangen door verwijzingen naar Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/772 en naar Uitvoeringsverordening (EU) 2018/878 in het modelgezondheidscertificaat in bijlage IV bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013.

(9)

De bijlagen II en IV bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

Ter vermijding van verstoringen van het verkeer van honden, katten en fretten moet het gebruik van de diergezondheidscertificaten die zijn afgegeven overeenkomstig bijlage IV, deel 1, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 577/2013, zoals gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/561 van de Commissie (7), worden toegestaan tot en met 28 februari 2020.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Verordening (EU) 2015/2283 is vastgesteld dat alleen nieuwe voedingsmiddelen die zijn toegelaten en in de Unielijst zijn opgenomen, in de Unie in de handel mogen worden gebracht.

(2)

Overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) 2015/2283 is Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 van de Commissie (2) vastgesteld, waarin een Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen is vastgesteld.

(3)

Krachtens artikel 12 van Verordening (EU) 2015/2283 moet de Commissie beslissen over de toelating en het in de Unie in de handel brengen van een nieuw voedingsmiddel en over de bijwerking van de Unielijst.

(4)

Op 12 juni 2015 heeft het bedrijf DuPont Nutrition Biosciences ApS (hierna “de aanvrager” genoemd) bij de bevoegde Finse autoriteit een aanvraag ingediend om betaïne in de Unie in de handel te brengen als nieuw voedselingrediënt in de zin van artikel 1, lid 2, onder e), van Verordening (EG) nr. 258/97 van het Europees Parlement en de Raad (3). De aanvraag betreft het gebruik van betaïne in graan- en eiwitrepen, poederdranken en isotone drinkklare dranken voor personen van tien jaar of ouder die sporten en in graan- en eiwitrepen bedoeld als voeding voor medisch gebruik en/of de dagelijkse voeding volledig vervangende producten zoals omschreven in Verordening (EU) nr. 609/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4), met uitzondering van levensmiddelen voor zuigelingen en peuters.

(5)

Krachtens artikel 35, lid 1, van Verordening (EU) 2015/2283 worden alle uit hoofde van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 258/97 bij een lidstaat ingediende aanvragen om een nieuw voedingsmiddel in de Unie in de handel te brengen waarover vóór 1 januari 2018 nog geen definitief besluit is genomen, behandeld als uit hoofde van Verordening (EU) 2015/2283 ingediende aanvragen.

(6)

Het verzoek om betaïne als nieuw voedingsmiddel in de Unie in de handel te mogen brengen, is overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 258/97 bij een lidstaat ingediend en voldoet ook aan de voorwaarden van Verordening (EU) 2015/2283.

(7)

Op 21 oktober 2015 heeft de bevoegde Finse autoriteit haar verslag van de eerste beoordeling uitgebracht. In dat verslag heeft zij geconcludeerd dat betaïne voldoet aan de in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 258/97 vastgestelde criteria voor nieuwe voedselingrediënten.

(8)

Op 23 oktober 2015 heeft de Commissie het verslag van de eerste beoordeling doorgestuurd naar de overige lidstaten. Binnen de in artikel 6, lid 4, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 258/97 vastgestelde termijn van zestig dagen hebben andere lidstaten met redenen omklede bezwaren ingediend in verband met schadelijke effecten die werden waargenomen bij het door de aanvrager voor de studie inzake chronische orale toxiciteit en carcinogeniteit voorgestelde niveau zonder waarneembaar schadelijk effect (NOAEL) en met de geringe blootstellingsmarge tussen de betaïnedoseringen waarbij in de toxicologische studies effecten werden waargenomen enerzijds en de voorgestelde dagelijkse inname van betaïne anderzijds.

(9)

In het licht van die met redenen omklede bezwaren heeft de Commissie op 4 april 2016 de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) geraadpleegd en haar verzocht om overeenkomstig Verordening (EG) nr. 258/97 een aanvullende beoordeling van betaïne als nieuw voedselingrediënt te verrichten.

(10)

Op 25 oktober 2017 heeft de EFSA haar wetenschappelijk advies “Safety of Betaine as a novel food pursuant to Regulation (EC) No 258/97” (5) uitgebracht. Hoewel dit advies door de EFSA op grond van Verordening (EG) nr. 258/97 is opgesteld en uitgebracht, strookt het met de voorschriften van artikel 11 van Verordening (EU) 2015/2283.

(11)

In haar wetenschappelijke advies heeft de EFSA met behulp van een benadering op basis van de benchmarkdosis (BMD) (6) geconcludeerd dat betaïne veilig is voor de beoogde bevolkingsgroepen, indien aan levensmiddelen toegevoegd met een maximale dagelijkse dosis van 400 mg/dag (6 mg/kg lichaamsgewicht per dag). In dat advies heeft de EFSA geconcludeerd dat de veiligheid van betaïne bij de door de aanvrager voorgestelde toepassingen en gebruiksniveaus, die zouden leiden tot een inname van 2 500 mg betaïne per dag, niet is vastgesteld.

(12)

Op 25 januari 2018 heeft de aanvrager de Commissie verzocht om bescherming van door eigendomsrechten beschermde gegevens voor negen studies die ter ondersteuning van de aanvraag zijn ingediend, namelijk verslagen van de studie inzake acute orale toxiciteit (7), twee studies inzake subacute orale toxiciteit (14 dagen (8) en 28 dagen (9)) en één studie inzake subchronische orale toxiciteit (42 dagen) (10), drie studies inzake mutageniteit en genotoxiciteit (11), een studie inzake chronische orale toxiciteit en carcinogeniteit (12) en een studie inzake de chronische blootstelling van mensen via de voeding (zes maanden) (13).

(13)

Op 18 februari 2018 heeft de EFSA opgemerkt (14) dat zij zich bij het opstellen van haar advies over betaïne als nieuw voedingsmiddel heeft gebaseerd op de gegevens uit de studie inzake chronische orale toxiciteit en carcinogeniteit voor de BMD-analyse en voor het bepalen van voor de doelpopulatie veilige innameniveaus van betaïne, op de gegevens uit de studie inzake chronische blootstelling van mensen via de voeding voor het bepalen van de voor de doelpopulatie veilige inname van betaïne, en op de gegevens uit drie genotoxiciteitsstudies voor het wegnemen van de bezorgdheid over de mogelijke genotoxiciteit van betaïne. Daarom is geoordeeld dat de conclusies over de veiligheid van betaïne niet mogelijk waren geweest zonder de gegevens van de ongepubliceerde verslagen van deze studies.

(14)

Naar aanleiding van de overwegingen van de EFSA heeft de Commissie de aanvrager verzocht om de onderbouwing van zijn claim dat de studie inzake chronische orale toxiciteit en carcinogeniteit, de studie inzake chronische blootstelling van mensen via de voeding en de drie studies inzake mutageniteit en genotoxiciteit door eigendomsrechten zijn beschermd, nader toe te lichten, en om de claim op het exclusieve recht om naar deze studies te verwijzen, zoals bedoeld in artikel 26, lid 2, onder b), van Verordening (EU) 2015/2283, te verduidelijken.

(15)

De aanvrager heeft ook aangevoerd dat hij op het moment van de indiening van de aanvraag de exclusieve eigendomsrechten op de studies bezat op grond van nationaal recht en dat derden dus geen rechtmatige toegang tot deze studies hadden en er geen rechtmatig gebruik van konden maken.

(16)

De Commissie heeft alle door de aanvrager ingediende informatie beoordeeld en heeft geoordeeld dat de aanvrager de vervulling van de voorschriften van artikel 26, lid 2, van Verordening (EU) 2015/2283 voldoende heeft onderbouwd. Daarom is het de EFSA gedurende een periode van vijf jaar vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening niet toegestaan om de studie inzake chronische orale toxiciteit en carcinogeniteit, de studie inzake chronische blootstelling van mensen via de voeding en de drie studies inzake genotoxiciteit in het dossier van de aanvrager te gebruiken ten voordele van een volgende aanvrager. Het in de Unie in de handel brengen van betaïne zoals toegelaten bij deze verordening moet derhalve gedurende die periode tot de aanvrager worden beperkt.

(17)

De beperking van de toelating van betaïne en van het verwijzen naar de studies in het dossier van de aanvrager tot uitsluitend de aanvrager verhindert evenwel niet dat andere aanvragers om toelating kunnen vragen om hetzelfde nieuwe voedingsmiddel in de handel te brengen op voorwaarde dat hun aanvraag is gebaseerd op rechtmatig verkregen gegevens ter ondersteuning van de toelating krachtens deze verordening.

(18)

Op 2 november 2018 heeft de aanvrager bij de Commissie een aanvraag in de zin van artikel 10, lid 1, van Verordening (EU) 2015/2283 ingediend tot wijziging van de gebruiksvoorwaarden voor betaïne, zoals die waren opgenomen in de op 12 juni 2015 door de aanvrager bij de bevoegde Finse autoriteit ingediende aanvraag om betaïne in de Unie in de handel te brengen als nieuw voedselingrediënt. De gevraagde wijzigingen hebben betrekking op aanpassingen van de beoogde toepassingen en gebruiksconcentraties van betaïne in poederdranken, isotone dranken, eiwit- en graanrepen en maaltijdvervangende voedingsmiddelen voor sportbeoefenaars, alsmede van de toepassingen van betaïne in de dagelijkse voeding volledig vervangende voedingsmiddelen voor gewichtsbeheersing en in voeding voor medisch gebruik zoals omschreven in Verordening (EU) nr. 609/2013, met uitzondering van levensmiddelen voor zuigelingen en peuters. Die gevraagde wijzigingen zouden ervoor zorgen dat de inname van betaïne door de algemene bevolking niet de 400 mg/dag (6 mg/kg lichaamsgewicht per dag) overschrijdt die de EFSA in haar advies uit 2017 als veilig heeft aangemerkt.

(19)

Op 12 december 2018 heeft de Commissie de EFSA geraadpleegd en haar verzocht een aanvullende beoordeling uit te voeren voor de wijzigingen van de beoogde toepassingen en gebruiksconcentraties van betaïne als nieuw voedingsmiddel overeenkomstig artikel 10, lid 3, van Verordening (EU) 2015/2283.

(20)

Op 14 maart 2019 heeft de EFSA haar wetenschappelijk advies “Safety of Betaine as a novel food pursuant to Regulation (EU) 2015/2283” (15) uitgebracht. Dat wetenschappelijk advies is in overeenstemming met de voorschriften van artikel 11 van Verordening (EU) 2015/2283.

(21)

In dat advies heeft de EFSA geconcludeerd dat betaïne onder de nieuwe voorgestelde gebruiksvoorwaarden veilig is. In dat wetenschappelijk advies worden dan ook voldoende redenen gegeven om vast te stellen dat betaïne bij de voorgestelde toepassingen en gebruiksconcentraties als ingrediënt in poederdranken, isotone dranken, eiwit- en graanrepen en maaltijdvervangende voedingsmiddelen voor sportbeoefenaars, alsmede in de dagelijkse voeding volledig vervangende voedingsmiddelen voor gewichtsbeheersing en in voeding voor medisch gebruik zoals omschreven in Verordening (EU) nr. 609/2013, met uitzondering van levensmiddelen voor zuigelingen en peuters, voldoet aan de criteria van artikel 12, lid 1, van Verordening (EU) 2015/2283.

(22)

Het veilige innameniveau van betaïne kan worden overschreden wanneer betaïne bevattende voedingsmiddelen worden gebruikt in combinatie met betaïne bevattende voedingssupplementen. Daarom moeten de consumenten met een passend etiket worden ingelicht over het feit dat betaïne bevattende voedingsmiddelen niet mogen worden gebruikt als op dezelfde dag ook betaïne bevattende voedingssupplementen worden geconsumeerd.

(23)

Het gebruik van betaïne moet worden toegelaten onverminderd Verordening (EU) nr. 609/2013, waarin voorschriften zijn vastgesteld met betrekking tot voor zuigelingen en peuters bedoelde levensmiddelen, voeding voor medisch gebruik en de dagelijkse voeding volledig vervangende producten voor gewichtsbeheersing.

(24)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 954/2006 (2) heeft de Raad naar aanleiding van een onderzoek (“het oorspronkelijke onderzoek”) een definitief antidumpingrecht ingesteld op bepaalde naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit Kroatië, Rusland en Oekraïne. De maatregelen bestonden in een ad-valoremantidumpingrecht van 12,3 % tot 25,7 % voor bij name genoemde producenten-exporteurs in Oekraïne en een residueel recht van 25,7 % voor alle andere ondernemingen in Oekraïne. Het definitieve antidumpingrecht voor de producent-exporteur waarop het onderhavige nieuwe onderzoek betrekking heeft, CJSC Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube en OJSC Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant, thans LLC Interpipe Niko Tube en OJSC Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant genaamd (“de indiener van het verzoek” of “Interpipe”), bedroeg 25,1 %.

(2)

Nadat Interpipe beroep tot nietigverklaring van Verordening (EG) nr. 954/2006 van de Raad had ingesteld, heeft het Gerecht van de Europese Unie artikel 1 van Verordening (EG) nr. 954/2006 van de Raad nietig verklaard voor zover het voor Interpipe vastgestelde antidumpingrecht hoger was dan het geval zou zijn geweest indien op de uitvoerprijs geen correctie wegens commissie was toegepast wanneer de verkopen via de aangesloten handelsmaatschappij Sepco SA waren afgewikkeld (3). Op 16 februari 2012 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het arrest van het Gerecht bevestigd (4).

(3)

Naar aanleiding van deze arresten heeft de Raad Verordening (EG) nr. 954/2006 gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2012 (5), teneinde het voor Interpipe geldende antidumpingrecht te corrigeren voor zover dit onjuist was vastgesteld. Bijgevolg werd het voor Interpipe geldende recht gewijzigd in 17,7 %.

(4)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 585/2012 (6) heeft de Raad naar aanleiding van een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen de bij Verordening (EG) nr. 954/2006 ingestelde maatregelen ten aanzien van de invoer van naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit Rusland en Oekraïne gehandhaafd.

(5)

Naar aanleiding van een verzoek van Interpipe op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening heeft de Raad bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 795/2012 (7) de bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 585/2012 ingestelde definitieve maatregelen gewijzigd voor zover het Interpipe betreft (“het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek”). Bijgevolg werd het voor Interpipe geldende recht gewijzigd in 13,8 %.

(6)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/1469 (8) heeft de Commissie naar aanleiding van een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen de bij Uitvoeringsverordening (EG) nr. 585/2012 van de Raad, laatstelijk gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 795/2012 en Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1269/2012 van de Raad (9), ingestelde maatregelen ten aanzien van de invoer van naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit Rusland en Oekraïne gehandhaafd (“het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen”).

(7)

De thans geldende antidumpingrechten variëren van 35,8 % tot 24,1 % voor de invoer van oorsprong uit Rusland en van 25,7 % tot 12,3 % voor invoer van oorsprong uit Oekraïne.

(8)

De Commissie heeft op 7 mei 2018 door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie (“het bericht van opening”) (10) de opening bekendgemaakt van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek van de antidumpingmaatregelen die van toepassing zijn op de invoer van bepaalde naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit Oekraïne overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening.

(9)

Het nieuwe onderzoek, dat beperkt is tot dumping door de producent-exporteur Interpipe, werd geopend naar aanleiding van een met bewijsmateriaal gestaafd verzoek van deze onderneming. Interpipe verstrekte in dit verzoek voldoende bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de omstandigheden op grond waarvan de bestaande maatregelen waren ingesteld, gewijzigd zijn en dat deze wijzigingen van blijvende aard zijn.

(10)

Het onderzoek naar het niveau van de dumping had betrekking op de periode van 1 april 2017 tot en met 31 maart 2018 (“het tijdvak van het nieuwe onderzoek”).

(11)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de autoriteiten van het land van uitvoer en de bedrijfstak van de Unie officieel van de opening van het gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek in kennis gesteld. De belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van opening vastgelegde termijn hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(12)

Om de inlichtingen te verkrijgen die zij voor haar onderzoek nodig achtte, heeft de Commissie de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden, die binnen de daarvoor gestelde termijn is beantwoord.

(13)

De Commissie heeft alle informatie ingewonnen en gecontroleerd die zij voor de bepaling van het niveau van de dumping nodig achtte. Bij de indiener van het verzoek en zijn verbonden handelsondernemingen LLC Interpipe Ukraine, Interpipe Europe SA en Interpipe Central Trade GmbH werden ter plaatse controles verricht.

(14)

Het onderzochte product is hetzelfde als het product dat is gedefinieerd in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/1469 van de Commissie waarbij de geldende maatregelen zijn ingesteld, dat wil zeggen naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal (“NBP”), met rond profiel, met een uitwendige diameter van niet meer dan 406,4 mm en een koolstofequivalent (carbon equivalent value, CEV) van niet meer dan 0,86 volgens de formule en chemische analyse van het Internationaal Instituut voor Lastechniek (International Institute of Welding, IIW) (11), van oorsprong uit onder meer Oekraïne, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 7304 11 00, ex 7304 19 10, ex 7304 19 30, ex 7304 22 00, ex 7304 23 00, ex 7304 24 00, ex 7304 29 10, ex 7304 29 30, ex 7304 31 80, ex 7304 39 58, ex 7304 39 92, ex 7304 39 93, ex 7304 51 89, ex 7304 59 92 en ex 7304 59 93 (“het onderzochte product”).

(15)

Het onderhavige onderzoek bevestigde wat in het oorspronkelijke onderzoek en de daaropvolgende nieuwe onderzoeken al was vastgesteld, namelijk dat het in Oekraïne vervaardigde en naar de EU uitgevoerde product, het in Oekraïne vervaardigde en daar op de binnenlandse markt verkochte product alsook het in de EU door de producenten in de Unie vervaardigde en verkochte product dezelfde fysieke en technische basiskenmerken en hetzelfde eindgebruik hebben. Deze producten worden dan ook beschouwd als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(16)

Overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening werd onderzocht of de gewijzigde omstandigheden met betrekking tot dumping als van blijvende aard konden worden aangemerkt.

(17)

Ten tijde van het oorspronkelijke antidumpingonderzoek in 2006 en het meest recente tussentijdse nieuwe onderzoek met betrekking tot Interpipe in 2012, dat het tijdvak van het nieuwe onderzoek van 1 oktober 2010 tot en met 30 september 2011 bestreek, betrok Interpipe de voornaamste grondstof voor de productie van het onderzochte product, d.w.z. ronde stalen billets, van onafhankelijke leveranciers.

(18)

In zijn verzoek om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek voerde de indiener van het verzoek aan dat de verticale integratie van LLC Metallurgical Plant “Dneprosteel” in 2013 ertoe heeft geleid dat de belangrijkste grondstof (stalen billets) intern wordt geproduceerd, wat een aanzienlijke kostenvermindering en een wijziging van het productassortiment tot gevolg heeft gehad. Hij voerde eveneens aan dat hij, in vergelijking met de productsoorten die hij in het onderzoektijdvak van het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek had vervaardigd en uitgevoerd, namelijk staal van “standaard”kwaliteit, inmiddels nieuwe en meer geavanceerde producten (“hooggelegeerd” staal, staal voor “leidingbuizen en mechanische buizen”) aan zijn productassortiment heeft toegevoegd, die een aanzienlijk deel uitmaakten van de totale uitvoer naar de EU in het huidige tijdvak van het nieuwe onderzoek (1 april 2017 tot en met 31 maart 2018).

(19)

In het onderzoek werd bevestigd dat de belangrijkste grondstof door de indiener van het verzoek intern werd geproduceerd en dat deze wijziging heeft geleid tot een aanzienlijke wijziging van de kosten en het productassortiment. Daarnaast is in het kader van het onderzoek bevestigd dat de door Interpipe naar de EU uitgevoerde productsoorten aanmerkelijk verschilden van de productsoorten die tijdens het onderzoektijdvak van het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek waren uitgevoerd. Op grond hiervan en gezien de structurele aard van deze wijzigingen werd geconcludeerd dat de in overweging 17 beschreven wijzigingen van blijvende aard zijn en dat deze situatie in de nabije toekomst waarschijnlijk niet zal veranderen. Bijgevolg werd geoordeeld dat de toepassing van de bestaande maatregelen op hun huidige niveau opnieuw moet worden beoordeeld.

(20)

Een verdere wijziging die de indiener van het verzoek na de opening van dit nieuwe onderzoek had aangevoerd, namelijk het bestaan/de oprichting van een joint venture tussen Interpipe en Vallourec Tubes, werd niet in aanmerking genomen, aangezien die wijziging zich pas heeft voorgedaan nadat het onderhavige tussentijdse nieuwe onderzoek was geopend.

(21)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek waren er twee producenten-exporteurs die volledig in handen waren van en onder zeggenschap stonden van Interpipe (“de productie-entiteiten”), te weten LLC Interpipe Niko Tube (“NIKO”) en OJSC Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant (“NTRP”).

(22)

Aangezien het boekhoudsysteem van de indiener van het verzoek het niet mogelijk maakte te achterhalen welke van de productie-entiteiten welk deel van de verkoop voor haar rekening nam, werd in het kader van het oorspronkelijke onderzoek een gemeenschappelijke dumpingmarge berekend door alle gegevens met betrekking tot productie, winstgevendheid en verkoop in de EU van de twee productie-entiteiten samen te voegen.

(23)

Na een duidelijke wijziging in de bedrijfsstructuur van de groep waardoor het mogelijk was te achterhalen welke van de productie-entiteiten welk deel van de verkoop en de productie voor haar rekening nam, heeft de Commissie vanaf het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek, in overeenstemming met artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening, de gegevens voor de productie-entiteiten niet langer samengevoegd, maar van de standaardmethode gebruikgemaakt. Deze standaardmethode bestond erin voor de twee producenten-exporteurs een gemeenschappelijke dumpingmarge te berekenen door eerst voor elke individuele producent-exporteur het bedrag van de dumping te berekenen en vervolgens voor beide ondernemingen één enkele gewogen gemiddelde dumpingmarge vast te stellen.

(24)

In het kader van het huidige onderzoek was het eveneens mogelijk te achterhalen welke van de productie-entiteiten welk deel van de verkoop voor haar rekening nam. In overeenstemming met artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening en in lijn met de vaste praktijk van de instellingen van de Unie werd dus dezelfde methode toegepast als in het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek.

(25)

In overeenstemming met artikel 2, lid 2, van de basisverordening heeft de Commissie eerst onderzocht of voor elk van de producent-exporteurs de totale omvang van de binnenlandse verkoop van het soortgelijke product aan onafhankelijke afnemers representatief was in vergelijking met de totale omvang van de verkoop bij uitvoer naar de EU, d.w.z. of de totale op de binnenlandse markt verkochte hoeveelheid ten minste 5 % van de totale naar de EU uitgevoerde hoeveelheid van het onderzochte product bedroeg. Uit het onderzoek is gebleken dat de binnenlandse verkoop voor beide producenten-exporteurs representatief was.

(26)

Vervolgens heeft zij in overeenstemming met artikel 2, lid 2, van de basisverordening onderzocht of de binnenlandse verkoop door Interpipe van de productsoort die identiek is aan of vergelijkbaar is met de productsoort die naar de Unie wordt uitgevoerd, representatief was. De binnenlandse verkoop van een productsoort is representatief als de totale binnenlandse verkoop van die productsoort aan onafhankelijke afnemers in het onderzoektijdvak ten minste 5 % bedraagt van de totale uitvoer van de identieke of vergelijkbare productsoort naar de Unie. De Commissie heeft vastgesteld dat de binnenlandse verkoop van de productsoort die identiek is aan of vergelijkbaar is met de productsoort die naar de Unie wordt uitgevoerd, in het onderzoektijdvak grotendeels representatief was, aangezien 60 tot 80 % (12) van de uitgevoerde soorten in representatieve hoeveelheden op de binnenlandse markt bleek te zijn verkocht.

(27)

Daarna is in overeenstemming met artikel 2, lid 4, van de basisverordening onderzocht of de verkoop van elke productsoort in representatieve hoeveelheden op de binnenlandse markt kon worden geacht in het kader van normale handelstransacties te hebben plaatsgevonden. Hiertoe werd voor elke uitgevoerde soort van het onderzochte product het aandeel van de winstgevende binnenlandse verkoop aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt in het tijdvak van het nieuwe onderzoek vastgesteld.

(28)

Voor productsoorten waarvan meer dan 80 % van de op de binnenlandse markt verkochte hoeveelheid werd verkocht tegen prijzen die hoger waren dan de productiekosten en waarvan de gewogen gemiddelde verkoopprijs gelijk was aan of hoger was dan de productiekosten per eenheid, werd de normale waarde per productsoort berekend als het gewogen gemiddelde van de werkelijke binnenlandse prijzen van de totale verkoop van de productsoort in kwestie, ongeacht of die verkoop al dan niet winstgevend was.

(29)

Wanneer de winstgevende verkoop van een productsoort 80 % of minder van de totale verkoop van die productsoort bedroeg, of de gewogen gemiddelde prijs van die productsoort lager was dan de productiekosten per eenheid, werd de normale waarde gebaseerd op de werkelijke binnenlandse prijs, berekend als de gewogen gemiddelde prijs van uitsluitend de winstgevende verkoop op de binnenlandse markt van die productsoort tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek.

(30)

Uit de analyse van de binnenlandse verkoop bleek dat 35 tot 55 % (13) van de totale binnenlandse verkoop van de productsoort die identiek was aan of vergelijkbaar was met de naar de Unie uitgevoerde productsoort, winstgevend was en dat de gewogen gemiddelde verkoopprijs hoger was dan de productiekosten. De normale waarde werd bijgevolg berekend als gewogen gemiddelde van de prijzen van uitsluitend de winstgevende verkoop.

(31)

De normale waarde voor de niet-representatieve productsoorten (d.w.z. die waarvan de binnenlandse verkoop minder dan 5 % van de verkoop bij uitvoer naar de EU uitmaakte of die helemaal niet op de binnenlandse markt werden verkocht) werd berekend aan de hand van de productiekosten per productsoort, vermeerderd met een bedrag voor verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten en voor winst. Was er sprake van binnenlandse verkoop, dan werd voor de betrokken productsoorten gebruikgemaakt van de winst van de normale handelstransacties op de binnenlandse markt per productsoort. Was er geen sprake van binnenlandse verkoop, dan werd gebruikgemaakt van een gemiddelde winst (14).

(32)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen betwistte Interpipe Group een aantal elementen die de Commissie bij het berekenen van de normale waarde had gebruikt. Haar argumenten hadden betrekking op de volgende aspecten: i) de berekening van de verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten; ii) de vermeende uitsluiting van andere exploitatiekosten; iii) het gebruik van financiële kosten; iv) de dubbeltelling met betrekking tot de correcties voor verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten.

(33)

Na de gegevens in het dossier te hebben onderzocht, besloot de Commissie de bovenstaande argumenten ii) en iv) te aanvaarden en de bovenstaande argumenten i) en iii) van de hand te wijzen. Wegens het vertrouwelijke karakter van de bedrijfsinformatie in de argumenten van Interpipe Group en de analyse van deze argumenten door de Commissie stuurde de Commissie Interpipe Group op de datum van vaststelling van deze verordening een aanvullende mededeling van feiten en overwegingen met daarin een gedetailleerde motivering.

(34)

Aangezien zij de argumenten ii) en iv) had aanvaard, herzag de Commissie de dumpingmarge van Interpipe. De onderneming ontving een aanvullende mededeling van feiten en overwegingen met daarin een beschrijving van het effect op de dumpingmarge en werd om opmerkingen verzocht. De Commissie informeerde tevens de bedrijfstak van de Unie omtrent de wijziging van de dumpingmarge van de onderneming.

(35)

Na ontvangst van de aanvullende mededeling van feiten en overwegingen handhaafde Interpipe de door de Commissie van de hand gewezen argumenten, zonder daaraan nieuwe elementen toe te voegen die voor de Commissie aanleiding zouden kunnen zijn om haar aan de onderneming meegedeelde conclusies te wijzigen.

(36)

Bij de uitvoer van het onderzochte product naar de EU waren verschillende entiteiten binnen Interpipe Group betrokken, te weten de fabrieken, een in Oekraïne gevestigde coördinatiemaatschappij (“Interpipe Ukraine” of “IPU”), een in Duitsland gevestigde verbonden importeur (“Interpipe Central Trade GmbH” of “IPCT”) en een in Zwitserland gevestigde aangesloten handelsmaatschappij (“Interpipe Europe SA” of “IPE”).

(37)

De uitvoerprijs werd vastgesteld overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening, behalve voor transacties via de verbonden onderneming die als importeur optreedt, IPCT. In dit geval werd de uitvoerprijs overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening vastgesteld op basis van de prijs waartegen het ingevoerde product voor het eerst aan onafhankelijke afnemers in de EU was doorverkocht. Er werden derhalve prijscorrecties toegepast voor alle tussen de invoer en de wederverkoop gemaakte kosten en voor een redelijke winst. Deze correcties werden berekend op basis van de verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten van de verbonden handelaar en van een fictieve winst als behaald door een niet-verbonden importeur (2,5 % van de omzet).

(38)

De normale waarde en de uitvoerprijs van de twee producenten-exporteurs werden vergeleken af fabriek. Met het oog op een billijke vergelijking van de normale waarde met de uitvoerprijs werden overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening correcties toegepast om rekening te houden met verschillen die van invloed zijn op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen. Op grond hiervan werden correcties toegepast voor kosten van vervoer, verzekering, lading, overlading, lossing en aanverwante kosten, invoerheffingen, douanerechten, commissies en kredietkosten.

(39)

In het tijdvak van het nieuwe onderzoek voerde Interpipe het onderzochte product via twee verschillende verkoopkanalen naar de EU uit, te weten via dezelfde, in Zwitserland gevestigde aangesloten handelsmaatschappij als ten tijde van het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek (IPE) en via een in de EU gevestigd verbonden invoerbedrijf (IPCT), dat in 2014 is opgericht. Het laatstbedoelde distributiekanaal bestond ten tijde van het laatste tussentijdse nieuwe onderzoek niet. Wegens het vertrouwelijke karakter van de bedrijfsinformatie in haar analyse stuurde de Commissie Interpipe Group op de datum van vaststelling van deze verordening een aanvullende mededeling van feiten en overwegingen met daarin een gedetailleerde motivering.

(40)

De Commissie was derhalve van oordeel dat een correctie uit hoofde van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening gerechtvaardigd was. Deze correctie werd berekend door de verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten van de aangesloten handelsmaatschappij, die niet als correcties werden vermeld, alsmede een fictieve winst als behaald door een niet-verbonden handelaar (2,5 % van de omzet) in mindering te brengen op de verkoopprijs aan de eerste niet-verbonden afnemer.

(41)

Na ontvangst van de mededeling van de definitieve bevindingen betwistte Interpipe Group de conclusie van de Commissie dat IPE niet moet worden geacht deel uit te maken van één enkele economische eenheid met de andere entiteiten NIKO, NTRP en IPU. Na de gegevens in het dossier opnieuw te hebben onderzocht, besloot de Commissie dit argument van de hand te wijzen. Zoals vermeld in overweging 34, ontving de onderneming een aanvullende mededeling van feiten en overwegingen met daarin een beschrijving van het effect op de dumpingmarge en werd zij om opmerkingen verzocht. In haar reactie handhaafde Interpipe de door de Commissie van de hand gewezen argumenten. De Commissie ontving hieromtrent geen verdere opmerkingen.

(42)

Wegens het vertrouwelijke karakter van de bedrijfsinformatie in de argumenten van Interpipe Group en de analyse van deze argumenten door de Commissie stuurde de Commissie Interpipe Group op de datum van vaststelling van deze verordening een aanvullende mededeling van feiten en overwegingen met daarin een gedetailleerde motivering.

(43)

Ingevolge artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening werd voor elk van de twee producenten-exporteurs afzonderlijk en per productsoort de gewogen gemiddelde normale waarde vergeleken met de gewogen gemiddelde uitvoerprijs op het niveau af fabriek. Vervolgens werd voor Interpipe een gemeenschappelijke dumpingmarge vastgesteld door voor beide producenten-exporteurs binnen Interpipe één enkele gewogen gemiddelde dumpingmarge te berekenen.

(44)

De aldus vastgestelde dumpingmarge, uitgedrukt als percentage van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring, bedraagt 8,1 %.

(45)

Na ontvangst van de aanvullende mededeling van feiten en overwegingen voerde ESTA aan dat de verlaging van de dumpingmarge van Interpipe extra schade zou veroorzaken voor de bedrijfstak van naadloze stalen buizen en pijpen van de EU. De Commissie merkt op dat overeenkomstig artikel 9, lid 4, van de basisverordening het antidumpingrecht niet hoger mag zijn dan de dumpingmarge, die in dit geval is vastgesteld op 8,1 %.

(46)

Het bij artikel 15, lid 1, van de basisverordening ingestelde comité heeft geen advies uitgebracht,

(1)

De Europese Raad heeft op 12 december 2003 de EU-strategie tegen de verspreiding van massavernietigingswapens vastgesteld, met in hoofdstuk II een lijst van maatregelen ter bestrijding van deze verspreiding. Dergelijke maatregelen dienen zowel binnen de Unie als in derde landen te worden genomen.

(2)

De Unie geeft momenteel actief uitvoering aan die strategie en aan de in hoofdstuk III daarvan genoemde maatregelen, met name door middelen vrij te maken ter ondersteuning van specifieke projecten die worden uitgevoerd door multilaterale instellingen, door aan landen technische bijstand en deskundigheid te verstrekken met betrekking tot een veelheid van non-proliferatiemaatregelen, en door de rol van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (VN-Veiligheidsraad) te bevorderen.

(3)

De VN-Veiligheidsraad heeft op 28 april 2004 Resolutie 1540 (2004) aangenomen; dit is het eerste internationale instrument dat op geïntegreerde en alomvattende wijze massavernietigingswapens, de overbrengingsmiddelen daarvoor en de daarvoor bestemde materialen behandelt. In Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad werden voor alle staten dwingende verplichtingen vastgesteld die erop gericht waren niet-statelijke actoren te verhinderen en af te schrikken om dergelijke wapens en daarmee verband houdend materialen te bemachtigen. De VN-Veiligheidsraad heeft ook besloten dat alle staten effectieve maatregelen moeten nemen en handhaven om nationale controles in te stellen ter voorkoming van de proliferatie van nucleaire, chemische of biologische wapens en hun overbrengingsmiddelen, onder meer door adequate controles op hiermee verband houdende materialen in te voeren.

(4)

Op 11 mei 2017 heeft de Raad Besluit (GBVB) 2017/809 (1) ter ondersteuning van de uitvoering van Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad vastgesteld. De technische uitvoering van de op grond van Besluit (GBVB) 2017/809 uit te voeren projecten is toevertrouwd aan het VN-Bureau voor ontwapeningszaken (Unoda), in samenwerking met bevoegde regionale internationale organisaties, en met name de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE).

(5)

Op 11 juli 2017 nam de Raad Besluit (GBVB) 2017/1252 (2) van de Raad aan ter ondersteuning van de aanscherping van de chemische veiligheid en beveiliging in Oekraïne in overeenstemming met de uitvoering van Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad. De technische uitvoering van de op grond van Besluit (GBVB) 2017/1252 uit te voeren activiteiten is toevertrouwd aan het OVSE-secretariaat.

(6)

De universele naleving en de volledige uitvoering van het Verdrag inzake biologische en toxinewapens (BTWC) en Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad behoren tot de voornaamste prioriteiten van Oekraïne op het gebied van de non-proliferatie van massavernietigingswapens.

(7)

Op 21 maart en 27 juni 2014 ondertekenden de Unie en Oekraïne een associatieovereenkomst (3) die onder meer voorziet in de versnelde harmonisatie van de Oekraïense wetgeving met de desbetreffende Uniewetgeving, ook wat betreft de opheffing van belemmeringen voor de volledige uitvoering in Oekraïne van Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad. Sinds 1 november 2014 wordt reeds een aantal onderdelen van de associatieovereenkomst voorlopig toegepast. De associatieovereenkomst tussen de EU en Oekraïne is op 1 september 2017 in werking getreden.

(8)

Volgens het actieplan van de Oekraïense regering voor de uitvoering van de associatieovereenkomst EU-Oekraïne voor de periode 2018-2020 heeft Oekraïne zich ertoe verbonden voorschriften en mechanismen op het gebied van biologische veiligheid en beveiliging te ontwikkelen en te verbeteren overeenkomstig de verplichtingen van Oekraïne uit hoofde van het BTWC en Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad, alsmede uit hoofde van internationale normen en standaarden, en met name de toepasselijke EU-wetgeving.

(9)

In dit kader heeft het OVSE-secretariaat drie projectvoorstellen ter versterking van de algemene biologische veiligheid en beveiliging in Oekraïne opgesteld, in nauwe samenwerking met de bevoegde instanties van Oekraïne.

(10)

Het OVSE-secretariaat moet worden belast met de technische uitvoering van de projecten die moeten worden gerealiseerd in het kader van dit besluit.

(11)

De projecten moeten worden uitgevoerd overeenkomstig de bepalingen van het actieplan van de Oekraïense regering voor de uitvoering van de associatieovereenkomst tussen de EU-Oekraïne. Bij de activiteiten moet rekening worden gehouden met goede praktijken en lessen die zijn geleerd bij de uitvoering van Besluit (GBVB) 2017/1252.

(12)

Het OVSE-secretariaat moet efficiënt samenwerken met bevoegde internationale organisaties en organen als de ondersteunende eenheid voor de uitvoering van het BTWC, het krachtens Resolutie 1540 (2004) van de VN-Veiligheidsraad opgerichte VN-comité, de Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE), en het wereldwijd partnerschap tegen de verspreiding van massavernietigingswapens en -materialen. Het OVSE-secretariaat moet tevens zorgen voor de complementariteit en synergie van ingevolge dit besluit ondernomen projecten met eerdere en lopende desbetreffende projecten en activiteiten in Oekraïne die steun krijgen van EU-lidstaten en met andere door de Unie gefinancierde programma's op dit gebied, waaronder het instrument voor bijdrage aan stabiliteit en vrede en de EU-kenniscentra op het gebied van chemische, biologische, radiologische en nucleaire risicobestrijding,

(1)

De Raad heeft op 21 december 2016 Besluit (GBVB) 2016/2382 (1) vastgesteld, waarbij een Europese Veiligheids- en defensieacademie (EVDA) werd opgericht.

(2)

De Raad heeft op 14 mei 2018 Besluit (GBVB) 2018/712 (2) vastgesteld, waarbij de EVDA werd opgedragen een platform voor onderwijs, opleiding, evaluatie en oefeningen op cybergebied (Cyber Education, Training, Evaluation and Exercise platform, of ETEE-platform op cybergebied) op te zetten, daarbij wijzend op de behoefte aan complementariteit met andere Unie-inspanningen en -initiatieven.

(3)

De Raad heeft op 6 november 2018 Besluit (GBVB) 2018/1655 (3) vastgesteld, waarbij Besluit (GBVB) 2016/2382 werd gewijzigd en waarbij een financieel referentiebedrag voor de periode van 1 januari 2019 tot en met 31 december 2019 werd vastgesteld.

(4)

Het Politiek en Veiligheidscomité heeft op 20 september 2018 het mandaat vastgesteld voor de EU-groep voor civiele opleiding, een speciale samenstelling van het Comité voor de civiele aspecten van crisisbeheersing.

(5)

De lidstaten hebben op 15 maart 2019, tijdens de vergadering van de EU-groep voor civiele opleiding, erop aangedrongen dat de civiele opleidingscoördinatoren financiële ondersteuning door de Unie moet worden geboden.

(6)

De stuurgroep van de EVDA heeft op 3 juni 2019 besloten dat de EVDA de reis- en verblijfskosten van de civiele opleidingscoördinatoren moet regelen en beheren.

(7)

Besluit (GBVB) 2016/2382 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Het wapenhandelsverdrag (WHV) is op 24 december 2014 in werking getreden en alle lidstaten zijn daar partij bij. Met het WHV wordt beoogd de hoogst mogelijke gemeenschappelijke internationale normen vast te stellen om de legale handel in conventionele wapens te reguleren en de illegale handel in conventionele wapens te voorkomen en uit te bannen en de omleiding van die wapens te voorkomen.

(2)

Op 19 november 2018 heeft de Raad de EU-strategie tegen illegale vuurwapens, handvuurwapens en lichte wapens en munitie daarvoor, getiteld “Wapens beveiligen, burgers beschermen” aangenomen (de “strategie”). Hoofddoel van de strategie is de volledige en effectieve uitvoering van het VN-actieprogramma ter voorkoming, bestrijding en uitbanning van de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens uit 2001 in al zijn aspecten. In de strategie wordt verklaard dat de EU verantwoorde en doeltreffende wapenuitvoercontrole in de buurlanden van de EU zal blijven bevorderen en dat zij de universalisering en uitvoering van het WHV zal blijven ondersteunen. In de strategie staat ook dat de EU steun zal blijven verlenen aan de Afrikaanse Unie en aan regionale economische gemeenschappen in hun strijd tegen de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens en de munitie daarvoor.

(3)

In januari 2017 heeft de Algemene Vergadering van de Afrikaanse Unie tijdens de 28e gewone zitting haar goedkeuring gehecht aan de “African Union Master Roadmap of Practical Steps to Silence the Guns in Africa by Year 2020”, waarin de lidstaten van de Afrikaanse Unie toezeggen de illegale instroom en verspreiding van illegale wapens aan banden te leggen, te verhinderen dat rebellen/opstandelingen toegang krijgen tot wapens, en de banden met leveranciers en ontvangers van illegale wapens door te snijden, onder meer door het opleggen van verboden, in overeenstemming met het WHV.

(4)

In zijn conclusies over een EU-strategie voor China van 18 juli 2016 steunt de Raad de totstandbrenging van een reguliere en inhoudelijke dialoog van de EU met China om samen met de lidstaten te zoeken naar een groter gemeenschappelijk draagvlak inzake ontwapening, non-proliferatie, terrorismebestrijding, migratie en cyberveiligheid.

(5)

Op 30 juni 2018 heeft de derde conferentie van de Verenigde Naties over de voortgang van de uitvoering van het actieprogramma van de Verenigde Naties tegen illegale handvuurwapens en lichte wapens een slotdocument aangenomen waarin de landen opnieuw toezeggen de omleiding van handvuurwapens en lichte wapens te voorkomen en te bestrijden. De landen verklaren opnieuw bereid te zijn de internationale samenwerking voort te zetten en de regionale samenwerking te versterken door verbetering van coördinatie, overleg, informatie-uitwisseling en operationele samenwerking, met de betrokkenheid van de bevoegde regionale en subregionale organisaties en van de voor rechtshandhaving, grenscontrole en uitvoer- en invoervergunningen bevoegde autoriteiten. De landen zeggen ook toe om, overeenkomstig hun nationale wettelijke kaders en veiligheidsvoorschriften, ervaringen, geleerde lessen en beste praktijken uit te wisselen met betrekking tot de controle op de uitvoer, invoer en doorvoer van handvuurwapens en lichte wapens, met inbegrip van certificeringsprocessen en eindgebruikerscertificaten.

(6)

In de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling wordt bevestigd dat de bestrijding van de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens noodzakelijk is voor de verwezenlijking van vele duurzameontwikkelingsdoelstellingen, waaronder die met betrekking tot vrede, justitie en sterke instellingen, armoedebestrijding, economische groei, gezondheid, gendergelijkheid en veilige steden. Daarom hebben alle staten met duurzameontwikkelingsdoelstelling 16.4 toegezegd de illegale stromen van geldmiddelen en wapens aanzienlijk te verminderen.

(7)

Op 27 februari 2012 heeft de Raad Besluit 2012/121/GBVB (1) ter ondersteuning van activiteiten ter bevordering van de EU-China-Afrika-dialoog en de samenwerking inzake conventionele wapenbeheersing vastgesteld. Dat project werd met succes door Saferworld uitgevoerd, maar er zijn meer inspanningen op dit gebied nodig om de in dat besluit gestelde doelen te bereiken.

(8)

Sinds 2008 heeft de Raad elf besluiten vastgesteld ter ondersteuning van het bereiken van een verantwoordelijke controle op de uitvoer van wapens overeenkomstig het WHV en Gemeenschappelijk Standpunt 2008/944/GBVB van de Raad (2), maar de betrokkenheid van China op dit gebied is beperkt gebleven,

(1)

De Raad heeft op 31 juli 2015 Besluit (GBVB) 2015/1333 vastgesteld.

(2)

Overeenkomstig artikel 17, lid 2, van Besluit (GBVB) 2015/1333 heeft de Raad de lijsten van aangewezen personen en entiteiten in de bijlagen II en IV bij dat besluit opnieuw bezien.

(3)

De vermelding voor één persoon moet worden geschrapt uit bijlage II bij Besluit (GBVB) 2015/1333, en de vermeldingen voor twee personen moeten worden geschrapt uit bijlage IV bij dat besluit.

(4)

Besluit (GBVB) 2015/1333 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Krachtens Richtlijn 2001/18/EG mag een product dat geheel of gedeeltelijk uit een genetisch gemodificeerd organisme of een combinatie van genetisch gemodificeerde organismen bestaat, alleen in de handel worden gebracht als de bevoegde instantie van de lidstaat die de kennisgeving voor het in de handel brengen van dat product heeft ontvangen, daarvoor schriftelijk toestemming heeft verleend.

(2)

Suntory Holdings Limited (Osaka, Japan) heeft in oktober 2013 bij de bevoegde instantie van Nederland een kennisgeving ingediend voor het in de handel brengen van een genetisch gemodificeerde anjer (Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2).

(3)

De kennisgeving heeft betrekking op de invoer, de distributie en de verkoop in de detailhandel van snijbloemen van de genetisch gemodificeerde anjer Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2.

(4)

Overeenkomstig artikel 14 van Richtlijn 2001/18/EG heeft de bevoegde instantie van Nederland een beoordelingsrapport opgesteld, waarin wordt geconcludeerd dat er geen redenen zijn om geen toestemming te geven voor het in de handel brengen van snijbloemen van de genetisch gemodificeerde anjer (Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2) om als sierbloemen te worden gebruikt, mits aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.

(5)

Het beoordelingsrapport is ingediend bij de Commissie en bij de bevoegde instanties van de andere lidstaten, waarvan sommige bezwaren hebben ingediend tegen het in de handel brengen van het product. Eén lidstaat heeft haar bezwaren gehandhaafd.

(6)

In haar advies van 10 maart 2016 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (“de EFSA”) geconcludeerd dat er geen wetenschappelijke grond is om aan te nemen dat de invoer, de distributie en de verkoop in de detailhandel in de Unie van snijbloemen van de genetisch gemodificeerde anjer FLO-40685-2 als sierbloemen nadelige gevolgen zal hebben voor de gezondheid van de mens of het milieu (2). De EFSA was tevens van oordeel dat het door de houder van de toestemming ingediende monitoringplan aanvaardbaar was in het licht van het beoogde gebruik van de anjer FLO-40685-2.

(7)

Bij de analyse van het advies van de EFSA — waarbij rekening is gehouden met de volledige kennisgeving, het beoordelingsrapport van de bevoegde instantie van Nederland, de bezwaren van de lidstaten en de aanvullende informatie van de kennisgever naar aanleiding van de bezwaren van de lidstaten — zijn geen redenen naar voren gekomen om aan te nemen dat het in de handel brengen van snijbloemen van de genetisch gemodificeerde anjer Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2, nadelige gevolgen voor de gezondheid van de mens of het milieu zal hebben bij het voorgestelde gebruik als sierbloemen.

(8)

Met het oog op Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (3) en Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (4) moet aan de genetisch gemodificeerde anjer Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2, een eenduidig identificatienummer worden toegekend.

(9)

In het licht van het advies van de EFSA moeten er voor het voorgenomen gebruik geen specifieke voorwaarden worden vastgesteld voor de behandeling of verpakking van het product en de bescherming van specifieke ecosystemen, milieus of geografische gebieden.

(10)

Op de etikettering van het product moet worden vermeld dat snijbloemen van de genetisch gemodificeerde anjer Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2, niet mogen worden gebruikt voor consumptie door mens of dier of voor de teelt.

(11)

In december 2016 is een krachtens bijlage III B.D.12 bij Richtlijn 2001/18/EG vereiste detectiemethode voor de genetisch gemodificeerde anjer Dianthus caryophyllus L., lijn FLO-40685-2, geverifieerd en getest.

(12)

Het krachtens artikel 30, lid 1, van Richtlijn 2001/18/EG ingestelde comité heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Een uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft de ontwerpuitvoeringshandeling voor verder beraad aan het Comité van beroep voorgelegd. Het Comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Bij Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU van de Commissie (2) is een vergunning verleend voor het in de handel brengen van levensmiddelen die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerd koolzaad Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3 en met dat genetisch gemodificeerde koolzaad geproduceerde levensmiddelen en diervoeders.

(2)

Daarvoor is bij Beschikking 2007/232/EG (3) van de Commissie een vergunning verleend voor het in de handel brengen van diervoeder dat geheel of gedeeltelijk bestaat uit genetisch gemodificeerde koolzaadproducten (Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3). Het toepassingsgebied van die vergunning omvatte ook producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerd koolzaad Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3, voor andere toepassingen dan voor levensmiddelen of diervoeders, met uitzondering van de teelt.

(3)

Op 20 mei 2016 heeft Bayer CropScience AG overeenkomstig de artikelen 11 en 23 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bij de Commissie een aanvraag ingediend tot verlenging van de vergunning voor het in de handel brengen van de producten die vallen onder Beschikking 2007/232/EG.

(4)

Op 28 november 2017 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een gunstig advies (4) uitgebracht. Daarin is geconcludeerd dat de verlengingsaanvraag geen bewijs bevatte van nieuwe gevaren, gewijzigde blootstelling of wetenschappelijke onzekerheden die zouden leiden tot wijziging van de conclusies van de oorspronkelijke, in 2005 door EFSA goedgekeurde risicobeoordeling van Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3 (5).

(5)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan alle specifieke vragen en bezorgdheden die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties, zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(6)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansluit bij de beoogde toepassingen van de producten.

(7)

Rekening houdend met deze overwegingen, moet de vergunning voor het in de handel brengen van de producten die onder Beschikking 2007/232/EG vallen, worden verlengd.

(8)

Op 30 november 2017 heeft de aanvrager, Bayer CropScience AG, de Commissie gevraagd de vergunning voor de toepassingen van koolzaad Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3 die vallen onder de nieuwe verlengingsaanvraag en die voor toepassingen van de koolzaadproducten die vallen onder Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU in één enkele vergunning samen te voegen. Per brief met dagtekening 5 december 2017 heeft de Commissie de aanvrager laten weten dat die samenvoeging zou plaatsvinden door het toepassingsgebied van Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU uit te breiden tot de producten die onder de verlengingsaanvraag van 20 mei 2016 vallen. De aanvrager is er daarom van op de hoogte gebracht dat de samenvoeging tot gevolg zou hebben dat de producten die onder de verlengingsaanvraag vallen, aan de vergunningsvoorwaarden van Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU zouden moeten voldoen.

(9)

De Commissie is van oordeel dat het verzoek van de aanvrager gerechtvaardigd is, en tot vereenvoudiging strekt. Daarom moet Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU worden gewijzigd, door het toepassingsgebied uit te breiden tot de producten die momenteel onder Beschikking 2007/232/EG vallen.

(10)

Per brief met dagtekening 1 augustus 2018 heeft Bayer CropScience AG de Commissie gevraagd al zijn rechten en plichten voor alle vergunningen over te dragen aan BASF Agricultural Solutions Seed US LLC. Per brief met dagtekening 6 augustus 2018 heeft BASF SE namens BASF Agricultural Solutions Seed US LLC bevestigd akkoord te zijn met deze overdracht. Deze overdracht betreft Beschikking 2007/232/EG en Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU.

(11)

Aan koolzaad Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3 is een eenduidig identificatienummer toegekend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (6). Men moet dat eenduidig identificatienummer blijven gebruiken.

(12)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (7). Om er echter voor te zorgen dat dergelijke producten binnen de grenzen van de door dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op het etiket van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde koolzaad Ms8, Rf3 en Ms8 × Rf3, met uitzondering van levensmiddelen, ook duidelijk worden aangegeven dat de producten in kwestie niet voor de teelt zijn bedoeld.

(13)

Het monitoringplan voor de milieueffecten zoals vastgesteld bij Uitvoeringsbesluit 2013/327/EU hoeft niet te worden gewijzigd, aangezien het in wezen identiek is aan het door de EFSA in het kader van de verlengingsaanvraag beoordeeld monitoringplan.

(14)

Alle relevante informatie over het verlenen van de vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(15)

Beschikking 2007/232/EG moet worden ingetrokken.

(16)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (8) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld.

(17)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Op 11 februari 2011 heeft Bayer CropScience AG (de aanvrager) bij de bevoegde nationale instantie van Nederland en overeenkomstig de artikelen 5 en 17 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een aanvraag ingediend voor het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerd katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 en de subcombinatie LLCotton25 × MON 15985 (hierna “de aanvraag” genoemd). De aanvraag betrof ook het in de handel brengen van genetisch gemodificeerd katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 en de subcombinatie LLCotton25 × MON 15985 in producten die er geheel of gedeeltelijk uit bestaan, voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder, met uitzondering van de teelt.

(2)

Per brief van 20 april 2011 werd de aanvrager meegedeeld dat de subcombinatie LLCotton25 × MON 15985 uit de aanvraag verwijderd moest worden om afzonderlijk te worden beoordeeld, vanwege de reproductieve eigenschappen van GHB614 × LLCotton25 × MON 15985. Per brief van 15 juni 2015 heeft de aanvrager een geactualiseerde versie van de aanvraag ingediend bij de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA), waarvan het toepassingsgebied was beperkt tot het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeder die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of geproduceerd zijn met katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985.

(3)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, en artikel 17, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 omvatte de aanvraag zowel gegevens en conclusies inzake de overeenkomstig de beginselen van bijlage II bij Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) uitgevoerde risicobeoordeling als de uit hoofde van de bijlagen III en IV bij die richtlijn vereiste informatie. De aanvraag omvatte eveneens een monitoringplan voor de milieueffecten overeenkomstig bijlage VII bij Richtlijn 2001/18/EG.

(4)

Op 20 april 2018 heeft EFSA overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een gunstig advies uitgebracht (3). De EFSA kwam tot de conclusie dat genetisch gemodificeerd katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 even veilig en voedzaam is als het niet genetisch gemodificeerde vergelijkingsmateriaal binnen het toepassingsgebied van de aanvraag.

(5)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan alle specifieke vragen en bezorgdheden die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties, zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(6)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansluit bij het beoogde gebruik van de producten.

(7)

Gezien het bovenstaande moet een vergunning worden verleend voor het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985.

(8)

Per brief met dagtekening 1 augustus 2018 heeft Bayer CropScience AG de Commissie gevraagd de rechten en plichten van Bayer CropScience AG met betrekking tot alle vergunningen en nog lopende aanvragen voor genetisch gemodificeerde producten over te dragen aan BASF Agricultural Solutions Seed US LLC. Per brief met dagtekening 6 augustus 2018 heeft BASF SE namens BASF Agricultural Solutions Seed US LLC bevestigd akkoord te zijn met deze overdracht.

(9)

Aan genetisch gemodificeerd katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 moet overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (4) een eenduidig identificatienummer worden toegekend.

(10)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (5). Om er echter voor te zorgen dat dergelijke producten binnen de grenzen van de door dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op het etiket van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerd katoen GHB614 × LLCotton25 × MON 15985, met uitzondering van levensmiddelen, ook duidelijk worden vermeld dat zij niet voor de teelt zijn bedoeld.

(11)

De vergunninghouder moet elk jaar een verslag indienen over de uitvoering en de resultaten van de activiteiten in het monitoringplan voor de milieueffecten. Die resultaten moeten worden gepresenteerd overeenkomstig de voorschriften inzake standaardrapportageformulieren van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (6).

(12)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet het opleggen van specifieke voorwaarden of beperkingen voor het in de handel brengen en/of specifieke voorwaarden of beperkingen voor het gebruik en de behandeling, met inbegrip van voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van levensmiddelen en diervoeders, of de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, als bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(13)

Alle relevante informatie over het verlenen van de vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(14)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (7) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid.

(15)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Op 7 april 2011 heeft Syngenta Crop Protection AG, via haar gelieerde onderneming Syngenta Crop Protection NV, bij de bevoegde nationale instantie van Duitsland en overeenkomstig de artikelen 5 en 17 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een aanvraag ingediend voor het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais 5307 (hierna “de aanvraag” genoemd). De aanvraag betrof ook het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais 5307 voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder, met uitzondering van de teelt.

(2)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, en artikel 17, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 omvatte de aanvraag zowel gegevens en conclusies inzake de overeenkomstig de beginselen van bijlage II bij Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) uitgevoerde risicobeoordeling als de uit hoofde van de bijlagen III en IV bij die richtlijn vereiste informatie. De aanvraag omvatte eveneens een monitoringplan voor de milieueffecten overeenkomstig bijlage VII bij Richtlijn 2001/18/EG.

(3)

Op 5 mei 2015 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 (3) een advies uitgebracht. De EFSA was niet in staat tot een algemene conclusie te komen over mais 5307 omdat het 28-daags toxiciteitsonderzoek dat werd verstrekt voor het eCry3.1Ab-eiwit, ontoereikend was.

(4)

Op 8 december 2016 heeft de aanvrager een nieuw 28-daags toxiciteitsonderzoek over het eCry3.1Ab-eiwit verstrekt.

(5)

Op 11 april 2018 heeft de EFSA een verklaring ter aanvulling van haar wetenschappelijk advies (4) gepubliceerd, waarin rekening is gehouden met het aanvullende toxiciteitsonderzoek. De EFSA heeft geconcludeerd dat maïs 5307, zoals beoordeeld in het oorspronkelijke advies en in het aanvullende toxiciteitsonderzoek, even veilig en voedzaam is als de conventionele tegenhanger ervan in het toepassingsgebied van de aanvraag.

(6)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan alle vragen en bezorgdheden die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties, zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(7)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansloot bij de beoogde toepassingen van de producten.

(8)

Rekening houdend met die conclusies, moet een vergunning worden verleend voor het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais 5307 voor de in de aanvraag vermelde toepassingen.

(9)

Aan de genetisch gemodificeerde mais 5307 moet een eenduidig identificatienummer worden toegekend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (5).

(10)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (6). Om er echter voor te zorgen dat dergelijke producten binnen de grenzen van de door dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op het etiket van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais 5307, met uitzondering van levensmiddelen, ook duidelijk worden vermeld dat de producten in kwestie niet voor de teelt zijn bedoeld.

(11)

Om rekening te houden met de uitvoering en de resultaten van de activiteiten die in het monitoringplan voor de milieueffecten zijn uiteengezet, moet de vergunninghouder jaarverslagen indienen, die zijn opgesteld overeenkomstig de voorschriften inzake standaardrapportageformulieren van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (7).

(12)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet het opleggen van specifieke voorwaarden of beperkingen voor het in de handel brengen, voor het gebruik en de behandeling, met inbegrip van voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van de levensmiddelen en diervoeders, of voor de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, als bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(13)

Alle relevante informatie over het verlenen van de vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(14)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (8) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld.

(15)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Op 27 november 2014 heeft Pioneer Overseas Corporation namens Pioneer Hi-Bred International Inc., Verenigde Staten, bij de bevoegde nationale instantie van Nederland overeenkomstig de artikelen 5 en 17 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een aanvraag ingediend (hierna “de aanvraag” genoemd). De aanvraag betrof het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais 4114. De aanvraag betrof ook het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais 4114 voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder, met uitzondering van de teelt.

(2)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, en artikel 17, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 omvatte de aanvraag gegevens en conclusies inzake de overeenkomstig de beginselen van bijlage II bij Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) uitgevoerde risicobeoordeling. De aanvraag omvatte tevens de uit hoofde van de bijlagen III en IV bij die richtlijn vereiste informatie en een monitoringplan voor de milieueffecten overeenkomstig bijlage VII bij die richtlijn.

(3)

Op 24 mei 2018 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 (3) een gunstig advies uitgebracht. Zij heeft geconcludeerd dat de in de aanvraag beschreven genetisch gemodificeerde mais 4114 wat betreft de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van mens en dier of het milieu even veilig is als het niet genetisch gemodificeerde vergelijkingsmateriaal en de geteste niet-genetisch gemodificeerde referentievariëteiten van mais.

(4)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan alle vragen en bezorgdheden die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties, zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(5)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansluit bij het beoogde gebruik van de producten.

(6)

Gezien het bovenstaande moet een vergunning worden verleend voor het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais 4114 voor de in de aanvraag vermelde toepassingen.

(7)

Aan de genetisch gemodificeerde mais 4114 moet een eenduidig identificatienummer worden toegekend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (4).

(8)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (5). Om er echter voor te zorgen dat dergelijke producten binnen de grenzen van de door dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op de etikettering van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais 4114, met uitzondering van levensmiddelen en levensmiddeleningrediënten, ook duidelijk worden vermeld dat zij niet voor de teelt zijn bedoeld.

(9)

Om verslag uit te brengen over de uitvoering en de resultaten van de in het monitoringplan voor de milieueffecten vermelde activiteiten moet de vergunninghouder jaarverslagen indienen, die worden gepresenteerd overeenkomstig de voorschriften inzake standaardrapportageformulieren van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (6).

(10)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet het opleggen van specifieke voorwaarden of beperkingen voor het in de handel brengen, het gebruik en de behandeling, inclusief voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van de levensmiddelen en diervoeders, of voor de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, als bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(11)

Alle relevante informatie over het verlenen van de vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(12)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (7) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid.

(13)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Op 10 augustus 2010 heeft Syngenta Crop Protection AG, via haar gelieerde onderneming Syngenta Crop Protection NV, bij de bevoegde nationale instantie van Duitsland en overeenkomstig de artikelen 5 en 17 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een aanvraag ingediend voor het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais Bt11 × MIR162 × 1507 × GA21 (hierna “de aanvraag” genoemd). De aanvraag betrof ook het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais Bt11 × MIR162 × 1507 × GA21 voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder, met uitzondering van de teelt.

(2)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, en artikel 17, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 omvatte de aanvraag zowel gegevens en conclusies inzake de overeenkomstig de beginselen van bijlage II bij Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) uitgevoerde risicobeoordeling als de uit hoofde van de bijlagen III en IV bij die richtlijn vereiste informatie. De aanvraag omvatte eveneens een monitoringplan voor de milieueffecten overeenkomstig bijlage VII bij Richtlijn 2001/18/EG.

(3)

Op 30 juli 2013 heeft Syngenta de aanvraag uitgebreid tot de tien subcombinaties van de afzonderlijke transformatiestappen van mais Bt11 × MIR162 × 1507 × GA21.

(4)

Op 31 maart 2016 heeft Syngenta de aanvraag bijgewerkt door de subcombinaties die reeds onder een andere aanvraag vielen, uit te sluiten: Bt11 × MIR162 × GA21, Bt11 × MIR162, Bt11 × GA21 en MIR162 × GA21, waarvoor een vergunning is verleend bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/1685 van de Commissie (3), en de subcombinaties Bt11 × 1507 × GA21, Bt11 × 1507 en 1507 × GA21, waarvoor een vergunning is verleend bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2017/1209 van de Commissie (4). Onder de aanvraag vallen dus de subcombinaties Bt11 × MIR162 × 1507, MIR162 × 1507 × GA21 en MIR162 × 1507.

(5)

Op 11 juli 2018 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 (5) een gunstig advies uitgebracht. De EFSA kwam tot de conclusie dat de genetisch gemodificeerde mais Bt11 × MIR162 × 1507 × GA21, zoals beschreven in de aanvraag, even veilig is als en uit voedingsoogpunt gelijkwaardig aan het niet genetisch gemodificeerde vergelijkingsmateriaal binnen de reikwijdte van de aanvraag. Wat betreft de drie subcombinaties die onder de aanvraag vallen, heeft de EFSA geconcludeerd dat zij geacht worden even veilig te zijn als de afzonderlijke transformatiestappen Bt11, MIR162, 1507 en GA21, de eerder beoordeelde subcombinaties en de in vier transformatiestappen gemodificeerde mais Bt11 × MIR162 × 1507 × GA21.

(6)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan de vragen en bezorgdheden die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties, zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(7)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansluit bij het beoogde gebruik van de producten.

(8)

Gezien het bovenstaande moet een vergunning worden verleend voor het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais Bt11 × MIR162 × 1507 × GA21 en de drie subcombinaties Bt11 × MIR162 × 1507, MIR162 × 1507 × GA21 en MIR162 × 1507 voor de in de aanvraag genoemde toepassingen.

(9)

Aan elk genetisch gemodificeerd organisme dat onder dit besluit valt, moet een eenduidig identificatienummer worden toegekend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (6).

(10)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (7). Om er echter voor te zorgen dat die producten binnen de grenzen van de door dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op de etikettering van die producten, met uitzondering van levensmiddelen, duidelijk worden vermeld dat zij niet voor de teelt zijn bedoeld.

(11)

Om verslag uit te brengen over de uitvoering en de resultaten van de in het monitoringplan voor de milieueffecten vermelde activiteiten moet de vergunninghouder jaarverslagen indienen, die worden gepresenteerd overeenkomstig de voorschriften inzake standaardrapportageformulieren van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (8).

(12)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet het opleggen van specifieke voorwaarden of beperkingen voor het in de handel brengen, het gebruik en de behandeling, inclusief voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van de levensmiddelen en diervoeders, of voor de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, als bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(13)

Alle relevante informatie over het verlenen van de vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(14)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (9) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid.

(15)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Bij beschikking 2007/703/EG van de Commissie (2) is een vergunning verleend voor het in de handel brengen van levensmiddelen en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met de genetisch gemodificeerde mais 1507 × NK603 (hierna “mais 1507 × NK603” genoemd). Die vergunning omvat ook het in de handel brengen van andere producten dan levensmiddelen en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit mais 1507 × NK603, voor dezelfde gebruiksdoeleinden als andere mais, met uitzondering van de teelt.

(2)

Op 20 oktober 2016 hebben Pioneer Overseas Corporation — namens Pioneer Hi-Bred International, Inc. — en Dow AgroSciences Europe — namens Dow AgroSciences LLC — gezamenlijk bij de Commissie een aanvraag overeenkomstig de artikelen 11 en 23 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 ingediend voor de verlenging van die vergunning.

(3)

Op 25 juli 2018 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een gunstig advies uitgebracht (3). De EFSA is tot de conclusie gekomen dat de aanvraag tot verlenging geen gegevens bevat die wijzen op nieuwe gevaren, gewijzigde blootstelling of wetenschappelijke onzekerheden die zouden leiden tot een wijziging van de in 2006 door de EFSA geformuleerde conclusies van de oorspronkelijke risicobeoordeling van mais 1507 × NK603 (4)

(4)

De EFSA heeft in haar advies van 25 juli 2018 aandacht besteed aan alle vragen en punten van zorg die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties overeenkomstig artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(5)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvragers ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansluit bij het beoogde gebruik van de producten.

(6)

Rekening houdend met die conclusies moet de vergunning voor het in de handel brengen van levensmiddelen en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met mais 1507 × NK603, en van producten die er geheel of gedeeltelijk uit bestaan, voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder, met uitzondering van de teelt, worden verlengd.

(7)

Bij brief van 13 september 2018 heeft Dow AgroSciences Europe de Commissie in het kader van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie verzocht Dow AgroSciences LLC, Verenigde Staten, in de Unie te laten vertegenwoordigen door Dow AgroSciences Distribution S.A.S., Frankrijk. Bij brief van 7 september 2018 heeft Dow AgroSciences Distribution S.A.S bevestigd hiermee in te stemmen.

(8)

Bij brief van 12 oktober 2018 heeft ook Dow AgroSciences LLC bevestigd ermee in te stemmen te worden vertegenwoordigd door Dow AgroSciences Distribution S.A.S. en verduidelijkt dat Mycogen Seeds een dochteronderneming is van Dow AgroSciences LLC.

(9)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (5) is aan de genetisch gemodificeerde mais 1507 × NK603 een eenduidig identificatienummer toegekend in het kader van de oorspronkelijke verlening van een vergunning. Dat eenduidig identificatienummer moet verder worden gebruikt.

(10)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (6). Om er echter voor te zorgen dat producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit mais 1507 × NK603 binnen de grenzen van de bij dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op het etiket van die producten — met uitzondering van levensmiddelen — duidelijk worden vermeld dat zij niet voor de teelt zijn bedoeld.

(11)

De vergunninghouders moeten gezamenlijk jaarverslagen indienen over de uitvoering en de resultaten van de in het monitoringplan vermelde activiteiten. Die resultaten moeten worden gepresenteerd overeenkomstig de voorschriften van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (7).

(12)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet dat specifieke voorwaarden of beperkingen worden opgelegd voor het in de handel brengen, voor het gebruik en de behandeling — met inbegrip van voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van levensmiddelen en diervoeders — of voor de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, zoals bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(13)

Alle relevante informatie over het verlenen van een vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(14)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (8) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid.

(15)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Op 26 juni 2015 heeft Monsanto Europe nv namens Monsanto Company, Verenigde Staten van Amerika, bij de bevoegde nationale instantie van België en overeenkomstig de artikelen 5 en 17 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een aanvraag ingediend voor het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais MON 87403 (“de aanvraag”). De aanvraag betrof ook het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais MON 87403 voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder, met uitzondering van de teelt.

(2)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, en artikel 17, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 omvatte de aanvraag zowel gegevens en conclusies inzake de overeenkomstig de beginselen van bijlage II bij Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) uitgevoerde risicobeoordeling als de uit hoofde van de bijlagen III en IV bij die richtlijn vereiste informatie. De aanvraag omvatte eveneens een monitoringplan voor de milieueffecten overeenkomstig bijlage VII bij Richtlijn 2001/18/EG.

(3)

Op 26 april 2018 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 een gunstig advies uitgebracht (3). Zij heeft geconcludeerd dat in de aanvraag beschreven genetisch gemodificeerde mais MON 87403 wat betreft de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van mens en dier of het milieu even veilig is als de conventionele tegenhanger ervan en de geteste niet-genetisch gemodificeerde referentievariëteiten van mais.

(4)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan alle vragen en bezorgdheden die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties, zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(5)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansloot bij het beoogde gebruik van de producten.

(6)

Gezien het bovenstaande moet een vergunning worden verleend voor het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais MON 87403 voor de in de aanvraag genoemde toepassingen.

(7)

Per brief met dagtekening 27 augustus 2018 heeft Monsanto Europe nv de Commissie ervan in kennis gesteld dat Monsanto Europe nv van wettelijke vorm is veranderd, en voortaan Bayer Agriculture bvba, België, heet.

(8)

Aan genetisch gemodificeerde mais MON 87403 moet een eenduidig identificatienummer worden toegekend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (4).

(9)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (5). Om er echter voor te zorgen dat dergelijke producten binnen de grenzen van de door dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op het etiket van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais MON 87403, met uitzondering van levensmiddelen, ook duidelijk worden vermeld dat zij niet voor de teelt zijn bedoeld.

(10)

Om verslag uit te brengen over de uitvoering en de resultaten van de in het monitoringplan voor de milieueffecten vermelde activiteiten moet de vergunninghouder jaarverslagen indienen, die worden gepresenteerd overeenkomstig de voorschriften inzake standaardrapportageformulieren van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (6).

(11)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet het opleggen van specifieke voorwaarden of beperkingen voor het in de handel brengen, het gebruik en de behandeling, met inbegrip van voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van levensmiddelen en diervoeders, of de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, als bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(12)

Alle relevante informatie over het verlenen van de vergunning voor de producten moet worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(13)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (7) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid.

(14)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

(1)

Op 5 februari 2015 heeft Monsanto Europe N.V. namens Monsanto Company, Verenigde Staten van Amerika, overeenkomstig de artikelen 5 en 17 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bij de bevoegde nationale instantie van Nederland een aanvraag ingediend voor het in de handel brengen van levensmiddelen, levensmiddeleningrediënten en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met mais MON 87411 (“de aanvraag”). De aanvraag had ook betrekking op het in de handel brengen van producten die bestaan uit genetisch gemodificeerde mais MON 87411, voor andere toepassingen dan als levensmiddel of als diervoeder die ook voor andere maissoorten zijn toegelaten, met uitzondering van de teelt.

(2)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, en artikel 17, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 omvatte de aanvraag de gegevens en conclusies inzake de overeenkomstig de beginselen van bijlage II bij Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) uitgevoerde risicobeoordeling, alsmede de in de bijlagen III en IV bij die richtlijn omschreven gegevens. De aanvraag omvatte eveneens een monitoringplan voor de milieueffecten als vastgesteld in bijlage VII bij Richtlijn 2001/18/EG.

(3)

Op 2 juli 2018 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig de artikelen 6 en 18 van Verordening (EG) nr. 1829/2003 (3) een gunstig advies uitgebracht. Zij heeft geconcludeerd dat in de aanvraag beschreven genetisch gemodificeerde mais MON 87411 wat betreft de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van mens en dier en voor het milieu even veilig is als en uit voedingsoogpunt gelijkwaardig is met de conventionele tegenhanger ervan en de geteste niet genetisch gemodificeerde referentievariëteiten van mais.

(4)

De EFSA heeft in haar advies aandacht besteed aan alle kwesties en problemen die de lidstaten aan de orde hebben gesteld in het kader van de raadpleging van de bevoegde nationale instanties als bedoeld in artikel 6, lid 4, en artikel 18, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(5)

De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het door de aanvrager ingediende monitoringplan voor de milieueffecten, dat bestaat uit een algemeen toezichtsplan, aansluit bij de beoogde toepassingen van de producten.

(6)

Rekening houdend met die conclusies, moet een vergunning worden verleend voor het in de handel brengen van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit of zijn geproduceerd met genetisch gemodificeerde mais MON 87411 voor de in de aanvraag genoemde toepassingen.

(7)

Bij brief van 27 augustus 2018 heeft Monsanto Europe N.V. de Commissie ervan in kennis gesteld dat Monsanto Europe N.V. van rechtsvorm is veranderd en voortaan Bayer Agriculture BVBA, België, heet.

(8)

Aan genetisch gemodificeerde mais MON 87411 moet een eenduidig identificatienummer worden toegekend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 65/2004 van de Commissie (4).

(9)

Op grond van het advies van de EFSA lijken voor de onder dit besluit vallende producten geen andere specifieke etiketteringsvoorschriften nodig te zijn dan die van artikel 13, lid 1, en artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en die van artikel 4, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad (5). Om er echter voor te zorgen dat die producten binnen de grenzen van de bij dit besluit verleende vergunning worden gebruikt, moet op het etiket van producten die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde mais MON 87411, met uitzondering van levensmiddelen, duidelijk worden vermeld dat zij niet voor de teelt zijn bedoeld.

(10)

Om verantwoording af te leggen over de uitvoering en de resultaten van de in het monitoringplan voor de milieueffecten vermelde activiteiten moet de vergunninghouder jaarverslagen indienen, die worden gepresenteerd overeenkomstig de voorschriften inzake standaardrapportageformulieren van Beschikking 2009/770/EG van de Commissie (6).

(11)

Het advies van de EFSA rechtvaardigt niet het opleggen van specifieke voorwaarden of beperkingen voor het in de handel brengen, het gebruik en de behandeling, met inbegrip van voorschriften voor monitoring na het in de handel brengen betreffende de consumptie van levensmiddelen en diervoeders, of de bescherming van bepaalde ecosystemen/het milieu of geografische gebieden, als bedoeld in artikel 6, lid 5, onder e), en artikel 18, lid 5, onder e), van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(12)

Alle relevante gegevens over het verlenen van de vergunning voor de producten moeten worden opgenomen in het in artikel 28, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 bedoelde communautair register van genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.

(13)

Krachtens artikel 9, lid 1, en artikel 15, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 1946/2003 van het Europees Parlement en de Raad (7) moeten de partijen bij het aan het Verdrag inzake biologische diversiteit gehechte Protocol van Cartagena inzake bioveiligheid van dit besluit in kennis worden gesteld via het uitwisselingscentrum voor bioveiligheid.

(14)

Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders heeft binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn geen advies uitgebracht. Deze uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft haar voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,