(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen niet langer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk vanaf de datum van inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na de kennisgeving, te weten vanaf 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk unaniem tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

De terugtrekking zal plaatsvinden tijdens de programmeringsperiode 2014-2020, waarin het Verenigd Koninkrijk deelneemt aan vijftien samenwerkingsprogramma's in het kader van de doelstelling „Europese territoriale samenwerking”. Bij twee van die programma's, namelijk Peace IV (Ierland-Verenigd Koninkrijk) en Verenigd Koninkrijk-Ierland (Ierland/Noord-Ierland/Schotland) (hierna gezamenlijk de „samenwerkingsprogramma's” genoemd), is Noord-Ierland betrokken en wordt steun verleend voor vrede, verzoening en samenwerking tussen Noord en Zuid in het kader van het vredesakkoord van Noord-Ierland („Goede-Vrijdagakkoord”); de Unie wenst die programma's voort te zetten zelfs als het Verenigd Koninkrijk zich terugtrekt uit de Unie zonder dat een terugtrekkingsakkoord in werking is getreden tegen de datum vanaf welke de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk krachtens artikel 50, lid 3, VEU. Daarom moet deze verordening beperkt blijven tot die samenwerkingsprogramma's.

(3)

De samenwerkingsprogramma's vallen met name onder Verordeningen (EU) nr. 1299/2013 (3), (EU) nr. 1303/2013 (4) en (EU, Euratom) 2018/1046 (5) van het Europees Parlement en de Raad. In deze verordening moeten bepalingen worden vastgesteld met het oog op de voortzetting van de samenwerkingsprogramma's overeenkomstig de genoemde verordeningen na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie.

(4)

Wat de samenwerkingsprogramma's betreft, is de beheersautoriteit ondergebracht in het speciale orgaan voor EU-programma's (Special EU Programmes Body, SEUPB), dat is opgericht in het kader van de „Agreement between the Government of Ireland and the Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland establishing Implementation Bodies” (Overeenkomst tussen de regering van Ierland en de regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland tot oprichting van uitvoeringsorganen), die op 8 maart 1999 is ondertekend. Aangezien Noord-Ierland bij de samenwerkingsprogramma's betrokken is, moeten de programma's worden voortgezet met de nodige aanvullende bepalingen.

(5)

Met het oog op de voortzetting van de samenwerkingsprogramma's moet worden verduidelijkt dat onverminderd artikel 20, leden 2 en 3, van Verordening (EU) nr. 1299/2013, de betrokken samenwerkingsprogramma's de deelnemende regio's in het Verenigd Koninkrijk kunnen omvatten, die gelijkwaardig moeten zijn aan regio's van NUTS-niveau 3.

(6)

Met het oog op de voortzetting van de samenwerkingsprogramma's met financiering uit de algemene Uniebegroting moet een administratieve overeenkomst worden gesloten tussen de Commissie en de autoriteiten van het Verenigd Koninkrijk die moet ingaan op de datum vanaf welke de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, om de controles en audits van de samenwerkingsprogramma's mogelijk te maken. Als die controles en audits niet kunnen worden uitgevoerd, moet de Commissie de mogelijkheid hebben om betalingstermijnen uit te stellen, betalingen te schorsen en financiële correcties toe te passen overeenkomstig de artikelen 83, 142, 144 en 145 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

(7)

Overeenkomstig artikel 76 van Verordening (EU) nr. 1303/2013 moeten de uitvoeringsbesluiten van de Commissie tot goedkeuring van het Peace IV-programma (Ierland-Verenigd Koninkrijk) van 30 november 2015 en het Interreg VA-programma van 12 februari 2015, financieringsbesluiten blijven in de zin van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 en derhalve een juridische verbintenis in de zin van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046. Het Verenigd Koninkrijk blijft aansprakelijk voor de financiële verplichtingen die het als lidstaat is aangegaan met betrekking tot deze juridische verbintenissen van de Unie.

(8)

Vanaf de datum waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, zal het Verenigd Koninkrijk niet langer deel uitmaken van het tot de Unie behorende deel van het programmagebied in de zin van artikel 20, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1299/2013. Daarom moeten de bepalingen van die verordening inzake de subsidiabiliteit van concrete acties afhankelijk van de plaats van uitvoering worden aangepast.

(9)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie de voortzetting van de samenwerkingsprogramma's mogelijk te maken, niet voldoende door de afzonderlijke lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen ervan beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(10)

Om ervoor te zorgen dat de in deze verordening opgenomen maatregelen meteen kunnen worden toegepast, moet deze verordening in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie. Deze verordening dient slechts van toepassing te zijn indien geen met het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig artikel 50, lid 2, VEU gesloten terugtrekkingsakkoord in werking is getreden uiterlijk op de datum waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig artikel 50, lid 3, VEU,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgeving verricht van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. De Verdragen zijn niet langer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk vanaf de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord, of bij gebreke daarvan twee jaar na die kennisgeving, namelijk vanaf 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad in overeenstemming met het Verenigd Koninkrijk, unaniem beslist om die periode te verlengen.

(2)

Verordening (EG) nr. 391/2009 van het Europees Parlement en de Raad (3) en Richtlijn 2009/15/EG van het Europees Parlement en de Raad (4) vormen samen het regelgevend kader voor de activiteiten van erkende organisaties voor de inspectie, controle en certificatie van schepen.

(3)

Volgens artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 391/2009 moeten organisaties voor de inspectie, controle en certificering van schepen die op Unieniveau door de Commissie zijn erkend („erkende organisaties”), op regelmatige basis en ten minste om de twee jaar door de Commissie, samen met de lidstaat die de erkenningsaanvraag voor de organisatie heeft ingediend, worden beoordeeld.

(4)

Omwille van de gelijke behandeling moeten organisaties die oorspronkelijk door de betrokken lidstaat waren erkend overeenkomstig Richtlijn 94/57/EG (5) van de Raad en die momenteel erkenning van de Unie genieten uit hoofde van artikel 15, lid 1, van Verordening (EG) nr. 391/2009, worden beoordeeld door de Commissie samen met de lidstaat die deze organisaties oorspronkelijk heeft erkend.

(5)

Overeenkomstig de artikelen 7 en 8 van Verordening (EG) nr. 391/2009 moeten erkende organisaties, om erkenning door de Unie te blijven genieten, blijven voldoen aan de eisen en minimumcriteria van bijlage I bij die verordening. Dat wordt gecontroleerd door middel van een permanente beoordeling door de Commissie en de betrokken lidstaat, overeenkomstig artikel 8, lid 1, van die Verordening. Regelmatige beoordelingen spelen dan ook een belangrijke rol in de blijvende erkenning van organisaties.

(6)

Als gevolg van zijn terugtrekking uit de Unie zal het Verenigd Koninkrijk niet langer kunnen deelnemen aan de beoordelingen uit hoofde van artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 391/2009.

(7)

De organisaties die oorspronkelijk door het Verenigd Koninkrijk werden erkend, genieten momenteel erkenning door de Unie en zijn door andere lidstaten belast met taken in verband met de inspectie, de controle en de certificatie van schepen overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Richtlijn 2009/15/EG. Artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 391/2009 moet dan ook worden gewijzigd om te waarborgen dat die organisaties verder zullen kunnen worden beoordeeld overeenkomstig de vereisten van die bepaling.

(8)

Ook moet rekening worden gehouden met de controle- en toezichtsverplichtingen waaraan de lidstaten momenteel moeten voldoen uit hoofde van artikel 9 van Richtlijn 2009/15/EG. In dat opzicht moeten erkende organisaties uit hoofde van Verordening (EG) nr. 391/2009 worden beoordeeld door de Commissie samen met de lidstaat of de lidstaten waardoor de betrokken organisatie is gemachtigd overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Richtlijn 2009/15/EG.

(9)

Teneinde te zorgen voor de coördinatie van nationale en uniale werkzaamheden met betrekking tot het toezicht op erkende organisaties, moet de Commissie experten raadplegen en goede praktijken vaststellen en uitwisselen om dubbel werk te voorkomen en zo goed mogelijk gebruikmaken van bestaande capaciteiten en middelen.

(10)

Deze verordening moet met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en moet van toepassing zijn met ingang van de dag na die waarop Verordening (EG) nr. 391/2009 ophoudt van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk,

(1)

Bij Verordening (EU, Euratom) nr. 1141/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) werd voorzien in een specifieke Europese rechtsstatus voor Europese politieke partijen en Europese politieke stichtingen en in de financiering van die partijen en stichtingen uit de algemene begroting van de Europese Unie. Bij die verordening werd tevens een Autoriteit voor Europese politieke partijen en Europese politieke stichtingen opgericht („de Autoriteit”).

(2)

Om de Autoriteit in staat te stellen haar taken ten volle en op onafhankelijke basis te vervullen, met inbegrip van de nieuwe taken waarin deze verordening voorziet, is het noodzakelijk een permanente personeelsvoorziening voor de Autoriteit tot stand te brengen en de bevoegdheden van het tot aanstelling bevoegde gezag over te dragen aan de directeur van de Autoriteit.

(3)

Recente gebeurtenissen hebben duidelijk gemaakt welke potentiële risico's voor verkiezingsprocessen en voor de democratie kunnen voortvloeien uit onrechtmatig gebruik van persoonsgegevens. Daarom is het noodzakelijk de integriteit van het Europese democratische proces te beschermen door te voorzien in financiële sancties voor situaties waarin Europese politieke partijen of Europese politieke stichtingen gebruikmaken van inbreuken op de regels inzake de bescherming van persoonsgegevens om de uitslag van de verkiezingen voor het Europees Parlement te beïnvloeden.

(4)

Daartoe moet een verificatieprocedure worden ingevoerd die inhoudt dat de Autoriteit in bepaalde omstandigheden het bij Verordening (EU, Euratom) nr. 1141/2014 ingestelde comité van onafhankelijke vooraanstaande personen moet verzoeken te beoordelen of een Europese politieke partij of een Europese politieke stichting de uitslag van verkiezingen voor het Europees Parlement bewust heeft beïnvloed of heeft trachten te beïnvloeden door gebruik te maken van een inbreuk op de toepasselijke regels inzake de bescherming van persoonsgegevens. Indien uit de verificatieprocedure blijkt dat dit het geval is, dient de Autoriteit sancties op te leggen overeenkomstig de bij Verordening (EU, Euratom) nr. 1141/2014 ingevoerde effectieve, evenredige en afschrikkende sanctieregeling.

(5)

Wanneer de Autoriteit een Europese politieke partij of een Europese politieke stichting overeenkomstig de verificatieprocedure een sanctie oplegt, moet zij naar behoren rekening houden met het ne bis in idem-beginsel, dat inhoudt dat niet tweemaal een sanctie kan worden opgelegd voor hetzelfde strafbare feit. De Autoriteit moet tevens waarborgen dat het rechtszekerheidsbeginsel in acht wordt genomen en dat de betrokken Europese politieke partij of Europese politieke stichting in de gelegenheid wordt gesteld te worden gehoord.

(6)

De nieuwe procedure moet bestaan naast de al bestaande procedures die worden toegepast om na te gaan of aan de registratievoorwaarden is voldaan en of er sprake is van ernstige en kennelijke schendingen van de waarden waarop de Unie berust. De termijnen voor de verificatie van de naleving van de registratievoorwaarden en van de in artikel 10 van Verordening (EU, Euratom) nr. 1141/2014 gestelde vereisten mogen echter niet van toepassing zijn op de nieuwe procedure.

(7)

Aangezien de nieuwe procedure wordt ingeleid door een besluit van een bevoegde nationale toezichthoudende gegevensbeschermingsautoriteit, moet het voor de betrokken Europese politieke partij of Europese politieke stichting mogelijk zijn te verzoeken dat de sanctie wordt herzien indien het besluit van de nationale toezichthoudende autoriteit wordt ingetrokken of indien een beroep tegen dat besluit is toegewezen en alle nationale rechtsmiddelen zijn uitgeput.

(8)

Om ervoor te zorgen dat de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2019 verlopen volgens strikte democratische regels en met volledige inachtneming van de Europese waarden van de democratie, de rechtsstaat en de eerbiediging van de grondrechten, is het van belang dat de bepalingen betreffende de nieuwe verificatieprocedure tijdig in werking treden en dat de procedure zo spoedig mogelijk van toepassing wordt. Om dit doel te bereiken, moeten de bij onderhavige verordening ingevoerde wijzigingen van Verordening (EU, Euratom) nr. 1141/2014 in werking treden op de datum van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(9)

Verordening (EU, Euratom) nr. 1141/2014 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. Met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na de kennisgeving, namelijk vanaf 30 maart 2019, zullen de Verdragen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

De voornaamste doelstelling van Verordening (EU) 2018/1139 van het Europees Parlement en de Raad (3) is de totstandbrenging en instandhouding van een hoog en uniform luchtvaartveiligheidsniveau in de Unie. Daartoe is voor verschillende luchtvaartactiviteiten een systeem van certificaten opgezet, met als doel de vereiste veiligheidsniveaus te bereiken en te zorgen voor de noodzakelijke verificaties en de wederzijdse aanvaarding van afgegeven certificaten.

(3)

Op het gebied van luchtvaartveiligheid kunnen veel belanghebbenden verschillende maatregelen nemen om zich te wapenen tegen de gevolgen die de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie heeft voor certificaten en goedkeuringen. Zo kunnen zij overstappen naar een burgerluchtvaartautoriteit van een van de overblijvende 27 lidstaten, of vóór de terugtrekkingsdatum een aanvraag indienen voor een door het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart („het agentschap”) afgegeven certificaat dat slechts van toepassing is vanaf die datum en dus alleen mits het Verenigd Koninkrijk een derde land is geworden.

(4)

In tegenstelling tot in andere gebieden van het Unierecht, zijn er echter een aantal specifieke gevallen waarin het niet mogelijk is om een certificaat van een andere lidstaat of van het agentschap te verkrijgen, aangezien het Verenigd Koninkrijk vanaf de terugtrekkingsdatum voor zijn rechtsgebied opnieuw zijn rol opneemt als „land van ontwerp” uit hoofde van het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart. Het Verenigd Koninkrijk kan op zijn beurt enkel certificaten in die nieuwe rol afgeven zodra het die nieuwe rol heeft opgenomen, namelijk zodra het Unierecht niet langer van toepassing is op het Verenigd Koninkrijk naar aanleiding van de terugtrekking uit de Unie.

(5)

Daarom moet worden voorzien in een tijdelijk mechanisme om de geldigheid van bepaalde veiligheidscertificaten te verlengen, teneinde de betrokken exploitanten en het agentschap voldoende tijd te geven voor de afgifte van de noodzakelijke certificaten uit hoofde van artikel 68 van Verordening (EU) 2018/1139, gezien de status van het Verenigd Koninkrijk als derde land.

(6)

De geldigheid van die certificaten mag echter slechts worden verlengd voor de duur die strikt noodzakelijk is om rekening te houden met het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit het luchtvaartveiligheidssysteem van de Unie.

(7)

Om er, indien nodig, voor te zorgen dat er meer tijd beschikbaar is voor het afgeven van certificaten aan de betrokken exploitanten overeenkomstig artikel 68 van Verordening (EU) 2018/1139, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen tot verdere verlenging van de geldigheidsduur van de in afdeling I van de bijlage bij deze verordening bedoelde certificaten. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (4). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

(8)

Voorts, en dit in tegenstelling tot de situatie op de meeste andere gebieden van het Unierecht inzake goederen, heeft de ongeldigheid van certificaten geen gevolgen voor het in de handel brengen, maar wel voor het daadwerkelijke gebruik van luchtvaartproducten, -onderdelen en -uitrustingsstukken in de Unie, bijvoorbeeld bij de installatie van onderdelen en uitrustingsstukken in een luchtvaartuig van de Unie dat in de Unie wordt ingezet. Een dergelijk gebruik van luchtvaartproducten in de Unie mag niet door de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk worden belemmerd.

(9)

In het luchtvaartveiligheidssysteem van de Unie zijn de opleidingen voor piloten en technici streng gereguleerd en zijn de opleidingsmodules geharmoniseerd. Wie in één lidstaat deelneemt aan een opleidingsmodule kan niet altijd overstappen naar een andere lidstaat tijdens die opleidingsmodule. In de noodmaatregelen van de Unie moet met die specifieke situatie rekening worden gehouden.

(10)

De bepalingen van deze verordening dienen met spoed in werking te treden en in beginsel van toepassing te zijn met ingang van de dag na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij uiterlijk op die datum een terugtrekkingsakkoord met het Verenigd Koninkrijk in werking is getreden. Om er echter voor te zorgen dat de nodige administratieve procedures zo spoedig mogelijk kunnen worden uitgevoerd, dienen sommige bepalingen met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze verordening van toepassing te zijn,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. De Verdragen zullen niet langer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na de kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen tot verlenging van die termijn besluit.

(2)

Bij Verordening (EU) nr. 1316/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4) werd de financieringsfaciliteit voor Europese verbindingen (Connecting Europe Facility) vastgesteld, die een wezenlijk financieringsinstrument is van de Unie. Het doel van de financieringsfaciliteit voor Europese verbindingen is het mogelijk te maken dat grensoverschrijdende projecten van gemeenschappelijk belang in het kader van het beleid voor de trans-Europese netwerken in de sectoren vervoer, telecommunicatie en energie worden voorbereid en uitgevoerd teneinde de werking van de interne markt en het concurrentievermogen te verbeteren, en bij te dragen tot economische, sociale en territoriale cohesie en tot de doelstellingen op het gebied van duurzame ontwikkeling.

(3)

In deel I van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 1316/2013 is een lijst van negen kernnetwerkcorridors opgenomen. Die kernnetwerkcorridors vormen een instrument om de gecoördineerde totstandbrenging van het kernnetwerk te faciliteren. Zij moeten bijdragen tot de samenhang van het kernnetwerk door een betere territoriale samenwerking, moeten ruimere vervoersbeleidsdoelen helpen verwezenlijken en interoperabiliteit, modale integratie en multimodaal vervoer bevorderen.

(4)

Het Verenigd Koninkrijk maakt deel uit van de kernnetwerkcorridor Noordzee-Middellandse Zee, die verbindingen omvat tussen Belfast, Dublin en Cork op het eiland Ierland, en verbindingen in Groot-Brittannië van Glasgow en Edinburgh in het noorden tot Folkestone en Dover in het zuiden. De trajecten en knooppunten van het Verenigd Koninkrijk zijn opgenomen in de tabel getiteld „Vooraf geselecteerde tracés, met inbegrip van projecten” van de kernnetwerkcorridors in deel I, punt 2, van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 1316/2013.

(5)

Door de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie worden de delen voor de aanpassing van de kernnetwerkcorridor Noordzee-Middellandse Zee die betrekking hebben op het Verenigd Koninkrijk en de trajecten en knooppunten in het Verenigd Koninkrijk die zijn opgenomen in de tabel met vooraf geselecteerde tracés, met inbegrip van projecten, overbodig en zullen zij niet langer rechtsgevolgen hebben vanaf de dag na die waarop Verordening (EU) nr. 1316/2013 ophoudt van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk.

(6)

Voor Ierland zijn zeeverbindingen essentieel voor de directe connectiviteit met het Europese vasteland, met name gezien de onzekere evolutie van de handelsstromen via de „landbrug” die het Verenigd Koninkrijk vormt.

(7)

Om een situatie te voorkomen waarin de kernnetwerkcorridor Noordzee-Middellandse Zee uiteenvalt in twee afzonderlijke, niet met elkaar verbonden delen, en om ervoor te zorgen dat Ierland verbonden blijft met het Europese vasteland, moet de kernnetwerkcorridor Noordzee-Middellandse Zee nieuwe zeeverbindingen bevatten tussen de Ierse havens en de havens in België, Frankrijk en Nederland die deel uitmaken van die corridor. Voorts moet een verbinding tussen de corridor Noordzee-Middellandse Zee en de Atlantische corridor via Le Havre, dat op de Atlantische corridor ligt, zorgen voor een betere connectiviteit en integratie van de interne markt.

(8)

Het is belangrijk rekening te houden met de gevolgen op middellange termijn van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie op de verbindingen en de verkeersstromen, met name de mogelijke herschikking van verkeersstromen, bij het ontwerp van het opvolgingsinstrument van de financieringsfaciliteit voor Europese verbindingen en bij de evaluatie van Verordening (EU) nr. 1315/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5). Daarom moet de Commissie tegen 2021 Verordening (EU) nr. 1315/2013 vroegtijdig herzien, om rekening te houden met mogelijke wijzigingen in de goederenstroom na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie.

(9)

Voor de huidige en toekomstige infrastructuurinvesteringen en voor de juridische duidelijkheid en rechtszekerheid inzake de planning van infrastructuur, is het van cruciaal belang dat Ierland verbonden blijft met de andere lidstaten van de kernnetwerkcorridor Noordzee-Middellandse Zee en een beperkt deel van de Atlantische corridor. Het is van wezenlijk belang de betreffende infrastructuur te ontwikkelen om bestaande en toekomstige handelsstromen tussen Ierland en het Europese vasteland in stand te houden en te ondersteunen.

(10)

Investeringen in apparatuur en infrastructuur voor de beveiliging van en de controles aan de buitengrenzen moet een prioritaire actie in de laatste uitvoeringsfase van de huidige programmeringsperiode van de financieringsfaciliteit voor Europese verbindingen zijn.

(11)

Om aan die behoeften tegemoet te komen, moet de Commissie een nieuw jaarlijks werkprogramma voorstellen.

(12)

Bij de herziening van het meerjarenwerkprogramma met het oog op de aanpassing ervan aan de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, moeten met name acties die gericht zijn op het versterken van de vervoersinfrastructuur met het oog op de beveiliging van en controles aan de buitengrenzen in aanmerking worden genomen.

(13)

Deze verordening moet met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en moet van toepassing zijn met ingang van de dag na die waarop Verordening (EU) nr. 1316/2013 ophoudt van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, dat wil zeggen met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen tot verlenging van die termijn besluit.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 428/2009 van de Raad (2) is een gemeenschappelijk stelsel voor de controle op de uitvoer van producten voor tweeërlei gebruik tot stand gebracht, dat nodig is om de veiligheid van de Unie en de internationale veiligheid te bevorderen en een gelijk speelveld voor exporteurs in de Unie te creëren.

(3)

Verordening (EG) nr. 428/2009 voorziet in uniale algemene uitvoervergunningen ter vergemakkelijking van de controles op de uitvoer van producten voor tweeërlei gebruik naar bepaalde derde landen die weinig risico oplevert. De uniale algemene uitvoervergunning nr. EU001 in bijlage IIa bij Verordening (EG) nr. 428/2009 is momenteel geldig voor Australië, Canada, Japan, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Zwitserland (met inbegrip van Liechtenstein) en de Verenigde Staten van Amerika.

(4)

Het Verenigd Koninkrijk is een partij bij de relevante internationale verdragen en lid van internationale regimes op het gebied van non-proliferatie, leeft de daarmee verband houdende verplichtingen en toezeggingen ten volle na. Het Verenigd Koninkrijk voert, in overeenstemming met de bepalingen en doelstellingen van Verordening (EG) nr. 428/2009, evenredige en passende controles uit met het oog op een doeltreffende aanpak van overwegingen omtrent het voorgenomen eindgebruik en het onttrekkingsgevaar.

(5)

Aangezien het Verenigd Koninkrijk een belangrijke bestemming is voor in de Unie vervaardigde producten voor tweeërlei gebruik, is het passend het Verenigd Koninkrijk toe te voegen aan de lijst van bestemmingen waarvoor de uniale algemene uitvoervergunning nr. EU001 geldig is teneinde de uniforme en consistente toepassing van de controles in de hele Unie te waarborgen, een gelijk speelveld voor exporteurs in de Unie te bevorderen en onnodige administratieve lasten te vermijden, en tegelijkertijd de veiligheid van de Unie en de internationale veiligheid te beschermen.

(6)

Gezien de urgentie die voortvloeit uit de omstandigheden van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie moet deze verordening betreffende de opneming van het Verenigd Koninkrijk in uniale algemene uitvoervergunning nr. EU001 spoedig van toepassing kunnen worden. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(7)

Slechts in een situatie waarin op de datum waarop de Verdragen krachtens artikel 50, lid 3, VEU niet langer op het Verenigd Koninkrijk van toepassing zijn, geen overeenkomstig artikel 50, lid 2, VEU met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord in werking is getreden, moet het Verenigd Koninkrijk worden toegevoegd aan de lijst van bestemmingen waarvoor uniale algemene uitvoervergunning nr. EU001 geldig is,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken op grond van artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebrek daaraan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad, met instemming van het Verenigd Koninkrijk, met eenparigheid van stemmen tot verlenging van die termijn besluit.

(2)

Het terugtrekkingsakkoord dat op 19 februari 2019 werd bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie (2) bevat regelingen voor de toepassing van bepalingen van het Unierecht op het Verenigd Koninkrijk na de datum waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk. Indien dat akkoord in werking treedt, zal het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) gedurende de overgangsperiode overeenkomstig dat akkoord van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk en zal dat niet langer het geval zijn na het verstrijken van die periode.

(3)

Wanneer het GVB ophoudt van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, zullen de wateren van het Verenigd Koninkrijk (territoriale wateren en de aangrenzende exclusieve economische zone) geen deel meer uitmaken van de wateren van de Unie. Derhalve dreigen Unievaartuigen, bij gebrek aan een terugtrekkingsakkoord, de toegang tot de wateren van het Verenigd Koninkrijk en de vangstmogelijkheden in die wateren te verliezen met ingang van 30 maart 2019. Dat zou een grote impact hebben op de visserijactiviteiten van de Unievloot en de economische opbrengsten.

(4)

Er zijn al maatregelen uit hoofde van Verordening (EU) nr. 508/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) beschikbaar die kunnen worden ingezet voor het verzachten van de negatieve economische gevolgen van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie in de hele productie- en afzetketen.

(5)

Verordening (EU) nr. 508/2014 bevat de voorschriften en regelingen op grond waarvan vissers en eigenaren van vissersvaartuigen financieel kunnen worden vergoed voor een tijdelijke stopzetting van hun visserijactiviteiten. De criteria met betrekking tot een tijdelijke stopzetting voorzien echter niet in een vergoeding wegens de terugtrekking van een lidstaat uit de Unie en het daaruit volgende verlies van de toegang tot en van vangstmogelijkheden in de wateren van die staat.

(6)

Om de negatieve economische gevolgen van de terugtrekking van een lidstaat uit de Unie te verzachten, moet, in aanvulling op de maatregelen die al beschikbaar zijn uit hoofde van Verordening (EU) nr. 508/2014, overheidssteun voor de tijdelijke stopzetting van visserijactiviteiten kunnen worden verleend aan vissers en marktdeelnemers die sterk afhankelijk zijn van de toegang tot de wateren van het Verenigd Koninkrijk.

(7)

Verordening (EU) nr. 508/2014 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De resterende kredieten kunnen worden aangewend voor elke in aanmerking komende maatregel die de gevolgen van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie verzacht.

(9)

Ter wille van de vereenvoudiging wordt de betrokken lidstaten verzocht te overwegen om de wijzigingen van hun operationele programma in het kader van artikel 22, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1303/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4) te combineren.

(10)

Gezien de noodzaak om er vóór de datum van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie voor te zorgen dat steun uit het Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij beschikbaar is voor de tijdelijke stillegging, door Unievissersvaartuigen die sterk afhankelijk zijn van de toegang tot de wateren van het Verenigd Koninkrijk, van hun visserijactiviteiten ingeval het Verenigd Koninkrijk geen toegang tot die wateren verleent vanaf de datum waarop het zich terugtrekt uit de Unie, die 30 maart 2019 zou kunnen zijn, werd het passend geacht om te voorzien in een uitzondering op de periode van acht weken die bedoeld is in artikel 4 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, gehecht aan het VEU, aan het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(11)

Deze verordening moet met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en moet gelden met ingang van de dag na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij uiterlijk op die datum een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord in werking is getreden,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken op grond van artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebrek daaraan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad, met instemming van het Verenigd Koninkrijk, met eenparigheid van stemmen tot verlenging van die termijn besluit.

(2)

Het terugtrekkingsakkoord dat op 19 februari 2019 werd bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie (2) bevat regelingen voor de toepassing van bepalingen van het Unierecht op het Verenigd Koninkrijk na de datum waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk. Indien dat akkoord in werking treedt, zal het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) gedurende de overgangsperiode overeenkomstig dat akkoord van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk en zal dat niet langer het geval zijn na het verstrijken van die periode.

(3)

Wanneer het GVB ophoudt van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, zullen de wateren van het Verenigd Koninkrijk (de territoriale wateren en de aangrenzende exclusieve economische zone) geen deel meer uitmaken van de wateren van de Unie. Bij gebrek aan een terugtrekkingsakkoord lopen Unievissersvaartuigen en vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk bijgevolg het risico de voor 2019 vastgestelde vangstmogelijkheden niet ten volle te kunnen benutten.

(4)

Om de duurzaamheid van de visserij te waarborgen en in het licht van het belang van de visserij voor het levensonderhoud van tal van gemeenschappen in de Unie en in het Verenigd Koninkrijk, moet de mogelijkheid worden opengehouden van een regeling betreffende ononderbroken volledige wederzijdse toegang voor Unievissersvaartuigen en vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk tot de visserij in elkaars wateren, gedurende een beperkte periode nadat het GVB ophoudt van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk als lidstaat. Deze verordening heeft tot doel het geschikte juridische kader voor zulke wederzijdse toegang te creëren.

(5)

De territoriale werkingssfeer van deze verordening en elke hierin vervatte verwijzing naar het Verenigd Koninkrijk heeft geen betrekking op Gibraltar.

(6)

De vangstmogelijkheden voor 2019 zijn, ook door het Verenigd Koninkrijk zelf, op grond van de Verordeningen (EU) 2019/124 (3) en (EU) 2018/2025 (4) van de Raad overeengekomen tijdens het lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk van de Unie. Die vangstmogelijkheden werden vastgesteld met volledige inachtneming van de vereisten die zijn uiteengezet in de artikelen 61 en 62 van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee. Om een duurzame exploitatie van de levende rijkdommen van de zee en stabiliteit in de wateren van de Unie en de wateren van het Verenigd Koninkrijk te waarborgen, dienen de overeengekomen quotumtoewijzingen en aandelen daarvan voor de lidstaten en het Verenigd Koninkrijk beschikbaar te blijven overeenkomstig de artikelen 2 en 3 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5).

(7)

In het licht van de reeds lang bestaande visserijpatronen van vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk in de wateren van de Unie, en vice versa, moet de Unie voorzien in een mechanisme waarbij vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk toegang hebben tot de wateren van de Unie door middel van machtigingen, zodat zij gedurende een beperkte periode de hun toegekende quota-aandelen uit hoofde van de Verordeningen (EU) 2019/124 en (EU) 2018/2025 kunnen benutten onder dezelfde voorwaarden als Unievissersvaartuigen. Zulke machtigingen mogen alleen worden verleend indien en voor zover het Verenigd Koninkrijk machtigingen blijft verstrekken aan Unievissersvaartuigen opdat die de vangstmogelijkheden kunnen blijven benutten die hun overeenkomstig de betrokken verordeningen inzake vangstmogelijkheden zijn toegewezen.

(8)

In Verordening (EU) 2017/2403 van het Europees Parlement en de Raad (6) zijn de regels vastgesteld voor de afgifte en het beheer van vismachtigingen voor vaartuigen die visserijactiviteiten verrichten in wateren die onder de soevereiniteit of jurisdictie van een derde land vallen en voor vissersvaartuigen van derde landen die visserijactiviteiten verrichten in de wateren van de Unie.

(9)

In Verordening (EU) 2017/2403 zijn regels vastgesteld voor visserijactiviteiten die worden verricht door Unievissersvaartuigen in de wateren van een derde land buiten het kader van een visserijovereenkomst, en is bepaald dat een vlaggenlidstaat rechtstreekse machtigingen mag toekennen en welke de voorwaarden en procedures voor de toekenning van zulke machtigingen zijn. Gezien het aantal Unievissersvaartuigen dat visserijactiviteiten verricht in de wateren van het Verenigd Koninkrijk, zouden die voorwaarden en procedures bij gebrek aan een terugtrekkingsakkoord of een visserijovereenkomst leiden tot aanzienlijke vertragingen en grotere administratieve lasten. Het is daarom noodzakelijk te voorzien in specifieke voorwaarden en procedures die de afgifte van machtigingen door het Verenigd Koninkrijk aan Unievissersvaartuigen voor de verrichting van visserijactiviteiten in de wateren van het Verenigd Koninkrijk vergemakkelijken.

(10)

Er moet worden afgeweken van de regels die gelden voor vissersvaartuigen van derde landen en er moeten specifieke voorwaarden en procedures worden bepaald die de Unie in staat stellen machtigingen af te geven aan vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk voor visserijactiviteiten in de wateren van de Unie.

(11)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 geeft de lidstaten de bevoegdheid om de hun toegewezen vangstmogelijkheden geheel of gedeeltelijk uit te wisselen. Het Verenigd Koninkrijk en de lidstaten wisselen jaarlijks ongeveer 1 000 quota uit. Zonder te raken aan de exclusieve bevoegdheid van de Unie is na de datum waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, een flexibel systeem nodig dat de Unie in staat stelt quota uit te wisselen met het Verenigd Koninkrijk. Daarom zou het voor lidstaten mogelijk moeten zijn besprekingen aan te knopen met het Verenigd Koninkrijk en waar passend een mogelijk overzicht van een beoogde overdracht of uitwisseling van quota op te stellen. De Commissie moet verantwoordelijk blijven voor de uitvoering van dergelijke overdrachten of uitwisselingen van quota. De vangstmogelijkheden die een lidstaat heeft ontvangen van of overgedragen aan het Verenigd Koninkrijk in het kader van een overdracht of uitwisseling van quota, moeten worden beschouwd als quota die aan de betrokken lidstaat zijn toegewezen dan wel op zijn toewijzing in mindering zijn gebracht.

(12)

Verordening (EU) 2017/2403 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

Gezien de noodzaak om er vóór de datum van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie voor te zorgen dat een wettelijk kader beschikbaar is om een onderbreking te vermijden in de visserijactiviteiten van vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk in de wateren van de Unie en van Unievissersvaartuigen in de wateren van het Verenigd Koninkrijk op de datum waarop het Verenigd Koninkrijk zich terugtrekt uit de Unie, die 30 maart 2019 zou kunnen zijn, werd het passend geacht om te voorzien in een uitzondering op de periode van acht weken die bedoeld is in artikel 4 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, gehecht aan het VEU, aan het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(14)

Deze verordening moet met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en moet gelden met ingang van de dag na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij uiterlijk op die datum een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord in werking is getreden. Zij moet van toepassing zijn tot en met 31 december 2019.

(15)

Om zowel de exploitanten van de Unie als die van het Verenigd Koninkrijk in staat te stellen te blijven vissen overeenkomstig de desbetreffende aan hen toegewezen vangstmogelijkheden, mogen vismachtigingen voor visserijactiviteiten in de wateren van de Unie alleen aan vissersvaartuigen van het Verenigd Koninkrijk worden verleend indien en voor zover de Commissie de zekerheid heeft dat het Verenigd Koninkrijk op basis van wederkerigheid toegangsrechten verleent aan Unievissersvaartuigen om visserijactiviteiten te verrichten in de wateren van het Verenigd Koninkrijk,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zijn niet meer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord of, bij gebrek aan een akkoord, twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen besluit deze termijn te verlengen.

(2)

De terugtrekking vindt plaats tijdens de programmeringsperiode 2014-2020 van het Erasmus+-programma, waaraan het Verenigd Koninkrijk deelneemt.

(3)

Het Erasmus+-programma wordt vastgesteld en geregeld bij Verordening (EU) nr. 1288/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3). Deze verordening moet regels vaststellen om, na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, de voortzetting mogelijk te maken van de reeds aangegane juridische verbintenissen, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1288/2013, met betrekking tot lopende leermobiliteitsactiviteiten waarbij het Verenigd Koninkrijk betrokken is.

(4)

Vanaf de datum waarop de Verdragen niet langer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk, zal het Verenigd Koninkrijk niet langer deel uitmaken van een programmaland in de zin van artikel 24, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1288/2013. Om te vermijden dat de huidige deelnemers aan Erasmus + hun lopende leermobiliteitsactiviteiten moeten onderbreken, moeten de regels inzake de subsidiabiliteit van lopende leermobiliteitsactiviteiten in het kader van het Erasmus+-programma worden aangepast.

(5)

Met het oog op de voortzetting van de financiering van lopende leermobiliteitsactiviteiten uit de Uniebegroting moeten de Commissie en het Verenigd Koninkrijk overeenkomen om de uitoefening van controles en audits van deze activiteiten toe te laten. Als de nodige controles en audits niet kunnen worden uitgevoerd, moet dit worden beschouwd als een ernstige tekortkoming in het beheers- en controlesysteem.

(6)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de voortzetting van de lopende leermobiliteitsactiviteiten met betrekking tot het Verenigd Koninkrijk waarmee uiterlijk van start is gegaan op de datum waarop de Verdragen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(7)

Aangezien bij het uitblijven van een terugtrekkingsovereenkomst of van een verlenging van de periode van twee jaar na de kennisgeving van het Verenigd Koninkrijk, de Verdragen vanaf 30 maart 2019 niet langer van toepassing zullen zijn op het Verenigd Koninkrijk, en om de voortzetting van de lopende leermobiliteitsactiviteiten van het Erasmus+-programma te garanderen, werd het passend geacht, vóór de datum van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, in een uitzondering te voorzien op de voorziene periode van acht weken als bedoeld in Artikel 4 van Protocol nr. 1 met betrekking tot de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, gehecht aan het VEU, en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(8)

Deze verordening moet dringend in werking treden en gelden met ingang van de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord uiterlijk op die datum in werking is getreden.

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk en met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

Bij gebreke van een terugtrekkingsakkoord of van een verlenging van de termijn van twee jaar na de kennisgeving door het Verenigd Koninkrijk van zijn voornemen zich uit de Unie terug te trekken, zullen de regels van de Unie inzake de coördinatie van de sociale zekerheid zoals vastgelegd in de Verordeningen (EG) nr. 883/2004 (2) en (EG) nr. 987/2009 (3) van het Europees Parlement en de Raad vanaf 30 maart 2019 niet langer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk.

(3)

Personen die in hun hoedanigheid van burgers van de Unie vóór de datum van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie rechtmatig het recht van vrij verkeer of van vrije van vestiging zoals neergelegd in de artikelen 45 en 49 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) hebben uitgeoefend, alsmede hun gezinsleden en nabestaanden, kunnen derhalve niet langer op de regels van de Unie inzake de coördinatie van de sociale zekerheid vertrouwen wat betreft hun socialezekerheidsrechten op basis van feiten en gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan en tijdvakken van verzekering, van werkzaamheden in loondienst, van werkzaamheden anders dan in loondienst of van wonen die zijn vervuld vóór de terugtrekkingsdatum en die betrekking hadden op het Verenigd Koninkrijk. Staatlozen en vluchtelingen op wie de wetgeving van een of meer lidstaten van toepassing is of geweest is, en die in een situatie met betrekking tot het Verenigd Koninkrijk verkeren of hebben verkeerd, alsook gezinsleden en nabestaanden zullen eveneens worden getroffen.

(4)

Om het doel, namelijk het beschermen van de socialezekerheidsrechten van de betrokken personen, te bereiken, moeten de lidstaten de Uniebeginselen van gelijke behandeling, gelijkstelling en samentelling, zoals vastgelegd in de Verordeningen (EG) nr. 883/2004 en (EG) nr. 987/2009, alsmede de voorschriften van die verordeningen die nodig zijn om uitvoering te geven aan die beginselen, blijven toepassen ten aanzien van personen op wie zij van toepassing zijn, feiten of gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan en tijdvakken die zijn vervuld vóór de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie.

(5)

Deze verordening doet geen afbreuk aan de bestaande verdragen en overeenkomsten inzake sociale zekerheid tussen het Verenigd Koninkrijk en een of meer lidstaten die in overeenstemming zijn met artikel 8 van Verordening (EG) nr. 883/2004 en artikel 9 van Verordening (EG) nr. 987/2009. Zij doet evenmin afbreuk aan de mogelijkheid voor de Unie of de lidstaten om maatregelen te nemen met het oog op de administratieve samenwerking en de uitwisseling van informatie met de bevoegde instellingen in het Verenigd Koninkrijk ter uitvoering van de beginselen van deze verordening. Voorts heeft deze verordening geen gevolgen voor welke bevoegdheid dan ook van de Unie en de lidstaten om met derde landen of met het Verenigd Koninkrijk verdragen en overeenkomsten inzake sociale zekerheid te sluiten die betrekking hebben op de periode na de dag waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk.

(6)

Deze verordening heeft geen gevolgen voor de rechten die in de periode vóór de datum van toepassing van deze verordening verworven zijn of in opbouw waren overeenkomstig de wetgeving van een lidstaat. Goede samenwerking is noodzakelijk om deze rechten te beschermen en in stand te houden. Het is van belang te zorgen dat de betrokken personen over passende en tijdige informatie kunnen beschikken.

(7)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk te komen tot de eenvormige unilaterale toepassing van de socialezekerheidsbeginselen van gelijke behandeling, gelijkstelling en samentelling, niet voldoende door de afzonderlijke lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar door de reactie van de lidstaten onderling af te stemmen beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(8)

Gezien het feit dat bij gebreke van een terugtrekkingsakkoord of van een verlenging van de termijn van twee jaar na de kennisgeving door het Verenigd Koninkrijk van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken, de Verdragen vanaf 30 maart 2019 niet meer van toepassing zullen zijn op het Verenigd Koninkrijk, en gezien de noodzaak om rechtszekerheid te bieden, werd het passend geacht een uitzondering te maken op de periode van acht weken als bedoeld in artikel 4 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, gehecht aan het VEU, aan het VWEU en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(9)

Deze verordening moet met spoed in werking treden vanaf de dag volgend op die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie, en zij moet van toepassing zijn vanaf de dag volgend op die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord tegen die datum in werking is getreden,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, d.w.z. met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

Met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie zou, in de verhoudingen met de resterende 27 lidstaten en bij gebreke van bijzondere voorschriften, een eind komen aan alle rechten en verplichtingen die uit het Unierecht voortvloeien ten aanzien van markttoegang, zoals vastgesteld door de Verordeningen (EG) nr. 1072/2009 (3) en (EG) nr. 1073/2009 (4) van het Europees Parlement en de Raad.

(3)

Het multilaterale quotasysteem van de Europese Conferentie van Ministers van Verkeer (CEMT) is het enige andere beschikbare juridische raamwerk dat als grondslag kan dienen voor het goederenvervoer over de weg tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk na de terugtrekkingsdatum. Als gevolg van het beperkte aantal thans in het CEMT-systeem beschikbare vergunningen en het beperkte toepassingsbereik ervan wat betreft de bestreken soort wegvervoersactiviteiten, is dit systeem momenteel echter ontoereikend om een volledig antwoord te bieden op de behoeften van het wegvervoer tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk.

(4)

Om te vermijden dat daardoor ernstige verstoringen ontstaan, onder meer wat betreft de openbare orde, moet bijgevolg een tijdelijk stel maatregelen worden vastgesteld waardoor wegvervoerders en exploitanten van touringcar- en autobusdiensten die in het Verenigd Koninkrijk over een vergunning beschikken, goederen en passagiers over de weg kunnen vervoeren tussen het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk en van de resterende 27 lidstaten of van het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk naar het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk via een of meerdere lidstaten. Om een passend evenwicht tussen het Verenigd Koninkrijk en de resterende lidstaten te garanderen, moeten de aldus verleende rechten afhankelijk worden gesteld van de toekenning van gelijkwaardige rechten en moeten zij worden onderworpen aan bepaalde voorwaarden die eerlijke concurrentie waarborgen.

(5)

Gibraltar valt niet binnen de territoriale werkingssfeer van deze verordening en de hierin vervatte verwijzingen naar het Verenigd Koninkrijk hebben geen betrekking op Gibraltar.

(6)

Het recht om binnen het grondgebied van een lidstaat of tussen lidstaten vervoersactiviteiten uit te voeren, is een fundamentele verworvenheid van de interne markt en mag na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie en bij gebreke van eventuele specifieke andersluidende bepalingen niet langer worden verleend aan wegvervoerders uit het Verenigd Koninkrijk die niet in de Unie zijn gevestigd. Tijdelijke uitfaseringsmaatregelen moeten echter worden overwogen om wegvervoerders uit het Verenigd Koninkrijk toe te staan om binnen het grondgebied van de Unie in het kader van vervoersactiviteiten tussen het Verenigd Koninkrijk en de Unie een beperkt aantal aanvullende activiteiten te verrichten. In de onmiddellijke nasleep van een terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie zonder terugtrekkingsakkoord, moeten die maatregelen helpen ter voorkoming van verstoringen van verkeersstromen, die kunnen worden verwacht als gevolg van extra controles van voertuigen en hun vracht, en daaruit voortvloeiende bedreigingen voor de openbare orde. Zij moeten meer in het bijzonder helpen om de druk te verminderen op de grenspunten, die beperkt zijn in aantal en waar dergelijke verstoringen het waarschijnlijkst zijn, aangezien de voertuigen niet meteen dienen terug te keren. De maatregelen moeten proportioneel zijn en mogen niet hetzelfde niveau van rechten repliceren dat de wegvervoerders uit de Unie genieten in het kader van de internemarktregels, en zij moeten geleidelijk worden afgeschaft in overeenstemming met deze Verordening.

(7)

Bij gebreke van speciale bepalingen zou de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie ook tot ernstige verstoringen leiden, onder meer wat betreft de openbare orde, in de context van personenvervoer over de weg. De Overeenkomst betreffende het ongeregeld internationaal vervoer van personen met touringcars en met autobussen (5) (de „Interbus-overeenkomst”) is het enige beschikbare juridische raamwerk dat als grondslag dient voor het vervoer van personen per autobus of touringcar tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk na de terugtrekkingsdatum. Het Verenigd Koninkrijk zal vanaf 1 april 2019 een zelfstandige overeenkomstsluitende partij bij de Interbus-overeenkomst zijn. Onder de Interbus-overeenkomst valt echter uitsluitend ongeregeld vervoer, zodat zij ontoereikend is om de verstoringen ten gevolge van de terugtrekking aan te pakken, gezien het grote aantal personen dat tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk zal willen blijven reizen. De overeenkomstsluitende partijen bij de Interbus-overeenkomst zijn een protocol bij de die overeenkomst overeengekomen, maar dit protocol zal naar verwachting niet op tijd in werking treden om een haalbare alternatieve oplossing te vormen voor de huidige situatie in de periode direct na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk. Voor geregeld personenvervoer en bijzondere vormen van geregeld personenvervoer per autobus en touringcar, voldoen de huidige instrumenten bijgevolg niet aan de behoeften van het vervoer van personen over de weg tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk. Om te voorkomen dat daardoor een grote verstoring ontstaat die de openbare orde in gevaar kan brengen, is het daarom gepast vervoersbedrijven uit het Verenigd Koninkrijk toe te staan personen van het Verenigd Koninkrijk naar de Unie en omgekeerd te vervoeren, op voorwaarde dat het Verenigd Koninkrijk ten minste gelijkwaardige rechten toekent aan vervoersbedrijven uit de EU. De rechten die uit hoofde van deze verordening worden toegekend, moeten tot een korte periode worden beperkt, zodat het protocol bij de Interbus-overeenkomst inzake het geregeld vervoer in werking kan treden en het Verenigd Koninkrijk tot dat protocol kan toetreden.

Grensoverschrijdende touringcar- en autobusdiensten tussen Ierland en Noord-Ierland zijn van bijzonder belang voor de gemeenschappen die in de grensregio's wonen, met het oog op het waarborgen van basisconnectiviteit tussen gemeenschappen, onder meer als onderdeel van het gemeenschappelijk reisgebied (Common Travel Area). Het opnemen en afzetten van passagiers in regio's aan weerszijden van de grens ondersteunt de levensvatbaarheid van die diensten. Daarom moet het opnemen en afzetten van passagiers door exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit het Verenigd Koninkrijk in de grensregio's van Ierland toegestaan blijven tijdens het internationale vervoer van personen per touringcar en autobus tussen Ierland en Noord-Ierland. Deze rechten moeten worden verleend voor een beperkte periode (tot 30 september 2019), zodat alternatieven kunnen worden gecreëerd.

(8)

Om het tijdelijke karakter van de in deze verordening vastgestelde reeks maatregelen tot uiting te brengen, zonder een precedent te scheppen, moeten zij tot een korte periode worden beperkt. Met betrekking tot wegvervoersactiviteiten wordt de beperking in de tijd vastgesteld met het oog op de regelingen voor basisconnectiviteit die mogelijk worden getroffen binnen het CEMT-systeem, onverlet eventuele onderhandelingen en de inwerkingtreding van een toekomstige overeenkomst inzake het goederenvervoer over de weg tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk en toekomstige Unievoorschriften inzake vervoer. Wat het personenvervoer per autobus en touringcar betreft, wordt de beperking in de tijd vastgesteld om ervoor te zorgen dat het protocol bij de Interbus-overeenkomst inzake het geregeld vervoer in werking kan treden en het Verenigd Koninkrijk tot dat protocol kan toetreden, en onverlet een mogelijke toekomstige overeenkomst over deze kwestie tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk.

(9)

Overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(10)

Deze verordening moet met spoed in werking treden en gelden vanaf de dag na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord tegen die datum in werking is getreden. Deze verordening moet in ieder geval ophouden van toepassing te zijn op 31 december 2019. Na die datum houdt de Unie derhalve op de krachtens deze verordening uitgeoefende bevoegdheid uit te oefenen. Onverminderd de andere maatregelen van de Unie, en met inachtneming van die maatregelen, zal die bevoegdheid overeenkomstig artikel 2, lid 2, VWEU daarna weer door de lidstaten worden uitgeoefend. De respectieve bevoegdheden van de Unie en de lidstaten met betrekking tot het sluiten van internationale overeenkomsten op het gebied van wegvervoer moeten worden vastgesteld in overeenstemming met de Verdragen en met inachtneming van de relevante Uniewetgeving.

(11)

Wanneer dat nodig is om een antwoord te bieden op de behoeften van de markt, moet de bevoegdheid om handelingen vast te stellen in overeenstemming met artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) aan de Commissie worden overgedragen, teneinde de gelijkwaardigheid te herstellen van de door de Unie aan wegvervoerders en exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit het Verenigd Koninkrijk toegekende rechten met door het Verenigd Koninkrijk aan wegvervoerders uit de Unie en aan exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit de Unie toegekende rechten, ook wanneer de door het Verenigd Koninkrijk toegekende rechten worden toegekend op grond van de lidstaat van herkomst of anderszins niet in gelijke mate voor alle exploitanten uit de Unie beschikbaar zijn, en teneinde gevallen van oneerlijke concurrentie ten koste van wegvervoerders uit de Unie en exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit de Unie te verhelpen.

(12)

De gedelegeerde handelingen moeten stroken met het beginsel van evenredigheid, en de voorwaarden ervan moeten derhalve in verhouding staan tot de problemen die worden veroorzaakt doordat geen gelijkwaardige rechten worden toegekend of door oneerlijke mededingingsvoorwaarden. De opschorting van de toepassing van deze verordening mag door de Commissie alleen worden overwogen in de ernstigste gevallen, waarin geen gelijkwaardige rechten worden toegekend aan wegvervoerders uit de Unie of aan exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit de Unie of wanneer de toegekende rechten minimaal zijn of wanneer de voorwaarden voor mededinging voor wegvervoerders uit het Verenigd Koninkrijk of exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit het Verenigd Koninkrijk zo sterk verschillen van die voor exploitanten uit de Unie dat het verlenen van de diensten in kwestie economisch niet haalbaar is voor exploitanten uit de Unie.

(13)

Bij de vaststelling van de gedelegeerde handelingen is het van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (6). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen. Er moet worden gewaarborgd dat deze gedelegeerde handelingen het goede functioneren van de interne markt niet buitensporig verstoren.

(14)

Om te waarborgen dat de door het Verenigd Koninkrijk aan wegvervoerders uit de Unie en exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit de Unie toegekende rechten die gelijkwaardig zijn aan de bij deze verordening aan wegvervoerders en exploitanten van touringcar- en autobusdiensten uit het Verenigd Koninkrijk toegekende rechten, in gelijke mate voor alle exploitanten uit de Unie beschikbaar zijn, moet het toepassingsgebied van de Verordeningen (EG) nr. 1072/2009 en (EG) nr. 1073/2009 tijdelijk worden uitgebreid. Deze verordeningen zijn al van toepassing op het traject van een reis tussen een lidstaat en een derde land op het grondgebied van iedere lidstaat van doorvoer. Het is echter noodzakelijk om in deze gevallen ervoor te zorgen dat Verordening (EG) nr. 1072/2009 ook van toepassing is op het traject over het grondgebied van de lidstaat waar de goederen worden geladen of gelost, en dat Verordening (EG) nr. 1073/2009 van toepassing is op het grondgebied van de lidstaat waar passagiers in- of uitstappen. Deze uitbreiding is bedoeld om ervoor te zorgen dat exploitanten uit de Unie derdelandenvervoersactiviteiten kunnen verrichten naar of vanuit het Verenigd Koninkrijk, en bij het personenvervoer extra stopplaatsen kunnen inlassen,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. De Verdragen zijn niet meer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk en met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

In Verordening (EG) nr. 1008/2008 van het Europees Parlement en de Raad (3) worden de voorwaarden vastgesteld voor de toekenning van de exploitatievergunning van de Unie aan luchtvaartmaatschappijen en wordt de vrijheid vastgesteld om luchtdiensten binnen de EU te verrichten.

(3)

Bij gebreke van bijzondere voorschriften zou met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, wat de verhoudingen tussen het Verenigd Koninkrijk en de resterende 27 lidstaten betreft, een eind komen aan alle rechten en verplichtingen die uit het Unierecht voortvloeien ten aanzien van markttoegang, zoals vastgesteld door Verordening (EG) nr. 1008/2008.

(4)

Bijgevolg moet een tijdelijk stel maatregelen worden vastgesteld waardoor luchtvaartmaatschappijen met een vergunning uit het Verenigd Koninkrijk luchtvervoersdiensten tussen het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk en de resterende 27 lidstaten kunnen blijven verrichten. Om een passend evenwicht tussen het Verenigd Koninkrijk en de resterende 27 lidstaten te garanderen, moeten de aldus verleende rechten afhankelijk worden gesteld van de toekenning van gelijkwaardige rechten door het Verenigd Koninkrijk aan luchtvaartmaatschappijen die in de Unie over een vergunning beschikken, en moeten zij worden onderworpen aan bepaalde voorwaarden die eerlijke concurrentie waarborgen.

(5)

Om het tijdelijke karakter ervan tot uiting te brengen, moet de toepassing van deze verordening tot een korte periode worden beperkt, onverminderd eventuele onderhandelingen en de inwerkingtreding van een toekomstige overeenkomst over het verrichten van luchtvervoersdiensten met het Verenigd Koninkrijk waarbij de Unie partij is. De Commissie moet, op haar aanbeveling, zo spoedig mogelijk worden gemachtigd om te onderhandelen over een algemene luchtvervoersovereenkomst met het Verenigd Koninkrijk. Er moet onverwijld over een dergelijke overeenkomst worden onderhandeld en zij moet onverwijld worden gesloten.

(6)

Teneinde voor beide partijen gunstige niveaus van connectiviteit te behouden, moet voor zowel luchtvaartmaatschappijen uit het Verenigd Koninkrijk als luchtvaartmaatschappijen uit de Unie worden voorzien in samenwerkingsregelingen op het gebied van marketing, zoals codesharing, in overeenstemming met het wederkerigheidsbeginsel.

(7)

Met het oog op de buitengewone en unieke omstandigheden waardoor het noodzakelijk is deze verordening vast te stellen, en overeenkomstig de Verdragen is het passend dat de Unie tijdelijk de relevante gedeelde bevoegdheid uitoefent die haar bij de Verdragen is toegedeeld. De duur van de eventuele gevolgen van deze verordening voor de verdeling van de bevoegdheden tussen de Unie en de lidstaten moet echter strikt beperkt zijn. De door de Unie uitgeoefende bevoegdheid mag derhalve alleen worden uitgeoefend tijdens de toepassingsperiode van deze verordening. Dientengevolge zal de uitoefening door de Unie van de aldus uitgeoefende gedeelde bevoegdheid ophouden zodra deze verordening ophoudt van toepassing te zijn. Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie zullen de lidstaten vanaf dat moment hun bevoegdheid weer uitoefenen. Voorts zij eraan herinnerd dat, zoals bepaald in het aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie gehechte Protocol nr. 25 betreffende de uitoefening van de gedeelde bevoegdheden, de uitoefening van bevoegdheden door de Unie in deze verordening enkel betrekking heeft op de door deze verordening geregelde materie en niet op het gehele gebied. De respectieve bevoegdheden van de Unie en de lidstaten met betrekking tot het sluiten van internationale overeenkomsten op het gebied van luchtvervoer moeten worden vastgesteld in overeenstemming met de Verdragen en met inachtneming van de relevante Uniewetgeving.

(8)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1008/2008 moeten luchtvaartmaatschappijen uit de Unie, om een geldige exploitatievergunning te behouden, in het bijzonder te allen tijde voldoen aan de in die verordening vastgestelde eigendoms- en zeggenschapsvereisten. In het geval de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie plaatsvindt zonder het terugtrekkingsakkoord, zullen sommige luchtvaartmaatschappijen uit de Unie vanaf de uittredingsdatum waarschijnlijk moeilijkheden ondervinden bij de naleving van deze vereisten. Het is derhalve noodzakelijk noodmaatregelen te treffen. Overeenkomstig het beginsel van gelijke behandeling en het evenredigheidsbeginsel moeten die maatregelen worden beperkt tot wat strikt noodzakelijk is om de problemen aan te pakken die voortkomen uit een wanordelijke terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie. Met het oog op dezelfde beginselen is het ook noodzakelijk om mechanismen in te stellen om nauwlettend toezicht op de vooruitgang richting de naleving van de eigendoms- en zeggenschapsvereisten mogelijk te maken en de exploitatievergunning in te trekken als dit gerechtvaardigd is. Om een abrupte stopzetting van de activiteiten te voorkomen en met name de repatriëring van de getroffen passagiers mogelijk te maken, moet de intrekking van een niet-conforme exploitatievergunning, in het geval geen passend plan voor remediërende maatregelen is ingediend, twee weken na het besluit tot intrekking van kracht worden.

(9)

Deze verordening mag de lidstaten niet beletten vergunningen af te geven voor de exploitatie van geregelde luchtdiensten door luchtvaartmaatschappijen uit de Unie in het kader van de uitoefening van de hun door het Verenigd Koninkrijk verleende rechten, op dezelfde manier als in situaties die zich voordoen in het kader van internationale overeenkomsten. Met betrekking tot deze vergunningen mogen de lidstaten geen onderscheid maken tussen luchtvaartmaatschappijen uit de Unie.

(10)

De Commissie en de lidstaten moeten de problemen oplossen die gevolgen kunnen hebben voor de bestaande verkeersverdelingsregelingen ten gevolge van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie. In het bijzonder moeten passende maatregelen worden getroffen zodat de volledige naleving van deze regelingen kan worden gegarandeerd en zo veel mogelijk voor een ordelijke overgang kan worden gezorgd teneinde verstoringen voor passagiers en bedrijven in de Unie te voorkomen.

(11)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend wat betreft de vaststelling van maatregelen om een eerlijke mate van wederkerigheid te garanderen tussen de rechten die de Unie en het Verenigd Koninkrijk eenzijdig toekennen aan elkaars luchtvaartmaatschappijen, en om te garanderen dat luchtvaartmaatschappijen uit de Unie eerlijk met luchtvaartmaatschappijen uit het Verenigd Koninkrijk kunnen concurreren bij het verrichten van luchtdiensten. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (4). Gezien de potentiële gevolgen ervan voor de connectiviteit in het luchtvervoer van de lidstaten moet bij de vaststelling van die maatregelen de onderzoeksprocedure worden toegepast. De Commissie moet onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen vaststellen indien dat, in naar behoren gerechtvaardigde gevallen, om dwingende redenen van urgentie is vereist. Deze naar behoren gerechtvaardigde gevallen kunnen betrekking hebben op de gevallen waarin het Verenigd Koninkrijk nalaat gelijkwaardige rechten toe te kennen aan luchtvaartmaatschappijen uit de Unie en daardoor een duidelijke onevenwichtigheid veroorzaakt, of waarin de economische levensvatbaarheid van luchtvaartmaatschappijen uit de Unie in gevaar wordt gebracht door minder gunstige mededingingsvoorwaarden dan de mededingingsvoorwaarden die luchtvaartmaatschappijen uit het Verenigd Koninkrijk genieten bij het verrichten van luchtvervoersdiensten die onder deze verordening vallen.

(12)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk het vaststellen van voorlopige maatregelen om het luchtvervoer tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk te regelen in geval er geen terugtrekkingsakkoord komt, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de effecten ervan beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(13)

Gibraltar valt niet binnen de territoriale werkingssfeer van deze verordening en de hierin vervatte verwijzingen naar het Verenigd Koninkrijk hebben geen betrekking op Gibraltar.

(14)

Deze verordening laat de rechtsopvatting van het Koninkrijk Spanje betreffende de soevereiniteit over het grondgebied waarop de luchthaven van Gibraltar gelegen is, onverlet.

(15)

De bepalingen van deze verordening moeten dringend van kracht worden en moeten in beginsel gelden vanaf de dag na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij uiterlijk op die datum een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord in werking is getreden. Om evenwel de nodige administratieve procedures zo snel mogelijk te kunnen voeren, moeten sommige bepalingen van toepassing zijn vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. De Verdragen zijn niet meer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk en met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

Op het vlak van het spoorvervoer kunnen de betrokken exploitanten de gevolgen van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie voor certificaten en vergunningen verhelpen door diverse maatregelen. Die maatregelen omvatten het zich vestigen in een van de resterende lidstaten en daar de geschikte vergunningen en certificaten aanvragen.

(3)

Specifieke overeenkomsten, zoals bedoeld in artikel 14 van Richtlijn 2012/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (2), zouden nodig zijn om problemen die rechtstreeks betrekking hebben op grensoverschrijdende spoorwegdiensten en infrastructuur aan te pakken, zodat de continuïteit van dergelijke diensten wordt gewaarborgd en de verstoringen tot een minimum worden beperkt. Overeenkomstig die richtlijn, zouden dergelijke overeenkomsten ook zorgen voor een wederkerige behandeling van Unieondernemingen en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde ondernemingen die gebruikmaken van grensoverschrijdende infrastructuur.

(4)

De sluiting van dergelijke overeenkomsten tussen de betrokken lidstaten en het Verenigd Koninkrijk is pas mogelijk nadat het Verenigd Koninkrijk een derde land is geworden. Meer bepaald wordt de toepassing van veiligheidsvoorschriften van de Unie op de Kanaaltunnel momenteel opgedragen aan een Intergouvernementele Commissie die is opgericht krachtens het op 12 februari 1986 ondertekende Verdrag van Canterbury, dat op veiligheidsgebied advies krijgt van de Channel Tunnel Safety Authority. Het bij dat verdrag ingestelde systeem moet worden aangepast aan de status van het Verenigd Koninkrijk als een derde land. Meer in het bijzonder moet het op Frans grondgebied gelegen gedeelte van de Kanaaltunnel onder de uitsluitende controle van een bevoegde autoriteit zoals gedefinieerd in artikel 3, punt 7, van Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad (3) vallen, teneinde te verzekeren dat het Unierecht als dusdanig wordt toegepast op dat gedeelte van de tunnel. Om haar taken zo optimaal mogelijk te vervullen en de consistentie van beslissingen mogelijk te maken, kan die bevoegde autoriteit met betrekking tot de gemeenschappelijke kenmerken van de tunnel aan beide kanten van de grens rekening houden met de adviezen van een binationaal orgaan dat wordt opgericht bij een overeenkomst tussen de twee landen, zoals de krachtens het Verdrag van Canterbury opgerichte Channel Tunnel Safety Authority, die de Intergouvernementele Commissie adviseert, of andere manieren uitwerken voor samenwerking met de autoriteiten die bevoegd zijn voor het gedeelte van de tunnel op het grondgebied van het VK.

(5)

De toepassing van veiligheidsnormen en -procedures, vereisten om als spoorwegexploitant actief te mogen zijn, en vereisten om een trein te mogen besturen, die identiek zijn aan de Unievoorschriften voor infrastructuur die wordt gebruikt om grensoverschrijdende spoorverbindingen met het Verenigd Koninkrijk te verzekeren en voor spoorwegexploitanten en bestuurders van treinen op die infrastructuur zijn voorwaarden voor de maatregelen waarin deze verordening voorziet.

(6)

Om betrokkenen in de gelegenheid te stellen de nodige overeenkomsten aan te gaan en alle andere maatregelen te nemen om verstoringen te vermijden, waarbij rekening wordt gehouden met de status van het Verenigd Koninkrijk als derde land, moet de geldigheidsduur van bepaalde certificaten en vergunningen worden verlengd.

(7)

De verlenging van de geldigheidsduur van certificaten en vergunningen moet strikt worden beperkt tot de tijd die de betrokken lidstaten nodig hebben om die noodzakelijke stappen te zetten, overeenkomstig de bepalingen van Richtlijn 2004/49/EG van het Europees Parlement en de Raad (4), Richtlijn 2007/59/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) en Richtlijn 2012/34/EU.

(8)

Om ernstige verstoringen van het grensoverschrijdend spoorvervoer van en naar het Verenigd Koninkrijk te vermijden, is het ook van essentieel belang dat spoorwegexploitanten en nationale instanties snel de vereiste maatregelen nemen om te verzekeren dat certificaten en vergunningen die onder deze verordening vallen tijdig worden afgegeven, voordat deze verordening niet langer van toepassing is, en dat andere vereiste certificaten en vergunningen om actief te mogen zijn op het grondgebied van de Unie, worden afgegeven vóór de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk.

(9)

Om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend betreffende de intrekking van het voordeel voor houders van certificaten en vergunningen als naleving van de eisen van de Unie niet wordt gewaarborgd. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (6). Gezien de mogelijke gevolgen voor de spoorwegveiligheid moet voor de vaststelling van die maatregelen de onderzoeksprocedure worden toegepast. De Commissie moet onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen vaststellen indien dat, in naar behoren gerechtvaardigde gevallen, om dwingende redenen van urgentie is vereist.

(10)

Gezien de urgentie die voortvloeit uit de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, is het passend dat wordt voorzien in een uitzondering op de periode van acht weken als bedoeld in artikel 4 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Unie, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie, aan het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(11)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk het vaststellen van voorlopige maatregelen over bepaalde aspecten van spoorwegveiligheid en -connectiviteit in verband met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, zelfs bij ontbreken van een terugtrekkingsakkoord, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen ervan beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(12)

De bepalingen van deze verordening dienen met spoed in werking te treden en moeten van toepassing zijn met ingang van de dag na die waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk, tenzij uiterlijk op die datum een terugtrekkingsakkoord met het Verenigd Koninkrijk in werking is getreden,

(1)

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen niet langer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord, of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na de voornoemde kennisgeving, d.w.z. met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

(2)

Het terugtrekkingsakkoord als overeengekomen tussen de onderhandelaars voorziet in regelingen op grond waarvan bepalingen van het Unierecht op en in het Verenigd Koninkrijk van toepassing kunnen blijven tot na de datum waarop de Verdragen ophouden van toepassing te zijn op en in het Verenigd Koninkrijk. Indien dat akkoord in werking treedt, zullen Richtlijn (EU) 2018/2002 (3) houdende wijziging van Richtlijn 2012/27/EU (4) van het Europees Parlement en de Raad, en Verordening (EU) 2018/1999 van het Europees Parlement en de Raad (5), van toepassing zijn op en in het Verenigd Koninkrijk gedurende de overgangsperiode overeenkomstig dat akkoord en zullen zij op het einde van die periode ophouden van toepassing te zijn.

(3)

In artikel 3, lid 5, van Richtlijn 2012/27/EU, dat werd ingevoegd bij Richtlijn (EU) 2018/2002, is bepaald dat de lidstaten indicatieve nationale energie-efficiëntiebijdragen moeten vaststellen ter verwezenlijking van de energie-efficiëntiestreefcijfers van de Unie van ten minste 32,5 % in 2030. Bij de vaststelling van die bijdragen moeten de lidstaten rekening houden met het energieverbruik van de Unie in 2030 uitgedrukt in primaire en/of eindenergie.

(4)

In artikel 6, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EU) 2018/1999 is bepaald dat de lidstaten bij de vaststelling van hun indicatieve nationale energie-efficiëntiebijdragen aan het halen van de streefcijfers van de Unie, rekening moeten houden met het energieverbruik van de Unie in 2030 uitgedrukt in primaire en/of eindenergie. Overeenkomstig artikel 29, lid 3, eerste alinea, van die verordening is het energieverbruik op het niveau van de Unie ook relevant voor de beoordeling door de Commissie van de vooruitgang in de richting van de gezamenlijke verwezenlijking van de streefcijfers van de Unie.

(5)

Als gevolg van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie moeten de verwachte energieverbruikscijfers voor de Unie in 2030 worden aangepast, zodat deze betrekking hebben op de Unie van 27 lidstaten, zonder het Verenigd Koninkrijk („EU27”). Uit de prognoses die zijn opgesteld met het oog op de kernstreefcijfers van de Unie van ten minste 32,5 % blijkt dat het primaire energieverbruik gelijk moet zijn aan 1 273 miljoen ton olie-equivalent (Mtoe) en dat het eindenergieverbruik gelijk moet zijn aan 956 Mtoe in 2030 voor de Unie van 28 lidstaten. Uit de overeenkomstige prognoses voor de EU27 zonder het Verenigd Koninkrijk blijkt dat het primaire energieverbruik gelijk moet zijn aan 1 128 Mtoe en het eindenergieverbruik aan 846 Mtoe in 2030. De cijfers voor de energieverbruiksniveaus in 2030 moeten daarom worden aangepast.

(6)

Dezelfde prognoses voor het energieverbruik in 2030 zijn tevens relevant voor de artikelen 6 en 29 van Verordening (EU) 2018/1999.

(7)

Krachtens artikel 4, lid 3, van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1182/71 van de Raad (6) moet de buitenwerkingtreding van handelingen die op een bepaalde datum buiten werking treden geschieden bij het einde van het laatste uur van de dag waarop die datum valt. Dit besluit moet derhalve van toepassing zijn vanaf de dag volgend op die waarop Richtlijn 2012/27/EU en Verordening (EU) 2018/1999 ophouden van toepassing te zijn op het Verenigd Koninkrijk.

(8)

Richtlijn 2012/27/EU en Verordening (EU) 2018/1999 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

Om de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk onverwijld voor te bereiden, moet dit besluit in werking treden op de derde dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,