(1)

Verordening (EG) nr. 1166/2008 van het Europees Parlement en de Raad (2) stelt een kader vast voor Europese statistieken over de structuur van de landbouwbedrijven tot en met 2016. Die verordening moet derhalve worden ingetrokken.

(2)

Het programma van Europese enquêtes naar de structuur van de landbouwbedrijven, dat in de Unie is uitgevoerd sinds 1966, moet worden voortgezet om de ontwikkelingen van de structuur van de landbouwbedrijven op het niveau van de Unie te onderzoeken en om de statistische kennisbasis te verschaffen die nodig is om het beleid op daarmee samenhangende gebieden, in het bijzonder het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB), met inbegrip van plattelandsontwikkelingsmaatregelen, evenals het beleid van de Unie op het gebied van milieu, aanpassing aan en matiging van de klimaatverandering en bodemgebruik en een aantal doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling, vorm te geven, uit te voeren, te monitoren, te evalueren en te herzien. Deze kennisbasis is ook nodig om de impact van dat beleid op de vrouwelijke arbeidskrachten in landbouwbedrijven in te schatten.

(3)

De verzameling van statistische gegevens, met name over de structuur van landbouwbedrijven, moet onder meer tot doel hebben ervoor te zorgen dat er bij het besluitvormingsproces geactualiseerde gegevens voorhanden zijn met het oog op toekomstige hervormingen van het GLB.

(4)

Een internationale evaluatie van landbouwstatistieken heeft geleid tot de vaststelling van de mondiale strategie van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) ter verbetering van de landbouw- en plattelandsstatistieken, die werd ondersteund door het statistiekcomité van de Verenigde Naties (United Nations Statistics Committee (UNSC)) in 2010. Europese landbouwstatistieken moeten, voor zover van toepassing, voldoen aan de aanbevelingen van de mondiale strategie ter verbetering van de landbouw- en plattelandsstatistieken, en aan die van het mondiale FAO-programma voor landbouwtellingen 2020.

(5)

Bij Verordening (EG) nr. 223/2009 van het Europees Parlement en de Raad (3) is een kader vastgesteld voor de ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken op basis van gemeenschappelijke statistische beginselen. In die verordening worden kwaliteitscriteria vastgesteld en wordt verwezen naar de noodzaak de enquêtedruk voor de bevraagden zo veel mogelijk te beperken en er meer in het algemeen toe bij te dragen dat de administratieve lasten worden verminderd.

(6)

Voor de komende tien jaar moet een multifunctioneel statistisch programma voor landbouwbedrijven worden opgezet als kader voor geharmoniseerde, vergelijkbare en coherente statistieken. Die statistieken moeten gericht zijn op beleidsbehoeften.

(7)

De strategie voor de landbouwstatistieken voor 2020 en daarna, die in november 2015 is uitgestippeld door het Comité voor het Europees statistisch systeem (ESS-comité), beoogt twee kaderverordeningen vast te stellen die alle aspecten van landbouwstatistieken behelzen, met uitzondering van de Landbouwrekeningen. De onderhavige verordening is één van die kaderverordeningen.

(8)

Met het oog op de harmonisatie en vergelijkbaarheid van gegevens over de structuur van landbouwbedrijven en om tegemoet te komen aan de huidige behoeften van de integrale gemeenschappelijke marktordening, en met name de fruit- en wijnsector, moet Verordening (EU) nr. 1337/2011 van het Europees Parlement en de Raad (4) worden geïntegreerd met de structurele gegevens op het niveau van de landbouwbedrijven vanaf 2023 en worden vervangen door deze verordening. Daarom is het noodzakelijk dat die verordening wordt ingetrokken.

(9)

Vergelijkbare statistieken uit alle lidstaten over de structuur van de landbouwbedrijven zijn van belang om de ontwikkeling van het gemeenschappelijk landbouwbeleid vast te stellen. Daarom moet, voor zover mogelijk, voor variabelen worden gebruikgemaakt van standaardclassificaties en gemeenschappelijke definities.

(10)

De statistische gegevensregisters over landbouwbedrijven maken het mogelijk kern- en modulegegevens in kruistabellen op te nemen, zodat informatie kan worden opgevraagd op basis van variabelen zoals het geslacht van de bedrijfsleider van het landbouwbedrijf, de leeftijd van die bedrijfsleider, de eigendomsstructuur en de omvang van het landbouwbedrijf en de toepassing van milieumaatregelen. De resultaten zullen kunnen worden uitgesplitst naar de criteria van de kerngegevens en naar combinaties van criteria.

(11)

Het verzamelen van informatie over het geboortejaar, het aanvangsjaar als bedrijfsleider van het landbouwbedrijf en het geslacht kan gegevens opleveren voor de ontwikkeling van acties in verband met de generatiewissel en gendergerelateerde aspecten.

(12)

Om onder meer de basisregisters van landbouwbedrijven en de overige voor de stratificatie van steekproeven vereiste informatie te kunnen bijwerken, moet in de Unie ten minste om de tien jaar een telling van de landbouwbedrijven worden gehouden. De laatste telling vond plaats in 2009/2010.

(13)

De lidstaten waarin de fase van het veldwerk voor het enquêtereferentiejaar 2020 samenvalt met de geplande werkzaamheden voor de tienjaarlijkse volkstelling, moeten de mogelijkheid hebben de landbouwenquête met een jaar te vervroegen om de zware last van gelijktijdige uitvoering van deze twee grote operaties van gegevensverzameling te vermijden.

(14)

Om onnodige lasten voor landbouwbedrijven en nationale overheden te voorkomen, moeten drempels worden vastgesteld. Om de structuur van de Europese landbouw goed te kunnen analyseren, moeten de statistieken 98 % van de oppervlakte cultuurgrond en van het vee in landbouwbedrijven bestrijken. Dit betekent dat de in deze verordening vermelde drempels te hoog zijn in bepaalde lidstaten. De landbouwbedrijven die deze drempels niet halen, zijn echter zo klein dat een steekproefsgewijze gegevensverzameling per decennium volstaat om hun structuur en de gevolgen voor de productie te kunnen ramen, waardoor de kosten en lasten aanzienlijk verminderen, terwijl er toch effectief beleid kan worden ontworpen om kleine landbouwstructuren te ondersteunen en in stand te houden.

(15)

Het voor landbouwproductie gebruikte areaal moet onder de geïntegreerde landbouwstatistieken vallen, met inbegrip van de grond die door twee of meer landbouwbedrijven wordt gebruikt omdat er gemeenschappelijke rechten van toepassing zijn.

(16)

Er moet informatie worden verkregen over de vraag of een landbouwbedrijf is aangesloten bij een groep van ondernemingen waarvan de eenheden worden gecontroleerd door een moederbedrijf.

(17)

Om de last voor de respondenten te verminderen, moeten de nationale bureaus voor de statistiek en andere nationale autoriteiten toegang hebben tot administratieve gegevens, voor zover deze noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken, in overeenstemming met artikel 17 bis van Verordening (EG) nr. 223/2009.

(18)

De lidstaten of de verantwoordelijke nationale autoriteiten moeten ernaar streven om de wijze waarop gegevens over landbouwbedrijven worden verzameld, zo veel mogelijk te moderniseren. Daartoe dient het gebruik van digitale oplossingen te worden bevorderd.

(19)

Met het oog op flexibiliteit voor het Europees statistisch systeem en de vereenvoudiging en modernisering van de landbouwstatistieken, moeten de te verzamelen variabelen worden ondergebracht in verschillende verzamelgroepen (kerngegevens en modules) die onderling verschillen qua frequentie en/of representativiteit.

(20)

De lasten en kosten voor de respondenten kunnen verder worden verlaagd door gegevens over het jaar dat onmiddellijk voorafgaat aan of volgt op het referentiejaar te hergebruiken. Dit is in het bijzonder pertinent voor aspecten waarvoor geen grote veranderingen van het ene op het andere jaar worden verwacht.

(21)

Met het oog op flexibiliteit en minder lasten voor de respondenten, de nationale bureaus voor de statistiek en andere nationale autoriteiten moet de lidstaten worden toegestaan om gebruik te maken van statistische enquêtes, administratieve bestanden en andere bronnen, methoden of innovatieve benaderingen, waaronder wetenschappelijk onderbouwde en goed gedocumenteerde methoden zoals verrekeningen, ramingen en modellen.

(22)

Het verzamelen van informatie over het gebruik van voedingstoffen en water en over landbouwproductiemethoden op landbouwbedrijven moet worden verbeterd om aanvullende statistieken te verschaffen ten behoeve van de ontwikkeling van agro-ecologisch beleid en om de kwaliteit van de agromilieu-indicatoren te verbeteren.

(23)

Voor de geocodering van landbouwbedrijven moet worden gebruikgemaakt van de thematische categorie „statistische eenheden” overeenkomstig bijlage III bij Richtlijn 2007/2/EG van het Europees Parlement en de Raad (5).

(24)

De Commissie moet de vertrouwelijkheid van de verstrekte gegevens respecteren in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 223/2009. De noodzakelijke bescherming van de vertrouwelijkheid van gegevens moet onder meer worden gewaarborgd door het gebruik van de locatiegegevens voor ruimtelijke analyse van informatie te beperken en door middel van een adequate aggregatie bij het publiceren van statistieken. Om die reden moeten een geharmoniseerde aanpak voor de bescherming van de vertrouwelijkheid en kwaliteitsaspecten voor de verspreiding van gegevens worden ontwikkeld en moeten inspanningen worden geleverd om de onlinetoegang tot officiële statistieken gemakkelijk en gebruikersvriendelijk te maken.

(25)

Elke verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze verordening is onderworpen aan Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad (6) en krachtens die verordening vastgestelde maatregelen en/of aan Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (7), naargelang van het geval.

(26)

Verordening (EG) nr. 1893/2006 van het Europees Parlement en de Raad (8) strekt tot vaststelling van de in deze verordening bedoelde statistische classificatie van economische activiteiten in de Europese Unie met het oog op de vaststelling van de relevante populatie van landbouwbedrijven.

(27)

In overeenstemming met Verordening (EG) nr. 1059/2003 van het Europees Parlement en de Raad (9) moeten de territoriale eenheden worden gedefinieerd overeenkomstig de nomenclatuur van territoriale eenheden voor de statistiek (NUTS).

(28)

Gedurende een aantal jaren moet financiering worden vereist van zowel de lidstaten als de Unie voor het uitvoeren van de gegevensverzameling. Daarom moet worden voorzien in een subsidie van de Unie ter ondersteuning van dat programma uit het Europees Landbouwgarantiefonds uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad (10).

(29)

Bij deze verordening worden voor de gehele looptijd van het desbetreffende meerjarig financieel kader (MFK) de financiële middelen vastgesteld die voor het Europees Parlement en de Raad in de loop van de jaarlijkse begrotingsprocedure het voornaamste referentiebedrag vormen in de zin van punt 17 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (11). Deze verordening bevat een bepaling voor de opstelling van de begroting voor verdere gegevensverzameling binnen het volgende MFK.

(30)

De economische aspecten van deze verordening moeten worden geëvalueerd voor de periode na 2020, rekening houdend met het nieuwe MFK en andere relevante veranderingen in instrumenten van de Unie. Op basis van die evaluatie moet de Commissie overwegen voorstellen te doen voor relevante wijzigingen van deze verordening.

(31)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de systematische productie van Europese statistieken van landbouwbedrijven in de Unie, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt maar om redenen van coherentie en vergelijkbaarheid beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken.

(32)

Verordening (EG) nr. 223/2009 biedt een referentiekader voor Europese statistieken en verplicht de lidstaten te voldoen aan de statistische beginselen en kwaliteitscriteria die in die verordening worden uiteengezet. Kwaliteitsverslagen zijn essentieel voor het beoordelen en verbeteren van en het communiceren over de kwaliteit van de Europese statistieken. Het ESS-comité heeft zijn goedkeuring gehecht aan een ESS-norm voor de structuur van kwaliteitsverslagen in overeenstemming met artikel 12 van Verordening (EG) nr. 223/2009. Die ESS-norm moet bijdragen aan de harmonisatie van de kwaliteitsverslagen op grond van deze verordening.

(33)

Overeenkomstig het beginsel van goed financieel beheer is een effectbeoordeling uitgevoerd. Doel daarvan was het bij deze verordening ingestelde statistische programma de noodzakelijke effectiviteit te geven voor het bereiken van de doelstellingen en de budgettaire beperkingen vanaf de ontwerpfase in aanmerking te nemen.

(34)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend met betrekking tot de vaststelling van de beschrijvingen van de in deze verordening opgenomen variabelen en de technische aspecten van de te verstrekken gegevens, met een definitie van de variabelen en andere praktische regelingen voor de verzameling van ad-hocgegevens als vastgesteld in deze verordening, alsmede met betrekking tot de vaststelling van de praktische regelingen voor en de inhoud van de kwaliteitsverslagen. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (12). Bij de uitoefening van die bevoegdheden moet de Commissie rekening houden met aspecten als de kosten en administratieve lasten voor de landbouwbedrijven en de lidstaten.

(35)

Teneinde rekening te houden met opkomende behoeften aan gegevens die hoofdzakelijk voortkomen uit nieuwe ontwikkelingen in de landbouw, herziene wetgeving en veranderende beleidsprioriteiten, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) handelingen vast te stellen ten aanzien van de wijziging van de lijst van gedetailleerde onderwerpen in deze verordening en het aanvullen van de relevante modulegegevens door nadere bepaling van de informatie die op ad-hocbasis moet worden verstrekt, zoals vastgesteld in deze verordening. Teneinde te zorgen voor compatibiliteit en een gemakkelijker gebruik van andere gegevensbronnen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de wijziging van de lijst van variabelen in deze verordening. Bij de uitoefening van die bevoegdheid moet de Commissie rekening houden met aspecten als de kosten en administratieve lasten voor de landbouwbedrijven en de lidstaten. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen geschieden in overeenstemming met de beginselen van het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (13). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

(36)

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd en heeft op 20 november 2017 advies uitgebracht (14).

(37)

Het ESS-comité is geraadpleegd,

(1)

In haar mededeling van 30 november 2016 inzake het Europees defensieactieplan heeft de Commissie zich ertoe verbonden de gezamenlijke inspanningen van de lidstaten bij de ontwikkeling van defensievermogens aan te vullen, te vergroten en te consolideren om een antwoord te bieden op uitdagingen inzake veiligheid en een concurrerende, innovatieve en efficiënte defensie-industrie in de gehele Unie te bevorderen. Met name stelde zij voor om ter ondersteuning van investeringen in gezamenlijk onderzoek en de gezamenlijke ontwikkeling van defensieapparatuur en -technologieën, een Europees Defensiefonds (het „fonds”) in te stellen teneinde aldus gezamenlijke aanschaffing en gezamenlijk onderhoud van defensieapparatuur en -technologieën te stimuleren. Het fonds zou niet in de plaats komen van die nationale inspanningen, en zou de lidstaten moeten stimuleren om samen te werken en meer te investeren in defensie. Het fonds zou samenwerking tijdens de gehele ontwikkelingscyclus van defensieproducten en -technologieën ondersteunen, om aldus synergieën en kosteneffectiviteit te bevorderen. Doel zou zijn in heel de Unie vermogens tot stand te brengen, te zorgen voor een concurrerende en innovatieve basis voor de defensie-industrie, onder meer via grensoverschrijdende samenwerking en deelname van kleine en middelgrote ondernemingen (kmo's), en bij te dragen tot een ruimere Europese samenwerking op defensiegebied.

(2)

Ter bevordering van het concurrentievermogen, de efficiëntie en de innovatieve capaciteit van de defensie-industrie van de Unie, hetgeen bijdraagt tot de strategische autonomie van de Unie, moet er een industrieel ontwikkelingsprogramma voor de Europese defensie (het „programma”) tot stand worden gebracht. Het programma moet gericht zijn op het versterken van het concurrentievermogen van de defensie-industrie van de Unie, die zal bijdragen tot een verbetering van de defensievermogens, onder meer met betrekking tot cyberdefensie, door in de ontwikkelingsfase van defensieproducten en -technologieën steun te verlenen aan samenwerking tussen ondernemingen in de gehele Unie, met inbegrip van kmo's en middelgrote beursgenoteerde ondernemingen (midcaps), onderzoekscentra en universiteiten, en aan samenwerking tussen lidstaten, waardoor schaalvoordelen in de defensie-industrie beter zullen worden benut en de normalisatie van defensiesystemen worden bevorderd, terwijl de interoperabiliteit ervan wordt verbeterd. Aan de ontwikkelingsfase, die volgt op de onderzoeksfase en de technologiefase, zijn aanzienlijke risico's en kosten verbonden die de verdere benutting van de onderzoeksresultaten belemmeren en het concurrentievermogen van de defensie-industrie van de Unie nadelig beïnvloeden. Door steun te verlenen in de ontwikkelingsfase zou het programma bijdragen tot een betere benutting van de resultaten van defensieonderzoek, het dichten van de kloof tussen onderzoek en productie en het bevorderen van alle vormen van innovatie. Afgezien van de resultaten in de defensiesector kunnen ook in de civiele sector positieve effecten worden verwacht. Het programma vormt een aanvulling op overeenkomstig artikel 182 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie verrichte activiteiten en heeft geen betrekking op de productie of de aanschaf van defensieproducten of -technologieën.

(3)

Om te komen tot meer innovatieve oplossingen en een open interne markt te bevorderen, moet het programma de grensoverschrijdende participatie van kmo's krachtig steunen en nieuwe marktkansen helpen creëren.

(4)

Het programma moet een periode van twee jaar bestrijken, van 1 januari 2019 tot en met 31 december 2020. Het financiële bedrag voor de uitvoering van het programma moet voor die periode worden vastgesteld.

(5)

Bij deze verordening worden voor de gehele looptijd van het programma de financiële middelen vastgesteld die voor het Europees Parlement en de Raad in de loop van de jaarlijkse begrotingsprocedure het voornaamste referentiebedrag vormen in de zin van punt 17 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (3).

(6)

Bij de uitvoering van het programma moeten alle financiële instrumenten in overeenstemming met Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad (4) worden gebruikt om de ontwikkeling van defensieproducten en -technologieën te maximaliseren. Aangezien de looptijd van het programma twee jaar bedraagt, kan het gebruik van financieringsinstrumenten evenwel praktische moeilijkheden met zich mee brengen. Derhalve moet in die eerste periode voorrang worden gegeven aan het gebruik van subsidies en, in uitzonderlijke omstandigheden, aan het plaatsen van overheidsopdrachten. Financieringsinstrumenten zouden geschikt kunnen zijn voor gebruik in het kader van het fonds na 2020.

(7)

De Commissie kan een deel van de uitvoering van het programma delegeren aan de in artikel 58, lid 1, onder c), van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 vermelde entiteiten.

(8)

Nadat zij op Unieniveau met name middels het vermogensontwikkelingsplan overeenstemming hebben bereikt over gezamenlijke vermogensprioriteiten op defensiegebied, en daarbij ook rekening hebben gehouden met de gecoördineerde jaarlijkse evaluatie inzake defensie, formuleren en consolideren de lidstaten de militaire vereisten en stellen zij de technische specificaties van het project vast met het oog op de verwezenlijking van het ambitieniveau van de EU als overeengekomen door de Raad in zijn conclusies van 14 november 2016 en bekrachtigd door de Europese Raad van 15 december 2016.

(9)

De lidstaten dienen in voorkomend geval ook een projectbeheerder, zoals een internationale projectbeheerorganisatie, bijvoorbeeld de Gezamenlijke Organisatie voor Samenwerking op Defensiematerieelgebied, of een entiteit, zoals het Europees Defensieagentschap, aan te wijzen die de werkzaamheden betreffende de ontwikkeling van een door het programma ondersteunde gezamenlijke actie zal leiden. Als een dergelijke projectbeheerder wordt aangewezen, moet de Commissie hem eerst raadplegen over de geboekte vooruitgang, voordat zij de betaling van de subsidiabele actie aan de begunstigde uitvoert, zodat de projectbeheerder kan waarborgen dat de begunstigden zich aan de desbetreffende termijnen houden.

(10)

De financiële ondersteuning door de Unie mag geen invloed hebben op de overdracht van defensiegerelateerde producten binnen de Unie overeenkomstig Richtlijn 2009/43/EG van het Europees Parlement en de Raad (5), noch op de uitvoer van defensieproducten, -apparatuur of -technologieën. Zij mag evenmin van invloed zijn op de beoordelingsbevoegdheid van de lidstaten met betrekking tot het beleid inzake de overdracht binnen de Unie en de uitvoer van dergelijke producten, onder meer in overeenstemming met de gemeenschappelijke voorschriften voor de controle op de uitvoer van militaire goederen en technologie vastgelegd in Gemeenschappelijk Standpunt 2008/944/GBVB van de Raad (6).

(11)

Aangezien het programma ten doel heeft het concurrentievermogen en de efficiëntie van de defensie-industrie van de Unie te ondersteunen door de risico's tijdens de ontwikkelingsfase van samenwerkingsprojecten te verminderen, moeten de acties die verband houden met de ontwikkeling van een defensieproduct of -technologie, namelijk haalbaarheidsstudies en andere begeleidende maatregelen, ontwerpen (met inbegrip van de technische specificaties waarop het ontwerp is gebaseerd, prototyping van het systeem, tests, kwalificering, certificering en het vergroten van de efficiëntie van een defensieproduct of -technologie gedurende de hele levenscyclus, in aanmerking komen voor financiering uit hoofde van het programma. Het moderniseren van bestaande defensieproducten en -technologieën en het vergroten van de interoperabiliteit ervan, moet ook in aanmerking komen voor financiering uit hoofde van het programma. Acties ter modernisering van bestaande defensieproducten en -technologieën moeten enkel in aanmerking komen wanneer reeds bestaande informatie, die nodig is voor de uitvoering van de actie, niet onderworpen is aan enige beperking die het vermogen om de actie uit te voeren beperkt.

(12)

Aangezien het programma in het bijzonder gericht is op het versterken van de samenwerking tussen ondernemingen in verschillende lidstaten, mag een actie alleen in aanmerking komen voor financiering uit hoofde van het programma indien de actie wordt uitgevoerd door een consortium van ten minste drie ondernemingen die zijn gevestigd in ten minste drie verschillende lidstaten.

(13)

Grensoverschrijdende samenwerking tussen ondernemingen bij de ontwikkeling van defensieproducten en -technologieën wordt vaak gehinderd door moeilijkheden bij het overeenkomen van gemeenschappelijke technische specificaties of normen. Het ontbreken of slechts beperkt voorhanden zijn van gemeenschappelijke technische specificaties of normen heeft geleid tot grotere complexiteit, vertragingen en hogere kosten in de ontwikkelingsfase. Voor acties die een hogere mate van technologische paraatheid vereisen moet een akkoord over gemeenschappelijke technische specificaties een wezenlijke voorwaarde zijn voor het ontvangen van financiering uit hoofde van het programma. Haalbaarheidsstudies en acties ter ondersteuning van het opstellen van gemeenschappelijke technische specificaties of normen moeten eveneens in aanmerking komen voor financiering uit hoofde van het programma.

(14)

Om ervoor te zorgen dat bij de uitvoering van deze verordening de internationale verplichtingen van de Unie en haar lidstaten worden geëerbiedigd, mogen acties met betrekking tot producten of technologieën waarvan het gebruik, de ontwikkeling of de productie verboden zijn op grond van het internationaal recht, niet in aanmerking komen voor financiering uit hoofde van het programma. In dat verband moet de subsidiabiliteit van acties voor de ontwikkeling van nieuwe defensiegerelateerde producten of technologieën, zoals die welke specifiek zijn ontworpen om dodelijke aanvallen uit te voeren zonder menselijke controle over de besluiten inzake het gebruik ervan, ook onderworpen zijn aan ontwikkelingen in het internationaal recht.

(15)

Aangezien het programma ten doel heeft het concurrentievermogen en de efficiëntie van de defensie-industrie van de Unie te versterken, mogen alleen entiteiten die in de Unie zijn gevestigd en niet onder zeggenschap vaneen derde land of een entiteit uit een derde land staan, in beginsel voor financiering in aanmerking komen. Bovendien mogen de infrastructuur, faciliteiten, activa en middelen die begunstigden en onderaannemers gebruiken voor acties die uit hoofde van het programma worden gefinancierd, zich niet op het grondgebied van een derde land bevinden, om de bescherming van de wezenlijke veiligheids- en defensiebelangen van de Unie en de lidstaten te waarborgen.

(16)

In bepaalde omstandigheden moet het mogelijk zijn af te wijken van het beginsel dat begunstigden en onderaannemers die bij een actie betrokken zijn niet onder zeggenschap van een derde land of een entiteit uit een derde landstaan. Bijgevolg kunnen in de Unie gevestigde ondernemingen die onder zeggenschap van derde landen of entiteiten uit derde landen staan, voor financiering in aanmerking komen indien aan desbetreffende strikte voorwaarden is voldaan met betrekking tot de veiligheids- en defensiebelangen van de Unie en haar lidstaten, als vastgelegd in het kader van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid overeenkomstig titel V van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU), ook wat betreft het versterken van de Europese industriële en technologische defensiebasis. De deelname van dergelijke ondernemingen mag niet in strijd zijn met de doelstellingen van het programma. De begunstigden moeten alle relevante informatie over bij de actie te gebruiken infrastructuur, faciliteiten, activa en middelen verstrekken. Er moet tevens rekening worden gehouden met bezwaren van de lidstaten op het gebied van voorzieningszekerheid.

(17)

Voor samenwerking tussen begunstigden en onderaannemers die bij de actie betrokken zijn en ondernemingen die in een derde land gevestigd zijn of die onder zeggenschap staan van een derde land of van een entiteit uit een derde land, dienen eveneens de desbetreffende voorwaarden inzake de veiligheids- en defensiebelangen van de Unie en haar lidstaten te gelden. In dit verband mag een derde land of een entiteit uit een derde land niet zonder toestemming toegang hebben tot gerubriceerde informatie in verband met de uitvoering van de actie. Toegang tot gerubriceerde informatie is toegestaan overeenkomstig de betrokken beveiligingsvoorschriften die van toepassing zijn op gerubriceerde informatie van de Europese Unie en informatie die overeenkomstig de nationale veiligheidsrubricering is gerubriceerd.

(18)

Subsidiabele acties die worden ontwikkeld in het institutionele kader van de permanente gestructureerde samenwerking in de Unie zouden continu zorgen voor een betere samenwerking tussen ondernemingen in verschillende lidstaten en derhalve rechtstreeks bijdragen aan de doelstellingen van het programma. Die acties moeten dus in aanmerking komen voor een verhoogd financieringspercentage. Subsidiabele acties die worden ontwikkeld met een passende mate van deelname van midcaps en kmo's, in het bijzonder grensoverschrijdende kmo's, ondersteunen het openstellen van de toeleveringsketens en dragen bij aan de doelstellingen van het programma. Die acties moeten dus in aanmerking komen voor een verhoogd financieringspercentage, onder meer ter compensatie van het verhoogde risico en de verhoogde administratieve lasten.

(19)

Indien een consortium wenst deel te nemen aan een actie die in aanmerking komt voor financiering uit hoofde van het programma, en de financiële steun van de Unie in de vorm van een subsidie zal worden verleend, moet het consortium een van zijn leden benoemen als coördinator. De coördinator moet het voornaamste contactpunt voor de Commissie zijn.

(20)

De bevordering van innovatie en technologische ontwikkeling in de defensie-industrie van de Unie moet het mogelijk maken de vaardigheden en de knowhow van de defensie- industrie van de Unie te handhaven en te ontwikkelen, en moet bijdragen aan het versterken van haar technologische en industriële autonomie. In dat verband kan dit programma ook helpen bepalen op welke gebieden de Unie afhankelijk is van derde landen bij de ontwikkeling van defensieproducten en -technologieën. Een dergelijke bevordering van innovatie en technologische ontwikkeling moet tevens stroken met de veiligheids- en defensiebelangen van de Unie. Dienovereenkomstig moet de bijdrage die een actie levert aan die belangen en aan de vermogensprioriteiten op defensiegebied die door de lidstaten zijn overeengekomen in het kader van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid, een toekenningscriterium zijn voor financiering. Binnen de Unie zijn gemeenschappelijke vermogensprioriteiten op defensiegebied met name vastgesteld in het vermogensontwikkelingsplan. Andere Unieprocessen, zoals de gecoördineerde jaarlijkse evaluatie inzake defensie en de permanente gestructureerde samenwerking, zullen door middel van nauwere samenwerking bijdragen aan de uitvoering van relevante prioriteiten. Regionale en internationale prioriteiten, waaronder die in NAVO-context, kunnen in voorkomend geval eveneens in aanmerking komen, op voorwaarde dat zij de veiligheids- en defensiebelangen van de Unie dienen en de deelname van een lidstaat niet verhinderen, en dat er tevens rekening wordt gehouden met de noodzaak onnodig dubbel werk te voorkomen.

(21)

De lidstaten werken individueel en gezamenlijk aan de ontwikkeling, de productie en het operationeel gebruik van onbemande vlieg-, voer- en vaartuigen. Operationeel gebruik in deze context omvat het uitvoeren van aanvallen op militaire doelen. Onderzoek en ontwikkeling ten behoeve van de ontwikkeling van deze systemen, waaronder zowel militaire als civiele systemen, zijn met Uniemiddelen ondersteund. Volgens planning zal hiermee worden doorgegaan, mogelijkerwijs ook in het kader van het programma. Niets in deze verordening staat in de weg aan het legitieme gebruik van de defensieproducten of technologieën die in het kader van het programma zijn ontwikkeld.

(22)

Om ervoor te zorgen dat de gefinancierde acties levensvatbaar zijn, moet de toezegging door de lidstaten dat zij daadwerkelijk aan de financiering van de actie zullen bijdragen, schriftelijk worden vastgelegd, bijvoorbeeld door een intentieverklaring van de betrokken lidstaten.

(23)

Om ervoor te zorgen dat de gefinancierde acties de Europese defensie-industrie concurrerender en efficiënter maken, moeten die acties op middellange tot lange termijn marktgericht, vraaggestuurd en commercieel levensvatbaar zijn, ook met betrekking tot technologieën voor tweeërlei gebruik. Daarom moet bij de subsidiabiliteitscriteria in aanmerking worden genomen of de lidstaten het voornemen hebben het uiteindelijke defensieproduct aan te schaffen of de technologie gezamenlijk, en gecoördineerd, te gebruiken, en moet bij de toekenningscriteria in aanmerking worden genomen of de lidstaten zich er politiek of juridisch toe verplichten het uiteindelijke defensieproduct of -technologie gezamenlijk te gebruiken, te bezitten of te onderhouden.

(24)

Alle toekenningscriteria moeten in aanmerking worden genomen bij de evaluatie van acties die worden voorgesteld voor financiering uit hoofde van het programma. Aangezien deze toekenningscriteria niet eliminerend zijn, mag een voorgestelde actie die niet voldoet aan een of meer van die criteria, niet automatisch worden uitgesloten.

(25)

Wanneer een actie betrekking heeft op systeemprototyping, doorgaans de actie in de ontwikkelingsfase die de meeste kosten met zich meebrengt, mag de financiële steun van de Unie uit hoofde van het programma niet meer dan 20 % van de subsidiabele kosten van de actie bedragen. Voor andere acties in de ontwikkelingsfase moet het gehele bedrag aan subsidiabele kosten wel kunnen worden gedekt. In beide gevallen moeten subsidiabele kosten worden begrepen in de zin van artikel 126 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012.

(26)

Aangezien het programma een aanvulling dient te vormen op onderzoeksactiviteiten, met name op defensiegebied, moeten, ter wille van samenhang en administratieve vereenvoudiging, voor het programma zo veel mogelijk dezelfde regels gelden als voor de Voorbereidende actie inzake defensieonderzoek (Preparatory Action on Defence Research — „PADR”) en het Horizon 2020-kaderprogramma voor onderzoek en innovatie (2014-2020) („Horizon 2020”). Het is derhalve dienstig dat indirecte kosten kunnen worden vergoed tegen een vast percentage van 25 %, zoals het geval is in de PADR en Horizon 2020.

(27)

Aangezien steun van de Unie gericht is op het versterken van het concurrentievermogen van de defensiesector en alleen betrekking heeft op de specifieke ontwikkelingsfase, mag de Unie geen eigendomsrechten of intellectuele-eigendomsrechten verwerven voor de defensieproducten of -technologieën die voortkomen uit de gefinancierde acties. De toepasselijke regeling voor intellectuele-eigendomsrechten zal contractueel door de begunstigden worden overeengekomen. Geïnteresseerde lidstaten moeten tevens de mogelijkheid krijgen aan vervolgaanschaffing in samenwerkingsverband deel te nemen. Voorts mogen de resultaten van de uit hoofde van het programma gefinancierde acties niet onder zeggenschap staan van of onderworpen zijn aan beperkingen van een derde land of een entiteit uit een derde land.

(28)

De Commissie moet een tweejarig werkprogramma opstellen dat aansluit op de doelstellingen van het programma. Het werkprogramma moet een gedetailleerde omschrijving geven van de categorieën projecten die uit hoofde van het programma worden gefinancierd, met inbegrip van defensieproducten en -technologieën zoals op afstand bestuurde systemen, communicatie, plaatsbepaling, navigatie en timing per satelliet, autonome toegang tot de ruimte en permanente observatie van de aarde, energieduurzaamheid en cyber- en maritieme beveiliging, alsmede geavanceerde militaire vermogens op lucht-, land-, en maritiem gebied en daarmee verband houdende gebieden zoals een beter omgevingsbewustzijn, bescherming, mobiliteit, logistiek en medische ondersteuning en strategische hulpmiddelen.

(29)

Bij de oprichting van het werkprogramma moet de Commissie worden bijgestaan door een comité van lidstaten („comité”). De Commissie moet ernaar streven oplossingen te vinden die in het comité de ruimst mogelijke steun genieten. In dat verband kan het comité bijeenkomen in de samenstelling van nationale defensiedeskundigen, teneinde specifieke bijstand aan de Commissie te verstrekken. De lidstaten wijzen hun respectievelijke vertegenwoordigers in dat comité aan. De leden van het comité moeten in een vroeg stadium daadwerkelijk de gelegenheid krijgen om de ontwerpuitvoeringshandelingen te bestuderen en hun standpunt kenbaar te maken.

(30)

Aangezien kmo's in het Uniebeleid als cruciaal voor economische groei, innovatie, werkgelegenheid en sociale integratie in de Unie worden beschouwd en de gefinancierde acties normaal gezien grensoverschrijdende samenwerking zullen vereisen, is het belangrijk dat in het werkprogramma een open en transparante grensoverschrijdende toegang en deelname van kmo's tot uiting komt en mogelijk wordt gemaakt, en dat derhalve ten minste 10 % van het totale budget aan dergelijke acties word toegekend, opdat kmo's kunnen deelnemen aan de waardeketens van de acties. Een categorie projecten moet specifiek aan kmo's zijn gewijd.

(31)

Om te zorgen voor het welslagen van het programma, moet de Commissie ernaar streven een dialoog met een veelheid aan spelers in de Europese industrie, met inbegrip van kmo's en niet-traditionele leveranciers aan de defensiesector, gaande te houden.

(32)

Teneinde van de deskundigheid van het Europees Defensieagentschap (EDA) in de defensiesector te kunnen profiteren, moet het EDA worden uitgenodigd als waarnemer in het comité, overeenkomstig de bevoegdheden die eraan zijn toegekend bij het VEU. De Europese Dienst voor extern optreden moet ter ondersteuning eveneens voor deelname worden uitgenodigd.

(33)

Voor de selectie van de uit het programma te financieren acties moeten, als algemene regel, de Commissie of de in artikel 58, lid 1, onder c), van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 bedoelde entiteiten vergelijkende oproepen tot het indienen van voorstellen organiseren zoals bepaald in die verordening, en ervoor zorgen dat de administratieve procedures zo eenvoudig mogelijk zijn en zo weinig mogelijk extra uitgaven meebrengen. In bepaalde terdege gemotiveerde uitzonderlijke omstandigheden kan financiering door de Unie echter ook worden toegekend overeenkomstig artikel 190 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1268/2012 van de Commissie (7).

(34)

Na beoordeling van de voorstellen met behulp van onafhankelijke deskundigen wier veiligheidsreferenties door de lidstaten moeten worden gevalideerd, selecteert de Commissie de acties die financiering uit hoofde van het programma zullen ontvangen. De Commissie moet een databank van onafhankelijke deskundigen opzetten. De databank mag niet openbaar worden gemaakt. De onafhankelijke deskundigen moeten worden aangewezen op basis van hun vaardigheden, ervaring en kennis, rekening houdend met de taken die hun zullen worden toevertrouwd. Bij de aanwijzing van de onafhankelijke deskundigen moet de Commissie voor zover mogelijk passende maatregelen nemen voor een evenwichtige samenstelling van de deskundigengroepen en evaluatiepanels wat betreft de verscheidenheid aan vaardigheden, ervaring, kennis, geografische diversiteit en gender, rekening houdend met de toestand op het gebied van de actie. Er moet tevens worden gestreefd naar een passende rotatie van deskundigen en een goed evenwicht tussen de particuliere en de publieke sector. Teneinde eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend met betrekking tot de vaststelling en uitvoering van het werkprogramma en voor het toekennen van financiering aan geselecteerde acties. Deze bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (8). De lidstaten moeten worden ingelicht over de evaluatieresultaten en de vorderingen met de gefinancierde acties.

(35)

Voor de vaststelling van die uitvoeringshandelingen moet de onderzoeksprocedure worden gebruikt, waarbij rekening moet worden gehouden met de significante gevolgen van die handelingen voor de uitvoering van deze Verordening.

(36)

Aan het einde van het programma moet de Commissie een uitvoeringsverslag opstellen waarin zij de financiële activiteiten vanuit het oogpunt van hun resultaten van de financiële uitvoering en, zo mogelijk, hun effect onderzoekt. In het uitvoeringsverslag moet eveneens een analyse worden verricht van de grensoverschrijdende participatie van kmo's en midcaps aan acties in het kader van het programma alsmede van de participatie van kmo's en midcaps aan de mondiale waardeketen. In het verslag moet tevens informatie worden opgenomen over de herkomst van de begunstigden en over de verdeling van de gegenereerde intellectuele-eigendomsrechten.

(37)

De financiële belangen van de Unie moeten worden beschermd met evenredige maatregelen in de hele uitgavencyclus, onder meer op het gebied van preventie, opsporing en onderzoek van onregelmatigheden, terugvordering van verloren gegane, onverschuldigd betaalde of onjuist bestede financiële middelen, en waar nodig met administratieve en financiële sancties.

(38)

De Commissie en de lidstaten moeten het programma zo ruim mogelijk bevorderen teneinde de doeltreffendheid ervan te vergroten en aldus het concurrentievermogen van de defensie-industrie en de defensievermogens van de lidstaten te versterken.

(39)

Aangezien de doelstellingen van deze verordening niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, gezien de kosten en de ermee verbonden risico's, maar beter op het niveau van de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie maatregelen nemen overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(1)

Het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering (EFG) heeft tot doel steun te verlenen aan werknemers die werkloos zijn geworden en zelfstandigen die hun werkzaamheden hebben beëindigd als gevolg van uit de globalisering voortvloeiende grote structurele veranderingen in de wereldhandelspatronen, doordat de wereldwijde financiële en economische crisis aanhoudt, of door een nieuwe wereldwijde financiële en economische crisis, en hen te helpen om op de arbeidsmarkt terug te keren.

(2)

Conform artikel 12 van Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad (3) mag het EFG het jaarlijks maximumbedrag van 150 miljoen EUR (prijzen van 2011) niet overschrijden.

(3)

Op 23 oktober 2017 heeft Frankrijk een aanvraag ingediend om middelen uit het EFG ter beschikking te stellen voor ontslagen bij Air France in Frankrijk. Frankrijk heeft overeenkomstig artikel 8, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1309/2013 aanvullende gegevens ingediend. Die aanvraag voldoet aan de voorwaarden voor een financiële bijdrage uit het EFG overeenkomstig artikel 13 van Verordening (EU) nr. 1309/2013.

(4)

Er moeten dan ook middelen uit het EFG beschikbaar worden gesteld om een financiële bijdrage van 9 894 483 EUR te leveren in het kader van de door Frankrijk ingediende aanvraag.

(5)

Teneinde zo snel mogelijk middelen uit het EFG ter beschikking te stellen, moet dit besluit van toepassing zijn vanaf de datum waarop het wordt vastgesteld,