BESLUIT (EU) 2018/760 VAN DE RAAD

van 14 mei 2018

betreffende de sluiting van een Overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Noorwegen over aanvullende handelspreferenties voor landbouwproducten

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 207, lid 4, eerste alinea, in samenhang met artikel 218, lid 6, onder a) v),

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Gezien de goedkeuring door het Europees Parlement (1),

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

De Overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Noorwegen inzake aanvullende handelspreferenties voor landbouwproducten wordt hierbij namens de Unie goedgekeurd.

De tekst van de overeenkomst is aan dit besluit gehecht.

Artikel 2

De voorzitter van de Raad wijst de persoon (personen) aan die gemachtigd is (zijn) om namens de Unie de akte van goedkeuring waarin de overeenkomst voorziet, neer te leggen (3).

Artikel 3

Dit besluit treedt in werking op de datum waarop het wordt vastgesteld.

(1)  Goedkeuring van 17 april 2018 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad)

(2)  Besluit (EU) 2017/2182 van de Raad van 20 november 2017 betreffende de ondertekening, namens de Europese Unie, van een overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Noorwegen over aanvullende handelspreferenties voor landbouwproducten (PB L 309 van 24.11.2017, blz. 1).

(3)  De datum van inwerkingtreding van de overeenkomst zal door het secretariaat-generaal van de Raad in het Publicatieblad van de Europese Unie worden bekendgemaakt.

OVEREENKOMST

in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Noorwegen over aanvullende handelspreferenties voor landbouwproducten

A.   Brief van de Europese Unie

Excellentie,

Ik heb de eer te verwijzen naar de onderhandelingen tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Noorwegen („de partijen”) betreffende bilaterale handel in landbouwproducten, die op 5 april 2017 zijn afgesloten.

Op grond van artikel 19 van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte („de EER-overeenkomst”) is een nieuwe ronde handelsbesprekingen over landbouw tussen de Europese Commissie en de Noorse regering gehouden om de verdere geleidelijke liberalisering van de handel in landbouwproducten tussen de partijen te bevorderen door middel van preferentiële afspraken op basis van wederkerigheid en wederzijds voordeel. De onderhandelingen zijn ordelijk verlopen en er is terdege rekening gehouden met de ontwikkelingen van het landbouwbeleid en van de landbouwkundige omstandigheden van beide partijen, met inbegrip van de ontwikkelingen in de bilaterale handel met andere handelspartners en de daaraan verbonden voorwaarden.

Ik bevestig dat de onderhandelingen de volgende resultaten hebben opgeleverd:

Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de derde maand na de datum van neerlegging van de laatste akte van goedkeuring.

Ik verzoek u te willen bevestigen dat uw regering met het bovenstaande instemt.

Met de meeste hoogachting,

Съставено в Брюксел на

Hecho en Bruselas, el

V Bruselu dne

Udfærdiget i Bruxelles, den

Geschehen zu Brüssel am

Brüssel,

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις

Done at Brussels,

Fait à Bruxelles, le

Sastavljeno u Bruxellesu

Fatto a Bruxelles, addì

Briselē,

Priimta Briuselyje,

Kelt Brüsszelben,

Magħmul fi Brussell,

Gedaan te Brussel,

Sporządzono w Brukseli, dnia

Feito em Bruxelas,

Întocmit la Bruxelles,

V Bruseli

V Bruslju,

Tehty Brysselissä

Utfärdat i Bryssel den

Utferdiget i Brussel,

B.   Brief van het Koninkrijk Noorwegen

Excellentie,

Hierbij bevestig ik de ontvangst van uw brief van vandaag, welke als volgt luidt:

„Ik heb de eer te verwijzen naar de onderhandelingen tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Noorwegen („de partijen”) betreffende bilaterale handel in landbouwproducten, die op 5 april 2017 zijn afgesloten.

Op grond van artikel 19 van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte („de EER-overeenkomst”) is een nieuwe ronde handelsbesprekingen over landbouw tussen de Europese Commissie en de Noorse regering gehouden om de verdere geleidelijke liberalisering van de handel in landbouwproducten tussen de partijen te bevorderen door middel van preferentiële afspraken op basis van wederkerigheid en wederzijds voordeel. De onderhandelingen zijn ordelijk verlopen en er is terdege rekening gehouden met de ontwikkelingen van het landbouwbeleid en van de landbouwkundige omstandigheden van beide partijen, met inbegrip van de ontwikkelingen in de bilaterale handel met andere handelspartners en de daaraan verbonden voorwaarden.

Ik bevestig dat de onderhandelingen de volgende resultaten hebben opgeleverd:

Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de derde maand na de datum van neerlegging van de laatste akte van goedkeuring.”

Ik heb de eer u te bevestigen dat het Koninkrijk Noorwegen met de inhoud van deze brief instemt.

Met de meeste hoogachting,

Utferdiget i Brussel,

Съставено в Брюксел на

Hecho en Bruselas, el

V Bruselu dne

Udfærdiget i Bruxelles, den

Geschehen zu Brüssel am

Brüssel,

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις

Done at Brussels,

Fait à Bruxelles, le

Sastavljeno u Bruxellesu

Fatto a Bruxelles, addì

Briselē,

Priimta Briuselyje,

Kelt Brüsszelben,

Magħmul fi Brussell,

Gedaan te Brussel,

Sporządzono w Brukseli, dnia

Feito em Bruxelas,

Întocmit la Bruxelles,

V Bruseli

V Bruslju,

Tehty Brysselissä

Utfärdat i Bryssel den

(1)  Deze producten worden rechtenvrij ingevoerd. Niettemin behoudt Noorwegen zich het recht voor om een recht in te stellen als deze producten worden ingevoerd voor voederdoeleinden.

(1)  Van 1 januari tot en met 31 december, en, indien nodig, pro rata tijdens het eerste jaar van toepassing van de overeenkomst. Aanvullende contingenten worden toegevoegd aan bestaande contingenten in het kader van eerdere overeenkomsten tussen de EU en Noorwegen.

(2)  Van 1 december tot en met 31 december.

(3)  De opgegeven hoeveelheid is die voor de invoer van hammen met been. Voor de invoer van hammen zonder been geldt een omrekeningsfactor van 1,15.

(4)  Met uitzondering van de volgende planten: Argyranthemum frutescens, Chrysanthemum frutescens, Begonia x hiemalis, Begonia elatior, Campanula, Dendranthema x grandiflora, Chrysanthemum x morifolium, Euphorbia pulcherrima, Poinsettia pulcherrima, Hibiscus, Kalanchoe, Pelargonium, Primula en Saintpaulia.

(5)  De volgende planten zijn inbegrepen: Condiaeum, Croton, Dieffenbachia, Epipremnum, Scindapsus aureum, Hedera, Nephrolepis, Peperomia obtusifolia, Peperomia rotundifolia, Schefflera, Soleirolia en Helxine, ook indien ingevoerd als onderdeel van plantenarrangementen.

(6)  Eindgebruikerscriterium: verwerkende industrie.

(7)  Van 1 januari tot en met 31 december, en, indien nodig, pro rata tijdens het eerste jaar van toepassing van de overeenkomst. Aanvullende contingenten worden toegevoegd aan bestaande contingenten in het kader van eerdere overeenkomsten tussen de EU en Noorwegen.

GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) 2018/761 VAN DE COMMISSIE

van 16 februari 2018

tot vaststelling van gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor toezicht door nationale veiligheidsinstanties na de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat of een veiligheidsvergunning overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 1077/2012

(Voor de EER relevante tekst)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 inzake veiligheid op het spoor (1), en met name artikel 6, lid 6,

Gezien Aanbeveling ERA-REC-115-REC van het Spoorwegbureau van de Europese Unie inzake de herziening van de gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor conformiteitsbeoordeling en de gemeenschappelijke veiligheidsmethode voor toezicht, die op 9 maart 2017 bij de Commissie is ingediend,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Voorwerp

In deze verordening worden de in artikel 6, lid 1, onder c), van Richtlijn (EU) 2016/798 bedoelde gemeenschappelijke veiligheidsmethoden („GVM's”) vastgesteld voor het toezicht op het beheer van de veiligheid door nationale veiligheidsinstanties nadat de spoorwegondernemingen een uniek veiligheidscertificaat hebben gekregen en de infrastructuurbeheerders een veiligheidsvergunning hebben gekregen.

Artikel 2

Definities

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

a)   „veiligheidscertificeringsinstantie”: de instantie die bevoegd is voor de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat, hetzij het Bureau, hetzij een nationale veiligheidsinstantie;

b)   „resterend knelpunt”: een klein knelpunt dat is vastgesteld tijdens de beoordeling van een aanvraag voor een uniek veiligheidscertificaat of voor een veiligheidsvergunning, dat de afgifte van dat certificaat of die vergunning niet verhindert en dat kan worden uitgesteld naar later toezicht.

Artikel 3

Toezichtproces

1.   De nationale veiligheidsinstanties passen het in bijlage I uiteengezette toezichtproces toe.

2.   De nationale veiligheidsinstanties stellen interne regelingen of procedures vast voor het beheer van het toezichtproces.

3.   Met het oog op het toezicht aanvaarden de nationale veiligheidsinstanties de overeenkomstig de relevante wetgeving van de Unie afgegeven vergunningen, erkenningen of certificaten van producten of diensten die worden verleend door spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders of hun onderaannemers, partners of leveranciers als bewijs van het vermogen van de spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders om de in Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/762 van de Commissie (8) vastgestelde eisen na te komen.

Artikel 4

Toezichttechnieken

De nationale veiligheidsinstanties stellen passende technieken vast, zoals audits en inspecties, en bepalen de meest geschikte techniek wanneer zij hun toezichtactiviteiten plannen.

Artikel 5

Verbanden tussen toezicht en beoordeling

1.   De toezichthoudende nationale veiligheidsinstantie gebruikt en, voor zover relevant, deelt informatie over de prestaties van het veiligheidsbeheersysteem die tijdens haar toezichtactiviteiten is verzameld met het oog op de vernieuwing of actualisering van unieke veiligheidscertificaten of veiligheidsvergunningen.

2.   In gevallen waarin de in lid 1 vermelde nationale veiligheidsinstantie niet verantwoordelijk is voor de afgifte van het uniek veiligheidscertificaat of de veiligheidsvergunning, pleegt zij, op verzoek, onmiddellijk overleg met het Bureau dat optreedt als veiligheidscertificeringsinstantie, of de relevante nationale veiligheidsinstantie, in het geval van grensoverschrijdende infrastructuur, na ontvangst van een aanvraag om vernieuwing of verlenging of actualisering.

Op basis van het resultaat van het in punt 1 vermelde overleg brengt de nationale veiligheidsinstantie de informatie in kaart die relevant is om te beoordelen of het veiligheidsbeheersysteem van de spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder effectief werkt; dit omvat minstens:

Artikel 6

Deskundigheid van het personeel dat betrokken is bij toezicht

1.   De nationale veiligheidsinstanties zien erop toe dat het personeel dat betrokken is bij toezicht, over de volgende competenties beschikt.

2.   In het geval van teamwerk mogen de vaardigheden worden gespreid onder de leden van het team.

3.   Om de correcte toepassing van lid 1 te garanderen, zetten de nationale veiligheidsinstanties een veiligheidsbeheersysteem op dat het volgende omvat:

Artikel 7

Besluitvormingscriteria

1.   De nationale veiligheidsinstantie bepaalt en publiceert besluitvormingscriteria over de wijze waarop zij nagaat of een spoorwegonderneming of een infrastructuurbeheerder het veiligheidsbeheersysteem correct toepast, en of het veiligheidsbeheersysteem doeltreffend is voor het beheersen van de veiligheidsrisico's die verbonden zijn aan de activiteiten van de spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder.

Deze criteria omvatten informatie over de wijze waarop de nationale veiligheidsinstantie omgaat met geconstateerde gevallen van niet-naleving in het veiligheidsbeheersysteem van de spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder.

2.   De nationale veiligheidsinstantie zorgt voor de vaststelling en publicatie van een procedure waarin in detail is uiteengezet hoe spoorwegondernemingen, infrastructuurbeheerders en andere belanghebbende partijen een klacht kunnen indienen tegen besluiten die tijdens toezichtactiviteiten zijn genomen.

Artikel 8

Coördinatie tussen nationale veiligheidsinstanties en samenwerking met andere instanties of organen

1.   Nationale veiligheidsinstanties die betrokken zijn bij het toezicht op een infrastructuurbeheerder met grensoverschrijdende infrastructuur of een spoorwegonderneming die in meer dan één lidstaat actief is, coördineren hun aanpak van het toezicht overeenkomstig artikel 17, leden 7 en 9, van Richtlijn (EU) 2016/798.

Na de afgifte van de veiligheidsvergunning of het unieke veiligheidscertificaat beslissen de nationale veiligheidsinstanties onverwijld welke onder hen een leidende rol zal vervullen bij de coördinatie van het toezicht op de correcte toepassing en effectiviteit van het veiligheidsbeheersysteem, onverminderd de verplichtingen van de nationale veiligheidsinstanties uit hoofde van artikel 16, lid 2, onder d) en j), en artikel 17 van Richtlijn (EU) 2016/798.

2.   Met het oog op de toepassing van lid 1 ontwikkelen de nationale veiligheidsinstanties regelingen op basis van het in bijlage II uiteengezette kader voor gecoördineerd en gezamenlijk toezicht.

3.   De nationale veiligheidsinstanties treffen ook samenwerkingsregelingen met de nationale onderzoeksorganen, instanties voor de certificering van met onderhoud belaste entiteiten en andere bevoegde instanties of organen.

Artikel 9

Intrekking

Verordening (EU) nr. 1077/2012 wordt ingetrokken met ingang van 16 juni 2019.

Artikel 10

Inwerkingtreding en toepassing

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Ze is van toepassing met ingang van 16 juni 2019. Artikel 5, lid 2, en artikel 8, leden 1 en 2, zijn echter van toepassing met ingang van 16 juni 2020 in de lidstaten die het Bureau en de Commissie overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/798 hebben meegedeeld dat zij de termijn voor de omzetting van de richtlijn hebben verlengd.

(1)  PB L 138 van 26.5.2016, blz. 102.

(2)  Uitvoeringsbesluit van de Commissie van 1 september 2016 inzake een opdracht aan het Spoorwegbureau van de Europese Unie om de gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor conformiteitsbeoordeling en de gemeenschappelijke veiligheidsmethode voor toezicht te herzien, en tot intrekking van Besluit C(2014) 1649 final (C(2016) 5504 final).

(3)  Verordening (EU) nr. 1158/2010 van de Commissie van 9 december 2010 betreffende een gemeenschappelijke veiligheidsmethode ter beoordeling van de conformiteit met de vereisten voor de verkrijging van veiligheidscertificaten voor spoorwegen (PB L 326 van 10.12.2010, blz. 11).

(4)  Verordening (EU) nr. 1169/2010 van de Commissie van 10 december 2010 betreffende een gemeenschappelijke veiligheidsmethode ter beoordeling van de conformiteit met de vereisten voor de verkrijging van veiligheidscertificaten voor spoorwegen (PB L 327 van 11.12.2010, blz. 13).

(5)  Verordening (EU) nr. 1077/2012 van de Commissie van 16 november 2012 betreffende een gemeenschappelijke veiligheidsmethode voor het toezicht door de nationale veiligheidsinstanties na de afgifte van een veiligheidscertificaat of veiligheidsvergunning (PB L 320 van 17.11.2012, blz. 3).

(6)  Richtlijn 2012/34/EU van het Europees Parlement en de Raad van 21 november 2012 tot instelling van één Europese spoorwegruimte (PB L 343 van 14.12.2012, blz. 32).

(7)  Richtlijn 2004/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake de veiligheid op de communautaire spoorwegen en tot wijziging van Richtlijn 95/18/EG van de Raad betreffende de verlening van vergunningen aan spoorwegondernemingen, en van Richtlijn 2001/14/EG van de Raad inzake de toewijzing van spoorweginfrastructuurcapaciteit en de heffing van rechten voor het gebruik van spoorweginfrastructuur alsmede inzake veiligheidscertificering (spoorwegveiligheidsrichtlijn) (PB L 164 van 30.4.2004, blz. 44).

(8)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/762 van de Commissie van 8 maart 2018 tot vaststelling van gemeenschappelijke veiligheidsmethoden inzake de eisen voor veiligheidsbeheersystemen overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EU) nr. 1158/2010 en (EU) nr. 1169/2010 (zie bladzijde 26 van dit Publicatieblad).

BIJLAGE I

Het in artikel 3 bedoelde toezichtproces

1.   ALGEMEEN

De nationale veiligheidsinstantie ontwikkelt een gestructureerd en auditeerbaar proces voor de volledige activiteit, rekening houdend met de onderstaande elementen. Dit garandeert dat het toezichtproces iteratief verloopt en rekening houdt met de behoefte aan voortdurende verbetering, zoals aangegeven in de figuur in het aanhangsel.

2.   OPMAAK VAN DE TOEZICHTSTRATEGIE EN -PLANNEN

De nationale veiligheidsinstantie:

a)

verzamelt en analyseert gegevens/informatie uit diverse bronnen voor de opmaak van de strategie en het plan of de plannen. Mogelijke bronnen zijn tijdens de beoordeling van veiligheidsbeheersystemen verzamelde informatie, de resultaten van toezichtactiviteiten uit het verleden, informatie uit vergunningen voor subsystemen of voertuigen, ongevallenverslagen/aanbevelingen van de nationale onderzoeksorganen, andere ongevallen-/incidentrapporten of -gegevens, bij de nationale veiligheidsinstantie ingediende jaarverslagen van spoorwegondernemingen of infrastructuurbeheerders, jaarlijkse onderhoudsverslagen van de met onderhoud belaste entiteiten, klachten van het publiek en andere relevante bronnen;

b)	identificeert in de toezichtstrategie risicogebieden voor gerichte toezichtactiviteiten, met inbegrip van risico's die voortvloeien uit de integratie en het beheer van menselijke en organisatorische factoren, voor zover relevant;

c)	stelt een toezichtplan of -plannen op waarin wordt uiteengezet hoe zij de toezichtstrategie gedurende de levenscyclus van geldige unieke veiligheidscertificaten en veiligheidsvergunningen zal toepassen;

d)	stelt op basis van de geïdentificeerde risicogebieden een raming op van de middelen die nodig zijn voor de uitvoering van het plan of de plannen;

e)	wijst de middelen voor de uitvoering van het plan of de plannen toe;

f)	pakt in de toezichtstrategie en -plan(nen) alle punten aan die verband houden met grensoverschrijdende activiteiten of infrastructuur via coördinatie met andere nationale veiligheidsinstanties.

3.   BEKENDMAKING VAN DE TOEZICHTSTRATEGIE EN -PLANNEN

De nationale veiligheidsinstantie:

a)	maakt de algemene doelstellingen van haar toezichtstrategie bekend en verstrekt de algemene toelichting van het plan of de plannen aan de betrokken spoorwegondernemingen of infrastructuurbeheerders en, indien nodig, aan een bredere groep belanghebbenden;

b)	geeft uitleg aan de betrokken spoorwegondernemingen of infrastructuurbeheerders over de manier waarop het toezichtplan of de toezichtplannen zullen worden uitgevoerd.

4.   UITVOERING VAN DE TOEZICHTACTIVITEITEN

De nationale veiligheidsinstantie:

a)	voert het plan of de plannen uit;

b)	neemt passende maatregelen wanneer een spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder haar/zijn wettelijke verplichtingen niet nakomt, zoals het geven van dringende veiligheidswaarschuwingen en, indien nodig, het opleggen van tijdelijke veiligheidsmaatregelen;

c)	evalueert hoe adequaat een spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder een actieplan of actieplannen heeft ontwikkeld en uitgevoerd om een geval van niet-naleving of een resterend knelpunt binnen een vastgestelde termijn weg te werken;

d)	documenteert de resultaten van haar toezichtactiviteiten.

5.   RESULTATEN VAN DE TOEZICHTACTIVITEITEN

De nationale veiligheidsinstantie:

a)	deelt de resultaten van haar toezichtactiviteiten met de betrokken spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder, waaronder de gevallen van niet-naleving door de spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder en de goede praktijken die de verbetering van de veiligheid ondersteunen;

b)	heeft een overzicht van de veiligheidsprestaties van elke individuele spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder die in de lidstaat actief is;

c)	publiceert haar standpunt over de algemene veiligheidsprestaties in de lidstaat en stelt de belanghebbenden daarvan in kennis;

d)	publiceert haar standpunt over de effectiviteit van de veiligheidsregelgeving in de lidstaat en stelt de belanghebbenden daarvan in kennis;

e)

gebruikt en, voor zover relevant, deelt informatie over de prestaties van het veiligheidsbeheersysteem die werd verzameld tijdens het toezicht op spoorwegondernemingen of infrastructuurbeheerders, alvorens de aanvraag om hernieuwing of bijwerking van het uniek veiligheidscertificaat of de veiligheidsvergunning te beoordelen, waarbij het Bureau optreedt als veiligheidscertificeringsinstantie of, in het geval van grensoverschrijdende infrastructuur, die taak wordt vervuld door de relevante nationale veiligheidsinstantie;

f)

neemt, indien nodig, handhavingsmaatregelen, gaat na of er redenen zijn om het uniek veiligheidscertificaat of de veiligheidsvergunning te beperken of in te trekken en, in gevallen waarin zij niet verantwoordelijk is voor de afgifte van het uniek veiligheidscertificaat of de veiligheidsvergunning, informeert zij de bevoegde autoriteit.

6.   EVALUATIE VAN DE TOEZICHTACTIVITEITEN

Op basis van informatie die is verzameld en de ervaring die is opgedaan tijdens toezichtactiviteiten en de veiligheidsprestaties op zowel individueel als lidstaatniveau, zal de nationale veiligheidsinstantie regelmatig:

a)

een evaluatie van de toezichtstrategie en het toezichtplan of de toezichtplannen uitvoeren om na te gaan of de oorspronkelijk gedefinieerde risicogebieden, het gebruik van gegevens/informatie uit diverse bronnen, de toezichtresultaten en de toewijzing van middelen adequaat zijn, en zal zij, indien nodig, de prioriteiten wijzigen;

b)	het plan of de plannen indien nodig herzien en nagaan wat de impact is van de wijzigingen op de toezichtstrategie;

c)	indien nodig haar visie en voorstellen meedelen aan de lidstaat teneinde tekortkomingen in de veiligheidsregelgeving weg te werken.

Aanhangsel

Neen

Alegemene doelstellingen van de toezicht- strategie, alegemene uitleg van de toezicht-plannen en de wijze waarop deze zullen worden uitgevoerd

Maatregelen nodig?

Evalueer de veiligheidsprestaties

Verzamelde relevante informative over de prestaties van het veiligheidsbe-heersysteem

De toezichtstrategie en -plannen opstellen en de toezichtactiviteiten coördineren met andere nationale veiligheidsinstanties

Onderzoeks-verslagen

Informatie verzameld tijdens veiligheidsbeoor-deling

Resultaten van het toezicht

Stel actieplan op en voer het uit

Alegemene veiligheidsprestaties in de lidstaat

Effectiviteit van het regelgevingskader voor veiligheid

Neen

Ja

Alle andere relevante informatie

Jaarlijkse veiligheids-verslagen van spoorwegonder-nemingen en infrastructuur- beheerders

Resultaten van eerder toezicht

Gegevens over het ongeval/incident

Neem passende maatregelen

Beoordeel de relevantie en effectiviteit van de actieplannen

Documenteer de resultaten vad the toezicht

Handhaving, bevordering en/of ontwikkeling van het refelfevings-kader vor veiligheid

Ja

Niet-naleving?

Het (de) plan(nen) uitvoeren

De toezichtactiviteiten evalueren

Risicogebieden indentificeren

Indormatie verzamelen en analyseren

Spoorwegonderneming of infrastructuurbeheerder

Toezichthoudende nationale veiligheidsinstantie

Het Bureau if de relevante nationale veiligheidsinstantie

GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) 2018/762 VAN DE COMMISSIE

van 8 maart 2018

tot vaststelling van gemeenschappelijke veiligheidsmethoden inzake de eisen voor veiligheidsbeheersystemen overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EU) nr. 1158/2010 en (EU) nr. 1169/2010

(Voor de EER relevante tekst)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 inzake veiligheid op het spoor (1), en met name artikel 6, lid 6,

Gezien Aanbeveling ERA-REC-115-REC van het Spoorwegbureau van de Europese Unie betreffende de herziening van de gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor conformiteitsbeoordelingen en de gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor toezicht, bij de Commissie ingediend op 9 maart 2017,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Onderwerp en toepassingsgebied

1.   Bij deze verordening worden gemeenschappelijke veiligheidsmethoden (GVM's) vastgesteld inzake de eisen voor veiligheidsbeheersystemen van spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders, als bedoeld in artikel 6, lid 1, onder f), van Richtlijn (EU) 2016/798.

2.   Deze verordening is van toepassing op unieke veiligheidscertificaten en veiligheidsvergunningen die worden afgegeven overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798.

Artikel 2

Definitie

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder „veiligheidscertificeringsinstantie” de instantie die verantwoordelijk is voor de afgifte van unieke veiligheidscertificaten, hetzij het Bureau, hetzij een nationale veiligheidsinstantie.

Artikel 3

Eisen inzake het veiligheidsbeheersysteem van spoorwegondernemingen

Spoorwegondernemingen zetten hun veiligheidsbeheersystemen op overeenkomstig de voorschriften in bijlage I.

Deze eisen aan het veiligheidsbeheersysteem zijn van toepassing op de veiligheidscertificaten als bedoeld in artikel 10 van Richtlijn (EU) 2016/798 met het oog op de beoordeling van aanvragen en met het oog op het toezicht.

Artikel 4

Eisen inzake het veiligheidsbeheersysteem van infrastructuurbeheerders

Infrastructuurbeheerders zetten hun veiligheidsbeheersystemen op overeenkomstig de voorschriften in bijlage II.

Deze eisen aan het veiligheidsbeheersysteem zijn van toepassing op de veiligheidsvergunningen als bedoeld in artikel 12 van Richtlijn (EU) 2016/798 met het oog op de beoordeling van aanvragen en met het oog op toezicht.

Artikel 5

Intrekking

De Verordeningen (EU) nr. 1158/2010 en (EU) nr. 1169/2010 worden met ingang van 16 juni 2025 ingetrokken.

Artikel 6

Inwerkingtreding en toepassing

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 16 juni 2019 in de lidstaten die bij het Bureau geen kennisgeving hebben ingediend overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/798. Zij is van toepassing in alle lidstaten met ingang van 16 juni 2020.

(1)  PB L 138 van 26.5.2016, blz. 102.

(2)  Uitvoeringsbesluit van de Commissie van 1 september 2016 betreffende een mandaat voor het Spoorwegbureau van de Europese Unie tot herziening van de gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor conformiteitsbeoordelingen en de gemeenschappelijke veiligheidsmethode voor toezicht en tot intrekking van Besluit C(2014) 1649 final (C(2016) 5504 final).

(3)  Verordening (EU) nr. 1158/2010 van de Commissie van 9 december 2010 betreffende een gemeenschappelijke veiligheidsmethode ter beoordeling van de conformiteit met de vereisten voor de verkrijging van veiligheidscertificaten voor spoorwegen (PB L 326 van 10.12.2010, blz. 11).

(4)  Verordening (EU) nr. 1169/2010 van de Commissie van 10 december 2010 betreffende een gemeenschappelijke veiligheidsmethode ter beoordeling van de conformiteit met de vereisten voor de verkrijging van veiligheidscertificaten voor spoorwegen (PB L 327 van 11.12.2010, blz. 13).

(5)  Verordening (EU) nr. 1077/2012 van de Commissie van 16 november 2012 betreffende een gemeenschappelijke veiligheidsmethode voor het toezicht door de nationale veiligheidsinstanties na de afgifte van een veiligheidscertificaat of veiligheidsvergunning (PB L 320 van 17.11.2012, blz. 3).

(6)  ISO/IEC-richtsnoeren, deel 1, geconsolideerd, deel 1, supplement 2016, bijlage SL in aanhangsel 2.

(7)  Richtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevordering van de verbetering van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk (PB L 183 van 29.6.1989, blz. 1).

(8)  Richtlijn 2008/68/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 september 2008 betreffende het vervoer van gevaarlijke goederen over land (PB L 260 van 30.9.2008, blz. 13).

(9)  Richtlijn 2004/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake de veiligheid op de communautaire spoorwegen en tot wijziging van Richtlijn 95/18/EG van de Raad betreffende de verlening van vergunningen aan spoorwegondernemingen, en van Richtlijn 2001/14/EG van de Raad inzake de toewijzing van spoorweginfrastructuurcapaciteit en de heffing van rechten voor het gebruik van spoorweginfrastructuur alsmede inzake veiligheidscertificering (spoorwegveiligheidsrichtlijn) (PB L 164 van 30.4.2004, blz. 44).

UITVOERINGSVERORDENING (EU) 2018/763 VAN DE COMMISSIE

van 9 april 2018

tot vaststelling van praktische regelingen voor de afgifte van unieke veiligheidscertificaten aan spoorwegondernemingen overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 653/2007 van de Commissie

(Voor de EER relevante tekst)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 inzake veiligheid op het spoor (1), en met name artikel 10, lid 10,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Onderwerp en toepassingsgebied

Deze verordening voorziet in de praktische regelingen die spoorwegondernemingen dienen toe te passen bij het indienen van aanvragen voor unieke veiligheidscertificaten of bij de vernieuwing of actualisering van dergelijke certificaten via het in artikel 12 van Verordening (EU) 2016/796 van het Europees Parlement en de Raad (4) bedoelde loket („éénloketsysteem”).

Voorts worden de praktische regelingen vastgesteld die veiligheidscertificeringsinstanties dienen toe te passen bij de beoordeling van aanvragen voor unieke veiligheidscertificaten, of voor de vernieuwing of actualisering van dergelijke certificaten, alsmede voor de coördinatie met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties.

Artikel 2

Definities

In deze verordening wordt verstaan onder:

1.   „veiligheidscertificeringsinstantie”: de instantie die verantwoordelijk is voor de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat, hetzij het Bureau, hetzij een nationale veiligheidsinstantie;

2.   „datum van ontvangst van de aanvraag”:

3.   „vooroverleg”: een procedurele fase vóór de indiening van een aanvraag, waarin aanvragers de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties om aanvullende informatie kunnen vragen over de volgende stappen van het veiligheidsbeoordelingsproces.

4.   „resterend knelpunt”: een klein knelpunt dat is vastgesteld tijdens de beoordeling van een aanvraag voor een uniek veiligheidscertificaat, dat de afgifte van dat certificaat niet verhindert en kan worden uitgesteld voor latere beoordeling;

5.   „relevante datum”: 16 juni 2019, behalve voor lidstaten die overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/798 aan het Bureau en de Commissie hebben meegedeeld dat zij de omzettingstermijn van die richtlijn hebben verlengd; in dat geval is de relevante datum 16 juni 2020.

Artikel 3

Verantwoordelijkheden van het Bureau en de nationale veiligheidsinstanties

1.   Naast de afgifte van unieke veiligheidscertificaten wordt de veiligheidscertificeringsinstantie verantwoordelijk voor de volgende taken:

2.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties stemmen in met een verzoek tot vooroverleg door de aanvrager en verstrekken alle door de aanvrager in het kader van dat vooroverleg gevraagde verduidelijkingen.

3.   Met het oog op de afgifte van unieke veiligheidscertificaten verzamelen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, ieder voor hun eigen deel, de volgende informatie:

4.   Wanneer het Bureau als veiligheidscertificeringsinstantie optreedt, neemt het de in lid 3, onder b), bedoelde informatie op in het eindresultaat van de beoordeling.

5.   Het Bureau ziet toe op de vervaldatum van alle geldige unieke veiligheidscertificaten waarvan het exploitatiegebied meer dan één lidstaat bestrijkt, en deelt die informatie met de bevoegde nationale veiligheidsinstanties.

6.   De nationale veiligheidsinstanties delen met het Bureau en met de andere bij het beoogde exploitatiegebied betrokken nationale veiligheidsinstanties alle relevante informatie die een impact op het veiligheidsbeoordelingsproces zou kunnen hebben.

7.   In alle officiële talen van de Unie wordt door het Bureau een gratis handleiding voor het aanvragen van veiligheidscertificaten, waarin de bij deze verordening vastgestelde eisen worden beschreven en toegelicht, gepubliceerd en bijgehouden. Die handleiding bevat modellen die door het Bureau in samenwerking met de nationale veiligheidsinstanties zijn ontwikkeld.

8.   Een gratis handleiding met een beschrijving van en de nodige toelichting bij de voor het beoogde exploitatiegebied geldende nationale regels en de toepasselijke nationale procedureregels wordt door de nationale veiligheidsinstanties gepubliceerd en bijgehouden.

9.   Het Bureau en de nationale veiligheidsinstantie stellen interne regelingen of procedures vast voor het beheer van het veiligheidsbeoordelingsproces. In die regelingen en procedures wordt rekening gehouden met de overeenkomsten als bedoeld in artikel 11 van Richtlijn (EU) 2016/798.

10.   Elk uniek veiligheidscertificaat krijgt een uniek Europees identificatienummer (EIN). Het Bureau bepaalt de structuur en inhoud van de EIN's en maakt die bekend op zijn website.

11.   Wanneer de aanvrager in zijn aanvraag aangeeft dat hij van plan is stations in aangrenzende lidstaten met soortgelijke netwerkkenmerken en soortgelijke exploitatievoorschriften te bedienen, en wanneer deze stations zich dicht bij de grens bevinden, is het unieke veiligheidscertificaat, na raadpleging van de nationale veiligheidsinstanties van de aangrenzende lidstaten door de veiligheidscertificeringsinstantie, ook geldig tot deze stations zonder dat daarvoor een uitbreiding van het exploitatiegebied moet worden aangevraagd. Alvorens het unieke veiligheidscertificaat af te geven, bevestigen de nationale veiligheidsinstanties van de betrokken lidstaten aan de veiligheidscertificeringsinstantie dat de relevante aangemelde nationale voorschriften en de verplichtingen met betrekking tot de relevante grensoverschrijdende overeenkomsten zijn vervuld.

12.   Met het oog op de beoordeling van aanvragen aanvaardt de veiligheidscertificeringsinstantie de door spoorwegondernemingen of hun onderaannemers, partners of leveranciers overgelegde en overeenkomstig de EU-wetgeving afgegeven vergunningen, erkenningen of certificaten van producten of diensten als bewijs van het vermogen van de spoorwegondernemingen om de in Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/762 van de Commissie (5) vastgestelde eisen na te komen.

Artikel 4

Verantwoordelijkheden van de aanvragers

1.   Onverminderd de op grond van artikel 6 toegestane beoordelingstermijn moet de aanvrager zijn aanvraag voor een uniek veiligheidscertificaat, of de actualisering of vernieuwing van een dergelijk certificaat, via het éénloketsysteem indienen binnen de volgende data, naargelang het geval:

2.   Bij het indienen van een aanvraag voor een nieuw uniek veiligheidscertificaat verstrekt de aanvrager de in bijlage I genoemde informatie.

3.   Bij het indienen van een aanvraag voor de actualisering of vernieuwing van een uniek veiligheidscertificaat verstrekt de aanvrager de in bijlage I genoemde informatie en beschrijft hij de wijzigingen die na de afgifte van het huidige certificaat hebben plaatsgevonden.

Indien belangrijke gevallen van niet-naleving, die de veiligheidsprestaties kunnen beïnvloeden of die tot ernstige veiligheidsrisico's kunnen leiden, of andere punten van bezorgdheid worden vastgesteld tijdens toezichtactiviteiten sinds de vorige beoordeling, beslissen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties of het volledige aanvraagdossier opnieuw moet worden beoordeeld.

4.   De keuze voor een veiligheidscertificeringsinstantie door de aanvrager is bindend tot het veiligheidsbeoordelingsproces is voltooid of beëindigd.

5.   Wanneer de aanvrager vooroverleg vraagt, verstrekt hij de in de punten 1 tot en met 6 van bijlage I genoemde informatie via het éénloketsysteem.

6.   Wanneer het ingediende dossier kopieën bevat van documenten die door andere entiteiten dan de veiligheidscertificeringsinstantie zijn afgegeven, bewaart de aanvrager de originelen tot ten minste vijf jaar na de vervaldatum van het unieke veiligheidscertificaat. In het geval van een vernieuwing of actualisering bewaart de aanvrager de originelen van documenten die voor die aanvraag zijn ingediend en zijn afgegeven door andere entiteiten van de veiligheidscertificeringsinstantie, gedurende ten minste vijf jaar na de vervaldatum van het vernieuwde of geactualiseerde unieke veiligheidscertificaat. De aanvrager stelt de originele documenten op hun verzoek ter beschikking aan het Bureau of de nationale veiligheidsinstanties.

Artikel 5

Taal

1.   Wanneer het Bureau als veiligheidscertificeringsinstantie optreedt, wordt de aanvraag ingediend in de volgende taal:

2.   Alle beslissingen betreffende de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat door het Bureau, met inbegrip van de motivering voor de beslissing in het eindresultaat van de beoordeling en, indien van toepassing, het unieke veiligheidscertificaat, worden meegedeeld in de taal als bedoeld in lid 1, onder a).

Artikel 6

Verloop van de procedure en termijnen

1.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties passen het in bijlage II uiteengezette proces toe.

2.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties beoordelen, elk voor het eigen deel, of het aanvraagdossier alle in bijlage I genoemde bewijsstukken bevat. De veiligheidscertificeringsinstantie deelt de aanvrager onverwijld, en uiterlijk één maand na de datum van ontvangst van de aanvraag, mee of de aanvraag volledig is.

3.   De beslissing betreffende de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat wordt genomen uiterlijk vier maanden na de datum waarop de aanvrager ervan in kennis wordt gesteld dat de aanvraag volledig is, met inachtneming van leden 5 tot en met 7.

4.   Indien de aanvrager ervan in kennis wordt gesteld dat zijn dossier niet volledig is, vraagt de veiligheidscertificeringsinstantie, in overleg met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, onmiddellijk de vereiste aanvullende informatie, met vermelding van de motivering en de termijn waarbinnen de aanvrager die informatie dient te verstrekken.

Zodra de aanvrager ervan in kennis wordt gesteld dat het ingediende dossier niet volledig is, wordt in overleg met de aanvrager een termijn vastgesteld voor het indienen van aanvullende informatie; die termijn moet redelijk zijn en in verhouding staan tot de moeilijkheid om de gevraagde informatie te verstrekken. Indien de aanvrager de gevraagde informatie niet binnen de overeengekomen termijn verstrekt, kan de veiligheidscertificeringsinstantie de indieningstermijn verlengen of de aanvrager ervan in kennis stellen dat zijn aanvraag wordt afgewezen.

De beslissing betreffende de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat wordt genomen uiterlijk vier maanden na de datum waarop de gevraagde aanvullende informatie door de aanvrager is ingediend.

5.   Zelfs wanneer het aanvraagdossier volledig is, kan het Bureau of een voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstantie te allen tijde om aanvullende informatie verzoeken alvorens een beslissing te nemen en een redelijke termijn vaststellen waarbinnen die informatie moet worden ingediend. Een dergelijk verzoek verlengt de in lid 3 van dit artikel vastgestelde termijn onder de voorwaarden die zijn vastgesteld in bijlage II.

6.   De in lid 3 van dit artikel vastgestelde termijn kan door het Bureau worden verlengd voor de volgende perioden als bedoeld in artikel 10, lid 7, van Richtlijn (EU) 2016/798:

7.   De termijn kan ook worden verlengd gedurende de tijd die de aanvrager nodig heeft om een bezoek of inspectie ter plaatse of een audit van zijn organisatie te regelen.

8.   Het unieke veiligheidscertificaat bevat de in bijlage III genoemde informatie.

Artikel 7

Communicatie

1.   De veiligheidscertificeringsinstantie, de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties en de aanvrager communiceren over alle in artikel 12 bedoelde knelpunten via het éénloketsysteem.

2.   De status van alle fasen van het veiligheidsbeoordelingsproces, de resultaten van de beoordeling en de beslissing over de aanvraag worden via het éénloketsysteem meegedeeld aan de aanvrager.

3.   Zonder afbreuk te doen aan lid 1 worden in de handleidingen van het Bureau en de nationale veiligheidsinstanties regelingen getroffen voor hun onderlinge communicatie en de communicatie met de aanvrager.

4.   Het éénloketsysteem bevestigt de ontvangst van de aanvraag voor een uniek veiligheidscertificaat.

Artikel 8

Geldigheidstermijn van unieke veiligheidscertificaten

Unieke veiligheidscertificaten gelden voor een termijn van vijf jaar.

Indien evenwel een kortere termijn noodzakelijk is om de risico's voor de veiligheid van de spoorwegexploitatie effectief te beheersen, kan de veiligheidscertificeringsinstantie, in overleg met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, een uniek veiligheidscertificaat afgeven met een geldigheidsduur van minder dan vijf jaar. In dit geval vermeldt de veiligheidscertificeringsinstantie de redenen voor haar beslissing in het resultaat van haar overeenkomstig artikel 9 geregistreerde beoordeling.

Artikel 9

Informatiebeheer

De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties registreren alle relevante informatie en de resultaten van de in artikel 3, lid 3, bedoelde beoordeling in het éénloketsysteem. Het Bureau registreert ook het eindresultaat van de beoordeling als bedoeld in artikel 3, lid 4, in het éénloketsysteem.

Indien de nationale veiligheidsinstanties voor het beheer van bij hen ingediende aanvragen een informatiebeheersysteem gebruiken, verstrekken zij alle relevante informatie via het éénloketsysteem.

Artikel 10

Regelingen voor bezoeken en inspecties ter plaatse bij spoorwegondernemingen en audits

1.   Wanneer bezoeken en inspecties ter plaatse bij aanvragers of audits, als bedoeld in artikel 10, lid 5, van Richtlijn (EU) 2016/798 worden uitgevoerd, worden de doelstellingen en het toepassingsgebied van deze bezoeken en inspecties ter plaatse bij aanvragers of audits en de rol die wordt toegewezen aan elke instantie, gecoördineerd tussen het Bureau en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties.

2.   Wanneer bezoeken en inspecties ter plaatse bij aanvragers of audits worden uitgevoerd, als bedoeld in artikel 10, leden 5 en 8, van Richtlijn (EU) 2016/798, stelt de instantie die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van het bezoek, de inspectie of de audit, een verslag op van de knelpunten die tijdens de beoordeling werden vastgesteld en specificeert zij, aan de hand van bewijzen die tijdens het bezoek, de inspectie of de audit zijn verstrekt, of de knelpunten zijn opgelost en, zo ja, hoe. In dat verslag kan ook melding worden gemaakt van aanvullende knelpunten als bedoeld in artikel 12 die door de aanvrager binnen een overeengekomen termijn moeten worden opgelost.

3.   In het geval van bezoeken, inspecties ter plaatse bij aanvragers en audits, als bedoeld in artikel 10, leden 5 en 8, van Richtlijn (EU) 2016/798, deelt de aanvrager mee welke personen hem zullen vertegenwoordigen en welke veiligheidsvoorschriften en -procedures moeten worden nageleefd door de instantie die met het bezoek, de inspectie of de audit is belast. Het tijdschema voor de plaatsbezoeken, inspecties en audits, met inbegrip van het verstrekken van de hierboven genoemde informatie, wordt overeengekomen tussen de betrokken instanties en de aanvrager.

Artikel 11

Coördinatie tussen het Bureau en de nationale veiligheidsinstanties

1.   Wanneer zij als certificeringsinstantie optreedt, pleegt het Bureau in de verschillende stadia van het veiligheidsbeoordelingsproces overleg met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties. Het Bureau en de nationale veiligheidsinstanties bespreken alle aspecten van het veiligheidsbeoordelingsproces, met inbegrip van alle tekortkomingen, en alle verzoeken om aanvullende informatie die een impact hebben op het tijdschema van de beoordeling of die een impact kunnen hebben op de werkzaamheden van andere bij het exploitatiegebied betrokken nationale veiligheidsinstanties.

2.   Onverminderd het bepaalde in lid 1 mag elke bij het veiligheidsbeoordelingsproces betrokken instantie rechtstreeks contact opnemen met de aanvrager over kwesties die verband houden met haar aandeel in het beoordelingsproces.

3.   Alvorens een besluit te nemen over de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat, volgen het Bureau en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties de volgende stappen:

4.   Wanneer de aanvrager een actieplan opstelt om de resterende knelpunten als bedoeld in lid 3, onder b), weg te werken, spreken de nationale veiligheidsinstanties onderling af welke instantie op de uitvoering daarvan zal toezien. Daartoe coördineren de nationale veiligheidsinstanties desgevallend hun werkzaamheden overeenkomstig de regelingen als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/761 van de Commissie (6) en stellen zij het Bureau in kennis van hun overeenkomst en de resultaten van hun toezichtactiviteiten.

Bij de follow-up van resterende knelpunten houdt het Bureau rekening met informatie over de resultaten van de toezichtactiviteiten die worden uitgevoerd door de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, teneinde te beslissen of deze kunnen worden afgesloten tijdens de beoordeling van de aanvraag voor actualisering of vernieuwing.

5.   Het Bureau registreert de coördinatieactiviteiten overeenkomstig artikel 9 in het éénloketsysteem.

Artikel 12

Categorisering van knelpunten

1.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties categoriseren de tijdens hun beoordeling van het aanvraagdossier vastgestelde knelpunten als volgt:

2.   Op basis van het antwoord of de maatregelen die de aanvrager naar aanleiding van het knelpunt heeft genomen, herbekijkt de veiligheidscertificeringsinstantie of de betrokken nationale veiligheidsinstantie haar beoordeling van de knelpunten die zij heeft vastgesteld, deelt zij ze desgevallend in een andere categorie in en kent zij aan elk vastgesteld knelpunt een van de volgende statussen toe:

Artikel 13

Vaardigheden van het personeel dat betrokken is bij beoordelingen

1.   Het Bureau en de nationale veiligheidsinstanties zorgen ervoor dat het personeel dat betrokken is bij beoordelingen, over de volgende vaardigheden beschikt:

In het geval van werken in teams mogen de vaardigheden worden gespreid onder de leden van het team.

Personeel dat de in artikel 10 bedoelde bezoeken, inspecties en audits uitvoert, moet ook aantonen over interviewvaardigheden en -ervaring te beschikken.

2.   Om de correcte toepassing van lid 1 te garanderen, zetten het Bureau en de nationale veiligheidsinstanties een competentiebeheersysteem op dat het volgende omvat:

Artikel 14

Herziening op grond van artikel 10, lid 12, van Richtlijn (EU) 2016/798

1.   Wanneer de veiligheidscertificeringsinstantie een negatieve beslissing neemt, waardoor de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat wordt geweigerd, een deel van het netwerk op grond van een negatieve beoordeling als bedoeld in artikel 10, lid 7, van Richtlijn (EU) 2016/798 wordt uitgesloten, en andere beperkingen of voorwaarden ten aanzien van het gebruik worden opgelegd dan die welke in de aanvraag worden gevraagd, kan de aanvrager een verzoek tot herziening van die beslissing indienen.

2.   De aanvrager dient het verzoek tot herziening in via het éénloketsysteem, samen met een lijst van alle kwesties die volgens hem tijdens het veiligheidsbeoordelingsproces niet correct in beschouwing zijn genomen.

3.   Eventuele aanvullende informatie die wordt ingediend na de beslissing om een uniek veiligheidscertificaat af te geven of te weigeren, is niet ontvankelijk als bewijs.

4.   De veiligheidscertificeringsinstantie waarborgt samen met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties het onpartijdige verloop van het herzieningsproces.

5.   Het herzieningsproces focust op de elementen in het verzoek van de aanvrager die een afwijking van de beslissing van de veiligheidscertificeringsinstantie rechtvaardigen.

6.   Wanneer het Bureau als veiligheidscertificeringsinstantie optreedt, vindt de herziening plaats in overleg met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties.

7.   De veiligheidscertificeringsinstantie deelt haar besluit om haar oorspronkelijke beslissing te handhaven of te herzien via het éénloketsysteem mee aan alle bij de beoordeling betrokken partijen, waaronder de aanvrager.

Artikel 15

Overgangsbepalingen

1.   Wanneer een nationale veiligheidsinstantie constateert dat zij vóór de relevante datum in de betrokken lidstaat geen veiligheidscertificaat kan afgeven overeenkomstig Richtlijn 2004/49/EG, stelt zij de aanvrager en het Bureau daar onmiddellijk van in kennis.

2.   In het in artikel 10, lid 8, van Richtlijn (EU) 2016/798 bedoelde geval beslist de aanvrager of de aanvraag verder moet worden beoordeeld door de nationale veiligheidsinstantie of moet worden overgedragen aan het Bureau. De aanvrager stelt beide hiervan in kennis, waarbij het volgende van toepassing is:

3.   In het geval een aanvrager plannen heeft voor exploitatie in meer dan één lidstaat, is het Bureau de veiligheidscertificeringsinstantie en is de procedure van lid 2, onder a), van toepassing.

4.   In elk geval dient de aanvrager de herziene aanvraag in na de relevante datum in de betrokken lidstaat, via het éénloketsysteem. De veiligheidscertificeringsinstantie helpt de aanvrager hierbij.

5.   Na de relevante datum dient elke in de betrokken lidstaat gevestigde spoorwegonderneming waarvoor een overeenkomstig Richtlijn 2004/49/EG afgegeven veiligheidscertificaat moet worden geactualiseerd of vernieuwd naar aanleiding van wijzigingen van de aard, de omvang of het exploitatiegebied, een nieuwe aanvraag voor een uniek veiligheidscertificaat in via het éénloketsysteem, overeenkomstig deze verordening.

6.   Wanneer het beoogde exploitatiegebied meer dan één lidstaat bestrijkt, geldt een door het Bureau tussen 16 juni 2019 en 16 juni 2020 afgegeven uniek veiligheidscertificaat niet voor netwerken van lidstaten die overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/798 een kennisgeving hebben gedaan aan het Bureau en de Commissie, die deze richtlijn nog niet hebben omgezet en waar nog geen nationale omzettingsmaatregelen van kracht zijn. De nationale veiligheidsinstanties van de lidstaten die een dergelijke kennisgeving hebben gedaan:

7.   In de in lid 2, onder a), en lid 6 van dit artikel bedoelde gevallen werken de nationale veiligheidsinstanties en het Bureau samen en plegen zij overleg om de beoordeling van de in artikel 10, lid 3, onder a), van Richtlijn (EU) 2016/798 bedoelde elementen uit te voeren. Daarbij aanvaardt het Bureau de in artikel 10, lid 2, onder a), van Richtlijn 2004/49/EG bedoelde beoordeling die door de nationale veiligheidsinstantie is uitgevoerd.

Artikel 16

Intrekking

Verordening (EG) nr. 653/2007 wordt ingetrokken met ingang van 16 juni 2019. Zij blijft evenwel tot en met 15 juni 2020 van toepassing voor de lidstaten die aan het Bureau en de Commissie overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/798 hebben meegedeeld dat zij de termijn voor de omzetting van de richtlijn hebben verlengd.

Artikel 17

Inwerkingtreding en toepassing

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 16 juni 2019 voor de lidstaten die bij het Bureau geen kennisgeving hebben ingediend overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/798. Met ingang van 16 juni 2020 is zij in alle lidstaten van toepassing. Artikel 15, leden 1, 2, 3 en 7, zijn echter van toepassing met ingang van 16 februari 2019 en artikel 15, lid 6, is van toepassing met ingang van 16 juni 2019 in alle lidstaten.

(1)  PB L 138 van 26.5.2016, blz. 102.

(2)  Richtlijn 2004/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake de veiligheid op de communautaire spoorwegen en tot wijziging van Richtlijn 95/18/EG van de Raad betreffende de verlening van vergunningen aan spoorwegondernemingen, en van Richtlijn 2001/14/EG van de Raad inzake de toewijzing van spoorweginfrastructuurcapaciteit en de heffing van rechten voor het gebruik van spoorweginfrastructuur alsmede inzake veiligheidscertificering (spoorwegveiligheidsrichtlijn) (PB L 164 van 30.4.2004, blz. 44).

(3)  Richtlijn 96/48/EG van de Raad van 23 juli 1996 betreffende de interoperabiliteit van het trans-Europees hogesnelheidsspoorwegsysteem (PB L 235 van 17.9.1996, blz. 6).

(4)  Verordening (EU) 2016/796 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 betreffende het Spoorwegbureau van de Europese Unie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 881/2004 (PB L 138 van 26.5.2016, blz. 1).

(5)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/762 van de Commissie van 8 maart 2018 tot vaststelling van gemeenschappelijke veiligheidsmethoden inzake de eisen voor veiligheidsbeheersystemen overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EU) nr. 1158/2010 en (EU) nr. 1169/2010 (zie bladzijde 26 van dit Publicatieblad).

(6)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/761 van de Commissie van 16 februari 2018 tot vaststelling van gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor toezicht door nationale veiligheidsinstanties na de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat of een veiligheidsvergunning overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 1077/2012 (zie bladzijde 16 van dit Publicatieblad).

BIJLAGE II

Veiligheidsbeoordelingsproces

1.   ALGEMEEN

1.1.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde lidstaten ontwikkelen een gestructureerd en auditeerbaar proces voor de volledige activiteit, rekening houdende met de in deze bijlage uiteengezette elementen. Het veiligheidsbeoordelingsproces verloopt stapsgewijs, zoals aangegeven in het onderstaande diagram (zie figuur 1 in het aanhangsel), d.w.z. de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties hebben het recht redelijke verzoeken te doen om nadere informatie te verkrijgen of de aanvrager te verzoeken zijn aanvraag opnieuw in te dienen overeenkomstig deze verordening.

2.   ONTVANGST VAN DE AANVRAAG

2.1.   Na ontvangst van de aanvraag van een uniek veiligheidscertificaat bevestigt de veiligheidscertificeringsinstantie onmiddellijk en formeel de ontvangst van de aanvraag.

2.2.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties stellen bekwaam personeel aan voor de uitvoering van het beoordelingsproces.

3.   EERSTE SCREENING

3.1.   Na ontvangst van de aanvraag voert de veiligheidscertificeringsinstantie, in samenwerking met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, een eerste screening uit om de volgende elementen te controleren:

a)	de aanvrager heeft de basisinformatie verstrekt die vereist is uit hoofde van de wetgeving of die noodzakelijk is om de aanvraag effectief te behandelen;

b)

het aanvraagdossier bevat voldoende bewijzen, is gestructureerd en bevat interne kruisverwijzingen, zodat het correct kan worden afgetoetst aan de eisen voor het veiligheidsbeheersysteem en de relevante aangemelde nationale regels. In samenwerking met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties voert de veiligheidscertificeringsinstantie een eerste beoordeling uit van de inhoud van de bewijzen in de aanvraag, teneinde een eerste oordeel te vormen over de kwaliteit, toereikendheid en geschiktheid van het veiligheidsbeheersysteem;

c)	indien van toepassing, wordt de huidige status van het (de) door de spoorwegonderneming opgestelde actieplan(nen) om belangrijke knelpunten weg te werken en alle andere sinds de vorige beoordeling tijdens toezichtactiviteiten vastgestelde knelpunten aan te pakken, hierin opgenomen;

d)	indien van toepassing, wordt de huidige stand van zaken van het (de) door de spoorwegonderneming opgestelde actieplan(nen) om de resterende knelpunten van de vorige beoordeling aan te pakken, hierin opgenomen.

3.2.   De voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties controleren ook of de bewijzen voor het type en de omvang van de activiteit en het beoogde exploitatiegebied duidelijk zijn aangegeven.

3.3.   Na de in de punten 3.1 en 3.2 vermelde controles beslissen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, ieder voor hun eigen deel, of zij verdere informatie nodig hebben. Indien verdere informatie noodzakelijk is, mogen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties onmiddellijk op zoek gaan naar de informatie, in de mate die zij redelijk achten om hun beoordeling te staven.

3.4.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties lezen, ieder voor hun eigen deel, steekproefgewijs een voldoende groot deel van de aanvraag, teneinde na te gaan of de inhoud begrijpelijk is. Indien dit duidelijk niet het geval is, beslissen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, ieder voor hun eigen deel, of de aanvraag moet worden teruggestuurd, met een verzoek om een verbeterde versie.

4.   GEDETAILLEERDE BEOORDELING

4.1.   Na de voltooiing van de eerste screening voeren de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, ieder voor hun eigen deel, een gedetailleerde beoordeling uit van het aanvraagdossier (zie figuur 2 in het aanhangsel), op basis van de eisen van het veiligheidsbeheersysteem en de relevante aangemelde nationale regels.

4.2.   Bij het uitvoeren van de in punt 4.1 bedoelde gedetailleerde beoordeling vellen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, overeenkomstig artikel 18, lid 1, van Richtlijn (EU) 2016/798, een deskundig, onpartijdig en evenredig oordeel, en motiveren zij hun beslissingen.

4.3.   De beoordeling geeft uitsluitsel over de vraag of aan de eisen van het veiligheidsbeheersysteem en de relevante aangemelde nationale regels is voldaan of dat nadere informatie moet worden gevraagd. Tijdens de beoordeling onderzoeken de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties ook de resultaten van de processen van het veiligheidsbeoordelingssysteem om bewijsstukken te verzamelen waaruit blijkt dat aan de eisen van het veiligheidsbeheersysteem en aan de relevante aangemelde nationale regels is voldaan, indien nodig door steekproeven te nemen, teneinde er op toe te zien dat de aanvrager de eisen voor het type en de omvang van de spoorwegactiviteiten en het beoogde exploitatiegebied heeft begrepen en kan nakomen, zodat de veilige exploitatie van de spoorweg gegarandeerd is.

4.4.   Elk probleem van type 4 moet tot tevredenheid van de veiligheidscertificeringsinstantie worden opgelost en, voor zover van toepassing, leiden tot een actualisering van het aanvraagdossier alvorens het unieke veiligheidscertificaat kan worden afgegeven.

4.5.   Resterende knelpunten kunnen worden uitgesteld voor later toezicht of er kunnen maatregelen worden overeengekomen met de aanvrager op basis van zijn voorstel tot actualisering van het aanvraagdossier, of beide. In dat geval wordt het probleem formeel opgelost na afgifte van het unieke veiligheidscertificaat.

4.6.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties zijn transparant over de wijze waarop zij de ernst van elk in artikel 12, lid 1, bedoelde knelpunt beoordelen.

4.7.   Bij het identificeren van een in artikel 12, lid 1, bedoeld knelpunt zijn de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties specifiek en helpen zij de aanvrager om het in het antwoord verlangde nauwkeurigheidsniveau te begrijpen. Daartoe nemen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties de volgende maatregelen:

a)	nauwkeurig verwijzen naar de relevante eisen ten aanzien van het veiligheidsbeheersysteem en de aangemelde nationale regels, en de aanvrager helpen de vastgestelde problemen te begrijpen;

b)	het relevante deel van de desbetreffende verordeningen en regels bepalen;

c)	verklaren waarom niet aan een welbepaalde eis ten aanzien van het veiligheidsbeheersysteem of aangemelde nationale regel is voldaan, met inbegrip van alle aanverwante wetgeving;

d)	met de aanvrager overeenkomen welke verdere verbintenissen moeten worden aangegaan of welke nadere informatie en documenten moeten worden verstrekt, zoals vereist uit hoofde van het nauwkeurigheidsniveau van de eis ten aanzien van het veiligheidsbeheersysteem of de aangemelde nationale regel;

e)	met de aanvrager overeenstemming bereiken over een nalevingstermijn die redelijk is en in verhouding staat tot de moeilijkheden om de gevraagde informatie te verstrekken.

4.8.   Als de aanvrager aanzienlijke vertraging oploopt bij het verstrekken van de gevraagde informatie, kan de veiligheidscertificeringsinstantie beslissen de antwoordtermijn te verlengen of, na kennisgeving, de aanvraag af te wijzen.

4.9.   Alleen in de volgende gevallen kan de termijn voor het nemen van de beslissing over de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat bij beslissing van de veiligheidscertificeringsinstantie in samenwerking met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties en met instemming van de aanvrager worden verlengd tot de gevraagde informatie is ingediend:

a)	de in artikel 12, lid 1, bedoelde problemen van type 1 die, afzonderlijk of gezamenlijk, verhinderen dat de beoordeling geheel of gedeeltelijk wordt voortgezet;

b)	de in artikel 12, lid 1, bedoelde problemen van type 4 of meervoudige problemen van type 3 die, gezamenlijk beschouwd, tot een verhoging naar een probleem van type 4 kunnen leiden en die de afgifte van een uniek veiligheidscertificaat verhinderen.

4.10.   De schriftelijke antwoorden van de aanvrager moeten volstaan om de genoemde knelpunten weg te nemen en aan te tonen dat de voorgestelde regelingen voldoen aan de relevante criteria of aangemelde nationale regels.

4.11.   Wanneer een antwoord als ontoereikend wordt beschouwd, wordt nauwkeurig uitgelegd waarom, waarbij wordt aangegeven welke verdere informatie of bewijsstukken van de aanvrager worden verlangd.

4.12.   Indien er bezorgdheid rijst over een mogelijke afwijzing van de aanvraag, of over het feit dat het langer zal duren om een beslissing te nemen dan is toegestaan volgens de termijn voor de beoordeling, kan de veiligheidscertificeringsinstantie overwegen om eventuele noodmaatregelen te treffen.

4.13.   Wanneer wordt geconcludeerd dat de aanvraag aan alle eisen beantwoordt of dat het onwaarschijnlijk is dat er nog een beter antwoord zal komen op openstaande vragen, voltooien de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties, elk voor zijn eigen deel, de aanvraag door de volgende stappen te ondernemen:

a)	verklaren of aan alle criteria is voldaan en of er nog openstaande vragen zijn;

b)	alle resterende knelpunten identificeren;

c)	nagaan welke beperkingen of gebruiksvoorwaarden in het unieke veiligheidscertificaat moeten worden opgenomen;

d)	verslag uitbrengen over de follow-up van belangrijke gevallen van niet-naleving die tijdens toezichtsactiviteiten zijn vastgesteld, zoals bedoeld in artikel 5 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/761, voor zover van toepassing;

e)	erop toezien dat het veiligheidsbeoordelingsproces correct is uitgevoerd;

f)	de resultaten van de beoordeling bundelen, met inbegrip van beknopte conclusies en, voor zover passend, een advies betreffende de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat.

4.14.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties zorgen ervoor dat alle bevindingen en conclusies schriftelijk worden geregistreerd en gemotiveerd om zowel het waarborgings- als het besluitvormingsproces te vergemakkelijken en om te helpen bij alle beroepsprocedures tegen beslissingen om al dan niet het unieke veiligheidscertificaat af te geven.

5.   BESLUITVORMING

5.1.   Op basis van de conclusies van de voltooide beoordeling wordt besloten een uniek veiligheidscertificaat af te geven of de aanvraag af te wijzen. Wanneer een uniek veiligheidscertificaat wordt afgegeven, kunnen bepaalde resterende knelpunten worden geïdentificeerd. Er wordt geen uniek veiligheidscertificaat afgegeven wanneer een in artikel 12, lid 1, vermeld probleem van type 4 is vastgesteld en niet is opgelost tijdens de beoordeling.

5.2.   de veiligheidscertificeringsinstantie kan beslissen het toepassingsgebied van het unieke veiligheidscertificaat te beperken door beperkingen of gebruiksvoorwaarden op te leggen, wanneer in overleg met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties wordt geconcludeerd dat dergelijke beperkingen of gebruiksvoorwaarden een oplossing vormen voor een probleem van type 4 dat de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat in de weg zou staan. Het unieke veiligheidscertificaat wordt op verzoek van de aanvrager geactualiseerd nadat alle resterende knelpunten in zijn aanvraagdossier zijn verholpen.

5.3.   De aanvrager wordt in kennis gesteld van de beslissing van de veiligheidscertificeringsinstantie, met inbegrip van het resultaat van de beoordeling, en in voorkomend geval wordt een passend uniek veiligheidscertificaat afgegeven.

5.4.   Als de afgifte van het unieke veiligheidscertificaat wordt geweigerd of als het unieke veiligheidscertificaat andere beperkingen of gebruiksvoorwaarden bevat dan die welke in de aanvraag zijn gedefinieerd, stelt de veiligheidscertificeringsinstantie de aanvrager daarvan in kennis, met vermelding van de redenen voor deze beslissing, alsook van de procedure om een herziening aan te vragen of beroep aan te tekenen tegen de beslissing.

6.   SLOTBEOORDELING

6.1.   De veiligheidscertificeringsinstantie sluit de aanvraag administratief af door ervoor te zorgen dat alle documenten en gegevens zijn getoetst, georganiseerd en gearchiveerd. Om dit proces permanent te verbeteren, identificeert de veiligheidscertificeringsinstantie historische informatie en opgedane ervaring voor gebruik in toekomstige beoordelingen.

7.   SPECIFIEKE BEPALINGEN BETREFFENDE DE VERNIEUWING VAN EEN UNIEK VEILIGHEIDSCERTIFICAAT

7.1.   Op verzoek van de aanvrager kan een uniek veiligheidscertificaat worden vernieuwd vóór de geldigheid ervan is verstreken, teneinde de continuïteit van de certificering te garanderen.

7.2.   In het geval van een aanvraag voor een vernieuwing controleren de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties de wijzigingen, vergelijken zij deze met de bewijzen die in het kader van de vorige aanvraag zijn ingediend, en nemen zij de resultaten van de vorige toezichtsactiviteiten, zoals bedoeld in artikel 5 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/761 in overweging om de relevante eisen ten aanzienvan het veiligheidsbeheersysteem en de nationale regels op basis waarvan de vernieuwing moet worden beoordeeld, te prioriteren.

7.3.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties benaderen de nieuwe beoordeling op evenredige wijze, op basis van de graad van de voorgestelde wijzigingen.

8.   SPECIFIEKE BEPALINGEN BETREFFENDE DE ACTUALISERING VAN EEN UNIEK VEILIGHEIDSCERTIFICAAT

8.1.   Een uniek veiligheidscertificaat wordt geactualiseerd telkens wanneer een substantiële wijziging wordt voorgesteld van het type of de omvang van de activiteit, overeenkomstig artikel 10, lid 13, van Richtlijn (EU) 2016/798 of, in het geval van een uitbreiding van het exploitatiegebied, overeenkomstig artikel 10, lid 14, van die richtlijn.

8.2.   Als de spoorwegonderneming die houder is van een uniek veiligheidscertificaat, van plan is een in punt 8.1 bedoelde wijziging door te voeren, stelt zij de veiligheidscertificeringsinstantie daar onverwijld van in kennis.

8.3.   Na de in punt 8.2 bedoelde kennisgeving door de spoorwegonderneming zal de veiligheidscertificeringsinstantie:

a)	controleren of de wijziging met betrekking tot een potentiële toepassing duidelijk omschreven is en of de potentiële veiligheidsrisico's zijn beoordeeld;

b)	met de spoorwegonderneming en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties bespreken of er behoefte is aan een actualisering van het unieke veiligheidscertificaat.

8.4.   In overleg met de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties kan de veiligheidscertificeringsinstantie nadere informatie vragen aan de aanvrager. Als de veiligheidscertificeringsinstantie ermee akkoord gaat dat de voorgestelde wijziging niet substantieel is, stelt zij de aanvrager er schriftelijk van in kennis dat een actualisering niet nodig is en registreert zij deze beslissing.

8.5.   In het geval van een aanvraag voor een actualisering zullen de veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties:

a)	wijzigingen toetsen aan de bewijsstukken die werden ingediend in het kader van de vorige aanvraag waarop het huidige certificaat was gebaseerd;

b)

rekening houden met de resultaten van voorbije toezichtactiviteiten, zoals bedoeld in artikel 5 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/761, en met name met problemen met betrekking tot het vermogen van de aanvrager om zijn proces voor het beheer van wijzigingen effectief toe te passen en te monitoren;

c)	de relevante eisen van het veiligheidsbeheersysteem en de aangemelde nationale regels prioriteren om de actualiseringsaanvraag te beoordelen.

8.6.   De veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstanties benaderen de nieuwe beoordeling op proportionele wijze, op basis van de draagwijdte van de voorgestelde wijzigingen.

8.7.   Een aanvraag bij de veiligheidscertificeringsinstantie om een uniek veiligheidscertificaat te actualiseren, heeft geen verlenging van de geldigheidsduur van het certificaat tot gevolg.

8.8.   Op verzoek van de aanvrager beslist de veiligheidscertificeringsinstantie of het unieke veiligheidscertificaat moet worden geactualiseerd als de voorwaarden waaronder het unieke veiligheidscertificaat is afgegeven, zullen wijzigen zonder dat dit gevolgen heeft voor het type, de omvang of het exploitatiegebied.

Aanhangsel

Veiligheidsbeoordelingsproces

Figuur 1: Veiligheidsbeoordelingsproces

Volledigheid bevestigen

Eerste screening

Aanvraag nieuwe beoordeling/beroep (indien relevant)

Aanvullende informatie verstrekken

Aanvraag ontvangen

Einde beoordeling

Beoordeling afsluiten

Register/Databank

Belanghebbenden informeren

Veiligheids-beheersysteem

Besluit nemen

Ja

Volledig?Relevant? Consistent?

Aanvraag afwijzen?

Aanvullende informatie vragen

Ontvangst aanvraag bevestigen

Aanvraag registreren

Aanvraagdossier indienen

Aanvrager

Neen

Neen

Ja

Ontvangst besluit

Gedetailleerde beoordeling

Veiligheidscertificeringsinstantie en de voor het beoogde exploitatiegebied bevoegde nationale veiligheidsinstantie

Gedetailleerd beoordelingsproces

Figuur 2: Gedetailleerd beoordelingsproces

Relevante informatie uit voorbije toezicht-activiteiten

Resterende tekortkomingen, indien van toepassing

Aanvraag voltooien

Schriftelijk antwoord van de aanvrager ontvangen en beheren (indien van toepassing)

Antwoord sturen en aanvraag actualiseren (indien van toepassing)

Overeenstemming bereiken over de actieplannen en nalevingstermijnen (indie van toepassing)

Actieplan(nen) opstellen (indien van toepassing)

Problemen indentificeren en categoriseren

Problemen?

Beoordeling uitvoeren

Veiligheidscertificeringsinstantie en de nationale veiligheidsinstanties die zich binnen het beoogde exploitatiegebied beviden

Aanvrager

Neen

Ja

UITVOERINGSVERORDENING (EU) 2018/764 VAN DE COMMISSIE

van 2 mei 2018

inzake de aan het Spoorwegbureau van de Europese Unie te betalen vergoedingen en kosten en de betalingsvoorwaarden

(Voor de EER relevante tekst)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EU) 2016/796 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 betreffende het Spoorwegbureau van de Europese Unie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 881/2004 (1), en met name artikel 80,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Onderwerp en toepassingsgebied

1.   Deze verordening strekt tot vaststelling van de aan het Spoorwegbureau van de Europese Unie (hierna „het Bureau” genoemd) te betalen vergoedingen en kosten voor de behandeling van aanvragen overeenkomstig de artikelen 14, 20, 21 en 22 van Verordening (EU) 2016/796, alsmede voor het verrichten van andere diensten in overeenstemming met de doelstellingen waarmee het Bureau is opgericht. Daarnaast worden de methode voor het berekenen van de vergoedingen en kosten, alsmede de betalingsvoorwaarden vastgesteld.

2.   Bij deze verordening worden ook procedures vastgesteld ter waarborging van transparantie, non-discriminatie en andere fundamentele beginselen van het Europees recht ten aanzien van de kosten van de nationale veiligheidsinstanties (hierna „NVI's” genoemd) voor de behandeling van het nationale gedeelte van de aanvragen waarvoor het Bureau overeenkomstig de artikelen 14, 20 en 21 van Verordening (EU) 2016/796 verantwoordelijk is.

3.   Deze verordening is niet van toepassing op vergoedingen en kosten die in verband met de volgende activiteiten van de NVI's in rekening worden gebracht:

Artikel 2

Soorten vergoedingen en kosten

1.   Het Bureau brengt vergoedingen in rekening voor de behandeling van aanvragen, inclusief voor het verstrekken van ramingen en wanneer een aanvraag door de aanvrager wordt ingetrokken of een beslissing door het Bureau wordt gewijzigd. Het Bureau kan ook een vergoeding in rekening brengen wanneer het een eerdere beslissing intrekt wegens een geval van niet-naleving door de houder van een vergunning of certificaat.

2.   De in lid 1 bedoelde aanvragen hebben betrekking op:

3.   Het Bureau brengt kosten in rekening voor het verlenen van andere dan de in lid 1 bedoelde diensten waarom is gevraagd door een aanvrager of enige andere persoon. Het brengt met name kosten in rekening voor het vooroverleg als bedoeld in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/545 en in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/763.

4.   Het Bureau publiceert een lijst van diensten op zijn website.

Artikel 3

Berekening van vergoedingen en kosten

1.   Het bedrag van de vergoedingen en kosten is de som van:

2.   Voor de doeleinden van lid 1, onder a), past het Bureau een uurtarief van 130 EUR toe.

Artikel 4

Ramingen met betrekking tot vergoedingen en kosten

1.   Als de aanvrager daarom verzoekt, verstrekt het Bureau een niet-bindende raming van de in verband met de aanvraag of het verzoek om dienstverlening te betalen vergoedingen en kosten, en geeft het informatie over wanneer er zal worden gefactureerd.

De NVI's die betrokken zijn bij de behandeling van een aanvraag verstrekken het Bureau een niet-bindende raming van hun kosten als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder b), met het oog op de opname ervan in de door het Bureau verstrekte raming.

2.   Gedurende de behandeling van een aanvraag monitoren het Bureau en de NVI's hun kosten. Op verzoek van de aanvrager brengen zij hem ervan op de hoogte wanneer de kosten meer dan 15 % hoger dreigen uit te vallen dan geraamd.

3.   Als de behandeling van een aanvraag of de verlening van een dienst langer dan een jaar duurt, kan de aanvrager om een nieuwe raming verzoeken.

4.   Wanneer wordt verzocht om een raming of om een herziening daarvan, kunnen de termijnen die zijn vastgesteld in artikel 19, lid 4, en artikel 21, lid 6, van Richtlijn (EU) 2016/797 en in artikel 10, lid 6, van Richtlijn (EU) 2016/798, voor een periode van ten hoogste tien werkdagen worden opgeschort.

Artikel 5

Betalingsvoorwaarden

1.   Het Bureau factureert de verschuldigde vergoedingen en kosten binnen dertig kalenderdagen vanaf de datum waarop

2.   De factuur bevat:

3.   Uiterlijk wanneer het Bureau daarom verzoekt, verstrekken de NVI's het Bureau een opgave van de voor hun bijdrage te vergoeden kosten die in de factuur van het Bureau moeten worden opgenomen. In de opgave van de kosten wordt nauwkeurig beschreven hoe die kosten zijn berekend.

4.   De vergoedingen en kosten worden uitgedrukt en betaald in euro.

5.   Het Bureau maakt voor de kennisgeving van beslissingen aan aanvragers en voor de facturering gebruik van het eenloketsysteem als bedoeld in artikel 12 van Verordening (EU) 2016/796.

6.   Het Bureau mag om de zes maanden tussentijdse bedragen factureren.

7.   De vergoedingen en kosten worden betaald door het verschuldigde bedrag over te schrijven naar de daartoe door het Bureau opgegeven bankrekening.

8.   De aanvragers zorgen ervoor dat het Bureau het verschuldigde bedrag, met inbegrip van eventuele bankkosten voor die betaling, ontvangt binnen zestig kalenderdagen vanaf de datum van kennisgeving van de factuur.

9.   Indien de aanvrager een kleine of middelgrote onderneming is, houdt het Bureau rekening met verzoeken om een redelijke verlenging van de betalingstermijn en stemt het ermee in dat in termijnen wordt betaald.

Voor de toepassing van deze verordening wordt onder kleine of middelgrote ondernemingen verstaan: ondernemingen met minder dan 250 werknemers en een jaaromzet van niet meer dan 50 miljoen EUR of een jaarlijks balanstotaal van niet meer dan 43 miljoen EUR.

10.   De kosten van de NVI's voor de behandeling van het nationale gedeelte van de aanvragen worden vergoed binnen de in de leden 8 en 9 bedoelde termijnen.

Artikel 6

Verzuim van betaling

1.   Wanneer het Bureau de betaling niet binnen de in artikel 5, leden 8 en 9, bedoelde termijnen heeft ontvangen, kan het rente in rekening brengen voor elke extra kalenderdag totdat de betaling wordt ontvangen, waarbij het de invorderingsregels van artikel 80 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad (6) toepast.

2.   Het rentepercentage is de op de eerste kalenderdag van de maand van de vervaldag door de Europese Centrale Bank voor haar basisherfinancieringstransacties toegepaste rentevoet zoals bekendgemaakt in de C-serie van het Publicatieblad van de Europese Unie, verhoogd met acht procentpunten.

3.   Als het Bureau over bewijzen beschikt dat de financiële draagkracht van de aanvrager in gevaar is, mag het een aanvraag weigeren, tenzij de aanvrager een bankgarantie of deposito verstrekt.

4.   Het Bureau mag een nieuwe aanvraag weigeren als de aanvrager zijn betalingsverplichtingen ten gevolge van eerdere door het Bureau verrichte taken of diensten met betrekking tot vergunningen, certificeringen of goedkeuringen niet is nagekomen, tenzij de aanvrager de uitstaande verschuldigde bedragen voor die verrichte taken of diensten met betrekking tot vergunningen, certificeringen of goedkeuringen betaalt.

5.   Het Bureau neemt de passende juridische maatregelen om ervoor te zorgen dat de verzonden facturen volledig worden betaald. Met dat doel wordt het Bureau daarbij ondersteund door de NVI's die een opgave van te vergoeden kosten hebben ingediend.

Artikel 7

Beroepen en vergoedingen voor beroepen

1.   Het Bureau brengt een vergoeding in rekening voor elk beroep dat wordt afgewezen of ingetrokken.

2.   De vergoeding voor het beroep bedraagt 10 000 EUR of is gelijk aan het bedrag van de vergoeding die in rekening is gebracht voor de betwiste beslissing, indien die lager is.

3.   De griffier van de kamer van beroep brengt de indiener van een beroep op de hoogte van de betalingsvoorwaarden. De indiener van een beroep heeft vanaf de datum van kennisgeving van de factuur dertig kalenderdagen de tijd om deze te betalen.

4.   Een aanvrager kan tegen de gefactureerde vergoedingen en kosten beroep aantekenen bij de kamer van beroep.

Artikel 8

Bekendmaking en herziening van de tarieven

1.   Het Bureau maakt het in artikel 3 bedoelde uurtarief bekend op zijn website.

2.   De NVI's maken de tarieven bekend die worden toegepast voor het vaststellen van de aan het Bureau in rekening te brengen kosten als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder b). Een NVI die een vast tarief toepast, specificeert voor welke vergunning of certificering dat vaste tarief geldt.

3.   Op de website van het Bureau staat een link naar die informatie.

4.   Het Bureau neemt in het in artikel 51, lid 1, onder a), van Verordening (EU) 2016/796 bedoelde jaarverslag informatie op over de elementen waarop het uurtarief is gebaseerd, alsmede de financiële resultaten en de prognoses.

Artikel 9

Procedures van het Bureau

1.   Om een onderscheid te maken tussen de ontvangsten en uitgaven voor activiteiten waarvoor de in artikel 1, lid 1, bedoelde vergoedingen en kosten gelden, zorgt het Bureau ervoor dat:

2.   Indien aan het einde van een begrotingsjaar de totale ontvangsten uit vergoedingen en kosten de totale kosten overschrijden van de activiteiten waarvoor vergoedingen en kosten gelden, wordt het verschil bijgehouden als begrotingsreserve en gebruikt voor het omgaan met tekorten of overschotten overeenkomstig het financieel reglement van het Bureau.

3.   De duurzaamheid van de inkomsten uit activiteiten waarvoor vergoedingen en kosten gelden, wordt gewaarborgd.

Artikel 10

Evaluatie en herziening

1.   De regeling voor de vergoedingen en kosten wordt eenmaal per begrotingsjaar aan een beoordeling onderworpen. Die beoordeling wordt gebaseerd op de voorafgaande financiële resultaten van het Bureau en op de raming door het Bureau van de uitgaven en ontvangsten. Zij wordt tevens verricht in het licht van het enig programmeringsdocument van het Bureau.

2.   Op basis van de beoordeling van de financiële resultaten en de prognoses van het Bureau herziet de Commissie indien nodig de vergoedingen en kosten.

3.   In het licht van de informatie die het Bureau in het in artikel 8 bedoelde jaarverslag verstrekt, wordt deze verordening uiterlijk 16 juni 2022 herzien met het oog op de geleidelijke invoering van vaste tarieven.

Artikel 11

Overgangsbepalingen

In de gevallen als bedoeld in artikel 55, lid 4, van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/545 en in artikel 15, lid 4, van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/763 vallen de werkzaamheden die zijn verricht voordat de aanvraag bij het Bureau is ingediend, onder nationale wetgeving en zijn de in deze verordening bedoelde vergoedingen en kosten er niet op van toepassing.

Artikel 12

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 16 februari 2019.

(1)  PB L 138 van 26.5.2016, blz. 1.

(2)  Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 inzake veiligheid op het spoor (PB L 138 van 26.5.2016, blz. 102).

(3)  Uitvoeringsverordening (EU) 2018/763 van de Commissie van 9 april 2018 tot vaststelling van praktische regelingen voor de afgifte van unieke veiligheidscertificaten aan spoorwegondernemingen overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 653/2007 van de Commissie (zie bladzijde 49 van dit Publicatieblad).

(4)  Richtlijn (EU) 2016/797 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 betreffende de interoperabiliteit van het spoorwegsysteem in de Europese Unie (PB L 138 van 26.5.2016, blz. 44).

(5)  Uitvoeringsverordening (EU) 2018/545 van de Commissie van 4 april 2018 tot vaststelling van de praktische regelingen voor het proces voor de afgifte van typegoedkeuringen en vergunningen voor spoorvoertuigen overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/797 van het Europees Parlement en de Raad (PB L 90 van 6.4.2018, blz. 66).

(6)  Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 (PB L 298 van 26.10.2012, blz. 1).

UITVOERINGSVERORDENING (EU) 2018/765 VAN DE COMMISSIE

van 23 mei 2018

tot wijziging van Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2080 wat betreft de datum van inslag van mageremelkpoeder dat wordt verkocht in het kader van een openbare inschrijving

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van een gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 922/72, (EEG) nr. 234/79, (EG) nr. 1037/2001 en (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (1),

Gezien Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1240 van de Commissie van 18 mei 2016 houdende uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft openbare interventie en steun voor particuliere opslag (2), en met name artikel 28,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

In artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2080 wordt de datum „1 mei 2016” vervangen door „1 juni 2016”.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(1)  PB L 347 van 20.12.2013, blz. 671.

(2)  PB L 206 van 30.7.2016, blz. 71.

(3)  Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2080 van de Commissie van 25 november 2016 tot opening van de verkoop van mageremelkpoeder in het kader van een openbare inschrijving (PB L 321 van 29.11.2016, blz. 45).

UITVOERINGSVERORDENING (EU) 2018/766 VAN DE COMMISSIE

van 23 mei 2018

tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1484/95 wat betreft de vaststelling van de representatieve prijzen voor de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede voor ovalbumine

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van een gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 922/72, (EEG) nr. 234/79, (EG) nr. 1037/2001 en (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (1), en met name artikel 183, onder b),

Gezien Verordening (EU) nr. 510/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 16 april 2014 tot vaststelling van de handelsregeling voor bepaalde door verwerking van landbouwproducten verkregen goederen en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 1216/2009 en (EG) nr. 614/2009 van de Raad (2), en met name artikel 5, lid 6, onder a),

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1484/95 wordt vervangen door de tekst in de bijlage bij de onderhavige verordening.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(1)  PB L 347 van 20.12.2013, blz. 671.

(2)  PB L 150 van 20.5.2014, blz. 1.

(3)  Verordening (EG) nr. 1484/95 van de Commissie van 28 juni 1995 houdende bepalingen voor de toepassing van de aanvullende invoerrechten in de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede voor ovalbumine, en houdende vaststelling van representatieve prijzen en intrekking van Verordening nr. 163/67/EEG (PB L 145 van 29.6.1995, blz. 47).

BESLUIT (EU, Euratom) 2018/767 VAN DE RAAD

van 22 mei 2018

tot vaststelling van de periode voor de negende verkiezing van vertegenwoordigers in het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien de Akte van 20 september 1976 betreffende de verkiezing van de leden van het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen (1), en met name artikel 11, lid 2, tweede alinea,

Gezien het advies van het Europees Parlement (2),

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

De periode bedoeld in artikel 10, lid 1, van de Akte van 20 september 1976 betreffende de verkiezing van de leden van het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen, wordt voor de negende verkiezingen vastgesteld op 23 tot en met 26 mei 2019.

Artikel 2

Dit besluit treedt in werking op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(1)  PB L 278 van 8.10.1976, blz. 5.

(2)  Advies van 18 april 2018 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad).

(3)  Besluit 78/639/Euratom, EGKS, EEG van 25 juli 1978 houdende vaststelling van de periode voor de eerste verkiezing van de vertegenwoordigers in het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen (PB L 205 van 29.7.1978, blz. 75).

BESLUIT (EU) 2018/768 VAN DE RAAD

van 22 mei 2018

tot vaststelling van het standpunt dat namens de Europese Unie moet worden ingenomen op de 55e zitting van de commissie van deskundigen betreffende het spoorwegvervoer van gevaarlijke goederen van de Intergouvernementele Organisatie voor het internationale spoorwegvervoer met betrekking tot bepaalde wijzigingen in aanhangsel C van het Verdrag betreffende het internationale spoorwegvervoer

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 91, in samenhang met artikel 218, lid 9,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Overwegende hetgeen volgt: