9.2.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 32/1

(1)

Richtlijn 2001/83/EG, zoals gewijzigd, voorziet in maatregelen waarmee moet worden voorkomen dat vervalste geneesmiddelen in de legale distributieketen belanden, door voor te schrijven dat op de verpakking van bepaalde geneesmiddelen voor menselijk gebruik veiligheidskenmerken worden aangebracht in de vorm van een uniek identificatiekenmerk en een middel tegen knoeien, met het oog op de identificatie en authenticatie van die geneesmiddelen.

(2)

Door de uiteenlopende mechanismen voor de authenticatie van geneesmiddelen op basis van de verschillende nationale of regionale traceerbaarheidsvoorschriften kan het geneesmiddelenverkeer in de Unie worden belemmerd met hogere kosten voor alle actoren in de distributieketen tot gevolg. Het is daarom noodzakelijk een voor de hele Unie geldende regeling voor de toepassing van de veiligheidskenmerken voor geneesmiddelen voor menselijk gebruik vast te stellen, met name wat betreft de kenmerken en technische specificaties van het uniek identificatiekenmerk, de modaliteiten van de controle van de veiligheidskenmerken alsmede de oprichting en het beheer van het systeem van gegevensbanken met informatie over de veiligheidskenmerken.

(3)

Overeenkomstig artikel 4 van Richtlijn 2011/62/EU van het Europees Parlement en de Raad (2) en artikel 54 bis, leden 2 en 3, van Richtlijn 2001/83/EG heeft de Commissie de voordelen, kosten en kosteneffectiviteit beoordeeld van de verschillende beleidsopties voor de kenmerken en technische specificaties van het uniek identificatiekenmerk, de modaliteiten van de controle van de veiligheidskenmerken alsmede de oprichting en het beheer van het systeem van gegevensbanken. De beleidsopties die zijn aangeduid als de meest kosteneffectieve opties, nemen in deze verordening een centrale plaats in.

(4)

Deze verordening voorziet in een systeem waarbij de identificatie en de authenticatie van geneesmiddelen worden gewaarborgd door een integrale controle van alle geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken zijn aangebracht, aangevuld door de controle door groothandelaars van bepaalde geneesmiddelen waarbij het gevaar voor vervalsing groter is. In de praktijk moeten de authenticiteit en de integriteit van de aan het begin van de distributieketen op de verpakking van een geneesmiddel aangebrachte veiligheidskenmerken worden gecontroleerd wanneer het geneesmiddel aan het publiek wordt afgeleverd, hoewel bepaalde uitzonderingen van toepassing kunnen zijn. Geneesmiddelen waarbij het gevaar voor vervalsing groter is, moeten echter extra door groothandelaars in de hele distributieketen worden gecontroleerd om het risico dat vervalste geneesmiddelen lange tijd onopgemerkt circuleren zoveel mogelijk te beperken. De authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk moet worden gecontroleerd door dat uniek identificatiekenmerk te vergelijken met de geoorloofde unieke identificatiekenmerken die in een systeem van gegevensbanken zijn opgeslagen. Wanneer de verpakking aan het publiek wordt afgeleverd of buiten de Unie wordt gedistribueerd, of in andere specifieke situaties, moet het uniek identificatiekenmerk op die verpakking in het systeem van gegevensbanken worden gedeactiveerd, zodat geen andere verpakking met hetzelfde uniek identificatiekenmerk met succes zou kunnen worden gecontroleerd.

(5)

Het moet mogelijk zijn de identiteit van een afzonderlijke verpakking van een geneesmiddel vast te stellen en de authenticiteit daarvan te controleren voor de hele periode waarin het geneesmiddel in de handel blijft en de extra tijd die nodig is om de verpakking na de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel te retourneren en te verwijderen. Om deze reden moet elke specifieke verpakking van een geneesmiddel zijn voorzien van een unieke tekensequentie die wordt verkregen door de combinatie van de productcode met het serienummer, en wel tot ten minste één jaar na de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel dan wel vijf jaar nadat het geneesmiddel voor verkoop of distributie is afgeleverd, overeenkomstig artikel 51, lid 3, van Richtlijn 2001/83/EG, naargelang welke van de twee perioden de langste is.

(6)

Door de productcode, het nationale terugbetalingsnummer en het identificatienummer, het partijnummer en de uiterste gebruiksdatum in het uniek identificatiekenmerk op te nemen, wordt een bijdrage geleverd aan de veiligheid van patiënten doordat de procedures voor het terugroepen, uit de handel nemen en retourneren van geneesmiddelen alsmede de geneesmiddelenbewaking in deze sector worden vereenvoudigd.

(7)

Om ervoor te zorgen dat de kans dat vervalsers dit nummer kunnen raden verwaarloosbaar klein is, zou het serienummer volgens specifieke regels voor randomisering moeten worden gegenereerd.

(8)

De naleving van bepaalde internationale normen, hoewel niet verplicht, kan strekken tot bewijs dat aan bepaalde voorschriften van deze verordening wordt voldaan. Indien niet kan worden aangetoond dat internationale normen worden nageleefd, zouden de personen op wie de verplichtingen rusten, op verifieerbare wijze moeten bewijzen dat zij aan deze voorschriften voldoen.

(9)

Het uniek identificatiekenmerk zou moeten worden gecodeerd met behulp van een gestandaardiseerde gegevensstructuur en -syntax, zodat het in de hele Unie met de gebruikelijke scanapparatuur op de juiste wijze kan worden herkend en gedecodeerd.

(10)

De wereldwijd unieke productcode draagt niet alleen bij tot de eenduidigheid van het uniek identificatiekenmerk, maar maakt het ook makkelijker een uniek identificatiekenmerk te deactiveren wanneer dit geschiedt in een andere lidstaat dan de lidstaat waar het geneesmiddel oorspronkelijk bestemd was om in de handel te worden gebracht. Een productcode die aan bepaalde internationale normen beantwoordt, moet worden geacht wereldwijd uniek te zijn.

(11)

Opdat groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, gemakkelijker de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk zouden kunnen controleren en het kenmerk zouden kunnen deactiveren, moet ervoor gezorgd worden dat de structuur en de kwaliteit van de afdruk van de tweedimensionale streepjescode waarmee het uniek identificatiekenmerk wordt gecodeerd, het mogelijk maken de code snel in te lezen en het aantal inleesfouten zoveel mogelijk te beperken.

(12)

De gegevenselementen van het uniek identificatiekenmerk moeten op de verpakking zijn afgedrukt in een door de mens leesbaar formaat, zodat het mogelijk is de authenticiteit van het uniek identificatiekenmerk te controleren en het kenmerk te deactiveren wanneer de tweedimensionale streepjescode machinaal onleesbaar is.

(13)

Een tweedimensionale streepjescode kan meer informatie opslaan dan de gegevenselementen van het uniek identificatiekenmerk. Het moet mogelijk zijn die resterende opslagcapaciteit te gebruiken om aanvullende informatie op te nemen en te voorkomen dat extra streepjescodes moeten worden aangebracht.

(14)

Twee of meer tweedimensionale streepjescodes op de verpakking kunnen aanleiding geven tot verwarring met betrekking tot welke streepjescode moet worden ingelezen om de authenticiteit van een geneesmiddel te controleren en de identiteit daarvan vast te stellen. Dit kan ertoe leiden dat bij de controle van de authenticiteit van geneesmiddelen fouten worden gemaakt en onbedoeld vervalste geneesmiddelen aan het publiek worden afgeleverd. Om deze reden moet worden vermeden dat op de verpakking van een geneesmiddel twee of meer tweedimensionale streepjescodes zijn aangebracht voor de identificatie en de controle van de authenticiteit van een geneesmiddel.

(15)

Het is noodzakelijk dat beide veiligheidskenmerken worden gecontroleerd om de authenticiteit van een geneesmiddel in een sluitend controlesysteem te kunnen garanderen. De controle van de authenticiteit van het uniek identificatiekenmerk heeft tot doel te waarborgen dat het geneesmiddel van een legitieme fabrikant afkomstig is. Door de integriteit van het middel tegen knoeien te controleren, blijkt of de verpakking is geopend of gewijzigd sinds het ogenblik dat zij de fabriek heeft verlaten; zodoende wordt gewaarborgd dat de inhoud van de verpakking authentiek is.

(16)

De controle van de authenticiteit van het uniek identificatiekenmerk is cruciaal om de authenticiteit te waarborgen van het geneesmiddel waarop het kenmerk is aangebracht, en mag uitsluitend worden gebaseerd op de vergelijking met betrouwbare informatie over de geoorloofde unieke identificatiekenmerken die door gecontroleerde gebruikers zijn geüpload naar een beveiligd systeem van gegevensbanken.

(17)

Een uniek identificatiekenmerk dat is gedeactiveerd, moet opnieuw kunnen worden geactiveerd om onnodige verspilling van geneesmiddelen te vermijden. Hiervoor moet evenwel aan strikte voorwaarden worden voldaan, teneinde zoveel mogelijk de risico's te beperken voor de beveiliging van het systeem van gegevensbanken, die hierdoor in geval van misbruik door vervalsers zouden kunnen ontstaan. Deze voorwaarden moeten zowel gelden wanneer het kenmerk is gedeactiveerd op het ogenblik van aflevering van het geneesmiddel aan het publiek als wanneer het is gedeactiveerd op een eerder tijdstip.

(18)

De bevoegde autoriteiten moeten toegang hebben tot informatie over de veiligheidskenmerken van een geneesmiddel zolang het zich in de distributieketen bevindt of nadat het aan het publiek is afgeleverd, is teruggeroepen of uit de handel is genomen. Alle gegevens over bewerkingen van of met betrekking tot het uniek identificatiekenmerk van een bepaald geneesmiddel nadat het kenmerk in het systeem van gegevensbanken is gedeactiveerd, moeten daartoe door de fabrikanten bewaard worden gedurende ten minste één jaar na de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel, dan wel vijf jaar nadat het geneesmiddel voor verkoop of distributie is afgeleverd, overeenkomstig artikel 51, lid 3, van Richtlijn 2001/83/EG, naargelang welke van de twee perioden de langste is.

(19)

Uit eerdere gevallen van vervalsing blijkt dat bij bepaalde geneesmiddelen het gevaar voor vervalsing groter is; hierbij valt onder meer te denken aan geneesmiddelen die worden geretourneerd door personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren of door groothandelaars, of geneesmiddelen die worden gedistribueerd door personen die noch de fabrikant, noch een groothandelaar-houder van een vergunning voor het in de handel brengen, noch een aangewezen groothandelaar zijn. Derhalve moeten groothandelaars in de hele distributieketen aanvullende controles met betrekking tot de authenticiteit van die geneesmiddelen verrichten, teneinde zoveel mogelijk het risico te beperken dat vervalste geneesmiddelen die in de legale distributieketen belanden, vrij op het grondgebied van de Unie kunnen circuleren totdat zij op het ogenblik van aflevering aan het publiek worden gecontroleerd.

(20)

Voor de doeltreffendheid van de controle door de groothandelaars van de authenticiteit van geneesmiddelen waarbij het gevaar voor vervalsing groter is, maakt het geen verschil of de afzonderlijke unieke identificatiekenmerken worden gescand dan wel een geaggregeerde code die het mogelijk maakt twee of meer unieke identificatiekenmerken tegelijkertijd te controleren. Bovendien zou de controle kunnen plaatsvinden op elk gewenst moment tussen het tijdstip waarop de groothandelaar het geneesmiddel ontvangt en het tijdstip waarop het verder wordt gedistribueerd, met hetzelfde resultaat. Om deze redenen dient het aan de groothandelaar te worden overgelaten of hij de afzonderlijke unieke identificatiekenmerken dan wel de geaggregeerde codes, indien beschikbaar, scant, of op welk tijdstip hij de controle verricht, op voorwaarde dat hij waarborgt dat alle unieke identificatiekenmerken van de fysiek in zijn bezit zijnde geneesmiddelen waarbij het gevaar voor vervalsing groter is, worden gecontroleerd, zoals wordt voorgeschreven door deze verordening.

(21)

In de ingewikkelde distributieketen van de Unie is het mogelijk dat een geneesmiddel van eigenaar verandert maar fysiek in het bezit van dezelfde groothandelaar blijft of dat een geneesmiddel op het grondgebied van een lidstaat wordt gedistribueerd tussen twee opslagplaatsen die tot dezelfde groothandelaar of dezelfde juridische entiteit behoren, zonder dat verkoop plaatsvindt. In die gevallen moeten de groothandelaars zijn vrijgesteld van de verplichting om het uniek identificatiekenmerk te controleren, aangezien het gevaar voor vervalsing te verwaarlozen is.

(22)

Algemeen geldt in een sluitend controlesysteem dat het uniek identificatiekenmerk in het systeem van gegevensbanken moet worden gedeactiveerd in het laatste stadium van de distributieketen, wanneer het geneesmiddel wordt afgeleverd aan het publiek. Evenwel bestaat de kans dat bepaalde verpakkingen van geneesmiddelen uiteindelijk niet aan het publiek worden afgeleverd; daarom moeten de unieke identificatiekenmerken daarvan in een ander stadium van de distributieketen worden gedeactiveerd. Dit is onder meer het geval bij geneesmiddelen die buiten de Unie worden gedistribueerd, die bestemd zijn om te worden vernietigd, die door de bevoegde autoriteiten als monster worden opgevraagd of die worden geretourneerd omdat zij niet aan de verkoopbare voorraad kunnen worden toegevoegd.

(23)

Hoewel bij Richtlijn 2011/62/EU bepalingen ter regulering van de verkoop op afstand van geneesmiddelen aan het publiek zijn ingevoerd en de Commissie is opgedragen de modaliteiten vast te stellen van de controle van de veiligheidskenmerken door personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, wordt de aflevering van geneesmiddelen aan het publiek nog steeds grotendeels op nationaal niveau geregeld. Het einde van de distributieketen kan in de verschillende lidstaten op verschillende wijze worden georganiseerd, waarbij specifieke beroepsbeoefenaars uit de gezondheidszorg kunnen worden betrokken. De lidstaten moeten de mogelijkheid krijgen specifieke instellingen of personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, vrij te stellen van de verplichting tot controle van de veiligheidskenmerken, teneinde rekening te houden met de bijzondere kenmerken van de distributieketen op hun grondgebied en erop toe te zien dat de gevolgen van de controlemaatregelen voor die partijen evenredig zijn.

(24)

De controle van de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk is niet alleen van wezenlijk belang voor de authenticatie van een geneesmiddel, maar is voor de persoon die de handeling verricht tevens een middel om na te gaan of de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel is verstreken en of het is teruggeroepen, uit de handel is genomen of als gestolen is opgegeven. Personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, dienen de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk te controleren en het kenmerk te deactiveren op het moment dat het geneesmiddel aan het publiek wordt afgeleverd, zodat zij toegang hebben tot de meest actuele informatie over het geneesmiddel en kunnen voorkomen dat geneesmiddelen waarvan de uiterste gebruiksdatum is verstreken of die zijn teruggeroepen, uit de handel zijn genomen of als gestolen zijn opgegeven, aan het publiek worden afgeleverd.

(25)

Teneinde buitensporige gevolgen voor de dagelijkse activiteiten van gezondheidszorginstellingen te voorkomen, moeten de lidstaten de mogelijkheid krijgen binnen de gezondheidszorginstellingen werkzame personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, toe te staan de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk te controleren en het kenmerk te deactiveren vóórdat het geneesmiddel aan het publiek wordt afgeleverd, of hen onder bepaalde voorwaarden van een dergelijke verplichting vrij te stellen.

(26)

In sommige lidstaten is het de personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, toegestaan een verpakking van een geneesmiddel te openen om een deel van de inhoud daarvan aan het publiek te verstrekken. Het is dus noodzakelijk de controle van de veiligheidskenmerken en de deactivering van het uniek identificatiekenmerk in deze specifieke situatie te regelen.

(27)

De doeltreffendheid van een gesloten controlesysteem om te voorkomen dat vervalste geneesmiddelen bij het publiek terechtkomen, hangt af van de systematische controle van de authenticiteit van de veiligheidskenmerken en de daaropvolgende deactivering van het uniek identificatiekenmerk van elke afgeleverde verpakking, zodat dat uniek identificatiekenmerk niet opnieuw door illegale handelaars kan worden gebruikt. Daarom is het van belang ervoor te zorgen dat die controle en deactivering, mochten zij wegens een technisch probleem niet worden uitgevoerd op het tijdstip van aflevering van het geneesmiddel aan het publiek, zo spoedig mogelijk daarna worden verricht.

(28)

Voor een gesloten controlesysteem is vereist dat er een systeem van gegevensbanken wordt opgezet, waarin onder meer de informatie over de geoorloofde unieke identificatiekenmerken van een geneesmiddel wordt opgeslagen en dat kan worden geraadpleegd met het oog op de controle van de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk en de deactivering daarvan. Dit systeem van gegevensbanken moet worden opgericht en beheerd door de houders van een vergunning voor het in de handel brengen, aangezien zij verantwoordelijk zijn voor het in de handel brengen van het geneesmiddel, en door de fabrikanten van geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken zijn aangebracht, aangezien de kosten van het systeem van gegevensbanken te hunnen laste komen, overeenkomstig artikel 54 bis, lid 2, onder e), van Richtlijn 2001/83/EG. Groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, moeten desgewenst evenwel het recht hebben om deel te nemen aan de oprichting en het beheer van het systeem van gegevensbanken, aangezien zij voor hun dagelijkse werkzaamheden zijn aangewezen op de correcte werking van het systeem van gegevensbanken. Voorts moeten de nationale bevoegde autoriteiten bij de invoering van het systeem van gegevensbanken worden geraadpleegd, aangezien hun vroegtijdige betrokkenheid daarbij aan hun latere toezichtactiviteiten ten goede zal komen.

(29)

Er mogen geen beperkingen aan het gebruik van het systeem van gegevensbanken worden gesteld met het doel om marktvoordeel te behalen. Het lidmaatschap van specifieke organisaties dient dan ook geen voorwaarde vooraf te zijn om van het systeem van gegevensbanken gebruik te kunnen maken.

(30)

Het systeem van gegevensbanken moet zodanig zijn opgezet dat controle van geneesmiddelen overal in de Unie mogelijk is. Daartoe kan het nodig zijn dat gegevens en informatie over een uniek identificatiekenmerk onderling worden doorgegeven tussen de gegevensbanken binnen het systeem van gegevensbanken. Om het aantal noodzakelijke verbindingen tussen de gegevensbanken zoveel mogelijk te beperken en de interoperabiliteit daarvan te garanderen, moet elke nationale en supranationale gegevensbank die deel uitmaakt van het systeem van gegevensbanken, worden aangesloten op en gegevens uitwisselen via een centrale gegevensbank die dienst doet als informatie- en gegevensrouter.

(31)

Het systeem van gegevensbanken moet zijn voorzien van de interfaces die nodig zijn om groothandelaars, personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, en de nationale bevoegde autoriteiten toegang te verschaffen, hetzij rechtstreeks hetzij door middel van software, zodat zij kunnen voldoen aan hun verplichtingen uit hoofde van deze verordening.

(32)

Wegens het gevoelige karakter van de informatie over de geoorloofde unieke identificatiekenmerken en de mogelijke negatieve gevolgen voor de volksgezondheid wanneer deze informatie in handen van illegale handelaars zou komen, moet de verantwoordelijkheid voor het uploaden van dergelijke informatie naar het systeem van gegevensbanken worden gelegd bij de houder van de vergunning voor het in de handel brengen of de persoon die verantwoordelijk is voor het in de handel brengen van het geneesmiddel waarop het uniek identificatiekenmerk is aangebracht. De informatie moet zo lang worden bewaard als nodig is om passend onderzoek te kunnen doen naar gevallen van vervalsing.

(33)

Om het gegevensformaat en de uitwisseling van gegevens in het hele systeem van gegevensbanken te harmoniseren en de interoperabiliteit van de gegevensbanken alsmede de leesbaarheid en de juistheid van de doorgegeven gegevens te garanderen, moet elk nationale en supranationale gegevensbank voor de uitwisseling van informatie en gegevens de door de centrale gegevensbank opgestelde specificaties voor het gegevensformaat en de gegevensuitwisseling in acht nemen.

(34)

Om ervoor te zorgen dat de geneesmiddelen worden gecontroleerd zonder dat het verkeer van geneesmiddelen binnen de interne markt wordt belemmerd, moeten groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, de mogelijkheid krijgen de authenticiteit en de deactivering van een uniek identificatiekenmerk in eender welke lidstaat te controleren, ongeacht waar in de Unie het geneesmiddel met dat uniek identificatiekenmerk oorspronkelijk in de handel moest worden gebracht. Daartoe moet de status van een uniek identificatiekenmerk tussen de gegevensbanken worden gelijkgeschakeld en moeten, in voorkomend geval, desbetreffende zoekopdrachten door de centrale gegevensbank worden doorgestuurd naar de gegevensbanken die de lidstaten bedienen waar het geneesmiddel bestemd was om in de handel te worden gebracht.

(35)

Om ervoor te zorgen dat de werking van het systeem van gegevensbanken een volledige controle van de authenticiteit van geneesmiddelen ondersteunt, is het nodig de kenmerken van en de bewerkingen door het systeem van gegevensbanken te beschrijven.

(36)

Het onderzoek van vermoedelijke of bevestigde gevallen van vervalsing zou gebaat zijn bij zo veel mogelijk informatie over het onderzochte geneesmiddel. De gegevens over alle bewerkingen met betrekking tot een uniek identificatiekenmerk, met inbegrip van de gegevens over de gebruikers die deze bewerkingen uitvoeren en de aard van de bewerkingen, moeten daarom worden opgeslagen in het systeem van gegevensbanken, toegankelijk zijn met het oog op het onderzoek van gebeurtenissen die in het systeem van gegevensbanken als mogelijke gevallen van vervalsing zijn gemarkeerd, en op verzoek onmiddellijk ter beschikking van de bevoegde autoriteiten worden gesteld.

(37)

Overeenkomstig artikel 54 bis, lid 3, van Richtlijn 2001/83/EG moet rekening worden gehouden met de bescherming van de persoonsgegevens overeenkomstig het Unierecht, de legitieme belangen ter bescherming van vertrouwelijke commerciële informatie, alsmede de eigendom en vertrouwelijkheid van de gegevens die door het gebruik van de veiligheidskenmerken worden gegenereerd. Daarom dienen de fabrikanten, houders van een vergunning voor het in de handel brengen, groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, wanneer zij communiceren met het systeem van gegevensbanken, uitsluitend eigenaar te zijn van en uitsluitend toegang te hebben tot de door hen gegenereerde gegevens. Hoewel deze gedelegeerde verordening niet voorschrijft dat persoonsgegevens worden opgeslagen in het systeem van gegevensbanken, moet de bescherming van persoonsgegevens worden gewaarborgd wanneer gebruikers van de gegevensbanken het systeem van gegevensbanken gebruiken voor doeleinden buiten de werkingssfeer van deze verordening.

(38)

De informatie bedoeld in artikel 33, lid 2, van deze verordening en de informatie over de status van een uniek identificatiekenmerk moeten toegankelijk blijven voor alle partijen die gehouden zijn de authenticiteit van geneesmiddelen te controleren, omdat deze informatie noodzakelijk is om deze controles naar behoren uit te voeren.

(39)

Teneinde mogelijke onduidelijkheden en authenticatiefouten te vermijden, mogen unieke identificatiekenmerken met dezelfde productcode en hetzelfde serienummer niet naast elkaar in het systeem van gegevensbanken voorkomen.

(40)

Overeenkomstig artikel 54 bis, lid 1, van Richtlijn 2001/83/EG moeten de veiligheidskenmerken worden aangebracht op aan een recept onderworpen geneesmiddelen en zijn zij op niet aan een recept onderworpen geneesmiddelen niet toegestaan. Of een geneesmiddel aan een recept is onderworpen, wordt evenwel meestal op nationaal niveau beslist en kan per lidstaat verschillen. Bovendien kunnen de lidstaten het toepassingsgebied van de veiligheidskenmerken uitbreiden in overeenstemming met artikel 54 bis, lid 5, van Richtlijn 2001/83/EG. Daardoor is het mogelijk dat een en hetzelfde geneesmiddel in de ene lidstaat wel, maar in de andere lidstaat niet van de veiligheidskenmerken moet zijn voorzien. Om de correcte toepassing van deze verordening te waarborgen, moeten de nationale bevoegde autoriteiten desgevraagd de informatie over de op hun grondgebied in de handel gebrachte geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken worden aangebracht, met inbegrip van die waarvoor het toepassingsgebied van het uniek identificatiekenmerk of van het middel tegen knoeien overeenkomstig artikel 54 bis, lid 5, van Richtlijn 2001/83/EG is uitgebreid, ter beschikking stellen van de houders van een vergunning voor het in de handel brengen, fabrikanten, groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren.

(41)

Aangezien een gegevensbank gebruik kan maken van servers die zich fysiek in verschillende lidstaten bevinden of een gegevensbank zich fysiek in een andere lidstaat kan bevinden dan die welke door hem wordt bediend, dient de nationale bevoegde autoriteiten onder bepaalde voorwaarden te worden toegestaan in andere lidstaten inspecties uit te voeren of bij te wonen.

(42)

De lijsten met de geneesmiddelen of geneesmiddelencategorieën waarop de veiligheidskenmerken in het geval van aan een recept onderworpen geneesmiddelen niet en in het geval van niet aan een recept onderworpen geneesmiddelen wel worden aangebracht, moeten worden opgesteld met inachtneming van het risico van vervalsing van geneesmiddelen of geneesmiddelencategorieën en het risico dat uit die vervalsing voortvloeit, overeenkomstig artikel 54 bis, lid 2, onder b), van Richtlijn 2001/83/EG, zoals gewijzigd. Die risico's moeten worden beoordeeld aan de hand van de in dat artikel bedoelde criteria.

(43)

Om te voorkomen dat de aflevering van geneesmiddelen wordt verstoord, moeten overgangsmaatregelen worden vastgesteld voor geneesmiddelen die vóór de datum van toepassing van deze verordening in de lidstaat of lidstaten waar zij in de handel worden gebracht, zonder de veiligheidskenmerken voor verkoop of distributie zijn afgeleverd.

(44)

Ten tijde van de inwerkingtreding van Richtlijn 2011/62/EU van het Europees Parlement en de Raad beschikten België, Griekenland en Italië reeds over een systeem voor de controle van de authenticiteit van geneesmiddelen en voor de identificatie van afzonderlijke verpakkingen. Op grond van deze richtlijn beschikten die lidstaten over een bijkomende overgangsperiode om zich aan te passen aan het geharmoniseerde systeem van de Unie voor veiligheidskenmerken dat door deze richtlijn voor dezelfde doeleinden was ingevoerd, doordat die lidstaten werd toegestaan de toepassing van de richtlijn met betrekking tot dat systeem uit te stellen. Om de samenhang te waarborgen tussen de krachtens de richtlijn vastgestelde nationale omzettingsmaatregelen, enerzijds, en de voorschriften van deze verordening, anderzijds, moet die lidstaten dezelfde bijkomende overgangsperiode voor de toepassing van de voorschriften van deze verordening met betrekking tot dat systeem worden toegestaan.

(45)

Omwille van de rechtszekerheid en de rechtsduidelijkheid met betrekking tot de toepasselijke voorschriften in de lidstaten waaraan in overeenstemming met deze verordening een bijkomende overgangsperiode wordt toegekend, moet van elk van die lidstaten worden verlangd dat hij de Commissie in kennis stelt van de datum met ingang waarvan de bepalingen van deze verordening die onder de bijkomende overgangsperiode vallen, op zijn grondgebied van toepassing zijn, zodat de Commissie de datum van toepassing in die lidstaat ruim van tevoren in het Publicatieblad van de Europese Unie kan bekendmaken,

a)

de kenmerken en technische specificaties van het uniek identificatiekenmerk waarmee de authenticiteit van geneesmiddelen kan worden gecontroleerd en de identiteit van afzonderlijke verpakkingen kan worden vastgesteld;

b)

de modaliteiten van de controle van de veiligheidskenmerken;

c)

de bepalingen over de oprichting en het beheer van en de toegang tot het systeem van gegevensbanken dat informatie over de veiligheidskenmerken bevat;

d)

de lijst van aan een recept onderworpen geneesmiddelen en categorieën van aan een recept onderworpen geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken niet worden aangebracht;

e)

de lijst van niet aan een recept onderworpen geneesmiddelen en categorieën van niet aan een recept onderworpen geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken wel worden aangebracht;

f)

de procedures waarmee de nationale bevoegde autoriteiten de Commissie in kennis stellen van niet aan een recept onderworpen geneesmiddelen waarvoor volgens hen een risico van vervalsing bestaat, en van aan een recept onderworpen geneesmiddelen waarvoor volgens hen geen risico van vervalsing bestaat, volgens de criteria als omschreven in artikel 54 bis, lid 2, onder b), van Richtlijn 2001/83/EG;

g)

de procedures voor snelle beoordeling van en snelle besluitvorming over de onder f) van dit artikel bedoelde kennisgevingen.

a)

aan een recept onderworpen geneesmiddelen op de verpakking waarvan veiligheidskenmerken worden aangebracht overeenkomstig artikel 54 bis, lid 1, van Richtlijn 2001/83/EG, tenzij zij zijn opgenomen in de lijst in bijlage I bij deze verordening;

b)

niet aan een recept onderworpen geneesmiddelen die zijn opgenomen in de lijst in bijlage II bij deze verordening;

c)

geneesmiddelen waarnaar de lidstaten het toepassingsgebied van het uniek identificatiekenmerk of van het middel tegen knoeien overeenkomstig artikel 54 bis, lid 5, van Richtlijn 2001/83/EG hebben uitgebreid.

a)

het uniek identificatiekenmerk is een voor een specifieke verpakking van een geneesmiddel unieke sequentie van numerieke of alfanumerieke tekens;

b)

het uniek identificatiekenmerk bestaat uit de volgende gegevenselementen:

c)

de waarschijnlijkheid dat het serienummer kan worden geraden, dient verwaarloosbaar klein te zijn en in ieder geval kleiner dan één op tienduizend;

d)

de tekensequentie die wordt verkregen door de combinatie van de productcode en het serienummer, dient voor een specifieke verpakking van een geneesmiddel uniek te zijn tot ten minste één jaar na de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel dan wel vijf jaar nadat het geneesmiddel voor verkoop of distributie is afgeleverd, overeenkomstig artikel 51, lid 3, van Richtlijn 2001/83/EG, naargelang welke van de twee perioden de langste is;

e)

wanneer het nationale terugbetalingsnummer of het andere nationale nummer ter identificatie van het geneesmiddel is opgenomen in de productcode, hoeft het niet te worden herhaald in het uniek identificatiekenmerk.

a)

het contrast tussen de lichte en donkere delen;

b)

de uniformiteit van de reflectie van de lichte en donkere delen;

c)

de axiale non-uniformiteit;

d)

de non-uniformiteit van het raster;

e)

de ongebruikte foutcorrectie;

f)

de schade in verband met het vaste patroon;

g)

het vermogen van het referentiedecoderingsalgoritme om de gegevensmatrix te decoderen.

a)

de productcode;

b)

het serienummer;

c)

het nationale terugbetalingsnummer of een ander nationaal nummer ter identificatie van het geneesmiddel, indien vereist door de lidstaat waar het geneesmiddel bestemd is om in de handel te worden gebracht en indien niet elders op de verpakking afgedrukt.

a)

de authenticiteit van het uniek identificatiekenmerk;

b)

de integriteit van het middel tegen knoeien.

a)

het uniek identificatiekenmerk is gedeactiveerd overeenkomstig artikel 22, onder a), en het geneesmiddel wordt gedistribueerd om het uit de Unie uit te voeren;

b)

het uniek identificatiekenmerk is gedeactiveerd vóór de aflevering van het geneesmiddel aan het publiek als bedoeld in de artikelen 23, 26, 28 en 41;

c)

het uniek identificatiekenmerk is gedeactiveerd overeenkomstig artikel 22, onder b) of c), of artikel 40, en het geneesmiddel wordt verstrekt aan de persoon die belast is met de verwijdering ervan;

d)

het uniek identificatiekenmerk is gedeactiveerd overeenkomstig artikel 22, onder d), en het geneesmiddel wordt verstrekt aan de nationale bevoegde autoriteit.

a)

de persoon die de hernieuwde activering verricht, handelt krachtens dezelfde machtiging of hetzelfde recht als geldt voor de persoon die het uniek identificatiekenmerk heeft gedeactiveerd, en is werkzaam in dezelfde bedrijfsruimten als laatstbedoelde persoon;

b)

de hernieuwde activering van het uniek identificatiekenmerk geschiedt uiterlijk tien dagen nadat het is gedeactiveerd;

c)

de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel is niet verstreken;

d)

het geneesmiddel staat in het systeem van gegevensbanken niet geregistreerd als teruggeroepen, uit de handel genomen, bestemd om te worden vernietigd of gestolen, en de persoon die de hernieuwde activering verricht, is er niet van op de hoogte dat het geneesmiddel is gestolen;

e)

het geneesmiddel is niet aan het publiek afgeleverd.

a)

de integriteit van het middel tegen knoeien;

b)

de authenticiteit van het uniek identificatiekenmerk, en deactiveert hij dit in geval van vervanging.

a)

geneesmiddelen die aan hem zijn geretourneerd door personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, of door een andere groothandelaar;

b)

geneesmiddelen die hij ontvangt van een andere groothandelaar dan de fabrikant, de groothandelaar-houder van de vergunning voor het in de handel brengen of een groothandelaar die door de houder van de vergunning voor het in de handel brengen door middel van een schriftelijke overeenkomst wordt aangewezen om namens hem de geneesmiddelen waarvoor zijn vergunning voor het in de handel brengen geldt, op te slaan en te distribueren.

a)

het geneesmiddel verandert van eigenaar, maar blijft fysiek in het bezit van dezelfde groothandelaar, of

b)

het geneesmiddel wordt op het grondgebied van een lidstaat gedistribueerd tussen twee opslagplaatsen die tot dezelfde groothandelaar of dezelfde juridische entiteit behoren, zonder dat verkoop plaatsvindt.

a)

geneesmiddelen die hij voornemens is buiten de Unie te distribueren;

b)

geneesmiddelen die aan hem zijn geretourneerd door personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, of door een andere groothandelaar, en die niet aan de verkoopbare voorraad kunnen worden toegevoegd;

c)

geneesmiddelen die bestemd zijn om te worden vernietigd;

d)

geneesmiddelen die weliswaar fysiek in zijn bezit zijn, maar door de bevoegde autoriteiten als monster worden opgevraagd;

e)

geneesmiddelen die hij voornemens is te distribueren aan de in artikel 23 bedoelde personen of instellingen, indien naar nationaal recht vereist in overeenstemming met dat artikel.

a)

personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren en die niet in een gezondheidszorginstelling of in een apotheek werkzaam zijn;

b)

dierenartsen en detailhandelaars in geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik;

c)

beoefenaren van de tandheelkunde;

d)

optometristen en opticiens;

e)

paramedisch personeel en personeel voor medische spoedhulp;

f)

strijdmacht, politie en andere overheidsdiensten die geneesmiddelenvoorraden aanhouden voor civiele bescherming en rampenbeheersing;

g)

universiteiten en andere hogeronderwijsinstellingen die geneesmiddelen gebruiken voor onderzoek- en onderwijsdoeleinden, met uitzondering van gezondheidszorginstellingen;

h)

gevangeniswezen;

i)

scholen;

j)

opvangtehuizen;

k)

verpleeghuizen.

a)

geneesmiddelen die fysiek in hun bezit zijn en niet aan de groothandelaars of fabrikanten kunnen worden geretourneerd;

b)

geneesmiddelen die weliswaar fysiek in hun bezit zijn, maar door de bevoegde autoriteiten als monster worden opgevraagd overeenkomstig het nationale recht;

c)

geneesmiddelen die zij afleveren voor later gebruik als toegelaten geneesmiddel voor onderzoek of toegelaten auxiliair geneesmiddel in de zin van artikel 2, lid 2, punten 9 en 10, van Verordening (EU) nr. 536/2014.

a)

de persoon die gemachtigd of gerechtigd is geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, betrekt het geneesmiddel waarop het uniek identificatiekenmerk is aangebracht via een groothandelaar die tot dezelfde juridische entiteit als de gezondheidszorginstelling behoort;

b)

het uniek identificatiekenmerk wordt gecontroleerd en gedeactiveerd door de groothandelaar die het geneesmiddel aan de gezondheidszorginstelling aflevert;

c)

er vindt geen verkoop van het geneesmiddel plaats tussen de groothandelaar die het aflevert en die gezondheidszorginstelling;

d)

het geneesmiddel wordt verstrekt aan het publiek binnen die gezondheidszorginstelling.

a)

een centrale informatie- en gegevensrouter („hub”);

b)

gegevensbanken die het grondgebied van één lidstaat („nationale gegevensbanken”) of het grondgebied van meerdere lidstaten („supranationale gegevensbanken”) bedienen. Die gegevensbanken moeten worden aangesloten op de hub.

a)

het uploaden, verzamelen, verwerken, wijzigen en opslaan van de informatie over de veiligheidskenmerken waarmee de authenticiteit van een geneesmiddel kan worden gecontroleerd en de identiteit ervan kan worden vastgesteld;

b)

in elk stadium van de legale distributieketen de identiteit vaststellen van een afzonderlijke verpakking van een geneesmiddel waarop de veiligheidskenmerken zijn aangebracht, alsmede de authenticiteit van het uniek identificatiekenmerk op die verpakking controleren en het uniek identificatiekenmerk deactiveren.

a)

de gegevenselementen van het uniek identificatiekenmerk, overeenkomstig artikel 4, onder b);

b)

het coderingsschema van de productcode;

c)

de naam, de algemene benaming, de farmaceutische vorm, de concentratie, de verpakkingssoort en de verpakkingsgrootte van het geneesmiddel, overeenkomstig de terminologie bedoeld in artikel 25, lid 1, onder b), e), f) en g), van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 520/2012 van de Commissie (4);

d)

de lidstaat of de lidstaten waar het geneesmiddel bestemd is om in de handel te worden gebracht;

e)

indien van toepassing, de code ter identificatie van de vermelding voor het geneesmiddel waarop het uniek identificatiekenmerk is aangebracht in de databank, bedoeld in artikel 57, lid 1, punt l), van Verordening (EG) nr. 726/2004 van het Europees Parlement en de Raad (5);

f)

de naam en het adres van de fabrikant die de veiligheidskenmerken aanbrengt;

g)

de naam en het adres van de houder van de vergunning voor het in de handel brengen;

h)

een lijst van groothandelaars die door de houder van de vergunning voor het in de handel brengen door middel van een schriftelijke overeenkomst worden aangewezen om namens hem de geneesmiddelen waarvoor zijn vergunning voor het in de handel brengt geldt, op te slaan en te distribueren.

a)

hij bevindt zich fysiek in de Unie;

b)

hij wordt opgezet en beheerd door een juridische entiteit zonder winstoogmerk die in de Unie is opgericht door de fabrikanten en houders van een vergunning voor het in de handel brengen van geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken zijn aangebracht alsmede door, wanneer zij ervoor hebben gekozen daaraan deel te nemen, de groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren;

c)

hij is volledig interoperabel met de overige gegevensbanken waaruit het systeem van gegevensbanken bestaat; voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder interoperabiliteit verstaan de volledige functionele integratie van en de volledige elektronische gegevensuitwisseling tussen gegevensbanken, ongeacht de dienstenaanbieder waarop een beroep wordt gedaan;

d)

hij maakt de betrouwbare elektronische identificatie en authenticatie van afzonderlijke verpakkingen van geneesmiddelen mogelijk door de fabrikanten, groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, in overeenstemming met de voorschriften van deze verordening;

e)

hij is voorzien van interfaces voor applicatieprogrammering die gegevens kunnen overdragen aan en uitwisselen met de software die wordt gebruikt door de groothandelaars, personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren en, in voorkomend geval, nationale bevoegde autoriteiten;

f)

wanneer de groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, met het oog op de controle van de authenticiteit en de deactivering van een uniek identificatiekenmerk de gegevensbank raadplegen, bedraagt de responsietijd van de gegevensbank, ongeacht de snelheid van de internetverbinding, minder dan 300 milliseconden bij ten minste 95 % van de zoekopdrachten; de prestaties van de gegevensbank stellen de groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, in staat zonder significante vertraging te opereren;

g)

hij houdt een volledig overzicht („audit trail”) bij van alle bewerkingen met betrekking tot een uniek identificatiekenmerk, van de gebruikers die deze bewerkingen uitvoeren en van de aard van de bewerkingen; de audit trail wordt vastgelegd wanneer het uniek identificatiekenmerk naar de gegevensbank wordt geüpload en blijft bewaard tot ten minste één jaar na de uiterste gebruiksdatum van het geneesmiddel waarop het uniek identificatiekenmerk is aangebracht, dan wel vijf jaar nadat het geneesmiddel voor verkoop of distributie is afgeleverd, overeenkomstig artikel 51, lid 3, van Richtlijn 2001/83/EG, naargelang welke van de twee perioden de langste is;

h)

in overeenstemming met artikel 38 is de structuur ervan zodanig dat hij de bescherming verzekert van persoonsgegevens en van informatie van commercieel vertrouwelijke aard, alsmede de eigendom en vertrouwelijkheid waarborgt van de gegevens die worden gegenereerd wanneer de fabrikanten, houders van een vergunning voor het in de handel brengen, groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, ermee communiceren;

i)

hij omvat tevens grafische gebruikersinterfaces voor directe toegang door de volgende, overeenkomstig artikel 37, onder b), gecontroleerde gebruikers:

a)

het herhaaldelijk controleren van de authenticiteit van een actief uniek identificatiekenmerk overeenkomstig artikel 11;

b)

het uitzenden van een waarschuwing in het systeem en in de terminal waar de controle van de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk plaatsvindt, wanneer bij een dergelijke controle niet wordt bevestigd dat het uniek identificatiekenmerk authentiek is in de zin van artikel 11. Een dergelijk geval wordt in het systeem gemarkeerd als mogelijk geval van vervalsing, behalve wanneer het geneesmiddel volgens het systeem is teruggeroepen, uit de handel is genomen of bestemd is om te worden vernietigd;

c)

het deactiveren van een uniek identificatiekenmerk overeenkomstig de voorschriften van deze verordening;

d)

het vaststellen van de identiteit van een verpakking van een geneesmiddel waarop een uniek identificatiekenmerk is aangebracht, samen met het controleren van de authenticiteit en het deactiveren van dat uniek identificatiekenmerk;

e)

het vaststellen van de identiteit van een verpakking van een geneesmiddel waarop een uniek identificatiekenmerk is aangebracht, alsmede het controleren van de authenticiteit en het deactiveren van dat uniek identificatiekenmerk in een lidstaat die niet de lidstaat is waar het geneesmiddel waarop dat uniek identificatiekenmerk is aangebracht, in de handel is gebracht;

f)

het lezen van de informatie in de tweedimensionale streepjescode waarmee het uniek identificatiekenmerk wordt gecodeerd, het vaststellen van de identiteit van het geneesmiddel waarop de streepjescode is aangebracht en het controleren van de status van het uniek identificatiekenmerk, zonder dat de waarschuwing als bedoeld in dit artikel, onder b), wordt uitgezonden;

g)

onverminderd het bepaalde in artikel 35, lid 1, onder h), het geven van inzage aan gecontroleerde groothandelaars in de lijst van groothandelaars als bedoeld in artikel 33, lid 2, onder h), zodat zij kunnen vaststellen of zij het uniek identificatiekenmerk van een bepaald geneesmiddel moeten controleren;

h)

het controleren van de authenticiteit van een uniek identificatiekenmerk en het deactiveren ervan door handmatige raadpleging van het systeem aan de hand van de gegevenselementen van het uniek identificatiekenmerk;

i)

het onmiddellijk verstrekken van informatie over een bepaald uniek identificatiekenmerk aan de nationale bevoegde autoriteiten en het Europees Geneesmiddelenbureau, wanneer deze daarom verzoeken;

j)

het opstellen van verslagen aan de hand waarvan de bevoegde autoriteiten kunnen nagaan of de houders van een afzonderlijke vergunning voor het in de handel brengen, fabrikanten, groothandelaars en personen die gemachtigd of gerechtigd zijn geneesmiddelen aan het publiek af te leveren, aan de voorschriften van deze verordening voldoen, dan wel een onderzoek naar mogelijke gevallen van vervalsing kunnen instellen;

k)

het opnieuw activeren van een gedeactiveerd uniek identificatiekenmerk, onder de in artikel 13 genoemde voorwaarden;

l)

het vermelden dat een uniek identificatiekenmerk is gedeactiveerd;

m)

het vermelden dat een geneesmiddel is teruggeroepen, uit de handel is genomen, is gestolen, is uitgevoerd, door de nationale bevoegde autoriteiten als monster is opgevraagd, door de houder van een vergunning voor het in de handel brengen als gratis monster is aangeduid, dan wel bestemd is om te worden vernietigd;

n)

het per partij geneesmiddelen koppelen van de informatie over verwijderde of afgedekte unieke identificatiekenmerken aan de informatie over de gelijkwaardige unieke identificatiekenmerken die op die geneesmiddelen zijn aangebracht met het oog op de naleving van artikel 47 bis van Richtlijn 2001/83/EG;

o)

het gelijkschakelen van de status van een uniek identificatiekenmerk tussen de nationale of supranationale gegevensbanken die het grondgebied van de lidstaten bedienen waar het geneesmiddel is bestemd om in de handel te worden gebracht.

a)

zij brengt de betrokken nationale bevoegde autoriteiten op de hoogte van haar voornemen om de gegevensbank, of een deel daarvan, fysiek op hun grondgebied te installeren en stelt deze in kennis zodra de gegevensbank operationeel wordt;

b)

zij voert beveiligingsprocedures in om te waarborgen dat uitsluitend gebruikers van wie de identiteit, de rol en de legitimiteit zijn geverifieerd, toegang tot de gegevensbank kunnen krijgen of de in artikel 33, lid 2, bedoelde informatie kunnen uploaden;

c)

zij licht de gegevensbank permanent door op gebeurtenissen die wijzen op mogelijke gevallen van vervalsing, in overeenstemming met artikel 36, onder b);

d)

zij voorziet in onmiddellijk onderzoek naar alle mogelijke gevallen van vervalsing die overeenkomstig artikel 36, onder b), in het systeem zijn gemarkeerd, en zorgt ervoor dat de nationale bevoegde autoriteiten, het Europees Geneesmiddelenbureau en de Commissie worden gewaarschuwd ingeval de vervalsing wordt bevestigd;

e)

zij onderwerpt de gegevensbank op gezette tijden aan controles om na te gaan of aan de voorschriften van deze verordening wordt voldaan. De controles moeten ten minste éénmaal per jaar plaatsvinden gedurende de eerste vijf jaar na de datum waarop deze verordening van toepassing wordt in de lidstaat waar de gegevensbank zich fysiek bevindt, en daarna ten minste elke drie jaar. De resultaten van die controles worden op verzoek aan de bevoegde autoriteiten verstrekt;

f)

zij stelt de in artikel 35, lid 1, onder g), bedoelde audit trail onmiddellijk ter beschikking van de bevoegde autoriteiten wanneer deze daarom verzoeken;

g)

zij stelt de in artikel 36, onder j), bedoelde verslagen onmiddellijk ter beschikking van de bevoegde autoriteiten wanneer deze daarom verzoeken.

a)

toezicht op de werking van de gegevensbanken en onderzoek naar mogelijke gevallen van vervalsing;

b)

terugbetaling;

c)

geneesmiddelenbewaking of farmaco-epidemiologie.

a)

hij zorgt ervoor dat het uniek identificatiekenmerk van een geneesmiddel dat moet worden teruggeroepen of uit de handel moet worden genomen, wordt gedeactiveerd in elke nationale of supranationale gegevensbank die het grondgebied van de lidstaat of de lidstaten bedient waar dat geneesmiddel wordt teruggeroepen of uit de handel wordt genomen;

b)

hij zorgt ervoor dat het uniek identificatiekenmerk, voor zover bekend, van een gestolen geneesmiddel wordt gedeactiveerd in elke nationale of supranationale gegevensbank waarin informatie over dat geneesmiddel is opgeslagen;

c)

hij vermeldt, waar van toepassing, in de onder a) en b) bedoelde gegevensbanken dat het betrokken geneesmiddel is teruggeroepen, uit de handel is genomen of is gestolen.

a)

de op hun grondgebied in de handel gebrachte geneesmiddelen waarop de veiligheidskenmerken worden aangebracht, als bedoeld in artikel 54, onder o), van Richtlijn 2001/83/EG en deze verordening;

b)

de aan een recept onderworpen of terugbetaalde geneesmiddelen waarvoor het toepassingsgebied van het uniek identificatiekenmerk ter wille van de terugbetaling of de geneesmiddelenbewaking wordt uitgebreid, als bedoeld in artikel 54 bis, lid 5, van Richtlijn 2001/83/EG;

c)

de geneesmiddelen waarvoor het toepassingsgebied van het middel tegen knoeien ter wille van de veiligheid van de patiënten wordt uitgebreid, als bedoeld in artikel 54 bis, lid 5, van Richtlijn 2001/83/EG.

9.2.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 32/28

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de aanvraag van Italië tot registratie van de benaming „Mortadella di Prato” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de benaming „Mortadella di Prato” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

9.2.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 32/29

(1)

Overeenkomstig artikel 53, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EU) nr. 1151/2012 heeft de Commissie zich gebogen over de aanvraag van Frankrijk tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde oorsprongsbenaming „Huile d'olive de Nîmes”, die bij Verordening (EG) nr. 148/2007 van de Commissie is geregistreerd (2).

(2)

Aangezien de betrokken wijziging niet minimaal is in de zin van artikel 53, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1151/2012, heeft de Commissie de wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van die verordening bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (3).

(3)

Aangezien de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 heeft ontvangen, moet de wijziging van het productdossier worden goedgekeurd,

9.2.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 32/30

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de aanvraag van Italië tot registratie van de benaming „Cappellacci di zucca ferraresi” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de benaming „Cappellacci di zucca ferraresi” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

9.2.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 32/31

(1)

Om te zorgen voor uniforme voorwaarden voor de berekening van de technische voorzieningen en het kernvermogen door verzekerings- en herverzekeringsondernemingen voor de toepassing van Richtlijn 2009/138/EG moet voor elke referentiedatum technische informatie over de relevante risicovrije rentetermijnstructuren, fundamentele spreads voor de berekening van de matchingopslag en volatiliteitsaanpassingen worden vastgesteld.

(2)

Verzekerings- en herverzekeringsondernemingen moeten de technische informatie gebruiken die gebaseerd is op de marktgegevens met betrekking tot het einde van de laatste maand voorafgaande aan de eerste rapportagereferentiedatum waarop deze verordening van toepassing is. Op 14 januari 2016 heeft de Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen (EIOPA) aan de Commissie de technische informatie met betrekking tot de marktgegevens van eind december 2015 verstrekt. Deze informatie is gepubliceerd op 13 januari 2016 in overeenstemming met artikel 77 sexies, lid 1, van Richtlijn 2009/138/EG.

(3)

Gezien de noodzaak van onmiddellijke beschikbaarheid van de technische informatie, is het belangrijk dat deze verordening urgent in werking treedt.

(4)

Om prudentiële redenen is het noodzakelijk dat verzekerings- en herverzekeringsondernemingen dezelfde technische informatie gebruiken voor het berekenen van de technische voorzieningen en het kernvermogen ongeacht de datum waarop zij rapporteren aan hun bevoegde autoriteiten. Deze verordening moet derhalve van toepassing zijn vanaf de eerste rapportagereferentiedatum waarop deze uitvoeringsverordening van toepassing is.

(5)

Om zo spoedig mogelijk rechtszekerheid te bieden, is het op dwingende gronden van urgentie in verband met de beschikbaarheid van de relevante risicovrije rentetermijnstructuur naar behoren gerechtvaardigd dat de maatregelen waarin deze verordening voorziet, worden vastgesteld in overeenstemming met artikel 8, in samenhang met artikel 4 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (2),

a)

de relevante risicovrije rentetermijnstructuren beschreven in bijlage I;

b)

de fundamentele spreads voor de berekening van de matchingopslag beschreven in bijlage II;

c)

voor elke relevante nationale verzekeringsmarkt de volatiliteitsaanpassingen beschreven in bijlage III.