15.9.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/1

(1)

Krachtens artikel 3, lid 4, van Richtlijn 2009/28/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) moet elke lidstaat erop toezien dat het aandeel energie uit hernieuwbare bronnen in alle vormen van vervoer in 2020 ten minste 10 % van het eindverbruik van energie in het vervoer in die lidstaat bedraagt. Eén van de methoden waarover de lidstaten beschikken om dit streefcijfer te bereiken, naar verwachting zelfs de belangrijkste methode, is het bijmengen van biobrandstoffen. In Richtlijn 2009/28/EG wordt ook benadrukt dat energie-efficiëntie in de vervoersector een dringende noodzaak is omdat het wellicht steeds moeilijker zal worden om op een duurzame wijze een bindend streefcijfer voor energie uit hernieuwbare bronnen te halen als de totale vraag naar vervoersenergie blijft stijgen. Daarom en gezien het feit dat energie-efficiëntie ook van belang is voor de vermindering van de broeikasgasuitstoot worden de lidstaten en de Commissie aangemoedigd om meer gedetailleerde informatie over energie-efficiëntiemaatregelen in de vervoersector op te nemen in de verslagen die zij moeten indienen overeenkomstig bijlage IV van Richtlijn 2012/27/EU van het Europees Parlement en de Raad (4) en andere Uniewetgeving die relevant is voor de bevordering van de energie-efficiëntie in de vervoersector.

(2)

In het licht van de doelstelling van de Unie om de uitstoot van broeikasgassen verder terug te dringen en gezien de aanzienlijke bijdrage van in het wegvervoer gebruikte brandstoffen aan die uitstoot, moeten de lidstaten op grond van artikel 7 bis, lid 2, van Richtlijn 98/70/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) van de leveranciers van brandstof of energie eisen dat zij vóór 31 december 2020 de broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus per eenheid van energie uit brandstoffen die in de Unie worden gebruikt door wegvoertuigen, niet voor de weg bestemde mobiele machines, landbouwtrekkers, bosbouwmachines en pleziervaartuigen wanneer deze niet op zee varen, met ten minste 6 % verminderen. Het bijmengen van biobrandstoffen is een van de methoden waarover de leveranciers van fossiele brandstoffen beschikken om de broeikasgasintensiteit van de geleverde fossiele brandstoffen te verminderen.

(3)

Richtlijn 2009/28/EG stelt duurzaamheidscriteria vast waaraan biobrandstoffen en vloeibare biomassa moeten voldoen om in aanmerking te worden genomen voor het bereiken van de streefcijfers van die richtlijn en om recht te hebben op staatssteunregelingen. De criteria omvatten eisen betreffende de minimale broeikasgasemissiereductie die door biobrandstoffen en vloeibare biomassa moet worden bereikt in vergelijking met fossiele brandstoffen. Er zijn identieke duurzaamheidscriteria voor biobrandstoffen vastgesteld in Richtlijn 98/70/EG.

(4)

Wanneer weiland of landbouwgrond dat voordien bestemd was voor de productie van voedsel en veevoeder, wordt herbestemd voor de productie van biobrandstoffen, moet nog steeds worden voldaan aan de niet aan brandstoffen gerelateerde vraag, hetzij door intensivering van de huidige productie, hetzij door elders niet-landbouwgrond in productie te nemen. Wanneer dit laatste het geval is, is er sprake van indirecte verandering in het landgebruik en wanneer dit de conversie betreft van land met een hoge koolstofvoorraad, kan dit resulteren in aanzienlijke emissies van broeikasgassen. De Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG moeten derhalve worden gewijzigd en van bepalingen worden voorzien om het effect van indirecte veranderingen in het landgebruik aan te pakken, aangezien de huidige biobrandstoffen voornamelijk worden geproduceerd uit teelten die worden verbouwd op het bestaande landbouwareaal. In deze bepalingen moet naar behoren rekening worden gehouden met de noodzaak reeds gedane investeringen te beschermen.

(5)

Gezien de door de lidstaten verstrekte ramingen betreffende de vraag naar biobrandstoffen en ramingen betreffende de emissies ten gevolge van indirecte veranderingen in het landgebruik door de productie van verschillende grondstoffen voor biobrandstoffen, wordt het waarschijnlijk geacht dat de emissies van broeikasgassen ten gevolge van indirecte veranderingen in het landgebruik aanzienlijk zijn en sommige of alle broeikasgasemissiereducties dankzij het gebruik van specifieke biobrandstoffen tenietdoen. Dit is een gevolg van het feit dat nagenoeg de volledige productie van biobrandstoffen in 2020 naar verwachting zal komen van teelten die groeien op land dat kan worden gebruikt om de voedsel- en veevoedermarkten te voorzien. Om dergelijke emissies te verminderen moeten diverse gewasgroepen worden onderscheiden, zoals oliegewassen, suikers en granen, en andere zetmeelrijke gewassen. Voorts is het noodzakelijk onderzoek naar en ontwikkeling van nieuwe, geavanceerde biobrandstoffen die niet concurreren met voedselgewassen, te stimuleren, en moeten de effecten van verschillende gewasgroepen op zowel directe als indirecte veranderingen in het landgebruik nader worden bestudeerd.

(6)

Ter voorkoming van het stimuleren van een opzettelijk verhoogde productie van procesresiduen ten koste van het hoofdproduct moeten residuen die het resultaat zijn van een productieproces dat opzettelijk voor dat doel is gewijzigd, van de definitie van „procesresidu” worden uitgesloten.

(7)

Om zijn broeikasgasuitstoot te verminderen is er in de vervoerssector waarschijnlijk vraag naar hernieuwbare vloeibare brandstoffen. Geavanceerde biobrandstoffen, zoals gemaakt van afvalstoffen en algen, leveren grote broeikasgasemissiereducties op met een laag risico op indirecte veranderingen in het landgebruik, en concurreren niet rechtstreeks met landbouwgrond voor de productie van voedsel en veevoeder. Het is daarom passend om het onderzoek naar en de ontwikkeling en de productie van dergelijke geavanceerde biobrandstoffen te bevorderen aangezien zij momenteel niet in grote hoeveelheden in de handel zijn, deels ten gevolge van de concurrentie voor overheidssubsidies met gevestigde op voedselteelten gebaseerde biobrandstoftechnologieën.

(8)

Het zou wenselijk zijn om al in 2020 een aanzienlijk hoger verbruiksniveau van geavanceerde biobrandstoffen in de Unie te bereiken in vergelijking met het huidige niveau. Elke lidstaat dient het verbruik van geavanceerde biobrandstoffen te bevorderen en ernaar te streven dat een minimumverbruiksniveau van geavanceerde biobrandstoffen wordt bereikt, door een niet wettelijk bindend nationaal streefcijfer vast te stellen dat de lidstaat tracht te halen binnen de verplichting om in 2020 het aandeel energie uit hernieuwbare energiebronnen in alle vervoersvormen op ten minste 10 % van het eindverbruik van energie in het vervoer in die lidstaat te hebben gebracht. De lidstaten dienen hun plannen met het oog op het halen van hun nationale streefcijfers, indien deze beschikbaar zijn, te publiceren om een grotere transparantie en voorspelbaarheid voor de markt te bereiken.

(9)

Tevens is het wenselijk dat de lidstaten aan de Commissie verslag uitbrengen over het verbruiksniveau van geavanceerde biobrandstoffen op hun grondgebied op het moment van vaststelling van hun streefcijfers, en over hun voortgang bij de verwezenlijking van die nationale streefcijfers voor 2020; een syntheseverslag moet dan worden gepubliceerd om te kunnen beoordelen in welke mate de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen, dankzij het bevorderen van geavanceerde biobrandstoffen, het risico van broeikasgasemissie ten gevolge van indirecte verandering in het landgebruik beperken. Geavanceerde biobrandstoffen met geringe gevolgen in de vorm van indirecte veranderingen in het landgebruik en met een grote totale broeikasgasemissiereductie en de bevordering daarvan zullen naar verwachting een belangrijke rol blijven spelen bij het koolstofvrij maken van het vervoer en de ontwikkeling van koolstofarme vervoerstechnologie na 2020.

(10)

In zijn conclusies van 23 en 24 oktober 2014 heeft de Europese Raad onderstreept hoe belangrijk het is om de broeikasgasemissies en de risico's van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen in de vervoerssector binnen het klimaat- en energiekader 2030 te verlagen, en heeft hij de Commissie verzocht nader onderzoek te doen naar instrumenten en maatregelen voor een alomvattende en technologieneutrale aanpak voor de bevordering van emissiebeperking en energie-efficiëntie in het vervoer, voor elektrisch vervoer en voor het gebruik van hernieuwbare energiebronnen in het vervoer, ook na 2020.

(11)

Het is eveneens van belang dat de routekaart voor hernieuwbare energie voor de periode na 2020, die de Commissie in 2018 moet indienen overeenkomstig artikel 23, lid 9, van Richtlijn 2009/28/EG, ook voor de vervoersector, wordt opgesteld als onderdeel van een bredere strategie van de Unie voor energie- en klimaatgerelateerde technologie en innovatie, die moet worden ontwikkeld aan de hand van de conclusies van de Europese Raad van 20 maart 2015. Daarom dient de effectiviteit van de stimulerende maatregelen ten behoeve van de ontwikkeling en toepassing van op geavanceerde biobrandstoffen gebaseerde technologieën tijdig te worden geëvalueerd, zodat de resultaten van die evaluatie volledig kunnen worden meegenomen bij de opstelling van de routekaart voor de periode na 2020.

(12)

Verschillen in ramingen van emissies ten gevolge van indirecte verandering in het landgebruik worden veroorzaakt door verschillende gegevensinvoer en basisaannames inzake ontwikkelingen in de landbouw, bijvoorbeeld opbrengst- en productiviteitsontwikkelingen, allocatie van bijproducten, en waargenomen veranderingen in het mondiale landgebruik en ontbossingspercentages, waarop producenten van biobrandstoffen geen invloed uitoefenen. Hoewel de meeste grondstoffen voor biobrandstof in de Unie worden geproduceerd, zullen de geraamde emissies ten gevolge van indirecte veranderingen in het landgebruik zich naar verwachting vooral buiten de Unie voordoen, in gebieden waar de extra productie waarschijnlijk tegen de laagste kostprijs zal worden verwezenlijkt. Vooral de aannames over de omzetting van tropische bossen en veengronddrainage buiten de Unie hebben veel invloed op de geraamde emissies ten gevolge van indirecte veranderingen in het landgebruik die gepaard gaan met biodieselproductie uit oliegewassen, en daarom is het van het grootste belang ervoor te zorgen dat de bedoelde data en aannames worden getoetst aan de meest recente gegevens over herbestemming van land en ontbossing, met inbegrip van de vooruitgang die in die gebieden dankzij de lopende internationale programma's is verwezenlijkt. De Commissie dient daarom aan het Europees Parlement en de Raad een verslag voor te leggen met daarin een evaluatie, gebaseerd op de beste beschikbare wetenschappelijke gegevens, van de doeltreffendheid van de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen voor de beperking van de broeikasgasemissies gerelateerd aan indirecte veranderingen in het landgebruik ten gevolge van de productie van biobrandstoffen en vloeibare biomassa, en een evaluatie van de mogelijkheden tot invoering van aangepaste geraamde emissiefactoren met betrekking tot indirecte veranderingen in het landgebruik in de passende duurzaamheidscriteria.

(13)

Om het concurrentievermogen op lange termijn van de biogebaseerde industriële sectoren te waarborgen en overeenkomstig de mededeling van de Commissie van 13 februari 2012 getiteld „Innovatie voor duurzame groei: een bio-economie voor Europa” en de mededeling van de Commissie van 20 september 2011 getiteld „Routekaart naar een efficiënt gebruik van hulpbronnen in Europa”, waarbij geïntegreerde en gediversifieerde bioraffinaderijen in heel Europa worden bevorderd, moeten versterkte initiatieven in het kader van Richtlijn 2009/28/EG zo worden opgezet dat de voorkeur wordt gegeven aan grondstoffen voor biomassa die geen grote economische waarde hebben voor andere toepassingen dan biobrandstoffen.

(14)

Door meer gebruik te maken van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen kunnen vele uitdagingen in de vervoersector alsook in andere sectoren worden aangepakt. Extra stimulansen dienen daarom te worden geboden om het gebruik van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen in de vervoersector aan te moedigen, en ervoor te zorgen dat de vermenigvuldigingsfactoren voor de berekening van de bijdrage van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen die wordt verbruikt door geëlektrificeerd spoorvervoer en elektrische wegvoertuigen, worden verhoogd om de inzet en marktpenetratie ervan te vergroten. Voorts dienen nadere maatregelen te worden overwogen om energie-efficiëntie en energiebesparing in de vervoersector te stimuleren.

(15)

Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (6) draagt ertoe bij dat de Unie meer en meer een „recyclingmaatschappij” wordt, waarbij gepoogd wordt de productie van afval te voorkomen en afvalstoffen als grondstof te gebruiken. De afvalhiërarchie legt doorgaans een volgorde van prioriteiten vast met betrekking tot de vraag wat over het geheel genomen de beste milieuoptie inzake afvalwetgeving en afvalbeleid is. De lidstaten moeten, in overeenstemming met de afvalhiërarchie en de beoogde verwezenlijking van een recyclingmaatschappij, het gebruik van gerecycleerde materialen ondersteunen en dienen, waar dit mogelijk is, geen steun te verlenen aan het storten of verbranden van deze recycleerbare stoffen. Sommige grondstoffen met lage risico's op indirecte veranderingen in het landgebruik kunnen als afvalstoffen worden beschouwd. Zij kunnen echter nog wel worden gebruikt voor andere doeleinden die in de in artikel 4 van Richtlijn 2008/98/EG vastgestelde afvalhiërarchie zijn aangemerkt als een hogere prioriteit dan energieterugwinning. De lidstaten zouden derhalve aan het beginsel van de afvalhiërarchie passende aandacht moeten besteden in stimuleringsmaatregelen ter bevordering van biobrandstoffen met een laag risico op indirecte veranderingen in het landgebruik, of in maatregelen die het in de hand werken van fraude bij de productie van deze biobrandstoffen tot een minimum moeten beperken, opdat stimulansen voor het gebruik van dergelijke grondstoffen voor biobrandstoffen niet in de weg staan van inspanningen om afval te beperken of recycling op te voeren en beschikbare hulpbronnen efficiënt en duurzaam te gebruiken. De lidstaten mogen maatregelen die zij in dat verband treffen, opnemen in hun rapportage uit hoofde van Richtlijn 2009/28/EG.

(16)

De minimumdrempel voor de broeikasgasemissiereductie door in nieuwe installaties geproduceerde biobrandstoffen en vloeibare biomassa moet worden verhoogd teneinde de totale broeikasgasbalans daarvan te verbeteren en verdere investeringen in installaties met lage prestaties qua broeikasgasemissiereductie te ontmoedigen. Deze verhoging van de drempel zorgt voor investeringszekerheid voor de productiecapaciteit van biobrandstoffen en vloeibare biomassa conform artikel 19, lid 6, tweede alinea, van Richtlijn 2009/28/EG.

(17)

Om de overgang naar geavanceerde biobrandstoffen voor te bereiden en de totale effecten van indirecte veranderingen in het landgebruik te minimaliseren is het passend om de hoeveelheid biobrandstoffen en vloeibare biomassa, geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit gewassen die als hoofdgewas primair voor energiedoeleinden op landbouwgrond worden geteeld, die kan worden meegeteld voor het bereiken van de bij Richtlijn 2009/28/EG vastgestelde streefcijfers, te beperken, zonder het totale gebruik van dergelijke biobrandstoffen en vloeibare biomassa te beperken. De vaststelling van een maximum op Unieniveau laat de mogelijkheid van de lidstaten onverlet om, overeenkomstig artikel 193 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), lagere maxima vast te stellen voor de hoeveelheid biobrandstoffen en vloeibare biomassa, geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit gewassen die als hoofdgewas primair voor energiedoeleinden op landbouwgrond worden geteeld, die op nationaal niveau kan worden meegeteld voor het bereiken van de bij Richtlijn 2009/28/EG vastgestelde streefcijfers.

(18)

De lidstaten moeten de keuzemogelijkheid hebben dit maximum toe te passen op de hoeveelheid biobrandstoffen, geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit gewassen die als hoofdgewas primair voor energiedoeleinden op landbouwgrond worden geteeld, die kan worden meegeteld voor het bereiken van het in artikel 7 bis van Richtlijn 98/70/EG vastgestelde streefcijfer.

(19)

Gezien de noodzaak van beperking van de hoeveelheid biobrandstoffen en vloeibare biomassa geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit gewassen die als hoofdgewas primair voor energiedoeleinden op landbouwgrond worden geteeld, dienen de lidstaten te streven naar geleidelijke afschaffing van de steun voor het verbruik van dergelijke biobrandstoffen en vloeibare biomassa dat het maximum overschrijdt.

(20)

Het beperken van de hoeveelheid biobrandstoffen en vloeibare biomassa geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit gewassen die als hoofdgewas primair voor energiedoeleinden op landbouwgrond worden geteeld, die kan worden meegeteld voor het bereiken van de bij Richtlijn 2009/28/EG vastgestelde streefcijfers verhindert de lidstaten niet hun eigen traject te volgen teneinde te voldoen aan het voorgeschreven aandeel van conventionele biobrandstoffen voor het bereiken van het 10 %-streefcijfer. Bijgevolg blijft de toegang tot de markt van biobrandstoffen geproduceerd in installaties die vóór eind 2013 operationeel waren, volledig open. De onderhavige richtlijn doet dus geen afbreuk aan de gewettigde verwachtingen van de exploitanten van dergelijke installaties.

(21)

De voorlopige gemiddelde waarden van de geraamde emissies ten gevolge van indirecte veranderingen in het landgebruik moeten worden verwerkt in de verslagen van brandstofleveranciers en de Commissie betreffende de broeikasgasemissies ten gevolge van het gebruik van biobrandstoffen overeenkomstig Richtlijn 98/70/EG en in de verslagen van de Commissie betreffende de broeikasgasemissies ten gevolge van het gebruik van biobrandstoffen en vloeibare biomassa overeenkomstig Richtlijn 2009/28/EG. Aan biobrandstoffen die worden geproduceerd met grondstoffen die niet tot extra landgebruik leiden, zoals bijvoorbeeld afvalstoffen, moet een zero-emissiefactor worden toegekend.

(22)

Het risico van indirecte veranderingen in het landgebruik kan zich voordoen als specifieke niet voor voeding bestemde gewassen die primair voor energiedoeleinden worden geteeld, op landbouwgrond worden geteeld die gebruikt wordt voor de productie van voedsel en veevoeder. Niettemin kunnen dergelijke specifieke gewassen die primair voor energiedoeleinden worden geteeld in vergelijking met voedsel- en voedergewassen een hogere opbrengst opleveren en bijdragen tot het herstel van ernstig aangetaste en vervuilde grond. Over de productie van biobrandstoffen en vloeibare biomassa uit dergelijke specifieke geteelde gewassen en de feitelijke gevolgen daarvan in de zin van veranderingen in het landgebruik bestaat echter slechts beperkte informatie. De Commissie dient daarom ook de productie en het verbruik in de Unie van biobrandstoffen en vloeibare biomassa uit dergelijke specifieke geteelde gewassen en de daarmee samenhangende effecten te volgen en er regelmatig verslag over uit te brengen. De in de Unie bestaande projecten moeten worden geïdentificeerd en gebruikt om de informatiebasis te verbeteren met het oog op een diepgaandere analyse van zowel de risico's als de voordelen voor de ecologische duurzaamheid.

(23)

Opbrengstvermeerderingen in de landbouwsectoren door intensief onderzoek, technologische ontwikkeling en kennisoverdracht, die verder gaan dan wat zou zijn bereikt zonder productiviteitsbevorderende regelingen voor biobrandstoffen op basis van voor voedsel of veevoeder bestemde gewassen, alsook door de teelt van een tweede eenjarig gewas op grond die voordien niet voor het verbouwen van een tweede eenjarig gewas is gebruikt, kunnen bijdragen aan de vermindering van indirecte veranderingen in het landgebruik. Voor zover het resulterende effect van de vermindering van indirecte veranderingen in het landgebruik op nationaal of projectniveau kan worden gekwantificeerd, kunnen de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen dergelijke productiviteitsverbeteringen weerspiegelen, zowel in termen van lagere geraamde waarden voor de emissies als gevolg van indirecte veranderingen in het landgebruik als in termen van de bijdrage die biobrandstoffen op basis van voor voedsel of veevoeder bestemde gewassen leveren aan het in 2020 te realiseren aandeel energie uit hernieuwbare bronnen in het vervoer.

(24)

Vrijwillige regelingen en systemen spelen een steeds belangrijkere rol bij het leveren van bewijzen dat aan de duurzaamheidsvereisten van de Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG wordt voldaan. De Commissie dient derhalve te worden gemachtigd om vrijwillige regelingen en systemen, waaronder de vrijwillige regelingen welke reeds door de Commissie zijn erkend overeenkomstig artikel 7 quater, lid 6, van Richtlijn 98/70/EG en de vrijwillige systemen welke reeds door de Commissie zijn erkend overeenkomstig artikel 18, lid 6, van Richtlijn 2009/28/EG, te verplichten om op gezette tijden over de activiteiten in het kader van die regelingen en systemen verslag uit te brengen. Dergelijke verslagen moeten openbaar worden gemaakt ten behoeve van meer transparantie en een beter toezicht door de Commissie. Daarnaast zou die rapportage de Commissie de nodige informatie verschaffen om verslag uit te brengen over de werking van de vrijwillige regelingen en systemen, zodat kan worden aangegeven wat de optimale praktijk is, en, indien passend, een voorstel kan worden ingediend tot verdere bevordering van die optimale praktijk.

(25)

Teneinde de soepele werking van de interne markt te bevorderen, is het passend om de voorwaarden te verduidelijken waaronder het beginsel van wederzijdse erkenning tussen alle regelingen en systemen voor de controle van de naleving van de duurzaamheidscriteria voor biobrandstoffen en vloeibare biomassa als ingesteld bij Richtlijn 98/70/EG en Richtlijn 2009/28/EG van toepassing is.

(26)

Een goed bestuur en een op rechten, waaronder alle mensenrechten, gebaseerde benadering van de voedsel- en voedingszekerheid op alle niveaus zijn van essentieel belang en er dient naar samenhang tussen de verschillende beleidsmaatregelen te worden gestreefd wanneer zich negatieve effecten op de voedsel- en voedingszekerheid voordoen. In dit verband zijn het beheer en de zekerheid van landeigendomsrechten en landgebruiksrechten van bijzonder belang. Derhalve dienen de lidstaten zich te houden aan de beginselen voor verantwoord investeren in landbouw en voedselsystemen, die in oktober 2014 zijn goedgekeurd door de Commissie inzake Wereldvoedselzekerheid (CFS) van de Voedsel- en Landbouworganisatie. De lidstaten worden tevens aangemoedigd om steun te verlenen aan de uitvoering van de in oktober 2013 door de CFS goedgekeurde facultatieve richtsnoeren voor verantwoord beheer van bodemgebruik, visserij en bosbouw in de context van de nationale voedselzekerheid.

(27)

Hoewel biobrandstoffen op basis van voedsel- of voedergewassen in het algemeen worden geassocieerd met risico's op indirecte veranderingen in het landgebruik, zijn er ook uitzonderingen. De lidstaten en de Commissie moeten de ontwikkeling en het gebruik aanmoedigen van regelingen en systemen die op betrouwbare wijze kunnen aantonen dat een bepaalde hoeveelheid grondstoffen voor biobrandstoffen die in een bepaald project is geproduceerd, niet heeft geleid tot verplaatsing van productie voor andere doeleinden. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer de productie van biobrandstoffen gelijk is aan de hoeveelheid aanvullende productie die tot stand is gekomen door investeringen in verhoogde productiviteit boven een niveau dat zonder die productiviteitsbevorderende regelingen en systemen zou zijn bereikt, of wanneer biobrandstoffen worden geproduceerd op grond waar zich directe veranderingen in het landgebruik hebben voorgedaan zonder significante negatieve gevolgen voor voorheen bestaande ecosysteemdiensten van die grond, met inbegrip van de bescherming van koolstofvoorraden en de biodiversiteit. De lidstaten en de Commissie moeten de mogelijkheid onderzoeken van vaststelling van criteria voor de identificering en certificering van regelingen en systemen die op betrouwbare wijze kunnen aantonen dat een bepaalde hoeveelheid grondstoffen voor biobrandstoffen die in een bepaald project is geproduceerd, niet heeft geleid tot verplaatsing van productie voor andere doeleinden dan de productie van biobrandstoffen en dat die grondstoffen voor biobrandstoffen overeenkomstig de duurzaamheidscriteria van de Unie voor biobrandstoffen zijn geproduceerd. Enkel de hoeveelheid grondstoffen die overeenstemt met de werkelijke beperking van de productieverplaatsing die dankzij de regeling of het systeem wordt verwezenlijkt, mag in aanmerking worden genomen.

(28)

De regels voor het gebruik van standaardwaarden dienen te worden geharmoniseerd teneinde een gelijke behandeling van producenten te waarborgen ongeacht waar de productie plaatsvindt. Terwijl het voor derde landen is toegestaan standaardwaarden te gebruiken, zijn de producenten in de Unie verplicht om de feitelijke waarden te gebruiken wanneer die hoger zijn dan de standaardwaarden of wanneer er geen verslag door de lidstaten is ingediend, hetgeen de administratieve lasten verhoogt. De huidige regels moeten daarom worden vereenvoudigd zodat het gebruik van standaardwaarden niet wordt beperkt tot de gebieden binnen de Unie die zijn opgenomen in de lijsten waarnaar wordt verwezen in artikel 19, lid 2, van Richtlijn 2009/28/EG en artikel 7 quinquies, lid 2, van Richtlijn 98/70/EG.

(29)

Als gevolg van de inwerkingtreding van het VWEU moeten de overeenkomstig de Richtlijnen 2009/28/EG en 98/70/EG aan de Commissie toegekende bevoegdheden worden geharmoniseerd met de artikelen 290 en 291 VWEU.

(30)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van de Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (7).

(31)

Om Richtlijn 98/70/EG te kunnen aanpassen aan de technische en wetenschappelijke vooruitgang, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de toevoeging van de geraamde typische en standaardwaarden inzake de productieketens voor biobrandstoffen en de aanpassing van de analysemethoden die zijn toegestaan met betrekking tot de brandstofspecificaties en van de afwijking van de dampspanning die is toegestaan voor benzine waarin bio-ethanol is bijgemengd, alsmede de vaststelling van standaardwaarden voor broeikasgasemissies met betrekking tot hernieuwbare vloeibare of gasvormige brandstoffen van niet-biologische oorsprong en afvang en benutting van koolstof voor vervoersdoeleinden.

(32)

Om Richtlijn 2009/28/EG te kunnen aanpassen aan de technische en wetenschappelijke vooruitgang moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van mogelijke toevoegingen aan de lijst van de grondstoffen voor biobrandstoffen en brandstoffen waarvan de bijdrage tot het behalen van het in artikel 3, lid 4, van die richtlijn bedoelde streefcijfer moet worden geacht tweemaal hun energie-inhoud te zijn, en ook ten aanzien van de toevoeging van de geraamde typische en standaardwaarden inzake de productieketens voor biobrandstoffen of vloeibare biomassa, alsmede de aanpassing van de energie-inhoud van transportbrandstoffen, zoals vermeld in bijlage III bij Richtlijn 2009/28/EG, aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

(33)

Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden inzake de toepassing van de Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en de Raad.

(34)

De Commissie moet, op basis van de best beschikbare en meest recente wetenschappelijke bevindingen, evalueren in hoeverre de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen doeltreffend zijn voor het beperken van de effecten van broeikasgasemissies ten gevolge van indirecte veranderingen in het landgebruik en voor het verder minimaliseren van deze effecten.

(35)

Het is belangrijk dat de Commissie onverwijld met een alomvattend voorstel komt voor een kosteneffectief en technologieneutraal beleid na 2020 om een langetermijnperspectief te scheppen voor investeringen in duurzame biobrandstoffen met een laag risico op indirecte veranderingen in het landgebruik en in andere manieren om de vervoersector koolstofvrij te maken.

(36)

Overeenkomstig de gezamenlijke politieke verklaring van 28 september 2011 van de lidstaten en de Commissie over toelichtende stukken (8) hebben de lidstaten zich ertoe verbonden om in verantwoorde gevallen de kennisgeving van hun omzettingsmaatregelen vergezeld te doen gaan van één of meer stukken waarin het verband tussen de onderdelen van een richtlijn en de overeenkomstige delen van de nationale omzettingsteksten wordt toegelicht. Met betrekking tot deze richtlijn acht de wetgever de toezending van dergelijke stukken verantwoord.

(37)

Daar de doelstellingen van deze richtlijn, met name een eengemaakte markt voor brandstoffen voor het wegvervoer en voor niet voor de weg bestemde mobiele machines tot stand te brengen en inachtneming van minimumniveaus van milieubescherming bij het gebruik van die brandstoffen te waarborgen, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen ervan, beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(38)

De Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG dienen derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

1)

Aan artikel 2 worden de volgende punten toegevoegd:

„10.   „hernieuwbare vloeibare of gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong”: andere vloeibare of gasvormige brandstoffen dan biobrandstoffen, waarvan de energie-inhoud afkomstig is van andere hernieuwbare energiebronnen dan biomassa en die in de vervoersector worden gebruikt;

11.   „zetmeelrijke gewassen”: gewassen die hoofdzakelijk granen bevatten (ongeacht of enkel de granen dan wel de volledige plant worden gebruikt, zoals in het geval van snijmaïs), knollen en wortelgewassen (zoals aardappelen, aardperen, zoete aardappelen, cassave en yamswortelen) en stengelknolgewassen (zoals taro en cocoyam);

12.   „biobrandstoffen met een laag risico op indirecte veranderingen in het landgebruik”: biobrandstoffen waarvan de grondstoffen zijn geproduceerd in het kader van regelingen die de verplaatsing van productie voor andere doeleinden dan het maken van biobrandstoffen beperken, en die zijn geproduceerd overeenkomstig de duurzaamheidscriteria voor biobrandstoffen vermeld in artikel 7 ter;

13.   „procesresidu”: een stof die niet het eindproduct (de eindproducten) vormt waarop een productieproces rechtstreeks is gericht; het vormt geen hoofddoel van het productieproces en het proces is niet opzettelijk gewijzigd om het te produceren;

14.   „van landbouw, aquacultuur, visserij of bosbouw afkomstige residuen”: residuen die rechtstreeks afkomstig zijn uit de landbouw, de aquacultuur, de visserij en de bosbouw, doch met uitsluiting van residuen van aanverwante bedrijfstakken of van verwerking.”.

2)

Artikel 7 bis wordt als volgt gewijzigd:

3)

Artikel 7 ter wordt als volgt gewijzigd:

4)

Artikel 7 quater wordt als volgt gewijzigd:

5)

Artikel 7 quinquies wordt als volgt gewijzigd:

6)

Artikel 7 sexies, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   De verslagen van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad als bedoeld in artikel 7 ter, lid 7, artikel 7 quater, lid 2, artikel 7 quater, lid 9, en artikel 7 quinquies, leden 4 en 5, alsook de verslagen en informatie die worden ingediend krachtens artikel 7 quater, lid 3, eerste en vijfde alinea, en artikel 7 quinquies, lid 2, worden opgesteld en toegestuurd voor de toepassing van zowel Richtlijn 2009/28/EG als van deze richtlijn.”.

7)

Artikel 8 wordt als volgt gewijzigd:

8)

In artikel 8 bis wordt lid 3 vervangen door:

„3.   In het licht van de beoordeling aan de hand van de in lid 1 bedoelde testmethode, kunnen het Europees Parlement en de Raad het in lid 2 gespecificeerde maximumgehalte MMT in brandstoffen herzien op basis van een wetgevingsvoorstel van de Commissie.”.

9)

Aan artikel 9, lid 1, wordt het volgende punt toegevoegd:

10)

Artikel 10 wordt als volgt gewijzigd:

11)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 10 bis

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 7 bis, lid 6, artikel 7 quinquies, lid 7, en artikel 10, lid 1, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 5 oktober 2015.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 7 bis, lid 6, artikel 7 quinquies, lid 7, en artikel 10, lid 1, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en aan de Raad.

5.   Een overeenkomstig artikel 7 bis, lid 6, artikel 7 quinquies, lid 7, en artikel 10, lid 1, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie heeft medegedeeld daartegen geen bezwaar te zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.”.

12)

Artikel 11 wordt vervangen door:

„Artikel 11

Comitéprocedure

1.   Behoudens de in lid 2 bedoelde gevallen, wordt de Commissie bijgestaan door het Comité voor de brandstofkwaliteit. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (9).

2.   Voor aangelegenheden die verband houden met de duurzaamheid van biobrandstoffen volgens de artikelen 7 ter, 7 quater en 7 quinquies, wordt de Commissie bijgestaan door het Comité voor de duurzaamheid van biobrandstof en vloeibare biomassa, bedoeld in artikel 25, lid 2, van Richtlijn 2009/28/EG. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

3.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

Als het comité geen advies uitbrengt, stelt de Commissie de ontwerpuitvoeringshandeling niet vast en is artikel 5, lid 4, derde alinea, van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

(9)  Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13).”."

13)

Bijlage IV wordt gewijzigd en bijlage V wordt toegevoegd overeenkomstig bijlage I bij deze richtlijn.

1)

Aan artikel 2, tweede alinea, worden de volgende punten toegevoegd:

„p)   „afvalstof”: een stof als gedefinieerd in artikel 3, punt 1, van Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (10); stoffen die doelbewust zijn gewijzigd of besmet om aan die definitie te voldoen, vallen niet binnen die begripsomschrijving;

q)   „zetmeelrijke gewassen”: gewassen die hoofdzakelijk granen bevatten (ongeacht of enkel de granen dan wel de volledige plant worden gebruikt, zoals in het geval van snijmaïs), knollen en wortelgewassen (zoals aardappelen, aardperen, zoete aardappelen, cassave en yamswortelen) en stengelknolgewassen (zoals taro en cocoyam);

r)   „lignocellulosisch materiaal”: materiaal bestaande uit lignine, cellulose en hemicellulose, zoals biomassa afkomstig van bossen, houtachtige energiegewassen en residuen en afvalstoffen van de houtsector;

s)   „non-food cellulosemateriaal”: grondstoffen hoofdzakelijk bestaande uit cellulose en hemicellulose, en met een lager ligninegehalte dan lignocellulosisch materiaal; het omvat residuen van voedsel- en voedergewassen (zoals stro, stelen en bladeren, vliezen en doppen), grasachtige energiegewassen met een laag zetmeelgehalte (zoals raaigras, switchgrass, miscanthus, pijlriet en bodembedekkende gewassen die worden verbouwd voor en na de hoofdgewassen), industriële residuen (ook uit voedsel- en voedergewassen nadat plantaardige oliën, suikers, zetmeel en eiwitten zijn geëxtraheerd) en materiaal uit bioafval;

t)   „procesresidu”: een stof die niet het eindproduct (de eindproducten) vormt waarop een productieproces rechtstreeks is gericht; het vormt geen hoofddoel van het productieproces en het proces is niet opzettelijk gewijzigd om het te produceren;

u)   „hernieuwbare vloeibare of gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong”: andere vloeibare of gasvormige brandstoffen dan biobrandstoffen, waarvan de energie-inhoud afkomstig is van andere hernieuwbare energiebronnen dan biomassa en die in de vervoersector worden gebruikt;

v)   „van landbouw, aquacultuur, visserij of bosbouw afkomstige residuen”: residuen die rechtstreeks afkomstig zijn uit de landbouw, de aquacultuur, de visserij, en de bosbouw, doch met uitsluiting van residuen van aanverwante bedrijfstakken of van verwerking;

w)   „biobrandstoffen en vloeibare biomassa met een laag risico op indirecte veranderingen in het landgebruik”: biobrandstoffen en vloeibare biomassa waarvan de grondstoffen zijn geproduceerd in het kader van regelingen die de verplaatsing van productie voor andere doeleinden dan het maken van biobrandstoffen en vloeibare biomassa beperken, en die zijn geproduceerd overeenkomstig de duurzaamheidscriteria voor biobrandstoffen en vloeibare biomassa vermeld in artikel 17.

(10)  Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 betreffende afvalstoffen en tot intrekking van een aantal richtlijnen (PB L 312 van 22.11.2008, blz. 3).”."

2)

Artikel 3 wordt als volgt gewijzigd:

3)

Artikel 5, lid 5, wordt vervangen door:

„5.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 25 bis gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de aanpassing aan de technische en wetenschappelijke vooruitgang van de energie-inhoud van transportbrandstoffen zoals vermeld in bijlage III.”.

4)

In artikel 6 worden de leden 1 en 2 vervangen door:

„1.   De lidstaten kunnen afspraken maken over en regelingen treffen voor de statistische overdracht van een gespecificeerde hoeveelheid energie uit hernieuwbare bronnen van de ene naar de andere lidstaat. De overgedragen hoeveelheid:

2.   De in lid 1 van dit artikel bedoelde regelingen met betrekking tot artikel 3, leden 1, 2 en 4, kunnen één of meer jaar duren. Zij worden binnen drie maanden na afloop van ieder jaar waarin zij van kracht waren, gemeld aan de Commissie. De aan de Commissie verstrekte informatie omvat de hoeveelheid en de prijs van de energie in kwestie.”.

5)

Artikel 17 wordt als volgt gewijzigd:

6)

Artikel 18 wordt als volgt gewijzigd:

7)

Artikel 19 wordt als volgt gewijzigd:

8)

Artikel 21 wordt geschrapt.

9)

In artikel 22, lid 1, wordt de tweede alinea als volgt gewijzigd:

10)

Artikel 23 wordt als volgt gewijzigd:

11)

Artikel 25 wordt vervangen door:

„Artikel 25

Comitéprocedure

1.   Behoudens de in lid 2 bedoelde gevallen, wordt de Commissie bijgestaan door het Comité voor hernieuwbare energiebronnen. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (12).

2.   Voor aangelegenheden die verband houden met de duurzaamheid van biobrandstof en vloeibare biomassa wordt de Commissie bijgestaan door het Comité voor de duurzaamheid van biobrandstof en vloeibare biomassa. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

3.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

Als het comité geen advies uitbrengt, stelt de Commissie de ontwerpuitvoeringshandeling niet vast en is artikel 5, lid 4, derde alinea, van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

(12)  Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13).”."

12)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 25 bis

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 3, lid 5, artikel 5, lid 5, en artikel 19, lid 7, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een periode van vijf jaar met ingang van 5 oktober 2015.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 3, lid 5, artikel 5, lid 5, en artikel 19, lid 7, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en aan de Raad.

5.   Een overeenkomstig artikel 3, lid 5, artikel 5, lid 5, en artikel 19, lid 7, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van genoemde termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.”.

13)

Bijlage V wordt gewijzigd en de bijlagen VIII en IX worden toegevoegd overeenkomstig bijlage II bij deze richtlijn.

a)

de doeltreffendheid van de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen voor de beperking van de broeikasgasemissies gerelateerd aan indirecte veranderingen in het landgebruik ten gevolge van de productie van biobrandstoffen en vloeibare biomassa. Het verslag bevat tevens de meest recente beschikbare informatie over de belangrijkste aannames die van invloed zijn op de resultaten van de modellering van broeikasgasemissies gerelateerd aan indirecte veranderingen in het landgebruik ten gevolge van de productie van biobrandstoffen en vloeibare biomassa, inclusief de gemeten trends in landbouwopbrengsten en productiviteit, de allocatie van bijproducten en de waargenomen mondiale veranderingen in landgebruik en ontbossing, en de mogelijke gevolgen van het beleid van de Unie, zoals het milieu-, het klimaat- en het landbouwbeleid, waarbij de belanghebbenden in het evaluatieproces worden betrokken;

b)

de doeltreffendheid van de stimuleringsmaatregelen voor biobrandstoffen uit grondstoffen waarvoor geen land wordt gebruikt en gewassen die geen voedselgewassen zijn op grond van artikel 3, lid 4, van Richtlijn 2009/28/EG, met inbegrip van de vraag of de Unie als geheel geacht wordt 0,5 procentpunt in absolute energie-inhoud van het aandeel energie uit hernieuwbare bronnen in alle vormen van vervoer in 2020 te bereiken met biobrandstoffen die worden geproduceerd uit grondstoffen en uit andere brandstoffen welke zijn vermeld in bijlage IX, deel A;

c)

de gevolgen van de toegenomen vraag naar biomassa voor de sectoren die gebruikmaken van biomassa;

d)

de mogelijkheid om criteria op te stellen voor de bepaling en certificering van biobrandstoffen en vloeibare biomassa met een laag risico op indirecte verandering in het landgebruik die worden geproduceerd overeenkomstig de duurzaamheidscriteria van de Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG, teneinde, indien nodig, bijlage V bij Richtlijn 98/70/EG en bijlage VIII bij Richtlijn 2009/28/EG te actualiseren;

e)

de potentiële economische en milieuvoordelen en -risico's van een hogere productie en een groter gebruik van specifieke niet voor voeding bestemde gewassen die primair voor energiedoeleinden worden geteeld, mede gebruikmakend van gegevens die gerelateerd zijn aan bestaande projecten;

f)

het relatieve aandeel van bio-ethanol en biodiesel op de markt van de Unie en het aandeel van energie uit hernieuwbare bronnen in benzine. De Commissie beoordeelt ook de factoren die van invloed zijn op het aandeel van energie uit hernieuwbare bronnen in benzine, alsmede eventuele belemmeringen voor het gebruik. De beoordeling omvat de kosten, brandstofnormen, infrastructuur en klimaatomstandigheden. In voorkomend geval kan de Commissie aanbevelingen doen voor het wegnemen van eventueel vastgestelde belemmeringen, en

g)

welke lidstaten hebben gekozen voor plafonnering van de hoeveelheid biobrandstoffen geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit primair voor energiedoeleinden als hoofdgewas op landbouwgrond geteelde gewassen, die wordt meegerekend met het oog op het in artikel 7 bis van Richtlijn 98/70/EG vermelde streefcijfer en of zich problemen hebben voorgedaan bij de uitvoering of de verwezenlijking van het in artikel 7 bis van Richtlijn 98/70/EG vermelde streefcijfer. De Commissie beoordeelt tevens in hoeverre de hoeveelheid biobrandstoffen geproduceerd uit granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikers en oliegewassen en uit gewassen die als hoofdgewas primair voor energiedoeleinden op landbouwgrond worden geteeld en die worden geleverd om het in artikel 7 bis van Richtlijn 98/70/EG vermelde streefcijfer te halen, groter is dan de hoeveelheid die kan bijdragen tot verwezenlijking van de in Richtlijn 2009/28/EG vermelde streefcijfers. De beoordeling omvat een evaluatie van de gevolgen voor indirecte veranderingen in het landgebruik en de kosteneffectiviteit van deze benadering van de lidstaten.

a)

invoering van aangepaste geraamde emissiefactoren met betrekking tot indirecte veranderingen in het landgebruik in de aangewezen duurzaamheidscriteria van Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG;

b)

invoering van nadere maatregelen om fraude te voorkomen en te bestrijden, daaronder begrepen aanvullende maatregelen die op het niveau van de Unie dienen te worden getroffen;

c)

bevordering van duurzame biobrandstoffen na 2020 op technologieneutrale wijze, in het kader van het klimaat- en energiebeleid tot 2030.

15.9.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/30

(1)

Op 17 maart 2014 heeft de Raad Verordening (EU) nr. 269/2014 vastgesteld.

(2)

Op grond van een evaluatie door de Raad moeten de vermeldingen in de bijlage worden gewijzigd, en moet de vermelding voor één overleden persoon worden geschrapt.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EU) nr. 269/2014 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd,

15.9.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/63

(1)

CTP's plaatsen zich tussen tegenpartijen bij de contracten die op één of meer financiële markten worden verhandeld. Het kredietrisico van die tegenpartijen wordt beperkt door het stellen van zekerheden, die zodanig zijn berekend dat bij een wanbetaling alle potentiële verliezen zijn gedekt. CTP's aanvaarden slechts zeer liquide activa, in de regel in de vorm van contanten, als zekerheden om aan variatiemargeopvragingen te voldoen, zodat bij wanbetaling snel tot liquidatie kan worden overgegaan.

(2)

In tal van lidstaten nemen pensioenregelingen actief deel aan otc-derivatenmarkten. Over het algemeen beperken zij hun kaspositie echter tot een minimum en trachten zij via beter renderende beleggingen, zoals effecten, een hoog rendement voor hun begunstigden (gepensioneerden) te behalen. Entiteiten die pensioenregelingen uitvoeren welke hoofdzakelijk ten doel hebben in pensioenuitkeringen te voorzien, doorgaans in de vorm van betalingen gedurende het gehele leven, maar ook in de vorm van een qua tijdsduur beperkte uitkering of de uitkering van een bedrag ineens, zijn bij uitstek geneigd zo weinig mogelijk tegoeden in liquide middelen aan te houden teneinde de efficiëntie en het rendement voor hun verzekeringsnemers te optimaliseren. Deze entiteiten tot het centraal clearen van otc-derivatencontracten verplichten, zou er derhalve toe leiden dat zij, teneinde aan de geldende marginvereisten van de CTP's te voldoen, een aanzienlijk deel van hun tegoeden in liquide middelen zouden moeten aanhouden.

(3)

In artikel 89, lid 1, van Verordening (EU) nr. 648/2012 is daarom bepaald dat gedurende drie jaar na de inwerkingtreding van deze verordening de in artikel 4 vastgestelde clearingverplichting niet van toepassing is op otc-derivatencontracten waarvan objectief kan worden gemeten dat zij de beleggingsrisico's beperken die rechtstreeks met de financiële solvabiliteit van pensioenregelingen verband houden. De overgangsperiode geldt ook voor entiteiten die zijn opgericht om leden van een pensioenregeling te compenseren in geval van wanbetaling.

(4)

Om de huidige situatie volledig te kunnen beoordelen, heeft de Commissie overeenkomstig artikel 85, lid 2, van Verordening (EU) nr. 648/2012 een verslag opgesteld waarin wordt nagegaan of CTP's de nodige inspanningen hebben geleverd om passende technische oplossingen te ontwikkelen voor de overdracht door pensioenregelingen van andere zekerheden dan contanten als variatiemarges. Om deze beoordeling te kunnen verrichten, heeft de Commissie opdracht gegeven tot de uitvoering van een basisstudie naar oplossingen voor het verschaffen door pensioenregelingen van andere zekerheden dan contanten aan centrale tegenpartijen, alsook naar het effect dat de afschaffing van de vrijstelling bij het uitblijven van een oplossing zou hebben in de vorm van een vermindering van het pensioeninkomen van de begunstigden van de betrokken pensioenregelingen.

(5)

Conform de bevindingen van haar verslag meent de Commissie dat de CTP's op dit moment nog niet de nodige inspanningen hebben geleverd om passende technische oplossingen te ontwikkelen en dat de negatieve gevolgen van centrale clearing van otc-derivatencontracten voor het pensioeninkomen van toekomstige gepensioneerden onveranderd blijven.

(6)

De in artikel 89, lid 1, van Verordening (EU) nr. 648/2012 genoemde overgangsperiode van drie jaar moet derhalve met twee jaar worden verlengd.

(7)

Deze verordening moet zo spoedig mogelijk in werking treden opdat de verlenging van de bestaande overgangsperioden vóór of zo spoedig mogelijk na het verstrijken van die perioden kan plaatsvinden. Een latere inwerkingtreding kan tot rechtsonzekerheid voor pensioenregelingen leiden ten aanzien van de vraag of zij zich moeten beginnen voor te bereiden op aanstaande clearingverplichtingen,

15.9.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/65

(1)

Overeenkomstig artikel 61 van Verordening (EU) nr. 1303/2013 moet er bij de berekening van de overheidsbijdrage rekening worden gehouden met inkomsten gegenereerd door concrete acties.

(2)

Verordening (EU) nr. 1303/2013 voorziet in de toepassing van vaste inkomstenpercentages op concrete acties in de sector van onderzoek, ontwikkeling en innovatie zonder de verlaagde netto-inkomsten te berekenen.

(3)

Op basis van de historische gegevens moet het vaste percentage voor netto-inkomsten gegenereerd in de sector van onderzoek, ontwikkeling en innovatie vastgesteld worden op 20 % om overfinanciering en marktverstoring te vermijden,

15.9.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/67

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden de personen, groepen en entiteiten opgesomd waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Het Sanctiecomité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft op 3 september 2015 besloten één persoon toe te voegen aan de lijst van personen, groepen en entiteiten waarvan de tegoeden en economische middelen moeten worden bevroren.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 dient daarom dienovereenkomstig te worden bijgewerkt.

(4)

Om de doeltreffendheid van de in deze verordening vastgestelde maatregelen te garanderen, dient de verordening onmiddellijk in werking te treden,

15.9.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/69

(1)

De Raad heeft bij Verordening (EG) nr. 599/2009 (2) een definitief antidumpingrecht variërend van 0 EUR tot 198,0 EUR per ton ingesteld op door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, beter bekend als „biodiesel”, in zuivere vorm of in mengsels met meer dan 20 gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, op dat moment vallend onder de GN-codes ex 1516 20 98 (Taric-code 1516209820), ex 1518 00 91 (Taric-code 1518009120), ex 1518 00 99 (Taric-code 1518009920), ex 2710 19 41 (Taric-code 2710194120), 3824 90 91, ex 3824 90 97 (Taric-code 3824909787), van oorsprong uit de Verenigde Staten van Amerika (hierna de „VS” of „het betrokken land” genoemd). Het antidumpingrecht dat bij die verordening werd ingesteld, wordt hierna aangeduid als „de bestaande maatregelen”.

(2)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 444/2011 (3) heeft de Raad naar aanleiding van de uitkomst van een antiontwijkingsonderzoek het definitieve antidumpingrecht dat bij Verordening (EG) nr. 599/2009 was ingesteld, uitgebreid tot de invoer in de Unie van vanuit Canada verzonden biodiesel, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Canada, met uitzondering van de producten die worden geproduceerd door de ondernemingen BIOX Corporation, Oakville en Rothsay Biodiesel, Guelph, Ontario, Canada. Bij dezelfde verordening heeft de Raad het definitieve antidumpingrecht dat was ingesteld bij Verordening (EG) nr. 599/2009 eveneens uitgebreid tot de invoer van biodiesel in mengsels met 20 of minder gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de Verenigde Staten van Amerika.

(3)

De thans voor biodiesel geldende antidumpingmaatregelen ten aanzien van de invoer uit Argentinië en Indonesië (4) vallen niet onder deze procedure.

(4)

Na de bekendmaking van een bericht dat de antidumpingmaatregelen die van toepassing zijn op de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS op korte termijn zouden vervallen (5), heeft de Europese Commissie (de „Commissie”) op grond van artikel 11, lid 2, van de basisverordening een verzoek om een nieuw onderzoek ontvangen.

(5)

Dit verzoek werd op 9 april 2014 ingediend door de European Biodiesel Board (Europese biodieselraad, de „indiener van het verzoek” of de „EBB”) namens producenten die meer dan 25 % van de totale productie van biodiesel in de Unie vertegenwoordigen. Het verzoek werd ingediend met als argument dat het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk opnieuw tot dumping en tot schade voor de bedrijfstak van de Unie zou leiden.

(6)

Nadat de Commissie na raadpleging van het bij artikel 15, lid 1, van de basisverordening ingestelde comité tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen te openen, heeft zij op 10 juli 2014 door de bekendmaking van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (6) (het „bericht van opening”) de opening van een nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 2, van de basisverordening aangekondigd.

(7)

Op dezelfde dag heeft de Commissie een nieuw onderzoek geopend in verband met het vervallen van de compenserende maatregelen die van toepassing zijn op de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS. Dit is een parallelle, maar gescheiden procedure, die het onderwerp vormt van een afzonderlijke verordening.

(8)

Het onderzoek naar de waarschijnlijkheid van voortzetting of herhaling van dumping en schade had betrekking op de periode van 1 juli 2013 tot en met 30 juni 2014 (het „tijdvak van het nieuwe onderzoek” of „TNO”). Het onderzoek van de ontwikkelingen die relevant zijn voor de beoordeling van de waarschijnlijkheid van de voortzetting of herhaling van schade had betrekking op de periode van 1 januari 2011 tot het eind van het TNO (de „beoordelingsperiode”).

(9)

In het bericht van opening werden de belanghebbenden uitgenodigd om met de Commissie contact op te nemen om aan het onderzoek mee te werken. Daarnaast heeft de Commissie specifiek de indiener van het verzoek, andere haar bekende producenten in de Unie, de haar bekende producenten-exporteurs in de VS alsmede de Amerikaanse autoriteiten en de haar bekende betrokken importeurs, leveranciers, gebruikers, handelaren en verenigingen op de hoogte gesteld van de opening van het onderzoek en hen uitgenodigd daaraan mee te werken.

(10)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld hun opmerkingen over de opening van het onderzoek kenbaar te maken en een aanvraag in te dienen voor een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures.

(11)

In het bericht van opening heeft de Commissie verklaard dat zij mogelijk een steekproef van de belanghebbenden zou samenstellen overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening.

(12)

In het bericht van opening heeft de Commissie verklaard dat zij een voorlopige steekproef van producenten in de Unie had samengesteld. Bij het samenstellen van de steekproef ging de Commissie uit van een zo groot mogelijke mate van representativiteit qua productie- en verkoopvolume, in combinatie met voldoende geografische spreiding. De voorlopige steekproef bestond uit zeven producenten in de Unie, die in zeven verschillende lidstaten gevestigd zijn en samen goed waren voor bijna 30 % van de productie van biodiesel in de Unie. De Commissie heeft de belanghebbenden om opmerkingen over de voorlopige steekproef verzocht.

(13)

Eén onderneming uit Italië verzocht in de steekproef te worden opgenomen. Deze onderneming was echter pas eind 2013 met haar activiteiten gestart, nadat ze een biodieselfabriek had overgenomen van een andere Italiaanse producent van biodiesel, die wel in de voorlopige steekproef was opgenomen. Vanwege de afwezigheid van historische gegevens, die noodzakelijk zijn om tijdens de beoordelingsperiode relevante trends te kunnen ontdekken, en omdat de voorlopige steekproef al een andere Italiaanse onderneming bevatte, werd besloten deze onderneming niet in de steekproef op te nemen.

(14)

De Amerikaanse National Biodiesel Board (de „NBB”) (nationale biodieselraad) merkte op dat de voorlopige steekproef afweek van de steekproef in de vorige onderzoeken met betrekking tot biodiesel en wees op twee ondernemingen met een aanzienlijke productie en verkoop, die niet in de huidige steekproef waren opgenomen. De twee door de NBB aangewezen ondernemingen waren echter ofwel verbonden met een andere onderneming die een groter verkoopvolume had en al in de steekproef was opgenomen, of hadden een lager verkoopvolume dan een andere onderneming uit dezelfde lidstaat die voor de voorlopige steekproef was geselecteerd. De opname van elk van deze twee ondernemingen zou dus geen invloed hebben gehad op de representativiteit van de voorlopige steekproef. Daarom werd de voorlopige steekproef aangenomen als representatieve steekproef van de bedrijfstak van de Unie.

(15)

Na de mededeling van feiten en overwegingen betoogde de Amerikaanse regering dat een steekproef waarin 30 % van de bedrijfstak van de Unie vertegenwoordigd was, niet kon worden beschouwd als representatief voor de gehele biodieselindustrie van de Unie en dat de micro-indicatoren op een bredere basis hadden moeten worden geanalyseerd. De Amerikaanse regering verwees naar de bevindingen van de WTO-beroepsinstantie in de zaak EC — bevestigingsmiddelen, waarin werd gesteld dat een steekproef van 27 % laag is in verhouding tot het geheel en alleen in gefragmenteerde bedrijfstakken als een groot deel kan gelden.

(16)

In tegenstelling tot bij het bevestigingsmiddelen-onderzoek is de bedrijfstak van de Unie in dit onderzoek door de Commissie gedefinieerd als de gehele bedrijfstak, niet alleen de in de steekproef opgenomen bedrijven (overweging 93). Bovendien zijn alle macro-indicatoren beoordeeld op basis van de gehele bedrijfstak, terwijl slechts enkele micro-indicatoren zijn geanalyseerd op het niveau van de in de steekproef opgenomen bedrijven. De algemene analyse van de situatie van de bedrijfstak van de Unie was echter gebaseerd op een beoordeling van zowel micro- als macro-indicatoren. In ieder geval wordt de bedrijfstak van de Unie, die bestaat uit meer dan 200 producenten verspreid over de Unie, waarvan de meeste kleine of middelgrote ondernemingen zijn, beschouwd als een gefragmenteerde industrie. De Commissie komt derhalve tot de conclusie dat de steekproef, waarin 30 % van de bedrijfstak van de Unie is vertegenwoordigd, representatief is; het argument wordt dan ook afgewezen.

(17)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, verzocht de Commissie niet-verbonden importeurs de in het bericht van opening vermelde informatie te verstrekken.

(18)

Slechts een klein aantal van de niet-verbonden importeurs leverde de gevraagde informatie en stemde ermee in om in de steekproef te worden opgenomen. De Commissie besloot dat, gezien het lage aantal, een steekproef niet noodzakelijk was.

(19)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, verzocht de Commissie alle producenten-exporteurs in de VS de in het bericht van opening vermelde informatie te verstrekken. Daarnaast heeft de Commissie de vertegenwoordiging van de VS bij de Europese Unie verzocht mogelijke andere producenten-exporteurs die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in medewerking aan het onderzoek aan te wijzen en/of contact met hen op te nemen.

(20)

27 producenten in de VS hebben de Commissie geantwoord, maar slechts 9 daarvan hebben de gegevens over de uitvoer en/of de binnenlandse verkoop verstrekt die in bijlage I bij het bericht van opening met het oog op het samenstellen van de steekproef werden gevraagd. Geen van hen had tijdens het TNO biodiesel naar de Unie uitgevoerd. De Commissie stelde een steekproef samen van de drie producenten-exporteurs met de grootste binnenlandse verkoop en uitvoer. Overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de basisverordening werden alle bekende betrokken producenten-exporteurs en de autoriteiten van de VS geraadpleegd over de samenstelling van de steekproef. Er zijn geen opmerkingen ontvangen.

(21)

Geen van de in de steekproef opgenomen producenten heeft binnen de termijn op de vragenlijst gereageerd. Op 7 oktober 2014 heeft de Commissie de drie in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs op het uitblijven van een antwoord geattendeerd.

(22)

Op 10 oktober 2014 heeft een van de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs de Commissie meegedeeld af te zien van het invullen van de vragenlijst. De andere twee in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs hebben om verschillende verlengingen van de termijn gevraagd; deze werden toegekend, maar er zijn geen volledige antwoorden ingediend.

(23)

Op 10 november 2014 heeft de Commissie aan de drie in de steekproef opgenomen ondernemingen een brief gestuurd over haar voornemen om artikel 18 van de basisverordening toe te passen en de bevindingen van het onderzoek op de beschikbare gegevens te baseren. Ook de Amerikaanse autoriteiten werden van dit voornemen op de hoogte gesteld. De termijn voor het indienen van opmerkingen naar aanleiding van de brief was 21 november 2014.

(24)

Op 21 november 2014 hadden twee van de in de steekproef opgenomen ondernemingen nog in het geheel niet gereageerd, terwijl de derde in de steekproef opgenomen onderneming had laten weten dat de termijn niet toereikend was voor het indienen van hun antwoord.

(25)

De Commissie concludeerde derhalve dat geen van de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs in de VS zijn medewerking verleende aan het nieuwe onderzoek. Als gevolg hiervan besloot de Commissie de bepalingen van artikel 18 van de basisverordening toe te passen, zodat haar conclusies, zowel in positieve als in negatieve zin, worden getrokken op basis van de beschikbare gegevens.

(26)

De onderneming Cargill Inc. merkte op dat Verordening (EG) nr. 599/2009 een minimale dumpingmarge had vastgesteld en dus een definitief antidumpingrecht van 0 % had opgelegd op de door hen geproduceerde en uitgevoerde biodiesel van oorsprong uit de VS. Zij wees er verder op dat een producent-exporteur waarvoor in het oorspronkelijke onderzoek geen dumping werd vastgesteld, volgens de bevindingen van de WTO-beroepsinstantie in het verslag „Mexico rijst” (7) niet kan worden onderworpen aan het nieuwe onderzoek bij het vervallen van de antidumpingmaatregelen.

(27)

Daarom verzocht de onderneming Cargill Inc. te worden vrijgesteld van antidumpingrechten, ongeacht het resultaat van het nieuwe onderzoek. Dit verzoek werd ingewilligd.

(28)

De Commissie heeft een vragenlijst gestuurd naar de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en aan de niet-verbonden importeurs, handelaren en gebruikers die zich binnen de in het bericht van opening gestelde termijnen hadden gemeld.

(29)

De Commissie heeft alle gegevens die zij voor de vaststelling van dumping, de schade als gevolg hiervan en het belang van de Unie nodig achtte, verzameld en gecontroleerd. Krachtens artikel 16 van de basisverordening werden controlebezoeken afgelegd bij de volgende ondernemingen:

Producenten in de Unie

(30)

Op 3 juni 2015 heeft de Commissie alle belanghebbenden de belangrijkste feiten en overwegingen meegedeeld op basis waarvan zij voornemens was de geldende antidumpingmaatregelen te handhaven, en heeft zij alle belanghebbenden verzocht eventuele opmerkingen kenbaar te maken. De Commissie heeft de opmerkingen van de belanghebbenden overwogen en, voor zover van toepassing, in aanmerking genomen.

(31)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen verzocht de NBB om een hoorzitting met de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures; dit verzoek werd ingewilligd.

(32)

Het onderzochte product is hetzelfde als het product dat voorwerp was van het onderzoek dat leidde tot het opleggen van de bestaande maatregelen (het „oorspronkelijke onderzoek”), namelijk: door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, beter bekend als „biodiesel”, in zuivere vorm of in mengsels met meer dan 20 gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de VS en op dit moment vallend onder de GN-codes ex 1516 20 98, ex 1518 00 91, ex 1518 00 99, ex 2710 19 43, ex 2710 19 46, ex 2710 19 47, ex 2710 20 11, ex 2710 20 15, ex 2710 20 17, ex 3824 90 92, ex 3826 00 10 en ex 3826 00 90 (het „onderzochte product”).

(33)

Biodiesel is een hernieuwbare brandstof die in de vervoersector wordt gebruikt voor dieselmotoren. Conventionele motoren kunnen echter niet functioneren op zuivere biodiesel, maar wel op een mengsel van minerale diesel en een beperkt aandeel biodiesel.

(34)

Bij biodiesel geproduceerd in de VS gaat het voornamelijk om methylestervetzuur (FAME, „Fatty Acid Methyl Ester”), verkregen op basis van een grote verscheidenheid aan plantaardige oliën (sojaolie, palmolie, koolzaadolie) en gebruikte frituurolie, dierlijke vetten of biomassa, die als grondstof voor biodiesel dienen. De term „ester” verwijst naar de transesterificatie van plantaardige olie, namelijk het vermengen van de olie met alcohol. De term „methyl” verwijst naar methanol, de meest gebruikte alcohol in het proces, hoewel ook ethanol kan worden gebruikt; dan krijgt men ethylestervetzuren.

(35)

Ondanks mogelijke verschillen in de gebruikte grondstoffen of in het productieproces hebben alle soorten biodiesel en de biodiesel in de mengsels dezelfde of sterk gelijkende fysische, chemische en technische basiseigenschappen en worden ze voor dezelfde doeleinden gebruikt. De mogelijke variaties in het onderzochte product veranderen niets aan zijn basisdefinitie en eigenschappen, noch aan het beeld dat de verschillende partijen ervan hebben. Met name maakt het vanuit het oogpunt van de eindgebruiker van dieselbrandstof geen verschil op basis van welke grondstof het mengsel aan de pomp gemaakt is.

(36)

Net als in het oorspronkelijke onderzoek hebben de op de binnenlandse markt in de VS verkochte biodiesel en de Amerikaanse biodiesel die wordt uitgevoerd dezelfde fysische en technische basiseigenschappen en worden ze voor dezelfde doeleinden gebruikt. Ook de biodiesel die in de Unie door de bedrijfstak van de Unie wordt geproduceerd en verkocht, heeft dezelfde fysische en technische basiseigenschappen en wordt voor dezelfde doeleinden gebruikt als de producten die vanuit de VS naar de Unie worden uitgevoerd. Wat dit onderzoek betreft, zijn het derhalve soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(37)

De Amerikaanse overheid voerde aan dat de productcategorie „diesel gewonnen uit biomassa” (8) meer omvat dan alleen het onderzochte product. In de verordening tot instelling van voorlopige compenserende rechten in het oorspronkelijke onderzoek (9) wordt echter gesteld dat alle soorten biodiesel en biodieselmengsels, met inbegrip van diesel op basis van biomassa, als biodiesel worden beschouwd en onder een wetgevingspakket inzake energie-efficiëntie, hernieuwbare energie en alternatieve brandstoffen vallen. De reden hiervoor is dat uit biomassa geproduceerde biodiesel dezelfde of sterk gelijkende fysische en technische basiseigenschappen heeft als biodiesel uit andere bronnen en ook voor dezelfde of soortgelijke doeleinden wordt gebruikt. Deze vaststelling in het oorspronkelijke onderzoek is door geen enkele belanghebbende aangevochten en blijft bij dit nieuwe onderzoek van kracht. Daarom verwerpt de Commissie dit argument van de Amerikaanse overheid.

(38)

Overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of voortzetting of herhaling van dumping waarschijnlijk is indien de bestaande maatregelen komen te vervallen.

(39)

Door het gebrek aan medewerking van de geselecteerde in de steekproef opgenomen producenten, zoals vermeld in overweging 25, bleek het niet mogelijk een analyse uit te voeren op basis van gecontroleerde gegevens die door producenten in de VS waren verstrekt. Daarom heeft de Commissie de volgende informatiebronnen gebruikt: gegevens die door sommige Amerikaanse biodieselproducenten in de inleidende fase van de procedure als antwoord op de vragenlijst ten behoeve van de steekproef waren verstrekt; Eurostat; het verzoek om een nieuw onderzoek en de daaropvolgende bijdragen van de indiener van het verzoek; de Amerikaanse nationale biodieselraad (National Biodiesel Board); de websites van het Amerikaanse Agentschap voor informatie over energie (Energy Information Administration) en het Amerikaanse ministerie van Energie; de Amerikaanse internationale handelscommissie (US International Trade Commission).

(40)

Na het instellen van de maatregelen in 2009 daalde de invoer van biodiesel uit de VS in de Unie tot bijna nul; in 2013 en tijdens het TNO werd slechts een zeer kleine hoeveelheid uitgevoerd. In het licht van deze omstandigheden werd een beoordeling van de mate van dumping in het TNO niet relevant geacht. Er kan dus worden geconcludeerd dat er geen sprake was van voortzetting van dumping in het TNO.

(41)

De Commissie heeft onderzocht of er aanwijzingen waren dat opnieuw dumping zou plaatsvinden indien de maatregelen komen te vervallen. In het bijzonder werden de volgende elementen geanalyseerd: de verhouding tussen de prijzen van het product indien het wordt geproduceerd en verkocht in de Unie of in de VS, de verhouding tussen de prijzen bij uitvoer naar derde landen en de prijzen in de VS, de verhouding tussen de prijzen bij uitvoer naar derde landen en het prijspeil in de Unie, de onbenutte capaciteit en ontwijkings- en absorptiepraktijken.

(42)

Aangezien de Amerikaanse biodieselproducenten geen medewerking verleenden, maakten de diensten van de Commissie gebruik van de volgende drie informatiebronnen om de binnenlandse verkoopprijs van biodiesel in de VS tijdens het TNO vast te stellen: i) de antwoorden op de vragenlijst die tijdens de inleidende fase van de procedure ten behoeve van de steekproef was verstuurd en die door een aantal Amerikaanse biodieselproducenten was ingevuld; ii) informatie die door de NBB was verstrekt op basis van informatie die door een marktonderzoeksbureau met de naam „Jacobsen” was verzameld; en iii) informatie die door de indiener van het verzoek was verstrekt op basis van informatie die door het bedrijf Oil Price Information Service (OPIS) was verzameld.

(43)

De gegevens uit deze drie bronnen omvatten prijzen uit verschillende handelsstadia en met verschillende incoterm-voorwaarden. De waarden liggen echter zeer dicht bij elkaar. Het gemiddelde van de waarden uit deze drie bronnen bedraagt 1 196,93 US dollar (USD) per ton. Op basis van de gemiddelde wisselkoers euro/dollar tijdens het TNO (1 EUR = 1,356 USD), komt dit bedrag overeen met een Amerikaanse binnenlandse verkoopprijs van 883 EUR per ton (10).

(44)

Tijdens het TNO bedroeg de gemiddelde prijs af fabriek van biodiesel die in de Unie door producenten in de Unie werd verkocht 905 EUR per ton (1 227,18 USD) (zie tabel 8).

(45)

Om de markt van de Unie opnieuw te kunnen betreden, moeten producenten in de VS hun product dus verkopen tegen een lagere prijs dan 905 EUR per ton. In hun uiteindelijke prijs moeten ook de kosten van vervoer over zee, verzekering en de bestaande douanerechten voor biodiesel (6,5 %) verrekend worden. Volgens de gegevens die tijdens het onderzoek zijn verkregen, zouden deze kosten neerkomen op ongeveer 100 EUR per ton. De Commissie baseerde dit bedrag op de kosten van douanerechten en vrachtvervoer, zoals berekend door de NBB (ongeveer 94 EUR) en rondde dit af tot 100 EUR om ook een aantal aanvullende kosten na invoer te dekken.

(46)

Mochten de producenten in de VS de uitvoer naar de EU hervatten, dan zouden zij dit dus moeten doen tegen een prijs af fabriek (minder dan 805 EUR per ton) die lager is dan de binnenlandse verkoopprijs in de VS, dus tegen een dumpingprijs. Op grond van de omstandigheden die in de overwegingen 63 en 71 worden beschreven, respectievelijk met betrekking tot de prijzen bij uitvoer naar derde landen en de reservecapaciteit, is het waarschijnlijk dat de producenten in de VS de uitvoer naar de Unie zouden hervatten als de geldende maatregelen zouden komen te vervallen, omdat zij zo de productiekosten per eenheid zouden kunnen verlagen, zoals in overweging 72 in meer detail wordt uiteengezet.

(47)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen trok de NBB de nauwkeurigheid van de door de Commissie vastgestelde gemiddelde binnenlandse verkoopprijs in twijfel en wees erop dat in een van zijn eerdere opmerkingen een lagere waarde was opgegeven (789,36 EUR per ton), gebaseerd op de prijzen die door het Amerikaanse ministerie van Energie waren verstrekt.

(48)

De Commissie verwerpt dit argument om de volgende redenen:

(49)

De door de NBB opgegeven gemiddelde prijs kan niet als een goede basis worden beschouwd, omdat het een prijs voor eindgebruikers betreft en geen prijs af fabriek. Meer in het bijzonder verstrekte de NBB een gemiddelde maandelijkse eindgebruikersprijs voor biodiesel (bij de pomp) in de VS in juli 2014, uitgedrukt in gallon-benzine-equivalenten en omgerekend op basis van de wisselkoers van één enkele dag, namelijk 19 september 2014.

(50)

Wat de door de Commissie berekende gemiddelde prijs betreft: dit is een redelijke waarde als men in overweging neemt dat deze vanwege het gebrek aan medewerking van de producenten in de VS op basis van de beste beschikbare gegevens is berekend. De waarde is het gemiddelde van de prijzen die door een aantal producenten in de VS in de inleidende fase van de procedure zijn opgegeven, de prijzen die door het onderzoeksbureau „Jacobsen” zijn verzameld en door de NBB zelf zijn verstrekt, en de prijzen die door OPIS zijn verzameld en door de EBB zijn verstrekt. Het betreft hier een enkelvoudig gemiddelde, omdat informatie over hoeveelheden ontbrak en er dus geen gewogen gemiddelde kon worden berekend. De drie waarden lagen echter zeer dicht bij elkaar. De incoterm-voorwaarden en het handelsstadium waren niet bekend en konden dus niet in aanmerking worden genomen. De prijzen van OPIS zijn echter wel gecorrigeerd om rekening te houden met redelijke vervoerskosten in de VS. In het licht van het aanzienlijke verschil tussen de binnenlandse prijs en de uitvoerprijs had een eventuele correctie voor incoterm-voorwaarden en handelsstadium geen verandering gebracht in de conclusie dat de producenten in de VS de verkoop aan de Unie alleen zouden kunnen hervatten door hun producten tegen dumpingprijzen te verkopen.

(51)

De NBB betwistte ook het bedrag van 100 EUR per ton dat werd gebruikt om, uitgaande van de gemiddelde prijs van biodiesel in de Unie, een betrouwbare gemiddelde uitvoerprijs te berekenen, en stelde voor om in plaats daarvan een bedrag van 110,49 EUR aan te houden. Zoals vermeld in overweging 45 heeft de Commissie de bedragen gebruikt die door de NBB voor douanerechten en vrachtvervoer waren voorgesteld. Alleen bij de aanvullende kosten na invoer heeft de Commissie een lager bedrag gebruikt dan het door de NBB voorgestelde bedrag (16,69 EUR), omdat de NBB niet heeft aangetoond dat deze kosten 2 % van de cif-waarde, grens Unie, zouden moeten bedragen. Het verschil tussen de raming van de Commissie en die van de NBB is hoe dan ook marginaal en verandert niets aan de conclusie betreffende de waarschijnlijkheid van dumping, temeer daar in dit opzicht geen exacte dumpingberekeningen vereist waren.

(52)

De NBB voerde aan dat, net als in het oorspronkelijke onderzoek, een correctie voor fysische verschillen had moeten worden toegestaan om rekening te houden met het feit dat in de VS sojabonen de belangrijkste grondstof voor biodiesel vormen, terwijl dat in de Unie raapzaad is, dat van hogere kwaliteit is en dus een hogere prijs rechtvaardigt.

(53)

Dit argument moet worden afgewezen. In het oorspronkelijke onderzoek werd de correctie toegestaan op basis van een vergelijking van gecontroleerde gegevens van producenten in de VS en producenten in de Unie. Omdat de Amerikaanse producenten bij dit nieuwe onderzoek bij het vervallen van maatregelen geen medewerking verleenden, kon de Commissie ten eerste niet bepalen dat een correctie moest worden toegestaan. Ten tweede kon de Commissie, indien een correctie zou worden toegestaan, de hoogte ervan niet vaststellen. De omstandigheden ten tijde van het oorspronkelijke onderzoek zijn veranderd, met name de grondstoffenmix voor de productie van biodiesel, die zowel in de EU als in de VS niet meer dezelfde is. Daarnaast stelde de NBB een correctie voor met 10 %, zonder deze waarde verder te onderbouwen.

(54)

Volgens de NBB en de Amerikaanse overheid zouden de producenten in de VS, doordat de Amerikaanse binnenlandse verkoopprijs hoger ligt dan de waarschijnlijke uitvoerprijs naar de Unie, hun binnenlandse verkoop juist verhogen in plaats van naar de Unie uit te voeren, met name in het licht van het toegenomen verbruik in de VS.

(55)

Dit argument is ongegrond en moet worden afgewezen. Dat het verbruik in de VS de afgelopen jaren is gestegen, komt voornamelijk door overheidsmaatregelen, waaronder de stimuleringsmaatregelen en bindende streefcijfers van het „Renewable Fuels”-programma en subsidieregelingen die de productie en het mengen van biodiesel bevorderen. Uit gegevens die door de NBB zelf zijn verstrekt, blijkt echter dat het verbruik van biodiesel in de VS in 2014 ten opzichte van 2013 juist is gedaald. Er is geen bewijs dat het verbruik in 2015 en 2016 zal toenemen. Integendeel: openbaar beschikbare informatie (11) suggereert dat de streefcijfers voor het verplichte gebruik van hernieuwbare brandstoffen in de VS de komende jaren stabiel zullen blijven. Als gevolg daarvan zal de huidige consumptie in de VS waarschijnlijk eerder stabiel blijven dan toenemen. Aangezien in de VS sprake is van overcapaciteit (zie overweging 69 en verder), zouden de producenten in de VS nog altijd een stimulans hebben voor uitvoer naar de Unie, ook al verkopen zij hun product daar tegen een lagere prijs dan op de binnenlandse markt, zolang zij hun variabele kosten dekken.

(56)

De NBB voerde aan dat de Commissie had moeten uitleggen hoe een groter productievolume zou leiden tot een vermindering van de productiekosten van de producenten in de VS. In dit verband moet er allereerst op worden gewezen dat de Commissie vanwege het gebrek aan medewerking niet precies kon berekenen wat de impact van een groter productievolume op de kosten van de producenten in de VS zou zijn. Vanuit economisch oogpunt is echter duidelijk dat de productiekosten per eenheid dalen wanneer de vaste kosten over een groter productievolume worden verdeeld. Dit is zelfs het geval als de kosten bij de productie van biodiesel grotendeels variabel zijn en afhangen van de gebruikte grondstoffen, zoals de NBB aanvoerde. De vaste kosten worden ook dan verdeeld over het totale productievolume. Uit gegevens van de bedrijfstak van de Unie blijkt inderdaad dat de kosten van grondstoffen een belangrijk deel van de productiekosten uitmaken, maar dat het precieze percentage afhankelijk is van de gebruikte grondstof, de mate waarin een onderneming verticaal geïntegreerd is en de VAA-kosten van een onderneming. In deze omstandigheden kon de Commissie redelijkerwijs aannemen dat een groter productievolume zou leiden tot een vermindering van de productiekosten van de producenten in de VS. Deze argumentatie zou alleen niet opgaan als de uitvoerprijs zo laag was dat deze zelfs de prijs van de grondstoffen niet zou dekken, maar de NBB heeft geen opmerkingen verstrekt die een dergelijk scenario ondersteunen.

(57)

De conclusie dat herhaling van dumping waarschijnlijk is, wordt eveneens ondersteund door een analyse van de uitvoer van biodiesel uit de VS naar derde landen tijdens het TNO. Op basis van gegevens uit de databank van de United States International Trade Commission heeft de Commissie een overzicht gemaakt van de hoeveelheden en de waarde van de uitvoer van biodiesel onder HTS-code 382600 tijdens het TNO. De uitgevoerde hoeveelheden (in ton) naar alle landen (inclusief de EU) bedragen 567 018 ton. De gemiddelde waarde per ton tijdens het TNO was 753,34 EUR vrij langszij schip. De Commissie berekende de gemiddelde verkoopprijs per ton in US dollar en vergeleek die met de gemiddelde binnenlandse prijs in de VS (zoals vastgesteld in overweging 42). De belangrijkste bevindingen zijn hieronder samengevat:

Tabel 1

Volume en prijzen van de uitvoer uit de VS tijdens het TNO

(58)

De tabel suggereert dat producenten in de VS momenteel tegen dumpingprijzen aan derde landen verkopen, met uitvoerprijzen die tussen 3 % en 59 % lager liggen dan de binnenlandse prijzen. De Commissie concludeerde dat de producenten in de VS, aangezien zij momenteel tegen dumpingprijzen aan derde landen verkopen, waarschijnlijk ook tegen dumpingprijzen naar de EU zullen uitvoeren door hun huidige uitvoer naar andere markten gedeeltelijk te verleggen.

(59)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen trok de NBB de nauwkeurigheid van de gegevens over de uitvoer in twijfel, aangezien de HTS-code die werd gebruikt om de omvang van de uitvoer vast te stellen (38 26 00) tevens andere producten omvat en de uitvoerprijs dus niet kan worden vergeleken met de binnenlandse prijs van biodiesel.

(60)

De Commissie gebruikte deze code omdat de Amerikaanse overheid zelf in haar antwoord van 19 december 2014 op de tweede aanvullende vragenlijst aangaf dat die code vanaf 2012 was gebruikt voor het verkrijgen van nauwkeurige statistische informatie over de uitvoer van biodiesel uit de VS. Hoewel de waarde van de uitvoer van het betrokken product met deze code te hoog wordt ingeschat, is dit veel minder het geval dan met de codes die in het verleden werden gebruikt. De Amerikaanse autoriteiten concludeerden dat de code een relatief nauwkeurige weergave van de uitvoerwaarde oplevert.

(61)

De NBB voerde aan dat de door de Commissie berekende binnenlandse prijzen niet kunnen worden vergeleken met de prijzen uit de ITC-databank en dat de door de Commissie berekende dumpingmarges om die reden niet kunnen worden gebruikt.

(62)

In een nieuw onderzoek bij het vervallen van maatregelen hoeven geen nieuwe dumpingmarges te worden berekend. In dit geval kwam na de instelling van de maatregelen een einde aan de uitvoer met dumping, zodat de analyse vooral was gericht op de waarschijnlijkheid dat de uitvoer met dumping zal worden hervat. Aangezien de Amerikaanse producenten geen medewerking verleenden, maakte de Commissie gebruik van beschikbare gegevens. In dit scenario zijn de prijzen van de uitvoer naar derde landen van belang en kunnen deze worden gebruikt als indicator om te beoordelen wat er zal gebeuren als de maatregelen vervallen. Meer in het bijzonder is de vergelijking tussen de binnenlandse prijzen en de prijzen bij uitvoer naar derde landen niet bedoeld om exacte dumpingmarges te berekenen, maar om een indicatie te geven van de waarschijnlijkheid dat opnieuw sprake zal zijn van dumping als de maatregelen worden ingetrokken.

(63)

De EU-markt is een aantrekkelijke markt voor de uitvoer van biodiesel uit de VS. Op basis van de reeds in overweging 57 genoemde databank van de United States International Trade Commission bedroeg de gemiddelde prijs van de uitvoer naar alle bestemmingen tijdens het TNO 1 021,52 USD (753,34 EUR) per ton. De hoogste gemiddelde uitvoerprijs (1 167,33 USD, oftewel 860,86 EUR per ton) betrof de uitvoer naar Canada, terwijl de laagste gemiddelde uitvoerprijs (753,19 USD, oftewel 555,45 EUR per ton) de uitvoer naar Gibraltar betrof.

(64)

Deze gemiddelde uitvoerprijs ligt onder de gemiddelde prijs van de biodiesel die tijdens het TNO in de Unie door producenten in de Unie werd verkocht (905 EUR per ton). Zelfs als de Amerikaanse producenten hun product tegen prijzen onder de 905 EUR per ton zouden moeten verkopen om voet aan wal te krijgen op de markt van de Unie, zou het voor hen nog steeds lonen een gedeelte van hun huidige uitvoer naar derde landen naar de markt van de Unie te verleggen, aangezien deze markt aantrekkelijker is dan die van bepaalde andere derde landen.

(65)

De NBB en de Amerikaanse overheid betoogden dat de huidige Amerikaanse uitvoer naar derde landen niet naar de Unie zou worden verlegd, aangezien Canada de grootste uitvoermarkt is en de prijzen daar hoger liggen dan de prijs af fabriek naar de Unie.

(66)

De Commissie had het echter over „een gedeelte van de huidige uitvoer”, niet over de volledige uitvoer. De Commissie beweerde niet dat Amerikaanse producenten de uitvoer naar Canada zouden stopzetten en deze verkoop in zijn geheel naar de Unie zouden verleggen. Canada kan inderdaad ook worden beschouwd als een aantrekkelijke markt voor producenten in de VS, al heeft deze slechts een bescheiden omvang in vergelijking met de markt van de Unie (13), die nog steeds de grootste markt voor biodiesel ter wereld is.

(67)

De NBB voerde ook aan dat de huidige uitvoer naar Maleisië niet naar de Unie zou worden verlegd, aangezien het verbruik aldaar toeneemt en er op de invoer van biodiesel geen douanerechten hoeven te worden betaald.

(68)

Uit de gemiddelde prijzen bij de uitvoer van de VS naar Maleisië, zoals die in de ITC-databank zijn vastgelegd, blijkt echter dat verkoop aan de Unie voor de Amerikaanse producenten rendabeler zou zijn dan verkoop aan Maleisië, zelfs als de gebruikelijke douanerechten worden meegeteld. Tabel 1 laat zien dat de uitvoerprijzen naar Maleisië tijdens het TNO aanzienlijk lager waren dan de prijzen in de Unie. Verder mag de consumptie in Maleisië dan wel stijgen, hetzelfde geldt voor de productie in Maleisië zelf, waarbij met name wordt gebruikgemaakt van palmolie. Bovendien kan redelijkerwijs worden verwacht dat het buurland Indonesië, dat ook een aanzienlijke biodieselproductie heeft, bij een stijgende consumptie de uitvoer naar Maleisië zal verhogen. Dit argument moet derhalve worden afgewezen.

(69)

De aanzienlijke reservecapaciteit van de producenten in de VS vormt een stimulans om de productie op te voeren en biodiesel tegen dumpingprijzen op de markt van de Unie te verkopen. Aangezien de Amerikaanse producenten geen medewerking verleenden, werd de productiecapaciteit van de VS vastgesteld op basis van de beschikbare informatie op de websites van het Amerikaanse Agentschap voor milieubescherming (EPA, Environmental Protection Agency) en het Amerikaanse Agentschap voor informatie over energie (EIA, Energy Information Administration).

(70)

Biodieselproducenten in de VS moeten hun bestaande en geplande productiecapaciteit en tevens hun productie, input, voorraden en verkoop van biodiesel aan deze twee autoriteiten doorgeven (respectievelijk jaarlijks en maandelijks).

(71)

Op basis van de gegevens van het EIA bedroeg de capaciteit van de biodieselproducenten in de VS tijdens het TNO 7 128 000 ton. Dit cijfer ligt zeer dicht bij het cijfer van de NBB (6 963 000 ton), dat berekend is op basis van de gegevens die de leden van de NBB bij het EPA hebben ingediend.

(72)

De werkelijke productie van biodiesel in de VS tijdens het TNO bedroeg 4 450 000 ton (bron: EIA), hetgeen neerkomt op een bezettingsgraad van 62,4 % en een reservecapaciteit van 37,6 %, oftewel 2 678 000 ton. Als de maatregelen zouden worden ingetrokken, zal deze reservecapaciteit waarschijnlijk worden ingezet voor uitvoer naar de markt van de Unie. De Amerikaanse producenten kunnen hun productie inderdaad gemakkelijk verhogen en naar de EU uitvoeren, met als economische voordelen een stijging van de bezettingsgraad en een vermindering van de productiekosten per eenheid. Als de reservecapaciteit van de VS in de Unie op de markt zou worden gebracht, zouden de gevolgen aanzienlijk zijn, want deze hoeveelheid komt overeen met bijna 22 % van het verbruik in de Unie tijdens het TNO.

(73)

In dit verband heeft de NBB een aantal opmerkingen ingediend. Ten eerste was de reële productiecapaciteit in de VS volgens de NBB lager dan door de Commissie werd aangenomen. Volgens de NBB is een aantal fabrieken in de VS weliswaar geregistreerd, maar in feite niet actief, zodat de reële productiecapaciteit 5 409 000 ton bedraagt. De NBB meldde ook een grotere productie van biodiesel tijdens het TNO, namelijk 5 084 000 ton. Dit betekent volgens de NBB dat de bezettingsgraad ongeveer 94 % bedraagt en er dus weinig reservecapaciteit is die voor uitvoer naar de EU zou kunnen worden gebruikt, mochten de maatregelen worden ingetrokken.

(74)

Dit argument werd afgewezen. De door de NBB verstrekte gegevens waren niet verenigbaar met de officieel beschikbare gegevens. Biodieselproducenten in de VS zijn verplicht maandelijks een formulier bij het EIA in te dienen (EIA-22M „maandelijkse enquête van de biodieselproductie”), waarop zij onder meer de jaarlijkse productiecapaciteit en hun operationele status vermelden, bijvoorbeeld of ze actief, tijdelijk inactief of definitief gestopt zijn. Sinds januari 2013 schommelde de geregistreerde capaciteit van maand tot maand licht, maar deze was in het algemeen redelijk stabiel.

(75)

Daarnaast zijn de biodieselproducenten in de VS verplicht bij het EPA jaarlijks onder meer op te geven welk soort of welke soorten hernieuwbare brandstoffen zij naar verwachting zullen produceren of invoeren en wat hun bestaande en geplande productiecapaciteit is.

(76)

De door de Amerikaanse biodieselproducenten opgegeven geregistreerde capaciteit wordt dus regelmatig bijgewerkt en geldt daarom als een betrouwbare bron. Zelfs als de geregistreerde capaciteit momenteel niet in gebruik of in werking is, moet deze worden meegeteld bij de berekening van de reservecapaciteit die beschikbaar is om de productie en de uitvoer te verhogen.

(77)

Bovendien was het gedeelte van de capaciteit dat definitief buiten bedrijf was gesteld in de door de NBB verstrekte cijfers al buiten beschouwing gelaten, zoals bij de indiening ervan werd erkend. Fabrieken die niet definitief gesloten zijn, kunnen hun productie per definitie opnieuw opstarten als de marktomstandigheden in de toekomst veranderen (bijvoorbeeld door openstelling van de markt van de Unie). De beoordeling van de waarschijnlijkheid van herhaling in het kader van een nieuw onderzoek bij het vervallen van maatregelen vraagt om een benadering die vooruitkijkt naar wat in de toekomst zou kunnen gebeuren als de maatregelen komen te vervallen, niet louter een simpele inventarisatie van de situatie tijdens het TNO.

(78)

De Commissie is derhalve van mening dat de huidige geregistreerde capaciteit een goede basis vormt voor de berekening van de totale Amerikaanse productie en reservecapaciteit en verwerpt het argument van de NBB.

(79)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen bleef de NBB bij het standpunt dat bij het bepalen van de productiecapaciteit geen rekening moest worden gehouden met onbenutte capaciteit, zelfs als deze capaciteit niet bij de Amerikaanse autoriteiten was aangemeld als zijnde ontmanteld of permanent gesloten.

(80)

Maar volgens de instructies van het EIA, die door de NBB werden aangehaald, „[is] de jaarlijkse productiecapaciteit de hoeveelheid biodiesel die een installatie in een kalenderjaar kan produceren, uitgaande van normale stilleggingen voor onderhoud. Dit omvat de capaciteit van ongebruikte installaties totdat de installaties zijn ontmanteld of opgeheven”. Uit het bovenstaande blijkt duidelijk dat het EIA rekening houdt met alle installaties die potentieel weer in gebruik kunnen worden genomen. Installaties die niet worden ontmanteld of definitief gesloten, kunnen dus, in tegenstelling tot wat de NBB betoogt, per definitie opnieuw worden opgestart als de omstandigheden in de toekomst zouden veranderen.

(81)

De Commissie is derhalve van mening dat de huidige geregistreerde capaciteit een goede basis vormt voor de berekening van de totale Amerikaanse productie- en reservecapaciteit.

(82)

De NBB voerde ook aan dat de Amerikaanse biodieselindustrie niet als een uitvoerindustrie is opgezet, aangezien de meeste Amerikaanse biodieselinstallaties minder dan 15 000 000 gallon (55 000 ton) per jaar produceren. Het zou economisch niet haalbaar zijn de biodieselproductie van meerdere weken op te slaan voor één uitvoerzending.

(83)

Ook dit argument werd afgewezen. De biodieselindustrie van de VS is wel degelijk tot uitvoer in staat en vóór de instelling van de geldende maatregelen werden door de Amerikaanse producenten daadwerkelijk grote hoeveelheden biodiesel naar de markt van de Unie uitgevoerd, tot maximaal 1 137 000 ton in het onderzoektijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (1 april 2007 tot en met 31 maart 2008). Hieruit blijkt dat er wel degelijk producenten in de VS zijn met voldoende productiecapaciteit om een deel van hun productie uit te voeren. Producenten in de VS met onvoldoende individuele productiecapaciteit voor verzending naar de Unie zullen de binnenlandse markt blijven bedienen, terwijl handelaren de productie van verschillende fabrieken kunnen samenvoegen om deze uit te voeren.

(84)

De biodieselindustrie van de VS heeft dus een aanzienlijke reservecapaciteit, waardoor er sprake is van een sterke stimulans om de uitvoer naar de EU-markt te hervatten als de maatregelen zouden komen te vervallen.

(85)

Zoals vermeld in overweging 2, is gebleken dat de in 2009 ingestelde antidumpingmaatregelen werden ontweken door middel van verzending via Canada en wijziging van de samenstelling van het mengsel. Het bestaan van dergelijke praktijken laat zien hoeveel belang sommige producenten in de VS eraan hechten om marktaandeel in de Unie te verwerven, zelfs na de instelling van maatregelen, en wordt derhalve beschouwd als een indicatie van de waarschijnlijkheid van toekomstige dumping.

(86)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde de NBB aan dat de desbetreffende feiten zich vier jaar vóór het TNO hebben voorgedaan en niet kunnen worden gebruikt om in deze zaak conclusies te trekken.

(87)

De Commissie bleef erbij dat het bestaan van eerdere praktijken van dezelfde marktdeelnemers als zodanig weliswaar niet doorslaggevend is, maar nog steeds kan worden beschouwd als een indicatie van het grote belang dat producenten in de VS bij de toegang tot de markt van de Unie hebben.

(88)

Tijdens het TNO lag de productie van biodiesel in de VS (4 450 000 ton) onder het verbruik (4 896 000 ton). Als gevolg daarvan voerde de VS meer biodiesel in dan uit. Dit zou verklaard kunnen worden uit de onzekerheid met betrekking tot de streefcijfers voor de verplichte biodieselproductie die voortvloeien uit het programma Renewable Fuel Standard (norm voor het gebruik van hernieuwbare brandstoffen) (1,28 miljard gallon (oftewel 4 238 000 ton) in 2014, ongewijzigd ten opzichte van 2013) en de mogelijkheid voor ingevoerde biodiesel om aan dit programma deel te nemen en aanspraak te maken op het Amerikaanse belastingkrediet voor biodiesel wanneer dit van kracht is. Tijdens het TNO bedroeg de totale invoer 1 072 000 ton en de uitvoer 567 000 ton. Als de beschikbare productiecapaciteit tijdens de beoordelingsperiode niet werd gebruikt om te kunnen voldoen aan de binnenlandse vraag, is het onwaarschijnlijk dat dezelfde beschikbare productiecapaciteit in de toekomst wel voor dit doel zou worden ingezet. Naar is gebleken, lag de productiecapaciteit van de VS tijdens het TNO met 7 128 000 ton aanzienlijk boven het binnenlandse verbruik. Dus als zich kansen op uitvoermarkten voordoen, betekent dit voor de producenten in de VS een stimulans en zullen zij waarschijnlijk een beroep doen op hun reservecapaciteit. Als zij gebruik hadden kunnen maken van de reservecapaciteit om aan de binnenlandse consumptie te voldoen, zouden zij dat al gedaan hebben.

(89)

In dit verband moet worden opgemerkt dat de Unie een zeer aantrekkelijke markt is, omdat het wereldwijd de grootste markt is en het gebruik van biodiesel er zowel op het niveau van de Unie als op nationaal niveau aanzienlijk wordt gestimuleerd. Het is dus aantrekkelijk voor Amerikaanse producenten om hun volledige reservecapaciteit te activeren en daarnaast ook hun uitvoer naar andere, minder winstgevende derde landen gedeeltelijk te verleggen naar de markt van de Unie.

(90)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde de NBB aan dat uit het feit dat het verbruik van biodiesel in de VS tijdens het TNO hoger lag dan de productie, blijkt dat de Amerikaanse producenten geen reservecapaciteit hebben die bij het eventueel vervallen van de maatregelen ingezet zou kunnen worden om toegang te krijgen tot de markt van de Unie.

(91)

De Commissie was van oordeel dat de vastgestelde reservecapaciteit in de VS, die zou kunnen worden ingezet om aan de totale vraag in de VS te voldoen maar daar op dit moment niet voor wordt gebruikt, naar alle waarschijnlijkheid zou worden ingezet om andere markten te bedienen waar vraag is, en met name de markt van de Unie, waar momenteel geen Amerikaanse producenten-exporteurs vertegenwoordigd zijn. De Commissie benadrukte dat in de VS de productiecapaciteit aanzienlijk hoger ligt dan het verbruik en dat derhalve ongebruikte capaciteit beschikbaar is voor uitvoer naar de Unie, als de geldende maatregelen zouden komen te vervallen.

(92)

In het licht van de grote reservecapaciteit van de Amerikaanse industrie, in combinatie met de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie qua omvang en verkoopprijzen, met name in verhouding tot de prijzen bij uitvoer uit de VS naar derde landen, en de gegevens over eerdere ontwijkingspraktijken, concludeerde de Commissie dat er waarschijnlijk opnieuw sprake zou zijn van invoer met dumping uit de VS indien de maatregelen zouden komen te vervallen.

(93)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd het soortgelijke product door ongeveer 200 producenten in de Unie vervaardigd. Zij vormen de „bedrijfstak van de Unie” in de zin van artikel 4, lid 1, van de basisverordening.

(94)

De totale productie in de Unie tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd bepaald op ongeveer 11 600 000 ton. De Commissie baseerde dit cijfer op alle informatie die over de bedrijfstak van de Unie beschikbaar was, zoals informatie die in het kader van de klacht werd verstrekt en gegevens die tijdens het onderzoek bij producenten in de Unie werden verzameld. Zoals vermeld in de overwegingen 12 en 13 bestaat de steekproef uit zeven producenten in de Unie, die samen bijna 30 % van de totale productie van het soortgelijke product in de Unie vertegenwoordigen.

(95)

De Commissie heeft het verbruik in de Unie vastgesteld op basis van de omvang van de totale productie in de Unie, verminderd met de uitvoer en vermeerderd met de invoer uit derde landen. Het in- en uitvoervolume werd afgeleid uit gegevens van Eurostat.

(96)

Het verbruik in de Unie ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 2

Verbruik in de Unie

(97)

Op basis van bovenstaande gegevens is het verbruik van biodiesel tijdens de beoordelingsperiode met 11 % gestegen.

(98)

Zoals vermeld in overweging 40 daalde de invoer van biodiesel uit de VS in de Unie volgens de gegevens van Eurostat na de instelling van maatregelen in 2009 tot bijna nul.

(99)

De invoer in de Unie vanuit het betrokken land en het marktaandeel ontwikkelden zich als volgt:

Tabel 3

Invoer en marktaandeel van de VS

(100)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek was de invoer van biodiesel uit de VS naar de Unie dermate klein dat deze niet als redelijke basis kon dienen bij de berekening van de mate van prijsonderbieding.

(101)

Daarom werd een analyse gemaakt van de gemiddelde prijs, in het tijdvak van het nieuwe onderzoek, van de biodiesel die door de bedrijfstak van de Unie in de Unie werd geproduceerd en verkocht en de gemiddelde prijs van de biodiesel die vanuit de VS naar derde landen werd uitgevoerd (gebaseerd op statistische gegevens van de United States International Trade Commission). Zoals reeds vermeld in overweging 63 bedroeg de gemiddelde prijs bij uitvoer naar alle landen ongeveer 753 EUR per ton (vrij langszij schip). Om een waarschijnlijke en redelijke prijs bij uitvoer naar de Unie te berekenen, moet deze gemiddelde uitvoerprijs worden vermeerderd met de kosten voor vervoer en verzekering, een douanerecht van 6,5 % en kosten na invoer, in totaal naar verwachting een bedrag van ongeveer 100 EUR per ton (zie overweging 45). Hieruit volgt dat de prijzen van de Unie, die in het onderzoektijdvak 905 EUR bedroegen, volgens deze schatting van de prijs bij uitvoer naar de Unie zouden worden onderboden.

(102)

De NBB voerde aan dat de Commissie niet heeft uitgelegd waarom zij bij het vaststellen van de waarschijnlijke uitvoerprijs bij uitvoer naar de Unie is uitgegaan van de gemiddelde prijs bij uitvoer naar derde landen en niet van de prijs bij uitvoer naar Canada, die hoger is. De NBB stelde ook dat de Commissie niet heeft uitgelegd waarop de correctie van 100 EUR op de geschatte prijs bij uitvoer naar de Unie gebaseerd was en bovendien geen rekening heeft gehouden met kosten na invoer en vermeende prijsverschillen als gevolg van verschillen in grondstoffen. Als gevolg hiervan zou de analyse van de prijsonderbieding onjuist zijn.

(103)

Zoals beschreven in overweging 57 is uit het onderzoek gebleken dat de uitvoerprijzen van de VS afhankelijk van de bestemming aanzienlijk uiteenlopen. Om die reden, en omdat de Amerikaanse producenten geen medewerking verleenden, baseerde de Commissie zich bij de vaststelling van een redelijke en waarschijnlijke prijs bij uitvoer naar de Unie op het gemiddelde voor alle uitvoerbestemmingen. Uitgaan van de hoogste uitvoerprijs, zoals de NBB voorstelde, zou om dezelfde redenen geen geschikte methode zijn geweest als uitgaan van de laagste uitvoerprijs. Met betrekking tot de samenstelling en de bron van de correctie van 100 EUR, waarin kosten na invoer en prijsverschillen veroorzaakt door grondstoffen opgenomen zijn, voerde de NBB in wezen dezelfde argumenten aan als bij de berekeningen ten aanzien van dumping. Om de redenen vermeld in overweging 51 en 53 worden deze argumenten ook verworpen met betrekking tot de analyse van de prijsonderbieding.

(104)

Het invoervolume uit andere derde landen ontwikkelde zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 4

Invoer uit derde landen

(105)

Het invoervolume van biodiesel uit andere derde landen dan de VS nam tijdens de beoordelingsperiode sterk af, hetgeen wordt weerspiegeld in een evenredige daling van het marktaandeel. De daling van de invoer na 2013 viel samen met de instelling van antidumpingmaatregelen ten aanzien van de invoer van biodiesel uit Indonesië en Argentinië. Ook de gemiddelde prijs daalde in dezelfde periode met 15 %. De prijsontwikkeling is vergelijkbaar met die voor de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie (tabel 8) en is grotendeels toe te schrijven aan een daling van de prijzen van grondstoffen. Ook al liggen de prijzen ongeveer 13 % onder de gemiddelde prijs in de Unie, het marktaandeel van deze invoer is dermate gering dat de bedrijfstak van de Unie er geen noemenswaardige invloed van ondervindt.

(106)

In overeenstemming met artikel 3, lid 5, van de basisverordening werden alle relevante economische indicatoren onderzocht die tijdens de beoordelingsperiode van invloed waren op de situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(107)

Voor de schadevaststelling maakte de Commissie onderscheid tussen macro-economische en micro-economische schade-indicatoren. Bij het beoordelen van de macro-economische indicatoren ging de Commissie uit van gegevens met betrekking tot alle producenten in de Unie, terwijl voor de micro-economische indicatoren werd uitgegaan van gecontroleerde gegevens van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie. Beide reeksen gegevens bleken representatief te zijn voor de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(108)

De macro-economische indicatoren zijn: productie, productiecapaciteit, bezettingsgraad, verkoopvolume, marktaandeel, groei, werkgelegenheid, productiviteit, hoogte van de dumpingmarge en herstel van dumping in het verleden.

(109)

De micro-economische indicatoren zijn: gemiddelde eenheidsprijzen, kosten per eenheid, loonkosten, voorraden, winstgevendheid, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen en vermogen om kapitaal aan te trekken.

(110)

De totale productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 5

Productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad

(111)

De productiecapaciteit bleef in de beoordelingsperiode relatief stabiel (+ 4 %), maar tegelijkertijd vertoonde het productievolume vanaf 2012 tot het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek een aanzienlijke stijging. Deze toename van het productievolume is deels te verklaren door de stijging van het verbruik in de Unie in dezelfde periode, maar valt ook samen met de instelling van antidumpingmaatregelen ten aanzien van de invoer van biodiesel uit Indonesië en Argentinië, die duidelijk een positief effect hebben gehad op de productie van de bedrijfstak van de Unie.

(112)

Door de combinatie van een stabiele productiecapaciteit en een groter productievolume steeg de bezettingsgraad tijdens de beoordelingsperiode met 30 % tot een waarde van 69 % aan het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek.

(113)

De NBB voerde aan dat de niet-vertrouwelijke antwoorden op de vragenlijst van sommige ondernemingen in de steekproef hoge bezettingsgraden tussen 78 % en ten minste 93 % laten zien. Hieruit zou volgen dat de lagere gemiddelde bezettingsgraad van de gehele bedrijfstak te wijten is aan structurele factoren en niet aan invoer. In deze omstandigheden zou de bezettingsgraad volgens de NBB niet in aanmerking moeten worden genomen als aanwijzing dat de biodieselindustrie van de Unie zich nog van de gevolgen van eerdere dumping aan het herstellen is.

(114)

Dit argument kan niet worden aanvaard. De bezettingsgraad is slechts een van de vele macro-indicatoren die de Commissie in aanmerking neemt bij het analyseren van de algemene situatie van de bedrijfstak van de Unie. Het is niet meer dan normaal dat bepaalde ondernemingen uit de steekproef een hogere bezettingsgraad vertonen; macro-indicatoren zijn immers gebaseerd op het gewogen gemiddelde van de gehele bedrijfstak van de Unie. Het feit dat sommige biodieselproducenten in de Unie zich sneller, of in sterkere mate, hebben hersteld dan andere, vooral in een zeer gefragmenteerde bedrijfstak, maakt deze indicator niet overbodig voor de algemene beoordeling van de situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(115)

Het verkoopvolume en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 6

Verkoopvolume en marktaandeel

(116)

Tijdens de beoordelingsperiode steeg de verkoop door de bedrijfstak van de Unie aanzienlijk en ging daarbij gelijk op met de stijging van de productie. Als gevolg daarvan vertoonde ook het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie een stijging, en wel van 76 % aan het begin van de beoordelingsperiode tot 89 % aan het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Uit de toename van de verkochte hoeveelheden en het marktaandeel blijkt dat de huidige antidumping- en antisubsidiemaatregelen een positief effect hebben gehad op de bedrijfstak van de Unie.

(117)

Het verbruik in de Unie steeg tijdens de beoordelingsperiode met 11 %, terwijl zowel de productie als de verkoop met ongeveer 30 % toenamen. Ook de bezettingsgraad nam met ongeveer 30 % toe, terwijl de capaciteit relatief stabiel bleef met slechts een geringe stijging. Tegelijkertijd steeg de werkgelegenheid (tabel 7), terwijl het investeringsniveau tijdens de beoordelingsperiode juist daalde (tabel 11). Over het geheel genomen kan worden geconcludeerd dat de bedrijfstak van de Unie een periode van groei doormaakt.

(118)

De werkgelegenheid en de productiviteit ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 7

Werkgelegenheid en productiviteit

(119)

Het aantal werknemers in de biodieselindustrie van de Unie bleef aan het begin van de beoordelingsperiode stabiel, maar steeg vervolgens tussen 2012 en het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek met 10 %. Deze trend, die volledig parallel loopt met de trends voor andere schade-indicatoren, zoals de omvang van de productie en de verkoop, wijst erop dat de bedrijfstak van de Unie bezig is zich te herstellen van eerdere dumping en subsidiëring.

(120)

Doordat de stijging van de werkgelegenheid naar verhouding kleiner was dan die van de productie van biodiesel, nam de productiviteit per werknemer toe, en wel met bijna 25 % tijdens de beoordelingsperiode; hieruit blijkt dat de bedrijfstak van de Unie efficiënter is geworden.

(121)

Zoals vermeld in overweging 40 is de invoer van biodiesel uit de VS nagenoeg stilgevallen na de instelling van maatregelen in 2009 en was er in het tijdvak van het nieuwe onderzoek geen sprake van dumping. Daarom kan de omvang van de dumping niet worden beoordeeld. Uit de analyse van de schade-indicatoren kan echter worden afgeleid dat de maatregelen tegen de VS en de latere maatregelen ten aanzien van de invoer uit Argentinië en Indonesië een positief effect hebben gehad op de bedrijfstak van de Unie, die zich ogenschijnlijk aan het herstellen is van dumping in het verleden.

(122)

De gewogen gemiddelde verkoopprijzen per eenheid (af fabriek) van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie voor verkoop aan niet-verbonden afnemers in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 8

Verkoopprijzen in de Unie

(123)

De gemiddelde verkoopprijs in de Unie is tijdens de beoordelingsperiode gestaag gedaald, terwijl de productiekosten per eenheid een soortgelijke ontwikkeling volgden. Omdat biodiesel als basisproduct wordt verhandeld, is het de bedrijfstak van de Unie niet gelukt de verkoopprijzen op een hoger niveau te handhaven, maar wel om de prijzen parallel aan verminderde productiekosten te verlagen. Hierdoor heeft de bedrijfstak van de Unie niet ten volle kunnen profiteren van de beschikbaarheid van goedkopere grondstoffen. Verder daalden de productiekosten per eenheid iets meer dan de gemiddelde prijs per eenheid, hetgeen duidt op een verbeterde efficiëntie van de bedrijfstak van de Unie.

(124)

De gemiddelde loonkosten van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 9

Gemiddelde loonkosten per werknemer

(125)

De gemiddelde loonkosten per werknemer bleven tijdens de gehele beoordelingsperiode stabiel.

(126)

De voorraden van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 10

Voorraden

(127)

De voorraden bleven tijdens de beoordelingsperiode betrekkelijk stabiel en op een normaal niveau.

(128)

De winstgevendheid, de kasstroom, de investeringen en het rendement van de investeringen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie ontwikkelden zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 11

Winstgevendheid, kasstroom, investeringen en rendement van investeringen

(129)

De Commissie heeft de winstgevendheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie vastgesteld door de nettowinst vóór belastingen van de verkoop van het soortgelijke product aan niet-verbonden afnemers in de Unie uit te drukken als percentage van de aldus gerealiseerde omzet. De winstgevendheid is gestegen van 2,0 % in 2011 tot 3,8 % aan het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek. Alleen in 2012 was echter sprake van een verlies (– 1,4 %), hetgeen waarschijnlijk is toe te schrijven aan de aanzienlijke hoeveelheden invoer met dumping uit Indonesië en Argentinië, die in de plaats kwamen van de eerdere invoer uit de VS.

(130)

De netto kasstroom is het vermogen van de producenten in de Unie om hun activiteiten zelf te financieren. Voor de beoordelingsperiode kan geen duidelijke trend worden vastgesteld, maar de in de steekproef opgenomen ondernemingen behielden in die periode in ieder geval een positieve kasstroom.

(131)

Tijdens de beoordelingsperiode is het investeringsniveau gedaald. Gezien de positieve kasstroom en de aanzienlijke stijging in het rendement van investeringen, zoals weergegeven in bovenstaande tabel, zijn er echter geen aanwijzingen dat de bedrijfstak van de Unie moeite zou hebben gehad om kapitaal aan te trekken of verdere investeringen te doen als dergelijke investeringen in de beoordelingsperiode nodig waren geweest.

(132)

De NBB voert aan dat een winstgevendheid van 3,8 % niet strookt met hun eigen berekeningen, die zij baseerden op gegevens uit de niet-vertrouwelijke versies van de antwoorden op de vragenlijst van de in de steekproef opgenomen producenten in de EU, waaruit een winstmarge van 8,5 % naar voren kwam.

(133)

De Commissie heeft deze bewering geanalyseerd en geconstateerd dat de NBB op een ander percentage uitkwam op basis van een methodologie/berekening die om verschillende redenen onjuist was. Ten eerste bleek hun berekening van de winstgevendheid in het TNO, in tegenstelling tot wat zij aanvoerden, niet gebaseerd op antwoorden op de vragenlijst, maar op steekproefgegevens, die echter geen informatie over het TNO bevatten maar op een andere periode betrekking hadden. Ten tweede waren de productiekosten die de NBB voor de berekening van de winstgevendheid gebruikte, gebaseerd op de productiekosten van een andere steekproef van ondernemingen uit een ander onderzoek; deze kunnen dus niet zonder meer voor dit onderzoek worden overgenomen. Ten slotte heeft de Commissie de gemiddelde winstmarge van de in de steekproef opgenomen ondernemingen op basis van betrouwbare en gecontroleerde gegevens van die ondernemingen vastgesteld. Het argument van de NBB wordt dan ook afgewezen.

(134)

Uit de analyse van de economische indicatoren blijkt dat de omvang van productie en verkoop tijdens de beoordelingsperiode is gestegen, terwijl het verbruik in de Unie slechts in mindere mate toenam. Dit betekent dat de bedrijfstak van de Unie zijn marktaandeel op de markt van de Unie heeft vergroot. Tegelijkertijd vertoonden zowel de verkoopprijzen als de productiekosten een vergelijkbare daling. Hierdoor kon de bedrijfstak van de Unie niet ten volle profiteren van het grotere verkoopvolume, ondanks een aanzienlijke vermindering van de invoer uit derde landen.

(135)

Aan de andere kant bleef de winstgevendheid tijdens de beoordelingsperiode laag en leed de bedrijfstak van de Unie in 2012 zelfs verlies. Zelfs de winsten die tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek werden behaald, net onder de 4 %, liggen aanzienlijk lager dan de winst die de bedrijfstak van de Unie redelijkerwijs onder normale marktvoorwaarden zou moeten behalen. Ook herinnert de Commissie eraan dat de (streef-)winst die de bedrijfstak van de Unie in afwezigheid van dumping redelijkerwijs moet kunnen behalen, door de Raad in het oorspronkelijke onderzoek dat aan de bestaande maatregelen ten grondslag ligt op 15 % (14) was vastgesteld. In een daaropvolgend onderzoek betreffende de invoer van biodiesel van oorsprong uit Argentinië en Indonesië werd de winst die de bedrijfstak van de Unie redelijkerwijs mag verwachten wanneer geen sprake is van dumping echter enigszins naar beneden bijgesteld en vastgesteld op 11 %, voornamelijk vanwege de toegenomen concurrentie op de markt van de Unie en het feit dat de biodieselindustrie in de Unie zich inmiddels verder had ontwikkeld (15).

(136)

Verscheidene van de economische indicatoren die relevant zijn voor de beoordeling van de huidige situatie van de bedrijfstak van de Unie vertonen een positieve trend en suggereren daarmee dat de antidumpingmaatregelen een positief effect hebben gehad op de bedrijfstak van de Unie. De winstmarge van de bedrijfstak van de Unie is echter nog steeds zeer klein en ligt aanmerkelijk lager dan de streefwinst zoals die in eerdere onderzoeken is vastgesteld. Bovendien ligt het investeringsniveau niet alleen laag, maar daalde het in de beoordelingsperiode ook nog eens met 30 %, terwijl de bezettingsgraad weliswaar toenam, maar nog altijd onder de 70 % bleef, wat laag is in vergelijking met de bezettingsgraad van rond de 90 % in de periode 2004–2006, toen er geen sprake was van invoer met dumping op de markt van de Unie en de bedrijfstak van de Unie geacht werd in een gezonde toestand te verkeren (16).

(137)

Op basis van een algemene analyse van alle economische indicatoren heeft de Commissie geconcludeerd dat de bedrijfstak van de Unie zich nog niet volledig heeft hersteld van de gevolgen van de eerdere dumping. De bedrijfstak bevindt zich nog in een economisch en financieel kwetsbare situatie en de huidige positieve trend kan gemakkelijk omslaan als de invoer met dumping uit de Verenigde Staten in aanzienlijke hoeveelheden zou worden hervat.

(138)

Om te beoordelen hoe waarschijnlijk het is dat de bedrijfstak van de Unie opnieuw schade zal ondervinden indien de maatregelen zouden komen te vervallen, heeft de Commissie de verwachte gevolgen van invoer uit de VS voor de markt van de Unie en de bedrijfstak van de Unie overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening geanalyseerd. De Commissie onderzocht met name de waarschijnlijkheid van herhaling van invoer met dumping, de invoervolumes en het waarschijnlijke prijsniveau ervan, de reservecapaciteit, de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie en het prijsbeleid van de producenten in de VS.

(139)

Zoals is geconcludeerd in overweging 92, is het waarschijnlijk dat de invoer met dumping uit de VS zal worden hervat indien de bestaande maatregelen vervallen. De Commissie heeft vastgesteld dat de producenten van biodiesel in de VS momenteel met dumping uitvoeren naar andere derde landen tegen prijzen die lager liggen dan de prijzen in de Unie. Aangezien de prijzen van de Unie ietwat hoger liggen dan die op de markten van andere derde landen, is het waarschijnlijk dat ten minste een deel van deze uitvoer naar de Unie zal worden verlegd indien de bestaande maatregelen vervallen.

(140)

De Commissie heeft vastgesteld dat de Amerikaanse producenten beschikken over een grote reservecapaciteit van ongeveer 2 678 000 ton, wat overeenkomt met circa 22 % van het totale verbruik in de Unie.

(141)

Het is onwaarschijnlijk dat de beschikbare reservecapaciteit in de VS door de eigen binnenlandse markt zal worden geabsorbeerd. Nu al voldoen de Amerikaanse producenten, ondanks voldoende capaciteit, niet volledig aan de vraag op de Amerikaanse markt. Het is ook onwaarschijnlijk dat de bestaande reservecapaciteit zou worden gebruikt om de uitvoer naar andere derde landen dan de Unie te verhogen. Zoals nader beschreven in de overwegingen 42 tot en met 63, liggen de uitvoerprijzen van de VS naar derde landen op dit moment gemiddeld 15 % onder de gemiddelde binnenlandse prijs op de Amerikaanse markt, en ook lager dan de gemiddelde prijs in de Unie, zelfs als de transportkosten van de VS naar de Unie in aanmerking worden genomen. Het is daarom waarschijnlijk dat de Amerikaanse producenten een andere afzetmarkt zouden zoeken voor hun reservecapaciteit.

(142)

Aangezien de markt van de Unie wereldwijd de grootste markt voor biodiesel vormt en de prijzen voor biodiesel er vergelijkbaar of iets hoger zijn dan de prijzen op de binnenlandse markt van de VS, zou de markt van de Unie voor biodieselproducenten uit de VS erg aantrekkelijk zijn.

(143)

Indien de bestaande maatregelen zouden komen te vervallen, is het dan ook zeer waarschijnlijk dat de Amerikaanse producenten een groot deel van hun reservecapaciteit zouden gebruiken om opnieuw toegang te krijgen tot de markt van de Unie. Zoals is vastgesteld in overweging 46, is het waarschijnlijk dat de biodieselproducenten in de VS hun product tegen dumpingprijzen naar de Unie zullen uitvoeren om op de markt van de Unie te kunnen concurreren met de producenten in de Unie. Gezien hun huidige prijsbeleid bij de uitvoer naar andere derde landen (overweging 57 en 58) en de grote beschikbare reservecapaciteit, is het zeer waarschijnlijk dat aanzienlijke hoeveelheden biodiesel uit de VS opnieuw tegen dumpingprijzen, gelijk aan of lager dan de prijzen in de Unie, op de markt van de Unie zouden worden aangeboden.