30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/1

(1)

Verordening (EU) nr. 376/2014 vereist dat systemen voor de melding van voorvallen worden vastgesteld op het niveau van organisaties, lidstaten en de Unie, zodat alle relevante informatie over de veiligheid in de burgerluchtvaart wordt gemeld, verzameld, opgeslagen, beschermd, uitgewisseld, verspreid, geanalyseerd en gevolgd. Daarnaast voorziet deze verordening in regels ter beperking van het gebruik van gegevens die zijn verzameld voor het verbeteren van de luchtvaartveiligheid en ter bescherming van de melder en van andere in voorvalmeldingen genoemde personen, teneinde een continue beschikbaarheid van veiligheidsinformatie te waarborgen. Verordening (EU) nr. 376/2014 is van toepassing op alle luchtvaartuigen die in die verordening zijn gedefinieerd en onder die verordening vallen, met inbegrip van bemande luchtvaartuigen en op afstand bestuurde luchtvaartuigen.

(2)

Volgens de eerste alinea van artikel 4, lid 5, van Verordening (EU) nr. 376/2014 stelt de Commissie een lijst vast met een indeling in categorieën van voorvallen waarnaar moet worden verwezen bij de melding van voorvallen in het kader van de verplichte meldingssystemen in die verordening, en die vallen onder een van de categorieën van artikel 4, lid 1, van die verordening. Overeenkomstig de tweede alinea van artikel 4, lid 5, van Verordening (EU) nr. 376/2014 moet een tweede lijst worden opgesteld met een indeling in categorieën van voorvallen die van toepassing is op andere luchtvaartuigen dan complexe motoraangedreven luchtvaartuigen. Deze tweede lijst moet waar nodig worden aangepast aan de specifieke kenmerken van die tak van de luchtvaart.

(3)

De indeling van te melden voorvallen in categorieën, zoals voorzien bij Verordening (EU) nr. 376/2014, heeft tot doel alle personen die voorvallen moeten melden in staat te stellen deze voorvallen te identificeren. Om dat doel te verwezenlijken, moet de lijst van voorvallen worden ingedeeld volgens de categorieën waarnaar melders van voorvallen volgens hun respectieve situatie moeten verwijzen, in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 376/2014.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 65 van Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad opgerichte comité (2),

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/18

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1106/2013 heeft de Raad een definitief antidumpingrecht ingesteld op draad van roestvrij staal bevattende:

momenteel ingedeeld onder de GN-codes 7223 00 19 en 7223 00 99 en van oorsprong uit India („het betrokken product”).

(2)

Een groot aantal producenten-exporteurs uit India heeft meegewerkt aan het onderzoek dat heeft geleid tot de instelling van een definitief antidumpingrecht. Daarom heeft de Europese Commissie („de Commissie”) een steekproef van te onderzoeken Indiase producenten-exporteurs samengesteld.

(3)

De Raad stelde individuele rechten in op het betrokken product variërend van 0 % tot 12,5 % voor de in de steekproef opgenomen ondernemingen, en het gewogen gemiddelde recht van 5 % voor de niet in de steekproef opgenomen medewerkende ondernemingen.

(4)

De Raad stelde ook een voor het gehele land geldend recht van 12,5 % in voor alle andere ondernemingen die zichzelf niet hadden bekendgemaakt of die niet hadden meegewerkt aan het onderzoek.

(5)

Artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1106/2013 bepaalt dat wanneer een nieuwe producent-exporteur uit India de Commissie voldoende bewijsmateriaal verstrekt waaruit blijkt dat:

artikel 1, lid 2, van die verordening kan worden gewijzigd door het recht dat van toepassing is op de niet in de steekproef opgenomen medewerkende ondernemingen, dat wil zeggen het gewogen gemiddelde recht van 5 %, aan de nieuwe producent-exporteur toe te kennen.

(6)

De Indiase ondernemingen Superon Schweisstechnik India Ltd („de eerste indiener van het verzoek”) en Anand ARC Ltd („de tweede indiener van het verzoek”) hebben verzocht om toekenning van het recht dat van toepassing is op de medewerkende ondernemingen die niet in de steekproef zijn opgenomen („behandeling als nieuwe producent-exporteur”).

(7)

Er is een onderzoek uitgevoerd om te bepalen of de indieners van het verzoek voldoen aan de in artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1106/2013 vermelde criteria om als nieuwe producent-exporteur te worden behandeld.

(8)

Er werd een vragenlijst naar de indieners van het verzoek verstuurd met het verzoek om bewijsmateriaal te verstrekken waaruit blijkt dat zij aan de in artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1106/2013 vermelde criteria voldoen.

(9)

De Commissie heeft alle gegevens verzameld en gecontroleerd die zij nodig achtte om vast te stellen of de indieners van het verzoek voldoen aan de criteria om als nieuwe producent-exporteur te worden behandeld. Er werden controlebezoeken uitgevoerd bij:

(10)

De eerste indiener van het verzoek heeft voldoende bewijsmateriaal verstrekt waaruit blijkt dat hij voldoet aan de drie criteria van artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1106/2013. De eerste indiener van het verzoek kon inderdaad aantonen dat:

en daarom kan hem het recht worden toegekend dat van toepassing is op de medewerkende ondernemingen die niet in de steekproef zijn opgenomen (d.w.z. 5 %), overeenkomstig artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1106/2013, en kan hij aan de lijst van de niet in de steekproef opgenomen medewerkende Indiase producenten-exporteurs worden toegevoegd.

(11)

De tweede indiener van het verzoek voldeed echter niet aan het eerste criterium omdat hij het betrokken product tijdens het onderzoektijdvak naar de Unie heeft uitgevoerd. Zijn verzoek om als nieuwe producent-exporteur te worden behandeld, werd daarom afgewezen.

(12)

De Commissie heeft de indieners van het verzoek en de bedrijfstak van de Unie in kennis gesteld van bovenstaande bevindingen en zij hebben de mogelijkheid gekregen om opmerkingen in te dienen. Eén producent-exporteur heeft verzocht het besluit met terugwerkende kracht toe te passen. De huidige procedure voorziet echter niet in een dergelijke mogelijkheid en de producent-exporteur is daarvan in kennis gesteld. Er zijn geen andere opmerkingen ontvangen.

(13)

Een nieuwe aanvullende Taric-code (B997) moet worden toegekend aan de eerste indiener van het verzoek. Puur ten behoeve van de technische integratie in Taric dient deze verordening Uitvoeringsverordening (EU) nr. 861/2013 (3) van de Raad te wijzigen door aan de eerste indiener van het verzoek dezelfde aanvullende Taric-code (B997) toe te kennen.

(14)

Uitvoeringsverordening (EU) 2015/49 van de Commissie (4) is goedgekeurd zonder het advies van het bij artikel 15, lid 1, van de basisverordening ingestelde comité in te winnen. Om rechtszekerheid te garanderen en ter bescherming van het gewettigd vertrouwen moet Uitvoeringsverordening (EU) 2015/49 derhalve worden ingetrokken en moet haar inhoud opnieuw worden goedgekeurd met ingang van de inwerkingtreding van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/49.

(15)

Deze verordening is in overeenstemming met het advies van het bij artikel 15, lid 1, van de basisverordening ingestelde comité,

a)

de aanvullende Taric-code „B781” in de tabel in artikel 1, lid 2, wordt vervangen door de tekst „zie bijlage”;

b)

de bijlage wordt vervangen door de bijlage bij deze verordening.

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/22

(1)

De verlening van vergunningen voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, met inbegrip van de vergunningsgronden en -procedures, is geregeld bij Verordening (EG) nr. 1831/2003.

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 is een aanvraag voor een nieuw gebruik van het preparaat Bacillus subtilis (ATCC PTA-6737) ingediend. De krachtens artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vereiste gegevens en documenten waren bij die aanvraag gevoegd.

(3)

Deze aanvraag betreft de verlening van een vergunning voor een nieuw gebruik van het preparaat van Bacillus subtilis (ATCC PTA-6737) als toevoegingsmiddel voor diervoeding voor legkippen en legvogels van minder gangbare pluimveesoorten in de categorie „zoötechnische toevoegingsmiddelen”.

(4)

Het preparaat van Bacillus subtilis (ATCC PTA-6737), dat behoort tot de categorie „zoötechnische toevoegingsmiddelen”, is bij Verordening (EU) nr. 107/2010 van de Commissie (2) voor een periode van tien jaar toegestaan als toevoegingsmiddel voor diervoeding voor mestkippen, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 885/2011 van de Commissie (3) voor opfokleghennen, mesteenden, kwartels, fazanten, patrijzen, parelhoenders, duiven, mestganzen en struisvogels, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 306/2013 van de Commissie (4) voor gespeende biggen en gespeende Suidae, met uitzondering van Sus scrofa domesticus, en bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 787/2013 van de Commissie (5) voor mestkalkoenen en fokkalkoenen.

(5)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (hierna „EFSA” genoemd) heeft in haar advies van 11 december 2014 (6) geconcludeerd dat het preparaat van Bacillus subtilis (ATCC PTA-6737) onder de voorgestelde gebruiksvoorwaarden geen ongunstige gevolgen voor de diergezondheid, de menselijke gezondheid of het milieu heeft. Zij heeft ook geconcludeerd dat er aanwijzingen zijn dat het toevoegingsmiddel een gunstige invloed heeft op de eiproductie bij legkippen. Deze conclusie kan worden uitgebreid tot legvogels van minder gangbare pluimveesoorten. Specifieke voorschriften voor toezicht na het in de handel brengen acht de EFSA niet nodig. De EFSA heeft ook het verslag over de analysemethode voor het toevoegingsmiddel voor diervoeding gecontroleerd dat door het bij Verordening (EG) nr. 1831/2003 ingestelde referentielaboratorium was ingediend.

(6)

Uit de beoordeling van het preparaat van Bacillus subtilis (ATCC PTA-6737) blijkt dat aan de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vermelde voorwaarden voor de verlening van een vergunning is voldaan. Het gebruik van dat preparaat zoals omschreven in de bijlage bij deze verordening moet daarom worden toegestaan.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/25

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/27

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 431/2008 van de Commissie (2) is een jaarlijks tariefcontingent geopend voor de invoer van producten van de sector rundvlees.

(2)

De hoeveelheden waarop de aanvragen om rechten tot invoer betrekking hebben die voor de periode van 1 juli 2015 tot en met 30 juni 2016 zijn ingediend, zijn groter dan de beschikbare hoeveelheden. Bijgevolg dient te worden bepaald in hoeverre rechten tot invoer kunnen worden verleend, door de op de gevraagde hoeveelheden toe te passen toewijzingscoëfficiënt vast te stellen die is berekend overeenkomstig artikel 6, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1301/2006 van de Commissie (3), in combinatie met artikel 7, lid 2, van die verordening.

(3)

Met het oog op de efficiëntie van de maatregel dient deze verordening in werking te treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/29

(1)

Overeenkomstig artikel 3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie heeft de Europese Unie zich als een van haar doelen gesteld de bescherming van de rechten van het kind te bevorderen. Maatregelen om kinderen te beschermen tegen ongeoorloofde overbrenging of het niet doen terugkeren van kinderen beschouwt zij als een essentieel onderdeel van dit beleid.

(2)

De Unie heeft Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad (2) (de „Verordening Brussel II bis”) vastgesteld, die als doel heeft kinderen te beschermen tegen de schadelijke gevolgen van ongeoorloofde overbrenging of niet doen terugkeren, procedures vast te stellen om hun onmiddellijke terugkeer naar de staat van gewone verblijfplaats te verkrijgen en het omgangs- en gezagsrecht te waarborgen.

(3)

Verordening (EG) nr. 2201/2003 vormt een aanvulling op en versterking van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980 betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen (hierna „het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980” genoemd), waarbij een internationaal systeem van verplichtingen en samenwerking tussen de verdragsluitende staten en centrale autoriteiten wordt ingesteld om te zorgen voor de onmiddellijke terugkeer van een kind dat ongeoorloofd is overgebracht of ongeoorloofd wordt vastgehouden.

(4)

Alle lidstaten van de Unie zijn partij bij het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980.

(5)

De Unie moedigt derde landen aan toe te treden tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 en ondersteunt de correcte tenuitvoerlegging van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980, onder andere door samen met de lidstaten deel te nemen aan de bijzondere commissies die regelmatig worden georganiseerd door de Haagse Conferentie voor internationaal privaatrecht.

(6)

Een gemeenschappelijk wettelijk kader tussen de lidstaten van de Unie en derde staten is waarschijnlijk de beste oplossing voor gevoelige zaken als internationale ontvoering van kinderen.

(7)

Volgens het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 is dat Verdrag van toepassing tussen de toetredende staat en de verdragsluitende staten die verklaard hebben de toetreding te aanvaarden.

(8)

Het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 staat niet toe dat regionale organisaties voor economische integratie zoals de Unie partij bij het Verdrag worden. De Unie kan derhalve niet tot het Verdrag toetreden en ook geen verklaring van aanvaarding van de toetreding van een toetredende staat neerleggen.

(9)

Volgens advies 1/13 van het Hof van Justitie van de Europese Unie behoren verklaringen van aanvaarding in het kader van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 tot de exclusieve externe bevoegdheid van de Unie.

(10)

Andorra heeft op 6 april 2011 zijn akte van toetreding tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 neergelegd. Het Verdrag is op 1 juli 2011 ten aanzien van Andorra in werking getreden.

(11)

Meerdere lidstaten hebben de toetreding van Andorra tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 reeds aanvaard. Een stand van zaken ten aanzien van Andorra heeft tot de conclusie geleid dat de lidstaten die de toetreding van Andorra nog niet hebben aanvaard, wel in staat zijn om in het belang van de Unie de toetreding van Andorra, overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980, te aanvaarden.

(12)

De lidstaten die de toetreding van Andorra nog niet hebben aanvaard, zouden daarom moeten worden gemachtigd om, in het belang van de Unie, hun verklaring van aanvaarding van de toetreding van Andorra neer te leggen overeenkomstig de voorwaarden van dit besluit. Het Koninkrijk België, de Tsjechische Republiek, de Bondsrepubliek Duitsland, de Republiek Estland, Ierland, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Slowaakse Republiek en de Republiek Finland, die de toetreding van Andorra tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 reeds hebben aanvaard, moeten geen nieuwe verklaringen van aanvaarding neerleggen aangezien de bestaande verklaringen krachtens het internationale publiekrecht van kracht blijven.

(13)

Het Verenigd Koninkrijk en Ierland zijn gebonden door Verordening (EG) nr. 2201/2003 en nemen deel aan de vaststelling en de toepassing van dit besluit.

(14)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit, dat niet bindend is voor noch van toepassing is in Denemarken,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/32

(1)

Overeenkomstig artikel 3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie heeft de Europese Unie zich als een van haar doelen gesteld de bescherming van de rechten van het kind te bevorderen. Maatregelen om kinderen te beschermen tegen het ongeoorloofd overbrengen of het niet doen terugkeren van kinderen beschouwt zij als een essentieel onderdeel van dit beleid.

(2)

De Unie heeft Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad (2) (de „verordening Brussel II bis”) vastgesteld, die als doel heeft kinderen te beschermen tegen de schadelijke gevolgen van het ongeoorloofd overbrengen of niet doen terugkeren, procedures vast te stellen om hun onmiddellijke terugkeer naar de gewone verblijfplaats te verkrijgen en het omgangs- en gezagsrecht te waarborgen.

(3)

Verordening (EG) nr. 2201/2003 vormt een aanvulling op en versterking van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980 inzake de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen („het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980”), waarbij een internationaal systeem van verplichtingen en samenwerking tussen de verdragsluitende staten en tussen centrale autoriteiten wordt ingesteld om te zorgen voor de onmiddellijke terugkeer van een kind dat ongeoorloofd is overgebracht of ongeoorloofd wordt vastgehouden.

(4)

Alle lidstaten van de Unie zijn partij bij het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980.

(5)

De Unie moedigt derde landen aan toe te treden tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 en ondersteunt de correcte tenuitvoerlegging van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980, onder andere door samen met de lidstaten deel te nemen aan de bijzondere commissies die regelmatig worden georganiseerd door de Haagse Conferentie voor internationaal privaatrecht.

(6)

Een gemeenschappelijk wettelijk kader tussen de lidstaten van de Unie en derde staten kan worden beschouwd als de beste oplossing voor gevoelige zaken als internationale kinderontvoering.

(7)

Het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 bepaalt dat het van toepassing is tussen de toetredende staat en de verdragsluitende staten die verklaard hebben de toetreding te aanvaarden.

(8)

Het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 staat niet toe dat regionale organisaties voor economische integratie zoals de Unie partij bij het Verdrag worden. De Unie kan derhalve niet tot het Verdrag toetreden en ook geen verklaring van aanvaarding van de toetreding van een toetredende staat neerleggen.

(9)

Overeenkomstig advies 1/13 van het Hof van Justitie van de Europese Unie behoren verklaringen van aanvaarding in het kader van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 tot de exclusieve externe bevoegdheid van de Unie.

(10)

Singapore heeft op 28 december 2010 zijn akte van toetreding tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 neergelegd. Het Verdrag is op 1 maart 2011 ten aanzien van Singapore in werking getreden.

(11)

Meerdere lidstaten hebben de toetreding van Singapore tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 reeds aanvaard. Een stand van zaken ten aanzien van Singapore heeft tot de conclusie geleid dat de lidstaten die de toetreding van Singapore nog niet hebben aanvaard, wel in staat zijn om in het belang van de Unie de toetreding van Singapore, overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980, te aanvaarden.

(12)

De lidstaten die de toetreding van Singapore nog niet hebben aanvaard, zouden daarom gemachtigd moeten worden om in het belang van de Unie hun verklaring van aanvaarding van de toetreding van Singapore neer te leggen overeenkomstig de voorwaarden van dit besluit. Het Koninkrijk België, de Tsjechische Republiek, de Bondsrepubliek Duitsland, de Republiek Estland, Ierland, de Helleense Republiek, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Malta, de Slowaakse Republiek en het Koninkrijk Zweden, die de toetreding van Singapore tot het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 reeds hebben aanvaard, moeten geen nieuwe verklaringen van aanvaarding neerleggen aangezien de bestaande verklaringen krachtens het internationaal publiekrecht van kracht blijven.

(13)

Het Verenigd Koninkrijk en Ierland zijn gebonden door Verordening (EG) nr. 2201/2003 en nemen deel aan de vaststelling en de toepassing van dit besluit.

(14)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit, dat derhalve niet bindend is voor noch van toepassing in Denemarken,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/35

(1)

Bij Besluit 2013/319/EU (1) heeft de Raad op basis van een aanbeveling van de Commissie besloten dat in Malta een buitensporig tekort bestond. De Raad constateerde dat het overheidstekort in Malta in 2012 3,3 % van het bbp bedroeg, dus meer dan de in het Verdrag vastgestelde referentiewaarde van 3 % van het bbp, terwijl de bruto overheidsschuld meer dan de 60 % van de in het Verdrag vastgestelde referentiewaarde bedroeg. De Raad constateerde ook dat Malta onvoldoende vooruitgang boekte in de richting van naleving van de schuldreductiebenchmark, en derhalve niet voldeed aan de vereisten van de overgangsperiode (2) naar aanleiding van de correctie van zijn buitensporige tekort in 2012 (3).

(2)

Op 21 juni 2013 heeft de Raad, overeenkomstig artikel 126, lid 7, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en artikel 3, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1467/97, op aanbeveling van de Commissie, tot Malta een aanbeveling gericht waarin het land werd verzocht om uiterlijk eind 2014 aan de buitensporigtekortsituatie een eind te maken. De aanbeveling is openbaar gemaakt.

(3)

Overeenkomstig artikel 4 van Protocol nr. 12 betreffende de procedure bij buitensporige tekorten, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en aan het VWEU, verstrekt de Commissie de voor de toepassing van de procedure benodigde gegevens. In het kader van de toepassing van dat protocol dienen de lidstaten overeenkomstig artikel 3 van Verordening (EG) nr. 479/2009 van de Raad (4) tweemaal per jaar, namelijk vóór 1 april en vóór 1 oktober, gegevens over het overheidstekort en de overheidsschuld te verstrekken, alsook over andere, daarmee samenhangende variabelen.

(4)

De Raad dient een besluit tot intrekking van een besluit betreffende het bestaan van een buitensporig tekort te nemen op basis van de ter kennis gebrachte gegevens. Bovendien mogen besluiten over het bestaan van een buitensporig tekort alleen worden ingetrokken als uit de prognoses van de Commissie blijkt dat het tekort gedurende de prognoseperiode de drempel van 3 % van het bbp niet zal overschrijden (5); en de schuldquote aan het toekomstgerichte aspect van de schuldbenchmark voldoet.

(5)

Op basis van de gegevens die de Commissie (Eurostat) overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EG) nr. 479/2009 na de kennisgeving van Malta van april 2015 heeft verstrekt, op basis van het stabiliteitsprogramma 2015 en op basis van de voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie blijkt dat de volgende conclusies gerechtvaardigd zijn:

(6)

Malta valt met ingang van 2015, het jaar na de correctie van zijn buitensporige tekort, onder het preventieve deel van het stabiliteits- en groeipact en moet in een passend tempo vorderingen maken om aan zijn begrotingsdoelstelling op middellange termijn te voldoen, daaronder begrepen de naleving van de uitgavenbenchmark, en voldoen aan het schuldcriterium overeenkomstig artikel 2, lid 1 bis, van Verordening (EG) nr. 1467/97. In dit verband blijkt er een risico te bestaan op enige afwijking van de vereiste aanpassing van 0,6 % van het bbp in de richting van de begrotingsdoelstelling op middellange termijn, in zowel 2015 als 2016. In 2015 zal de verbetering van het structurele saldo naar verwachting 0,1 % van het bbp lager zijn dan is voorgeschreven. Hoewel de aanpassing die voor 2016 is gepland aan het vereiste voldoet, bestaat het risico dat er over de jaren 2015 en 2016 samen sprake zal zijn van een lichte afwijking. Daarom zijn in 2015 en 2016 verdere maatregelen nodig.

(7)

Overeenkomstig artikel 126, lid 12, van het VWEU dient een besluit van de Raad betreffende het bestaan van een buitensporig tekort te worden ingetrokken indien de Raad van oordeel is dat het buitensporige tekort in de betrokken lidstaat is gecorrigeerd.

(8)

Volgens de Raad is het buitensporige tekort op Malta verholpen en moet Besluit 2013/319/EU derhalve worden ingetrokken,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/37

(1)

Op 7 juli 2009 heeft de Raad op grond van een aanbeveling van de Commissie overeenkomstig artikel 104, lid 6, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (VEG) bij Besluit 2009/589/EG van de Raad (1) besloten dat er in Polen een buitensporig tekort bestond.

(2)

Overeenkomstig artikel 104, lid 7, VEG en artikel 3, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1467/97 van de Raad (2) heeft de Raad op diezelfde datum op grond van een aanbeveling van de Commissie een aanbeveling tot Polen gericht waarin het land werd verzocht om uiterlijk in 2012 een einde aan de buitensporigtekortsituatie te maken.

(3)

Op 21 juni 2013 kwam de Raad tot de conclusie dat Polen effectieve maatregelen had getroffen, maar dat zich na de vaststelling van de oorspronkelijke aanbeveling ongunstige economische gebeurtenissen met een ernstige negatieve weerslag op de openbare financiën hadden voorgedaan. Daarom oordeelde de Raad, op grond van een aanbeveling van de Commissie, dat aan de in artikel 3, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1467/97 genoemde voorwaarden was voldaan en stelde een nieuwe aanbeveling met betrekking tot Polen vast overeenkomstig artikel 126, lid 7, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), waarin het land werd verzocht om uiterlijk in 2014 een einde te maken aan de buitensporigtekortsituatie (3).

(4)

Op 10 december 2013 besloot de Raad overeenkomstig artikel 126, lid 8, van het VWEU dat Polen geen effectief gevolg had gegeven aan de aanbeveling van de Raad van 21 juni 2013 om zijn buitensporige tekort uiterlijk in 2014 te corrigeren (4), en stelde een nieuwe aanbeveling vast overeenkomstig artikel 126, lid 7, van het VWEU, waarin Polen werd verzocht om uiterlijk in 2015 een einde te maken aan de buitensporigtekortsituatie (5). In die aanbeveling beval de Raad Polen aan om een nominaal tekort te bereiken van 4,8 % van het bbp in 2013, 3,9 % van het bbp in 2014 en 2,8 % van het bbp in 2015 (exclusief het effect van de vermogensoverdrachten uit de tweede pijler van het pensioenstelsel). Overeenkomstig de macro-economische prognoses die ten grondslag liggen aan de aanbeveling van de Raad, stemde dat overeen met een verbetering van het structurele saldo van 1 % van het bbp in 2014 en 1,2 % van het bbp in 2015. Bovendien werd Polen aanbevolen de reeds aangekondigde en vastgestelde maatregelen onverkort uit te voeren en deze aan te vullen met extra maatregelen om uiterlijk in 2015 een duurzame correctie van het buitensporige tekort te bereiken. Polen kreeg tot uiterlijk 15 april 2014 de tijd om verslag uit te brengen over de maatregelen die waren getroffen om deze aanbeveling op te volgen.

(5)

Op 2 juni 2014 heeft de Commissie geconcludeerd dat op dat moment geen verdere stappen in de buitensporigtekortprocedure noodzakelijk waren.

(6)

Overeenkomstig artikel 4 van het Protocol nr. 12 betreffende de procedure bij buitensporige tekorten, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en aan het VWEU, verstrekt de Commissie de voor de toepassing van de procedure benodigde gegevens. In het kader van de toepassing van dit protocol dienen de lidstaten ingevolge artikel 3 van Verordening (EG) nr. 479/2009 van de Raad (6) tweemaal per jaar, namelijk vóór 1 april en vóór 1 oktober, gegevens over het overheidstekort en de overheidsschuld te verstrekken, alsook over andere, daarmee samenhangende variabelen.

(7)

Op basis van ter kennis gebrachte gegevens dient de Raad een besluit te nemen over de intrekking van een besluit betreffende het bestaan van een buitensporig tekort. Bovendien mag een besluit over het bestaan van een buitensporig tekort alleen worden ingetrokken als uit de prognoses van de Commissie blijkt dat het tekort gedurende de prognoseperiode de drempel van 3 % van het bbp niet zal overschrijden (7), en de schuldquote voldoet aan het toekomstgerichte element van de schuldenbenchmark.

(8)

Overeenkomstig het stabiliteits- en groeipact moet bovendien terdege aandacht worden geschonken aan hervormingen van het pensioenstelsel, waarbij een meerpijlersysteem wordt ingevoerd dat een verplichte pijler met volledige kapitaaldekking omvat.

(9)

Uit de gegevens die de Commissie (Eurostat) overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EG) nr. 479/2009 na de kennisgeving van Polen in april 2015 heeft verstrekt uit het convergentieprogramma 2015 en uit de voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie, blijkt dat de volgende conclusies gerechtvaardigd zijn:

(10)

Polen valt met ingang van 2015, het jaar na de correctie van het buitensporige tekort, onder het preventieve deel van het stabiliteits- en groeipact en moet in een passend tempo vooruitgang boeken in de richting van de begrotingsdoelstelling op middellange termijn en daarbij onder meer de uitgavenbenchmark in acht nemen. Volgens de voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie zal het structurele saldo, bij ongewijzigd beleid, zowel in 2015 als in 2016 met 0,2 % van het bbp verbeteren. Op grond van een algemene beoordeling zal Polen naar verwachting in 2015 voldoen aan de vereiste aanpassing in de richting van de begrotingsdoelstelling op middellange termijn doordat de stijging van de netto-uitgaven de benchmark niet zal overschrijden, terwijl er een gevaar bestaat dat er enigszins wordt afgeweken van de vereiste aanpassing in 2016 omdat de structurele aanpassing achterblijft bij hetgeen vereist is voor 2016, zodat in dat jaar verdere maatregelen nodig zullen zijn.

(11)

Volgens artikel 126, lid 12, VWEU dient een besluit van de Raad betreffende het bestaan van een buitensporig tekort te worden ingetrokken indien de Raad van oordeel is dat het buitensporige tekort in de betrokken lidstaat is gecorrigeerd.

(12)

Volgens de Raad is het buitensporige tekort in Polen gecorrigeerd en moet Beschikking 2009/589/EG derhalve worden ingetrokken.

(13)

De Raad herinnert eraan dat de hervorming van het pensioenstelsel van 1999 een vervanging inhield van een op vaste uitkeringen gebaseerd openbaar pensioenstelsel door een op toegezegde bijdragen gebaseerd derdepijlersysteem. De voornaamste doelstelling van de hervorming bestond in de verbetering van de duurzaamheid van het Poolse pensioenstelsel, met name in het licht van de demografische vooruitzichten in Polen, die een grote uitdaging vormen. Het terugdraaien van de hervorming eind 2013 vergrootte opnieuw de rol van de eerste, openbare pijler, die, anders dan de tweede pijler, niet volledig kaptiaalgedekt is, maar een theoretische toegezegdebijdragenregeling inhoudt. Hoewel het terugdraaien van de hervorming van 1999 op korte termijn de begroting enigszins ontlast, verbetert dit de houdbaarheid van de overheidsfinanciën op de lange termijn niet, aangezien de voordelen op korte termijn van hogere sociale bijdragen en lagere rentebetalingen teniet zullen worden gedaan door de hogere pensioenuitkeringen uit de publieke pensioenpijler in de toekomst. Al met al houdt het terugdraaien van de hervorming van het pensioenstelsel van 1999 op de lange termijn een aantal gevaren voor de Poolse overheidsfinanciën in,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/40

(1)

De detachering van deskundigen kan voor het secretariaat-generaal van de Raad (het „SGR”) dienstig zijn in het kader van zijn opdracht om overeenkomstig artikel 235, lid 4, en artikel 240, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) de Europese Raad en de Raad bij te staan. Het SGR kan zo immers een beroep doen op de kennis en de beroepservaring van hoog niveau van deze deskundigen, met name op gebieden waar een dergelijke deskundigheid niet onmiddellijk beschikbaar is.

(2)

De uitwisseling van beroepservaring en kennis op het gebied van het Europees beleid moet worden ondersteund door middel van de tijdelijke aanstelling van deskundigen uit de overheidssector van de lidstaten (gedetacheerde nationale deskundigen — „GND's”) of uit openbare intergouvernementele organisaties („IGO's”).

(3)

Het is de bedoeling dat GND's tijdens hun detachering bij het SGR kennis opdoen die hun van nut zal zijn bij de uitvoering van hun taken in het kader van toekomstige voorzitterschappen.

(4)

Door middel van rechten en plichten moet worden gewaarborgd dat de deskundigen bij de uitvoering van hun taken uitsluitend het belang van het SGR voor ogen houden.

(5)

Gezien de tijdelijke aard van hun opdracht en gelet op hun bijzondere status, mogen de deskundigen geen handelingen verrichten die behoren tot de publiekrechtelijke bevoegdheden van het SGR als omschreven in de Verdragen, tenzij in dit besluit anders is bepaald.

(6)

Er moeten arbeidsvoorwaarden voor de deskundigen worden vastgelegd, die moeten worden toegepast ongeacht de oorsprong van de ter dekking van de desbetreffende uitgaven aangewende begrotingskredieten.

(7)

Aangezien de bij het onderhavige besluit vastgestelde regeling in de plaats dient te komen van de bij Besluit 2007/829/EG (1) van de Raad vastgestelde regeling, dient dat besluit te worden ingetrokken, met dien verstande dat het van toepassing blijft op alle bij de inwerkingtreding van het onderhavige besluit lopende detacheringen.

(8)

Bij Verordening (EU, Euratom) nr. 1023/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2) werd het statuut van de ambtenaren van de Europese Unie en de regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Europese Unie (het „Statuut”), en met name de arbeidsvoorwaarden, de verloven alsmede de berekening van de in bijlage VII vastgestelde toelagen, gewijzigd,

a)

gedetacheerde nationale deskundigen („GND's”), zijnde deskundigen die worden gedetacheerd:

GND's kunnen kosteloos worden gedetacheerd;

b)

deskundigen die kosteloos worden gedetacheerd door een openbare intergouvernementele organisatie („IGO”) (met uitzondering van organen van de Unie in de zin van artikel 1 bis, lid 2, van het Statuut), ingeval de overdracht van specifieke kennis of deskundigheid is vereist.

1.

zij hebben ten minste twaalf maanden op permanente of contractuele basis voor hun werkgever gewerkt voordat zij worden gedetacheerd;

2.

zij blijven tijdens de detacheringsperiode in dienst van hun werkgever;

3.

zij hebben een voltijdse beroepservaring van ten minste drie jaar opgedaan in een administratieve, wetenschappelijke, technische, adviserende of toezichthoudende functie die relevant is voor de uitoefening van de hen toevertrouwde taken. Voordat de detachering plaatsvindt, verstrekt de werkgever het SGR een werkgeversverklaring voor de afgelopen twaalf maanden;

4.

zij zijn onderdaan van een lidstaat.

In afwijking van de eerste alinea van dit punt kunnen deskundigen die geen onderdaan van een lidstaat zijn, door een IGO worden gedetacheerd; in zulke uitzonderlijke gevallen zorgt het SGR ervoor dat er geen sprake is van een belangenconflict en dat de onafhankelijkheid en samenhang van het beleid en de activiteiten van het SGR gewaarborgd zijn;

5.

zij beschikken voor de uitvoering van hun taken over een grondige kennis van een officiële taal van de Unie en een voldoende kennis van een andere taal.

a)

de deskundige voldoet nog steeds aan de in artikel 2 bedoelde voorwaarden voor detachering;

b)

sinds het einde van de vorige detacheringsperiode, waartoe ook vernieuwingen en verlengingen of een eventuele latere arbeidsovereenkomst met het SGR worden gerekend, is een periode van ten minste zes jaar verlopen.

Deze bepaling belet het SGR niet om minder dan zes jaar na het einde van de vorige detacheringsperiode in te stemmen met de detachering van een deskundige wiens vorige detachering, eventuele vernieuwingen en verlengingen inbegrepen, minder dan zes jaar duurde, met dien verstande dat de duur van beide detacheringen tezamen niet meer dan zes jaar mag bedragen.

1.

de bezoldiging van de deskundige betalen;

2.

verantwoordelijk voor alle sociale rechten van de deskundige, met name inzake sociale zekerheid, verzekering en pensioen, en

3.

de ambtelijke stand van de deskundige als ambtenaar in vaste dienst of arbeidscontractant handhaven, onverminderd artikel 10, lid 2, onder d), en blijft hij het directoraat-generaal Administratie van het SGR in kennis stellen van eventuele wijzigingen in de ambtelijke stand van de deskundige als ambtenaar in vaste dienst of arbeidscontractant.

a)

in het belang van de dienst van het SGR waarbij de deskundige wordt gedetacheerd, en

b)

rekening houdend met de bekwaamheden van de deskundige.

a)

indien hij een ambtenaar van het SGR of een andere functionaris vergezelt, of

b)

zo hij alleen is, als waarnemer of louter voor informatiedoeleinden.

a)

de deskundige verricht de hem opgedragen taken en handelt voor het overige met enkel de belangen van de Europese Raad en de Raad voor ogen.

Bij de uitvoering van zijn taken aanvaardt de deskundige met name geen instructies van zijn werkgever, regeringen of andere personen, particuliere bedrijven of overheidsinstanties, en verricht hij evenmin werkzaamheden voor hen;

b)

de deskundige onthoudt zich van iedere handeling, en in het bijzonder van iedere meningsuiting in het openbaar, die afbreuk zou kunnen doen aan de waardigheid van zijn positie bij het SGR;

c)

een deskundige informeert zijn meerdere wanneer hij zich in de uitoefening van zijn taken moet uitspreken over de behandeling of de afwikkeling van een aangelegenheid waarin hij een zodanig persoonlijk belang heeft dat zijn onafhankelijkheid in het geding kan komen;

d)

zonder machtiging, verleend onder de voorwaarden en volgens de voorschriften van het SGR, is het de deskundige niet toegestaan om alleen of in samenwerking met anderen enig geschrift waarvan het onderwerp betrekking heeft op de activiteiten van de Unie, openbaar te maken of openbaar te doen maken. Machtiging kan alleen worden geweigerd als de overwogen publicatie schadelijk kan zijn voor de belangen van de Unie;

e)

alle rechten die verband houden met de werkzaamheden die de deskundige in de uitoefening van zijn functie verricht, komen toe aan het SGR;

f)

de deskundige woont in zijn standplaats of op zodanige afstand van die plaats dat hij niet gehinderd wordt in de uitoefening van de hem toevertrouwde taken;

g)

de deskundige staat zijn meerdere bij de dienst waarbij hij is gedetacheerd bij en adviseert hem; hij is tegenover die meerdere verantwoordelijk voor de uitvoering van de hem toevertrouwde taken.

a)

mogelijke onwettige activiteiten, inclusief fraude of corruptie, waardoor de belangen van de Unie worden geschaad, of

b)

gedragingen bij de uitvoering van de werkzaamheden in dienstverband die een aanwijzing vormen voor ernstig plichtsverzuim door ambtenaren van de Unie of deskundigen.

a)

worden de in de artikel 19 bedoelde vergoedingen en toelagen niet uitgekeerd;

b)

worden de in de artikel 20 bedoelde kosten alleen vergoed wanneer het SGR zelf om de schorsing heeft verzocht.

a)

door de werkgever, indien diens wezenlijke belangen zulks vereisen;

b)

in onderlinge overeenstemming tussen het SGR en de werkgever, op een door de deskundige aan beide partijen gericht verzoek, indien wezenlijke persoonlijke of beroepsbelangen van de deskundige zulks vereisen;

c)

door het SGR, indien de deskundige de bij dit besluit vastgestelde verplichtingen niet heeft nageleefd. De deskundige wordt vooraf in de gelegenheid gesteld zijn opmerkingen in te dienen.

d)

door het SGR, ingeval de ambtelijke stand van de deskundige als ambtenaar in vaste dienst of arbeidscontractant van de werkgever wordt beëindigd of gewijzigd. De deskundige wordt vooraf in de gelegenheid gesteld zijn opmerkingen in te dienen.

a)

de plaats van rekrutering is de plaats waar de GND onmiddellijk vóór zijn detachering zijn werkzaamheden voor zijn werkgever uitoefende;

b)

de standplaats is Brussel;

c)

de plaats van terugkeer is de plaats waar de GND na zijn detachering zijn hoofdwerkzaamheden zal uitoefenen.

a)

de nationaliteit van deskundigen die zijn gedetacheerd door een IGO als bedoeld in artikel 2, punt 4, tweede alinea;

b)

eventuele uitzonderingen op de selectieprocedure overeenkomstig artikel 3, lid 4;

c)

de toewijzing van alle deskundigen;

d)

de eventuele opschorting en voortijdige beëindiging van de detachering van deskundigen, als bedoeld in de artikelen 9 en 10;

e)

de jaarlijkse aanpassing van de vergoedingen en toelagen van de GND's in overeenstemming met artikel 19.

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/53

(1)

Uitvoeringsbesluit 2014/88/EU van de Commissie (2) werd vastgesteld naar aanleiding van het hoge aantal via het systeem voor snelle waarschuwingen voor levensmiddelen en diervoeders gemaakte meldingen van de aanwezigheid van een groot aantal salmonellastammen in levensmiddelen, waaronder Salmonella Typhimurium. Die stam is het op één na meest gemelde serotype bij mensen en er is een hoge prevalentie gevonden in levensmiddelen uit Bangladesh die betelbladeren („Piper betle”, algemeen bekend als „betelpeper” of „sirih”) bevatten of daaruit bestaan. Sinds 2011 heeft het Verenigd Koninkrijk melding gemaakt van verschillende uitbraken van salmonellavergiftigingen door betelbladeren. Daarnaast is het waarschijnlijk dat een aantal gevallen in de Unie niet is gemeld.

(2)

Bijgevolg verbiedt Uitvoeringsbesluit 2014/88/EU de invoer in de Unie uit Bangladesh van levensmiddelen die betelbladeren bevatten of die daaruit bestaan tot en met 31 juli 2014.

(3)

Bij Uitvoeringsbesluit 2014/510/EU van de Commissie (3) is de geldigheidsduur van Uitvoeringsbesluit 2014/88/EU tot en met 30 juni 2015 verlengd.

(4)

Het door Bangladesh in mei 2015 ingediende actieplan is onvolledig en er is geen enkele garantie dat het plan doeltreffend zal worden toegepast en gehandhaafd. Het zelf opgelegde verbod op de uitvoer van betelbladeren dat door Bangladesh in mei 2013 is ingesteld, blijft van kracht. Het verbod blijkt echter niet volledig doeltreffend te zijn, en sinds de vaststelling ervan zijn 25 gevallen van pogingen tot invoer in de Unie van betelbladeren via het systeem voor snelle waarschuwingen gemeld. Er kan derhalve niet worden geconcludeerd dat de door Bangladesh geboden garanties voldoende zijn om de ernstige risico's voor de menselijke gezondheid te verhelpen. De bij Uitvoeringsbesluit 2014/88/EU vastgestelde noodmaatregelen moeten derhalve worden gehandhaafd.

(5)

De geldigheidsduur van Uitvoeringsbesluit 2014/88/EU moet daarom opnieuw worden verlengd.

(6)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

30.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/55

(1)

Overeenkomstig artikel 126 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) dienen de lidstaten buitensporige overheidstekorten te vermijden.

(2)

Overeenkomstig punt 4 van Protocol nr. 15 betreffende enkele bepalingen met betrekking tot het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en aan het VWEU, is de verplichting uit hoofde van artikel 126, lid 1, VWEU om buitensporige overheidstekorten te vermijden, niet van toepassing op het Verenigd Koninkrijk, tenzij het land de euro invoert. Punt 5 van dat protocol stelt evenwel dat het Verenigd Koninkrijk ernaar moet streven een buitensporig overheidstekort te voorkomen.

(3)

Het stabiliteits- en groeipact is gebaseerd op de doelstelling van deugdelijke openbare financiën als middel om de voorwaarden voor prijsstabiliteit en voor een tot werkgelegenheidsschepping leidende sterke duurzame groei te verbeteren.

(4)

De Raad heeft op 8 juli 2008 overeenkomstig artikel 104, lid 6, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (VEG) besloten dat er in het Verenigd Koninkrijk een buitensporig tekort bestond en overeenkomstig artikel 104, lid 7, van het VEG en artikel 3 van Verordening (EG) nr. 1467/97 van de Raad (1) een aanbeveling gedaan om het buitensporige tekort uiterlijk in het begrotingsjaar 2009-2010 te corrigeren (2).

(5)

In overeenstemming met artikel 104, lid 8, van het VEG heeft de Raad op 27 april 2009 vastgesteld dat het Verenigd Koninkrijk geen gevolg had gegeven aan de aanbeveling van de Raad van 8 juli 2008 (3). Op 2 december 2009 heeft de Raad op grond van artikel 126, lid 7, van het VWEU een herziene aanbeveling gedaan, om het Verenigd Koninkrijk uiterlijk in 2014-2015 een einde te laten maken aan de buitensporigtekortsituatie. Op 6 juli 2010 heeft de Commissie vastgesteld dat het Verenigd Koninkrijk op basis van de voorjaarsprognoses 2010 van de Commissie effectief gevolg had gegeven aan de aanbeveling van de Raad van 2 december 2009. Zij achtte daarom op dat moment geen verdere stap in de buitensporigtekortprocedure noodzakelijk.

(6)

Op 19 juni 2015 heeft de Raad in overeenstemming met artikel 126, lid 8, van het VWEU vastgesteld dat het Verenigd Koninkrijk in de periode 2010-2011 tot en met 2014-2015 geen effectief gevolg heeft gegeven aan de aanbeveling van de Raad van 2 december 2009.

(7)

Overeenkomstig artikel 126, lid 7, van het VWEU en artikel 3 van Verordening (EG) nr. 1467/97 moet de Raad aanbevelingen richten tot de betrokken lidstaat opdat deze binnen een bepaalde termijn een einde maakt aan de buitensporigtekortsituatie. In de aanbeveling dient een termijn van ten hoogste zes maanden te worden bepaald waarbinnen de betrokken lidstaat effectieve maatregelen moet treffen om het buitensporige tekort te corrigeren. Voorts dient de Raad in een aanbeveling om een buitensporig tekort te corrigeren, de betrokken lidstaat te verzoeken om jaarlijkse begrotingsdoelstellingen te realiseren die op grond van de aan de aanbeveling ten grondslag liggende prognoses stroken met een benchmark die overeenstemt met een minimale jaarlijkse verbetering van ten minste 0,5 % van het bbp van het structurele saldo, d.w.z. het conjunctuurgezuiverde begrotingssaldo, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen.

(8)

Volgens de geactualiseerde voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie (4) zal het reële bbp in 2015-2016 met 2,4 % en in 2016-2017 met 2,1 % toenemen, na een groei van 2,8 % in 2014-2015 (5). De voornaamste groeibijdrage vloeit in beide jaren voort uit de binnenlandse vraag. Naar verwachting trekt de particuliere consumptie tijdens de prognoseperiode geleidelijk aan, doordat de nominale lonen sneller stijgen en de inflatie laag blijft. De inflatie is sterk gedaald, van een piek van 5,2 % in september 2011 tot 0,1 % in het eerste kwartaal van 2015. Naar verwachting stijgt de inflatie tot 1,1 % in het laatste kwartaal van 2015, waarbij de raming op jaarbasis 0,4 %, bedraagt, en zal de stijging doorzetten tot 1,6 % in 2016. Volgens de prognoses zullen de investeringen ten opzichte van 2014 enigszins dalen, maar blijven deze relatief hoog door de gunstige kredietvoorwaarden, gezonde bedrijfswinsten en een sterke vraag. Verwacht wordt dat de bijdrage van de externe sector aan de groei negatief blijft, maar in mindere mate, aangezien de vooruitzichten voor de eurozone (de grootste handelspartner van het Verenigd Koninkrijk) verbeteren. De werkgelegenheid laat een gunstige ontwikkeling zien en het werkloosheidspercentage daalt volgens de prognoses tot 5,4 % in 2015 en vervolgens tot 5,3 % in 2016.

(9)

Het overheidstekort, dat in 2009-2010 een hoogtepunt van 10,9 % van het bbp bereikte, is in 2014-2015 gedaald tot 5,2 % van het bbp. Het structurele saldo is in dezelfde periode teruggedrongen van 8,0 % tot 4,7 % van het bbp. De gemiddelde jaarlijkse verbetering van de structurele inspanning bedroeg in de periode 2010-2011 tot en met 2014-2015 0,7 %. Wanneer rekening wordt gehouden met het effect van herzieningen van de potentiële productiegroei die hebben plaatsgevonden tussen de huidige prognoses en de prognoses waarop de aanbeveling van de Raad van 2 december 2009 waren gebaseerd, en met het effect van ontwikkelingen van de ontvangsten in vergelijking met standaardelasticiteiten ten aanzien van de bbp-groei, wordt de gemiddelde jaarlijkse aangepaste structurele inspanning gedurende deze periode geraamd op 1,1 % van het bbp. Het leeuwendeel van de maatregelen in het kader van het consolidatieplan is in juni 2010 in de noodbegroting opgenomen; het betrof maatregelen ten belope van 2,5 % van het bbp gedurende de periode 2010-2011 tot en met 2014-2015. Iets meer dan een kwart daarvan bestond uit belastingmaatregelen, de overige driekwart uit bezuinigingen. De resterende budgettaire consolidatie ten belope van ongeveer 1 % van het bbp is tot stand gebracht door middel van twee budgettaire aankondigingen die voorafgaand aan de begroting van juni 2010 hebben plaatsgevonden, alsmede door middel van de daaropvolgende begrotingen en najaarsverklaringen tot november 2014. Er hebben enkele verschuivingen tussen lopende uitgaven en kapitaaluitgaven plaatsgevonden en de consolidatieperiode is verlengd tot 2018-2019.

(10)

De bruto overheidsschuld is gestegen van 42,7 % van het bbp in 2007-2008 tot 88,4 % in 2014-2015 en lag daarmee vanaf 2009-2010 permanent hoger dan de in het Verdrag bepaalde referentiewaarde. De dynamiek die voortvloeit uit het primaire tekort en de interventies in de financiële sector, waarbij twee banken in wezen zijn genationaliseerd, heeft bijgedragen tot deze stijging van de schuld. Op basis van de voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie wordt verwacht dat de overheidsschuldquote licht zal blijven stijgen. Posten buiten de balanstelling die verband houden met de interventies in de financiële sector zouden echter een positief effect op de toekomstige ontwikkeling van de schuld kunnen hebben.

(11)

Aangezien het nominale tekort in 2014-2015 5,2 % van het bbp bedroeg, heeft het Verenigd Koninkrijk het buitensporige tekort niet gecorrigeerd binnen de in de aanbeveling van de Raad van 2 december 2009 vastgestelde termijn. Dit is te wijten aan het feit dat er te weinig maatregelen zijn getroffen en aan een aanzienlijk ongunstigere uitgangspositie voor de groei: de bbp-groei is in 2008-2009 met 1 procentpunt neerwaarts bijgesteld tot – 2,3 %. Een herziene aanbeveling op grond van artikel 126, lid 7, van het VWEU voor het Verenigd Koninkrijk met een nieuwe termijn voor de correctie van het buitensporige tekort is gerechtvaardigd in overeenstemming met de regels van het stabiliteits- en groeipact.

(12)

Tegen de achtergrond van onzekerheden betreffende economische en budgettaire ontwikkelingen moet de begrotingsdoelstelling die wordt aanbevolen voor het laatste jaar van de correctieperiode op een niveau licht onder de referentiewaarde van het Verdrag worden vastgesteld om een effectieve en blijvende correctie binnen de gevraagde termijn te waarborgen.

(13)

In de regel krijgt een lidstaat overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1467/97 één jaar extra, maar dit zou te veel van het Verenigd Koninkrijk vergen: het nominale tekort zou met 2,2 % van het bbp moeten worden aangepast. Een dergelijke aanpassing in 2015-2016 zou een zeer negatieve invloed op de recentelijk aangetrokken stijging van de reële lonen hebben en daardoor de groei belemmeren. Bovendien zouden er binnen een zeer kort tijdsbestek aanvullende maatregelen moeten worden genomen. Afgaande op de bijgewerkte voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie zou een dergelijke aanpassing een zeer negatief effect op de economische groei sorteren. Het lijkt daarom passend om de termijn waarbinnen het Verenigd Koninkrijk een einde aan zijn buitensporige tekort dient te maken met twee jaar te verlengen.

(14)

Twee jaar extra voor de correctie van het buitensporige tekort zou tussentijdse nominaletekortdoelstellingen van 4,1 % van het bbp in 2015-2016 en 2,7 % van het bbp in 2016-2017 tot gevolg hebben. Op basis van deze streefcijfers is een verbetering van het structurele begrotingssaldo vereist van respectievelijk 0,5 % en 1,1 % van het bbp. Het basisscenario in de bijgewerkte voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie omvat eerder aangekondigde discretionaire maatregelen ten belope van 1,4 % van het bbp in 2015-2016 en 2016-2017, waarvan ongeveer driekwart uit bezuinigingen bestaat. Dit aanpassingstraject voorziet in een toereikende veiligheidsmarge ten aanzien van de tekortbenchmark van 3 % van het bbp en is naar verwachting het minst nadelig voor de groei; bovendien kan zodoende de minimale vereiste jaarlijkse structurele verbetering van 0,5 % van het bbp worden aangehouden. Om deze doelstellingen te bereiken, moet het Verenigd Koninkrijk de aangekondigde maatregelen, tot en met de begroting 2015, volledig en tijdig uitvoeren, waarbij alle wijzigingen van de huidige plannen begrotingsneutraal moeten zijn; in dat geval zijn er behalve de reeds aangekondigde maatregelen geen verdere maatregelen nodig,

(1)

Het Verenigd Koninkrijk zou uiterlijk in 2016-2017 een einde moeten maken aan de thans bestaande buitensporigtekortsituatie.

(2)

Het Verenigd Koninkrijk zou een nominaletekortdoelstelling van 4,1 % van het bbp in 2015-2016 en van 2,7 % van het bbp in 2016-2017 moeten bereiken, wat neerkomt op een verbetering van het structurele saldo met 0,5 % van het bbp in 2015-2016 en 1,1 % van het bbp in 2016-2017, uitgaande van de bijgewerkte voorjaarsprognoses 2015 van de Commissie.

(3)

Om de aanbevolen structurele inspanning te verwezenlijken, zou het Verenigd Koninkrijk de in alle begrotingen en najaarsverklaringen vastgelegde consolidatiemaatregelen, tot en met de begroting 2015, moeten uitvoeren, waarbij alle wijzigingen ten opzichte van de huidige plannen begrotingsneutraal moeten zijn. Het Verenigd Koninkrijk zou de bezuinigingen in de volgende uitgaventoetsing nauwkeuriger moeten beschrijven. Deze zijn nodig om de correctie van het buitensporige tekort in 2016-2017 te bereiken.

(4)

Het Verenigd Koninkrijk zou de verlaging van het nominale tekort in 2015-2016 en 2016-2017 moeten bespoedigen indien de economische, financiële of budgettaire omstandigheden gunstiger zijn dan momenteel wordt verwacht. De budgettaire consolidatiemaatregelen zouden op groeivriendelijke wijze een blijvende verbetering van het structurele overheidssaldo moeten waarborgen. Met name zouden bezuinigingen op de kapitaaluitgaven moeten worden vermeden.

(5)

De Raad stelt 15 oktober 2015 vast als uiterste datum waarop het Verenigd Koninkrijk i) effectieve maatregelen zou moeten treffen en ii), overeenkomstig artikel 3, lid 4 bis, van Verordening (EG) nr. 1467/97, uitvoerig verslag zou moeten uitbrengen over de voorgenomen consolidatiestrategie om de doelstellingen te bereiken.