23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/1

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/2

(1)

Onder post 2710 van de gecombineerde nomenclatuur, die is vastgesteld in bijlage I bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (1), zijn de autonome rechten van het gemeenschappelijk douanetarief („de douanerechten”) onder post 2710 autonoom geschorst voor bepaalde oliën en soortgelijke producten waarin het gewicht van de niet-aromatische bestanddelen dat van de aromatische bestanddelen overtreft, mits deze oliën en soortgelijke producten bestemd zijn om een aangewezen behandeling te ondergaan, en die producten onderworpen zijn aan de regeling bijzondere bestemming zoals opgenomen in Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie (2) („de regeling bijzondere bestemming”).

(2)

Bepaalde oliën en soortgelijke producten waarin het gewicht van de aromatische bestanddelen dat van de niet-aromatische bestanddelen overtreft („zware oliën en soortgelijke producten”), waren tot 3 april 2013 ook ingedeeld onder post 2710, waardoor zij voor onbepaalde tijd een rechtenvrije behandeling kregen.

(3)

Sinds 4 april 2013 worden deze zware oliën en soortgelijke producten evenwel ingedeeld onder post 2707, zonder rechtenvrije tariefbehandeling.

(4)

Sinds 1 juli 2014 komen deze zware oliën en soortgelijke producten uit hoofde van Verordening (EU) nr. 1387/2013 van de Raad (3) in aanmerking voor een tijdelijke schorsing van autonome douanerechten.

(5)

Aangezien er in de Unie geen aanvoer is van dergelijke zware oliën en soortgelijke producten, had de tijdelijke schorsing van autonome douanerechten echter zonder onderbreking moeten gelden van 4 april 2013 tot en met 30 juni 2014 voor zover die zware oliën en soortgelijke producten bestemd waren om als raffinagegrondstof een aangewezen behandeling te ondergaan en de regeling bijzondere bestemming van toepassing was.

(6)

Teneinde op passende wijze te garanderen dat deze zware oliën en soortgelijke producten die onder GN-code 2707 99 99 vallen, tijdelijke schorsing van autonome douanerechtengenieten, moet de tijdelijke schorsing met terugwerkende kracht van toepassing zijn van 4 april 2013 tot en met 30 juni 2014,

(7)

Om uitvoering te geven aan deze schorsing met terugwerkende kracht van autonome douanerechten, moet de terugwerkende kracht van bijbehorende vergunning voor bijzondere bestemming, zoals opgenomen in artikel 294, lid 3, van Verordening (EEG) nr. 2454/93, eveneens worden uitgebreid tot 4 april 2013,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/4

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij de onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (2). Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/7

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (2). Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De bepalingen van deze verordening zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/10

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (2). Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/13

(1)

In Verordening (EU) nr. 910/2014 is bepaald dat een vertrouwensmerk voor gekwalificeerde vertrouwensdiensten kan worden gebruikt door gekwalificeerde verleners van vertrouwensdiensten om het vertrouwen en het gebruiksgemak voor gebruikers te vergroten. Een dergelijk vertrouwensmerk maakt een duidelijk onderscheid tussen gekwalificeerde vertrouwensdiensten en andere vertrouwensdiensten, hetgeen bijdraagt tot transparantie van de markt, waardoor de voor gebruikers essentiële elementen, het vertrouwen in en het gebruiksgemak van onlinediensten, worden bevorderd zodat de gebruikers maximaal kunnen profiteren van en bewust kunnen vertrouwen op elektronische diensten.

(2)

De Commissie heeft een wedstrijd georganiseerd voor studenten grafische vormgeving uit de lidstaten om voorstellen te verzamelen voor een nieuw logo. Een jury van deskundigen heeft de drie beste voorstellen geselecteerd op basis van de criteria die in de technische en ontwerpspecificaties van de wedstrijd e-Mark U Trust zijn gespecificeerd. Van 14 oktober tot 14 november 2014 is een onlineraadpleging gehouden. Het voorgestelde logo dat in die periode door de meerderheid van de bezoekers van de website is gekozen en dat door een uiteindelijk besluit van de jury is goedgekeurd, moet nu worden goedgekeurd als het nieuwe vertrouwensmerk van de EU voor gekwalificeerde vertrouwensdiensten.

(3)

Om het gebruik van het logo mogelijk te maken, zodra dat overeenkomstig de wetgeving van de Unie van toepassing is, en om ervoor te zorgen dat de interne markt doeltreffend werkt, om eerlijke concurrentie te garanderen en om de consumentenbelangen te beschermen, is het nieuwe vertrouwensmerk van de EU voor gekwalificeerde vertrouwensdiensten geregistreerd als collectief merk bij het United Kingdom Intellectual Property Office (Bureau voor intellectuele eigendom van het Verenigd Koninkrijk), waardoor het geldig is, gebruikt kan worden en beschermd is. Het logo zal ook in het merkenregister van de Unie en in het internationale merkenregister worden opgenomen.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 48 van Verordening (EU) nr. 910/2014 opgerichte comité,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/16

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden de personen, groepen en entiteiten opgesomd waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Het Sanctiecomité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft op 18 mei 2015 besloten één persoon te schrappen van de lijst van personen, groepen en entiteiten waarvan de tegoeden en economische middelen moeten worden bevroren.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 dient daarom dienovereenkomstig te worden bijgewerkt,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/18

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/20

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/21

(1)

Bij brief van 7 oktober 2011 heeft de Europese Commissie de Belgische autoriteiten erover geïnformeerd dat steunmaatregel N 649/2005 — „Maatregelen houdende gedeeltelijke vrijstelling van bedrijfsvoorheffing voor O&O” (hierna „de regeling” genoemd) — zou worden gecontroleerd.

(2)

Bij brieven van 7 oktober 2011, 2 februari 2012 en 6 januari 2013 heeft de Commissie om informatie over de tenuitvoerlegging van de regeling verzocht. Zij heeft de Belgische autoriteiten met name verzocht haar de lijst te bezorgen van de ondernemingen die in 2009 en in 2010 meer dan 200 000 EUR aan steun hebben ontvangen. De Belgische autoriteiten hebben geantwoord bij brieven van 17 november 2011, 2 mei en 4 juni 2012, en 23 mei 2013.

(3)

Tevens heeft op 13 juni 2013 een bijeenkomst van de diensten van de Commissie met de Belgische autoriteiten plaatsgevonden.

(4)

Bij brief van 4 december 2013 heeft de Commissie België haar besluit tot inleiding van de procedure van artikel 108, lid 2, VWEU (hierna „formele onderzoeksprocedure” genoemd), meegedeeld (hierna „besluit tot inleiding” genoemd) (3).

(5)

De Belgische autoriteiten hebben bij brieven van 3 maart, 1 april, 4 juli en 27 juli 2014 hun opmerkingen en antwoorden op de in het besluit tot inleiding gestelde vragen ingediend. Bij brieven van 17 september, 17 oktober en 21 november 2014 hebben zij aanvullende informatie verstrekt. Op 21 november 2014 beschikte de Commissie over alle informatie die zij nodig had om de verenigbaarheid van de regeling met de interne markt te beoordelen.

(6)

De bvba D39S heeft op 9 april 2014 haar opmerkingen ingediend. Bij brief van 16 mei 2014 heeft de Commissie die opmerkingen aan de Belgische autoriteiten overgemaakt. Die hebben daarover geen opmerkingen ingediend.

(7)

De regeling is goedgekeurd bij Besluit C(2006) 2941 final van de Commissie van 4 juli 2006 (4) (hierna „besluit” genoemd).

(8)

De regeling voorzag in de volgende drie maatregelen:

(9)

De bedrijfsvoorheffing is een belasting die door iedere werkgever aan de bron op het loon van de werknemer wordt ingehouden en in de Schatkist wordt gestort. De drie in overweging 8 genoemde maatregelen stellen de betrokken ondernemingen vrij van de verplichting tot het betalen van een deel van de bedrijfsvoorheffing die op de lonen van de in overweging 8, onder a) en b), genoemde onderzoekers en het in overweging 8, onder c), genoemde wetenschappelijk personeel wordt ingehouden.

(10)

In het besluit was de Commissie van oordeel dat maatregel 1 en maatregel 2 algemene maatregelen waren en dus geen staatssteun vormden in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU.

(11)

Maatregel 3 is wel als staatssteun in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU, aangemerkt en is na onderzoek verenigbaar geacht met de interne markt, gelet op de criteria van Verordening (EG) nr. 70/2001 van de Commissie (8).

(12)

In artikel 5 bis van Verordening (EG) nr. 70/2001 zijn de voorschriften vastgesteld voor steun voor onderzoek en ontwikkeling. Maatregel 3 is aangemerkt als steun voor O&O-projecten met als in aanmerking komende kosten de kosten voor personeel dat zich met een onderzoeksproject bezighoudt (9). Het in aanmerking genomen plafond voor de steunintensiteit, namelijk 35 %, is het plafond dat geldt voor preconcurrentiële ontwikkelingsprojecten (10).

(13)

Uit de controle bleek dat de Belgische rechtsbepalingen ter invoering en uitvoering van maatregel 3 onregelmatigheden bevatten. Om die reden heeft de Commissie de formele onderzoeksprocedure ingeleid, gelet op de volgende elementen:

(14)

De Commissie heeft in het besluit tot inleiding ook vraagtekens geplaatst bij de toepasselijke rechtsgrondslag voor de beoordeling van de verenigbaarheid met de interne markt van de in het kader van de regeling onrechtmatig verleende steun. In overweging 40 van het besluit tot inleiding heeft zij geconcludeerd dat die steun moest worden getoetst aan de communautaire kaderregeling inzake staatssteun voor onderzoek, ontwikkeling en innovatie (hierna „O&O&I-steunkader” (14) genoemd).

(15)

In de loop van de monitoring hebben de Belgische autoriteiten erkend dat zij hebben verzuimd de nationale wetgeving te wijzigen om daarin een verwijzing naar de in overweging 13, onder a), genoemde onderzoekscategorieën op te nemen, en zij noch de wijzigingen van de regeling (omdat zij ervan uitgingen dat die spoorden met de geest van het besluit), noch de verlenging van de regeling tot na 4 juli 2011 hebben aangemeld.

(16)

Bij brieven van 3 maart en 1 april 2014 hebben de Belgische autoriteiten de Commissie de lijst verstrekt van ondernemingen die tussen 2006 en 2013 een vrijstelling van de bedrijfsvoorheffing hebben genoten (laatste beschikbare fiscale gegevens). In die periode hebben 231 ondernemingen van de regeling geprofiteerd.

(17)

In hun brief van 3 maart 2014 hebben de Belgische autoriteiten tevens gemeld dat zij de verenigbaarheid van de regeling met Verordening (EU) nr. 651/2014 van de Commissie (15) onderzochten, en met name met artikel 25 daarvan aangaande steun voor onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten. De Belgische autoriteiten hebben het resultaat van dat onderzoek niet aan de Commissie meegedeeld.

(18)

De vennootschap D39S, centrum voor onderzoek en ontwikkeling in de sectoren elektronica en telecommunicatie, heeft aangevoerd dat de vrijstelling van de bedrijfsvoorheffing een belangrijke steun vormt waardoor innovatieve starters extra personeel kunnen aanwerven. Dankzij het voordeel van de vrijstelling kon zij haar activiteit op het gebied van onderzoek en ontwikkeling versterken, terwijl zij snel op de vragen van de markt kon blijven inspelen.

(19)

Volgens artikel 107, lid 1, VWEU, zijn „steunmaatregelen van de staten of in welke vorm ook met staatsmiddelen bekostigd, die de mededinging door begunstiging van bepaalde ondernemingen of bepaalde producties vervalsen of dreigen te vervalsen, onverenigbaar met de interne markt, voor zover deze steun het handelsverkeer tussen de lidstaten ongunstig beïnvloedt”.

(20)

Om een nationale maatregel als staatssteun te kunnen aanmerken, moet dus aan elk van de volgende voorwaarden zijn voldaan: i) met de betrokken maatregel wordt een economisch voordeel aan de begunstigde ervan verleend; ii) dit voordeel wordt door de overheid verleend; iii) dit voordeel is selectief, en iv) de betrokken maatregel vervalst de mededinging of dreigt die te vervalsen en kan het handelsverkeer tussen de lidstaten ongunstig beïnvloeden.

(21)

In casu is de vrijstelling van de bedrijfsvoorheffing ten gunste van Young Innovative Companies een fiscale maatregel die met staatsmiddelen wordt bekostigd. De maatregel is enkel bedoeld voor de ondernemingen die voldoen aan de definitie van Young Innovative Company en is bijgevolg selectief. De maatregel draagt bij aan de financiering van de kosten van onderzoek en ontwikkeling van die ondernemingen en verleent hun dus een economisch voordeel. Tot slot zijn de begunstigde ondernemingen actief op markten die zijn opgesteld voor handel binnen de Europese Unie, zodat de maatregel de mededinging en het handelsverkeer tussen de lidstaten ongunstig kan beïnvloeden.

(22)

De regeling is in het besluit als staatssteun aangemerkt (16). De Belgische autoriteiten hebben die kwalificatie niet betwist in het kader van de monitoring.

(23)

De Commissie heeft in het besluit tot inleiding vastgesteld dat België noch de verhoging van het percentage van de vrijstelling van de bedrijfsvoorheffing (verhoging van 50 tot 75 % bij de economische herstelwet van 27 maart 2009 en van 75 tot 80 % bij de wet van 17 juni 2013 houdende fiscale en financiële bepalingen en bepalingen betreffende de duurzame ontwikkeling), noch de verlenging van de regeling vanaf 4 juli 2011 (het besluit betrof een initiële duur van vijf jaar) heeft aangemeld, en bijgevolg onrechtmatige steun heeft toegekend. België heeft die beoordeling niet betwist en heeft in de loop van de formele onderzoeksprocedure informatie verstrekt over de steun die is verleend aan de door de regeling begunstigde ondernemingen en waarover de Commissie diende te beschikken om de verenigbaarheid te beoordelen.

(24)

In overweging 40 van het besluit tot inleiding was de Commissie tot de slotsom gekomen dat de verenigbaarheid van de regeling moest worden getoetst op basis van het O&O&I-steunkader, waarbij werd opengelaten welk artikel toepasselijk was: de bepalingen betreffende steun voor O&O-projecten (punt 5.1 van het O&O&I-steunkader), of de bepalingen betreffende steun voor innovatieve starters (punt 5.4 van het O&O&I-steunkader), daar de regeling voor die specifieke categorie ondernemingen lijkt te zijn bedoeld.

(25)

Zoals vermeld in overweging 16 van het onderhavige besluit hebben de Belgische autoriteiten aangegeven dat in de hele betrokken periode 231 ondernemingen van de regeling hebben geprofiteerd. De analyse van de gegevens heeft de volgende resultaten opgeleverd:

(26)

Door de analyse van dat laatste gegeven (deel van de totale ontvangen steun dat onder maatregel 3 valt) kon de beoordeling in omvang worden beperkt, omdat het op basis van maatregel 3 ontvangen steunbedrag immers lager was dan het totale door de Belgische autoriteiten meegedeelde bedrag (dat op basis van de volledige regeling was ontvangen). Voor wat de onderzochte periode betreft, ontvingen van de 48 in overweging 25, onder b), bedoelde ondernemingen 14 ondernemingen meer dan 200 000 EUR aan steun op basis van maatregel 3.

(27)

Punt 5.1 van het O&O&I-steunkader vermeldt de criteria waaraan steun voor O&O-projecten moet voldoen om als verenigbaar met de interne markt te kunnen worden aangemerkt:

(28)

Gelet op hetgeen voorafgaat, concludeert de Commissie dat de uit hoofde van maatregel 3 verleende steun in overeenstemming is met punt 5.1 van het O&O&I-steunkader.

(29)

In het besluit tot inleiding had de Commissie verklaard dat „aangezien de regeling steun verleent aan Young Innovative Companies, het onderzoek naar de verenigbaarheid ervan ook meer in het bijzonder is uitgevoerd op grond van punt 5.4 van het O&O&I-steunkader, dat betrekking heeft op steun voor innovatieve starters” (overweging 46). De Commissie betwijfelde echter of de door de regeling begunstigde ondernemingen voldeden aan alle voorwaarden van punt 5.4 (kwalificatie als kleine onderneming, bestaansduur, percentage van de uitgaven die aan onderzoek en ontwikkeling worden besteed, steunbedrag).

(30)

Uit de analyse van de door de Belgische autoriteiten verstrekte gegevens blijkt dat eind 2013 slechts twee ondernemingen voldeden aan alle voorwaarden van punt 5.4 van het O&O&I-steunkader (en daarbij tevens aan de voorwaarden van punt 5.1).

(31)

Daaruit leidt de Commissie dus af dat punt 5.1 van het O&O&I-steunkader, aangaande steun voor O&O-projecten, de toepasselijke rechtsgrondslag vormt.

(32)

Het O&O&I-steunkader, de grondslag voor de beoordeling van de verenigbaarheid van de regeling, is op 30 juni 2014 verstreken.

(33)

Vanaf 1 juli 2014 zou de regeling onder de vrijstelling van de algemene groepsvrijstellingsverordening kunnen vallen, indien aan de voorwaarden van hoofdstuk 1 is voldaan en de voorwaarden van artikel 25 (steun voor onderzoek, ontwikkeling en innovatie) zijn nageleefd. De Belgische autoriteiten wordt gevraagd de Commissie te informeren over het resultaat van hun analyse en in voorkomend geval de hernieuwing van de regeling aan te melden.

(34)

De Commissie stelt vast dat België de regeling ten uitvoer heeft gelegd in strijd met artikel 108, lid 3, van het VWEU. Gelet op het voorgaande is de Commissie echter van oordeel dat de voortzetting van de toepassing van de regeling door de Belgische autoriteiten na 4 juli 2011, alsmede de daaraan aangebrachte wijzigingen, tot 30 juni 2014 verenigbaar zijn met de interne markt krachtens artikel 107, lid 3, onder c), VWEU.

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/27

(1)

De regeling voor de toegang van het publiek tot documenten van de Europese Centrale Bank (ECB) is vastgelegd in Besluit ECB/2004/3 (2).

(2)

ECB-documenten kunnen in het bezit zijn van nationale bevoegde autoriteiten vanwege hun plicht de ECB bijstand te verlenen, met de ECB te goeder trouw samen te werken en informatie uit te wisselen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1024/2013. De uitvoering van de aan de ECB opgedragen toezichttaken en de doelmatige werking van het gemeenschappelijke toezichtmechanisme kunnen gehinderd worden, indien de ECB niet geraadpleegd wordt over de reikwijdte van de te verlenen toegang tot ECB-documenten die de nationale bevoegde autoriteiten in hun bezit hebben, dan wel, indien verzoeken om toegang tot die documenten niet worden doorgeleid naar de ECB. Derhalve moeten verzoeken om toegang tot die documenten hetzij doorgeleid worden naar de ECB, hetzij moet de ECB voorafgaande aan enig besluit betreffende openbaarmaking geraadpleegd worden,

23.5.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/29