(1)

In bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 is een EU-lijst vastgesteld van voor gebruik in levensmiddelen goedgekeurde levensmiddelenadditieven en van de gebruiksvoorwaarden daarvoor.

(2)

In bijlage III bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 is een EU-lijst vastgesteld van voor gebruik in levensmiddelenadditieven, voedingsenzymen, levensmiddelenaroma's en voedingsstoffen goedgekeurde levensmiddelenadditieven, en van de gebruiksvoorwaarden daarvoor.

(3)

Die lijsten kunnen volgens de uniforme procedure van artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 van het Europees Parlement en de Raad (2) hetzij op initiatief van de Commissie, hetzij ingevolge een aanvraag worden bijgewerkt.

(4)

De EU-lijst van levensmiddelenadditieven is opgesteld op basis van levensmiddelenadditieven waarvan het gebruik in levensmiddelen is toegestaan overeenkomstig de Richtlijnen 94/35/EG (3), 94/36/EG (4) en 95/2/EG (5) van het Europees Parlement en de Raad en na een beoordeling van de overeenstemming ervan met de artikelen 6, 7 en 8 van Verordening (EG) nr. 1333/2008. De EU-lijst rangschikt levensmiddelenadditieven aan de hand van de categorieën levensmiddelen waaraan die additieven mogen worden toegevoegd.

(5)

Wegens moeilijkheden bij het onderbrengen van levensmiddelenadditieven in het nieuwe, in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 vastgestelde categorisatiesysteem, zijn bepaalde fouten achterhaald die moeten worden gerectificeerd; andere bepalingen moeten verder worden verduidelijkt.

(6)

In bijlage II zijn de verschillende vormen waaronder een levensmiddelenadditief kan worden gebruikt, niet opgenomen; sorbitol (E 420) bestaat bijvoorbeeld in de vorm van sorbitol (E 420 (i)) of sorbitolsiroop (E 420 (ii)); natriumcitraten (E 331) bestaan in de vorm van mononatriumcitraat (E 331 (i)), dinatriumcitraat (E 331 (ii)) en trinatriumcitraat (E 331 (iii)). In Verordening (EU) nr. 231/2012 van de Commissie (6) staan die vormen precies omschreven. Er dient te worden verduidelijkt dat die verschillende vormen van de goedgekeurde levensmiddelenadditieven kunnen worden gebruikt.

(7)

Canthaxanthine (E 161 g) mag niet rechtstreeks aan de consument worden verkocht. Daarom dient bijlage II, deel A, afdeling 2, punt 5, van Verordening (EG) nr. 1333/2008 te worden gewijzigd.

(8)

Konjac (E 425) mag niet worden gebruikt voor de productie van gedehydrateerde levensmiddelen waarvan het de bedoeling is dat ze gerehydrateerd zijn bij inname. Daarom dient in bijlage II, deel C, afdeling 1, groep I, bij de gegevens betreffende E 425 voetnoot 2 te worden opgenomen.

(9)

In de levensmiddelencategorieën 01.7.2 „Gerijpte kaas” en 01.7.6 „Kaasproducten (met uitzondering van producten die onder categorie 16 vallen)” dient te worden verduidelijkt dat natamycine (E 235) alleen mag worden gebruikt voor de externe behandeling van ongesneden kaas en ongesneden kaasproducten.

(10)

Een consistente aanpak moet worden gevolgd ten aanzien van de formulering van de voetnoten die verwijzen naar de maximale grenswaarden voor aluminium uit aluminiumlakken opgelegd door Verordening (EU) nr. 380/2012 van de Commissie (7). De zin „Andere aluminiumlakken mogen niet worden gebruikt” moet worden opgenomen in alle voetnoten die verwijzen naar bepaalde levensmiddelenadditieven in de categorieën: 01.7.3 „Eetbare kaaskorsten”, 01.7.5 „Smeltkaas”, 04.2.5.2 „Jam of confituur, gelei en marmelade alsmede kastanjepasta, als omschreven in Richtlijn 2001/113/EG”, 08.2 „Vleesbereidingen als omschreven in Verordening (EG) nr. 853/2004”, 08.3.1 „Niet-warmtebehandelde vleesproducten”, 08.3.2 „Warmtebehandelde vleesproducten”, 08.3.3 „Darmen, afdeklagen en versieringen voor vlees” en 09.3 „Viskuit”.

(11)

In categorie 02.1 „Vrijwel watervrije oliën en vetten (met uitzondering van watervrij melkvet)” mogen bepaalde additieven niet in oliën van eerste persing en olijfolie worden gebruikt.

(12)

In 04.2.3 „Groente- en fruitconserven in blik of in glas” dient het gebruik van zwaveldioxide en sulfieten (E 220 — 228) in verwerkte paddenstoelen te worden toegestaan.

(13)

In levensmiddelencategorie 05.2 „Ander snoepgoed, inclusief microproducten ter verfrissing van de adem” en in levensmiddelencategorie 05.4 „Versieringen, afdeklagen en vullingen, met uitzondering van onder categorie 4.2.4 vallende vullingen op basis van fruit” moet het maximumgehalte voor neotaam (E 961) gebruikt als smaakversterker in snoepgoed op basis van zetmeel worden vastgesteld op 3 mg/kg.

(14)

In levensmiddelencategorie 05.4 „Versieringen, afdeklagen en vullingen, met uitzondering van onder categorie 4.2.4 vallende vullingen op basis van fruit” dient het gebruik van cyclaamzuur en natrium- en calciumcyclamaat (E 952) in spuitbussen met gearomatiseerde room te worden toegestaan.

(15)

In levensmiddelencategorie 06.4.4 „Gnocchi van aardappelen” moet het gebruik van additieven in verse, gekoelde gnocchi van aardappelen worden beperkt tot een beperkt aantal additieven behorende tot groep I.

(16)

In levensmiddelencategorie 07.2 „Banketbakkerswaren” dient het gebruik van zwaveldioxide en sulfieten (E 220 — 228) te worden verduidelijkt.

(17)

In levensmiddelencategorie 08.2 „Vleesbereidingen als omschreven in Verordening (EG) nr. 853/2004” moet de vermelding kaliumacetaat (E 261) worden veranderd in kaliumacetaten.

(18)

In levensmiddelencategorie 08.3.1 „Niet-warmtebehandelde vleesproducten” moet de dubbele vermelding van erythorbinezuur (E 315) en natriumerythorbaat (E 316) worden verwijderd.

(19)

In de levensmiddelencategorieën 08.2 „Vleesbereidingen als omschreven in Verordening (EG) nr. 853/2004”, 08.3.1 „Niet-warmtebehandelde vleesproducten”, 08.3.2 „Warmtebehandelde vleesproducten” en 08.3.4 „Traditioneel vervaardigde gezouten vleesproducten waarvoor specifieke bepalingen inzake nitrieten en nitraten gelden” moet de formulering van de maximumgehalten voor nitrieten (E 249 — 250) en/of nitraten (E 251 — 252) worden verduidelijkt.

(20)

In levensmiddelencategorie 08.3.2 „Warmtebehandelde vleesproducten” moet het gebruik van gallaten, TBHQ en BHA (E 310 — 320) worden toegestaan in gedehydrateerd vlees.

(21)

In levensmiddelencategorie 08.3.3 „Darmen, afdeklagen en versieringen voor vlees” moet het nummer van voetnoot (80) worden veranderd in (89).

(22)

In levensmiddelencategorie 08.3.4.2 „Traditioneel vervaardigde drooggezouten producten” moet het maximumgehalte voor nitrieten (E 249 — 250) ook worden ingevoerd voor jamón curado, paleta curada, lomo embuchado en cecina en soortgelijke producten.

(23)

In de levensmiddelencategorieën 09.1.2 „Onverwerkte schaal- en weekdieren” en 09.2 „Verwerkte vis en visserijproducten, inclusief schaal- en weekdieren” moet worden verduidelijkt dat de eenheden die de maximale grenswaarden voor zwaveldioxide en sulfieten (E 220 — 228) bepalen, per kilogram zijn uitgedrukt en moet de voetnoot met betrekking tot 4-hexylresorcinol (E 586) worden verduidelijkt en gerectificeerd.

(24)

In levensmiddelencategorie 09.2 „Verwerkte vis en visserijproducten, inclusief schaal- en weekdieren” dient het gebruik van titaandioxide (E 171) en ijzeroxiden en ijzerhydroxiden (E 172) tot gerookte vis te worden beperkt.

(25)

In levensmiddelencategorie 09.2 „Verwerkte vis en visserijproducten, inclusief schaal- en weekdieren” moet worden verduidelijkt dat het maximumgehalte voor sorbinezuur — sorbaten en benzoëzuur — benzoaten (E 200 — 213) van toepassing is op de individuele additieven of de som van de combinatie ervan en dat de gehalten worden uitgedrukt als vrij zuur.

(26)

In categorie 10.2 „Verwerkte eieren en eiproducten” moet het maximumgehalte voor triëthylcitraat (E 1505) enkel van toepassing zijn op gedroogd eiwit.

(27)

In de levensmiddelencategorieën 14.2.7.1 „Gearomatiseerde wijnen” en 14.2.7.2 „Gearomatiseerde dranken op basis van wijn” moet het gebruik van kleurstoffen die bij groep II en groep III horen, worden gerectificeerd overeenkomstig het gebruik van kleurstoffen toegestaan volgens Richtlijn 94/36/EG.

(28)

In levensmiddelencategorie 17.1 „Voedingssupplementen in vaste vorm, waaronder capsules, tabletten en soortgelijke vormen, met uitzondering van kauwtabletten” moet het nummer van voetnoot (79) worden gewijzigd en opgenomen in de gegevens betreffende het levensmiddelenadditief dimethylpolysiloxaan (E 900).

(29)

In bijlage III bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 moeten in deel 4 „Levensmiddelenadditieven, met inbegrip van draagstoffen, in levensmiddelenaroma's” de maximale grenswaarden voor octenylbarnsteenzuurgemodificeerde Arabische gom (E 423) van toepassing zijn op het eindproduct. In deel 6 „Definiëring van groepen levensmiddelenadditieven voor de toepassing van de delen 1 tot en met 5”, moet in tabel 7 „Alginezuur — Alginaten” calciumalginaat (E 404) worden vermeld.

(30)

Overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 moet de Commissie het advies van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) inwinnen met het oog op het bijwerken van de EU-lijst van levensmiddelenadditieven in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008, tenzij die bijwerking waarschijnlijk geen gevolgen zal hebben voor de gezondheid van de mens. Aangezien de EU-lijst wordt gewijzigd teneinde gebruiken van additieven op te nemen die al zijn toegestaan overeenkomstig Richtlijn 94/35/EG, Richtlijn 94/36/EG en Richtlijn 95/2/EG, gaat het om een bijwerking van de lijst die geen gevolgen kan hebben voor de gezondheid van de mens. Daarom hoeft het advies van de EFSA niet te worden ingewonnen.

(31)

De bijlagen II en III bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd en gerectificeerd.

(32)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1334/2008 is een EU-lijst vastgesteld van voor gebruik in en op levensmiddelen goedgekeurde aroma's en uitgangsmaterialen, en de gebruiksvoorwaarden ervoor.

(2)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 872/2012 van de Commissie (3) is de lijst van aromastoffen vastgesteld en in deel A van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1334/2008 opgenomen.

(3)

Die lijst kan op initiatief van de Commissie of ingevolge een aanvraag van een lidstaat of belanghebbende partij worden bijgewerkt volgens de uniforme procedure van artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1331/2008.

(4)

De EU-lijst van aroma's en uitgangsmaterialen bevat een aantal stoffen waarvoor de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid de beoordeling nog niet heeft afgerond of om aanvullende wetenschappelijke gegevens heeft gevraagd om de beoordeling te kunnen afronden. Voor één van die stoffen, namelijk N-ethyl-(2E,6Z)-nonadieenamide, hebben de personen die verantwoordelijk zijn voor het in de handel brengen van de aromastof, hun aanvraag ingetrokken. Die aromastof moet dus uit de lijst worden geschrapt.

(5)

Deel A van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1334/2008 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

In artikel 1 van Verordening (EU) nr. 873/2012 van de Commissie (4) zijn overgangsmaatregelen vastgesteld voor levensmiddelen die aromastoffen bevatten en die vóór 22 oktober 2014 rechtmatig in de handel zijn gebracht of zijn geëtiketteerd. Deze overgangsmaatregelen zijn wellicht niet voldoende voor levensmiddelen met aromastoffen die na 22 oktober 2014 uit de EU-lijst worden geschrapt. Daarom moet in een aanvullende overgangsperiode worden voorzien voor levensmiddelen die N-ethyl-(2E,6Z)-nonadieenamide bevatten, om exploitanten van levensmiddelenbedrijven in staat te stellen zich aan te passen aan de voorschriften van deze verordening.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

In bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 is een EU-lijst vastgesteld van voor gebruik in levensmiddelen goedgekeurde levensmiddelenadditieven en van de gebruiksvoorwaarden daarvoor.

(2)

Bij Verordening (EU) nr. 231/2012 van de Commissie (3) zijn de specificaties van de in de bijlagen II en III bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 opgenomen levensmiddelenadditieven vastgesteld.

(3)

Die lijsten kunnen overeenkomstig de in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 bedoelde uniforme procedure hetzij op initiatief van de Commissie, hetzij ingevolge een aanvraag worden bijgewerkt.

(4)

Op 9 september 2010 heeft Duitsland een aanvraag ingediend voor goedkeuring van het gebruik van L-leucine als draagstof (hulpmiddel bij het maken van tabletten) voor tafelzoetstoffen in tabletvorm; dergelijk gebruik is in Duitsland toegestaan. Die aanvraag is ter kennis van de lidstaten gebracht overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1331/2008.

(5)

Er bestaat een technologische functie en behoefte voor het gebruik van L-leucine als draagstof voor tafelzoetstoffen in tabletvorm. L-leucine wordt op homogene wijze met zoetstoffen gemengd voordat de tabletten uit het mengsel worden geperst en het is een hulpmiddel bij het maken van de tabletten doordat het ervoor zorgt dat de tabletten niet aan de apparatuur blijven kleven.

(6)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft de veiligheid van aminozuren en verwante stoffen bij gebruik als aromastoffen beoordeeld en heeft op 29 november 2007 advies uitgebracht (4). De EFSA concludeerde dat de blootstelling van de mens aan aminozuren in levensmiddelen orden van grootte groter is dan de verwachte blootstellingsniveaus bij het gebruik ervan als aromastoffen en dat negen van de stoffen, met inbegrip van L-leucine, bij de geschatte innameniveaus als aromastoffen geen veiligheidsrisico opleveren.

(7)

In de aanvraag werd aangetoond dat zelfs een grote consumptie van zoetstoffen in tabletvorm niet tot een inname van meer dan 4 % van de voor L-leucine aanbevolen hoeveelheid zou leiden.

(8)

Het is dan ook wenselijk het gebruik van L-leucine als draagstof voor tafelzoetstoffen in tabletvorm, zoals omschreven in bijlage I bij deze verordening, goed te keuren en het E-nummer E 641 aan dat levensmiddelenadditief toe te wijzen.

(9)

Als L-leucine voor het eerst wordt opgenomen in de EU-lijsten in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008, moeten de specificaties ervan in Verordening (EU) nr. 231/2012 worden opgenomen. In dit opzicht is het passend om rekening te houden met de zuiverheidscriteria van de Europese farmacopee voor L-leucine.

(10)

De Verordeningen (EG) nr. 1333/2008 en (EU) nr. 231/2012 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

(1)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1273/2011 van de Commissie (2) betreft de opening en de wijze van beheer van bepaalde tariefcontingenten voor de invoer van rijst en breukrijst, die overeenkomstig bijlage I bij die uitvoeringsverordening zijn verdeeld over landen van oorsprong en over verscheidene deelperioden.

(2)

De maand april is de tweede deelperiode voor het in artikel 1, lid 1, onder a), van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1273/2011 vastgestelde contingent.

(3)

Blijkens de gegevens die overeenkomstig artikel 8, onder a), van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1273/2011 zijn verstrekt, hebben de aanvragen die overeenkomstig artikel 4, lid 1, van die uitvoeringsverordening gedurende de eerste tien werkdagen van april 2015 zijn ingediend voor het contingent met volgnummer 09.4130, betrekking op een hoeveelheid die groter is dan de beschikbare hoeveelheid. Bijgevolg dient te worden bepaald in hoeverre invoercertificaten kunnen worden afgegeven, door de overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1301/2006 van de Commissie (3) berekende toewijzingscoëfficiënt vast te stellen die moet worden toegepast op de voor het betrokken contingent gevraagde hoeveelheden.

(4)

Uit de bovenbedoelde gegevens blijkt ook dat de aanvragen die overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1273/2011 gedurende de eerste tien werkdagen van april 2015 zijn ingediend voor de contingenten met de volgnummers 09.4127 — 09.4128 en 09.4129, betrekking hebben op een hoeveelheid die kleiner is dan de beschikbare hoeveelheid.

(5)

Ook dient overeenkomstig artikel 5, eerste alinea, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1273/2011 voor de contingenten met de volgnummers 09.4127 — 09.4128 — 09.4129 en 09.4130 de totale hoeveelheid te worden vastgesteld die beschikbaar is voor de volgende deelperiode.

(6)

Met het oog op een efficiënt beheer van de procedure voor afgifte van de invoercertificaten dient deze verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking te treden,

(1)

De krachtens artikel 7 bis, lid 5, van Richtlijn 98/70/EG vast te stellen methode voor de berekening van broeikasgasemissies van brandstoffen en andere energie van niet-biologische bronnen moet een voldoende nauwkeurige rapportage opleveren om de Commissie in staat te stellen de prestaties van de leveranciers bij het nakomen van hun verplichtingen uit hoofde van artikel 7 bis, lid 2, van die richtlijn kritisch te beoordelen. De berekeningsmethode moet zorgen voor nauwkeurigheid en daarbij terdege rekening houden met de complexiteit van de bijbehorende administratieve voorschriften. Tegelijkertijd moet de methode de leveranciers ertoe aanzetten de broeikasgasintensiteit van de door hen geleverde brandstoffen te verminderen. Voorts moet bijzondere aandacht gaan naar de gevolgen van de berekeningsmethode voor raffinaderijen in de Unie. De berekeningsmethode moet derhalve worden gebaseerd op gemiddelde broeikasgasintensiteiten die overeenkomen met een voor de industrie typische gemiddelde waarde voor een bepaalde brandstof. Dat zou het voordeel bieden van geringere administratieve lasten voor leveranciers en lidstaten. De voorgenomen berekeningsmethode dient vooralsnog niet in te houden dat de broeikasgasintensiteit van brandstoffen moet worden gedifferentieerd naar de bron van de grondstoffen, aangezien dit nadelige gevolgen zou hebben voor de lopende investeringen in bepaalde raffinaderijen in de Unie.

(2)

Voor zover dat in het kader van artikel 7 bis, lid 1, van Richtlijn 98/70/EG mogelijk is, moeten de rapportageverplichtingen voor leveranciers die kleine of middelgrote ondernemingen (kmo's) in de zin van Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie (2) zijn, tot een minimum worden beperkt. In dezelfde geest moeten importeurs van benzine en diesel die buiten de Unie is geraffineerd, er niet toe worden verplicht gedetailleerde informatie te verschaffen over de bronnen van de voor de productie van die brandstoffen gebruikte ruwe olie, aangezien die informatie wellicht niet beschikbaar of moeilijk te verkrijgen is.

(3)

Om aan te zetten tot verdere broeikasgasemissiereducties, moeten besparingen die ingevolge upstreamemissiereducties (UER's) worden geclaimd, met inbegrip van besparingen ingevolge affakkelen en ontluchten, in de berekening van de broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus van de leveranciers worden meegenomen. Om het de leveranciers gemakkelijker te maken om UER's te claimen, moeten zij voor de berekening en certificering van emissiereducties gebruik kunnen maken van diverse emissieregelingen. Alleen projecten voor UER's die na de in artikel 7 bis, lid 5, onder b), van Richtlijn 98/70/EG bedoelde vaststellingsdatum van de uitgangsnorm voor brandstoffen, d.w.z. 1 januari 2011, van start gaan, moeten in aanmerking kunnen worden genomen.

(4)

Gewogen gemiddelde standaardwaarden voor broeikasgassen, representatief voor het verbruik van ruwe olie in de Unie, vormen een eenvoudige berekeningsmethode waarmee leveranciers het broeikasgasgehalte van de door hen in de handel gebrachte brandstoffen kunnen bepalen.

(5)

UER's moeten worden geschat en gevalideerd overeenkomstig de beginselen en normen die zijn neergelegd in internationale normen, en met name in ISO 14064, ISO 14065 en ISO 14066.

(6)

Voorts dienen de lidstaten hulp te krijgen bij het uitvoeren van wetgeving betreffende UER's, met inbegrip van het affakkelen en ontluchten. Daartoe moeten, alvorens de voor de omzetting in artikel 7 van deze richtlijn bepaalde termijn verstrijkt, onder auspiciën van de Commissie niet-wetgevingsrichtsnoeren worden opgesteld inzake benaderingen voor het kwantificeren, verifiëren, valideren, monitoren en rapporteren van die UER's (met inbegrip van van het affakkelen en ontluchten in olieproductie-installaties).

(7)

Overeenkomstig artikel 7 bis, lid 5, onder b), van Richtlijn 98/70/EG moet een methode worden vastgesteld ter bepaling van de uitgangsnorm voor brandstoffen op basis van de broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus per eenheid energie van fossiele brandstoffen in 2010. Deze uitgangsnorm voor brandstoffen moet worden gebaseerd op de verbruikte hoeveelheden diesel, benzine, niet voor het wegverkeer bestemde gasolie, vloeibaar petroleumgas (LPG) en samengeperst aardgas (CNG), met gebruikmaking van de in 2010 officieel in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (United Nations Framework Convention on Climate Change — UNFCCC) door de lidstaten gerapporteerde gegevens. De uitgangsnorm voor brandstoffen mag niet de waarde voor de vergelijking met fossiele brandstof zijn die wordt gebruikt voor de berekening van de broeikasgasbesparingen ingevolge het gebruik van biobrandstoffen; dat „fossiele alternatief” moet de waarde blijven als vastgesteld in bijlage IV bij Richtlijn 98/70/EG.

(8)

Aangezien de samenstelling van de relevante fossielebrandstoffenmix van jaar tot jaar maar weinig verandert, zal ook de geaggregeerde variatie in de broeikasgasintensiteit van de fossiele brandstoffen van jaar tot jaar gering zijn. Het is daarom passend de uitgangsnorm voor brandstoffen te baseren op de gegevens betreffende het gemiddelde verbruik in de EU voor 2010 die door de lidstaten zijn gerapporteerd in het kader van het UNFCCC.

(9)

De uitgangsnorm voor brandstoffen moet een gemiddelde waarde voor de upstreambroeikasgasintensiteit en de intensiteit van de brandstof van een raffinaderij van gemiddelde complexiteit voor fossiele brandstoffen weergeven. De uitgangsnorm voor brandstoffen moet daarom worden berekend aan de hand van de gemiddelde standaardwaarden voor de respectieve brandstoffen. De uitgangsnorm voor brandstoffen moet ongewijzigd blijven gedurende de periode tot 2020, om de leveranciers rechtszekerheid te bieden met betrekking tot hun verplichtingen om de broeikasgasintensiteit van de door hen geleverde brandstoffen te verminderen.

(10)

Overeenkomstig artikel 7 bis, lid 5, onder d), van Richtlijn 98/70/EG moet een methode worden vastgesteld voor de berekening van de bijdrage van elektrische wegvoertuigen om de broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus te verminderen. Op grond van dat artikel moet die berekeningsmethode in overeenstemming zijn met artikel 3, lid 4, van Richtlijn 2009/28/EG van het Europees Parlement en de Raad (3). Om die overeenstemming te waarborgen, moet voor de efficiëntie van de aandrijflijn dezelfde aanpassingsfactor worden gebruikt.

(11)

Overeenkomstig artikel 7 bis, lid 1, van Richtlijn 98/70/EG kan voor gebruik in het wegverkeer geleverde elektriciteit door de leveranciers gerapporteerd worden in het kader van hun jaarlijkse verslag aan de lidstaten. Om de administratieve kosten te beperken, is het passend bij de vaststelling van de berekeningsmethode uit te gaan van het rapporteren door de leverancier van het elektriciteitsverbruik van elektrische wegvoertuigen of elektrische motorfietsen op basis van een schatting in plaats van een daadwerkelijke meting.

(12)

Het is passend een gedetailleerde aanpak op te nemen voor de schatting van de hoeveelheid en de broeikasgasintensiteit van biobrandstoffen in gevallen waarin de verwerking van een biobrandstof en een fossiele brandstof in hetzelfde proces plaatsvindt. Een specifieke methode is nodig omdat de resulterende hoeveelheid biobrandstof niet meetbaar is, zoals bij gelijktijdige waterstofbehandeling van plantaardige oliën en een fossiele brandstof. In artikel 7 quinquies, lid 1, van Richtlijn 98/70/EG is bepaald dat de broeikasgasemissies van biobrandstoffen gedurende de levenscyclus met het oog op de toepassing van artikel 7 bis en artikel 7 ter, lid 2, van die richtlijn, volgens dezelfde methode moeten worden berekend. De certificering van broeikasgasemissies in het kader van erkende vrijwillige regelingen is derhalve evenzeer geldig voor de toepassing van artikel 7 bis als voor de toepassing van artikel 7 ter, lid 2, van Richtlijn 98/70/EG.

(13)

De in artikel 7 bis, lid 1, van Richtlijn 98/70/EG vastgelegde rapportageverplichting van de leverancier moet worden aangevuld met een geharmoniseerd model voor en geharmoniseerde definities van de te rapporteren gegevens. Aangezien de gegevens belangrijke inputs vormen voor een krachtens artikel 7 bis, lid 5, onder a), van Richtlijn 98/70/EG geharmoniseerde berekeningsmethode, is het nodig de definities van de gegevens te harmoniseren zodat de broeikasgasintensiteit in verband met de rapportageverplichtingen van een individuele leverancier correct kan worden berekend. Tot deze gegevens behoren de identificatie van de leverancier en de hoeveelheid en de soort in de handel gebrachte brandstof of energie.

(14)

De in artikel 7 bis, lid 1, van Richtlijn 98/70/EG bedoelde rapportageverplichting van de leverancier moet worden aangevuld met geharmoniseerde rapportageverplichtingen, een rapportagemodel en geharmoniseerde definities voor de rapportage door de lidstaten aan de Commissie met betrekking tot de broeikasgasprestaties van de in de Unie verbruikte brandstoffen. Met name zullen deze rapportageverplichtingen het bijwerken van de in bijlage IV, punt 19, bij Richtlijn 98/70/EG en bijlage V, deel C, punt 19, bij Richtlijn 2009/28/EG bedoelde waarde voor de vergelijking met fossiele brandstof mogelijk maken, en deze zullen de krachtens artikel 8, lid 3, en artikel 9, lid 2, van Richtlijn 98/70/EG vereiste verslaglegging vereenvoudigen, alsook het makkelijker maken om de berekeningsmethode aan de technische en wetenschappelijke vooruitgang aan te passen, zodat deze aan het beoogde doel voldoet. Deze gegevens moeten de hoeveelheid in de handel gebrachte brandstof of energie en de soort brandstof of energie, de plaats van aankoop en de oorsprong van de in de handel gebrachte brandstof of energie omvatten.

(15)

Teneinde de administratieve lasten te verminderen, dienen de lidstaten de leveranciers toe te staan hun rapportageverplichtingen na te komen door terug te grijpen op gelijkwaardige gegevens die worden verzameld op grond van andere wetgeving van de Unie of nationale wetgeving, op voorwaarde dat de rapportage in overeenstemming met de voorschriften van bijlage IV en de definities van de bijlagen I en III plaatsvindt.

(16)

Teneinde de rapportage door groepen leveranciers op grond van Richtlijn 98/70/EG, artikel 7 bis, lid 4, te vergemakkelijken, kunnen op grond van lid 5, onder c), van datzelfde artikel alle maatregelen die nodig zijn worden vastgesteld. Teneinde verstoring van fysieke verplaatsingen van brandstoffen te voorkomen, is het wenselijk die rapportage te vergemakkelijken, aangezien de verschillende leveranciers verschillende brandstoffen in verschillende verhoudingen in de handel brengen en dus wellicht in verschillende mate middelen moeten inzetten om te voldoen aan de reductiedoelstelling voor broeikasgassen. Derhalve is het nodig de definities voor de identificatie van de leverancier, de hoeveelheid in de handel gebrachte brandstof of energie, de soort brandstof of energie, de plaats van aankoop en de oorsprong van de in de handel gebrachte brandstof of energie te harmoniseren. Teneinde bij gezamenlijke rapportage door leveranciers krachtens artikel 7 bis, lid 4, dubbeltelling te voorkomen, dient bovendien de uitvoering van de berekeningsmethoden en rapportagemethoden in de lidstaten, inclusief de rapportage aan de Commissie, geharmoniseerd te worden, zodat de door een groep leveranciers te verstrekken informatie betrekking heeft op een specifieke lidstaat.

(17)

Overeenkomstig artikel 8, lid 3, van Richtlijn 98/70/EG moeten de lidstaten een jaarlijks rapport indienen met de nationale gegevens over de brandstofkwaliteit van het voorafgaande kalenderjaar, volgens het model dat is vastgesteld bij Beschikking 2002/159/EG van de Commissie (4). Teneinde rekening te houden met de bij Richtlijn 2009/30/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) in Richtlijn 98/70/EG aangebrachte wijzigingen en met de daaruit voortvloeiende bijkomende rapportageverplichtingen van de lidstaten, en in het belang van de doeltreffendheid en de harmonisatie, is het nodig duidelijk te bepalen welke informatie moet worden gerapporteerd en tevens een model vast te stellen voor het indienen van gegevens door de leveranciers en de lidstaten.

(18)

Op 23 februari 2012 heeft de Commissie een ontwerpmaatregel voorgelegd aan het comité dat bij Richtlijn 98/70/EG is opgericht. Het comité was niet in staat met de benodigde gekwalificeerde meerderheid een advies vast te stellen. Het is derhalve passend dat de Commissie krachtens artikel 5 bis, lid 4, van Besluit 1999/468/EG van de Raad (6) een voorstel indient bij de Raad,

a)

die een API-dichtheid (als gedefinieerd door het American Petroleum Institute — API) van hoogstens 10 graden hebben, volgens de testmethode D287 van de American Society for Testing and Materials (ASTM) (7) gemeten in een reservoirformatie op de plaats waar zij worden gewonnen;

b)

die een jaarlijkse gemiddelde viscositeit bij reservoirtemperatuur hebben welke groter is dan de waarde berekend met de vergelijking: viscositeit (in centipoise) = 518,98e-0,038T; waarbij T de temperatuur in graden Celsius is;

c)

die onder de definitie van bitumineus zand van GN-code 2714 overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (8) vallen; en

d)

waarvan de bron door middel van mijnbouw of warmtegestimuleerde zwaartekrachtdrainage wordt ontsloten, waarbij de thermische energie hoofdzakelijk afkomstig is van andere bronnen dan de basismateriaalbron zelf;