24.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 122/1

(1)

Solidariteit is een kernwaarde van de Unie en de mogelijkheden om uitdrukking te geven aan de solidariteit van de burgers van de Unie met mensen in derde landen die worden bedreigd of getroffen door een door de mens of de natuur veroorzaakte ramp, kunnen nog verder worden ontwikkeld. Overigens is de Unie als geheel de grootste donor van humanitaire hulp, met een aandeel van bijna 50 % van alle humanitaire hulp wereldwijd.

(2)

Vrijwilligerswerk is een concrete en zichtbare manier om uitdrukking te geven aan de solidariteit tussen individuele personen, die hun kennis, vaardigheden en tijd ten dienste stellen van medemensen, zonder geldelijke motivatie.

(3)

Verdere ontwikkeling van de solidariteit met slachtoffers van crises en rampen in derde landen is noodzakelijk en humanitaire hulp en vrijwilligerswerk in het algemeen moeten beter onder de aandacht worden gebracht en zichtbaarder worden gemaakt voor de burgers van de Unie.

(4)

De visie van de Unie op humanitaire hulp, waaronder gemeenschappelijke doelstellingen, beginselen en goede praktijken en een gemeenschappelijk kader voor de tenuitvoerlegging, wordt uiteengezet in de Gemeenschappelijke verklaring van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen der lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, het Europees Parlement en de Europese Commissie getiteld „Europese consensus betreffende humanitaire hulp” (2). Daarin wordt benadrukt dat de Unie sterk hecht aan een op behoeften gebaseerde aanpak en aan de bescherming en bevordering van de fundamentele humanitaire beginselen van menselijkheid, onpartijdigheid, neutraliteit en onafhankelijkheid. De Europese consensus betreffende humanitaire hulp moet ten grondslag liggen aan de acties van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening (het „EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp”).

(5)

De humanitaire hulp van de Unie wordt verleend in situaties waarin ook instrumenten op het gebied van ontwikkelingssamenwerking, crisisbeheer en civiele bescherming kunnen worden ingezet. Het werk van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet samenhang en complementariteit vertonen en overlap met deze Uniebeleidslijnen en -instrumenten moet worden voorkomen, in het bijzonder met het humanitaire beleid en het ontwikkelingssamenwerkingsbeleid van de Unie, het bij Besluit nr. 1313/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad (3) opgerichte Uniemechanisme voor civiele bescherming, het bij dat besluit opgerichte coördinatiecentrum voor respons in noodsituaties en met de Europese dienst voor extern optreden (EDEO) en de delegaties van de EU, zodat de respons van de Unie op humanitaire rampen in derde landen gecoördineerd verloopt.

(6)

Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp draagt bij aan inspanningen ter vergroting van de capaciteit van de Unie om op behoeften gebaseerde humanitaire hulp te leveren en de capaciteit en weerstand van kwetsbare of door rampen getroffen gemeenschappen in derde landen te vergroten. Tevens is het initiatief van belang voor bevordering van de samenwerking met relevante internationale organisaties en andere partners op humanitair gebied, en lokale en regionale actoren. Deze samenwerking moet plaatsvinden overeenkomstig de door de Verenigde Naties genomen maatregelen en dient ter ondersteuning van de centrale en algehele coördinatie door het Bureau voor de coördinatie van humanitaire aangelegenheden van de Verenigde Naties (United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs — VN-OCHA).

(7)

In de loop der tijd zijn de humanitaire crises bij zowel door de mens veroorzaakte als natuurlijke rampen toegenomen in aantal, omvang en complexiteit, en deze tendens zal zich waarschijnlijk voortzetten, waardoor een steeds groter beroep wordt gedaan op humanitaire actoren om onmiddellijk, doeltreffend, doelmatig en coherent op te treden en de kwetsbaarheid van lokale gemeenschappen te verminderen en hen te helpen beter bestand te worden tegen rampen.

(8)

Vrijwilligers kunnen bijdragen aan vergroting van de capaciteit van de Unie om op behoeften gebaseerde en principiële humanitaire hulp te leveren en bijdragen aan de totstandbrenging van een effectievere humanitaire sector op voorwaarde dat zij op de juiste wijze worden geselecteerd, opgeleid en voorbereid om te worden ingezet, zodat zij over de nodige vaardigheden en competenties beschikken om mensen zo goed mogelijk te helpen, en zij op de plaats waar zij hun vrijwilligerswerk verrichten de juiste ondersteuning of begeleiding ontvangen.

(9)

In Europa en elders in de wereld bestaan al programma's die vrijwilligers inzetten in derde landen, maar dit zijn vaak nationale regelingen die zich vooral of uitsluitend richten op ontwikkelingsprojecten. Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet toegevoegde waarde bieden door vrijwilligers de kans te geven gezamenlijk bij te dragen aan humanitaire hulpacties, waardoor actief Europees burgerschap wordt bevorderd. Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp kan tevens toegevoegde waarde bieden door internationale samenwerking tussen de organisaties die deelnemen aan de uitvoering van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp te bevorderen, en daarbij de internationale betrekkingen te verbeteren, een positief beeld van de Unie uit te dragen in de wereld en interesse te wekken voor pan-Europese humanitaire projecten.

(10)

Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet kosteneffectief zijn, bestaande nationale en internationale vrijwilligersprogramma's aanvullen zonder deze te dupliceren, en gericht zijn op concrete behoeften en lacunes op humanitair gebied.

(11)

Zoals benadrukt in de mededeling van de Commissie van 23 november 2010 getiteld: „Hoe uitdrukking geven aan de solidariteit van de EU-burger via vrijwilligerswerk: eerste beschouwingen over een Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening”, vertoont de huidige vorm van humanitair vrijwilligerswerk lacunes die het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp kan invullen door vrijwilligers met het juiste profiel die op het juiste moment op de juiste plaats worden ingezet. Dit kan met name worden bereikt door Europese normen en procedures te ontwikkelen voor de identificatie en selectie van vrijwilligers, gezamenlijk overeengekomen criteria voor opleiding en voorbereiding voorafgaand aan de inzet van vrijwilligers, een database van potentiële vrijwilligers die kunnen worden geselecteerd op basis van de behoeften ter plaatse, en mogelijkheden voor vrijwilligers om niet alleen via inzet, maar ook via de backoffice of online bij te dragen aan humanitaire operaties.

(12)

De juiste opleiding, alsmede de beveiliging en veiligheid van de vrijwilligers moeten te allen tijde centraal staan en informatie daarover dient regelmatig uitgewisseld te worden, ook met de lidstaten. De EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp mogen niet worden ingezet bij operaties die worden uitgevoerd op het strijdtoneel van internationale en niet-internationale gewapende conflicten.

(13)

De Unie voert haar humanitaire hulpacties uit op basis van behoeften en in samenwerking met uitvoerende organisaties. Deze organisaties moeten een belangrijke rol spelen bij de uitvoering van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp om betrokkenheid van de actoren in het veld te waarborgen en ervoor te zorgen dat de acties in het kader van dat initiatief optimaal effect sorteren. De Unie moet deze organisaties met name belasten met de identificatie, selectie, voorbereiding en uitzending van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp, alsook met het toezicht op tijdens en na hun inzetting volgens door de Commissie vastgestelde normen en procedures. De Commissie moet, indien nodig, in staat worden gesteld een beroep te doen op goed opgeleide en voorbereide vrijwilligers om hen te kunnen inzetten in haar lokale kantoren voor het verrichten van ondersteunende taken.

(14)

De mededeling van de Commissie van 25 oktober 2011 getiteld: „Een vernieuwde EU-strategie 2011-2014 ter bevordering van maatschappelijk verantwoord ondernemen” bepaalt dat particuliere ondernemingen een belangrijke rol kunnen spelen en bijdragen aan de humanitaire hulpoperaties van de Unie in het bijzonder door werknemers als vrijwilliger in te zetten.

(15)

Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet Europeanen van alle leeftijden helpen actief Europees burgerschap te tonen. Het initiatief moet derhalve bijdragen aan bevordering van vrijwilligerswerk in de hele Unie en aan de persoonlijke ontwikkeling en het intercultureel bewustzijn van deelnemende vrijwilligers, en daarmee hun vaardigheden en kansen op de arbeidsmarkt in de wereldeconomie vergroten.

(16)

Op grond van de beginselen van de Unie inzake gelijke kansen en non-discriminatie moeten burgers van de Unie en onderdanen van andere landen die langdurig in de EU verblijven, van alle leeftijden en achtergronden, actief als burger kunnen optreden. Gezien de humanitaire context moeten EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp minimaal 18 jaar zijn en een grote verscheidenheid aan profielen en generaties kunnen vertegenwoordigen, waaronder deskundigen en bekwame gepensioneerden.

(17)

Een duidelijke juridische status is een cruciale voorwaarde voor de inzet van vrijwilligers in landen buiten de Unie. De voorwaarden voor de inzet moeten worden vastgelegd in een contract, waaronder normen inzake de bescherming en veiligheid van de vrijwilligers, de verantwoordelijkheden van de uitzendende en de ontvangende organisatie, verzekeringen en vergoedingen voor levensonderhoud, huisvesting en andere kosten. Of vrijwilligers kunnen worden ingezet in derde landen, moet afhangen van de regelingen met betrekking tot veiligheid en beveiliging.

(18)

In voorkomend geval moet bij acties in het kader van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp rekening worden gehouden met de aanbevelingen in de Beleidsagenda voor vrijwilligerswerk in Europa, het werk van Europese en internationale vrijwilligersorganisaties, en het programma van de Verenigde Naties voor vrijwilligers.

(19)

Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet steun verlenen aan op behoeften gebaseerde acties waarmee vergroting van de capaciteit van ontvangende organisaties voor humanitaire hulp in derde landen wordt beoogd, teneinde de lokale paraatheid bij en de respons op humanitaire crises te verbeteren en toe te zien op een effectief en duurzaam resultaat van het werk van de EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp ter plaatse door middel van ramprisicobeheer, paraatheid en respons, begeleiding, training op het gebied van het beheer van vrijwilligerswerk, en andere relevante terreinen.

(20)

Het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet in voorkomende gevallen gericht zijn op het leveren van een bijdrage aan een sterker genderperspectief in het humanitaire beleid van de Unie en daarbij een adequate humanitaire respons op de specifieke behoeften van vrouwen en mannen van alle leeftijden bevorderen. Speciale aandacht moet worden besteed aan samenwerking met vrouwengroepen en -netwerken teneinde de participatie in en het leiderschap van vrouwen bij humanitaire hulp te bevorderen en hun capaciteiten en ervaring in te zetten om een bijdrage te leveren aan herstel, vredesopbouw, vermindering van het risico op rampen en opbouw van weerstand van getroffen gemeenschappen.

(21)

Deze verordening moet, voor de gehele duur van de financiële periode, de financiële middelen vastleggen, die het voornaamste referentiebedrag in de zin van punt 17 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (4) vormen voor het Europees Parlement en de Raad in de loop van de jaarlijkse begrotingsprocedure.

(22)

De toewijzing van financiële bijstand moet geschieden volgens Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad (5). Gezien het specifieke karakter van de acties in het kader van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moet worden bepaald dat de financiële bijstand kan worden verleend aan natuurlijke personen en rechtspersonen die onder het publiekrecht of het privaatrecht vallen. Het is tevens van belang dat de voorschriften van die verordening worden nageleefd, met name de daarin neergelegde beginselen van zuinigheid, efficiëntie en doeltreffendheid.

(23)

Voor het verwezenlijken van de doelstellingen van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp moeten een betere uitvoering en een betere kwaliteit van de bestedingen als leidende beginselen worden gehanteerd, waarbij moet worden toegezien op een optimale benutting van de financiële middelen.

(24)

De financiële belangen van de Unie moeten gedurende de gehele uitgavencyclus worden beschermd door middel van evenredige maatregelen, waaronder de preventie, de opsporing en het onderzoek van onregelmatigheden, de terugvordering van verloren gegane, ten onrechte betaalde of slecht bestede middelen en, indien nodig, sancties. Er moeten passende maatregelen worden genomen om onregelmatigheden en fraude tegen te gaan en om verloren gegane, ten onrechte betaalde of onjuist gebruikte middelen terug te vorderen in overeenstemming met Verordening (EG, Euratom) nr. 2988/95 van de Raad (6), Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad (7) en Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad (8).

(25)

Deelname van derde landen, met name toetredingslanden, kandidaat-lidstaten, mogelijke kandidaten, partnerlanden in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid en Europese Vrijhandelsassociatie-landen, moet mogelijk zijn op basis van samenwerkingsovereenkomsten.

(26)

Tevens dienen deelnemende vrijwilligers en organisaties, die acties in het kader van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp uitvoeren en die afkomstig zijn uit samenwerkende landen, zich te houden aan en te pleiten voor naleving van de in de Europese consensus betreffende humanitaire hulp geformuleerde beginselen, met nadruk op bescherming van de „humanitaire ruimte”.

(27)

Met het oog op permanente feedback en verbetering en om de flexibiliteit en doeltreffendheid van de vaststelling te vergroten, moet de bevoegdheid om handelingen vast te stellen overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag worden overgedragen aan de Commissie voor wat betreft de normen voor de selectie, het beheer en de inzet van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp, de wijziging van de prestatie-indicatoren en de thematische prioriteiten, en de aanpassing van de percentages voor toewijzing van de financiële middelen voor de tenuitvoerlegging van deze verordening. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. Bij het voorbereiden en vaststellen van gedelegeerde handelingen dient de Commissie erop toe te zien dat de desbetreffende documenten gelijktijdig, tijdig en op passende wijze bij het Europees Parlement en bij de Raad worden ingediend.

(28)

Om eenvormige voorwaarden voor de tenuitvoerlegging van deze verordening te waarborgen, moeten uitvoeringsbevoegdheden aan de Commissie worden toegekend. De uitvoeringsbevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (9). De onderzoeksprocedure moet worden gebruikt voor de vaststelling van de selectieprocedures, het beheer en de inzet van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp, het certificeringsmechanisme, het opleidingsprogramma en het jaarlijkse werkprogramma van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp.

(29)

Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die door het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie worden erkend.

(30)

De verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze verordening gaat niet verder dan nodig en evenredig is voor het goede functioneren van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp. Persoonsgegevens die in het kader van dit onderzoek worden verwerkt, zullen worden behandeld in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (10). Op de verwerking van persoonsgegevens door organisaties die de acties in het kader van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp uitvoeren, en die legaal in de Unie zijn gevestigd, is Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van toepassing (11).

(31)

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 en bracht een advies uit op 23 november 2012 (12).

(32)

Het is aangewezen de periode waarin deze verordening van toepassing is, in overeenstemming wordt gebracht met Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad (13). Bijgevolg moet deze verordening met ingang van 1 januari 2014 van toepassing zijn,

1.

de selectie, opleiding en inzet van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp ter ondersteuning van en aanvulling op humanitaire hulp in derde landen;

2.

acties ter ondersteuning, bevordering en voorbereiding van de inzet van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp ter ondersteuning van en aanvulling op humanitaire hulp in derde landen;

3.

acties binnen en buiten de Unie om ontvangende organisaties in derde landen meer capaciteit op te bouwen voor humanitaire hulp.

a)

het leveren van een bijdrage aan verhoging en verbetering van de capaciteit van de Unie om humanitaire hulp te verlenen.

De voortgang op dit punt wordt gemeten aan de hand van indicatoren zoals:

b)

verbetering van de deskundigheid, kennis en vaardigheden van vrijwilligers die humanitaire hulp verlenen en van de voorwaarden en omstandigheden van hun aanstelling.

De voortgang op dit punt wordt gemeten aan de hand van indicatoren zoals:

c)

capaciteitsopbouw voor de ontvangende organisaties en bevorderen van vrijwilligerswerk in derde landen.

De voortgang op dit punt wordt gemeten aan de hand van indicatoren zoals:

d)

het overbrengen van de in de Europese consensus betreffende humanitaire hulp overeengekomen humanitaire waarden van de Unie.

De voortgang op dit punt wordt gemeten aan de hand van indicatoren zoals:

e)

versterking van de samenhang en consistentie van het vrijwilligerswerk in de lidstaten om burgers van de Unie meer gelegenheid te bieden om deel te nemen aan humanitaire hulpacties en -operaties.

De voortgang op dit punt wordt gemeten aan de hand van indicatoren zoals:

—

ontwikkelen en onderhouden van normen en procedures met betrekking tot kandidaat-vrijwilligers en EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp;

—

ontwikkelen en onderhouden van een certificeringsmechanisme voor uitzendende en ontvangende organisaties;

—

identificeren en selecteren van kandidaat-vrijwilligers;

—

opzetten van een opleidingsprogramma en ondersteunen van opleiding en stages;

—

aanleggen, onderhouden en bijwerken van een database van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp;

—

de inzet van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp ter ondersteuning en aanvulling van humanitaire hulp in derde landen;

—

capaciteitsopbouw van de ontvangende organisaties;

—

oprichten en beheren van een netwerk voor het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp;

—

communicatie en voorlichting;

—

ondersteunende activiteiten ter bevordering van de verantwoordingsplicht, transparantie en doeltreffendheid van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp.

—

een competentiekader dat wordt gebruikt voor de identificatie, selectie en opleiding van vrijwilligers als junior of senior professionals;

—

bepalingen ter waarborging van gelijke kansen en non-discriminatie bij het identificatie- en selectieproces;

—

bepalingen ter waarborging van naleving van het betreffende nationale en Unierecht en het recht in het ontvangende land door uitzendende en ontvangende organisaties;

—

normen van toepassing op de partnerschappen tussen uitzendende en ontvangende organisaties;

—

bepalingen met het oog op erkenning van de door de EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp verworven vaardigheden en bekwaamheden overeenkomstig de bestaande relevante Unie-initiatieven.

—

de te volgen procedures voor de identificatie, selectie en noodzakelijke, aan de inzet voorafgaande opleiding van kandidaat-vrijwilligers, waaronder, indien relevant, stages;

—

bepalingen met het oog op de inzet en het beheer van EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp in derde landen, met inbegrip van, onder meer, toezicht ter plaatse, voortdurende ondersteuning door middel van begeleiding, mentorsystemen, aanvullende opleiding, noodzakelijke arbeidsvoorwaarden en ondersteuning na afloop van de inzet;

—

het bieden van een verzekering aan en de levensomstandigheden van vrijwilligers, waaronder de dekking van levensonderhoud, huisvesting, reizen en andere relevante uitgaven;

—

de te volgen procedures voorafgaand aan, tijdens en na afloop van de inzet met het oog op waarborging van de zorgplicht en passende maatregelen op het gebied van veiligheid en beveiliging, waaronder protocollen voor medische evacuatie en veiligheidsplannen voor noodevacuatie uit derde landen, met inbegrip van de noodzakelijke procedures voor contactname met nationale autoriteiten;

—

procedures voor de monitoring en beoordeling van de individuele prestaties van de EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp.

a)

zij de in artikel 9 genoemde normen en procedures onderschrijven,

b)

zij actief zijn op het gebied van humanitaire hulp zoals gedefinieerd in artikel 3, onder d), en

c)

zij behoren tot een van de volgende categorieën:

a)

zij de in artikel 9 bedoelde normen en procedures onderschrijven;

b)

zij actief zijn op het gebied van humanitaire hulp zoals gedefinieerd in artikel 3, onder d), en

c)

als zij behoren tot een van de volgende categorieën:

a)

burgers van de Unie;

b)

onderdanen van derde landen die langdurig in een lidstaat verblijven, en

c)

burgers van de in artikel 23, lid 1, bedoelde landen, onder de in dat artikel genoemde voorwaarden.

a)

door gecertificeerde uitzendende organisaties bij ontvangende organisaties in derde landen, of

b)

zo nodig door de Commissie naar haar lokale kantoren voor humanitaire hulp voor ondersteunende taken.

a)

risicobeheersing van, paraatheid bij en respons op rampen, coaching, training op het gebied van het beheer van vrijwilligerswerk, en andere terreinen die relevant zijn voor medewerkers en vrijwilligers van ontvangende organisaties;

b)

uitwisseling van goede praktijken, technische bijstand, twinningprogramma's en uitwisseling van medewerkers en vrijwilligers, oprichting van netwerken en andere acties.

a)

kandidaat-vrijwilligers en EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp die deelnemen of hebben deelgenomen aan het initiatief;

b)

uitzendende en ontvangende organisaties;

c)

vertegenwoordigers van de lidstaten en van het Europees Parlement.

a)

het faciliteren van interactie en het fungeren als platform voor de uitwisseling van kennis, raadpleging en verspreiding van informatie, voor de uitwisseling van goede praktijken en voor de uitvoering van de in artikel 21, lid 3, bedoelde behoeftenevaluatie;

b)

het faciliteren van de opbouw van partnerschappen, het ontwikkelen van gezamenlijke projecten voor inzet en voor activiteiten op het gebied van capaciteitsopbouw waarbij uitzendende organisaties uit de hele Unie en haar lidstaten betrokken zijn, alsmede ontvangende organisaties in derde landen;

c)

het bieden van een basis om voort te bouwen op de acties in het kader van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp zodat voortdurende verbetering en effectieve monitoring en evaluatie gegarandeerd kunnen worden;

d)

het bieden van mogelijkheden voor online vrijwillige deelname aan projecten die verband houden met het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp.

a)

burgers en uitzendende organisaties uit toetredende landen, kandidaat-lidstaten, potentiële kandidaten en partnerlanden in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid, in overeenstemming met de algemene beginselen en voorwaarden voor de deelname van deze landen aan programma's van de Unie die werden vastgesteld in de desbetreffende raamovereenkomsten en besluiten van de Associatieraad, of soortgelijke regelingen;

b)

burgers en uitzendende organisaties uit de landen van de Europese Vrijhandelsassociatie die lid zijn van de Europese Economische Ruimte (EER), overeenkomstig de voorwaarden die zijn neergelegd in de EER-overeenkomst;

c)

burgers en uitzendende organisaties uit andere Europese landen, mits een bilaterale overeenkomst is gesloten met het betreffende land.

a)

jaarverslagen waarin de geboekte vooruitgang bij de tenuitvoerlegging van deze verordening wordt onderzocht en waarin resultaten en, indien mogelijk, de belangrijkste uitkomsten worden vermeld;

b)

uiterlijk op 31 december 2017 een verslag over de tussentijdse evaluatie dat betrekking heeft op de behaalde resultaten en de kwalitatieve en kwantitatieve aspecten van de tenuitvoerlegging van deze verordening, waaronder ook het effect van het EU-vrijwilligersinitiatief voor humanitaire hulp op de humanitaire sector en de kosteneffectiviteit van het programma, gedurende de eerste drie jaar;

c)

uiterlijk op 31 december 2018 een mededeling over voortzetting van de tenuitvoerlegging van deze verordening op grond van de onder b) van dit lid genoemde tussentijdse evaluatie;

d)

uiterlijk op 31 december 2021 een verslag van de evaluatie achteraf over de 7-jarige financiële periode van tenuitvoerlegging.

24.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 122/18

(1)

Er moet een hoog niveau van veiligheid in de burgerluchtvaart in de Unie worden gegarandeerd en elke inspanning moet worden gedaan om het aantal ongevallen en incidenten te verminderen teneinde het vertrouwen van het publiek in de luchtvaart te behouden.

(2)

Het aantal dodelijke ongevallen in de burgerluchtvaart is de afgelopen tien jaar redelijk constant gebleven. Niettemin zou het aantal ongevallen in de komende decennia kunnen stijgen door een toename van het luchtverkeer en door een groeiende technische complexiteit van luchtvaartuigen.

(3)

Verordening (EU) nr. 996/2010 van het Europees Parlement en de Raad (3) heeft tot doel ongevallen te voorkomen door snelle, efficiënte en kwalitatieve veiligheidsonderzoeken mogelijk te maken. De onderhavige verordening laat de onderzoeken van nationale veiligheidsonderzoeksinstanties naar ongevallen en incidenten als gedefinieerd in Verordening (EU) nr. 996/2010 onverlet. In het geval van een ongeval of een ernstig incident is op de melding van het voorval ook Verordening (EU) nr. 996/2010 van toepassing.

(4)

Bestaande wetgevingshandelingen van de Unie, in het bijzonder Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad (4) en de uitvoeringsverordeningen daarvan, verplichten bepaalde organisaties om systemen voor het melden van voorvallen in te stellen in het kader van hun veiligheidsbeheersysteem. Naleving van Verordening (EG) nr. 216/2008 en de uitvoeringsverordeningen daarvan dient organisaties niet vrij te stellen van de naleving van onderhavige verordening. Evenzeer mag de naleving van onderhavige verordening organisaties niet ontheffen van de naleving van Verordening (EG) nr. 216/2008 en de uitvoeringsverordeningen daarvan. Dit mag evenwel niet leiden tot twee parallelle meldingssystemen, en Verordening (EG) nr. 216/2008, de uitvoeringsverordeningen daarvan, en deze verordening moeten als onderling aanvullend worden beschouwd.

(5)

De ervaring leert dat ongevallen vaak worden voorafgegaan door veiligheidsgerelateerde incidenten en tekortkomingen die op het bestaan van gevaren voor de veiligheid wijzen. Veiligheidsinformatie is daarom een belangrijke bron voor het ontdekken van bestaande of mogelijke veiligheidsrisico's. Hoewel het van cruciaal belang is dat lessen kunnen worden getrokken uit ongevallen, is voorts gebleken dat zuiver reactieve systemen slechts van beperkt nut zijn in het aanhoudend aanbrengen van verbeteringen. Reactieve systemen moeten daarom worden aangevuld met proactieve systemen die gebruik maken van andere soorten veiligheidsinformatie, teneinde daadwerkelijke verbeteringen in de luchtvaartveiligheid te bewerkstelligen. De Unie, haar lidstaten, het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart („het Agentschap”) en de organisaties moeten bijdragen aan de verbetering van de luchtvaartveiligheid door meer proactieve en empirisch onderbouwde veiligheidsprocessen in te voeren die de nadruk leggen op het voorkomen van ongevallen door alle relevante veiligheidsinformatie, met inbegrip van informatie over voorvallen in de burgerluchtvaart, te analyseren.

(6)

Om de luchtvaartveiligheid te kunnen verbeteren, moet relevante informatie over de veiligheid in de burgerluchtvaart worden gemeld, verzameld, opgeslagen, beschermd, uitgewisseld, verspreid en geanalyseerd en moeten passende veiligheidsmaatregelen worden genomen op basis van de verzamelde informatie. Deze proactieve en empirisch onderbouwde benadering moet worden toegepast door de bevoegde luchtvaartveiligheidsautoriteiten van de lidstaten, door organisaties — in het kader van hun veiligheidsbeheersysteem — en door het Agentschap.

(7)

Het opleggen aan organisaties van verplichtingen met betrekking tot het melden van voorvallen dient in verhouding te staan tot de omvang van de desbetreffende organisatie en het bereik van haar activiteiten. Daarom moet het meer bepaald voor kleinere organisaties mogelijk zijn te besluiten om functies in verband met het behandelen van voorvallen binnen de organisatie te combineren of samen te voegen, taken in verband met het melden van voorvallen te delen met andere organisaties van dezelfde aard, dan wel de verzameling, beoordeling, verwerking, analyse en opslag van de bijzonderheden over voorvallen aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaten uit te besteden. Deze entiteiten moeten voldoen aan de in deze verordening vastgestelde beginselen inzake bescherming en vertrouwelijkheid. De uitbestedende organisatie moet gepaste controle op de uitbestede taken blijven uitoefenen en moet in laatste instantie aansprakelijk en verantwoordelijk zijn voor de toepassing van de bij deze verordening opgelegde voorschriften.

(8)

Er moet voor worden gezorgd dat eerstelijnsluchtvaartprofessionals voorvallen met een belangrijk risico voor de luchtvaartveiligheid melden. Systemen voor vrijwillige melding moeten een aanvulling vormen op de systemen voor verplichte melding, en beide systemen moeten aan individuen de mogelijkheid bieden om bijzonderheden over voorvallen in verband met de luchtvaartveiligheid te melden. Systemen voor verplichte en voor vrijwillige melding moeten worden opgezet in organisaties, het Agentschap en de bevoegde autoriteiten van de lidstaten. De verzamelde informatie moet worden doorgestuurd aan de autoriteit die bevoegd is voor passende bewaking teneinde de veiligheid van de luchtvaart te verbeteren. De organisaties moeten die voorvallen met een mogelijke impact op de veiligheid analyseren om de gevaren voor de veiligheid in kaart te brengen en passende corrigerende of preventieve maatregelen te nemen. De organisaties moeten de voorlopige resultaten van hun analyses aan de bevoegde autoriteit van de lidstaten of aan het Agentschap toezenden, evenals de definitieve resultaten als die een feitelijk of potentieel risico voor de luchtvaartveiligheid aan het licht brengen. De bevoegde autoriteiten van de lidstaten en het Agentschap moeten voorzien in een soortgelijke procedure voor voorvallen die rechtstreeks aan hen zijn gemeld, en zij moeten de door de organisatie verrichte beoordeling en enigerlei genomen corrigerende of preventieve maatregelen afdoende monitoren.

(9)

Verschillende in de burgerluchtvaart werkzame of anderszins daarbij betrokken categorieën personeel zijn getuige van voorvallen die van belang zijn voor het voorkomen van ongevallen. Zij dienen derhalve toegang te hebben tot instrumenten waarmee zij deze voorvallen kunnen melden en hun bescherming moet gegarandeerd zijn. Om werknemers ertoe aan te zetten voorvallen te melden en hen de positieve gevolgen van die voorvalmeldingen voor de luchtvaartveiligheid beter naar waarde te doen schatten, moeten zij regelmatig worden geïnformeerd over maatregelen die in het kader van systemen voor de melding van voorvallen worden genomen.

(10)

De gevaren en risico's die verband houden met complexe motoraangedreven luchtvaartuigen zijn zeer verschillend van die welke met andere soorten luchtvaartuigen verband houden. Om die reden dienen de bij deze verordening opgelegde verplichtingen, die hoe dan ook op de gehele luchtvaartsector van toepassing moeten zijn, in verhouding te staan tot het activiteitsgebied en de complexiteit van verschillende soorten luchtvaartuigen. Informatie die verzameld werd over voorvallen waarbij andere dan complexe motoraangedreven luchtvaartuigen zijn betrokken, moeten dienovereenkomstig onderworpen zijn aan vereenvoudigde meldingsverplichtingen die beter zijn afgestemd op die tak van de luchtvaart.

(11)

De ontwikkeling van andere middelen om veiligheidsinformatie te verzamelen, in aanvulling op de bij deze verordening vereiste systemen, moet worden aangemoedigd, met het oog op het verzamelen van verdere informatie die kan bijdragen tot het verbeteren van de luchtvaartveiligheid. Indien organisaties reeds beschikken over bestaande en goed functionerende systemen voor het verzamelen van veiligheidsinformatie, moeten zij die systemen kunnen blijven gebruiken naast de systemen die in het kader van deze verordening moeten worden opgezet.

(12)

De veiligheidsonderzoeksinstanties en alle instanties die belast zijn met het reguleren van de veiligheid van de burgerluchtvaart binnen de Unie, moeten volledige toegang hebben tot de bijzonderheden over de verzamelde voorvallen en voorvalmeldingen die door hun lidstaten zijn opgeslagen, om te kunnen beslissen voor welke incidenten een veiligheidsonderzoek nodig is, om te kunnen vaststellen waaruit lessen kunnen worden getrokken in het belang van de luchtvaartveiligheid, en om te kunnen voldoen aan hun toezichtsverplichtingen.

(13)

Het is van wezenlijk belang volledige gegevens van hoge kwaliteit te verzamelen, omdat analyses en trends die afgeleid worden uit onjuiste gegevens misleidende resultaten kunnen opleveren en tot gevolg kunnen hebben dat ongepaste maatregelen worden getroffen. Bovendien kunnen dergelijke onjuiste gegevens tot gevolg hebben dat het vertrouwen in de informatie uit de regelingen voor het melden van voorvallen zoekraakt. Om de kwaliteit van de voorvalmeldingen te garanderen en de volledigheid ervan in de hand te werken, moeten ze bepaalde minimuminformatie bevatten, die kan verschillen naargelang de categorie waartoe het voorval behoort. Bovendien moeten procedures worden toegepast om de kwaliteit van de informatie te controleren en om tegenstrijdigheden tussen een voorvalmelding en de oorspronkelijk verzamelde bijzonderheden over het voorval te voorkomen. Voorts moeten, met de steun van de Commissie, passende richtsnoeren worden opgesteld, met name om de kwaliteit van de gegevens te garanderen en de volledigheid ervan in de hand te werken, en om ervoor te zorgen dat gegevens op samenhangende en uniforme wijze in gegevensbanken worden opgenomen. Er moeten ook workshops worden georganiseerd om voor de nodige ondersteuning te zorgen, met name door de Commissie.

(14)

De Commissie dient een gemeenschappelijk Europees risicoclassificatiesysteem te ontwikkelen teneinde in het geval van individuele veiligheidsvoorvallen met een hoog risico te kunnen bepalen welke maatregelen meteen nodig zijn. Dat systeem moet het ook mogelijk maken belangrijke risicogebieden in kaart te brengen op basis van geaggregeerde informatie. Een dergelijk risicoclassificatiesysteem moet de relevante entiteiten helpen voorvallen te beoordelen en te bepalen op welke punten zij hun inspanningen het best kunnen focussen. Een gemeenschappelijk Europees risicoclassificatiesysteem moet een geïntegreerde en geharmoniseerde aanpak van het risicobeheer in de hele Europese luchtvaart in de hand werken en aldus organisaties, lidstaten, de Commissie en het Agentschap in staat stellen zich te concentreren op geharmoniseerde inspanningen ter verbetering van de veiligheid.

(15)

Een gemeenschappelijk Europees risicoclassificatiesysteem moet bovendien zowel mogelijk maken dat belangrijke risicogebieden in de Europese Unie in kaart worden gebracht op basis van geaggregeerde informatie uit Europees perspectief als steun verlenen aan de werkzaamheden op het gebied van het Europees programma voor de veiligheid van de luchtvaart en het Europees plan voor de veiligheid van de luchtvaart. De Commissie moet passende steun verlenen om te garanderen dat de risicoclassificatie in alle lidstaten samenhangend en uniform is.

(16)

Om de uitwisseling van informatie mogelijk te maken, moeten voorvalmeldingen worden opgeslagen in gegevensbanken die compatibel zijn met het Europees Coördinatiecentrum voor rapportagesystemen van vliegtuigongevallen (Eccairs) (de software die door alle lidstaten en het Europees centraal register wordt gebruikt) en met het ADREP-systeem (de classificatie van de International Civil Aviation Organisation (ICAO) die ook wordt gebruikt voor de Eccairs-software). Het Agentschap en de Commissie moeten technische ondersteuning bieden met het oog op de interoperabiliteit van de systemen.

(17)

Organisaties moeten voorvalmeldingen die zijn afgeleid uit bijzonderheden over voorvallen die zijn verzameld in het kader van het systeem voor verplichte en, indien toepasselijk, vrijwillige melding, in een of meer gegevensbanken opslaan. De complexiteit van de gegevensbank moet in verhouding kunnen staan tot de omvang van de desbetreffende organisatie en/of het belang daarvan met betrekking tot de doelstellingen van deze verordening; de gegevensbank moet ten minste bestaan uit een gegevensbestand dat gemeenschappelijke verplichte gegevensvelden en, indien toepasselijk, specifieke verplichte gegevensvelden bevat.

(18)

Een voorval waarbij een in een lidstaat geregistreerd luchtvaartuig of een luchtvaartuig dat door een in een lidstaat gevestigde organisatie wordt geëxploiteerd, betrokken is, moet worden gemeld, zelfs al heeft het voorval zich buiten het grondgebied van die lidstaat voorgedaan.

(19)

Informatie over voorvallen moet in de Unie worden uitgewisseld om de opsporing van feitelijke of potentiële gevaren te verbeteren. Deze informatie-uitwisseling moet de lidstaten bovendien in staat stellen om toegang te hebben tot alle informatie over voorvallen die zich op hun grondgebied of in hun luchtruim hebben voorgedaan, maar die aan een andere lidstaat zijn gemeld. Zij moet het Agentschap ook toelaten om precieze informatie over voorvallen en toegang tot alle in de Unie verzamelde voorvalmeldingen te verwerven, zodat het indien nodig corrigerende maatregelen kan nemen om een in de Unie vastgesteld risico te ondervangen. Deze informatie-uitwisseling moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten in staat stellen precieze informatie te verwerven over voorvallen in hun luchtruim, en indien nodig corrigerende maatregelen te nemen om een op hun grondgebied vastgesteld risico te ondervangen.

(20)

De doelstelling van de uitwisseling van informatie over voorvallen moet het voorkomen van ongevallen en incidenten in de luchtvaart zijn. De informatie-uitwisseling mag niet worden gebruikt om schuld en aansprakelijkheid toe te wijzen of om criteria vast te stellen voor veiligheidsprestaties.

(21)

De meest efficiënte manier om de uitwisseling van grote hoeveelheden veiligheidsinformatie tussen de lidstaten, de Commissie en het Agentschap te garanderen, wordt geboden door het Europees centraal register, op voorwaarde dat de lidstaten, de Commissie en het Agentschap daartoe volledige toegang hebben.

(22)

Alle in de Unie verzamelde veiligheidsgerelateerde informatie die afgeleid is uit voorvalmeldingen moet tijdig in het Europees centraal register worden opgeslagen. Naast informatie over incidenten moet ook informatie over onderzoeken van ongevallen en ernstige incidenten overeenkomstig Verordening (EU) nr. 996/2010 worden verzameld.

(23)

De onderhavige verordening moet van toepassing zijn op informatie over voorvallen die is opgeslagen in de gegevensbanken van organisaties, de lidstaten en het Agentschap.

(24)

Alle veiligheidsgerelateerde informatie in het Europees centraal register moet beschikbaar zijn voor entiteiten die belast zijn met het reguleren van de veiligheid van de burgerluchtvaart in de Unie, met inbegrip van het Agentschap, en voor de instanties die verantwoordelijk zijn voor het onderzoeken van ongevallen en incidenten in de Unie.

(25)

Het moet voor belanghebbenden mogelijk zijn toegang te vragen tot bepaalde informatie in het Europees centraal register, met inachtneming van de vertrouwelijkheidsvoorschriften met betrekking tot die informatie en van de anonimiteit van de betrokken personen.

(26)

Aangezien nationale contactpunten het best op de hoogte zijn van de in een bepaalde lidstaat gevestigde belanghebbenden, moet het aan elk nationaal contactpunt toekomen om de verzoeken van de op het grondgebied van de eigen lidstaat gevestigde belanghebbenden te behandelen. De Commissie moet verzoeken van belanghebbenden uit derde landen of van internationale organisaties behandelen.

(27)

De informatie in voorvalmeldingen moet worden geanalyseerd en de veiligheidsrisico's moeten worden opgespoord. Daaruit voortvloeiende passende maatregelen voor het verbeteren van de luchtvaartveiligheid moeten tijdig worden vastgesteld en uitgevoerd. De informatie over de analyse en follow-up van voorvallen moet worden verspreid onder organisaties, de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en het Agentschap, aangezien het verstrekken van feedback over gemelde voorvallen een goede stimulans vormt voor individuen om voorvallen te melden. Indien van toepassing en indien mogelijk moet informatie over de analyse en de follow-up van voorvallen ook worden verstrekt aan personen die voorvallen rechtstreeks aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en het Agentschap hebben gemeld. Dergelijke feedback dient in overeenstemming te zijn met de voorschriften inzake geheimhouding en bescherming van de melder en van de in de melding genoemde personen, overeenkomstig deze verordening.

(28)

Deze verordening moet de lidstaten, het Agentschap en de organisaties helpen bij het beheren van veiligheidsrisico's in de luchtvaart. De veiligheidsbeheersystemen van organisaties worden aangevuld met de veiligheidsbeheersystemen van de lidstaten en van het Agentschap. Terwijl organisaties veiligheidsrisico's beheren die gepaard gaan met hun specifieke activiteiten, beheren de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en het Agentschap veiligheidsrisico's voor de luchtvaartsystemen van respectievelijk gehele lidstaten en de Unie als geheel, waarbij gemeenschappelijke veiligheidsrisico's voor de luchtvaart in de desbetreffende lidstaat of op het niveau van de Unie worden aangepakt. De verantwoordelijkheden van het Agentschap en van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten mogen organisaties niet ontheffen van hun rechtstreekse verantwoordelijkheden inzake het beheer van de veiligheid van de producten en van de diensten die zij aanbieden. Daartoe dienen organisaties informatie over voorvallen te verzamelen en te analyseren, teneinde gevaren in verband met hun activiteiten op te sporen en te beperken. Zij dienen tevens de daarmee samenhangende veiligheidsrisico's te beoordelen en middelen uit te trekken om onmiddellijk passende maatregelen ter beperking van de veiligheidsrisico's te nemen. Het proces in zijn geheel moet gemonitord worden door de desbetreffende bevoegde autoriteit die, indien nodig, aanvullende maatregelen moet eisen om ervoor te zorgen dat de veiligheidstekortkomingen correct worden verholpen. Anderzijds moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en het Agentschap de veiligheidsbeheersystemen van de organisaties aanvullen, respectievelijk op het niveau van de lidstaten en op Europees niveau.

(29)

Bij het bepalen van de maatregelen die moeten worden opgenomen in hun nationaal veiligheidsprogramma en nationaal veiligheidsplan, en om te garanderen dat deze maatregelen empirisch onderbouwd zijn, moeten de lidstaten gebruik maken van de informatie die is afgeleid uit de verzamelde voorvalmeldingen en van de analyse van die informatie. De nationale veiligheidsprogramma's en de nationale veiligheidsplannen worden op Europees niveau aangevuld met het Europees programma voor de veiligheid van de luchtvaart en het Europees plan voor de veiligheid van de luchtvaart.

(30)

Aangezien de beoogde verbetering van de luchtvaartveiligheid onvoldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, omdat meldingssystemen die op geïsoleerde wijze door de lidstaten worden toegepast minder efficiënt zijn dan een gecoördineerd netwerk waarbij informatie wordt uitgewisseld die het toelaat eventuele veiligheidsproblemen en belangrijke risicogebieden op het niveau van de Unie op te sporen, moet analyse op nationaal niveau worden aangevuld met analyse en follow-up op het niveau van de Unie, teneinde betere preventie van ongevallen en incidenten in de luchtvaart te garanderen. Deze taak op het niveau van de Unie moet worden uitgevoerd door een netwerk van luchtvaartveiligheidsanalisten in coördinatie met het Agentschap en de Commissie. Het moet voor dat netwerk mogelijk zijn om bij consensus te besluiten waarnemers, waaronder werknemers of vertegenwoordigers van de sector, op zijn vergaderingen uit te nodigen.

(31)

Het Europees programma voor de veiligheid van de luchtvaart en het Europees plan voor de veiligheid van de luchtvaart moeten in het bijzonder voordeel halen uit de werkzaamheden van het netwerk van luchtvaartveiligheidsanalisten om te bepalen welke acties op het niveau van de Unie vanuit een empirisch onderbouwd perspectief moeten worden uitgevoerd.

(32)

Het grote publiek moet algemene geaggregeerde informatie krijgen over het niveau van de luchtvaartveiligheid in de lidstaten en de Unie. Die informatie moet in het bijzonder betrekking hebben op trends en analyses die afgeleid zijn uit de uitvoering van deze verordening door de lidstaten, en ook op geaggregeerde informatie over de inhoud van het Europees centraal register, en kan worden verstrekt door veiligheidsgerelateerde prestatieindicatoren (safety performance indicators — SPIs) bekend te maken.

(33)

Het veiligheidssysteem in de burgerluchtvaart is vastgesteld op basis van feedback en lessen die zijn getrokken uit ongevallen en incidenten. De melding van voorvallen en het gebruik van informatie uit voorvallen ter verbetering van de veiligheid zijn gestoeld op een vertrouwensrelatie tussen de melder en de entiteit die bevoegd is voor de verzameling en beoordeling van de informatie. Dit vereist een strikte toepassing van de regels inzake vertrouwelijkheid. De bescherming van veiligheidsinformatie tegen oneigenlijk gebruik en de beperking van de toegang tot het Europees centraal register tot belanghebbenden die deelnemen aan de verbetering van de veiligheid van de burgerluchtvaart, hebben tot doel te garanderen dat veiligheidsinformatie beschikbaar blijft, zodat passende en tijdige preventieve maatregelen kunnen worden genomen en de veiligheid van de luchtvaart kan worden verbeterd. In dit verband moet gevoelige informatie over veiligheid op passende wijze worden beschermd en moet de verzameling ervan worden gewaarborgd door de vertrouwelijkheid van de informatie te garanderen, de bron te beschermen en het vertrouwen van het in de burgerluchtvaart werkzame personeel in systemen voor de melding van voorvallen te verzekeren. Er dienen passende maatregelen te worden genomen om te verzekeren dat informatie die via regelingen voor de melding van voorvallen is verzameld vertrouwelijk wordt gehouden en dat de toegang tot het Europees centraal register wordt beperkt. In nationale besluiten inzake de vrijheid van informatie moet rekening worden gehouden met de noodzakelijke vertrouwelijkheid van dergelijke informatie. De verzamelde informatie moet afdoende worden beschermd tegen onrechtmatig gebruik of onrechtmatige openbaarmaking. Ze mag alleen worden gebruikt om de luchtvaartveiligheid in stand te houden of te verbeteren, niet om schuld of aansprakelijkheid vast te stellen.

(34)

Om ervoor te zorgen dat werknemers of gecontracteerd personeel vertrouwen hebben in het voorvalmeldingssysteem van de organisatie, moet de in voorvalmeldingen opgenomen informatie passend worden beschermd en mag deze niet worden gebruikt voor andere doeleinden dan het in stand houden of verbeteren van de luchtvaartveiligheid. De interne voorschriften inzake een „cultuur van billijkheid” die organisaties ingevolge deze verordening aannemen, moeten er in het bijzonder toe bijdragen dat dit doel wordt verwezenlijkt. Voorts kan de beperking van het doorsturen van persoonlijke bijzonderheden of informatie op basis waarvan de melder of andere in de voorvalmeldingen genoemde personen kunnen worden geïdentificeerd door een duidelijke scheiding tussen de afdelingen die voorvalmeldingen behandelen en de rest van de organisatie, een efficiënte manier zijn om dit doel te verwezenlijken.

(35)

Een melder of een in voorvalmeldingen genoemde persoon moet op passende wijze worden beschermd. Daarom moeten de voorvalmeldingen worden geanonimiseerd en mogen de gegevens betreffende de identiteit van de melder en van de in de voorvalmeldingen genoemde personen niet in de gegevensbanken worden ingevoerd.

(36)

In de burgerluchtvaart moet ook worden gezorgd voor een „veiligheidscultuur” die spontane melding van voorvallen bevordert en zo bijdraagt tot de ontwikkeling van een „cultuur van billijkheid”. Een „cultuur van billijkheid” is een wezenlijke component van een bredere „veiligheidscultuur”, die de hoeksteen van een solide veiligheidsbeheersysteem vormt. Een omgeving die de beginselen van „veiligheidscultuur” omarmt, mag niet beletten dat maatregelen worden genomen die noodzakelijk zijn om de luchtvaartveiligheid in stand te houden of te verbeteren.

(37)

Een „cultuur van billijkheid” moet personen aanmoedigen om veiligheidsgerelateerde informatie te melden, maar mag hen niet van hun normale verantwoordelijkheden ontheffen. In deze context mogen werknemers en gecontracteerd personeel op generlei wijze nadeel ondervinden van de overeenkomstig deze verordening verstrekte informatie, behalve in gevallen van opzettelijk wangedrag of wanneer er sprake is van manifeste, zware en ernstige verwaarlozing van een kennelijk risico en een fundamenteel tekortschieten in de beroepsverantwoordelijkheid om de in de omstandigheden vereiste zorgvuldigheid te betrachten, waardoor te voorziene schade wordt veroorzaakt aan een persoon of een eigendom of waardoor het niveau van de luchtvaartveiligheid ernstig wordt aangetast.

(38)

Om het melden van voorvallen aan te moedigen, is het van belang niet alleen melders maar ook in de desbetreffende voorvalmeldingen genoemde personen te beschermen. Een dergelijke bescherming mag die personen echter niet ontheffen van hun meldingsverplichtingen in het kader van deze verordening. In een situatie waarin een in de voorvalmeldingen genoemde persoon zelf verplicht is dat voorval te melden en dit opzettelijk heeft nagelaten, moet deze persoon meer bepaald zijn of haar bescherming verliezen en aan sancties uit hoofde van deze verordening worden onderworpen.

(39)

Onverminderd het nationale strafrecht en de goede rechtsbedeling is het van belang de omvang van de bescherming van de melder en andere in voorvalmeldingen genoemde personen tegen benadeling of vervolging duidelijk af te bakenen.

(40)

Om het vertrouwen van natuurlijke personen in het systeem te versterken, moeten voorvalmeldingen op zodanige wijze worden behandeld dat de geheimhouding van de identiteit van de melder en van andere in voorvalmeldingen genoemde personen uit het oogpunt van het bevorderen van een „cultuur van billijkheid” afdoende gewaarborgd wordt. Waar mogelijk moet de mogelijkheid van het instellen van een onafhankelijk systeem voor het behandelen van voorvallen het streefdoel zijn.

(41)

Personeelsleden van organisaties, van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en van het Agentschap die betrokken zijn bij de evaluatie, de verwerking of de analyse van voorvallen, hebben een belangrijke rol te spelen bij het opsporen van gevaren voor de veiligheid en veiligheidstekortkomingen. De ervaring leert dat wanneer voorvallen worden geanalyseerd vanuit de kennis die na een ongeval is opgedaan, de analyse leidt tot de opsporing van risico's en tekortkomingen die anders wellicht onopgemerkt zouden zijn gebleven. Derhalve is het mogelijk dat personen die betrokken zijn bij de evaluatie, de verwerking of de analyse van voorvallen beducht zijn voor mogelijke gevolgen in de vorm van gerechtelijke vervolging. Onverminderd het nationale strafrechtelijk en de goede rechtsbedeling mogen de lidstaten geen rechtsvervolging instellen tegen personen die bij de bevoegde autoriteiten van de lidstaten betrokken zijn bij de evaluatie, de verwerking of de analyse van voorvallen, met betrekking tot beslissingen die zij in het kader van de uitoefening van hun taken hebben genomen en die, achteraf gezien, verkeerd of niet-effectief blijken te zijn geweest maar die destijds, met de toen beschikbare informatie, evenredig en passend waren.

(42)

Werknemers en gecontracteerd personeel moeten de gelegenheid hebben inbreuken te melden tegen de in deze verordening vastgestelde beginselen die de grenzen van hun bescherming bepalen, en zij mogen voor het melden van dergelijke inbreuken niet worden gestraft. De lidstaten moeten vaststellen welke gevolgen verbonden zijn aan het overtreden van de beginselen van bescherming van de melder en van andere in voorvalmeldingen genoemde personen, en moeten zo nodig herstelmaatregelen of sancties opleggen.

(43)

Het is mogelijk dat individuen worden ontmoedigd om voorvallen te melden omdat ze bang zijn zichzelf te beschuldigen en als gevolg daarvan eventueel gerechtelijk te worden vervolgd. De doelstellingen van deze verordening kunnen worden verwezenlijkt zonder onnodige inmenging in de rechtsstelsels van de lidstaten. Het is derhalve van belang te bepalen dat overtredingen van de wetgeving die onopzettelijk of uit onachtzaamheid zijn begaan en die uitsluitend door melding op grond van deze verordening ter kennis van de autoriteiten van de lidstaten zijn gebracht, niet aan een tuchtrechtelijke, administratieve of gerechtelijke procedure worden onderworpen, tenzij in toepasselijk nationaal strafrecht anders is bepaald. De rechten van derden om een civielrechtelijke procedure in te stellen mag echter niet onder dit verbod vallen, en dient uitsluitend onder het nationale recht te vallen.

(44)

Niettemin dienen de lidstaten de optie te behouden om, in het kader van de totstandbrenging van een „cultuur van billijkheid”, het verbod om voorvalmeldingen in administratieve en tuchtrechtelijke procedures te gebruiken als bewijslast tegen melders, uit te breiden tot civielrechtelijke of strafrechtelijke procedures.

(45)

Bovendien moet de samenwerking tussen veiligheidsautoriteiten en gerechtelijke autoriteiten worden verbeterd en in een formeel kader worden gegoten door vooraf onderlinge regelingen te treffen die moeten zorgen voor een evenwicht tussen de diverse meespelende publieke belangen en die in het bijzonder betrekking moeten hebben op de toegang tot en het gebruik van voorvalmeldingen in de nationale gegevensbanken.

(46)

Ter ondersteuning van de toegenomen verantwoordelijkheden die het Agentschap uit hoofde van deze verordening worden toebedeeld, moet het voldoende middelen krijgen om de hem toegewezen aanvullende taken uit te voeren.

(47)

Teneinde deze verordening aan te vullen of te wijzigen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(48)

Bij het toepassen van deze verordening moet de Commissie het Agentschap en het in deze verordening bedoelde netwerk van luchtvaartveiligheidsanalisten raadplegen.

(49)

Om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (5).

(50)

De regels inzake gegevensverwerking en de bescherming van natuurlijke personen, als opgenomen in Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad (6) en in Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (7), moeten volledig in acht worden genomen bij de toepassing van deze verordening. De regels inzake de toegang tot gegevens, als opgenomen in Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad (8), moeten volledig in acht worden genomen bij de toepassing van deze verordening, behalve met betrekking tot de verspreiding van gegevens en informatie in het Europees centraal register die beschermd zijn krachtens in de onderhavige verordening vastgestelde strengere toegangsregels.

(51)

Sancties moeten in het bijzonder kunnen worden opgelegd aan iedere persoon of entiteit die, in strijd met deze verordening, onjuist gebruik maken van overeenkomstig deze verordening beschermde informatie; die nadeel berokkent aan de melder van een voorval of aan andere in voorvalmeldingen genoemde personen, behalve in de gevallen waarin deze verordening in afwijkingen voorziet; die geen omgeving creëert die bevorderlijk is voor het verzamelen van de bijzonderheden over voorvallen; die de verzamelde informatie niet analyseert of geen maatregelen neemt om opgemerkte feitelijke of potentiële veiligheidstekortkomingen te verhelpen; of die de overeenkomstig deze verordening verzamelde informatie niet deelt.

(52)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk de vaststelling van gemeenschappelijke regels op het gebied van de melding van voorvallen in de burgerluchtvaart, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve, vanwege de Europese werkingssfeer en gevolgen van deze verordening, beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(53)

Verordening (EU) nr. 996/2010 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(54)

Richtlijn 2003/42/EG van het Europees Parlement en de Raad (9), Verordening (EG) nr. 1321/2007 van de Commissie (10), en Verordening (EG) nr. 1330/2007 van de Commissie (11) dienen derhalve te worden ingetrokken.

(55)

De Europese toezichthouder voor gegevensbescherming werd overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 geraadpleegd en heeft op 10 april 2013 een advies uitgebracht (12),

a)

dat, in voorkomend geval, tijdig veiligheidsmaatregelen, gestoeld op een analyse van de verzamelde informatie, worden genomen;

b)

de permanente beschikbaarheid van veiligheidsinformatie door middel van het invoeren van regels over vertrouwelijkheid en gepast gebruik van informatie en door de geharmoniseerde en versterkte bescherming van melders en in voorvalmeldingen genoemde personen, en

c)

dat de veiligheidsrisico's in de luchtvaart zowel op het niveau van de Unie als op het nationale niveau worden bekeken en aangepakt.

a)

indien een verzoek om informatie wordt gedaan door een belanghebbende die in een lidstaat is gevestigd, de bevoegde autoriteit die overeenkomstig artikel 6, lid 3, door een lidstaat wordt aangewezen;

b)

indien een verzoek om informatie wordt gedaan door een belanghebbende die niet in de Unie is gevestigd, de Commissie;

a)

de melding van voorvallen die een luchtvaartuig, de inzittenden, andere personen of voor de vluchtuitvoering relevante uitrusting of installaties in gevaar brengen, of althans in gevaar zouden brengen indien ze niet zouden worden gecorrigeerd of ondervangen; en de melding van andere in dat verband relevante veiligheidsgerelateerde informatie;

b)

de analyse en follow-upacties met betrekking tot gemelde voorvallen en andere veiligheidsgerelateerde informatie;

c)

de bescherming van luchtvaartprofessionals;

d)

het gepast gebruik van verzamelde veiligheidsinformatie;

e)

het opnemen van informatie in het Europees centraal register, en

f)

het verspreiden van geanonimiseerde informatie onder belanghebbenden, met het doel die belanghebbenden te voorzien van de informatie die zij nodig hebben om de luchtvaartveiligheid te verbeteren.

a)

voorvallen in verband met de vluchtuitvoering, zoals:

b)

voorvallen in verband met technische voorschriften, onderhoud en herstelling van luchtvaartuigen, zoals:

c)

voorvallen in verband met luchtvaartnavigatiediensten en -faciliteiten, zoals:

d)

voorvallen in verband met luchtvaartterreinen en gronddiensten, zoals:

a)

de gezagvoerder of, in gevallen waarin de gezagvoerder niet in staat is het voorval te melden, enig ander op het eerstvolgende lagere niveau van de gezagsstructuur gesitueerd bemanningslid van een luchtvaartuig dat in een lidstaat is geregistreerd of van een luchtvaartuig dat buiten de Unie is geregistreerd maar wordt gebruikt door een exploitant bij wie een lidstaat toezicht op de activiteiten uitoefent, of door een exploitant die in de Unie gevestigd is;

b)

een persoon die zich, onder het toezicht van een lidstaat of onder het toezicht van het Agentschap, bezighoudt met het ontwerp, de fabricage, het monitoren van de permanente luchtwaardigheid, het onderhoud of de modificatie van een luchtvaartuig of de uitrusting of onderdelen daarvan;

c)

een persoon die, onder het toezicht van een lidstaat of van het Agentschap, een certificaat van herbeoordeling van de luchtwaardigheid of een certificaat van vrijgave voor de dienst ondertekent met betrekking tot een luchtvaartuig of de uitrusting of onderdelen daarvan;

d)

een persoon die een functie vervult waarvoor hij door een lidstaat moet worden gemachtigd als een personeelslid van een verlener van luchtverkeersdiensten belast met verantwoordelijkheden inzake luchtvaartnavigatiediensten of als een functionaris inzake het verlenen van vluchtinformatiediensten;

e)

een persoon die een functie vervult in verband met het veiligheidsbeheer van een luchthaven waarop Verordening (EG) nr. 1008/2008 van het Europees Parlement en de Raad (13) van toepassing is;

f)

een persoon die een functie vervult in verband met installatie, modificatie, onderhoud, herstelling, revisie, vluchtverificatie of inspectie van luchtvaartnavigatiefaciliteiten waarop een lidstaat toezicht houdt;

g)

een persoon die een functie vervult in verband met de afhandeling van het luchtvaartuig op de grond, met inbegrip van tanken, opstelling van de vrachtbrieven, laden, ijsvrij maken en slepen op een luchthaven waarop Verordening (EG) nr. 1008/2008 van toepassing is.

a)

bijzonderheden over voorvallen die mogelijks niet in het systeem van verplichte melding worden opgenomen;

b)

andere veiligheidsgerelateerde informatie die door de melder als een feitelijk of potentieel gevaar voor de luchtvaartveiligheid wordt beschouwd.

a)

bijzonderheden over voorvallen die mogelijks niet in het systeem van verplichte melding worden opgenomen;

b)

andere veiligheidsgerelateerde informatie die door de melder als een feitelijk of potentieel gevaar voor de luchtvaartveiligheid wordt beschouwd.

a)

bijzonderheden over voorvallen die mogelijks niet in het systeem van verplichte melding worden opgenomen;

b)

andere veiligheidsgerelateerde informatie die door de melder als een feitelijk of potentieel gevaar voor de luchtvaartveiligheid wordt beschouwd.

a)

die niet vallen onder de verplichte melding overeenkomstig artikel 4, lid 1;

b)

die worden gemeld door personen die niet in artikel 4, lid 6, zijn opgenomen.

a)

de luchtvaartindustrie;

b)

de beroepsorganisaties van het luchtvaartpersoneel.

a)

de nationale burgerluchtvaartautoriteit, en/of

b)

de veiligheidsonderzoeksinstantie, en/of

c)

enig ander in de Unie gebaseerd onafhankelijk orgaan dat of enig andere onafhankelijke in de Unie gebaseerde entiteit die met deze functie is belast.

a)

gestandaardiseerd zijn teneinde de uitwisseling van informatie te faciliteren, en

b)

compatibel zijn met de Eccairs-software en met het ADREP-systeem.

a)

de integratie van de in lid 1 bedoelde minimuminformatie;

b)

de risicoclassificatie van voorvallen als bedoeld in lid 2, en

c)

het vaststellen van kwaliteitscontroleprocessen als bedoeld in lid 3.

a)

richtsnoeren;

b)

workshops, en

c)

gepaste opleiding.

a)

tijdens een lopend onderzoek, voorlopige feitelijke informatie over ongevallen en ernstige incidenten;

b)

na afloop van het onderzoek:

a)

als van belang zijnde voor andere lidstaten of voor het Agentschap worden beschouwd, of

b)

mogelijkerwijs door andere lidstaten of door het Agentschap te nemen veiligheidsmaatregelen vergen.

a)

het verzoek afkomstig is van een belanghebbende;

b)

het bevoegd is om dat verzoek te behandelen.

a)

de gevraagde informatie betrekking heeft op de uitrusting, de activiteiten of het werkterrein van de belanghebbende zelf;

b)

het algemeen besluit geen toegang verleent tot de volledige inhoud van de gegevensbank, en

c)

het algemeen besluit alleen betrekking heeft op geanonimiseerde informatie.

a)

de belanghebbende gebruikt de informatie alleen voor het in het verzoekformulier vermelde doel, dat verenigbaar dient te zijn met de in artikel 1 vermelde doelstelling van deze verordening, en

b)

de belanghebbende maakt de ontvangen informatie niet openbaar zonder schriftelijke toestemming van de informatieverstrekker en neemt de nodige maatregelen om gepaste vertrouwelijkheid van de ontvangen informatie te garanderen.

a)

zij voert die maatregelen tijdig uit, en

b)

zij stelt een proces in om de uitvoering en de effectiviteit van de maatregelen te monitoren.

a)

de voorlopige resultaten van de eventuele, overeenkomstig lid 1 verrichte analyse, en

b)

de eventueel overeenkomstig lid 2 te nemen maatregelen.

a)

de voorlopige resultaten van de overeenkomstig lid 1 verrichte analyse, indien die voorhanden zijn, en

b)

enige overeenkomstig lid 2 te nemen maatregelen.

a)

de tijdige uitvoering van die maatregelen, en

b)

de instelling van een proces om de uitvoering en de effectiviteit van de maatregelen te monitoren.

a)

met geaggregeerde en geanonimiseerde informatie bevat over het type voorvallen en andere veiligheidsgerelateerde informatie die via hun nationale systemen voor verplichte en voor vrijwillige melding van voorvallen zijn gemeld;

b)

melding maakt van trends, en

c)

melding maakt van de door de lidstaat genomen maatregelen.

a)

om schuld of aansprakelijkheid vast te stellen, of

b)

voor een ander doel dan het in stand houden of verbeteren van de veiligheid van de luchtvaart.

a)

zorgen zij ervoor dat die informatie vertrouwelijk blijft, en

b)

beperken zij het gebruik van die informatie tot hetgeen strikt noodzakelijk is om te voldoen aan hun veiligheidsgerelateerde verplichtingen, zonder schuld of aansprakelijkheid vast te stellen; in die optiek wordt de informatie in het bijzonder gebruikt voor risicobeheer en voor de analyse van veiligheidstrends die kunnen leiden tot veiligheidsaanbevelingen of veiligheidsmaatregelen met het oogmerk feitelijke of potentiële veiligheidstekortkomingen te ondervangen.

a)

de melders, of

b)

de in voorvalmeldingen genoemde personen.

a)

opzettelijk wangedrag;

b)

wanneer sprake is van een manifeste, zware en ernstige verwaarlozing van een kennelijk risico en een fundamenteel tekortschieten in de beroepsverantwoordelijkheid om de in de omstandigheden vereiste zorgvuldigheid te betrachten, waardoor te voorziene schade wordt veroorzaakt aan een persoon of eigendom of het niveau van de luchtvaartveiligheid ernstig wordt aangetast.

a)

de lijst van de in bijlage I omschreven verplichte gegevensvelden in voorvalmeldingen te actualiseren, wanneer uit de bij de toepassing van deze verordening opgedane ervaring blijkt dat wijzigingen noodzakelijk zijn om de luchtvaartveiligheid te verbeteren;

b)

het in bijlage III vervatte aanvraagformulier voor informatie uit het Europees centraal register te actualiseren om rekening te houden met de opgedane ervaring en met nieuwe ontwikkelingen;

c)

de bijlagen in overeenstemming te brengen met de Eccairs-software en het ADREP-systeem, alsook met andere wetgevingshandelingen van de Unie en met internationale overeenkomsten.

24.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 122/44

(1)

Wereldwijde monitoring voor milieu en veiligheid (Global Monitoring for Environment and Security — GMES) was een initiatief inzake monitoring van de aarde dat onder leiding van de Unie stond en in een partnerschap met de lidstaten en het Europees Ruimteagentschap (European Space Agency — „ESA”) werd uitgevoerd. De oorsprong van GMES gaat terug tot mei 1998, toen bij de ontwikkeling van de ruimteactiviteiten in Europa betrokken instellingen een gemeenschappelijke verklaring het licht deden zien, bekend onder de naam „Baveno Manifest”. In het manifest werd een oproep gedaan tot een langetermijnverbintenis voor de ontwikkeling van diensten voor milieumonitoring vanuit de ruimte, met gebruikmaking en verdere ontwikkeling van Europese vaardigheden en technologieën. In 2005 maakte de EU de strategische keuze voor de ontwikkeling, samen met ESA, van een onafhankelijke Europese aardobservatiecapaciteit voor het aanbieden van diensten op het gebied van milieu en veiligheid.

(2)

Voortbouwend op dat initiatief zijn bij Verordening (EU) nr. 911/2010 van het Europees Parlement en de Raad (3) het Europees programma voor monitoring van de aarde (GMES) en de voorschriften voor de implementatie van de initiële operationele diensten daarvan vastgesteld.

(3)

Hoewel het bij Verordening (EU) nr. 911/2010 vastgestelde programma moet worden voortgezet in het kader van het nieuwe meerjarig financieel kader voor de jaren 2014-2020, bepaald bij Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad (4), moet het acroniem „GMES” worden vervangen door de naam „Copernicus” om de communicatie met het grote publiek te vergemakkelijken. De Commissie heeft het handelsmerk geregistreerd, zodat het kan worden gebruikt door de instellingen van de Unie en daarvoor een vergunning kan worden verstrekt aan andere belangstellende gebruikers, met name de aanbieders van kerndiensten.

(4)

Het programma Copernicus (Copernicus) is gebaseerd op een partnerschap tussen de Unie, ESA en de lidstaten. Het dient derhalve voort te bouwen op bestaande Europese en nationale capaciteiten en dient deze aan te vullen met nieuwe, gemeenschappelijk ontwikkelde activa. Om deze aanpak te verwezenlijken, dient de Commissie ernaar te streven een dialoog aan te gaan met ESA en de lidstaten die over relevante activa in de ruimte en in situ beschikken.

(5)

Om zijn doelstellingen te realiseren, dient Copernicus gebaseerd te zijn op een autonome capaciteit van de Unie voor satellietobservaties en dient het operationele diensten op het gebied van milieu, civiele bescherming en civiele beveiliging te bieden en daarbij nationale mandaten inzake officiële waarschuwingen volledig in acht te nemen. Het dient tevens gebruik te maken van de beschikbare bijdragende missies en in-situgegevens die in hoofdzaak door de lidstaten worden verstrekt. Copernicus moet zoveel mogelijk gebruik maken van de capaciteiten van de lidstaten voor satellietobservaties en -diensten. Copernicus dient tevens gebruik te maken van de capaciteiten van commerciële initiatieven in Europa en op die manier tevens bij te dragen tot de ontwikkeling van een levensvatbare commerciële ruimtevaartsector in Europa. Voorts dient de ontwikkeling van systemen voor het optimaliseren van datatransmissie te worden gestimuleerd teneinde de capaciteiten om te voldoen aan de groeiende vraag van de gebruiker naar quasi-realtime gegevens verder te vergroten.

(6)

Teneinde het gebruik van aardobservatietechnologieën door lokale overheden en door het midden- en kleinbedrijf (mkb) te bevorderen en te faciliteren, dienen speciale netwerken voor Copernicus-gegevensdistributie, waaronder nationale en regionale instanties, te worden bevorderd.

(7)

Copernicus dient tot doel te hebben accurate en betrouwbare informatie op het gebied van milieu en veiligheid te leveren, die op de behoeften van de gebruikers is afgestemd en dient ter ondersteuning van andere beleidsterreinen van de Unie, met name met betrekking tot de interne markt, vervoer, milieu, energie, civiele bescherming en civiele beveiliging, samenwerking met derde landen en humanitaire hulp.

(8)

Copernicus moet worden beschouwd als een Europese bijdrage aan de bouw van het Global Earth Observation System of Systems (GEOSS), dat ontwikkeld wordt in het kader van de Groep voor aardobservatie (GEO).

(9)

Copernicus moet worden uitgevoerd in overeenstemming met andere relevante instrumenten en maatregelen van de Unie, met name maatregelen op het gebied van milieu en klimaatverandering, en instrumenten op het gebied van veiligheid, bescherming van persoonsgegevens, concurrentievermogen en innovatie, cohesie, onderzoek, vervoer, mededinging en internationale samenwerking, alsmede met het Europese programma voor satellietnavigatiesystemen (Galileo en EGNOS). De Copernicusgegevens moeten blijven aansluiten bij de ruimtelijke referentiegegevens van de lidstaten alsmede met de uitvoeringsvoorschriften en de technische richtsnoeren van de infrastructuur voor ruimte-informatie in de Unie, zoals vastgesteld in Richtlijn 2007/2/EG van het Europees Parlement en de Raad (5). Het is ook de bedoeling dat Copernicus het gemeenschappelijk milieu-informatiesysteem (Shared Environmental Information System — SEIS), als bedoeld in de Mededeling van de Commissie van 1 februari 2008 met als titel: Naar een gemeenschappelijk milieu-informatiesysteem (SEIS), en activiteiten van de Unie op het gebied van reacties op noodsituaties aanvult. Copernicus moet worden uitgevoerd conform de doelstellingen van Richtlijn 2003/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (6) over het hergebruik van overheidsinformatie, met name transparantie, het scheppen van voorwaarden die gunstig zijn voor de ontwikkeling van diensten, bijdragen tot economische groei en het scheppen van werkgelegenheid. Copernicusgegevens en Copernicusinformatie moeten kosteloos en open toegankelijk zijn ter ondersteuning van de digitale agenda voor Europa, als bedoeld in de Mededeling van de Commissie van 26 augustus 2010 met als titel: Een digitale agenda voor Europa.

(10)

Copernicus is een programma dat moet worden uitgevoerd in het kader van de Europa 2020-strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei („Europa 2020”). Het dient ten goede te komen aan een groot aantal beleidsmaatregelen van de Unie en bij te dragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de Europa 2020-strategie, met name door het ontwikkelen van een effectief ruimtebeleid dat de instrumenten aanreikt om enkele van de grootste wereldwijde problemen aan te pakken en de streefdoelen inzake klimaatverandering en duurzame energie te halen. Copernicus dient tevens de uitvoering van het Europees ruimtevaartbeleid en de groei van de Europese markten voor satellietgegevens en -diensten te ondersteunen.

(11)

Copernicus dient eveneens te profiteren van de resultaten van Horizon 2020, zoals vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 1291/2013 van het Europees Parlement en de Raad (7), in het bijzonder door de activiteiten daarvan op het gebied van onderzoek en innovatie voor toekomstige technologieën en toepassingen van aardobservatie waarbij gebruik wordt gemaakt van teledetectietechnologieën en technologieën en gegevens die gebaseerd zijn op observatie vanuit het luchtruim en in situ, om een antwoord te bieden op de grote maatschappelijke problemen. De Commissie moet zorg dragen voor passende synergie, transparantie en duidelijkheid met betrekking tot de verschillende aspecten van Copernicus.

(12)

De ontwikkeling van de ruimtecomponent van Copernicus dient te worden gebaseerd op een analyse van opties om op de veranderende behoeften van de gebruikers in te spelen, inclusief aankoop bij nationale/publieke missies en commerciële aanbieders in Europa, vaststelling van nieuwe speciale missies, internationale overeenkomsten die toegang bieden tot niet-Europese missies, en de Europese markt voor aardobservatiegegevens.

(13)

Voor de duidelijkheid en om de kosten gemakkelijker te kunnen beheersen, zal het door de Unie toegewezen maximumbedrag voor de uitvoering van de Copernicusactiviteiten worden uitgesplitst in verschillende categorieën. Niettemin moet de Commissie met het oog op de flexibiliteit en het soepel functioneren van Copernicus middelen van de ene naar de andere categorie kunnen overhevelen.

(14)

Het verlenen van operationele diensten hangt af van het goede functioneren, de continue beschikbaarheid en de veiligheid van de Copernicus-ruimtecomponent. Het alsmaar toenemende risico van botsingen met andere satellieten en ruimteafval is een ernstige bedreiging voor de Copernicus-ruimtecomponent. Daarom dienen de activiteiten van Copernicus de bescherming van zijn ruimtecomponent en de exploitatie ervan, ook tijdens de lancering van satellieten, te omvatten. In dat opzicht zou een pro rata bijdrage in de kosten van diensten die een dergelijke bescherming kunnen bieden, worden gefinancierd uit de aan Copernicus toegewezen begroting, waarbij de kosten zo strak mogelijk in de hand worden gehouden en met strikte inachtneming van het maximumbedrag van 26,5 miljoen EUR in huidige prijzen dat is vastgesteld bij deze verordening. Deze bijdrage moet uitsluitend voor de verstrekking van gegevens en diensten worden gebruikt en niet voor de aankoop van infrastructuur.

(15)

Met het oog op verbetering van de uitvoering van Copernicus en de langetermijnplanning ervan moet de Commissie een jaarlijks werkprogramma vaststellen, met inbegrip van een uitvoeringsplan voor de acties die vereist zijn voor het verwezenlijken van de doelstellingen van Copernicus. Dat uitvoeringsplan moet toekomstgericht zijn en moet de acties beschrijven die nodig zijn voor de implementatie van Copernicus, rekening houdend met de veranderende gebruikersbehoeften en met de technologische ontwikkelingen.

(16)

De implementatie van de Copernicusdienstencomponent moet, gezien de complexiteit en de aan Copernicus toegewezen middelen, aan de hand van de technische specificaties geschieden. Daardoor zouden bovendien diensten gemakkelijker ingang kunnen vinden bij het publiek, aangezien gebruikers zo kunnen inspelen op de beschikbaarheid en de evolutie van diensten, alsmede op samenwerking met lidstaten en andere partijen. Om die reden dient de Commissie voor alle Copernicusdiensten technische specificaties vast te stellen en, voor zover nodig, te actualiseren ten aanzien van aspecten als werkingssfeer, architectuur, technischedienstenpakketten, indicatieve kostenverdeling en planning, prestatieniveaus, behoeften aan toegang tot ruimte- en in-situgegevens, evolutie, normen, archivering en verspreiding van gegevens.

(17)

De implementatie van de Copernicusruimtecomponent moet, gezien de complexiteit en de aan Copernicus toegewezen middelen, aan de hand van de technische specificaties geschieden. Om die reden dient de Commissie technische specificaties vast te stellen en, voor zover nodig, te actualiseren, met vermelding van de in het kader van de Copernicusruimtecomponent te ondersteunen activiteiten, alsmede de indicatieve kostenverdeling en planning daarvoor. Aangezien het de bedoeling is dat Copernicus wordt ontwikkeld op basis van investeringen die door de Unie, ESA en de lidstaten worden gedaan in het kader van de wereldwijde monitoring voor milieu en veiligheid, moeten in de activiteiten in het kader van de Copernicusruimtecomponent, waar passend, elementen van het langetermijnscenario (LTS) van ESA in aanmerking worden genomen. Het LTS is een document dat door ESA is opgesteld en up-to-date wordt gehouden; het bevat een algemeen kader voor de Copernicusruimtecomponent.

(18)

Copernicus dient door gebruikers gestuurd te zijn, waarvoor dus de voortdurende, daadwerkelijke participatie van de gebruikers vereist is met betrekking tot de definitie en beoordeling van de behoeften.

(19)

De internationale dimensie van Copernicus is van bijzonder belang bij de uitwisseling van gegevens en informatie en bij de toegang tot de observatie-infrastructuur. Een dergelijke uitwisseling is kostenefficiënter dan regelingen voor de aankoop van gegevens en versterkt de mondiale dimensie van Copernicus.

(20)

De Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (EER) en de kaderovereenkomsten met kandidaat-lidstaten en potentiële kandidaat-lidstaten voorzien in deelneming door deze landen aan programma's van de Unie. Deelneming door andere derde landen en internationale organisaties moet door middel van het sluiten van specifieke internationale overeenkomsten mogelijk worden gemaakt.

(21)

De lidstaten, derde landen en internationale organisaties moeten kunnen bijdragen aan de programma's op basis van passende overeenkomsten.

(22)

De algehele verantwoordelijkheid voor Copernicus dient bij de Commissie te berusten. Zij moet de prioriteiten vastleggen en zorgen voor de algehele coördinatie van en het algehele toezicht op Copernicus. Dit dient eveneens bijzondere inspanningen te omvatten om het publiek bewuster te maken van het belang van de ruimtevaartprogramma's voor de Europese burgers. Zij moet het Europees Parlement en de Raad tijdig alle relevante informatie over Copernicus verstrekken.

(23)

Bij de uitvoering van Copernicus dient de Commissie, in voorkomend geval, een beroep te doen op Europese intergouvernementele organisaties waarmee zij reeds een partnerschap heeft, in het bijzonder ESA, voor de technische coördinatie van de Copernicusruimtecomponent, de omschrijving van de systeemarchitectuur, de ontwikkeling en het aanbesteden van ruimtemissies, de toegang tot gegevens en de uitvoering van specifieke missies. Voorts dient de Commissie een beroep te doen op de Europese Organisatie voor de exploitatie van meteorologische satellieten (European Organisation for the Exploitation of Meteorological Satellites — EUMETSAT) voor de uitvoering van specifieke missies overeenkomstig het mandaat en de deskundigheid van EUMETSAT.

(24)

Gelet op de partnerschapsdimensie van Copernicus en ter voorkoming van overlapping van technische deskundigheid moet de uitvoering van Copernicus worden gedelegeerd aan entiteiten met de passende technische en beroepsbekwaamheid. Deze entiteiten moeten worden aangemoedigd om de uitvoering van die taken tot op een passend niveau voor concurrentie op te stellen, overeenkomstig Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad („het financieel reglement”) (8).

(25)

Copernicus dient een dienstencomponent te omvatten, die informatie biedt op het gebied van monitoring van de atmosfeer, zeemonitoring, landmonitoring, monitoring van de klimaatverandering, crisisbeheersing, en veiligheid. In het bijzonder dient Copernicus informatie te verstrekken over de toestand van de atmosfeer op lokaal, nationaal, Europees en mondiaal niveau, informatie over de toestand van de oceanen, mede door het opzetten van een speciale Europese groepering voor de monitoring van het mariene milieu, informatie betreffende landmonitoring ter ondersteuning van de uitvoering van lokale, nationale en Europese beleidsmaatregelen, informatie ter ondersteuning van de aanpassing aan of de mitigatie van klimaatverandering, geospatiale informatie ter ondersteuning van crisisbeheersing, met inbegrip van preventiemaatregelen, en civiele bescherming met inbegrip van ondersteuning van het externe optreden van de Unie. De Commissie dient passende contractuele regelingen vast te stellen ter bevordering van de continuïteit van de dienstverlening.

(26)

Bij de uitvoering van de dienstencomponent van Copernicus kan de Commissie, voor zover naar behoren gerechtvaardigd door de bijzondere aard van de maatregelen en de specifieke deskundigheid, een beroep doen op bevoegde entiteiten, zoals het Europees Milieuagentschap, het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie (Frontex), het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (European Maritime Safety Agency — EMSA) en het Satellietcentrum van de Europese Unie (SATCEN), het Europees Centrum voor weersvoorspellingen op middellange termijn (European Centre for Medium Range Weather Forecasts — ECMWT) en andere relevante Europese agentschappen, groepen of consortia van nationale organen, of een bevoegd orgaan dat in aanmerking kan komen voor een delegatie overeenkomstig het financieel reglement. Bij het besluit om die taken aan een bepaalde entiteit toe te vertrouwen dient naar behoren rekening te worden gehouden met de kosteneffectiviteit daarvan en met de gevolgen voor de beheersstructuur en de financiële en personele middelen van het orgaan.

(27)

Het Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek (JRC) van de Commissie is actief betrokken geweest bij het GMES-initiatief en bij de uitvoering van de uit hoofde van Verordening (EU) nr. 911/2010 ingestelde initiële operationele diensten van GMES. De Commissie moet voor de uitvoering van Copernicus een beroep blijven doen op de wetenschappelijke en technische ondersteuning van het JRC.

(28)

Openbare aanbestedingen van de met de uitvoering van Copernicus belaste entiteiten moeten voldoen aan de regels van de Unie of aan gelijkwaardige internationale normen, voor zover zulks toelaatbaar is krachtens de bepalingen inzake overheidsopdrachten in het financieel reglement. Specifieke aanpassingen aan deze regels, alsmede de verlengingsregelingen voor lopende contracten, moeten in de desbetreffende delegatieovereenkomsten worden bepaald. De openbare aanbesteding is in de eerste plaats gericht op kosteneffectiviteit, kosten- en risicobeheersing en vergroting van de efficiëntie en vermindering van de afhankelijkheid van één enkele leverancier. Er moet worden gezorgd voor een open toegang en eerlijke mededinging in de gehele industriële bevoorradingsketen, alsmede voor een evenwichtig aanbod aan mogelijkheden tot deelname van het bedrijfsleven op alle niveaus, waaronder met name nieuwe marktdeelnemers en het mkb. Mogelijk misbruik van dominante positie en misbruik van langdurige afhankelijkheid van één leverancier moeten worden voorkomen. Om de aan de programma's verbonden risico's te beperken, om afhankelijkheid van één enkele leveringsbron te voorkomen en om een betere controle van Copernicus, de kosten en het tijdschema te waarborgen, is het van belang waar nodig van meerdere leveringsbronnen gebruik te maken. Daarnaast moet de ontwikkeling van de Europese industrie op alle gebieden die verband houden met aardobservatie worden beschermd en gestimuleerd, in overeenstemming met de internationale overeenkomsten waarbij de Unie partij is.

(29)

Het risico dat een overeenkomst slecht of helemaal niet wordt uitgevoerd, moet zo veel mogelijk worden beperkt. Daartoe moeten de contractanten aantonen dat zij de uitvoering van de overeenkomst ook op lange termijn kunnen garanderen wat betreft de gedane toezeggingen en de looptijd van het contract. Met het oog hierop moeten aanbestedende instanties, waar passend, eisen stellen met betrekking tot de betrouwbaarheid van de levering en de verrichting van diensten. Daarnaast mogen de aanbestedende instanties bij het aankopen van goederen en diensten van gevoelige aard specifieke eisen formuleren voor dergelijke aankopen, met name inzake het waarborgen van de veiligheid van informatie. De industrie van de Unie moet de mogelijkheid krijgen voor bepaalde elementen en diensten een beroep te doen op bronnen buiten de Unie wanneer is aangetoond dat dit aanzienlijke kosten- en kwaliteitsvoordelen oplevert, waarbij echter rekening moet worden gehouden met het strategische karakter van Copernicus en met de vereisten van de Unie op het gebied van beveiliging en controle van de uitvoer. Er moet profijt worden getrokken van investeringen, alsook van de ervaring en de competentie van het bedrijfsleven, waarbij ervoor wordt gezorgd dat de regels voor de openbare aanbesteding worden nageleefd.

(30)

Voor een betere evaluatie van de totale kosten van een product, dienst of werk waarop wordt ingeschreven, inclusief daarmee verbonden operationele kosten op lange termijn, moeten de totale kosten tijdens de nuttige levenscyclus van het product, de dienst of het werk waarop wordt ingeschreven, waar nodig in beschouwing worden genomen tijdens de aanbesteding, door middel van een benadering op basis van kosteneffectiviteit, zoals een berekening van levenscycluskosten in het geval van aanbesteding op basis van het criterium van gunning aan de economisch voordeligste inschrijver. Daartoe moet de aanbestedende instantie ervoor zorgen dat de methodologie voor het berekenen van de kosten van de nuttige levenscyclus van een product, dienst of werk, uitdrukkelijk wordt vermeld in de documenten van de overeenkomst of in het bestek en dat de nauwkeurigheid van de door de inschrijvers verstrekte informatie ermee kan worden gecontroleerd.

(31)

De aanbestedende dienst moet eerlijke mededingingsvoorwaarden kunnen herstellen wanneer een of meerdere ondernemingen voorafgaand aan een aanbesteding reeds over voorkennis beschikt c.q. beschikken aangaande de met de aanbesteding verbonden activiteiten. Ook moet hij een opdracht in de vorm van een opdracht met voorwaardelijke tranches kunnen plaatsen, onder bepaalde voorwaarden in het kader van de uitvoering van een contract een wijziging door middel van aanhangsels bij dat contract kunnen introduceren, of zelfs een minimumniveau van uitbesteding aan onderaannemers opleggen. Als gevolg van de technologische onzekerheden waardoor Copernicus gekenmerkt wordt, ten slotte, kunnen de prijzen van openbare aanbestedingen niet altijd nauwkeurig worden vastgesteld en derhalve is het wenselijk contracten met een specifieke vorm te sluiten, die geen vaste en definitieve prijs vaststellen maar wel clausules bevatten voor de bescherming van de financiële belangen van de Unie.

(32)

Copernicus moet binnen zijn maximumbedrag worden gehouden door de technische risico's en planningsrisico's, en de daaraan verbonden kosten, zoveel mogelijk te beperken, en daarom moet maximaal gebruik worden gemaakt van eerdere financiële en infrastructurele investeringen van de openbare sector, alsook van de industriële ervaring en competentie die in het kader van GMES via dergelijke investeringen werd opgebouwd. Dit zou in het bijzonder moeten gelden voor de ruimte- en grondsegmentcomponenten die het ESA en de eraan deelnemende landen herhaaldelijk hebben ontwikkeld in het kader van het optioneel programma GMES-ruimtecomponent, medegefinancierd door de Unie. In dat laatste geval dient de aanbestedende overheid het gebruik van de procedure van gunning via onderhandelingen, zonder voorafgaande bekendmaking van een opdracht of een vergelijkbare publicatie, in overweging te nemen.

(33)

Om de Copernicusdoelstelling op duurzame grondslag te realiseren, moeten de activiteiten van de diverse partners die bij Copernicus zijn betrokken, worden gecoördineerd, en moet een diensten- en observatiecapaciteit die aan de gebruikersbehoeften beantwoordt, worden ontwikkeld, opgezet en geëxploiteerd. Een comité (het Copernicuscomité) zal de Commissie in dit verband bijstaan bij het verzorgen van de coördinatie van de bijdragen die aan Copernicus worden geleverd door de Unie, de lidstaten en de intergouvernementele organisaties, alsmede door de coördinatie van de private sector, teneinde optimaal gebruik te maken van de bestaande capaciteiten en de tekortkomingen te signaleren die op Unieniveau moeten worden aangepakt. Het moet de Commissie ook ter zijde staan bij haar toezicht op een coherente uitvoering van Copernicus. Aangezien goed publiek beheer vereist dat een uniform beheer van Copernicus, een snellere besluitvorming en een gelijke toegang tot de informatie worden gewaarborgd, moeten vertegenwoordigers van de met uitvoeringstaken inzake begroting belaste entiteiten betrokken kunnen worden bij de werkzaamheden van het Copernicuscomité. Om dezelfde redenen moeten vertegenwoordigers van derde landen of internationale organisaties die een internationale overeenkomst met de Unie hebben gesloten, betrokken kunnen worden bij de werkzaamheden van het Copernicuscomité indien beveiligingsvereisten dat niet beletten en overeenkomstig de bepalingen van een dergelijke overeenkomst. Deze vertegenwoordigers hebben geen stemrecht in het Copernicuscomité.

(34)

De werkzaamheden van de entiteiten waaraan de Commissie uitvoeringstaken heeft gedelegeerd, moeten tevens worden getoetst aan prestatie-indicatoren. Hierdoor zou het Europees Parlement en de Raad een indicatie worden verschaft van de bij de uitvoering van de operationele Copernicusdiensten en Copernicus geboekte vooruitgang.

(35)

De registratie- en vergunningsvoorwaarden voor GMES-gebruikers en de criteria voor het beperken van de toegang tot GMES-specifieke gegevens en GMES-dienstinformatie zijn vastgesteld in Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1159/2013 (9) van de Commissie.

(36)

De in het kader van Copernicus geproduceerde gegevens en informatie moeten volledig, open en kosteloos toegankelijk zijn, behoudens passende voorwaarden en beperkingen, zodat die gegevens en informatie zoveel mogelijk worden gebruikt en gedeeld, en de markten voor Europese aardobservatiegegevens, en meer bepaald de downstreamsector, worden versterkt om de groei en het scheppen van werkgelegenheid te bevorderen.

(37)

De Commissie dient samen te werken met gegevensverstrekkers om de vergunningsvoorwaarden voor gegevens van derden overeen te komen, teneinde het gebruik daarvan binnen Copernicus te vergemakkelijken, in overeenstemming met deze verordening en de toepasselijke rechten van derden.

(38)

Er moet rekening worden gehouden met de in het kader van het GMES-ruimtecomponentprogramma toegekende toegangsrechten tot gegevens van de Sentinel-satellieten van Copernicus, zoals op 24 september 2013 door het programmacomité aardobservatie van ESA goedgekeurd.

(39)

Aangezien Copernicus een civiel programma is dat onder civiele controle staat, dient prioriteit te worden gegeven aan de verwerving van gegevens en de vervaardiging van informatie, met inbegrip van hogeresolutiebeelden, die geen risico of bedreiging voor de veiligheid van de Unie of haar lidstaten vormen. Echter, aangezien bepaalde Copernicusgegevens en bepaalde Copernicusinformatie wellicht bescherming vereisen, moeten, opdat dergelijke informatie binnen de werkingssfeer van deze verordening veilig kan circuleren, alle Copernicusdeelnemers een graad van bescherming van gerubriceerde EU-informatie waarborgen die gelijkwaardig is aan die waarin wordt voorzien door de veiligheidsvoorschriften in de bijlage bij Besluit 2001/844/EG, EGKS, Euratom van de Commissie (10) en door de beveiligingsvoorschriften van de Raad in de bijlagen bij Besluit 2013/488/EU van de Raad (11).

(40)

Aangezien bepaalde Copernicusgegevens en bepaalde Copernicusinformatie, met inbegrip van hogeresolutiebeelden, van invloed kunnen zijn op de veiligheid van de Unie of van haar lidstaten, moet de Raad in met redenen omklede gevallen worden gemachtigd om maatregelen vast te stellen teneinde naar risico's en dreigingen voor de veiligheid van de Unie of haar lidstaten te handelen.

(41)

De Unie dient alle materiële en immateriële activa die worden gecreëerd of ontwikkeld in het kader van Copernicus in eigendom te hebben. Voor een goede naleving van fundamentele met eigendom verbonden rechten, moeten passende overeenkomsten met de bestaande eigenaars worden gesloten. De bepaling inzake eigendom van immateriële activa, zoals in deze verordening is opgenomen, behoort geen betrekking te hebben op immateriële activa die volgens de nationale wetten niet overdraagbaar zijn. Het feit dat de Unie de eigendom heeft, dient de mogelijkheid voor de Unie om, overeenkomstig deze verordening en waar dat passend wordt geacht op basis van een beoordeling per geval, deze activa beschikbaar te stellen voor derde partijen of er afstand van te doen, onverlet te laten. De Unie dient in het bijzonder de mogelijkheid te hebben om de intellectuele-eigendomsrechten die voortvloeien uit werkzaamheden in het kader van Copernicus over te dragen of in licentie te geven, in het belang van een intensief gebruik van de Copernicusdiensten door downstreamgebruikers.

(42)

De financiële belangen van de Unie moeten gedurende de gehele uitgavencyclus worden beschermd door middel van evenredige maatregelen, waaronder de preventie, de opsporing en het onderzoek van onregelmatigheden, de terugvordering van verloren gegane, ten onrechte betaalde of slecht bestede middelen en, indien nodig, administratieve en financiële sancties overeenkomstig het financieel reglement.

(43)

Aangezien Copernicus een complex programma is, moet de Commissie worden bijgestaan door onafhankelijke deskundigen uit een brede groep van belanghebbenden, waaronder met name door de lidstaten aangeduide beveiligingsdeskundigen, vertegenwoordigers van Copernicusgebruikers en van relevante nationale entiteiten die verantwoordelijk zijn voor de ruimtevaart, die haar de noodzakelijke technische en wetenschappelijke expertise alsmede interdisciplinaire en sectordoorsnijdende perspectieven bieden, met inachtneming van de relevante bestaande initiatieven op Unie-, nationaal en regionaal niveau.

(44)

Om eenvormige voorwaarden voor de tenuitvoerlegging van deze verordening te waarborgen wat betreft de vaststelling van het jaarlijkse werkprogramma, de technische specificaties voor de dienst- en ruimtecomponenten, de beveiligingsaspecten en de maatregelen voor het bevorderen van de convergentie tussen de lidstaten bij het gebruik van de Copernicusgegevens en Copernicusinformatie en hun toegang tot de technologie en ontwikkeling op het gebied van aardobservatie, moeten uitvoeringsbevoegdheden aan de Commissie worden toegekend. Deze bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (12).

(45)

Aangezien Copernicus door de gebruikers ervan gestuurd wordt, is de voortdurende, daadwerkelijke participatie van de gebruikers vereist met betrekking tot de definitie en beoordeling van de behoeften. Om de waarde van de gebruikers te verhogen, moet actief naar hun inbreng worden gevraagd door middel van een regelmatig overleg met de eindgebruikers in zowel de publieke als particuliere sector. Daartoe moet een werkgroep worden ingesteld (het „gebruikersforum”) om het Copernicuscomité te helpen bij het bepalen van gebruikersbehoeften, de controle op de verrichte diensten en de coördinatie van publieke gebruikers.

(46)

De bevoegdheid om wetgevingshandelingen vast te stellen overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) moet aan de Commissie worden gedelegeerd met betrekking tot de gegevensvereisten die nodig zijn voor de operationele diensten, de voorwaarden en de procedures voor de toegang tot en de registratie en het gebruik van Copernicusgegevens en Copernicusinformatie, de specifieke technische criteria die nodig zijn om te voorkomen dat Copernicusgegevens en Copernicusinformatie worden verstoord en de criteria en procedures voor de beperking van de verwerving of verspreiding van Copernicusgegevens en Copernicusinformatie als gevolg van met elkaar botsende rechten. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot de passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en de Raad.

(47)

De uit hoofde van deze verordening gefinancierde maatregelen moeten worden gemonitord en geëvalueerd, zodat de nodige aanpassingen kunnen worden aangebracht en nieuwe ontwikkelingen in aanmerking kunnen worden genomen. Meer bepaald moet bij de evaluatie worden onderzocht welke gevolgen het beleid ten aanzien van Copernicusgegevens en Copernicusinformatie heeft voor belanghebbenden en downstreamgebruikers, en wat voor invloed het heeft op het bedrijfsleven en op nationale en particuliere investeringen in aardobservatie-infrastructuren. In de evaluatie moet ook de mogelijke toekomstige betrokkenheid van relevante Europese agentschappen, zoals het Europees GNSS-Agentschap (GSA), aan bod komen. Om optimale resultaten te behalen en te profiteren van de kennis en deskundigheid die tijdens de uitvoeringsfasen van Copernicus zijn opgebouwd, moeten voor de toekomstige planning nieuwe organisatiemodellen worden onderzocht, om een langdurige economische inzet te waarborgen.

(48)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de vaststelling van Copernicus, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt omdat het programma ook pan-Europese capaciteit zal omvatten en afhankelijk is van de verlening van diensten in alle lidstaten die op Unieniveau moet worden gecoördineerd, en derhalve vanwege de omvang van het optreden beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel 5 neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(49)

In deze verordening worden financiële middelen vastgelegd die voor het Europees Parlement en de Raad het voornaamste referentiebedrag vormen, in de zin van punt 17 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (13), in de loop van de jaarlijkse begrotingsprocedure.

(50)

De financieringsperiode van deze verordening dient in overeenstemming te worden gebracht met die welke is opgenomen in Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad. Bijgevolg is deze verordening van toepassing met ingang 1 januari 2014.

(51)

Verordening (EU) nr. 911/2010 dient derhalve te worden ingetrokken om een passend kader voor beheer en financiering te scheppen en om ervoor te zorgen dat Copernicus volledig operationeel is. Elke maatregel die op grond van Verordening (EU) nr. 911/2010 wordt vastgesteld, moet van toepassing blijven, teneinde de continuïteit ervan te verzekeren,

a)

een dienstencomponent die informatie biedt op de volgende gebieden: monitoring van de atmosfeer, monitoring van het mariene milieu, landmonitoring monitoring van de klimaatverandering, crisisbeheersing en veiligheid;

b)

een ruimtecomponent die voor duurzame satellietobservatie voor de onder a), genoemde dienstensectoren zorgt;

c)

een in-situ component die voor gecoördineerde toegang tot observaties door middel van lucht-, zee- en grondinstallaties voor de onder a), genoemde dienstensectoren zorgt.

a)

Copernicuskerngebruikers: instellingen en organen van de Unie, Europese, nationale, regionale of lokale instanties die belast zijn met de vaststelling, uitvoering, handhaving of monitoring van een overheidsdienst of -beleid op de gebieden als bedoeld in artikel 2, lid 2, onder a);

b)

onderzoeksgebruikers: universiteiten of andere onderzoeks- en onderwijsorganisaties;

c)

commerciële en particuliere gebruikers;

d)

liefdadigheidsinstellingen, non-gouvernementele organisaties en internationale organisaties.

a)

monitoren van de aarde ter ondersteuning van de milieubescherming en de inspanningen gericht op civiele bescherming en civiele beveiliging;

b)

het maximaliseren van de sociaaleconomische voordelen, ter ondersteuning van de Europa 2020-strategie en de daaraan verbonden doelstellingen van slimme, duurzame en inclusieve groei door middel van het bevorderen van aardobservatie in toepassingen en diensten;

c)

het bevorderen van de ontwikkeling van een concurrerende Europese ruimte- en dienstensector en het maximaliseren van de kansen voor het Europese bedrijfsleven om innoverende aardobservatiesystemen en -diensten te ontwikkelen en aan te bieden;

d)

het verzekeren van autonome toegang tot milieukennis en tot sleuteltechnologieën voor aardobservatie- en geoinformatiediensten, zodat Europa in staat is tot onafhankelijke besluitvorming en zelfstandig optreden;

e)

het ondersteunen van en bijdragen aan Europees beleid, alsmede het bevorderen van mondiale initiatieven zoals GEOSS.

a)

het leveren aan Copernicusgebruikers van nauwkeurige en betrouwbare gegevens en informatie, verstrekt op lange termijn en op duurzame wijze, die de in artikel 5, lid 1, genoemde diensten mogelijk maken en voldoen aan de eisen van de Copernicuskerngebruikers;

b)

het verlenen van duurzame en betrouwbare toegang tot satellietgegevens en -informatie van een autonome Europese aardobservatiecapaciteit met consistente technische specificaties, die voortbouwt op bestaande Europese en nationale middelen en capaciteiten en deze indien nodig aanvult;

c)

het bieden van duurzame en betrouwbare toegang tot in-situgegevens, met name dankzij bestaande, op Europees en nationaal niveau operationele vermogens en mondiale waarnemingssystemen en -netwerken.

a)

Copernicusgegevens en Copernicusinformatie die worden verstrekt in overeenstemming met de respectieve eisen ten aanzien van de dienstverlening op de gebieden milieu, civiele bescherming en veiligheid;

b)

toenemende vraag naar Copernicusgegevens en -informatie, gemeten aan de toename van het aantal gebruikers, aan de hoeveelheid geraadpleegde gegevens en informatie met meerwaarde, aan de toename van de downstreamdiensten, en de toename van de verspreiding in de lidstaten en de Unie;

c)

gebruik van Copernicusgegevens en -informatie door instellingen en organen van de Unie, internationale organisaties en Europese, nationale, regionale en lokale instanties, met inbegrip van het acceptatie- en tevredenheidsniveau onder de gebruikers, alsmede de voordelen voor de Europese samenlevingen;

d)

marktpenetratie, daaronder begrepen groei van bestaande markten en creatie van nieuwe markten en concurrentievermogen van de Europese downstreamexploitanten;

e)

duurzame beschikbaarheid van Copernicusgegevens ter ondersteuning van Copernicusdiensten.

a)

de atmosferische monitoringdienst, die informatie verstrekt over de kwaliteit van de lucht op Europese schaal en de chemische samenstelling van de atmosfeer op wereldwijde schaal. Hij verstrekt met name informatie voor de systemen voor monitoring van de luchtkwaliteit op lokale en nationale schaal en moet een bijdrage leveren aan de monitoring van de atmosferische samenstelling van klimaatvariabelen, inclusief, waar haalbaar, de interactie met bosbedekking;

b)

de monitoringdienst voor het mariene milieu, die informatie verstrekt over de toestand en dynamiek van fysieke ecosystemen van oceaan en zee voor de wereldwijde oceaangebieden en de Europese regionale zeegebieden, ter ondersteuning van de veiligheid op zee, bijdrage aan het monitoren van afvalstromen, het mariene milieu, kust- en poolgebieden en van mariene hulpbronnen, en meteorologische voorspellingen en monitoring van het klimaat;

c)

de landmonitoringdienst, die informatie verstrekt over bodemgebruik en bodembedekking, de cryosfeer, klimaatverandering en biogeofysische variabelen, met inbegrip van de dynamiek daarvan, ter ondersteuning van de mondiale-tot-lokale milieumonitoring van biodiversiteit, bodem, binnen- en kustwateren, bossen en vegetatie en natuurlijke hulpbronnen, alsmede bij de algemene uitvoering van beleid op het gebied van milieu, landbouw, ontwikkeling, energie, stadsplanning, infrastructuur en vervoer;

d)

de dienst voor klimaatverandering, die informatie verstrekt om het kennisbestand te vergroten ter ondersteuning van beleidsmaatregelen met het oog op adaptatie aan de klimaatverandering of mitigatie van de effecten hiervan. Hij draagt in het bijzonder bij aan de beschikbaarstelling van essentiële klimaatvariabelen, klimaatanalyses, -projecties en -indicatoren op tijd- en ruimteschalen die relevant zijn voor de adaptatie- en mitigatiestrategieën voor de diverse gebieden die voor de Unie van sectoraal en maatschappelijk nut zijn;

e)

de dienst voor het beheer van noodsituaties, die informatie verstrekt voor de reactie op noodsituaties in verband met verschillende soorten rampen, waaronder meteorologische noodsituaties, geofysische rampen, opzettelijke en per ongeluk door de mens veroorzaakte rampen en andere humanitaire rampen, alsmede voor activiteiten met het oog op preventie, paraatheid, respons en herstel;

f)

de veiligheidsdienst, die informatie verstrekt voor het oplossen van de civiele-veiligheidsproblemen van Europa door het vermogen inzake crisispreventie, paraatheid en respons te verbeteren, met name ten behoeve van grensbewaking en surveillance op zee, maar ook door ondersteuning van het externe optreden van de Unie, onverminderd eventuele samenwerkingsregelingen tussen de Commissie en diverse organen van het Gemeenschappelijk Buitenlands- en Veiligheidsbeleid, met name het Satellietcentrum van de Europese Unie.

a)

ontwikkelingsactiviteiten ter verbetering van de kwaliteit en prestaties van diensten, met inbegrip van de ontwikkeling en aanpassing ervan, ter vermijding of afzwakking van de operationele risico's en ter benutting van synergieën met aanverwante activiteiten, bijvoorbeeld in het kader van Horizon 2020;

b)

ondersteunende activiteiten in de vorm van maatregelen ter bevordering van het gebruik en de acceptatie van Copernicusgegevens en -informatie:

a)

beschikbaarstelling van satellietobservaties, met inbegrip van:

b)

activiteiten waarmee wordt tegemoetgekomen aan de veranderende behoeften van de gebruikers, met inbegrip van:

c)

bescherming van satellieten tegen het risico van botsingen met inachtneming van het ondersteuningskader voor ruimtebewaking en -monitoring;

d)

de veilige verwijdering van afgedankte satellieten.

a)

levering van in-situgegevens aan de operationele diensten, met inbegrip van in-situgegevens van derden op internationaal niveau, op basis van bestaande capaciteiten;

b)

coördinatie en harmonisatie van de verzameling en levering van in-situgegevens;

c)

technische bijstand aan de Commissie betreffende de dienstvereisten voor in-situ-observatiegegevens;

d)

samenwerking met in-situ-exploitanten ter bevordering van de consistentie van ontwikkelingsactiviteiten in verband met de infrastructuur en netwerken voor in-situ-observatie;

e)

vaststelling van lacunes in de in-situ-observaties die niet met bestaande infrastructuur en netwerken kunnen worden verholpen, ook op mondiaal niveau, en remediëring daarvan, met inachtneming van het subsidiariteitsbeginsel.

a)

voor de in de artikelen 5 en 7 bedoelde activiteiten: 897,415 miljoen EUR;

b)

voor de in artikel 6 bedoelde activiteiten: 3 394,065 miljoen EUR, inclusief een maximumbedrag van 26,5 miljoen EUR voor de activiteiten bedoeld in artikel 6, lid 2, onder c).

a)

de technische specificaties van de in artikel 5, lid 1, bedoelde dienstencomponent van Copernicus, wat de uitvoering ervan betreft;

b)

de technische specificaties van de in artikel 6 bedoelde ruimtecomponent van Copernicus, wat de uitvoering en de ontwikkeling ervan op basis van gebruikerseisen betreft.

a)

zorgen voor de technische coördinatie van de Copernicusruimtecomponent;

b)

de omschrijving van de algemene systeemarchitectuur van de Copernicusruimtecomponent en de ontwikkeling ervan op basis van door de Commissie gecoördineerde gebruikerseisen;

c)

beheer van de toegewezen middelen;

d)

zorgen voor toezicht- en controleprocedures;

e)

de ontwikkeling van nieuwe specifieke missies;

f)

het aanbesteden van terugkerende specifieke missies;

g)

de uitvoering van specifieke missies, behoudens die door EUMETSAT worden uitgevoerd overeenkomstig lid 2 van dit artikel;

h)

de coördinatie van een tijdschema voor de toegang tot gegevens van bijdragende missies via Copernicusdiensten;

i)

het aanbesteden van toegangsrechten en het voeren van onderhandelingen over gebruiksvoorwaarden van gegevens van commerciële satellieten die nodig zijn voor de Copernicusdiensten als bedoeld in artikel 5, lid 1.

a)

het Europees Milieuagentschap (EEA);

b)

het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie (Frontex);

c)

het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA);

d)

het Satellietcentrum van de Europese Unie (SATCEN);

e)

het Europees Centrum voor weersvoorspellingen op middellange termijn (ECWMT);

f)

andere relevante Europese agentschappen, groepen of consortia van nationale organen.

a)

in de hele Unie een zo breed en open mogelijke deelname van alle ondernemingen bevorderen, met name van nieuwe spelers op de markt en van kleine en middelgrote ondernemingen, onder meer door het aanmoedigen van het gebruik van onderaanneming door de inschrijvers;

b)

vermijden van mogelijk misbruik van een dominante positie en afhankelijkheid van één leverancier;

c)

profijt trekken van eerdere overheidsinvesteringen en van de lessen die zijn geleerd, alsmede van de ervaring en de competentie van het bedrijfsleven, waarbij ervoor wordt gezorgd dat de regels voor openbare aanbesteding worden nageleefd;

d)

waar passend ernaar streven te kiezen voor meer dan één leverancier, zodat Copernicus en de kosten en het tijdschema ervan beter controleerbaar zijn;

e)

waar passend rekening houden met de totale kosten gedurende de nuttige levenscyclus van het product, de dienst of het werk waarvoor wordt ingeschreven.

a)

die marktdeelnemer aanzienlijk voordeel in de vorm van voorkennis kan opleveren, waardoor in twijfel kan worden getrokken of er sprake is van gelijke behandeling, of

b)

invloed heeft op de normale mededingingsvoorwaarden of de onpartijdigheid en de objectiviteit van de gunning of de uitvoering van de contracten.

a)

de opdracht betrekking heeft op zeer complexe zaken of zaken waarvoor een beroep moet worden gedaan op een nieuwe technologie, en daardoor aanzienlijke technische onzekerheden met zich meebrengt, of

b)

de werkzaamheden waarop de opdracht betrekking heeft om operationele redenen onmiddellijk moeten beginnen, terwijl nog geen vaste en definitieve totaalprijs kan worden vastgesteld doordat sprake is van significante onzekerheden of de uitvoering van de opdracht ten dele afhankelijk is van de uitvoering van andere opdrachten.

a)

de aard van de opdracht, namelijk dat het gaat om een opdracht die, tot een bepaalde maximumprijs, geheel of ten dele op basis van gecontroleerde uitgaven wordt vergoed;

b)

voor een ten dele op basis van gecontroleerde uitgaven vergoede opdracht, de onderdelen van de opdracht waarvoor de gecontroleerde uitgaven gelden;

c)

de hoogte van het maximumbedrag;

d)

de gunningscriteria, die het mogelijk moeten maken de aannemelijkheid te beoordelen van de in de inschrijving opgenomen geraamde begroting, te vergoeden kosten, mechanismen volgens welke deze kosten worden vastgesteld, en winsten;

e)

de werking van de in lid 1 bedoelde toeslag die op de uitgaven wordt toegepast;

f)

de regels en procedures voor het bepalen van de subsidiabiliteit van de kosten die de inschrijver voor de uitvoering van de opdracht verwacht te maken, overeenkomstig de in lid 5 genoemde beginselen;

g)

de boekhoudkundige regels waaraan inschrijvers moeten voldoen;

h)

indien het gaat om een ten dele op basis van gecontroleerde uitgaven vergoede opdracht die in een opdracht tegen een vaste en definitieve prijs zal worden omgezet, de voor deze omzetting toe te passen parameters.

a)

daadwerkelijk tijdens de looptijd van de opdracht zijn gemaakt, met uitzondering van de kosten voor de voor de uitvoering van de opdracht benodigde apparatuur, infrastructuur en immateriële vaste activa, die voor hun gehele aanschafwaarde als subsidiabel kunnen worden beschouwd;

b)

in de geraamde begroting, eventueel gewijzigd door de aanhangsels van de oorspronkelijke opdracht, zijn opgegeven;

c)

noodzakelijk zijn voor de uitvoering van de opdracht;

d)

voortvloeien uit de uitvoering van de opdracht en daaraan toegerekend kunnen worden;

e)

identificeerbaar en controleerbaar zijn en zijn opgenomen in de boekhouding van de contractant en vastgesteld overeenkomstig de in het bestek en in de opdracht genoemde boekhoudkundige normen;

f)

ze voldoen aan de bepalingen van de toepasselijke fiscale en sociale wetgeving;

g)

niet afwijken van de bepalingen van de opdracht;

h)

redelijk en gerechtvaardigd zijn en voldoen aan de vereisten van goed financieel beheer, met name wat zuinigheid en efficiëntie betreft.

a)

hij stelt een zo realistisch mogelijke maximumprijs vast, met de nodige speelruimte om rekening te kunnen houden met technische moeilijkheden;

b)

hij zet een ten dele op basis van gecontroleerde uitgaven vergoede opdracht om in een opdracht tegen een vaste en definitieve prijs zodra het tijdens de uitvoering van de opdracht mogelijk is een dergelijke vaste en definitieve prijs vast te stellen. Hij stelt daartoe parameters vast voor de omzetting van een opdracht die is gesloten op basis van gecontroleerde uitgaven in een opdracht tegen een vaste en definitieve prijs;

c)

hij zorgt voor toezicht- en controlemaatregelen die met name in een voorlopig kostenramingssysteem voorzien;

d)

hij stelt passende beginselen, instrumenten en procedures vast voor de uitvoering van de opdrachten, met name met het oog op de vaststelling en de controle van de subsidiabiliteit van de door de contractant of zijn subcontractanten tijdens de uitvoering van de opdracht opgevoerde kosten, en voor het wijzigen van de opdracht door middel van aanhangsels;

e)

hij controleert of de contractant en zijn subcontractanten voldoen aan de in de opdracht vermelde boekhoudkundige normen en aan de verplichting boekhoudkundige stukken met bewijskracht te verstrekken;

f)

hij vergewist zich tijdens de uitvoering van de opdracht voortdurend van de doeltreffendheid van de onder d) bedoelde beginselen, instrumenten en procedures.

a)

het wijzigt het voorwerp van de opdracht niet;

b)

het verstoort het economisch evenwicht van de opdracht niet;

c)

het introduceert geen voorwaarden die, indien zij aanvankelijk in de aanbestedingsdocumenten waren opgenomen, de toelating van andere dan de aanvankelijk toegelaten inschrijvers of de aanvaarding van een andere dan de aanvankelijk aanvaarde inschrijving mogelijk zouden hebben gemaakt.

a)

ertoe bijdragen dat Copernicusgegevens en -informatie zoveel mogelijk worden gebruikt en gedeeld;

b)

Europese aardobservatiemarkten, en meer bepaald de downstreamsector, versterken om de groei en het scheppen van werkgelegenheid te bevorderen;

c)

bijdragen aan de duurzaamheid en de continuïteit van de verstrekking van Copernicusgegevens en -informatie;

d)

de Europese onderzoeks-, technologie- en innovatiegemeenschappen ondersteunen.

a)

vergunningsvoorwaarden voor gegevens en informatie van derden;

b)

formaten, kenmerken en verspreidingsmiddelen;

c)

veiligheidsbelangen en externe betrekkingen van de Unie of haar lidstaten;

d)

risico van verstoring, om veiligheids- of technische redenen, van het systeem dat Copernicusgegevens en -informatie produceert;

e)

het bieden van betrouwbare toegang tot Copernicusgegevens en informatie voor Europese gebruikers.

a)

de voorwaarden en procedures voor de toegang tot en de registratie en het gebruik van Copernicusgegevens en -informatie, met inbegrip van de verspreidingsmiddelen;

b)

de specifieke technische criteria die nodig zijn om te voorkomen dat Copernicusgegevens en -informatie worden verstoord, met inbegrip van prioritaire toegang;

c)

de criteria en procedures voor de beperking van de verwerving of verspreiding van Copernicusgegevens en -informatie als gevolg van met elkaar botsende rechten.

a)

de technische specificaties voor de doorgifte en het gebruik van met specifieke missies verband houdende gegevens die worden doorgegeven aan ontvangststations, of via specifieke breedbandverbindingen aan stations die geen deel uitmaken van Copernicus;

b)

de technische specificaties voor de archivering van Copernicusgegevens en -informatie.

a)

de landen van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) die partij zijn bij de EER-overeenkomst, in overeenstemming met de in die overeenkomst vastgestelde voorwaarden;

b)

de kandidaat-lidstaten en potentiële kandidaat-lidstaten, in overeenstemming met de respectieve kaderovereenkomsten of een protocol bij een associatieovereenkomst tot vaststelling van de algemene beginselen en voorwaarden voor de deelneming van die landen aan programma's van de Unie;

c)

de Zwitserse Bondsstaat, andere niet onder a) en b), bedoelde derde landen en internationale organisaties, in overeenstemming met de door de Unie met die derde landen of internationale organisaties uit hoofde van artikel 218 VWEU gesloten overeenkomsten, waarin de voorwaarden en gedetailleerde voorschriften voor hun deelname zijn neergelegd.

24.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 122/67

(1)

Verordening (EG) nr. 1166/2008 van het Europees Parlement en de Raad (2) bepaalt dat lidstaten in 2010, 2013 en 2016 landbouwstructuurenquêtes moeten houden. De lidstaten moeten van de Unie een financiële bijdrage ontvangen van maximaal 75 % van de kosten van de uitvoering van die enquêtes, doch niet meer dan de vastgestelde maximumbedragen.

(2)

Voor het uitvoeren van de landbouwstructuurenquêtes en om te voldoen aan de informatiebehoeften van de Unie, is een aanzienlijke hoeveelheid financiële middelen van de lidstaten en de Unie nodig.

(3)

Verordening (EG) nr. 1166/2008 voorzag in de financiële middelen voor de uitvoering van het enquêteprogramma, met inbegrip van de kredieten die nodig waren voor het beheer, het onderhoud en de ontwikkeling van de databanksystemen die bij de Commissie werden gebruikt voor de verwerking van de door de lidstaten verstrekte gegevens, en stelde het bedrag vast voor de periode 2008-2013.

(4)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1166/2008 moet het voor de periode 2014-2018 beschikbare bedrag door de begrotings- en wetgevingsautoriteit op voorstel van de Commissie worden vastgesteld op basis van het nieuwe financiële kader voor de periode vanaf 2014.

(5)

De voorgestelde financiële middelen dienen alleen te worden gebruikt voor de uitvoering van de landbouwstructuurenquête van 2016 en het daaraan gerelateerde beheer, onderhoud en ontwikkeling van de databanksystemen die bij de Commissie worden gebruikt voor de verwerking van de door de lidstaten verstrekte gegevens.

(6)

Gezien de toetreding van Kroatië en de noodzaak van het uitvoeren van enquêtes naar de structuur van de landbouwbedrijven in deze lidstaat in 2016, dient voor Kroatië een maximumbijdrage van de Unie per enquête te worden vastgesteld, aangezien dit niet is voorzien in de Akte van toetreding.

(7)

Het Permanent Comité voor de landbouwstatistiek is geraadpleegd.

(8)

Verordening (EG) nr. 1166/2008 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

1)

Aan artikel 13 wordt het volgende lid toegevoegd:

„4 bis.   Voor de landbouwstructuurenquête in 2016 bedraagt de maximumbijdrage voor Kroatië 500 000 EUR.”.

2)

Artikel 14 wordt als volgt gewijzigd:

3)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 14 bis

Bescherming van de financiële belangen van de Unie

1.   De Commissie neemt passende maatregelen om ervoor te zorgen dat bij de uitvoering van uit hoofde van deze verordening gefinancierde activiteiten, de financiële belangen van de Unie door de toepassing van preventieve maatregelen tegen fraude, corruptie en andere onwettige activiteiten worden beschermd door middel van doeltreffende controles en, indien onregelmatigheden worden ontdekt, door middel van terugvordering van de ten onrechte betaalde bedragen en, voor zover van toepassing, door middel van doeltreffende, evenredige en afschrikkende sancties.

2.   De Commissie of haar vertegenwoordigers en de Rekenkamer hebben de bevoegdheid om audits, op basis van documenten of ter plaatse, uit te voeren bij alle begunstigden, contractanten en subcontractanten die uit hoofde van het programma middelen van de Unie hebben ontvangen.

Het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) kan overeenkomstig de procedures van Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad (4) controles en verificaties ter plaatse bij de direct of indirect bij de financiering betrokken marktdeelnemers uitvoeren om vast te stellen of er sprake is van fraude, corruptie of andere onwettige activiteiten in verband met een subsidieovereenkomst of -besluit of een contract betreffende financiering door de Unie, waardoor de financiële belangen van de Unie zijn geschaad.

Onverminderd het bepaalde in de voorgaande twee alinea's verlenen de uit deze verordening voortvloeiende samenwerkingsovereenkomsten met derde landen en internationale organisaties, subsidieovereenkomsten en -besluiten en contracten, de Commissie, de Rekenkamer en OLAF uitdrukkelijk de bevoegdheid om dergelijke audits en controles en verificaties ter plaatse uit te voeren.

(4)  Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad van 11 november 1996 betreffende de controles en verificaties ter plaatse die door de Commissie worden uitgevoerd ter bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen tegen fraudes en andere onregelmatigheden (PB L 292 van 15.11.1996, blz. 2).”."