5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/1

(1)

Verordening (EU) nr. 439/2010 van het Europees Parlement en de Raad (1) bepaalt dat het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken openstaat voor deelname van IJsland, Liechtenstein, Noorwegen en Zwitserland als waarnemers. Voorts bepaalt die verordening dat nadere regelingen moeten worden vastgesteld betreffende de aard en de omvang van de deelname, en de wijze van deelname van deze landen aan de werkzaamheden van het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken.

(2)

Op 27 januari 2012 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen op te starten over een regeling tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende de nadere bijzonderheden van de deelname van de Zwitserse Bondsstaat aan het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (de „regeling”). De onderhandelingen werden op 28 juni 2013 met succes afgerond met de parafering van de regeling.

(3)

De regeling dient te worden ondertekend.

(4)

Zoals wordt toegelicht in overweging 21 van Verordening (EU) nr. 439/2010, nemen het Verenigd Koninkrijk en Ierland deel aan die verordening en is deze bindend voor beide landen. Zij dienen dan ook uitvoering te geven aan artikel 49, lid 1, van Verordening (EU) nr. 439/2010 door deel te nemen aan dit besluit. Het Verenigd Koninkrijk en Ierland nemen daarom deel aan dit besluit.

(5)

Zoals wordt toegelicht in overweging 22 van Verordening (EU) nr. 439/2010, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming en toepassing van die verordening en is deze niet bindend voor dat land. Denemarken neemt dan ook niet deel aan dit besluit,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/3

(1)

Verordening (EU) nr. 439/2010 van het Europees Parlement en de Raad (1) bepaalt dat het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken openstaat voor deelname van IJsland, Liechtenstein, Noorwegen en Zwitserland als waarnemers. Voorts bepaalt die verordening dat nadere regelingen moeten worden vastgesteld betreffende de aard en de omvang van de deelname, en de wijze van deelname van deze landen aan de werkzaamheden van het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken.

(2)

Op 27 januari 2012 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen op te starten over een regeling tussen de Europese Unie en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de nadere bijzonderheden van de deelname van het Vorstendom Liechtenstein aan het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (de „regeling”). De onderhandelingen werden op 28 juni 2013 met succes afgerond met de parafering van de regeling.

(3)

De regeling dient te worden ondertekend.

(4)

Zoals wordt toegelicht in overweging 21 van Verordening (EU) nr. 439/2010, nemen het Verenigd Koninkrijk en Ierland deel aan die verordening en is deze bindend voor beide landen. Zij dienen dan ook uitvoering te geven aan artikel 49, lid 1, van Verordening (EU) nr. 439/2010 door deel te nemen aan dit besluit. Het Verenigd Koninkrijk en Ierland nemen daarom deel aan dit besluit.

(5)

Zoals wordt toegelicht in overweging 22 van Verordening (EU) nr. 439/2010, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming en toepassing van die verordening en is deze niet bindend voor dat land. Denemarken neemt dan ook niet deel aan dit besluit,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/5

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 43/2014 van de Raad van 20 januari 2014 tot vaststelling, voor 2014, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Unie en, voor vaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn (2), zijn quota voor 2014 vastgesteld.

(2)

Uit door de Commissie ontvangen informatie blijkt dat, gezien de vangsten van het in de bijlage bij deze verordening vermelde bestand door vaartuigen die de vlag van de in die bijlage vermelde lidstaat voeren of daar zijn geregistreerd, het betrokken, voor 2014 toegewezen quotum volledig is opgebruikt.

(3)

Daarom moet de visserij op dat bestand worden verboden,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/7

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 43/2014 van de Raad van 20 januari 2014 tot vaststelling, voor 2014, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Unie en, voor vaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn (2), zijn quota voor 2014 vastgesteld.

(2)

Uit door de Commissie ontvangen informatie blijkt dat, gezien de vangsten van het in de bijlage bij deze verordening vermelde bestand door vaartuigen die de vlag van een lidstaat van de Europese Unie voeren of daar geregistreerd zijn, het betrokken tussentijdse quotum dat voor de periode vóór 1 juli 2014 is toegewezen, is opgebruikt.

(3)

Daarom moet de visserij op dat bestand worden verboden tot en met 30 juni 2014,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/9

(1)

In Verordening (EG) nr. 606/2009 van de Commissie (2) is het in wijn toegestane totale maximumgehalte aan zwaveldioxide vastgesteld. Krachtens bijlage I B, punt A.4, van die verordening kan de Commissie besluiten dat de betrokken lidstaten een verhoging van het totale maximumgehalte aan zwaveldioxide van minder dan 300 milligram per liter, met maximaal 50 milligram per liter kunnen toestaan als de weersomstandigheden zulks noodzakelijk hebben gemaakt.

(2)

Op 15 januari 2014 hebben de bevoegde Duitse autoriteiten een officiële aanvraag ingediend om het totale maximumgehalte aan zwaveldioxide van minder dan 300 milligram per liter, met maximaal 50 milligram per liter te mogen verhogen voor wijn verkregen uit druiven die in 2013 zijn geoogst in de wijnbouwzones in het afgebakende gebied van de beschermde oorsprongsbenaming „Mosel” en de beschermde geografische aanduidingen „Landwein der Mosel”, „Landwein der Ruwer”, „Landwein der Saar” en „Saarländischer Landwein”.

(3)

Volgens de technische fiche die de bevoegde Duitse autoriteiten hebben ingediend, heeft de gezondheidskwaliteit van druiven die in 2013 in de hierboven vermelde gebieden zijn geoogst, te lijden gehad van het weer. Meer bepaald is na de late oogst een deel van de druiven door rot aangetast en zijn tijdens de gisting grotere hoeveelheden pyruvaat, acetaldehyde en alpha-ketoglutaarzuur geproduceerd. Deze stoffen binden zwaveldioxide en verminderen de conserverende werking van zwaveldioxide. Daarom liggen de totale hoeveelheden zwaveldioxide die nodig zijn voor de correcte bereiding en bewaring van wijn, hoger in wijn die met die druiven is bereid. Bijgevolg biedt de in bijlage 1 B, punt A.4, bedoelde tijdelijke toelating de enige mogelijkheid om de druiven die te lijden hebben gehad van deze ongunstige weersomstandigheden, te gebruiken voor de productie van wijn die geschikt is om op de markt te worden gebracht.

(4)

Verordening (EG) nr. 606/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/11

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/13

(1)

In Beschikking 2009/821/EG van de Commissie (4) wordt een lijst vastgesteld van de grensinspectieposten die zijn erkend overeenkomstig de Richtlijnen 91/496/EEG en 97/78/EG. Die lijst is opgenomen in bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG.

(2)

Na de mededelingen van Spanje en Portugal moeten de vermeldingen voor de grensinspectieposten van de luchthavens van Madrid en Tenerife Sur in Spanje en van de luchthaven Porto en de haven en luchthaven Ponta Delgada in Portugal in de lijst van bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG worden gewijzigd.

(3)

Bij Besluit 2011/408/EU van de Raad (5) zijn vereenvoudigde voorschriften en procedures vastgesteld voor het uitvoeren van sanitaire controles op visserijproducten, tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren, mariene buikpotigen, bijproducten daarvan en producten afgeleid van die bijproducten, die van oorsprong zijn uit Groenland of die in Groenland uit derde landen zijn binnengebracht en daarna vanuit Groenland in de Unie worden binnengebracht. In artikel 5 van dat besluit staan de voorschriften voor veterinaire controles op deze producten bij grensinspectieposten en is bepaald dat de lijst van de in Groenland erkende grensinspectieposten moet worden opgenomen in de lijst van grensinspectieposten in de lidstaten die overeenkomstig de Richtlijnen 91/496/EEG en 97/78/EG is vastgesteld.

(4)

Het Voedsel- en Veterinair Bureau (VVB), de auditdienst (voorheen de „inspectiedienst”) van de Commissie, heeft een audit uitgevoerd bij twee voorgestelde grensinspectieposten in Groenland en heeft daarop enkele aanbevelingen aan dat land gedaan. Groenland heeft deze aanbevelingen naar tevredenheid met een actieplan opgevolgd en de twee voorgestelde grensinspectieposten moeten worden toegevoegd aan de lijst in bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG.

(5)

Aangezien de vereenvoudigde voorschriften en procedures voor invoercontroles uitsluitend op bepaalde producten van toepassing zijn, moet bij de bijzondere opmerkingen in bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG een voetnoot worden opgenomen waarin melding wordt gemaakt van visserijproducten, tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren, mariene buikpotigen, bijproducten daarvan en producten afgeleid van die bijproducten.

(6)

In november 2011 heeft het VVB een controle bij grensinspectieposten in Italië uitgevoerd, waarna een aantal aanbevelingen aan die lidstaat is gedaan. Italië heeft die aanbevelingen naar tevredenheid opgevolgd met een actieplan en door de erkenningscategorieën van de grensinspectieposten in de havens van Livorno-Pisa, Trieste en Venezia te wijzigen; de vermeldingen in de lijst in bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG voor die lidstaat moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

Nederland heeft medegedeeld dat er een nieuw inspectiecentrum is toegevoegd aan de grensinspectiepost in de haven van Rotterdam. De vermeldingen voor die lidstaat in de lijst van bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

Bijlage II bij Beschikking 2009/821/EG stelt de lijst van centrale, regionale en lokale eenheden in het geïntegreerd veterinair computersysteem (Traces) vast.

(9)

Overeenkomstig Besluit 2012/419/EU van de Europese Raad (6) is de status van Mayotte met ingang van 1 januari 2014 gewijzigd van land of gebied overzee in ultraperifeer gebied van de Unie in de zin van artikel 349 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. De vermeldingen voor lokale eenheden in Frankrijk in bijlage II bij Beschikking 2009/821/EG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

Beschikking 2009/821/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/18

(1)

Normalisatie speelt een belangrijke rol bij de ondersteuning van de Europa 2020-strategie, zoals beschreven in de mededeling van de Commissie „Europa 2020: een strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei” (2). Verschillende vlaggenschipinitiatieven van de Europa 2020-strategie benadrukken het belang van vrijwillige normalisatie in de markten voor producten en diensten teneinde de verenigbaarheid en interoperabiliteit tussen diensten en producten te waarborgen, technische ontwikkelingen te stimuleren en innovatie te ondersteunen.

(2)

In de digitale samenleving worden normalisatieproducten onmisbaar om de interoperabiliteit tussen apparatuur, toepassingen, dataopslagplaatsen, diensten en netwerken te waarborgen. In de mededeling van de Commissie „Een strategische visie voor Europese normen: de duurzame groei van de Europese economie tussen nu en 2020 bevorderen en versnellen” (3) worden de specifieke omstandigheden van ICT-normalisatie herkend, waarbij ICT-oplossingen, -toepassingen en -diensten vaak worden ontwikkeld door wereldwijde ICT-fora en -consortia die zich hebben ontwikkeld tot leidende organisaties voor de ontwikkeling van ICT-normen.

(3)

Verordening (EU) nr. 1025/2012 heeft tot doel het Europese kader voor normalisatie te moderniseren en te verbeteren. Er wordt een systeem opgezet waarbij de Commissie kan besluiten de relevantste en meest algemeen aanvaarde technische ICT-specificaties die zijn afgegeven door een organisatie die geen Europese, internationale of nationale normalisatieorganisatie is, te identificeren. De mogelijkheid om het volledige scala van technische ICT-specificaties te gebruiken bij de aankoop van hardware, software en informatietechnologiediensten maakt interoperabiliteit mogelijk, kan helpen te voorkomen dat overheidsdiensten aan een bepaalde technologie vast komen te zitten en bevordert de concurrentie bij de levering van interoperabele ICT-oplossingen.

(4)

De technische ICT-specificaties die in aanmerking kunnen komen om te dienen als referentie in openbare aanbestedingen, moeten voldoen aan de eisen die zijn opgenomen in bijlage II bij Verordening (EU) nr. 1025/2012. De naleving van deze eisen geeft de overheden de zekerheid dat de technische specificaties zijn vastgesteld in overeenstemming met de beginselen van openheid, eerlijkheid, objectiviteit en non-discriminatie, die zijn erkend door de Wereldhandelsorganisatie (WTO) op het gebied van de normalisatie.

(5)

Het besluit om de ICT-specificaties te erkennen moet worden goedgekeurd na raadpleging van de Europese multi-stakeholderplatform inzake ICT-normalisatie dat is opgericht bij Besluit 2011/C 349/04 van de Commissie (4), aangevuld met andere vormen van raadpleging van de sectorale deskundigen.

(6)

Op 17 oktober 2013 heeft het Europese multi-stakeholderplatform inzake ICT-normalisatie een eerste reeks van zes technische ICT-specificaties beoordeeld: Internet Protocol versie 6 (IPv6), Lightweight Directory Access Protocol versie 3 (LDAPv3), Domain Name System Security Extensions (DNSSEC), DomainKeys Identified Mail Signatures (DKIM), ECMAScript-402 Internationalisation Specification (ECMA-402) en Extensible Markup Language versie 1.0 (W3C XML). Het platform heeft een positief advies uitgebracht over de identificatie van deze specificaties. De zes technische specificaties zijn vervolgens voorgelegd aan een uitgebreide openbare raadpleging waarbij het advies van het platform bevestigd werd.

(7)

De specificatie „IPv6” is afgegeven door de Internet Engineering Task Force (IETF) en omvat een reeks technische specificaties die moeten worden toegepast op een breed scala van apparatuur en diensten via verschillende reeksen „verzoeken om commentaar” (RFC's). Afhankelijk van de context en de toepassing moeten openbare aanbesteders de RFC's selecteren die nodig zijn voor elk product of elke dienst zonder een belemmering te vormen voor de interoperabiliteit. „IPv6” breidt het aantal beschikbare IP-adressen uit zodat het toenemende aantal besturingssystemen, webservers, zoekmachines en multimedialocaties succesvol met elkaar kunnen communiceren. „IPv6” is gebaseerd op geavanceerde technologische ontwikkelingen, en ondersteunt de voortdurende groei van het internet en maakt nieuwe internetscenario's mogelijk, zoals „het internet der dingen”.

(8)

Het internetprotocol „LDAPv3” is afgegeven door de Internet Engineering Task Force (IETF) voor toegang tot gedistribueerde nummerinformatiediensten die functioneren overeenkomstig X.500-data- en dienstenmodellen. „LDAPv3” is omschreven in een reeks „Standard Track RFC's” van het IETF en wordt in detail beschreven in RFC 4510 t/m 4519; „LDAPv3” maakt het mogelijk te zorgen voor een hoge mate van beschikbaarheid door de replicatie van LDAP-servers. De meeste producten voor nummerinlichtingendiensten die van belang zijn voor de markt ondersteunen „LDAPv3”. Het is een stabiele technologie die kan leiden tot meer interoperabiliteit en het vormt een de-factonorm voor authentificatie, autorisatie en gebruikers- en adressenlijsten voor ICT-systemen die kunnen zorgen voor een betere toegankelijkheid en continuïteit, met name bij openbare diensten die door de overheid worden geleverd.

(9)

„DNSSEC” werd afgegeven door de Internet Engineering Task Force (IETF) en is een veiligheidsuitbreiding van het domeinnamensysteem (DNS) ten behoeve van de authentificatie van de oorsprong van gegevens en de bescherming van gegevensintegriteit in het domeinnamensysteem (DNS) zelf. De specificatie „DNSSEC” omvat de reeks documenten die de kern vormt van de DNS-veiligheidsuitbreidingen die nodig zijn voor de ondersteuning van overheidsopdrachten uit het „DNSSEC”-pakket. Met „DNSSEC” is het DNS beter uitgerust voor de uitwisseling van de veiligheidsparameters die zijn gekoppeld aan de domeinnamen. Dit versterkt het vertrouwen in het DNS (een essentiële en fundamentele internetdienst) en maakt daarmee het gebruik ervan mogelijk als infrastructuur voor de opslag van certificaten, distributie en verificatie van toepassingen.

(10)

„DKIM” is een technische ICT-specificatie die is ontwikkeld door de Internet Engineering Task Force (IETF) en die het mogelijk maakt voor een persoon of een organisatie die eigenaar is van het domein van ondertekening om een zekere mate van verantwoordelijkheid op zich nemen voor een bericht door associatie van het domein met het bericht. DKIM scheidt de kwestie van de identiteit van de ondertekenaar van het bericht van de ogenschijnlijke auteur van het bericht. Bevestiging van de verantwoordelijkheid wordt gevalideerd door middel van een cryptografische handtekening en door rechtstreeks raadpleging van het domein van de ondertekenaar om de juiste openbare sleutel op te halen. „DKIM” wordt in verschillende marktsectoren uitgevoerd, n.l. de financiële sector en de banksector, e-mailproviders, sociale netwerken of internethandelaanbieders. Als „DKIM” door openbare instanties wordt gebruikt, zorgt het voor een basisniveau van vertrouwen in de oorsprong van berichten, zodat de interoperabiliteit tussen verzendende en ontvangende organisaties verbetert.

(11)

„ECMA-402” is ontwikkeld door ECMA en is een algemene multifunctionele programmeertaal die wordt beschreven door verschillende specificaties die zijn aangepast aan de linguïstische en culturele conventies die in verschillende menselijke talen en in verschillende landen worden gebruikt. De serie ECMAScript is een veelgebruikte programmeertaal op het wereldwijde web, ook in Europa. Het gebruik ervan is zeer breed en bestrijkt webtoepassingen zoals internetbrowsers, servertoepassingen zoals elektronisch bankieren, e-mailservers of zelfs computerspelletjes; daarnaast is het een belangrijke programmeertaal voor gebruik op het wereldwijde web. De door ECMA-402 geboden mogelijkheden voor internationalisering vormen een verbetering van ECMAScript die met name voor de meertalige Europese omgeving relevant is. De specificaties en normen voor ECMAScript dragen doeltreffend bij aan een betere interoperabiliteit en zijn gewoonlijk opgenomen in de nationale lijsten van interoperabiliteitsnormen en specificaties ten behoeve van overheidsopdrachten.

(12)

„W3C XML” dat is uitgegeven door het World Wide Web Consortium (W3C), is een pakket van gerelateerde specificaties voor gegevensstructuren ter bevordering van breed schaalbare uitwisseling van informatie en rekenhulpmiddelen. XML versie 1.0 is momenteel een van de meest gebruikte formaten voor de uitwisseling van gestructureerde informatie en veel andere specificaties voor gegevensformaten zijn gebaseerd op uitbreidingen van XML. Het wijdverbreide gebruik als een formaat voor zowel communicatie tussen personen als communicatie tussen computers maakt XML een onlosmakelijk onderdeel van het meeste internetgebruik. Aanbesteders moeten de specificaties selecteren die aansluiten bij de eisen voor hetgeen zij willen kopen. De grootschalige verspreiding van XML in de opgeslagen gegevens en netwerken van de wereld zorgt ervoor dat het de komende decennia een belangrijk formaat voor wereldwijde ICT-interoperabiliteit tussen toepassingen, diensten en producten is,

5.4.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 102/22