5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/1

(1)

Krachtens artikel 153 van het Verdrag kunnen het Europees Parlement en de Raad door middel van richtlijnen minimumvoorschriften vaststellen om de verbetering van met name het arbeidsmilieu te bevorderen teneinde een hogere graad van bescherming van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers te waarborgen. Vermeden moet worden dat dergelijke richtlijnen een belemmering vormen voor de oprichting en ontwikkeling van kleine en middelgrote ondernemingen en voor hun potentieel inzake het scheppen van banen. Goede normen inzake gezondheid en veiligheid maken deel uit van de grondrechten en mogen bijgevolg niet als beperkingen worden beschouwd; ze moeten zonder uitzondering op alle sectoren van de arbeidsmarkt en op alle soorten ondernemingen, ongeacht hun grootte, worden toegepast.

(2)

In artikel 31, lid 1, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie is bepaald dat iedere werknemer recht heeft op gezonde, veilige en waardige arbeidsomstandigheden,

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad (3) is een nieuw systeem voor de indeling en etikettering van stoffen en mengsels in de Unie vastgesteld op basis van het internationaal geldende wereldwijde geharmoniseerde systeem voor de indeling en etikettering van chemische stoffen (Globally Harmonised System of Classification and Labelling of Chemicals — hierna „GHS”) dat is ontwikkeld binnen het kader van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties.

(4)

Richtlijnen 92/58/EEG (4), 92/85/EEG (5), 94/33/EG (6) en 98/24/EG (7) van de Raad, en Richtlijn 2004/37/EG (8) van het Europees Parlement en de Raad bevatten verwijzingen naar het vorige indelings- en etiketteringssysteem. Die richtlijnen moeten worden gewijzigd teneinde ze aan te passen aan het nieuwe, in Verordening (EG) nr. 1272/2008 vastgelegde systeem.

(5)

De wijzigingen zijn noodzakelijk om de doeltreffendheid van die richtlijnen te blijven verzekeren. Deze richtlijn is niet bedoeld om het toepassingsgebied van deze richtlijnen te wijzigen. Deze richtlijn is bedoeld om het beschermingsniveau van werknemers waarin die richtlijnen voorzien, te behouden en niet te verlagen. Gezien de verdere technologische vooruitgang moeten die vijf richtlijnen niettemin geregeld herzien worden, overeenkomstig artikel 17 bis van Richtlijn 89/391/EEG (9) van de Raad, zodat de coherentie van de wetgeving gewaarborgd wordt en opdat er in werkomgevingen waar gevaarlijke chemische stoffen en mengsels aanwezig zijn, een voldoende hoog niveau van bescherming op het vlak van gezondheid en veiligheid wordt gegarandeerd. Er moet in het bijzonder aandacht worden besteed aan werknemers in beroepen waar ze regelmatig in contact komen met gevaarlijke stoffen en mengsels.

(6)

De wijzigingen van Richtlijn 92/85/EEG hebben geen betrekking op gevaarlijke stoffen en mengsels die de vruchtbaarheid van werkneemsters tijdens de zwangerschap, na de bevalling of tijdens de lactatie negatief kunnen beïnvloeden, aangezien met deze richtlijn uitsluitend beoogd wordt de verwijzingen en de terminologie van die richtlijn te actualiseren. Rekening houdend met het zich ontwikkelende wetenschappelijk bewijs op dit vlak en met de toegenomen verfijning van de indeling van deze effecten, moet de Commissie nadenken over de beste manier om deze effecten te behandelen.

(7)

De wijzigingen van Richtlijn 92/85/EEG en Richtlijn 94/33/EEG dienen de aanpak van deze richtlijnen aan te passen aan de formulering gebruikt in Richtlijn 98/24/EG, in die zin dat de woorden „geëtiketteerde stoffen” in bijlage I, onder A, punt 3, onder a), bij Richtlijn 92/85/EEG, en „ingedeelde stoffen en bereidingen” in de bijlage, onder I, punt 3, onder a), bij Richtlijn 94/33/EG worden vervangen door de formulering „stoffen en mengsels die aan de indelingscriteria voldoen”. Deze richtlijn legt werkgevers geen verplichtingen op ten aanzien van de indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels die onder Verordening (EG) nr. 1272/2008 vallen. Ongeacht of de stoffen of mengsels al dan niet op de markt worden gebracht, moeten werkgevers voor alle gevaarlijke chemische agentia in overeenstemming met Richtlijn 98/24/EG een risicobeoordeling uitvoeren.

(8)

In de punten I.2 en II.1 van de bijlage bij Richtlijn 94/33/EG wordt verwezen naar de ingetrokken Richtlijnen 90/679/EEG (10) en 90/394/EEG (11) van de Raad. Die verwijzingen moeten worden vervangen door verwijzingen naar de betrokken bepalingen van Richtlijn 2000/54/EG (12) van het Europees Parlement en de Raad, en van Richtlijn 2004/37/EG.

(9)

Overeenkomstig artikel 154 van het Verdrag heeft de Commissie de sociale partners geraadpleegd over de mogelijke richting van een optreden van de Unie ter zake, en de sociale partners hebben te kennen gegeven dat toelichtende richtsnoeren, in het bijzonder voor kleine en middelgrote ondernemingen, nuttig zouden zijn.

(10)

De Commissie was naar aanleiding van de resultaten van deze raadpleging van mening dat een optreden van de Unie wenselijk was en heeft de sociale partners overeenkomstig artikel 154 van het Verdrag geraadpleegd over de inhoud van het overwogen voorstel.

(11)

Na afloop van deze tweede raadplegingsronde hebben de sociale partners niet de wens geuit het proces in te leiden dat zou kunnen uitmonden in de sluiting van een overeenkomst als bedoeld in artikel 155 van het Verdrag,

1)

Artikel 1, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   Deze richtlijn heeft geen betrekking op signalering voor het op de markt brengen van gevaarlijke stoffen en mengsels en producten en/of apparatuur, tenzij andere bepalingen van de Unie daar uitdrukkelijk naar verwijzen.”.

2)

In bijlage I wordt punt 12 vervangen door:

12.   Plaatsen, lokalen of afgesloten ruimten die worden gebruikt voor de opslag van aanzienlijke hoeveelheden gevaarlijke stoffen of mengsels moeten worden aangegeven door een passend waarschuwingsbord als bedoeld in punt 3.2 van bijlage II, of worden voorzien van een signalering overeenkomstig punt 1 van bijlage III, tenzij de etikettering van de afzonderlijke verpakkingen of recipiënten daartoe volstaat.

Indien punt 3.2 van bijlage II geen gelijkwaardig waarschuwingsbord bevat om mensen te waarschuwen voor gevaarlijke chemische stoffen of mengsels, moet het relevante gevarenpictogram als vastgelegd in bijlage V bij Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad (13) worden gebruikt.

3)

Bijlage II, punt 3.2, wordt als volgt gewijzigd:

4)

Bijlage III wordt als volgt gewijzigd:

1)

Punt A wordt als volgt gewijzigd:

2)

Punt B wordt als volgt gewijzigd:

„B.   Procédés

In bijlage I van Richtlijn 2004/37/EG opgenomen industriële procedés.”.

1)

Punt I wordt als volgt gewijzigd:

2)

In punt II wordt punt 1 vervangen door:

1)

In artikel 2 wordt punt b) als volgt gewijzigd:

2)

Artikel 4, lid 1, tweede streepje, wordt vervangen door:

3)

Artikel 8 wordt als volgt gewijzigd:

1)

Artikel 1, lid 4, wordt vervangen door:

„4.   Wat asbest betreft, dat in Richtlijn 2009/148/EG van het Europees Parlement en de Raad (22) wordt behandeld, gelden de bepalingen van deze richtlijn wanneer zij voor de veiligheid en gezondheid op het werk gunstiger zijn.

2)

Artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

3)

In artikel 4, lid 1, wordt het woord „preparaat” vervangen door het woord „mengsel”.

4)

In artikel 5, lid 2, wordt het woord „preparaat” vervangen door het woord „mengsel”.

5)

In artikel 6, onder b, wordt het woord „preparaten” vervangen door het woord „mengsels”.

6)

In de titel van bijlage I wordt het woord „preparaten” vervangen door het woord „mengsels”.

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/8

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de door Spanje ingediende aanvraag tot registratie van de benaming "Aceituna Mallorquina" / "Oliva de Mallorca" / "Oliva Mallorquina" bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de benaming "Aceituna Mallorquina" / "Oliva de Mallorca" / "Oliva Mallorquina" worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/10

(1)

Verordening (EU) nr. 1260/2013 stelt een gemeenschappelijk rechtskader vast voor de ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken over de bevolking en levensgebeurtenissen.

(2)

Om ervoor te zorgen dat door de lidstaten krachtens Verordening (EU) nr. 1260/2013 verstrekte gegevens over de bevolking en levensgebeurtenissen van hoge kwaliteit, vergelijkbaar en consistent zijn en om de opstelling van betrouwbare totaalbeelden op Unieniveau mogelijk te maken, moeten de gegevens worden uitgesplitst.

(3)

De gegevens die aan de Commissie worden verstrekt, moeten daarom worden uitgesplitst naar territoriale eenheden in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 1059/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 26 mei 2003 betreffende de opstelling van een gemeenschappelijke nomenclatuur van territoriale eenheden voor de statistiek (NUTS) (2).

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor het Europees statistisch systeem,

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/27

(1)

In bijlage VI bij Verordening (EU) nr. 601/2012 van de Commissie (2) is het aardopwarmingsvermogen (global warming potential of GWP) voor andere broeikasgassen dan CO2 bepaald.

(2)

Om uitvoering te geven aan het gebruik van de IPCC-richtsnoeren van 2006 voor nationale broeikasgasinventarissen van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering, bepaalt Besluit 15/CP.17 (3) van de Conferentie van de partijen bij het raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) dat vanaf 2015 tot nader besluit van de Conferentie van de partijen bij de UNFCCC de in bijlage III bij Besluit 15/CP.17 opgenomen GWP’s door de partijen moeten worden gebruikt voor de berekening van het kooldioxide-equivalent van antropogene broeikasgasemissies per bron en broeikasgasverwijderingen per put.

(3)

Met het oog op de consistentie van de desbetreffende wetgeving van de Unie met de methoden die worden toegepast in de context van de UNFCCC-procedure, moet Verordening (EU) nr. 601/2012 dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

Overeenkomstig artikel 13, lid 1, van Richtlijn 2003/87/EG zijn emissierechten die met ingang van 1 januari 2013 worden verleend, geldig voor emissies voor een achtjarige handelsperiode die op die datum begint. De aanpassing overeenkomstig artikel 9 bis, lid 1, van die richtlijn van de hoeveelheid emissierechten die met ingang van 1 januari 2013 worden verleend, wordt bepaald met inachtneming van de GWP’s die zijn opgenomen in bijlage III bij Besluit 15/CP.17 van de Conferentie van de partijen bij de UNFCCC. Aangezien Verordening (EU) nr. 601/2012 van toepassing is met ingang van 1 januari 2013, dient deze verordening met ingang van dezelfde datum in te gaan, zodat de samenhang van alle gerapporteerde gegevens van broeikasgasemissies in de gehele achtjarige handelsperiode wordt verzekerd.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité klimaatverandering,

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/29

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/31

(1)

Producentenorganisaties moeten op grond van artikel 28 van Verordening (EU) nr. 1379/2013 van het Europees Parlement en de Raad (1) (de „GMO-verordening”) productie- en afzetprogramma’s indienen bij de bevoegde nationale autoriteiten om bij te dragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de gemeenschappelijke marktordening voor visserijproducten en aquacultuurproducten.

(2)

Productie- en afzetprogramma’s zijn een bindend instrument voor producentenorganisaties.

(3)

Om ervoor te zorgen dat de productie- en afzetprogramma’s op eenvormige wijze ten uitvoer worden gelegd, is het noodzakelijk dat de Commissie middels duidelijke en gedetailleerde richtsnoeren aan de lidstaten en de producentenorganisaties nadere aanbevelingen vaststelt inzake de structuur, het formaat en de termijnen die zijn bepaald in Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1418/2013 van de Commissie (2).

(4)

Om producentenorganisaties te helpen om bij te dragen aan de verwezenlijking van de doelstellingen van de gemeenschappelijke marktordening voor visserijproducten en aquacultuurproducten, moet de Commissie de producentenorganisaties aanbevelingen verschaffen over de presentatie van hun beoogde strategie om de productie af te stemmen op de eisen van de markt, met name door het productieprogramma en de te ontwikkelen afzetstrategie nader te omschrijven.

(5)

De Commissie moet ook voorbeelden verschaffen van de verschillende maatregelen die producentenorganisaties kunnen toepassen om te illustreren hoe zij concreet kunnen bijdragen aan de verwezenlijking van de verschillende in artikel 7 van Verordening (EU) nr. 1379/2013 vastgestelde doelstellingen van de producentenorganisaties die in de productie- en afzetprogramma’s worden nagestreefd.

(6)

Om het toezicht op de productie- en afzetprogramma’s door de producentenorganisaties te vergemakkelijken en om het voor de bevoegde nationale autoriteiten mogelijk te maken de bijdrage van de verschillende maatregelen van de productie- en afzetprogramma’s tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de gemeenschappelijke marktordening te beoordelen en om hen in staat te stellen na te gaan of de producentenorganisaties de verplichtingen met betrekking tot de uitvoering van de plannen naleven, moet het gebruik van passende indicatoren worden aanbevolen.

(7)

Om het voor de producentenorganisaties en de bevoegde nationale autoriteiten makkelijker te maken de financiële behoeften te ramen die voortvloeien uit de uitvoering van de maatregelen die zijn opgenomen in de productie- en afzetprogramma’s, moet de opname van een financieel memorandum in elk productie- en afzetprogramma worden aanbevolen.

(8)

De Commissie moet aanbevelen dat het door de producentenorganisaties ingediende jaarverslag relevante indicatoren bevat voor de beoordeling van de uitvoering van de geplande maatregelen en voor de evaluatie van de bijdrage ervan aan de doelstellingen van de producentenorganisaties, zodat de bevoegde nationale autoriteiten de uitvoering van de productie- en afzetprogramma’s door de producentenorganisaties kunnen evalueren.

(9)

Deze aanbeveling zal zo nodig worden gewijzigd of herzien, met name na de aanneming van een toekomstige rechtshandeling van de Unie tot vaststelling van de voorwaarden voor de financiële steun voor het maritiem beleid en het visserijbeleid voor de periode 2014-2020,

a)

het formaat en de structuur die zijn beschreven in deel A van deze aanbeveling voor de productie- en afzetprogramma’s zoals bedoeld in artikel 28, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1379/2013 (hierna de „programma’s” genoemd);

b)

de bijzonderheden die zijn vastgesteld in deel B van deze aanbeveling met betrekking tot de termijnen en de procedure voor het jaarverslag als bedoeld in artikel 28, lid 5, van Verordening (EU) nr. 1379/2013 (hierna het „jaarverslag” genoemd).

—

planning van productieactiviteiten;

—

coördinatie van activiteiten met andere producenten.

—

beheer van de verdeling van visserijrechten en toegang tussen de leden van de producentenorganisatie, overeenkomstig de productieplanning;

—

tenuitvoerlegging en beheer van de verplichting om alle vangsten aan te landen.

—

ontwikkeling van een duurzame aquacultuur.

—

identificatie van de markteisen (hoeveelheid, kwaliteit, aanbiedingsvorm);

—

identificatie van nieuwe afzetmogelijkheden en andere commerciële mogelijkheden;

—

dialoog en coördinatie met andere marktdeelnemers in de bevoorradingsketen.

—

gezamenlijk beheer van de verdeling van de visserijrechten en de toegang tussen de leden van de producentenorganisatie, op basis van de beheersregels die van kracht zijn voor de verschillende bestanden, visserijtakken en visserijzones;

—

coördinerende dialoog en samenwerking met relevante wetenschappelijke organisaties in de visserijsector en samenwerking bij de ontwikkeling van wetenschappelijk advies ter ondersteuning van de besluitvorming op het gebied van het beheer van de visbestanden;

—

voorbereiding en beheer van wetenschappelijke en technische acties die gericht zijn op de verbetering van de kennis over de visbestanden en de gevolgen voor ecosystemen en op de ontwikkeling van duurzame visserijmethoden;

—

uitvoering van effectbeoordelingen voor de toepassing van nieuwe beheersmaatregelen;

—

identificatie en gezamenlijke preventie van risico’s in verband met de veiligheid op het werk en de veiligheid op zee;

—

verlenen van bijstand en opleiding aan de leden van de producentenorganisatie inzake de visserijverordening, de bevordering van duurzame visserijmethoden en de veiligheid aan boord;

—

effectieve deelname aan de verschillende relevante organen voor visserijbeheer op nationaal, regionaal, Europees en internationaal niveau;

—

coördinerende dialoog tussen producentenorganisaties, met inbegrip van die in andere lidstaten.

—

identificatie en bevordering van visserijmethoden die ongewenste vangsten helpen vermijden en beperken;

—

opstellen en uitvoeren van programma’s en gezamenlijke acties om ongewenste vangsten te vermijden en te beperken;

—

identificatie van het best mogelijke gebruik van dergelijke vangsten (6).

—

verbetering van de traceerbaarheidstechnieken;

—

evaluatie van de communicatiebehoeften en de consumentenvoorlichtingsacties;

—

verbetering van de etikettering van de producten, met inbegrip van het uitvoeren van certificatieprocedures ter ondersteuning van de verstrekking van verplichte en aanvullende facultatieve informatie als bedoeld in de artikelen 38 en 39 van de GMO-verordening;

—

voorbereiding en uitvoering van acties op het gebied van communicatie en voorlichting van de consument.

—

opleiding van producenten en educatie;

—

waarnemingsprogramma’s en controle van de activiteiten van de leden van de producentenorganisatie.

—

identificatie van afzet- en kanaliseringsmogelijkheden voor de productie van hun leden;

—

ontwikkeling van strategieën om de productie beter af te zetten, ook middels productcertificering;

—

ontwikkeling van certificeringsprocessen, onder meer op het gebied van voedingswaarde en kwaliteit;

—

ondersteuning van de verstrekking van aanvullende facultatieve informatie overeenkomstig artikel 39 van de GMO-verordening;

—

ontwerpen en ontwikkelen van nieuwe methoden en nieuwe marketinginstrumenten;

—

verlenen van bijstand en opleiding inzake afzettechnieken aan de leden van de producentenorganisatie;

—

deelname aan handelsbeurzen op nationaal, Europees en internationaal niveau voor het promoten van de productie van de leden van de producentenorganisatie.

—

voorbereiding van en toezicht op wetenschappelijke en technische acties die op de verlaging van de exploitatiekosten zijn gericht;

—

verlenen van bijstand en opleiding aan de leden van de producentenorganisatie inzake bedrijfsbeheer in de visserijsector;

—

ontwikkeling van diensten voor de leden van de producentenorganisatie inzake kostenberekening.

—

bijdragen aan betere informatie over de markt;

—

verbetering van de kennis van de leden van de producentenorganisatie inzake de voornaamste economische aandrijvers van de bevoorradingsketen;

—

verlenen van praktische bijstand aan de producenten voor een betere coördinatie van de informatie-uitwisseling met klanten en andere actoren (met name verwerkers, detailhandelaren en veilingen).

—

voorbereiden en voeren van campagnes ter bevordering van initiatieven betreffende handelsnormen (kwaliteit, grootte of gewicht, verpakking, aanbiedingsvorm en etikettering);

—

voorbereiden en voeren van afzetbevorderingscampagnes voor nieuwe soorten die op duurzame wijze kunnen worden benut;

—

voorbereiden en voeren van campagnes om nieuwe processen en producten te ontwikkelen;

—

voorbereiden en voeren van afzetbevorderingscampagnes voor visserijproducten;

—

voorbereiden en voeren van campagnes om de werkgelegenheid in de visserijsector te bevorderen.

—

voorbereiding en uitvoering van wetenschappelijk onderzoek en experimentele programma’s om de milieueffecten van visserijpraktijken te beoordelen en te beperken;

—

voorbereiding en uitvoering van experimentele programma’s ter ontwikkeling van vistuig met beperkte milieueffecten;

—

verstrekken van opleiding en bijstand aan producenten om het gebruik van visserijmethoden en vistuig met beperkte milieueffecten te bevorderen.

—

voorbereiding en beheer van wetenschappelijke en technische acties ter verbetering van de kennis van de soorten en de impact van de aquacultuur op het milieu, en ter bevordering van de ontwikkeling van duurzame aquacultuurtechnieken;

—

coördinerende dialoog en samenwerking met relevante wetenschappelijke organisaties in de aquacultuur en samenwerking bij de ontwikkeling van wetenschappelijk advies ter ondersteuning van de besluitvorming inzake het beheer van de aquacultuur;

—

verlenen van bijstand en opleiding aan de leden van de producentenorganisatie voor het bevorderen van duurzame aquacultuurmethoden;

—

identificatie en gezamenlijke preventie van risico’s in verband met de veiligheid op het werk;

—

effectieve deelname aan de verschillende relevante organen voor de aquacultuur op nationaal, regionaal, Europees en internationaal niveau;

—

coördinerende dialoog tussen producentenorganisaties, met inbegrip van die in andere lidstaten.

—

deelname aan de ontwikkeling van de nationale strategische plannen;

—

ontwikkeling van certificeringsregelingen voor duurzaam geproduceerd diervoeder.

—

deelname aan de ontwikkeling van traceerbaarheidsprocedures;

—

ontwikkeling van certificeringsregelingen voor duurzaam geproduceerd diervoeder.

—

identificatie van afzet- en kanaliseringmogelijkheden voor de productie van hun leden;

—

ontwikkeling van strategieën om de productie beter af te zetten, ook middels productcertificering;

—

ondersteuning van de verstrekking van aanvullende facultatieve informatie overeenkomstig artikel 39 van de GMO-verordening;

—

ontwikkeling van certificeringsprocessen, onder meer op het gebied van voedingswaarde en kwaliteit;

—

ontwerpen en ontwikkelen van nieuwe methoden en nieuwe marketinginstrumenten;

—

verlenen van bijstand en opleiding inzake afzettechnieken aan de leden van de producentenorganisatie;

—

deelname aan handelsbeurzen op nationaal, Europees en internationaal niveau voor het promoten van de productie van de leden van de producentenorganisatie.

—

voorbereiding van en toezicht op wetenschappelijke en technische acties die op de verlaging van de exploitatiekosten zijn gericht;

—

verlenen van bijstand en opleiding aan de leden van de producentenorganisatie inzake bedrijfsbeheer in de aquacultuursector;

—

ontwikkeling van diensten voor de leden van de producentenorganisatie inzake kostenberekening.

—

coördinatie tussen de verschillende producentenorganisaties van de inzameling, verwerking, uitwisseling en benutting van economische informatie met betrekking tot de productie van de leden van de producentenorganisatie, onder meer gegevens over het opkweken en over de eerste-verkoopprijzen;

—

bijdragen aan betere informatie over de markt;

—

verbetering van de kennis van de leden van de producentenorganisatie inzake de voornaamste economische aandrijvers van de bevoorradingsketen;

—

verlenen van praktische steun aan de producenten voor een betere coördinatie van de informatie-uitwisseling met de verwerkers.

—

voorbereiden en voeren van campagnes ter bevordering van initiatieven betreffende handelsnormen (kwaliteit, grootte of gewicht, verpakking, aanbiedingsvorm en etikettering);

—

voorbereiden en voeren van campagnes om de werkgelegenheid in de aquacultuur te bevorderen;

—

voorbereiden en voeren van afzetbevorderingscampagnes voor aquacultuurproducten.

—

identificatie van visserijproducten die met afzetmoeilijkheden te kampen hebben in bepaalde perioden van het jaar;

—

ontwikkeling van specifieke productie- en afzetstrategieën en -instrumenten.

—

ontwikkeling van een sanctieregeling naar evenredigheid van de inbreuken die de leden van de producentenorganisatie hebben begaan;

—

ontwikkeling van strategieën en programma’s voor de handhaving van de door de producentenorganisatie vastgestelde regels;

—

verrichten van risicobeoordelingen voor de tenuitvoerlegging van de door de producentenorganisatie vastgestelde regels;

—

voorbereiding en uitvoering van controles op de naleving van de door de producentenorganisatie vastgestelde regels;

—

opleiding van waarnemers en controleurs;

—

totstandbrenging en verspreiding van richtsnoeren voor de tenuitvoerlegging van:

a)

activiteiten in verband met de voorbereiding van, het toezicht op en het sturen van de geplande maatregelen („projecteigenaaractiviteiten”), en

b)

activiteiten die verband houden met de praktische verwezenlijking van elke specifieke geplande maatregel („projectbeheersactiviteiten”).

—

de geplande activiteit van de vaartuigen, onder meer uitgedrukt in dagen op zee en gevangen hoeveelheden van de soorten waarop wordt gevist;

—

een voorlopig tijdschema voor de afzet van de producten per soort en aanbiedingsvorm;

—

een overzicht van de geplande acties voor het inventariseren van marktkansen;

—

een overzicht van de geplande acties voor de certificering/etikettering van de producten;

—

een voorlopig tijdschema voor het beheer van de visserijinspanning en/of de vangstcapaciteit per vangstgebied;

—

een overzicht met de geplande maatregelen voor het terugdringen van ongewenste bijvangst;

—

een planning voor de opleiding inzake naleving en regels, bewustmaking en controle van producenten.

—

de prognoses betreffende de verkoopcyclus van de producten;

—

de overeenkomst van het gemiddelde maandinkomen van producenten met de verwachtingen.

—

de geplande opkweek en oogst voor de gekweekte soorten;

—

een voorlopig tijdschema voor de afzet van de producten per soort en aanbiedingsvorm;

—

een overzicht van de geplande acties voor het inventariseren van marktkansen;

—

een overzicht van de geplande acties voor de certificering/etikettering van de producten;

—

een plan om de door de aquacultuur veroorzaakte verontreiniging van ecosystemen terug te dringen;

—

een plan voor de tenuitvoerlegging van duurzame voedermethoden bij gekweekte soorten;

—

een planning van de opleiding inzake naleving en regels, bewustmaking en controle.

—

de prognoses betreffende de verkoopcyclus van de producten;

—

de overeenkomst van het gemiddelde maandinkomen van producenten met de verwachtingen.

—

volume en/of waarde van de gevangen of afgezette soorten;

—

gemiddelde grootte van de gevangen of afgezette soorten;

—

omzetstijging per soort en/of per product ten opzichte van een bepaalde uitgangssituatie;

—

aantal en volume en/of waarde van de verkochte nieuwe producten in vergelijking met het voorgaande jaar;

—

ontwikkeling van de visserijinspanning en/of vangstcapaciteit;

—

ontwikkeling van de samenstelling en/of het volume van de aanvoer van ongewenste vangsten;

—

ontwikkeling „per capita” van de waardering van de aangevoerde of geoogste productie;

—

ontwikkeling van de productiekosten per productie-eenheid;

—

ontwikkeling van de kostprijs van de afzet per productie-eenheid;

—

ontwikkeling van de gemiddelde maandinkomsten van de producenten;

—

veranderingen in het aandeel onverkochte producten ten opzichte van de uitgangssituatie;

—

veranderingen in de waarde van gevoelige producten ten opzichte van de uitgangssituatie;

—

aantal ongevallen (met letsels en/of dodelijke afloop);

—

veranderingen in het aantal geregistreerde overtredingen van de door de producentenorganisatie vastgestelde regels.

—

volume en/of waarde van de geoogste of afgezette soorten;

—

omzetstijging per soort en/of per product ten opzichte van een bepaalde uitgangssituatie;

—

aantal en volume en/of waarde van de verkochte nieuwe producten in vergelijking met het voorgaande jaar;

—

ontwikkeling „per capita” van de waardering van de geoogste productie;

—

ontwikkeling van het aandeel van duurzame of hernieuwbare hulpbronnen afkomstige voeders die voor gekweekte soorten worden gebruikt;

—

ontwikkeling van de hoeveelheden verontreinigde outputs;

—

ontwikkeling van de productiekosten per productie-eenheid;

—

ontwikkeling van de kostprijs van de afzet per productie-eenheid;

—

ontwikkeling van de gemiddelde maandinkomsten van de producenten;

—

veranderingen in het aandeel onverkochte producten ten opzichte van de uitgangssituatie;

—

veranderingen in de waarde van gevoelige producten ten opzichte van de uitgangssituatie;

—

aantal ongevallen (met letsels en/of dodelijke afloop);

—

veranderingen in het aantal geregistreerde overtredingen van de door de producentenorganisatie vastgestelde regels.

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/39

(1)

Gebromeerde vlamvertragers zijn broomhoudende organische verbindingen die aan producten worden toegevoegd om de ontbranding van brandbare materialen te verhinderen of te vertragen. Zij worden op grote schaal in een groot aantal uiteenlopende consumptiegoederen gebruikt, bijvoorbeeld elektronica, auto’s, meubelen en bouwmaterialen om het product minder brandbaar te maken. Gebromeerde vlamvertragers kunnen uit de producten waarin zij worden gebruikt, uitlogen of verdampen. Aangezien consumptiegoederen worden weggegooid wanneer zij niet meer bruikbaar zijn, hebben deze stoffen in de loop der tijd het milieu en de voedselketen verontreinigd.

(2)

Veel gebromeerde vlamvertragers zijn echter persistent, bioaccumulerend en giftig voor de mens en het milieu. Zij worden ervan verdacht neurologische effecten in het gedrag te veroorzaken en de hormoonhuishouding te ontregelen, en zijn in flora en fauna in het milieu aangetroffen.

(3)

Daarom heeft de Commissie de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) verzocht een wetenschappelijk advies uit te brengen over de risico’s voor de volksgezondheid in verband met de aanwezigheid van gebromeerde vlamvertragers in levensmiddelen.

(4)

Het EFSA-panel voor contaminanten in de voedselketen heeft tussen september 2010 en september 2012 zes wetenschappelijke adviezen (1) over verschillende groepen gebromeerde vlamvertragers opgesteld.

(5)

De EFSA heeft aanbevolen voor een aantal van die groepen nadere gegevens over de gehalten in levensmiddelen en bij de mens te verzamelen.

(6)

Het gehalte gebromeerde vlamvertragers in levensmiddelen van dierlijke oorsprong kan verband houden met de aanwezigheid van deze stoffen in diervoeding. Op grond van de eerste resultaten van de monitoring van levensmiddelen in 2014 kan daarom in 2015 een aanbeveling inzake de monitoring van diervoeders volgen,

1.

De lidstaten zouden in 2014 en 2015 de aanwezigheid van gebromeerde vlamvertragers in levensmiddelen moeten monitoren. De monitoring zou een grote verscheidenheid aan levensmiddelen moeten bevatten die de consumptiegewoonten weerspiegelen om een precieze schatting van de blootstelling mogelijk te maken. Voor de verschillende groepen gebromeerde vlamvertragers zouden uiteenlopende levensmiddelen moeten worden gekozen.

2.

De lidstaten zouden de bemonsteringsprocedures vastgesteld in bijlage II bij Verordening (EU) nr. 252/2012 (2) moeten volgen om ervoor te zorgen dat de monsters representatief zijn voor de bemonsterde partij.

3.

De lidstaten zouden analysen van de verschillende groepen gebromeerde vlamvertragers moeten uitvoeren om de volgende stoffen in de respectieve levensmiddelen op te sporen:

4.

De lidstaten zouden de analyse van gebromeerde vlamvertragers moeten uitvoeren overeenkomstig bijlage III bij Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (3) onder gebruikmaking van een analysemethode waarvan is gebleken dat zij betrouwbare resultaten oplevert.

5.

De lidstaten zouden regelmatig aan de EFSA op gehele gewichtsbasis of vetbasis uitgedrukte monitoringgegevens moeten verstrekken met de informatie en in het elektronische rapportageformaat, vastgesteld door de EFSA voor invoering van de gegevens in één gegevensbank. Zij zouden ook de beschikbare gegevens van vorige jaren moeten verstrekken, verkregen onder gebruikmaking van een analysemethode waarvan is gebleken dat zij betrouwbare resultaten oplevert, om de blootstellingstrends te monitoren.

5.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 65/41

1.

Het mandaat van een lid of een plaatsvervanger begint op de dag waarop diens benoeming door de Raad van kracht wordt.

2.

Het mandaat van een lid of een plaatsvervanger van het Comité eindigt bij aftreden, bij het verstrijken van het mandaat uit hoofde waarvan hij is benoemd of bij overlijden.

3.

Een aftredend lid of plaatsvervanger deelt het aftreden schriftelijk mede aan de voorzitter van het Comité met vermelding van de datum waarop dit ingaat. De voorzitter stelt de Raad op de hoogte. De Raad stelt vast dat de zetel vacant is en brengt de vervangingsprocedure op gang.

4.

Het lid of de plaatsvervanger waarvan de ambtstermijn eindigt ingevolge het verstrijken van het mandaat uit hoofde waarvan hij is benoemd, stelt de voorzitter van het Comité daarvan onmiddellijk schriftelijk op de hoogte.

5.

In het in lid 2 bedoelde geval wordt het desbetreffende lid of de plaatsvervanger voor de verdere duur van de ambtstermijn door de Raad vervangen.

1.

Een lid dat verhinderd is aan een zitting deel te nemen, kan zich laten vertegenwoordigen door een plaatsvervanger binnen zijn nationale delegatie, ook als het gaat om een tijdsduur die beperkt blijft tot één of meer zittingsdagen. Alle leden en hun volgens de voorschriften gemachtigde plaatsvervangers moeten de presentielijst tekenen.

2.

Een lid dat verhinderd is aan een commissievergadering, of een met instemming van het bureau te houden andere vergadering deel te nemen, kan zich laten vertegenwoordigen door een ander lid of een plaatsvervanger binnen zijn nationale delegatie, zijn fractie of zijn interregionale groep. Alle leden en hun volgens de voorschriften gemachtigde plaatsvervangers moeten de presentielijst tekenen.

3.

Een lid dat of een plaatsvervanger die voorkomt op de lijst van vervangers van de leden van een op grond van artikel 37 of 62 samengestelde werkgroep, mag elk lid van zijn fractie vervangen.

4.

Plaatsvervangers of leden die als plaatsvervangers optreden, kunnen slechts een volmacht van één lid ontvangen. Tijdens de vergadering neemt het lid dat als plaatsvervanger optreedt of de plaatsvervanger alle taken en bevoegdheden van het lid over. Het secretariaat-generaal moet overeenkomstig de desbetreffende voorschriften van de stemoverdracht in kennis worden gesteld. De stemoverdracht moet uiterlijk op de dag vóór de desbetreffende vergadering zijn ontvangen.

5.

Per zitting kan slechts één onkostenvergoeding worden toegekend, ofwel aan het lid ofwel aan zijn plaatsvervanger. Dit wordt door het bureau nader uitgewerkt in de regelingen inzake de vergoeding van reis- en verblijfkosten.

6.

Een als rapporteur aangewezen plaatsvervanger kan tijdens de zitting het door hem opgestelde ontwerpadvies indienen en toelichten. Dit kan zelfs indien het lid wiens plaatsvervanger hij is, zelf bij die vergadering aanwezig is. Het lid kan de plaatsvervanger voor de duur van de behandeling van het desbetreffende ontwerpadvies zijn stemrecht overdragen. De secretaris-generaal dient vóór de zitting schriftelijk in kennis te worden gesteld van de stemoverdracht.

7.

Zonder afbreuk te doen aan artikel 23, lid 1, blijft iedere volmacht zonder gevolg vanaf het moment dat het verhinderde lid zijn hoedanigheid van lid van het Comité heeft verloren.

1.

De leden en plaatsvervangers uit een lidstaat vormen samen een nationale delegatie. Iedere nationale delegatie regelt zelf haar interne organisatie en kiest haar voorzitter. De naam van de voorzitter wordt officieel aan de voorzitter van het Comité medegedeeld.

2.

De secretaris-generaal treft voorzieningen bij het secretariaat van het Comité om de nationale delegaties bij te staan. Dit houdt ook in dat elk individueel lid informatie en hulp kan krijgen in zijn eigen taal. Deze taken worden ondergebracht bij een specifieke dienst bestaande uit ambtenaren of tijdelijke functionarissen van het Comité, die er tevens voor zorgen dat de nationale delegaties de faciliteiten van het Comité op de geëigende wijze kunnen benutten. De secretaris-generaal biedt de nationale delegaties met name passende mogelijkheden om onmiddellijk voor of tijdens zittingen vergaderingen te houden.

3.

De nationale delegaties worden ook bijgestaan door nationale coördinatoren. Zij zijn geen personeelsleden van het secretariaat-generaal en dragen ertoe bij dat de leden van het Comité hun mandaat efficiënt kunnen uitoefenen.

4.

De nationale coördinatoren worden op gepaste wijze door de secretaris-generaal ondersteund, met name zodat zij gebruik kunnen maken van de faciliteiten van het Comité.

1.

De leden en de plaatsvervangers van het Comité van de Regio's kunnen fracties vormen die overeenkomen met hun politieke gezindheid. De criteria voor het lidmaatschap worden vastgelegd in het huishoudelijk reglement van elke fractie.

2.

Om een fractie te kunnen vormen, heeft men ten minste 18 leden/plaatsvervangers nodig die uit minstens een vijfde van de lidstaten afkomstig zijn; de fractie moet voor minstens de helft uit leden bestaan. Een lid of plaatsvervanger kan slechts tot één fractie behoren. Een fractie wordt geacht te zijn ontbonden wanneer het aantal leden tot onder het vereiste aantal is gedaald.

3.

De oprichting van een fractie, alsmede de ontbinding ervan of andere wijzigingen ter zake moeten in een verklaring aan de voorzitter van het Comité van de Regio's worden medegedeeld. In de verklaring betreffende de oprichting van een fractie dienen de naam van de fractie, de namen van haar leden en de samenstelling van het fractiebestuur te worden vermeld.

4.

De fracties worden elk bijgestaan door een secretariaat; de medewerkers van die secretariaten zijn personeelsleden van het secretariaat-generaal van het Comité. De fracties kunnen het tot aanstelling bevoegde gezag voorstellen doen met betrekking tot de aanwerving, aanstelling, bevordering en contractsverlenging van die medewerkers. Beslissingen worden genomen door het tot aanstelling bevoegde gezag na overleg met de betreffende fractievoorzitter.

5.

De secretaris-generaal van het Comité stelt de fracties en hun organen de nodige financiële middelen ter beschikking voor vergaderingen, activiteiten, publicaties en secretariaatswerkzaamheden. De middelen voor elke fractie dienen op de begroting te worden opgevoerd. De fracties en hun secretariaten kunnen op passende wijze gebruikmaken van de faciliteiten van het Comité.

6.

De fracties en de fractiebesturen kunnen onmiddellijk vóór of tijdens de zittingen bijeenkomen. De fracties kunnen tweemaal per jaar een buitengewone vergadering houden. Plaatsvervangers hebben bij fractievergaderingen alleen dan recht op vergoeding van reis- en verblijfkosten als zij leden van hun fractie vervangen.

7.

Leden van het Comité die niet tot een fractie behoren, krijgen administratieve ondersteuning. Het bureau stelt, op voorstel van de secretaris-generaal, hiervoor de uitvoeringsbepalingen vast.

1.

Tijdens de eerste vergadering stelt de tijdelijk voorzitter het Comité in kennis van de mededeling welke door de Raad inzake de benoeming van de leden is gedaan en rapporteert hij hoe hij het Comité sinds het aflopen van de voorgaande mandaatsperiode heeft vertegenwoordigd en hoe hij de lopende zaken heeft afgehandeld. De tijdelijk voorzitter kan op verzoek een onderzoek instellen naar de benoeming en naar de geloofsbrieven van de leden alvorens hij het Comité voor geïnstalleerd verklaart voor een nieuwe periode van vijf jaar.

2.

Het tijdelijk samengestelde bureau blijft in functie totdat de uitslag van de verkiezing van de overige leden van het bureau is bekendgemaakt.

a)

uitbrengen van adviezen, rapporten en resoluties;

b)

opstellen van de ontwerpraming van de ontvangsten en uitgaven van het Comité;

c)

aan het begin van iedere mandaatsperiode, opstellen van het beleidsprogramma van het Comité;

d)

verkiezing van de voorzitter, de eerste vicevoorzitter en de overige leden van het bureau;

e)

instellen van commissies;

f)

vaststellen en wijzigen van het reglement van orde;

g)

besluiten over het instellen van beroep of het indienen van een verzoek tot voeging bij het Hof van Justitie van de Europese Unie bij meerderheid van de uitgebrachte stemmen, na vaststelling van het quorum overeenkomstig artikel 21, lid 1, eerste zin, op voorstel van hetzij de voorzitter van het Comité, hetzij de bevoegde commissie handelend overeenkomstig de artikelen 58 of 59. Wordt een dergelijk besluit genomen, dan stelt de voorzitter het beroep namens het Comité bij het Hof in.

1.

De voorzitter van het Comité roept de voltallige vergadering ten minste eenmaal per kwartaal bijeen. Het bureau dient in het derde kwartaal van het voorafgaande jaar het zittingsrooster vast te stellen. Een zitting bestaat uit één of meer vergaderdagen.

2.

Op schriftelijk verzoek van ten minste een kwart van de leden dient de voorzitter de voltallige vergadering in buitengewone zitting bijeen te roepen, en wel binnen minimaal een week en maximaal een maand nadat het verzoek is gedaan. In het verzoek wordt het onderwerp vermeld dat tijdens de buitengewone zitting moet worden behandeld. Tijdens die zitting mag geen ander onderwerp aan de orde komen.

1.

Het bureau stelt een voorontwerp van agenda op met een voorlopige lijst van tijdens de daaropvolgende zitting te behandelen ontwerpadviezen, ontwerprapporten of ontwerpresoluties en alle andere documenten waarover een besluit moet worden genomen.

2.

Uiterlijk 21 werkdagen vóór de zitting worden aan de leden en de plaatsvervangers van het Comité in hun respectieve officiële talen de ontwerpagenda alsmede alle daarin genoemde documenten waarover een besluit moet worden genomen, elektronisch ter beschikking gesteld.

3.

In principe worden de ontwerpadviezen, -rapporten en -resoluties op de agenda geplaatst in de volgorde waarin deze door de commissies zijn goedgekeurd of, overeenkomstig het reglement van orde, zijn voorgelegd; daarbij dient wel rekening te worden gehouden met onderling samenhangende agendapunten.

4.

In gegronde uitzonderingsgevallen kan de voorzitter, wanneer de in lid 2 genoemde termijn niet kan worden gehaald, een ontwerpadvies of -resolutie of een ander document waarover een besluit moet worden genomen alsnog op de ontwerpagenda plaatsen, mits het desbetreffende document uiterlijk één week voor de zitting in de juiste werktaal in het bezit van de leden en plaatsvervangers is. De voorzitter moet op het voorblad van het document de reden aangeven waarom deze procedure wordt toegepast.

5.

Schriftelijke voorstellen tot wijziging van de ontwerpagenda moeten uiterlijk drie werkdagen vóór de opening van de zitting bij de secretaris-generaal worden ingediend.

6.

Tijdens de direct aan de zitting voorafgaande vergadering van het bureau wordt de definitieve ontwerpagenda vastgesteld. Het bureau kan dan alsnog met tweederdemeerderheid van de uitgebrachte stemmen besluiten urgente of actuele onderwerpen op de agenda te plaatsen, waarvan de behandeling niet kan worden uitgesteld tot de volgende zitting.

7.

Op voorstel van de voorzitter, een fractie of 32 leden kan het bureau of de voltallige vergadering besluiten om, alvorens over te gaan tot de stemming over de wijzigingsvoorstellen:

Dit geldt niet als een door de Raad, de Commissie of het Europees Parlement vastgestelde termijn het niet toelaat dat goedkeuring van het document wordt uitgesteld.

Documenten waarover een besluit moet worden genomen, waarvan de behandeling wordt uitgesteld tot een volgende zitting, dienen vergezeld te gaan van alle hierop betrekking hebbende, op geldige wijze ingediende wijzigingsvoorstellen. Onverminderd het bepaalde in artikel 24, lid 2, onder a), leidt uitstel van de stemming niet tot het vaststellen van een nieuwe termijn voor het indienen van wijzigingsvoorstellen.

Als documenten worden terugverwezen naar de commissie, vervallen de hierop betrekking hebbende wijzigingsvoorstellen, maar beoordeelt de rapporteur in hoeverre de inhoud daarvan:

Het document wordt voor besluit op de agenda van de commissievergadering geplaatst.

1.

De zittingen zijn openbaar, tenzij de voltallige vergadering anders beslist en de zitting geheel dan wel voor één agendapunt gesloten verklaart.

2.

Vertegenwoordigers van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie mogen de zittingen bijwonen. Zij kunnen worden verzocht er het woord te voeren.

3.

De voorzitter kan op eigen initiatief of op verzoek van het bureau prominente personen van buiten het Comité uitnodigen het woord te richten tot de voltallige vergadering. Daarna kan een algemene discussie volgen, waarbij de regels voor de verdeling van de spreektijd gelden.

4.

Het bureau kan, in overeenstemming met artikel 15, leden 1 en 6, de voltallige vergadering voorstellen om een algemene discussie te houden over actuele politieke vraagstukken met een lokale en regionale dimensie („actueel uurtje”). Voor deze discussie gelden de algemene regels die op de spreektijd van toepassing zijn.

1.

Onverminderd de vrijheid van meningsuiting van de leden wordt hun gedrag ingegeven door onderling respect, berust het op de waarden en beginselen zoals vastgelegd in de basisteksten van de Europese Unie, doet het geen afbreuk aan de waardigheid van het Comité, brengt het een goed verloop van de werkzaamheden van de organen van het Comité niet in gevaar en verstoort het niet de rust in de gebouwen van het Comité.

2.

De voltallige vergadering stelt bij het begin van de zitting, op voorstel van het bureau, voor elk agendapunt apart de spreektijd vast. Tijdens de zitting beslist de voorzitter, op eigen initiatief of op verzoek van een lid, over beperking van de spreektijd.

3.

Op voorstel van het bureau kan de voorzitter voorstellen om bij discussies over algemene vraagstukken of specifieke kwesties de beschikbare spreektijd te verdelen over de fracties en de nationale delegaties.

4.

In het algemeen is de spreektijd tot één minuut beperkt voor opmerkingen over de notulen, moties van orde, en over wijzigingen van de (ontwerp)agenda.

5.

Als een spreker de toegewezen tijd overschrijdt, kan de voorzitter na één aanmaning hem het woord ontnemen.

6.

Een lid kan een voorstel doen tot sluiting van de discussie, dat door de voorzitter in stemming moet worden gebracht.

1.

De leden die het woord vragen, worden op de sprekerslijst ingeschreven in de volgorde van aanmelding en krijgen in die volgorde het woord verleend door de voorzitter. Deze zorgt er zoveel mogelijk voor dat sprekers van verschillende politieke richting en van verschillende nationale delegaties bij afwisseling aan het woord komen.

2.

Op hun verzoek kan echter aan de rapporteur van de bevoegde commissie en aan de vertegenwoordigers van de fracties of van de nationale delegaties die namens de fractie of delegatie het woord voeren, bij voorrang het woord worden verleend.

3.

Niemand mag meer dan tweemaal over hetzelfde onderwerp het woord voeren, behoudens toestemming daartoe van de voorzitter. De voorzitter en de rapporteur van de betrokken commissies kunnen echter desgewenst nogmaals het woord voeren; de voorzitter bepaalt daarbij de spreektijd.

1.

Aan een lid wordt het woord verleend voor een voorstel van orde of om de voorzitter erop te attenderen dat het reglement van orde niet in acht wordt genomen. Het verzoek moet betrekking hebben op het onderwerp dat aan de orde is, of op de agenda.

2.

Een verzoek om het woord te mogen voeren voor een beroep op het reglement van orde heeft voorrang boven alle andere verzoeken om het woord te mogen voeren.

3.

De voorzitter beslist onverwijld overeenkomstig de bepalingen van het reglement van orde over beroepen die op dat reglement gedaan worden en deelt die beslissing onmiddellijk mede. Hierover wordt niet gestemd.

1.

De beraadslagingen van de voltallige vergadering zijn geldig indien de meerderheid van de leden aanwezig is. Het quorum wordt vastgesteld op verzoek van een lid en op voorwaarde dat ten minste vijftien leden vóór dit verzoek stemmen. Zolang niet om vaststelling van het quorum wordt gevraagd, is een stemming geldig ongeacht het aantal aanwezigen. De voorzitter kan de zitting tien minuten schorsen alvorens tot vaststelling van het quorum over te gaan. De leden die om vaststelling van het quorum hebben verzocht, worden bij de vaststelling meegerekend ook als zij op dat moment de zaal verlaten hebben. Als minder dan vijftien leden aanwezig zijn, kan de voorzitter vaststellen dat het quorum niet is bereikt.

2.

Wanneer wordt vastgesteld dat het quorum niet is bereikt, worden agendapunten waarover moet worden gestemd, uitgesteld tot de volgende vergaderdag. De voltallige vergadering kan dan geldig stemmen over de uitgestelde punten, ongeacht het aantal aanwezige leden. Alle besluiten die zijn genomen of stemmen die zijn uitgebracht tijdens de vergadering voorafgaand aan de vaststelling van het quorum, blijven geldig.

1.

De voltallige vergadering spreekt zich uit bij meerderheid van stemmen, tenzij in dit reglement iets anders wordt bepaald.

2.

De drie geldige stemmogelijkheden zijn: „voor”, „tegen” of „onthouding”. Voor de berekening van de meerderheid worden alleen de vóór- en tegenstemmen geteld. Bij staken van de stemmen, wordt de tekst of het voorstel geacht te zijn verworpen.

3.

Het stemrecht is een persoonlijk recht. De leden stemmen louter individueel en in eigen persoon.

4.

Bij twijfel of de stemmen correct geteld zijn, kan de voorzitter de stemming laten overdoen; dit kan ook op verzoek van een lid en op voorwaarde dat minstens vijftien leden vóór dit verzoek om herstemming stemmen.

5.

Op voorstel van de voorzitter, een fractie of 32 leden, waarbij dit voorstel vóór goedkeuring van de definitieve agenda moet worden ingediend, kan de voltallige vergadering besluiten om over één of meerdere agendapunten hoofdelijk te stemmen. Hierover wordt in de notulen van de zitting verslag uitgebracht. Tenzij de voltallige vergadering anders besluit, kan over wijzigingsvoorstellen niet hoofdelijk worden gestemd.

6.

Op voorstel van de voorzitter, een fractie of 32 leden kan worden besloten om besluiten over personen bij geheime stemming te nemen.

7.

De voorzitter kan te allen tijde besluiten om gebruik te maken van een elektronisch stemsysteem.

De numerieke uitslag van een elektronische stemming is na de zitting voor het publiek toegankelijk.

1.

Alleen leden en volgens de voorschriften gemachtigde plaatsvervangers kunnen, met inachtneming van de desbetreffende regels, wijzigingsvoorstellen indienen betreffende documenten waarover een besluit moet worden genomen. Ook niet gemachtigde plaatsvervangers die rapporteur zijn, kunnen wijzigingsvoorstellen indienen, maar alleen betreffende hun eigen adviezen.

Het recht om wijzigingsvoorstellen in te dienen betreffende documenten waarover tijdens zittingen een besluit moet worden genomen, kan worden uitgeoefend door hetzij een lid, hetzij zijn volgens de voorschriften gemachtigde plaatsvervanger. Wijzigingsvoorstellen die volgens de voorschriften zijn ingediend vóór verlies van lidmaatschap van het Comité of verlening of intrekking van een volmacht, blijven geldig.

2.

Onverminderd het bepaalde in artikel 27, lid 1, moeten wijzigingsvoorstellen betreffende documenten waarover een besluit moet worden genomen, door hetzij een fractie, hetzij ten minste zes leden of volgens de voorschriften gemachtigde plaatsvervangers worden gesteund en moeten in dat laatste geval de namen van die leden en plaatsvervangers bevatten. Nationale delegaties die uit minder dan zes leden bestaan, kunnen wijzigingsvoorstellen indienen, op voorwaarde dat deze voorstellen worden gesteund door alle leden van de betreffende delegatie of hun overeenkomstig de voorschriften gemachtigde plaatsvervangers, en dat de namen van de indieners worden vermeld.

3.

Wijzigingsvoorstellen moeten vóór 15 uur op de elfde werkdag voorafgaand aan de openingsdag van de zitting worden ingediend en dienen zodra zij zijn vertaald, maar uiterlijk vier werkdagen vóór de zitting, elektronisch beschikbaar te zijn.

Wijzigingsvoorstellen worden met voorrang voor de rapporteur vertaald en aan hem doorgegeven, zodat die aan de hand daarvan „wijzigingsvoorstellen van de rapporteur” kan formuleren en deze uiterlijk drie werkdagen voorafgaand aan de opening van de zitting aan het secretariaat-generaal kan doorgeven. Deze wijzigingsvoorstellen van de rapporteur dienen expliciet verband te houden met één of meerdere van de in lid 1 bedoelde en door de rapporteur aangegeven wijzigingsvoorstellen, en zijn op de dag voorafgaand aan de openingsdag van de zitting beschikbaar.

De termijn voor het indienen van wijzigingsvoorstellen kan door de voorzitter, bij toepassing van artikel 15, lid 4, tot minstens drie werkdagen worden ingekort. De termijn geldt niet voor wijzigingsvoorstellen die betrekking hebben op urgente onderwerpen, zoals bedoeld in artikel 15, lid 6.

4.

Alle wijzigingsvoorstellen worden de leden aan het begin van de zitting ter hand gesteld.

1.

De stemprocedure gaat als volgt:

2.

Uitgangspunten bij de stemming:

3.

Stemming over wijzigingsvoorstellen:

Wijzigingsvoorstellen worden in stemming gebracht in de volgorde van de paragrafen van de tekst en volgens de volgende rangschikking:

Bij goedkeuring van wijzigingsvoorstellen van de rapporteur en compromisvoorstellen vervallen de wijzigingsvoorstellen die daaraan ten grondslag lagen.

Worden twee of meer identieke wijzigingsvoorstellen door verschillende leden ingediend, dan worden deze als één voorstel in stemming gebracht.

4.

Indien twee of meer wijzigingsvoorstellen betrekking hebben op dezelfde passage, maar met elkaar in tegenspraak zijn, dan heeft het voorstel dat het verst van de oorspronkelijke tekst afligt voorrang en wordt daarover eerst gestemd.

5.

De voorzitter laat voorafgaande aan de stemming weten of goedkeuring van een bepaald wijzigingsvoorstel meebrengt dat één of meer andere wijzigingsvoorstellen komen te vervallen, hetzij omdat deze wijzigingsvoorstellen elkaar uitsluiten indien ze betrekking hebben op dezelfde passage, hetzij omdat ze zouden leiden tot een tegenstrijdigheid. Een wijzigingsvoorstel wordt geacht te zijn verworpen indien het in strijd is met een eerdere stemming over hetzelfde advies. Als de indieners van een wijzigingsvoorstel niet akkoord gaan met het besluit van de voorzitter in dezen, beslist de voltallige vergadering of het desbetreffende wijzigingsvoorstel al dan niet in stemming wordt gebracht.

6.

Als de tekst in zijn geheel in de slotstemming niet de meerderheid van de uitgebrachte stemmen haalt, beslist de voltallige vergadering of het ontwerpadvies wordt terugverwezen naar de bevoegde commissie of wordt ingetrokken. Een advies wordt geacht niet te zijn uitgebracht als de interinstitutionele kalender geen verdere discussie toelaat. De voorzitter van het Comité brengt de instelling die om het advies had verzocht, daarvan op de hoogte.

Wordt een ontwerpadvies terugverwezen naar de bevoegde commissie, dan moet deze besluiten om:

1.

Ontwerpadviezen die door een commissie met algemene stemmen zijn goedgekeurd, worden voorgelegd aan de voltallige vergadering om ongewijzigd te worden goedgekeurd, tenzij door ten minste 32 leden of hun volgens de voorschriften gemachtigde plaatsvervangers of een fractie overeenkomstig artikel 23, lid 3, eerste zin, een wijzigingsvoorstel wordt ingediend. Mocht dat het geval zijn, dan wordt door de voltallige vergadering over dat wijzigingsvoorstel beraadslaagd. Het ontwerpadvies wordt dan door de rapporteur aan de voltallige vergadering voorgelegd en er kan een discussie over worden gehouden. Het wordt de leden samen met de ontwerpagenda toegezonden.

2.

Is een commissie van oordeel dat een document, waarover zij gevraagd is een advies op te stellen, geen aanleiding geeft tot commentaar of voorstellen voor wijziging van de zijde van het Comité, dan kan zij voorstellen in het geheel geen bedenkingen te formuleren. Dit voorstel wordt aan de voltallige vergadering voorgelegd om zonder discussie te worden goedgekeurd.

1.

Het Comité erkent en maakt zelf gebruik van de symbolen van de Europese Unie, te weten:

2.

Het Comité viert op 9 mei de Dag van Europa.

3.

De vlag wordt uitgehangen in alle gebouwen van het Comité en bij officiële gelegenheden.

4.

De hymne wordt gespeeld bij de opening van elke eerste zitting aan het begin van een nieuwe mandaatsperiode en bij andere plechtige gelegenheden, zoals met name de ontvangst van staatshoofden en regeringsleiders, of de verwelkoming van nieuwe leden na een uitbreiding van de Europese Unie.

a)

de voorzitter;

b)

de eerste vicevoorzitter;

c)

één vicevoorzitter per lidstaat;

d)

28 overige leden;

e)

de fractievoorzitters.

—

3 voor Duitsland, Frankrijk, Italië, Polen, Spanje en het Verenigd Koninkrijk,

—

2 voor België, Bulgarije, Denemarken, Finland, Griekenland, Hongarije, Ierland, Kroatië, Litouwen, Nederland, Oostenrijk, Portugal, Roemenië, Slowakije, Tsjechië en Zweden,

—

1 voor Cyprus, Estland, Letland, Luxemburg, Malta en Slovenië.

1.

Voor ieder lid van het bureau, met uitzondering van de voorzitter en eerste vicevoorzitter, wordt door de desbetreffende nationale delegatie een lid of plaatsvervanger als vervanger ad personam aangewezen.

2.

Voor iedere fractievoorzitter wordt door de desbetreffende fractie een lid of plaatsvervanger als vervanger ad personam aangewezen.

3.

Een vervanger ad personam heeft alleen het recht aan een vergadering deel te nemen, het woord te voeren en te stemmen wanneer hij het lid van het bureau vertegenwoordigt. De overdracht van het stemrecht moet vóór de desbetreffende vergadering aan de secretaris-generaal worden meegedeeld, in overeenstemming met de vereiste kennisgevingsprocedure.

1.

Het bureau wordt door de voltallige vergadering gekozen voor tweeënhalf jaar.

2.

De verkiezing geschiedt, overeenkomstig de artikelen 11 en 12, onder leiding van de tijdelijk voorzitter. Kandidaatstellingen dienen ten minste één uur voor het begin van de zitting schriftelijk aan de secretaris-generaal te worden overhandigd. Er kan slechts worden gestemd na vaststelling van het quorum overeenkomstig artikel 21, lid 1, eerste zin.

1.

Voorafgaand aan de verkiezingen kunnen de kandidaten voor het voorzitterschap en het eerste vicevoorzitterschap kort het woord tot de voltallige vergadering richten. De spreektijd is daarbij voor alle kandidaten gelijk; deze wordt door de tijdelijk voorzitter vastgesteld.

2.