18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/1

(1)

Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) brengt een modern, risicogebaseerd toezicht- en regelgevingskader voor verzekerings- en herverzekeringsondernemingen in de Unie tot stand. Dat systeem is van essentieel belang voor het garanderen van een veilige en solide verzekeringssector die houdbare verzekeringsproducten kan aanbieden en die de reële economie ondersteunt door middel van het aanmoedigen van investeringen op lange termijn en via het bieden van extra stabiliteit.

(2)

Richtlijn 2011/89/EU van het Europees Parlement en de Raad (3) brengt in de artikelen 212 tot en met 262 van Richtlijn 2009/138/EG bepaalde wijzigingen aan die van toepassing zijn met ingang van 10 juni 2013.

(3)

Richtlijn 2012/23/EU van het Europees Parlement en de Raad (4) wijzigt Richtlijn 2009/138/EG door de datum van omzetting te verzetten van 31 oktober 2012 naar 30 juni 2013, door de datum van toepassing te verzetten van 1 november 2012 naar 1 januari 2014 en de datum van intrekking van de bestaande verzekerings- en herverzekeringsrichtlijnen (5) (gezamenlijk „Solvabiliteit I” genoemd) te verzetten van 1 november 2012 tot 1 januari 2014.

(4)

Op 19 januari 2011 heeft de Commissie een voorstel („Omnibus II-voorstel”) aangenomen tot wijziging van onder meer 2009/138/EG om rekening te houden met de nieuwe toezichtarchitectuur voor het verzekeringswezen, en in het bijzonder met de oprichting van de Europese Toezichthoudende Autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen) (European Insurance and Occupational Pensions Authority — EIOPA). Het Omnibus II-voorstel omvat ook bepalingen die de omzettingsdatum en toepassingsdatum van Richtlijn 2009/138/EG en de intrekkingsdatum van Solvabiliteit I uitstellen, en het fungeert als een middel om Richtlijn 2009/138/EG aan te passen aan de inwerkingtreding van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie door de bepalingen die de Commissie de bevoegdheid toekennen om uitvoeringsmaatregelen vast te stellen, om te zetten in bepalingen die de Commissie de bevoegdheid toekennen tot het vaststellen van uitvoeringshandelingen en gedelegeerde handelingen.

(5)

Gezien de complexiteit van het Omnibus-II-voorstel, bestaat het risico dat het niet in werking is getreden voor de datum van omzetting en de datum van toepassing van Richtlijn 2009/138/EG. Als deze data ongewijzigd worden gelaten, zou dat ertoe leiden dat Richtlijn 2009/138/EG moet worden toegepast voordat de overgangsregels en de desbetreffende aanpassingen (met inbegrip van de verdere verduidelijking van de bevoegdheidsoverdrachten voor de vaststelling van gedelegeerde en uitvoeringshandelingen) waarin het Omnibus II-voorstel voorziet, in werking zijn getreden.

(6)

Om te vermijden dat Richtlijn 2009/138/EG, en in een latere fase de nieuwe toezichtarchitectuur waarin het Omnibus II-voorstel voorziet, in te zware wettelijke verplichtingen voor de lidstaten resulteren, verdient het aanbeveling de omzettingsdatum en de toepassingsdatum van Richtlijn 2009/138/EG te verlengen, zodat toezichthouders en verzekerings- en herverzekeringsondernemingen voldoende tijd wordt gegund om zich voor te bereiden op de toepassing van de nieuwe architectuur.

(7)

Om chronologische redenen moeten de uitgestelde data voor de omzetting en voor de toepassing van Richtlijn 2009/138/EG uiteraard ook gelden voor de bij Richtlijn 2011/89/EG aangebrachte wijzigingen.

(8)

Voor de rechtszekerheid moet de datum van intrekking van Solvabiliteit I dienovereenkomstig worden uitgesteld.

(9)

Gezien de zeer korte tijd voordat de desbetreffende, in Richtlijn 2009/138/EG vastgelegde termijnen verstrijken, dient deze richtlijn onverwijld in werking te treden.

(10)

Bijgevolg is het in dit geval gerechtvaardigd de uitzondering voor spoedeisende gevallen van artikel 4 van het Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie toe te passen wat de toezending aan de nationale parlementen van het voorstel voor deze richtlijn betreft,

1)

Artikel 309, lid 1, wordt als volgt gewijzigd:

2)

In artikel 310, eerste alinea, wordt de datum „1 januari 2014” vervangen door „1 januari 2016”.

3)

In artikel 311, tweede alinea, wordt de datum „1 januari 2014” vervangen door „1 januari 2016”.

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/4

(1)

De betrekkingen tussen de Unie en het Hasjemitisch Koninkrijk Jordanië („Jordanië”) ontwikkelen zich in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid (ENB). Een Euro-mediterrane Overeenkomst waarbij een associatie tot stand wordt gebracht tussen de Europese Gemeenschappen en hun lidstaten, enerzijds, en Jordanië, anderzijds (2) („de associatieovereenkomst EU-Jordanië”), is op 1 mei 2002 in werking getreden. De bilaterale politieke dialoog en economische samenwerking zijn verder ontwikkeld in het kader van ENB-actieplannen, waarvan het meest recente betrekking heeft op de periode 2010-2015. In 2010 kende de Unie Jordanië een „geavanceerde status”-partnerschap toe, dat een breed gebied omvat waarop beide partijen samenwerken. In 2013 is de associatieovereenkomst EU-Jordanië aangevuld met een kaderovereenkomst tussen de Unie en Jordanië over de algemene beginselen voor de deelname van Jordanië aan programma’s van de Unie, om de samenwerking tussen de Unie en Jordanië verder te ontwikkelen.

(2)

De economie van Jordanië heeft sterk te lijden onder binnenlandse gebeurtenissen die verband houden met de sinds eind 2010 in het zuidelijke Middellandse Zeegebied plaatsvindende gebeurtenissen die bekendstaan als de „Arabische lente”, alsook onder de voortdurende onrust in de regio, in het bijzonder in de buurlanden Egypte en Syrië. Met name de grote instroom van uit Syrië afkomstige vluchtelingen die in Jordanië een toevluchtsoord zoeken, heeft ernstige gevolgen voor de Jordaanse economie. In combinatie met een veel zwakkere mondiale economische omgeving, de herhaalde verstoringen van de toevoer van aardgas uit Egypte (waardoor Jordanië reeds gedwongen is de invoer van gas uit Egypte te vervangen door duurdere brandstoffen voor elektriciteitsopwekking) en de omvangrijke financiële middelen die nodig zijn om de vluchtelingen uit Syrië die op Jordaans grondgebied verblijven, humanitaire hulp te verlenen, heeft dit tot aanzienlijke externe financierings- en begrotingstekorten geleid.

(3)

Sinds het begin van de Arabische lente heeft de Unie bij meerdere gelegenheden de toezegging gedaan Jordanië te zullen steunen bij zijn economische en politieke hervormingsproces. Die toezegging werd opnieuw bevestigd in de conclusies van de tiende vergadering van de associatieraad EU-Jordanië in december 2012.

(4)

Door de geografische positie van Jordanië is het een strategisch land voor stabiliteit en veiligheid in het Midden-Oosten, maar is het land ook bijzonder kwetsbaar voor externe schokken, zowel op politiek als op economisch gebied. Daarom is het belangrijk Jordanië adequate steun te bieden en de politieke en economische dialoog tussen de Unie en Jordanië te bevorderen.

(5)

Jordanië heeft een aanvang gemaakt met een reeks politieke hervormingen. Deze hebben in het bijzonder geleid tot de aanneming door het Jordaanse parlement van meer dan 40 grondwetswijzigingen in september 2011. Daarmee is een belangrijke stap gezet in de richting van een volwaardig democratisch systeem. Politieke en economische steun van de Unie aan het hervormingsproces van Jordanië is in overeenstemming met het beleid van de Unie ten aanzien van het zuidelijke Middellandse Zeegebied, zoals vastgesteld in het kader van het ENB.

(6)

Overeenkomstig de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement en de Raad, aangenomen bij de vaststelling van Besluit nr. 778/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad (3), moet macrofinanciële bijstand van de Unie een uitzonderlijk financieel instrument zijn van ongebonden en niet-toegewezen betalingsbalanssteun, gericht op het herstellen van een houdbare externe financiële situatie, en dienen ter ondersteuning van een beleidsprogramma met krachtige aanpassings- en structurele hervormingsmaatregelen die gericht zijn op het verbeteren van de betalingsbalanspositie, in het bijzonder tijdens de programmeringsperiode, en ter versterking van de uitvoering van gerelateerde overeenkomsten en samenwerkingsprogramma’s met de Unie.

(7)

In augustus 2012 hebben de Jordaanse autoriteiten en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) overeenstemming bereikt over een niet uit voorzorg getroffen Stand-By Arrangement („het IMF-programma”) van 1 364 miljoen SDR (bijzondere trekkingsrechten) met een looptijd van drie jaar om het economische aanpassings- en hervormingsprogramma van Jordanië te ondersteunen. De doelstellingen van het IMF-programma stroken met het doel van de macrofinanciële bijstand van de Unie, namelijk het verlichten van betalingsbalansmoeilijkheden op korte termijn, en het uitvoeren van krachtige aanpassingsmaatregelen beantwoordt aan het doel van de macrofinanciële bijstand van de Unie.

(8)

De Unie heeft 293 miljoen EUR aan giften beschikbaar gesteld voor de periode 2011-2013 in het kader van haar gewone samenwerkingsprogramma ter ondersteuning van de economische en politieke hervormingsagenda van Jordanië. Daarnaast is in 2012 aan Jordanië 70 miljoen EUR toegewezen in het kader van het Spring-programma (Support for Partnership, Reform and Inclusive Growth — steun voor partnerschap, hervormingen en inclusieve groei) en 10 miljoen EUR aan humanitaire hulp van de Unie om Syrische vluchtelingen te ondersteunen.

(9)

In het licht van de versomberende economische situatie en vooruitzichten heeft Jordanië in december 2012 om macrofinanciële bijstand van de Unie verzocht.

(10)

Aangezien Jordanië onder het ENB valt, moet het worden geacht in aanmerking te komen voor macrofinanciële bijstand van de Unie.

(11)

Aangezien er op de betalingsbalans van Jordanië een aanzienlijk extern financieringstekort overblijft dat de door het IMF en andere multilaterale instellingen verstrekte middelen te boven gaat, ondanks het feit dat Jordanië krachtige economische stabilisatie- en hervormingsprogramma’s uitvoert, en aangezien de externe financiële positie van Jordanië kwetsbaar is voor exogene schokken, hetgeen vereist dat de deviezenreserves op een toereikend niveau worden gehandhaafd, wordt de macrofinanciële bijstand die door de Unie aan Jordanië wordt verleend („de macrofinanciële bijstand van de Unie”), onder de huidige uitzonderlijke omstandigheden, aangemerkt als een passende reactie op het verzoek van Jordanië om in samenhang met het IMF-programma de economische stabilisatie te ondersteunen. De macrofinanciële bijstand van de Unie zou de economische stabilisatie en de structurelehervormingsagenda van Jordanië ondersteunen en een aanvulling vormen op de middelen die in het kader van de financiële overeenkomst met het IMF beschikbaar worden gesteld.

(12)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet gericht zijn op het herstellen van een houdbare externe financiële situatie voor Jordanië en aldus haar economische en sociale ontwikkeling ondersteunen.

(13)

Het bedrag van de macrofinanciële bijstand van de Unie is gebaseerd op een volledige kwantitatieve beoordeling van de resterende externe financieringsbehoeften van Jordanië, en bij de bepaling ervan is rekening gehouden met het vermogen van het land zichzelf te financieren met eigen middelen, in het bijzonder de internationale reserves die het ter beschikking heeft. De macrofinanciële bijstand van de Unie moet complementair zijn aan de programma’s van het IMF en de Wereldbank en de door hen verstrekte middelen. Bij de vaststelling van het bijstandsbedrag wordt ook rekening gehouden met de verwachte financiële bijdragen van multilaterale donoren, met het gegeven dat de lasten billijk tussen de Unie en de andere donoren moeten worden verdeeld, met de reeds bestaande verdeling van de andere externe financieringsinstrumenten van de Unie in Jordanië, en met de toegevoegde waarde die over het geheel genomen door de betrokkenheid van de Unie wordt geboden.

(14)

De Commissie moet ervoor zorgen dat de macrofinanciële bijstand van de Unie juridisch en materieel verenigbaar is met de voornaamste beginselen, doelstellingen en maatregelen in het kader van de verschillende onderdelen van het extern optreden en met het relevante beleid van de Unie op andere terreinen.

(15)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet haar externe beleid ten aanzien van Jordanië ondersteunen. De diensten van de Commissie en de Europese Dienst voor extern optreden moeten gedurende de hele macrofinanciële bijstandoperatie nauw samenwerken om het externe beleid van de Unie te coördineren en de consistentie ervan te waarborgen.

(16)

De macrofinanciële bijstand van de Unie dient de inspanningen van Jordanië om met de Unie gedeelde waarden, zoals de democratie, de rechtsstaat, goed bestuur, eerbiediging van de mensenrechten, duurzame ontwikkeling en armoedebestrijding, na te leven, en om het beginsel van open, op regels gebaseerde en eerlijke handel toe te passen, te ondersteunen.

(17)

Als een eerste vereiste voor het toekennen van de macrofinanciële bijstand van de Unie dient Jordanië effectieve democratische mechanismen, waaronder een parlementair stelsel met meerdere partijen en de rechtsstaat, te eerbiedigen, en dient het te garanderen dat de mensenrechten worden geëerbiedigd. Bovendien dienen de specifieke doelstellingen van de macrofinanciële bijstand van de Unie de doelmatigheid, de transparantie en de verantwoordingsplicht inzake de beheersystemen voor overheidsfinanciën in Jordanië te bevorderen en bij te dragen aan structurele hervormingen die gericht zijn op de bevordering van duurzame en inclusieve groei, het scheppen van werkgelegenheid en begrotingsconsolidatie. De Commissie dient regelmatig te controleren of aan de eerste vereiste is voldaan en of deze doelstellingen zijn gehaald.

(18)

Met het oog op een doeltreffende bescherming van de financiële belangen van de Unie in het kader van de macrofinanciële bijstand van de Unie, moet Jordanië passende maatregelen nemen voor de preventie en bestrijding van fraude, corruptie en andere onregelmatigheden met betrekking tot deze bijstand. Ook moet worden voorzien in controles door de Commissie en in audits door de Europese Rekenkamer.

(19)

De uitkering van de macrofinanciële bijstand van de Unie laat de bevoegdheden van het Europees Parlement en de Raad onverlet.

(20)

De bedragen van de voorziening vereist voor de macrofinanciële bijstand moeten in overeenstemming zijn met de in het meerjarig financieel kader vastgestelde begrotingskredieten.

(21)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet door de Commissie worden beheerd. Teneinde te waarborgen dat het Europees Parlement en de Raad op de tenuitvoerlegging van dit besluit kunnen toezien, dient de Commissie hen regelmatig in te lichten over ontwikkelingen met betrekking tot de bijstand en hun daarbij de relevante documenten te verschaffen.

(22)

Om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van dit besluit te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (4).

(23)

De macrofinanciële bijstand van de Unie dient onderworpen te zijn aan voorwaarden inzake economisch beleid, die in een memorandum van overeenstemming dienen te worden vastgelegd. Omwille van de efficiëntie en om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering te waarborgen, dient de Commissie te worden gemachtigd om met de Jordaanse overheid onderhandelingen over deze voorwaarden te voeren onder toezicht van het comité van vertegenwoordigers van de lidstaten waarin Verordening (EU) nr. 182/2011 voorziet. Krachtens die verordening moet in de regel de raadplegingsprocedure worden gebruikt in alle andere gevallen dan in die verordening zijn voorzien. Gezien de mogelijk belangrijke effecten van bijstand van meer dan 90 miljoen EUR, past het dat de onderzoeksprocedure voor deze verrichtingen wordt gebruikt. Gezien het bedrag van de macrofinanciële bijstand van de Unie aan Jordanië, moet de onderzoeksprocedure worden toegepast op de vaststelling van het memorandum van overeenstemming, of voor het verlagen, opschorten of annuleren van de bijstand,

a)

de in artikel 2 gestelde eerste vereiste;

b)

een bevredigende voortgang bij de uitvoering van een beleidsprogramma met krachtige maatregelen voor aanpassing en structurele hervorming, ondersteund door een niet uit voorzorg getroffen kredietregeling met het IMF, en

c)

de uitvoering binnen een specifieke termijn van de in het memorandum van overeenstemming overeengekomen financiële en economische beleidsvoorwaarden.

a)

Jordanië gaat regelmatig na of de uit de algemene begroting van de Unie verstrekte financiering naar behoren is gebruikt, neemt passende maatregelen ter voorkoming van onregelmatigheden en fraude, en onderneemt, zo nodig, gerechtelijke stappen om de uit hoofde van dit besluit verstrekte middelen die zijn verduisterd, terug te vorderen;

b)

de financiële belangen van de Unie worden beschermd, in het bijzonder met specifieke maatregelen met het oog op de preventie en de bestrijding van fraude, corruptie en andere onregelmatigheden in verband met de macrofinanciële bijstand van de Unie, overeenkomstig Verordening (EG, Euratom) nr. 2988/95 van de Raad (9), Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad (10), en Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad (11);

c)

de Commissie, met inbegrip van het Europees Bureau voor fraudebestrijding, c.q. haar vertegenwoordigers, wordt uitdrukkelijk gemachtigd tot het uitvoeren van controles, waaronder controles en inspecties ter plaatse;

d)

de Commissie en de Rekenkamer worden uitdrukkelijk gemachtigd om tijdens en na de periode dat de macrofinanciële bijstand van de Unie beschikbaar is audits uit te voeren, met inbegrip van documentaudits en audits ter plaatse, zoals onder meer operationele beoordelingen;

e)

de Unie heeft recht op vervroegde terugbetaling van de lening, indien is vastgesteld dat Jordanië met betrekking tot het beheer van de macrofinanciële bijstand van de Unie fraude, corruptie of enige andere onwettige activiteit heeft gepleegd die de financiële belangen van de Unie schaadt.

a)

wordt de geboekte vooruitgang bij het uitvoeren van de macrofinanciële bijstand van de Unie onderzocht;

b)

worden de economische situatie en de vooruitzichten van Jordanië, alsook de vooruitgang die is geboekt bij de tenuitvoerlegging van de in artikel 3, lid 1, bedoelde beleidsmaatregelen beoordeeld;

c)

wordt het verband gespecificeerd tussen de in het memorandum van overeenstemming vastgelegde voorwaarden inzake het economische beleid, de actuele economische en budgettaire prestaties van Jordanië en de besluiten van de Commissie tot uitkering van de tranches van de macrofinanciële bijstand van de Unie.

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/10

(1)

In Verordening (EU) nr. 608/2013 zijn de voorwaarden en procedures bepaald voor het optreden van de douaneautoriteiten wanneer goederen, waarvan wordt vermoed dat zij een inbreuk vormen op een intellectuele-eigendomsrecht, zich onder douanetoezicht of douanecontrole bevinden of hadden moeten bevinden overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (2).

(2)

Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 608/2013 kunnen naar behoren gerechtigde personen en entiteiten aan de bevoegde douanedienst een verzoek tot optreden van de douaneautoriteiten richten ten aanzien van die goederen (verzoek tot optreden), evenals een verzoek om verlenging van de termijn waarbinnen de douaneautoriteiten moeten optreden (verzoek om verlenging).

(3)

Om uniforme voorwaarden te waarborgen voor het verzoek tot optreden en het verzoek om verlenging, dienen standaardformulieren te worden vastgesteld.

(4)

Deze standaardformulieren moeten die formulieren vervangen waarin is voorzien door Verordening (EG) nr. 1891/2004 van de Commissie (3) tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1383/2003 (4), die door Verordening (EU) nr. 608/2013 moet worden ingetrokken.

(5)

Verordening (EG) nr. 1891/2004 moet daarom worden ingetrokken.

(6)

Verordening (EU) nr. 608/2013 zal met ingang van 1 januari 2014 van toepassing zijn en daarom dient deze verordening ook vanaf die datum van toepassing te zijn.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek waarnaar in artikel 34, lid 1, van Verordening (EG) nr. 608/2013 wordt verwezen,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/32

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de door België ingediende aanvraag tot registratie van de benaming „Liers vlaaike” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de benaming „Liers vlaaike” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/34

(1)

Verordening (EG) nr. 1098/2007 bevat bepalingen voor de vaststelling van visserijinspanningsbeperkingen voor de kabeljauwbestanden in de Oostzee.

(2)

Op basis van Verordening (EG) nr. 1098/2007 zijn voor 2014 visserijinspanningsbeperkingen voor de Oostzee vastgesteld in bijlage II bij Verordening (EU) nr. 1180/2013 van de Raad (2).

(3)

Overeenkomstig artikel 29, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1098/2007 kan de Commissie de ICES-deelsectoren 27 en 28.2 uitsluiten van bepaalde visserijinspanningsbeperkingen indien de kabeljauwvangst in de laatste aangifteperiode onder een bepaalde drempel lag.

(4)

Gezien de door de lidstaten ingediende verslagen en het advies van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij dienen de ICES-deelsectoren 27 en 28.2 in 2014 te worden uitgesloten van deze visserijinspanningsbeperkingen.

(5)

Verordening (EU) nr. 1180/2013 is van toepassing met ingang van 1 januari 2014. Met het oog op de samenhang met die verordening dient ook de onderhavige verordening van toepassing te zijn met ingang van die datum.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/35

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 669/2009 van de Commissie (2) worden voorschriften vastgesteld betreffende de meer uitgebreide officiële controles die op de punten van binnenkomst op de in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 882/2004 opgenomen grondgebieden moeten worden uitgevoerd op de invoer van de in bijlage I bij eerstgenoemde verordening vermelde diervoeders en levensmiddelen van niet-dierlijke oorsprong („de lijst”).

(2)

Artikel 2 van Verordening (EG) nr. 669/2009 bepaalt dat de lijst regelmatig en ten minste op kwartaalbasis moet worden herzien, waarbij ten minste rekening wordt gehouden met de in dat artikel vermelde informatiebronnen.

(3)

Uit de frequentie en de relevantie van de incidenten met levensmiddelen die via het systeem voor snelle waarschuwingen voor levensmiddelen en diervoeders zijn gemeld, de bevindingen van de inspectiebezoeken door het Voedsel- en Veterinair Bureau in derde landen en de door de lidstaten overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EG) nr. 669/2009 bij de Commissie ingediende driemaandelijkse verslagen over zendingen van diervoeders en levensmiddelen van niet-dierlijke oorsprong blijkt dat de lijst moet worden gewijzigd.

(4)

De lijst moet met name worden gewijzigd door de vermeldingen te schrappen voor goederen die — volgens de beschikbare informatie — over het algemeen in toereikende mate aan de desbetreffende veiligheidsvoorschriften van de EU-wetgeving voldoen en waarvoor meer uitgebreide officiële controles bijgevolg niet langer nodig zijn. De vermeldingen in de lijst voor hazelnoten uit Azerbeidzjan, foelie, gember en kurkuma uit India, foelie uit Indonesië en koolsoorten uit Thailand moeten daarom worden geschrapt.

(5)

Omwille van de samenhang en de duidelijkheid moet bijlage I bij Verordening (EG) nr. 669/2009 worden vervangen door de tekst in de bijlage bij deze verordening.

(6)

Verordening (EG) nr. 669/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/43

(1)

De Europese Commissie („de Commissie”) heeft een verzoek ontvangen op grond van artikel 13, lid 3, en artikel 14, lid 5, van de basisverordening om een onderzoek in te stellen naar de mogelijke ontwijking van de antidumpingmaatregelen die zijn ingesteld ten aanzien van de invoer van bepaalde open weefsels van glasvezels van oorsprong uit de Volksrepubliek China door de invoer van enigszins gewijzigde open weefsels van glasvezels van oorsprong uit de Volksrepubliek China, en om deze invoer te registreren.

(2)

Het verzoek is op 6 november 2013 ingediend door Saint-Gobain Adfors CZ s.r.o., Tolnatext Fonalfeldolgozo, Valmieras „Stikla Skiedra” AS en Vitrulan Technical Textiles GmbH, vier producenten van bepaalde open weefsels van glasvezels in de Unie.

(3)

Bij het bij de mogelijke ontwijking betrokken product gaat het om bepaalde open weefsels van glasvezels, met een celgrootte van meer dan 1,8 mm in zowel lengte als breedte en met een gewicht van meer dan 35 g/m2, met uitzondering van glasvezelschijven, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 7019 51 00 en ex 7019 59 00, van oorsprong uit de Volksrepubliek China („het betrokken product”).

(4)

Het onderzochte product is hetzelfde als het product dat in de vorige overweging is gedefinieerd, maar dat momenteel is ingedeeld onder GN-code ex 7019 40 00, van oorsprong uit de Volksrepubliek China („het onderzochte product”).

(5)

De thans geldende maatregelen die mogelijk worden ontweken, zijn de antidumpingmaatregelen die zijn ingesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 791/2011 van de Raad (2).

(6)

Het verzoek bevat voldoende voorlopig bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de antidumpingmaatregelen voor bepaalde open weefsels van glasvezels van oorsprong uit de Volksrepubliek China worden ontweken door het betrokken product enigszins te wijzigen om het te laten vallen onder douanecodes waarop normaliter geen maatregelen van toepassing zijn, en dat de wijziging de wezenlijke kenmerken van het betrokken product niet aantast. Het onderzochte product wordt enigszins gewijzigd door het aandeel glasvezelrovings in het open weefsel te verhogen, zodat deze rovings qua gewicht in het onderzochte product overwegen, waardoor het onderzochte product onder CN-code 7019 40 00 als weefsels van rovings moet worden ingedeeld.

(7)

Het ingediende voorlopige bewijsmateriaal is als volgt.

(8)

Uit het verzoek blijkt dat het patroon van de uitvoer uit de Volksrepubliek China naar de Unie zich na de instelling van het definitieve antidumpingrecht op het betrokken product bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 791/2011 sterk heeft gewijzigd en dat hiervoor afgezien van de instelling van het recht onvoldoende reden of economische rechtvaardiging bestaat.

(9)

Deze wijziging lijkt het resultaat te zijn van de invoer van het onderzochte product in de Unie. Het verzoek bevat voldoende voorlopig bewijsmateriaal waaruit blijkt dat het onderzochte product dezelfde wezenlijke kenmerken en toepassingen heeft als het betrokken product.

(10)

Verder bevat het verzoek voldoende voorlopig bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de corrigerende werking van de thans voor het betrokken product geldende antidumpingmaatregelen wordt ondermijnd, zowel wat de hoeveelheden als wat de prijzen betreft. In plaats van het betrokken product blijken aanzienlijke hoeveelheden van het onderzochte product te worden ingevoerd. Bovendien is er voldoende voorlopig bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de invoer van het onderzochte product plaatsvindt tegen prijzen die lager zijn dan de geen schade veroorzakende prijs die werd vastgesteld in het kader van het onderzoek dat tot de thans geldende maatregelen heeft geleid.

(11)

Ten slotte bevat het verzoek voldoende voorlopig bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de prijzen van het onderzochte product dumpingprijzen zijn ten opzichte van de normale waarde die eerder voor het betrokken product is vastgesteld.

(12)

Mocht in de loop van het onderzoek blijken dat er, afgezien van de bovenvermelde praktijk, nog andere in artikel 13 van de basisverordening vermelde ontwijkingspraktijken worden toegepast, dan kan het onderzoek tot die praktijken worden uitgebreid.

(13)

Gezien het bovenstaande heeft de Commissie geconcludeerd dat er voldoende bewijsmateriaal is om overeenkomstig artikel 13, lid 3, van de basisverordening een onderzoek te openen en overeenkomstig artikel 14, lid 5, van de basisverordening de invoer van het onderzochte product te laten registreren.

(14)

Om de informatie te verkrijgen die zij voor haar onderzoek nodig denkt te hebben, zal de Commissie een vragenlijst toezenden aan de haar bekende producenten-exporteurs en verenigingen van producenten-exporteurs in de Volksrepubliek China, aan de haar bekende importeurs en verenigingen van importeurs in de Unie en aan de autoriteiten van de Volksrepubliek China. Zo nodig kunnen ook inlichtingen worden ingewonnen bij de bedrijfstak van de Unie.

(15)

In ieder geval moeten alle belanghebbenden zo spoedig mogelijk, maar binnen de in artikel 3 van deze verordening vermelde termijn, contact opnemen met de Commissie en binnen de in artikel 3, lid 1, van deze verordening vermelde termijn een vragenlijst aanvragen, aangezien de in artikel 3, lid 2, van deze verordening vermelde termijn voor alle belanghebbenden geldt.

(16)

De autoriteiten van de Volksrepubliek China zullen van de opening van het onderzoek in kennis worden gesteld.

(17)

Belanghebbenden wordt verzocht hun standpunt schriftelijk uiteen te zetten en bewijsmateriaal te verstrekken. Bovendien kan de Commissie belanghebbenden horen die hierom schriftelijk verzoeken en die kunnen aantonen dat er bijzondere redenen zijn om hen te horen.

(18)

Overeenkomstig artikel 13, lid 4, van de basisverordening kan de invoer van het onderzochte product van registratie of maatregelen worden vrijgesteld als de invoer niet plaatsvindt met ontwijking van de maatregelen.

(19)

Aangezien de mogelijke ontwijking buiten de Unie plaatsvindt, kan overeenkomstig artikel 13, lid 4, van de basisverordening vrijstelling worden verleend aan producenten van het onderzochte product in de Volksrepubliek China die kunnen aantonen dat zij niet verbonden (3) zijn met de producenten waarop de bestaande maatregelen van toepassing zijn (4), en dat zij niet betrokken zijn bij ontwijkingspraktijken zoals beschreven in artikel 13, leden 1 en 2, van de basisverordening. Producenten die een vrijstelling wensen te krijgen, moeten binnen de in artikel 3, lid 3, van de onderhavige verordening vermelde termijn een voldoende met bewijsmateriaal gestaafd verzoek daartoe indienen.

(20)

Overeenkomstig artikel 14, lid 5, van de basisverordening moet de invoer van het onderzochte product worden geregistreerd zodat, indien bij het onderzoek blijkt dat er van ontwijking sprake is, een passend bedrag aan antidumpingrechten kan worden geheven vanaf de datum waarop de registratie van de invoer verplicht werd.

(21)

Met het oog op een behoorlijk bestuur moeten termijnen worden vastgesteld waarbinnen:

(22)

De aandacht wordt erop gevestigd dat de meeste in de basisverordening vermelde procedurele rechten slechts kunnen worden uitgeoefend indien de betrokkene zich binnen de in artikel 3 van deze verordening vastgelegde termijnen bij de Commissie kenbaar maakt.

(23)

Indien een belanghebbende geen toegang verleent tot de nodige gegevens, deze niet binnen de vastgestelde termijn verstrekt, dan wel het onderzoek aanmerkelijk belemmert, kunnen overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening aan de hand van de beschikbare gegevens conclusies, zowel in positieve als in negatieve zin, worden getrokken.

(24)

Indien blijkt dat een belanghebbende onjuiste of misleidende inlichtingen heeft verstrekt, worden deze buiten beschouwing gelaten en kan van de beschikbare gegevens gebruik worden gemaakt.

(25)

Indien een belanghebbende geen of slechts gedeeltelijke medewerking verleent en de bevindingen daarom overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening op de beschikbare gegevens worden gebaseerd, kunnen de resultaten voor hem minder gunstig zijn dan wanneer hij wel medewerking had verleend.

(26)

Het onderzoek zal overeenkomstig artikel 13, lid 3, van de basisverordening binnen negen maanden na de bekendmaking van de onderhavige verordening in het Publicatieblad van de Europese Unie worden afgesloten.

(27)

Persoonsgegevens die in het kader van dit onderzoek worden verzameld, zullen worden behandeld in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (5).

(28)

Belanghebbenden kunnen erom vragen dat de raadadviseur-auditeur van DG Handel wordt ingeschakeld. Deze fungeert als tussenpersoon tussen de belanghebbenden en de onderzoeksdiensten van de Commissie. Hij behandelt verzoeken om toegang tot het dossier, geschillen over de vertrouwelijkheid van documenten, verzoeken om termijnverlenging en verzoeken van derden om te worden gehoord. De raadadviseur-auditeur kan een hoorzitting met een individuele belanghebbende organiseren en als bemiddelaar optreden om te garanderen dat de belanghebbenden hun recht van verweer ten volle kunnen uitoefenen.

(29)

Een verzoek om door de raadadviseur-auditeur te worden gehoord, moet schriftelijk worden ingediend en met redenen worden omkleed. De raadadviseur-auditeur kan ook een hoorzitting voor belanghebbenden organiseren waar uiteenlopende standpunten en tegenargumenten naar voren kunnen worden gebracht.

(30)

Belanghebbenden die contact willen opnemen, vinden de nodige gegevens en nadere informatie op de webpagina’s van de raadadviseur-auditeur op de website van DG Handel: http://ec.europa.eu/commission_2010-2014/degucht/contact/hearing-officer/,

Europese Commissie

Directoraat-generaal Handel

Directoraat H

Kamer N105 08/020

1049 Brussel

BELGIË

Fax +32 222962219

E-mail: TRADE-OPEN-MESH-FABRICS-DUMPING@ec.europa.eu

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/47

(1)

De niet-preferentiële oorsprongsregels moeten worden toegepast op alle niet-preferentiële handelspolitieke maatregelen, inclusief antidumping- en compenserende rechten.

(2)

In artikel 24 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 is het grondbeginsel vastgelegd dat goederen bij de vervaardiging waarvan twee of meer landen betrokken zijn geweest, van oorsprong zijn uit het land waar, in een daartoe ingerichte onderneming, de laatste ingrijpende en economisch verantwoorde verwerking of bewerking heeft plaatsgevonden die hetzij tot de fabricage van een nieuw product heeft geleid, hetzij een belangrijk fabricagestadium vertegenwoordigt.

(3)

De aangifte voor het vrije verkeer van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium en de belangrijkste componenten daarvan is bij Verordening (EU) nr. 513/2013 van de Commissie (2) onderworpen aan voorlopige antidumpingrechten.

(4)

Met het oog op de correcte en uniforme toepassing van de voorlopige antidumpingrechten moeten voor de interpretatie van het in artikel 24 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 vastgelegde beginsel voor de vaststelling van de oorsprong van de producten waarvoor deze maatregelen gelden, gedetailleerde bepalingen inzake de fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium en van een van de belangrijkste onderdelen daarvan, fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium, worden vastgesteld.

(5)

Het productieproces van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium kent de volgende essentiële stadia: de productie van wafers van silicium, de verwerking van wafers van silicium tot fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium en het assembleren van verschillende fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium tot een fotovoltaïsche module of een fotovoltaïsch paneel van kristallijn silicium.

(6)

Het belangrijkste stadium bij de vervaardiging van de fotovoltaïsche panelen of modules van kristallijn silicium is de verwerking van wafers van silicium tot fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium. Dat is het beslissende productiestadium, waarbij het toekomstige gebruik van de onderdelen van het paneel of de module definitief wordt vastgelegd en waarin de specifieke eigenschappen ervan worden bepaald.

(7)

Deze be- of verwerking moet daarom worden beschouwd als de laatste ingrijpende be- of verwerking in het productieproces van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium overeenkomstig artikel 24 van Verordening (EEG) nr. 2913/92. Het land waarin de fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium worden vervaardigd, is dus het land van niet-preferentiële oorsprong van de fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium.

(8)

Bij Besluit 94/800/EG (3) heeft de Raad onder andere de Overeenkomst betreffende de oorsprongsregels (WTO-GATT 1994) goedgekeurd die aan de in Marrakech op 15 april 1994 ondertekende slotakte is gehecht. Volgens de in deze overeenkomst vastgestelde beginselen voor het harmoniseringswerkprogramma dient de vaststelling van het land waar de goederen hun laatste ingrijpende be- of verwerking hebben ondergaan, bovenal te worden gebaseerd op het land waar het productieproces tot een wijziging in de tariefindeling heeft geleid. Alleen wanneer op grond van dit criterium het land waar de laatste ingrijpende be- of verwerking heeft plaatsgevonden niet kan worden bepaald, kunnen andere criteria worden gebruikt, zoals het criterium van de toegevoegde waarde of de vaststelling van een specifieke verwerking. Het is wenselijk om dezelfde beginselen in de EU-douanewetgeving te gebruiken.

(9)

Fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium worden ingedeeld onder post 8541 van het geharmoniseerd systeem (GS). Fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium worden onder dezelfde post ingedeeld. Het inputmateriaal, wafers van silicium, wordt onder GS-post 3818 ingedeeld. De regel van tariefpostverspringing vormt daarmee een adequate weergave van de laatste ingrijpende be- of verwerking van de fotovoltaïsche cellen tot kristallijn silicium. Tegelijkertijd wordt de assemblage van cellen voor fotovoltaïsche panelen of modules van kristallijn silicium om oorsprong te verlenen aan het eindproduct uitgesloten, aangezien zowel de panelen als de cellen onder dezelfde post worden ingedeeld.

(10)

Een op de toegevoegde waarde gebaseerde oorsprongsregel, die normaliter wordt gecombineerd met de regel van tariefpostverspringing om de producten vast te stellen waarvoor de laatste be- of verwerking een assemblage betreft, is niet passend in het geval van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium omdat de vereiste voorspelbaarheid en rechtszekerheid voor deze specifieke producten beter worden gewaarborgd door het belangrijkste productiestadium vast te stellen.

(11)

Er is een zogenaamde „aanvullende” regel nodig om de oorsprong te bepalen van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium indien niet aan de hoofdregel van tariefpostverspringing wordt voldaan. In dat geval wordt de oorsprong van het paneel of de module bepaald door de oorsprong van de fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium of het hoogste waardepercentage van de fotovoltaïsche cellen van kristallijn silicium.

(12)

Fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium kunnen onder bepaalde voorwaarden ook onder GS-post 8501 worden ingedeeld. Voor deze fotovoltaïsche panelen of modules van kristallijn silicium moet een soortgelijke regel als voor GS-post 8541 worden vastgesteld.

(13)

Verordening (EEG) nr. 2454/93 (4) moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

Het Comité douanewetboek heeft geen advies uitgebracht. Een uitvoeringshandeling werd nodig geacht en de voorzitter heeft de ontwerpuitvoeringshandeling voor verder beraad aan het comité van beroep voorgelegd. Het comité van beroep heeft geen advies uitgebracht,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/50

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/52

(1)

Sinds de vaststelling van Richtlijn 2002/56/EG zijn er nieuwe aardappelteeltmethoden ontwikkeld en zijn de diagnostische hulpmiddelen voor het identificeren van schadelijke organismen en de landbouwpraktijken die de verspreiding van schadelijke organismen moeten tegengaan, verbeterd.

(2)

Dankzij die technische ontwikkelingen kunnen pootaardappelen worden geproduceerd die aan strengere eisen voldoen dan die van de bijlagen I en II bij Richtlijn 2002/56/EG. Tegelijkertijd is er kennis over nieuwe ziekteverwekkers beschikbaar gekomen en is er meer inzicht verkregen in bestaande ziekten, waaruit blijkt dat voor sommige ziekten strengere maatregelen nodig zijn.

(3)

Tegen deze achtergrond is de norm van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN/ECE) betreffende de handel in en de controle op de handelskwaliteit van pootaardappelen in het licht van die technische en wetenschappelijke ontwikkelingen aangepast (2).

(4)

Met inachtneming van die ontwikkelingen moeten bepaalde minimumvoorwaarden en toleranties in de bijlagen I en II bij Richtlijn 2002/56/EG worden geactualiseerd en moeten in bijlage II beperkingen worden toegevoegd ten aanzien van lakschurft, poederschurft en overmatig uitgedroogde, verschrompelde pootaardappelen.

(5)

Sinds de vaststelling van Richtlijn 2002/56/EG is de wetenschappelijke kennis omtrent het verband tussen het aantal generaties en de aanwezigheid van schadelijke organismen bij pootaardappelen verbeterd. Beperking van het aantal generaties is een noodzakelijk middel om het fytosanitaire risico van schadelijke organismen in latente vorm te verkleinen. Die beperking is nodig ter verkleining van dat risico en kan niet door andere, minder strenge maatregelen worden vervangen. Met een maximum van zeven generaties voor prebasis- en basispootgoed wordt het juiste evenwicht bereikt tussen de noodzaak om voldoende aantallen pootaardappelen te vermeerderen voor de productie van gecertificeerd pootgoed en de bescherming van hun gezondheidsstatus.

(6)

De eisen betreffende het schadelijke organisme Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. moeten uit bijlage I worden geschrapt omdat de aanwezigheid daarvan op pootaardappelen is geregeld bij Richtlijn 69/464/EEG van de Raad (3). De eisen betreffende het schadelijke organisme Corynebacterium sepedonicum (Spieck. et Kotth.) Skapt. et Burkh., waarvan de naam is gewijzigd in Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (Spieck. et Kotth.) Davis et al., moeten uit de bijlagen I en II worden geschrapt omdat de aanwezigheid daarvan op pootaardappelen is geregeld bij Richtlijn 93/85/EEG van de Raad (4). De eisen betreffende het schadelijke organisme Heterodera rostochiensis Woll., waarvan de naam is gewijzigd in Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens, moeten uit bijlage II worden geschrapt omdat de aanwezigheid daarvan op pootaardappelen is geregeld bij Richtlijn 2007/33/EG van de Raad (5). De eisen betreffende het schadelijke organisme Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith, waarvan de naam is gewijzigd in Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al., moeten uit bijlage II worden geschrapt omdat de aanwezigheid daarvan op pootaardappelen is geregeld bij Richtlijn 98/57/EG van de Raad (6).

(7)

De bijlagen I en II bij Richtlijn 2002/56/EG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor teeltmateriaal voor land-, tuin- en bosbouw,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/56

(1)

De Algemene Vergadering van de VN (AVVN) heeft op 6 december 2006 Resolutie 61/89 met als titel „Op weg naar een Wapenhandelsverdrag: vaststelling van gemeenschappelijke internationale normen voor de invoer, uitvoer en overdracht van conventionele wapens” aangenomen, en daarmee het VN-proces voor een Wapenhandelsverdrag ingezet (het WHV-proces). Op 2 december 2009 heeft de AVVN Resolutie 64/48 met als titel „Het Wapenhandelsverdrag” aangenomen, waarbij zij besloten heeft in 2012 een conferentie van de VN over het Wapenhandelsverdrag bijeen te roepen om een juridisch bindend instrument op te stellen over zo hoog mogelijke gemeenschappelijke internationale normen voor overdrachten van conventionele wapens.

(2)

De in juli 2012 bijeengeroepen VN-conferentie over het Wapenhandelsverdrag is er niet in geslaagd binnen het toegemeten tijdpad overeenstemming over een definitieve tekst te bereiken en daarom is de slotconferentie van de VN voor het Wapenhandelsverdrag in maart 2013 bijeengeroepen, mede op grond van Resolutie 67/234 A die op 24 december 2012 door de AVVN is aangenomen. De conferentie kwam met een evenwichtige en op een brede basis steunende Verdragstekst waarover echter geen consensus kon worden bereikt omdat drie lidstaten van de VN zich ertegen verzetten. De zaak is vervolgens doorgeschoven naar de AVVN die op 2 april 2013 met overweldigende meerderheid het Wapenhandelsverdrag heeft aangenomen door vóór Resolutie A/RES/67/234 B te stemmen. Het Verdrag is vervolgens op 3 juni 2013 opengesteld voor ondertekening en zal bij de 50ste ratificatie in werking treden. Alle lidstaten van de Unie hebben het Verdrag ondertekend.

(3)

In zijn conclusies van 11 december 2006, 10 december 2007, 12 juli 2010 en 25 juni 2012 heeft de Raad telkens uiting gegeven aan zijn sterke gehechtheid aan een nieuw, juridisch bindend internationaal instrument dat zo hoog mogelijke gemeenschappelijke internationale normen voor de regulering van de legale handel in conventionele wapens vaststelt en dat relevant moet zijn voor alle staten en derhalve een universele waarde zou kunnen hebben.

(4)

Ter bevordering van het inclusieve en relevante karakter van het WHV-proces heeft de Raad Besluit 2009/42/GBVB (1), en Besluit 2010/336/GBVB (2) vastgesteld, die beide onder meer de organisatie van een reeks regionale seminars over de hele wereld ondersteunen. De VN-conferentie van juli 2012 heeft niets opgeleverd en dus zijn de voortgezette activiteiten van de Unie ter ondersteuning van het Wapenhandelsverdrag aangevuld met Besluit 2013/43/GBVB van de Raad (3).

(5)

Huidige prioriteit is het ondersteunen van een spoedige inwerkingtreding en volledige uitvoering van het Verdrag. De Unie heeft zich reeds in een vroeg stadium ingezet voor steun aan het WHV-proces en kan dat engagement nu voortzetten door significant bij te dragen aan die doelstelling,in het bijzonder, door gebruik te maken van haar uitgebreide ervaring op het gebied van het financieren van bijstand en voorlichting inzake uitvoercontrole. Vergunningen voor wapens en tweeledig gebruik blijven binnen de Unie een nationale verantwoordelijkheid en daarom is men voor de deskundigheid inzake uitvoercontrole die wordt gebruikt ter ondersteuning van door de Unie gefinancierde bijstands- en voorlichtingsprogramma's in grote mate afhankelijk van de lidstaten. Daarom is het voor het welslagen van de bijstand en voorlichting inzake uitvoercontrole van de Unie van cruciaal belang dat de lidstaten deskundigen aanwijzen die de programma's van de Unie zullen ondersteunen.

(6)

Op het gebied van controle op de wapenuitvoer zijn de bijstands- en voorlichtingsactiviteiten van de Unie uitgevoerd in het kader van Gemeenschappelijk Optreden 2008/230/GBVB (4) van de Raad en de Besluiten 2009/1012/GBVB (5) en 2012/711/GBVB (6) van de Raad. De ondernomen activiteiten waren gericht op een aantal derde landen in de directe nabijheid van de Unie, met de bedoeling hun systemen voor controle op wapenuitvoer te versterken en meer verantwoordelijkheid en transparantie te verwezenlijken.

(7)

De Unie verstrekt ook al heel lang bijstand bij controle op de uitvoer van goederen krachtens Verordening (EG) nr. 1717/2006 (7), waarbij een stabiliteitsinstrument werd opgericht dat bijstand biedt voor de ontwikkeling van het juridisch kader en de institutionele capaciteit voor de instelling en handhaving van adequate uitvoercontroles op goederen voor tweeërlei gebruik, met inbegrip van maatregelen op het gebied van regionale samenwerking. Op 28 april 2004 heeft de Veiligheidsraad van de VN Resolutie 1540 (2004) (UNSCR 1540 (2004)) aangenomen, waarin een mandaat wordt gegeven voor doeltreffende controle op de overdracht van aan massavernietigingswapens gerelateerde goederen. De Unie heeft steun verleend aan de uitvoering van UNSCR 1540 (2004), met name door Gemeenschappelijk Optreden 2006/419/GBVB van de Raad (8), Gemeenschappelijk Optreden 2008/368/GBVB van de Raad (9) en Besluit 2013/391/GBVB van de Raad (10) en, inzake het aspect uitvoercontrole van UNSCR 1540 (2004), door de programma's voor bijstand bij controle op de uitvoer van goederen voor tweeërlei gebruik.

(8)

Naast de specifieke bijstand bij controle op wapenuitvoer, draagt controle die wordt ontwikkeld voor de uitvoering van UNSCR 1540 (2004) en in het kader van de programma's van de Unie voor bijstand bij de controle op de uitvoer van goederen voor tweeërlei gebruik, als zodanig bij aan het algemene vermogen om het Wapenhandelsverdrag daadwerkelijk uit te voeren aangezien in veel gevallen de wetten, bestuurlijke procedures en instanties voor de controle op de uitvoer van goederen voor tweeërlei gebruik dezelfde zijn als voor de controle op de uitvoer van conventionele wapens. Bijstand op het gebied van goederen voor tweeërlei gebruik houdt dus in dat de vermogens om controle uit te oefenen op wapenuitvoer worden ondersteund. Derhalve is het van cruciaal belang dat er wordt gezorgd voor nauwe coördinatie tussen activiteiten voor de controle op goederen voor tweeërlei gebruik en activiteiten ter ondersteuning van de uitvoering van het Wapenhandelsverdrag.

(9)

Tegen deze achtergrond van wenselijke coördinatie van bijstand bij uitvoercontrole op andere relevante gebieden wordt met de door dit beluit gesteunde activiteiten beoogd de vermogens om controle uit te oefenen op de overdracht van wapens in een aantal begunstigde landen te versterken met als doel de daadwerkelijke en capabele uitvoering van het Wapenhandelsverdrag te steunen. Het effect van het Verdrag zal afhankelijk zijn van hoe universeel het is en van de mate waarin ertoe wordt toegetreden, en daarom dienen activiteiten inzake het geven van voorlichting over en het onder de aandacht brengen van het Verdrag ook gesteund te worden met de bedoeling meer steun voor het Verdrag te krijgen van relevante belanghebbenden en andere derde landen, en om meer belangstelling te wekken voor de uitvoering ervan.

(10)

Het Duitse Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle (bureau voor economie en uitvoercontrole, „BAFA”) is door de Raad belast met de technische uitvoering van Besluit 2009/1012/GBVB en Besluit 2012/711/GBVB. Het heeft alle in Besluit 2009/1012/GBVB van de Raad vermelde activiteiten met succes afgerond. BAFA is tevens het orgaan voor de uitvoering voor projecten inzake de controle op de uitvoer van goederen voor tweeërlei gebruik uit hoofde van het stabiliteitsinstrument. Tegen deze achtergrond is BAFA als de instantie voor de uitvoering van activiteiten van de Unie ter ondersteuning van de uitvoering van het Wapenhandelsverdrag in derde landen, een goede keuze omdat het bewezen heeft te beschikken over de ervaring, kwalificaties en vereiste deskundigheid over het gehele bereik van de activiteiten van de Unie voor controle op de uitvoer van zowel goederen voor tweeërlei gebruik als van wapens. Met de keuze van BAFA wordt het mogelijk synergieën aan te wijzen tussen activiteiten voor uitvoercontrole inzake enerzijds goederen voor tweeërlei gebruik en anderzijds wapens, zodat bijstand in verband met het Wapenhandelsverdrag op passende wijze een aanvulling biedt op bijstand die reeds wordt geboden in het kader van de bestaande programma's voor bijstand bij controle op de uitvoer van goederen voor tweeërlei gebruik en van wapens,

—

steun verlenen aan een aantal staten, op hun verzoek, om hun systemen voor de controle op wapenoverdrachten te versterken, zodat zij het WHV kunnen uitvoeren;

—

op nationaal en regionaal niveau de kennis over en de inbreng in het WHV door de relevante nationale en regionale autoriteiten en belanghebbenden van maatschappelijke organisaties verbeteren zodat zij meer betrokken raken bij de uitvoering van het WHV.

a)

begunstigde landen helpen bij het opstellen, actualiseren en uitvoeren, al naar gelang, van wettelijke en administratieve maatregelen voor het opzetten en ontwikkelen van een efficiënt systeem voor controle op de uitvoer van wapens, overeenkomstig de in het WHV gestelde eisen;

b)

versterking van de deskundigheid en capaciteiten van de ambtenaren van de begunstigde landen die belast zijn met het afgeven van vergunningen en met handhaving, met name door middel van het uitwisselen van beste praktijken, het geven van opleiding en het bieden van toegang tot relevante informatiebronnen, om ervoor te zorgen dat de controles op wapenoverdrachten op adequate wijze worden uitgevoerd en gehandhaafd;

c)

transparantie in de internationale wapenhandel bevorderen door voort te bouwen op de vereisten die het WHV qua transparantie stelt;

d)

de begunstigde landen ertoe bewegen zich duurzaam bij het WHV aan te sluiten door een rol te geven aan relevante nationale en regionale belanghebbenden, zoals daar zijn nationale parlementen, bevoegde regionale organisaties en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties, die er voor de lange termijn belang bij hebben erop toe te zien dat het WHV daadwerkelijk wordt uitgevoerd;

e)

een bredere belangstelling opwekken voor het WHV door in gesprek te treden met landen die nog geen stap richting het WHV hebben gezet, met als doel de universalisering van het Verdrag te steunen.

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/68

(1)

Bij kennisgeving, ingekomen bij de Commissie op 27 november 2013, heeft Hongarije verzocht om machtiging tot toepassing van een bijzondere maatregel in het kader van het snellereactiemechanisme die afwijkt van artikel 193 van Richtlijn 2006/112/EG.

(2)

Volgens de kennisgeving is het onder de aandacht gekomen van de nationale autoriteiten dat een aanzienlijk aantal bedrijven belasting heeft ontdoken door de btw niet af te dragen aan de bevoegde belastingautoriteiten.

(3)

De gevraagde maatregel houdt in dat ter zake van de leveringen van suiker de belastingplichtige ontvanger als de tot voldoening van de btw gehouden persoon wordt aangewezen in plaats van de leverancier.

(4)

Op 4 december 2013 heeft de Commissie de lidstaten meegedeeld dat zij over alle nodige gegevens beschikte om het verzoek te beoordelen.

(5)

Op basis van de door Hongarije verstrekte gedetailleerde fraudecijfers in deze sector blijkt duidelijk dat de fraude in de sector in 2011 en 2012 reeds grootschalig was.

(6)

Derhalve is geconcludeerd dat de vastgestelde fraude geen plots karakter heeft in de zin van artikel 199 ter van Richtlijn 2006/112/EG.

(7)

De gevraagde derogatie moet derhalve worden geweigerd,

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/69

(1)

Verordening (EG) nr. 58/2003 verleent de Commissie de bevoegdheid om aan uitvoerende agentschappen de taak te delegeren om, namens haar en onder haar verantwoordelijkheid, programma’s of projecten van de Unie geheel of gedeeltelijk uit te voeren.

(2)

Door de uitvoering van programma’s toe te vertrouwen aan uitvoerende agentschappen kan de Commissie zich richten op haar kernactiviteiten en -taken die niet kunnen worden uitbesteed, zonder dat zij evenwel de controle en de eindverantwoordelijkheid verliest over de door de uitvoerende agentschappen beheerde activiteiten.

(3)

Het toevertrouwen van taken met betrekking tot de uitvoering van de programma’s aan een uitvoerend agentschap vereist een duidelijke scheiding tussen de stadia van de programmering, waarbij keuzes die gemotiveerd zijn door beleidsoverwegingen door de Commissie worden gemaakt en de uitvoering van de programma’s wordt toevertrouwd aan het uitvoerend agentschap.

(4)

De Commissie heeft bij Besluit 2004/858/EG (2) het Uitvoerend Agentschap voor het volksgezondheidsprogramma (hierna het „Agentschap” genoemd) opgericht en het belast met het beheer van het communautaire actieprogramma op het gebied van de volksgezondheid voor de periode van 1 januari 2003 tot en met 31 december 2008, als vastgesteld bij Besluit nr. 1786/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad (3).

(5)

Daarna heeft de Commissie het mandaat van het Agentschap herhaaldelijk gewijzigd om het uit te breiden met het beheer van nieuwe projecten en programma’s. Bij Besluit 2008/544/EG van de Commissie (4) werd het Uitvoerend Agentschap voor het volksgezondheidsprogramma omgevormd tot het Uitvoerend Agentschap voor gezondheid en consumenten, werd zijn mandaat verlengd tot en met 31 december 2015 en werd dit uitgebreid met de uitvoering van het volksgezondheidsprogramma voor 2008-2013 als vastgesteld bij Besluit nr. 1350/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad (5), het consumentenprogramma voor 2007-2013 als vastgesteld bij Besluit nr. 1926/2006/EG van het Europees Parlement en de Raad (6), en de opleidingsmaatregelen inzake voedselveiligheid die vallen onder Richtlijn 2000/29/EG van de Raad (7) en Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (8). Bij Uitvoeringsbesluit 2012/740/EU van de Commissie (9) werden de activiteiten van het Agentschap uitgebreid tot opleidingsmaatregelen buiten de lidstaten en werd aan het Agentschap het beheer van de opleidingsmaatregelen die vallen onder Commissiebesluit C(2012) 1548 (10), en onder artikel 22, leden 1 en 3, van Verordening (EG) nr. 1905/2006 van het Europees Parlement en de Raad (11), toevertrouwd. Aan het Agentschap werd ook het beheer toevertrouwd van de overeenkomst met de ANEC, de Europese vereniging voor de coördinatie van de consumentenvertegenwoordiging bij normalisatie, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1025/2012 van het Europees Parlement en de Raad (12).

(6)

Het bij Besluit 2004/858/EG opgerichte Agentschap heeft aangetoond dat het doeltreffend en efficiënt functioneert. Er is een tussentijdse evaluatie van het Uitvoerend Agentschap voor de volksgezondheid (sinds juli 2008 bekend als het Uitvoerend Agentschap voor gezondheid en consumenten) uitgevoerd door externe consultants. Uit het eindverslag van december 2010 is gebleken dat de uitvoeringstaken voor het volksgezondheidsprogramma efficiënter zouden kunnen worden uitgevoerd door het Agentschap, terwijl de Commissie zorgt voor het algemene beheer van deze programma’s en maatregelen van de Unie door de Commissie.

(7)

In haar mededeling van 29 juni 2011„Een begroting voor Europa 2020” (13) heeft de Commissie voorgesteld intensiever gebruik te maken van bestaande uitvoerende agentschappen voor de uitvoering van programma’s van de Unie in het volgende meerjarige financiële kader.

(8)

Uit de kosten-batenanalyse (14) in het kader van de procedure van artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 58/2003 is naar voren gekomen dat het toevertrouwen van de uitvoering van het consumentenprogramma, het volksgezondheidsprogramma en de opleidingsmaatregelen inzake voedselveiligheid aan het Agentschap aanzienlijke kwalitatieve en kwantitatieve voordelen zou opleveren vergeleken met het interne scenario, waarbij alle aspecten van de nieuwe programma’s intern door de Commissie zouden worden beheerd. De opvolgers van de drie programma’s zijn in overeenstemming met het mandaat en de taken van het Agentschap en liggen in het verlengde van de activiteiten van het Agentschap. Het Agentschap heeft in de loop der jaren de nodige competentie, vaardigheden en capaciteiten voor het beheer van de programma’s opgebouwd. Zowel de Commissie als de begunstigden van de programma’s zouden daardoor profiteren van de opgebouwde ervaring en deskundigheid van het Agentschap en de daaruit voortvloeiende productiviteitswinst, met name een hoge kwaliteit van het beheer van de programma’s, vereenvoudiging van de procedures en betere dienstverlening in de zin van snellere uitbesteding en snellere betalingen. In de loop der tijd heeft het Agentschap doeltreffende kanalen ontwikkeld om te zorgen voor goede contacten met de begunstigden en een hoge mate van zichtbaarheid van de Unie als de promotor van de programma’s. Door het programmabeheer aan het Agentschap toe te vertrouwen zou de continuïteit voor de begunstigden en alle belanghebbenden van de huidige toevertrouwde programma’s worden gewaarborgd. Een verschuiving naar een interne regeling zou dan ook verstorend werken. Het toevertrouwen van het programmabeheer aan het Agentschap zal over de periode van 2014 tot en met 2024 naar schatting een efficiëntiewinst van 14 miljoen EUR opleveren ten opzichte van het interne scenario.

(9)

Om de uitvoerende agentschappen een samenhangende identiteit te geven, heeft de Commissie bij de vaststelling van de nieuwe mandaten van de agentschappen, voor zover mogelijk, de werkzaamheden gegroepeerd per thematisch beleidsterrein.

(10)

Het beheer van het volksgezondheidsprogramma voor 2008-2013 als vastgesteld bij Besluit nr. 1350/2007/EG, het consumentenprogramma voor 2007-2013 als vastgesteld bij Besluit nr. 1926/2006/EG, de opleidingsmaatregelen inzake voedselveiligheid die onder Richtlijn 2000/29/EG en Verordening (EG) nr. 882/2004, Verordening (EG) nr. 1905/2006 en Besluit C(2012) 1548 vallen, en het beheer van de overeenkomst met de ANEC overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1025/2012, die momenteel alle worden uitgevoerd door het Agentschap, alsmede het beheer van het consumentenprogramma voor 2014-2020 (15), het volksgezondheidsprogramma voor 2014-2020 (16) en de opleidingsmaatregelen inzake voedselveiligheid die onder Verordening (EG) nr. 882/2004 en Richtlijn 2000/29/EG vallen, omvatten de uitvoering van projecten met een technisch karakter waarvoor geen politieke besluitvorming noodzakelijk is, en die gedurende de gehele levensduur van het project een hoog niveau van technische en financiële deskundigheid vergen.

(11)

Het Agentschap moet worden belast met het verlenen van administratieve en logistieke ondersteuning, met name indien de centralisatie van deze ondersteunende diensten zou leiden tot extra verbeteringen van de kostenefficiëntie en schaalvoordelen.

(12)

Om te zorgen voor een consistente en tijdige uitvoering van dit besluit en van de betrokken programma’s, moet worden gewaarborgd dat het Agentschap zijn taken in verband met de uitvoering van die programma’s onder voorbehoud van de inwerkingtreding van de programma’s en met ingang van de datum van inwerkingtreding ervan kan uitvoeren.

(13)

Het Uitvoerend Agentschap voor consumenten, gezondheid en voeding dient te worden opgericht. Het dient de vervanger en opvolger te zijn van het uitvoerend agentschap dat is opgericht bij Besluit 2004/858/EG. Het dient te functioneren overeenkomstig het bij Verordening (EG) nr. 58/2003 vastgestelde algemene statuut.

(14)

Besluit 2004/858/EG dient daarom te worden ingetrokken en er dienen overgangsbepalingen te worden vastgesteld.

(15)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming het advies van het Comité voor de uitvoerende agentschappen,

a)

het consumentenprogramma voor 2014-2020;

b)

het volksgezondheidsprogramma voor 2014-2020;

c)

de opleidingsmaatregelen inzake voedselveiligheid die onder Richtlijn 2000/29/EG en Verordening (EG) nr. 882/2004 vallen.

a)

het consumentenprogramma voor 2007-2013;

b)

het volksgezondheidsprogramma voor 2008-2013;

c)

de opleidingsmaatregelen inzake voedselveiligheid die onder Richtlijn 2000/29/EG, Verordening (EG) nr. 882/2004, Verordening (EG) nr. 1905/2006 en Besluit C(2012) 1548 vallen;

d)

het beheer van de overeenkomst met de ANEC, de Europese vereniging voor de coördinatie van de consumentenvertegenwoordiging bij normalisatie, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1025/2012.

a)

het beheer van alle of een deel van de stadia van de uitvoering van de programma’s en alle of een deel van de fasen van de levensduur van specifieke projecten op basis van de door de Commissie vastgestelde relevante werkprogramma’s, voor zover de Commissie het Agentschap daartoe bevoegd-heid heeft verleend in het delegatiebesluit;

b)

het vaststellen van de instrumenten tot uitvoering van de begroting zowel aan de ontvangsten- als aan de uitgavenzijde en het uitvoeren van alle activiteiten die noodzakelijk zijn voor het beheer van het programma, voor zover de Commissie het Agentschap daartoe bevoegdheid heeft verleend in het delegatiebesluit;

c)

het verlenen van steun bij de uitvoering van programma’s voor zover de Commissie het Agentschap daartoe bevoegdheid heeft verleend in het delegatiebesluit.

18.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 341/73

(1)

Verordening (EG) nr. 58/2003 verleent de Commissie de bevoegdheid om aan uitvoerende agentschappen de taak te delegeren om, namens haar en onder haar verantwoordelijkheid, EU-programma’s of -projecten geheel of gedeeltelijk uit te voeren.

(2)

Door de uitvoering van programma’s toe te vertrouwen aan uitvoerende agentschappen kan de Commissie zich focussen op haar kernactiviteiten en -taken die niet kunnen worden uitbesteed, zonder dat zij evenwel de controle en de eindverantwoordelijkheid verliest over de door de uitvoerende agentschappen beheerde activiteiten.

(3)

De delegatie van taken voor de uitvoering van een programma aan een uitvoerend agentschap vereist een duidelijke scheiding tussen de stadia van de programmering met een ruime beoordelingsmarge om door beleidsoverwegingen gemotiveerde keuzes te maken, wat door de Commissie gebeurt, en de uitvoering van het programma, die moet worden toevertrouwd aan het uitvoerend agentschap.

(4)

De Commissie heeft bij Besluit 2004/20/EG (2) het Uitvoerend Agentschap voor intelligente energie” (hierna het „Agentschap” genoemd) opgericht en belast met het beheer van de communautaire maatregelen op het gebied van duurzame energiebronnen en energie-efficiëntie.

(5)

Vervolgens heeft de Commissie bij Besluit 2007/372/EG (3) het mandaat van het Agentschap gewijzigd om het uit te breiden tot het beheer van nieuwe projecten en programma’s op het gebied van innovatie, ondernemerschap en mobiliteit, waarbij de naam van het Agentschap werd gewijzigd in „Uitvoerend Agentschap voor concurrentievermogen en innovatie”.

(6)

Het bij Besluit 2004/20/EG opgerichte agentschap heeft aangetoond dat wanneer het beheer van specifieke operationele programma’s wordt uitbesteed, de bevoegde directoraten-generaal zich kunnen focussen op de beleidsgerelateerde aspecten van de programma’s. Gelet op de voortdurende beperkingen van de EU-begroting is het kostenefficiënter om taken over te dragen aan een uitvoerend agentschap. Uit de twee tussentijdse evaluaties van het Agentschap is gebleken dat het in het algemeen goed functioneert en dat het de initiatieven waarvoor het operationeel verantwoordelijk is, efficiënt en doeltreffend kan uitvoeren.

(7)

In haar mededeling van 29 juni 2011„Een begroting voor Europa 2020” (4) heeft de Commissie voorgesteld intensiever gebruik te maken van bestaande uitvoerende agentschappen voor de uitvoering van EU-programma’s in het volgende meerjarige financiële kader.

(8)

Uit de kosten-batenanalyse (5) overeenkomstig artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 58/2003 is gebleken dat de verwachte kosten 295 miljoen EUR bedragen, tegenover 399 miljoen EUR bij intern beheer. In vergelijking met intern beheer mag men bij beheer door een agentschap uitgaan van een positief saldo van 104 miljoen EUR aan efficiëntievoordeel. Er kan een aanzienlijke kwaliteitsverbetering tot stand worden gebracht door meer samenhangende programmaportefeuilles te laten aansluiten bij de kerntaken en de merkidentiteit van het Agentschap. Uit analyse is gebleken dat het Agentschap voordeel zal hebben van synergieën, vereenvoudiging en schaalvoordelen wanneer het beheer van de volgende programma’s wordt samengevoegd: Horizon 2020 — Het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie 2014-2020 (6) (hierna „Horizon 2020” genoemd), het programma voor het concurrentievermogen van ondernemingen en voor kleine en middelgrote ondernemingen (2014-2020) (7) (hierna „Cosme” genoemd) en het programma voor het milieu en klimaatactie (8) (hierna „Life” genoemd). Door alle aspecten van het kmo-instrument Horizon 2020 te bundelen, krijgen potentiële begunstigden één enkel punt van toegang en wordt een consistente dienstverlening gegarandeerd. Binnen het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij (9) (hierna „EFMZV” genoemd) beantwoorden met name acties die worden gepland op het gebied van het geïntegreerd maritiem beleid goed aan het huidige profiel van het Agentschap inzake innovatie en concurrentievermogen. Door het beheer van de erfenis van het Marco Polo-programma (2007-2013) over te dragen aan het Uitvoerend Agentschap innovatie en netwerken zal het beheer van de infrastructuurprogramma’s voor vervoer in dat agentschap worden gecentraliseerd, waardoor begunstigden een centraal toegangspunt voor financiering krijgen.

(9)

Om de uitvoerende agentschappen een samenhangende identiteit te geven, heeft de Commissie bij de vaststelling van de nieuwe mandaten van de agentschappen voor zover mogelijk de werkzaamheden gegroepeerd per thematisch beleidsterrein.

(10)

Het Agentschap moet worden belast met het beheer van Life, de opvolger van het eerdere programma Life+, dat in het kader van het meerjarige financiële kader (2007-2013) intern door de Commissie wordt beheerd. Het beheer van Life behelst de uitvoering van technische projecten die geen besluitvorming van politieke aard inhouden en vergt een grote technische en financiële deskundigheid gedurende de gehele projectcyclus. Life wordt gekenmerkt door projecten waarbij veel gelijksoortige en gestandaardiseerde activiteiten worden ontwikkeld.

(11)

Het Agentschap moet worden belast met het beheer van delen van Cosme die de opvolger zijn van delen van het programma voor ondernemerschap en innovatie uit hoofde van het kaderprogramma voor concurrentievermogen en innovatie 2007-2013 (10) (hierna „CIP” genoemd), die thans deels door het Agentschap en deels intern door de Commissie worden beheerd. Het beheer van de delen van Cosme die aan het Agentschap zullen worden gedelegeerd, behelst de uitvoering van projecten met een technisch karakter, die geen besluitvorming van politieke aard inhouden, en vergt een grote technische en financiële deskundigheid gedurende de gehele projectcyclus. Sommige delen van Cosme worden verder gekenmerkt door projecten waarbij veel gelijksoortige en gestandaardiseerde activiteiten worden ontwikkeld.

(12)

Het Agentschap moet worden belast met het beheer van delen van het EFMZV op het gebied van het geïntegreerd maritiem beleid (GMB), controle, wetenschappelijk advies en wetenschappelijke kennis, die de opvolger zijn van gelijkaardige activiteiten die in het kader van het meerjarige financiële kader (2007-2013) intern door de Commissie worden beheerd. Het beheer van het EFMZV behelst de uitvoering van technische projecten die geen besluitvorming van politieke aard inhouden en vergt een grote technische en financiële deskundigheid gedurende de gehele projectcyclus.

(13)

Het Agentschap moet worden belast met het beheer van de volgende delen van Horizon 2020:

(14)

Het Agentschap moet worden belast met het beheer van de erfenis van acties die al als onderdeel van het CIP aan hem zijn gedelegeerd onder het meerjarige financiële kader (2007-2013): „Intelligente energie — Europa” (IEE II), het „Enterprise Europe Network”, de portal „Uw Europa — Bedrijfsleven”, de „Europese IER-helpdesk”, het „eco-innovatie-initiatief” en het project „IPorta”.

(15)

Het Agentschap moet worden belast met het bieden van administratieve en logistieke ondersteuning, met name wanneer de centralisatie van een dergelijke ondersteuning efficiëntie- en schaalvoordelen oplevert.

(16)

Het Uitvoerend Agentschap voor kleine en middelgrote ondernemingen moet worden opgericht. Het dient de vervanger en opvolger te worden van het bij Besluit 2004/20/EG opgerichte agentschap, als gewijzigd bij Besluit 2007/372/EG. Het dient te opereren overeenkomstig het bij Verordening (EG) nr. 58/2003 vastgestelde algemene statuut.

(17)

De Besluiten 2004/20/EG en 2007/372/EG moeten worden ingetrokken en er dienen overgangsbepalingen te worden vastgesteld.

(18)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de uitvoerende agentschappen,

a)

programma voor het concurrentievermogen van ondernemingen en voor kleine en middelgrote ondernemingen (Cosme) (2014-2020) (11);

b)

programma voor het milieu en klimaatactie (Life) 2014-2020 (12);

c)

Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij (EFMZV) (13), met inbegrip van het geïntegreerd maritiem beleid (GMB), controle, wetenschappelijk advies en wetenschappelijke kennis;

d)

het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie 2014-2020 (Horizon 2020) (14): delen van „Deel II — Industrieel leiderschap” en „Deel III — Maatschappelijke uitdagingen”.

a)

„Intelligente energie — Europa (IEE II);

b)

het „eco-innovatie-initiatief”;

c)

het „Enterprise Europe Network”;

d)

het portaal „Uw Europa — Bedrijfsleven”;

e)

de „Europese IER-helpdesk”;

f)

het project „IPorta”.

a)

het beheer van een aantal of van alle stadia van de uitvoering van het programma en van een aantal of van alle fasen in de cyclus van specifieke projecten op basis van de door de Commissie vastgestelde relevante werkprogramma’s, voor zover de Commissie het Agentschap daartoe bevoegdheid heeft verleend in het delegatiebesluit;

b)

het vaststellen van de instrumenten tot uitvoering van de begroting, zowel aan de ontvangsten- en de uitgavenzijde, en het uitvoeren van alle activiteiten die noodzakelijk zijn voor het beheer van het programma, voor zover de Commissie het Agentschap daartoe bevoegdheid heeft verleend in het delegatiebesluit;

c)

het verlenen van steun bij de uitvoering van programma’s, voor zover de Commissie het Agentschap daartoe bevoegdheid heeft verleend in het delegatiebesluit.