9.2.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 39/1

(1)

Bepaalde stoffen of mengsels zijn precursoren voor explosieven, en kunnen worden misbruikt voor de illegale vervaardiging van explosieven. In het door de Raad op 18 april 2008 aangenomen actieplan van de Europese Unie voor het verbeteren van de beveiliging van explosieven werd de Commissie verzocht een permanent comité in te stellen voor de bespreking van maatregelen en de opstelling van aanbevelingen voor regelgeving inzake op de markt verkrijgbare precursoren voor explosieven, rekening houdend met de kosteneffectiviteit.

(2)

Het in 2008 door de Commissie opgerichte Permanent Comité precursoren heeft verscheidene precursoren voor explosieven aangeduid die kunnen worden gebruikt om terroristische aanslagen te plegen en heeft aanbevolen op Unieniveau de nodige stappen te ondernemen.

(3)

Sommige lidstaten hebben al wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vastgesteld over het op de markt brengen, het aanbieden of het voorhanden hebben van bepaalde precursoren voor explosieven.

(4)

Die wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen, die uiteenlopen en de handel in de Unie kunnen belemmeren, moeten worden geharmoniseerd om het vrije verkeer van chemische stoffen en mengsels in de interne markt te verbeteren en concurrentieverstoring zoveel mogelijk weg te nemen, en tegelijkertijd een hoog niveau van bescherming van de veiligheid van de bevolking te waarborgen. Voorts zijn op nationaal en Unieniveau andere voorschriften met betrekking tot bepaalde stoffen die onder deze verordening vallen vastgesteld betreffende de veiligheid van werknemers en de bescherming van het milieu. Die andere voorschriften vallen niet onder deze verordening.

(5)

Met het oog op een zo uniform mogelijke regeling voor alle marktdeelnemers, is een verordening de meest geschikte rechtsvorm om het op de markt brengen en het gebruik van precursoren voor explosieven te regelen.

(6)

In Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 betreffende de indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels (3) is bepaald dat als gevaarlijk ingedeelde stoffen en mengsels correct dienen te worden geëtiketteerd voordat ze op de markt worden gebracht. Voorts wordt in die verordening bepaald dat marktdeelnemers, met inbegrip van detailhandelaren, deze stoffen dienen in te delen en te etiketteren of dienen te vertrouwen op de indeling die hoger in de toeleveringsketen is gemaakt. In deze verordening dient derhalve te worden bepaald dat alle marktdeelnemers, met inbegrip van detailhandelaren, die stoffen waarvoor krachtens deze verordening een beperking geldt, aanbieden aan particulieren, erop moeten toezien dat op de verpakking is aangegeven dat de aankoop, het voorhanden hebben of het gebruik van die stof of dat mengsel door particulieren onderworpen is aan een beperking.

(7)

Teneinde op nationaal niveau te zorgen voor een beschermingsniveau wat betreft het illegaal gebruik van precursoren voor explosieven dat gelijkwaardig of hoger is dan het niveau waarnaar met deze verordening op Unieniveau wordt gestreefd, zijn in een aantal lidstaten reeds wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van kracht voor een aantal stoffen die illegaal zouden kunnen worden gebruikt. Een aantal van die stoffen worden reeds vermeld in deze verordening, en andere kunnen in de toekomst op Unieniveau aan een beperking worden onderworpen. Aangezien het in strijd zou zijn met de doelstellingen van deze verordening dat de bescherming door maatregelen op Unieniveau zou worden verlaagd, dient een bepaling te worden opgenomen krachtens welke die nationale maatregelen van kracht blijven (een vrijwaringsclausule).

(8)

De illegale vervaardiging van explosieven moet worden bemoeilijkt door concentratiegrenswaarden vast te stellen voor bepaalde precursoren voor explosieven. Het vrije verkeer van precursoren voor explosieven die onder deze grenswaarden blijven, is gewaarborgd, behoudens een vrijwaringsmechanisme; de toegang van particulieren tot precursoren voor explosieven die deze grenswaarden overschrijden, moet worden beperkt.

(9)

Particulieren mogen derhalve niet de mogelijkheid hebben om deze precursoren voor explosieven in concentraties die de grenswaarden overschrijden, te verwerven, binnen te brengen, voorhanden te hebben of te gebruiken. Het is echter zinvol om ervoor te zorgen dat particulieren precursoren voor explosieven alleen voor legitieme doeleinden kunnen verwerven, binnenbrengen, voorhanden hebben of gebruiken als zij daarvoor een vergunning hebben.

(10)

Aangezien sommige lidstaten reeds over beproefde registratiesystemen beschikken, die gebruikt worden om het op de markt brengen van sommige of alle stoffen waarvoor krachtens deze verordening een beperking geldt en die niet aan particulieren mogen worden aangeboden, te controleren, is het voorts zinvol in deze verordening een registratiesysteem op te nemen dat op sommige van of al deze stoffen van toepassing is.

(11)

Waterstofperoxide, nitromethaan en salpeterzuur worden door particulieren veelvuldig voor legitieme doeleinden gebruikt. Derhalve moet voor de lidstaten de mogelijkheid bestaan om het verlenen van toegang tot die stoffen binnen een bepaalde bandbreedte van concentraties te regelen door middel van een bij deze verordening in te stellen registratiesysteem, in plaats van een vergunningsysteem.

(12)

Gezien het zeer specifieke onderwerp, kan het doel van deze verordening worden verwezenlijkt door conform het subsidiariteits- en het evenredigheidsbeginsel de lidstaten de keuze te laten of zij particulieren beperkte toegang verlenen conform deze verordening.

(13)

Teneinde de legitieme doelstellingen inzake openbare veiligheid voort te zetten en tegelijk de goede werking van de interne markt zo weinig mogelijk te verstoren, is het raadzaam een vergunningsregeling in te stellen die ertoe strekt dat een particulier die een stof waarvoor krachtens deze verordening een beperking geldt en die niet aan particulieren mag worden aangeboden, of mengsels of stoffen die bedoelde stof bevatten, heeft verworven in een concentratie die de grenswaarde overschrijdt, die stof vanuit een andere lidstaat of vanuit een derde land kan binnenbrengen in een lidstaat die de toegang tot die stoffen toestaat conform een van de in deze verordening voorgeschreven systemen.

(14)

Voor een efficiënte uitvoering van de bepalingen betreffende het binnenbrengen van precursoren voor explosieven, worden de lidstaten ertoe aangespoord om de beperkingen voor het binnenbrengen van stoffen waarvoor krachtens deze verordening een beperking geldt en die niet aan particulieren mogen worden aangeboden, onder de aandacht van internationale reizigers te brengen. Om dezelfde reden worden de lidstaten er tevens toe aangespoord toe te zien dat het publiek ervan op de hoogte is dat deze beperkingen ook gelden voor kleine zendingen die aan particulieren worden toegestuurd en op zendingen die op afstand worden besteld door eindgebruikers.

(15)

Informatie die door de lidstaten aan het bedrijfsleven, met name het midden- en kleinbedrijf (mkb), wordt verstrekt, kan een waardevolle manier zijn om de naleving van deze verordening te faciliteren, aangezien het zaak is de regeldruk op het mkb zoveel mogelijk te beperken.

(16)

Aangezien een verbod op het gebruik van precursoren voor explosieven in professionele activiteiten te ver zou gaan, mogen de beperkingen betreffende het aanbieden, het binnenbrengen, het voorhanden hebben en het gebruik van precursoren voor explosieven alleen op particulieren van toepassing zijn. Niettemin is het, gelet op de algemene doelstellingen van deze verordening, zinvol te voorzien in een meldingsmechanisme dat zowel voor professionele gebruikers in de gehele toeleveringsketen geldt, als voor particulieren bij transacties welke naar aard of omvang als verdacht moeten worden aangemerkt. Daartoe moeten de lidstaten nationale contactpunten voor het melden van verdachte transacties instellen.

(17)

Diverse transacties met betrekking tot precursoren voor explosieven kunnen als verdacht worden beschouwd, wat meebrengt dat zij aangegeven dienen te worden. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de potentiële (professionele of particuliere) klant onduidelijk is over het voorgenomen gebruik, niet vertrouwd blijkt te zijn met het voorgenomen gebruik of er geen plausibele verklaring voor kan geven, ongebruikelijke hoeveelheden, ongebruikelijke concentraties of ongebruikelijke combinaties van stoffen wil kopen, geen bewijsstukken betreffende zijn identiteit of verblijfplaats wil overleggen, of nadrukkelijk verzoekt om op een ongebruikelijke wijze, bijvoorbeeld met grote sommen contant geld, te betalen. Marktdeelnemers dienen zich het recht te kunnen voorbehouden om een dergelijke transactie te weigeren.

(18)

Gelet op de algemene doelstellingen van deze verordening, worden de bevoegde instanties ertoe aangespoord het nationale contactpunt mede te delen dat het verzoek om een vergunning is afgewezen op grond van redelijke twijfel aan de legitimiteit van het voorgenomen gebruik of de bedoelingen van de gebruiker. Evenzo worden de bevoegde instanties ertoe aangespoord het nationale contactpunt in kennis te stellen van de schorsing of intrekking van een vergunning.

(19)

Om mogelijk illegaal gebruik van precursoren voor explosieven te voorkomen of op te sporen, is het wenselijk dat de nationale contactpunten een register houden van de gemelde verdachte transacties en dat de bevoegde instanties de nodige maatregelen nemen om de concrete omstandigheden te onderzoeken, met name nagaan of de bij een verdachte transactie betrokken professionele gebruiker daadwerkelijk de bedoelde economische activiteit uitoefent.

(20)

Waar mogelijk moeten concentratiegrenswaarden worden vastgesteld, die in geval van overschrijding ertoe leiden dat de toegang tot bepaalde precursoren voor explosieven wordt beperkt, terwijl voor bepaalde andere precursoren uitsluitend moet worden voorzien in de melding van verdachte transacties. De criteria aan de hand waarvan wordt bepaald welke maatregelen van toepassing moeten zijn op welke precursoren voor explosieven, zijn onder meer het dreigingsniveau van de precursor voor explosieven, de omvang van de handel in die precursor voor explosieven, en de mogelijkheid om een concentratieniveau vast te stellen beneden welke de precursor voor explosieven nog kan worden gebruikt voor het legitieme doel waarvoor hij ter beschikking is gesteld. Deze criteria moeten richting blijven geven aan mogelijke verdere maatregelen met betrekking tot precursoren voor explosieven die momenteel niet onder deze verordening vallen.

(21)

Het is technisch niet haalbaar concentratiegrenswaarden voor hexamine in brandstoftabletten vast te stellen. Voorts zijn er vele vormen van legitiem gebruik van zwavelzuur, aceton, kaliumnitraat, natriumnitraat, calciumnitraat en calciumammoniumnitraat. Een verordening op Unieniveau die de verkoop van deze stoffen aan particulieren beperkt zou leiden tot onevenredig hoge administratie- en nalevingskosten voor de consument, de overheid en het bedrijfsleven. Met het oog op de doelstellingen van deze verordening moeten niettemin maatregelen worden genomen waardoor de melding van verdachte transacties voor hexaminebrandstoftabletten en voor deze andere precursoren voor explosieven waarvoor geen geschikte en veilige alternatieven bestaan, wordt vergemakkelijkt.

(22)

Het stelen van precursoren voor explosieven is een manier om aan grondstoffen voor de illegale vervaardiging van explosieven te komen. Daarom moet worden voorzien in een regeling voor het melden van diefstallen en verdwijningen van aanzienlijke hoeveelheden van de stoffen waarop de maatregelen van deze verordening van toepassing zijn, en van de andere stoffen waarvoor verdachte transacties gemeld dienen te worden. Teneinde de opsporing van de daders te faciliteren en de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten attent te maken op mogelijke dreigingen, worden nationale contactpunten ertoe aangespoord, wanneer dit aan de orde is, gebruik te maken van het systeem voor vroegtijdige waarschuwing van Europol.

(23)

De lidstaten moeten voorschriften vaststellen inzake de sancties die in geval van inbreuk op deze verordening van toepassing zijn. Deze sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

(24)

Krachtens bijlage XVII bij Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH) (4) is de levering aan particulieren van ammoniumnitraat dat gemakkelijk zou kunnen worden misbruikt als precursor van explosieven verboden. De levering van ammoniumnitraat aan bepaalde professionele gebruikers, met name landbouwers, is evenwel toegestaan. Die levering moet derhalve worden onderworpen aan het bij deze verordening ingestelde meldingsmechanisme voor verdachte transacties, aangezien Verordening (EG) nr. 1907/2006 geen gelijkwaardige eis bevat.

(25)

Deze verordening schrijft voor dat in het geval van verdachte transacties persoonsgegevens worden verwerkt en aan derden ter beschikking worden gesteld. Deze verwerking en ter beschikking stelling betekenen een ernstige ingreep in de grondrechten betreffende het privéleven en in het recht op de bescherming van persoonsgegevens. Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (5) is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze verordening. Bijgevolg moet ervoor worden gezorgd dat het grondrecht op bescherming van persoonsgegevens van de personen wier persoonlijke gegevens worden verwerkt in het kader van de toepassing van deze verordening, behoorlijk wordt beschermd. In het bijzonder de verwerking van persoonsgegevens naar aanleiding van het verlenen van een vergunning, de registratie van transacties en het melden van verdachte transacties moet geschieden in overeenstemming met Richtlijn 95/46/EG, onder meer met de algemene beginselen, namelijk gegevensminimalisering, doelbinding, evenredigheid en noodzakelijkheid, en met de regel dat de betrokkene de gegevens moet kunnen inzien, rectificeren en wissen.

(26)

De chemische stoffen die terroristen en andere criminelen gebruiken voor de illegale vervaardiging van explosieven kunnen snel veranderen. Derhalve moet het mogelijk zijn om andere stoffen, zo nodig met spoed, onder de bij deze verordening ingestelde regeling te brengen.

(27)

Om rekening te houden met de ontwikkelingen in het misbruik van stoffen als precursoren voor explosieven, en mits terdege met de belanghebbenden overleg is gepleegd om rekening te houden met de potentieel aanzienlijke gevolgen voor de marktdeelnemers, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie aan de Commissie handelingen vast te stellen met het oog op het aanbrengen van wijzigingen aan de concentratiegrenswaarden waarboven bepaalde stoffen op grond van deze verordening niet aan particulieren aangeboden mogen worden, en met het oog op het vaststellen van een aanvullende lijst van stoffen waarvoor verdachte transacties gemeld dienen te worden. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet er bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen voor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(28)

De lijst van stoffen die boven bepaalde concentratiegrenswaarden niet aan particulieren mogen worden aangeboden, en de lijst van stoffen waarvoor verdachte transacties gemeld dienen te worden, worden door de Commissie aan voortdurende toetsing onderworpen. Indien zulks gerechtvaardigd is, dient de Commissie volgens de gewone wetgevingsprocedure wetgevingsvoorstellen in, voor het toevoegen of schrappen van stoffen op de eerstgenoemde lijst of het schrappen van stoffen van de laatstgenoemde lijst, teneinde rekening te houden met ontwikkelingen in het misbruik van stoffen als precursoren voor explosieven.

(29)

Voor stoffen waarvoor krachtens deze verordening nog geen beperking geldt, maar waarvan volgens een lidstaat op redelijke gronden kan worden aangenomen dat zij kunnen worden gebruikt voor de illegale vervaardiging van explosieven, moet een vrijwaringsclausule worden ingevoegd die voorziet in een adequate procedure op het niveau van de Unie.

(30)

Met het oog op de specifieke risico’s die bij deze verordening moeten worden tegengegaan, is het voorts wenselijk de lidstaten toe te staan in bepaalde omstandigheden ook voor stoffen waarvoor krachtens deze verordening reeds een beperking geldt vrijwaringsmaatregelen vast te stellen.

(31)

Gelet op de voorschriften van deze verordening betreffende de informatie die aan de Commissie en de lidstaten moet worden verstrekt, zou het ongepast zijn dergelijke nieuwe vrijwaringsmaatregelen te onderwerpen aan de regeling van Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij (6), ongeacht of zij al dan niet betrekking hebben op stoffen waarvoor krachtens deze verordening een beperking geldt.

(32)

Gelet op de doelstellingen van deze verordening en het mogelijke effect ervan op de veiligheid van de burgers en op de interne markt, dient de Commissie, in het licht van het lopende overleg in het Permanent Comité precursoren, bij het Europees Parlement en bij de Raad verslag uit te brengen over mogelijke problemen bij de uitvoering van de verordening en over de wenselijkheid en haalbaarheid van een uitbreiding van het toepassingsgebied ervan op een zodanige wijze dat ook professionele gebruikers eronder zouden vallen of dat in de bepalingen betreffende de melding van verdachte transacties, verdwijningen en diefstallen zouden worden opgenomen van stoffen die weliswaar niet onder de maatregelen overeenkomstig deze verordening vallen, maar waarvan bekend is dat ze zijn gebruikt voor de illegale vervaardiging van explosieven (niet-geregistreerde precursoren voor explosieven). Voorts moet de Commissie, rekening houdend met de desbetreffende ervaringen van de lidstaten en met afweging van de kosten en baten, een rapport indienen over de wenselijkheid en haalbaarheid van een verdere versterking en harmonisatie van het systeem uit het oogpunt van de bedreiging van de openbare veiligheid. Als onderdeel van de evaluatie moet de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad een verslag indienen waarin de mogelijkheden om de bepalingen betreffende ammoniumnitraat over te hevelen van Verordening (EG) nr. 1907/2006 naar deze verordening worden onderzocht.

(33)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk de beperking van de beschikbaarheid voor particulieren van precursoren voor explosieven, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve vanwege de omvang van de beperking beter op Unieniveau kan worden bereikt, kan de Unie overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel maatregelen vaststellen. Overeenkomstig het in datzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(34)

Overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (7), heeft de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming advies uitgebracht (8).

(35)

Deze verordening is opgesteld met inachtneming van de grondrechten en de beginselen die met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn vastgelegd, namelijk de bescherming van persoonsgegevens, de vrijheid van ondernemerschap, het eigendomsrecht en het non-discriminatiebeginsel. De lidstaten moeten deze verordening toepassen in overeenstemming met deze rechten en beginselen,

a)

een voorwerp in de zin van punt 3 van artikel 3 van Verordening (EG) nr. 1907/2006;

b)

pyrotechnische artikelen in de zin van artikel 2, lid 1, van Richtlijn 2007/23/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 mei 2007 betreffende het in de handel brengen van pyrotechnische artikelen (9), pyrotechnische artikelen die zijn bestemd voor niet-commercieel gebruik, overeenkomstig het nationale recht, door strijdkrachten, rechtshandhavingsinstanties of brandweer, pyrotechnische uitrusting die valt onder Richtlijn 96/98/EG van de Raad van 20 december 1996 inzake uitrusting van zeeschepen (10), pyrotechnische artikelen bestemd voor gebruik in de lucht- en ruimtevaartindustrie, of voor speelgoed bestemde slaghoedjes;

c)

geneesmiddelen indien zij op legitieme wijze worden aangeboden aan een particulier op basis van een medisch voorschrift dat conform het toepasselijke nationale recht is verstrekt.

a)

waterstofperoxide (CAS RN 7722-84-1) in een concentratie die hoger is dan de in bijlage I vermelde grenswaarde, maar niet hoger dan 35 % m/m;

b)

nitromethaan (CAS RN 75-52-5) in een concentratie die hoger is dan de in bijlage I vermelde grenswaarde, maar niet hoger dan 40 % m/m;

c)

salpeterzuur (CAS RN 7697-37-2) in een concentratie die hoger is dan de in bijlage I vermelde grenswaarde, maar niet hoger dan 10 % m/m.

a)

de in bijlage I vermelde stoffen, in concentraties die niet hoger liggen dan de in die bijlage bepaalde grenswaarden, of

b)

de in bijlage II vermelde stoffen.

a)

de naam, het adres en, waar van toepassing, het identificatienummer van de particulier of de soort en het nummer van het officiële identificatiedocument;

b)

de naam van de stof of het mengsel, met inbegrip van de concentratie;

c)

de hoeveelheid van de stof of het mengsel;

d)

het voorgenomen gebruik van de stof of het mengsel volgens de verklaringen van de particulier;

e)

de datum en de plaats van de transactie;

f)

de handtekening van de particulier.

a)

naar vorm en inhoud beantwoorden aan de overeenkomstige papieren documenten, en

b)

gedurende de gehele, in lid 3 vermelde termijn te allen tijde onmiddellijk beschikbaar zijn.

a)

onduidelijk is over het voorgenomen gebruik van de stof of het mengsel;

b)

niet vertrouwd blijkt te zijn met het voorgenomen gebruik van de stof of het mengsel of er geen plausibele verklaring voor kan geven;

c)

voornemens is stoffen te kopen in hoeveelheden, combinaties of concentraties die ongebruikelijk zijn voor eigen gebruik;

d)

geen bewijsstukken betreffende zijn identiteit of verblijfplaats wil overleggen, of

e)

nadrukkelijk verzoekt om op een ongebruikelijke wijze te betalen, onder meer met grote sommen contant geld.

a)

informatie over methoden voor het onderkennen en melden van verdachte transacties, in het bijzonder wat betreft de concentraties en/of hoeveelheden van de in bijlage II vermelde stoffen, beneden welke normaliter geen maatregelen nodig zijn;

b)

informatie over methoden voor het onderkennen en melden van de verdwijning en diefstal van significante hoeveelheden;

c)

andere eventueel nuttig geachte informatie.

a)

eventuele problemen die als gevolg van de toepassing van deze verordening zijn gerezen;

b)

de wenselijkheid en de haalbaarheid van het verder aanscherpen en harmoniseren van de regeling in het licht van de dreiging die terrorisme en andere zware criminaliteit vormen voor de openbare veiligheid, rekening houdend met de ervaring die de lidstaten met deze verordening hebben opgedaan, onder meer de vastgestelde veiligheidslacunes, rekening houdend met de kosten en baten voor de lidstaten, de marktdeelnemers en andere belanghebbenden;

c)

de wenselijkheid en de haalbaarheid van de uitbreiding van het toepassingsgebied van deze verordening tot professionele gebruikers, rekening houdend met de lasten voor marktdeelnemers en rekening houdend met de doelstellingen van deze verordening;

d)

de wenselijkheid en de haalbaarheid van het opnemen van niet-geregistreerde precursoren voor explosieven in de regeling betreffende de melding van verdachte transacties, verdwijningen en diefstallen.

9.2.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 39/12

(1)

Solide empirische gegevens en statistieken zijn onontbeerlijk om de vooruitgang te meten en om de doeltreffendheid van het beleid en de programma’s van de Unie te waarderen, met name in het kader van de Europa 2020-strategie zoals uiteengezet in de mededeling van de Commissie van 3 maart 2010 getiteld „Europa 2020: een strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei” (Europa 2020).

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 223/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2009 betreffende de Europese statistiek (2) moet een meerjarig Europees statistisch programma („meerjarenprogramma”) worden vastgesteld dat voorziet in een kader voor de financiering van acties van de Unie.

(3)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 223/2009 legt het meerjarenprogramma het kader voor de ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken, de voornaamste gebieden en de doelstellingen van de voorgenomen acties vast voor een periode van niet meer dan vijf jaar. In het Europees statistisch programma moeten prioriteiten worden vastgesteld met betrekking tot de behoefte aan informatie voor de verrichting van de activiteiten van de Unie. Deze behoefte moet worden afgewogen tegen de middelen die op het niveau van de Unie en nationaal niveau nodig zijn om de vereiste statistieken op te stellen, alsmede tegen de responslast en de daarmee samenhangende kosten voor de geënquêteerden, met bijzondere aandacht voor kosteneffectiviteit.

(4)

De ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken binnen het wetgevingskader van het meerjarenprogramma moeten gerealiseerd worden door nauwe en gecoördineerde samenwerking binnen het Europees statistisch systeem (ESS) tussen de statistische instantie van de Europese Unie, dat wil zeggen de Commissie (Eurostat), de nationale instituten voor de statistiek en andere nationale instanties die door de lidstaten zijn aangewezen (gezamenlijk „nationale statistische instanties”) (3). De professionele onafhankelijkheid van de nationale instituten voor de statistiek en de Commissie (Eurostat) is onontbeerlijk voor het verstrekken van geloofwaardige statistische gegevens van hoge kwaliteit.

(5)

Nauwere samenwerking tussen de Commissie (Eurostat) en de nationale instituten voor de statistiek is essentieel voor de verbetering van de kwaliteit van Europese statistieken. Deze nauwere samenwerking moet vooral gericht zijn op het bieden van aanvullende methodologische opleiding over statistieken en daarmee verband houdende zaken, het ontwikkelen en verspreiden van bestaande goede praktijken binnen het ESS, en het uitwisselen in beide richtingen van personeel tussen de lidstaten en de Commissie (Eurostat).

(6)

De uitvoering van het meerjarenprogramma biedt de gelegenheid om geharmoniseerde Europese statistieken te produceren teneinde een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling, productie en verspreiding van gemeenschappelijke, vergelijkbare en betrouwbare statistische informatie op Unieniveau.

(7)

De statistieken van hoge kwaliteit die in het kader van het meerjarenprogramma worden ontwikkeld, geproduceerd en verspreid, zijn van essentieel belang voor empirisch onderbouwde besluitvorming, moeten tijdig beschikbaar zijn en moeten bijdragen tot de uitvoering van beleid van de Unie zoals neergelegd in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en de Europa 2020-strategie en andere beleidsmaatregelen in het kader van de strategische prioriteiten van de Commissie voor 2010-2014, met name versterkte en geïntegreerde economische governance, klimaatverandering, hervormd landbouwbeleid, groei en sociale samenhang, gendergelijkheid, een Europa van de burgers en globalisering. Zij moeten worden ondersteund door in het kader van dit meerjarenprogramma gefinancierde acties waarbij de Unie een duidelijke meerwaarde kan betekenen. Die acties moeten er tevens op gericht zijn dat alle economische, sociale en milieu-indicatoren op gelijke voet worden behandeld.

(8)

Bij het vaststellen van te ontwikkelen statistische terreinen, moeten de doelstellingen in acht worden genomen van Verordening (EU) nr. 691/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 6 juli 2011 inzake Europese milieu-economische rekeningen (4), die betrekking hebben op de ontwikkeling van nieuwe milieu-economische rekeningmodules.

(9)

In statistische studies moet tevens bijzondere aandacht worden besteed aan de gevolgen van begrotingsconsolidatieprogramma’s voor werknemers en andere burgers. Statistische gegevens moeten op een zodanige wijze worden verzameld dat de ontwikkelingen in de afzonderlijke lidstaten zichtbaar worden, zoals ontwikkelingen op het gebied van werkloosheid, het aantal en de veranderingen in sociale overdrachten, het aantal en de kwaliteit van de banen, de arbeidsmobiliteit binnen de lidstaten, binnen de Unie en tussen de Unie en derde landen, en de daarmee samenhangende sociaalgeografische veranderingen in salariëring en opleidingsmaatregelen.

(10)

Het ESS werd de afgelopen jaren met een aantal uitdagingen geconfronteerd. Ten eerste kunnen nationale statistieken van slechte kwaliteit schadelijke gevolgen hebben voor de lidstaten en de Unie als geheel. Permanent nauwkeurige statistieken van hoge kwaliteit die worden geproduceerd door de professioneel onafhankelijke nationale instituten voor de statistiek zijn bijgevolg onontbeerlijk voor het beleid op nationaal en op Unieniveau, en met name in de context van de toezichtmechanismen van de eurozone.

(11)

Ten tweede is de behoefte aan Europese statistieken voortdurend toegenomen en dat zal in de toekomst niet veranderen. Economische mondialisering vormt een specifieke uitdaging die de ontwikkeling van nieuwe methoden nodig maakt om wereldwijde waardeketens op een internationaal gecoördineerde wijze te meten om een beter beeld te verkrijgen van economische groei en banengroei.

(12)

Ten derde is de aard van de behoeften voortdurend aan verandering onderhevig wat synergie tussen statistische gebieden vereist.

(13)

Ten vierde kan met een passende uitsplitsing van beschikbare gegevens gemakkelijker een beeld worden verkregen van de gevolgen van de economische en financiele crisis en het effect van het gevoerde beleid op de burgers, met inbegrip van de meest kwetsbare onder hen.

(14)

Ten vijfde is de aard van de statistieken veranderd. Zij zijn niet langer slechts een informatiebron voor het beleid, maar nemen nu een centrale plaats in het besluitvormingsproces in. Empirisch onderbouwde besluitvorming vereist immers statistieken die voldoen aan kwaliteitscriteria die verband houden met de specifieke doeleinden waarvoor de statistieken bedoeld zijn, en er is een groeiende behoefte aan complexe, multidimensionale statistieken ter ondersteuning van het beleid op samengestelde beleidsterreinen. Om naar behoren in de behoeften van de beleidsmakers te voorzien is het noodzakelijk dat, waar nodig, gegevens naar sekse worden uitgesplitst.

(15)

Ten zesde zijn door de intrede van nieuwe spelers op de informatiemarkt, waarvan er sommige informatie nagenoeg in realtime verstrekken, hoge kwaliteit en actualiteit een prioriteit voor het ESS in de toekomst.

(16)

Ten zevende maken begrotingsbeperkingen op zowel nationaal als Unieniveau en de noodzaak om de lasten voor het bedrijfsleven en de burger verder te verlichten, de situatie nog lastiger.

(17)

De mededeling van de Commissie van 10 augustus 2009 getiteld: „De productiemethode voor EU-statistieken: een visie voor de komende tien jaar” en de strategie van het ESS voor de uitvoering hiervan, gaan deze zeven uitdagingen aan door de werkmethoden in het ESS te willen herzien om het efficiënter en flexibeler te maken. De uitvoering van die mededeling vormt de kern van het meerjarenprogramma in het kader van de gemeenschappelijke ESS-strategie.

(18)

Om bij de ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken in het kader van deze verordening het integriteits- en kwaliteitsbeheer te garanderen, moeten de nationale instituten voor de statistiek en de Commissie (Eurostat) alle nodige maatregelen treffen waardoor het vertrouwen in de statistieken bewaard blijft en strakker de hand kan worden gehouden aan de geldende Praktijkcode voor Europese statistieken en de mededeling van de Commissie van 15 april 2011 getiteld: „Naar een robuust kwaliteitsbeheer voor de Europese statistiek”, met inachtneming van de daarin vervatte beginselen.

(19)

Teneinde de beperkte middelen die beschikbaar zijn voor de nationale en Europese producenten voor de productie van Europese statistieken beter af te stemmen op de groeiende behoeften aan statistieken, moeten bij de opstelling van de jaarlijkse statistische werkprogramma’s van de Commissie, waarin het meerjarenprogramma gedetailleerd wordt uiteengezet, de statistische prioriteiten stelselmatig en grondig herzien worden, waarbij de minder belangrijke eisen worden teruggeschroefd en de bestaande processen worden vereenvoudigd, terwijl tegelijkertijd de betrouwbaarheid wordt verbeterd en de hoge kwaliteitsnormen voor officiële statistieken behouden blijven. Tevens moet rekening worden gehouden met de lasten voor de respondenten, ongeacht of dit ondernemingen, centrale, regionale of lokale overheden, huishoudens of particulieren zijn. Dit proces moet in nauwe samenwerking plaatsvinden met zowel de gebruikers als de producenten van Europese statistieken.

(20)

In deze context moet een redelijke financiële lastenverdeling tussen de begrotingen van de Unie en van de lidstaten verwezenlijkt worden. Naast de in deze verordening vastgestelde financiële toewijzing moeten de nationale statistische instanties derhalve op nationaal niveau de passende financiering krijgen om de specifieke statistische maatregelen te nemen die voor de uitvoering van dit meerjarenprogramma zijn vastgesteld.

(21)

Gezien de nalevingslasten, met name voor kleinere lidstaten, moet de Commissie (Eurostat) de lidstaten technische bijstand en deskundigheid kunnen bieden om hen te helpen beperkingen in onderzoekscapaciteit en grote methodologische hindernissen te overwinnen, om zo de naleving van de voorschriften en de productie van gegevens van hoge kwaliteit te verzekeren.

(22)

De financiële middelen van het meerjarenprogramma moeten tevens op zodanige wijze worden toegewezen dat de kosten gemoeid met het verbeteren van het proces en de capaciteit om Europese statistieken van hoge kwaliteit te produceren en de kosten in verband met de opleidingsbehoeften van nationale statistici, gedekt worden.

(23)

De financiële bijdragen van de Unie moeten maatregelen ondersteunen voor de ontwikkeling, productie en verspreiding van Europese statistieken zoals uiteengezet in deze verordening. Zij moeten de vorm aannemen van subsidies, overheidsopdrachten of enige andere vorm van financiering die nodig is voor de verwezenlijking van het meerjarenprogramma. In dit verband zal het gebruik van vaste bedragen het belangrijkste middel zijn om het beheer van de subsidies te vereenvoudigen.

(24)

Overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EG) nr. 223/2009 moet een passende financiële structuur worden ontwikkeld om de samenwerkingsnetwerken te ondersteunen.

(25)

Er moet worden voorzien in de mogelijkheid tot deelname aan het meerjarenprogramma door de landen van de Europese Vrijhandelsassociatie die aan de Europese Economische Ruimte deelnemen („de EVA/EER-landen”) en Zwitserland. Ook moet worden voorzien in de mogelijkheid tot deelname van andere landen aan het meerjarenprogramma, met name de buurlanden van de Unie, de landen die het lidmaatschap van de Unie hebben aangevraagd, de kandidaat-lidstaten en de toetredende landen.

(26)

Bij de uitvoering van het meerjarenprogramma dient, in voorkomend geval, samenwerking met derde landen die niet aan het meerjarenprogramma deelnemen, te worden aangemoedigd, rekening houdend met eventuele overeenkomsten of eventueel beoogde overeenkomsten tussen die landen en de Unie.

(27)

Om als financieringsbesluiten overeenkomstig artikel 84, lid 3, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie (5) („het Financieel Reglement”) te kunnen worden beschouwd, dienen de door de Commissie vastgestelde jaarlijkse werkprogramma’s voor de uitvoering van het meerjarenprogramma de nagestreefde doelstellingen, de verwachte resultaten, de methode van uitvoering en het totale bedrag ervan te vermelden. Zij dienen tevens een beschrijving van de te financieren maatregelen, een indicatie van het aan elke maatregel toegewezen bedrag en een indicatief tijdschema voor de uitvoering ervan te bevatten. Het is wenselijk dat deze ook het belang van de na te streven doelstellingen inzake gebruikersbehoeften beschrijven en een projectplan bevatten. In geval van subsidies moeten zij de prioriteiten, de essentiële evaluatiecriteria en het maximale percentage van de medefinanciering omvatten. Bovendien moeten in de jaarlijkse werkprogramma’s passende indicatoren worden opgenomen voor de uitkomst van het toezicht.

(28)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk de vaststelling van het meerjarenprogramma, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en bijgevolg beter op het niveau van Unie kan worden bereikt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan wat nodig is om de doelstelling ervan te verwezenlijken.

(29)

Overeenkomstig het beginsel van goed financieel beheer werd een ex-ante-evaluatie verricht om het meerjarenprogramma af te stemmen op de noodzaak van effectiviteit en efficiëntie met het oog op de te bereiken doelstellingen en al in de ontwerpfase van het programma rekening te houden met de budgettaire beperkingen. De waarde en de impact van de in het kader van het meerjarenprogramma genomen maatregelen moeten regelmatig worden getoetst en beoordeeld, ook door onafhankelijke externe beoordelaars. Met het oog op de evaluatie van het meerjarenprogramma werden meetbare doelstellingen geformuleerd en indicatoren ontwikkeld.

(30)

Bij deze verordening worden voor het meerjarenprogramma voor 2013 de financiële middelen vastgesteld die voor de begrotingsautoriteit in het kader van de jaarlijkse begrotingsprocedure het voornaamste referentiepunt vormen in de zin van punt 37 van het Interinstitutioneel Akkoord van 17 mei 2006 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie over de begrotingsdiscipline en een goed financieel beheer (6).

(31)

Naast de bij deze verordening vastgestelde financiële middelen moet voor de afzonderlijke statistische maatregelen voor de uitvoering van het meerjarenprogramma, met inbegrip van maatregelen in de vorm van een overeenkomst tussen de nationale statistische instanties en de Commissie (Eurostat), voor zover mogelijk passende financiering op nationaal niveau worden verleend.

(32)

De effectbeoordeling van deze verordening met vermelding van de kostenbesparing voor de Unie en de lidstaten, is de basis voor de toewijzing van de financiële middelen aan het meerjarenprogramma. Kostenbesparingen zullen met name worden bereikt met nieuwe productiemethoden van Europese statistieken als gevolg van ontwikkelingen op het gebied van informatie- en communicatietechnologie.

(33)

De financiële belangen van de Unie moeten gedurende de gehele uitgavencyclus worden beschermd door middel van evenredige maatregelen, waaronder preventie, opsporing en onderzoek van onregelmatigheden, terugvordering van verloren gegane, ten onrechte betaalde of onjuist gebruikte middelen en, in voorkomend geval, sancties.

(34)

Om de continuïteit van statistische activiteiten in het kader van het meerjarenprogramma voor het gehele kalenderjaar 2013 te verzekeren, en ten behoeve van de rechtszekerheid, moet deze verordening in werking treden op de dag van haar bekendmaking, en dient van toepassing te zijn met ingang van 1 januari 2013. De datum van toepassing van deze verordening dient om betalingen aan arbeidscontractanten en ook alle activiteiten onder het meerjarenprogramma te verantwoorden.

(35)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 223/2009 werd het ontwerp van het meerjarenprogramma ter voorafgaand onderzoek voorgelegd aan het Comité voor het Europees statistisch systeem, het bij Besluit nr. 234/2008/EG van het Europees Parlement en de Raad (7) opgerichte Europees Raadgevend Comité voor de statistiek en het bij Besluit 2006/856/EG van de Raad opgerichte Comité voor monetaire, financiële en betalingsbalansstatistiek (8),

—

stellen zich tot doel een institutioneel en organisatorisch kader te versterken ter bevordering van de coördinatie, doelmatigheid en de geloofwaardigheid van de nationale statistische instanties en van de Commissie (Eurostat), wanneer deze Europese statistieken opstellen en verspreiden;

—

leggen de nadruk op de statistische beginselen als vastgelegd in artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 223/2009, en de behoeften van gebruikers;

—

voorzien in de behoeften van de institutionele gebruikers in de Unie in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 223/2009, en streven naar de ontwikkeling van statistieken die in de behoeften voorzien van een breed scala aan gebruikers, zoals andere besluitvormers, onderzoekers, het bedrijfsleven en Europese burgers in het algemeen, en

—

werken samen met statistische instanties op internationaal niveau om het gebruik te bevorderen van internationale concepten, classificaties, methoden en andere normen, in het bijzonder met het oog op meer samenhang en een betere vergelijkbaarheid op mondiaal niveau.

a)

zij hebben geen winstoogmerk, zijn onafhankelijk van de industrie, de handel en het bedrijfsleven en hebben ook geen andere strijdige belangen, en hebben als belangrijkste doelstellingen en activiteiten de bevordering en de ondersteuning van de toepassing van de Praktijkcode voor Europese statistieken en de toepassing van nieuwe productiemethoden voor Europese statistieken die op efficiëntieverhoging en kwaliteitsverbetering op het niveau van de Unie zijn gericht, en

b)

zij hebben tot tevredenheid van de Commissie rekenschap afgelegd over hun leden, reglement van orde en financieringsbronnen.

a)

de EVA/EER-landen overeenkomstig de voorwaarden die worden gesteld in de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte;

b)

Zwitserland, in overeenstemming met de voorwaarden die zijn vastgesteld in de Overeenkomst van 26 oktober 2004 tussen de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat over samenwerking op het gebied van statistiek (11), en

c)

landen die onder het Europees nabuurschapsbeleid vallen, landen die het lidmaatschap van de Unie hebben aangevraagd, kandidaat-lidstaten en toetredende landen, alsmede landen van de westelijke Balkan die bij het stabilisatie- en associatieproces betrokken zijn, overeenkomstig de voorwaarden van de respectieve bilaterale of multilaterale overeenkomsten met die landen tot vaststelling van de algemene beginselen voor hun deelname aan programma’s van de Unie.

9.2.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 39/30

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1406/2002 van het Europees Parlement en de Raad (3), die als reactie op het incident met de olietanker „Erika” is aangenomen, is een Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (het „Agentschap”) opgericht teneinde een hoog, uniform en efficiënt niveau van veiligheid op zee en van voorkoming van verontreiniging door schepen te waarborgen.

(2)

Na het incident met de olietanker „Prestige” in 2002 is Verordening (EG) nr. 1406/2002 gewijzigd om het Agentschap meer taken tot bestrijding van verontreiniging toe te kennen.

(3)

Het is nodig om te verduidelijken, welke categorieën van verontreiniging van de zeeën binnen de doelstellingen van Verordening (EG) nr. 1406/2002 moeten vallen. Verontreiniging van de zee die veroorzaakt wordt door olie- en gasinstallaties dient derhalve te worden opgevat als verontreiniging door olie of elke stof andere dan olie waarbij, indien deze in zee terechtkomt, het risico bestaat dat deze gevaren voor de menselijke gezondheid oplevert, levende hulpbronnen en zeeorganismen aantast, faciliteiten beschadigt of een belemmering vormt voor andere vormen van legitiem gebruik van de zee, zoals bedoeld in het Protocol inzake de voorbereiding op, de bestrijding van en de samenwerking bij verontreiniging door gevaarlijke en schadelijke stoffen (2000).

(4)

Handelend overeenkomstig artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1406/2002 heeft de raad van bestuur van het Agentschap (de „raad van bestuur”) in 2007 opdracht gegeven tot een onafhankelijke externe evaluatie van de uitvoering van die verordening. Op grond van die evaluatie heeft de raad van bestuur in juni 2008 aanbevelingen geformuleerd voor wijzigingen van de werkwijze van het Agentschap, van zijn bevoegdheidsgebieden en van zijn werkmethoden.

(5)

Op basis van de resultaten van de externe evaluatie, en van de aanbevelingen en van de in maart 2010 door de raad van bestuur goedgekeurde meerjarenstrategie moeten sommige bepalingen van Verordening (EG) nr. 1406/2002 worden verduidelijkt en bijgewerkt. Hoewel het Agentschap de nadruk moet leggen op zijn prioritaire taken op het gebied van maritieme veiligheid, moet het ook een aantal nieuwe kerntaken en aanvullende taken krijgen die de ontwikkeling van het maritieme veiligheidsbeleid op Unie- en internationaal niveau weerspiegelen. Gezien de begrotingsbeperkingen waarmee de Unie kampt, zijn een diepgaande screening en omschakeling noodzakelijk om de kosten- en begrotingsefficiëntie te waarborgen en om dubbel werk te voorkomen. In de personeelsbehoeften voor de nieuwe kern- en neventaken moet in beginsel door middel van interne herschikking binnen het Agentschap worden voorzien. Tegelijkertijd moet het Agentschap, in voorkomend geval, financiering uit andere onderdelen van de begroting van de Unie ontvangen, met name uit het instrument voor het Europese nabuurschapsbeleid. Het vervullen van nieuwe kern- en neventaken door het Agentschap zal plaatsvinden binnen de grenzen van de huidige financiële vooruitzichten en de begroting van het Agentschap zonder afbreuk te doen aan de onderhandelingen en besluiten over het toekomstige meerjarige financiële kader. Aangezien deze verordening geen financieringsbesluit is, dient de begrotingsautoriteit in het kader van de jaarlijkse begrotingsprocedure te besluiten over middelen voor het Agentschap.

(6)

De taken van het Agentschap moeten duidelijk en nauwkeurig worden beschreven en taakoverlapping moet worden vermeden.

(7)

Het Agentschap heeft aangetoond dat bepaalde taken efficiënter kunnen worden vervuld op Europees niveau, wat voor de lidstaten in bepaalde gevallen besparingen kan opleveren op hun nationale begrotingen en, waar aangetoond, een werkelijke Europese toegevoegde waarde kan betekenen.

(8)

Sommige bepalingen betreffende specifieke governanceaspecten van het Agentschap moeten worden verduidelijkt. Rekening houdend met de uit hoofde van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie aan de Commissie toegekende specifieke verantwoordelijkheid voor de uitvoering van het EU-beleid, moet de Commissie het Agentschap bij de uitvoering van zijn taken beleidsondersteuning bieden, met volle eerbiediging van de rechtspersoonlijkheid van het Agentschap en de onafhankelijkheid van zijn uitvoerend directeur als bepaald bij Verordening (EG) nr. 1406/2002.

(9)

Bij het benoemen van de leden van de raad van bestuur, het verkiezen van de voorzitter en de vice-voorzitter van de raad van bestuur en het benoemen van de afdelingshoofden, moet ten volle het belang van een evenwichtige gendervertegenwoordiging in acht worden genomen.

(10)

Verwijzingen naar de toepasselijke rechtshandelingen van de Unie moeten worden begrepen als verwijzingen naar handelingen op het gebied van maritieme veiligheid, maritieme beveiliging, de preventie en de bestrijding van verontreiniging door schepen en de bestrijding van mariene olieverontreiniging door olie- en gasinstallaties.

(11)

In de zin van deze verordening wordt onder „maritieme beveiliging” — in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 725/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 betreffende de verbetering van de beveiliging van schepen en havenfaciliteiten (4) — het volgende verstaan: de combinatie van preventieve maatregelen die erop gericht zijn het zeevervoer en de havenfaciliteiten te beschermen tegen dreigingen van opzettelijke onwettelijke acties. De beveiligingsdoelstelling moet worden verwezenlijkt door het nemen van passende maatregelen op het gebied van maritiem vervoersbeleid, onverminderd de voorschriften van de lidstaten betreffende nationale veiligheid, defensie en openbare veiligheid en ter bestrijding van financiële misdrijven tegen de staat.

(12)

Het Agentschap moet in het belang van de Unie handelen. Dit omvat onder meer de situatie, waarin het Agentschap de taak heeft om in het kader van zijn bevoegdheid buiten het grondgebied van de Unie op te treden en om technische bijstand aan de betrokken derde landen te verlenen, ten einde het beleid van de Unie inzake maritieme veiligheid te bevorderen.

(13)

Het Agentschap moet aan de lidstaten technische bijstand verlenen ter bevordering van het tot stand brengen van de nodige nationale capaciteit om het acquis van de Unie uit te voeren.

(14)

Het Agentschap moet aan de lidstaten en aan de Commissie operationele bijstand verlenen. Daaronder vallen diensten als het systeem voor de uitwisseling van maritieme informatie van de Unie (SafeSeaNet), de Europese dienst voor satelliettoezicht op olielekkages (CleanSeaNet), het datacentrum van de Europese Unie voor de identificatie en het volgen van schepen op lange afstand (EU LRIT Data Centrum) en de inspectiegegevensbank voor de havenstaatcontrole van de EU (Thetis).

(15)

De expertise van het Agentschap op het vlak van elektronische gegevensoverdracht en uitwisseling van maritieme gegevens dient te worden benut om de meldingsformaliteiten voor schepen te vereenvoudigen, teneinde belemmeringen voor het zeevervoer op te heffen en een Europese zeevervoersruimte zonder grenzen te creëren. Het Agentschap dient met name lidstaten te steunen bij de uitvoering van Richtlijn 2010/65/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 oktober 2010 betreffende meldingsformaliteiten voor schepen die aankomen in en/of vertrekken uit havens van de lidstaten (5).

(16)

Het Agentschap moet de Commissie ten volle bijstaan bij onderzoeksactiviteiten met betrekking tot zijn bevoegdheidsgebieden. Overlappingen met de werkzaamheden van het bestaande onderzoekskader van de EU moeten echter worden vermeden. Het Agentschap dient derhalve niet verantwoordelijk te zijn voor het beheren van onderzoeksprojecten.

(17)

Daar er nieuwe toepassingen en innovatieve diensten worden ontwikkeld en reeds bestaande diensten worden verbeterd met als doel een Europese zeevervoersruimte zonder grenzen tot stand te brengen, moet het Agentschap ten volle gebruik maken van de mogelijkheden die worden geboden door de Europese satellietnavigatie programma's (Egnos en Galileo) en door het Global Monitoring for Environment and Security programma (GMES).

(18)

Na het verstrijken van het kader van de Unie voor samenwerking op het gebied van door ongevallen veroorzaakte of opzettelijke verontreiniging van de zee, dat is opgezet bij Beschikking nr. 2850/2000/EG van het Europees Parlement en de Raad (6), moet het Agentschap enkele activiteiten voortzetten die eerder onder dat kader werden uitgevoerd, door met name een beroep te doen op de deskundigheid van de raadgevende technische groep voor paraatheid ten aanzien van en bestrijding van verontreiniging van de zee. De activiteiten van het Agentschap op dit gebied ontslaan de kuststaten niet van hun verantwoordelijkheid om te beschikken over geëigende mechanismen ter bestrijding van verontreiniging en dienen bestaande samenwerkingsafspraken tussen lidstaten of groepen lidstaten te respecteren.

(19)

Het Agentschap stelt, op verzoek, via CleanSeaNet gedetailleerde gegevens over mogelijke verontreiniging door schepen ter beschikking van lidstaten, zodat deze hun verantwoordelijkheden uit hoofde van Richtlijn 2005/35/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 inzake verontreiniging vanaf schepen en invoering van sancties voor inbreuken (7) kunnen nakomen. De doelmatigheid van de handhaving varieert evenwel in aanzienlijke mate, ondanks het feit dat dergelijke verontreiniging mogelijkerwijs in de nationale wateren van andere landen terecht kan komen. In haar volgende verslag uit hoofde van artikel 12 van bovengenoemde richtlijn, dient de Commissie derhalve informatie te verstrekken aan het Europees Parlement en de Raad over de doeltreffendheid en samenhang van de handhaving van deze richtlijn, alsmede andere relevante informatie over de toepassing ervan.

(20)

Verzoeken van getroffen lidstaten aan het Agentschap om maatregelen voor verontreinigingsbestrijding te mobiliseren, dienen te worden ingediend via het mechanisme voor civiele bescherming van de Unie, dat bij Beschikking 2007/779/EG, Euratom van de Raad (8) is opgericht. Uitgezonderd voor omstandigheden waarbij ter bestrijding van verontreiniging om de mobilisatie van schepen en uitrusting die stand-by zijn wordt verzocht, kan de Commissie alternatieve communicatiemiddelen die gebruik maken van geavanceerde informatietechnologie als gepaster beschouwen, en kan zij aldus de verzoekende lidstaat daarvan op de hoogte stellen.

(21)

Recente gebeurtenissen hebben de risico's aangetoond van offshorewinning-, gasexploratie- en productie-installaties voor het zeevervoer en het mariene milieu. Het reactievermogen van het Agentschap bij verontreiniging door olie en zijn expertise op het vlak van verontreiniging door gevaarlijke en schadelijke stoffen dienen te worden benut teneinde te reageren op verontreiniging ten gevolge van dergelijke activiteiten, op verzoek van een getroffen staat.

(22)

Met name moet CleanSeaNet, dat momenteel wordt ingezet om bewijsmateriaal te leveren van die verontreiniging door schepen, ook door het Agentschap worden gebruikt om olieverontreiniging door offshore-exploratie en -productie van olie en gas op te sporen en te melden, zonder dat dit ten koste gaat van de dienstverlening voor zeevervoer.

(23)

Het Agentschap heeft waardevolle deskundigheid en instrumenten op de gebieden maritieme veiligheid, maritieme beveiliging, de preventie en de bestrijding van verontreiniging door schepen opgebouwd en erkend. Deze deskundigheid en deze instrumenten kunnen van belang zijn voor andere activiteiten van de Unie die verband houden met het zeevervoersbeleid van de Unie. Het Agentschap dient derhalve de Commissie en de lidstaten op verzoek bij te staan bij het ontwikkelen en uitvoeren van dergelijke activiteiten van de Unie, mits de raad van bestuur zulks heeft goedgekeurd in het kader van het jaarlijkse werkprogramma van het Agentschap. Dergelijke bijstand moet worden onderworpen aan een gedetailleerde kosten/batenanalyse en mag de kerntaken van het Agentschap niet schaden.

(24)

Met de technische bijstand die het Agentschap levert, draagt het ook bij aan de ontwikkeling van een milieuvriendelijker zeevervoer.

(25)

De meeste classificatiebureaus houden zich bezig met zeegaande vaartuigen én binnenschepen. Op basis van de ervaring van het Agentschap met classificatiebureaus voor zeegaande vaartuigen, zou het Agentschap aan de Commissie relevante informatie kunnen verstrekken met betrekking tot classificatiebureaus voor binnenschepen en aldus verbetering van de efficiency mogelijk kunnen maken.

(26)

Wat betreft de koppeling van vervoersinformatiesystemen moet het Agentschap de Commissie en de lidstaten bijstaan door, samen met de autoriteiten die bevoegd zijn voor het River Information Services System, de mogelijkheid van het delen van informatie tussen deze systemen te verkennen.

(27)

Onverminderd de verantwoordelijkheid van de bevoegde autoriteiten, moet het Agentschap de Commissie en de lidstaten bijstaan bij het ontwikkelen en uitvoeren van het toekomstige e-Maritime-initiatief van de Unie, dat ertoe strekt de efficiëntie van de Europese zeevervoerssector te verbeteren door het gebruik van geavanceerde informatietechnologieën te bevorderen.

(28)

Teneinde de eengemaakte markt en een Europese zeevervoersruimte zonder grenzen te verwezenlijken, dienen de administratieve lasten op scheepvaart te worden verminderd, waarbij onder meer scheepvaartverkeer over korte afstand wordt bevorderd. In dit verband kunnen het concept van de „blauwe gordel” en e-Maritime mogelijkerwijs worden gebruikt als middel ter vermindering van de meldingsformaliteiten die commerciële vaartuigen bij het binnenvaren of verlaten van havens in de lidstaten moeten vervullen.

(29)

Gememoreerd wordt dat volgens de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie, en op grond van het beginsel van institutioneel evenwicht, aan een agentschap van de Unie geen bevoegdheid kan worden verleend om besluiten met algemene strekking vast te stellen.

(30)

Onverminderd de in Verordening (EG) nr. 1406/2002 vastgelegde doelstellingen en taken dient de Commissie, binnen een jaar na de inwerkingtreding van deze verordening, in nauwe samenwerking met de relevante belanghebbenden een haalbaarheidsstudie op te stellen en in te dienen, teneinde de mogelijkheden tot verbetering van de coördinatie en samenwerking van de verschillende kustwachtfuncties te beoordelen en vast te stellen. In die studie moet rekening worden gehouden met het bestaande juridische kader en de relevante aanbevelingen van de toepasselijke fora van de Unie, alsmede met de huidige ontwikkeling van de gemeenschappelijke gegevensuitwisselingsstructuur (CISE) en moeten de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid volledig in acht genomen worden, waarbij de kosten en baten voor het Europees Parlement en de Raad moeten worden verduidelijkt.

(31)

Voor het concurrentievermogen van de maritieme clusters in de Unie, is het belangrijk dat goed opgeleide Europese zeevarenden worden aangetrokken. Derhalve dient het Agentschap, in het licht van de huidige en toekomstige vraag in de Unie naar hoogopgeleide zeevarenden, in voorkomend geval de lidstaten en de Commissie te steunen bij het promoten van maritieme opleidingen door de vrijwillige uitwisseling van goede praktijken te bevorderen en informatie te verstrekken over de uitwisselingsprogramma's voor maritieme opleidingen van de Unie. Dit kan onder meer plaatsvinden door bekwame Europese belanghebbenden te assisteren om te streven naar uitmuntendheid in het onderwijs en de opleidingen op maritiem gebied, op vrijwillige basis en met volledige inachtneming van de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de inhoud en organisatie van de maritieme opleiding.

(32)

Om het toenemende risico op piraterij te bestrijden, dient het Agentschap in voorkomend geval gedetailleerde informatie te blijven verstrekken aan de bevoegde nationale instanties en andere relevante organen, met inbegrip van operaties als marineoperatie Atalanta van de EU zeemacht, over de positie van onder de vlag van een lidstaat varende schepen die door gebieden varen die als zeer risicovol zijn aangemerkt. Voorts beschikt het Agentschap over middelen die nuttig kunnen zijn, met name in de context van de ontwikkeling van CISE. Derhalve dient het Agentschap op verzoek relevante positioneringsgegevens van vaartuigen en aardeobservatiegegevens te verstrekken aan de bevoegde nationale instanties en aan organen van de Unie, zoals Frontex en Europol, teneinde preventieve maatregelen mogelijk te maken tegen opzettelijke ongeoorloofde handelingen, in de zin van het desbetreffende uniaal recht, onverminderd de rechten en plichten van de lidstaten en in overeenstemming met het toepasselijke nationale en uniaal recht, in het bijzonder met betrekking tot de organen die gegevens opvragen. Voor het verstrekken van gegevens inzake het op lange afstand identificeren en het volgen van schepen (LRIT) is de toestemming van de betrokken vlaggenstaat vereist, overeenkomstig de procedures die door de raad van bestuur moeten worden opgesteld.

(33)

Bij de bekendmaking van informatie overeenkomstig Richtlijn 2009/16/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 betreffende havenstaatcontrole (9) moeten de Commissie en het Agentschap voortbouwen op de deskundigheid en de ervaringen die is opgedaan onder het Memorandum van overeenstemming van Parijs inzake toezicht op schepen door de havenstaat („Memorandum van Parijs”).

(34)

De bijstand van het Agentschap aan de lidstaten en aan de Commissie met betrekking tot de relevante besprekingen van internationale en regionale organisaties dient de relatie tussen deze organisaties en de lidstaten die voortvloeit uit het feit dat de lidstaten lid zijn van deze organisaties, onverlet te laten.

(35)

De Unie is toegetreden tot de volgende verdragen en internationale overeenkomsten, waarbij regionale organisaties worden opgericht, waarvan de activiteiten ook onder de doelstellingen van het Agentschap vallen: het Verdrag ter bescherming van het mariene milieu in het Oostzeegebied (Verdrag van Helsinki als herzien in 1992) (10); het Verdrag inzake de bescherming van de Middellandse Zee tegen verontreiniging (Verdrag van Barcelona) (11) en de herziening daarvan uit 1995 (12) en een aantal protocollen daarbij; de Overeenkomst inzake samenwerking bij het bestrijden van verontreiniging van de Noordzee door olie en andere schadelijke stoffen (Overeenkomst van Bonn) (13); het Verdrag inzake de bescherming van het mariene milieu in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan (Ospar-Verdrag) (14); de Overeenkomst inzake samenwerking bij de bescherming van de kusten en het aquatische milieu van het Noordoost-Atlantische gebied tegen verontreiniging, ondertekend op 17 oktober 1990 (Overeenkomst van Lissabon) (15), met het aanvullend protocol daarbij, ondertekend op 20 mei 2008, die nog niet in werking zijn getreden (16). De Unie onderhandelt momenteel tevens over de toetreding tot het in april 1992 ondertekende Verdrag inzake de bescherming van de Zwarte Zee tegen verontreiniging (Verdrag van Boekarest). Het Agentschap dient derhalve technische bijstand te verstrekken aan de lidstaten en de Commissie met het oog op deelname aan de relevante besprekingen van deze regionale organisaties.

(36)

Naast deze regionale organisaties bestaat er een aantal andere regionale, subregionale en bilaterale coördinatie- en samenwerkingsregelingen met betrekking tot de bestrijding van verontreiniging. Bij het verlenen van bijstand bij de bestrijding van verontreiniging aan derde landen die een regionale zee met de Unie delen, dient het Agentschap in zijn optreden met deze regelingen rekening te houden.

(37)

De Unie deelt de volgende regionale zeebekken met buurlanden: de Middellandse Zee, de Zwarte Zee en de Oostzee. Het Agentschap moet op verzoek van de Commissie bijstand aan deze landen verlenen bij de bestrijding van verontreiniging.

(38)

Voor een maximale efficiëntie dient het Agentschap zo nauw mogelijk samen te werken binnen het kader van het Memorandum van Parijs. De Commissie en de lidstaten moeten de mogelijkheden blijven onderzoeken om de efficiëntie nog verder te verbeteren, en voorstellen daartoe zouden binnen het kader van dat Memorandum van Parijs ter overweging kunnen worden voorgelegd.

(39)

Om ervoor te zorgen dat de bindende rechtshandelingen van de Unie op de gebieden maritieme veiligheid en preventie van verontreiniging door schepen in de praktijk correct worden uitgevoerd, dient het Agentschap de Commissie bij te staan bij het afleggen van bezoeken aan de lidstaten. Deze bezoeken aan nationale overheden moeten het Agentschap in staat stellen alle nodige informatie te verzamelen om een uitvoerig verslag aan de Commissie voor te leggen met het oog op haar beoordeling. De bezoeken dienen te worden afgelegd in de geest van de beginselen genoemd in artikel 4, lid 3, van het Verdrag betreffende de Europese Unie en moeten op zodanige wijze plaatsvinden dat de administratieve last voor de nationale maritieme overheden tot een minimum wordt beperkt. Voorts moeten de bezoeken worden afgelegd overeenkomstig een vaste procedure, die een door de raad van bestuur aangenomen standaardmethodiek omvat.

(40)

Het Agentschap dient de Commissie bij te staan door inspecties van erkende organisaties uit te voeren overeenkomstig Verordening (EG) nr. 391/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties (17). Deze inspecties kunnen ook in derde landen plaatsvinden. De Commissie en het Agentschap dienen ervoor te zorgen dat de betrokken lidstaten naar behoren worden geïnformeerd. Daarnaast moet het Agentschap de aan hem door de Commissie gedelegeerde inspectietaken met betrekking tot de opleiding en certificering van zeevarenden in derde landen uitvoeren uit hoofde van Richtlijn 2008/106/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 inzake het minimumopleidingsniveau van zeevarenden (18). Details van de door het Agentschap verleende bijstand aan de door de Commissie verrichte maritieme beveiligingsinspecties overeenkomstig Verordening (EG) nr. 324/2008 van 9 april 2008 tot vaststelling van herziene procedures voor de uitvoering van inspecties van de Commissie op het gebied van de maritieme beveiliging (19) dienen niet onder Verordening (EG) nr. 1406/2002 te vallen.

(41)

Teneinde de samenhang te waarborgen met de beleidsdoelstellingen en de institutionele structuur van de Unie, alsmede met de toepasselijke administratieve en financiële procedures, moet de Commissie een formeel standpunt verstrekken in de vorm van een schriftelijk advies over de ontwerpmeerjarenstrategie van het Agentschap en de ontwerpen van de jaarlijkse werkprogramma's. De raad van bestuur dient daarmee rekening te houden alvorens deze documenten goed te keuren.

(42)

Met het oog op een eerlijke en transparante procedure voor de benoeming van de uitvoerend directeur moet de te volgen selectieprocedure in overeenstemming zijn met de richtsnoeren van de Commissie voor de selectie en benoeming van directeuren voor agentschappen van de Unie. In deze richtsnoeren wordt bepaald dat onderdanen van een lidstaat een kandidatuur kunnen indienen. Om dezelfde redenen moet de raad van bestuur in het preselectiecomité worden vertegenwoordigd door een waarnemer. De waarnemer moet gedurende de volgende fasen van de selectieprocedure op de hoogte worden gehouden. Op het moment dat de raad van bestuur zijn besluit inzake benoeming neemt, dienen de leden de mogelijkheid hebben aan de Commissie vragen over de selectieprocedure stellen. Voorts moet de raad van bestuur, overeenkomstig de gevestigde praktijk, de gelegenheid krijgen om de kandidaten die op de beperkte lijst zijn geplaatst, te horen. In alle fasen van de selectieprocedure en de benoeming voor de functie van uitvoerend directeur van het Agentschap moeten alle betrokken partijen ervoor zorgen dat de persoonsgegevens van de kandidaten worden verwerkt in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (20).

(43)

Hoewel het Agentschap voornamelijk wordt gefinancierd door middel van een bijdrage van de Unie, beschikt het ook over inkomsten afkomstig uit tarieven en vergoedingen voor zijn diensten. Deze tarieven en vergoedingen hebben met name betrekking op de exploitatie van het EU LRIT datacentrum en worden toegepast overeenkomstig de op 1 en 2 oktober 2007 en 9 december 2008 vastgesteld resolutie van de Raad met betrekking tot de oprichting van het EU LRIT datacentrum en met name de passages over de financiering van de LRIT-verslagen.

(44)

In het kader van het in Verordening (EG) nr. 1406/2002 voorziene voortgangsverslag dient de Commissie ook te onderzoeken hoe het Agentschap kan bijdragen aan de uitvoering van een toekomstige wetgevingshandeling over de veiligheid van offshore olie- en gasprospectie, -exploratie en -productieactiviteiten, die momenteel door het Europees Parlement en de Raad wordt bestudeerd met betrekking tot de preventie van verontreiniging door offshore-olie- en -gasinstallaties, rekening houdend met de beproefde en erkende deskundigheid en instrumenten waarover het Agentschap beschikt.

(45)

De activiteiten van het Agentschap dienen in voorkomend geval ook bij te dragen aan het tot stand brengen van een daadwerkelijke Europese zeevervoersruimte zonder grenzen.

(46)

Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie (21), en met name artikel 208, moet in acht worden genomen.

(47)

Verordening (EG) nr. 1406/2002 moet derhalve dienovereenkomstig gewijzigd worden,

1)

Artikelen 1 tot en met 3 worden vervangen door:

„Artikel 1

Doelstellingen

1.   Bij deze verordening wordt een Europees Agentschap voor maritieme veiligheid ( het „Agentschap”) opgericht, dat voorziet in een hoog, uniform en efficiënt niveau van veiligheid op zee, van maritieme beveiliging en van voorkoming en bestrijding van verontreiniging door schepen, alsook van bestrijding van verontreiniging van de zee door olie- en gasinstallaties.

2.   Hiertoe werkt het Agentschap met de lidstaten en de Commissie samen en verschaft het hun op de in lid 1 van dit artikel genoemde terreinen technische, operationele en wetenschappelijke bijstand binnen de grenzen van zijn in artikel 2 genoemde kerntaken alsook, indien van toepassing, van de neventaken zoals neergelegd in artikel 2 bis, in het bijzonder om de lidstaten en de Commissie te helpen de toepasselijke rechtshandelingen van de Unie correct toe te passen. Wat het bestrijden van verontreiniging betreft, verstrekt het Agentschap alleen op verzoek van de getroffen lidstaat (-staten) operationele bijstand.

3.   Door de in lid 2 bedoelde bijstand te verlenen, draagt het Agentschap in voorkomend geval bij aan de algemene efficiëntie van het zeeverkeer en zeevervoer, overeenkomstig deze verordening, teneinde de totstandbrenging van een Europese zeevervoersruimte zonder grenzen te bevorderen.

Artikel 2

Kerntaken van het Agentschap

1.   Teneinde de doelstellingen van artikel 1 op passende wijze te verwezenlijken, wordt het Agentschap met de in dit artikel genoemde kerntaken belast.

2.   Het Agentschap ondersteunt de Commissie:

3.   Het Agentschap werkt samen met de lidstaten om:

4.   Het Agentschap bevordert de samenwerking tussen de lidstaten en de Commissie:

5.   Op verzoek van de Commissie kan het Agentschap technische bijstand, zoals het organiseren van opleidingsactiviteiten met betrekking tot de toepasselijke rechtshandelingen van de Unie, verstrekken ten behoeve van kandidaat-lidstaten, en, waar van toepassing, van Europese nabuurschapspartnerlanden en van landen die partij zijn bij het Memorandum van Parijs.

Het Agentschap kan eveneens bijstand verlenen wanneer derde landen die aan eenzelfde zeebekken grenzen als de Europese Unie, getroffen worden door verontreiniging van schepen dan wel van olie- en gasinstallaties afkomstige mariene verontreiniging, zulks overeenkomstig het bij Beschikking 2007/779/EG, Euratom opgerichte mechanisme voor civiele bescherming van de EU en naar analogie van de voorwaarden die uit hoofde van lid 3, onder d), van dit artikel voor de lidstaten gelden. Deze taken worden gecoördineerd met de bestaande regionale regelingen voor samenwerking bij verontreiniging van de zee.

Artikel 2 bis

Neventaken van het Agentschap

1.   Onverminderd de in artikel 2 omschreven kerntaken staat het Agentschap de Commissie respectievelijk de lidstaten bij in het ontwikkelen en uitvoeren van de in de leden 2 en 3 van dit artikel met betrekking tot de doelen van het Agentschap omschreven activiteiten van de Unie, zulks in de mate waarin het Agentschap beschikt over beproefde en erkende deskundigheid ter zake. De in dit artikel omschreven bijkomende taken van het Agentschap:

2.   Het Agentschap ondersteunt de Commissie:

3.   Het Agentschap verleent bijstand aan de Commissie en de lidstaten:

Artikel 3

Bezoeken aan de lidstaten en inspecties

1.   Voor het vervullen van zijn taken en om de Commissie bij te staan bij het vervullen van haar verplichtingen in het kader van het VWEU en met name de beoordeling van de efficiënte tenuitvoerlegging van de relevante wetgeving van de Unie, verricht het Agentschap bezoeken in de lidstaten overeenkomstig de door de raad van bestuur vastgestelde methodiek.

2.   Het Agentschap stelt de betrokken lidstaat tijdig in kennis van het geplande bezoek, de identiteit van de gemachtigde ambtenaren en de aanvangsdatum en de verwachte duur van het bezoek. De met de inspecties belaste ambtenaren van het Agentschap leggen eerst het besluit over van de uitvoerend directeur van het Agentschap waarin het voorwerp en het doel van hun opdracht zijn vermeld.

3.   Het Agentschap voert namens de Commissie inspecties uit zoals vereist bij bindende wetgevingshandelingen van de Unie wat betreft organisaties die door de Unie erkend zijn overeenkomstig Verordening (EG) nr. 391/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties (32) en wat betreft de opleiding en certificering van zeevarenden overeenkomstig Richtlijn 2008/106/EG.

4.   Na elk bezoek en elke inspectie stelt het Agentschap een verslag op dat aan de Commissie en aan de betrokken lidstaat wordt verstrekt.

5.   Waar passend, en in elk geval wanneer een bezoek- of inspectiecyclus is afgerond, analyseert het Agentschap de verslagen van die cyclus met het oog op horizontale bevindingen en algemene conclusies over de doeltreffendheid en kostenefficiëntie van de maatregelen. Het Agentschap legt deze analyse voor aan de Commissie voor verdere bespreking met de lidstaten, teneinde er de passende lessen uit te trekken en de verspreiding van goede werkmethoden te faciliteren.

2)

In artikel 4, worden leden 3 en 4 vervangen door:

„3.   De raad van bestuur stelt de praktische regelingen vast voor de toepassing van de leden 1 en 2, onder meer, waar passend, regelingen voor overleg met lidstaten vóór de bekendmaking van informatie.

4.   Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (33) is van toepassing op de informatie die de Commissie en het Agentschap op grond van de onderhavige verordening verzamelen en verwerken, en het Agentschap neemt de nodige maatregelen om de veilige behandeling en verwerking van vertrouwelijke informatie te garanderen.

3)

In artikel 5 wordt lid 3 vervangen door:

„3.   Op verzoek van de Commissie kan de raad van bestuur met toestemming van en in samenwerking met de betrokken lidstaten en terdege rekening houdend met de gevolgen voor de begroting, waaronder eventuele bijdragen die de betrokken lidstaten kunnen leveren, besluiten regionale centra te vestigen die noodzakelijk zijn om, op de meest efficiënte en effectieve manier, een aantal van de taken van het Agentschap uit te voeren. Wanneer de raad van bestuur een dergelijk besluit neemt, stelt hij het precieze takenpakket van het regionale centrum vast, waarbij onnodige financiële kosten worden vermeden en de samenwerking met bestaande regionale en nationale netwerken wordt verbeterd.”.

4)

In artikel 10 wordt lid 2 als volgt gewijzigd:

5)

Artikel 11 wordt als volgt gewijzigd:

6)

In artikel 13 wordt lid 4 vervangen door:

„4.   De raad van bestuur kan, wanneer het gaat om een vertrouwelijke kwestie of een belangenconflict, besluiten specifieke agendapunten te bespreken zonder dat de betrokken leden daarbij aanwezig zijn. Gedetailleerde voorschriften voor de toepassing van deze bepaling worden vastgelegd in het reglement van orde.”.

7)

Artikel 15 wordt als volgt gewijzigd:

8)

Artikel 16 wordt vervangen door:

„Artikel 16

Benoeming en ontslag van de uitvoerend directeur en de afdelingshoofden

1.   De uitvoerend directeur wordt benoemd en ontslagen door de raad van bestuur. De uitvoerend directeur wordt voor een periode van vijf jaar benoemd op grond van verdienste en van door bewijsstukken aangetoonde bestuurlijke en leidinggevende bekwaamheid, alsook door bewijsstukken aangetoonde ervaring op de in artikel 1 vermelde gebieden, nadat het advies van de in artikel 10 bedoelde waarnemer is gehoord. De uitvoerend directeur wordt benoemd uit een kandidatenlijst van ten minste drie kandidaten, die door de Commissie wordt opgesteld na een algemeen vergelijkend onderzoek volgend op de bekendmaking van de vacature in het Publicatieblad van de Europese Unie, en elders, door een oproep tot het indienen van blijken van belangstelling. De door de raad van bestuur gekozen kandidaat kan worden verzocht een verklaring voor de bevoegde commissie van het Europees Parlement af te leggen en vragen van de commissieleden te beantwoorden. De raad van bestuur beraadt zich over een ontslag op verzoek van de Commissie of van een derde van zijn leden. De raad van bestuur neemt een besluit over benoeming of ontslag met een meerderheid van vier vijfde van alle stemgerechtigde leden.

2.   Op voorstel van de Commissie kan de raad van bestuur, rekening houdende met het beoordelingsverslag, het mandaat van de uitvoerend directeur eenmalig verlengen met maximaal vier jaar. De raad van bestuur neemt een besluit met een meerderheid van vier vijfde van alle stemgerechtigde leden. De raad van bestuur stelt het Europees Parlement in kennis van zijn voornemen om de ambtstermijn van de uitvoerend directeur te verlengen. Binnen een maand die voorafgaat aan de verlenging van zijn ambtstermijn kan de uitvoerend directeur worden gevraagd een verklaring voor de bevoegde commissie van het Europees Parlement af te leggen en vragen van de commissieleden te beantwoorden. Indien de ambtstermijn niet wordt verlengd, blijft de uitvoerend directeur in functie totdat er een opvolger is aangewezen.

3.   De uitvoerend directeur kan worden bijgestaan door één of meer afdelingshoofden. Indien de uitvoerend directeur afwezig of verhinderd is, neemt een van de afdelingshoofden zijn plaats in.

4.   De afdelingshoofden worden benoemd op grond van verdienste en van door bewijsstukken aangetoonde bestuurlijke en leidinggevende vaardigheden, alsook professionele bekwaamheid en ervaring op de in artikel 1 vermelde gebieden. De afdelingshoofden worden benoemd en ontslagen door de uitvoerend directeur na een positief advies van de raad van bestuur.”.

9)

Artikel 18 wordt gewijzigd als volgt:

10)

Artikel 22 wordt vervangen door:

„Artikel 22

Evaluatie

1.   Op gezette tijden en ten minste om de vijf jaar geeft de raad van bestuur de opdracht tot een onafhankelijke externe evaluatie van de uitvoering van deze verordening. De Commissie verstrekt het Agentschap alle gegevens welke het voor deze evaluatie relevant acht.

2.   De evaluatie beoordeelt het effect van deze verordening, alsmede het nut, de relevantie, de gerealiseerde toegevoegde waarde en de effectiviteit van het Agentschap en zijn werkmethoden. Bij de evaluatie wordt rekening gehouden met de standpunten van alle betrokkenen, zowel op Europees als op nationaal niveau. Er wordt met name nagegaan of het nodig is de taken van het agentschap te wijzigen. De raad van bestuur stelt in overleg met de Commissie een specifieke opdracht vast, na raadpleging van de betrokken partijen.

3.   De raad van bestuur ontvangt de evaluatie en legt de Commissie aanbevelingen voor met het oog op wijzigingen in deze verordening, het Agentschap en de werkmethoden. De resultaten van de evaluatie en de aanbevelingen worden door de Commissie toegezonden aan de Raad en het Europees Parlement en worden bekendgemaakt. Indien nodig wordt een actieplan met tijdschema bijgevoegd.”.

11)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 22 bis

Voortgangsverslag

Uiterlijk 2 maart 2018 en met inachtneming van het in artikel 22 bedoelde evaluatieverslag, dient de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in over de wijze waarop het Agentschap de aanvullende verantwoordelijkheden die hem bij deze verordening zijn toegekend, heeft vervuld, teneinde te bepalen op welke gebieden de efficiëntie kan worden verbeterd en, indien nodig, of de doelstellingen en taken dienen te worden gewijzigd.”.

12)

Artikel 23 wordt geschrapt.