9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/1

(1)

Verordening (EU) nr. 236/2012 legt bepaalde maatregelen op met betrekking tot shortselling en kredietverzuimswaps. Artikel 42 van Verordening (EU) nr. 236/2012 verleent de Commissie de bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van de bepalingen van die verordening. Deze gedelegeerde handeling vervolledigt en wijzigt bepaalde niet-essentiële elementen.

(2)

De bepalingen in deze verordening houden nauw verband met elkaar aangezien de meldings- en publicatiedrempels en de vaststelling wat ongedekte kredietverzuimswaps zijn van de definities en de methoden van berekening van shortposities afhangen, terwijl de bepalingen over aanmerkelijke dalingen in de waarde van financiële instrumenten en de dalingen van de liquiditeit op de markten voor overheidsschuld en de vaststelling wat ongunstige gebeurtenissen zijn onlosmakelijk verband houden met elkaar. Om coherentie tussen die bepalingen over shortselling welke tegelijk in werking moeten treden te waarborgen, is het passend alle bij Verordening (EU) nr. 236/2012 vereiste bepalingen in één verordening op te nemen.

(3)

Verordening (EU) nr. 236/2012 bevat bepaalde definities. Met het oog op nadere duidelijkheid en rechtszekerheid is het passend te voorzien in aanvullende bepalingen met betrekking tot de definities in artikel 2, lid 1, met name het feit wanneer een natuurlijke of rechtspersoon geacht wordt een financieel instrument in eigendom te hebben voor de toepassing van de definitie van een shorttransactie en nadere specificatie van het feit wanneer een natuurlijke of rechtspersoon een aandeel of een schuldinstrument „houdt” voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 236/2012. De specificaties zijn zo gekozen dat Verordening (EU) nr. 236/2012 op consistente wijze de beoogde uitwerking heeft ondanks de uiteenlopende aanpak in de wetgevingen van de lidstaten. De concepten eigendom en bezit in de lidstaten betreffende effecten zijn op dit moment niet geharmoniseerd, maar de bepalingen van Verordening (EU) nr. 236/2012 strekken er alleen toe van toepassing te zijn op shortselling en alle toekomstige juridische ontwikkelingen zoals harmonisatie van wetgeving onverlet te laten.

(4)

Verordening (EU) nr. 236/2012 legt beperkingen en verplichtingen op, zoals meldings- en publicatievereisten, betreffende natuurlijke of rechtspersonen die netto shortposities in aandelen en overheidsschuld houden of innemen. Long- en shortposities in aandelen en overheidsschuld kunnen op verschillen wijzen worden gehouden en gewaardeerd. Om een consistente aanpak te waarborgen en uitvoering te geven aan het doel van de maatregelen inzake shortposities in aandelen en overheidsschuld, is het bijgevolg noodzakelijk nader de wijze te specificeren waarop netto shortposities moeten worden berekend. Shorttransacties kunnen plaatsvinden via afzonderlijke instrumenten of via manden van overheidsschuld en bijgevolg is het noodzakelijk de wijze te specificeren waarop shorttransacties bij deze berekeningen in aanmerking worden genomen. Om een robuuste aanpak van de berekening van netto shortposities te waarborgen, is een restrictiever aanpak voor het specificeren van longposities dan voor het specificeren van shortposities in aandelen noodzakelijk. Omdat de waarde van een aantal financiële instrumenten van de koersvariaties van de onderliggende instrumenten afhangt, is het noodzakelijk te specificeren op welke wijze een en ander in aanmerking moet worden genomen. De methodologie van correctie voor delta wordt gespecificeerd omdat die algemeen gangbaar is.

(5)

Netto shortposities worden berekend onder referentie aan door natuurlijke of rechtspersonen gehouden long- en shortposities. Long- en shortposities kunnen echter door verschillende entiteiten binnen een groep of in verschillende door een fondsbeheerder beheerde fondsen worden gehouden. Grote nettoposities kunnen worden verborgen door deze over entiteiten binnen een groep of over verschillende fondsen te verdelen. Om ontwijking te verminderen en ervoor te zorgen dat de meldingen van shortposities een accuraat en representatief beeld opleveren, zijn nadere bepalingen vereist betreffende de wijze van berekening van netto shortposities voor entiteiten binnen een groep en voor fondsbeheerders. Om aan die bepalingen uitvoering te geven, is het noodzakelijk de betekenis van beleggingsstrategie te bepalen teneinde te verduidelijken welke shortposities van de entiteiten in een groep en welke shortposities van fondsen moeten worden geaggregeerd. Het is eveneens noodzakelijk de term beheeractiviteiten te definiëren om te verduidelijken welke shortposities van fondsen moeten worden geaggregeerd. Om ervoor te zorgen dat de meldingen plaatsvinden, is het noodzakelijk te specificeren welke entiteiten binnen een groep of in verschillende fondsen de berekeningen moeten uitvoeren en de meldingen moeten doen.

(6)

Verordening (EU) nr. 236/2012 legt beperkingen op voor het aangaan van transacties in ongedekte kredietverzuimswaps op overheidsschuld, maar staat het aangaan voor legitieme afdekkingsdoeleinden van gedekte kredietverzuimswaps op overheidsschuld toe. Met behulp van kredietverzuimswaps op overheidsschuld kunnen een grote verscheidenheid van activa en passiva worden afgedekt, maar in veel gevallen kan het moeilijk zijn een onderscheid te maken tussen legitieme afdekking en speculatie. Bijgevolg is nadere bijkomende specificatie vereist van de gevallen waarin een kredietverzuimswap op overheidsschuld geacht kan worden gedekt te zijn. Indien een kwantitatieve maatstaf voor correlatie op consistente basis dient te worden gespecificeerd, moet een eenvoudige, op grote schaal aanvaarde en begrepen maatstaf zoals de correlatiecoëfficiënt van Pearson worden gebruikt, berekend als de covariatie van twee variabelen gedeeld door het product van hun standaardafwijkingen. In de praktijk is het moeilijk activa en passiva in overeenstemming te brengen om een perfecte afdekking te creëren wegens de uiteenlopende kenmerken van de verschillende activa en passiva alsook de volatiliteit van hun waarde. Op grond van Verordening (EU) nr. 236/2012 moeten maatregelen evenredig worden benaderd en bij het bepalen wat een ongedekte kredietverzuimswap is, is het bijgevolg noodzakelijk te specificeren op welke wijze activa en passiva die door een gedekte kredietverzuimswap worden afgedekt evenredig dienen te worden benaderd. Hoewel Verordening (EU) nr. 236/2012 voor een gedekte positie in een kredietverzuimswap op overheidsschuld geen noodzakelijk specifiek niveau van correlatie voorschrijft, is het noodzakelijk te specificeren dat de correlatie zinvol moet zijn.

(7)

Verordening (EU) nr. 236/2012 verplicht een natuurlijke persoon of rechtspersoon die een netto shortpositie in overheidsschuld houdt ertoe boven een bepaalde drempel de relevante bevoegde autoriteit van deze posities op de hoogte te brengen. Een passende specificatie van deze drempel is bijgevolg vereist. Posities met een zeer geringe waarde die geen aanmerkelijke impact op de relevante markt voor overheidsschuld zouden hebben, dienen niet te worden gemeld en bij het vaststellen van een drempel moet onder meer met de liquiditeit van elke afzonderlijke obligatiemarkt en de gehele uitstaande overheidsschuld alsook met de doelstellingen van deze maatregel rekening worden gehouden.

(8)

De gegevens die vereist zijn voor de berekening van de meldingsdrempels voor netto shortposities met betrekking tot uitgegeven overheidsschuld zullen op de datum van inwerkingtreding van deze verordening niet beschikbaar zijn. Daarom moeten de twee criteria die worden aangelegd om op de datum van publicatie de initiële meldingsdrempels vast te stellen in de eerste plaats het totale bedrag aan uitstaande uitgegeven overheidsschuld van de overheidsemittent en in de tweede plaats het bestaan van een liquide futuresmarkt voor die overheidsschuld zijn. Er moeten herziene drempels worden vastgesteld wanneer de relevante gegevens over alle criteria beschikbaar zijn.

(9)

Indien de liquiditeit op een markt voor overheidsschuld een bepaalde drempel onderschrijdt, kunnen de beperkingen op het aangaan door de beleggers van ongedekte shorttransacties in overheidsschuld tijdelijk worden opgeheven om de liquiditeit op die markt te stimuleren. Indien de waarde van een financieel instrument op een handelsplatform aanmerkelijk daalt, mogen de bevoegde autoriteiten shortselling verbieden of beperken of anderszins grenzen stellen aan transacties in dat instrument. Er zijn veel verschillende instrumenten en het is noodzakelijk voor elk van de verschillende klassen van financiële instrumenten de drempel te specificeren rekening houdend met verschillen zoals verschillen tussen instrumenten en de uiteenlopende volatiliteit van de relevante markten.

(10)

In deze verordening wordt geen drempel voor een aanmerkelijke daling in de waarde van de koers van rechten van deelneming in een beursgenoteerde icbe, behalve indexfondsen die een icbe zijn, vastgesteld, aangezien, hoewel de koers op het handelsplatform vrij kan variëren, die is onderworpen aan een regel in Richtlijn 2009/65/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) (2) die waarborgt dat de koersen dicht bij de intrinsieke waarde van de icbe blijven. Er worden geen andere drempels voor een aanmerkelijke daling in de waarde van derivaten gespecificeerd dan die welke in deze verordening worden gespecificeerd.

(11)

Deze verordening verduidelijkt de interventiebevoegdheden van zowel de relevante bevoegde autoriteiten als van de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA), die overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (3) is opgericht en haar bevoegdheden uitoefent, voor gevallen waarin ongunstige gebeurtenissen of ontwikkelingen optreden. Een lijst van die gebeurtenissen is vereist om te zorgen voor een consistente aanpak en mogelijk te maken dat passende maatregelen worden genomen indien ongunstige gebeurtenissen of ontwikkelingen optreden.

(12)

Om reden van rechtszekerheid is het noodzakelijk dat deze verordening op dezelfde dag in werking treedt als Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 919/2012 van de Commissie (4),

—

artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) nr. 236/2012, ten aanzien van de definities van eigendom en shorttransactie;

—

artikel 3, lid 7, van Verordening (EU) nr. 236/2012, ten aanzien van de gevallen van en de methode voor berekening van een netto shortpositie en de definitie van bezit;

—

artikel 4, lid 2, van Verordening (EU) nr. 236/2012, ten aanzien van ongedekte posities in kredietverzuimswaps op overheidsschuld en de berekeningsmethoden voor groepen en fondsbeheeractiviteiten;

—

artikel 7, lid 3, van Verordening (EU) nr. 236/2012, ten aanzien van de meldingsdrempel voor aanmerkelijke shortposities in overheidsschuld;

—

artikel 13, lid 4, van Verordening (EU) nr. 236/2012, ten aanzien van de liquiditeitsdrempel voor het opschorten van beperkingen op shorttransacties in overheidsschuld;

—

artikel 23, lid 7, van Verordening (EU) nr. 236/2012, ten aanzien van de betekenis van aanmerkelijke dalingen in waarde van andere financiële instrumenten dan liquide aandelen;

—

artikel 30 van Verordening (EU) nr. 236/2012 ten aanzien van criteria en factoren die in aanmerking moeten worden genomen bij het bepalen in welke gevallen ongunstige gebeurtenissen of ontwikkelingen als bedoeld in de artikelen 18 tot en met 21 en artikel 27 en bedreigingen als bedoeld in punt a) van artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) nr. 236/2012 optreden.

a)

de verkoop van financiële instrumenten die op grond van een effectenuitleen- of een repo-overeenkomst zijn overgedragen zodat de afwikkeling op de gestelde datum kan plaatsvinden, mits de effecten worden teruggegeven of de overdrager de effecten terugvraagt;

b)

de verkoop van een financieel instrument door een natuurlijke of rechtspersoon die het financieel instrument vóór de verkoop heeft gekocht, maar dat financieel instrument op het moment van de verkoop niet in ontvangst heeft genomen mits het financieel instrument op een zodanig moment wordt geleverd dat de afwikkeling op de gestelde datum kan plaatsvinden;

c)

de verkoop van een financieel instrument door een natuurlijke of rechtspersoon die een optie of een soortgelijk recht op dat financieel instrument heeft uitgeoefend, mits het financieel instrument op een zodanig moment wordt geleverd dat de afwikkeling op de gestelde datum kan plaatsvinden.

a)

de natuurlijke of rechtspersoon heeft het aandeel of het schuldinstrument in eigendom overeenkomstig artikel 3, lid 1;

b)

de natuurlijke of rechtspersoon heeft een uitvoerbare vordering om de eigendom van het aandeel of het schuldinstrument overgedragen te krijgen overeenkomstig het recht dat van toepassing is op de relevante verkoop.

a)

het is irrelevant of afwikkeling in geld dan wel fysieke levering van de onderliggende activa is overeengekomen;

b)

shortposities in financiële instrumenten die een recht doen ontstaan op onuitgegeven aandelen en inschrijvingsrechten, converteerbare obligaties en andere vergelijkbare instrumenten worden niet als shortpositie beschouwd bij het berekenen van een netto shortpositie.

a)

houdt de beheerentiteit rekening met de posities van de fondsen en portefeuilles waarvan het beheer door een derde is gedelegeerd;

b)

laat de beheerentiteit de posities buiten beschouwing van de fondsen en portefeuilles waarvan zij het beheer aan een derde heeft gedelegeerd.

i)

door geen enkele juridische entiteit binnen de groep een meldings- of openbaarmakingsdrempel wordt bereikt of overschreden;

ii)

door zowel de groep zelf als door elke juridische entiteit binnen die groep gelijktijdig een meldings- of openbaarmakingsdrempel wordt bereikt of overschreden.

a)

Met betrekking tot afdekkingen voor de toepassing van artikel 4, lid 1, onder b) van Verordening (EU) nr. 236/2012, wordt de kredietverzuimswap op overheidsschuld niet als een ongedekte positie overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) nr. 236/2012 beschouwd als hij dient voor het afdekken van het risico van daling van de waarde van activa of passiva dat correleert met het risico van daling van de waarde van de overheidsschuld waaraan de kredietverzuimswap refereert en indien die activa of passiva betrekking hebben op publiek- of privaatrechtelijke entiteiten in dezelfde lidstaat.

b)

Een positie in een kredietverzuimswap op overheidsschuld, waarbij de activa of passiva betrekking hebben op publiek- of privaatrechtelijke entiteiten in dezelfde lidstaat als de referentieoverheid voor de kredietverzuimswap, wordt niet beschouwd als een ongedekte positie overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) nr. 236/2012 indien deze:

c)

Een positie in een kredietverzuimswap op overheidsschuld, waarbij de activa of passiva refereren aan een overheidsemittent waarbij de referentieoverheid voor de kredietverzuimswap een borg of een aandeelhouder is, wordt niet beschouwd als een ongedekte positie overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) nr. 236/2012 indien deze:

a)

indien de moedermaatschappij in een lidstaat en een dochtermaatschappij in een andere lidstaat is gevestigd en een lening aan de dochtermaatschappij is verstrekt. Indien er sprake is van expliciete of impliciete kredietsteun aan de dochtermaatschappij door de moedermaatschappij is het toegestaan kredietverzuimswaps op overheidsschuld in de lidstaat van de moedermaatschappij in plaats van de dochtermaatschappij aan te kopen;

b)

indien het gaat om een moederhoudstermaatschappij die een dochterexploitatiemaatschappij in een andere lidstaat in eigendom heeft of er zeggenschap over heeft. Als de moedermaatschappij de emittent is van de obligatie, maar de activa en inkomsten die afgedekt zijn in eigendom aan de dochtermaatschappij toebehoren, is het toegestaan kredietverzuimswaps op overheidsschuld te kopen die aan de lidstaat van de dochtermaatschappij refereren;

c)

om een blootstelling af te dekken aan een maatschappij in een lidstaat die belegd heeft in de overheidsschuld van een tweede lidstaat in de mate dat die maatschappij een aanmerkelijke impact zou ondervinden bij een aanmerkelijke daling van de waarde van de overheidsschuld van de tweede lidstaat, mits de maatschappij in beide lidstaten is gevestigd. Indien de correlatie tussen dit risico en de schuld van de tweede lidstaat groter is dan de correlatie tussen dit risico en de schuld van de lidstaat waarin de maatschappij is gevestigd, is het toegestaan kredietverzuimswaps op overheidsschuld te kopen die aan de tweede lidstaat refereren.

a)

indien de debiteur of de tegenpartij van een afgedekt activum of passivum een maatschappij is met bedrijfsactiviteiten in heel de Unie of indien de afgedekte blootstelling betrekking heeft op de Unie of de lidstaten die de euro als valuta hebben, is het toegestaan deze met een passende Europese of eurozone-index van kredietverzuimswaps op overheidsobligaties af te dekken;

b)

indien de tegenpartij van een afgedekt activum of passivum een supranationale emittent is, is het toegestaan het tegenpartijrisico af te dekken met een op passende wijze gekozen mand van kredietverzuimswaps op overheidsschuld die aan de borgen of de aandeelhouders van die entiteit refereren.

a)

staaft op verzoek van de bevoegde autoriteit voor die bevoegde autoriteit welk van de in artikel 15 omschreven gevallen waren vervuld op het moment dat de positie werd ingenomen;

b)

toont op verzoek van de bevoegde autoriteit voor die bevoegde autoriteit aan dat de correlatietoets in artikel 18 en de evenredigheidsvereisten in artikel 19 ten aanzien van die positie in kredietverzuimswaps op overheidsschuld zijn nageleefd op elk moment dat zij die kredietverzuimswaps op overheidsschuld bezat.

a)

een longpositie in de overheidsschuld van de relevante emittent;

b)

elke positie of portefeuille die wordt gebruikt in de context van afdekking van blootstellingen aan de overheidsemittent waaraan in de kredietverzuimswaps wordt gerefereerd;

c)

alle activa of passiva die refereren aan publiekechtelijke entiteiten in de lidstaat aan de overheidsschuld waarvan in de kredietverzuimswap wordt gerefereerd. Daartoe behoren blootstellingen aan centrale, regionale en lokale overheden, publiekrechtelijke entiteiten of elke blootstelling die gewaarborgd wordt door de entiteit waaraan wordt gerefereerd en kunnen behoren: financiële contracten, een portefeuille van activa of financiële verplichtingen, rente- of valutaswaptransacties waarbij de kredietverzuimswap op overheidsschuld wordt gebruikt als een aan de tegenpartij gerelateerd risicobeheerinstrument om blootstelling aan financiële contracten of buitenlandse handelscontracten af te dekken;

d)

blootstellingen aan privaatrechtelijke entiteiten die gevestigd zijn in de lidstaat waaraan in de kredietverzuimswap op overheidsschuld wordt gerefereerd. De relevante blootstellingen omvatten, maar zijn niet beperkt tot leningen, tegenpartijkredietrisico (met inbegrip van mogelijke blootstelling wanneer voor die blootstelling toetsingsvermogen vereist is), uitstaande vorderingen en garanties. De activa en passiva omvatten, maar zijn niet beperkt tot, financiële contracten, een portefeuille van activa of financiële verplichtingen en rente- of valutaswaptransacties waarbij de kredietverzuimswap op overheidsschuld wordt gebruikt als een risicobeheerinstrument voor tegenpartijrisico om blootstelling aan financiële contracten of handelskredietblootstellingen af te dekken;

e)

alle indirecte blootstellingen aan een van de bovenbedoelde entiteiten die is verkregen via blootstelling aan indexen, fondsen of special purpose vehicles.

a)

de kwantitatieve correlatietoets wordt vervuld door aan te tonen dat de correlatiecoëfficiënt van Pearson tussen de koers van de activa of passiva en de koers van de overheidsschuld, berekend op historische basis met behulp van gegevens voor de handelsdagen gedurende twaalf maanden onmiddellijk vóór de datum waarop de positie in kredietverzuimswaps op overheidsschuld is aangegaan, ten minste 70 % bedraagt;

b)

de kwalitatieve correlatie wordt vervuld door zinvolle correlatie aan te tonen, dat wil zeggen een correlatie die steunt op passende gegevens en waaruit geen louter tijdelijke afhankelijkheid blijkt. De correlatie wordt berekend op historische basis met behulp van gegevens voor de handelsdagen gedurende twaalf maanden voordat de positie in kredietverzuimswaps op overheidsschuld is aangegaan, gewogen naar de meest recente periode. Er wordt een andere periode gebruikt als blijkt dat de in de betrokken periode heersende omstandigheden vergelijkbaar zijn met de omstandigheden op het moment dat de positie in kredietverzuimswaps op overheidsschuld wordt aangegaan of met de omstandigheden die zouden optreden in de periode dat de blootstelling wordt afgedekt. Voor activa waarvoor geen koers op een liquide markt bestaat of indien de prijsgeschiedenis niet voldoende lang is, wordt een passende indirecte maatstaf gebruikt.

a)

de afgedekte blootstelling betrekking heeft op een onderneming die in eigendom toebehoort aan de overheidsemittent of waarin de overheidsemittent een meerderheid van het stemgerechtigd aandelenkapitaal heeft of waarvan de schulden door de overheidsemittent worden gewaarborgd;

b)

de afgedekte blootstelling betrekking heeft op een regionale, lokale of gemeentelijke overheid van de lidstaat;

c)

de afgedekte blootstelling betrekking heeft op een onderneming waarvan de kasstromen op aanmerkelijke wijze afhankelijk zijn van contracten van een overheidsemittent of een project dat door een overheidsemittent wordt gefinancierd of op aanmerkelijke wijze wordt gefinancierd of gewaarborgd, zoals een infrastructuurproject.

a)

de omvang van de nominale positie;

b)

de gevoeligheidsratio van de blootstellingen aan de verplichtingen van de overheid die onder de werkingssfeer van de kredietverzuimswap vallen;

c)

het feit of de relevante afdekkingsstrategie dynamisch of statisch is.

a)

de drempels die geen melding van netto shortposities met een zeer geringe waarde in een overheidsemittent vereisen;

b)

het totale bedrag van de uitstaande overheidsschuld voor een overheidsemittent en de gemiddelde omvang van de door marktdeelnemers gehouden posities met betrekking tot de overheidsschuld van die overheidsemittent;

c)

de liquiditeit van de overheidsschuldmarkt van elke overheidsemittent, met inbegrip van, in voorkomend geval, de liquiditeit van de futuresmarkt voor die overheidsschuld.

a)

een initiële drempel van 0,1 % die geldt indien het totale bedrag van de uitstaande uitgegeven overheidsschuld tussen 0 en 500 miljard EUR ligt;

b)

een drempel van 0,5 % die geldt indien het totale bedrag van de uitstaande uitgegeven overheidsschuld meer dan 500 miljard EUR bedraagt of indien er een liquide futuresmarkt voor de gegeven overheidsschuld is.

a)

elke 0,05 % boven de initiële meldingsdrempel van 0,1 %, beginnend bij 0,15 %;

b)

elke 0,25 % boven de initiële drempel van 0,5 %, beginnend bij 0,75 %;

a)

een daling van de koers van het aandeel met 10 % of meer indien het aandeel in de belangrijkste nationale aandelenindex is opgenomen en het onderliggende financiële instrument is voor een derivatencontract dat tot de handel op een handelsplatform is toegelaten;

b)

een daling van de koers van het aandeel met 20 % of meer indien de koers van het aandeel 0,50 EUR of meer bedraagt, of het equivalent in de lokale valuta;

c)

een daling van de koers van het aandeel met 40 % of meer in alle andere gevallen.

a)

ernstige financiële, monetaire of budgettaire problemen die kunnen leiden tot financiële instabiliteit betreffende een lidstaat of een bank en andere financiële instellingen die als belangrijk voor het mondiale financiële stelsel worden beschouwd zoals verzekeringsmaatschappijen, aanbieders van marktinfrastructuur en vermogensbeheermaatschappijen die binnen de Unie actief zijn, wanneer dit de ordelijke werking en de integriteit van de financiële markten of de stabiliteit van het financiële stelsel in de Unie kan bedreigen;

b)

een ratingactie of een ingebrekeblijving van een lidstaat of bank en andere financiële instellingen die als belangrijk voor het mondiale financiële stelsel worden beschouwd zoals verzekeringsmaatschappijen, aanbieders van marktinfrastructuur en vermogensbeheermaatschappijen die binnen de Unie actief zijn en die de oorzaak zijn van of waarvan in redelijkheid kan worden verwacht dat zij de oorzaak zijn van ernstige onzekerheid over hun solventie;

c)

substantiële verkoopdruk of ongewone volatiliteit die aanmerkelijke benedenwaartse spiralen veroorzaken bij alle financieel instrumenten die betrekking hebben op banken en andere financiële instellingen welke als belangrijk voor het mondiale financiële stelsel worden beschouwd zoals, naar gelang van het geval, verzekeringsmaatschappijen, aanbieders van marktinfrastructuur en vermogensbeheermaatschappijen die binnen de Unie actief zijn en overheidsemittenten;

d)

alle relevante schade aan de fysieke structuren van belangrijke financiële emittenten, marktinfrastructuren, clearing- en afwikkelingssystemen, en toezichthouders die een ongunstige invloed op de markten kan hebben, met name indien dergelijke schade het gevolg is van een natuurramp of een terroristische aanslag;

e)

elke relevante ontwrichting van een betaalsysteem of afwikkelingsproces, met name wanneer deze betrekking heeft op interbancaire transacties, die aanmerkelijke betalings- of afwikkelingsstoringen of -vertragingen binnen de uniale betaalsystemen veroorzaakt of kan veroorzaken, inzonderheid wanneer deze kan leiden tot de verbreiding van financiële of economische stress bij een bank en andere financiële instellingen die als belangrijk voor het mondiale financiële stelsel worden beschouwd zoals verzekeringsmaatschappijen, aanbieders van marktinfrastructuur en vermogensbeheermaatschappijen of in een lidstaat.

a)

elke mogelijke ernstige financiële, monetaire of budgettaire instabiliteit betreffende een lidstaat of het financiële stelsel binnen een lidstaat wanneer deze de ordelijke werking en de integriteit van de financiële markten of de stabiliteit van het gehele of een deel van het financiële stelsel in de Unie ernstig kan bedreigen;

b)

de mogelijke ingebrekeblijving van een lidstaat of een supranationale emittent;

c)

alle ernstige schade aan de fysieke structuren van belangrijke financiële emittenten, marktinfrastructuren, clearing- en afwikkelingssystemen, en toezichthouders die een ongunstige invloed op de grensoverschrijdende markten kan hebben, met name indien dergelijke schade het gevolg is van een natuurramp of een terroristische aanslag wanneer dit de ordelijke werking en de integriteit van de financiële markten of de stabiliteit van het gehele of een deel van het financiële stelsel in de Unie ernstig kan bedreigen;

d)

elke ernstige ontwrichting van een betaalsysteem of afwikkelingsproces, met name wanneer deze betrekking heeft op interbancaire transacties, die aanmerkelijke betalings- of afwikkelingsstoringen of -vertragingen binnen de uniale grensoverschrijdende betaalsystemen veroorzaakt of kan veroorzaken, inzonderheid wanneer deze tot de verbreiding van financiële of economische stress in geheel of een deel van het financiële stelsel in de Unie kunnen leiden.

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/16

(1)

De berekeningsmethode voor de aanmerkelijke waardedaling van de financiële instrumenten die vervat zijn in deel C van bijlage I bij Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 betreffende markten voor financiële instrumenten (2), moet aangepast zijn aan de verschillende wijzen waarop deze waardedaling wordt weergegeven naargelang van het betrokken soort financiële instrument. Deze methode kan de vorm aannemen van een daadwerkelijke daling in waarde van het financiële instrument, een stijging in het rendement van een door een particuliere emittent uitgegeven schuldinstrument of een stijging in de rendementscurve voor door overheidsemittenten uitgegeven schuldinstrumenten.

(2)

Deze verordening moet samen worden gelezen met Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 918/2012 van de Commissie (3), die drempels bepaalt voor de aanmerkelijke waardedaling van niet-liquide aandelen, door overheids- en particuliere emittenten uitgegeven schuldinstrumenten, indexfondsen (ETF's), geldmarktinstrumenten en derivaten waarvan het enige onderliggende instrument op een handelsplatform wordt verhandeld. Deze verordening moet zich derhalve beperken tot de omschrijving van de berekeningsmethode voor de aanmerkelijke waardedaling van deze instrumenten.

(3)

Om de consistentie en de rechtszekerheid voor marktdeelnemers en bevoegde autoriteiten te waarborgen dient de toepassingsdatum van deze verordening dezelfde te zijn als voor Verordening (EU) nr. 236/2012 en Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 918/2012.

(4)

Aangezien in Verordening (EU) nr. 236/2012 is erkend dat verbindende technische normen moeten worden vastgesteld voordat de genoemde verordening daadwerkelijk kan worden toegepast en het van essentieel belang is om vóór 1 november 2012 de vereiste niet-essentiële elementen te specificeren die de naleving van deze verordening door marktdeelnemers en de handhaving ervan door bevoegde autoriteiten moeten vergemakkelijken, moet de onderhavige verordening in werking treden de dag nadat zij is bekendgemaakt.

(5)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA) aan de Commissie heeft voorgelegd.

(6)

De ESMA heeft openbare raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, heeft de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en heeft een advies gevraagd aan de Stakeholdergroep effecten en markten, die opgericht is bij artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (4),

a)

niet-liquide aandelen;

b)

de volgende niet-afgeleide financiële instrumenten:

c)

derivaten waarvan het enige onderliggende instrument op een handelsplatform wordt verhandeld.

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/18

(1)

De hoeveelheid blauwvintonijn die vissersvaartuigen van de Europese Unie in 2012 mogen vangen in de Atlantische Oceaan, ten oosten van 45° WL, en in de Middellandse Zee, is vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 44/2012 van de Raad van 17 januari 2012 tot vaststelling, voor 2012, van de vangstmogelijkheden in de EU-wateren en, voor EU-vaartuigen, in bepaalde niet-EU-wateren, voor sommige visbestanden en groepen visbestanden waarvoor internationale onderhandelingen worden gevoerd of internationale overeenkomsten gelden (2).

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 302/2009 van de Raad van 6 april 2009 betreffende een meerjarig herstelplan voor blauwvintonijn in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, tot wijziging van Verordening (EG) nr. 43/2009 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1559/2007 (3) moeten de lidstaten de Commissie in kennis stellen van de individuele quota die aan hun vaartuigen van meer dan 24 m zijn toegewezen en, voor visserijvaartuigen van minder dan 24 m, van ten minste de aan producentenorganisaties of met soortgelijk vistuig vissende groepen van vaartuigen toegewezen quota.

(3)

Het gemeenschappelijk visserijbeleid heeft tot doel de langetermijnlevensvatbaarheid van de visserijsector te garanderen door een op de voorzorgsbenadering gebaseerde duurzame exploitatie van de levende aquatische rijkdommen.

(4)

Overeenkomstig artikel 36, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 moet de Commissie, wanneer zij op basis van door de lidstaten verstrekte gegevens of van andere gegevens waarover zij beschikt, van oordeel is dat de voor de Europese Unie, een lidstaat of een groep lidstaten beschikbare vangstmogelijkheden voor één of meer vistuigen of vloten als opgebruikt moeten worden beschouwd, de betrokken lidstaten daarvan in kennis stellen en de visserijactiviteiten voor het gebied, het vistuig, het bestand, de groep bestanden of de vloot die bij die specifieke visserijactiviteiten zijn betrokken, verbieden.

(5)

Uit de gegevens waarover de Commissie beschikt, blijkt dat de vangstmogelijkheden voor blauwvintonijn in de Atlantische Oceaan, ten oosten van 45° WL, en in de Middellandse Zee, die zijn toegewezen aan vaartuigen voor de beugvisserij die de vlag voeren van of zijn geregistreerd in Cyprus, zijn opgebruikt.

(6)

Op 22 augustus 2012 heeft Cyprus aan de Commissie meegedeeld de visserijactiviteiten van zijn vaartuigen voor de beugvisserij die in 2012 actief zijn geweest in de blauwvintonijnvisserij, te hebben stopgezet. Op 5 september heeft Cyprus aan de Commissie meegedeeld dat deze sluiting is ingegaan op 22 augustus 2012 om 09:39 uur.

(7)

Onverminderd de genoemde, door Cyprus genomen maatregelen moet de Commissie bevestigen dat de visserij op blauwvintonijn in de Atlantische Oceaan, ten oosten van 45° WL, en in de Middellandse Zee met ingang van 22 augustus 2012 om 09:39 uur verboden is voor vaartuigen voor de beugvisserij die de vlag voeren van of zijn geregistreerd in Cyprus,

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/20

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden de personen, groepen en entiteiten opgesomd waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Op 27 september 2012 heeft het Sanctiecomité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties besloten één natuurlijke persoon te schrappen van de lijst van personen, groepen en entiteiten waarvan de tegoeden en economische middelen moeten worden bevroren, na overweging van het door deze persoon ingediende verzoek daartoe en het uitgebreide verslag van de ombudsman die is ingesteld bij Resolutie 1904 (2009) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 dient daarom dienovereenkomstig te worden bijgewerkt,

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/22

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/24

(1)

Punt 4.2 van bijlage I bij Richtlijn 86/297/EEG van de Raad (2) bevat algemene bepalingen voor aftakassen aan de voorzijde. Tabel 2 van die bijlage voorziet in de toepassing van norm ISO 8759-1:1998 voor categorieën trekkers met aftakassen aan de voorzijde, waarin ook de maten voor de plaatsing van de aftakas worden vastgesteld. Als gevolg van nieuwe ontwerpvereisten zijn deze plaatsingsvoorschriften echter niet bruikbaar voor een groot aantal landbouw- en bosbouwtrekkers.

(2)

De voorschriften voor aftakassen aan de voorzijde in Richtlijn 86/297/EEG betreffen alleen veiligheidskwesties, namelijk de plaatsing van de aftakas, de afscherming ervan en de vrije zone eromheen. De door Richtlijn 86/297/EEG voorgeschreven plaatsing van de aftakas is niet bruikbaar voor verscheidene trekkercategorieën die momenteel op de markt zijn, en de daaraan gemonteerde werktuigen. Tabel 2 van bijlage I bij Richtlijn 86/297/EEG sluit reeds de trekkercategorieën T4.1 en T4.3 van de plaatsingsvoorschriften uit.

(3)

Evenmin als de trekkers van de categorieën T4.1 en T4.3 die thans van de voorschriften van punt 4.2 van norm ISO 8759-1:1998 worden vrijgesteld, kunnen de trekkers van de categorieën T1, T2, T3, T4.2 en T5 aan deze eisen voldoen.

(4)

Verscheidene trekkers kunnen worden uitgerust met speciale typen aftakassen, waarop norm ISO 8759-1:1998 niet van toepassing is.

(5)

Wat de trekkers van categorie T3 betreft, is de norm is alleen van toepassing indien de trekker is uitgerust met een aftakas zoals gespecificeerd in die norm. Andere categorieën voertuigen, zoals die van T2 en bepaalde kleine T1-trekkers, kunnen echter worden uitgerust met speciale typen aftakassen die niet onder de norm vallen. Bijgevolg moet de vrijstelling van de voorschriften van norm ISO 8759-1:1998 worden uitgebreid naar de trekkercategorieën T1 en T2.

(6)

Soortgelijke problemen doen zich voor in de overeenkomstige C-categorieën.

(7)

Aangezien de specificaties van norm ISO 8759-1:1998, met uitzondering van punt 4.2, van toepassing moeten zijn op trekkers van alle T- en C-categorieën die zijn uitgerust met aftakassen aan de voorzijde, wordt tabel 2 overbodig en moet deze worden geschrapt.

(8)

Richtlijn 86/297/EEG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het in artikel 20, lid 1, van Richtlijn 2003/37/EG ingestelde Comité,

1)

Punt 4.2 wordt vervangen door:

„4.2   Bepalingen voor aftakassen aan de voorzijde

De specificaties van ISO 8759-1:1998 zijn, met uitzondering van punt 4.2, van toepassing op trekkers van alle T- en C-categorieën die zijn uitgerust met aftakassen aan de voorzijde zoals gespecificeerd in deze norm.”.

2)

Tabel 2 wordt geschrapt.

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/26

(1)

Bij brief, ingekomen bij de Commissie op 3 februari 2012, heeft Hongarije verzocht om machtiging tot afwijking, voor een periode van twee jaar vanaf 1 juli 2012, van de bepalingen van artikel 193 van Richtlijn 2006/112/EG wat betreft de tot voldoening van de btw gehouden persoon. In die brief heeft Hongarije verklaard geen verlenging van deze machtiging te zullen vragen.

(2)

Bij brief van 26 april 2012 heeft de Commissie, overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG de overige lidstaten van het verzoek van Hongarije in kennis gesteld en bij brief van 2 mei 2012 heeft zij Hongarije meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek. De Commissie heeft haar voorstel tot machtiging van de afwijking op 29 juni 2012 aan de Raad voorgelegd.

(3)

De tot voldoening van de btw gehouden persoon is in de regel de belastingplichtige die de goederen levert, in overeenstemming met artikel 193 van Richtlijn 2006/112/EG. De door Hongarije gevraagde derogatie strekt ertoe deze verplichting, gedurende een beperkte periode, te verleggen naar de belastingplichtige die leveringen ontvangt van bepaalde onbewerkte landbouwproducten in de sector van de graangewassen en van de oliehoudende zaden.

(4)

Hongarije heeft geconstateerd dat een aantal bedrijven in die sectoren zich schuldig maakt aan diverse vormen van belastingontduiking, zowel in de binnenlandse als in de intracommunautaire handel, door de door hen in rekening gebrachte btw niet af te dragen aan de schatkist. Hun afnemers behouden evenwel hun recht op aftrek, voor zover zij belastingplichtigen met een volledig recht op aftrek zijn.

(5)

De aanwijzing van de belastingplichtige afnemer van de geleverde goederen als de tot voldoening van de btw gehouden persoon in plaats van de leverancier is een tijdelijke noodmaatregel die een einde zou maken aan de mogelijkheid om op deze manier belasting te ontduiken. Om doeltreffend te zijn moet de maatregel betrekking hebben op de oogst van 2012. Zij moet na een termijn van twee jaar verstrijken, wat Hongarije voldoende tijd moet geven om in de landbouwsector definitieve en met Richtlijn 2006/112/EG verenigbare maatregelen vast te stellen waarmee deze fraudepraktijk kan worden voorkomen en bestreden.

(6)

Teneinde te voorkomen dat de belastingontduiking zich verplaatst naar het stadium waarin de producten worden verwerkt, of naar andere producten of sectoren, is het evenwel dienstig dat Hongarije tegelijkertijd passende controlemaatregelen en rapportageverplichtingen invoert en de Commissie daarvan in kennis stelt.

(7)

Opdat deze bijzondere maatregel uitsluitend van toepassing zou zijn op een aantal welomschreven landbouwproducten en de rechtszekerheid niet in het gedrang zou komen, moet de gecombineerde nomenclatuur die is vastgesteld bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad van 23 juli 1987 met betrekking tot de tarief- en statistieknomenclatuur en het gemeenschappelijk douanetarief (2), worden gebruikt om de producten waarop de bijzondere maatregel ziet, te omschrijven.

(8)

De maatregel staat in verhouding tot de beoogde doelstellingen omdat hij beperkt is in de tijd en geen algemene strekking heeft maar slechts geldt voor een aantal nauwkeurig omschreven producten die, in de staat waarin zij zich bevinden, normaal niet bestemd zijn voor eindverbruik en ten aanzien waarvan er aanzienlijke btw-inkomsten verloren zijn gegaan als gevolg van belastingontduiking.

(9)

De bijzondere maatregel heeft geen negatieve gevolgen voor de eigen middelen van de Unie uit de btw,

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/28

(1)

Op 13 september 2010 heeft de Raad Besluit 2010/570/EU, Euratom tot benoeming van de leden van het Europees Economisch en Sociaal Comité voor de periode van 21 september 2010 tot en met 20 september 2015 (1) vastgesteld.

(2)

Een zetel van lid van het Europees Economisch en Sociaal Comité is vrijgekomen doordat een einde is gekomen aan de ambtstermijn van de heer Andreas LOUROUTZIATIS,

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/29

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio’s zijn zes zetels van lid vrijgekomen door het verstrijken van het mandaat van de heer Decebal ARNĂUTU, mevrouw Veronica DIACONU, mevrouw Edita Emőke LOKODI, de heer Constantin OSTAFICIUC, de heer Vasile SAVA en de heer Gheorghe Bunea STANCU. In het Comité van de Regio’s zijn vijf zetels van plaatsvervanger vrijgekomen door het verstrijken van het mandaat van de heer Árpád Szabolcs CSEHI, de heer Gheorghe FLUTUR, mevrouw Mariana MIRCEA, de heer Mircia MUNTEAN en mevrouw Ioana TRIFOI,

a)

tot lid:

en

b)

tot plaatsvervanger:

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/30

(1)

Op 17 november 2009 heeft de Commissie aan het Comité van Europese effectenregelgevers (CEER), wiens taken zijn overgenomen door de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA, European Securities and Markets Authority), die op 1 januari 2011 is opgericht op grond van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (2), een mandaat verleend om technisch advies uit te brengen in verband met de technische beoordeling van het juridische en toezichtkader van Australië inzake ratingbureaus.

(2)

In haar op 18 april 2012 uitgebrachte advies heeft de ESMA voorgesteld het Australische juridische en toezichtkader inzake ratingbureaus als gelijkwaardig aan Verordening (EG) nr. 1060/2009 te beschouwen.

(3)

Overeenkomstig artikel 5, lid 6, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1060/2009, moet worden beoordeeld of aan drie voorwaarden is voldaan voordat het juridische en toezichtkader van een derde land als gelijkwaardig aan Verordening (EG) nr. 1060/2009 kan worden beschouwd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten ratingbureaus in het betrokken derde land aan toelating of registratie zijn onderworpen en doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Het Australische juridische en toezichtkader inzake ratingbureaus is op 1 januari 2010 ingevoerd. Alle desbetreffende wet- en regelgeving, namelijk de Corporations Act (2001) en de Australian Securities and Investments Commission (ASIC) Act (2001), is in werking getreden. Overeenkomstig dit toezicht- en regelgevingskader moeten ratingbureaus geregistreerd zijn en staan zij doorlopend onder toezicht van de Australian Securities and Investments Commission (ASIC). Het Australische juridische en toezichtkader heeft de ASIC voldoende bevoegdheden toegekend om ratingbureaus aan een effectief toezicht en een effectieve handhaving te kunnen onderwerpen. De ASIC beschikt daarbij ook over de bevoegdheid om sancties te treffen tegen ratingbureaus die de toepasselijke voorschriften overtreden. De ASIC kan worden gemachtigd niet door ratingbureaus overgelegde boeken in beslag te nemen. De ASIC is bevoegd om op basis van een door de bevoegde rechterlijke autoriteit afgegeven huiszoekingsbevel de bedrijfsruimten van ratingbureaus te doorzoeken. Voorts is de ASIC op grond van de Corporations Act gemachtigd om zich tot een federale rechtbank te wenden voor een bevel tot intrekking van de vergunning van een ratingbureau. Na een dergelijke intrekking van een vergunning kan de ASIC zich tot een rechtbank wenden met het verzoek een ratingbureau definitief te verbieden ratings in Australië af te geven. Overeenkomstig de Corporations Act kan de ASIC de rechter ook verzoeken een ratingbureau te bevelen onrechtmatige gedragingen te staken of geldboeten op te leggen ingeval een ratingbureau een van de krachtens de desbetreffende wetgeving inzake financiële diensten op hem rustende verplichtingen heeft geschonden. De tussen de ESMA en de ASIC gesloten samenwerkingsovereenkomst voorziet in de uitwisseling van informatie over de ten aanzien van grensoverschrijdende ratingbureaus getroffen handhavings- en toezichtmaatregelen.

(5)

Volgens de tweede voorwaarde moeten ratingbureaus in het derde land onderworpen zijn aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan die van de artikelen 6 tot en met 12 van en bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1060/2009. Het Australische juridische en toezichtkader beantwoordt aan de doelstellingen van het toezicht- en regelgevingskader van de EU inzake ratingbureaus wat het beheer van belangenconflicten betreft. Het beheer van belangenconflicten is voorgeschreven bij de Australische wetgeving (ASIC-wet), inclusief de verplichting tot het beheren van belangenconflicten en organisatorische vereisten, met name ten aanzien van uitbesteding, het bijhouden van gegevens en geheimhouding. Wat corporate governance betreft, moet een ratingbureau krachtens de vergunningsvoorwaarden van de ASIC op zodanige wijze zijn georganiseerd dat zijn bedrijfsbelang geen afbreuk doet aan de onafhankelijkheid en nauwkeurigheid van zijn ratingactiviteiten. Het Australische kader verplicht ratingbureaus ook een strikte toetsingsfunctie voor ratingmethodologieën in te stellen en bevat tevens een breed scala aan informatievereisten met betrekking tot ratings en ratingactiviteiten. Het Australische juridische en toezichtkader beantwoordt derhalve aan de doelstellingen van Verordening (EG) nr. 1060/2009 wat betreft het beheer van belangenconflicten, de organisatorische processen en procedures die een ratingbureau dient te hebben ingesteld, de kwaliteit van ratings en ratingmethodologieën, de openbaarmaking van ratings en de algemene en periodieke openbaarmaking van ratingactiviteiten. Het voorziet zodoende in een gelijkwaardige bescherming wat integriteit, transparantie, goed bestuur van ratingbureaus en betrouwbaarheid van de ratingactiviteiten betreft.

(6)

Volgens de derde voorwaarde moet de regelgeving in het derde land bemoeienis van de toezichthoudende autoriteiten en andere overheden van dat derde land met de inhoud van ratings en methodologieën uitsluiten. Een dergelijke bemoeienis met ratings en ratingmethodologieën zou indruisen tegen de doelstellingen van hoofdstuk 7 van de Australische Corporations Act van 2001 en tegen de ASIC-doelstellingen. Noch de ASIC, noch enigerlei andere overheid is bevoegd om zich met de inhoud van ratings of ratingmethodologieën te bemoeien.

(7)

Gezien de onderzochte factoren kan het Australische juridische en toezichtkader inzake ratingbureaus worden geacht te voldoen aan de in artikel 5, lid 6, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1060/2009 gestelde voorwaarden. Het Australische juridische en toezichtkader inzake ratingbureaus moet daarom als gelijkwaardig worden beschouwd aan het juridische en toezichtkader dat bij Verordening (EG) nr. 1060/2009 is ingesteld. In samenwerking met de ESMA zal de Commissie de ontwikkeling van het Australische juridische en toezichtkader inzake ratingbureaus en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, blijven monitoren.

(8)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

9.10.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 274/32

(1)

Op 12 juni 2009 heeft de Commissie aan het Comité van Europese effectenregelgevers (CEER), wiens taken zijn overgenomen door de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA, European Securities and Markets Authority), die op 1 januari 2011 is opgericht op grond van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (2), een mandaat verleend om technisch advies uit te brengen in verband met de technische beoordeling van het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten van Amerika (hierna de „Verenigde Staten” genoemd) inzake ratingbureaus.

(2)

In zijn op 21 mei 2010 uitgebrachte eerste advies heeft het CEER erop gewezen dat er op twee terreinen (namelijk de kwaliteit van methodologieën en ratings en de openbaarmaking van ratings) aanzienlijke verschillen tussen het kader van de Verenigde Staten en het Uniekader bleven bestaan. Vervolgens heeft de ESMA, na de inwerkingtreding op 21 juli 2010 van de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, haar technische advies aan de Commissie geactualiseerd en aangegeven dat het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten inzake ratingbureaus thans als gelijkwaardig aan Verordening (EG) nr. 1060/2009 kon worden beschouwd.

(3)

Overeenkomstig artikel 5, lid 6, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1060/2009, moet worden beoordeeld of aan drie voorwaarden is voldaan voordat het juridische en toezichtkader van een derde land als gelijkwaardig aan Verordening (EG) nr. 1060/2009 kan worden beschouwd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten ratingbureaus in het betrokken derde land aan toelating of registratie zijn onderworpen en doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten inzake ratingbureaus bestaat uit de Credit Rating Agency Reform Act van 2006 (hierna de „wet op de ratingbureaus” genoemd), waarmee ter bescherming van de beleggers en in het algemeen belang wordt beoogd de kwaliteit van de ratings te verbeteren door de verantwoording, transparantie en mededinging in de sector van de ratingbureaus te bevorderen, alsook uit artikel 15E (3), artikel 17 (4) en artikel 21B(a) (5) van de Securities Exchange Act (hierna de „beurswet” genoemd). De bepalingen van de wet op de ratingbureaus zijn van toepassing geworden met de vaststelling in juni 2007 door de Securities and Exchange Commission (SEC) van een reeks voorschriften ter uitvoering van een registratie- en toezichtprogramma voor ratingbureaus die zich laten registreren als een Nationally Recognized Statistical Ratings Organization (NRSRO). Opdat hun ratings voor regelgevingsdoeleinden kunnen worden gebruikt, moeten ratingbureaus zich bij de SEC laten registreren, waarna zij doorlopend aan toezicht van de SEC zijn onderworpen. De SEC beschikt over een breed scala aan toezichtbevoegdheden waardoor zij in staat is na te gaan of ratingbureaus hun wettelijke verplichtingen nakomen. Het betreft onder meer de bevoegdheid om documenten in te zien, om onderzoeken en inspecties ter plaatse te verrichten, alsook om toegang tot gegevens over opgenomen telefoongesprekken en elektronische communicatie op te eisen. De SEC kan deze bevoegdheden niet alleen ten aanzien van ratingbureaus, maar ook ten aanzien van andere bij ratingactiviteiten betrokken personen uitoefenen. Overeenkomstig artikel 15E(p)(3)(A) van de beurswet moet de SEC ten minste jaarlijks een onderzoek naar elke NRSRO instellen en over de bevindingen van deze onderzoeken verslag uitbrengen (6). Wanneer de SEC heeft vastgesteld dat een NRSRO een uit het toepasselijke toezicht- en regelgevingskader voortvloeiende verplichting heeft geschonden, kan zij kiezen uit een breed scala van toezichtmaatregelen om een einde aan de inbreuk te maken. Deze maatregelen omvatten onder meer de bevoegdheid om de registratie in te trekken, om het gebruik van ratings voor regelgevingsdoeleinden op te schorten en om ratingbureaus te bevelen een einde aan de inbreuk te maken. De SEC kan ratingbureaus ook zware straffen opleggen omdat zij de geldende voorschriften hebben overtreden. De NRSRO's zijn bijgevolg doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving onderworpen. De tussen de ESMA en de SEC gesloten samenwerkingsovereenkomst voorziet in de uitwisseling van informatie over de ten aanzien van grensoverschrijdende ratingbureaus getroffen handhavings- en toezichtmaatregelen.

(5)

Volgens de tweede voorwaarde moeten ratingbureaus in het derde land onderworpen zijn aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan die van de artikelen 6 tot en met 12 van en bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1060/2009. Het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten beantwoordt aan de doelstellingen van Verordening (EG) nr. 1060/2009 wat betreft het beheer van belangenconflicten, de organisatorische processen en procedures die een ratingbureau dient te hebben ingesteld, de kwaliteit van ratings en ratingmethodologieën, de openbaarmaking van ratings en de algemene en periodieke openbaarmaking van ratingactiviteiten. Het kader van de Verenigde Staten voorziet derhalve in een gelijkwaardige bescherming wat integriteit, transparantie, goed bestuur van ratingbureaus en betrouwbaarheid van de ratingactiviteiten betreft.

(6)

Volgens de derde voorwaarde moet de regelgeving in het derde land bemoeienis van de toezichthoudende autoriteiten en andere overheden van dat derde land met de inhoud van ratings en methodologieën uitsluiten. In dit verband zij erop gewezen dat het de SEC en enigerlei andere overheid in de Verenigde Staten bij wet verboden is zich met de inhoud van ratings en ratingmethodologieën te bemoeien.

(7)

Gezien de onderzochte factoren kan het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten inzake ratingbureaus worden geacht te voldoen aan de in artikel 5, lid 6, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1060/2009 gestelde voorwaarden. Het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten inzake ratingbureaus moet daarom als gelijkwaardig worden beschouwd aan het juridische en toezichtkader dat bij Verordening (EG) nr. 1060/2009 is ingesteld. In samenwerking met de ESMA zal de Commissie de ontwikkeling van het juridische en toezichtkader van de Verenigde Staten inzake ratingbureaus en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, blijven monitoren.

(8)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,