11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 435/2004 (2) heeft de Raad na een antidumpingonderzoek een definitief antidumpingrecht ingesteld op natriumcyclamaat van oorsprong uit de Volksrepubliek China („de VRC” of „het betrokken land”) en Indonesië („het oorspronkelijke onderzoek”). Na een nieuw onderzoek bij het vervallen van een maatregel heeft de Raad bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 492/2010 (3) een definitief antidumpingrecht ingesteld voor een extra periode van vijf jaar. De maatregelen zijn vastgesteld ter hoogte van de dumpingmarge en bestaan uit specifieke antidumpingrechten. Het recht voor de VRC varieert van 0 tot 0,11 EUR/kg voor met naam genoemde Chinese producenten, met een residueel recht van 0,26 EUR/kg voor andere producenten („de huidige rechten”).

(2)

Krachtens artikel 11, lid 3, van de basisverordening is een verzoek om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek („dit nieuwe onderzoek”) ingediend door Productos Aditivos SA, de enige producent van natriumcyclamaat in de Unie en de klager in het oorspronkelijke onderzoek („de klager”). Het verzoek was beperkt tot het onderzoek naar dumping door Golden Time Enterprise (Shenzhen) Co. Ltd („GT Enterprise” of „de betrokken onderneming”), die deel uitmaakt van de Rainbow Rich group („de betrokken groep ondernemingen”, „de Rainbow-groep” of „Rainbow”), die in het oorspronkelijke onderzoek ook een van de met naam genoemde Chinese producenten was. Het antidumpingrecht dat van toepassing is op producten die door GT Enterprise worden vervaardigd, bedraagt 0,11 EUR/kg en het recht dat van toepassing is op de andere productieondernemingen binnen de betrokken groep ondernemingen bedraagt 0,26 EUR/kg (dit is het residuele recht).

(3)

De klager heeft voorlopig bewijsmateriaal verstrekt waaruit blijkt dat de bestaande maatregelen niet langer volstaan om de schade veroorzakende dumping te neutraliseren.

(4)

Daar de Commissie na raadpleging van het Raadgevend Comité tot de conclusie was gekomen dat het verzoek voldoende voorlopig bewijsmateriaal bevatte om de opening van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te rechtvaardigen, kondigde zij op 17 februari 2011 bij een bericht („het bericht van opening”) in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4) aan overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te zullen openen dat beperkt zou blijven tot een onderzoek naar dumping door GT Enterprise.

(5)

Het verzoek heeft betrekking op natriumcyclamaat van oorsprong uit de VRC, momenteel ingedeeld onder GN-code ex 2929 90 00 („het betrokken product”).

(6)

Net als eerdere onderzoeken heeft ook dit onderzoek uitgewezen dat het betrokken product dat in de VRC wordt geproduceerd en op de markt van Unie wordt verkocht identieke fysische en chemische eigenschappen heeft en voor dezelfde doeleinden wordt gebruikt als het product dat in Indonesië — het referentieland in dit nieuwe onderzoek — wordt geproduceerd en aldaar op de binnenlandse markt wordt verkocht. Bijgevolg wordt geconcludeerd dat producten die in Indonesië op de binnenlandse markt worden verkocht en producten die door de betrokken groep ondernemingen op de markt van de Unie worden verkocht, soortgelijke producten zijn in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(7)

De Commissie heeft de klager, de betrokken onderneming en de vertegenwoordigers van het betrokken land van de opening van dit nieuwe onderzoek in kennis gesteld. De Commissie heeft ook producenten in Indonesië van de inleiding van de procedure in kennis gesteld, aangezien Indonesië als referentieland werd overwogen.

(8)

Belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van opening vermelde termijn hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken om te worden gehoord. Alle belanghebbenden die daar met opgave van redenen om hadden verzocht, werden gehoord.

(9)

Om de informatie te verkrijgen die zij voor haar onderzoek nodig achtte, heeft de Commissie de betrokken onderneming een vragenlijst toegezonden. Zij heeft de antwoorden van vijf ondernemingen in de Rainbow-groep binnen de daarvoor vastgestelde termijn ontvangen. Aangezien de Rainbow-groep nu bestaat uit twee productieondernemingen (waarvan GT Enterprise er één is), één grondstoffenleverancier, één onderneming die vroeger met het betrokken product te maken had maar nu een slapende onderneming is, en een handelaar in Hongkong, behelsde het nieuwe onderzoek de activiteiten van de hele groep. De Commissie heeft ook vragenlijsten toegezonden aan producenten in Indonesië. Eén Indonesische producent toonde zich bereid in dit nieuwe onderzoek informatie te verstrekken en zond een gedeeltelijk antwoord op de vragenlijst in.

(10)

De Commissie heeft alle informatie verzameld en gecontroleerd die zij voor het onderzoek inzake de behandeling als marktgerichte onderneming en de individuele behandeling, alsook voor het vaststellen van dumping nodig achtte. De Commissie heeft bij de volgende ondernemingen van de betrokken groep ondernemingen een controle ter plaatse ingesteld:

(11)

Het nieuwe onderzoek had betrekking op de periode van 1 januari 2010 tot en met 31 december 2010 („het tijdvak van het nieuwe onderzoek” of „TNO”).

(12)

Bij antidumpingonderzoeken betreffende invoer van oorsprong uit de VRC moet de normale waarde voor producenten die aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening blijken te voldoen, worden vastgesteld overeenkomstig artikel 2, leden 1 tot en met 6, van die verordening. Voor de duidelijkheid zijn de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening — waaraan de ondernemingen die BMO aanvragen aantoonbaar moeten voldoen — hierna nog eens kort samengevat:

(13)

De betrokken groep ondernemingen verzocht op grond van artikel 2, lid 7, onder b), van de basisverordening om BMO en heeft voor vier in de VRC gevestigde producenten aanvraagformulieren ingediend. De Commissie heeft alle in de aanvragen van de ondernemingen verstrekte en nodig geachte informatie verzameld en ter plaatse bij de ondernemingen gecontroleerd.

(14)

Uit dit nieuwe onderzoek is gebleken dat de situatie van de betrokken onderneming sinds het oorspronkelijke onderzoek is veranderd. GT Enterprise blijkt niet meer aan alle BMO-criteria te voldoen. In vergelijking met de situatie in het oorspronkelijke onderzoek werd de Rainbow-groep voorts uitgebreid en geherstructureerd. De andere ondernemingen van de groep die een aanvraagformulier hadden ingediend konden evenmin aantonen dat zij aan alle BMO-criteria voldoen.

(15)

Voor criterium 1 inzake besluiten van bedrijven en staatsinmenging is vastgesteld dat de plaatselijke overheid het recht heeft om de aanwerving en het ontslaan van personeel in één onderneming van de groep te beïnvloeden. Voorts is de plaatselijke overheid een belangrijke aandeelhouder van de grondstoffenproducerende onderneming. Er zijn aanwijzingen voor aanzienlijke staatsinmenging in de levering van grondstoffen aan de onderneming (elektriciteit en water) en door de onderneming aan haar verbonden ondernemingen in de arbeidskosten en in de activiteiten en besluitvorming in deze onderneming. Zo bijvoorbeeld detacheerde de overheidsaandeelhouder personeel naar de grondstoffenproducent tegen voorwaarden die de onderneming niet kon bepalen. Voorts maakte de onderneming constant verliezen doordat zij grondstoffen tegen abnormaal lage prijzen verkocht aan haar verbonden ondernemingen, zonder daarvoor verder enige compensatie te ontvangen, bijvoorbeeld in de vorm van winstdeling. Door de accumulatie van die verliezen beïnvloedde de grondstoffenproducent, die in handen is van de staat, de beslissingen van de verbonden ondernemingen wat de aankoop van grondstoffen voor de productie van natriumcyclamaat betreft. Tot slot konden inmenging en invloed van een agentschap van de plaatselijke overheid in de financierings- en investeringsbeslissingen van een andere onderneming van de groep worden vastgesteld.

(16)

Wat criterium 2 inzake de boekhouding betreft, heeft het onderzoek aangetoond dat de boekhouding van geen enkele van de ondernemingen van de betrokken groep ondernemingen in overeenstemming was met de hiervoor internationaal geldende normen, aangezien een aantal aanmerkelijke tekortkomingen en fouten in de boekhouding zijn vastgesteld die niet door de accountants zijn gerapporteerd.

(17)

In verband met criterium 3 is vastgesteld dat verstoringen werden overgenomen uit het systeem zonder markteconomie: aan één onderneming werden gratis investeringen in infrastructuur verstrekt. Dezelfde onderneming genoot gunstige pachtvoorwaarden voor de grond die het gebruikt. De andere ondernemingen in de groep konden niet aantonen dat zij hun grondgebruiksrechten tegen betaling hadden verkregen en/of dat de betaling met de marktwaarde overeenstemde. Tot slot kon één onderneming niet aantonen dat bepaalde activa tegen betaling of tegen prijzen die de marktwaarde weergaven aan haar waren overgedragen.

(18)

Tot slot is vastgesteld dat de ondernemingen aan de criteria 4 en 5 voldeden, aangezien zij onderworpen waren aan faillissements- en eigendomswetten, die stabiliteit en juridische zekerheid verschaften. Valutaomrekening gebeurde tegen of overeenkomstig de door de Bank of China gepubliceerde officiële wisselkoers.

(19)

De betrokken groep ondernemingen en de klager werden in de gelegenheid gesteld opmerkingen over de bovenstaande bevindingen te maken. De klager had geen opmerkingen, maar de betrokken groep ondernemingen maakte bezwaren op diverse gronden. Een aantal van deze opmerkingen werd herhaald na de mededeling van de definitieve bevindingen op grond waarvan werd voorgesteld definitieve maatregelen in te stellen. De belangrijkste opmerkingen die de Commissie heeft ontvangen, worden in de overwegingen hieronder beschreven.

(20)

Om te beginnen verklaarde de Rainbow-groep dat de Commissie de groep er onrechtmatig toe had verplicht opnieuw aan de BMO-criteria te voldoen omdat aan de groep BMO was toegekend in het oorspronkelijke onderzoek en in het nieuw onderzoek bij het vervallen van een maatregel; er werd bijgevolg niet voldaan aan de wettelijke verplichting om voor de nieuwe onderzoeken en het oorspronkelijke onderzoek dezelfde methode toe te passen. De Commissie zou niet hebben aangetoond dat de omstandigheden van deze onderneming zodanig zijn gewijzigd dat het gerechtvaardigd zou zijn een andere methode toe te passen dan in het oorspronkelijke onderzoek. Volgens de belanghebbende waren verschillende aspecten die de Commissie heeft vastgesteld reeds een feit tijdens het oorspronkelijke onderzoek. Bijgevolg betreffen de nieuwe bevindingen van de Commissie geen nieuwe omstandigheden, maar enkel een verschillende interpretatie van dezelfde omstandigheden.

(21)

In tegenstelling tot wat de belanghebbende verklaart, werd in het oorspronkelijke onderzoek en in dit nieuwe onderzoek dezelfde methode toegepast, en werd terdege rekening gehouden met het feit dat bepaalde omstandigheden sinds het oorspronkelijke onderzoek zijn veranderd. Zelfs al zou de argumentering van de belanghebbende correct zijn voor bepaalde feiten die tijdens het oorspronkelijke onderzoek en het huidige onderzoek inderdaad identiek waren, namelijk de grondgebruiksrechtovereenkomst van GT Enterprise, moet het volgende worden opgemerkt. Tijdens het huidige onderzoek zijn nog andere feiten gebleken die ten tijde van het oorspronkelijke onderzoek weliswaar reeds bestonden, maar die GT Enterprise toen niet heeft bekendgemaakt, zoals het feit dat het plaatselijke bestuur bevoegd is om de indienstneming en het ontslag van het personeel van de onderneming goed te keuren. Tot slot is de situatie van de onderneming sinds het oorspronkelijke onderzoek ook veranderd wat criterium 2 betreft. Dat komt doordat tijdens dit nieuwe onderzoek is vastgesteld dat GT Enterprise tijdens het TNO niet beschikte over een duidelijke boekhouding die onder controle stond van een onafhankelijke instantie in overeenstemming met de hiervoor internationaal geldende normen en die alle terreinen bestreek.

(22)

De belanghebbende heeft later uitgelegd dat hij van mening was dat hij bekendheid had gegeven aan de bevoegdheid van de plaatselijke overheid om de indienstneming en het ontslag van personeel goed te keuren door in het oorspronkelijke onderzoek dezelfde statuten te verstrekken als in het huidige onderzoek. De vertaling van dit document die de belanghebbende zowel in het oorspronkelijke onderzoek als in dit onderzoek heeft verstrekt, was echter onvolledig, aangezien het geen melding maakte van de bevoegdheden die de statuten aan de plaatselijke overheid verleenden.

(23)

De Rainbow-groep argumenteerde voorts dat de BMO-regeling was ingevoerd voor landen met een overgangseconomie, namelijk een economie in de overgang tussen het vroegere systeem zonder markteconomie naar een markteconomie. Het zou dan ook niet logisch zijn om van een onderneming die eerder voor BMO in aanmerking kwam te verlangen dat zij in een tussentijds nieuw onderzoek nogmaals voldoende bewijsmateriaal zou leveren waaruit blijkt dat het nog steeds voor BMO in aanmerking komt. Niets in de basisverordening steunt echter een dergelijke interpretatie of staat de toepassing van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening in de weg in nieuwe onderzoeken die zijn geopend op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening. Dit argument moest bijgevolg worden afgewezen.

(24)

De Rainbow-groep beriep zich voorts ook op de procedurele verplichting in artikel 2, lid 7, onder c), dat binnen drie maanden na de opening van het onderzoek moet worden beslist of BMO wordt toegekend. Rainbow erkent zelf dat de overschrijding van die termijn op zich onvoldoende reden is om de resultaten van het onderzoek aan te vechten, maar wijst erop dat de diensten van de Commissie reeds over alle nodige informatie beschikten om de dumpingmarge te berekenen toen de bevindingen inzake BMO werden meegedeeld. In zijn argumentatie negeert Rainbow evenwel het feit dat de Commissie om redenen van administratieve doeltreffendheid weliswaar tegelijkertijd alle nodige informatie van de betrokken groep ondernemingen had opgevraagd en gecontroleerd, maar niet beschikte over informatie over het referentieland aan de hand waarvan zij de dumpingmarge had kunnen vaststellen indien geen BMO werd toegekend. De Commissie beschikte inderdaad slechts over de informatie betreffende de normale waarde in het referentieland nadat de bevindingen inzake BMO aan Rainbow waren bekendgemaakt. De timing van de beslissing of BMO werd toegekend kon dus geen gevolgen hebben voor de uitkomst. In het licht van het bovenstaande wordt dit argument ongegrond bevonden en afgewezen.

(25)

Wat criterium 1 betreft, werd de algemene opmerking gemaakt dat de theoretische mogelijkheid van staatsinmenging of zeggenschap van de staat niet automatisch betekent dat er werkelijk staatsinmenging van betekenis is in de zin van artikel 2, lid 7, onder c). Rainbow verwijst herhaaldelijk naar een arrest van het Gerecht van eerste aanleg (5) om te argumenteren dat zeggenschap van de staat niet gelijk is aan staatsinmenging van betekenis omdat dit „[ertoe] leidt […] dat bedrijven waarin de staat zeggenschap heeft in beginsel worden uitgesloten van de status van marktgericht bedrijf, ongeacht de concrete feitelijke, juridische en economische context waarin zij opereren.” Rainbow voert ook aan dat het voor BMO-aanvragers een onredelijke bewijslast zou zijn indien zij zouden moeten aantonen dat er geen enkele mogelijkheid is dat de staat zich in besluiten van het bedrijf inmengt. Zij argumenteert voorts dat het optreden van de staat de besluiten van het bedrijf onverenigbaar zou moeten maken met marktoverwegingen opdat het bedrijf niet zou voldoen aan criterium 1.

(26)

In tegenstelling tot de bovenstaande beweringen van de Rainbow-groep, heeft het huidige onderzoek uitgewezen dat er specifieke staatsinmenging van betekenis is in de transacties van verschillende ondernemingen van de groep. In het geval van de onderneming die deel uitmaakt van de groep en waar de indienstneming en het ontslag van personeel aan de goedkeuring van de plaatselijke overheid was onderworpen, verlenen de interne werkingsregels van de onderneming, namelijk de statuten, de staat duidelijk de bevoegdheid om in haar operationele besluiten in te grijpen. In het geval van een andere onderneming van de groep werd vastgesteld dat de overheidspartner invloed in de onderneming had op een manier die onverenigbaar was met marktoverwegingen. In de eerste plaats had de overheidspartner het grootste deel van het kapitaal van deze onderneming ingebracht, zonder dat dit bleek uit zijn aandeel in de eigendom van de onderneming. In de tweede plaats waren de transacties van de onderneming altijd verliesgevend, wat vooral nadelig was voor de overheidspartner, gezien het kapitaal dat hij had geïnvesteerd. In de derde plaats leed de overheidspartner zelf constant verlies aangezien hij aan de onderneming die deel uitmaakt van de groep tegen prijzen die onder de marktprijzen lagen productiemiddelen zoals water en elektriciteit leverde zonder een echt betalingsbewijs.

(27)

Wat de conclusie inzake staatsinmenging in de financierings- en investeringsbesluiten van een andere onderneming van de betrokken groep ondernemingen betreft, werd aangevoerd dat feitelijke bevindingen van de Commissie met betrekking tot een lening en de voorwaarden daarvoor onjuist waren. De Commissie beschikt echter over bewijsmateriaal dat tijdens de controle is verzameld en waaruit blijkt dat de onderneming van een plaatselijke overheid de instructie heeft gekregen om een lening aan te gaan die geen verband hield met haar bedrijfstransacties. De onderneming argumenteert dat de financieringsbesluiten zijn genomen als een gunst voor dit overheidsagentschap en niet als een verplichting, en dat de transactie in kwestie voor de onderneming geen verder risico inhield aangezien het de mogelijkheid zou hebben gehad om te compenseren door facturen van het agentschap voor nutsvoorzieningen niet te betalen. Uit het door de Commissie verzamelde bewijsmateriaal blijkt dat het grondgebruiksrecht van de onderneming in de desbetreffende financiële transactie indirect als een garantie wordt gebruikt; de onderneming loopt bijgevolg een aanzienlijk risico. Het eigenlijke grondgebruiksrecht werd verworven via hetzelfde overheidsagentschap waaraan de onderneming naar eigen zeggen slechts een gunst heeft verleend. Het argument dat compensatie mogelijk zou zijn geweest door nutsvoorzieningen niet te betalen, geeft blijk van een gebrek aan inzicht in essentiële boekhoudnormen (saldering) en spreekt een ander argument van de onderneming tegen dat invloed op financiële transacties op zich niet gelijk staat met invloed op „besluiten van bedrijven inzake prijzen, kosten en productiemiddelen” zoals bepaald in artikel 2, lid 7, onder c). Voorts zijn investeringsbesluiten duidelijk en aanzienlijk beïnvloed door het overheidsagentschap, aangezien er in de grondgebruiksovereenkomst van de onderneming ondernemingsspecifieke eisen zijn opgenomen met betrekking tot de investering die moet worden gedaan; deze eisen gaan, in tegenstelling tot wat de onderneming suggereerde, verder dan de plaatselijke regelgeving inzake ruimtelijke ordening. Het argument dat de staatsinmenging in de financierings- en investeringsbesluiten zich niet voordoet in de mate waarin artikel 2, lid 7, onder c), voorziet, wordt derhalve verworpen.

(28)

Wat de onderneming betreft die deel uitmaakt van de groep en één van de grondstoffen produceert die bij de productie van natriumcyclamaat wordt gebruikt, werd geargumenteerd dat tekortkomingen ten aanzien van de besluitvorming en financiële situatie van de onderneming zeer weinig gevolgen zouden hebben aangezien de door die onderneming geproduceerde grondstof slechts ongeveer 10 % van de productiekosten van natriumcyclamaat vertegenwoordigt. Aangezien de Commissie het verschil kon berekenen tussen de winstgevende verkoopprijs en de werkelijke verkoopprijs van de grondstof, suggereert de onderneming dat het passender zou zijn om de kosten van laaggeprijsde grondstoffen aan te passen dan om BMO te weigeren. De BMO-evaluatie heeft evenwel tot doel zich ervan te verzekeren dat de productiemiddelen marktwaarden weergeven en dat besluiten van bedrijven worden genomen als reactie op marktsignalen. Artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening schrijft expliciet voor dat de kosten van de belangrijkste productiemiddelen hoofdzakelijk marktwaarden moeten weergeven om aan de voorwaarden voor BMO te voldoen; er wordt geen melding gemaakt van de mogelijkheid om de verstoorde kosten van belangrijke productiemiddelen te corrigeren. Daarom moet dit argument worden afgewezen.

(29)

Het argument van de onderneming met betrekking tot de abnormaal lage prijzen die zij betaalt voor water, elektriciteit en arbeid, met name dat dit geen belangrijke productiemiddelen zijn omdat zij in totaal slechts ongeveer 14 % van de totale productiekosten van de grondstof vertegenwoordigen, moest worden verworpen aangezien deze productiemiddelen zowel afzonderlijk als samen worden beschouwd als een voldoende significant kostenelement om de totale kosten van de onderneming te beïnvloeden. In het geval van de arbeidskosten konden deze elementen niet volledig worden gecontroleerd aangezien de onderneming geen contracten of andere documentatie kon overleggen. Bijgevolg kon niet worden vastgesteld of deze kosten marktvoorwaarden weergeven.

(30)

In verband met het tweede criterium werd geargumenteerd dat de Commissie geen rekening heeft gehouden met het beginsel van het relatieve belang volgens hetwelk de weglating of verkeerde weergave van elementen slechts aanmerkelijk is wanneer zij de economische beslissingen zouden kunnen beïnvloeden die gebruikers op grond van jaarrekeningen nemen, en de auditor dergelijke niet-aanmerkelijke tekortkomingen niet hoeft te melden.

(31)

In tegenstelling tot wat de groep aanvoert, vertoonde de boekhouding van de ondernemingen ernstige tekortkomingen wat de fundamentele boekhoudbeginselen betreft (voor meer details zie de volgende overweging). Wanneer voorts voor BMO-doeleinden een duidelijke boekhouding wordt geëist, dan is dat niet opdat een gebruiker economische beslissingen zou kunnen nemen, maar om te garanderen dat de jaarrekeningen een waarheidsgetrouw beeld geven van de inkomsten, de kosten enz. Het BMO-onderzoek heeft tot doel vast te stellen of de rekeningen worden opgesteld en gecontroleerd in overeenstemming met internationale boekhoudnormen.

(32)

De Rainbow-groep betwistte dat haar ondernemingen elementen van de in de BMO-evaluatie vermelde IAS-regels en goede boekhoudpraktijken overtraden, zoals registratie op transactiebasis, getrouwe weergave van transacties en saldering, het beginsel van de actieve onderneming, correcte classificatie van elementen van de balans, erkenning van verliezen, uitsluitend bedrijfsgerelateerde transacties en registraties in de rekeningen, correcte classificatie en afschrijving van de uitgaven, naleving van de IAS- en/of de Chinese GAAP-regels inzake de erkenning van de waarde en afschrijving van activa. De hierboven vermelde overtredingen van de IAS werden vastgesteld op grond van de informatie die de groep in haar BMO-aanvraag heeft verstrekt; alle elementen werden bij de ondernemingen ter plaatse gecontroleerd. De argumenten die de ondernemingen in verband hiermee na de mededeling van de BMO-bevindingen hebben aangevoerd, waren niet van die aard dat zij een wijziging rechtvaardigden van de conclusie dat de ondernemingen, wat deze elementen betrof, niet aan criterium 2 voldeden.

(33)

Wat criterium 3 betreft, argumenteert de Rainbow-groep dat de gratis verstrekking van investeringen in infrastructuur aan één onderneming een normale activiteit is die ook in markteconomieën plaatsvindt om investeringen aan te trekken, en dat de gevolgen van deze subsidiëring voor de financiële situatie van de onderneming in het TNO verwaarloosbaar is. Dat een onderneming kon vermijden te betalen voor infrastructuurontwikkelingen en tegelijkertijd slechts zeer lage huurprijzen betaalde voor dezelfde grond is echter geen normale situatie in een markteconomie. Anderzijds had dit voordeel directe gevolgen voor de financiële situatie van de productieonderneming en haar vermogen om besluiten te nemen als reactie op marktsignalen.

(34)

De Commissie aanvaardde de argumenten van de belanghebbende inzake het grondgebruiksrecht van GT Enterprise zoals uiteengezet in overweging 21. De argumenten die de andere ondernemingen in verband met het grondgebruiksrecht aanvoerden, konden evenwel niets aan de bevindingen veranderen, aangezien de onderneming zelf erkent dat het in één geval het afgesproken bedrag voor haar grondgebruiksrecht niet had betaald. In het geval van een ander grondgebruiksrecht argumenteert de Rainbow-groep dat de grondprijzen in die regio sterk waren gestegen en dat het bijgevolg normaal was dat de grond een paar jaar na de aankoop veel hoger werd gewaardeerd. Het door de onderneming verstrekte bewijsmateriaal verwees evenwel naar prijsstijgingen voor residentiële eigendom in de regio en is dus irrelevant. Tot slot argumenteerde Rainbow dat het feit dat de Commissie onomstotelijke bewijzen verlangt dat een onderneming een prijs heeft betaald die de marktwaarde weergeeft, een onredelijke bewijslast oplegt. Artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening schrijft echter expliciet voor dat een BMO-aanvraag „voldoende bewijs [moet] bevatten van het feit dat de producenten op marktvoorwaarden opereren”. Dit argument moest bijgevolg worden afgewezen.

(35)

De Rainbow-groep betwist de bevinding inzake activa die aan een onderneming zijn overgedragen zonder betaling, dan wel tegen prijzen die de marktwaarde niet weergaven, op grond van het feit dat deze onderneming in het TNO de productie had stopgezet. De onderneming heeft de productie inderdaad stopgezet, maar bleef haar eerder geproduceerde producten op de binnenlandse markt verkopen. Bijgevolg moest ook voor deze onderneming een BMO-evaluatie worden uitgevoerd om er zeker van te zijn dat geen verstoringen van betekenis die nog voortvloeiden uit het vroegere systeem zonder markteconomie een invloed konden hebben op de prijzen.

(36)

Daarom wordt geoordeeld dat GT Enterprise niet voldeed aan het eerste en het tweede criterium voor BMO, Jintian Industrial (Nanjing) Ltd niet voldeed aan het tweede en derde criterium, Golden Time Chemical (Jiangsu) Ltd niet voldeed aan het eerste, tweede en derde criterium en Nanjing Jinzhang Industrial Ltd niet voldeed aan het eerste, tweede en derde criterium. Wanneer één verbonden onderneming die betrokken is bij de productie en de verkoop van het betrokken product niet voor BMO in aanmerking komt, kan aan de groep van verbonden ondernemingen geen BMO worden toegekend. Aangezien geen van de afzonderlijke ondernemingen die aan een BMO-evaluatie werden onderworpen aan de desbetreffende criteria voldeed, wordt geconcludeerd dat aan de Rainbow-groep geen BMO kan worden toegekend. In deze omstandigheden en na raadpleging van het Raadgevend Comité werd BMO aan de betrokken groep ondernemingen geweigerd.

(37)

Overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening wordt voor landen waarop dat artikel van toepassing is, in voorkomend geval een voor het gehele land geldend recht vastgesteld, maar kan aan ondernemingen die kunnen aantonen dat zij aan alle criteria van artikel 9, lid 5, van de basisverordening voldoen, een IB worden toegekend. Gemakshalve worden deze criteria hieronder in het kort weergegeven:

(38)

De twee producenten-exporteurs in de groep die in het TNO natriumcyclamaat hebben uitgevoerd, hebben IB aangevraagd. Voor de andere ondernemingen in de Rainbow-groep hoefde geen IB-evaluatie te worden uitgevoerd, aangezien zij het betrokken product niet uitvoeren. Op grond van de beschikbare informatie, die tijdens de controles ter plaatse is geverifieerd, is vastgesteld dat deze twee producenten-exporteurs aan de eisen van artikel 9, lid 5, van de basisverordening voldoen en dat hun bijgevolg IB kon worden toegekend.

(39)

Volgens artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening moet de normale waarde voor producenten-exporteurs aan wie geen BMO wordt toegekend, worden vastgesteld aan de hand van de prijs of de berekende waarde in een land met markteconomie („referentieland”).

(40)

In het bericht van opening vermeldde de Commissie voornemens te zijn Indonesië (het referentieland in het oorspronkelijke onderzoek) te kiezen als referentieland voor het vaststellen van de normale waarde; de belanghebbenden konden hierover opmerkingen maken.

(41)

De Commissie heeft geen opmerkingen over de keuze van het referentieland ontvangen.

(42)

De Commissie verzocht producenten in Indonesië om medewerking. Er werden brieven en vragenlijsten naar alle bekende ondernemingen verstuurd. Van de verschillende ondernemingen die werden gecontacteerd, heeft slechts één producent de nodige informatie voor de vaststelling van de normale waarde verstrekt en ermee ingestemd om gedeeltelijk aan het nieuwe onderzoek mee te werken. Aangezien de onderneming niet kon instemmen met een controle ter plaatse, heeft de Commissie de verstrekte informatie onderzocht op volledigheid en samenhang. De informatie werd voldoende en betrouwbaar bevonden voor de vaststelling van de normale waarde en, waar nodig, verstrekte de Indonesische producent de verduidelijkingen waar de Commissie om verzocht. De gebruikte informatie werd getoetst aan de informatie die in het verzoek om een nieuw onderzoek werd verstrekt.

(43)

Het onderzoek heeft uitgewezen dat Indonesië voor het soortgelijke product over een concurrerende markt beschikt.

(44)

Voorts bleek uit het onderzoek dat het productievolume van de medewerkende producent in Indonesië aanzienlijk meer dan 5 % van het uitvoervolume van het betrokken product uit de VRC naar de Unie bedroeg; wat het volume betrof was de productie dus representatief. Wat de kwaliteit, de technische specificaties en de normen van het soortgelijke product in Indonesië betreft, werden geen grote verschillen met producten uit de VRC aangetroffen. De markt van Indonesië werd derhalve geacht in voldoende mate representatief te zijn om de normale waarde te kunnen vaststellen.

(45)

Voor zover de Commissie bekend zijn er elders in de wereld geen andere productiefaciliteiten, afgezien van de bekende producenten in Spanje, de VRC en Indonesië.

(46)

Derhalve luidde de conclusie dat Indonesië een geschikt referentieland is in de zin van artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening.

(47)

Overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening werd de normale waarde vastgesteld aan de hand van de gegevens van de producent in het referentieland, zoals hieronder uiteengezet. Naar de Indonesische producent is onderzoek gedaan in het kader van een eerder onderzoek naar de invoer van natriumcyclamaat uit Indonesië (6). De gegevens die de onderneming in haar antwoorden op de vragenlijst heeft verstrekt, werden betrouwbaar bevonden en werden geacht een stevige basis te vormen voor de vaststelling van de normale waarde in het kader van dit onderzoek. Zowel de gemiddelde verkoopprijzen als de gemiddelde productiekosten vertoonden namelijk een trend die vergelijkbaar was met de ontwikkeling van de gemiddelde grondstoffenkosten. Deze trend kon bovendien worden bevestigd door een vergelijkbare ontwikkeling van de gemiddelde grondstoffenkosten op de EU-markt.

(48)

De binnenlandse verkoop van de producent van het soortgelijke product in Indonesië werd, wat de hoeveelheden betrof, representatief geacht in vergelijking met de hoeveelheden van het betrokken product die door de betrokken groep ondernemingen in de VRC naar de Unie werden uitgevoerd.

(49)

Vervolgens heeft de Commissie vastgesteld welke productsoorten die door de producent in het referentieland op de binnenlandse markt werden verkocht, identiek of rechtstreeks vergelijkbaar waren met de naar de Unie uitgevoerde soorten. De standaardproductsoort van de Indonesische producent werd rechtstreeks vergelijkbaar bevonden.

(50)

Voor de door de producent in het referentieland op de binnenlandse markt verkochte standaardproductsoort die rechtstreeks vergelijkbaar was met de soort die voor uitvoer naar de Unie werd verkocht, werd onderzocht of de binnenlandse verkoop voldoende representatief was in de zin van artikel 2, lid 2, van de basisverordening. De binnenlandse verkoop van een bepaalde soort natriumcyclamaat werd voldoende representatief geacht wanneer de totale op de binnenlandse markt verkochte hoeveelheid van die soort in het OT ten minste 5 % bedroeg van de totale door de betrokken groep ondernemingen naar de Unie uitgevoerde hoeveelheid van de vergelijkbare soort.

(51)

Tevens werd onderzocht of deze binnenlandse verkoop kon worden geacht te hebben plaatsgevonden in het kader van normale handelstransacties, door voor de standaardproductsoort vast te stellen welk aandeel tijdens het OT met winst aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt was verkocht. Aangezien de winstgevende verkoop van het soortgelijke product per productsoort meer dan 80 % van de totale verkoop van die soort bedroeg en de gewogen gemiddelde prijs van die soort gelijk was aan of hoger was dan de productiekosten per eenheid, werd de normale waarde gebaseerd op de werkelijke binnenlandse prijs, berekend als de gewogen gemiddelde prijs van alle verkoop op de binnenlandse markt van die soort in het OT, of die nu winstgevend was of niet.

(52)

Voor de vaststelling van de normale waarde voor de productsoort die de producent in het referentieland niet op de binnenlandse markt had verkocht, werd de gewogen gemiddelde verkoopprijs van alle verkoop van de standaardproductsoort gebruikt, na correcties te hebben aangebracht voor verschillen tussen de twee productsoorten.

(53)

Alle producenten-exporteurs van de betrokken groep ondernemingen voerden uit naar de Unie via hun buiten de Unie gevestigde verbonden handelsmaatschappij. De uitvoerprijs is vastgesteld op grond van de prijzen van het product bij uitvoer naar de Unie door de verbonden handelsmaatschappijen, dit wil zeggen op grond van de werkelijk betaalde of te betalen prijs bij verkoop aan een onafhankelijke koper conform artikel 2, lid 8, van de basisverordening.

(54)

De normale waarde en de uitvoerprijs werden vergeleken af fabriek. Om een billijke vergelijking tussen de normale waarde en de uitvoerprijs mogelijk te maken, werden overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening correcties toegepast in verband met verschillen die van invloed zijn op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen. Dienovereenkomstig werden er in voorkomend geval correcties toegepast voor verschillen in de kosten van vervoer, verzekering, lading, overlading, lossing en aanverwante kosten en krediet, waar die met gecontroleerd bewijsmateriaal waren gestaafd.

(55)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd de dumpingmarge vastgesteld door vergelijking van een gewogen gemiddelde normale waarde met een gewogen gemiddelde uitvoerprijs voor alle producenten-exporteurs.

(56)

Deze vergelijking leverde een dumpingmarge op van 14,2 % van de cif-prijs grens Gemeenschap, vóór inklaring.

(57)

In overeenstemming met artikel 11, lid 3, van de basisverordening werd onderzocht of de omstandigheden op basis waarvan de huidige dumpingmarge was vastgesteld, veranderd waren en, zo ja, of die verandering van blijvende aard was.

(58)

De huidige bevindingen zijn gebaseerd op de verwerping van de BMO-aanvraag van de betrokken groep ondernemingen in dit nieuwe onderzoek, terwijl aan GT Enterprise, het lid van de betrokken groep ondernemingen dat in het oorspronkelijke onderzoek was onderzocht, wel BMO was toegekend. De omstandigheden die hebben geleid tot de verschillende conclusie zijn in de eerste plaats toe te schrijven aan het feit dat in dit nieuwe onderzoek vier ondernemingen van de groep zijn onderzocht, en in het oorspronkelijke onderzoek alleen GT Enterprise. De groep is onlangs met aanzienlijke investeringen uitgebreid en gereorganiseerd en er zijn geen aanwijzingen dat deze situatie in de nabije toekomst zal veranderen. In de tweede plaats is ten aanzien van GT Enterprise vastgesteld dat het vaste praktijk is van de onderneming om geen duidelijke boekhouding te voeren die onder controle staat van een onafhankelijke instantie in overeenstemming met de hiervoor internationaal geldende normen; niets wijst erop dat daar in de toekomst verandering in komt. Ook waren de artikelen in haar statuten die staatsinmenging toelaten reeds langer van kracht en wees niets erop dat deze in de toekomst zouden worden gewijzigd. In deze omstandigheden wordt geoordeeld dat de niet-BMO-status van de groep van blijvende aard is.

(59)

Wat de uitvoerprijs betreft, is uit het onderzoek voorts een bepaalde stabiliteit van het prijsbeleid van de betrokken groep ondernemingen op langere termijn gebleken aangezien de aan de Unie en aan derde landen aangerekende prijs van het betrokken product niet aanzienlijk verschilde en dezelfde trend volgde tussen 2007 en het eind van het TNO. Dit leidt tot de conclusie dat de herberekende dumpingmarge waarschijnlijk van blijvende aard is.

(60)

Daarom werd geoordeeld dat uit het onderzoek is gebleken dat het niet waarschijnlijk is dat de structuur en het gedrag van de betrokken groep ondernemingen en de omstandigheden die tot de opening van dit nieuwe onderzoek leidden, binnen afzienbare tijd zodanig zullen veranderen dat dit van invloed is op de bevindingen van dit nieuwe onderzoek. Daarom wordt geconcludeerd dat de gewijzigde omstandigheden van blijvende aard zijn en dat de handhaving van de maatregel op zijn huidige niveau niet langer voldoende is om de gevolgen van dumping te neutraliseren.

(61)

Aangezien een hogere dumpingmarge werd geconstateerd en de gewijzigde omstandigheden van blijvende aard blijken te zijn, wordt aangenomen dat de huidige maatregelen niet langer volstaan om de schade veroorzakende dumping te neutraliseren. De maatregelen die bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 492/2010 zijn ingesteld op de invoer van natriumcyclamaat van oorsprong uit de VRC moeten dan ook worden gewijzigd voor GT Enterprise, en hetzelfde recht moet worden ingesteld voor de andere producent-exporteur in de groep door die verordening dienovereenkomstig te wijzigen.

(62)

Bij dit nieuwe onderzoek kan geen individuele schademarge worden vastgesteld, aangezien alleen de dumping door GT Enterprise en haar verbonden ondernemingen in de groep werd onderzocht. Daarom werd de in dit nieuwe onderzoek vastgestelde dumpingmarge vergeleken met de schademarge die bij het oorspronkelijke onderzoek was vastgesteld. Aangezien deze laatste hoger was dan de tijdens dit nieuwe onderzoek vastgestelde dumpingmarge, moet voor de betrokken groep ondernemingen een definitief antidumpingrecht worden ingesteld op het niveau van de tijdens dit nieuwe onderzoek vastgestelde dumpingmarge.

(63)

Wat de vorm van de maatregel betreft, werd geoordeeld dat het gewijzigde antidumpingrecht dezelfde vorm moet krijgen als de bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 492/2010 ingestelde rechten. Om de doeltreffendheid van de maatregelen te garanderen en prijsmanipulatie te ontmoedigen, werd het passend geacht rechten in de vorm van een specifiek bedrag per kg in te stellen. Het antidumpingrecht dat moet worden ingesteld op het betrokken product dat de betrokken groep ondernemingen voor uitvoer naar de Unie produceert en verkoopt, berekend op basis van de in dit nieuwe onderzoek vastgestelde dumpingmarge, uitgedrukt als een specifiek bedrag per kg, moet bijgevolg 0,23 EUR/kg bedragen.

(64)

De betrokken groep ondernemingen en de andere belanghebbenden zijn in kennis gesteld van de essentiële feiten en overwegingen op grond waarvan de Commissie wilde voorstellen de geldende antidumpingmaatregelen te wijzigen.

(65)

De Rainbow-groep heeft opmerkingen gemaakt op de mededeling van de definitieve bevindingen. Deze opmerkingen betroffen grotendeels de intrekking van de klacht in het lopende onderzoek naar invoer van natriumcyclamaat van oorsprong uit de VRC, dat beperkt is tot twee Chinese producenten-exporteurs, Fang Da Food Additive (Shen Zhen) Limited en Fang Da Food Additive (Yang Quan) Limited („Fang Da group”) („de parallelle procedure”) (7). Rainbow acht het logisch en wettelijk dat de intrekking van de klacht in de parallelle procedure ook resulteert in de beëindiging van de antidumpingmaatregelen tegen andere producenten in de VRC of ten minste in de beëindiging van dit nieuwe onderzoek ten aanzien van de Rainbow-groep.

(66)

De groep verzocht om de beëindiging van de bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 492/2010 ingestelde antidumpingmaatregelen met het argument dat het non-discriminatiebeginsel van artikel 9, lid 5, van de basisverordening bij gebrek aan een bevinding dat de invoer door Fang Da niet met dumping gebeurde en/of de invoer door Fang Da geen schade veroorzaakte, de beëindiging van de ingestelde antidumpingmaatregelen vereist. Ter staving van zijn argument verwees de groep naar eerdere verordeningen van de Raad waar gelijktijdige tussentijdse nieuwe onderzoeken naar invoer uit de bepaalde landen werden beëindigd zonder dat maatregelen werden opgelegd nadat in antidumpingonderzoeken betreffende de invoer van dezelfde producten uit andere landen werd besloten geen maatregelen in te stellen (grote elektrolytische aluminiumcondensatoren (GEAC’s) (8) en gewalste platte producten van ijzer of van niet-gelegeerd staal (9)). Opgemerkt zij evenwel dat deze gevallen verwijzen naar onderzoeken waarbij verschillende landen betrokken waren en het non-discriminatiebeginsel werd toegepast ten aanzien van invoer uit verschillende landen. In de tweede plaats was de reden om de maatregelen voor bepaalde landen te beëindigen in deze gevallen dat maatregelen ten aanzien van andere landen niet werden ingesteld omdat de Raad het voorstel niet binnen de wettelijke termijn had goedgekeurd (GEAC’s en gewalste platte producten van ijzer of van niet-gelegeerd staal). Hoewel het in de genoemde gevallen inderdaad nodig werd bevonden de procedures inzake antidumpingmaatregelen in de gelijktijdige procedures te beëindigen om het non-discriminatiebeginsel te respecteren, zijn deze gevallen voor dit nieuwe onderzoek dus niet relevant. Een verdere verwijzing naar de aanpak inzake mononatriumglutamaat (10) betreft een zaak waar de klager zijn klacht betreffende invoer uit Brazilië wilde intrekken, hoewel werd vastgesteld dat het om invoer met dumping ging. In dat geval werd overwogen de intrekking van de klacht niet te aanvaarden omdat werd geconcludeerd dat het discriminerend zou zijn geweest om maatregelen te nemen tegen de andere landen en niet tegen Brazilië.

(67)

Voorts zijn beide situaties zeer verschillend. In de parallelle procedure is de klacht ingetrokken en werd geconcludeerd dat de beëindiging niet tegen het belang van de Unie was. In dit nieuwe onderzoek werd het verzoek niet ingetrokken en werd vastgesteld dat de dumping door de Rainbow-groep was toegenomen. Bijgevolg is de verhoging van het recht voor die groep geen discriminatie.

(68)

De Rainbow-groep verlangde eveneens dat de intrekking van de klacht zou resulteren in de beëindiging van dit nieuwe onderzoek ten aanzien van de Rainbow-groep aangezien de twee procedures zijn ingeleid op grond van hetzelfde proceduredocument, hetzelfde onderzoektijdvak betroffen en de klager de Fang Da-groep en de Rainbow-groep in de klacht voor alle praktische doeleinden samen behandelde.

(69)

In de tweede plaats argumenteerde de groep dat ondanks het feit dat het onderzoek tegen de Fang Da-groep op grond van artikel 5 van de basisverordening werd geopend, het onderzoek naar de invoer door de Fang Da-groep en het tussentijdse nieuwe onderzoek naar de invoer door de Rainbow-groep wettelijk en voor alle praktische doeleinden in essentie dezelfde procedure vormen. Tot slot verklaarde de groep dat artikel 9, lid 3, van de basisverordening, door een onderscheid in te voeren tussen procedures en onderzoeken, in feite inhoudt dat zelfs hoewel de Fang Da-groep aan het nulrecht onderworpen was na het oorspronkelijke onderzoek, de procedure erop van toepassing bleef. Om deze reden moet de intrekking van de klacht betreffende de invoer door de Fang Da-groep ten aanzien van de Rainbow-groep dus ook resulteren in de beëindiging van dit nieuwe onderzoek.

(70)

In dit verband zij opgemerkt dat het document dat de klager heeft gepresenteerd zowel de klacht voor het antidumpingonderzoek op grond van artikel 5 van de basisverordening was als het verzoek om dit tussentijds nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening. Er werd ook voldoende bewijsmateriaal in gepresenteerd om de inleiding van beide procedures afzonderlijk te rechtvaardigen. De Commissie heeft het onderzoek op grond van artikel 5 en het tussentijdse nieuwe onderzoek inderdaad in twee afzonderlijke berichten van opening geopend. Het antidumpingonderzoek op grond van artikel 5 van de basisverordening en het tussentijdse nieuwe onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening zijn bijgevolg twee verschillende procedures.

(71)

De Rainbow-groep heeft extra argumenten aangevoerd met speculaties over de mogelijke redenen voor de intrekking van de klacht. Aangezien deze argumenten hypothetisch en irrelevant zijn, kunnen zij niet worden behandeld en moeten zij bijgevolg worden verworpen.

(72)

Tot slot verklaarde de Rainbow-groep dat de Commissie het recht van de groep op een termijn van tien dagen om opmerkingen te formuleren op de mededeling van de definitieve bevindingen duidelijk met voeten heeft getreden, aangezien een niet-vertrouwelijke versie van de brief waarbij de klacht werd ingetrokken aan de groep werd medegedeeld zeven dagen vóór de uiterste termijn om opmerkingen in te dienen.

(73)

Zoals uitgelegd in overweging 70, is het onderzoek op grond van artikel 5 in het kader waarvan de Rainbow-groep een informatiebrief heeft ontvangen over de intrekking van de klacht, een andere procedure dan dit nieuwe onderzoek. De Rainbow-groep was een belanghebbende in het nieuwe onderzoek op grond van artikel 5 en alleen om die reden is het in kennis gesteld van de intrekking van de klacht. Deze kennisgevingsbrief maakte geen deel uit van de mededeling van de definitieve bevindingen in dit nieuwe onderzoek. De Rainbow-groep beschikte over 30 dagen om opmerkingen te formuleren over de mededeling van de definitieve bevindingen in deze procedure. Bijgevolg is het recht om over voldoende tijd te beschikken om opmerkingen te formuleren niet met voeten getreden.

(74)

Samengevat leidden de ontvangen opmerkingen niet tot een wijziging van bovenstaande conclusie,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/11

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er moet worden bepaald dat de houder van een door de douane van een lidstaat afgegeven bindende tariefinlichting inzake de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die in strijd is met deze verordening, deze inlichting nog drie maanden mag blijven gebruiken overeenkomstig artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/13

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er moet worden bepaald dat de houder van een door de douane van een lidstaat afgegeven bindende tariefinlichting inzake de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die in strijd is met deze verordening, deze inlichting nog drie maanden mag blijven gebruiken overeenkomstig artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/15

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke bepalingen van de Unie is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er moet worden bepaald dat de houder van een door de douane van een lidstaat afgegeven bindende tariefinlichting inzake de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die in strijd is met deze verordening, deze inlichting nog drie maanden mag blijven gebruiken op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

Het Comité douanewetboek heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/17

(1)

Op 12 augustus 2011 heeft de Europese Commissie („de Commissie”) met een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2) („het bericht van inleiding”) de inleiding van een antidumpingprocedure betreffende de invoer van aluminium radiatoren van oorsprong uit de Volksrepubliek China („de VRC”) aangekondigd.

(2)

De procedure werd ingeleid naar aanleiding van een klacht van de International Association of Aluminium Radiator Manufacturers Limited Liability Consortium (AIRAL Scrl, „de klager”), die een groot deel, in dit geval meer dan 25 %, van de totale productie van aluminium radiatoren in de Unie vertegenwoordigt. Het bij die klacht gevoegde voorlopige bewijsmateriaal over dumping van het product en aanmerkelijke schade als gevolg daarvan werd voldoende geacht om een onderzoek te openen.

(3)

De Commissie heeft de klager, andere haar bekende producenten in de Unie, de producenten-exporteurs in de VRC, producenten in het referentieland, importeurs, distributeurs en andere haar bekende betrokken partijen, alsmede vertegenwoordigers van de VRC officieel van de inleiding van de procedure in kennis gesteld. Belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van inleiding vermelde termijn hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(4)

De klager, andere producenten in de Unie, de producenten-exporteurs in de VRC en de importeurs en distributeurs hebben hun standpunt kenbaar gemaakt. Alle belanghebbenden die daar met opgave van redenen om hadden verzocht, werden gehoord.

(5)

Gezien het kennelijk grote aantal producenten in de Unie, importeurs en producenten-exporteurs werd in het bericht van inleiding overwogen om overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening gebruik te maken van een steekproef. Om de Commissie in staat te stellen te beslissen of een steekproef noodzakelijk was - en, zo ja, deze ook samen te stellen -, werd aan alle importeurs en producenten-exporteurs gevraagd zich bij de Commissie kenbaar te maken en haar overeenkomstig het bericht van inleiding basisinformatie te verstrekken over hun activiteiten in verband met het betrokken product (zoals gedefinieerd in punt 3) tijdens de periode van juli 2010 tot en met juni 2011.

(6)

Om de producenten-exporteurs in staat te stellen desgewenst te verzoeken om een behandeling als marktgerichte onderneming (BMO) of een individuele behandeling (IB), heeft de Commissie de haar bekende betrokken Chinese producenten-exporteurs en de autoriteiten van de VRC de desbetreffende formulieren toegezonden. Slechts één groep van ondernemingen, Sira (Tianjin) Aluminium Products Co. Ltd en Sira Group (Tianjin) Heating Radiators Co. Ltd (de „Sira Group”), meldde zich en vroeg om een BMO. Van Zhejiang Flyhigh Metal Products Co., Ltd. en Metal Group Co., Ltd. werd een verzoek om een IB ontvangen.

(7)

Zoals aangegeven in overweging 24 waren er acht producenten in de Unie die de verlangde informatie verstrekten en ermee instemden in een steekproef te worden opgenomen. Op basis van de informatie die de Commissie van de medewerkende producenten in de Unie had ontvangen, stelde zij een steekproef van vier producenten in de Unie samen op basis van hun productie-verkoopvolume, grootte en plaats van vestiging in de Unie.

(8)

Zoals aangegeven in overweging 27 waren er werd slechts drie niet-verbonden importeurs die de verlangde informatie verstrekten en ermee instemden in een steekproef te worden opgenomen. Het betrokken product werd echter door twee van deze importeurs niet ingevoerd/aangekocht. Gezien het beperkte aantal medewerkende importeurs werd een steekproef daarom niet langer nodig geacht.

(9)

Zoals aangegeven in overweging 28 waren er 18 producenten-exporteurs in de VRC die de verlangde informatie verstrekten en ermee instemden in een steekproef te worden opgenomen. Op basis van de informatie die de Commissie van deze partijen had ontvangen, stelde zij een steekproef samen van de twee producenten-exporteurs met de grootste uitvoer naar de Unie.

(10)

De Commissie heeft vragenlijsten gezonden naar alle haar bekende betrokken partijen en naar alle andere ondernemingen die zich binnen de in het bericht van inleiding genoemde termijn kenbaar hadden gemaakt, namelijk de producenten-exporteurs in de VRC, de vier in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en de medewerkende importeurs in de Unie, alsmede naar de Europese consumentenorganisatie BEUC, met het verzoek de vragenlijst voor gebruikers naar de bij haar aangesloten ondernemingen te sturen.

(11)

Er werden antwoorden ontvangen van de twee in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs in de VRC, van de vier in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en van één niet-verbonden importeur. Geen van de gebruikers heeft gereageerd.

(12)

Bovendien werd een verzoek om een individueel onderzoek overeenkomstig artikel 17, lid 3, van de basisverordening ontvangen van een groep van verbonden producenten-exporteurs. Voor de voorlopige fase is het te omslachtig om die verzoeken te onderzoeken. In de definitieve fase zal worden beslist of aan deze groep van ondernemingen een individueel onderzoek zal worden toegekend.

(13)

De Commissie heeft alle gegevens die zij voor een voorlopige vaststelling van dumping, de schade als gevolg hiervan en het belang van de Unie nodig achtte, verzameld en gecontroleerd. Bij de volgende ondernemingen werd ter plaatse een controle verricht:

(14)

Het onderzoek naar dumping en schade had betrekking op de periode van 1 juli 2010 tot en met 30 juni 2011 („het onderzoektijdvak” of „het OT”). Het onderzoek naar de ontwikkelingen die relevant zijn voor de schadebeoordeling had betrekking op de periode van januari 2008 tot het einde van het OT („de beoordelingsperiode”).

(15)

Bij het betrokken product gaat het om aluminium radiatoren en elementen of delen waaruit een dergelijke radiator is samengesteld, ook indien dergelijke elementen tot blokken zijn samengevoegd, met uitzondering van elektrische radiatoren en elementen en delen daarvan („het betrokken product”). Het betrokken product valt thans onder de GN-codes ex 7615 10 10, ex 7615 10 90, ex 7616 99 10 en ex 7616 99 90.

(16)

De productomschrijving werd door de Sira Group betwist omdat er een verschil zou zijn tussen de twee productieprocessen die voor de vervaardiging van radiatoren worden gebruikt. De Sira Group omvat twee Chinese producenten-exporteurs, waarvan er een de spuitgiettechniek toepast en de andere de extrusiemethode. Volgens de Sira Group moet de extrusiemethode van de productomschrijving worden uitgesloten omdat er verschillen zouden zijn in de fysische eigenschappen en technische kenmerken, de grondstoffen, de productiekosten en de verkoopprijzen en omdat de extrusietechniek zowel in de EU als in de VRC ongebruikelijk is.

(17)

Een andere Chinese partij, de Chinese Kamer van Koophandel voor de in- en uitvoer van machines en elektronische producten („de CCCME”), vroeg om een verduidelijking van deze kwestie wegens de verschillen in productiekosten en prijzen van de met de twee productietechnieken vervaardigde radiatoren.

(18)

Ondanks kleine verschillen is het duidelijk dat de volgens beide methoden geproduceerde radiatoren dezelfde fysische basiseigenschappen en technische kenmerken en dezelfde toepassingen hebben. De radiatoren zijn ongeacht de productiemethode in hoge mate verwisselbaar. De basiseigenschappen zijn bovenal een laag gewicht, een geringe thermische inertie en een grote warmtegeleiding. Kosten- en prijsverschillen en het feit dat voor de extrusietechniek een iets andere aluminiumlegering nodig is, verandert niets aan deze basiseigenschappen. Door de opzet van het bij dit onderzoek toegepaste systeem van vergelijkingen per productsoort („het PCN-systeem”) worden bij prijsvergelijkingen alle verschillen terdege in aanmerking genomen, wat betekent dat alleen vergelijkingen van soortgelijke producten worden gemaakt.

(19)

Verder moeten aluminium radiatoren ongeacht het productieproces als een enkel product worden aangemerkt omdat zij via dezelfde kanalen worden verkocht en de eindgebruiker en de consument ze zien als product van aluminium (met bovengenoemde bekende eigenschappen) en geen onderscheid naar productiemethode maken. Het verzoek wordt derhalve afgewezen.

(20)

De CCCME betwistte ook het feit dat radiatoren van plaatstaal of gietijzer buiten de productomschrijving vallen. Hoewel die producten op dezelfde manier worden gebruikt, hebben zij andere fysische en technische basiseigenschappen omdat de grondstof anders is: in plaats van een aluminiumlegering ijzer of staal, dat andere fysische en technische eigenschappen heeft wat betreft gewicht, thermische inertie en warmtegeleiding. Dit argument wordt daarom afgewezen.

(21)

Verder maakte de CCCME opmerkingen over verwijzingen in de klacht naar verkopen via aanbestedingsprocedures. Uit de opmerkingen bleek dat werd aangenomen dat het hierbij om overheidsopdrachten ging. De in de klacht genoemde aanbestedingsprocedures hadden echter betrekking op normale bedrijfspraktijken waarbij een koper van radiatoren in de EU potentiële leveranciers vraagt een prijsopgave te doen voordat hij een bestelling plaatst. Bij de invoer uit de VRC die voor de berekeningen werd gebruikt, was er nergens sprake van een overheidsopdracht.

(22)

Ook maakte de CCCME opmerkingen over verwijzingen in de klacht naar „designerradiatoren”, in de veronderstelling dat dergelijke radiatoren niet onder de productomschrijving zouden vallen. Ook deze opmerkingen waren gebaseerd op een misverstand, want designerradiatoren zijn niet uitgesloten van de productomschrijving. Deze opmerkingen werden daarom afgewezen.

(23)

Uit het onderzoek bleek dat aluminium radiatoren die in de VRC worden geproduceerd en uit de VRC worden uitgevoerd en aluminium radiatoren die in de Unie door de producenten in de Unie worden geproduceerd en verkocht, dezelfde fysische basiseigenschappen en technische kenmerken en dezelfde basistoepassingen hebben; zij worden daarom als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening beschouwd.

(24)

Gezien het kennelijk grote aantal producenten in de Unie werd overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening in het bericht van inleiding voorzien in het gebruik van een steekproef om de schade vast te stellen.

(25)

In het bericht van inleiding deelde de Commissie mee dat zij een voorlopige steekproef van producenten in de Unie had samengesteld. Deze steekproef bestond uit vier ondernemingen, die op grond van hun verkoopvolume, grootte en plaats van vestiging in de Unie werden gekozen uit de acht producenten in de Unie waarvan de Commissie vóór de opening van het onderzoek wist dat zij het soortgelijke product produceerden. Zij vertegenwoordigden 66 % van de totale geraamde productie in de Unie in het OT. Belanghebbenden werd verzocht om binnen 15 dagen na de datum van bekendmaking van het bericht van inleiding het niet-vertrouwelijke dossier te raadplegen en opmerkingen te maken over de geschiktheid van deze keuze. Een van de belanghebbenden verzocht ook het productievolume als criterium voor selectie in de steekproef in aanmerking te nemen. De Commissie ging ermee akkoord de steekproef dienovereenkomstig te wijzigen. Geen enkele belanghebbende maakte bezwaar tegen de definitieve steekproef, die uit vier ondernemingen is samengesteld.

(26)

Gezien het potentieel grote aantal bij de procedure betrokken importeurs werd in het bericht van inleiding overwogen om overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening voor de importeurs van een steekproef gebruik te maken.

(27)

Slechts drie niet-verbonden importeurs verstrekten de verlangde informatie en wilden meewerken. Omdat twee van hen geen invoer of aankopen van het betrokken product meldden, werd het niet langer nodig geacht een steekproef te selecteren.

(28)

In totaal 18 producenten-exporteurs in de VRC verstrekten de verlangde informatie en stemden ermee in te worden opgenomen in de steekproef. Deze ondernemingen voerden ongeveer 5 miljoen elementen (3) uit, d.w.z. iets minder dan de helft van de Chinese uitvoer naar de EU in het OT. Op basis van de informatie die de Commissie van deze partijen heeft ontvangen, heeft zij een steekproef samengesteld van de twee producenten-exporteurs met de grootste representatieve omvang van de productie, verkoop en uitvoer die binnen de beschikbare tijd redelijkerwijs kon worden onderzocht. De twee producenten-exporteurs, Zhejiang Flyhigh Metal Products Co., Ltd. en Metal Group Co., Ltd., vertegenwoordigden ongeveer 62 % van het verkoopvolume van de 18 producenten-exporteurs die gegevens voor de steekproefselectie verstrekten.

(29)

Een groep producenten-exporteurs (de Sira Group) betwistte zijn uitsluiting van de steekproef; de groep voerde aan dat hij een bepaald type radiator (vervaardigd met behulp van de extrusiemethode) produceerde en dat zijn opneming in de steekproef derhalve de representativiteit ervan zou doen toenemen. Toevoeging van nog een groep was evenwel niet nodig omdat de oorspronkelijk geselecteerde steekproef al meer dan 60 % van de door de medewerkende ondernemingen gemelde uitvoer vertegenwoordigde. Bovendien is het niet nodig dat alle soorten van het betrokken product in de steekproef vertegenwoordigd zijn. Het verzoek om de Sira Group in de steekproef op te nemen, werd daarom afgewezen en de oorspronkelijke steekproef werd bevestigd.

(30)

Ingevolge artikel 2, lid 7, onder b), van de basisverordening wordt bij antidumpingonderzoeken naar producten van oorsprong uit de VRC de normale waarde voor producenten-exporteurs die aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening voldoen, overeenkomstig de leden 1 tot en met 6 van dat artikel vastgesteld.

(31)

De twee in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs vroegen evenwel om een individuele behandeling („IB”). De BMO-criteria zijn daarom niet onderzocht.

(32)

Ingevolge artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening wordt voor landen waarop die bepaling van toepassing is, een voor het gehele land geldend recht vastgesteld, maar kunnen ondernemingen die kunnen aantonen dat zij aan de criteria van artikel 9, lid 5, van de basisverordening voldoen, daarvan worden uitgezonderd. Gemakshalve worden deze criteria hieronder in het kort weergegeven:

(33)

Beide in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs vroegen om een IB. Deze verzoeken werden onderzocht. Uit het onderzoek bleek dat de in de steekproef opgenomen ondernemingen aan alle voorwaarden van artikel 9, lid 5, van de basisverordening voldeden.

(34)

Aan beide in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs werd daarom een IB toegekend.

(35)

Ingevolge artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening moet de normale waarde voor producenten-exporteurs aan wie geen BMO werd toegekend, worden vastgesteld op grond van de binnenlandse prijzen of een berekende normale waarde in een referentieland.

(36)

In het bericht van inleiding gaf de Commissie aan voornemens te zijn om Rusland als geschikt referentieland te kiezen voor het vaststellen van de normale waarde voor de VRC, en werd belanghebbenden verzocht hun reacties mede te delen.

(37)

Er werden geen opmerkingen ontvangen over Rusland als voorgesteld referentieland. Geen van de belanghebbenden stelde producenten van het soortgelijke product in een ander referentieland voor naast die welke tijdens het onderzoek in de klacht werden vermeld.

(38)

Er werd geen medewerking uit Rusland verkregen, ook al werden alle bekende Russische producenten tijdens het onderzoek herhaaldelijk gecontacteerd en kregen zij vragenlijsten voor het referentieland.

(39)

De Commissie heeft zelf geprobeerd andere producenten in derde landen te vinden.

(40)

Daarom werden brieven en vragenlijsten gestuurd naar alle bekende producenten in andere derde landen (Turkije, Iran, Kroatië, India, Zuid-Afrika en Zwitserland). Ondanks aanvullende acties werd uiteindelijk evenwel geen medewerking verkregen.

(41)

Zoals in de overwegingen 38, 39 en 40 is uiteengezet, is geen ander derde land met een markteconomie gevonden dat in deze procedure als referentieland kon worden gebruikt. Wegens het ontbreken van een dergelijk derde land met een markteconomie werd daarom in overeenstemming met artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening voorlopig geconcludeerd dat het niet mogelijk was de normale waarde voor de in de steekproef opgenomen producenten vast te stellen op basis van de binnenlandse prijzen of de berekende normale waarde in een derde land met een markteconomie of de prijs bij uitvoer uit een dergelijk derde land naar andere landen, met inbegrip van de Unie, en dat de normale waarde daarom moest worden vastgesteld op een andere redelijke grondslag, in dit geval op basis van de werkelijk betaalde of te betalen prijs van het soortgelijke product in de Unie. Dit werd passend geacht, niet alleen wegens het gebrek aan medewerking, maar ook wegens de omvang van de EU-markt, de aanwezigheid van invoer en de sterke interne concurrentie op de EU-markt voor dit product.

(42)

Omdat de twee in de steekproef opgenomen ondernemingen geen BMO hadden aangevraagd, werd de normale waarde voor alle Chinese producenten-exporteurs vastgesteld op basis van de werkelijk betaalde of te betalen prijs van het soortgelijke product in de Unie, zoals in overweging 41 is uiteengezet. Na de keuze voor de werkelijk betaalde of te betalen prijs in de Unie werd de normale waarde berekend aan de hand van gegevens die ter plaatse bij de in overweging 13 genoemde in de steekproef opgenomen producenten in de Unie waren gecontroleerd.

(43)

In overeenstemming met artikel 2, lid 2, van de basisverordening onderzocht de Commissie eerst of de verkoop van het soortgelijke product aan onafhankelijke afnemers in de EU representatief was. Vastgesteld werd dat de verkoop van het soortgelijke product in de Unie door de producenten in de Unie representatief was ten opzichte van de uitvoer van het betrokken product naar de Unie door de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs.

(44)

De Commissie onderzocht vervolgens of die verkoop overeenkomstig artikel 2, lid 4, van de basisverordening in het kader van normale handelstransacties had plaatsgevonden. Hiertoe werd het aandeel van de winstgevende verkoop aan onafhankelijke afnemers in de EU vastgesteld. Verkooptransacties in de EU werden winstgevend geacht wanneer de eenheidsprijs gelijk was aan of hoger was dan de productiekosten. Daarom werden de productiekosten op de markt van de Unie tijdens het OT vastgesteld. Uit deze analyse bleek dat de verkoop in de EU van sommige productsoorten winstgevend was, d.w.z. de nettoverkoopprijs per eenheid was hoger dan de berekende productiekosten per eenheid.

(45)

De normale waarde van elke productsoort werd gebaseerd op de werkelijke verkoopprijs (af fabriek) voor winstgevende verkopen, en op een berekende normale waarde voor niet-winstgevende verkopen.

(46)

De normale waarde werd berekend door bij de productiekosten van de bedrijfstak van de Unie zijn VAA-kosten en winst op te tellen. Overeenkomstig artikel 2, lid 6, van de basisverordening werden de bedragen van de VAA-kosten en de winst van 4,43 % gebaseerd op feitelijke gegevens over de productie en de verkoop van het soortgelijke product door de producenten in de Unie in het kader van normale handelstransacties.

(47)

Aangezien aan de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs een IB werd toegekend en zij rechtstreeks uitvoerden naar onafhankelijke afnemers in de Unie, werden de uitvoerprijzen overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening vastgesteld op basis van de werkelijk betaalde of te betalen prijs van het betrokken product.

(48)

De normale waarde en de uitvoerprijs werden vergeleken in het stadium af fabriek. Om een billijke vergelijking tussen de normale waarde en de uitvoerprijs te kunnen maken, werden overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening correcties toegepast om rekening te houden met verschillen die van invloed zijn op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen. Correcties voor indirecte belastingen, vracht, verzekeringen, verpakking, laden en lossen en kredietkosten werden toegepast in alle gevallen waarin deze redelijk en nauwkeurig bleken te zijn en met bewijsmateriaal waren gestaafd.

(49)

Wat een van de producenten-exporteurs betreft, was duidelijk dat de onderneming het betrokken product niet correct overeenkomstig het door de vragenlijst verlangde systeem had geclassificeerd. Een van de specificaties van het betrokken product had betrekking op de warmteproductie van de radiatoren. De onderneming beschikte evenwel niet over bewijsmateriaal voor de gemelde warmteproductie van haar voor de uitvoer bestemde modellen. De gemelde warmteproductie was niet correct en was niet in overeenstemming met andere specificaties, zoals het gewicht en de afmetingen. Daarom konden alleen de overige specificaties voor de vergelijking worden gebruikt.

(50)

Bij gebruik van het PCN-systeem voor de classificatie van productsoorten was er voor een van de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs een hoge match. Omdat voor de andere in de steekproef opgenomen producent-exporteur geen directe matches konden worden vastgesteld, werd voor deze een andere techniek gebruikt om producties te matchen. Wanneer die techniek werd gebruikt, zijn de specifieke resultaten aan de betrokken partij bekendgemaakt.

(51)

In overeenstemming met artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening werd de dumpingmarge voor de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs vastgesteld op basis van een vergelijking van de gewogen gemiddelde normale waarde en de gewogen gemiddelde uitvoerprijs, uitgedrukt in procenten van de cif-prijs grens Unie, vóór inklaring.

(52)

Voor de niet in de steekproef opgenomen medewerkende ondernemingen werd een gewogen gemiddelde van deze twee dumpingmarges berekend.

(53)

Gezien de geringe medewerking in de VRC (minder dan 50 %) wordt het passend geacht de dumpingmarge voor het gehele land, die voor alle andere producenten-exporteurs in de VRC van toepassing is, te baseren op de verkopen met de hoogste dumping aan een bepaalde afnemer van de medewerkende exporteurs.

(54)

De aldus vastgestelde voorlopige dumpingmarges, uitgedrukt in een percentage van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring, zijn:

Tabel 1

(55)

Om de totale productie in de Unie in de beoordelingsperiode vast te stellen, werd gebruikgemaakt van alle beschikbare informatie over de producenten in de Unie, waaronder de informatie die in de klacht werd verstrekt, de gegevens die voor en na de opening van het onderzoek bij de producenten in de Unie werden verzameld en de gecontroleerde antwoorden op de vragenlijst van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie.

(56)

Tijdens het OT waren er acht producenten van aluminium radiatoren in de Unie. Om de totale productie in de Unie in het OT vast te stellen, werd gebruikgemaakt van alle beschikbare informatie over de producenten in de Unie, waaronder de informatie die in de klacht werd verstrekt en de gegevens die voor en na de opening van het onderzoek bij de producenten in de Unie werden verzameld.

(57)

Op grond daarvan werd de totale productie van de Unie gedurende het OT geschat op ongeveer 64 miljoen elementen. Omdat de producenten in de Unie die de klacht steunden, de totale productie in de Unie voor hun rekening nemen, vormen zij de bedrijfstak van de Unie in de zin van artikel 4, lid 1, en artikel 5, lid 4, van de basisverordening en worden zij hierna „de bedrijfstak van de Unie” genoemd.

(58)

De invoerstatistieken van Eurostat konden in dit onderzoek niet worden gebruikt omdat de GN-codes waaronder aluminium radiatoren vallen ook andere producten van aluminium omvatten, zoals elektrische radiatoren.

(59)

Het verbruik in de Unie werd daarom vastgesteld op basis van de in klacht opgenomen gegevens over met name de omvang van de verkoop van de bedrijfstak van de Unie in de Unie en de invoer die afkomstig is van de producenten-exporteurs in de VRC. Er heeft een kruiscontrole plaatsgevonden van deze gegevens met de antwoorden in de steekproefvragenlijsten en de gegevens die werden verkregen en gecontroleerd bij bezoeken aan de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en de producenten-exporteurs in de VRC.

(60)

Daarbij werd vastgesteld dat het verbruik in de Unie zich als volgt ontwikkelde:

Tabel 2

(61)

Het totale verbruik op de markt van de Unie nam in de beoordelingsperiode met 3,8 % af. Tussen 2008 en 2009 bedroeg de daling als gevolg van de mondiale negatieve gevolgen van de economische crisis ongeveer 12 %, waarna het verbruik verder daalde met 3,7 %. Tussen 2010 en het eind van het OT was er echter sprake van een herstel, maar ondanks een stijging met 13,5 % werd het niveau van 2008 niet meer bereikt. Bovenstaande tabel laat ook zien dat het verbruik tussen 2009 en het eind van het OT met 9 % toenam.

(62)

De invoer in de Unie uit de VRC ontwikkelde zich tijdens de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 3

(63)

Ondanks de ontwikkeling van het verbruik steeg de omvang van de invoer uit de VRC in de beoordelingsperiode met maar liefst 77 %. Er was voortdurend sprake van een stijging, maar deze was het sterkst tussen 2010 en het eind van het OT (+ 33 %). Ook het marktaandeel van de Chinese producenten-exporteurs vertoonde in de beoordelingsperiode een gestaag stijgende lijn, van 13 % in 2008 tot 24 % gedurende het OT. Deze tendens moet worden gezien in het licht van de daling van het verbruik met 3,8 % in dezelfde periode.

(64)

Uit bovenstaande tabel blijkt dat de gemiddelde prijs bij invoer uit de VRC in de beoordelingsperiode iets daalde. Na een aanvankelijke flinke daling met 20 % tussen 2008 en 2009, steeg de prijs tussen 2009 en 2010 met 25 %. Tegen het einde van de beoordelingsperiode daalde de prijs weer.

(65)

Uit het onderzoek kwam ook naar voren dat de prijzen van de invoer uit de VRC gedurende de beoordelingsperiode steeds onder de verkoopprijzen van de bedrijfstak van de Unie bleven. De prijsdaling in 2009 viel samen met een flinke stijging van het Chinese marktaandeel in de Unie van 13 % naar 17,3 %, en de voortdurende prijsonderbieding verklaart de gestage groei van het marktaandeel van de Chinese producenten-exporteurs, met name tussen 2009 en het eind van het OT.

(66)

Voor de vaststelling van de prijsonderbieding in het OT werden de gewogen gemiddelde verkoopprijzen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie voor niet-verbonden afnemers op de markt van de Unie, af fabriek, per productsoort vergeleken met de overeenkomstige gewogen gemiddelde cif-prijzen die de medewerkende Chinese producenten voor hun invoer in rekening brengen aan de eerste onafhankelijke afnemer op de markt van de Unie, gecorrigeerd voor bestaande douanerechten en kosten na invoer.

(67)

De prijzen werden vergeleken per productsoort voor transacties in hetzelfde handelsstadium, zo nodig na correctie, en na aftrek van kortingen en rabatten. Het resultaat van de vergelijking, uitgedrukt als percentage van de omzet van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie tijdens het OT, liet een gewogen gemiddelde prijsonderbieding van 6,1 % door de Chinese producenten-exporteurs zien.

(68)

Zoals in de overwegingen 24 en 25 is vermeld, werd voor het onderzoek naar mogelijke door de bedrijfstak van de Unie geleden schade gebruik gemaakt van een steekproef. Om te beginnen moet worden opgemerkt dat een van de in de steekproef opgenomen producenten pas in 2009 begon met de productie van aluminium radiatoren. Om een consistente trendanalyse voor de beoordelingsperiode te verkrijgen, werd het juist geacht 2009 als referentiejaar voor de schadeanalyse vast te stellen (index 100). Met het oog op de volledigheid werd op basis van de beschikbare gegevens ook een indexcijfer voor 2008 vastgesteld.

(69)

De voor de vier in de steekproef opgenomen producenten in de Unie verkregen en gecontroleerde gegevens werden gebruikt voor de vaststelling van micro-indicatoren, zoals de eenheidsprijs, de kosten per eenheid, de winstgevendheid, de kasstroom, de investeringen, het rendement van investeringen, het vermogen om kapitaal aan te trekken en de voorraden. Het indexcijfer voor 2008 werd vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens voor de drie producenten die er toen al waren, vergeleken met de gegevens voor dezelfde drie producenten in 2009 (index 100).

(70)

De voor de acht producenten in de Unie van aluminium radiatoren verstrekte gegevens werden gebruikt om voor de bedrijfstak van de Unie macro-indicatoren vast te stellen zoals de productie, de productiecapaciteit, de bezettingsgraad, de omvang van de verkoop, het marktaandeel en de werkgelegenheid. Het indexcijfer voor 2008 werd vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens voor de zeven producenten die er toen al waren, vergeleken met de beschikbare gegevens voor dezelfde zeven producenten in 2009 (index 100).

(71)

In overeenstemming met artikel 3, lid 5, van de basisverordening omvat het onderzoek van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie in de beoordelingsperiode een beoordeling van alle in dat artikel vermelde vastgestelde economische factoren.

(72)

Om de totale productie in de Unie in de beoordelingsperiode vast te stellen, werd gebruikgemaakt van alle beschikbare informatie over de producenten in de Unie, waaronder de informatie die in de klacht werd verstrekt, de gegevens die voor en na de opening van het onderzoek bij de producenten in de Unie werden verzameld en de gecontroleerde antwoorden op de vragenlijst van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie.

(73)

Bovenstaande tabel laat zien dat de productie in de beoordelingsperiode is afgenomen. Als gevolg van een teruglopende vraag liet de productie in 2009 een sterke daling zien, waarna er in 2010 en in het OT sprake was van herstel. De productie bleef tussen 2009 en het eind van het OT ondanks een toename van het verbruik met 9 % vrij stabiel. Het productieniveau hangt ook af van de uitvoeractiviteit van de bedrijfstak van de Unie; deze bleef gedurende de beoordelingsperiode aanzienlijk.

(74)

Hoewel het verbruik slechts gering terugliep, nam de bezettingsgraad af van 70 % in 2008 tot 60 % in het OT. Tussen 2009 en het eind van het OT bleef de bezettingsgraad vrij stabiel.

(75)

De omvang van de verkoop door de bedrijfstak van de Unie daalde in de beoordelingsperiode met 16 %, terwijl zijn marktaandeel gestaag terugliep van 87 % in 2008 tot 76 % in het OT. In 2009 daalde de omvang van de verkoop door de bedrijfstak van de Unie met 16 %, waardoor deze meer dan vier procentpunten van zijn marktaandeel verloor. In 2010 liep de verkoop met nog eens 7 % terug en daalde het marktaandeel van 82,7 % tot 79,5 %. In het OT daalde het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie ondanks een toegenomen verbruik (+ 13,5 %) verder tot 76 %. De bedrijfstak van de Unie was derhalve niet in staat te profiteren van het toegenomen verbruik en zo iets van zijn verloren marktaandeel terug te winnen.

(76)

Tijdens de beoordelingsperiode deed zich het verschijnsel voor dat het verbruik in de Unie licht terugliep, met 3,8 %, terwijl de omvang van de verkoop en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie in dezelfde periode sterk daalden, met respectievelijk 15,9 % en 12,6 %. De invoer uit de VRC steeg tezelfdertijd met 76,9 %. Als gevolg daarvan liep het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie in die periode met 11 procentpunten terug.

(77)

Het aantal werknemers nam in de beoordelingsperiode in geringe mate toe, waardoor de productiviteit terugliep. Opgemerkt moet evenwel worden dat deze toename van de werkgelegenheid alleen te danken is aan het feit dat de kleinste van de in de steekproef opgenomen ondernemingen in 2009 de productie opnam. Anders zou de trend voor de werkgelegenheid negatief zijn geweest.

(78)

De productiviteit van de arbeidskrachten van de bedrijfstak van de Unie, gemeten als de output per werknemer per jaar, daalde in de beoordelingsperiode licht. Zij bereikte haar laagste niveau in 2009, waarna zij zich vlak voor het begin van het OT begon te herstellen, evenwel zonder het aanvangsniveau weer te bereiken. Tussen 2009 en het eind van het onderzoektijdvak is de productiviteit met 12 % toegenomen.

(79)

De gemiddelde verkoopprijzen daalden in de beoordelingsperiode aanzienlijk, met 6 %. Tussen 2009 en het eind van het OT stegen de prijzen als gevolg van het toenemende verbruik en het marktherstel weer met 6 %, maar bereikten niet meer het niveau van 2008.

(80)

Tezelfdertijd daalden de relatieve kosten voor de productie en de verkoop van het soortgelijke product in de beoordelingsperiode enigszins, maar het stelde de bedrijfstak van de Unie bij lange na nog niet in staat om in 2010 en tijdens het OT winstgevend te blijven. Terwijl in 2009 tegenover de daling van de verkoopprijzen met 11,5 % nog een kostendaling met 11,5 % stond, kreeg de bedrijfstak van de Unie in 2010 en tijdens het OT te maken met een sterke kostenstijging, die slechts in zeer geringe mate kon worden gedekt door een prijsverhoging. Dit leidde tot een verdere daling van de winstgevendheid en een verlies aan marktaandeel, aangezien de prijzen van de bedrijfstak van de Unie voortdurend hoger waren dan die van de uit de VRC ingevoerde radiatoren.

(81)

De winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie werd vastgesteld door de nettowinst vóór belastingen op de verkoop van het soortgelijke product uit te drukken als percentage van de omzet van het soortgelijke product. In de beoordelingsperiode als geheel en ook in de periode van 2009 tot het eind van het OT nam de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie dramatisch af en bereikte maar net het break-evenpunt.

(82)

De trend bij de kasstroom, die het vermogen van de bedrijfstak om zijn activiteiten zelf te financieren weergeeft, volgde in hoge mate de negatieve ontwikkeling van de winstgevendheid. Het dieptepunt werd bereikt tijdens het OT. Ook het rendement van investeringen daalde, van 36 % in 2008 tot 2 % in het OT.

(83)

De ontwikkeling van de winstgevendheid, de kasstroom en het rendement van investeringen gedurende de beoordelingsperiode beperkte het vermogen van de bedrijfstak van de Unie om te investeren in zijn activiteiten en ondermijnde zijn ontwikkeling. In het begin van de beoordelingsperiode lukte het de bedrijfstak van de Unie nog om zwaar te investeren in zijn machinepark om zo efficiënter te produceren, maar daarna namen de investeringen gestaag af, met 64,7 %.

(84)

De voorraden van de in de steekproef opgenomen tot de bedrijfstak van de Unie behorende producenten zijn in de beoordelingsperiode sterk toegenomen. In 2009 waren de eindvoorraden met 27 % afgenomen; vervolgens zijn zij in 2010 en in het OT met respectievelijk 30,8 % en 128,4 % toegenomen.

(85)

De dumpingmarges zijn aangegeven in het onderdeel over dumping hierboven. Alle vastgestelde marges liggen aanzienlijk boven de de-minimisdrempel. Gezien de omvang en de prijzen van de invoer met dumping uit de VRC kan de invloed van de werkelijke dumpingmarge op de EU-markt niet als te verwaarlozen worden beschouwd.

(86)

Bij het onderzoek is gebleken dat de meeste schade-indicatoren die betrekking hebben op de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie gedurende de beoordelingsperiode zijn verslechterd dan wel zich niet in overeenstemming met het verbruik hebben ontwikkeld. Dit betreft in het bijzonder de periode van 2009 tot het eind van het OT.

(87)

Terwijl het verbruik in de beoordelingsperiode terugliep, steeg de omvang van de invoer uit de VRC gestaag en in sterke mate. Tezelfdertijd daalde de omvang van de verkoop door de bedrijfstak van de Unie met 16 % en liep zijn marktaandeel terug van 87 % in 2008 tot 76 % in het OT. Zelfs toen het verbruik weer met 9 % opliep, tussen 2009 en het eind van het OT, bleef het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie dalen. De bedrijfstak van de Unie was niet in staat zijn verloren marktaandeel terug te winnen door de sterke toename van de invoer met dumping uit de VRC op de markt van de Unie. De laaggeprijsde invoer met dumping nam in de beoordelingsperiode gestaag toe, en de prijzen van de bedrijfstak van de Unie werden voortdurend onderboden.

(88)

Bovendien gingen de schade-indicatoren die betrekking hebben op de financiële prestaties van de bedrijfstak van de Unie, zoals de kasstroom en de winstgevendheid, sterk achteruit. Dit betekent dat het vermogen van de bedrijfstak van de Unie om kapitaal aan te trekken en te investeren, was verzwakt.

(89)

In het licht van het voorgaande werd geconcludeerd dat de bedrijfstak van de Unie aanmerkelijke schade in de zin van artikel 3, lid 5, van de basisverordening heeft geleden.

(90)

Overeenkomstig artikel 3, leden 6 en 7, van de basisverordening is onderzocht of de bedrijfstak van de Unie door de invoer met dumping van oorsprong uit de VRC zodanige schade heeft geleden dat deze als aanmerkelijk kan worden beschouwd. Ook werd onderzoek gedaan naar andere bekende factoren dan de invoer met dumping waardoor de bedrijfstak van de Unie schade kon hebben geleden, om te voorkomen dat schade door deze andere factoren aan de invoer met dumping werd toegeschreven.

(91)

Bij het onderzoek bleek dat het verbruik in de Unie in de beoordelingsperiode met 3,8 % afnam, terwijl de omvang van de invoer met dumping uit de VRC met maar liefst 77 % toenam, waardoor het marktaandeel van die invoer steeg van 13 % in 2008 tot 24 % in het OT. Tezelfdertijd daalde de omvang van de verkoop door de bedrijfstak van de Unie met 16 % en liep zijn marktaandeel terug van 87 % in 2008 tot 76 % in het OT.

(92)

Tussen 2009 en het eind van het OT nam het verbruik in de Unie met 9 % toe, maar daalde het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie opnieuw, terwijl de invoer met dumping uit de VRC in die periode met 52 % per jaar toenam.

(93)

Wat de prijsdruk betreft, moet erop worden gewezen dat de gemiddelde prijzen van de invoer uit de VRC met 20 % afnamen, wat de bedrijfstak van de Unie ertoe dwong om zijn verkoopprijzen met 11,5 % te verlagen. In 2010 en gedurende het OT probeerde de bedrijfstak van de Unie wegens de kostenstijgingen zijn prijzen te verhogen. Dit leidde tot een verder verlies van marktaandeel, aangezien de prijzen van de bedrijfstak van de Unie steeds hoger waren dan de prijzen van de invoer met dumping uit de VRC. Deze situatie leidde met name tot een ernstige verslechtering van de winstgevendheid, de omvang van de verkoop en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie.

(94)

De prijzen van de invoer met dumping uit de VRC daalden in de beoordelingsperiode. Zelfs toen de prijzen van de invoer uit de VRC in de periode van 2009 tot het eind van het OT met 23 % stegen, bleven zij gedurende de beoordelingsperiode en in het bijzonder in het OT voortdurend aanzienlijk onder de verkoopprijzen van de bedrijfstak van de Unie, zodat de prijzen op de markt van de Unie door de invoerprijzen werden bepaald.

(95)

Gezien het bovenstaande wordt geconcludeerd dat de massale toename van de invoer met dumping uit de VRC tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie voortdurend onderboden, een beslissende rol heeft gespeeld bij de door de bedrijfstak van de Unie geleden aanmerkelijke schade, wat in het bijzonder blijkt uit zijn slechte financiële situatie, de daling van de omvang van de verkoop en van het marktaandeel, en de verslechtering van de meeste schade-indicatoren.

(96)

Zoals in overweging 58 werd uiteengezet, konden de invoerstatistieken van Eurostat in dit onderzoek niet worden gebruikt omdat de GN-codes waaronder aluminium radiatoren en elementen en delen daarvan vallen, allerlei producten van aluminium omvatten. Omdat andere betrouwbare informatie ontbreekt, werd op basis van de klacht vastgesteld dat gedurende de beoordelingsperiode geen ander niet-EU-land dan de VRC aluminium radiatoren produceerde en naar de EU uitvoerde.

(97)

De economische crisis verklaart deels de inkrimping van het verbruik in de Unie, in het bijzonder voor 2009 en 2010. Opmerkelijk is evenwel dat bij een dalend verbruik in de beoordelingsperiode en een toenemend verbruik in de periode tussen 2009 en het eind van het OT, de omvang van de invoer met dumping uit de VRC op de markt van de Unie tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie onderboden, bleef toenemen.

(98)

De prestaties van de laaggeprijsde invoer met dumping contrasteren met die van de bedrijfstak van de Unie. Uit het onderzoek bleek dat toen het verbruik in de Unie tussen 2009 en het OT als gevolg van de algemene economische opleving toenam het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie bleef dalen. Zelfs toen de omvang van de productie weer ging toenemen, was er een overschot dat aan de voorraden moest worden toegevoegd.

(99)

In normale economische omstandigheden en zonder een sterke prijsdruk en een sterke toename van de invoer met dumping had de bedrijfstak van de Unie het misschien al moeilijk gehad om het hoofd te bieden aan de daling van het verbruik en de stijging van de vaste kosten per eenheid als gevolg van de lagere bezettingsgraad. Het onderzoek biedt evenwel duidelijke aanwijzingen dat de invoer met dumping uit de VRC de gevolgen van de economische inzinking heeft versterkt. Zelfs tijdens de algehele economische wederopleving was de bedrijfstak van de Unie niet in staat te herstellen en het gedurende de beoordelingsperiode verloren verkoopvolume en marktaandeel terug te winnen.

(100)

Hoewel de economische crisis wellicht tot de slechte prestaties van de bedrijfstak van de Unie heeft bijgedragen, kan er niet worden gesteld dat zij een zodanig effect heeft gehad dat zij het oorzakelijke verband tussen de invoer met dumping en de schade voor de bedrijfstak van de Unie, in het bijzonder gedurende het OT, heeft verbroken.

(101)

Uit het onderzoek bleek dat de kosten van de productie van aluminium radiatoren rechtstreeks gekoppeld is aan de prijsontwikkeling voor aluminium, de belangrijkste grondstof voor de vervaardiging van dit product. Zelfs toen de productiekosten voor de bedrijfstak van de Unie in 2009 aanzienlijk daalden, zoals blijkt uit tabel 8, daalden de verkoopprijzen in dezelfde mate. In 2010 en gedurende het OT stegen de kosten meer dan de verkoopprijzen, zodat een herstel van met name de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie niet mogelijk was. Dit gebeurde terwijl de prijzen van de uit de VRC ingevoerde producten de prijzen van de bedrijfstak van de Unie voortdurend onderboden.

(102)

In een markteconomie valt te verwachten dat de prijzen op de markt regelmatig worden aangepast om gelijke tred te houden met de ontwikkeling van de verschillende componenten van de productiekosten. Dit gebeurde echter niet. Het onderzoek bevestigde dat de invoer met dumping uit de VRC, door de prijzen van de bedrijfstak van de Unie te onderbieden, druk bleef uitoefenen op de marktprijzen in de Unie en op die manier verhinderde dat de bedrijfstak van de Unie zijn marktaandeel behield en zijn prijzen kon aanpassen om zijn kosten te dekken en een redelijk winstniveau te bereiken, in het bijzonder tijdens het OT.

(103)

De stijgende grondstofprijzen zorgden derhalve niet voor een breuk in het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping en de aanmerkelijke schade die de bedrijfstak van de Unie in het bijzonder gedurende het OT heeft geleden.

(104)

In de beoordelingsperiode maakte de uitvoer een groot deel van de activiteiten van de bedrijfstak van de Unie uit. De belangrijkste uitvoermarkten van de bedrijfstak van de Unie waren Rusland en andere Oost-Europese landen, waar producten van mindere kwaliteit werden verkocht, die daarom goedkoper waren dan de op de markt van de Unie verkochte radiatoren.

(105)

Bovenstaande tabel laat zien dat de uitvoer van de bedrijfstak van de Unie in de beoordelingsperiode afnam. Dit kan deels worden verklaard door het feit dat, zoals uit de beschikbare informatie kan worden afgelezen, ook naar deze markten steeds meer aluminium radiatoren uit de VRC worden uitgevoerd.

(106)

Desondanks is duidelijk dat de bedrijfstak van de Unie dankzij de uitvoer schaalvoordelen kon behalen en aldus zijn totale productiekosten kon verlagen. Daarom kan redelijkerwijs worden aangenomen dat de uitvoeractiviteit van de bedrijfstak van de Unie geen mogelijke oorzaak kan zijn geweest van de aanmerkelijke schade die hij in het bijzonder gedurende het OT leed. Mocht de uitvoer al negatieve gevolgen voor de bedrijfstak van de Unie hebben gehad, deze kunnen niet zodanig geweest zijn dat hierdoor het oorzakelijke verband tussen de schade en de laaggeprijsde invoer met dumping uit de VRC wordt verbroken.

(107)

Bovenstaande analyse laat zien dat de omvang en het marktaandeel van de invoer met dumping van oorsprong uit de VRC in de beoordelingsperiode en ook tussen 2009 en het eind van het OT aanzienlijk toenamen. Voorts werd vastgesteld dat deze invoer de prijzen van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie voortdurend onderbood, in het bijzonder gedurende het OT.

(108)

De omvang en het marktaandeel van de laaggeprijsde invoer met dumping uit de VRC namen voortdurend toe en deze toename viel samen met de verslechtering van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie. Deze situatie werd nog ernstiger in het OT, toen de bedrijfstak van de Unie niet in staat was zijn verloren marktaandeel terug te winnen en de winstgevendheid en andere financiële indicatoren zoals de kasstroom en het rendement van investeringen hun laagste niveau bereikten.

(109)

De analyse van de andere bekende factoren, waaronder de economische crisis, laat zien dat de negatieve gevolgen van deze factoren niet van dien aard zijn dat zij het oorzakelijke verband tussen de invoer met dumping uit de VRC en de door de bedrijfstak van de Unie geleden schade verbreken.

(110)

Op grond van bovenstaande analyse, waarbij een duidelijk onderscheid werd gemaakt tussen de gevolgen van alle bekende factoren voor de situatie van de bedrijfstak van de Unie en de schadelijke gevolgen van de uitvoer met dumping, luidt de voorlopige conclusie dat de bedrijfstak van de Unie door de invoer met dumping uit de VRC aanmerkelijke schade in de zin van artikel 3, lid 6, van de basisverordening heeft geleden.

(111)

Ingevolge artikel 21 van de basisverordening is de Commissie nagegaan of er ondanks de voorlopige conclusie inzake schade veroorzakende dumping dwingende redenen waren om te concluderen dat het niet in het belang van de Gemeenschap is in dit bijzondere geval maatregelen in te stellen. Het belang van de Unie werd geanalyseerd aan de hand van een afweging van de belangen van alle betrokkenen, d.w.z. de bedrijfstak van de Unie, de importeurs en de gebruikers van het betrokken product.

(112)

De bedrijfstak van de Unie heeft aanmerkelijke schade geleden als gevolg van de invoer met dumping uit de VRC. Er zij aan herinnerd dat de meeste schade-indicatoren gedurende de beoordelingsperiode een negatieve ontwikkeling te zien gaven. Wanneer geen maatregelen worden genomen, lijkt een verdere verslechtering van de situatie van de bedrijfstak van de Unie onvermijdelijk.

(113)

Verwacht wordt dat door de instelling van voorlopige antidumpingrechten een herstel van de effectieve handelsvoorwaarden op de markt van de Unie zal optreden, waardoor de bedrijfstak van de Unie in staat zal zijn de kosten van de verschillende componenten en de marktvoorwaarden tot uiting te laten komen in de prijs van het onderzochte product. Vermoedelijk zal de instelling van voorlopige maatregelen de bedrijfstak van de Unie ook in staat stellen om ten minste een deel van zijn tijdens de beoordelingsperiode verloren marktaandeel terug te winnen, wat ook een positief effect zal hebben op zijn winstgevendheid en algehele financiële situatie.

(114)

Als geen maatregelen worden ingesteld, kan een verdere afname van het marktaandeel worden verwacht en blijft de bedrijfstak van de Unie waarschijnlijk verlies lijden. Dit zou op middellange tot lange termijn onhoudbaar zijn. Gezien de geleden verliezen en de grote investeringen die aan het begin van de beoordelingsperiode in de productie zijn gedaan, valt te verwachten dat de meeste producenten in de Unie niet in staat zijn hun investeringen terug te verdienen als er geen maatregelen worden ingesteld.

(115)

De Commissie stelt derhalve voorlopig vast dat de instelling van antidumpingrechten in het belang is van de bedrijfstak van de Unie.

(116)

Er hebben geen gebruikers aan dit onderzoek meegewerkt.

(117)

Er heeft slechts één importeur, uit Polen, aan dit onderzoek meegewerkt door de vragenlijst in te vullen en akkoord te gaan met een controlebezoek. Deze importeur leed tijdens het OT kleine verliezen op het betrokken product. De handel in het betrokken product is echter maar klein in vergelijking met de totale activiteiten van de onderneming. Daarom heeft de instelling van maatregelen waarschijnlijk geen ernstige gevolgen voor zijn totale winst.

(118)

Gezien het bovenstaande wordt voorlopig geconcludeerd dat er op basis van de beschikbare informatie over het belang van de Unie geen dwingende redenen zijn die tegen de instelling van voorlopige maatregelen op de invoer van het betrokken product van oorsprong uit de VRC pleiten.

(119)

Gelet op de conclusies inzake dumping, schade, oorzakelijk verband en belang van de Unie moeten voorlopige antidumpingmaatregelen worden ingesteld om te voorkomen dat de bedrijfstak van de Unie nog meer schade lijdt door de invoer met dumping.

(120)

Om de hoogte van deze maatregelen te bepalen, werd rekening gehouden met de vastgestelde dumpingmarges en het bedrag aan rechten dat noodzakelijk is om de schade voor de bedrijfstak van de Unie op te heffen, zonder de vastgestelde dumpingmarges te overschrijden.

(121)

Bij de berekening van het recht dat nodig is om de gevolgen van de schade veroorzakende dumping op te heffen, werd ervan uitgegaan dat de maatregelen de bedrijfstak van de Unie in staat moeten stellen om zijn productiekosten te dekken en een winst vóór belasting te maken die bij normale concurrentie, d.w.z. in afwezigheid van invoer met dumping, redelijkerwijs op de verkoop van het soortgelijke product in de Unie door een dergelijke bedrijfstak kan worden behaald. De winst die kan worden behaald in afwezigheid van de invoer met dumping moet worden gebaseerd op de gemiddelde winstmarge vóór belastingen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie in 2008. Daarom werd vastgesteld dat een winstmarge van 7,4 % van de omzet kan worden beschouwd als een passend minimum dat de bedrijfstak van de Unie in afwezigheid van schade veroorzakende dumping had kunnen verwachten.

(122)

Op basis hiervan werd voor het soortgelijke product een prijs berekend waarbij de bedrijfstak van de Unie geen schade lijdt. Die prijs werd verkregen door de verkoopprijs van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie te corrigeren voor het werkelijke verlies of de werkelijke winst in het OT en bovengenoemde winstmarge daarbij op te tellen.

(123)

De noodzakelijke prijsverhoging werd vervolgens bepaald op basis van een vergelijking van de gewogen gemiddelde invoerprijs van de betrokken producten van de medewerkende producenten-exporteurs in de VRC, zoals vastgesteld bij de berekening van de prijsonderbieding, met de geen schade veroorzakende prijs van producten die in het OT door de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie werden verkocht. Uit deze vergelijking voortvloeiende verschillen werden vervolgens uitgedrukt als percentage van de gemiddelde totale cif-invoerwaarde.

(124)

In het licht van het voorgaande wordt overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening geoordeeld dat met betrekking tot de invoer van oorsprong uit de VRC voorlopige antidumpingmaatregelen moeten worden ingesteld die gelijk zijn aan de dumpingmarge, of aan de schademarge indien deze lager is.

(125)

Op basis van het bovenstaande werd de hoogte van de antidumpingrechten vastgesteld door de schademarges en de dumpingmarges met elkaar te vergelijken. Daarom worden de volgende antidumpingrechten voorgesteld:

(126)

De bij deze verordening voor bepaalde ondernemingen vastgestelde individuele antidumpingrechten zijn gebaseerd op de bevindingen van dit onderzoek. Zij weerspiegelen daarom de situatie die bij dit onderzoek voor die ondernemingen werd geconstateerd. Deze rechten (in tegenstelling tot het voor het gehele land geldende recht dat van toepassing is op „alle andere ondernemingen”) gelden dus uitsluitend bij de invoer van producten van oorsprong uit de VRC die vervaardigd zijn door de specifiek vermelde juridische entiteiten. Deze rechten zijn niet van toepassing op ingevoerde producten die zijn vervaardigd door andere, niet specifiek in het dispositief van deze verordening genoemde ondernemingen, ook al gaat het hierbij om entiteiten die verbonden zijn met de specifiek genoemde ondernemingen; op die producten is het recht van toepassing dat geldt voor „alle andere ondernemingen”.

(127)

Verzoeken in verband met de toepassing van deze specifiek voor bepaalde ondernemingen geldende antidumpingrechten (bv. na een naamswijziging van een bedrijf of na de oprichting van nieuwe productie- of verkoopmaatschappijen) dienen aan de Commissie (4) te worden gericht, onder opgave van alle relevante gegevens, met name indien de naamswijziging of de oprichting van nieuwe productie- of verkoopmaatschappijen verband houdt met wijzigingen in de activiteiten van de onderneming op het gebied van productie en de verkoop in binnen- en buitenland. Indien het verzoek gerechtvaardigd is, zal de verordening dienovereenkomstig worden gewijzigd door bijwerking van de lijst van ondernemingen die voor een individueel recht in aanmerking komen.

(128)

Met het oog op de beginselen van behoorlijk bestuur moet een termijn worden vastgesteld waarbinnen belanghebbenden die zich binnen de in het bericht van inleiding vermelde termijn kenbaar hebben gemaakt, schriftelijk opmerkingen kunnen maken en kunnen verzoeken te worden gehoord. Voorts moet worden opgemerkt dat alle bevindingen betreffende de instelling van rechten in het kader van deze verordening voorlopig zijn en bij de instelling van definitieve maatregelen kunnen worden herzien,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/32

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden de personen, groepen en entiteiten opgesomd waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Op 30 april 2012 en 3 mei 2012 heeft het Sanctiecomité van de VN-Veiligheidsraad besloten drie natuurlijke personen te schrappen van de lijst van personen, groepen en entiteiten waarvan de tegoeden en economische middelen moeten worden bevroren, na overweging van de door deze personen ingediende verzoeken daartoe en de uitgebreide verslagen van de ombudsman die is ingesteld bij Resolutie 1904 (2009) van de VN-Veiligheidsraad.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 dient daarom dienovereenkomstig te worden bijgewerkt,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/34

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/36

(1)

In Verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie van 4 december 2007 betreffende de tweede fase van het in artikel 16, lid 2, van Richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt brengen van biociden (2) bedoelde tienjarige werkprogramma is een lijst vastgesteld van werkzame stoffen die met het oog op een mogelijke opneming daarvan in bijlage I, IA of IB bij Richtlijn 98/8/EG dienen te worden beoordeeld. Zoutzuur is in die lijst opgenomen.

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1451/2007 is zoutzuur overeenkomstig artikel 11, lid 2, van Richtlijn 98/8/EG beoordeeld voor gebruik in productsoort 2 (desinfecterende middelen voor privégebruik en voor de openbare gezondheidszorg en andere biociden), zoals gedefinieerd in bijlage V bij die richtlijn.

(3)

Letland is als rapporterende lidstaat aangewezen en heeft het verslag van de bevoegde instantie samen met een aanbeveling overeenkomstig artikel 14, leden 4 en 6, van Verordening (EG) nr. 1451/2007 op 16 oktober 2009 bij de Commissie ingediend.

(4)

Het verslag van de bevoegde instantie is door de lidstaten en de Commissie getoetst. Overeenkomstig artikel 15, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1451/2007 zijn de conclusies van de toetsing binnen het Permanent Comité voor biociden op 9 december 2011 in een beoordelingsverslag opgenomen.

(5)

Uit de onderzoeken blijkt dat van biociden die als desinfecterende middelen voor privégebruik en voor de openbare gezondheidszorg worden gebruikt en andere biociden, die overeenstemmen met productsoort 2, en zoutzuur bevatten, kan worden verwacht dat ze aan de eisen van artikel 5 van Richtlijn 98/8/EG voldoen. Bijgevolg moet zoutzuur in bijlage I bij die richtlijn worden opgenomen.

(6)

Niet alle mogelijke toepassingen zijn op het niveau van de Unie beoordeeld. Daarom is het passend dat de lidstaten de toepassingen of blootstellingsscenario's en de risico’s voor bevolkingsgroepen en milieucompartimenten beoordelen die bij de risicobeoordeling op het niveau van de Unie niet op een representatieve wijze aan bod zijn gekomen, en dat zij er bij de verlening van toelatingen voor producten zorg voor dragen dat passende maatregelen worden genomen of specifieke voorwaarden worden opgelegd om de gesignaleerde risico's tot een aanvaardbaar niveau te beperken.

(7)

Gezien de bijtende werking van de stof en de mogelijke maatregelen die zijn vastgesteld om het daarmee verbonden risico te beperken, moet worden geëist dat de verpakking zodanig wordt ontworpen dat de blootstelling bij niet-professioneel gebruik tot een minimum wordt beperkt, tenzij in de aanvraag tot toelating van het product kan worden aangetoond dat de risico’s voor de menselijke gezondheid op een andere wijze tot een aanvaardbaar niveau kunnen worden gereduceerd.

(8)

De bepalingen van deze richtlijn dienen in alle lidstaten tegelijkertijd te worden toegepast teneinde op de markt van de Unie een gelijke behandeling van biociden die als werkzame stof zoutzuur bevatten, te waarborgen en tevens het goede functioneren van de markt voor biociden in het algemeen te vergemakkelijken.

(9)

Er dient een redelijke periode te verstrijken voordat een werkzame stof in bijlage I bij Richtlijn 98/8/EG wordt opgenomen, teneinde de lidstaten en de betrokken partijen de gelegenheid te geven om zich voor te bereiden om aan de nieuwe eisen die dit met zich meebrengt, te voldoen en ervoor te zorgen dat aanvragers die dossiers hebben samengesteld, volledig kunnen profiteren van de periode van tien jaar voor gegevensbescherming die overeenkomstig artikel 12, lid 1, onder c), ii), van Richtlijn 98/8/EG op de datum van opneming ingaat.

(10)

Na de opneming moeten de lidstaten over een redelijke termijn beschikken voor de tenuitvoerlegging van artikel 16, lid 3, van Richtlijn 98/8/EG.

(11)

Richtlijn 98/8/EG moet dus dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor biociden,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/39

(1)

Bij Beschikking 2008/855/EG van de Commissie van 3 november 2008 betreffende maatregelen op het gebied van de diergezondheid in verband met klassieke varkenspest in sommige lidstaten (3) zijn bepaalde maatregelen vastgesteld ter bestrijding van klassieke varkenspest in de lidstaten of in de in de bijlage bij die beschikking vermelde regio’s van lidstaten. Die lijst omvat delen van het grondgebied van de deelstaten Rheinland-Pfalz en Nordrhein-Westfalen in Duitsland.

(2)

Duitsland heeft de Commissie in kennis gesteld van recente ontwikkelingen in verband met klassieke varkenspest bij wilde varkens in de regio’s van de deelstaten Rheinland-Pfalz en Nordrhein-Westfalen die zijn opgenomen in de bijlage bij Beschikking 2008/855/EG.

(3)

Uit die informatie blijkt dat klassieke varkenspest bij wilde varkens in de deelstaten Rheinland-Pfalz en Nordrhein-Westfalen is uitgeroeid. De maatregelen van Beschikking 2008/855/EG gelden bijgevolg niet langer in die regio’s en de gegevens voor Duitsland in de lijst in deel I van de bijlage bij die beschikking moeten worden geschrapt.

(4)

Beschikking 2008/855/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/40

11.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 124/56