28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/1

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/2

(1)

Bijlage II bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (2) („de EER-overeenkomst”) bevat specifieke bepalingen en regelingen inzake technische voorschriften, normen, keuring en certificatie.

(2)

Verordening (EG) nr. 110/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 15 januari 2008 betreffende de definitie, de aanduiding, de presentatie, de etikettering en de bescherming van geografische aanduidingen van gedistilleerde dranken (3) van de Raad, moet in de EER-overeenkomst worden opgenomen.

(3)

Aanbeveling 2010/133/EU van de Commissie van 2 maart 2010 betreffende de voorkoming en beperking van verontreiniging van eau de vie van steenvruchten en vruchtendraf-eau de vie van steenvruchten met ethylcarbamaat en de controle op het ethylcarbamaatgehalte in die dranken (4) moet in de EER-overeenkomst worden opgenomen.

(4)

De in de EER-overeenkomst opgenomen Verordening (EEG) nr. 1576/89 van de Raad van 29 mei 1989 tot vaststelling van de algemene voorschriften betreffende de definitie, de aanduiding en de aanbiedingsvorm van gedistilleerde dranken (5) is bij Verordening (EG) nr. 110/2008 ingetrokken en moet derhalve uit de EER-overeenkomst worden geschrapt.

(5)

De in de EER-overeenkomst opgenomen Verordening (EEG) nr. 1014/90 van de Commissie van 24 april 1990 houdende uitvoeringsbepalingen voor de definitie, de aanduiding en de aanbiedingsvorm van gedistilleerde dranken (6) is achterhaald (7) en moet derhalve uit de EER-overeenkomst worden geschrapt.

(6)

Om de problemen die worden veroorzaakt door alcoholconsumptie te verminderen, mogen de EVA-staten op niet-discriminerende wijze verbieden dat gedistilleerde dranken voor directe menselijke consumptie met een alcoholpercentage van meer dan 60 op hun markt worden gebracht.

(7)

Omdat het systeem voor het aanvragen van geografische aanduidingen voor gedistilleerde dranken bijzondere kenmerken heeft, en omdat uit de EVA-staten slechts een heel beperkt aantal aanvragen wordt verwacht, is lid 4, onder d), van Protocol nr. 1 hier niet van toepassing. Bijgevolg worden de procedures voor de aanvragen en de registratie van geografische aanduidingen uitgevoerd door de Commissie, ook met betrekking tot aanvragen uit de EVA-staten die partij zijn bij de EER-overeenkomst.

(8)

Het standpunt van de Unie in het Gemengd Comité van de EER moet derhalve worden gebaseerd op het in de bijlage opgenomen ontwerpbesluit,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/5

(1)

Bijlage XXI bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (2) (hierna „de EER-overeenkomst” genoemd) bevat specifieke bepalingen en regelingen inzake statistiek.

(2)

Verordening (EU) nr. 691/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 6 juli 2011 inzake Europese milieu-economische rekeningen (3) dient in de EER-overeenkomst te worden opgenomen.

(3)

Wat IJsland betreft, dienen de bijlagen I, II en III bij Verordening (EU) nr. 691/2011 ten uitvoer te worden gelegd binnen twee jaar na de eerste indieningstermijn om verdere ontwikkeling van de IJslandse nationale milieurekeningen toe te laten.

(4)

Omdat Liechtenstein reeds is vrijgesteld van het Europees systeem van nationale en regionale rekeningen uit hoofde van Verordening (EG) nr. 2223/96 van de Raad van 25 juni 1996 inzake het Europees systeem van nationale en regionale rekeningen in de Gemeenschap (4), dient het ook te worden vrijgesteld van de Europese milieu-economische rekeningen.

(5)

Het standpunt van de Unie in het Gemengd Comité van de EER moet derhalve worden gebaseerd op het in de bijlage opgenomen ontwerpbesluit,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/7

(1)

Bijlage II bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (2) („de EER-overeenkomst”) bevat specifieke bepalingen en regelingen inzake technische voorschriften, normen, keuring en certificatie.

(2)

Verordening (EG) nr. 470/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 6 mei 2009 tot vaststelling van communautaire procedures voor het vaststellen van grenswaarden voor residuen van farmacologisch werkzame stoffen in levens-middelen van dierlijke oorsprong (3) moet in de EER-overeenkomst worden opgenomen. Bij Verordening (EG) nr. 470/2009 is Verordening (EEG) nr. 2377/90 (4) ingetrokken, en zijn Richtlijn 2001/82/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) en Verordening (EG) nr. 726/2004 van het Europees Parlement en de Raad (6) gewijzigd. Verordening (EU) nr. 37/2010 van de Commissie van 22 december 2009 betreffende farmacologisch werkzame stoffen en de indeling daarvan op basis van maximumwaarden voor residuen in levensmiddelen van dierlijke oorsprong (7), gerectificeerd in PB L 293 van 11.11.2010, blz. 72, moet ook in de EER-overeenkomst worden opgenomen.

(3)

Bijlage II bij de EER-overeenkomst moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

Het door de Unie in het Gemengd Comité van de EER in te nemen standpunt moet derhalve gebaseerd zijn op het aan dit besluit gehechte ontwerpbesluit,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/10

(1)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 van de Commissie van 7 juni 2011 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de toepassing van Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad, wat de sectoren groenten en fruit en verwerkte groenten en fruit betreft (2), voorziet in toezicht op de invoer van de in bijlage XVIII daarvan vermelde producten. Voor dit toezicht gelden de uitvoeringsbepalingen die zijn vastgesteld in artikel 308 quinquies van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (3).

(2)

Met het oog op de toepassing van artikel 5, lid 4, van de in het kader van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde gesloten Overeenkomst inzake de landbouw (4) en op grond van de meest recente beschikbare gegevens over 2009, 2010 en 2011, moeten de drempelvolumes voor de toepassing van de aanvullende rechten voor komkommers met ingang van 1 mei 2012 en voor kersen, andere dan zure kersen, met ingang van 21 mei 2012 worden aangepast.

(3)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

Omdat het noodzakelijk is dat deze maatregel zo spoedig mogelijk na de beschikbaarstelling van de bijgewerkte gegevens van toepassing wordt, dient de onderhavige verordening op de dag van de bekendmaking ervan in werking te treden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/12

(1)

De op de Londense termijnmarkt gebaseerde prijzen op de mondiale suikermarkten zijn sinds het begin van het verkoopseizoen 2011/2012 gestabiliseerd op een uit historisch oogpunt bekeken veeleer hoog niveau. De prijzen op de Londense termijnmarkt schommelden tussen 600 en 650 Amerikaanse dollar (460 tot 500 euro) per ton.

(2)

Tegelijkertijd zijn de prijzen op de suikermarkten van de Unie blijven stijgen, zoals wordt aangegeven door het prijsmonitoringsysteem dat is opgezet krachtens artikel 14 van Verordening (EG) nr. 952/2006 van de Commissie van 29 juni 2006 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 318/2006 van de Raad, wat betreft het beheer van de interne suikermarkt en het quotastelsel (2); bovendien zijn de prijzen in versneld tempo gestegen sinds oktober 2011, toen de gemiddelde suikerprijs in de Unie binnen een maand met meer dan 10 % de hoogte in ging.

(3)

Om de voorzieningssituatie op de suikermarkt van de Unie te verbeteren, zijn in november 2011 buitengewone maatregelen vastgesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1239/2011 van de Commissie van 30 november 2011 tot opening van een permanente openbare inschrijving voor het verkoopseizoen 2011/2012 voor de invoer van suiker van GN-code 1701 tegen een verlaagd douanerecht (3) en bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1240/2011 van de Commissie van 30 november 2011 tot vaststelling van buitengewone maatregelen inzake het tegen verlaagde overschotheffing op de markt van de Unie brengen van buiten het quotum geproduceerde suiker en isoglucose in het verkoopseizoen 2011/2012 (4). Deze maatregelen hebben de opwaartse trend van de suikerprijzen in de Unie echter niet tot staan kunnen brengen, met als gevolg dat in februari 2012 een gemiddelde prijs van 701 euro per ton werd genoteerd, wat neerkomt op een stijging met meer dan 20 % tussen september 2011 en februari 2012, of met bijna 40 % tussen februari 2011 en februari 2012.

(4)

Uit de aanhoudende opwaartse trend van de suikerprijzen in de Unie blijkt dat de voorzieningssituatie op de suikermarkt van de Unie in dit stadium slechts matig is verbeterd. Deze analyse is tijdens de vergadering van het beheerscomité van 8 maart 2012 bevestigd door een grote meerderheid van de lidstaten die van mening zijn dat de aanhoudende voorzieningsproblemen in het loop van het verkoopseizoen nog kunnen verscherpen. Dit kan met name gevolgen hebben voor kleine en middelgrote ondernemingen en klanten met langetermijncontracten waarin vaste hoeveelheden zijn vastgesteld.

(5)

Anderzijds heeft een goede oogst in sommige delen van de Unie ertoe geleid dat 5,3 miljoen ton suiker is geproduceerd buiten het in artikel 56 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 vastgestelde quotum. Rekening houdend met de geraamde vraag naar industriële suiker zoals bedoeld in artikel 62 van Verordening (EG) nr. 1234/2007, met de exportverbintenissen voor buiten het quotum geproduceerde suiker die voor het verkoopseizoen 2011/2012 zijn vastgesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 372/2011 van de Commissie van 15 april 2011 tot vaststelling van de kwantitatieve grens voor de uitvoer van buiten het quotum geproduceerde suiker en isoglucose tot het einde van het verkoopseizoen 2011/2012 (5), en met de hoeveelheden buiten het quotum geproduceerde suiker die op de markt van de Unie zijn gebracht overeenkomstig Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1240/2011, zullen nog steeds aanzienlijke hoeveelheden buiten het quotum geproduceerde suiker beschikbaar zijn. Een gedeelte van deze suiker kan onmiddellijk ter beschikking van de suikermarkt van de EU worden gesteld om alvast gedeeltelijk tegemoet te komen aan de vraag en daardoor de marktverstorende opwaartse trend van de suikerprijzen in de EU onder controle te helpen krijgen.

(6)

Krachtens artikel 186 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 wordt de Commissie ertoe gemachtigd de nodige maatregelen voor de sector te nemen wanneer de prijzen op de suikermarkten van de Unie in die mate stijgen dat de markten erdoor worden verstoord of dreigen te worden verstoord.

(7)

Krachtens artikel 64, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 wordt de Commissie ertoe gemachtigd de overschotheffing op suiker en isoglucose die buiten het quotum worden geproduceerd, vast te stellen op een niveau dat hoog genoeg is om de opeenstapeling van overtollige hoeveelheden te voorkomen. Bij artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 967/2006 van de Commissie van 29 juni 2006 tot vaststelling van bepalingen ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 318/2006 van de Raad met betrekking tot de productie buiten het quotum in de sector suiker (6) is die heffing vastgesteld op 500 euro per ton.

(8)

Volgens ramingen van de Commissie en zoals tevens duidelijk wordt geïllustreerd door de forse stijging van de gemiddelde prijs op de suikermarkten van de Unie in het verkoopseizoen 2011/2012, blijft de voorraad suiker op de interne markt zo laag dat het wellicht noodzakelijk zal zijn extra hoeveelheden buiten het quotum geproduceerde suiker op de interne markt af te zetten. Een toename van de voorziening zou de doorstroming op de suikermarkt moeten verbeteren. Om te voorkomen dat de hoeveelheden zich gaan opstapelen, is het raadzaam slechts toe te staan dat een beperkte hoeveelheid op de markt van de Unie wordt gebracht. Gezien het geraamde tekort en de alternatieve voorzieningsbronnen dient deze beperkte hoeveelheid te worden vastgesteld op 250 000 ton. De verlaagde overschotheffing voor die beperkte hoeveelheid buiten het quotum geproduceerde suiker moet worden vastgesteld op een niveau per ton dat het verschil tussen de meest recente publiek beschikbare gemiddelde prijs in de Unie en de wereldmarktprijs weergeeft.

(9)

Aangezien bij Verordening (EG) nr. 1234/2007 quota voor zowel suiker als isoglucose zijn vastgesteld, moet voor een passende hoeveelheid buiten het quotum geproduceerde isoglucose een vergelijkbare maatregel gelden, daar dit product tot op zekere hoogte een commerciële suikervervanger is.

(10)

Om die reden, en om de voorziening te verhogen, moeten de producenten van suiker en isoglucose bij de bevoegde autoriteiten van de lidstaten certificaten aanvragen waarmee zij bepaalde buiten het quotum geproduceerde hoeveelheden met een verlaagde overschotheffing kunnen verkopen op de markt van de Unie.

(11)

In het belang van een snelle verbetering van de voorzieningssituatie moet de geldigheid van de certificaten in de tijd worden beperkt.

(12)

Door bovengrenzen te stellen aan de hoeveelheden waarvoor iedere producent in een aanvraagperiode een aanvraag kan indienen, en door de certificaten te beperken tot producten uit de eigen productie van de aanvrager, moet speculatie in het kader van de bij de onderhavige verordening ingestelde regeling worden voorkomen.

(13)

Met hun aanvraag moeten suikerproducenten zich ertoe verbinden de minimumprijs te betalen voor de suikerbieten die worden gebruikt om de hoeveelheid suiker te produceren waarvoor zij een aanvraag indienen. De minimumeisen waaraan aanvragen moeten voldoen, moeten worden vastgesteld.

(14)

De bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten de ontvangen aanvragen aan de Commissie melden. Om die meldingen te vereenvoudigen en te standaardiseren moeten er modellen ter beschikking worden gesteld.

(15)

De Commissie moet ervoor zorgen dat uitsluitend certificaten worden afgegeven binnen de bij de onderhavige verordening gestelde kwantitatieve grenzen. Daarom moet de Commissie zo nodig een toewijzingscoëfficiënt kunnen vaststellen die op de ontvangen aanvragen wordt toegepast.

(16)

De lidstaten moeten onmiddellijk aan de aanvragers melden of de door hen aangevraagde hoeveelheid geheel of gedeeltelijk is toegekend.

(17)

De verlaagde overschotheffing moet na aanvaarding van de aanvraag en vóór afgifte van het certificaat worden betaald.

(18)

De bevoegde autoriteiten moeten aan de Commissie de hoeveelheden melden waarvoor certificaten met een verlaagde overschotheffing zijn afgegeven. De Commissie moet daartoe modellen beschikbaar stellen.

(19)

Op hoeveelheden op de markt van de Unie gebrachte suiker die groter zijn dan die waarvoor in het kader van de onderhavige verordening certificaten zijn afgegeven, moet de in artikel 64, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 bedoelde overschotheffing worden toegepast. Daarom moet worden bepaald dat aanvragers die niet voldoen aan de verplichting de hoeveelheid op de markt van de Unie te brengen die door het aan hen afgegeven certificaat wordt gedekt, ook een bedrag van 500 euro per ton moeten betalen. Deze consequente aanpak is erop gericht misbruik van de bij de onderhavige verordening ingestelde regeling te voorkomen.

(20)

Met het oog op de vaststelling van de in artikel 13, lid 1, van Verordening (EG) nr. 952/2006 bedoelde gemiddelde EU-marktprijzen voor binnen en buiten het quotum geproduceerde suiker dient suiker die wordt gedekt door een op grond van de onderhavige verordening afgegeven certificaat, te worden beschouwd als quotumsuiker.

(21)

In artikel 2, lid 1, onder a), van Besluit 2007/436/EG, Euratom van de Raad van 7 juni 2007 betreffende het stelsel van eigen middelen van de Europese Gemeenschappen (7) is bepaald dat de ontvangsten uit de bijdragen en andere heffingen die in het kader van de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker zijn vastgesteld, eigen middelen zijn. Daarom moet worden bepaald welk tijdstip in de zin van artikel 2, lid 2, en artikel 6, lid 3, onder a) van Verordening (EG, Euratom) nr. 1150/2000 van de Raad van 22 mei 2000 houdende toepassing van Besluit 2007/436/EG, Euratom betreffende het stelsel van eigen middelen van de Europese Gemeenschappen (8) in aanmerking moet worden voor de vaststelling van de betrokken bedragen.

(22)

Het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

(a)

de aanvraag bevat:

(b)

de in deze aanvraagperiode aangevraagde hoeveelheden mogen niet meer bedragen dan 50 000 ton suiker, uitgedrukt in wittesuikerequivalent, en 2 500 ton isoglucose, uitgedrukt in droge stof;

(c)

indien de aanvraag betrekking heeft op suiker, verbindt de aanvrager zich ertoe voor de hoeveelheid suiker die wordt gedekt door overeenkomstig artikel 6 van de onderhavige verordening afgegeven certificaten de in artikel 49 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 bedoelde minimumprijs voor bieten te betalen;

(d)

de aanvraag wordt opgesteld in de officiële taal of een van de officiële talen van de lidstaat waar de aanvraag wordt ingediend;

(e)

de aanvraag bevat een verwijzing naar de onderhavige verordening en de uiterste datum voor indiening van de aanvragen voor de betrokken aanvraagperiode, zoals bedoeld in artikel 3.

(a)

zij stelt een toewijzingscoëfficiënt vast die de lidstaten toepassen op de door elke aangemelde certificaataanvraag gedekte hoeveelheid;

(b)

zij wijst nog niet gemelde aanvragen af;

(c)

zij sluit de periode voor het indienen van de aanvragen.

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/17

(1)

De vangstbeperkingen voor de visserij op zandspieringen in de EU-wateren van de ICES-gebieden IIa, IIIa en IV zijn vastgesteld in bijlage IA bij Verordening (EU) nr. 44/2012.

(2)

Krachtens punt 4 van bijlage IIB bij Verordening (EU) nr. 44/2012 moet de Commissie de voor 2012 geldende totaal toegestane vangsten (TAC’s) en quota voor zandspieringen in de daar bedoelde gebieden herzien op basis van wetenschappelijk advies voor elk van de zeven beheersgebied die in die bijlage zijn omschreven.

(3)

In zijn op 1 maart 2012 uitgebrachte advies over zandspieringen stelt de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee (ICES) voor beheersgebied 1 een vangst van maximaal 23 000 t voor in plaats van het voorlopige cijfer van 200 000 t dat in Verordening (EU) nr. 44/2012 voor dat gebied is vastgesteld.

(4)

Voorts adviseert ICES dat in elk van de beheersgebieden 2, 3 en 4 vangsten van maximaal 5 000 t moeten worden toegestaan met het oog op de monitoring van het bestand in die gebieden, dat in beheersgebied 6 niet meer mag worden gevangen dan de voor 2011 vastgestelde hoeveelheid van 420 t en dat in de beheersgebieden 5 en 7 niets mag worden gevangen.

(5)

Bijlage IA bij Verordening (EU) nr. 44/2012 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/19

(1)

De werkzame stoffen bloedmeel, calciumcarbide, calciumcarbonaat, kalksteen, peper en kwartszand zijn in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (2) opgenomen bij Richtlijn 2008/127/EG van de Commissie (3) overeenkomstig de procedure van artikel 24 ter van Verordening (EG) nr. 2229/2004 van de Commissie (4) van 3 december 2004 houdende nadere bepalingen voor de uitvoering van de vierde fase van het werkprogramma als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad. Sinds de vervanging van Richtlijn 91/414/EEG door Verordening (EG) nr. 1107/2009 worden deze stoffen geacht krachtens die verordening te zijn goedgekeurd en zijn zij opgenomen in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie van 25 mei 2011 tot uitvoering van Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad wat de lijst van goedgekeurde werkzame stoffen betreft (5).

(2)

Overeenkomstig artikel 25 bis van Verordening (EG) nr. 2229/2004 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) op 26 september 2011 de conclusies over de intercollegiale toetsing voor bloedmeel (6), op 17 oktober 2011 voor calciumcarbide (7), op 6 juli 2011 voor calciumcarbonaat (8) en voor kalksteen (9), op 4 juli 2011 voor als extractieresidu verkregen peperpoeder (10), en op 6 juli 2011 voor kwartszand (11) aan de Commissie voorgelegd. De ontwerpevaluatieverslagen en de conclusies van de EFSA zijn door de lidstaten en de Commissie in het kader van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid onderzocht en op 9 maart 2012 afgerond in de vorm van de evaluatieverslagen van de Commissie voor bloedmeel, calciumcarbide, calciumcarbonaat, kalksteen, als extractieresidu verkregen peperpoeder, en kwartszand.

(3)

De Commissie heeft de kennisgevers overeenkomstig artikel 12, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 verzocht hun opmerkingen over de conclusies van de EFSA in te dienen. Verder heeft de Commissie de kennisgevers overeenkomstig artikel 13, lid 1, van die verordening verzocht hun opmerkingen over de ontwerpevaluatieverslagen voor bloedmeel, calciumcarbide, calciumcarbonaat, kalksteen, als extractieresidu verkregen peperpoeder, en kwartszand in te dienen. De kennisgevers hebben hun opmerkingen ingediend en deze zijn zorgvuldig onderzocht.

(4)

Er wordt bevestigd dat de werkzame stoffen bloedmeel, calciumcarbide, calciumcarbonaat, kalksteen, peper en kwartszand geacht worden te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(5)

Overeenkomstig artikel 13, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 in samenhang met artikel 6 en in het licht van de huidige wetenschappelijke en technische kennis is het nodig dat de goedkeuringsvoorwaarden voor bloedmeel, calciumcarbide, calciumcarbonaat, kalksteen, peper en kwartszand worden gewijzigd. Er moet met name om verdere bevestigende informatie worden gevraagd wat betreft bloedmeel, calciumcarbonaat en peper. Tegelijkertijd moeten bepaalde technische aanpassingen worden aangebracht; meer bepaald moet de benaming van de werkzame stof "peper" worden vervangen door "als extractieresidu verkregen peperpoeder".

(6)

De bijlage bij Verordening (EU) nr. 540/2011 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

Er moet een redelijke termijn vóór de toepassing van deze verordening worden toegestaan om de lidstaten, de kennisgevers en de houders van vergunningen voor gewasbeschermingsmiddelen in staat te stellen te voldoen aan de voorschriften als gevolg van de wijziging van de goedkeuringsvoorwaarden.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/25

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/27

(1)

De representatieve prijzen en aanvullende invoerrechten voor witte suiker, ruwe suiker en bepaalde stropen voor het verkoopseizoen 2011/2012 zijn vastgesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 971/2011 van de Commissie (3). Deze prijzen en rechten zijn laatstelijk gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 353/2012 van de Commissie (4).

(2)

Naar aanleiding van de gegevens waarover de Commissie momenteel beschikt, dienen deze bedragen te worden gewijzigd overeenkomstig artikel 36 van Verordening (EG) nr. 951/2006.

(3)

Omdat ervoor moet worden gezorgd dat deze maatregel zo snel mogelijk na de terbeschikkingstelling van de geactualiseerde gegevens van toepassing wordt, moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/29

(1)

Op 17 oktober 2011 heeft het Koninkrijk Zweden de Commissie overeenkomstig artikel 114, lid 5, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), in kennis gesteld van zijn voornemen om nationale bepalingen te treffen om het toegestane cadmiumgehalte in fosfaatmeststoffen te verlagen tot maximaal 46 gram cadmium per ton fosfor (gelijk aan 20 mg Cd/kg P2O5). Deze maatregelen zouden afwijken van Verordening (EG) nr. 2003/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 13 oktober 2003 inzake meststoffen (1) en zouden het maximumgehalte van 100 gram cadmium per ton fosfor (gelijk aan 44 mg Cd/kg P2O5) verlagen, waarvoor reeds een afwijking aan het Koninkrijk Zweden was toegekend.

(2)

Artikel 114, leden 5 en 6, VWEU luiden als volgt:

„5.   Wanneer een lidstaat het, nadat door het Europees Parlement en de Raad, door de Raad of door de Commissie een harmonisatiemaatregel is genomen, noodzakelijk acht, nationale bepalingen te treffen die gebaseerd zijn op nieuwe wetenschappelijke gegevens die verband houden met de bescherming van het milieu of het arbeidsmilieu vanwege een specifiek probleem dat zich in die lidstaat heeft aangediend nadat de harmonisatiemaatregel is genomen, stelt hij de Commissie […] in kennis van de voorgenomen bepalingen en de redenen voor het vaststellen ervan.

6.   Binnen zes maanden na de kennisgeving keurt de Commissie de betrokken nationale bepalingen goed of wijst die af, nadat zij heeft nagegaan of zij al dan niet een middel tot willekeurige discriminatie, een verkapte beperking van de handel tussen de lidstaten of een hinderpaal voor de werking van de interne markt vormen.

Indien de Commissie binnen deze termijn geen besluit neemt, worden de in [lid] 5 bedoelde nationale bepalingen geacht te zijn goedgekeurd.

Indien het complexe karakter van de aangelegenheid zulks rechtvaardigt en er geen gevaar voor de menselijke gezondheid bestaat, kan de Commissie de betrokken lidstaat ervan in kennis stellen dat de in dit lid bedoelde termijn met ten hoogste zes maanden kan worden verlengd.”.

(3)

Richtlijn 76/116/EEG van de Raad van 18 december 1975 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten inzake meststoffen (2), bevat de eisen waaraan meststoffen moeten voldoen om met de vermelding „EG-meststof” in het verkeer te mogen worden gebracht.

(4)

Bijlage I bij Richtlijn 76/116/EEG vermeldt de typeaanduidingen en voor elk type de vereisten waaraan elke EG-meststof, bijvoorbeeld met betrekking tot de samenstelling, moet voldoen. De typeaanduidingen in deze lijst zijn al naar gelang hun gehalte aan primaire nutriënten (de elementen stikstof, fosfor en kalium) in categorieën ingedeeld.

(5)

Volgens artikel 7 van Richtlijn 76/116/EEG (3) mogen de lidstaten het in het verkeer brengen van meststoffen die voorzien zijn van de vermelding „EG-meststof” en die voldoen aan de bepalingen van de richtlijn, niet verbieden, beperken of belemmeren om redenen die verband houden met de samenstelling, identificatie, etikettering of verpakking.

(6)

Bij Beschikking 2002/399/EG van 24 mei 2002 betreffende de kennisgeving, ingevolge artikel 95, lid 4, van het EG-Verdrag, door het Koninkrijk Zweden van de nationale bepalingen inzake het maximaal toelaatbare cadmiumgehalte van meststoffen (4) heeft de Commissie een afwijking van Richtlijn 76/116/EEG toegekend door de Zweedse bepalingen goed te keuren die het in het verkeer brengen van meststoffen met meer dan 100 gram cadmium per ton fosfor in Zweden verbieden. Deze afwijking gold tot en met 31 december 2005.

(7)

Richtlijn 76/116/EEG is vervangen door Verordening (EG) nr. 2003/2003 inzake meststoffen.

(8)

Artikel 35, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2003/2003 bepaalt dat afwijkingen van artikel 7 van Richtlijn 76/116/EEG, die door de Commissie overeenkomstig het vroegere artikel 95, lid 6, van het EG-Verdrag zijn toegestaan, opgevat moeten worden als afwijkingen van artikel 5 van die verordening. Zij blijven ondanks de inwerkingtreding van de verordening van kracht.

(9)

In overweging 15 van Verordening (EG) nr. 2003/2003 wordt aangekondigd dat de Commissie het vraagstuk van de onbedoelde aanwezigheid van cadmium in minerale meststoffen zal aanpakken en, indien passend, een voorstel voor een verordening zal uitwerken, dat aan het Europees Parlement en de Raad wordt voorgelegd. De Commissie heeft uitgebreide voorbereidende werkzaamheden verricht, maar als gevolg van de complexiteit van de verschillende factoren die in aanmerking moeten worden genomen, heeft zij nog geen voorstel goedgekeurd.

(10)

Aangezien de Zweedse afwijking slechts tot en met 31 december 2005 is verleend, heeft Zweden in juni 2005 om een verlenging van de bestaande afwijking verzocht. Beschikking 2006/347/EG van de Commissie van 3 januari 2006 betreffende de kennisgeving, ingevolge artikel 95, lid 4, van het EG-Verdrag, door het Koninkrijk Zweden van de nationale bepalingen inzake het maximaal toelaatbare cadmiumgehalte van meststoffen (5) staat de Zweedse autoriteiten toe om de nationale maatregelen te handhaven totdat op EU-niveau geharmoniseerde maatregelen met betrekking tot cadmium in meststoffen van toepassing zijn.

(11)

De Zweedse verordening inzake chemische producten (verbodsbepalingen betreffende het vervoer en de in- en uitvoer) (1998:944) (6) bevat onder meer bepalingen over het maximaal toelaatbare cadmiumgehalte van meststoffen, waaronder EG-meststoffen. Volgens deel 3, lid 1, mogen meststoffen die onder de codes 25.10, 28.09, 28.35, 31.03 en 31.05 van het douanetarief vallen en meer dan 100 gram cadmium per ton fosfor bevatten niet te koop worden aangeboden of overgedragen.

(12)

De beoogde nationale maatregel waarvan de Commissie overeenkomstig artikel 114, lid 5, VWEU in kennis is gesteld, zou het toegestane cadmiumgehalte in fosfaatmeststoffen verlagen van het huidige maximumgehalte van 100 gram cadmium per ton fosfor tot 46 gram cadmium per ton fosfor (46 mg Cd/kg P, wat overeenkomt met 20 mg Cd/kg P2O5).

(13)

Bij brief van 17 mei 2011 heeft het Koninkrijk Zweden de Commissie meegedeeld dat het op grond van artikel 114, lid 5, VWEU goedkeuring aanvraagt om nationale bepalingen te treffen die het toegelaten cadmiumgehalte in fosfaatmeststoffen verlagen naar een concentratie van maximaal 46 gram per ton fosfor. Aldus verzoeken de Zweedse autoriteiten om verlaging van de huidige afwijking, waarvoor bij Beschikking 2006/347/EG toestemming is verleend.

(14)

Bij brief van 17 oktober 2011 hebben de Zweedse autoriteiten de Commissie aanvullende informatie toegestuurd in de vorm van de tekst van de geldende nationale wetgeving waarin de wijzigingen op grond van de verordeningen 2008:255 en 2009:654 (7) zijn opgenomen.

(15)

Bij brief van 14 november 2011 heeft de Commissie de Zweedse autoriteiten meegedeeld dat de in artikel 114, lid 6, bedoelde beoordelingsperiode van zes maanden inging op 18 oktober 2011.

(16)

Bij brief van 17 oktober 2011 heeft de Commissie de overige lidstaten van het Zweedse verzoek op de hoogte gebracht. De Commissie heeft ook een mededeling betreffende het verzoek gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie  (8) om andere belanghebbenden te informeren over de nationale bepalingen die Zweden wenst in te voeren en de redenen die het land daarvoor inroept. In reactie hierop steunde Letland het Zweedse verzoek. Verder heeft de Commissie geen reactie ontvangen.

(17)

Artikel 114, lid 5, VWEU heeft betrekking op gevallen waarin van nationale bepalingen kennis wordt gegeven in verband met een EU-harmonisatiemaatregel, wanneer de nationale bepalingen moeten worden ingevoerd nadat de harmonisatiemaatregel is vastgesteld en ten uitvoer gelegd en de nieuwe nationale maatregel onverenigbaar met de harmonisatiemaatregel zou zijn. Van de nationale bepalingen is kennisgegeven in verband met Verordening (EG) nr. 2003/2003, die was vastgesteld op basis van ex artikel 95 van het EG-Verdrag en waarin geharmoniseerde voorschriften inzake de samenstelling, identificatie, etikettering en verpakking van de EG-meststoffen worden vastgesteld. Op grond van artikel 5 van die verordening is het de lidstaten niet toegestaan om het vrije verkeer van meststoffen te belemmeren in verband met een van die gronden.

(18)

Voorts bepaalt artikel 114, lid 5, VWEU dat de kennisgeving van de voorgenomen nationale maatregelen gebaseerd moet zijn op nieuwe wetenschappelijke gegevens die verband houden met de bescherming van het milieu of het arbeidsmilieu vanwege een specifiek probleem dat zich in de kennisgevende lidstaat heeft aangediend nadat de harmonisatiemaatregel is genomen en dat de redenen voor de vaststelling van de voorgenomen nationale maatregelen daarbij moeten worden vermeld.

(19)

Ter ondersteuning van het verzoek om een lagere grenswaarde voor cadmium in fosfaatmeststoffen hebben de Zweedse autoriteiten een nationale risicobeoordeling en een aantal studies ingediend. In de beoordeling wordt rekening gehouden met de algemene EU-risicobeoordeling van cadmium en cadmiumoxide die in 2007 is verricht in overeenstemming met Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad (9), een wetenschappelijk advies van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid over cadmium in levensmiddelen (10), en met oude en nieuwe gegevens over de beoordeling van de risico's voor de menselijke gezondheid en het milieu die verbonden zijn met cadmium in meststoffen in Zweden. De Zweedse risicobeoordeling is op internet gepubliceerd (11).

(20)

Volgens de Zweedse autoriteiten blijkt uit de nieuwe risicobeoordeling dat de noodzaak om de blootstelling aan cadmium te beperken om de bescherming van de gezondheid van de Zweedse bevolking op lange termijn te beschermen. De blootstelling is afhankelijk van de opname van cadmium via levensmiddelen, vooral van plantaardige oorsprong, en het is daarom noodzakelijk het risico van een hoog cadmiumgehalte in gewassen te verminderen. De landbouwgronden zijn in Zweden doorgaans zuurder dan in Midden-Europa, en door die specifieke situatie is cadmium gemakkelijker beschikbaar voor planten.

(21)

Bovendien is verlaging van de nationale grenswaarde van 100 gram cadmium per ton fosfor naar 46 gram cadmium per ton fosfor een maatregel om de accumulatie van cadmium in de bodem te verminderen en ook om de risico’s voor in het water voorkomende organismen in extreem zacht water zoals dat in Zweden voorkomt, te verminderen.

(22)

Gezien het voorgaande is de Commissie van oordeel dat het verzoek van het Koninkrijk Zweden met het oog op de goedkeuring van verlaging van het cadmiumgehalte van meststoffen tot maximaal 46 gram cadmium per ton fosfor, ontvankelijk is.

(23)

Ter ondersteuning van zijn verzoek heeft Zweden een nieuwe risicobeoordeling verricht, die werd voltooid in 2011 en waarin de PNEC’s (Predicted No Effect Concentrations — voorspelde concentraties zonder effect) voor de organismen die representatief zijn voor de verschillende milieucompartimenten werden vergeleken met de cadmiumconcentraties in het Zweedse milieu. In de kennisgeving wordt ook verwezen naar een aantal studies in het kader van de eerdere verzoeken aan de Commissie overeenkomstig artikel 114, lid 4, van het Verdrag en de EU-risicobeoordeling over cadmium en cadmiumoxide.

(24)

De PNEC voor zoet water is afhankelijk van de waterhardheid. Aangezien Zweden zeer zacht zoet water heeft, treedt de toxiciteit van cadmium voor in het water levende organismen naar verwachting op bij een lagere concentratie dan in andere gebieden van Europa. De Zweedse autoriteiten achten het daarom aannemelijk dat de in de Zweedse wateren levende organismen over het algemeen gevoeliger zijn voor extra cadmium dan die in de Midden- en Zuid-Europese wateren.

(25)

De resultaten van meetprogramma's in 2006 en 2009 van de Zweedse oppervlaktewateren laten zien dat de cadmiumconcentraties in ongeveer 1 % van de meren en 7 % van de kustwateren de PNEC-waarden overschrijden. Uit een onderzoek in 2008 bleek dat de emissiereductiemaatregelen ertoe hebben geleid dat de concentraties van de meeste metalen in de in het water levende organismen aanzienlijk zijn gedaald, maar dat de situatie wat cadmium betreft minder duidelijk is. Er lijkt een verband te bestaan tussen de tendens van toenemende effecten op het immuunsysteem van vissen (puitaal) in de afgelopen jaren en de daarin aangetroffen toenemende cadmiumconcentraties. In 2011 is een aanvullend verslag opgesteld om de toekomstige tendensen van cadmium in landbouwgrond en gewassen te beschrijven en zo de concentraties over 100 jaar in te schatten. De resultaten daarvan zijn gebruikt in een worst case-model om de risico’s voor organismen die in wateren in de buurt van met meststoffen bewerkte akkers leven in de komende 100 jaar in te schatten.

(26)

De Zweedse autoriteiten concluderen in hun beoordeling dat er op lange termijn sprake kan zijn van een verhoogd risico voor in het water levende organismen in zeer zacht water (onder hardheid 5 mg CaCO3/l). Maar dit is alleen waarschijnlijk in kleine beekjes waar het uit de landbouwgrond afgevloeide water weinig wordt verdund. De Zweedse autoriteiten hebben geen andere milieurisico’s als gevolg van het gebruik van cadmium in meststoffen vastgesteld.

(27)

Gezien de complexiteit van de relaties tussen de cadmiumverontreiniging via fosfaatmeststoffen, de mogelijke accumulatie en de risico's voor het milieu — zoals reeds bleek bij de beoordeling van vergelijkbare verzoeken om afwijking van Oostenrijk, Finland, en Tsjechië alsmede de eerdere verzoeken van Zweden — verzocht de Commissie het Wetenschappelijk Comité voor gezondheids- en milieurisico’s (WCGM) om een advies over de algemene kwaliteit van de Zweedse risicobeoordeling, eventuele belangrijke tekortkomingen, de relevantie van de onderzochte scenario's en de gemaakte aannamen, alsmede de betrouwbaarheid en de geldigheid van de conclusies over de onderkende risico’s voor het milieu.

(28)

Het WCGM heeft zijn advies uitgebracht op 27 februari 2012 (12). Volgens het WCGM is het risicobeoordelingsverslag van de Zweedse instanties van een goed wetenschappelijk gehalte, zijn de onderzochte scenario’s in het algemeen relevant en zijn de meeste in de scenario's gebruikte parameterwaarden aanvaardbaar. Toch is het WCGM van oordeel dat een aantal beweringen en/of aannames in het verslag niet afdoende met bewijzen wordt gestaafd. Zo worden de opmerkingen in de visstudies gebaseerd op een causaal verband dat niet is aangetoond. Een ander voorbeeld is de belangrijke (voor de risicobeoordeling cruciale) aanname van een verdunningsfactor van 1/2 die wordt gebruikt voor de berekening van de cadmiumconcentratie in het oppervlaktewater van beekjes. Deze factor wordt niet onderbouwd door wetenschappelijke bewijzen of anderszins gemotiveerd. Het WCGM merkt ook op dat voor een aantal scenario’s van de slechtst denkbare omstandigheden wordt uitgegaan. Zo wordt voor de berekening van de toepassing van fosfaat op landbouwgrond uitgegaan van doses die in werkelijkheid gelden voor minder dan 25 % van de Zweedse grond. De berekeningen van de concentraties in het oppervlaktewater van de beekjes na afvloeiing is problematisch en de genoemde niveaus stemmen niet overeen met de gemeten concentraties die elders in het verslag worden vermeld. De in de Zweedse risicobeoordeling gebruikte PNEC’s zijn die welke in het EU-beoordelingsverslag over cadmium worden genoemd en kunnen als zodanig worden gesteund door het WCGM. De voorgestelde risicokarakteriseringsverhoudingen (RCR’s) zijn daarom uitsluitend afhankelijk van de beoordeling van de blootstelling, d.w.z. de voorspelde cadmiumconcentratie in het Zweedse oppervlaktewater. Die concentratie is afhankelijk van de — niet onderbouwde — bodem/beek-verdunningsfactor. Het WCGM onderschrijft evenmin de aanname dat er geen adsorptie van cadmium in de bodem plaatsvindt. Dit zal alleen het geval zijn als de bodem al zwaar is vervuild en er geen netto adsorptie plaatsvindt in evenwichtstoestand, wat in Zweden niet het geval is. In het Zweedse verslag wordt ook aangenomen dat er dieper dan 30 cm in de bodem geen adsorptie van cadmium plaatsvindt, wat ook niet juist is. Bijgevolg onderschrijft het WCGM niet de conclusies van de Zweedse autoriteiten voor beekjes, die het enige milieucompartiment vormen waarvoor de Zweedse overheid risico’s heeft vastgesteld.

(29)

Het WCGM herinnert echter aan de eerdere beoordeling van het WCTEM in 2002, waarin de verwachting werd uitgesproken dat de cadmiumconcentratie in de meeste Europese bodems niet zal toenemen bij een grenswaarde van 46 mg Cd/kg P. Het WCGM bevestigt dat een dergelijke verwachting nog steeds verdedigbaar is, ook voor Zweedse landbouwgrond, en merkt op dat dit was gebaseerd op een stand still-principe, niet op een risicobeoordeling zoals de Zweedse autoriteiten die bij hun huidige onderbouwing hebben verricht.

(30)

Hoewel het WCGM in zijn advies van 27 februari 2012 van oordeel is dat het risicobeoordelingsverslag van de Zweedse instanties van goede wetenschappelijke kwaliteit is en nieuwe en relevante gegevens bevat, blijven er onzekerheden bestaan over enkele belangrijke veronderstellingen die door de Zweedse autoriteiten zijn gebruikt om tot de conclusie te komen dat er een risico bestaat voor in het water levende organismen in kleine beekjes in Zweden. Deze behoeven nog nadere verduidelijking door de Zweedse autoriteiten om de Commissie in staat te stellen een definitief standpunt in te nemen.

(31)

In hun rechtvaardiging maken de Zweedse autoriteiten melding van risico's voor kwetsbare bevolkingsgroepen (diabetici, mensen met osteoporose of een ijzertekort). Deze risico's worden veroorzaakt door langdurige blootstelling aan cadmium via de voeding. Er is dan ook geen gevaar voor de menselijke gezondheid verbonden aan een besluit om de beoordelingsperiode van de situatie in Zweden te verlengen met een aanvullende termijn van zes maanden. Deze aanvullende termijn stelt de Commissie in staat om de door de Zweedse autoriteiten te verstrekken aanvullende informatie te beoordelen teneinde een definitief besluit te nemen.

(32)

Op basis van het bovenstaande is de Commissie van mening dat de voorwaarden van artikel 114, lid 6, derde alinea, zijn vervuld, zodat zij de in dat artikel vastgestelde periode van zes maanden waarbinnen zij de door Zweden aangemelde nationale bepalingen moet goedkeuren of afwijzen, kan verlengen.

(33)

In het licht van het voorgaande kan worden geconcludeerd dat het verzoek van het Koninkrijk Zweden om toestemming voor het treffen van nationale bepalingen die afwijken van Verordening (EG) nr. 2003/2003, ontvankelijk is.

(34)

Gezien het complexe karakter van de aangelegenheid en omdat de aanname van onderhavig besluit geen gevaar voor de menselijke gezondheid oplevert, acht de Commissie het echter gerechtvaardigd de in artikel 114, lid 6, eerste alinea, VWEU genoemde periode te verlengen met een aanvullende termijn die eindigt op 18 oktober 2012,

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/34

28.4.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 116/34