3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/1

(1)

Overeenkomstig Resolutie 1970 (2011) van de VN-Veiligheidsraad van 26 februari 2011 voorziet Besluit 2011/137/GBVB in een wapenembargo, een verbod op de uitvoer van uitrusting die voor binnenlandse repressie zou kunnen worden gebruikt, alsook inreisbeperkingen en het bevriezen van de tegoeden en economische middelen van bepaalde personen en entiteiten die betrokken zijn bij ernstige schendingen van de mensenrechten tegen personen in Libië, onder meer via aanvallen tegen de burgerbevolking en civiele installaties, wat in strijd is met het internationaal recht. Deze natuurlijke personen of rechtspersonen en entiteiten worden genoemd in de bijlagen bij het besluit.

(2)

Sommige van deze maatregelen vallen onder het toepassingsgebied van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en derhalve is regelgeving op het niveau van de Unie noodzakelijk voor de tenuitvoerlegging ervan, met name om te garanderen dat zij in alle lidstaten uniform door de marktdeelnemers worden toegepast.

(3)

Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en beginselen die met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn erkend, meer bepaald het recht op een effectief rechtsmiddel en op een eerlijk proces en het recht op de bescherming van persoonsgegevens. Deze verordening moet worden toegepast overeenkomstig deze rechten.

(4)

Deze verordening eerbiedigt tevens volledig de verplichtingen van de lidstaten krachtens het Handvest van de Verenigde Naties alsook het juridisch bindend karakter van de resoluties van de VN-Veiligheidsraad.

(5)

De bevoegdheid om de lijsten in de bijlagen II en III bij deze verordening te wijzigen zou door de Raad moeten worden uitgeoefend, gezien de specifieke dreiging voor de internationale vrede en veiligheid die van Libië uitgaat, en om te zorgen voor samenhang met het wijzigings- en herzieningsproces van de bijlagen III en IV bij Besluit 2011/137/GBVB.

(6)

De procedure tot wijziging van de lijsten in de bijlagen II en III bij deze verordening dient in te houden dat de aangewezen natuurlijke of rechtspersonen, entiteiten en lichamen in kennis worden gesteld van de redenen voor plaatsing op de lijst, zodat zij opmerkingen kunnen maken. Indien opmerkingen worden gemaakt of belangrijk nieuw bewijs wordt aangedragen, toetst de Raad zijn besluit in het licht van die opmerkingen, en stelt hij de persoon, de entiteit of het lichaam hiervan in kennis.

(7)

Met het oog op de tenuitvoerlegging van deze verordening en een zo groot mogelijke rechtszekerheid binnen de Unie dienen de namen en andere relevante gegevens over de natuurlijke personen en rechtspersonen, entiteiten en lichamen waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens deze verordening moeten worden bevroren, openbaar te worden gemaakt. Elke verwerking van persoonsgegevens dient in overeenstemming te zijn met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (2), alsook van Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (3).

(8)

Om de effectiviteit van de maatregelen waarin deze verordening voorziet te waarborgen, moet zij in werking treden op de dag waarop zij wordt bekendgemaakt,

a)

de directe of indirecte verkoop, levering, overdracht aan of uitvoer naar personen, entiteiten of lichamen in Libië of voor gebruik in Libië van de in bijlage I opgenomen uitrusting die voor binnenlandse repressie zou kunnen worden gebruikt, ongeacht of die uitrusting van oorsprong is uit de Unie;

b)

het bewust en opzettelijk deelnemen aan activiteiten die tot doel of tot gevolg hebben dat de onder a) bedoelde verbodsbepalingen worden omzeild.

a)

het direct of indirect verlenen van technische bijstand in verband met goederen en technologie die in de gemeenschappelijke lijst van militaire goederen van de Europese Unie (4) (gemeenschappelijke lijst van militaire goederen) zijn opgenomen, of in verband met het leveren, vervaardigen, onderhouden en gebruiken van in die lijst opgenomen goederen, aan personen, entiteiten of lichamen in Libië of voor gebruik in Libië;

b)

het direct of indirect verlenen van technische bijstand of tussenhandeldiensten in verband met in bijlage I opgenomen uitrusting die voor binnenlandse repressie zou kunnen worden gebruikt, aan personen, entiteiten of lichamen in Libië of voor gebruik in Libië;

c)

het direct of indirect verlenen van financiering of financiële bijstand in verband met goederen en technologie die in de gemeenschappelijke lijst van militaire goederen of in bijlage I zijn opgenomen, met inbegrip van subsidies, leningen en exportkredietverzekering, voor de verkoop, levering, overdracht of uitvoer van deze goederen, of voor de verlening van daarmee verband houdende technische bijstand, aan personen, entiteiten of lichamen in Libië of voor gebruik in Libië;

d)

het bewust en opzettelijk deelnemen aan activiteiten die tot doel of tot gevolg hebben dat de onder a) tot en met c) bedoelde verbodsbepalingen worden omzeild.

a)

nodig zijn voor uitgaven in verband met basisbehoeften van de in bijlage II genoemde personen en de familieleden die van hen afhankelijk zijn, zoals betalingen voor levensmiddelen, huur of hypotheeklasten, geneesmiddelen of medische behandelingen, belastingen, verzekeringspremies of nutsvoorzieningen;

b)

uitsluitend bestemd zijn voor de betaling van redelijke honoraria of vergoeding van gemaakte kosten in verband met de verlening van juridische diensten;

c)

uitsluitend bestemd zijn voor de betaling van honoraria of kosten voor alleen het aanhouden of beheren van bevroren tegoeden of economische middelen;

a)

indien de toestemming een in bijlage II genoemde persoon, entiteit of lichaam betreft: de betrokken lidstaat heeft zijn voornemen bij het Sanctiecomité aangemeld en het Sanctiecomité heeft dat voornemen goedgekeurd; en

b)

indien de toestemming een in bijlage III genoemde persoon, entiteit of lichaam betreft: de bevoegde autoriteit heeft de redenen waarom zij meent dat een specifieke toestemming moet worden gegeven, ten minste twee weken voordat de toestemming wordt gegeven, bij de andere bevoegde autoriteiten van de lidstaten en de Commissie aangemeld.

a)

de betrokken tegoeden of economische middelen zijn het voorwerp van een justitieel, administratief of arbitrair retentierecht dat is vastgesteld vóór de datum waarop de in artikel 5 bedoelde persoon, entiteit of lichaam in bijlage II of III is opgenomen, of van een justitieel, administratief of arbitrair vonnis dat van vóór die datum dateert;

b)

de betrokken tegoeden of economische middelen zullen uitsluitend worden aangewend om te voldoen aan vorderingen die door een dergelijk retentierecht zijn gedekt of door een dergelijk vonnis geldig zijn verklaard, overeenkomstig de wet- en regelgeving tot vaststelling van de rechten van de personen die titularis zijn van dergelijke vorderingen;

c)

het retentierecht of het justitiële vonnis is niet ten behoeve van een in bijlage II of III genoemde persoon, entiteit of lichaam; en

d)

de erkenning van het retentierecht of van het vonnis is niet in strijd met de openbare orde van de betrokken lidstaat;

e)

indien de toestemming een in bijlage II genoemde persoon, entiteit of lichaam betreft: de betrokken lidstaat heeft het retentierecht of het vonnis bij het Sanctiecomité aangemeld;

f)

indien de toestemming een in bijlage III genoemde persoon, entiteit of lichaam betreft: de betrokken lidstaat heeft de andere lidstaten en de Commissie in kennis gesteld van elke gegeven toestemming.

a)

rente of andere inkomsten op die rekeningen; of

b)

betalingen op grond van contracten, overeenkomsten of verplichtingen die zijn gesloten of ontstaan vóór de datum waarop de in artikel 5 bedoelde natuurlijke personen of rechtspersonen, entiteiten of lichamen door het Sanctiecomité, de Veiligheidsraad of de Raad zijn aangewezen,

a)

de betrokken bevoegde autoriteit heeft vastgesteld dat:

b)

indien de toestemming een in bijlage II genoemde persoon, entiteit of lichaam betreft: de betrokken lidstaat heeft het voornemen toestemming te geven, ten minste tien werkdagen van tevoren bij het Sanctiecomité aangemeld;

c)

indien de toestemming een in bijlage III genoemde persoon, entiteit of lichaam betreft: de betrokken lidstaat heeft deze vaststelling en het voornemen toestemming te geven, ten minste twee weken voordat de toestemming wordt gegeven, bij de andere lidstaten en de Commissie aangemeld.

a)

alle informatie die de naleving van deze verordening vergemakkelijkt, zoals informatie over rekeningen en bedragen die overeenkomstig artikel 4 zijn bevroren, onverwijld te verstrekken aan de bevoegde autoriteit van de lidstaten waar zij hun woonplaats hebben of gevestigd zijn, zoals genoemd op de in bijlage IV opgenomen websites, en deze informatie, direct of via de lidstaten, aan de Commissie te doen toekomen; en

b)

samen te werken met die bevoegde autoriteit bij de verificatie van deze informatie.

a)

op het grondgebied van de Unie, met inbegrip van haar luchtruim;

b)

aan boord van vliegtuigen of vaartuigen die onder de rechtsbevoegdheid van een lidstaat vallen;

c)

op alle zich op of buiten het grondgebied van de Unie bevindende natuurlijke personen die onderdaan van een lidstaat zijn;

d)

op alle volgens het recht van een lidstaat erkende of opgerichte rechtspersonen, entiteiten of lichamen;

e)

op alle rechtspersonen, entiteiten of lichamen ten aanzien van alle geheel of gedeeltelijk binnen de Unie verrichte zakelijke transacties.

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/14

(1)

In augustus 2001 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1676/2001 (2) definitieve antidumpingrechten ingesteld op polyethyleentereftalaatfolie (petfolie) uit onder andere India. De maatregelen bestonden uit een ad-valoremantidumpingrecht van 0 tot 62,6 %, ingesteld op de petfolie die afkomstig was van bij name genoemde producenten-exporteurs en een residueel recht van 53,3 % op de petfolie die van alle andere ondernemingen afkomstig was.

(2)

In maart 2006 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 366/2006 (3) de bij Verordening (EG) nr. 1676/2001 ingestelde maatregelen gewijzigd. Het ingestelde antidumpingrecht varieerde van 0 % tot 18 %, rekening houdend met de bevindingen van het nieuwe onderzoek bij het vervallen van de maatregelen met betrekking tot de definitieve compenserende rechten die zijn opgenomen in Verordening (EG) nr. 367/2006 (4).

(3)

In augustus 2006 heeft de Raad na een tussentijds nieuw onderzoek betreffende de subsidiëring van een Indiase producent van petfolie bij Verordening (EG) nr. 1288/2006 (5) het bij Verordening (EG) nr. 1676/2001 ten aanzien van die producent ingestelde definitieve antidumpingrecht gewijzigd.

(4)

In september 2006 wijzigde de Raad bij Verordening (EG) nr. 1424/2006 (6) naar aanleiding van een verzoek van een nieuwe producent-exporteur Verordening (EG) nr. 1676/2001 met betrekking tot een Indiase petfolieproducent. De gewijzigde verordening stelde voor de betrokken onderneming een dumpingmarge van 15,5 % en een antidumpingrecht van 3,5 % vast, rekening houdend met de exportsubsidiemarge van de onderneming zoals vastgesteld in het antisubsidieonderzoek dat tot de vaststelling van Verordening (EG) nr. 367/2006 heeft geleid. Aangezien voor de onderneming geen individueel compenserend recht gold, werd het voor alle andere ondernemingen vastgestelde recht toegepast.

(5)

In november 2007 heeft de Raad na een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisantidumpingverordening bij Verordening (EG) nr. 1292/2007 (7) een definitief antidumpingrecht ingesteld op petfolie van oorsprong uit India. Bij die verordening is een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisantidumpingverordening, dat beperkt was tot één Indiase producent-exporteur, beëindigd.

(6)

Na een door de Commissie op eigen initiatief geopend gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek betreffende de subsidiëring van vijf Indiase producenten van petfolie heeft de Raad in januari 2009 bij Verordening (EG) nr. 15/2009 (8) het bij Verordening (EG) nr. 1292/2007 ten aanzien van deze ondernemingen ingestelde definitieve antidumpingrecht en de bij Verordening (EG) nr. 367/2006 ingestelde definitieve compenserende rechten gewijzigd.

(7)

Verordening (EG) nr. 1292/2007 handhaafde ook de uitbreiding van de maatregelen tot Brazilië en Israël, hoewel een aantal ondernemingen daarvan werd vrijgesteld. Verordening (EG) nr. 1292/2007 werd in dit opzicht laatstelijk gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EG) nr. 806/2010 van de Raad van 13 september 2010 tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1292/2007 en (EG) nr. 367/2006, voor wat betreft de vrijstelling van de bij deze verordeningen ingestelde maatregelen voor één Israëlische importeur van polyethyleentereftalaatfolie (petfolie) van oorsprong uit India en tot beëindiging van de registratie van de invoer door deze exporteur (9).

(8)

Opgemerkt moet worden dat Vacmet India Limited is onderworpen aan een residueel antidumpingrecht van 17,3 % op grond van Verordening (EG) nr. 1292/2007.

(9)

Vacmet India Limited is op grond van de gewijzigde Verordening (EG) nr. 367/2006 momenteel onderworpen aan een compenserend recht van 19,1 %.

(10)

Op 7 augustus 2009 heeft de Commissie een verzoek ontvangen om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening. Het verzoek, dat alleen een onderzoek naar dumping betrof, werd ingediend door Vacmet India Limited, een producent-exporteur uit India („de indiener van het verzoek”). Volgens de indiener van het verzoek zijn de omstandigheden op basis waarvan de maatregelen waren ingesteld, gewijzigd en zijn deze wijzigingen van blijvende aard. Uit dit voorlopig bewijsmateriaal blijkt dat handhaving van de maatregel op het huidige niveau niet langer noodzakelijk is om de gevolgen van dumping te neutraliseren.

(11)

Daar de Commissie na raadpleging van het Raadgevend Comité tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om de opening van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te rechtvaardigen, kondigde zij op 14 januari 2010 met een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (10) („het bericht van opening”) aan op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te zullen openen dat beperkt zou blijven tot een onderzoek naar dumping door de indiener van het verzoek.

(12)

Tijdens het gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek moest ook worden nagegaan of het, afhankelijk van de bevindingen van het nieuwe onderzoek, nodig was het recht te wijzigen dat momenteel van toepassing is op het betrokken product afkomstig van niet met naam in artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1292/2007 genoemde producenten-exporteurs in het betrokken land, d.w.z. het voor „alle andere ondernemingen” in India geldende recht.

(13)

Eveneens op 14 januari 2010 heeft de Commissie met een bericht van opening in het Publicatieblad van de Europese Unie  (11) de opening bekendgemaakt van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek bij het vervallen van de compenserende maatregelen, beperkt tot het onderzoek van subsidiëring voor zover het de aanvrager betreft.

(14)

Het onderzoek naar de hoogte van de dumping had betrekking op de periode van 1 januari 2009 tot en met 31 december 2009 („het tijdvak van het nieuwe onderzoek” of „TNO”).

(15)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de autoriteiten van het land van uitvoer en de bedrijfstak van de Unie in kennis gesteld van de opening van het tussentijdse nieuwe onderzoek. Alle belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk uiteen te zetten en te worden gehoord.

(16)

Om de nodige informatie voor haar onderzoek te verkrijgen, heeft de Commissie de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden; zij heeft de antwoorden binnen de daarvoor vastgestelde termijn ontvangen.

(17)

De Commissie heeft alle informatie die zij voor het vaststellen van dumping nodig achtte, ingewonnen en onderzocht. Bij de indiener van het verzoek is een controle ter plaatse verricht.

(18)

Het betrokken product in dit nieuwe onderzoek is hetzelfde als dat gedefinieerd in de verordening waarbij de geldende maatregelen zijn ingesteld (Verordening (EG) nr. 1292/2007, zoals laatstelijk gewijzigd), namelijk polyethyleentereftalaatfolie (petfolie) van oorsprong uit India, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 3920 62 19 en ex 3920 62 90.

(19)

Net als de vorige onderzoeken heeft ook dit onderzoek aangetoond dat in India geproduceerde en naar de Unie uitgevoerde petfolie, in India geproduceerde en daar op de binnenlandse markt verkochte petfolie, en door de producenten van de Unie geproduceerde en in de Unie verkochte petfolie dezelfde fysische en chemische basiseigenschappen bezitten en dezelfde basistoepassingen hebben.

(20)

Deze producten worden derhalve als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening beschouwd.

(21)

Voor de vaststelling van de normale waarde werd eerst bepaald of de totale omvang van de verkoop van het betrokken product op de binnenlandse markt representatief was in de zin van artikel 2, lid 2, van de basisverordening, dat wil zeggen of deze verkoop meer dan 5 % uitmaakte van de totale omvang van de uitvoer van het betrokken product naar de Europese Unie. De Commissie stelde vast dat de omvang van de binnenlandse verkoop van het soortgelijke product door de indiener van het verzoek over het geheel genomen representatief was. Deze representativiteitstest werd uitgevoerd met een vergelijking per soort. Hierbij bleek dat twee soorten geheel niet in het binnenland werden verkocht.

(22)

De Commissie heeft vervolgens onderzocht of de binnenlandse verkoop van het betrokken product had plaatsgevonden in het kader van normale handelstransacties in de zin van artikel 2, lid 4, van de basisverordening. Hiertoe werd voor het op de Indiase markt verkochte soortgelijke product het aandeel van de winstgevende binnenlandse verkoop aan onafhankelijke afnemers gedurende het OT vastgesteld. Meer dan 90 % van de binnenlandse verkoop bleek winstgevend te zijn.

(23)

Voor de in het binnenland verkochte productsoorten die voldeden aan de in punt 21 genoemde representativiteitstest, werd vastgesteld dat van één productsoort geen van de verkopen winstgevend was en dat deze verkopen dus niet hadden plaatsgevonden in het kader van normale handelstransacties overeenkomstig artikel 2, lid 4, van de basisverordening.

(24)

Voor de productsoorten die in voldoende representatieve hoeveelheden en in het kader van normale handelstransacties in India werden verkocht, werd de normale waarde berekend op basis van de door niet-verbonden afnemers betaalde of te betalen prijzen overeenkomstig artikel 2, lid 1, van de basisverordening. Voor de andere soorten, te weten de soort die in punt 23 is genoemd en de soorten die niet op de binnenlandse markt worden verkocht, werd de normale waarde in overeenstemming met artikel 2, lid 3, van de basisverordening berekend op basis van de fabricagekosten van de indiener van het verzoek voor de uitgevoerde soort in kwestie, vermeerderd met een redelijk bedrag voor verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten („VAA-kosten”) en voor winst.

(25)

Gezien het hoge niveau van winstgevende verkoop op de binnenlandse markt in het kader van normale handelstransacties, werden de VAA-kosten en de winst gebaseerd op de hele binnenlandse verkoop van het soortgelijke product op de binnenlandse markt.

(26)

In alle gevallen waarin het betrokken product rechtstreeks naar onafhankelijke afnemers in de Europese Unie was uitgevoerd, werden de exportprijzen vastgesteld overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening, namelijk aan de hand van de werkelijk betaalde of te betalen prijzen.

(27)

Voor de uitvoer naar de Europese Unie die via een verbonden onderneming gebeurde, werd de uitvoerprijs overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening vastgesteld op basis van de prijzen waartegen het ingevoerde product de eerste keer aan een onafhankelijke afnemer werd verkocht.

(28)

Hiertoe werden correcties toegepast voor alle kosten die gemaakt werden tussen de invoer en de verkoop aan de eerste onafhankelijke afnemer in de markt van de Unie. Ook werd een redelijke marge voor VAA-kosten en winst voor deze verkopen afgetrokken. De percentages die werden gebruikt om de winst en de VAA-kosten te berekenen, stemden overeen met de percentages die in de winst- en verliesrekening van de verbonden onderneming werden vermeld.

(29)

De vergelijking tussen de gewogen gemiddelde normale waarde en de gewogen gemiddelde uitvoerprijs geschiedde op basis van de prijs af fabriek en in hetzelfde handelsstadium. Om te zorgen voor een billijke vergelijking tussen de normale waarde en de uitvoerprijs werd in overeenstemming met artikel 2, lid 10, van de basisverordening rekening gehouden met verschillen in factoren waarvan werd aangetoond dat zij van invloed waren op de prijzen en de vergelijkbaarheid daarvan. Daartoe werden, waar dat van toepassing en gerechtvaardigd was, correcties toegepast voor verschillen in de door de indiener van het verzoek betaalde kosten van vervoer, verzekering, lading, overlading, lossing en aanverwante kosten, commissies, financiële kosten en verpakkingskosten.

(30)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd de gewogen gemiddelde normale waarde per soort vergeleken met de gewogen gemiddelde uitvoerprijs van de overeenkomstige soort van het betrokken product. Uit de vergelijking bleek dat er geen sprake was van dumping.

(31)

Overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening werd ook onderzocht of de door de indiener van het verzoek ingeroepen gewijzigde omstandigheden redelijkerwijs als van blijvende aard konden worden aangemerkt.

(32)

Uit het onderzoek bleek dat de indicatieve dumpingmarge die voor de uitvoer van de indiener van het verzoek naar derde landen in het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd berekend, ook negatief was. Het volume van die uitvoer was verschillende malen groter dan dat van de uitvoer naar de Unie.

(33)

Ook bleek dat de indiener van het verzoek sinds 2007 aanzienlijke investeringen deed om zijn productieproces te verbeteren en om de basisgrondstof te produceren die noodzakelijk is voor de vervaardiging van het betrokken product. Deze veranderingen hebben met name tot een kostenvermindering geleid en vormden aldus een verklaring voor het rechtstreekse effect op de dumpingmarge van de onderneming. Deze wijziging van de omstandigheden kan als blijvend worden beschouwd.

(34)

Daarom wordt het niet waarschijnlijk geacht dat de omstandigheden die tot de opening van dit tussentijdse nieuwe onderzoek hebben geleid in de nabije toekomst op zodanige wijze zullen veranderen dat dit gevolgen zou hebben voor de bevindingen van het huidige tussentijdse nieuwe onderzoek. Daarom werd geconcludeerd dat de gewijzigde omstandigheden van blijvende aard zijn en dat de handhaving van de maatregel op het huidige niveau niet langer gerechtvaardigd is.

(35)

Gezien de resultaten van dit nieuwe onderzoek wordt het passend geacht het antidumpingrecht op het betrokken product van de indiener van het verzoek te wijzigen en op 0 % vast te stellen.

(36)

Artikel 14, lid 1, van de basisverordening en artikel 24, lid 1, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 597/2009 van de Raad van 11 juni 2009 betreffende bescherming tegen invoer met subsidiëring uit landen die geen lid van de Europese Gemeenschap zijn (12) verbieden dat voor hetzelfde product zowel antidumpingrechten als compenserende rechten worden geheven om het hoofd te bieden aan eenzelfde situatie die het gevolg is van dumping of subsidiëring bij uitvoer. Zoals aangegeven in overweging 9, is de indiener van het verzoek aan een compenserend recht onderworpen. Aangezien het voor de indiener van het verzoek vastgestelde antidumpingrecht met betrekking tot het betrokken product 0 % bedraagt, doet deze situatie zich in dit geval niet voor.

(37)

De belanghebbenden werden in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen op grond waarvan zou worden voorgesteld het voor de indiener van het verzoek geldende recht te wijzigen. Zij konden hierover opmerkingen maken.

(38)

De mondelinge en schriftelijke opmerkingen van de partijen werden onderzocht en waar nodig werden de definitieve bevindingen naar aanleiding daarvan gewijzigd,

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/18

(1)

In december 1999 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 2597/1999 (2) een definitief compenserend recht ingesteld op polyethyleentereftalaatfolie (petfolie) („het betrokken product”), momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 3920 62 19 en ex 3920 62 90, van oorsprong uit India. Voor met name genoemde exporteurs werd een ad valorem compenserend recht vastgesteld van 3,8 tot 19,1 %, terwijl voor alle andere ondernemingen een recht van 19,1 % op de invoer van het betrokken product werd vastgesteld. Het onderzoektijdvak voor het oorspronkelijke onderzoek liep van 1 oktober 1997 tot en met 30 september 1998.

(2)

In maart 2006 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 367/2006 (3) („Verordening (EG) nr. 367/2006”) na een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregel op grond van artikel 18 van de basisverordening het bij Verordening (EG) nr. 2597/1999 ingestelde definitieve compenserende recht op petfolie van oorsprong uit India gehandhaafd. Het tijdvak van het nieuwe onderzoek liep van 1 oktober 2003 tot en met 30 september 2004.

(3)

In augustus 2006 heeft de Raad na een tussentijds nieuw onderzoek betreffende de subsidiëring van een Indiase producent van petfolie bij Verordening (EG) nr. 1288/2006 (4) het bij Verordening (EG) nr. 367/2006 ten aanzien deze onderneming ingestelde definitieve compenserende recht gewijzigd.

(4)

In september 2007 heeft de Raad na een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek betreffende de subsidiëring van een andere Indiase producent van petfolie bij Verordening (EG) nr. 1124/2007 (5) het bij Verordening (EG) nr. 367/2006 ten aanzien van die onderneming ingestelde definitieve compenserende recht gewijzigd.

(5)

In januari 2009 heeft de Raad na een door de Commissie op eigen initiatief geopend gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek betreffende de subsidiëring van vijf Indiase petfolieproducenten bij Verordening (EG) nr. 15/2009 (6) het bij Verordening (EG) nr. 367/2006 ten aanzien van deze ondernemingen ingestelde definitieve compenserende recht en de bij Verordening (EG) nr. 1292/2007 (7) ingestelde definitieve antidumpingrechten gewijzigd.

(6)

In juni 2010 heeft de Raad na een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek betreffende de subsidiëring van een Indiase petfolieproducent bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 579/2010 (8) het bij Verordening (EG) nr. 367/2006 ten aanzien van die onderneming ingestelde definitieve compenserende recht gewijzigd.

(7)

Opgemerkt moet worden dat Vacmet India Limited momenteel is onderworpen aan een compenserend recht van 19,1 % op grond van Verordening (EG) nr. 367/2006.

(8)

Vacmet India Limited is onderworpen aan een residueel antidumpingrecht van 17,3 % op grond van Verordening (EG) nr. 1292/2007.

(9)

Op 7 augustus 2009 heeft de Commissie een verzoek ontvangen om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek op grond van artikel 19 van de basisverordening. Het verzoek, dat alleen een onderzoek naar subsidiëring betrof, werd ingediend door Vacmet India Limited, een producent-exporteur uit India („de indiener van het verzoek”). Volgens de indiener van het verzoek zijn de omstandigheden op basis waarvan de maatregelen zijn ingesteld, gewijzigd en zijn deze wijzigingen van blijvende aard. Uit dit voorlopige bewijsmateriaal blijkt dat handhaving van de maatregel op het huidige niveau niet langer noodzakelijk is om de gevolgen van subsidiëring te neutraliseren.

(10)

Daar de Commissie na raadpleging van het Raadgevend Comité tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om de opening van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te rechtvaardigen, kondigde zij op 14 januari 2010 met een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (9) („het bericht van opening”) aan op grond van artikel 19 van de basisverordening een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te zullen openen dat beperkt zou blijven tot een onderzoek naar subsidiëring van de indiener van het verzoek.

(11)

Tijdens het gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek werd ook nagegaan of het, afhankelijk van de bevindingen van het nieuwe onderzoek, nodig was het recht te wijzigen dat momenteel van toepassing is op het betrokken product afkomstig van niet met naam in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 367/2006 genoemde producenten-exporteurs in het betrokken land, d.w.z. het voor „alle overige ondernemingen” in India geldende recht.

(12)

Eveneens op 14 januari 2010 heeft de Commissie met een bericht van opening in het Publicatieblad van de Europese Unie  (10) de opening bekendgemaakt van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek bij het vervallen van de antidumpingmaatregelen, beperkt tot het onderzoek van dumping voor zover het de indiener van het verzoek betreft.

(13)

Het onderzoek naar de hoogte van de subsidiëring had betrekking op de periode van 1 januari 2009 tot en met 31 december 2009 („het tijdvak van het nieuwe onderzoek” of „TNO”).

(14)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de Indiase overheid en de bedrijfstak van de Unie in kennis gesteld van de opening van het gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek. Alle belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk uiteen te zetten en te worden gehoord.

(15)

Om de inlichtingen te verkrijgen die zij voor het onderzoek nodig achtte, heeft de Commissie de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden. Daarnaast werd een vragenlijst aan de Indiase overheid gestuurd.

(16)

De indiener van het verzoek verleende volledige meewerking aan het onderzoek, maar de bevoegde autoriteiten van de Indiase regering hebben de vragenlijst niet binnen de termijn beantwoord. De Commissie heeft alle informatie ingewonnen en gecontroleerd die zij voor de bepaling van de hoogte van de subsidiëring nodig achtte. Bij de indiener van het verzoek is een controle ter plaatse verricht.

(17)

Het betrokken product in dit nieuwe onderzoek is hetzelfde als dat gedefinieerd in de verordening waarbij de geldende maatregelen zijn ingesteld (Verordening (EG) nr. 367/2006), namelijk polyethyleentereftalaatfolie (petfolie) van oorsprong uit India, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 3920 62 19 en ex 3920 62 90.

(18)

Net als de vorige onderzoeken heeft ook dit onderzoek aangetoond dat in India geproduceerde en naar de Unie uitgevoerde petfolie, in India geproduceerde en daar op de binnenlandse markt verkochte petfolie, en door de producenten van de Unie geproduceerde en in de Unie verkochte petfolie dezelfde fysische en chemische basiseigenschappen bezitten en dezelfde basistoepassingen hebben.

(19)

Deze producten worden derhalve als soortgelijke producten in de zin van artikel 2, onder c), van de basisverordening beschouwd.

(20)

Op basis van de door de indiener van het verzoek en de bedrijfstak van de Unie verstrekte informatie werd een onderzoek ingesteld naar de hieronder genoemde regelingen in het kader waarvan subsidies zouden worden verstrekt:

(21)

De regelingen a) tot en met c) zijn gebaseerd op de Foreign Trade (Development and Regulation) Act nr. 22 van 1992, die op 7 augustus 1992 in werking is getreden. Deze wet geeft de Indiase overheid het recht mededelingen te doen in verband met het in- en uitvoerbeleid. Deze mededelingen worden samengevat in documenten over het buitenlandse handelsbeleid, die om de vijf jaar door het ministerie van Handel worden uitgegeven en regelmatig worden bijgewerkt. Voor het TNO in deze zaak zijn twee van die documenten van belang: FT-policy 04-09 en FT-policy 09-14. Bovendien heeft de Indiase overheid de procedures voor FT-policy 04-09 en FT-policy 09-14 vastgelegd. In deel I van een procedurehandboek („HOP I 04-09” resp. „HOP I 09-14”). Ook het procedurehandboek wordt regelmatig bijgewerkt.

(22)

De onder d) genoemde regeling wordt beheerd door de autoriteiten van de staat Uttar Pradesh.

(23)

De DEPBS wordt in detail beschreven in punt 4.3 van FT-policy 04-09 en FT-policy 09-14 en in hoofdstuk 4 van het HOP I 04-09 en het HOP I 09-14.

(24)

Alle producenten-exporteurs of handelaren-exporteurs komen voor deze regeling in aanmerking.

(25)

Een exporteur kan een DEPBS-krediet aanvragen; dit krediet wordt berekend als percentage van de waarde van de in het kader van deze regeling uitgevoerde producten. De Indiase autoriteiten hebben voor de meeste producten, inclusief het betrokken product, een DEPBS-percentage vastgesteld. Deze percentages worden bepaald op basis van standaardinput-outputnormen („SION's”), waarbij wordt uitgegaan van een bepaalde hoeveelheid ingevoerde inputs die in het exportproduct zouden zijn verwerkt, en van de op die inputs toepasselijke douanerechten, ongeacht of deze invoerrechten daadwerkelijk zijn betaald.

(26)

Om voor de voordelen van deze regeling in aanmerking te komen, moet een onderneming exporteren. Op het ogenblik dat de uitvoertransactie plaatsvindt, moet de exporteur de Indiase autoriteiten een verklaring overleggen dat de uitvoer in het kader van de DEPBS plaatsvindt. Om de uitvoer van de goederen mogelijk te maken, geven de Indiase douaneautoriteiten tijdens de verzendingsprocedure een ladingsbrief voor de uitvoer af. Daarin is onder meer het bedrag aan DEPBS-krediet vermeld dat voor de uitvoertransactie moet worden toegekend. Op dat moment weet de exporteur welk voordeel hij zal ontvangen. Zodra de douaneautoriteiten een ladingsbrief voor de uitvoer afgeven, heeft de Indiase overheid geen zeggenschap meer over de toekenning van een DEPBS-krediet.

(27)

In overeenstemming met de Indiase standaarden voor jaarrekeningen kunnen DEPBS-kredieten op transactiebasis als inkomsten worden geboekt zodra aan de uitvoerverplichting is voldaan. Zij kunnen worden gebruikt om de douanerechten te betalen bij de latere invoer van goederen — met uitzondering van kapitaalgoederen waarop een invoerbeperking rust. Goederen die met gebruikmaking van DEPBS-kredieten worden ingevoerd, kunnen op de binnenlandse markt worden verkocht (waar zij aan omzetbelasting zijn onderworpen) of op andere wijze worden gebruikt. DEPBS-kredieten zijn vrij overdraagbaar en zijn vanaf de toekenning twaalf maanden geldig.

(28)

Aanvragen om DEPBS-kredieten worden elektronisch ingediend en kunnen een onbeperkt aantal uitvoertransacties betreffen. In feite gelden geen strikte termijnen voor DEPBS-kredieten. Het elektronische systeem dat voor het beheer van de DEPBS wordt gebruikt, sluit niet automatisch uit dat ook na afloop van de termijnen in hoofdstuk 4.47 van het HOP I 04-09 en het HOP I 09-14 aanvragen voor uitvoertransacties kunnen worden ingediend. Zoals in hoofdstuk 9.3 van het HOP I 04-09 en het HOP I 09-14 duidelijk wordt bepaald, kunnen aanvragen die na afloop van de indieningstermijnen worden ontvangen, altijd tegen betaling van een kleine boete (10 % van het recht) in overweging worden genomen.

(29)

De indiener van het verzoek bleek tijdens het TNO van deze regeling gebruik te hebben gemaakt.

(30)

In het kader van de DEPBS worden subsidies verleend in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. Een DEPBS-krediet is een financiële bijdrage van de Indiase overheid, aangezien het krediet uiteindelijk zal worden gebruikt voor de vereffening van invoerrechten, waardoor de Indiase overheid inkomsten derft die haar anders zouden toekomen. Bovendien verlenen de DEPBS-kredieten de exporteur een voordeel omdat zijn liquiditeit daardoor verbetert.

(31)

Voorts is de DEPBS-regeling rechtens afhankelijk van uitvoerprestaties; daarom wordt zij geacht specifiek te zijn en aanleiding te geven tot compenserende maatregelen in de zin van artikel 4, lid 4, eerste alinea, onder a), van de basisverordening.

(32)

Deze regeling kan niet worden beschouwd als een toelaatbare terugbetalingsregeling voor inputs of voor vervangende inputs in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), van de basisverordening. Zij voldoet niet aan de voorschriften in bijlage I, punt i), bijlage II (definitie van en regels inzake de terugbetaling van rechten voor inputs) en bijlage III (definitie van en regels inzake de terugbetaling van rechten voor vervangende inputs) bij de basisverordening. De exporteur is met name niet verplicht de goederen die vrij van rechten werden ingevoerd, ook echt bij het productieproces te verbruiken en het kredietbedrag wordt niet berekend op basis van de werkelijk gebruikte inputs. Bovendien wordt geen regeling of procedure toegepast aan de hand waarvan kan worden nagegaan welke inputs bij de vervaardiging van het uitgevoerde product werden verbruikt, dan wel of te veel invoerrechten werden betaald in de zin van bijlage I, punt i), en de bijlagen II en III bij de basisverordening. Ten slotte kan een exporteur voor de voordelen van de DEBBS-regeling in aanmerking komen ook al voert hij geen inputs in. Om het voordeel te verkrijgen, is het voldoende dat de exporteur goederen uitvoert; hij hoeft niet aan te tonen dat inputs werden ingevoerd. Zo komen zelfs exporteurs die al hun inputs op de binnenlandse markt aankopen en geen goederen invoeren die als inputs kunnen worden gebruikt, toch voor de DEPBS-regeling in aanmerking.

(33)

Overeenkomstig artikel 3, lid 2, en artikel 5 van de basisverordening en de berekeningsmethode die in Verordening (EG) nr. 367/2006 voor deze regeling is gebruikt, werd het tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidiebedrag berekend aan de hand van het voordeel voor de ontvanger in het TNO. Er werd van uitgegaan dat de ontvanger het voordeel verkreeg op het ogenblik dat een uitvoertransactie in het kader van deze regeling plaatsvond. Op dat ogenblik is de Indiase overheid gehouden afstand te doen van de douanerechten, wat een financiële bijdrage is in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), van de basisverordening. Zodra de douaneautoriteiten een ladingsbrief voor de uitvoer afgeven waarin onder meer het voor de uitvoertransactie toe te kennen DEBPS-krediet is vermeld, heeft de Indiase overheid geen zeggenschap meer over het al dan niet verlenen van de subsidie. Gezien het bovenstaande lijkt het passend om voor de berekening van het door de DEPBS toegekende voordeel uit te gaan van alle kredieten die in het TNO voor uitvoertransacties zijn verworven.

(34)

Indien verzoeken daartoe gerechtvaardigd waren, werden de kosten die moesten worden gemaakt om de subsidie te verkrijgen, overeenkomstig artikel 7, lid 1, onder a), van de basisverordening afgetrokken van de aldus vastgestelde kredieten om het als teller fungerende subsidiebedrag te bepalen. Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening werd dit subsidiebedrag omgeslagen over de totale uitvoer in het nieuwe onderzoektijdvak (de noemer), omdat de subsidie afhankelijk is van uitvoerprestaties en niet van gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(35)

Met betrekking tot deze regeling werd ten aanzien van de indiener van het verzoek tijdens het TNO een subsidiepercentage van 7,9 % vastgesteld.

(36)

De EPCGS wordt in detail beschreven in hoofdstuk 5 van FT-policy 04-09 en FT-policy 09-14 en in hoofdstuk 5 van het HOP I 04-09 en het HOP I 09-14.

(37)

Producenten-exporteurs, handelaren-exporteurs die banden hebben met ondersteunende fabrikanten, en dienstverleners komen voor deze regeling in aanmerking.

(38)

Indien een onderneming zich tot uitvoer verplicht, mag zij kapitaalgoederen (nieuwe en sinds april 2003 ook tweedehandse kapitaalgoederen die niet ouder zijn dan tien jaar) tegen een verlaagd douanerecht invoeren. Hiertoe geeft de Indiase overheid op verzoek en na betaling van een vergoeding een vergunning in het kader van deze regeling af. Sinds april 2000 voorziet de regeling in een verlaagd invoerrecht van 5 % voor alle kapitaalgoederen die in het kader van de regeling worden ingevoerd.

(39)

De houder van een EPCGS-vergunning mag de kapitaalgoederen ook op de binnenlandse markt kopen. In dat geval kan de binnenlandse fabrikant van de kapitaalgoederen zelf de onderdelen die nodig zijn om deze kapitaalgoederen te vervaardigen, rechtenvrij invoeren. Een andere mogelijkheid is dat de binnenlandse fabrikant voor de levering van kapitaalgoederen aan de houder van een EPCGS-vergunning gebruikmaakt van de regeling voor met uitvoer gelijkgestelde verkoop.

(40)

De indiener van het verzoek bleek tijdens het TNO van deze regeling gebruik te hebben gemaakt.

(41)

In het kader van de EPCGS worden subsidies verleend in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. De rechtenverlaging vormt een financiële bijdrage van de Indiase overheid, aangezien deze daardoor inkomsten derft die haar normaliter zouden toekomen. Bovendien heeft de exporteur door deze rechtenverlaging een voordeel verkregen doordat zijn liquiditeit door het niet betalen van rechten is verbeterd.

(42)

Ook is de EPCGS rechtens afhankelijk van uitvoerprestaties, aangezien vergunningen in het kader van deze regeling niet kunnen worden verkregen zonder zich tot uitvoer te verplichten. Daarom wordt deze regeling geacht specifiek te zijn en aanleiding te geven tot compenserende maatregelen overeenkomstig artikel 4, lid 4, eerste alinea, onder a), van de basisverordening.

(43)

Deze regeling kan niet worden beschouwd als een toelaatbare terugbetalingsregeling voor inputs of voor vervangende inputs in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), van de basisverordening. Kapitaalgoederen vallen niet onder deze toelaatbare regelingen zoals bepaald in bijlage I, punt i), van de basisverordening omdat zij niet worden verbruikt bij de vervaardiging van de uitgevoerde producten.

(44)

Het subsidiebedrag werd overeenkomstig artikel 7, lid 3, van de basisverordening berekend door de niet-betaalde douanerechten op ingevoerde kapitaalgoederen te spreiden over een tijdvak dat overeenstemt met de normale afschrijvingstermijn voor die kapitaalgoederen in de betrokken bedrijfstak. Overeenkomstig de vaste praktijk werd aan het aldus berekende, aan het TNO toe te rekenen bedrag de rente over dit tijdvak toegevoegd om het volledige voordeel in dit tijdvak vast te stellen. Het commerciële rentetarief dat in India tijdens het TNO gold, werd daarvoor geschikt geacht. Indien verzoeken daartoe gerechtvaardigd waren, werden de kosten die moesten worden gemaakt om de subsidie te verkrijgen, overeenkomstig artikel 7, lid 1, onder a), van de basisverordening afgetrokken.

(45)

Overeenkomstig artikel 7, leden 2 en 3, van de basisverordening werd dit subsidiebedrag omgeslagen over de waarde van de uitvoer in het TNO als geschikte noemer, omdat de subsidie afhankelijk is van uitvoerprestaties en niet werd toegekend op basis van de gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(46)

Wat de invoer in het kader van deze regeling betreft, is uit het onderzoek gebleken dat er enkele goederen waren die zowel voor de vervaardiging van het betrokken product als voor de vervaardiging van andere producten konden worden gebruikt. Het bleek echter dat sommige goederen werden gebruikt in een productie-eenheid die uitsluitend petfolie produceert. Daarom moet voor de berekening van de winst voor de indiener van het verzoek als noemer voor deze goederen de waarde van de uitvoer van het betrokken product en niet de waarde van de totale uitvoer worden gebruikt.

(47)

Met betrekking tot deze regeling werd ten aanzien van de indiener van het verzoek voor het TNO een subsidiepercentage van 2,4 % vastgesteld.

(48)

De regeling wordt in detail beschreven in de punten 4.1.1 tot en met 4.1.14 van FT-policy 04-09 en FT-policy 09-14 en in de hoofdstukken 4.1 tot en met 4.30 van het HOP I 04-09 en het HOP I 2009-2014. In het vorige onderzoek, dat leidde tot instelling van definitieve compenserende rechten bij Verordening (EG) nr. 367/2006, had deze regeling een iets andere naam, namelijk Advance Licence Scheme.

(49)

De AAS bestaat uit zes subregelingen, die in overweging 50 nader worden beschreven. Deze subregelingen verschillen onder meer wat de voorwaarden betreft. Producenten-exporteurs en handelaren-exporteurs die banden hebben met ondersteunende fabrikanten komen in aanmerking voor de AAS-subregelingen voor fysieke uitvoer en voor jaarlijkse behoeften. Producenten-exporteurs die optreden als leverancier van de uiteindelijke exporteur komen in aanmerking voor de AAS-subregeling voor leveranties van halffabricaten. Hoofdcontractanten die aan de in punt 8.2 van FT-policy 04-09 vermelde categorieën „met uitvoer gelijkgestelde verkoop” leveren, zoals de leveranciers van exportgerichte ondernemingen, komen in aanmerking voor de AAS-subregeling voor „met uitvoer gelijkgestelde verkoop”. Tot slot komen de toeleveranciers van producenten-exporteurs in aanmerking voor de voordelen die gelden voor „met uitvoer gelijkgestelde verkoop” op grond van de subregelingen Advance Release Order („ARO”) en Back to back inland letter of credit (documentair krediet).

(50)

Voorafgaande vergunningen kunnen worden verstrekt voor:

i)   fysieke uitvoer: dit is de belangrijkste subregeling. In het kader van deze subregeling mogen inputs voor de vervaardiging van een bepaald exportproduct vrij van rechten worden ingevoerd. „Fysieke uitvoer” betekent in deze context dat het exportproduct het Indiase grondgebied moet verlaten. Welke producten mogen worden ingevoerd en hoeveel moet worden uitgevoerd, alsmede het soort exportproduct zijn in de vergunning vermeld;

ii)   jaarlijkse behoefte: een dergelijke vergunning is niet gekoppeld aan een bepaald exportproduct, maar aan een ruimere groep producten (bijvoorbeeld chemische en aanverwante producten). De vergunninghouder kan — tot een zekere maximumwaarde die wordt bepaald door zijn uitvoer in het verleden — elke soort input rechtenvrij invoeren die bij de vervaardiging van een tot deze groep behorend product wordt gebruikt. Hij kan naar believen elk product uitvoeren dat onder de productgroep valt en waarin dergelijk rechtenvrij materiaal is verwerkt;

iii)   leveranties van halffabricaten: deze subregeling geldt wanneer twee producenten voornemens zijn één exportproduct te vervaardigen en het productieproces dus wordt opgesplitst. De producent-exporteur die het halffabricaat vervaardigt, mag inputs rechtenvrij invoeren en hiervoor kan hem een voorafgaande vergunning voor leveranties van halffabricaten worden verleend. De uiteindelijke exporteur werkt het product af en is verplicht het afgewerkte product uit te voeren;

iv)   met uitvoer gelijkgestelde verkoop: in het kader van deze subregeling kan een hoofdcontractant vrij van rechten inputs invoeren die hij nodig heeft voor de vervaardiging van goederen die hij zal verkopen als „met uitvoer gelijkgestelde verkoop” aan categorieën afnemers die vermeld zijn in punt 8.2, onder b) tot en met f), g), i) en j), van FT-policy 04-09. Bij met uitvoer gelijkgestelde verkoop gaat het om transacties waarbij de geleverde goederen het land niet verlaten. Bepaalde categorieën transacties worden beschouwd als met uitvoer gelijkgestelde verkoop op voorwaarde dat de goederen in India zijn vervaardigd; dit geldt bijvoorbeeld voor de levering van goederen aan een exportgerichte onderneming of aan een onderneming die zich in een bijzondere economische zone bevindt;

v)   Advance Release Order („ARO”): de houder van de voorafgaande vergunning die voornemens is inputs in het binnenland aan te kopen in plaats van deze rechtstreeks in te voeren, kan hierbij gebruikmaken van ARO's. In dat geval worden de voorafgaande vergunningen beschouwd als ARO's voor de binnenlandse leverancier bij levering van de hierin vermelde goederen. Dit geeft de binnenlandse leverancier recht op de voordelen die gelden bij met uitvoer gelijkgestelde verkoop volgens punt 8.3 van FT-policy 04-09 (dat wil zeggen de voorafgaande vergunning voor leveranties van halffabricaten/met uitvoer gelijkgestelde verkoop, terugbetaling van rechten bij met uitvoer gelijkgestelde verkoop en terugbetaling van accijnzen). Bij toepassing van de ARO-regeling worden rechten en heffingen terugbetaald aan de leverancier in plaats van aan de uiteindelijke exporteur. De terugbetaling van rechten en heffingen is zowel mogelijk voor binnenlandse als voor ingevoerde inputs;

vi)   documentair krediet: deze subregeling heeft ook betrekking op binnenlandse leveringen aan de houder van een voorafgaande vergunning. Deze kan bij een bank een binnenlands documentair krediet openen ten gunste van een binnenlandse leverancier. De bank zal op de vergunning de rechtstreekse invoer afboeken, maar slechts voor de waarde en de hoeveelheid goederen die in het binnenland worden aangekocht in plaats van te worden ingevoerd. De binnenlandse leverancier heeft recht op de voordelen die gelden voor met uitvoer gelijkgestelde verkoop volgens punt 8.3 van het document FT-policy 04-09 (voorafgaande vergunning leveranties van halffabricaten/met uitvoer gelijkgestelde verkoop, terugbetaling van rechten bij met uitvoer gelijkgestelde verkoop en terugbetaling van accijnzen).

(51)

De indiener van het verzoek heeft tijdens het TNO in het kader van de AAS voordelen ontvangen die aan het betrokken product gerelateerd zijn. Hij maakte gebruik van een AAS-subregeling, namelijk die voor fysieke uitvoer. Het is derhalve niet nodig na te gaan of de overige subregelingen aanleiding geven tot compenserende maatregelen.

(52)

Om verificatie door de Indiase autoriteiten mogelijk te maken, is de houder van een voorafgaande vergunning wettelijk verplicht een waarheidsgetrouwe boekhouding in een bepaalde vorm te voeren waaruit het verbruik van de rechtenvrij ingevoerde/in het binnenland aangekochte goederen blijkt (hoofdstukken 4.26 en 4.30 en aanhangsel 23 van het HOP I 04-09 en het HOP I 09-14). Met andere woorden: hij moet een verbruiksregister bijhouden. Dit verbruiksregister moet worden gecontroleerd door een externe accountant, die een certificaat afgeeft waarin wordt verklaard dat de voorgeschreven registers en de relevante documentatie zijn onderzocht en dat de op grond van aanhangsel 23 verstrekte informatie in alle opzichten waarheidsgetrouw en correct is.

(53)

Voor de subregeling waarvan tijdens het TNO door de indiener van het verzoek gebruik is gemaakt, namelijk fysieke uitvoer, legt de Indiase overheid in de vergunning de omvang en de waarde vast van de toegestane invoer en de verplichte uitvoer. Bovendien moeten de desbetreffende transacties op het moment van in- en uitvoer door overheidsambtenaren op de vergunning worden vermeld. Voor de hoeveelheden die in het kader van de regeling voorafgaande vergunningen mogen worden ingevoerd, baseert de Indiase overheid zich op standaardinput-outputnormen („SION's”) die voor de meeste producten en ook voor het betrokken product bestaan. Ingevoerde inputs zijn niet overdraagbaar en moeten voor de vervaardiging van het exportproduct worden gebruikt. De uitvoer moet plaatsvinden binnen een bepaalde termijn na de afgifte van de vergunning (24 maanden met twee mogelijke verlengingen van telkens zes maanden).

(54)

Uit het onderhavige tussentijdse nieuwe onderzoek is gebleken dat de verificatievoorschriften van de Indiase autoriteiten niet in acht werden genomen en nog niet in de praktijk werden uitgetest. De indiener van het verzoek paste geen systeem toe aan de hand waarvan kon worden gecontroleerd welke inputs bij de vervaardiging van het uitgevoerde product werden verbruikt en in welke hoeveelheden, zoals bepaald in de FT-policy (aanhangsel 23) en in bijlage II, punt II.4, van de basisverordening. In feite werd geen register van het werkelijke verbruik bijgehouden.

(55)

Wijzigingen in het beheer van de FT-policy 04-09 die in het najaar van 2005 van kracht werden (verplichting om het verbruiksregister in het kader van de vrijmakingsprocedure naar de Indiase autoriteiten te sturen), zijn in het geval van de indiener van het verzoek nog niet toegepast. De feitelijke tenuitvoerlegging van deze bepaling kon in dit stadium derhalve niet worden gecontroleerd.

(56)

De vrijstelling van invoerrechten is een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, onder a), ii), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening, dat wil zeggen een financiële bijdrage van de Indiase overheid waardoor de onderzochte exporteur een voordeel heeft verkregen.

(57)

Bovendien zijn de AAS voor fysieke uitvoer rechtens duidelijk afhankelijk van uitvoerprestaties en daarom worden zij geacht specifiek te zijn en aanleiding te geven tot compenserende maatregelen krachtens artikel 4, lid 4, eerste alinea, onder a), van de basisverordening. Een onderneming kan niet van deze regelingen gebruikmaken zonder uitvoerverbintenis.

(58)

De subregeling waarvan in dit geval werd gebruikgemaakt, kan niet worden beschouwd als een toelaatbare terugbetalingsregeling voor inputs of voor vervangende inputs in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), van de basisverordening. Zij voldoet niet aan de voorschriften in bijlage I, punt i), bijlage II (definitie van en regels inzake de terugbetaling van rechten voor inputs) en bijlage III (definitie van en regels inzake de terugbetaling van rechten voor vervangende inputs) bij de basisverordening. De Indiase overheid heeft noch haar nieuwe, noch haar oude verificatieregeling of -procedure daadwerkelijk toegepast om na te gaan of, en in welke mate, de inputs bij de vervaardiging van het uitgevoerde product zijn verbruikt (bijlage II, punt II.4, van de basisverordening en — in het geval van terugbetalingsregelingen voor vervangende inputs — bijlage III, punt II.2, van de basisverordening). De SION's voor het betrokken product waren niet nauwkeurig genoeg. De SION's zelf kunnen niet als verificatieregeling voor het werkelijke verbruik worden beschouwd, omdat de Indiase overheid aan de hand van deze normen niet met voldoende nauwkeurigheid kan vaststellen hoeveel inputs verbruikt zijn bij de vervaardiging van de exportproducten. De Indiase overheid verrichtte ook geen verder onderzoek naar de werkelijk verbruikte inputs, hoewel dit normaliter vereist is als er geen effectieve verificatieregeling is (bijlage II, punt II.5, en bijlage III, punt II.3, van de basisverordening).

(59)

De subregeling geeft derhalve aanleiding tot compenserende maatregelen.

(60)

Daar de onderzochte subsidieregelingen geen toegestane terugbetalingsregelingen voor inputs of voor vervangende inputs zijn, bestaat het tot compenserende maatregelen aanleiding gevende voordeel uit het bedrag aan kwijtgescholden invoerrechten dat in normale omstandigheden bij invoer van de inputs verschuldigd zou zijn geweest. In dit verband voorziet de basisverordening niet alleen in compenserende rechten voor een „teveel” aan kwijtgescholden rechten. Volgens artikel 3, lid 1, onder a) ii), en bijlage I, punt i), van de basisverordening kunnen compenserende maatregelen slechts worden genomen ten aanzien van het teveel aan terugbetaalde rechten indien aan de voorwaarden van de bijlagen II en III van de basisverordening is voldaan. Aan deze voorwaarden is in dit geval niet voldaan. Dit betekent dat, indien geen adequaat controlesysteem is aangetoond, de bovenstaande uitzondering inzake terugbetalingsregelingen niet van toepassing is en de normale regel geldt waarbij het bedrag aan niet-betaalde rechten (gederfde inkomsten) tot compenserende maatregelen aanleiding geeft, en niet alleen het beweerde teveel aan kwijtgescholden rechten. Volgens bijlage II, punt II, en bijlage III, punt II, van de basisverordening is het niet de taak van de onderzoekende autoriteit om dit teveel aan kwijtgescholden rechten te berekenen. Integendeel, volgens artikel 3, lid 1, onder a) ii), van de basisverordening dient de onderzoekende autoriteit alleen aan te tonen dat er geen adequate verificatieregeling is.

(61)

Het subsidiebedrag dat in het kader van de regeling voorafgaande vergunningen aan de indiener van het verzoek zijn toegekend, werd berekend op basis van de gederfde invoerrechten (gewone douanerechten en bijzondere aanvullende douanerechten) op de materialen die op grond van de subregeling in het TNO werden ingevoerd (de teller). Overeenkomstig artikel 7, lid 1, onder a), van de basisverordening werden de kosten die moesten worden gemaakt om de subsidie te verkrijgen van het subsidiebedrag afgetrokken indien verzoeken daartoe gerechtvaardigd waren. Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening werd dit subsidiebedrag omgeslagen over het niveau van de uitvoer van het betrokken product in het TNO als geschikte noemer, omdat de subsidie afhankelijk is van de uitvoerprestaties en niet werd toegekend op basis van de gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(62)

Met betrekking tot deze regeling werd ten aanzien van de indiener van het verzoek voor het TNO een subsidiepercentage van 0,2 % vastgesteld.

(63)

In vorige onderzoeken naar petfolie, waaronder het onderzoek dat leidde tot instelling van het thans geldende definitieve compenserende recht bij Verordening (EG) nr. 367/2006, werd onderzoek verricht naar verscheidene regelingen van Indiase deelstaten die stimuleringsmaatregelen voor plaatselijke ondernemingen inhielden. Deze regelingen vallen onder het „pakket stimuleringsmaatregelen” (PSI), aangezien het verschillende soorten stimuleringsmaatregelen kan betreffen. Tijdens het vorige onderzoek is vastgesteld dat de aanspraken van een onderneming op de voordelen konden worden vastgesteld in het „Eligibility Certificate” (subsidiabiliteitscertificaat). Net als in het huidige onderzoek konden er echter ook ad-hocsubsidies zoals kapitaalsubsidies worden verleend.

(64)

Om voor deze regeling in aanmerking te komen, moeten ondernemingen over het algemeen in minder ontwikkelde gebieden van een deelstaat investeren door daar een nieuwe fabriek op te zetten of door grootschalige investeringen in de diversifiëring van bestaande fabrieken te doen.

(65)

Volgens de antwoorden op de vragenlijst ontving de indiener van het verzoek in 2009 van de overheid van Uttar Pradesh een aanzienlijk bedrag als kapitaalsubsidie om nieuwe productiefaciliteiten op te zetten. Hierbij werd vermeld dat deze ontvangen kapitaalsubsidie is verbonden met de opzet van nieuwe productiefaciliteiten, namelijk ter dekking van uitgaven voor investeringen door de indiener van het verzoek. Volgens de indiener van het verzoek was het een pure subsidie in de vorm van een schenking waardoor het eigen vermogen wordt verhoogd.

(66)

Ook bleek uit het onderzoek dat de indiener van het verzoek in aanmerking komt voor terugbetaling van btw en van nationale omzetbelasting (Central Sales Tax) door de belastingdienst voor ondernemingen van Uttar Pradesh in verband met eerder gedane investeringen. In het „Eligibility Certificate” (subsidiabiliteitscertificaat) is een plafond vastgesteld voor het bedrag waarop de onderneming aanspraak kan maken. De onderneming heeft meer dan vier jaar gebruikgemaakt van de regeling. Maandelijks verzocht zij om terugbetaling van betaalde btw en nationale omzetbelasting die waren geheven over verkopen respectievelijk binnen de deelstaat en tussen deelstaten. Dit gebeurde ook tijdens het TNO.

(67)

De kapitaalsubsidie is een rechtstreekse overdracht van geld, namelijk een schenking aan de indiener van het verzoek. Het is een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) i), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. Het is een financiële bijdrage van de overheid van de staat Uttar Pradesh, die een direct voordeel voor de indiener van het verzoek oplevert.

(68)

De terugbetaling van btw en nationale omzetbelasting is verlening van subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, onder a) ii), en artikel 3, lid 2, van de basisverordening. De terugbetaling is een financiële bijdrage van de overheid van Uttar Pradesh, daar deze hierdoor belastinginkomsten derft. Bovendien vormt de terugbetaling van belastingen een voordeel aan de indiener van het verzoek omdat de uitgespaarde belasting zijn liquiditeit verbetert.

(69)

De subsidies zijn niet rechtens afhankelijk van uitvoerprestaties. Door het gebrek aan medewerking door de overheid van Uttar Pradesh kon de Commissie echter geen duidelijke conclusies trekken over het al dan niet specifieke karakter en de praktische toepassing van deze regeling en over de mate van vrijheid die de verlenende autoriteit bij de toekenning van de vrijstellingen geniet. Omdat niet kon worden vastgesteld of de overheid van Uttar Pradesh voor de toekenning van de subsidie objectieve criteria of voorwaarden hanteert, kan immers niet met zekerheid worden gezegd of aan artikel 4, lid 2, eerste alinea, onder b), wordt voldaan. Daarom is niet duidelijk of de regeling feitelijk niet specifiek is, ook al is aangetoond dat zij dat rechtens niet is. Daaruit volgt dat deze regeling op grond van artikel 4, lid 2, eerste alinea, onder c), en artikel 4, lid 2, vierde alinea, van de basisverordening wordt geacht specifiek te zijn en aanleiding te geven tot compenserende maatregelen.

(70)

Wat de ontvangen kapitaalsubsidie voor het opzetten van nieuwe productiefaciliteiten betreft, werd het subsidiebedrag overeenkomstig artikel 7, lid 3, van de basisverordening berekend door de kapitaalsubsidie te spreiden over een periode die overeenstemt met de normale afschrijvingstermijn/gebruiksduur van kapitaalgoederen in deze sector, omdat de subsidie kan worden verbonden met de aanschaf van vaste activa. Bij het subsidiebedrag werd rente opgeteld om de volledige waarde van het voordeel in de loop der tijd weer te geven. Het commerciële rentetarief dat in India tijdens het TNO gold, werd daarvoor geschikt geacht. Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening werd het subsidiebedrag omgeslagen over de totale omzet van de uitvoer en de binnenlandse verkoop in het TNO als geschikte noemer, aangezien de subsidie niet afhankelijk is van de uitvoer en evenmin van de gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(71)

Wat de terugbetaling van btw en nationale omzetbelasting betreft, werd het subsidiebedrag berekend op basis van de terugbetalingen tijdens het TNO. Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening werd het subsidiebedrag omgeslagen over de totale omzet van de uitvoer en de binnenlandse verkoop in het TNO als geschikte noemer, aangezien de subsidie niet afhankelijk is van de uitvoer en evenmin van de gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden.

(72)

Gezien het bovenstaande werd met betrekking tot deze kapitaalsubsidies voor de indiener van het verzoek tijdens het TNO een subsidiepercentage van 0,5 % vastgesteld.

(73)

De indiener van het verzoek is momenteel onderworpen aan een compenserend recht van 19,1 %.

(74)

Tijdens dit gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek werd het bedrag van de tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies voor de indiener van het verzoek vastgesteld op 11,0 % ad valorem, zoals hieronder vermeld:

(75)

Rekening houdend met het bovenstaande wordt geconcludeerd dat de hoogte van de subsidiëring ten aanzien van de betrokken producent-exporteur is afgenomen.

(76)

Er werd ook onderzocht of de gewijzigde omstandigheden met betrekking tot de onderzochte regelingen als van blijvende aard konden worden beschouwd.

(77)

Het onderzoek heeft bevestigd dat het subsidiebedrag voor de indiener van het verzoek veel lager is geworden dan het recht dat er momenteel op wordt geheven. Deze vermindering van de algemene subsidie is voornamelijk het gevolg van een aanzienlijke daling van de winst die in het kader van de DEPBS beschikbaar is. Het bovenstaande lijkt erop te wijzen dat de indiener van het verzoek in de toekomst verder een lager subsidiebedrag zal ontvangen dan het bedrag dat momenteel voor hem is vastgesteld.

(78)

Aangezien is aangetoond dat de indiener van het verzoek veel minder subsidies ontvangt dan vroeger en hij waarschijnlijk blijvend een lager subsidiebedrag zal ontvangen dan het bedrag dat tijdens het oorspronkelijke onderzoek werd vastgesteld, moet de hoogte van de maatregel in het licht van de nieuwe bevindingen worden gewijzigd.

(79)

Gezien het bovenstaande moet het gewijzigde compenserende recht worden afgestemd op de bij dit gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek vastgestelde nieuwe subsidiemarge, aangezien de bij het oorspronkelijke antisubsidieonderzoek berekende schademarge hoger is.

(80)

Artikel 24, lid 1, tweede alinea, van Verordening nr. 597/2009 verbiedt dat voor hetzelfde product zowel antidumpingrechten als compenserende rechten worden geheven om het hoofd te bieden aan een en dezelfde situatie die door dumping of subsidiëring bij uitvoer ontstaat. Aangezien echter het antidumpingrecht dat voor de indiener van het verzoek is vastgesteld naar aanleiding van het parallelle tussentijdse nieuwe onderzoek voor het betrokken product 0 % bedraagt, is hiervan in het onderhavige geval geen sprake.

(81)

Met betrekking tot het momenteel geldende recht op het betrokken product afkomstig van niet met naam in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 367/2006 genoemde producenten-exporteurs, namelijk het voor „alle overige ondernemingen” in India geldende recht, zij opgemerkt dat de huidige modaliteiten van de onderzochte regelingen en de aanleiding die zij geven tot compenserende maatregelen niet zijn veranderd ten opzichte van het vorige onderzoek. Er is derhalve geen reden om de subsidies en rechten voor die ondernemingen te herberekenen. Bijgevolg blijven de rechten die gelden voor alle andere ondernemingen dan de indiener van het verzoek ongewijzigd.

(82)

De belanghebbenden werden in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen op grond waarvan zou worden voorgesteld het voor de indiener van het verzoek geldende recht te wijzigen. Zij konden hierover opmerkingen maken.

(83)

De mondelinge en schriftelijke opmerkingen van de partijen werden onderzocht en waar nodig werden de definitieve bevindingen naar aanleiding daarvan gewijzigd,

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/27

(1)

Bijlage XVII bij Verordening (EG) nr. 1907/2006 voert beperkingen in op het in de handel brengen en het gebruik van difenylether, pentabroomderivaat en perfluoroctaansulfonaten (PFOS) onder de vermeldingen 44 en 53.

(2)

Verordening (EG) nr. 850/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende persistente organische verontreinigende stoffen en tot wijziging van Richtlijn 79/117/EEG (2) voert in de wetgeving van de Unie de verbintenissen uit die zijn aangegaan in het Verdrag van Stockholm inzake persistente organische verontreinigende stoffen, hierna „het verdrag” genoemd, goedgekeurd bij Besluit 2006/507/EG van de Raad (3) en in het Protocol van 1998 inzake persistente organische verontreinigende stoffen bij het Verdrag van 1979 betreffende grensoverschrijdende luchtverontreiniging over lange afstand, hierna „het protocol” genoemd, goedgekeurd bij Besluit 2004/259/EG van de Raad (4).

(3)

Nadat van de Europese Unie en haar lidstaten, Noorwegen en Mexico voordrachten voor stoffen waren ontvangen, heeft het bij het verdrag ingestelde comité ter beoordeling van persistente organische verontreinigende stoffen haar werkzaamheden afgerond voor een groep stoffen, waarvoor is geconcludeerd dat zij aan de criteria van het verdrag voldoen. Tijdens de vierde vergadering van de Conferentie van de Partijen bij het verdrag op 4-8 mei 2009 (hierna „COP 4” genoemd) is overeengekomen negen stoffen toe te voegen aan de bijlagen bij het verdrag, waaronder pentabroomdifenylether en PFOS.

(4)

Verordening (EU) nr. 757/2010 van de Commissie van 24 augustus 2010 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 850/2004 van het Europees Parlement en de Raad betreffende persistente organische verontreinigende stoffen wat betreft de bijlagen I en III (5) voert de besluiten van de COP 4 uit door het opnemen van de in het verdrag, het protocol of beide vermelde stoffen in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 850/2004. Die stoffen omvatten pentabroomdifenylether en PFOS. Verordening (EG) nr. 850/2004 verbiedt de productie en het in de handel brengen van de in bijlage I opgenomen stoffen en regelt het beheer van afval dat deze stoffen bevat. Voor PFOS worden de in het kader van bijlage XVII van REACH geldende afwijkingen overgenomen en in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 850/2004 opgenomen, met enkele wijzigingen om rekening te houden het COP 4-besluit.

(5)

Bijgevolg zijn de beperkingen voor difenylether, pentabroomderivaat en PFOS in bijlage XVII bij Verordening (EG) nr. 1907/2006 overbodig en moeten de vermeldingen 44 en 53 worden geschrapt.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 133 van Verordening (EG) nr. 1907/2006 ingestelde comité,

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/29

(1)

In Verordening (EG) nr. 882/2004 zijn de algemene taken van de communautaire referentielaboratoria op het gebied van diervoeders en levensmiddelen alsmede diergezondheid en levende dieren vastgelegd, en de eisen waaraan deze laboratoria moeten voldoen. De communautaire referentielaboratoria voor diervoeders en levensmiddelen worden vermeld in deel I van bijlage VII bij die verordening, en die voor diergezondheid en levende dieren in deel II ervan.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 180/2008 van de Commissie van 28 februari 2008 betreffende het communautaire referentielaboratorium voor andere paardenziekten dan paardenpest en tot wijziging van bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (4), is het Agence française de sécurité sanitaire des aliments (AFSSA) met zijn onderzoeklaboratoria voor dierpathologie en zoönosen en voor paardenpathologie en -ziekten, dat is gevestigd in Frankrijk, aangewezen als communautair referentielaboratorium voor andere paardenziekten dan paardenpest.

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 737/2008 van de Commissie van 28 juli 2008 tot aanwijzing van de communautaire referentielaboratoria voor ziekten bij schaaldieren, rabiës en rundertuberculose, tot vaststelling van aanvullende verantwoordelijkheden en taken van de communautaire referentielaboratoria voor rabiës en rundertuberculose en tot wijziging van bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (5), is het Laboratoire d’études sur la rage et la pathologie des animaux sauvages van het Agence française de sécurité sanitaire des aliments (AFSSA), gevestigd te Nancy, Frankrijk, aangewezen als communautair referentielaboratorium voor rabiës.

(4)

Frankrijk en Denemarken hebben de Commissie officieel in kennis gesteld van wijzigingen in de benaming van laboratoria waarnaar in die verordeningen wordt verwezen. Voorts moeten de in bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 882/2004 vermelde laboratoria, die voorheen als „communautaire referentielaboratoria” werden aangeduid, thans als „Europese Unie (EU)-referentielaboratoria” worden aangeduid.

(5)

Het is van belang dat de lijst van EU-referentielaboratoria als vermeld in de Verordeningen (EG) nr. 882/2004, (EG) nr. 180/2008 en (EG) nr. 737/2008 wordt bijgewerkt. Deze verordeningen moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/36

(1)

Op 3 juni 2010 heeft de Commissie een klacht ontvangen over de beweerde schade veroorzakende dumping in de Unie door de invoer van wireless wide area networking (WWAN)-modems van oorsprong uit de Volksrepubliek China („de VRC”). Die klacht bevatte ook een verzoek om registratie van de invoer overeenkomstig artikel 14, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1225/2009.

(2)

De klacht werd ingediend door Option NV („de klager”), de enige bekende producent van WWAN-modems in de Unie, die goed is voor 100 % van de totale productie in de Unie.

(3)

De klacht bevatte voorlopig bewijsmateriaal over dumping en de daardoor ontstane aanmerkelijke schade, dat toereikend werd geacht om de inleiding van een antidumpingprocedure te rechtvaardigen.

(4)

De Commissie heeft na raadpleging van het Raadgevend Comité door de bekendmaking van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (3) dienovereenkomstig een antidumpingprocedure ingeleid betreffende de invoer in de Unie van WWAN-modems van oorsprong uit de VRC, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 8471 80 00 en ex 8517 62 00.

(5)

Op 1 juli 2010 heeft de Commissie de invoer van hetzelfde product van oorsprong uit de VRC krachtens Verordening (EU) nr. 570/2010 van de Commissie (4) aan registratie onderworpen.

(6)

De Commissie heeft de klager, de haar bekende belanghebbende producenten-exporteurs in de VRC, importeurs en gebruikers, de haar bekende belanghebbende verenigingen van importeurs of gebruikers, leveranciers van grondstoffen en dienstverleners, en de vertegenwoordigers van de VRC officieel in kennis gesteld van de inleiding van de procedure. Belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van inleiding vermelde termijn hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(7)

Overeenkomstig het bepaalde in artikel 16 van de basisverordening heeft de Commissie sommige van de normaal vereiste controlebezoeken uitgevoerd. Wat dumping betreft en met name voor de uitvoering van artikel 2, lid 7, van de basisverordening heeft de Commissie bijzondere aandacht besteed aan de in artikel 2, lid 7, onder c), vermelde kwesties, met name verstoringen in verband met de besluitvorming, bedrijfsbestuur, leningen, financiering van ondernemingen en uitvoerkredieten. Hoewel enige aanwijzingen voor verstoringen werden gevonden, betekende de beëindiging van deze antidumpingprocedure dat het onderzoek naar deze kwestie niet werd voortgezet.

(8)

Op 2 augustus 2010 heeft de Commissie een klacht ontvangen over de beweerde schade veroorzakende subsidiëring in de Unie van de invoer van WWAN-modems van oorsprong uit de VRC. Die klacht bevatte ook een verzoek om registratie van de invoer overeenkomstig artikel 24, lid 5, van Verordening (EG) nr. 597/2009.

(9)

De klacht werd ingediend door Option NV („de klager”), de enige bekende producent van WWAN-modems in de Unie, die goed is voor 100 % van de totale productie in de Unie.

(10)

De klacht bevatte voorlopig bewijsmateriaal over subsidiëring en de daardoor ontstane aanmerkelijke schade, dat toereikend werd geacht om de inleiding van een antisubsidieprocedure te rechtvaardigen.

(11)

De Commissie heeft na raadpleging van het Raadgevend Comité door de bekendmaking van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (5) dienovereenkomstig een antisubsidieprocedure ingeleid betreffende de invoer in de Unie van WWAN-modems van oorsprong uit de VRC, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 8471 80 00 en ex 8517 62 00.

(12)

Op 17 september 2010 heeft de Commissie de invoer van hetzelfde product van oorsprong uit de VRC krachtens Verordening (EU) nr. 811/2010 van de Commissie (6) aan registratie onderworpen.

(13)

De Commissie heeft de klager, de haar bekende belanghebbende producenten-exporteurs in de VRC, importeurs en gebruikers, de haar bekende belanghebbende verenigingen van importeurs of gebruikers, leveranciers van grondstoffen en dienstverleners, en de vertegenwoordigers van de VRC officieel in kennis gesteld van de inleiding van de procedure. Belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van inleiding vermelde termijn hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(14)

Bij twee brieven van 26 oktober 2010 aan de Commissie heeft Option NV haar antidumping- en antisubsidieklachten betreffende de invoer van WWAN-modems van oorsprong uit de VRC ingetrokken. De reden voor de intrekking van de klachten was dat Option NV een samenwerkingsakkoord met de producent-exporteur in de VRC had gesloten.

(15)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1225/2009 en artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 597/2009 kan, wanneer de klager zijn klacht intrekt, de procedure worden beëindigd, tenzij deze beëindiging niet in het belang van de Unie is.

(16)

De Commissie was van oordeel dat deze procedures moesten worden beëindigd, daar bij de respectieve antidumping- en antisubsidieonderzoeken niet was gebleken dat deze beëindiging niet in het belang van de Unie was. De belanghebbenden werden hiervan in kennis gesteld en zij kregen de gelegenheid opmerkingen te maken.

(17)

Na de intrekking van de klachten nam een onderneming contact op met de Commissie en beweerde dat zij een producent van WWAN-modems in de Unie was. De onderneming voerde vervolgens aan dat de procedures moesten worden voortgezet ondanks de intrekking van de klachten. Er zij op gewezen dat de onderneming pas voor de eerste keer optrad na het verstrijken van de procedurele termijnen die in beide procedures aan belanghebbenden waren toegekend om op te treden en hun standpunt als producent in de Unie bekend te maken en bijgevolg kon zij de door Option ingediende klachten niet ondersteunen voordat deze werden ingetrokken.

(18)

Er zij ook op gewezen dat de beweringen en de informatie van deze onderneming niet van dien aard waren dat zij de Commissie konden leiden tot de conclusie dat het in het belang van de Unie was om de op grond van de klachten van Option ingeleide procedures voor te zetten na de intrekking van deze klachten. In deze context moest naar behoren rekening worden gehouden — ten aanzien van de beweerde activiteiten van de onderneming in verband met WWAN-modems in de Unie — met het vermogen van de onderneming in de praktijk om i) een rol te spelen op de markt van de Unie voor WWAN-modems en bovendien ii) te voorzien in een mogelijk leveringstekort, mochten maatregelen worden ingesteld. Op grond van de in dit verband in de context van deze procedures verstrekte informatie werd geconcludeerd dat het onevenredig was om na de intrekking van de klachten met het onderzoek door te gaan en maatregelen in te stellen.

(19)

Er werden geen opmerkingen ontvangen dat beëindiging van deze procedures niet in het belang van de Unie zou zijn.

(20)

In deze omstandigheden concludeert de Commissie daarom dat de antidumping- en antisubsidieprocedures betreffende de invoer in de Unie van WWAN-modems van oorsprong uit de VRC zonder de instelling van maatregelen moeten worden beëindigd.

(21)

De registratie van de invoer van WWAN-modems van oorsprong uit de VRC en ingedeeld onder de GN-codes 8471 80 00 en ex 8517 62 00 overeenkomstig de Verordeningen (EU) nr. 570/2010 en (EU) nr. 811/2010 moet daarom worden beëindigd en voornoemde verordeningen moeten worden ingetrokken,

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/39

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/41

(1)

Bij de Verordeningen (EG) nr. 451/2000 (2) en (EG) nr. 1490/2002 (3) van de Commissie zijn de nadere bepalingen voor de uitvoering van de derde fase van het werkprogramma als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG vastgesteld en is een lijst opgesteld van werkzame stoffen die moeten worden onderzocht met het oog op hun opneming in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG. Tau-fluvalinaat was in die lijst opgenomen.

(2)

Overeenkomstig artikel 11 sexies van Verordening (EG) nr. 1490/2002 heeft de kennisgever zijn steun voor de opneming van die werkzame stof in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG binnen twee maanden na ontvangst van het ontwerpevaluatieverslag ingetrokken. Derhalve werd Beschikking 2008/934/EG van de Commissie van 5 december 2008 betreffende de niet-opneming van bepaalde werkzame stoffen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad en de intrekking van de toelating voor gewasbeschermingsmiddelen die deze stoffen bevatten (4) goedgekeurd met betrekking tot de niet-opneming van tau-fluvalinaat.

(3)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG heeft de oorspronkelijke kennisgever („de aanvrager”) een nieuwe aanvraag ingediend met het oog op de toepassing van de versnelde procedure, als vastgesteld in de artikelen 14 tot en met 19 van Verordening (EG) nr. 33/2008 van de Commissie van 17 januari 2008 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de uitvoering van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad met betrekking tot een normale en een versnelde procedure voor de beoordeling van werkzame stoffen die deel uitmaakten van het in artikel 8, lid 2, van die richtlijn bedoelde werkprogramma, maar niet in bijlage I ervan zijn opgenomen (5).

(4)

De aanvraag is ingediend bij Denemarken, dat bij Verordening (EG) nr. 451/2000 tot als rapporteur optredende lidstaat was aangewezen. De termijn voor de versnelde procedure is nageleefd. De specificatie van de werkzame stof en de ondersteunde toepassingen zijn dezelfde als voor Beschikking 2008/934/EG. Die aanvraag voldoet ook aan de overige materiële en procedurele voorschriften van artikel 15 van Verordening (EG) nr. 33/2008.

(5)

Denemarken heeft de door de aanvrager ingediende aanvullende gegevens onderzocht en een aanvullend verslag opgesteld. Het heeft dat verslag op 1 oktober 2009 aan de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en de Commissie toegezonden. De EFSA heeft het aanvullende verslag aan de andere lidstaten en de aanvrager toegezonden en de naar aanleiding daarvan ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd. Overeenkomstig artikel 20, lid 1, van Verordening (EG) nr. 33/2008 en op verzoek van de Commissie heeft de EFSA op 17 juni 2010 haar conclusie over tau-fluvalinaat de Commissie doen toekomen (6). Het ontwerpevaluatieverslag, het aanvullend verslag en de conclusie van de EFSA zijn door de lidstaten en de Commissie in het kader van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid onderzocht en op 28 januari 2011 afgerond in de vorm van het evaluatieverslag van de Commissie voor tau-fluvalinaat.

(6)

Uit de verschillende analysen is gebleken dat mag worden verwacht dat gewasbeschermingsmiddelen die tau-fluvalinaat bevatten, in het algemeen zullen voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a) en b), van Richtlijn 91/414/EEG gestelde eisen, met name voor de toepassingen waarvoor zij zijn onderzocht en die zijn opgenomen in het evaluatieverslag van de Commissie. Tau-fluvalinaat moet daarom in bijlage I worden opgenomen zodat gewasbeschermingsmiddelen die deze werkzame stof bevatten, in alle lidstaten kunnen worden toegelaten overeenkomstig het bepaalde in die richtlijn.

(7)

Onverminderd die conclusie moet nadere informatie over bepaalde specifieke punten worden ingewonnen. Artikel 6, lid 1, van Richtlijn 91/414/EEG bepaalt dat aan de opneming van een werkzame stof in bijlage I voorwaarden kunnen worden verbonden. Daarom moet worden voorgeschreven dat de aanvrager nadere informatie verstrekt ter bevestiging van de resultaten van de risicobeoordeling op grond van de meest recente wetenschappelijke kennis, wat betreft het risico voor in het water levende organismen, het risico voor niet tot de doelsoorten behorende geleedpotigen en het mogelijke effect op het milieu van de potentiële enantioselectieve degradatie in milieumatrices.

(8)

Er moet worden voorzien in een redelijke termijn voordat een werkzame stof in bijlage I wordt opgenomen, zodat de lidstaten en de belanghebbende partijen zich kunnen voorbereiden op de nieuwe eisen die uit de opneming voortvloeien.

(9)

Onverminderd de verplichtingen die zijn vastgelegd in Richtlijn 91/414/EEG ten gevolge van de opneming van een werkzame stof in bijlage I, moeten de lidstaten na de opneming zes maanden de tijd krijgen om de bestaande toelatingen voor gewasbeschermingsmiddelen die tau-fluvalinaat bevatten, opnieuw te onderzoeken zodat aan de voorwaarden van Richtlijn 91/414/EEG, met name in artikel 13 en bijlage I, wordt voldaan. De lidstaten moeten de bestaande toelatingen al naar het geval wijzigen, vervangen of intrekken overeenkomstig Richtlijn 91/414/EEG. In afwijking van bovenstaande termijn moet een langere termijn worden vastgesteld voor de indiening en beoordeling van het volledige dossier conform bijlage III bij Richtlijn 91/414/EEG voor elk gewasbeschermingsmiddel en elk beoogd gebruik overeenkomstig de in die richtlijn vastgestelde uniforme beginselen.

(10)

Bij eerdere opnemingen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van werkzame stoffen die in het kader van Verordening (EEG) nr. 3600/92 van de Commissie van 11 december 1992 houdende bepalingen voor de uitvoering van de eerste fase van het werkprogramma als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen (7) zijn onderzocht, is gebleken dat de uitlegging van de verplichtingen van houders van bestaande toelatingen wat de toegang tot gegevens betreft tot problemen kan leiden. Om nog meer problemen te voorkomen, moeten de verplichtingen van de lidstaten worden verduidelijkt, en met name de plicht om te verifiëren of de houder van een toelating toegang verschaft tot een dossier dat voldoet aan de voorschriften van bijlage II bij die richtlijn. Deze verduidelijking legt de lidstaten of de houders van toelatingen echter geen nieuwe verplichtingen op ten opzichte van de tot nu toe vastgestelde richtlijnen tot wijziging van bijlage I.

(11)

Richtlijn 91/414/EEG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

Beschikking 2008/934/EG voorziet in de niet-opneming van tau-fluvalinaat en de intrekking van de toelating voor gewasbeschermingsmiddelen die deze stof bevatten uiterlijk op 31 december 2011. De regel betreffende tau-fluvalinaat in de bijlage bij die beschikking moet worden geschrapt.

(13)

Beschikking 2008/934/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

als tau-fluvalinaat de enige werkzame stof in het gewasbeschermingsmiddel is, de toelating indien nodig uiterlijk op 31 mei 2015 wordt gewijzigd of ingetrokken; of

b)

als het gewasbeschermingsmiddel naast tau-fluvalinaat nog een of meer andere werkzame stoffen bevat, de toelating indien nodig uiterlijk op 31 mei 2015 of, als dat later is, op de datum die voor een dergelijke wijziging of intrekking is vastgesteld in de richtlijnen waarbij die stoffen aan bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG zijn toegevoegd, wordt gewijzigd of ingetrokken.

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/45

(1)

Bij de Verordeningen (EG) nr. 451/2000 (2) en (EG) nr. 1490/2002 van de Commissie (3) zijn de bepalingen voor de uitvoering van de derde fase van het in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG bedoelde werkprogramma vastgesteld en is een lijst opgesteld van werkzame stoffen die moeten worden onderzocht voor eventuele opneming in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG. Fenoxycarb is in die lijst opgenomen.

(2)

Overeenkomstig artikel 11 sexies van Verordening (EG) nr. 1490/2002 heeft de kennisgever zijn steun voor de opneming van die werkzame stof in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG binnen twee maanden na ontvangst van het ontwerpevaluatieverslag ingetrokken. Bijgevolg is bij Beschikking 2008/934/EG van de Commissie van 5 december 2008 betreffende de niet-opneming van bepaalde werkzame stoffen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad en de intrekking van de toelating voor gewasbeschermingsmiddelen die deze stoffen bevatten (4), fenoxycarb niet opgenomen.

(3)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG heeft de oorspronkelijke kennisgever („de aanvrager”) een nieuwe aanvraag ingediend met het oog op de toepassing van de versnelde procedure, als vastgesteld in de artikelen 14 tot en met 19 van Verordening (EG) nr. 33/2008 van de Commissie van 17 januari 2008 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de uitvoering van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad met betrekking tot een normale en een versnelde procedure voor de beoordeling van werkzame stoffen die deel uitmaakten van het in artikel 8, lid 2, van die richtlijn bedoelde werkprogramma, maar niet in bijlage I ervan zijn opgenomen (5).

(4)

De aanvraag is ingediend bij Nederland, dat bij Verordening (EG) nr. 451/2000 als rapporterende lidstaat was aangewezen. De termijn voor de versnelde procedure is nageleefd. De specificatie van de werkzame stof en de ondersteunde toepassingen zijn dezelfde als voor Beschikking 2008/934/EG. Die aanvraag voldoet ook aan de overige materiële en procedurele voorschriften van artikel 15 van Verordening (EG) nr. 33/2008.

(5)

Nederland heeft de door de aanvrager ingediende aanvullende gegevens onderzocht en een aanvullend verslag opgesteld. Het heeft dat verslag op 10 december 2009 aan de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en de Commissie toegezonden. De EFSA heeft het aanvullende verslag aan de andere lidstaten en de aanvrager toegezonden en de naar aanleiding daarvan ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd. Overeenkomstig artikel 20, lid 1, van Verordening (EG) nr. 33/2008 en op verzoek van de Commissie heeft de EFSA haar conclusie over fenoxycarb op 13 september 2010 aan de Commissie overgelegd (6). Het ontwerpevaluatieverslag, het aanvullend verslag en de conclusie van de EFSA werden door de lidstaten en de Commissie in het kader van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid onderzocht en op 28 januari 2011 afgerond in de vorm van het evaluatieverslag van de Commissie voor fenoxycarb.

(6)

Uit de verschillende analyses is gebleken dat mag worden verwacht dat gewasbeschermingsmiddelen die fenoxycarb bevatten, in het algemeen zullen voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a) en b), van Richtlijn 91/414/EEG gestelde eisen, met name voor de toepassingen waarvoor zij zijn onderzocht en die zijn opgenomen in het evaluatieverslag van de Commissie. Fenoxycarb moet derhalve in bijlage I worden opgenomen om ervoor te zorgen dat gewasbeschermingsmiddelen die deze werkzame stof bevatten, in alle lidstaten kunnen worden toegelaten overeenkomstig de bepalingen van die richtlijn.

(7)

Onverminderd die conclusie moet nadere informatie over bepaalde specifieke punten worden ingewonnen. Artikel 6, lid 1, van Richtlijn 91/414/EEG bepaalt dat aan de opneming van een werkzame stof in bijlage I voorwaarden kunnen worden verbonden. Daarom moet de aanvrager worden verzocht informatie in te dienen ter bevestiging van de risicobeoordeling voor geleedpotigen die niet tot de doelsoorten behoren, en voor bijenbroedsels.

(8)

Er moet worden voorzien in een redelijke termijn voordat een werkzame stof in bijlage I wordt opgenomen, zodat de lidstaten en de belanghebbende partijen zich kunnen voorbereiden op de nieuwe eisen die uit de opneming voortvloeien.

(9)

Onverminderd de verplichtingen die zijn vastgelegd in Richtlijn 91/414/EEG ten gevolge van de opneming van een werkzame stof in bijlage I, moeten de lidstaten na de opneming zes maanden de tijd krijgen om de bestaande toelatingen voor gewasbeschermingsmiddelen die fenoxycarb bevatten, opnieuw te onderzoeken en ervoor te zorgen dat aan de voorwaarden van Richtlijn 91/414/EEG, met name in artikel 13 en bijlage I, is voldaan. De lidstaten moeten de bestaande toelatingen naargelang van het geval wijzigen, vervangen of intrekken overeenkomstig Richtlijn 91/414/EEG. In afwijking van bovenstaande termijn moet een langere termijn worden vastgesteld voor de indiening en de beoordeling van het volledige dossier conform bijlage III bij Richtlijn 91/414/EEG voor elk gewasbeschermingsmiddel en elke beoogde toepassing overeenkomstig de in die richtlijn vastgestelde uniforme beginselen.

(10)

Bij eerdere opnemingen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van werkzame stoffen die in het kader van Verordening (EEG) nr. 3600/92 van de Commissie van 11 december 1992 houdende bepalingen voor de uitvoering van de eerste fase van het werkprogramma als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen (7) zijn onderzocht, is gebleken dat de uitlegging van de verplichtingen van houders van bestaande toelatingen wat de toegang tot gegevens betreft, tot problemen kan leiden. Om nog meer problemen te voorkomen, moeten de verplichtingen van de lidstaten worden verduidelijkt, en met name de plicht om te verifiëren of de houder van een toelating toegang verschaft tot een dossier dat voldoet aan de voorschriften van bijlage II bij die richtlijn. Deze verduidelijking legt de lidstaten of de houders van toelatingen echter geen nieuwe verplichtingen op ten opzichte van de tot nu toe vastgestelde richtlijnen tot wijziging van bijlage I.

(11)

Richtlijn 91/414/EEG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

Beschikking 2008/934/EG voorziet in de niet-opneming van fenoxycarb en de intrekking van de toelating voor gewasbeschermingsmiddelen die deze stof bevatten uiterlijk op 31 december 2011. De regel betreffende fenoxycarb in de bijlage bij die beschikking moet worden geschrapt.

(13)

Beschikking 2008/934/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

als fenoxycarb de enige werkzame stof in het gewasbeschermingsmiddel is, de toelating indien nodig uiterlijk op 31 mei 2015 wordt gewijzigd of ingetrokken, of

b)

als het gewasbeschermingsmiddel naast fenoxycarb nog een of meer andere werkzame stoffen bevat, de toelating indien nodig uiterlijk op 31 mei 2015 of, als dat later is, op de datum die voor een dergelijke wijziging of intrekking is vastgesteld in de richtlijnen waarbij die stoffen aan bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG zijn toegevoegd, wordt gewijzigd of ingetrokken.

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/49

(1)

Bij de Verordeningen (EG) nr. 451/2000 (2) en (EG) nr. 1490/2002 (3) van de Commissie zijn de nadere bepalingen voor de uitvoering van de derde fase van het werkprogramma als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG vastgesteld en is een lijst opgesteld van werkzame stoffen die moeten worden onderzocht met het oog op hun opneming in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG. Clethodim was in die lijst opgenomen.

(2)

Overeenkomstig artikel 11 sexies van Verordening (EG) nr. 1490/2002 heeft de kennisgever zijn steun voor de opneming van die werkzame stof in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG binnen twee maanden na ontvangst van het ontwerpevaluatieverslag ingetrokken. Derhalve werd Beschikking 2008/934/EG van de Commissie van 5 december 2008 betreffende de niet-opneming van bepaalde werkzame stoffen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad en de intrekking van de toelating voor gewasbeschermingsmiddelen die deze stoffen bevatten (4), goedgekeurd met betrekking tot de niet-opneming van clethodim.

(3)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG heeft de oorspronkelijke kennisgever („de aanvrager”) een nieuwe aanvraag ingediend met het oog op de toepassing van de versnelde procedure, als vastgesteld in de artikelen 14 tot en met 19 van Verordening (EG) nr. 33/2008 van de Commissie van 17 januari 2008 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de uitvoering van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad met betrekking tot een normale en een versnelde procedure voor de beoordeling van werkzame stoffen die deel uitmaakten van het in artikel 8, lid 2, van die richtlijn bedoelde werkprogramma, maar niet in bijlage I ervan zijn opgenomen (5).

(4)

De aanvraag is ingediend bij Nederland, dat bij Verordening (EG) nr. 1490/2002 als rapporterende lidstaat was aangewezen. De termijn voor de versnelde procedure is nageleefd. De specificatie van de werkzame stof en de ondersteunde toepassingen zijn dezelfde als voor Beschikking 2008/934/EG. Die aanvraag voldoet ook aan de overige materiële en procedurele voorschriften van artikel 15 van Verordening (EG) nr. 33/2008.

(5)

Nederland heeft de door de aanvrager ingediende aanvullende gegevens onderzocht en een aanvullend verslag opgesteld. Het heeft dat verslag op 1 december 2009 aan de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en de Commissie toegezonden. De EFSA heeft het aanvullende verslag aan de andere lidstaten en de aanvrager toegezonden en de naar aanleiding daarvan ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd. Overeenkomstig artikel 20, lid 1, van Verordening (EG) nr. 33/2008 en op verzoek van de Commissie heeft de EFSA haar conclusie over clethodim op 10 september 2010 aan de Commissie overgelegd (6). Het ontwerpevaluatieverslag, het aanvullend verslag en de conclusie van de EFSA werden door de lidstaten en de Commissie in het kader van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid onderzocht en op 28 januari 2011 afgerond in de vorm van het evaluatieverslag van de Commissie voor clethodim.

(6)

Uit de verschillende analysen is gebleken dat mag worden verwacht dat gewasbeschermingsmiddelen die clethodim bevatten, in het algemeen zullen voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a) en b), van Richtlijn 91/414/EEG gestelde eisen, met name voor de toepassingen waarvoor zij zijn onderzocht en die zijn opgenomen in het evaluatieverslag van de Commissie. Clethodim moet derhalve in bijlage I worden opgenomen zodat gewasbeschermingsmiddelen die deze werkzame stof bevatten, in alle lidstaten kunnen worden toegelaten overeenkomstig het bepaalde in die richtlijn.

(7)

Onverminderd die conclusie moet nadere informatie over bepaalde specifieke punten worden ingewonnen. Artikel 6, lid 1, van Richtlijn 91/414/EEG bepaalt dat aan de opneming van een werkzame stof in bijlage I voorwaarden kunnen worden verbonden. Daarom moet worden voorgeschreven dat de aanvrager nadere informatie verstrekt ter bevestiging van de resultaten van de risicobeoordeling op grond van de meest recente wetenschappelijke kennis, wat betreft de beoordeling van de blootstelling van de bodem en het grondwater en de residudefinitie voor de risicobeoordeling.

(8)

Er moet worden voorzien in een redelijke termijn voordat een werkzame stof in bijlage I wordt opgenomen, zodat de lidstaten en de belanghebbende partijen zich kunnen voorbereiden op de nieuwe eisen die uit de opneming voortvloeien.

(9)

Onverminderd de verplichtingen die zijn vastgelegd in Richtlijn 91/414/EEG ten gevolge van de opneming van een werkzame stof in bijlage I, moeten de lidstaten na de opneming zes maanden de tijd krijgen om de bestaande toelatingen voor gewasbeschermingsmiddelen die clethodim bevatten, opnieuw te onderzoeken zodat aan de voorwaarden van Richtlijn 91/414/EEG, met name in artikel 13 en bijlage I, wordt voldaan. De lidstaten moeten de bestaande toelatingen al naar het geval wijzigen, vervangen of intrekken overeenkomstig Richtlijn 91/414/EEG. In afwijking van bovenstaande termijn moet een langere termijn worden vastgesteld voor de indiening en beoordeling van het volledige dossier conform bijlage III bij Richtlijn 91/414/EEG voor elk gewasbeschermingsmiddel en elke beoogde toepassing overeenkomstig de in die richtlijn vastgestelde uniforme beginselen.

(10)

Bij eerdere opnemingen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van werkzame stoffen die in het kader van Verordening (EEG) nr. 3600/92 van de Commissie van 11 december 1992 houdende bepalingen voor de uitvoering van de eerste fase van het werkprogramma als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen (7) zijn onderzocht, is gebleken dat de uitlegging van de verplichtingen van houders van bestaande toelatingen wat de toegang tot gegevens betreft, tot problemen kan leiden. Om nog meer problemen te voorkomen, moeten de verplichtingen van de lidstaten worden verduidelijkt, en met name de plicht om te verifiëren of de houder van een toelating toegang verschaft tot een dossier dat voldoet aan de voorschriften van bijlage II bij die richtlijn. Deze verduidelijking legt de lidstaten of de houders van toelatingen echter geen nieuwe verplichtingen op ten opzichte van de tot nu toe vastgestelde richtlijnen tot wijziging van bijlage I.

(11)

Richtlijn 91/414/EEG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

Beschikking 2008/934/EG voorziet in de niet-opneming van clethodim en de intrekking van de toelating voor gewasbeschermingsmiddelen die deze stof bevatten uiterlijk op 31 december 2011. De regel betreffende clethodim in de bijlage bij die beschikking moet worden geschrapt.

(13)

Beschikking 2008/934/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

als clethodim de enige werkzame stof in het gewasbeschermingsmiddel is, de toelating indien nodig uiterlijk op 31 mei 2015 wordt gewijzigd of ingetrokken; of

b)

als het gewasbeschermingsmiddel naast clethodim nog een of meer andere werkzame stoffen bevat, de toelating indien nodig uiterlijk op 31 mei 2015 of, als dat later is, op de datum die voor een dergelijke wijziging of intrekking is vastgesteld in de richtlijnen waarbij die stoffen aan bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG zijn toegevoegd, wordt gewijzigd of ingetrokken.

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/53

(1)

De Europese Unie verklaarde op 23 februari 2011 ernstig verontrust te zijn over de ontwikkelingen in Libië. De EU veroordeelde met kracht het gebruik van geweld en dwangmiddelen tegen burgers, en betreurde de repressie jegens vreedzame demonstranten.

(2)

De EU herhaalde haar oproep het gebruik van geweld onmiddellijk te beëindigen en stappen te nemen om tegemoet te komen aan de rechtmatige eisen van de bevolking.

(3)

Op 26 februari 2011 heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties („de Veiligheidsraad”) Resolutie 1970 („UNSCR 1970 (2011)”) aangenomen waarin beperkende maatregelen worden ingevoerd tegen Libië en tegen personen en entiteiten die betrokken zijn bij ernstige schendingen van mensenrechten ten aanzien van mensen in Libië, onder meer bij aanvallen tegen burgerbevolking en infrastructuur, hetgeen in strijd is met het internationaal recht.

(4)

Gelet op de ernst van de situatie in Libië acht de EU het noodzakelijk bijkomende beperkende maatregelen vast te stellen.

(5)

Daarnaast is voor de uitvoering van bepaalde maatregelen verder optreden van de Unie nodig,

a)

het direct of indirect verlenen van technische bijstand, opleiding of andere bijstand, zoals het leveren van gewapende huurlingen, gerelateerd aan militaire activiteiten of aan de levering, het onderhoud en het gebruik van in lid 1 genoemde artikelen, aan een natuurlijke of een rechtspersoon, entiteit of instantie in, of voor gebruik in Libië;

b)

het direct of indirect verlenen van financiële bijstand, gerelateerd aan militaire activiteiten of aan de levering, het onderhoud en het gebruik van in lid 1 genoemde artikelen, aan een natuurlijke of een rechtspersoon, entiteit of instantie in, of voor gebruik in Libië;

c)

het bewust en opzettelijk deelnemen aan activiteiten die ertoe strekken of die tot gevolg hebben dat de onder a) of b) bedoelde verbodsbepalingen worden omzeild.

a)

de levering, verkoop of overbrenging van niet-dodelijke militaire uitrusting die voor binnenlandse repressie kan worden gebruikt, maar die uitsluitend is bedoeld voor humanitair of beschermend gebruik;

b)

andere levering, verkoop of overbrenging van wapens en aanverwant materiaal;

c)

de levering van technische bijstand, opleiding of andere bijstand, evenals personeel, in verband met dergelijke uitrusting;

d)

de levering van financiële bijstand in verband met dergelijke uitrusting;

a)

personen genoemd in bijlage I bij UNSCR 1970 (2011), en van andere personen op wie de Veiligheidsraad of het Comité doelt overeenkomstig punt 22 van UNSCR 1970 (2011), zoals genoemd in bijlage I;

b)

van niet onder bijlage I vallende personen die betrokken zijn bij of medeplichtig zijn aan het bevelen, toezien op of anderszins aansturen van het plegen van ernstige schendingen van de mensenrechten ten aanzien van personen in Libië, mede door betrokkenheid bij of medeplichtigheid aan het plannen, aanvoeren, bevelen of uitvoeren van aanvallen, met schending van het internationaal recht, onder meer door luchtbombardementen, tegen de burgerbevolking en de infrastructuur, of namens hen of op hun aanwijzing handelen, zoals genoemd in bijlage II.

a)

dat de reis gerechtvaardigd is om dringende humanitaire redenen, religieuze voorschriften daaronder begrepen; of

b)

dat een ontheffing een gunstige invloed zou hebben op de nagestreefde vrede en nationale verzoening in Libië en de stabiliteit in de regio.

a)

binnenkomst of doorreis noodzakelijk is in verband met een gerechtelijk proces; of

b)

een lidstaat per geval vaststelt dat deze binnenkomst of doorreis nodig is om vrede en stabiliteit in Libië dichterbij te brengen en de lidstaat vervolgens het Comité binnen 48 uur op de hoogte brengt van deze vaststelling.

a)

als gastland van een internationale intergouvernementele organisatie;

b)

als gastland van een internationale conferentie die is bijeengeroepen door, of plaatsvindt onder auspiciën van de VN;

c)

krachtens een multilaterale overeenkomst die voorrechten en immuniteiten verleent; of

d)

krachtens het Concordaat (Verdrag van Lateranen) van 1929, gesloten tussen de Heilige Stoel (Vaticaanstad) en Italië.

a)

in bijlage II bij UNSCR 1970 (2011) vermelde personen en entiteiten, en van andere personen of entiteiten die door de Veiligheidsraad of het Comité zijn aangewezen overeenkomstig punt 22 van UNSCR 1970 (2011), dan wel van in bijlage III vermelde personen of entiteiten die namens hen of op hun aanwijzing handelen, of van entiteiten ten aanzien waarvan zij de eigendom of de zeggenschap hebben;

b)

niet onder bijlage III vallende personen en entiteiten die betrokken zijn bij of medeplichtig zijn aan het bevelen, toezien op of anderszins aansturen van het plegen van ernstige schendingen van de mensenrechten ten aanzien van personen in Libië, inclusief door betrokkenheid bij of medeplichtigheid aan het plannen, aanvoeren, bevelen of uitvoeren van aanvallen, met schending van het internationaal recht, waaronder luchtbombardementen, tegen de burgerbevolking en de infrastructuur, dan wel van de in bijlage IV vermelde personen of entiteiten die namens hen of op hun aanwijzing handelen, of van entiteiten ten aanzien waarvan zij de eigendom of de zeggenschap hebben,

a)

noodzakelijk zijn ter dekking van basisuitgaven, zoals betalingen voor voedsel, huur of hypotheeklasten, geneesmiddelen of geneeskundige behandelingen, belastingen, verzekeringspremies of nutsvoorzieningen;

b)

uitsluitend bestemd zijn voor de betaling van redelijke honoraria en vergoeding van gemaakte kosten in verband met de verlening van juridische diensten overeenkomstig het nationaal recht;

c)

uitsluitend bestemd zijn voor de betaling van honoraria of kosten, overeenkomstig het nationaal recht, voor het gewoon houden of beheren van bevroren tegoeden, andere financiële bijstand en economische middelen,

a)

noodzakelijk zijn ter dekking van uitzonderlijke uitgaven, na kennisgeving door de betrokken lidstaat aan het Comité en, waar van toepassing, goedkeuring door dit Comité; of

b)

het voorwerp zijn van een justitieel, administratief of arbitraal retentierecht of vonnis, in welk geval de tegoeden, andere financiële activa en economische middelen kunnen worden gebruikt om het retentierecht uit te oefenen of het vonnis ten uitvoer te leggen, mits het retentierecht of het vonnis dateert van voor de datum van UNSCR 1970 (2011), en niet ten goede komt aan een in lid 1 bedoelde persoon of entiteit; de ontheffing wordt toegestaan na kennisgeving door de betrokken lidstaat aan het Comité, indien van toepassing.

a)

verschuldigde rente of andere inkomsten op die rekeningen; of

b)

verschuldigde betalingen uit hoofde van contracten, overeenkomsten of verbintenissen die ontstaan zijn vóór het tijdstip waarop die rekeningen aan restrictieve maatregelen werden onderworpen,

3.3.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/63

(1)

Bijlage I bij de Overeenkomst werd gewijzigd bij Besluit nr. 60/2010 van het Gemengd Comité van de EER van 11 juni 2010 (1).

(2)

Verordening (EG) nr. 357/2008 van de Commissie van 22 april 2008 tot wijziging van bijlage V bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (2) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(3)

Verordening (EG) nr. 571/2008 van de Commissie van 19 juni 2008 tot wijziging van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de criteria voor herziening van de jaarlijkse programma’s voor toezicht op BSE (3) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(4)

Verordening (EG) nr. 584/2008 van de Commissie van 20 juni 2008 ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 2160/2003 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft een communautaire doelstelling voor het verminderen van de prevalentie van Salmonella Enteritidis en Salmonella Typhimurium bij kalkoenen (4) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(5)

Verordening (EG) nr. 746/2008 van de Commissie van 17 juni 2008 tot wijziging van bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (5) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(6)

Verordening (EG) nr. 933/2008 van de Commissie van 23 september 2008 tot wijziging van de bijlage bij Verordening (EG) nr. 21/2004 van de Raad wat betreft de identificatiemiddelen van dieren en de inhoud van de verplaatsingsdocumenten (6) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(7)

Verordening (EG) nr. 956/2008 van de Commissie van 29 september 2008 tot wijziging van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (7) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(8)

Verordening (EG) nr. 1251/2008 van de Commissie van 12 december 2008 ter uitvoering van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad wat betreft de voorwaarden en certificeringsvoorschriften voor het in de handel brengen en de invoer in de Gemeenschap van aquacultuurdieren en producten daarvan en tot vaststelling van een lijst van vectorsoorten (8) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(9)

Verordening (EG) nr. 103/2009 van de Commissie van 3 februari 2009 tot wijziging van de bijlagen VII en IX bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (9) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(10)

Verordening (EG) nr. 129/2009 van de Commissie van 13 februari 2009 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 197/2006 wat betreft de geldigheidsduur van de overgangsmaatregelen voor voormalige voedingsmiddelen (10) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(11)

Verordening (EG) nr. 162/2009 van de Commissie van 26 februari 2009 tot wijziging van de bijlagen III en X bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (11) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(12)

Verordening (EG) nr. 163/2009 van de Commissie van 26 februari 2009 tot wijziging van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (12) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(13)

Verordening (EG) nr. 199/2009 van de Commissie van 13 maart 2009 tot vaststelling van een overgangsmaatregel in afwijking van Verordening (EG) nr. 2160/2003 van het Europees Parlement en de Raad met betrekking tot de rechtstreekse levering van kleine hoeveelheden van koppels slachtkuikens en kalkoenen afgeleid vers vlees (13) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(14)

Verordening (EG) nr. 213/2009 van de Commissie van 18 maart 2009 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2160/2003 van het Europees Parlement en de Raad en Verordening (EG) nr. 1003/2005 wat betreft de bestrijding en de uitvoering van tests op de aanwezigheid van salmonella bij vermeerderingskoppels van Gallus gallus en kalkoenen (14) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(15)

Verordening (EG) nr. 759/2009 van de Commissie van 19 augustus 2009 tot wijziging van de bijlage bij Verordening (EG) nr. 21/2004 van de Raad tot vaststelling van een identificatie- en registratieregeling voor schapen en geiten (15) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(16)

Richtlijn 2008/53/EG van de Commissie van 30 april 2008 tot wijziging van bijlage IV bij Richtlijn 2006/88/EG van de Raad wat betreft voorjaarsviremie van de karper (SVC) (16) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(17)

Richtlijn 2008/71/EG van de Raad van 15 juli 2008 met betrekking tot de identificatie en de registratie van varkens (17) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(18)

Beschikking 2008/392/EG van de Commissie van 30 april 2008 ter uitvoering van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad wat betreft een op internet gebaseerde informatiepagina om informatie over aquacultuurproductiebedrijven en vergunninghoudende verwerkingsbedrijven langs elektronische weg beschikbaar te stellen (18) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(19)

Beschikking 2008/650/EG van de Commissie van 30 juli 2008 tot wijziging van Richtlijn 82/894/EEG van de Raad inzake de melding van dierziekten in de Gemeenschap teneinde bepaalde ziekten in de lijst van aangifteplichtige ziekten op te nemen en besmettelijke varkensverlamming van die lijst te schrappen (19) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(20)

Beschikking 2008/815/EG van de Commissie van 20 oktober 2008 tot goedkeuring van bepaalde nationale programma’s voor de bestrijding van salmonella bij koppels slachtkuikens van Gallus gallus  (20) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(21)

Beschikking 2008/896/EG van de Commissie van 20 november 2008 betreffende richtsnoeren voor de programma’s voor de op risico’s gebaseerde bewaking van de diergezondheid, als bedoeld in Richtlijn 2006/88/EG van de Raad (21) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(22)

Beschikking 2008/908/EG van de Commissie van 28 november 2008 tot machtiging van bepaalde lidstaten om hun jaarlijkse programma voor toezicht op BSE te herzien (22) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(23)

Beschikking 2008/946/EG van de Commissie van 12 december 2008 ter uitvoering van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad wat betreft de quarantainevoorschriften voor aquacultuurdieren (23) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(24)

Beschikking 2009/177/EG van de Commissie van 31 oktober 2008 houdende uitvoeringsbepalingen van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad wat betreft bewakings- en uitroeiingsprogramma’s en de ziektevrije status van lidstaten, gebieden en compartimenten (24) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(25)

Beschikking 2009/247/EG van de Commissie van 16 maart 2009 tot wijziging van Beschikking 2003/322/EG wat betreft het voederen van bepaalde soorten aasetende vogels in Bulgarije met bepaald categorie 1-materiaal (25) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(26)

Beschikking 2009/722/EG van de Commissie van 29 september 2009 tot wijziging van Beschikking 2003/324/EG inzake een afwijking van het verbod op hergebruik binnen dezelfde soort voor het voederen van bepaalde pelsdieren in Letland (26) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(27)

Beschikking 2009/771/EG van de Commissie van 20 oktober 2009 tot goedkeuring van bepaalde nationale programma’s voor de bestrijding van salmonella bij kalkoenen (27) moet in de Overeenkomst worden opgenomen.

(28)

De in de Overeenkomst opgenomen Beschikkingen 1999/567/EG (28) en 2003/390/EG (29) van de Commissie worden bij Verordening (EG) nr. 1251/2008 ingetrokken en moeten derhalve uit de Overeenkomst worden geschrapt.

(29)

De in de Overeenkomst opgenomen Richtlijn 92/102/EEG van de Raad (30) wordt bij Richtlijn 2008/71/EG ingetrokken en moet derhalve uit de Overeenkomst worden geschrapt.

(30)

De in de Overeenkomst opgenomen Beschikkingen 2002/300/EG (31) en 2002/308/EG (32) van de Commissie worden bij Beschikking 2009/177/EG ingetrokken en moeten derhalve uit de Overeenkomst worden geschrapt.

(31)

In punt 2 van de inleiding van hoofdstuk I van bijlage I is bepaald dat bepalingen die betrekking hebben op levende dieren, andere dan vissen en aquacultuurdieren, niet van toepassing zijn op IJsland en dat met betrekking tot het specifieke besluit wordt vermeld dat dit niet of ten dele van toepassing is op IJsland. Met betrekking tot de reeds in de Overeenkomst opgenomen Richtlijn 2005/94/EG (33) moet derhalve worden vermeld dat zij niet van toepassing is op IJsland.

(32)

Dit besluit is op IJsland van toepassing met inachtneming van de overgangsperiode die is vermeld in punt 2 van de inleiding van hoofdstuk I van bijlage I voor de gebieden die vóór de herziening van genoemd hoofdstuk bij Besluit nr. 133/2007 van het Gemengd Comité van de EER van 26 oktober 2007 (34) niet op IJsland van toepassing waren.

(33)

Dit besluit is niet van toepassing op Liechtenstein,