31.7.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 200/1

(1)

De interne markt is een gebied zonder binnengrenzen waarin het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal wordt gewaarborgd. Daartoe is bij Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van een kader voor de goedkeuring van motorvoertuigen en aanhangwagens daarvan en van systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd (kaderrichtlijn) (3), een uitgebreid communautair systeem voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen ingesteld.

(2)

Deze verordening is een bijzondere verordening voor de toepassing van de communautaire typegoedkeuringsprocedure bepaald in Richtlijn 2007/46/EG. Daarom moeten de bijlagen IV, VI, XI en XV bij die richtlijn dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(3)

Deze verordening laat de eenstapsgoedkeuringsprocedure en de gemengde typegoedkeuringsprocedure voor voertuigen van artikel 6 van Richtlijn 2007/46/EG onverlet.

(4)

De technische voorschriften voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen met betrekking tot diverse veiligheids- en milieuelementen zijn op communautair niveau geharmoniseerd om te voorkomen dat de voorschriften van lidstaat tot lidstaat verschillen en om in de hele Gemeenschap een hoog verkeersveiligheids- en milieubeschermingsniveau te waarborgen.

(5)

Deze verordening streeft er daarom eveneens naar het concurrentievermogen van de automobielindustrie van de Gemeenschap te verbeteren en de lidstaten tegelijkertijd in staat te stellen de markt effectief te controleren op het naleven van de gedetailleerde typegoedkeuringsvoorschriften van deze verordening voor wat het in de handel brengen van de producten in kwestie betreft.

(6)

Het verdient aanbeveling voorschriften vast te stellen voor zowel de algemene veiligheid van motorvoertuigen als de milieuprestaties van banden, aangezien er bandenspanningscontrolesystemen beschikbaar zijn waarmee tegelijkertijd de veiligheid en de milieuprestaties van banden kunnen worden verbeterd.

(7)

Op verzoek van het Europees Parlement is voor de communautaire voertuigwetgeving een nieuwe regelgevingsaanpak toegepast. Bij deze verordening moeten derhalve alleen fundamentele bepalingen over voertuigveiligheid en CO2- en geluidsemissies als gevolg van de banden worden vastgelegd, terwijl de technische specificaties worden vastgesteld bij volgens Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden, aangenomen uitvoeringsmaatregelen (4).

(8)

In het bijzonder moet aan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om de specifieke procedures, tests en voorschriften voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen, onderdelen en technische eenheden vast te stellen; om nauwkeuriger te bepalen welke eigenschappen een afzonderlijke band moet bezitten om als „band voor speciaal gebruik”, „professionele terreinband”, „versterkte band”, „band met een hoger draagvermogen”, „winterband”, „reserveband voor tijdelijk gebruik van het T-type” of „tractieband” te worden gedefinieerd; om specifieke veiligheidsvoorschriften vast te stellen voor voertuigen die bestemd zijn voor het vervoer van gevaarlijke goederen over de weg in of tussen de lidstaten; om bepaalde voertuigen of klassen van voertuigen van de categorieën M2, M3, N2 en N3 vrij te stellen van de verplichting met een geavanceerd noodremsysteem en/of een waarschuwingssysteem voor het onbedoeld verlaten van de rijstrook te worden uitgerust; om de grenswaarden voor de rolweerstand en het rolgeluid van banden als gevolg van veranderingen in de testprocedures te wijzigen, zonder het niveau van de bescherming van het milieu te verlagen; om regels vast te leggen voor de procedure voor het bepalen van de geluidsniveaus van banden; om de verkoopperiode in te korten voor banden die niet in overeenstemming zijn met de nieuwe voorschriften als bepaald in deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan, en om bijlage IV aan te passen teneinde daarin de reglementen van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN/ECE-reglementen) op te nemen die verplicht zijn krachtens Besluit 97/836/EG van de Raad van 27 november 1997 inzake de toetreding van de Europese Gemeenschap tot de overeenkomst van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties betreffende het aannemen van eenvormige technische eisen voor wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen die kunnen worden aangebracht en/of gebruikt op wielvoertuigen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van goedkeuringen verleend op basis van deze eisen (5). Aangezien het maatregelen van algemene strekking betreft die ten doel hebben niet-essentiële onderdelen van deze verordening te wijzigen, onder meer door deze verordening aan te vullen met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten zij worden vastgesteld volgens de in artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG bepaalde regelgevingsprocedure met toetsing.

(9)

In aanvulling op haar lopende initiatief voor de opstelling van een wegindelingssysteem, moet de Commissie binnen 12 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening een voorstel indienen over de classificatie van de EU-wegen op basis van geluidsbelasting; deze classificatie dient ter aanvulling van het in kaart brengen van de geluidsbelasting van het gemotoriseerde verkeer, met als doel adequate prioriteiten en wegdekvoorschriften vast te stellen en maximumdrempels vast te leggen voor de geluidsbelasting op wegen.

(10)

De technische vooruitgang op het gebied van geavanceerde voertuigveiligheidssystemen biedt nieuwe mogelijkheden om het aantal verkeersslachtoffers te verminderen. Om het aantal slachtoffers zoveel mogelijk terug te dringen, moeten sommige van deze relevante nieuwe technologieën worden ingevoerd.

(11)

Het verplichte en consequente gebruik van banden met lage rolweerstand en van geavanceerde technologieën voor het vervaardigen van banden is van cruciaal belang om het aandeel van het wegverkeer in de uitstoot van broeikasgassen in de transportsector te verkleinen, terwijl het tegelijkertijd bevorderlijk is voor de innovatie, de werkgelegenheid en het concurrentievermogen van de automobielindustrie van de Gemeenschap.

(12)

Om de typegoedkeuringswetgeving conform de aanbevelingen van de Groep op hoog niveau CARS 21 in zijn eindverslag te vereenvoudigen, is het aangewezen diverse richtlijnen in te trekken, zonder daarmee het beschermingsniveau van de weggebruikers te verminderen. De voorschriften van die richtlijnen moeten worden opgenomen in deze verordening en waar nodig worden vervangen door verwijzingen naar de overeenkomstige VN/ECE-reglementen, zoals opgenomen in het Gemeenschapsrecht overeenkomstig Besluit 97/836/EG. Om de administratieve belasting als gevolg van de typegoedkeuringsprocedure te verminderen, moet aan automobielfabrikanten de mogelijkheid worden geboden om in voorkomend geval typegoedkeuring overeenkomstig deze verordening te verwerven door een goedkeuring te verkrijgen overeenkomstig het toepasselijke VN/ECE-reglement als opgenomen in bijlage IV bij deze verordening.

(13)

Het is wenselijk dat voertuigen zodanig worden ontworpen, gebouwd en geassembleerd dat de inzittenden en andere weggebruikers zo min mogelijk risico’s op verwondingen lopen. Daartoe moeten de fabrikanten ervoor zorgen dat hun voertuigen voldoen aan de desbetreffende voorschriften van deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan. Deze bepalingen moeten onder meer voorschriften omvatten met betrekking tot de integriteit van de voertuigstructuur, systemen om de bestuurder de controle over zijn voertuig te helpen behouden, systemen om de bestuurder een groter gezichtsveld te bieden en hem informatie over de staat van het voertuig en de omgeving te verstrekken, verlichtingssystemen, beschermingssystemen voor inzittenden, de buitenkant en de accessoires van het voertuig, de massa en de afmetingen van het voertuig, banden en geavanceerde voertuigsystemen en tal van andere zaken. Bovendien moeten voertuigen al naargelang het geval voldoen aan specifieke bepalingen, zoals die voor voertuigen voor het vervoer van bepaalde goederen en de aanhangwagens daarvan of voor bussen gelden.

(14)

Bij de vaststelling van het tijdschema voor de invoering van specifieke nieuwe voorschriften voor de typegoedkeuring van voertuigen moet rekening worden gehouden met de technische uitvoerbaarheid van die voorschriften. In het algemeen moeten de voorschriften aanvankelijk alleen gelden voor nieuwe voertuigtypen. Aan bestaande voertuigtypen dient een extra termijn te worden gegund om aan de voorschriften te voldoen. Voorts moet de verplichte installatie van bandenspanningscontrolesystemen aanvankelijk alleen voor personenauto’s en de verplichte installatie van andere geavanceerde veiligheidsvoorzieningen aanvankelijk alleen voor vrachtwagens gelden.

(15)

De Commissie moet voortgaan met de evaluatie van de technische en economische uitvoerbaarheid en de commerciële rijpheid van andere geavanceerde veiligheidsvoorzieningen. Uiterlijk op 1 december 2012, en elke drie jaar daarna, moet zij daarover een verslag indienen, zo nodig met inbegrip van voorstellen tot wijziging van deze verordening.

(16)

De Commissie moet onderzoeken of het haalbaar is de verplichte installatie van bandenspanningscontrolesystemen, waarschuwingssystemen voor het onbedoeld verlaten van de rijstrook en geavanceerde noodremsystemen uit te breiden naar andere voertuigcategorieën en, waar nodig, een wijziging van deze verordening voorstellen.

(17)

De Commissie moet onderzoeken of het haalbaar is strengere voorschriften met betrekking tot de bandengrip op nat wegdek te formuleren, en, waar nodig, een wijziging van deze verordening voorstellen. De lidstaten moeten zorgen voor een doeltreffend toezicht op de markt.

(18)

Een optimaal effect van de verhoging van de veiligheid, vermindering van CO2-emissies en vermindering van het verkeerslawaai kan alleen worden bereikt in combinatie met een etiketteringsysteem voor banden dat tot doel heeft de consument te informeren over de prestaties van banden.

(19)

Het verdient aanbeveling de maatregelen uit te voeren die in de mededeling van de Commissie van 7 februari 2007 getiteld „Resultaten van de herziening van de communautaire strategie om de CO2-uitstoot van personenauto’s en lichte bedrijfsvoertuigen te verminderen”, werden aangekondigd en die erop gericht zijn de CO2-emissies als gevolg van de banden te verminderen. Deze vermindering moet worden bereikt door een combinatie van banden met lage rolweerstand en het gebruik van bandenspanningscontrolesystemen. Tegelijkertijd is het ook wenselijk voorschriften om het rolgeluid van banden te verminderen alsook voorschriften vast te stellen inzake de grip op nat wegdek om de handhaving van veiligheidsniveaus voor banden te waarborgen. In het tijdschema voor de uitvoering ervan moet rekening worden gehouden met de omvang van de problemen om aan al deze voorschriften te voldoen. Vooral gezien de moeilijkheid om aan de voorschriften inzake rolgeluid te voldoen en rekening houdend met de tijd die de industrie nodig heeft om bestaande bandenproductielijnen te vervangen, dient voor de voorschriften inzake rolgeluid met betrekking tot nieuwe banden van bestaande typen een langere uitvoeringstermijn te worden vastgesteld.

(20)

Sommige categorieën banden, waaronder professionele terreinbanden waarvoor een snelheidsbeperking geldt en banden die alleen bestemd zijn voor voertuigen die vóór 1990 zijn geregistreerd, worden waarschijnlijk in zeer geringe hoeveelheden geproduceerd. Daarom is het passend deze categorieën banden van bepaalde voorschriften van deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan vrij te stellen, indien die voorschriften onverenigbaar zijn met het gebruik van de banden of tot onevenredige extra lasten leiden.

(21)

Wat coverbanden betreft, moet de Commissie een grondige evaluatie uitvoeren van deze sector, waarbij alle belanghebbenden worden betrokken, en beoordelen of het regelgevingskader aanpassing behoeft.

(22)

Voor een aantal specifieke categorieën van banden moeten uitzonderingen worden gemaakt met betrekking tot sommige grenswaarden voor rolweerstand en rolgeluid, teneinde rekening te houden met hun ontwerp of prestatiekenmerken. Het is met name aangewezen in dergelijke uitzonderingen te voorzien voor banden die zijn ontworpen met het oog op een verbeterde tractie en remprestatie bij hevige sneeuwval.

(23)

Banden voor speciaal gebruik worden gebruikt door voertuigen die toegang hebben tot bouw-, houthak- of mijnbouwterreinen en zijn bijgevolg in de eerste plaats ontworpen om beter te presteren op onverharde wegen dan banden die enkel bedoeld zijn voor gebruik op de weg. Met het oog hierop zijn deze banden opgebouwd uit materialen die hen beter beschermen tegen schade dan bij normale banden het geval is, en hebben zij een geblokt loopvlakpatroon. Aangezien deze beide essentiële ontwerpkenmerken ertoe leiden dat banden voor speciaal gebruik meer geluid maken dan normale banden, moet worden toegestaan, dat deze banden meer geluidshinder veroorzaken.

(24)

Met elektronische stabiliteitscontrolesystemen, geavanceerde noodremsystemen en waarschuwingssystemen voor het onbedoeld verlaten van de rijstrook kan het aantal verkeersslachtoffers aanzienlijk worden beperkt. Voor dergelijke systemen moet de Commissie dus in overeenstemming met de VN/ECE-reglementen voorschriften vaststellen voor de categorieën van voertuigen waarin de toepassing ervan wenselijk is en waarvoor is aangetoond dat deze voorschriften zullen leiden tot een algemene verhoging van de veiligheid. Alvorens deze voorschriften toepassing kunnen vinden, dient voldoende tijd te worden gegund om uitvoeringsmaatregelen te kunnen vaststellen en om deze complexe technologieën vervolgens te kunnen ontwikkelen en in voertuigen te kunnen toepassen.

(25)

Vanaf 2011 voor nieuwe typegoedkeuringen en vanaf 2014 voor nieuwe voertuigen moeten de uitvoeringstermijnen voor de verplichte montage van elektronische stabiliteitscontrolesystemen in zware bedrijfsvoertuigen de data volgen zoals bepaald in deze verordening.

(26)

Voordat elektronische stabiliteitscontrolesystemen worden ingevoerd, moet de Commissie maatregelen nemen en campagne voeren om voorlichting te geven over de doeltreffendheid ervan en om de verkoop ervan te bevorderen. Bovendien moet de Commissie de ontwikkeling van de prijzen in het oog houden om te controleren of de prijzen van nieuwe auto’s niet buitenproportioneel stijgen als gevolg van de uitrusting met voorzieningen die aan nieuwe veiligheidsnormen voldoen.

(27)

Toekomstige maatregelen die op grond van deze verordening worden voorgesteld of procedures die krachtens deze verordening moeten worden uitgevoerd, moeten voldoen aan de beginselen als door de Commissie uiteengezet in haar mededeling van 7 februari 2007 getiteld „Een regelgevingskader voor een competitieve automobielindustrie in de 21e eeuw”. Met het oog op een betere regulering en vereenvoudiging en teneinde voortdurende actualisering van de communautaire wetgeving op het gebied van technische specificaties te voorkomen, moet in de verordening worden verwezen naar bestaande internationale normen en voorschriften zonder dat deze in het communautaire regelgevingskader volledig worden weergegeven.

(28)

Het is belangrijk dat reserveonderdelen voor systemen die onder deze verordening vallen, aan gelijkwaardige veiligheidsvoorschriften en goedkeuringsprocedures worden onderworpen. Er moeten dus maatregelen worden genomen met het oog op de goedkeuring van reserveonderdelen en technische eenheden.

(29)

De lidstaten moeten sancties vaststellen voor inbreuken op de bepalingen van deze verordening en ervoor zorgen dat deze worden toegepast. Deze sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

(30)

Deze verordening houdt verband met Verordening (EG) nr. 715/2007 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2007 betreffende de typegoedkeuring van motorvoertuigen met betrekking tot emissies van lichte personen- en bedrijfsvoertuigen (Euro 5 en Euro 6) en de toegang tot reparatie- en onderhoudsinformatie (6), en met Verordening (EG) nr. 443/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 tot vaststelling van emissienormen voor nieuwe personenauto’s, in het kader van de communautaire geïntegreerde benadering om de CO2-emissies van lichte voertuigen te beperken (7). Met name de maatregelen in deze verordening met betrekking tot de reductie van CO2-emissies moeten zoveel mogelijk worden gekoppeld aan de aanvullende maatregelen met het oog op een verdere reductie met 10 g van de CO2-emissies op grond van het streefcijfer van een CO2-uitstoot van 130 g.

(31)

De Commissie moet te zijner tijd, in het kader van een meer geïntegreerde aanpak, aanvullende wijzigingen op deze verordening voorstellen of andere voorstellen indienen op basis van een uitgebreide impactbeoordeling van alle mogelijke bijkomende maatregelen die gericht zijn op het bereiken van de gewenste CO2-emissiestreefdoelen, welke beoordeling zich uitstrekt tot alle beschikbare technologieën op de markt, met inbegrip van technologieën ter regulering van de bandenspanning, verbeteringen van het wegdek en andere relevante nieuwe technologieën, alsook voorschriften inzake efficiënte luchtregeling, die reeds een duidelijke invloed hebben of zouden kunnen hebben op de rolweerstand van banden of het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot van voertuigen.

(32)

Het probleem van de geluidsbelasting op wegen moet op coherente en globale wijze worden aangepakt. ISO 10844 wordt op dit ogenblik herzien in verband met de belangrijke rol van het wegdek in de geluidsbelasting op wegen en moet in deze context worden bezien met het oog op een verdere optimalisering van het wegdek. De lidstaten moeten in het kader van de bestaande ISO-normen meer investeren om de kwaliteit van hun wegdek te verbeteren. Bovendien moet een globaal beleid inzake geluidsemissies worden ontwikkeld voor alle vervoerssystemen, dat naast de geluidsbelasting als gevolg van wegverkeer ook de geluidsbelasting door lucht- en spoorwegvervoer omvat.

(33)

Met ingang van de datum waarop de relevante voorschriften van deze verordening van toepassing zijn op nieuwe voertuigen, nieuwe onderdelen en technische eenheden, moeten de volgende richtlijnen derhalve worden ingetrokken:

(34)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de voltooiing van de interne markt door de invoering van gemeenschappelijke technische voorschriften betreffende de veiligheid en de milieuprestaties van motorvoertuigen en banden, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve wegens de omvang ervan beter door de Gemeenschap kan worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap maatregelen nemen overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel. Overeenkomstig het in datzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken,

1.

voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen, aanhangwagens daarvan en systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd, wat de veiligheid ervan betreft,

2.

voor de typegoedkeuring van voertuigen ten aanzien van bandenspanningscontrolesystemen, wat de veiligheid, brandstofefficiëntie en CO2-emissies daarvan betreft, en ten aanzien van schakelindicatoren, wat de brandstofefficiëntie en CO2-emissies daarvan betreft, en

3.

voor de typegoedkeuring van nieuw geproduceerde banden, wat de veiligheid, de prestaties op het gebied van rolweerstand en de rolgeluidsemissies daarvan betreft.

a)

de integriteit van de voertuigstructuur, inclusief botstests;

b)

systemen om de bestuurder de controle over zijn voertuig te helpen behouden, inclusief stuur-, rem- en elektronische stabiliteitscontrolesystemen;

c)

systemen om de bestuurder een groter gezichtsveld te bieden en hem informatie over de staat van het voertuig en de omgeving te verstrekken, daaronder begrepen ruiten, spiegels en informatiesystemen voor de bestuurder;

d)

voertuigverlichtingssystemen;

e)

de bescherming van de inzittenden van het voertuig, daaronder begrepen de binneninrichting, hoofdsteunen, veiligheidsgordels, ISOfix-verankeringen of ingebouwde kinderbeveiligingssysteem en de deuren van het voertuig;

f)

de buitenkant en de accessoires van het voertuig;

g)

de elektromagnetische compatibiliteit;

h)

geluidssignaalinrichtingen;

i)

verwarmingssystemen;

j)

inrichtingen ter beveiliging tegen het gebruik door onbevoegden;

k)

voertuigidentificatiesystemen;

l)

massa’s en afmetingen;

m)

veiligheid van elektrisch materiaal;

n)

schakelindicatoren.

a)

banden van de snelheidscategorie onder 80 km/h;

b)

banden met een nominale velgdiameter van ten hoogste 254 mm of minimaal 635 mm;

c)

reservebanden voor tijdelijk gebruik van het T-type;

d)

banden die uitsluitend bestemd zijn om te worden gemonteerd op voertuigen die voor het eerst zijn geregistreerd vóór 1 oktober 1990;

e)

banden die zijn gemonteerd met extra voorzieningen om het tractievermogen te verbeteren.

a)

voertuigen van de categorieën M2 en M3, met uitzondering van voertuigen met meer dan drie assen, gelede bussen en toerbussen, en bussen van klasse I of klasse A;

b)

voertuigen van de categorieën N2 en N3, met uitzondering van voertuigen met meer dan drie assen, trekkers voor opleggers met een brutomassa tussen 3,5 en 7,5 ton, en voertuigen voor speciale doeleinden als gedefinieerd in de punten 5.7 en 5.8 van deel A van bijlage II bij Richtlijn 2007/46/EG;

c)

voertuigen van de categorieën O3 en O4 met luchtvering, met uitzondering van voertuigen met meer dan drie assen, aanhangwagens voor het vervoer van uitzonderlijke ladingen en aanhangwagens met ruimte voor staande passagiers.

a)

EG-typegoedkeuring of nationale typegoedkeuring te verlenen voor nieuwe voertuigtypen van de in voornoemde bepalingen en de uitvoeringsmaatregelen ervan aangeduide categorieën, indien deze niet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan voldoen, en

b)

EG-typegoedkeuring als onderdeel of technische eenheid te verlenen voor nieuwe typen onderdelen of technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd, indien deze onderdelen of technische eenheden niet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan voldoen.

a)

certificaten van overeenstemming voor nieuwe voertuigen die tot de in voornoemde bepalingen aangeduide categorieën behoren, beschouwen als niet langer geldig voor de toepassing van artikel 26 van Richtlijn 2007/46/EG en de registratie, de verkoop en het in het verkeer brengen nemen van dergelijke voertuigen verbieden, indien deze niet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan voldoen, en

b)

de verkoop en het in het verkeer brengen van nieuwe onderdelen of technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd, verbieden, indien deze niet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan voldoen.

a)

certificaten van overeenstemming voor nieuwe voertuigen die tot de categorieën M, N en Obehoren, maar niet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan voldoen, beschouwen als niet langer geldig voor de toepassing van artikel 26 van Richtlijn 2007/46/EG en de registratie, de verkoop en het in het verkeer brengen van dergelijke voertuigen verbieden, en

b)

de verkoop en het in verkeer brengen van nieuwe banden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd, verbieden, indien deze niet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan voldoen.

a)

beschouwen de nationale autoriteiten, om redenen die verband houden met de in tabel 2 van deel B van bijlage II bepaalde rolweerstandsgrenswaarden voor C1- en C2-banden, certificaten van overeenstemming voor nieuwe voertuigen van de categorieën M, N en Oals niet langer geldig voor de toepassing van artikel 26 van Richtlijn 2007/46/EG en verbieden zij de registratie, de verkoop en het in het verkeer brengen van dergelijke voertuigen, indien deze niet voldoen aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan, en

b)

verbieden de nationale autoriteiten de verkoop en het in het verkeer brengen van nieuwe banden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd, indien deze niet voldoen aan de rolweerstandsgrenswaarden in tabel 2 van deel B van bijlage II.

a)

beschouwen de nationale autoriteiten, om redenen die verband houden met de in tabel 2 van deel B van bijlage II bepaalde rolweerstandsgrenswaarden voor C3-banden, certificaten van overeenstemming voor nieuwe voertuigen van de categorieën M, N en Oals niet langer geldig voor de toepassing van artikel 26 van Richtlijn 2007/46/EG en verbieden zij de registratie, de verkoop en het in het verkeer brengen van dergelijke voertuigen, indien deze niet voldoen aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan, en

b)

verbieden de nationale autoriteiten de verkoop en het in het verkeer brengen van nieuwe banden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd, indien deze niet voldoen aan de rolweerstandsgrenswaarden in tabel 2 van deel B van bijlage II.

a)

niet weigeren EG-typegoedkeuring of nationale typegoedkeuring te verlenen voor een nieuw voertuigtype of EG-typegoedkeuring als onderdeel of technische eenheid te verlenen voor een nieuw type onderdeel of technische eenheid, indien dat voertuig, dat onderdeel of die technische eenheid voldoet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan, of

b)

de registratie, de verkoop of het in het verkeer brengen van een nieuw voertuig of de registratie, de verkoop of het in het verkeer brengen van een nieuw onderdeel of een nieuwe technische eenheid niet verbieden, indien dat voertuig, dat onderdeel of die technische eenheid voldoet aan deze verordening en de uitvoeringsmaatregelen ervan.

a)

gedetailleerde regels voor de specifieke procedures, tests en technische voorschriften voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen, aanhangwagens daarvan en onderdelen en technische eenheden met betrekking tot het bepaalde in de artikelen 5 tot en met 12;

b)

gedetailleerde regels voor de specifieke veiligheidsvoorschriften voor voertuigen die bestemd zijn voor het vervoer van gevaarlijke goederen over de weg in of tussen de lidstaten, met inaanmerkingneming van VN/ECE-reglement 105;

c)

een meer nauwkeurige omschrijving van de fysieke eigenschappen die een band moet bezitten en de prestatie-eisen waaraan een band moet voldoen om als „band voor speciaal gebruik”, „professionele terreinband”, „versterkte band”, „band met een hoger draagvermogen”, „winterband”, „reserveband voor tijdelijk gebruik van het T-type” of „tractieband” te worden gedefinieerd overeenkomstig de punten 8 tot en met 13 van artikel 3, tweede alinea;

d)

maatregelen tot wijziging van de in deel B en deel C van bijlage II vastgestelde grenswaarden voor de rolweerstand en het rolgeluid, voor zover zulks noodzakelijk is als gevolg van veranderingen in de testprocedures en zonder dat daarmee het niveau van milieubescherming wordt verlaagd;

e)

gedetailleerde regels voor de procedure ter vaststelling van de in punt 1 van deel C van bijlage II bedoelde geluidsniveaus;

f)

maatregelen tot wijziging van bijlage IV teneinde daarin de VN/ECE-reglementen op te nemen die bindend zijn ingevolge artikel 4, lid 4, van Besluit 97/836/EG.

a)

maatregelen tot vrijstelling van bepaalde voertuigen of klassen van voertuigen van de categorieën M2, M3, N2 en N3 van de verplichting om de in artikel 10 genoemde geavanceerde voertuigsystemen te installeren, indien op basis van een kosten-batenanalyse en gelet op alle relevante veiligheidsaspecten blijkt dat de toepassing van deze systemen niet geschikt is voor de betrokken voertuigen of klassen van voertuigen;

b)

uiterlijk op 31 december 2010 en op basis van een kosten-batenanalyse, maatregelen tot inkorting van de in artikel 13, lid 11, bepaalde periode; deze periode mag variëren naargelang van de betrokken klasse of categorie van de banden.

a)

het afleggen van valse verklaringen tijdens de goedkeuringsprocedures of de procedures die tot een herroeping leiden;

b)

het vervalsen van testresultaten voor typegoedkeuring;

c)

het achterhouden van gegevens of technische specificaties die tot herroeping of intrekking van een typegoedkeuring kunnen leiden.

31.7.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 200/25

(1)

Titel IV van het derde deel van het Verdrag is de rechtsgrondslag voor het vaststellen van Gemeenschapswetgeving op het gebied van justitiële samenwerking in burgerlijke zaken.

(2)

De justitiële samenwerking in burgerlijke zaken tussen lidstaten en derde landen wordt van oudsher beheerst door overeenkomsten tussen lidstaten en derde landen. Dergelijke overeenkomsten, waarvan er vele bestaan, zijn vaak een weerspiegeling van speciale banden tussen een lidstaat en een derde land, en zijn bedoeld om een adequaat wettelijk kader te bieden voor de specifieke behoeften van de betrokken partijen.

(3)

Op grond van artikel 307 van het Verdrag moeten de lidstaten van alle passende middelen gebruikmaken om alle onverenigbaarheden tussen het communautair acquis en internationale overeenkomsten die zijn gesloten tussen lidstaten en derde landen, op te heffen. Dit kan tot gevolg hebben dat over deze overeenkomsten opnieuw moet worden onderhandeld.

(4)

Teneinde een adequaat wettelijk kader te bieden voor de specifieke behoeften van een bepaalde lidstaat in het kader van zijn betrekkingen met een derde land kan het ook specifiek nodig zijn om met derde landen nieuwe overeenkomsten te sluiten op bepaalde gebieden van civiel recht die onder Titel IV van het derde deel van het Verdrag vallen.

(5)

In zijn advies 1/03 van 7 februari 2006 over het sluiten van het nieuwe Verdrag van Lugano heeft het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen bevestigd dat de Gemeenschap over de exclusieve bevoegdheid beschikt om een internationale overeenkomst als het Verdrag van Lugano met derde landen te sluiten over zaken die betrekking hebben op de regels van Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (2) (Brussel I).

(6)

Overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag worden overeenkomsten tussen de Gemeenschap en een derde land over aangelegenheden die onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap vallen, gesloten door de Gemeenschap.

(7)

Op grond van artikel 10 van het Verdrag moeten de lidstaten de vervulling van de taken van de Gemeenschap vergemakkelijken en zich onthouden van alle maatregelen welke de verwezenlijking van de doelstellingen van het Verdrag in gevaar kunnen brengen. Die verplichting tot loyale samenwerking heeft algemene gelding, ongeacht het al dan niet exclusieve karakter van de communautaire bevoegdheid.

(8)

Met betrekking tot overeenkomsten met derde landen over specifieke civielrechtelijke vraagstukken die onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap vallen, moet er een coherente en transparante procedure worden vastgesteld om een lidstaat te machtigen een bestaande overeenkomst met derde landen te wijzigen of over een nieuwe overeenkomst te onderhandelen en deze te sluiten, met name wanneer de Gemeenschap niet heeft aangegeven dat zij voornemens is haar externe bevoegdheid uit te oefenen om op grond van een reeds bestaand of voorgenomen onderhandelingsmandaat een overeenkomst te sluiten. Deze procedure doet geen afbreuk aan de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap en de bepalingen van de artikelen 300 en 307 van het Verdrag. Zij moet worden beschouwd als een uitzonderlijke maatregel en de werking en de duur ervan moeten worden beperkt.

(9)

Deze verordening is niet van toepassing indien de Gemeenschap met het betrokken derde land reeds een overeenkomst heeft gesloten over hetzelfde onderwerp. Twee overeenkomsten worden uitsluitend geacht hetzelfde onderwerp te betreffen indien en voor zover zij dezelfde specifieke juridische kwesties inhoudelijk reguleren. Bepalingen waarin slechts een algemene intentie wordt verwoord om aangaande dergelijke kwesties samen te werken, dienen niet te worden beschouwd als betrekking hebbend op hetzelfde onderwerp.

(10)

Bepaalde regionale overeenkomsten tussen een bepaald aantal lidstaten en een bepaald aantal derde landen, bijvoorbeeld twee of drie, die bedoeld zijn om in te spelen op lokale situaties en waarbij andere staten geen partij kunnen worden, moeten in uitzonderlijke omstandigheden eveneens onder deze verordening vallen.

(11)

Om ervoor te zorgen dat een door een lidstaat voorgenomen overeenkomst de toepassing van het Gemeenschapsrecht niet in de weg staat, noch de goede werking van het bij dat recht ingestelde systeem aantast, noch het communautaire beleid op het gebied van externe betrekkingen waartoe de Gemeenschap heeft besloten, aantast, moet de betrokken lidstaat ertoe worden verplicht de Commissie van zijn voornemen in kennis te stellen teneinde een machtiging te verkrijgen om formele onderhandelingen over een overeenkomst te openen of voort te zetten, alsook om een overeenkomst te sluiten. Deze kennisgeving moet bij brief of langs elektronische weg geschieden. Zij moet alle gegevens en stukken bevatten waarover de Commissie moet beschikken om te kunnen beoordelen welk effect het resultaat van de onderhandelingen naar verwacht op het Gemeenschapsrecht zal hebben.

(12)

Beoordeeld moet worden of de Gemeenschap voldoende belang heeft bij het sluiten van een bilaterale overeenkomst tussen de Gemeenschap en het betrokken derde land of, in voorkomend geval, bij het vervangen van een bestaande bilaterale overeenkomst tussen een lidstaat en een derde land door een communautaire overeenkomst. Alle lidstaten moeten daartoe worden geïnformeerd over enige door de Commissie ontvangen kennisgeving betreffende een door een lidstaat voorgenomen overeenkomst, om hen in staat te stellen hun belangstelling voor aansluiting bij het initiatief van de kennisgevende lidstaat kenbaar te maken. Indien uit deze informatie-uitwisseling een voldoende belang voor de Gemeenschap naar voren komt, moet de Commissie overwegen een onderhandelingsmandaat voor te stellen met het oog op de sluiting van een overeenkomst tussen de Gemeenschap en het betrokken derde land.

(13)

Indien de Commissie, in het kader van de beoordeling van de vraag of een bepaalde lidstaat moet worden gemachtigd om met een derde land onderhandelingen te starten, aanvullende informatie van die lidstaat vraagt, mag dat verzoek geen invloed hebben op de termijnen waarbinnen de Commissie een met redenen omkleed besluit moet nemen over het verzoek van die lidstaat.

(14)

Bij het verlenen van de machtiging tot het openen van formele onderhandelingen moet de Commissie indien nodig over de mogelijkheid beschikken onderhandelingsrichtsnoeren voor te stellen of te vragen dat in de voorgenomen overeenkomst specifieke bepalingen worden opgenomen. De Commissie moet in de verschillende stadia van de onderhandelingen volledig op de hoogte worden gehouden van de aangelegenheden die onder de werkingssfeer van deze verordening vallen en dient toestemming te krijgen om de onderhandelingen betreffende die aangelegenheden als waarnemer bij te wonen.

(15)

Wanneer de lidstaten de Commissie in kennis stellen van hun voornemen om met een derde land onderhandelingen te openen, hoeven zij de Commissie alleen die elementen te melden welke voor de door de Commissie te verrichten beoordeling van belang zijn. De machtiging door de Commissie en eventueel te verstrekken onderhandelingsrichtsnoeren of, in voorkomend geval, de weigering door de Commissie, dienen uitsluitend betrekking te hebben op aangelegenheden die onder de werkingssfeer van deze verordening vallen.

(16)

Alle lidstaten moeten op de hoogte worden gebracht van alle aan de Commissie gedane kennisgevingen over voorgenomen of door onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten en van alle met redenen omklede besluiten die de Commissie krachtens deze verordening heeft genomen. Deze informatie dient evenwel volledig te voldoen aan mogelijke vertrouwelijkheidsvereisten.

(17)

Het Europees Parlement, de Raad en de Commissie dragen er zorg voor dat alle als vertrouwelijk aangemerkte informatie wordt behandeld overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (3).

(18)

Wanneer de Commissie, op grond van haar beoordeling, voornemens is geen machtiging te verlenen voor het openen van formele onderhandelingen of voor het sluiten van een door onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomst, dient de Commissie, voordat zij haar met redenen omkleed besluit neemt, de betrokken lidstaat een advies te verstrekken. In geval van weigering om een na onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomst te sluiten, dient het advies tevens aan het Europees Parlement en de Raad te worden gericht.

(19)

Om ervoor te zorgen dat de door onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomst geen belemmering vormt voor de uitvoering van het externe beleid van de Gemeenschap op het gebied van justitiële samenwerking in burgerlijke en handelszaken, moet in de overeenkomst, hetzij worden bepaald dat zij geheel of gedeeltelijk wordt opgezegd ingeval de Gemeenschap of de Gemeenschap en haar lidstaten enerzijds, en hetzelfde derde land anderzijds, later een overeenkomst sluiten over hetzelfde onderwerp, hetzij worden bepaald dat de relevante bepalingen van de overeenkomst onmiddellijk door de bepalingen van deze latere overeenkomst worden vervangen.

(20)

Er dient te worden voorzien in overgangsbepalingen voor situaties waarin een lidstaat, op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze verordening, reeds onderhandelingen over een overeenkomst met een derde land heeft geopend of de onderhandelingen heeft voltooid maar nog niet heeft verklaard door de overeenkomst gebonden te zijn.

(21)

Teneinde ervoor te zorgen dat er met de toepassing van deze verordening voldoende ervaring is opgedaan, moet de Commissie haar verslag over die toepassing uiterlijk acht jaar na de goedkeuring van deze verordening indienen. In dat verslag dient de Commissie bij de uitoefening van haar bevoegdheden de tijdelijke aard van deze verordening te bevestigen dan wel na te gaan of deze verordening vervangen dient te worden door een nieuwe verordening die dezelfde onderwerpen bestrijkt of een die ook van toepassing is op andere aangelegenheden die onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap vallen en onder andere communautaire instrumenten zoals die bedoeld in overweging 5.

(22)

Ook indien de Commissie in haar verslag bevestigt dat deze verordening van tijdelijke aard is, dient een lidstaat na de indiening van het verslag toch nog de Commissie kennis te kunnen geven van lopende of reeds aangekondigde onderhandelingen om aldus haar instemming te krijgen om formele onderhandelingen te openen.

(23)

Overeenkomstig het in artikel 5 van het EG-Verdrag neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om doelstelling ervan te verwezenlijken.

(24)

Overeenkomstig artikel 3 van het Protocol betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, hebben het Verenigd Koninkrijk en Ierland kennis gegeven van hun wens deel te nemen aan de aanneming en de toepassing van deze verordening.

(25)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol betreffende de positie van Denemarken, dat aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap is gehecht, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van deze verordening, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is op Denemarken,

a)

een bilaterale overeenkomst tussen een lidstaat en een derde land;

b)

een regionale overeenkomst tussen een beperkt aantal lidstaten en aan lidstaten grenzende derde landen, die bedoeld is om in te spelen op lokale situaties en waarbij andere staten geen partij kunnen worden.

a)

de betrokken lidstaat heeft informatie verstrekt waaruit blijkt dat hij er een specifiek belang bij heeft de overeenkomst te sluiten, dat verband houdt met het bestaan van economische, geografische, culturele, historische, maatschappelijke of politieke banden tussen de lidstaat en het betrokken derde land;

b)

op basis van de door de lidstaat verstrekte informatie lijkt de voorgenomen overeenkomst het Gemeenschapsrecht niet zijn werking te ontnemen noch het correct functioneren van het bij dat recht ingestelde systeem aan te tasten, en

c)

de voorgenomen overeenkomst doet geen afbreuk aan het onderwerp en doel van het door de Gemeenschap vastgestelde beleid inzake externe betrekkingen van de Gemeenschap.

a)

gehele of gedeeltelijke opzegging van de overeenkomst ingeval de Gemeenschap c.q. de Gemeenschap en haar lidstaten enerzijds en hetzelfde derde land, anderzijds, later een overeenkomst sluiten over hetzelfde onderwerp, of

b)

onmiddellijke vervanging van de relevante bepalingen van de overeenkomst door bepalingen van een overeenkomst over hetzelfde onderwerp die de Gemeenschap c.q. de Gemeenschap en haar lidstaten en hetzelfde derde land later hebben gesloten.

De in de eerste alinea, onder a), bedoelde bepaling wordt in de volgende trant geformuleerd: „(naam/namen van de lidstaat/lidstaten) zegt deze overeenkomst geheel of gedeeltelijk op indien de Europese Gemeenschap c.q. de Europese Gemeenschap en haar lidstaten met (naam/namen van het derde land/de derde landen) een overeenkomst sluit of sluiten over dezelfde onderwerpen van civiel recht als die welke onder de onderhavige overeenkomst vallen.”.

De in de eerste alinea, onder b), bedoelde bepaling wordt in de volgende trant geformuleerd: „Deze overeenkomst of zekere bepalingen van deze overeenkomst houdt/houden op van toepassing te zijn op de dag waarop een overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap, c.q. de Europese Gemeenschap en haar lidstaten en (naam/namen van het derde land/de derde landen) in werking is getreden voor de aangelegenheden die onder deze overeenkomst/bepalingen vallen.”.

a)

voldoet aan de voorwaarden van artikel 4, lid 2, onder b);

b)

voldoet aan de voorwaarde van artikel 4, lid 2, onder c), voor zover er, wat betreft die voorwaarde, van nieuwe en uitzonderlijke omstandigheden sprake is, en

c)

voldoet aan het bepaalde in artikel 5, lid 2.

a)

hetzij bevestigd dat het passend is dat deze verordening vervalt op de overeenkomstig artikel 14, lid 1, bepaalde datum;

b)

hetzij aanbevolen dat deze verordening op die datum wordt vervangen door een nieuwe verordening.

31.7.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 200/31

(1)

De Europese economie ondervindt grote moeilijkheden ten gevolge van de financiële crisis. Er moeten buitengewone en onmiddellijke inspanningen worden geleverd om deze ernstige en ergste economische situatie ooit het hoofd te bieden. Om het vertrouwen van de marktspelers te herstellen moeten er onverwijld maatregelen worden getroffen om de economie te herstellen.

(2)

Tegelijk is het duidelijk dat de Europese economie met het oog op haar sterkte en duurzaamheid op lange termijn hervormd moet worden om tegemoet te komen aan de behoeften inzake energiezekerheid en de noodzaak de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. De toenemende zorgen omtrent de continuïteit van de gasvoorziening ondersteunen deze conclusie.

(3)

Daarom heeft de Europese Raad van 11 en 12 december 2008 in zijn conclusies zijn goedkeuring gehecht aan het Europees economisch herstelplan (Herstelplan), ingediend door de Commissie op 26 november 2008, dat aangeeft hoe de lidstaten en de Europese Unie hun beleid kunnen coördineren en de Europese economie nieuwe stimulansen kunnen geven, die toegespitst zijn op de doelstellingen van de Gemeenschap op lange termijn.

(4)

Een belangrijk onderdeel van het herstelplan is het voorstel om de communautaire uitgaven in bepaalde strategische sectoren te verhogen en aldus het gebrek aan vertrouwen bij de investeerders aan te pakken en ondersteuning te bieden bij het uitstippelen van de weg naar een sterkere economie voor de toekomst. De Raad heeft de Commissie gevraagd om, rekening houdend met een passend geografisch evenwicht, een lijst met concrete projecten te presenteren, teneinde de investeringen voor de ontwikkeling van, in het bijzonder, infrastructuurprojecten te versterken.

(5)

Voor een doeltreffende herstelplan is het van vitaal belang om maatregelen te financieren die snel een antwoord kunnen bieden op zowel de economische crisis als de dringende energiebehoeften van de Gemeenschap. Dit speciale programma, ingesteld bij deze verordening, mag echter geenszins een precedent vormen voor de toekomstige medefinancieringspercentages op het gebied van infrastructuurinvesteringen.

(6)

Om een tastbare en substantiële impact te hebben, moeten deze investeringen worden geconcentreerd op een beperkt aantal specifieke sectoren, waarin de actie duidelijk bijdraagt tot de doelstellingen van continuïteit van de energievoorziening en vermindering van de broeikasgasemissies; er grote, rijpe projecten bestaan, die in staat zijn om aanzienlijke bedragen aan financiële bijstand efficiënt en effectief aan te wenden en aanzienlijke bedragen aan investeringen uit andere bronnen, met inbegrip van de Europese Investeringsbank, te katalyseren; en actie op Europees niveau een meerwaarde vertegenwoordigt. De sectoren gas- en elektriciteitsinfrastructuur, offshore windenergie en koolstofafvang en -opslag voldoen aan die criteria. De keuze van die sectoren weerspiegelt de bijzondere omstandigheden van het herstelplan en mag geen afbreuk doen aan de hoge prioriteit die gehecht wordt aan energie-efficiëntie en de bevordering van energie uit hernieuwbare bronnen, die in het herstelplan aan bod zijn gekomen.

(7)

Indien het niet mogelijk zou blijken alle middelen voor eind 2010 vast te leggen, heeft de Commissie verklaard voornemens te zijn om zonodig in haar verslag van 2010 over de toepassing van deze verordening maatregelen voor te stellen die het mogelijk maken met dit herstelplan strokende projecten te financieren, zoals projecten op het gebied van energie-efficiëntie en energie uit hernieuwbare bronnen.

(8)

Wat de gas- en elektriciteitsinfrastructuur betreft, zijn bepaalde uitdagingen de laatste jaren ontstaan. De recente gascrisissen (de winters van 2006 en 2009) en de stijging van de olieprijzen tot medio 2008 hebben aangetoond hoe kwetsbaar Europa is. De inheemse energiebronnen — gas en olie — nemen zodanig af dat Europa voor zijn energievoorziening steeds afhankelijker wordt van invoer. In deze context zal de energie-infrastructuur een cruciale rol spelen.

(9)

De huidige economische en financiële crisis brengt echter de uitvoering van energie-infrastructuurprojecten in het gedrang. De uitvoering van een aantal belangrijke projecten — waaronder projecten van communautair belang — kan aanzienlijke vertraging oplopen door de schaarste aan middelen. Een spoedeisend optreden om investeringen in energie-infrastructuur te ondersteunen is dan ook aangewezen. Gezien de tijd die nodig is om dergelijke projecten te plannen en uit te voeren, is het belangrijk dat de Gemeenschap onmiddellijk investeert in dergelijke infrastructuur, met name om de ontwikkeling van projecten van bijzonder belang voor de energiezekerheid in de Gemeenschap te versnellen. Dit zal onontbeerlijk zijn om de continuïteit van de energievoorziening tegen concurrerende prijzen in de Gemeenschap te verzekeren wanneer de economie opnieuw aantrekt en de mondiale energiebehoefte weer toeneemt.

(10)

Uit de energie-infrastructuurprojecten moeten die projecten worden geselecteerd die van belang zijn voor de werking van de interne energiemarkt en voor de continuïteit van de energievoorziening, en die ook bijdragen tot het herstel van de economie.

(11)

Wat betreft koolstofafvang en -opslag en offshore windenergie in het bijzonder bouwt deze verordening voort op het Europees strategisch plan voor energietechnologie, door de Commissie ingediend op 22 november 2007, waarin werd opgeroepen tot een gezamenlijk strategisch plan voor energieonderzoek en -innovatie in overeenstemming met de energiebeleidsdoelstellingen van de EU, en tot een toezegging voor het opstarten van zes Europese industriële initiatieven. De Europese Raad van 16 oktober 2008 heeft in zijn conclusies de Commissie opgeroepen om de tenuitvoerlegging van het Europees strategisch plan voor energietechnologie aanzienlijk te versnellen. Het programma initieert de financiering van projecten voor koolstofafvang en -opslag en offshore windenergie, zonder vooruit te lopen op de toekomstige creatie van de zes industriële initiatieven voor energiedemonstratieprojecten, als geschetst in het Europees strategisch plan voor energietechnologie.

(12)

Om een onmiddellijk effect te hebben op de economische crisis is het van essentieel belang dat deze verordening een lijst bevat van de projecten die onmiddellijk financiële steun kunnen ontvangen, op voorwaarde dat zij voldoen aan de criteria inzake efficiëntie en effectiviteit en binnen de grenzen van de toegewezen financiële middelen.

(13)

Projecten inzake gas- en elektriciteitsinfrastructuur dienen in een lijst te worden opgenomen volgens de mate waarin zij bijdragen tot de doelstellingen van continuïteit en diversificatie van de voorziening zoals bepaald in de recente tweede strategische toetsing van het energiebeleid van de Commissie van 13 november 2008 en onderschreven door het Europees Parlement in zijn resolutie van 3 februari 2009 en door de Raad in zijn conclusies van 19 februari 2009. De projecten dienen te worden geselecteerd op grond van het feit dat zij aan de in die toetsing vastgestelde prioriteiten voldoen, een redelijke graad van rijpheid hebben bereikt en bijdragen tot continuïteit en diversificatie van energiebronnen en van de energievoorziening, optimalisering van de netcapaciteit en de integratie van de interne energiemarkt, met name wat het grensoverschrijdende gedeelte betreft, netontwikkeling ter verbetering van de economische en sociale samenhang door ontsluiting van de minst begunstigde en eilanden in de Gemeenschap, de aansluiting van hernieuwbare energiebronnen, de veiligheid, betrouwbaarheid en interoperabiliteit van de gekoppelde netten, en de solidariteit tussen de lidstaten. De uitvoering van die projecten zal inspanningen vergen van de nationale, regionale en plaatselijke autoriteiten om de administratieve procedures en vergunningen sneller af te wikkelen. Als snellere afwikkeling uitblijft, zal de steun voor veel projecten niet binnen het voorgenomen tijdsbestek kunnen worden toegekend.

(14)

Projecten voor offshore windenergie dienen in de lijst te zijn opgenomen omdat zij, aan de hand van informatie die is verkregen van belanghebbenden in het kader van het Europees technologieplatform voor windenergie, uit industriële en andere bronnen, als goedgekeurd en uitvoeringsklaar te beschouwen zijn, innovatief geacht worden, maar toch op gevestigde concepten berusten, in staat geacht worden om met een financiële stimulans sneller te kunnen worden uitgevoerd, geacht worden een grensoverschrijdende betekenis te hebben, als grootschalig te beschouwen zijn en geacht worden te kunnen aantonen hoe de resultaten van technologische vooruitgang effectief zullen worden verspreid in het licht van de doelstellingen en de structuren van het Europees strategisch plan voor energietechnologie. De financiële bijstand moet vooral gaan naar projecten die in staat zijn om in 2009 en 2010 een wezenlijke vooruitgang in de projectontwikkeling te boeken.

(15)

Wat koolstofafvang en -opslag betreft moet de lijst in belangrijke mate worden opgesteld aan de hand van de informatie die van belanghebbenden wordt verkregen in het kader van het forum voor fossiele brandstoffen, het platform voor nulemissietechnologie voor met fossiele brandstoffen gestookte centrales en uit andere bronnen. De financiële bijstand moet vooral gaan naar projecten die in staat zijn om in 2009 en 2010 een wezenlijke vooruitgang in de projectontwikkeling te boeken. De projectrijpheid moet worden beoordeeld op basis van het bestaan van een rijp en uitvoerbaar concept voor de desbetreffende industriële installatie, inclusief de koolstofafvangcomponent, het bestaan van een rijp en uitvoerbaar project voor het vervoer en de opslag van CO2, en de uitgesproken bereidheid van de lokale autoriteiten om het project te ondersteunen. De projecten moeten ook kunnen aantonen hoe de resultaten van de technologische vooruitgang effectief zullen worden verspreid en hoe zij de verwezenlijking van de in het Europees strategisch plan voor energietechnologie bepaalde doelstellingen zullen versnellen.

(16)

Uit de in aanmerking komende voorstellen zal een selectie moeten worden gemaakt. Zulke selectie moet er onder meer voor zorgen dat niet meer dan één voorstel voor koolstofafvang en -opslag per lidstaat wordt ondersteund, opdat allerlei uiteenlopende omstandigheden van geologische opslag worden onderzocht en het aanmoedigen van economisch herstel in heel Europa als doelstelling wordt ondersteund.

(17)

De communautaire financiering mag de mededinging noch de werking van de interne markt nodeloos verstoren, in het bijzonder wat betreft de regels inzake toegang voor derden of eventuele uitzonderingen daarop. Bijkomende nationale middelen bovenop de communautaire financiering moeten voldoen aan de voorschriften inzake staatssteun. De communautaire financiële bijstand moet, ongeacht de vorm, worden verstrekt in overeenstemming met Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad van 25 juni 2002 houdende het Financieel Reglement van toepassing op de algemene begroting van de Europese Gemeenschappen (3) (het „Financieel Reglement”) en Verordening (EG, Euratom) nr. 2342/2002 van de Commissie van 23 december 2002 tot vaststelling van uitvoeringsvoorschriften van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad van 25 juni 2002 houdende het Financieel Reglement van toepassing op de algemene begroting van de Europese Gemeenschappen (4), behalve in de gevallen waarin de bepalingen van de onderhavige verordening uitdrukkelijk van die voorschriften afwijken.

(18)

Gezien de dringende noodzaak om de economische crisis en de urgente energiebehoeften van de Gemeenschap aan te pakken, bevat deze verordening reeds gedetailleerde voorschriften, met betrekking tot de voorwaarden voor financiële steun, waaronder een lijst van in aanmerking komende projecten. Bovendien vergt de dringende behoefte aan stimulerend beleid dat alle juridische verbintenissen tot uitvoering van de vastleggingen in de begrotingen van 2009 en 2010 vóór het einde van 2010 worden aangegaan.

(19)

Bij de uitvoering van in het kader van deze verordening gefinancierde acties moeten de financiële belangen van de Gemeenschap worden beschermd aan de hand van preventieve maatregelen tegen fraude, corruptie en andere illegale activiteiten, via effectieve controles en door onterecht betaalde bedragen terug te vorderen en, wanneer onregelmatigheden aan het licht komen, door effectieve, evenredige en ontradende straffen op te leggen, overeenkomstig Verordening (EG, Euratom) nr. 2988/95 van de Raad van 18 december 1995 betreffende de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen (5), Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad van 11 november 1996 betreffende de controles en verificaties ter plaatse die door de Commissie worden uitgevoerd ter bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen tegen fraudes en andere onregelmatigheden (6) en Verordening (EG) nr. 1073/1999 van het Europees Parlement en de Raad van 25 mei 1999 betreffende onderzoeken door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) (7).

(20)

Rekening houdend met de aard van de thema's van de subprogramma's moet de Commissie door verschillende comités worden bijgestaan voor de selectie van de voor financiering in aanmerking komende voorstellen en voor het bepalen van het financieringsbedrag dat uit hoofde van elk subprogramma wordt toegekend.

(21)

De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen dienen te worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (8).

(22)

Aangezien de doelstellingen van deze verordening, namelijk het economisch herstel binnen de Gemeenschap bevorderen, kunnen voorzien in de vereiste energiezekerheid en de uitstoot van broeikasgassen verminderen door de uitgaven in bepaalde strategische sectoren te verhogen, niet op toereikende wijze door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, en derhalve, gezien het toepassingsgebied van deze verordening en de aard van de geselecteerde sectoren en projecten, beter op het niveau van de Gemeenschap kunnen worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap maatregelen treffen overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel zoals neergelegd in artikel 5 van het Verdrag. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan wat nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(23)

Wegens de dringende behoefte om de economische crisis en de toenemende energiebehoeften van de Gemeenschap aan te pakken, dient deze verordening onmiddellijk na haar bekendmaking in werking te treden,

a)

gas- en elektriciteitsinfrastructuur;

b)

offshore windenergie, en

c)

koolstofafvang en -opslag.

i)

alle hoogspanningslijnen, met uitzondering van de lijnen van distributienetten, en onderzeese verbindingen, mits deze infrastructuur wordt gebruikt voor interregionale of internationale elektriciteitstransmissie of voor interregionale of internationale elektriciteitsverbindingen;

ii)

hogedrukgaspijpleidingen, met uitzondering van leidingen van distributienetten;

iii)

de met de in punt ii) bedoelde hogedrukgaspijpleidingen verbonden ondergrondse opslaginstallaties;

iv)

installaties voor de ontvangst, opslag en hervergassing van vloeibaar aardgas (LNG), en

v)

alle apparatuur en installaties die voor de goede werking van de in de punten i), ii), iii) of iv) bedoelde infrastructuur essentieel zijn, met inbegrip van de beveiligings-, controle- en regelsystemen;

a)

gas- en elektriciteitinfrastructuurprojecten: 2 365 000 000 EUR;

b)

offshore windenergieprojecten: 565 000 000 EUR;

c)

projecten voor koolstofafvang en -opslag: 1 050 000 000 EUR.

a)

continuïteit en diversificatie van de energiebronnen, aanvoerroutes en de voorziening;

b)

de optimalisering van de capaciteit van het energienetwerk en integratie van de interne markt voor energie, met name wat het grensoverschrijdende gedeelte betreft;

c)

de netontwikkeling ter verbetering van de economische en sociale samenhang door ontsluiting van de minst begunstigde regio's en eilanden in de Gemeenschap;

d)

de aansluiting en integratie van hernieuwbare energiebronnen, en

e)

de veiligheid, betrouwbaarheid en interoperabiliteit van de gekoppelde energienetten, waaronder indien nodig de mogelijkheid tot het gebruik van gasstromen in meerdere richtingen.

a)

door één of meer lidstaten die gezamenlijk optreden;

b)

met de instemming van alle lidstaten die rechtstreeks bij het project in kwestie betrokken zijn:

a)

de degelijkheid en de technische geschiktheid van de voorgestelde aanpak;

b)

de degelijkheid van het financiële pakket voor de volledige investeringsfase van de actie.

a)

de rijpheid, omschreven als het bereiken van de investeringsfase, en het verrichten van aanzienlijke kapitaaluitgaven vóór eind 2010;

b)

de mate waarin een gebrek aan toegang tot financiële middelen de uitvoering van de actie vertraagt;

c)

de mate waarin de EEPR-bijstand openbare en particuliere financiering zal stimuleren;

d)

sociaaleconomische effecten;

e)

milieueffecten;

f)

de bijdrage tot de continuïteit en interoperabiliteit van het energienet, alsmede tot de optimalisering van de capaciteit ervan;

g)

de bijdrage tot de verbetering van de kwaliteit, veiligheid en zekerheid van de dienst;

h)

de bijdrage tot de totstandbrenging van een goed geïntegreerde energiemarkt.

a)

de degelijkheid en de technische geschiktheid van de voorgestelde aanpak;

b)

de degelijkheid van het financiële pakket voor de volledige investeringsfase van het project.

a)

de rijpheid, omschreven als het bereiken van de investeringsfase, en het verrichten van aanzienlijke kapitaaluitgaven vóór eind 2010;

b)

de mate waarin een gebrek aan toegang tot financiële middelen de uitvoering van de actie vertraagt;

c)

de mate waarin het project de schaal van reeds in aanbouw zijnde of geplande installaties en infrastructuurvoorzieningen verbetert of verhoogt;

d)

de mate waarin het project de bouw van installaties en infrastructuur op volledige grootte en op industriële schaal omvat en waarin met name het volgende aan bod komt:

e)

de innovatieve kenmerken van het project en de mate waarin het aantoonbaar zal bijdragen tot de uitvoering van die kenmerken;

f)

het effect van het project en de bijdrage ervan tot het communautaire netwerk voor offshore windenergie, met inbegrip van het herhalingspotentieel ervan;

g)

de aangetoonde bereidheid van de begunstigden om de resultaten van de door het project geboekte technologische vooruitgang ter beschikking te stellen van andere Europese exploitanten, op een wijze die strookt met het Gemeenschapsrecht en in het bijzonder met de doelstellingen en structuren van het Europees strategisch plan voor energietechnologie.

a)

de projecten tonen aan dat zij de mogelijkheid bieden om ten minste 80 % van de CO2 af te vangen in industriële installaties en om die CO2 te transporteren en veilig ondergronds in geologische lagen op te slaan;

b)

voor elektriciteitsinstallaties wordt de CO2-afvang gedemonstreerd op een installatie met een elektrische productie van ten minste 300 MW of equivalent;

c)

de projectontwikkelaars leggen een bindende verklaring af dat zij de generieke kennis die de vrucht is van de demonstratie-installatie ter beschikking stellen van de gehele sector en aan de Commissie om bij te dragen aan het Europees strategisch plan voor energietechnologie.

a)

de degelijkheid en de technische geschiktheid van de voorgestelde aanpak;

b)

de rijpheid, omschreven als het bereiken van de investeringsfase, inclusief het verkennen en ontwikkelen van opslagmogelijkheden en het verrichten van aanzienlijke investeringuitgaven voor het project vóór eind 2010;

c)

de degelijkheid van het financiële pakket voor de volledige investeringsfase van het project;

d)

de vermelding van alle vergunningen die noodzakelijk zijn voor de totstandbrenging en de werking van het project op de voorgestelde site(s) en het bestaan van een strategie voor het verkrijgen van die vergunningen.

a)

de mate waarin een gebrek aan toegang tot financiële middelen de uitvoering van de actie vertraagt;

b)

de gevraagde financiering per ton CO2-vermindering tijdens de eerste vijf jaar van het project;

c)

de complexiteit van het project en het niveau van innovatie van de gehele installatie, inclusief andere begeleidende onderzoeksactiviteiten en de aangetoonde bereidheid van de begunstigden om de resultaten van de door het project geboekte technologische vooruitgang beschikbaar te stellen voor andere Europese exploitanten, op een wijze die strookt met het Gemeenschapsrecht en met name de doelstellingen en structuren van het Europees strategisch plan voor energietechnologie;

d)

de degelijkheid en de geschiktheid van het managementplan, met betrekking tot de wetenschappelijke, technologische en technische informatie en gegevens, zodat aangetoond wordt dat er via het voorgestelde concept voor kan worden gezorgd dat het project tegen 31 december 2015 operationeel is.

a)

voor gas- en elektriciteitsinfrastructuurprojecten, het bij artikel 15 van Verordening (EG) nr. 680/2007 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2007 tot vaststelling van de algemene regels voor het verlenen van financiële bijstand van de Gemeenschap op het gebied van de trans-Europese netwerken voor vervoer en energie (9) ingestelde comité;

b)

voor offshore windenergieprojecten, het bij artikel 8 van Beschikking 2006/971/EG van de Raad van 19 december 2006 betreffende het specifieke programma Samenwerking tot uitvoering van het zevende kaderprogramma van de Europese Gemeenschap voor activiteiten op het gebied van onderzoek, technologische ontwikkeling en demonstratie (2007-2013) (10) ingestelde comité;

c)

voor projecten voor koolstofafvang en -opslag, het bij artikel 8 van Beschikking 2006/971/EG ingestelde comité;

31.7.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 200/46

(1)

Titel IV van het derde deel van het Verdrag is de rechtsgrondslag voor het vaststellen van Gemeenschapswetgeving op het gebied van justitiële samenwerking in burgerlijke zaken.

(2)

De justitiële samenwerking in burgerlijke zaken tussen lidstaten en derde landen wordt van oudsher beheerst door overeenkomsten tussen lidstaten en derde landen. Dergelijke overeenkomsten, waarvan er vele bestaan, zijn vaak een weerspiegeling van speciale banden tussen een lidstaat en een derde land, en zijn bedoeld om een adequaat wettelijk kader te bieden voor de specifieke behoeften van de betrokken partijen.

(3)

Op grond van artikel 307 van het Verdrag moeten de lidstaten van alle passende middelen gebruikmaken om alle onverenigbaarheden tussen het communautair acquis en internationale overeenkomsten die zijn gesloten tussen lidstaten en derde landen, op te heffen. Dit kan tot gevolg hebben dat over deze overeenkomsten opnieuw moet worden onderhandeld.

(4)

Teneinde een adequaat wettelijk kader te bieden voor de specifieke behoeften van een bepaalde lidstaat in het kader van zijn betrekkingen met een derde land, kan het ook specifiek nodig zijn om met derde landen nieuwe overeenkomsten te sluiten op bepaalde gebieden van civiel recht die onder titel IV van het derde deel van het Verdrag vallen.

(5)

In zijn Advies 1/03 van 7 februari 2006 over het sluiten van het nieuwe Verdrag van Lugano heeft het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen bevestigd dat de Gemeenschap over de exclusieve bevoegdheid beschikt om een internationale overeenkomst als het Verdrag van Lugano met derde landen te sluiten over zaken die betrekking hebben op de regels van Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (2) („Brussel I”).

(6)

Overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag worden overeenkomsten tussen de Gemeenschap en een derde land over aangelegenheden die onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap vallen, gesloten door de Gemeenschap.

(7)

Op grond van artikel 10 van het Verdrag moeten de lidstaten de vervulling van de taak van de Gemeenschap vergemakkelijken en zich onthouden van alle maatregelen welke de verwezenlijking van de doelstellingen van het Verdrag in gevaar kunnen brengen. Die verplichting tot loyale samenwerking heeft algemene gelding, ongeacht het al dan niet exclusieve karakter van de communautaire bevoegdheid.

(8)

Met betrekking tot overeenkomsten met derde landen over specifieke civielrechtelijke vraagstukken die onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap vallen, moet er een coherente en transparante procedure worden vastgesteld om een lidstaat te machtigen een bestaande overeenkomst met derde landen te wijzigen of over een nieuwe overeenkomst te onderhandelen en deze te sluiten, met name wanneer de Gemeenschap niet heeft aangegeven dat zij voornemens is haar externe bevoegdheid uit te oefenen om op grond van een reeds bestaand of voorgenomen onderhandelingsmandaat een overeenkomst te sluiten. Deze procedure doet geen afbreuk aan de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap en de bepalingen van de artikelen 300 en 307 van het Verdrag. Zij moet worden beschouwd als een uitzonderlijke maatregel en de werking en de duur ervan moeten worden beperkt.

(9)

Deze verordening is niet van toepassing indien de Gemeenschap met het betrokken derde land reeds een overeenkomst heeft gesloten over hetzelfde onderwerp. Twee overeenkomsten worden uitsluitend geacht hetzelfde onderwerp te betreffen indien en voor zover zij dezelfde specifieke juridische kwesties inhoudelijk reguleren. Bepalingen waarin slechts een algemene intentie wordt verwoord om aangaande dergelijke kwesties samen te werken, dienen niet te worden beschouwd als betrekking hebbend op hetzelfde onderwerp.

(10)

Bepaalde regionale overeenkomsten waarnaar in bestaande communautaire wetteksten verwezen wordt, moeten eveneens onder deze verordening vallen.

(11)

Om ervoor te zorgen dat een door een lidstaat voorgenomen overeenkomst de toepassing van het Gemeenschapsrecht niet in de weg staat, noch de goede werking het bij dat recht ingestelde systeem aantast, noch het communautaire beleid op het gebied van externe betrekkingen waartoe de Gemeenschap heeft besloten, aantast, moet de betrokken lidstaat ertoe worden verplicht de Commissie van zijn voornemen in kennis te stellen teneinde een machtiging te verkrijgen om formele onderhandelingen over een overeenkomst te openen of voort te zetten, alsook om een overeenkomst te sluiten. Deze kennisgeving moet bij brief of langs elektronische weg geschieden. Zij moet alle gegevens en stukken bevatten waarover de Commissie moet beschikken om te kunnen beoordelen welk effect het resultaat van de onderhandelingen naar verwachting op het Gemeenschapsrecht zal hebben.

(12)

Beoordeeld moet worden of de Gemeenschap voldoende belang heeft bij het sluiten van een bilaterale overeenkomst tussen de Gemeenschap en het betrokken derde land of, in voorkomend geval, bij het vervangen van een bestaande bilaterale overeenkomst tussen een lidstaat en een derde land door een communautaire overeenkomst. Alle lidstaten moeten daartoe worden geïnformeerd over enige door de Commissie ontvangen kennisgeving betreffende een door een lidstaat voorgenomen overeenkomst, om hen in staat te stellen hun belangstelling voor aansluiting bij het initiatief van de kennisgevende lidstaat kenbaar te maken. Indien uit deze informatie-uitwisseling een voldoende belang voor de Gemeenschap naar voren komt, moet de Commissie overwegen een onderhandelingsmandaat voor te stellen met het oog op de sluiting van een overeenkomst tussen de Gemeenschap en het betrokken derde land.

(13)

Indien de Commissie, in het kader van de beoordeling van de vraag of een bepaalde lidstaat moet worden gemachtigd om met een derde land onderhandelingen te starten, aanvullende informatie van die lidstaat vraagt, mag dat verzoek geen invloed hebben op de termijnen waarbinnen de Commissie een met redenen omkleed besluit moet nemen over het verzoek van die lidstaat.

(14)

Bij het verlenen van de machtiging tot het openen van formele onderhandelingen moet de Commissie indien nodig over de mogelijkheid beschikken onderhandelingsrichtsnoeren voor te stellen of te vragen dat in de voorgenomen overeenkomst specifieke bepalingen worden opgenomen. De Commissie moet in de verschillende stadia van de onderhandelingen volledig op de hoogte worden gehouden van de aangelegenheden die onder de werkingssfeer van deze verordening vallen en kan toestemming krijgen om de onderhandelingen betreffende die aangelegenheden als waarnemer bij te wonen.

(15)

Wanneer de lidstaten de Commissie in kennis stellen van hun voornemen om met een derde land onderhandelingen te openen, hoeven zij de Commissie alleen die elementen te melden welke voor de door de Commissie te verrichten beoordeling van belang zijn. De machtiging door de Commissie en eventueel te verstrekken onderhandelingsrichtsnoeren of, in voorkomend geval, de weigering door de Commissie, dienen uitsluitend betrekking te hebben op aangelegenheden die onder de werkingssfeer van deze verordening vallen.

(16)

Alle lidstaten moeten op de hoogte worden gebracht van alle aan de Commissie gedane kennisgevingen over voorgenomen of door onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten en over alle met redenen omklede besluiten die de Commissie krachtens deze verordening heeft genomen. Deze informatie dient evenwel volledig te voldoen aan mogelijke vertrouwelijkheidsvoorschriften.

(17)

De Commissie, de Raad en het Europees Parlement dragen er zorg voor dat als vertrouwelijk aangemerkte informatie wordt behandeld overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (3).

(18)

Wanneer de Commissie, op grond van haar beoordeling, voornemens is geen machtiging te verlenen voor het openen van formele onderhandelingen of voor het sluiten van een door onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomst, dient de Commissie, voordat zij haar met redenen omkleed besluit neemt, de betrokken lidstaat een advies te verstrekken. In geval van weigering om een na onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomst te sluiten, dient het advies tevens aan het Europees Parlement en de Raad te worden gericht.

(19)

Om ervoor te zorgen dat de door onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomst geen belemmering vormt voor de uitvoering van het externe beleid van de Gemeenschap op het gebied van justitiële samenwerking in burgerlijke en handelszaken, moet in de overeenkomst, hetzij worden bepaald dat zij geheel of gedeeltelijk wordt opgezegd ingeval de Gemeenschap of de Gemeenschap en haar lidstaten later met hetzelfde derde land een overeenkomst sluiten over hetzelfde onderwerp, hetzij worden bepaald dat de relevante bepalingen van de overeenkomst onmiddellijk door de bepalingen van deze latere overeenkomst worden vervangen.

(20)

Er dient te worden voorzien in overgangsbepalingen voor situaties waarin een lidstaat, op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze verordening, reeds onderhandelingen over een overeenkomst met een derde land heeft geopend of de onderhandelingen heeft voltooid maar nog niet heeft verklaard door de overeenkomst gebonden te zijn.

(21)

Teneinde ervoor te zorgen dat er met de toepassing van deze verordening voldoende ervaring is opgedaan, moet de Commissie haar verslag over die toepassing uiterlijk acht jaar na de goedkeuring van deze verordening indienen. In dat verslag dient de Commissie bij de uitoefening van haar bevoegdheden de tijdelijke aard van deze verordening te bevestigen dan wel na te gaan of deze verordening vervangen dient te worden door een nieuwe verordening die dezelfde onderwerpen bestrijkt of een die ook van toepassing is op andere aangelegenheden die onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap vallen en die beheerst worden door andere communautaire instrumenten.

(22)

Ook indien de Commissie in haar verslag bevestigt dat deze verordening van tijdelijke aard is, dient een lidstaat na de indiening van het verslag toch nog de Commissie kennis te kunnen geven van lopende of reeds aangekondigde onderhandelingen om aldus haar instemming te krijgen om formele onderhandelingen te openen.

(23)

Overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om de doelstelling ervan te verwezenlijken.

(24)

Overeenkomstig artikel 3 van het Protocol betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, hebben het Verenigd Koninkrijk en Ierland kennis gegeven van hun wens deel te nemen aan de aanneming en de toepassing van deze verordening.

(25)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol betreffende de positie van Denemarken, dat aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap is gehecht, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van deze verordening, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is op Denemarken,

a)

een bilaterale overeenkomst tussen een lidstaat en een derde land;

b)

de regionale overeenkomsten bedoeld in artikel 59, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 2201/2003, onverminderd artikel 59, lid 2, onder c), en lid 3, van die verordening, en in artikel 69, lid 3, van Verordening (EG) nr. 4/2009.

a)

de betrokken lidstaat heeft meegedeeld dat hij er een specifiek belang bij heeft de overeenkomst met het derde land te sluiten, dat verband houdt met het bestaan van economische, geografische, culturele, historische, maatschappelijke of politieke banden tussen de lidstaat en het betrokken derde land;

b)

op basis van de door de lidstaat verstrekte informatie lijkt de voorgenomen overeenkomst het Gemeenschapsrecht niet zijn werking te ontnemen, noch het correct functioneren van het bij dat recht ingestelde systeem aan te tasten, en

c)

de voorgenomen overeenkomst doet geen afbreuk aan het onderwerp en doel van het door de Gemeenschap vastgestelde beleid inzake externe betrekkingen van de Gemeenschap.

a)

gehele of gedeeltelijke opzegging van de overeenkomst ingeval de Gemeenschap c.q. de Gemeenschap en haar lidstaten, enerzijds, en hetzelfde derde land, anderzijds, later een overeenkomst sluiten over hetzelfde onderwerp, of

b)

onmiddellijke vervanging van de relevante bepalingen van de overeenkomst door bepalingen van een overeenkomst over hetzelfde onderwerp die de Gemeenschap c.q. de Gemeenschap en haar lidstaten en hetzelfde derde land later hebben gesloten.

a)

voldoet aan de voorwaarden van artikel 4, lid 2, onder b);

b)

voldoet aan de voorwaarde van artikel 4, lid 2, onder c), voor zover er, wat betreft die voorwaarde, van nieuwe en uitzonderlijke omstandigheden sprake is, en

c)

voldoet aan het bepaalde in artikel 5, lid 2.

a)

hetzij bevestigd dat het passend is dat deze verordening vervalt op de overeenkomstig artikel 14, lid 1, bepaalde datum;

b)

hetzij aanbevolen dat deze verordening per die datum wordt vervangen door een nieuwe verordening.

31.7.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 200/52