12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 894/97 van de Raad van 29 april 1997 houdende technische maatregelen voor de instandhouding van de visbestanden (1) is een beheerskader vastgesteld voor de instandhouding van de visbestanden aan de hand van technische maatregelen in de vorm van een algemene bepaling dat de individuele of gezamenlijke lengte van drijfnetten niet groter mag zijn dan 2,5 km, en een verbod op het aan boord hebben en het gebruiken van drijfnetten bestemd voor de vangst van bepaalde vissoorten, dat van toepassing is voor alle communautaire vissersvaartuigen, behalve de vaartuigen die actief zijn in de Baltische Zee, de Belten en de Sont.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 812/2004 van de Raad van 26 april 2004 tot vaststelling van maatregelen betreffende de bijvangsten van walvisachtigen bij de visserij (2) zijn voorschriften vastgesteld met betrekking tot het gebruik van akoestische afschrikmiddelen en het toezicht op de bijvangsten van walvisachtigen bij bepaalde vormen van visserij met drijfnetten.

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 2187/2005 van de Raad van 21 december 2005 betreffende de instandhouding door middel van technische maatregelen van de visbestanden in de Oostzee, de Belten en de Sont (3), zijn beperkingen en voorschriften vastgesteld inzake het gebruik van drijfnetten in het betrokken gebied.

(4)

In de betrokken verordeningen is evenwel geen definitie van drijfnetten opgenomen. Duidelijkheidshalve en om de uniformiteit op het vlak van het toezicht door de lidstaten te vergemakkelijken, moet in de drie verordeningen een uniforme definitie van drijfnetten worden opgenomen.

(5)

De vaststelling van een definitie van drijfnetten leidt niet tot een uitbreiding van de werkingssfeer van de beperkingen en voorschriften inzake het gebruik van drijfnetten, die zijn vervat in de communautaire regelgeving.

(6)

Verordening (EG) nr. 894/97, Verordening (EG) nr. 812/2004 en Verordening (EG) nr. 2187/2005 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

„o)

„drijfnetten”: kieuwnetten die op het zee-oppervlak of op een bepaalde afstand daaronder worden gehouden door drijflichamen die vrijelijk met de stroom meedrijven of, wat vaker het geval is, met het vaartuig waaraan zij zijn bevestigd. Zij mogen uitgerust zijn met voorzieningen om het net te stabiliseren en/of het drijven te beperken.”.

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/3

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/5

(1)

Om elk gevaar van dubbelzinnigheid te voorkomen, moet in artikel 2, lid 3, van Verordening (EG) nr. 917/2004 van de Commissie (2) duidelijk worden bepaald dat de maatregelen in het kader van de bijenteeltprogramma's absoluut moeten zijn uitgevoerd vóór het einde van de betrokken jaarperiode.

(2)

Van de voor elke maatregel in het kader van een bijenteeltprogramma in de loop van een jaarperiode bestemde uitgaven mag worden afgeweken, zonder dat dergelijke afwijkingen moeten worden goedgekeurd volgens de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 797/2004 bedoelde procedure, op voorwaarde dat de afwijking niet meer bedraagt dan 20 % naar boven of naar beneden.

(3)

Dit maximum van 20 % is uit administratief oogpunt te klein, zowel voor de lidstaten als voor de Commissie. Zij moet derhalve worden geschrapt.

(4)

Met het oog op de vereenvoudiging moet worden gezorgd voor meer flexibiliteit inzake de aanpassing van de maatregelen in het kader van een bijenteeltprogramma in de loop van een jaarperiode, en moet de maximaal toegestane afwijking in het kader van een nieuwe verdeling van de begrotingsmiddelen per soort van maatregelen binnen de aan elke lidstaat toegewezen begroting worden afgeschaft.

(5)

Bepaald moet worden dat de aanpassingen van de maatregelen in het kader van een bijenteeltprogramma aan de Commissie moeten worden meegedeeld, voor zover het gaat om maatregelen die niet waren opgenomen in het oorspronkelijk meegedeelde driejarenprogramma.

(6)

Verordening (EG) nr. 917/2004 moet derhalve worden gewijzigd.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor slachtpluimvee en eieren,

1)

Artikel 2 wordt gewijzigd als volgt:

2)

Artikel 6 wordt vervangen door:

„Artikel 6

De maatregelen in het kader van een bijenteeltprogramma mogen in de loop van een jaarperiode worden aangepast, voor zover zij in overeenstemming blijven met het bepaalde in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 797/2004. De voor elke van de bedoelde maatregelen bestemde uitgaven mogen worden gewijzigd, voor zover het totale maximumbedrag van de geraamde jaarlijkse uitgaven niet wordt overschreden en de bijdrage van de Gemeenschap in de financiering van de bijenteeltprogramma's niet meer bedraagt dan 50 % van de door de betrokken lidstaat gedane uitgaven.

De betrokken lidstaat deelt de Commissie elk ontwerp mee tot aanpassing van maatregelen in de loop van een jaarperiode op grond van de eerste alinea, voor zover het gaat om maatregelen die niet waren opgenomen in het oorspronkelijk meegedeelde driejarenprogramma. Indien de Commissie zich daar niet tegen verzet, wordt de aanpassing van toepassing op de eerste dag van de tweede maand die volgt op de mededeling.

Binnen twee maanden na afloop van elke jaarperiode delen de lidstaten aan de Commissie een overzicht mee van de gedane uitgaven per soort van maatregel.”.

3)

Artikel 7 wordt geschrapt.

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/7

(1)

Bij de Overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Gemeenschap en de Verenigde Staten uit hoofde van artikel XXIV, lid 6, en artikel XXVIII van de GATT 1994 betreffende de wijziging van de concessies die vervat zijn in de lijsten van verbintenissen van de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek, in verband met hun toetreding tot de Europese Unie (2), goedgekeurd bij Besluit 2006/333/EG van de Raad (3), is bepaald dat een aan de Verenigde Staten toegewezen specifiek invoertariefcontingent van 4 722 ton varkensvlees wordt opgenomen.

(2)

Verordening (EG) nr. 1233/2006 van de Commissie van 16 augustus 2006 houdende de opening en wijze van beheer van een aan de Verenigde Staten van Amerika toegewezen tariefcontingent voor de invoer van varkensvlees (4) moet ingrijpend worden gewijzigd. Daarom moet Verordening (EG) nr. 1233/2006 worden ingetrokken en door een nieuwe verordening worden vervangen.

(3)

Verordening (EG) nr. 1291/2000 van de Commissie van 9 juni 2000 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen inzake het stelsel van invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten voor landbouwproducten (5) en Verordening (EG) nr. 1301/2006 van de Commissie van 31 augustus 2006 houdende gemeenschappelijke voorschriften voor het beheer van door middel van een stelsel van invoercertificaten beheerde invoertariefcontingenten voor landbouwproducten (6) zijn van toepassing, tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald.

(4)

Met het oog op een regelmatige invoer moet de contingentperiode, die van 1 juli tot en met 30 juni van het volgende jaar loopt, in verschillende deelperioden worden onderverdeeld. Bij Verordening (EG) nr. 1301/2006 is in ieder geval bepaald dat de certificaten geldig zijn tot en met de laatste dag van de tariefcontingentperiode.

(5)

Het tariefcontingent dient aan de hand van invoercertificaten te worden beheerd. Hiertoe moeten uitvoeringsbepalingen inzake de indiening van de aanvragen en de in de aanvragen en certificaten op te nemen vermeldingen worden vastgesteld.

(6)

Vanwege het aan deze regeling inherente gevaar voor speculatie in de sector varkensvlees moeten precieze voorwaarden worden vastgesteld waaraan de marktdeelnemers moeten voldoen om van de tariefcontingentregeling gebruik te kunnen maken.

(7)

Met het oog op een doeltreffend beheer van het tariefcontingent moet de zekerheid voor invoercertificaten worden vastgesteld op 20 EUR per 100 kg.

(8)

In het belang van de marktdeelnemers moet worden bepaald dat de Commissie de hoeveelheden vaststelt waarvoor geen aanvragen zijn ingediend en die overeenkomstig artikel 7, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1301/2006 aan de volgende deelperiode worden toegevoegd.

(9)

Voor de toegang tot het tariefcontingent moet een certificaat van oorsprong worden overgelegd dat door de autoriteiten van de Verenigde Staten van Amerika is afgegeven overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (7).

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor varkensvlees,

a)

25 % voor de deelperiode van 1 juli tot en met 30 september,

b)

25 % voor de deelperiode van 1 oktober tot en met 31 december,

c)

25 % voor de deelperiode van 1 januari tot en met 31 maart,

d)

25 % voor de deelperiode van 1 april tot en met 30 juni.

a)

in vak 8: de naam van het land van oorsprong en een kruisje bij de vermelding „ja”;

b)

in vak 20, één van de vermeldingen van bijlage II, deel A.

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/15

(1)

In de week van 2 tot en met 6 juli 2007 zijn bij de bevoegde autoriteiten overeenkomstig Verordening (EG) nr. 950/2006 of Verordening (EG) nr. 1832/2006 van de Commissie van 13 december 2006 tot vaststelling van overgangsbepalingen in de sector suiker in verband met de toetreding van Bulgarije en Roemenië (3), invoercertificaataanvragen ingediend voor een totale hoeveelheid die gelijk is aan of groter is dan de voor volgnummer 09.4343 (2006-2007) beschikbare hoeveelheid.

(2)

In dergelijke omstandigheden dient de Commissie een toewijzingscoëfficiënt vast te stellen aan de hand waarvan naar rata van de beschikbare hoeveelheid certificaten kunnen worden afgegeven, en dient zij aan de lidstaten te melden dat de betrokken maximumhoeveelheid is bereikt,

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/19

(1)

In het Protocol betreffende de bescherming en het welzijn van dieren, dat aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap is gehecht, staat dat de Gemeenschap en de lidstaten bij het formuleren en uitvoeren van het beleid op het gebied van landbouw ten volle rekening moeten houden met hetgeen vereist is voor het welzijn van dieren, onder eerbiediging van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen en gebruiken van de lidstaten met betrekking tot met name godsdienstige riten, culturele tradities en regionaal erfgoed.

(2)

Bij Richtlijn 98/58/EG van de Raad van 20 juli 1998 inzake de bescherming van voor landbouwdoeleinden gehouden dieren (3), opgesteld op basis van het Europees Verdrag inzake de bescherming van landbouwhuisdieren (4) (hierna „het verdrag” genoemd), zijn minimumnormen vastgesteld inzake de bescherming van landbouwhuisdieren, die onder meer bepalingen omvatten op het gebied van huisvesting, voedsel, water en verzorging die passen bij de fysiologische en ethologische behoeften van de dieren.

(3)

De Gemeenschap is partij bij het verdrag, in het kader waarvan een specifieke aanbeveling inzake de bescherming van landbouwhuisdieren (Gallus gallus), met bijkomende bepalingen inzake pluimvee dat voor vleesproductie wordt gehouden, is goedgekeurd.

(4)

In het rapport van het Wetenschappelijk Comité voor de gezondheid en het welzijn van dieren van 21 maart 2000 over het welzijn van vleeskuikens is geconcludeerd dat de snelle groei van kippenrassen die momenteel voor deze doeleinden worden gebruikt, niet gepaard gaat met een hoog niveau van welzijn en gezondheid, en dat de negatieve gevolgen van een hoge bezettingsgraad afnemen in gebouwen met goede klimatologische omstandigheden.

(5)

Zodra de desbetreffende adviezen van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) beschikbaar zijn, zullen voor niet van strooisel voorziene oppervlakten specifieke voorschriften worden vastgesteld teneinde de invloed van genetische parameters te minimaliseren of welzijnsindicatoren op het gebied van voetzooldermatitis op te nemen.

(6)

Op communautair niveau moeten voorschriften voor de bescherming van vleeskuikens worden vastgesteld om mededingingsproblemen te voorkomen die de vlotte werking van de gemeenschappelijke marktordening kunnen belemmeren, en om de rationele ontwikkeling van de sector te garanderen.

(7)

Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel is het, teneinde de fundamentele doelstelling te verwezenlijken, namelijk verbeteringen op het gebied van dierenwelzijn in te voeren in de intensieve kippenhouderij, noodzakelijk en passend minimumvoorschriften voor de bescherming van vleeskuikens vast te stellen. Deze richtlijn gaat overeenkomstig artikel 5, derde alinea, van het Verdrag niet verder dan nodig is om de beoogde doelstellingen te verwezenlijken.

(8)

De voorschriften moeten worden toegespitst op de welzijnsproblemen in intensieve houderijsystemen. Om te voorkomen dat onevenredige maatregelen gelden voor het houden van kleine aantallen vleeskuikens, moet een minimumdrempel voor de toepassing van deze richtlijn worden vastgesteld.

(9)

Personen die belast zijn met de zorg voor vleeskuikens moeten op de hoogte zijn van de relevante voorschriften inzake dierenwelzijn en een passende opleiding krijgen om hun taken uit te voeren, of een gelijkwaardige ervaring hebben opgedaan.

(10)

Bij de vaststelling van voorschriften voor de bescherming van vleeskuikens moet een evenwicht worden gevonden tussen de verschillende aspecten waarmee rekening moet worden gehouden, namelijk dierenwelzijn en diergezondheid, economische en sociale overwegingen en gevolgen voor het milieu.

(11)

Bij Verordening (EG) nr. 854/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong (5) en Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake officiële controles op de naleving van de wetgeving inzake diervoeders en levensmiddelen en de voorschriften inzake diergezondheid en dierenwelzijn (6) is reeds een kader ingesteld voor officiële controles, inclusief naleving van voorschriften inzake dierenwelzijn. Verordening (EG) nr. 882/2004 bepaalt bovendien dat de lidstaten jaarlijks een verslag moeten indienen over de uitvoering van de meerjarige nationale controleplannen, met inbegrip van de resultaten van de controles en de audits. Te dien einde wordt zowel in deze verordeningen als in Beschikking 90/424/EEG van de Raad van 26 juni 1990 betreffende bepaalde uitgaven op veterinair gebied (7) voorzien in financiële bijstand.

(12)

In verschillende lidstaten bestaan al vrijwillige regelingen voor de etikettering van kippenvlees dat is geproduceerd in overeenstemming met normen inzake dierenwelzijn en andere parameters.

(13)

In het licht van de ervaring die met dergelijke vrijwillige etiketteringsregelingen is opgedaan, is het passend dat de Commissie een rapport opstelt over de eventuele invoering van een specifieke, geharmoniseerde en verplichte etiketteringsregeling op communautair niveau voor kippenvlees en producten en bereidingen daarvan, die gebaseerd is op de naleving van de normen inzake dierenwelzijn. In dat rapport moet ook aandacht worden besteed aan de mogelijke sociaaleconomische implicaties, de gevolgen voor de economische partners van de Gemeenschap en de overeenstemming van een dergelijke etiketteringsregeling met de regels van de Wereldhandelsorganisatie.

(14)

Het is passend dat de Commissie op basis van nieuwe wetenschappelijke informatie en rekening houdend met nader onderzoek en praktijkervaring een rapport opstelt om het welzijn van vleeskuikens, inclusief de ouderdieren daarvan, verder te verbeteren, met name op het gebied van aspecten die niet onder deze richtlijn vallen. In dat rapport moet specifiek worden ingegaan op de mogelijkheid om drempels in te voeren voor indicaties van slechte welzijnsomstandigheden die tijdens de post-mortemkeuringen worden vastgesteld en de invloed van genetische parameters op geconstateerde afwijkingen die het welzijn van vleeskuikens ondermijnen.

(15)

De lidstaten moeten sancties vaststellen voor inbreuken op de bepalingen van deze richtlijn en moeten ervoor zorgen dat deze sancties worden toegepast. De straffen moeten doelmatig zijn, in verhouding staan tot de geconstateerde overtreding en ontradend werken.

(16)

De Raad dient de lidstaten, overeenkomstig punt 34 van het interinstitutioneel akkoord „Beter wetgeven” (8), ertoe aan te sporen om voor zichzelf en in het belang van de Gemeenschap hun eigen tabellen op te stellen, waarin voor zover mogelijk het verband wordt weergegeven tussen de richtlijnen en de omzettingsmaatregelen, en deze tabellen openbaar te maken.

(17)

De nodige maatregelen voor de toepassing van deze richtlijn dienen te worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (9),

a)

pluimveebedrijven met minder dan 500 vleeskuikens;

b)

pluimveebedrijven met enkel vermeerderingsdieren;

c)

broederijen;

d)

vleeskuikens in extensieve scharrel- en vrije-uitloophouderijen zoals bedoeld in bijlage IV onder b), c), d) en e), bij Verordening (EEG) nr. 1538/91 van de Commissie van 5 juni 1991 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1906/90 van de Raad tot vaststelling van handelsnormen voor vlees van pluimvee (10), en

e)

biologisch gehouden vleeskuikens overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 2092/91 van de Raad van 24 juni 1991 inzake de biologische productiemethode en aanduidingen dienaangaande op landbouwproducten en levensmiddelen (11).

a)

„eigenaar”: elke natuurlijke of rechtspersoon die het pluimveebedrijf waar de vleeskuikens worden gehouden, in eigendom heeft;

b)

„houder”: elke natuurlijke of rechtspersoon die bij wet of bij overeenkomst permanent of tijdelijk verantwoordelijk is voor of belast is met de zorg voor vleeskuikens;

c)

„bevoegde autoriteit”: de voor het verrichten van aan dierenwelzijn gerelateerde, veterinaire en zoötechnische controles bevoegde centrale autoriteit van een lidstaat of een andere autoriteit waaraan zij deze bevoegdheid op regionaal, lokaal of een ander niveau heeft overgedragen;

d)

„officiële dierenarts”: een dierenarts die, overeenkomstig bijlage I, sectie III, hoofdstuk IV, punt A, bij Verordening (EG) nr. 854/2004, gekwalificeerd is om als zodanig op te treden en die door de bevoegde autoriteit is aangesteld;

e)

„vleeskuiken”: een dier van de soort Gallus gallus dat voor het vlees wordt gehouden;

f)

„pluimveebedrijf”: een productieplaats waar vleeskuikens worden gehouden;

g)

„stal”: een gebouw op een pluimveebedrijf waar een koppel vleeskuikens wordt gehouden;

h)

„bruikbare oppervlakte”: een van strooisel voorziene oppervlakte die te allen tijde voor de vleeskuikens toegankelijk is;

i)

„bezettingsdichtheid”: het totale levende gewicht van vleeskuikens die tegelijkertijd in de stal per vierkante meter bruikbare oppervlakte aanwezig zijn;

j)

„koppel”: een groep vleeskuikens die in een stal van het pluimveebedrijf zijn ondergebracht en gelijktijdig in die stal aanwezig zijn;

k)

„dagelijkse mortaliteit”: het aantal vleeskuikens dat op dezelfde dag in een stal gestorven is, met inbegrip van de vleeskuikens die zijn gedood omdat zij ziek zijn of om andere redenen, gedeeld door het aantal vleeskuikens dat op die dag in de stal aanwezig was, vermenigvuldigd met 100;

l)

„gecumuleerde dagelijkse mortaliteit”: de som van de dagelijkse mortaliteitscijfers.

a)

alle stallen voldoen aan de voorschriften van bijlage I;

b)

de vereiste inspecties en de monitoring en follow-up, met inbegrip van die waarin bijlage III voorziet, door de bevoegde autoriteit of de officiële dierenarts worden uitgevoerd;

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/29

(1)

Krachtens artikel 396, lid 1, van Richtlijn 2006/112/EG kan de Raad op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen elke lidstaat machtigen met een derde land een overeenkomst te sluiten waarin bepalingen kunnen voorkomen die van deze richtlijn afwijken.

(2)

Bij brief, ingekomen bij het secretariaat-generaal van de Commissie op 13 september 2005, heeft Oostenrijk verzocht met Zwitserland een overeenkomst te mogen sluiten in verband met een grensoverschrijdende elektriciteitscentrale op de Inn tussen Prutz (Oostenrijk) en Tschlin (Zwitserland).

(3)

Overeenkomstig artikel 396, lid 2, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie de overige lidstaten bij brief van 1 maart 2007 van het verzoek van Oostenrijk in kennis gesteld. Bij brief van 6 maart 2007 heeft de Commissie Oostenrijk meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(4)

In de overeenkomst zullen voor goederen die ten behoeve van de grensoverschrijdende elektriciteitscentrale in Oostenrijk worden ingevoerd, btw-bepalingen worden opgenomen die afwijken van artikel 2, lid 1, onder d), van Richtlijn 2006/112/EG. Dergelijke goederen die door belastingplichtigen met een volledig recht op aftrek vanuit Zwitserland in Oostenrijk worden ingevoerd, zullen niet aan de btw worden onderworpen in ruil voor een soortgelijke regeling in Zwitserland voor goederen die vanuit Oostenrijk in Zwitserland worden ingevoerd.

(5)

De derogatie zal dus geen negatieve gevolgen hebben voor de eigen middelen van de Europese Gemeenschappen uit de btw,

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/31

(1)

De beschikking is gericht tot TKS (ThyssenKrupp Stainless AG) voor de gedraging van TS-AG (Thyssen Stahl AG). TKS nam — ten minste voor de jaren 1993/1994 — vrijwillig de aansprakelijkheid over voor het optreden van TS-AG, hetgeen blijkt uit een uitdrukkelijke verklaring aan de Commissie op 23 juli 1997.

(2)

TS-AG nam vanaf 16 december 1993 deel aan één enkele voortgezette inbreuk op artikel 65 van het EGKS-Verdrag door prijsafspraken te maken voor legeringen die in de West-Europese roestvrijstaalsector worden gebruikt, totdat de onderneming op 31 december 1994 ophield economisch actief te zijn in de roestvrijstaalsector.

(3)

Deze beschikking heeft betrekking op de wedergoedkeuring van Beschikking 98/247/EGKS van de Commissie van 21 januari 1998 (2). Deze beschikking werd door het Hof van Justitie en het Gerecht van eerste aanleg (3) op procedurele gronden nietig verklaard. Het Gerecht van eerste aanleg en het Hof van Justitie stelden vast dat de Commissie in 1998 aan TKS een boete heeft opgelegd voor de gedraging van TS-AG zonder aan de onderneming de gelegenheid te hebben geboden om voorafgaand aan de oplegging van een boete toelichting te geven bij deze gedraging. Hierdoor werd het recht van TKS om te worden gehoord, geschonden.

(4)

Op 24 april 2006 heeft de Commissie een mededeling van punten van bezwaar aan TKS gericht om de door de rechterlijke instanties vastgestelde procedurefout recht te zetten.

(5)

De legeringstoeslag is een prijssupplement dat wordt berekend aan de hand van de koers van de legeringselementen en dat aan de basisprijs van roestvrij staal wordt toegevoegd. De kosten van de door de producenten van roestvrij staal gebruikte legeringselementen (nikkel, chroom en molybdeen) vormden een zeer aanzienlijk deel van de totale productiekosten. De koersen van deze grondstoffen waren uitermate wisselvallig.

(6)

De prijzen van legeringselementen en van roestvrij staal zijn in 1993 aanzienlijk gedaald. Toen de koers van nikkel vanaf september 1993 begon te stijgen, zijn de winstmarges van de producenten aanzienlijk geslonken. Om daaraan iets te doen, kwamen de producenten van platte producten van roestvrij staal overeen op 16 december 1993 in Madrid een bijeenkomst te beleggen. Na deze bijeenkomst zijn er een aantal contacten geweest tussen de producenten met betrekking tot de berekening en tenuitvoerlegging van de legeringstoeslag.

(7)

In de beschikking werd vastgesteld dat TS-AG samen met andere ondernemingen in onderlinge afstemming de referentiewaarden voor de berekeningswijze van de legeringstoeslag hebben gewijzigd en toegepast. Deze praktijk had zowel ten doel als ten gevolge dat de mededinging op de gemeenschappelijke markt werd beperkt en vervalst.

(8)

De Commissie is van oordeel dat de materiële bepalingen van het EGKS-Verdrag van toepassing zijn op de kartelinbreuk, aangezien het EGKS-Verdrag ten tijde van de inbreuk (1993/1994) van kracht was. Er was geen enkele aanleiding om het lex mitior-beginsel toe te passen.

(9)

In de beschikking wordt bepaald dat TKS op basis van de verklaring van TKS van 23 juli 1997 aansprakelijk is voor de gedraging van TS-AG en wordt gepreciseerd dat op de beginselen van wettelijke of bedrijfsopvolging geen beroep wordt gedaan.

(10)

In het arrest van het Hof van Justitie werd de verklaring van 1997 niet ter discussie gesteld. Voorts druist zulke verklaring niet in tegen de algemene rechtsbeginselen en de beschikkingspraktijk van de Commissie.

(11)

In de beschikking wordt geconcludeerd dat er als gevolg van de schorsing tijdens de rechtsprocedures geen sprake kan zijn van een vernietigende verjaring.

(12)

Om de non-discriminatie tussen de adressaten van Beschikking 98/247/EGKS van de Commissie te waarborgen, is de Commissie van oordeel dat het gaat om een zware inbreuk (basisbedrag 4 miljoen EUR).

(13)

Het basisbedrag wordt met 10 % verhoogd, aangezien de inbreuk gedurende meer dan één jaar plaatsvond (van 16 december 1993 tot 31 december 1994).

(14)

In overeenstemming met Beschikking 98/247/EGKS van de Commissie wordt het basisbedrag met 10 % verlaagd, omdat de economische toestand in de sector bijzonder kritiek was.

(15)

Op grond van de mededeling van 1996 van de Commissie betreffende immuniteit tegen geldboeten en vermindering van geldboeten in kartelzaken en in het licht van het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (4), wordt de geldboete verder met 20 % verlaagd voor de medewerking die TKS de Commissie heeft verleend bij het vaststellen van de feiten. Derhalve bedraagt de geldboete 3 168 000 EUR.

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/33

(1)

In punt 7 van bijlage II C bij Verordening (EG) nr. 41/2007 is het maximale aantal dagen (192) vastgesteld waarop communautaire vaartuigen met een lengte over alles gelijk aan of groter dan 10 m, die boomkorren met een maaswijdte gelijk aan of groter dan 80 mm, dan wel staande netten met inbegrip van kieuwnetten, schakelnetten en warnetten met een maaswijdte van minder dan 220 mm aan boord hebben, aanwezig mogen zijn in ICES-sector VII e in de periode van 1 februari 2007 tot en met 31 januari 2008.

(2)

Krachtens punt 9 van bijlage II C bij Verordening (EG) nr. 41/2007 kan de Commissie extra dagen toekennen waarop een vaartuig in dat gebied aanwezig mag zijn terwijl het dergelijke boomkorren of staande netten aan boord heeft, op basis van de definitieve beëindiging van visserijactiviteiten sinds 1 januari 2004.

(3)

Uit de door het Verenigd Koninkrijk meegedeelde gegevens blijkt dat de visserijinspanning van de vaartuigen die sinds 1 januari 2004 hun activiteiten hebben beëindigd, gelijk is aan 5,24 % van de visserijinspanning in 2003, het jaar dat wordt aangehouden als referentieperiode voor de in het gebied aanwezige vaartuigen die boomkorren met een maaswijdte gelijk aan of groter dan 80 mm aan boord hebben.

(4)

Op grond van de meegedeelde gegevens en met toepassing van de in punt 9.1 van bijlage II C bij Verordening (EG) nr. 41/2007 vastgestelde berekeningsmethode moeten voor de periode van 1 februari 2007 tot en met 31 januari 2008 aan het Verenigd Koninkrijk tien extra dagen aanwezigheid in het gebied worden toegewezen voor vaartuigen die dergelijke boomkorren aan boord hebben.

(5)

Ter wille van de duidelijkheid heeft deze beschikking betrekking op het totale aantal extra dagen dat aan het Verenigd Koninkrijk wordt toegewezen en is hierbij rekening gehouden met de twaalf extra dagen aanwezigheid in het gebied die voordien reeds waren toegewezen bij Beschikking 2006/461/EG van de Commissie van 26 juni 2006 betreffende de toewijzing aan het Verenigd Koninkrijk van extra dagen aanwezigheid in ICES-sector VII e (2), aangezien die extra dagen toegewezen blijven in 2007.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/34

(1)

Op 7 en 15 mei 2007 heeft de Italiaanse bevoegde autoriteit overeenkomstig artikel 10 van Richtlijn 92/119/EEG rond uitbraken van de vesiculaire varkensziekte in de gemeenten Salvirola en Fiesco in de provincie Cremona beschermingsgebieden ingesteld. Op 14 juni 2007 werd een beschermingsgebied ingesteld rond een uitbraak in de gemeente Offanengo in de provincie Cremona. De beschermingsgebieden overlappen elkaar gedeeltelijk.

(2)

Bijgevolg was de verplaatsing en het vervoer van varkens over openbare en particuliere wegen in die beschermingsgebieden verboden.

(3)

Italië heeft echter twee verzoeken om ontheffing van dat verbod ingediend voor het vervoer van slachtvarkens van buiten de beschermingsgebieden die over openbare of particuliere wegen in de beschermingsgebieden worden vervoerd naar in de beschermingsgebieden gelegen slachthuizen.

(4)

Deze twee ontheffingen kunnen worden toegestaan op voorwaarde dat Italië strikte controle- en voorzorgsmaatregelen neemt die garanderen dat er geen risico van verspreiding van de ziekte is.

(5)

Bij Beschikking 2007/123/EG van de Commissie van 20 februari 2007 werd een vergelijkbare ontheffing verleend voor een slachthuis in het beschermingsgebied rond een uitbraak van de vesiculaire varkensziekte in de gemeente Romano di Lombardia in de provincie Bergamo, Italië. De voor dat beschermingsgebied ingestelde maatregelen worden niet langer toegepast. Bijgevolg dient Beschikking 2007/123/EG te worden ingetrokken.

(6)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

de officiële dierenarts voor het bedrijf van herkomst moet de officiële dierenarts voor het slachthuis minstens 24 uur vooraf in kennis stellen van de verzending van de varkens;

b)

het vervoer van de varkens naar het slachthuis moet via een corridor verlopen; Italië moet de details voor die corridor vooraf vaststellen;

c)

voertuigen waarin de varkens zich bevinden, moeten voor of bij het binnenkomen van de corridor door de bevoegde autoriteit worden verzegeld; bij het verzegelen moet de bevoegde autoriteit het kentekennummer van het voertuig en het aantal daarin vervoerde varkens registreren;

d)

bij aankomst van het voertuig in het slachthuis moet de bevoegde autoriteit:

e)

elk voertuig dat varkens naar het slachthuis vervoert, wordt onmiddellijk na het lossen onder officiële controle en overeenkomstig de instructies van de bevoegde autoriteit gereinigd en ontsmet voordat het voertuig het slachthuis verlaat.

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/36

(1)

In Denemarken zijn in 2005 uitbraken van de ziekte van Newcastle geconstateerd. Het uitbreken van deze ziekte vormde een ernstig risico voor de veestapel in de Gemeenschap.

(2)

Om de verspreiding van de ziekte te voorkomen en haar zo snel mogelijk te helpen uitroeien, moet de Gemeenschap overeenkomstig Beschikking 90/424/EEG financieel bijdragen in de subsidiabele kosten die de lidstaat in het kader van de spoedmaatregelen ter bestrijding van de ziekte heeft gemaakt.

(3)

Bij Beschikking 2006/579/EG van de Commissie van 24 augustus 2006 inzake een financiële bijdrage van de Gemeenschap voor de uitroeiing van de ziekte van Newcastle in Denemarken in 2005 (2) werd een financiële bijdrage toegekend van 50 % van de voor financiering door de Gemeenschap in aanmerking komende uitgaven voor de maatregelen ter bestrijding van deze uitbraak.

(4)

Ingevolge die beschikking moet de financiële bijdrage van de Gemeenschap worden betaald op basis van het op 23 oktober 2006 door Denemarken ingediende verzoek en van de bewijsstukken als bedoeld in artikel 7 van Verordening (EG) nr. 349/2005 van de Commissie van 28 februari 2005 tot vaststelling van voorschriften inzake de communautaire financiering van de in Beschikking 90/424/EEG van de Raad bedoelde urgente maatregelen en maatregelen ter bestrijding van bepaalde dierziekten (3).

(5)

In het licht van het bovenstaande moet thans het totaalbedrag van de financiële bijdrage van de Gemeenschap in de subsidiabele uitgaven voor de uitroeiing van de ziekte van Newcastle in Denemarken in 2005 worden vastgesteld.

(6)

Op grond van de resultaten van de controles die de Commissie overeenkomstig de veterinairrechtelijke voorschriften van de Gemeenschap en de voorwaarden voor het verlenen van communautaire financiële steun heeft uitgevoerd, kunnen niet alle kosten als subsidiabel worden erkend.

(7)

De opmerkingen van de Commissie, de wijze van berekening van de subsidiabele kosten en de slotconclusies zijn per brief van 8 maart 2007 aan Denemarken meegedeeld.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

12.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/37