5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/1

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/3

(1)

Verordening (EG) nr. 1458/2003 van de Commissie (2) heeft betrekking op de opening en wijze van beheer van de tariefcontingenten in de varkensvleessector.

(2)

De Overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Gemeenschap en de Verenigde Staten van Amerika in het kader van artikel XXIV, lid 6, en artikel XXVIII van de GATT 1994 (3), die is goedgekeurd bij Besluit 2006/333/EG van de Raad (4), voorziet in de vermeerdering van het jaarlijkse invoertariefcontingent voor varkensvlees (erga omnes) met 1 430 ton.

(3)

De desbetreffende verwijzing, die in de invoercertificaataanvraag moet worden opgenomen, dient in de verschillende talen van de Gemeenschap te worden vermeld.

(4)

Met het oog op de mogelijke toetreding van Bulgarije en Roemenië tot de Europese Unie op 1 januari 2007 is het raadzaam om een andere periode voor het indienen van de certificaataanvragen voor het eerste kwartaal van 2007 vast te stellen.

(5)

Verordening (EG) nr. 1458/2003 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor varkensvlees,

1)

Het bepaalde in artikel 4, onder d) en e), wordt vervangen door:

2)

Aan artikel 5, lid 1, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Voor de periode van 1 januari tot en met 31 maart 2007 mogen de certificaataanvragen echter gedurende de eerste 15 dagen van januari 2007 worden ingediend.”.

3)

De bijlagen I tot en met IV worden vervangen door de tekst in de bijlage bij de onderhavige verordening.

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/10

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1774/2002 worden specifieke eisen voor voorschriften inzake niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten vastgesteld.

(2)

Om het risico van verspreiding van ziekteverwekkers en/of residuen te voorkomen, wordt in Verordening (EG) nr. 1774/2002 bepaald dat dierlijke bijproducten in een door de betrokken lidstaat aangewezen erkend en onder toezicht staand bedrijf verwerkt, opgeslagen en gescheiden bewaard moeten worden of op een passende wijze moeten worden verwijderd. In de hoofdstukken III en IV van die verordening worden de eisen in verband met de erkenning van dergelijke bedrijven vastgesteld.

(3)

In artikel 26, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1774/2002 wordt bepaald dat de lidstaten lijsten moeten opstellen van overeenkomstig die verordening erkende bedrijven.

(4)

Bijgevolg moeten uitvoeringsvoorschriften voor die lijsten van erkende bedrijven worden vastgesteld, met inbegrip van de presentatie van de in die lijsten vervatte informatie op nationale websites die toegankelijk zijn voor de Commissie en het publiek. Er moet ook worden voorzien in een door de Commissie te beheren website met betrekking tot die lijsten.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/12

(1)

In artikel 27, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (1) is bepaald dat iedere natuurlijke persoon, rechtspersoon of groep personen die wijn heeft bereid, verplicht is alle bij deze wijnbereiding verkregen bijproducten voor distillatie te leveren.

(2)

In Verordening (EG) nr. 1623/2000 van de Commissie van 25 juli 2000 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de marktmechanismen als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1493/1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (2) zijn de uitvoeringsbepalingen met betrekking tot deze distillatieverplichting vastgesteld, en is in artikel 49 voorzien in mogelijkheden om van deze verplichting af te wijken.

(3)

Hongarije heeft de nodige maatregelen voor de toepassing van deze distillatieverplichting getroffen. De distilleerderijen in Hongarije beschikken echter over onvoldoende capaciteit om alle bijproducten te distilleren.

(4)

Hongarije heeft bij Verordening (EG) nr. 1990/2004 van de Commissie (3) toestemming gekregen om bepaalde categorieën producenten voor het wijnoogstjaar 2004/2005 uit te sluiten van de verplichting tot distillatie van de bijproducten van de wijnbereiding. Deze toestemming is uitgebreid tot het wijnoogstjaar 2005/2006. Gezien de hierboven uiteengezette situatie moet deze toestemming opnieuw worden verlengd tot het einde van het wijnoogstjaar 2006/2007.

(5)

Verordening (EG) nr. 1990/2004 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor wijn,

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/13

(1)

Artikel 30 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 voorziet in de mogelijkheid een crisisdistillatiemaatregel te treffen indien zich als gevolg van grote overschotten een uitzonderlijk geval van marktverstoring voordoet. Deze maatregel kan tot bepaalde wijncategorieën en/of tot bepaalde productiegebieden worden beperkt, en kan voor v.q.p.r.d. worden toegepast indien de betrokken lidstaat daarom verzoekt.

(2)

Portugal heeft gevraagd een crisisdistillatie te openen voor tafelwijn die op Portugees grondgebied is geproduceerd.

(3)

Er is geconstateerd dat zich op de Portugese markt voor tafelwijn grote overschotten bevinden die tegen het einde van het wijnoogstjaar 2005/2006 zullen leiden tot een daling van de prijzen en een zorgwekkende toename van de voorraden. Om deze negatieve tendens om te buigen en de nijpende marktsituatie te verhelpen, moeten de voorraden tafelwijn worden teruggebracht tot een niveau dat voor het dekken van de behoeften van de markt als normaal wordt beschouwd.

(4)

Omdat aan de in artikel 30, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1493/1999 bedoelde voorwaarden is voldaan, moet een crisisdistillatie voor maximaal 200 000 hectoliter tafelwijn worden geopend.

(5)

De op grond van de onderhavige verordening geopende crisisdistillatie moet in overeenstemming zijn met de voorwaarden die met betrekking tot de in artikel 30 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 bedoelde crisisdistillatie zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1623/2000 van de Commissie van 25 juli 2000 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de marktmechanismen als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1493/1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (2). Er moeten ook andere in Verordening (EG) nr. 1623/2000 vastgestelde bepalingen in acht worden genomen, onder meer inzake de levering van alcohol aan het interventiebureau en inzake de betaling van een voorschot.

(6)

De aankoopprijs die door de distilleerder aan de producent moet worden betaald, dient op een zodanig niveau te worden vastgesteld dat de met de marktverstoring samenhangende problemen worden opgelost en de producenten tegelijkertijd kunnen profiteren van deze maatregel.

(7)

Bij de crisisdistillatie mag alleen ruwe of neutrale alcohol worden geproduceerd die verplicht aan het interventiebureau moet worden geleverd, ter voorkoming van verstoring van de drinkalcoholmarkt, die in eerste instantie wordt bevoorraad via de in artikel 29 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 bedoelde distillatie.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor wijn,

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/15

(1)

De Raad heeft de Commissie op 5 juni 2003 gemachtigd met derde landen te onderhandelen over de vervanging van sommige bepalingen in bestaande bilaterale overeenkomsten door een communautaire overeenkomst.

(2)

Overeenkomstig de mechanismen en richtsnoeren in de bijlage bij het besluit van de Raad waarbij de Commissie werd gemachtigd om met derde landen te onderhandelen over de vervanging van sommige bepalingen in bestaande bilaterale overeenkomsten door een communautaire overeenkomst, heeft de Commissie namens de Gemeenschap met de Republiek Libanon onderhandeld over een overeenkomst inzake bepaalde aspecten van luchtdiensten.

(3)

Onder voorbehoud van sluiting op een later tijdstip dient de overeenkomst waarover de Commissie heeft onderhandeld, te worden ondertekend en voorlopig te worden toegepast,

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/26

(1)

Bij de hervorming van de Lissabon-strategie in 2005 werd de nadruk gelegd op groei en werkgelegenheid. De werkgelegenheidsrichtsnoeren (4) van de Europese werkgelegenheidsstrategie en de globale richtsnoeren voor het economisch beleid (5) zijn als een geïntegreerd pakket aangenomen, waarbij de Europese werkgelegenheidsstrategie de toon zet bij de toepassing van de werkgelegenheids- en de arbeidsmarktdoelstellingen van de Lissabon-strategie.

(2)

De Europese Unie moet meer dan voorheen alle passende nationale en communautaire middelen — inclusief het cohesiebeleid — in de drie dimensies (de economische, de sociale en de ecologische) van de strategie van Lissabon aanwenden om de onderlinge synergieën in een algemene context van duurzame ontwikkeling beter te kunnen benutten.

(3)

De werkgelegenheidsrichtsnoeren en de globale richtsnoeren voor het economisch beleid dienen pas om de drie jaar volledig te worden herzien, terwijl in de tussenliggende jaren tot 2008 de aanpassingen strikt beperkt moeten blijven, zodat de mate van stabiliteit die voor een doeltreffende uitvoering nodig is, wordt gewaarborgd.

(4)

Uit het onderzoek van de nationale hervormingsprogramma’s van de lidstaten, dat in het jaarlijkse voortgangsverslag van de Commissie en in het gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid is opgenomen, blijkt dat de lidstaten alle mogelijke inspanningen moeten blijven richten op de volgende prioritaire gebieden:

(5)

De Europese Raad van 23/24 maart 2006 heeft de nadruk gelegd op de centrale rol van het werkgelegenheidsbeleid in het kader van de Lissabon-agenda en op de noodzaak om voor prioritaire categorieën meer werkgelegenheid te bieden, binnen een levensloopgerichte benadering. In dit verband heeft de Europese Raad zijn goedkeuring gehecht aan het Europees pact voor gendergelijkheid, dat grotere zichtbaarheid moet geven aan de integratie van genderperspectieven en een impuls moet geven aan grootschalige verbetering van de vooruitzichten en de kansen voor vrouwen.

(6)

Door het wegnemen van de belemmeringen voor de mobiliteit van werknemers, zoals in de verdragen is uitgewerkt, moet de interne markt beter gaan functioneren en moet zijn groei- en werkgelegenheidspotentieel toenemen.

(7)

Gezien de bestudering door de Commissie van de nationale hervormingsprogramma's, en de conclusies van de Europese Raad, moet alle aandacht nu worden gericht op een doeltreffende en tijdige uitvoering, waarbij bijzondere aandacht dient uit te gaan naar de overeengekomen kwantitatieve doelstellingen uit de richtsnoeren voor 2005-2008 en waarbij de conclusies van de Europese Raad moeten worden gevolgd.

(8)

De lidstaten moeten bij de programmering van het gebruik van communautaire financiering, in het bijzonder uit het Europees Sociaal Fonds, de richtsnoeren voor het werkgelegenheidsbeleid in acht nemen.

(9)

Gezien de geïntegreerde aard van het richtsnoerenpakket dienen de lidstaten de globale richtsnoeren voor het economisch beleid volledig ten uitvoer te leggen,

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/28

(1)

Krachtens Richtlijn 2002/53/EG bepaalt de Raad of de in derde landen verrichte officiële rassenonderzoeken dezelfde waarborgen bieden als de in de lidstaten verrichte onderzoeken.

(2)

De voorschriften betreffende het in Kroatië verrichte officiële rassenonderzoek voor tarwe, gerst en maïs bepalen dat de toelating van rassen wat onderscheidbaarheid, bestendigheid en homogeniteit betreft gebaseerd is op de resultaten van officiële onderzoeken, met name veldproeven, die een voldoende aantal kenmerken voor de beschrijving van het ras omvatten.

(3)

Onderzoek van die voorschriften en van de wijze waarop zij in Kroatië worden toegepast voor de drie bovengenoemde gewassen, heeft aangetoond dat zij dezelfde waarborgen bieden als de door de lidstaten verrichte onderzoeken, mits aan aanvullende voorwaarden wordt voldaan.

(4)

Deze beschikking belet niet dat de erkenning van gelijkwaardigheid door de Gemeenschap wordt ingetrokken als niet, of niet langer, wordt voldaan aan de voorwaarden waarop zij is gebaseerd.

(5)

Aangezien de technische bepalingen van de bijlagen wellicht dikwijls moeten worden gewijzigd, vindt de wijziging ervan plaats overeenkomstig de procedure van artikel 4 van Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (2),

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/30

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/31

(1)

Op 27 januari en 28 februari 2006 heeft de Italiaanse Republiek de Commissie in kennis gesteld van verordening nr. 35 en 36 van het Ministerie van Infrastructuur en Vervoer van 29 december 2005 (op 11 januari 2006 gepubliceerd in de Gazzetta Ufficiale della Repubblica Italiana), waarbij openbaredienstverplichtingen (ODV) werden opgelegd voor 16 routes tussen Sardinië en de voornaamste nationale luchthavens, en heeft zij de Commissie verzocht in dat verband een mededeling te publiceren in het Publicatieblad van de Europese Unie overeenkomstig artikel 4, lid 1, sub a), van Verordening (EEG) nr. 2408/92.

(2)

Op 24 maart 2006 heeft de Commissie een mededeling gepubliceerd (hierna „de mededeling van 24 maart 2006”) (2) betreffende de bij verordening nr. 35 opgelegde openbaredienstverplichtingen voor de volgende zes routes:

(3)

Op 21 april 2006 heeft de Commissie een tweede mededeling gepubliceerd (hierna „de mededeling van 21 april 2006”) (3) betreffende de bij verordening nr. 36 opgelegde openbaredienstverplichtingen voor de volgende 10 routes:

(4)

De voornaamste elementen van de ODV als bekendgemaakt in de twee mededelingen zijn:

(5)

Het is nuttig op te merken dat voorafgaand aan de openbaredienstverplichtingen waarop deze beschikking betrekking heeft, de Italiaanse Republiek krachtens verordeningen van 1 augustus 2000 en 21 december 2000 reeds openbaredienstverplichtingen had opgelegd voor zes verbindingen tussen de luchthavens van Sardinië en Rome en Milaan. Deze verplichtingen zijn op 7 oktober 2000 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen  (4) (hierna „de mededeling van 7 oktober 2000”). Overeenkomstig artikel 4, lid 1, sub d), van Verordening (EEG) nr. 2408/92 was voor de desbetreffende routes een aanbesteding uitgeschreven voor de selectie van luchtvaartmaatschappijen die het recht kregen de routes op exclusieve basis en met een financiële compensatie te exploiteren (5).

(6)

De luchtvaartmaatschappijen die het recht kregen bedoelde routes met inachtneming van de openbaredienstverplichtingen te exploiteren waren:

(7)

Deze overeenkomsten werden vervangen door de openbaredienstverplichtingen als opgelegd bij de Italiaanse verordening van 8 november 2004 en gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie van 10 december 2004 (hierna „de mededeling van 10 december 2004”) (6). Ten gevolge van een arrest van de regionale administratieve rechtbank van Lazio van 17 maart 2005, waarbij de verordening van 8 november 2004 gedeeltelijk nietig werd verklaard, hebben de Italiaanse autoriteiten de Commissie ervan op de hoogte gebracht dat zij deze verplichtingen hebben „opgeschort”. Een kennisgeving met betrekking tot die opschorting is op 1 juli 2005 gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie  (7). Op 6 december 2005 hebben de Italiaanse autoriteiten de Commissie ervan geïnformeerd dat zij hun verordening van 8 november 2004 per 15 november 2004 hebben ingetrokken.

(8)

Op 28 februari 2006 hebben de Italiaanse autoriteiten de Commissie kennisgeving gedaan van de vaststelling op 23 februari 2006 van een verordening tot wijziging van verordening nr. 35 van 29 december 2005, waarbij de verordeningen van 1 augustus 2000 en 21 december 2000 per 2 mei 2006 werden ingetrokken.

(9)

In een mededeling d.d. 22 maart 2005 hebben de Italiaanse autoriteiten de Commissie gemeld dat de ODV, als gepubliceerd in de mededeling van 7 oktober 2000„op basis van vrijwilligheid” werden toegepast. Dit was de eerste keer dat de Italiaanse autoriteiten de Commissie in kennis hebben gesteld van het feit dat bedoelde ODV nog steeds werden toegepast.

(10)

De juridische aspecten van openbaredienstverplichtingen worden geregeld bij Verordening (EEG) nr. 2408/92 (hierna „de verordening”) die tot doel heeft om in de sector van het luchtvervoer de voorwaarden voor de toepassing van de vrijheid van dienstverlening vast te leggen.

(11)

De openbaredienstverplichtingen vormen een uitzondering op het basisbeginsel van de verordening die inhoudt dat het „met inachtneming van deze verordening door de betrokken lidstaat (lidstaten) aan communautaire luchtvaartmaatschappijen wordt toegestaan om vervoersrechten op routes in de Gemeenschap uit te oefenen” (8).

(12)

De voorwaarden om dergelijke openbaredienstverplichtingen op te leggen, worden omschreven in artikel 4. Zij moeten strikt worden geïnterpreteerd, met inachtneming van de beginselen van niet-discriminatie en evenredigheid. Zij moeten op passende wijze worden verantwoord op basis van de in dit artikel opgenomen criteria.

(13)

Meer bepaald mogen, overeenkomstig de juridische regeling voor openbaredienstverplichtingen, dergelijke verplichtingen worden opgelegd voor geregelde luchtdiensten naar een luchthaven die de luchtverbindingen voor een perifeer of ontwikkelingsgebied op zijn grondgebied verzorgt of op een weinig geëxploiteerde route naar een regionale luchthaven op zijn grondgebied, wanneer een dergelijke route van vitaal belang wordt geacht voor de economische ontwikkeling van de regio waarin de luchthaven is gelegen en voorzover zulks noodzakelijk is om op die route een toereikend aanbod te waarborgen van luchtdiensten die voldoen aan vastgestelde normen inzake continuïteit, regelmaat, capaciteit en prijzen, aan welke normen luchtvaartmaatschappijen niet zouden voldoen indien zij alleen op hun eigen commerciële belangen zouden letten.

(14)

De toereikendheid van het aanbod van geregelde luchtdiensten wordt door de lidstaten beoordeeld in het licht van met name het openbaar belang, de mogelijkheid gebruik te maken van andere takken van vervoer en het gecombineerde effect van alle luchtvaartmaatschappijen die op bedoelde route diensten onderhouden of voornemens zijn te onderhouden.

(15)

Bij artikel 4 wordt een mechanisme in twee fasen ingesteld. In een eerste fase (artikel 4, lid 1, sub a)) legt de betrokken lidstaat openbaredienstverplichtingen op voor één of meer luchtverbindingen, waarbij deze open blijven voor alle communautaire luchtvaartmaatschappijen op voorwaarde dat de dienstverplichtingen in acht worden genomen. Wanneer echter geen enkele maatschappij zich aanbiedt om de verbinding met inachtneming van de openbaredienstverplichtingen te exploiteren, kan de lidstaat in een tweede fase (zie artikel 4, lid 1, sub d)) de toegang tot die verbinding beperken tot slechts één luchtvaartmaatschappij voor een, eventueel hernieuwbare, periode van ten hoogste drie jaar. Die luchtvaartmaatschappij wordt dan geselecteerd via een communautaire openbare aanbesteding. De geselecteerde maatschappij kan dan een financiële compensatie krijgen voor de exploitatie met inachtneming van de openbaredienstverplichtingen.

(16)

Krachtens artikel 4, lid 3, is de Commissie gemachtigd om na een onderzoek, op verzoek van een lidstaat dan wel op eigen initiatief, te besluiten of de openbaredienstverplichtingen van toepassing blijven. Het besluit van de Commissie wordt meegedeeld aan de Raad en de lidstaten. Na beroep van een lidstaat kan de Raad met gekwalificeerde meerderheid van stemmen een andersluidend besluit nemen.

(17)

In artikel 4, lid 1, sub a), van de verordening worden een aantal cumulatieve criteria genoemd waaraan de openbaredienstverplichtingen moeten voldoen:

(18)

Bovendien moeten de openbaredienstverplichtingen voldoen aan de criteria van evenredigheid en niet-discriminatie (zie bijvoorbeeld het arrest van het Hof van Justitie van 20 februari 2001 in de zaak C-205/99 Asociación Profesional de Empresas Navieras de Líneas Regulares (Analir) e.a. versus Administración General del Estado, [2001], jurisprudentie blz. I-0127).

(19)

In dit geval omvatten de op verzoek van Italië in het Publicatieblad bekend gemaakte openbaredienstverplichtingen echter verschillende bepalingen die ernstige twijfels doen rijzen over hun overeenstemming met artikel 4 van de verordening. In het bijzonder geldt het volgende:

(20)

De verplichting voor de kandidaat-luchtvaartmaatschappijen om de 6 routes waarvoor ODV gelden als één enkel pakket te exploiteren, vormt een bijzonder belangrijke beperking van het beginsel van vrijheid van dienstverlening. Deze verplichting lijkt geen grondslag te vinden in artikel 4, lid 1, van de verordening en is wellicht een inbreuk op de beginselen van evenredigheid en niet-discriminatie, met name gezien:

(21)

De in punt 1.6 van beide mededelingen vervatte opdracht voor de ENAC om — teneinde „overcapaciteit” ten gevolge van de aanvaarding door verscheidene maatschappijen van een route waarop ODV berusten te voorkomen — de „verbindingen en frequenties opnieuw te verdelen” over de betrokken transporteurs, lijkt geen rechtsgrondslag te vinden in artikel 4, lid 1, van de verordening en druist wellicht in tegen artikel 3, lid 1, voor zover dergelijke maatregelen de vrijheid van elke transporteur beperken om te kiezen welke routes en frequenties hij wenst te bedienen. Voorts lijkt het feit dat dergelijke „overcapaciteit” bestaat erop te wijzen dat er geen behoefte bestaat aan regulerend optreden om te waarborgen dat de luchtvaartmaatschappijen voldoen aan de basisbehoeften.

(22)

De in punt 4.8 van beide mededelingen vervatte verplichting om bepaalde passagiers gunsttarieven aan te bieden, met als enige reden hun geboorteplaats (meer bepaald Sardinië), lijkt geen rechtsgrond te hebben en kan een onrechtmatige indirecte discriminatie op basis van nationaliteit inhouden (zie bijvoorbeeld zaak C-388/01 Commissie versus Italië [2003], jurisprudentie blz. I-00721).

(23)

Er is geen adequate verklaring gegeven om te rechtvaardigen waarom:

(24)

Ondanks de herhaalde aanmaningen van de Commissiediensten waarbij de aandacht van de Italiaanse autoriteiten werd gevestigd op deze talrijke problematische elementen en werd gewezen op de twijfel inzake de overeenstemming van de medegedeelde openbaredienstverplichtingen met de verordening, heeft de Italiaanse Republiek besloten deze verplichtingen als zodanig bekend te maken.

(25)

Na deze publicatie hebben verscheidene belangstellenden contact opgenomen met de Commissie om op informele wijze hun bezwaren tegen de discriminerende en niet-evenredige aard van deze dienstverplichtingen bekend te maken.

(26)

In het licht van deze elementen en uit hoofde van artikel 4, lid 3, van de verordening kan de Commissie een onderzoek openen om na te gaan of de ontwikkeling van één of meer verbindingen al dan niet op onrechtmatige wijze wordt beperkt door de opgelegde openbaredienstverplichtingen en om zo te bepalen of bedoelde verplichtingen moeten blijven gelden voor de desbetreffende verbindingen.

(27)

Op 9 maart 2006 heeft de Commissie overeenkomstig artikel 12 van de verordening de Italiaanse autoriteiten verzocht bepaalde informatie met betrekking tot deze openbaredienstverplichtingen te verstrekken. Het door de Italiaanse autoriteiten op 22 maart 2006 toegezonden antwoord was onvolledig.

—

een gedetailleerde toelichting van de sociaal-economische doelstellingen die worden nagestreefd met de in artikel 1 bedoelde openbaredienstverplichtingen en een rechtvaardiging van hun adequaatheid en evenredigheid met het oog op het bereiken van deze doelstellingen, met name wat de tien nieuwe routes betreft die niet in de mededeling van 7 oktober 2000 waren opgenomen;

—

een gedetailleerde toelichting van hoe de maatregelen vervat in punt 1.6 van de twee in artikel 1 genoemde mededelingen om „overcapaciteit”, ten gevolge van de aanvaarding door verscheidene transporteurs van een route waarop openbaredienstverplichtingen berusten, te voorkomen, in de praktijk zullen functioneren en van hun rechtvaardiging in het licht van artikel 4, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2408/92;

—

een juridische analyse, wat het gemeenschapsrecht betreft, waarbij de diverse voorwaarden, vervat in de openbaredienstverplichtingen waarnaar in artikel 1 wordt verwezen, worden gerechtvaardigd, met name:

—

een gedetailleerde analyse van de economische betrekkingen tussen de regio's van Sardinië en van de rest van Italië waarin de luchthavens gevestigd zijn waarop de in artikel 1 genoemde openbaredienstverplichtingen betrekking hebben;

—

een gedetailleerde analyse van het huidige aanbod van luchtvervoer tussen de luchthavens van Sardinië en de overige Italiaanse luchthavens waarop de in artikel 1 genoemde openbaredienstverplichtingen betrekking hebben, inclusief het aanbod van indirecte vluchten, alsook informatie over het tijdstip waarop verordening nr. 36 in werking is getreden;

—

een gedetailleerde analyse betreffende de beschikbaarheid van alternatieve transportmiddelen en de capaciteit daarvan om aan de behoeften in kwestie te voldoen;

—

een analyse van de huidige luchtvervoersvraag op elk van de routes waarop deze openbaredienstverplichtingen betrekking hebben, met onder meer de prognoses van de luchtvaartmaatschappije(en) zelf (passagiersverkeer, vrachtvervoer, financiële verwachtingen, enz.);

—

een precisering van de reistijden en frequentievoorwaarden, vereist om de verschillende luchthavens van Sardinië waarvoor deze dienstverplichtingen gelden, over de weg te bereiken;

—

een beschrijving van de huidige toestand, op de dag van kennisgeving van deze beschikking, wat de exploitatie van de verbindingen in kwestie betreft, met daarbij de identiteit van de luchtvaartmaatschappij(en) die deze verbindingen overeenkomstig de ODV exploiteert/exploiteren;

—

het bestaan, op de dag van kennisgeving van deze beschikking, van eventuele beroepsprocedures bij het nationale gerecht en de juridische situatie inzake het opleggen van deze openbaredienstverplichtingen;

—

een antwoord op de vraag of de openbaredienstverplichtingen als omschreven in de mededeling van 7 oktober 2000 van kracht zijn gebleven na de opschorting en intrekking ervan overeenkomstig de mededeling van 10 december 2004, met, als dat het geval zou zijn, de rechtsgrond daarvoor en de redenen waarom de Italiaanse autoriteiten hebben nagelaten de Commissie daarvan onverwijld op de hoogte te stellen.

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/38

(1)

Overeenkomstig artikel 2, lid 1, van de veiligheidsvoorschriften van de Commissie, als uiteengezet in de bijlage bij Besluit 2001/844/EG, EGKS, Euratom van de Commissie (1), neemt het voor beveiliging bevoegde Commissielid passende maatregelen om ervoor te zorgen dat bij de behandeling van gerubriceerde EU-gegevens de veiligheidsvoorschriften van de Commissie worden nageleefd, zowel in de Commissie, als onder andere door externe contractanten van de Commissie.

(2)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van de veiligheidsvoorschriften van de Commissie moeten de lidstaten en de krachtens of op basis van de Verdragen opgerichte andere instellingen, instanties, bureaus en agentschappen worden gemachtigd gerubriceerde EU-gegevens te ontvangen, mits zij ervoor zorgen dat in hun diensten en locaties, bijvoorbeeld voor externe contractanten van de lidstaten, voorschriften gelden die volstrekt gelijkwaardig zijn.

(3)

De veiligheidsvoorschriften van de Commissie bevatten geen instructies voor de toepassing van de grondbeginselen en minimumnormen wanneer de Commissie uit hoofde van een opdracht of subsidieovereenkomst bij externe entiteiten opdrachten plaatst voor taken die betrekking hebben op gerubriceerde EU-gegevens of voor taken die dergelijke gegevens noodzakelijk maken en/of bevatten.

(4)

Derhalve moeten specifieke gemeenschappelijke minimumnormen die voor die gevallen gelden, worden opgenomen in de veiligheidsvoorschriften van de Commissie en de daaraan gehechte veiligheidsregels.

(5)

Die gemeenschappelijke minimumnormen moeten ook gelden voor de lidstaten, zodat maatregelen overeenkomstig de nationale regelingen worden genomen wanneer zij uit hoofde van een opdracht of subsidieovereenkomst bij in artikel 2, lid 2, van de veiligheidsvoorschriften van de Commissie bedoelde externe entiteiten opdrachten plaatsen voor taken die betrekking hebben op gerubriceerde EU-gegevens of voor taken die dergelijke gegevens noodzakelijk maken en/of bevatten.

(6)

Deze gemeenschappelijke minimumnormen zijn van toepassing onverminderd andere relevante besluiten, met name Richtlijn 2004/18/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor werken, leveringen en diensten (2), Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad van 25 juni 2002 houdende het Financieel Reglement van toepassing op de algemene begroting van de Europese Gemeenschappen (3) en Verordening (EG, Euratom) nr. 2342/2002 van de Commissie (4) tot vaststelling van haar uitvoeringsvoorschriften, en met name de bilaterale en multilaterale overeenkomsten die worden bedoeld in de artikelen 106 en 107 van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002,

1)

In artikel 2, lid 1, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Wanneer een opdracht of subsidieovereenkomst tussen de Commissie en een externe contractant of begunstigde de verwerking van gerubriceerde EU-gegevens in de locaties van de contractant of de begunstigde inhoudt, moeten de maatregelen die de externe contractant of begunstigde neemt om te waarborgen dat bij behandeling van gerubriceerde EU-gegevens de in artikel 1 bedoelde voorschriften worden nageleefd, een integrerend deel zijn van de opdracht of subsidieovereenkomst.”.

2)

De veiligheidsregels die in de bijlage bij de veiligheidsvoorschriften van de Commissie zijn opgenomen, worden als volgt gewijzigd:

5.8.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/44

(1)

Artikel 52 van de statuten vereist dat de Raad van bestuur de noodzakelijke maatregelen treft om te verzekeren dat bankbiljetten luidende in valuta's met onherroepelijk vastgestelde wisselkoersen door de nationale centrale banken (NCB’s) van de deelnemende lidstaten worden ingewisseld tegen hun respectieve pari-waarden. Deze maatregelen betreffen de inwisseling van bankbiljetten van een nieuwe deelnemende lidstaat: a) tegen eurobankbiljetten en -muntstukken; of b) voor het crediteren van een rekening. Ter vergelijking, telkens wanneer het een nieuwe deelnemende lidstaat met een overgangsperiode betreft, betreffen deze maatregelen in plaats daarvan de inwisseling van bankbiljetten: a) in de nationale munteenheid van die nieuwe deelnemende lidstaat; of b) voor het crediteren van een rekening.

(2)

Verordening (EG) nr. 974/98 van de Raad van 3 mei 1998 over de invoering van de euro (1) legt een aantal mogelijke overgangsregelingen vast voor lidstaten die de euro aannemen. Dit richtsnoer verzekert dat de inwisseling van bankbiljetten van nieuwe deelnemende lidstaten kan plaatsvinden, ongeacht de gekozen nationale omschakelingsregeling naar de chartale euro.

(3)

Bepaalde categoriën bankbiljetten, namelijk zwaar beschadigde bankbiljetten en bankbiljetten die zijn gemerkt als onderdeel van nationale merkingsregelingen ter bevordering en bescherming van het uit het verkeer nemen van nationale bankbiljetten, komen in het algemeen niet in aanmerking voor inwisseling en kunnen derhalve niet uit hoofde van dit richtsnoer worden ingewisseld.

(4)

In het geval van een nieuwe deelnemende lidstaat met een overgangsperiode, zullen de regelingen uit hoofde van dit richtsnoer in die lidstaat een langere periode beslaan, daar deze regelingen de overgangsperiode mede omvatten, alhoewel een dergelijke overgangsperiode de inwisselingsperiode voor bankbiljetten van andere deelnemende lidstaten niet zou verlengen,

—

„deelnemende lidstaat”: een lidstaat die de euro heeft aangenomen;

—

„nieuwe deelnemende lidstaat”: een deelnemende lidstaat die de euro heeft aangenomen, maar in welke lidstaat eurobankbiljetten en -muntstukken niet het enige wettig betaalmiddel zijn;

—

„invoeringsdatum van de euro”: de datum waarop de intrekking van de derogatie van een betrokken lidstaat krachtens artikel 122, lid 2, van het Verdrag in werking treedt;

—

„dubbele-omloopperiode”: de periode tussen de datum waarop in een bepaalde nieuwe deelnemende lidstaat naar de chartale euro wordt omgeschakeld en de laatste datum waarop de nationale munteenheid van die nieuwe deelnemende lidstaat tegelijkertijd met de euro als wettig betaalmiddel kan worden gebruikt;

—

„datum waarop naar de chartale euro wordt omgeschakeld”: de datum waarop eurobankbiljetten en -muntstukken in een bepaalde nieuwe deelnemende lidstaat wettig betaalmiddel worden;

—

„nationale munteenheid”: de bankbiljetten en -muntstukken van een nieuwe deelnemende lidstaat die de bevoegde autoriteit van die lidstaat heeft uitgegeven voor de aanneming van de euro;

—

„bankbiljetten van een nieuwe deelnemende lidstaat”: bankbiljetten die de NCB van een nieuwe deelnemende lidstaat heeft uitgegeven, welke wettig betaalmiddel waren op de dag voor de invoeringsdatum van de euro en die aan een andere NCB of aan haar benoemde agent ter inwisseling worden aangeboden;

—

„overgangsperiode”: de periode van hoogstens drie jaar die ingaat op 00u00 (lokale tijd) van de datum waarop de euro wordt ingevoerd en eindigt op 00u00 (lokale tijd) van de datum waarop naar de chartale euro wordt omgeschakeld.

—

„NCB van het Eurosysteem”: de NCB van een deelnemende lidstaat (met inbegrip van een NCB van een nieuwe deelnemende lidstaat);

—

„pari-waarde”: de waarde die resulteert uit de door de EU-Raad uit hoofde van artikel 123, lid 4, van het Verdrag aangenomen omrekeningskoersen zonder een marge tussen de aankoop- en verkoopkoersen;

—

„merken”: de identificatie van de bankbiljetten middels een onderscheidend en specifiek symbool, bv. door een perforator geponste gaten, als onderdeel van nationale merkingsregelingen ter bevordering en bescherming van het uit het verkeer nemen van bankbiljetten van nieuwe deelnemende lidstaten, welke bankbiljetten voor de invoeringsdatum van de euro zijn uitgegeven door de in die lidstaat bevoegde autoriteit.

i)

voor een bepaalde transactie; of

ii)

op een bepaalde dag

a)

met ingang van de invoeringsdatum van de euro voor de nieuwe deelnemende lidstaat;

b)

tot alle bedoelde bankbiljetten zijn ingewisseld die voor het einde van een periode van twee maanden na de datum waarop de nieuwe deelnemende lidstaat naar de chartale euro is omgeschakeld ter inwisseling zijn aangeboden.