19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 771/2005 (2) (hierna „de voorlopige verordening” genoemd) stelde de Commissie een voorlopig antidumpingrecht in op de invoer van bepaalde roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan van de GN-codes 7318 12 10, 7318 14 10, 7318 15 30, 7318 15 51, 7318 15 61 en 7318 15 70 uit de Volksrepubliek China, Indonesië, Taiwan, Thailand en Vietnam.

(2)

Er wordt aan herinnerd dat het onderzoek naar de dumping en schade betrekking had op de periode van 1 juli 2003 tot 30 juni 2004 (hierna „het onderzoektijdvak” genoemd). Het onderzoek naar de ontwikkelingen die relevant waren voor de vaststelling van de schade had betrekking op de periode van 1 januari 2001 tot 30 juni 2004 (hierna „de beoordelingsperiode” genoemd).

(3)

Na de instelling van de voorlopige antidumpingmaatregelen maakten sommige belanghebbenden schriftelijke opmerkingen.

(4)

De partijen die verzochten door de Commissie te worden gehoord zagen hun verzoek ingewilligd.

(5)

De Commissie verzamelde en verifieerde alle gegevens die zij voor haar definitieve bevindingen noodzakelijk achtte.

(6)

De partijen werden op de hoogte gebracht van de essentiële feiten en overwegingen op basis waarvan de Commissie voornemens was de instelling van een definitief antidumpingrecht en de definitieve inning van de bedragen die voor het voorlopige antidumpingrecht als zekerheid waren gesteld aan te bevelen. De partijen werd tevens een termijn toegestaan binnen welke zij op deze bekendmakingen konden reageren.

(7)

De mondelinge en schriftelijke opmerkingen werden in overweging genomen en waar het passend werd geacht werden ze in de definitieve bevindingen in aanmerking genomen.

(8)

Na de instelling van de voorlopige maatregelen vroegen één importeur en zijn organisatie zich af of de in overweging 113 van de voorlopige verordening omschreven bedrijfstak van de Gemeenschap wel representatief was in de zin van artikel 5, lid 4, van de basisverordening. Hun argument werd evenwel met geen enkel bewijs gestaafd. Het onderzoek heeft bevestigd dat de bedrijfstak van de Gemeenschap goed was voor ongeveer 54 % van de productie van de Gemeenschap tijdens het onderzoektijdvak en representatief is in de zin van artikel 5, lid 4, van de basisverordening.

(9)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten voerden na de bekendmakingen aan dat de niet-confidentiële antwoorden van de EG-producenten op de vragenlijst niet voldoende gedetailleerd waren en niet waren ingediend overeenkomstig artikel 19 van de basisverordening. Zij voerden aan dat het gebrek aan gegevens in deze niet-confidentiële antwoorden medewerkende exporteurs een belangrijke kans ontnam om hun belangen te verdedigen en deze exporteurs ten opzichte van andere partijen, namelijk de bedrijfstak van de Gemeenschap, in deze procedure benadeelde. De mededelingen in verband met de schade in afdeling E van de voorlopige verordening strekken er evenwel toe alle belanghebbenden gezamenlijk van de geverifieerde gegevens op de hoogte te brengen. Alle partijen kennen de feiten met betrekking tot de omstandigheden van schade en de oorzaak daarvan goed genoeg om voor hun belangen op te kunnen komen. Partijen worden op dezelfde wijze behandeld en er wordt tussen de belanghebbenden geen verschil gemaakt wat de bekendmaking van de gegevens betreft. Bovendien waarborgen de niet-confidentiële antwoorden op de vragenlijst en de gegevens in de voorlopige verordening dat de rechten op verdediging van alle partijen worden gerespecteerd. Het argument werd derhalve van de hand gewezen.

(10)

Zoals gezegd werd er in het kader van het voorlopig onderzoek aan getwijfeld of moeren beschouwd moesten worden als een product dat met andere roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan vergeleken kan worden. In dit verband moesten een aantal aspecten verder worden onderzocht; zo moest bijvoorbeeld worden nagegaan of, en in welke mate bouten en moeren als één systeem op de markt worden gebracht, in welke mate deze typen samen worden ontwikkeld enz. Ook moest verder worden onderzocht in welke mate deze systemen door de EG-producenten konden worden aangeboden. Voor de eerste bevindingen werd in het kader van het voorlopige onderzoek derhalve besloten moeren die doorgaans onder GN-code 7318 16 30 worden ingedeeld niet in de omschrijving van het product op te nemen.

(11)

Na de instelling van de voorlopige maatregelen verstrekten EG-producenten zowel als importeurs bewijzen dat bouten en moeren niet samen ontwikkeld of op de markt gebracht worden. Hoewel moeren meestal samen met bouten worden gebruikt worden zij doorgaans niet als een set verkocht. Anderzijds kunnen bouten gebruikt worden als bevestigingsmiddelen zonder moeren hetgeen aantoont dat het eindgebruik van bouten en moeren kan verschillen. Dit blijkt uit de invoer van sommige van de producenten in de betrokken landen die hetzij moeren, hetzij bouten produceren en verkopen alsmede uit het feit dat de EG-producenten die de steekproef vormen schroeven en bouten vervaardigen maar geen moeren. Dit is bijzonder duidelijk in het geval van de Filipijnen die haast uitsluitend moeren naar de Gemeenschap uitvoerden en geen bouten. Bovendien worden bouten, zoals eerder reeds werd gezegd, niet noodzakelijk gecombineerd met moeren en sluitringen. Dit blijkt ook duidelijk uit de omschrijving van post 7318 15 van het GS: „andere schroeven en bouten, ook indien met bijbehorende moeren of sluitringen”. Bovendien is het relevant om op te merken dat de bedrijfstak van de Gemeenschap niet over de nodige machines beschikt om moeren te vervaardigen en niet heeft aangekondigd voornemens te zijn om in de toekomst moeren te vervaardigen.

(12)

Derhalve worden de bevindingen van overweging 13 van de voorlopige verordening bevestigd namelijk dat moeren, die niet worden ingevoerd als onderdeel van een geheel tezamen met hun schroeven en bouten, van de productomschrijving moeten worden uitgesloten. Bijgevolg zou de procedure ten aanzien van de Filipijnen in overeenstemming met de conclusies van de overwegingen 14 en 105 van de voorlopige verordening moeten worden beëindigd.

(13)

Na de instelling van de voorlopige maatregelen voerden de medewerkende Thaise exporteurs/producenten aan dat moeren en bouten doorgaans samen worden ontwikkeld en als één geheel worden verkocht en dat derhalve bouten — indien moeren van de productomschrijving werden uitgesloten — eveneens van de procedure moesten worden uitgesloten. Zij voerden voor deze bewering evenwel geen bewijzen aan. Bijgevolg — en ook rekening houdend met de bevindingen van de overwegingen 11 en 12, namelijk dat moeren niet samen met bouten worden ontwikkeld en niet als één geheel worden verkocht — werd met de opmerking geen rekening gehouden en werden uitsluitend moeren van het onderzoek uitgesloten.

(14)

Bovendien herhaalden verschillende importeurs en hun organisaties hun verzoek om het onderzoek tot twee GN-codes te beperken namelijk 7318 15 61 (schroeven met binnenzeskant van roestvrij staal) en 7318 15 70 (bouten met zeskantkoppen van roestvrij staal). Zij verwezen in dat verband naar het feit dat de bedrijfstak van de Gemeenschap de andere bevestigingsmiddelen waarop dit onderzoek van toepassing is niet in voldoende hoeveelheden zou vervaardigen namelijk de roestvrijstalen bevestigingsmiddelen die doorgaans worden ingedeeld onder de GN-codes 7318 12 10 (andere houtschroeven van roestvrij staal), 7318 14 10 (zelftappende schroeven van roestvrij staal), 7318 15 30 (schroeven en bouten zonder kop van roestvrij staal) en 7318 15 51 (schroeven met gleuf of kruisgleuf). Als bewijs toonden zij in dit verband enkele orders die de EG-producenten niet konden uitvoeren. Bovendien voerden zij aan dat bouten en schroeven op verschillende machines werden vervaardigd.

(15)

Zoals gezegd in overweging 15 van de voorlopige verordening heeft het onderzoek bevestigd dat alle soorten roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan van de GN-codes 7318 12 10, 7318 14 10, 7318 15 30 en 7318 15 51 in de Gemeenschap worden vervaardigd. De EG-producenten die de steekproef vormen i) beschikken bijgevolg over de machines om deze andere typen van roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan te vervaardigen en ii) ondervinden voor deze typen concurrentie van het betrokken product dat met dumping wordt ingevoerd. De informatie over sommige orders die door de bedrijfstak van de Gemeenschap niet konden worden uitgevoerd heeft betrekking op een periode die niet in het onderzoektijdvak valt en dus normaliter niet in aanmerking wordt genomen overeenkomstig artikel 6, lid 1, van de basisverordening. Hoe het ook zij, dit feit toont niet aan dat deze producten niet door de bedrijfstak van de Gemeenschap worden vervaardigd. Bovendien is uit het onderzoek gebleken dat indien de bedrijfstak van de Gemeenschap geen onbillijke concurrentie ondervindt van met dumping uit de betrokken landen ingevoerde producten hij in staat is zijn productie te verhogen en aan de vraag naar dergelijke producten te voldoen. In dit verband mag niet uit het oog worden verloren dat de bedrijfstak van de Gemeenschap over een belangrijke overtollige capaciteit beschikt (zie tabel vóór overweging 127 van de voorlopige verordening). Bijgevolg kon met het verzoek van de importeurs geen rekening worden gehouden.

(16)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten verzochten om beperking van de productomschrijving tot de GN-codes 7318 12 10 (andere houtschroeven van roestvrij staal), 7318 15 30 (schroeven en bouten zonder kop van roestvrij staal) en 7318 15 61 (schroeven met binnenzeskant van roestvrij staal). Zij voerden aan dat bouten (GN-code 7318 15 70) of zelftappende schroeven of schroeven met gleuf of kruisgleuf van roestvrij staal (GN-codes 7318 14 10 en 7318 15 51) niet samen met de andere onderzochte bevestigingsmiddelen als één enkele productcategorie konden worden beschouwd omdat er tussen deze producten verschillen bestonden qua i) fysische kenmerken, aard en kwaliteit, ii) eindgebruik, iii) smaken en gewoonten van de consument en iv) GN-codes, waaruit — naar hun zeggen — bleek dat bouten en schroeven niet één productcategorie vormen.

(17)

In onderhavig geval is uit het onderzoek gebleken dat alle betrokken typen van bevestigingsmiddelen en delen daarvan vanuit het oogpunt van de verwerkende bedrijven vergelijkbare fysische en technische basiskenmerken hebben en voor dezelfde doeleinden worden gebruikt, met andere woorden het zijn van schroefdraad voorziene roestvrijstalen stiften waarmee — door het aandraaien van het bevestigingselement — zaken mechanisch aan elkaar worden bevestigd. Al deze bevestigingsmiddelen worden dus ingedeeld onder dezelfde, uit vier cijfers bestaande, post van de gecombineerde nomenclatuur. Het verzoek om de productomschrijving te beperken moet bijgevolg van de hand worden gewezen.

(18)

Aangezien geen andere opmerkingen werden ingediend worden de bevindingen betreffende het betrokken product en het soortgelijk product van de overwegingen 10 tot 18 van de voorlopige verordening bevestigd.

(19)

Er werden, na de instelling van de voorlopige maatregelen, geen opmerkingen ingediend in verband met de steekproeven bij de exporteurs/producenten van Taiwan, de producenten van de Gemeenschap en de importeurs. De bevindingen van de overwegingen 19 tot 32 van de voorlopige verordening worden derhalve bevestigd.

(20)

Na de instelling van de voorlopige maatregelen werden geen opmerkingen gemaakt in verband met de behandeling van bedrijven als marktgerichte ondernemingen. De bevindingen van de overwegingen 33 tot 54 van de voorlopige verordening worden derhalve bevestigd.

(21)

Eén medewerkende Vietnamese exporteur/producent zei ontgoocheld te zijn omdat zijn verzoek om individuele behandeling was afgewezen niettegenstaande hij medewerking aan het onderzoek had verleend. Deze producent voerde eveneens aan dat de afwijzing van zijn verzoek om individuele behandeling en van het verzoek van twee andere Vietnamese exporteurs had geleid tot de instelling van dezelfde voorlopige antidumpingrechten op de invoer van alle Vietnamese exporteurs/producenten.

Zoals werd uiteengezet in overweging 60 van de voorlopige verordening kon de onderneming niet aantonen dat zij voldeed aan de voorwaarden van artikel 9, lid 5, van de basisverordening om voor een individuele behandeling in aanmerking te komen. Bovendien werden geen argumenten ingediend of bewijzen voorgelegd die deze bevinding hadden kunnen wijzigen en derhalve diende artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening op Vietnam als geheel te worden toegepast. Dit betekent dat dezelfde rechten gelden voor alle Vietnamese exporteurs/producenten.

(22)

In afwezigheid van andere opmerkingen worden de bevindingen van de overwegingen 55 tot 61 van de voorlopige verordening in verband met de individuele behandeling bevestigd.

(23)

In het voorlopige stadium was Thailand geselecteerd als referentieland met een markteconomie voor de vaststelling van de normale waarde voor exporteurs/producenten die geen behandeling als marktgerichte onderneming was toegekend. Na de instelling van de voorlopige maatregelen uitte geen enkele partij bezwaren tegen de vaststelling van de normale waarde in het referentieland. De bevindingen van de overwegingen 62 tot 64 van de voorlopige verordening worden derhalve bevestigd.

(24)

Vier Thaise exporteurs/producenten voerden aan dat van de verkoopkosten, de algemene en administratieve uitgaven alsmede de winst bij binnenlandse verkoop in een ander land — in dit geval Taiwan — geen gebruik kon worden gemaakt om hun normale waarde te berekenen. Zoals evenwel gezegd in overweging 80 van de voorlopige verordening hadden deze exporteurs/producenten geen representatieve verkoop van het soortgelijk product of van andere producten van dezelfde algemene categorie, in het kader van normale handelstransacties. Derhalve moest een beroep worden gedaan op een andere redelijke methode voor de berekening van de verkoopkosten, algemene en administratieve uitgaven alsmede winst overeenkomstig artikel 2, lid 6, onder c), van de basisverordening. In dit opzicht werd het als de redelijkste methode beschouwd om gebruik te maken van de Taiwanese verkoopkosten, algemene en administratieve uitgaven, alsmede winst omwille van i) de representativiteit van de Taiwanese binnenlandse markt wat de verkochte hoeveelheden van het soortgelijk product en de prijsconcurrentie betreft en omwille van ii) het feit dat de Taiwanese bedrijfstak voor roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan in al de onderzochte landen de controle heeft over de meeste ondernemingen die roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan vervaardigen en dus ook over enkele Thaise ondernemingen (zie overweging 71 van de voorlopige verordening). Er werden geen gegevens verstrekt waaruit bleek dat de gebruikte winst hoger was dan de winst die andere exporteurs of producenten gewoonlijk maken bij de verkoop van producten van dezelfde algemene categorie op de binnenlandse Thaise markt.

(25)

Er werden geen andere opmerkingen gemaakt over de methode die werd gebruikt om de normale waarde vast te stellen en derhalve wordt de methode die werd uiteengezet in de overwegingen 65 tot 72 van de voorlopige verordening bevestigd.

(26)

In afwezigheid van opmerkingen worden de bevindingen van overweging 73 van de voorlopige verordening bevestigd.

(27)

In afwezigheid van andere opmerkingen worden de bevindingen van overweging 74 van de voorlopige verordening bevestigd.

(28)

In afwezigheid van opmerkingen worden de bevindingen van overweging 76 van de voorlopige verordening bevestigd.

(29)

Eén Taiwanese exporteur/producent had bezwaren tegen de methode die werd gebruikt om de normale waarde vast te stellen en die is beschreven in overweging 79 van de voorlopige verordening. De onderneming voerde aan dat zij de verschillende typen van het betrokken product niet indeelt volgens de specificaties van de Commissie omdat sommige van deze bevestigingsmiddelen speciale bevestigingsmiddelen zijn. De onderneming voerde ook aan dat zij tijdens de controle ter plekke door middel van tekeningen, monsters en verkoopdocumenten had aangetoond welke de unieke productkenmerken waren van de speciale bevestigingsmiddelen die zij naar de Gemeenschap uitvoerde.

(30)

Bewijzen die werden verzameld tijdens het controlebezoek toonden aan dat deze producten inderdaad niet konden worden ingedeeld onder de onderzochte GN-codes. Het werd derhalve passend geacht de uitvoer van deze producten in het kader van dit onderzoek niet in aanmerking te nemen. De bevindingen voor deze onderneming, inclusief de bevindingen in verband met de normale waarde van overweging 79 van de voorlopige verordening zijn gebaseerd op de overige uitvoer van de onderneming die betrekking heeft op producten waarop de productomschrijving van toepassing was.

(31)

Voor de normale waarde van de overige producten die door haar werden uitgevoerd stelde de onderneming enkele correcties voor van de productiekosten waarvan gebruik werd gemaakt voor de voorlopige vaststelling van haar normale waarde (zie overweging 79 van de voorlopige verordening).

(32)

Deze correcties waren evenwel gebaseerd op gegevens die niet werden verstrekt als antwoorden op de vragenlijst of tijdens het controlebezoek en konden derhalve niet worden geverifieerd. Bovendien waren deze verzoeken om correcties niet gestaafd met gegevens in het dossier. Bijgevolg moest dit verzoek met betrekking tot de productiekosten van de hand worden gewezen.

(33)

Een andere Taiwanese exporteur/producent voerde aan dat bepaalde productiekosten, verkoopkosten en algemene en administratieve uitgaven waarvan voor de vaststelling van de normale waarde gebruik was gemaakt dubbel waren geteld. De exporteur voerde aan dat de verkoopkosten en de algemene en administratieve uitgaven die hij had vermeld in de winst-en-verliestabel in zijn antwoorden op de vragenlijst niet correct waren en dat in de plaats daarvan gebruik moest worden gemaakt van de verkoopkosten en de algemene en administratieve uitgaven die hij tijdens het controlebezoek had opgegeven.

(34)

In dit verband wordt erop gewezen dat de onderneming haar winst-en-verliestabel vóór het controlebezoek niet had gecorrigeerd. De onderneming legde een sterk gewijzigde tabel van de verkoopkosten en de algemene en administratieve uitgaven voor in het allerlaatste stadium van de controle zodat verificatie onmogelijk was. Bijgevolg en aangezien de herziene verkoopkosten en algemene en administratieve uitgaven niet in verband konden worden gebracht met andere geverifieerde gegevens in het dossier werd het verzoek afgewezen en werden de gegevens van de winst-en-verliestabel in de antwoorden op de vragenlijst gehandhaafd bij de berekening van de dumping overeenkomstig artikel 6, lid 8, van de basisverordening.

(35)

Dezelfde Taiwanese exporteur/producent voerde aan dat afval en schroot van de kosten van de grondstoffen moesten worden afgetrokken. De ondernemer voerde aan dat aangezien door het productieproces afval en schroot ontstaan de inkomsten uit de verkoop daarvan van de productiekosten moesten kunnen worden afgetrokken. De producent deelde evenwel het bedrag van deze inkomsten niet mee. Hoe het ook zij, inkomsten uit andere producten of bijproducten zijn niet relevant voor de berekening van de productiekosten van het soortgelijk product aangezien door de onderneming bij de omslag van de kosten in het verleden van deze praktijk geen gebruik werd gemaakt. Het verzoek van de onderneming dient derhalve van de hand te worden gewezen en de voorlopige bevindingen worden bevestigd.

(36)

Er werden geen andere opmerkingen ingediend en derhalve worden de bevindingen van de overwegingen 77 tot 79 van de voorlopige verordening bevestigd.

(37)

Eén Thaise exporteur/producent met enige binnenlandse verkoop maakte verschillende opmerkingen in verband met de berekening van de productiekosten en de verkoopkosten en algemene en administratieve uitgaven waarvan gebruik werd gemaakt voor de vaststelling van zijn normale waarde. Bovendien voerde deze producent aan dat indien met zijn opmerkingen rekening werd gehouden zijn binnenlandse verkoop in het kader van normale handelstransacties representatief zou zijn en als basis kon worden genomen voor de vaststelling van de normale waarde in Thailand.

(38)

Er wordt op gewezen dat deze onderneming zoveel herziene versies van zijn antwoorden op de vragenlijst tijdens het controlebezoek voorlegde dat het onderzoek er ernstig werd door belemmerd aangezien geen enkele van de versies strookte met zijn boekhouding. Niettemin werden al deze gegevens zoveel mogelijk onderzocht overeenkomstig artikel 6, lid 8, van de basisverordening. Er wordt op gewezen dat de productiekosten zoals ze door de onderneming voor een groot aantal producten werden gerapporteerd sterk onderschat waren, met name de kosten van de grondstoffen, en derhalve werden de productiekosten gecorrigeerd voor de voorlopige dumpingberekeningen. Aangezien de onderneming geen met bewijzen gestaafde gegevens over haar productiekosten heeft verstrekt die het noodzakelijk zouden maken de dumpingberekeningen te wijzigen kan met haar opmerkingen in verband met de berekening van de productiekosten geen rekening worden gehouden.

(39)

Deze exporteur/producent voerde aan dat inkomsten uit de verkoop van afval en schroot van de kosten van de grondstoffen moesten worden afgetrokken bij de berekening van de productiekosten van het soortgelijk product. In de winst-en-verliestabel van deze onderneming werd evenwel geen melding gemaakt van inkomsten uit de verkoop van afval en schroot. Hoe het ook zij, inkomsten uit andere producten of bijproducten zijn niet relevant voor de berekening van de productiekosten van het soortgelijk product aangezien door de onderneming bij de omslag van de kosten in het verleden van deze praktijk geen gebruik werd gemaakt.

(40)

In verband met het verzoek van de exporteur/producent om gebruik te maken van andere verkoopkosten en algemene en administratieve uitgaven werd vastgesteld dat zelfs indien dit verzoek werd ingewilligd dit er niet toe zou leiden dat de binnenlandse verkoop van de onderneming als basis voor de vaststelling van de normale waarde kon worden gebruikt aangezien deze binnenlandse verkoop nog steeds niet zou hebben plaatsgevonden in het kader van normale handelstransacties.

(41)

Met deze verzoeken betreffende inkomsten uit afval en schroot en betreffende verkoopkosten en algemene en administratieve uitgaven kan derhalve geen rekening worden gehouden en de bevindingen van overweging 80 van de voorlopige verordening worden bevestigd.

(42)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt worden de bevindingen van overweging 81 van de voorlopige verordening bevestigd.

(43)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt worden de bevindingen van de overwegingen 82 tot 91 van de voorlopige verordening betreffende de vaststelling van de exportprijs overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening voor alle betrokken landen bevestigd.

(44)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt worden de methoden en bevindingen van de overwegingen 92 en 93 van de voorlopige verordening betreffende de vergelijking van de normale waarde met de exportprijs bevestigd.

(45)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt over de vaststelling van de dumpingmarge wordt de methode van de overwegingen 94 tot 100 van de voorlopige verordening bevestigd.

(46)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt bedragen de definitieve dumpingmarges, uitgedrukt in percenten van de cif-invoerprijs, grens Gemeenschap, vóór inklaring:

(47)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt bedragen de definitieve dumpingmarges uitgedrukt in percenten van de cif-invoerprijs, grens Gemeenschap, vóór inklaring:

(48)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt over de berekening van de voorlopige dumpingmarge voor de twee medewerkende exporteurs/producenten in Maleisië worden de bevindingen van overweging 104 van de voorlopige verordening bevestigd. Aangezien voor geen enkele Maleisische exporteur/producent dumping werd vastgesteld moet de procedure in verband met het betrokken product ten aanzien van Maleisië worden beëindigd.

(49)

Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt over de situatie van de Filipijnen werd geen dumpingmarge vastgesteld. Bijgevolg moet de procedure in verband met het betrokken product ten aanzien van de Filipijnen worden beëindigd zoals in overweging 12 werd gesteld.

(50)

Aangezien geen andere opmerkingen werden gemaakt over de berekening van de voorlopige dumpingmarges voor Taiwan die in de overwegingen 106 tot 108 van de voorlopige verordening werd toegelicht bedragen de definitieve dumpingmarges, uitgedrukt in percenten van de cif-invoerprijs, grens Gemeenschap vóór inklaring:

(51)

Eén Thaise exporteur/producent maakte opmerkingen in verband met de berekening van zijn individuele dumpingmarge die verband hielden met de indeling van de producttypen, de geproduceerde hoeveelheden en het gebruik van verschillende kwaliteiten van roestvrij staal.

(52)

De opmerkingen werden onderzocht op basis van geverifieerde informatie en sommige terechte correcties vonden plaats; dit leidde tot de vaststelling van een herziene individuele dumpingmarge voor deze exporteur/producent. Aangezien de basis voor de vaststelling van de dumpingmarge voor niet-medewerkende Thaise exporteurs de hoogste dumpingmarge was die voor een medewerkende Thaise exporteur werd vastgesteld, werd de residuele dumpingmarge ook dienovereenkomstig herzien.

(53)

Bijgevolg bedragen de definitieve dumpingmarges, uitgedrukt in percenten van de cif-invoerprijs, grens Gemeenschap, vóór inklaring:

(54)

Aangezien geen andere opmerkingen werden gemaakt over de berekening van de voorlopige dumpingmarge voor Vietnam die in overweging 110 van de voorlopige verordening werd toegelicht, wordt de definitieve dumpingmarge voor alle Vietnamese ondernemingen, uitgedrukt in percenten van de cif-invoerprijs grens Gemeenschap, vóór inklaring, bevestigd als zijnde 7,7 %.

(55)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten betwistten de onderzoeksmethode die werd uiteengezet in overweging 114 van de voorlopige verordening; zij waren het er niet mee eens dat sommige gegevens uitsluitend werden vastgesteld voor de EG-producenten die in de steekproef waren opgenomen (prijzen van de transacties, investeringen en opbrengst van de investeringen, lonen, winstgevendheid, kasstroom en vermogen om kapitaal bijeen te brengen) terwijl voor de andere indicatoren (marktaandeel, productie, capaciteit en bezettingsgraad, verkochte hoeveelheden en waarde van de verkoop, groei, voorraden, werkgelegenheid en productiviteit) ook gebruik werd gemaakt van de gegevens van een andere producent van de Gemeenschap die samen met de producenten die in de steekproef waren opgenomen de bedrijfstak van de Gemeenschap vormde. Zij voerden aan dat deze aanpak i) niet objectief was in de zin van artikel 3, lid 2, van de basisverordening en dat ii) artikel 17, lid 4, van de basisverordening een dergelijke aanpak niet toelaat.

(56)

Het behoort in antidumpingprocedures tot de normale praktijk om de schadefactoren te onderzoeken voor de gehele bedrijfstak van de Gemeenschap. In gevallen waarin de bedrijfstak door een groot aantal producenten wordt gevormd, wordt een beroep gedaan op een steekproef. Het doel van een steekproef is ervoor te zorgen dat gedetailleerde gegevens van een beperkt aantal producenten verzameld en geverifieerd kunnen worden binnen de beschikbare termijn. Deze gegevens hebben betrekking op factoren zoals prijzen, lonen, investeringen, winst, opbrengst van de investeringen, kasstroom en het vermogen om kapitaal aan te trekken; voor deze factoren zou het ondoenbaar zijn om de gegevens voor de volledige bedrijfstak binnen de beschikbare termijn te verifiëren. Voor andere factoren zoals het marktaandeel, de verkochte hoeveelheden, en de productie kunnen de gegevens voor de gehele bedrijfstak snel worden verzameld. Indien het onderzoek naar de schade uitsluitend gebaseerd was op de gegevens van de producenten die de steekproef vormden, zou voorbijgegaan zijn aan bruikbare gegevens van andere producenten hetgeen tot een onvolledige beoordeling zou hebben geleid. Om derhalve tot een zo volledig mogelijke beoordeling te komen binnen de beschikbare termijn werden in dit geval de geverifieerde gegevens met betrekking tot de schadefactoren die van de producenten die de steekproef vormden werden ontvangen, aangevuld met gegevens die betrekking hebben op de bedrijfstak als geheel.

(57)

Er werden geen andere opmerkingen gemaakt over de productie van de Gemeenschap en de omschrijving van de bedrijfstak van de Gemeenschap en derhalve worden de bevindingen van de overwegingen 111 tot 114 van de voorlopige verordening bevestigd.

(58)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten voerden aan dat de ingevoerde roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan uit Thailand niet samen met de invoer met dumping uit de Volksrepubliek China, Indonesië, Taiwan en Vietnam mocht worden beoordeeld omdat deze producten naar verluidt niet concurreerden met de uit de laatstgenoemde landen ingevoerde producten wat de hoeveelheden, de gemiddelde prijzen en het marktaandeel betreft. Deze producenten voerden aan dat de uit Thailand ingevoerde hoeveelheden en het marktaandeel van deze invoer in 2002 met respectievelijk 29 % en 35 % waren gedaald terwijl voor 2002 voor de andere betrokken landen al een stijging kon worden vastgesteld. Bovendien merkten zij op dat de gemiddelde invoerprijzen van de producten uit Thailand sedert 2003 met 2 % waren gestegen.

(59)

Zoals gezegd waren de dumpingmarges die voor de invoer uit elk betrokken land werden vastgesteld niet te verwaarlozen in de zin van artikel 9, lid 3, van de basisverordening — dat wil zeggen dat ze meer dan 2 % bedroegen — en overschreden de uit elk betrokken land ingevoerde hoeveelheden het marktaandeel van 1 % dat bij artikel 5, lid 7, van de basisverordening werd vastgesteld. Bovendien zij opgemerkt dat het onderzoek niet op 2002 alleen mag worden toegespitst maar de volledige beoordelingsperiode moet beslaan dat wil zeggen de periode van 2001 tot het onderzoektijdvak. In het algemeen stegen de uit Thailand ingevoerde hoeveelheden en het marktaandeel van deze invoer immers aanzienlijk terwijl de prijzen van deze ingevoerde producten aanmerkelijk daalden. Over het geheel genomen strookt het patroon van de invoer uit Thailand bijgevolg met de ontwikkelingen die voor alle betrokken landen werden vastgesteld. Bovendien wordt eraan herinnerd dat de roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan die uit de betrokken landen werden ingevoerd in alle opzichten vergelijkbaar waren; zij waren onderling verwisselbaar, zij werden in de Gemeenschap via soortgelijke verkoopkanalen aangeboden met inachtneming van vergelijkbare verkoop- en leveringsvoorwaarden en zij concurreerden met de in de Gemeenschap vervaardigde roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan. Derhalve wordt bevestigd dat een cumulatieve beoordeling van de gevolgen van de invoer van het betrokken product met dumping, overeenkomstig artikel 3, lid 4, van de basisverordening, terecht is.

(60)

Er werden geen andere opmerkingen gemaakt in verband met het onderzoek van de situatie op de markt van de Gemeenschap en derhalve worden de bevindingen van de overwegingen 115 tot 126 van de voorlopige verordening bevestigd.

(61)

Na de instelling van voorlopige maatregelen werden geen opmerkingen gemaakt over de productie, de productiecapaciteit, de bezettingsgraad, de verkochte hoeveelheden, de verkoopprijs, het marktaandeel, de groei, de voorraden, de werkgelegenheid, de productiviteit, de omvang van de dumping en het herstel van de bedrijfstak van de Gemeenschap van eerdere dumping. Derhalve worden de bevindingen van de overwegingen 127 tot 133, 137, 142, 143, 145 en 146 van de voorlopige verordening bevestigd.

(62)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten voerden aan dat de winstgevendheid van de EG-producenten die de steekproef vormden was verbeterd en niet wees op schade. Voorts voerden deze producenten aan dat de bedrijfstak van de Gemeenschap niet de minimumwinst van 5 % boekte die wenselijk is en haalbaar wordt geacht indien er geen sprake is van dumping doordat de EG-producenten die de steekproef vormden in 2002 en 2003 tot investeringen waren overgegaan. Volgens deze producenten mocht ook geen rekening worden gehouden met het feit dat de bedrijfstak van de Gemeenschap gebruik had kunnen maken van goedkoop roestvrij staal omdat dit als een normale situatie op de markt beschouwd moest worden en alle ondernemers hiervan hadden kunnen profiteren.

(63)

Zoals gezegd in de overwegingen 149 en 150 van de voorlopige verordening was de winstgevendheid niet de enige factor en evenmin de centrale factor die wees op schade in dit geval. Artikel 3, lid 5, van de basisverordening bepaalt: „noch zijn één of meer van deze factoren noodzakelijkerwijze doorslaggevend” voor de situatie van de bedrijfstak van de Gemeenschap. Investeringen waren noodzakelijk om het concurrentievermogen te handhaven zoals werd gezegd in overweging 138 van de voorlopige verordening; derhalve kunnen investeringen geen negatieve gevolgen voor de winstgevendheid hebben gehad. Bovendien waren — zoals in overweging 136 van de voorlopige verordening werd gesteld — de positieve gevolgen van de stijgende prijzen van roestvrij staal voor de winstgevendheid van de EG-producenten die de steekproef vormden tijdens het onderzoektijdvak strikt tijdelijk en was dit een factor die gedurende een zeer korte periode ook andere ondernemers ten goede kan zijn gekomen.

(64)

De bewering dat de winstgevendheid niet op schade wijst wordt dus weerlegd en de bevindingen in de overwegingen 134 tot 136 van de voorlopige verordening worden bevestigd.

(65)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten wezen erop dat de gestegen investeringen, opbrengst van investeringen, kasstroom en het vermogen om kapitaal bijeen te brengen niet op schade wezen.

(66)

Zoals gezegd in overweging 147 van de voorlopige verordening werden de factoren „investeringen” en „vermogen om kapitaal bijeen te brengen” niet beschouwd als factoren die op schade in de beoordelingsperiode wezen.

(67)

De algemene verbetering van de factor „opbrengst van investeringen” tijdens de beoordelingsperiode daarentegen moet in de volgende context gezien worden: i) de winstgevendheid van de in de steekproef opgenomen EG-producenten tijdens het onderzoektijdvak was uitzonderlijk en tijdelijk van aard zoals reeds werd gesteld in de overwegingen 136 en 139 van de voorlopige verordening; ii) er werd veelvuldiger gebruik gemaakt van geleasde machines en leasen werd niet beschouwd als investering. Geleasde kapitaalgoederen werden niet opgenomen in de investeringen maar het groter gebruik dat ervan werd gemaakt droeg wel bij aan de winst. Dit zijn de twee verklaringen voor de kunstmatig hoge stijging van de opbrengst uit investeringen tijdens het onderzoektijdvak.

(68)

Wat de kasstroom betreft kan niet worden ontkend dat de ontwikkeling van deze factor gedurende de beoordelingsperiode met 36 % verslechterde, hetgeen duidelijk wijst op schade tijdens de beoordelingsperiode. Bijgevolg moeten de bevindingen van de overwegingen 138 tot 141 van de voorlopige verordening worden bevestigd.

(69)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten voerden voorts aan dat de stijging van de arbeidskosten met 10 % per werknemer gedurende de beoordelingsperiode in dit geval niet op schade wijst.

(70)

Zoals gezegd werd in de voorlopige conclusie in verband met de schade erkend dat een stijging van de salarissen betekende dat de verbeterde productiviteit was beloond en de inflatie was gecompenseerd. Het kan evenwel niet worden ontkend dat de werkgelegenheid tijdens de beoordelingsperiode met 5 % daalde, hetgeen als een aanduiding van schade werd beschouwd. Bijgevolg worden de bevindingen van overweging 144 van de voorlopige verordening bevestigd.

(71)

Samengevat worden de conclusies van de overwegingen 147 tot 150 van de voorlopige verordening bevestigd. In het algemeen liggen de indicatoren die op een negatieve ontwikkeling wijzen (belangrijke verliezen aan marktaandeel, dalende groei en werkgelegenheid, ontoereikende stijging van de winst/opbrengst uit investeringen en kasstroom) veel meer gewicht in de schaal dan de indicatoren die op positieve ontwikkelingen wijzen (beperkte toename van de productie en de verkoop, daling van de voorraden, voortzetting van de investeringen, dalende arbeidskosten in absolute cijfers en vermogen om kapitaal bijeen te brengen).

(72)

De Thaise exporteurs/producenten en een organisatie van importeurs maakten in verband met het voorlopige onderzoek naar het oorzakelijk verband opmerkingen over bepaalde factoren die hierna worden toegelicht. Aangezien geen andere opmerkingen werden ontvangen worden de bevindingen van de voorlopige verordening over de gevolgen van de invoer met dumping (overweging 152 van de voorlopige verordening), de gevolgen van de invoer uit andere derde landen (overwegingen 153 tot 159 van de voorlopige verordening) en de ontwikkeling van het verbruik in de Europese Gemeenschap (overweging 160 van de voorlopige verordening) bevestigd.

(73)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten en één importeur en zijn organisatie spitsten zich toe op de gevolgen van de waardevermindering van de USD ten opzichte van de Euro, met name in 2003, hetgeen volgens deze partijen de Chinese en Thaise uitvoer naar de Gemeenschap in de hand werkte. Deze partijen voerden derhalve aan dat de prijsdaling en de schadelijke gevolgen hiervan voor de bedrijfstak van de Gemeenschap, tenminste voor een deel, niet aan dumpingpraktijken van de Chinese en Thaise exporteurs maar aan koersschommelingen (wat China betreft vooral ook door de koppeling van de Yuan aan de USD) moesten worden toegeschreven.

(74)

In de eerste plaats wordt opgemerkt dat niet bekend is in welke valuta de facturen bij uitvoer uit de betrokken landen zijn opgesteld. De gevolgen van eventuele koersschommelingen kunnen derhalve niet worden berekend. Bovendien wordt er in verband met de schade op gewezen dat — ongeacht of de lage invoerprijzen al dan niet ten dele het gevolg zijn van koersschommelingen — van de werkelijke invoerprijzen tijdens het onderzoektijdvak gebruik wordt gemaakt om vast te stellen hoe groot de onderbieding is en welke de gevolgen ervan zijn voor de bedrijfstak van de Gemeenschap. De onderbiedingsmarges bleken aanmerkelijk te zijn (zie de overwegingen 125 en 126 van de voorlopige verordening).

(75)

Gezien het bovenstaande moet het argument in verband met de mogelijke gevolgen van koersschommelingen van de hand worden gewezen.

(76)

De Thaise exporteurs/producenten voerden ook aan dat de schade die de bedrijfstak van de Gemeenschap te verwerken kreeg moest worden toegeschreven aan een ontoereikend concurrentievermogen dat het gevolg was van verouderde productie-installaties.

(77)

Zoals gezegd investeerde de bedrijfstak van de Gemeenschap tijdens de beoordelingsperiode evenwel voortdurend teneinde verouderde machines te vervangen en de productie-installaties ultramodern te houden. Er is dus geen sprake van een verouderde en niet-concurrentiële productietechniek die het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping uit de betrokken landen en de schadelijke gevolgen daarvan voor de bedrijfstak van de Gemeenschap kan opheffen. Met het argument kan derhalve geen rekening worden gehouden en de bevindingen van overweging 161 van de voorlopige verordening in verband met het concurrentievermogen van de bedrijfstak van de Gemeenschap worden bevestigd.

(78)

De medewerkende Thaise exporteurs/producenten voerden ook aan dat de schade veroorzaakt kon zijn door een gebrek aan stabiliteit op de markt. In dit verband verwezen zij naar de tijdelijke prijsstijgingen voor staal en naar de onderhandelingspositie van grote afnemers.

(79)

Er wordt evenwel op gewezen dat de tijdelijke prijsstijgingen voor staal geen schade tot gevolg hadden voor de EG-producenten die in de steekproef zijn opgenomen. Integendeel, zij profiteerden van deze prijsstijgingen aangezien hun winstgevendheid hierdoor tijdelijk steeg. In verband met de onderhandelingspositie van grote afnemers wordt erop gewezen dat het hoofdzakelijk onbillijke concurrentie in de vorm van invoer met dumping is die deze onderhandelingspositie in de hand werkt. Er is dus een rechtstreeks verband tussen invoer uit de betrokken landen en het gedrag van importeurs/distributeurs. In het algemeen hebben de omstandigheden op de markt van de Gemeenschap derhalve het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping en de schade die de bedrijfstak van de Gemeenschap is berokkend niet opgeheven.

(80)

In het kort kan worden gesteld dat na een bespreking van de bovenstaande opmerkingen in verband met het oorzakelijk verband en om de redenen die in overwegingen 151 tot 162 van de voorlopige verordening zijn uiteengezet, bevestigd moet worden dat geen enkele andere factor het oorzakelijk verband tussen de invoer uit alle vijf de betrokken landen en de aanmerkelijke schade waarvan de bedrijfstak van de Gemeenschap te lijden had kon opheffen.

(81)

Een aantal importeurs/distributeurs en Thaise exporteurs/producenten voerden aan dat de maatregelen mogelijk niet in het belang van de Gemeenschap waren.

(82)

De importeurs/distributeurs wezen erop dat maatregelen rechtstreekse gevolgen zouden hebben voor hun winstmarges aangezien zij de kosten van de maatregelen niet door toepassing van hogere prijzen aan hun afnemers konden doorberekenen.

(83)

Ten eerste wordt erop gewezen dat deze partijen hun beweringen niet staafden met bewijsmateriaal. Zoals reeds vermeld in de voorlopige verordening zijn er geen aanwijzingen dat de antidumpingmaatregelen de economische levensvatbaarheid van de importeurs/distributeurs in het gedrang zouden brengen. Ook waren de winstmarges van deze partijen tijdens de beoordelingsperiode veel hoger dan die van de bedrijfstak van de Gemeenschap. Derhalve wordt bevestigd dat de voordelen die de importeurs/distributeurs eventueel zouden hebben indien geen antidumpingmaatregelen worden ingesteld niet opwegen tegen het feit dat de bedrijfstak van de Gemeenschap er alle belang bij heeft dat aan de onbillijke en schadelijke handelspraktijken vanuit de betrokken landen een eind wordt gemaakt. De bevindingen van de overwegingen 164 tot 170 van de voorlopige verordening worden derhalve bevestigd.

(84)

De Thaise exporteurs/producenten voerden aan dat de instelling van maatregelen de kosten voor de Europese autoindustrie zou verhogen en dat dit niet in het belang van de Gemeenschap zou zijn. Ze staafden deze bewering over de gevolgen voor de verwerkende bedrijven evenwel niet met bewijzen. Op basis van beschikbare gegevens — namelijk het antwoord van één verwerkend bedrijf, een fabrikant van rollend materieel — zouden de gevolgen voor de verwerkende bedrijven verwaarloosbaar zijn. De bevindingen van de overwegingen 173 en 174 van de voorlopige verordening in verband met het belang van de verwerkende bedrijven en de consumenten worden derhalve bevestigd.

(85)

Na onderzoek van de diverse belangen van de Gemeenschap wordt met verwijzing naar het gestelde in de overwegingen 163 tot 175 van de voorlopige verordening bevestigd dat er geen belangen zijn die zwaarder wegen dan het belang van de bedrijfstak van de Gemeenschap die behoefte heeft aan antidumpingmaatregelen om de handelsontwrichtende gevolgen van de invoer met dumping te beëindigen.

(86)

Rekening houdend met de conclusies in verband met de dumping, de schade, het oorzakelijk verband en het belang van de Gemeenschap wordt het passend geacht definitieve antidumpingmaatregelen in te stellen teneinde verdere schade door de invoer met dumping voor de bedrijfstak van de Gemeenschap te voorkomen. Om deze maatregelen vast te stellen werd rekening gehouden met de tijdens het onderzoektijdvak vastgestelde dumpingmarges en met het antidumpingrecht dat nodig is om een eind te maken aan de schade voor de bedrijfstak van de Gemeenschap.

(87)

De prijsverhoging die nodig is om een eind te maken aan de schade werd vastgesteld per onderneming door de gewogen gemiddelde invoerprijs van het betrokken product te vergelijken met de niet-schadelijke prijs van het soortgelijk product dat door de bedrijfstak van de Gemeenschap in de Europese Gemeenschap wordt verkocht. Het verschil in prijzen werd uitgedrukt in percenten van de cif-invoerwaarde.

(88)

De niet-schadelijke prijs werd verkregen door aan de gewogen productiekosten van de bedrijfstak van de Gemeenschap een winstmarge van 5 % toe te voegen. Aangezien geen opmerkingen werden gemaakt over deze winstmarge, wordt bevestigd dat deze winstmarge door de bedrijfstak van de Gemeenschap kon worden bereikt indien er geen sprake was van invoer met dumping. Ze stemt overeen met de winstmarge die kan worden bereikt voor soortgelijke productgroepen van de bedrijfstak van de Gemeenschap die niet te lijden hebben van onbillijke concurrentie, namelijk bevestigingsmiddelen die niet worden ingedeeld onder de GN-codes waarop onderhavig onderzoek van toepassing is.

(89)

Rekening houdend met het bovenstaande wordt geoordeeld dat overeenkomstig artikel 9, lid 4, van de basisverordening een definitief antidumpingrecht moet worden ingesteld op de invoer van roestvrijstalen bevestigingsmiddelen en delen daarvan uit de Volksrepubliek China, Indonesië, Taiwan, Thailand en Vietnam.

(90)

In verband met de hoogte van het recht werd voor twee medewerkende exporteurs/producenten (één in Taiwan en één in de Volksrepubliek China) vastgesteld dat de schademarge lager was dan de dumpingmarge. In dergelijke gevallen moet het recht beperkt worden tot de schademarge. In alle andere gevallen moet het recht worden vastgesteld op het niveau van de dumpingmarge overeenkomstig artikel 9, lid 4, van de basisverordening.

(91)

Op basis van het bovenstaande bedragen de definitieve antidumpingrechten:

(92)

De Thaise exporteurs/producenten vestigden de aandacht op artikel 15 van de Antidumpingovereenkomst van de WTO waarin is bepaald dat bijzondere aandacht moet worden besteed aan de speciale situatie van de ontwikkelingslanden wanneer wordt overwogen antidumpingmaatregelen in te stellen. Het was evenwel niet bewezen dat in dit geval de wezenlijke belangen van Thailand werden geschaad zoals in de bepaling is gesteld. Derhalve wordt het passend geacht op de invoer uit Thailand de bovenvermelde antidumpingrechten in te stellen.

(93)

De individuele antidumpingrechten voor ondernemingen die in deze verordening zijn vermeld, werden vastgesteld op basis van de bevindingen van onderhavig onderzoek. Zij beantwoorden dus aan de situatie die tijdens dat onderzoek voor deze ondernemingen werd vastgesteld. Deze antidumpingrechten (in tegenstelling tot het voor het gehele land geldende recht dat van toepassing is op „alle andere ondernemingen”) zijn dus uitsluitend van toepassing bij de invoer van producten uit de betrokken landen die vervaardigd werden door de genoemde ondernemingen en derhalve door de specifiek vermelde juridische entiteiten. Op producten die zijn vervaardigd door andere ondernemingen die niet met hun naam in het dispositief van deze verordening zijn vermeld, of door entiteiten die banden hebben met de vermelde ondernemingen, zijn deze rechten niet van toepassing en op deze producten is het antidumpingrecht van toepassing dat geldt voor „alle andere ondernemingen”.

(94)

Verzoeken in verband met de toepassing van dergelijke individuele antidumpingrechten voor ondernemingen (bijvoorbeeld na een naamswijziging van de entiteit of de opzet van een nieuwe productie- of handelsmaatschappij) dienen onverwijld aan de Commissie (3) te worden gericht en vergezeld te gaan van alle relevante gegevens met name over wijzigingen in de activiteiten van de onderneming in verband met de productie, de binnenlandse verkoop en de uitvoer die verband houden met bijvoorbeeld die naamswijziging of opzet van een productie- of handelsmaatschappij. Indien gerechtvaardigd zal de verordening dienovereenkomstig worden gewijzigd door een aanpassing van de lijst van ondernemingen waarvoor individuele rechten gelden.

(95)

Rekening houdend met de omvang van de vastgestelde dumpingmarges en van de schade die de bedrijfstak van de Gemeenschap werd berokkend wordt het nodig geacht de bedragen die als zekerheid waren gesteld voor het voorlopige antidumpingrecht dat bij Verordening (EG) nr. 771/2005 — de voorlopige verordening — was ingesteld definitief te innen ten bedrage van de bij onderhavige verordening ingestelde definitieve rechten. Wanneer het definitieve antidumpingrecht lager is dan het voorlopige worden de bedragen die voor het voorlopige recht als zekerheid werden gesteld en die het bedrag van het definitieve recht overschrijden, vrijgegeven,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/14

(1)

Na een onderzoek (hierna „het vorige onderzoek” genoemd) heeft de Raad, bij Verordening (EG) nr. 969/2000 (2) de antidumpingmaatregelen gewijzigd die waren ingesteld bij Verordening (EEG) nr. 3068/92 (3) op kaliumchloride uit onder meer Rusland.

(2)

In maart 2004 heeft de Commissie door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4) een tussentijds onderzoek ingesteld naar de geldende antidumpingmaatregelen om na te gaan of deze aangepast dienden te worden aan de uitbreiding van de Europese Unie tot 25 lidstaten op 1 mei 2004.

(3)

Bij dit onderzoek bleek dat het in het belang van de Europese Unie was om de maatregelen tijdelijk aan te passen om te voorkomen dat importeurs en verwerkende bedrijven in de nieuwe lidstaten (hierna „EU-10” genoemd) direct na de uitbreiding van de Europese Unie plotseling buitengewoon nadelige gevolgen zouden ondervinden.

(4)

De Commissie aanvaardde derhalve in mei 2004, bij Verordening (EG) nr. 1002/2004 (5), verbintenissen van twee producenten/exporteurs in Rusland (JSC Silvinit en JSC Uralkali) voor een periode van één jaar. In juni 2005 werden bij Verordening (EG) nr. 858/2005 van de Commissie (6) nieuwe verbintenissen aanvaard van de twee producenten/exporteurs in Rusland die op 13 april 2006 verstrijken. Om vrijstelling te kunnen verlenen van de bij Verordening (EEG) nr. 3068/92 ingestelde antidumpingrechten bij invoer die plaatsvindt overeenkomstig de voorwaarden van de verbintenissen, werd Verordening (EEG) nr. 3068/92 gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 992/2004 (7).

(5)

Onder „de Europese Unie” of „EU-15” in deze verordening wordt, mits anders bepaald, de Europese Unie onmiddellijk voor de uitbreiding verstaan.

(6)

In januari 2004 heeft de Commissie afzonderlijke verzoeken ontvangen van JSC Silvinit en JSC Uralkali (hierna „de indieners van het verzoek” genoemd) om de opening van tussentijdse onderzoeken met het oog op de herziening van de bestaande antidumpingmaatregelen overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening.

(7)

De indieners van het verzoek voerden aan dat bij vergelijking van de normale waarde, gebaseerd op hun eigen kosten/prijs op de binnenlandse markt, en hun prijzen bij uitvoer naar de Europese Unie zou blijken dat er geen sprake meer was van dumping. Het zou daarom niet langer noodzakelijk zijn de antidumpingmaatregelen op hun huidige niveau te handhaven om de gevolgen van dumping teniet te doen.

(8)

Nadat de Commissie in overleg met het Raadgevend Comité had vastgesteld dat er voldoende bewijsmateriaal was om tussentijdse onderzoeken in te leiden heeft zij berichten van inleiding gepubliceerd en is zij met een onderzoek begonnen (8).

(9)

Het onderzoek, dat tot het aspect dumping was beperkt, had betrekking op de periode van 1 april 2003 tot en met 30 maart 2004 (hierna „het onderzoektijdvak” genoemd).

(10)

De Commissie heeft de vertegenwoordigers van het exportland en de indieners van het verzoek alsmede de EU-producenten in kennis gesteld van de inleiding van de tussentijdse onderzoeken en heeft alle rechtstreekse belanghebbenden in de gelegenheid gesteld om hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord. De Commissie heeft de indieners van het verzoek ook een vragenlijst gezonden. Deze werd beantwoord door de indieners van het verzoek en door een exporteur/handelaar in Rusland die banden had met een indiener van het verzoek.

(11)

De Commissie heeft alle gegevens om te kunnen vaststellen of dumping plaatsvond verzameld en gecontroleerd en een controle verricht bij de volgende ondernemingen:

(12)

Het onderzoek heeft betrekking op hetzelfde product als het vorige onderzoek, namelijk kaliumchloride (ook potas genoemd of KCl) dat in het algemeen als meststof in de landbouw wordt gebruikt, hetzij als zodanig, vermengd met andere meststoffen, of na verwerking tot een samengestelde meststof, het zogenaamde NPK (stikstof, fosfor, kalium). Het kaliumgehalte varieert en wordt uitgedrukt in procenten van het gewicht van het droge, watervrije product kaliumoxide (K2O). Het wordt ook gebruikt als grondstof bij de vervaardiging van bepaalde industriële en farmaceutische producten.

(13)

Dit product komt in het algemeen voor in twee kwaliteiten, namelijk standaardkwaliteit (of poederkwaliteit) of „andere dan standaardkwaliteit” die onder meer, doch niet uitsluitend de korrelkwaliteit omvat. Er zijn drie basisvarianten:

(14)

Bij het vorige onderzoek werd vastgesteld dat bepaalde speciale mengsels met een buitengewoon hoog gehalte aan kaliumchloride, die niet onder de voornoemde GN-codes vallen, ook onder de definitie van het betrokken product vallen, omdat dergelijke mengsels dezelfde fysische en chemische basiskenmerken en toepassingsmogelijkheden hebben als de hierboven genoemde categorieën. Dit onderzoek heeft dus ook betrekking op dergelijke mengsels, ingedeeld onder de GN-codes ex 3105 20 10, ex 3105 20 90, ex 3105 60 90, ex 3105 90 91 en ex 3105 90 99 en vallen onder de definitie van het betrokken product.

(15)

Omdat de fysische of chemische eigenschappen van het in Rusland geproduceerde product dat aldaar op de binnenlandse markt wordt verkocht en dat naar de Europese Unie wordt uitgevoerd niet verschillen, werden deze in het kader van dit onderzoek als soortgelijke producten beschouwd.

(16)

Voor de vaststelling van de normale waarde werd eerst nagegaan of de totale binnenlandse verkoop van het betrokken product van de indieners van het verzoek in het onderzoektijdvak representatief was in vergelijking met hun totale uitvoer naar de Europese Unie. Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van de basisverordening werd de op de binnenlandse markt verkochte hoeveelheid representatief geacht indien deze ten minste 5 % bedroeg van de naar de Europese Unie uitgevoerde hoeveelheid. Beide ondernemingen bleken in het onderzoektijdvak op de binnenlandse markt representatieve hoeveelheden te hebben verkocht.

(17)

Door de productsoorten te definiëren in overeenstemming met de Taric-codes (bv. standaardkwaliteit of andere dan standaardkwaliteit, met inbegrip van korrelkwaliteit) en aan de hand van de verpakking of verzendingswijze (dat wil zeggen in bulk, in zakken of vaten), werd onderzocht of de binnenlandse verkoop van elke productsoort representatief was. De binnenlandse verkoop van een bepaalde productsoort werd representatief geacht wanneer deze in het onderzoektijdvak ten minste 5 % bedroeg van de totale omvang van de uitvoer van die soort naar de Europese Unie.

(18)

Bij dit onderzoek bleek dat één producent/exporteur, JSC Silvinit, slechts één productsoort in representatieve hoeveelheden op de binnenlandse markt had verkocht. De andere producent/exporteur, JSC Uralkali, had alle uitgevoerde productsoorten in representatieve hoeveelheden op de binnenlandse markt verkocht.

(19)

Ook werd onderzocht of de binnenlandse verkoop van elke productsoort in het kader van normale handelstransacties had plaatsgevonden, en wel door het aandeel van de winstgevende verkoop van die soort aan onafhankelijke afnemers vast te stellen.

(20)

De binnenlandse verkoopprijzen van de meest uitgevoerde productsoort van JSC Uralkali naar de Europese Unie, die goed was voor meer dan 99 % van die uitvoer (hierna „meest verkochte exportsoort” genoemd), vertoonden in het onderzoektijdvak een ongebruikelijke ontwikkeling. Eén afnemer was namelijk goed voor 77 % van de binnenlandse verkoop van de meest verkochte exportsoort en de verkoopprijzen aan deze afnemer bleken in één maand, midden in het onderzoektijdvak, meer dan te zijn verdubbeld. De prijzen van dezelfde productsoort bij verkoop aan andere binnenlandse afnemers waren in die periode eveneens gestegen, zij het met slechts ongeveer 40 %. De prijzen van de andere soort die in het onderzoektijdvak op de binnenlandse markt waren verkocht, waren op soortgelijke wijze gestegen, namelijk met ongeveer 40 %.

(21)

Geoordeeld wordt dat deze bijzondere marktsituatie, wat betreft de prijzen van een belangrijke productsoort die overeenkomstig artikel 2, lid 3, van de basisverordening voor de berekening van de dumpingmarge worden gebruikt, een deugdelijke vergelijking niet mogelijk maakt. Gezien het belang van de betrokken productsoort op de binnenlandse markt en bij de uitvoer naar de Europese Unie, werd het redelijk geacht dat de verkoop aan de betrokken afnemer buiten beschouwing moest blijven. De overige verkoop van deze productsoort aan andere afnemers op de binnenlandse markt bleek minder te zijn dan 5 % van de uitvoer naar de Europese Unie, zodat deze niet representatief kon worden geacht. De normale waarde van deze productsoort werd derhalve berekend door de productiekosten te nemen van de betrokken producent/exporteur en daaraan een redelijk bedrag toe te voegen voor verkoopkosten, algemene en administratieve kosten en winst. Dit redelijke bedrag werd gebaseerd op feitelijke gegevens over de productie en verkoop van het betrokken product in het kader van normale handelstransacties door de betrokken producent/exporteur overeenkomstig de eerste zin van artikel 2, lid 6 van de basisverordening.

(22)

Uralkali voerde aan dat de „bijzondere marktsituatie” van artikel 2, lid 3, van de basisverordening niet van toepassing was op de verkoop aan de afnemer in kwestie en dat de prijzen van de productsoort in kwestie wel degelijk hadden moeten worden gebruikt om de normale waarde vast te stellen. Volgens Uralkali zou i) artikel 2, lid 3, van de basisverordening niet van toepassing zijn in geval van „kunstmatig hoge prijzen” en zouden ii) bijzondere voorwaarden voor één bepaalde afnemer niet kunnen worden beschouwd als „een bijzondere marktsituatie” voor de Russische markt als geheel. Voorts werd aangevoerd dat de prijzen in kwestie het gevolg waren van „marktkrachten” en de „situatie op de markt” weerspiegelden.

(23)

Opgemerkt wordt dat de in artikel 2, lid 3, van de basisverordening opgenomen lijst van bijzondere marktsituaties niet limitatief is en dat de aard van de markt onder meer moet worden beoordeeld in het licht van prijsvariaties en -ontwikkelingen en niet alleen op basis van het absolute prijspeil. In dit geval werden zowel lage als hoge prijzen buiten beschouwing gelaten omdat geoordeeld werd dat deze geen beeld gaven van een meer blijvend prijspeil en geen weerspiegeling leken te zijn van de marktkrachten omdat deze niet tot uiting kwamen bij andere productsoorten of voor andere afnemers van Uralkali. In de tweede plaats kan de normale waarde volgens artikel 2, lid 3, van de basisverordening worden geconstrueerd wanneer „de verkoop wegens de bijzondere marktsituatie geen deugdelijke vergelijking mogelijk maakt”. Dit houdt in dat, zoals in dit geval, de verkoop aan een afnemer buiten beschouwing kan worden gelaten bij het vaststellen van de normale waarde wanneer deze verkoop geen deugdelijke vergelijking toelaat. Deze conclusie heeft geen betrekking op de Russische markt als geheel maar wel op de verkoop van Uralkali.

(24)

Wat JSC Silvinit betreft, wanneer de verkoop van een productsoort tegen nettoverkoopprijzen die gelijk zijn aan of hoger dan de kostprijs meer dan 80 % bedroeg van de totale verkoop van die soort en de gewogen gemiddelde prijs van die soort gelijk was aan of hoger dan de gecorrigeerde kostprijs, was de normale waarde de binnenlandse prijs (de gewogen gemiddelde prijs van de, al dan niet winstgevende, verkoop van die soort op de binnenlandse markt in het onderzoektijdvak).

(25)

Voor de andere productsoort van JSC Silvinit die in onvoldoende hoeveelheden was verkocht zodat de prijzen op de binnenlandse markt niet geschikt waren om de normale waarde vast te stellen, moest een ander methode worden toegepast. In dit geval werd de normale waarde geconstrueerd overeenkomstig artikel 2, lid 3, van de basisverordening. De normale waarde werd geconstrueerd door aan de fabricagekosten (waar nodig aangepast) van de uitgevoerde productsoort een redelijk percentage toe te voegen voor verkoopkosten, algemene en administratieve kosten, alsmede een redelijke winstmarge. Dit werd gedaan op basis van de gegevens over de productie en de verkoop van het betrokken product door de betrokken producent/exporteur in het kader van normale handelstransacties, overeenkomstig de eerste zin van artikel 2, lid 6, van de basisverordening.

(26)

Uralkali voerde aan dat bij de winstmarge waarvan was uitgegaan bij het construeren van de normale waarde geen rekening was gehouden met de aanpassing van de gaskosten omdat de desbetreffende winstcijfers afkomstig waren van de bedrijfsboekhouding voordat aanpassingen waren aangebracht. Dit argument kon echter niet worden aanvaard omdat, overeenkomstig de aanhef van artikel 2, lid 6, van de basisverordening, voor het construeren van de normale waarde moet worden uitgegaan van de werkelijke winst van de onderneming bij hun verkoop op de binnenlandse markt.

(27)

Bij het onderzoek bleek dat energiekosten, zoals elektriciteit en gas, een belangrijk deel uitmaken van de totale kosten van de productie van het betrokken product, niet alleen in Rusland maar ook in andere landen. De EU-producenten voerden aan dat de prijzen die Russische ondernemingen voor energie hebben betaald geen redelijke weerspiegeling vormen van de werkelijke kosten.

(28)

Het werd in dit geval dienstig geacht de energiekosten per eenheid van de Russische ondernemingen te vergelijken met die van een andere belangrijke producent van het betrokken product met soortgelijke productiemethoden, productieniveaus en natuurlijke voordelen. Omdat Rusland geen andere producenten van het betrokken product telde werd een belangrijke producent van kaliumchloride in Canada gevraagd informatie te verstrekken.

(29)

De energiebehoeften van de Canadese producent bleken vergelijkbaar met die van de Russische producenten, terwijl zijn elektriciteit, net als de Russische ondernemingen, afkomstig was van nationale waterkrachtcentrales en het gas van grote gasvelden. De elektriciteitskosten per eenheid van de Canadese producent bleken niet al te sterk af te wijken van die van de Russische producenten.

(30)

Uit gegevens in het jaarverslag over 2003 van de Russische gasmaatschappij OAO Gazprom (die de producenten/exporteurs in kwestie via een regionale distributeur gas leverde) bleek dat de binnenlandse prijs die beide Russische producenten voor gas betaalden ongeveer één vijfde bedroeg van de prijs bij uitvoer uit Rusland. In dit verslag stond duidelijk dat „OAO Gazprom geen winst maakte op de binnenlandse markt”. Hoewel er geen officiële informatie beschikbaar is over de winst op Russisch gas, zijn er, op grond van verklaringen van Russische autoriteiten in de pers alsmede van gegevens van bedrijven die zich hebben gespecialiseerd in marktonderzoek en websites van de overheid, sterke aanwijzingen dat de gasprijzen die aan binnenlandse afnemers worden berekend geen dekking van de kosten toelaten. De prijs die de beide Russische producenten voor gas moesten betalen was bovendien aanzienlijk lager dan de prijs die de Canadese producent moest betalen.

(31)

Derhalve werd geoordeeld dat de prijzen die de regionale Russische gasleverancier in het onderzoektijdvak aanrekende aan de Russische producenten geen redelijke weerspiegeling waren van de productiekosten wanneer deze vergeleken worden met de prijs bij uitvoer uit Rusland en de prijs van een Canadese gasleverancier aan een belangrijke industriële afnemer in Canada. Overeenkomstig artikel 2, lid 5, van de basisverordening werden voor elk van de Russische ondernemingen correcties toegepast op de productiekosten. Omdat een andere redelijke basis ontbrak, werd voor een dergelijke correctie gebruik gemaakt van informatie over de exportprijs van gas exclusief transportkosten, exportbelasting, belasting over de toegevoegde waarde en accijnzen.

(32)

Eén Russische onderneming voerde aan dat de kosten voor gas wel degelijk correct waren weergegeven in de boekhouding, zodat geen correctie nodig was overeenkomstig artikel 2, lid 5, van de basisverordening. De kwestie is echter niet dat de onderneming de kosten niet naar behoren zou hebben opgevoerd in de boekhouding, maar een correctie wordt gerechtvaardigd geacht omdat de productie- en distributiekosten van gas niet tot uiting zijn gekomen in de prijs.

(33)

De Russische autoriteiten voerden verder aan dat de Commissie geen rekening had gehouden met verschillen in transportkosten bij verkoop in Rusland voor industrieel gebruik en bij uitvoer. Voor de correcties werden echter de door de ondernemingen werkelijk betaalde prijzen voor gas vergeleken met de exportprijzen van de Russische gasleverancier OAO Gazprom, zonder rekening te houden met transportkosten, exportbelasting, belasting over de toegevoegde waarde en accijnzen (zie overweging 31). Dit argument wordt derhalve afgewezen.

(34)

Eén Russische onderneming verklaarde dat zijn productiekosten per eenheid in het eerste kwartaal van 2004 (dat wil zeggen het laatste kwartaal van het onderzoektijdvak) aanzienlijk lager waren omdat hij efficiënter was gaan produceren en lagere onderhoudskosten had, zodat voor de productiekosten voor het volledige onderzoektijdvak zou moeten worden uitgegaan van deze lagere kosten. Dit verzoek werd afgewezen omdat als basis voor dergelijke kosten wordt uitgegaan van het volledige onderzoektijdvak en niet van de kosten in een uitzonderlijke, kortere periode.

(35)

De EU-producenten merkten in verband met de productiekosten op dat de afschrijving van de vaste activa van de Russische producenten moest worden gebaseerd op de vervangingskosten van deze activa (bv. nieuwe mijnschachten en machines enz.). Een afschrijving op basis van de acquisitiewaarde (historische waarde) van de vaste activa zou geen redelijk beeld geven van de productiekosten overeenkomstig artikel 2, lid 5, van de basisverordening. De EU-producenten waren van oordeel dat de productiekosten van de Russische producenten naar boven moesten worden bijgesteld.

(36)

Opgemerkt wordt dat de afschrijving gebaseerd op de acquisitiewaarde en het residuele economische leven van vaste activa in de mijnbouw een gangbare praktijk schijnt te zijn. Om na te gaan of de afschrijvingskosten die deel uitmaken van de productiekosten een redelijk beeld geven van de aan de vervaardiging van het betrokken product verbonden kosten, richtte het onderzoek zich vooral op de wijze waarop de historische waarde van de activa was vastgesteld.

(37)

Bij de bezoeken bij de Russische producenten bleek dat de oorspronkelijke waarde van hun activa was vastgesteld op basis van taxaties tijdens het privatiseringsproces in 1993. Deze taxaties werden vervolgens tussen 1993 en 1997 herzien toen op last van de Russische overheid herwaarderingscoëfficiënten werden toegepast om de hyperinflatie aan te pakken. Eind 1997 werden de activa naar aanleiding van het decreet van de Russische regering door onafhankelijke accountants getaxeerd. Hierbij werden drie basiscriteria gehanteerd, waaronder de vervangingswaarden van de activa. De resultaten van deze onafhankelijke taxaties zijn vermeld in de balans van de ondernemingen over 1998.

(38)

Hoewel de oorspronkelijke waarde van de activa van de indieners derhalve werd opgewaardeerd, bleek deze, uitgedrukt als de verhouding van de productie tot de waarde van de activa, nog steeds aanzienlijk lager dan de waarde van de activa van de ondernemingen die de EU-bedrijfstak vormen en een belangrijke producent met een soortgelijke extractie- en productiecapaciteit in Canada. Bij een dergelijke beoordeling wordt echter geen rekening gehouden met het feit dat de activa van de Russische producenten die dateren van voor de privatisering in 1993 verouderd zijn en minder technologisch geavanceerd.

(39)

Omdat er geen bewijsmateriaal is waaruit blijkt dat geen correct beeld is gegeven van de afschrijvingskosten in de boekhouding van de Russische producenten/exporteurs, wordt het nu niet mogelijk geacht een correctie toe te passen op de afschrijvingskosten die zijn gebruikt om de normale waarde vast te stellen.

(40)

De EU-producenten voerden voorts aan dat bij de berekening van de productiekosten tevens rekening moest worden gehouden met de kosten voor milieubescherming die zij moesten maken. De Russische producenten hadden echter ook met dergelijke kosten te maken en hadden deze opgenomen in de berekening van hun productiekosten. Wat de vraag betreft of deze kosten ongeveer even hoog moeten zijn als die van de EU-producenten, werd geoordeeld dat een correctie niet nodig was zolang de Russische producenten hebben voldaan aan de Russische milieubeschermingsnormen en de hiervoor gemaakte kosten correct zijn weergegeven in hun boekhouding. Omdat dit voor beide Russische producenten het geval bleek te zijn, behoefde geen correctie te worden toegepast voor milieukosten.

(41)

Het grootste deel van de uitvoer van kaliumchloride van Silvinit naar de Europese Unie in het onderzoektijdvak geschiedde via een Zwitserse handelsonderneming. Overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening werd voor de berekening van de exportprijs uitgegaan van de door deze handelsonderneming werkelijk betaalde of te betalen prijs.

(42)

In twee gevallen vond de uitvoer plaats via de aan Silvinit gelieerde Russische handelsonderneming, International Potash Company (hierna „IPC” genoemd) en was deze bestemd voor een gelieerde onderneming in België, Ferchimex AS (hierna „Ferchimex” genoemd), die het ingevoerde kaliumchloride verwerkte tot een product waarop het onderzoek niet van toepassing is. De door IPC aan Ferchimex in rekening gebrachte prijzen kunnen, overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening, buiten beschouwing worden gelaten indien deze niet betrouwbaar worden geacht. Voor beide transacties waren de verkoopprijzen in grote lijnen vergelijkbaar met die bij verkoop van dezelfde soorten aan onafhankelijke afnemers in de Europese Unie. Het ging bij beide transacties echter om geringe hoeveelheden. Bij het vaststellen van de exportprijs werd derhalve wel rekening gehouden met beide transacties.

(43)

Alle uitvoer van kaliumchloride door deze onderneming naar de Europese Unie in het onderzoektijdvak geschiedde rechtstreeks aan een handelaar in Cyprus, Fertexim Ltd, de exclusieve distributeur voor Uralkali. Voor die uitvoer werd de prijs derhalve vastgesteld overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening, namelijk aan de hand van de door Fertexim werkelijk betaalde of te betalen prijzen.

(44)

De normale waarde en exportprijzen werden voor beide Russische producenten vergeleken af fabriek. Om een billijke vergelijking te kunnen maken van de normale waarde met de exportprijs werden correcties toegepast voor verschillen die van invloed waren op de vergelijkbaarheid van de prijzen, overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening.

(45)

Dienovereenkomstig werden correcties toegepast voor verschillen in de kosten van kortingen, vervoer, verzekering, laden, lossen en aanverwante kosten, van verpakking en krediet, indien van toepassing en met bewijsmatereriaal gestaafd.

(46)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd de gecorrigeerde gewogen gemiddelde normale waarde vergeleken met de gecorrigeerde gewogen gemiddelde exportprijs per productsoort.

(47)

Uit deze vergelijking bleek dat het betrokken product van beide ondernemingen met dumping in de Europese Unie was ingevoerd, zij het in mindere mate dan voorheen. De dumpingmarges (het gewogen gemiddelde van de dumpingmarges van alle soorten die naar de Europese Unie waren uitgevoerd) zijn als volgt in procenten van de totale cif-prijs grens Gemeenschap, vóór inklaring:

(48)

Overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening werd tevens onderzocht of de omstandigheden in verband met dumping en schade significant waren gewijzigd en of deze wijziging redelijkerwijs als blijvend kon worden beschouwd. In dit geval bleken de dumpingmarges te zijn gewijzigd omdat de normale waarden van de betrokken producenten omlaag waren gegaan.

(49)

De normale waarde werd in dit onderzoek vastgesteld op basis van de kosten en prijzen van de betrokken producenten. In tegenstellling tot de conclusies van het vorige onderzoek bleek het binnenlands verbruik van kaliumchloride de afgelopen jaren voortdurend te zijn gestegen en maken beide Russische producenten winst op de binnenlandse markt.

(50)

Wat de blijvende aard van de prijzen bij uitvoer naar andere markten dan de Europese Unie betrof, kon geen van beide Russische producenten gedetailleerde informatie per transactie verstrekken. Zij konden echter wel per land van bestemming en per productsoort geaggregeerde gegevens verstrekken. Dit werd voldoende geacht voor dit tussentijdse onderzoek, omdat een exacte verkoopprijs op dergelijke markten geen absolute eis is. In afwezigheid van gedetailleerde gegevens en omdat er i) tal van leveringsvoorwaarden bestaan (bv. cif, fob, fca enz.), ii) er verschillende logistieke regelingen en combinaties mogelijk zijn (bv. spoor + zee, alleen spoor enz.), iii) er verschillen zijn in de afstanden en kosten voor vervoer en handling naar verschillende bestemmingen in Azië en Zuid-Amerika, kon de Commissie niet nauwkeurig de prijs bij uitvoer naar elk land vaststellen. Er zijn echter aanwijzingen dat het niveau van de prijzen bij uitvoer naar andere markten dan de Europese Unie, indien rekening wordt gehouden met transportkosten, ongeveer even hoog zijn als die bij verkoop naar de Europese Unie.

(51)

Het wordt derhalve passend geacht de bestaande maatregelen voor de indieners van het verzoek te wijzigen door de dumpingmarges te verlagen tot de bij deze verordening vastgestelde percentages.

(52)

Overeenkomstig artikel 9, lid 4, van de basisverordening mag het antidumpingrecht niet hoger zijn dan de dumpingmarge en dient het lager te zijn dan deze marge indien een lager recht toereikend is om de schade weg te nemen die de EU-producenten ondervinden. Omdat de bestaande rechten voor de indieners van het verzoek waren berekend op basis van de dumpingmarge en omdat de nieuwe dumpingmarges lager zijn dan de eerder berekende marges, moeten de rechten worden aangepast aan de lagere dumpingmarges die bij dit onderzoek zijn vastgesteld, dat wil zeggen 23,0 % voor JSC Silvinit en 12,3 % voor JSC Uralkali.

(53)

De belanghebbenden werden in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen op basis waarvan de Commissie voornemens was de aanbeveling te doen de bij Verordening (EEG) nr. 3068/92 vastgestelde antidumpingrechten te wijzigen. Zij werden in de gelegenheid gesteld om opmerkingen te maken en te verzoeken te worden gehoord. Er werden opmerkingen ontvangen, die waar van toepassing, in aanmerking werden genomen.

(54)

Na de bekendmaking van de voornaamste feiten en overwegingen op basis waarvan de Commissie voornemens was de aanbeveling te doen de bij Verordening (EEG) nr. 3068/92 vastgestelde antidumpingrechten te wijzigen, hebben beide indieners van het verzoek prijsverbintenissen aangeboden overeenkomstig artikel 8, lid 1, van de basisverordening.

(55)

Bij Besluit 2005/802/EG (9) heeft de Commissie deze verbintenissen aanvaard om de in van dat besluit vermelde redenen.

(56)

De bestaande maatregelen zijn van toepassing op acht GN-codes en bestaan uit vaste bedragen, van 19,61 EUR/t tot 40,63 EUR/t, afhankelijk van de productsoort. Bij het huidige onderzoek werd echter vastgesteld dat vrijwel de gehele uitvoer van de indieners van het verzoek naar de Europese Unie beperkt was tot één productsoort, ingedeeld onder één GN-code.

(57)

Omdat informatie over andere productsoorten ontbrak en omdat deze ene soort de meest verkochte blijkt, lijkt de meest redelijke aanpak alle vaste bedragen te vervangen door één ad-valoremrecht voor alle soorten die door de indieners van het verzoek worden vervaardigd,

1)

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd:

2)

Artikel 1 bis, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   Er wordt vrijstelling verleend van de bij artikel 1 ingestelde antidumpingrechten, mits het goederen betreft die zijn vervaardigd door de ondernemingen waarvan de Commissie een verbintenis heeft aanvaard en waarvan de naam is opgenomen in de Verordening (EG) nr. 858/2005 van de Commissie en in Besluit 2005/802/EG, zoals die telkenmale wordt gewijzigd, en die worden ingevoerd in overeenstemming met de bepalingen van diezelfde verordening van de Commissie.”.

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/22

(1)

Op 9 september 1993 heeft de Raad, bij Verordening (EEG) nr. 2474/93 (2), een definitief antidumpingrecht van 30,6 % (hierna „het oorspronkelijke recht” genoemd) ingesteld op rijwielen uit de Volksrepubliek China (hierna „China” genoemd). Na een onderzoek of dit recht werd ontdoken, werd het op 18 januari 1997 bij Verordening (EG) nr. 71/97 van de Raad uitgebreid tot bepaalde rijwielonderdelen uit China.

(2)

Op 14 juli 2000 heeft de Raad, na een onderzoek bij het vervallen van het oorspronkelijke recht op grond van artikel 11, lid 2, van de basisverordening, bij Verordening (EG) nr. 1524/2000 (3) besloten dit recht te handhaven.

(3)

Op 14 juli 2005 heeft de Raad, na een tussentijds onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening (hierna „het vorige onderzoek” genoemd), bij Verordening (EG) nr. 1095/2005, het definitieve antidumpingrecht op rijwielen uit China gewijzigd. Het gewijzigde recht op rijwielen uit China is 48,5 % van de nettoprijs, franco grens Europese Unie, vóór inklaring.

(4)

De Commissie heeft van Giant China Co., Ltd (hierna „de indiener van het verzoek” genoemd) een verzoek ontvangen om inleiding van een tussentijdse procedure voor de herziening van de antidumpingmaatregelen overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening.

(5)

Bij het verzoek was bewijsmateriaal gevoegd waaruit zou blijken dat de omstandigheden die tot de maatregelen aanleiding hebben gegeven zijn gewijzigd en dat deze wijzigingen van duurzame aard zijn. De indiener van het verzoek voert onder meer aan dat de omstandigheden aanmerkelijk zijn gewijzigd wat zijn status van marktgericht bedrijf betreft. Hij zou thans voldoen aan de criteria voor de toekenning van de status van marktgericht bedrijf overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder b), van de basisverordening. Voorts heeft de indiener van het verzoek bewijsmateriaal verstrekt waaruit blijkt dat een vergelijking van de normale waarde, gebaseerd op zijn eigen kosten/binnenlandse prijzen, met zijn prijzen bij uitvoer naar de uitgebreide Europese Unie, tot een dumpingmarge zou leiden die aanmerkelijk lager is dan het niveau van de huidige maatregelen. Daarom zou het niet langer noodzakelijk zijn de maatregelen op het huidige niveau te handhaven om de gevolgen van dumping weg te nemen.

(6)

Na overleg in het Raadgevend Comité heeft de Commissie op 19 februari 2005 door middel van een bericht (4) een tussentijds onderzoek geopend om na te gaan of de indiener van het verzoek op marktvoorwaarden werkt in de zin van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening en, indien dit niet het geval is, om na te gaan of hij voldoet aan de voorwaarden voor een individuele behandeling overeenkomstig artikel 9, lid 5, van de basisverordening.

(7)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden en een aanvraagformulier om als marktgericht bedrijf te worden behandeld overeenkomstig artikel 2, lid 7, van de basisverordening.

(8)

Het onderzoek had betrekking op de periode van 1 januari 2004 tot en met 31 december 2004 (hierna „het onderzoektijdvak” genoemd).

(9)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de vertegenwoordigers van het exportland en de EU-producenten van de opening van het onderzoek in kennis gesteld. Belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld om hun standpunt binnen de bij het bericht van inleiding vastgestelde termijn schriftelijk bekend te maken, bewijsmateriaal te verstrekken en te verzoeken te worden gehoord. Alle belanghebbenden die hadden aangetoond bijzondere redenen te hebben om te worden gehoord, werden gehoord.

(10)

Onderhavig onderzoek heeft betrekking op hetzelfde product als het oorspronkelijke en het vorige onderzoek, namelijk rijwielen (bakfietsen daaronder begrepen) zonder motor, ingedeeld onder de GN-codes 8712 00 10, 8712 00 30 en 8712 00 80 (hierna „het betrokken product” genoemd). Er kon niet worden aangetoond dat de omstandigheden met betrekking tot het betrokken product aanmerkelijk waren gewijzigd sinds de instelling van de maatregelen.

(11)

Bij het onderzoek dat werd afgesloten door Verordening (EG) nr. 1095/2005 werd vastgesteld dat geen van de Chinese producenten/exporteurs die een behandeling als marktgericht bedrijf hadden aangevraagd aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening voldeed, om de redenen die in de overwegingen 31, 32 en 33 van die verordening zijn vermeld. De indiener van het verzoek behoorde tot de ondernemingen die in het kader van dat onderzoek niet voor een behandeling als marktgericht bedrijf in aanmerking waren gekomen.

(12)

Daar de aanvragen om een behandeling als marktgericht bedrijf tijdens het vorige onderzoek werden onderzocht en de resultaten van dit onderzoek ook in 2004 geldig waren, dat wil zeggen tijdens het onderzoektijdvak van onderhavig onderzoek, werd, na raadpleging van het Raadgevend Comité, besloten de indiener van het verzoek niet als marktgericht bedrijf te erkennen, daar hij niet voldeed aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening.

(13)

Bij het vorige onderzoek werd ook vastgesteld dat de Chinese producenten/exporteurs die een individuele behandeling hadden aangevraagd niet voldeden aan de voorwaarden voor een individuele behandeling die zijn opgenomen in artikel 9, lid 5, van de basisverordening, om de redenen die zijn vermeld in de overwegingen 45, 46 en 47 van Verordening (EG) nr. 1095/2005.

(14)

De indiener van het verzoek behoorde tot de ondernemingen waarvoor bij het vorige onderzoek werd vastgesteld dat hij niet aan de voorwaarden voor een individuele behandeling voldeed en deze conclusie blijft geldig, ook voor het onderzoektijdvak van onderhavig onderzoek. Het bleek dat de Chinese producenten/exporteurs onderworpen waren aan een beduidende staatsinmenging bij het vaststellen van exportprijzen en -hoeveelheden van het betrokken product, zoals vermeld in overweging 13. De conclusie is derhalve dat de indiener van het verzoek niet aan de eisen voldoet om in het kader van dit onderzoek een individuele behandeling te verkrijgen.

(15)

Gelet op het voorgaande kan de indiener van het verzoek als een marktgericht bedrijf worden beschouwd. Op grond hiervan werd geoordeeld dat de omstandigheden met betrekking tot dumping, wat de indiener van het verzoek betreft, niet aanmerkelijk zijn gewijzigd ten opzichte van de situatie gedurende het onderzoektijdvak van het vorige onderzoek. De conclusie is derhalve dat de tussentijdse procedure voor de eventuele herziening van de antidumpingmaatregelen ten aanzien van rijwielen uit China moet worden beëindigd zonder de thans geldende maatregelen te wijzigen,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/24

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/26

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 27/2005 van de Raad van 22 december 2004 tot vaststelling, voor 2005, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Gemeenschap en, voor vaartuigen van de Gemeenschap, in andere wateren met vangstbeperkingen van toepassing zijn, en tot vaststelling van de bij de visserij in acht te nemen voorschriften (3) zijn de quota voor 2005 vastgesteld.

(2)

Uit door de Commissie ontvangen informatie blijkt dat, gezien de vangsten van het in de bijlage vermelde bestand door vaartuigen die de vlag van de in die bijlage vermelde lidstaat voeren of daar geregistreerd zijn, de betrokken, voor 2005 toegewezen quota volledig zijn opgebruikt.

(3)

Derhalve moet het worden verboden op dit bestand te vissen en vis uit dit bestand aan boord te houden, over te laden en aan te voeren,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/28

(1)

Om risico's voor de gezondheid van de mens en belemmeringen voor het vrije verkeer van goederen te vermijden worden in Richtlijn 2002/16/EG van de Commissie van 20 februari 2002 betreffende het gebruik van bepaalde epoxyderivaten in materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen (2) specifieke migratielimieten vastgesteld voor 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan-bis(2,3-epoxypropyl)ether („BADGE” d.w.z. Bisfenol-A-DiGlycidylEther), bis(hydroxyfenyl) methaan-bis(2,3-epoxypropyl)ethers („BFDGE” d.w.z. Bisfenol-F-DiGlycidylEther) en Novolac-glycidylethers („NOGE”) en sommige derivaten daarvan.

(2)

Richtlijn 2002/16/EG bepaalt dat het gebruik en/of de aanwezigheid van BFDGE en NOGE slechts tot en met 31 december 2004 mogen worden voortgezet. Voor BADGE is de overgangsperiode verlengd tot 31 december 2005 in afwachting van de verwachte indiening van nieuwe toxicologische gegevens en de beoordeling daarvan door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid („de Autoriteit”).

(3)

De voor BADGE vereiste toxicologische gegevens zijn ingediend. De Autoriteit heeft geconcludeerd dat BADGE, BADGE.H2O en BADGE.2H2O geen problemen opleveren wat carcinogeniteit en genotoxiciteit in vivo betreft en dat een toelaatbare dagelijkse inname (TDI) van 0,15 mg/kg lichaamsgewicht kan worden vastgesteld voor BADGE, BADGE.H2O en BADGE.2H2O. Daarom kan een hogere specifieke migratielimiet SML(T) voor BADGE, BADGE.H2O en BADGE.2H2O worden vastgesteld. Wat de chloorhydrinen van BADGE betreft, is de Autoriteit wegens het gebrek aan gegevens over genotoxiciteit in vivo van mening dat de huidige specifieke migratielimiet van 1 mg/kg levensmiddelen of simulanten voor levensmiddelen passend blijft.

(4)

De handel in en het gebruik van BADGE bevattende materialen en voorwerpen overeenkomstig deze verordening moeten daarom met ingang van 1 januari 2006 in de gehele Gemeenschap worden toegestaan.

(5)

De voor NOGE en BFDGE vereiste toxicologische gegevens zijn niet op tijd ingediend om de beoordeling daarvan door de Autoriteit en de voortzetting van het gebruik daarvan mogelijk te maken. Daarom zijn het gebruik en/of de aanwezigheid van BFDGE en NOGE overeenkomstig Richtlijn 2002/16/EG met ingang van 1 januari 2005 niet langer toegestaan. Het opmaken van de bestaande voorraden moet echter worden toegestaan.

(6)

Voor grote containers zijn het gebruik en/of de aanwezigheid van BADGE, NOGE en BFDGE toegestaan. De grote volume/oppervlakteverhouding van deze containers, het herhaald gebruik daarvan gedurende hun gehele levensduur, waardoor de migratie afneemt, en het feit dat zij gewoonlijk bij omgevingstemperatuur met levensmiddelen in aanraking komen, duiden erop dat het niet nodig is een migratielimiet voor in deze containers gebruikte BADGE, NOGE en BFDGE vast te stellen.

(7)

Overeenkomstig artikel 16 van Verordening (EG) nr. 1935/2004 moeten materialen en voorwerpen waarvoor specifieke maatregelen gelden, vergezeld gaan van een schriftelijke verklaring waaruit blijkt dat zij aan de erop van toepassing zijnde voorschriften voldoen. Deze eis is nog niet in Richtlijn 2002/16/EG opgenomen. Daarom is het nodig dat deze verplichting wordt ingevoerd en in een overgangsperiode wordt voorzien.

(8)

Gezien de vereiste wijzigingen en ter wille van de duidelijkheid moet Richtlijn 2002/16/EG door een nieuwe verordening worden vervangen.

(9)

In Richtlijn 2002/16/EG wordt bepaald dat de vereisten betreffende BADGE, BFDGE en NOGE niet van toepassing zijn op materialen en voorwerpen die vóór 1 maart 2003 in aanraking met levensmiddelen worden gebracht. Deze materialen en voorwerpen mogen verder in de handel worden gebracht, mits de afvuldatum daarop wordt vermeld. Deze datum mag worden vervangen door de datum van minimale houdbaarheid als bedoeld in Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgeving der lidstaten inzake de etikettering en presentatie van levensmiddelen alsmede inzake de daarvoor gemaakte reclame (3) of een andere vermelding zoals het nummer van de partij, als voorgeschreven door Richtlijn 89/396/EEG van de Raad van 14 juni 1989 betreffende de vermeldingen of merktekens die het mogelijk maken de partij waartoe een levensmiddel behoort te identificeren (4) voor de in dergelijke materialen en voorwerpen verpakte levensmiddelen, mits een verband wordt gelegd tussen deze vermelding en de afvuldatum zodat de laatste steeds kan worden vastgesteld.

(10)

Richtlijn 2002/16/EG dient daarom te worden ingetrokken.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan-bis(2,3-epoxypropyl)ether, hierna „BADGE” (CAS-nr. 001675-54-3) genoemd, en sommige derivaten daarvan;

b)

bis(hydroxyfenyl)methaan-bis(2,3-epoxypropyl)ethers, hierna „BFDGE” (CAS-nr. 039817-09-9) genoemd;

c)

andere Novolac-glycidylethers, hierna „NOGE” genoemd.

a)

materialen en voorwerpen gemaakt van elke soort kunststof;

b)

materialen en voorwerpen voorzien van oppervlaktecoatings; en

c)

kleefmiddelen.

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/33

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 887/2005 van de Commissie (2) is de in artikel 30 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 bedoelde crisisdistillatie geopend voor bepaalde soorten in Griekenland geproduceerde wijn.

(2)

Aangezien het de eerste keer is dat in Griekenland een crisisdistillatiemaatregel wordt toegepast, zijn er een aantal technische aanloopproblemen gerezen. Producenten die belangstelling hebben voor de regeling, lopen het gevaar hun wijn niet binnen de gestelde termijn voor distillatie te kunnen leveren. Daarom moet, met het oog op de doeltreffendheid van de maatregel, de in de Verordening (EG) nr. 887/2005 vastgestelde periode voor het leveren van de wijn worden verlengd tot 31 januari 2006.

(3)

Verordening (EG) nr. 887/2005 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

Met het oog op de continuïteit van de maatregel moet deze verordening van toepassing zijn met ingang van 15 november 2005.

(5)

De in deze verordening vastgestelde maatregelen zijn in overeenstemming met het Comité van beheer voor wijn,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/34

(1)

Krachtens artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 wordt op gezette tijden een wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen bepaald, rekening houdende met de historische verhouding tussen de in aanmerking genomen wereldmarktprijs voor geëgreneerde katoen en de berekende prijs voor niet-geëgreneerde katoen. Deze historische verhouding is vastgesteld in artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1591/2001 van de Commissie van 2 augustus 2001, houdende uitvoeringsbepalingen van de steunregeling voor katoen (3). Als de wereldmarktprijs niet op die wijze kan worden bepaald, wordt hij bepaald op basis van de laatst vastgestelde prijs.

(2)

Krachtens artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 wordt de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen bepaald voor een product met bepaalde kenmerken, waarbij rekening wordt gehouden met de gunstigste, voor de werkelijke markttendens representatief geachte aanbiedingen en noteringen. Om deze prijs te bepalen, wordt het gemiddelde berekend van de aanbiedingen en noteringen op één of meer Europese beurzen voor in een haven van Noord-Europa cif-geleverde producten uit de verschillende, voor de internationale handel als meest representatief beschouwde productielanden. Evenwel is bepaald dat deze criteria voor het bepalen van de wereldmarktprijs voor geëgreneerde katoen worden aangepast, om rekening te houden met de verschillen op grond van de kwaliteit van het geleverde product en de aard van de aanbiedingen en noteringen. In artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1591/2001 is bepaald welke aanpassingen kunnen plaatsvinden.

(3)

Op grond van bovenbedoelde criteria moet de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen op het hieronder aangegeven niveau worden vastgesteld,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/35

(1)

Bij Richtlijn 2002/72/EG van de Commissie (2) is een lijst vastgesteld van monomeren en andere uitgangsstoffen die bij de vervaardiging van materialen en voorwerpen van kunststof mogen worden gebruikt. Op grond van nieuwe informatie over de risicobeoordeling van dergelijke stoffen moeten bepaalde monomeren die voorlopig op nationaal niveau waren toegelaten en een aantal nieuwe monomeren in de communautaire lijst van toegestane stoffen in die richtlijn worden opgenomen.

(2)

Richtlijn 2002/72/EG bevat ook een onvolledige lijst met additieven die bij de vervaardiging van materialen en voorwerpen van kunststof mogen worden gebruikt. Die lijst moet worden gewijzigd om daaraan andere door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (hierna „de Autoriteit” genoemd) beoordeelde additieven toe te voegen.

(3)

Voor bepaalde stoffen dienen de reeds op communautair niveau vastgestelde beperkingen in het licht van de nieuwe beschikbare informatie te worden aangepast. Met name voor geëpoxideerde sojaolie (ESBO) heeft de Autoriteit aanbevolen de specifieke migratielimiet (SML) te verlagen voor die stof bevattende pvc-pakkingen die worden gebruikt voor het afdichten van glazen recipiënten die volledige zuigelingenvoeding en opvolgzuigelingenvoeding bevatten of die bewerkte voedingsmiddelen op basis van granen en babyvoeding voor zuigelingen en peuters bevatten. De Autoriteit wees er immers op dat de blootstelling van zuigelingen die regelmatig dergelijke levensmiddelen eten de TDI kan overschrijden. Daarom wordt voor deze bijzondere toepassingen de SML voor ESBO verlaagd van 60 tot 30 mg/kg levensmiddelen of simulanten voor levensmiddelen, terwijl hij ongewijzigd blijft voor alle andere toepassingen.

(4)

Er moet worden voorzien in een overgangsperiode voor pvc-pakkingen die geëpoxideerde sojaolie bevatten, die worden gebruikt voor het afdichten van glazen recipiënten en in aanraking worden gebracht met levensmiddelen vóór 19 november 2006.

(5)

Richtlijn 2002/72/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

de handel in en het gebruik van materialen en voorwerpen van kunststof die bestemd zijn om met levensmiddelen in aanraking te komen en die aan deze richtlijn voldoen, met ingang van 19 november 2006 zijn toegestaan;

b)

de vervaardiging en de invoer in de Gemeenschap van materialen en voorwerpen van kunststof die bestemd zijn om met levensmiddelen in aanraking te komen, maar die niet aan deze richtlijn voldoen, met ingang van 19 november 2007 verboden zijn.

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/46

(1)

De Raad heeft de Commissie op 25 november 2003 toestemming gegeven om namens de Gemeenschap te onderhandelen over de herziening van de in 1993 gewijzigde en verlengde en voor het laatst in 2004 verlengde Internationale Overeenkomst van 1986 voor olijfolie en tafelolijven.

(2)

Op 29 april 2005 is de nieuwe Internationale Overeenkomst voor olijfolie en tafelolijven vastgesteld door de Conferentie van de Verenigde Naties voor de onderhandelingen over een overeenkomst ter opvolging van de bestaande Internationale Overeenkomst van 1986 voor olijfolie en tafelolijven.

(3)

De Internationale Overeenkomst van 2005 voor olijfolie en tafelolijven bevordert de internationale samenwerking en draagt bij tot de ontwikkeling en de stabiliteit van de markten voor de betrokken producten en tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de Gemeenschap op het gebied van het gemeenschappelijk handelsbeleid en het gemeenschappelijk landbouwbeleid.

(4)

Het is derhalve in het belang van de Gemeenschap de Overeenkomst van 2005 goed te keuren,

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/68

19.11.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/69

(1)

Energias de Portugal SA (hierna „EDP” genoemd) is het gevestigde stroombedrijf in Portugal. Als dusdanig zijn haar belangrijkste activiteiten de opwekking, distributie en levering van stroom in Portugal. EDP heeft ook zeggenschap over de Spaanse onderneming Hidrocantábrico, die in Spanje in de sectoren stroom en gas werkzaam is. EDP is aan Euronext Lissabon genoteerd en de Portugese Staat heeft, al dan niet middellijk, zo'n 30 % van de EDP-aandelen in handen.

(2)

ENI SpA (hierna „ENI” genoemd) is wereldwijd in de exploratie en productie van olie en aardgas werkzaam. ENI is ook in de levering, transmissie, opslag, distributie en trading van aardgas werkzaam. Daarnaast heeft ENI aandelen in ondernemingen met transportcapaciteit die in de exploitatie van de grensoverschrijdende pijpleidingen voor de transmissie van aardgas werkzaam zijn.

(3)

Gás de Portugal, SGPS, SA (hierna „GDP” genoemd) is het gevestigde gasbedrijf in Portugal. GDP is een volle dochteronderneming van de Portugese onderneming Galp Energia, SGPS, SA (hierna „GALP” genoemd), die momenteel onder de gezamenlijke zeggenschap van de Portugese Staat en ENI staat; zij heeft belangen in zowel de olie- als gassector. GDP en haar dochterondernemingen bestrijken alle niveaus van de gasketen in Portugal. Via haar dochteronderneming Transgás importeert GDP aardgas in Portugal, langs een pijpleiding Maghreb-Spanje-Portugal en de LNG-terminal te Sines; zij verzorgt het transport, de opslag, distributie en levering via het Portugese hogedrukgasnetwerk (hierna „het netwerk” genoemd). GDP is ook werkzaam in de levering van aardgas aan grote industriële afnemers en in de uitbouw en toekomstige exploitatie van de eerste ondergrondse opslagruimtes voor aardgas in Portugal. Via GDP Distribuição (hierna „GDPD” genoemd) heeft GDP momenteel ook zeggenschap over vijf van de zes lokale gasdistributieondernemingen in Portugal.

(4)

Rede Eléctrica Nacional SA (hierna „REN” genoemd) is voor deze concentratie geen aanmeldende partij, maar zij is betrokken bij de algemene operatie waarvan deze concentratie deel uitmaakt. REN is een Portugese onderneming die in 1994 is ontstaan toen het Portugese stroomnet van EDP werd afgesplitst. REN beheert momenteel het Portugese stroomnet en treedt op als exclusieve afnemer, die stroom afneemt van producenten en doorverkoopt aan de distributeurs/leveranciers met het oog op de levering aan niet in aanmerking komende afnemers. De Portugese Staat heeft al dan niet middellijk zeggenschap over 70 % van REN, terwijl de resterende aandelen in handen van EDP zijn.

(5)

Deze zaak betreft een concentratie waarbij EDP en ENI (hierna „de partijen” genoemd) voornemens zijn gezamenlijke zeggenschap over GDP te verwerven. Met deze operatie zou het gastransmissienetwerk (dus zonder de LNG-terminal te Sines, de invoerpijpleiding of de ondergrondse opslag te Carriço) binnen een bepaalde termijn aan REN, de beheerder van het Portugese elektriciteitsnetwerk, worden overgedragen. Tijdens een overgangsperiode zal EDP — samen met ENI en REN — zeggenschap over het gasnetwerk hebben.

(6)

Volgens de tweede gasrichtlijn (2) en de aan Portugal toegestane afwijking, wordt 33 % van de Portugese gasmarkt tegen uiterlijk 2007 geliberaliseerd en zal de markt voor alle niet-huishoudelijke afnemers uiterlijk 2009 en die voor alle afnemers (onder wie ook de huishoudelijke afnemers) uiterlijk 2010 zijn geliberaliseerd. De Portugese regering kan besluiten om het liberaliseringsproces sneller te laten beginnen.

(7)

Rekening houdende met de specifieke kenmerken van de Portugese markten en het mededingings- en reguleringskader is de Commissie tot de slotsom gekomen dat de volgende marken moeten worden afgebakend:

(8)

Het nationale stroomsysteem is georganiseerd in twee, naast elkaar bestaande systemen: het openbare systeem of het „gebonden systeem” (Sistema Eléctrico de Serviço Público, hierna „SEP” genoemd) en het onafhankelijke stroomsysteem (Sistema Eléctrico Independente, hierna „SEI” genoemd). Het nationale transmissienet wordt voor beide systemen gebruikt en wordt op basis van een concessieregeling door Rede Eléctrica Nacional geëxploiteerd (hierna „REN” genoemd).

(9)

SEP is een gereguleerd systeem dat zowel stroomopwekking als -distributie omvat. Het bestaat uit „gebonden” stroomproducenten en „gebonden” distributienetwerken. In dit systeem is REN de exclusieve afnemer van stroom op wholesaleniveau. Zij betrekt haar stroom voornamelijk van een groep krachtcentrales (hierna „de gebonden producenten” genoemd) op basis van stroomafnameovereenkomsten.

(10)

In het kader van de stroomafnameovereenkomsten zeggen de producenten toe om exclusief aan SEP stroom te leveren gedurende een periode van meer dan 20 jaar en volgens een vaste tariefformule (4). De bouw van die gebonden productie-installaties is niet geliberaliseerd, maar wordt door de Staat gereguleerd. Volgens de geldende wetgeving maken de volgende ondernemingen van het SEP deel uit: EDP (via EDP Produção en Companhia Portuguesa de Produção de Electridade), Tejo Energia (5) en Turbogás (6). De meeste stroom wordt in Portugal geleverd via exclusieve stroomafnameovereenkomsten tussen REN en stroomproducenten (83 % in 2003) (7).

(11)

De stroom die REN afneemt, wordt vervolgens verkocht aan de gereguleerde distributeur, die onder de zeggenschap van EDP staat, volgens een gereguleerd tariefstelsel. Gereguleerde tarieven worden vastgesteld door de Portugese dienst toezicht energie, ERSE.

(12)

Het onafhankelijke systeem (SEI) bestaat uit het niet-gebonden systeem (Sistema Eléctrico Não Vinculado, hierna „SENV” genoemd), dat volgens de voorwaarden van de vrije markt functioneert (het grootste deel van deze stroom wordt in laatste instantie afgezet bij de afnemers die zich van het gereguleerde systeem loskoppelen) en het systeem met de bijzondere regeling (Produtores em regime especial, hierna „PRE” genoemd), waarbij door warmtekrachtkoppeling, miniwaterkrachtcentrales en andere hernieuwbare energiebronnen zoals windkracht opgewekte stroom tegen reguleerde tarieven aan REN wordt geleverd.

(13)

Het staat in aanmerking komende afnemers vrij hun stroomleverancier te kiezen en zij kunnen derhalve stroom afnemen van het SEP tegen gereguleerde tarieven of van het SENV waarbij zij door een vrije retailer tegen marktvoorwaarden worden beleverd. In het wetsdecreet van 17 augustus 2004 werd uiteindelijk bepaald dat alle afnemers in aanmerking komende afnemers zijn (8).

(14)

Het bestaande reguleringskader wordt momenteel aangepast.

(15)

Wholesalestroom omvat de opwekking van stroom in krachtcentrales en de fysieke import van stroom via interconnectoren ten behoeve van de wederverkoop aan retailers. Evenals in andere lidstaten kunnen enkele zeer grote stroomverbruikers ook besluiten rechtstreeks op de wholesalemarkt stroom te kopen (in Spanje zijn zij goed voor minder dan 5 % van de stroomafname op de wholesalemarkt).

(16)

De Commissie is van oordeel dat er, na de stopzetting van de stroomafnameovereenkomsten, in Portugal een wholesalestroommarkt zal zijn die het aanbod van de vroegere gebonden productie, de ongebonden productie en de invoer zal omvatten. De beoordeling is toegespitst op deze wholesalemarkt, ongeacht of het om geliberaliseerde dan wel gereguleerde systemen gaat.

(17)

Dit soort dienstverlening is een technische noodzaak omdat de transmissiesysteembeheerder de spanning op het netwerk binnen een erg nauwe bandbreedte moet houden. Is er „overconsumptie”, dan zou de spanning op het netwerk dalen en zou dit op een bepaald punt voor stabiliteitsproblemen op het netwerk kunnen zorgen. Ook bij „onderconsumptie” is er een probleem, omdat de spanning op het netwerk stijgt tot boven het aanvaardbare tolerantiepeil en de transmissiesysteembeheerder ervoor moet zorgen dat een deel van de opwekkingscapaciteit wordt uitgeschakeld of dat extra verbruik wordt toegevoegd.

(18)

Voor deze dienst moet worden betaald en meestal is er een „sanctie” wanneer de vraag van een afnemer uitkomt boven of zakt onder het verwachte volume dat overeenstemt met het volume dat elke leverancier op het wholesaleniveau afneemt of zelf produceert en dat hij vooraf aan de transmissiesysteembeheerder moet doorgeven.

(19)

Momenteel levert REN deze dienst, samen met een aantal andere, vergelijkbare ondersteunende diensten (dienstverlening inzake congestiebeheer) aan alle spelers binnen het systeem. In Portugal is er voor dit soort diensten nog geen gevestigde markt. Het valt evenwel te verwachten dat, na de stopzetting van de stroomafnameovereenkomsten, een dergelijke markt (of markten) zullen gaan ontstaan. In het kader van deze beschikking kan de precieze afbakening van deze opkomende markt (of markten) in het midden worden gelaten.

(20)

Deze markten worden niet door de voorgenomen operatie getroffen. In Portugal is het transmissienet al ontbundeld en wordt het door de Portugese transmissiesysteembeheerder REN beheerd. Distributienetwerken zijn eigendom van EDP en de gemeenten, en worden door de EDP-dochteronderneming, EDP Distribuição Energia SA (hierna „EDPD” genoemd) beheerd. Toegang tot zowel het transmissienet als de distributienetwerken wordt door de Portugese toezichthouder ERSE gereguleerd.

(21)

In het kader van deze mededeling worden de volgende retailmarkten onderzocht: i) de levering van stroom aan grote industriële afnemers die op het hoog- en middenspanningsnet zijn aangesloten, en ii) de levering van stroom aan kleinere industriële, zakelijke en huishoudelijke afnemers die op het laagspanningsnet zijn aangesloten.

(22)

Hoog- of middenspanningsafnemers en laagspanningsafnemers verschillen erg sterk wat betreft hun verbruik en de voorwaarden waarop zij stroom afnemen. Hun zakelijke betrekkingen zijn eveneens erg verschillend. Midden- en hoogspanningsafnemers zijn voor het grootste deel industriële afnemers voor wie stroom een belangrijk deel van hun kosten kan uitmaken. Daarentegen zijn de laagspanningsafnemers meestal kleine industriële, zakelijke of huishoudelijke afnemers, bij wie het stroomverbruik per verbruiker vrij beperkt in volume is.

(23)

In eerdere beschikkingen van de Commissie gold de relevante geografische markt voor wholesalelevering van stroom als niet ruimer dan nationaal (9). In deze zaak heeft het onderzoek aangetoond dat wholesale- en retailstroommarkten duidelijk alleen Portugal bestrijken, en dat dit ook in de voorzienbare toekomst zo zal blijven.

(24)

De partijen voerden aan dat heel binnenkort onder de naam MIBEL een tradingmarkt voor het Iberische schiereiland zou worden opgericht en dat zodoende een Iberische markt zou gaan ontstaan. Dit standpunt werd niet bevestigd door het diepgaande onderzoek dat de Commissie heeft uitgevoerd. Blijkbaar is: 1) het huidige niveau van interconnectie tussen Spanje en Portugal onvoldoende om het Iberische schiereiland als één enkele markt te kunnen beschouwen, en 2) het hoogst onwaarschijnlijk dat de wholesalemarkt voor stroom in de toekomst het Iberische schiereiland zal gaan bestrijken, en wel hierom:

(25)

De Commissie heeft voor gas vier verschillende productmarkten kunnen onderscheiden die door de operatie zullen worden getroffen:

(26)

Zes lokale distributieondernemingen distribueren en leveren via midden- en lagedruknetwerken (11) aan de meeste eindafnemers, en zijn werkzaam in gebieden waarvoor zij een exclusieve concessie hebben gekregen.

(27)

In Portugal zal eerst de markt voor gaslevering aan stroomproducenten voor concurrentie worden opengesteld. De partijen betoogden dat STEG-centrales en grote industriële afnemers moeten worden beschouwd als deel uitmakend van één enkele, ruimere wholesalemarkt. De Commissie is het met de partijen niet eens. Stroomproducenten hebben immers unieke vraagbehoeften wat betreft hoeveelheid en flexibiliteit bij de levering. STEG-centrales moeten langlopende contracten, die nodig zijn om de fundamentele economische en technische levensvatbaarheid en de leveringszekerheid van het STEG-project vast te leggen, combineren met kortlopende contracten voor beperktere termijn. Zij verschillen ook wat betreft marges, relaties met hun klanten, commerciële behoeften van wederverkopers en groeidynamiek.

(28)

Voor elk van de relevante gasmarkten is — daar zijn de Commissie en de partijen het over eens — de markt voor de levering van aardgas in Portugal niet ruimer dan nationaal.

(29)

Na het diepgaande onderzoek van de Commissie is gebleken dat EDP een machtspositie heeft op de Portugese wholesalemarkt voor stroom, ongeacht of die in zijn huidige structuur dan wel na de stopzetting van de stroomafnameovereenkomsten wordt bezien.

(30)

In 2003 bezat EDP op de wholesalemarkt namelijk 70 % van de productiecapaciteit, was zij goed voor 70 % van de opgewekte stroom en was zij de grootste stroomimporteur. Bovendien is er ook na de stopzetting van de stroomafnameovereenkomsten in Portugal nog geen producent wiens productie met die van EDP is te vergelijken. Na de stopzetting van de stroomafnameovereenkomsten zal een regeling voor gestrande kosten (CMEC's) worden opgezet om de bestaande stroomproducenten te compenseren voor eventuele verliezen in de markt in de toekomst. Deze regeling is in het voordeel van gevestigde exploitanten. EDP zal de meeste compensaties ontvangen, hetgeen haar zal helpen zich tegen toekomstige concurrentie te beschermen.

(31)

Aan de vraagzijde heeft EDP bijna 100 % van de stroomdistributie in Portugal in handen. De toekomstige rol van EDP Distribuição als de retailer voor het gereguleerde systeem levert EDP cruciale voordelen op.

(32)

Aan de aanbodzijde is de toevoeging van EDP's nieuwe gasgestookte centrale („TER”) belangrijk in EDP's portfolio. Wat nieuwe door derden te bouwen productiecapaciteit betreft, is de Commissie tot de conclusie gekomen dat STEG-projecten van concurrenten onzeker zijn en dat EDP invloed heeft op één van deze projecten (Tejo Energia).

(33)

Wat de horizontale effecten betreft, is de Commissie tot de bevinding gekomen dat, zonder de concentratie, GDP heel waarschijnlijk de belangrijkste concurrent op de Portugese stroommarkten was geworden, aangezien zij: i) toegang heeft tot concurrerende gasbronnen, hetgeen haar op het gebied van stroom een significant voordeel oplevert omdat STEG-centrales thans de meest gangbare methode zijn om nieuwe stroom te produceren, en ii) omdat GDP, zelf een Portugese onderneming, kan voortbouwen op haar merk en haar gasafnemers, bij wie zij gezamenlijk gas en stroom kan leveren.

(34)

Dit belangrijke concurrentievoordeel zou na de concentratie verloren gaan, en zodoende EDP's machtspositie verder versterken.

(35)

Wanneer de voorgenomen operatie zou doorgaan, zal EDP de mogelijkheid en de prikkel hebben om een bevoorrechte en preferente toegang tot aardgas te behouden — ten detrimente van ondernemingen die daadwerkelijk of potentieel in de opwekking van stroom werkzaam zijn.