29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/1

(1)

De Europese Raad van Thessaloniki van 19 en 20 juni 2003 heeft bevestigd dat in de Europese Unie een coherente aanpak nodig is inzake het gebruik van biometrische identificatiemiddelen of biometrische gegevens in documenten voor onderdanen van derde landen, paspoorten voor EU-burgers en informatiesystemen (VIS en SIS II).

(2)

Bij een resolutie van de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, van 17 oktober 2000 zijn minimumveiligheidsnormen voor paspoorten vastgesteld (3). Deze resolutie dient nu door een communautaire maatregel te worden geactualiseerd om te komen tot betere geharmoniseerde veiligheidsnormen voor paspoorten en reisdocumenten ter bescherming tegen vervalsing. Tegelijkertijd moeten er biometrische identificatiemiddelen in het paspoort worden opgenomen, zodat een betrouwbaar verband kan worden gelegd tussen de rechtmatige houder en het document.

(3)

Met de harmonisatie van de veiligheidskenmerken en de integratie van biometrische identificatiemiddelen wordt, met het oog op toekomstige ontwikkelingen op Europees niveau, een belangrijke stap gezet naar het gebruik van nieuwe elementen die het reisdocument veiliger maken en een betrouwbaarder verband tot stand brengen tussen de houder en het paspoort of reisdocument, hetgeen in belangrijke mate bijdraagt tot de bescherming ervan tegen frauduleus gebruik. Er moet rekening worden gehouden met de specificaties van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO), met name die welke zijn opgenomen in document nr. 9303 betreffende machineleesbare reisdocumenten.

(4)

Deze verordening gaat alleen over de harmonisatie van de veiligheidskenmerken, waaronder biometrische identificatiemiddelen, voor de paspoorten en reisdocumenten van de lidstaten. De aanwijzing van de autoriteiten en organisaties die toegang hebben tot de in het opslagmedium opgeslagen gegevens is een zaak van de nationale wetgeving, onder voorbehoud van bepalingen van het communautaire recht, het recht van de Europese Unie of van internationale overeenkomsten terzake.

(5)

Deze verordening behelst slechts de niet-geheime specificaties; deze dienen te worden aangevuld met bijkomende specificaties die geheim moeten blijven teneinde namaak en vervalsing te voorkomen. Dergelijke aanvullende technische specificaties moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (4).

(6)

De Commissie dient te worden bijgestaan door het comité dat is ingesteld bij artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1683/95 van de Raad van 29 mei 1995 betreffende de invoering van een uniform visummodel (5).

(7)

Om te waarborgen dat de bedoelde informatie niet toegankelijk wordt voor meer personen dan noodzakelijk is, is het eveneens van wezenlijk belang dat elke lidstaat niet meer dan één organisatie aanwijst die verantwoordelijk is voor het aanmaken van paspoorten en reisdocumenten, waarbij het de lidstaten vrijstaat indien nodig van organisatie te veranderen; elke lidstaat dient om veiligheidsredenen de naam van de gekozen organisatie aan de Commissie en aan de andere lidstaten mee te delen.

(8)

Op de persoonsgegevens die in verband met paspoorten en reisdocumenten moeten worden verwerkt, is Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (6) van toepassing. Er moet op worden toegezien dat in het paspoort geen andere informatie wordt opgenomen dan die welke wordt genoemd in deze verordening, in de bijlage bij deze verordening of in het reisdocument.

(9)

Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel is het voor het bereiken van de fundamentele doelstelling, namelijk de invoering van gemeenschappelijke veiligheidsnormen en interoperabele biometrische identificatiemiddelen, noodzakelijk en passend dat voorschriften worden vastgesteld voor alle lidstaten die de Schengenuitvoeringsovereenkomst van 14 juni 1985 (7) toepassen. Overeenkomstig artikel 5, derde alinea, van het Verdrag gaat deze verordening niet verder dan wat nodig is om de beoogde doelstellingen te verwezenlijken.

(10)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol betreffende de positie van Denemarken dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van de verordening en is deze derhalve niet bindend voor, noch van toepassing op Denemarken. Aangezien deze verordening evenwel tot doel heeft het Schengenacquis te ontwikkelen krachtens de bepalingen van titel IV van het derde deel van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 5 van genoemd protocol binnen zes maanden nadat de Raad de verordening heeft vastgesteld, of het deze al dan niet in zijn nationale wetgeving zal omzetten.

(11)

Deze verordening vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad van 29 mei 2000 betreffende het verzoek van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland deel te mogen nemen aan enkele van de bepalingen van het Schengenacquis (8); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de aanneming van deze verordening en is hierdoor niet gebonden, noch onderworpen aan de toepassing ervan.

(12)

Deze verordening vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad van 28 februari 2002 betreffende het verzoek van Ierland deel te mogen nemen aan bepalingen van het Schengenacquis (9). Ierland neemt derhalve niet deel aan de aanneming van deze verordening en is hierdoor niet gebonden, noch onderworpen aan de toepassing ervan.

(13)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis zoals bedoeld in de door de Raad van de Europese Unie, de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen gesloten overeenkomst inzake de wijze waarop deze twee staten worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (10), vallend onder artikel 1, punt B, van Besluit 1999/437/EG van de Raad van 17 mei 1999 inzake bepaalde toepassingsbepalingen van die overeenkomst (11).

(14)

Wat Zwitserland betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis zoals bedoeld in de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (12), vallend onder artikel 1, punt B, van Besluit 1999/437/EG van de Raad, in samenhang met artikel 4, lid 1, van de besluiten van de Raad van 25 oktober 2004 inzake de ondertekening namens de Europese Unie, inzake de onderteking namens de Europese Gemeenschap, en inzake de voorlopige toepassing van enkele bepalingen van die overeenkomst (13),

a)

aanvullende veiligheidskenmerken en -vereisten, met inbegrip van hogere normen ter voorkoming van vervalsing en namaak;

b)

technische specificaties betreffende het medium voor de opslag van de biometrische gegevens en de veiligheid ervan, zoals het voorkomen van ongeoorloofde toegang;

c)

kwaliteitseisen en gemeenschappelijke normen inzake gezichtsopname en vingerafdrukken.

a)

de authenticiteit van het document;

b)

de identiteit van de houder door middel van direct beschikbare vergelijkbare kenmerken wanneer het overleggen van een paspoort of andere reisdocumenten wettelijk vereist is.

a)

wat betreft de gezichtsopname: uiterlijk 18 maanden

b)

wat betreft de vingerafdrukken: uiterlijk 36 maanden

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/7

(1)

Bij Verordening (EEG) nr. 2237/77 van de Commissie (2) is de inhoud van het te gebruiken bedrijfsformulier vastgesteld.

(2)

Bij de bepaling van de gegevens die voor opneming in het bedrijfsformulier dienen te worden verzameld, moet rekening worden gehouden met de ontwikkeling van het gemeenschappelijk landbouwbeleid. De wijze waarop subsidies aan de landbouwers in de Gemeenschap worden betaald, ondergaat ingrijpende veranderingen door de aanneming van Verordening (EG) nr. 1782/2003 van de Raad van 29 september 2003 tot vaststelling van gemeenschappelijke voorschriften voor regelingen inzake rechtstreekse steunverlening in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en tot vaststelling van bepaalde steunregelingen voor landbouwers en houdende wijziging van de Verordeningen (EEG) nr. 2019/93, (EG) nr. 1452/2001, (EG) nr. 1453/2001, (EG) nr. 1454/2001, (EG) nr. 1868/94, (EG) nr. 1251/1999, (EG) nr. 1254/1999, (EG) nr. 1673/2000, (EEG) nr. 2358/71 en (EG) nr. 2529/2000 (3). In het bedrijfsformulier moet met die veranderingen rekening worden gehouden om goed op de hoogte te blijven van de ontwikkeling van de inkomens in de landbouw en om te beschikken over voldoende basisgegevens voor bedrijfseconomische analyses met betrekking tot de landbouwbedrijven.

(3)

Het bedrijfsformulier moet worden aangepast in verband met de toetreding van Tsjechië, Estland, Cyprus, Letland, Litouwen, Hongarije, Malta, Polen, Slovenië en Slowakije.

(4)

Verordening (EEG) nr. 2237/77 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

Omdat sommige van de betrokken veranderingen gelden vanaf het jaar 2004, dient te worden bepaald dat de wijzigingen van het bedrijfsformulier van toepassing zijn met ingang van het boekjaar 2004.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Gemeenschappelijk Comité van het informatienet inzake landbouwbedrijfsboekhoudingen,

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/20

(1)

De geharmoniseerde voorschriften voor biologische dierlijke productie zijn nog steeds van tamelijk recente datum en bij de huidige ontwikkeling in deze sector vertoont het aanbod van biologisch opgefokte dieren op de markt nog steeds onvoldoende biologische variatie. Bijgevolg blijft het noodzakelijk om de ontwikkeling van de biologische dierlijke productie te vergemakkelijken.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 2277/2003 van de Commissie (2), waarbij de bijlagen I en II bij Verordening (EEG) nr. 2092/91 zijn gewijzigd, is de overgangsperiode gedurende welke conventionele dieren mogen worden opgenomen in het biologische landbouwsysteem, verlengd tot en met 31 december 2004. Met name voor de productie van pluimvee, die een aantal stadia omvat waarbij verschillende gespecialiseerde sectoren zijn betrokken, is deze verlenging echter onvoldoende gebleken.

(3)

Daardoor blijft er een noodzaak om dieren te gebruiken die niet biologisch zijn opgefokt. De bepalingen betreffende de herkomst van de dieren moeten dienovereenkomstig worden aangepast.

(4)

De bepalingen betreffende de herkomst van voor de eierproductie bestemde jonge hennen kunnen wel reeds worden aangescherpt, maar voor deze dieren bestaan nog geen geharmoniseerde productienormen. Totdat dergelijke normen zijn vastgesteld, dient te worden toegestaan dat niet biologisch opgefokte voor de eierproductie bestemde jonge hennen van ten hoogste 18 weken in een biologische productie-eenheid worden binnengebracht indien geen biologisch opgefokte jonge hennen verkrijgbaar zijn en aan bepaalde voorwaarden is voldaan voordat deze dieren in het biologische landbouwsysteem worden opgenomen.

(5)

Bijlage I bij Verordening (EEG) nr. 2092/91 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

Omdat spoed is geboden wegens het feit dat de geldigheidsduur van sommige bepalingen betreffende de herkomst van de dieren op 31 december 2004 verstrijkt, dient de onderhavige verordening in werking te treden op de dag na haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 14 van Verordening (EEG) nr. 2092/91 ingestelde Comité,

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/22

(1)

In artikel 27, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 is bepaald dat de restitutie bij de uitvoer van producten van de sector suiker kan variëren naar gelang van de bestemming indien dat vanwege de situatie op de wereldmarkt of de specifieke vereisten van bepaalde markten noodzakelijk is.

(2)

Artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1327/2004 van de Commissie van 19 juli 2004 betreffende een permanente inschrijving voor het verkoopseizoen 2004/2005 voor de vaststelling van heffingen en/of restituties bij uitvoer van witte suiker (2) voorziet in een dergelijke differentiatie door uitsluiting van bepaalde bestemmingen. Bij de, naar gelang van het geval tweewekelijkse of maandelijkse, vaststelling van de restitutie bij de uitvoer van witte suiker, ruwe suiker in ongewijzigde staat, stropen en bepaalde andere producten van de sector suiker overeenkomstig de artikelen 28 en 30 van Verordening (EG) nr. 1260/2001 worden bepaalde bestemmingen uitgesloten.

(3)

In artikel 27, lid 11, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 is bepaald dat de restitutie wordt uitbetaald wanneer het bewijs wordt geleverd dat de producten uit de Gemeenschap zijn uitgevoerd en, in het geval van een gedifferentieerde restitutie, de op het certificaat aangegeven bestemming of een andere bestemming waarvoor een restitutie is vastgesteld, hebben bereikt.

(4)

In artikel 16 van Verordening (EG) nr. 800/1999 van de Commissie van 15 april 1999 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen van het stelsel van restituties bij uitvoer voor landbouwproducten (3) worden de verschillende documenten genoemd die, in geval van differentiatie van de restitutie naar bestemming, kunnen dienen als bewijs dat de douaneformaliteiten bij invoer in een derde land zijn vervuld. Volgens dat artikel kan de Commissie bepalen dat in nader vast te stellen bijzondere gevallen het in dat artikel bedoelde bewijs door overlegging van een bijzonder document of anderszins kan worden geleverd.

(5)

In de sector suiker komen uitvoertransacties normaliter tot stand via op de termijnmarkt te Londen gesloten FOB-contracten. Hierdoor nemen de kopers in dat FOB-stadium alle contractverplichtingen, inclusief het leveren van het bewijs dat de douaneformaliteiten zijn vervuld, over zonder rechtstreeks de begunstigde te zijn van de restitutie waarop dat bewijs recht geeft. Het verkrijgen van dat bewijs voor alle uitgevoerde hoeveelheden kan in sommige landen gepaard gaan met belangrijke administratieve moeilijkheden, wat de uitbetaling van de restitutie voor alle daadwerkelijk uitgevoerde hoeveelheden aanzienlijk kan vertragen of onmogelijk kan maken.

(6)

Om de impact op het evenwicht op de suikermarkt te beperken, is in Verordening (EG) nr. 40/2004 van de Commissie van 9 januari 2004 betreffende het in artikel 16 van Verordening (EG) nr. 800/1999 bedoelde bewijs dat de douaneformaliteiten voor de invoer van suiker in een derde land zijn vervuld (4), bepaald dat alternatieve bewijzen van de invoer in een derde land mogen worden overgelegd, en vastgesteld welke alternatieve bewijzen de nodige garanties bieden om het betrokken product als ingevoerd in het derde land te beschouwen.

(7)

Aangezien de toepassingsperiode van Verordening (EG) nr. 40/2004 op 31 december 2004 verstrijkt en de administratieve problemen en de gevolgen van die problemen voor de markt aanhouden, moet worden bepaald welke alternatieve bewijzen van de aankomst ter bestemming mogen worden overgelegd voor de uitvoertransacties die met ingang van 1 januari 2005 plaatsvinden.

(8)

Aangezien het om een afwijkende maatregel gaat, dient de geldigheidsduur ervan te worden beperkt.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

a)

een kopie van het vervoersdocument;

b)

een verklaring van lossing van het product, afgegeven door een officiële dienst van het betrokken derde land of door een in het land van bestemming gevestigde officiële dienst van een lidstaat of door een op internationaal niveau in controle en toezicht gespecialiseerde firma die overeenkomstig artikel 16 bis tot en met artikel 16 septies, van Verordening (EG) nr. 800/1999 is erkend, waaruit blijkt dat het product de plaats van lossing heeft verlaten of althans dat het product voorzover de dienst of firma die de verklaring afgeeft bekend is, niet opnieuw is verladen met het oog op wederuitvoer;

c)

een door een in de Gemeenschap gevestigde erkende tussenpersoon afgegeven bankdocument waaruit blijkt dat het bedrag voor de betrokken uitvoer is gecrediteerd op de rekening die de exporteur bij deze tussenpersoon heeft lopen, of het betalingsbewijs.

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/24

(1)

Bij zijn Besluit nr. 2004/664/EG van 24 september 2004 (3) heeft de Raad toestemming gegeven voor ondertekening en voorzien in voorlopige toepassing vanaf 1 mei 2004 van een protocol bij de Europees-mediterrane overeenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun lidstaten, enerzijds, en de Arabische Republiek Egypte anderzijds, om rekening te houden met de toetreding van de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Hongarije, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek tot de Europese Unie.

(2)

Dit protocol voorziet in een nieuw tariefcontingent en in wijzigingen in de bestaande tariefcontingenten zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 747/2001.

(3)

Met het oog op de implementatie van het nieuwe tariefcontingent en de wijzigingen in de bestaande tariefcontingenten moet Verordening (EG) nr. 747/2001 worden gewijzigd.

(4)

Voor het jaar 2004 moeten de hoeveelheden van het nieuwe tariefcontingent en de verhoging van de hoeveelheden van de bestaande tariefcontingenten worden berekend naar rata van de basishoeveelheden die in het protocol zijn vastgesteld, rekening houdend met de vóór 1 mei 2004 verstreken periode.

(5)

Om het beheer van bepaalde bij Verordening (EG) nr. 747/2001 ingestelde tariefcontingenten te vergemakkelijken, moeten de hoeveelheden die in het kader van die contingenten zijn ingevoerd, worden afgeboekt op de tariefcontingenten die krachtens Verordening (EG) nr. 747/2001, zoals gewijzigd bij deze verordening, worden geopend.

(6)

Nu Malta en Cyprus tot de Europese Unie zijn toegetreden, moeten de tariefcontingenten en referentiehoeveelheden voor producten van oorsprong uit deze lidstaten, waarin in Verordening (EG) nr. 747/2001 is voorzien, komen te vervallen. De verwijzingen naar die contingenten en referentiehoeveelheden moeten daarom worden geschrapt.

(7)

Aangezien het protocol bij de Europees-mediterrane overeenkomst EU-Egypte vanaf 1 mei 2004 voorlopig van toepassing is, moet deze verordening met ingang van dezelfde datum gelden en zo spoedig mogelijk in werking treden.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité Douanewetboek,

1)

Artikel 1 wordt vervangen door de volgende tekst:

„Artikel 1

Tariefconcessies in het kader van communautaire tariefcontingenten of referentiehoeveelheden

De in de bijlagen I tot en met IX bij deze verordening vermelde producten van oorsprong uit Algerije, Marokko, Tunesië, Egypte, Jordanië, Syrië, Libanon, Israël, de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook en Turkije genieten, wanneer zij in de Gemeenschap in het vrije verkeer worden gebracht, vrijstelling of verlaging van douanerechten binnen de grenzen van de communautaire tariefcontingenten of in het kader van de referentiehoeveelheden, gedurende de perioden en overeenkomstig de voorwaarden als bepaald in deze verordening.”.

2)

Artikel 3, lid 2, wordt geschrapt.

3)

Bijlage IV wordt gewijzigd in overeenstemming met de aan deze verordening gehechte bijlage.

4)

De bijlagen X en XI worden geschrapt.

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/28

(1)

Op 16 oktober 2001 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen te voeren met de Zwitserse Bondsstaat over een passende overeenkomst om te verzekeren dat de Zwitserse Bondsstaat maatregelen aanneemt van gelijke strekking als die welke binnen de Gemeenschap zullen worden toegepast met het oog op effectieve belastingheffing op inkomsten uit spaargelden.

(2)

Toepassing van de bepalingen van Richtlijn 2003/48/EG (2) is afhankelijk van toepassing door de Zwitserse Bondsstaat van maatregelen van gelijke strekking als die welke in die richtlijn zijn vervat, overeenkomstig een door de Zwitserse Bondsstaat en de Europese Gemeenschap te sluiten overeenkomst.

(3)

De Gemeenschap heeft besloten het verzoek van de Zwitserse Bondsstaat in te willigen om in de overeenkomst bepalingen op te nemen van gelijke strekking als die welke zijn vervat in de oorspronkelijke versies van Richtlijn 90/435/EEG van de Raad van 23 juli 1990 betreffende de gemeenschappelijke fiscale regeling voor moedermaatschappijen en dochterondernemingen uit verschillende lidstaten (3), en van Richtlijn 2003/49/EG van de Raad van 3 juni 2003 betreffende een gemeenschappelijke belastingregeling inzake uitkeringen van interest en royalty’s tussen verbonden ondernemingen van verschillende lidstaten (4).

(4)

De overeenkomst en het Memorandum van overeenstemming dienen namens de Gemeenschap te worden ondertekend en goedgekeurd;

(5)

Er moet worden voorzien in een eenvoudige en snelle procedure voor de aanpassing van de bijlagen I en II van de overeenkomst,

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/50

(1)

Artikel 17, lid 2, van de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat waarbij wordt voorzien in maatregelen van gelijke strekking als die welke zijn vervat in Richtlijn 2003/48/EG van de Raad betreffende belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling bepaalt dat, behoudens de daarin neergelegde voorwaarden, Zwitserland en, voorzover van toepassing, de Gemeenschap deze overeenkomst effectief dienen te implementeren en toe te passen vanaf 1 januari 2005.

(2)

Overeenkomstig artikel 18, lid 1, is de toepassing van de overeenkomst afhankelijk van de goedkeuring en implementatie door bepaalde afhankelijke of geassocieerde gebieden van de lidstaten alsmede door respectievelijk de Verenigde Staten van Amerika, Andorra, Liechtenstein, Monaco en San Marino, van dezelfde of gelijkwaardige maatregelen als die vervat in de richtlijn of de overeenkomst. Krachtens artikel 18, lid 2, dienen de overeenkomstsluitende partijen in onderling overleg een nieuwe datum voor de toepassing van artikel 17, lid 2, vast te stellen indien zij niet ten minste zes maanden vóór de in artikel 17, lid 2, bedoelde datum (1 januari 2005) besluiten dat aan de voorwaarde wordt voldaan.

(3)

Niet alle betrokken derde landen zullen in staat zijn de in artikel 18 bedoelde maatregelen tegen 1 januari 2005 te implementeren. Zwitserland zal deze overeenkomst pas vanaf 1 juli 2005 kunnen implementeren en toepassen, zulks op voorwaarde dat tegen die datum aan de Zwitserse constitutionele eisen is voldaan. Het ziet ernaar uit dat ook elk van de in artikel 18, lid 1, van de overeenkomst genoemde derde landen en afhankelijke of geassocieerde gebieden tegen 1 juli 2005 aan de in dat lid gestelde voorwaarden zal kunnen voldoen.

(4)

Overeenkomstig artikel 18, lid 2, van de overeenkomst dient derhalve 1 juli 2005 te worden vastgesteld als nieuwe datum voor de toepassing van artikel 17, lid 2, van de overeenkomst.

(5)

De overeenkomst in de vorm van een briefwisseling, waarbij wordt voorzien in een nieuwe datum voor de toepassing van de Overeenkomst betreffende belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling, dient te worden goedgekeurd,

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/55

(1)

In mei 2003 heeft de Commissie haar goedkeuring gehecht aan de Mededeling „Modernisering van het vennootschapsrecht en verbetering van de corporate governance in de Europese Unie - Een actieplan” (1). De mededeling bevat een reeks voorstellen tot versterking van de rechten van de aandeelhouder en tot modernisering van de raad van bestuur. Zo wordt een initiatief aangekondigd ter bevordering van een regeling voor de beloning van bestuurders in de lidstaten.

(2)

De vorm, structuur en hoogte van de beloning van bestuurders zijn een zaak van de ondernemingen en hun aandeelhouders. Aldus kunnen immers bestuurders worden aangetrokken en vastgehouden die over de vereiste kwalificaties beschikken om een onderneming goed te leiden. Wel vormt de beloning een van de belangrijkste terreinen waarop de leden van het dagelijks bestuur te maken kunnen krijgen met belangenconflicten en waarop rekening moet worden gehouden met de belangen van de aandeelhouders. Daarom zouden beloningssystemen onderworpen moeten zijn aan een adequate bestuurscontrole die weer op voldoende informatierechten berust. In dit verband is het van belang om ten volle rekening te houden met de diversiteit van de systemen van corporate governance binnen de Gemeenschap. Deze vormen immers een afspiegeling van de uiteenlopende opvattingen in de lidstaten over de rol van ondernemingen en van organen die verantwoordelijk zijn voor het beloningsbeleid zoals dit in het algemeen ten aanzien van bestuurders wordt gevoerd, en voor de beloning van de individuele bestuurders.

(3)

De openbaarmaking van accurate en actuele informatie door uitgevende instellingen van effecten wekt een duurzaam vertrouwen bij beleggers en vormt een belangrijk instrument om een deugdelijke corporate governance in de gehele Gemeenschap te bevorderen. Daartoe is het van belang dat beursgenoteerde ondernemingen zorgen voor voldoende transparantie ten opzichte van de belegger, zodat deze een gefundeerd oordeel kan formuleren.

(4)

Bij de implementatie van deze aanbeveling zouden de lidstaten rekening moeten houden met de bijzondere kenmerken van instellingen voor collectieve belegging (ICBE's) die als onderneming zijn opgezet, en zouden zij moeten voorkomen dat onnodig onderscheid wordt gemaakt tussen de verschillende soorten ICBE's. Voor ICBE's in de zin van Richtlijn 85/611/EEG van de Raad van 20 december 1985 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten (ICBE's) (2) voorziet die richtlijn al in een specifieke governanceregeling. Om evenwel te voorkomen dat de als onderneming opgezette ICBE's die niet aan harmonisatie in communautair verband onderworpen zijn, ongelijk worden behandeld, zouden de lidstaten in aanmerking moeten nemen of, en in hoeverre voor deze niet-geharmoniseerde ICBE's een gelijkwaardige governanceregeling geldt.

(5)

Aandeelhouders zouden een duidelijk en uitvoerig overzicht moeten krijgen van het beloningsbeleid van de onderneming. Dit zou hen de mogelijkheid bieden om zich een oordeel te vormen over de beloningsstrategie van de onderneming, waarbij tevens de verantwoordingsplicht van de onderneming tegenover de aandeelhouder wordt aangescherpt. In dit verband wordt ook gedacht aan informatie over vergoedingen. De onderneming zou echter niet moeten worden gedwongen commercieel gevoelige informatie prijs te geven die afbreuk zou kunnen doen aan haar strategische positie.

(6)

Voorts zou voor voldoende transparantie moeten worden gezorgd bij het contractbeleid ten aanzien van bestuurders. Zo zou informatie openbaar gemaakt moeten worden over de contractueel vastgelegde opzegtermijnen en ontslagvergoedingen, zaken die rechtstreeks samenhangen met de beloning van bestuurders.

(7)

Om de aandeelhouders een effectief instrument in handen te geven om op basis van een uitgebreide informatieverstrekking hun mening naar voren te brengen en hen in de gelegenheid te stellen een discussie over het beloningsbeleid aan te gaan zonder dat daarvoor een voorstel voor een besluit hoeft te worden ingediend, zou dit beleid altijd expliciet als onderwerp op de agenda van de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering moeten staan.

(8)

Met het oog op de aanscherping van de verantwoordingsplicht zou het beloningsbeleid in stemming moeten worden gebracht op de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering. Daarbij zou het om een raadgevende stem kunnen gaan, zodat niet wordt getornd aan de rechten van de organen die verantwoordelijk zijn voor de beloning van bestuurders. Een raadgevende stem brengt geen verplichtingen mee in die zin dat de contractuele rechten van de bestuurders of het beloningsbeleid moeten worden aangepast.

(9)

Aan aandeelhouders zou ook informatie moeten worden verstrekt op basis waarvan zij individuele bestuurders kunnen aanspreken op de beloning die zij ontvangen of hebben ontvangen. Daarom is openbaarmaking van de beloning die de individuele bestuurders als lid van het dagelijks bestuur of van een ander orgaan of als commissaris in het afgelopen boekjaar hebben ontvangen voor de aandeelhouder van belang om de beloning te kunnen afzetten tegen de algehele prestaties van de onderneming.

(10)

Variabele regelingen waarbij bestuurders een beloning ontvangen in de vorm van aandelen, aandelenopties dan wel andere rechten op aandelen of op een beloning die afhangt van de aandelenkoers, en ingrijpende aanpassingen van dergelijke regelingen zouden vooraf door de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering moeten worden goedgekeurd. Deze goedkeuring zou echter alleen moeten gelden voor de beloningsregeling en voor de voorschriften die worden gevolgd om in het kader van deze regeling de individuele beloning vast te stellen, en dus niet voor de individuele beloning die bestuurders op grond van de regeling ontvangen.

(11)

Gezien het belang dat aan de beloningskwestie wordt gehecht, zou gecontroleerd moeten worden in hoeverre aan deze aanbeveling gevolg wordt gegeven. Wanneer dat in onvoldoende mate het geval is, zouden verdere maatregelen moeten worden overwogen,

1.1.

De lidstaten nemen alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat een beursgenoteerde onderneming met statutaire zetel op hun grondgebied aan deze aanbeveling gevolg geeft. Zij houden daarbij evenwel rekening met de bijzondere kenmerken van instellingen voor collectieve belegging (ICBE's) die zijn opgezet als onderneming en onder Richtlijn 85/611/EEG vallen, alsook met de bijzondere kenmerken van als onderneming opgezette ICBE's waarop die richtlijn niet van toepassing is en die alleen tot doel hebben bij beleggers aangetrokken gelden te beleggen in een breed scala aan activa, en die geen juridische of bestuurlijke zeggenschap nastreven over enigerlei uitgevende instelling van de betrokken effecten.

1.2.

Ook nemen de lidstaten alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat een beursgenoteerde onderneming waarvan de statutaire zetel niet in een van de lidstaten is gelegen, maar die wel een hoofdnotering heeft op een gereglementeerde markt op hun grondgebied, aan deze aanbeveling gevolg geeft.

1.3.

De lidstaten zorgen ervoor dat deze aanbeveling ook van toepassing is op de beloning van iemand die aan het roer staat van een beursgenoteerde onderneming, maar geen deel uitmaakt van een bestuursorgaan, leidinggevend orgaan of toezichthoudend orgaan van deze onderneming.

2.1.

Onder „bestuurder” wordt verstaan: een lid van een bestuursorgaan, leidinggevend orgaan of toezichthoudend orgaan van een beursgenoteerde onderneming.

2.2.

Onder „beursgenoteerde onderneming” wordt verstaan: een onderneming waarvan de effecten in een of meer lidstaten zijn toegelaten tot de handel op een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG.

3.1.

Elke beursgenoteerde onderneming maakt in een zogenoemde „beloningsverklaring” haar beloningsbeleid openbaar. Deze verklaring maakt deel uit van een afzonderlijk beloningsverslag en/of wordt opgenomen in de jaarrekening en het jaarverslag of in de toelichting op de jaarrekening van de onderneming. De beloningsverklaring wordt ook op de website van de onderneming geplaatst.

3.2.

In de beloningsverklaring wordt met name informatie verstrekt over het beloningsbeleid dat de onderneming in het volgende boekjaar en eventueel in de jaren daarna ten aanzien van haar bestuurders gaat voeren. Ook bevat de verklaring een overzicht van de wijze waarop het beloningsbeleid in het afgelopen boekjaar ten uitvoer is gelegd. Wanneer een beursgenoteerde onderneming haar beloningsbeleid in vergelijking met het vorige boekjaar ingrijpend aanpast, dient dit in het bijzonder tot uitdrukking te komen.

3.3.

De beloningsverklaring bevat in ieder geval:

In de beloningsverklaring hoeft evenwel geen commercieel gevoelige informatie te worden prijsgegeven.

3.4.

De beloningsverklaring bevat ook een samenvatting van en een toelichting op het door de beursgenoteerde onderneming gevoerde contractbeleid ten aanzien van met het dagelijks bestuur belaste bestuurders. Daarin wordt onder meer informatie verstrekt over de duur van de contracten met de met het dagelijks bestuur belaste bestuurders en over de in hun contracten vastgelegde opzegtermijnen en ontslagregelingen of uitkeringen bij voortijdige beëindiging.

3.5.

Voorts wordt informatie verstrekt over de wijze waarop het beloningsbeleid ten aanzien van bestuurders van een beursgenoteerde onderneming is uitgewerkt en vastgesteld. Daarbij wordt in voorkomend geval ook stilgestaan bij het mandaat en de samenstelling van de beloningscommissie, aan de namen van de externe consultants op wie een beroep is gedaan bij de vaststelling van het beloningsbeleid en aan de rol van de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering.

4.1.

Onverminderd de rol en de organisatie van de organen die verantwoordelijk zijn voor de vaststelling van de beloning van bestuurders, worden het beloningsbeleid en elke wezenlijke aanpassing ervan expliciet op de agenda van de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering gezet.

4.2.

Onverminderd de rol en de organisatie van de organen die verantwoordelijk zijn voor de vaststelling van de beloning van bestuurders, wordt de beloningsverklaring op de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering in stemming gebracht. Daarbij kan het om een bindende dan wel raadgevende stem gaan.

De lidstaten kunnen echter bepalen dat een dergelijke stemming alleen zal worden gehouden als de op de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering aanwezige of vertegenwoordigde aandeelhouders die om een stemming verzoeken, ten minste goed zijn voor 25 procent van het totale aantal stemmen. Dit laatste doet evenwel geen afbreuk aan het recht van aandeelhouders om in het kader van nationale voorschriften een ontwerpbesluit in te dienen.

4.3.

Een beursgenoteerde onderneming stelt aandeelhouders die recht hebben op een uitnodiging voor de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering, ervan in kennis dat het voornemen bestaat dat op deze vergadering een voorstel voor een besluit over de beloningsverklaring in stemming wordt gebracht.

5.1.

In de jaarrekening dan wel in de toelichting daarop of, indien van toepassing, in het beloningsverslag wordt gedetailleerde informatie verstrekt over de totale beloning en andere vergoedingen die over het desbetreffende boekjaar aan individuele bestuurders zijn toegekend.

5.2.

De jaarrekening dan wel de toelichting daarop of, indien van toepassing, het beloningsverslag bevat voor elke persoon die op enig moment in het desbetreffende boekjaar als bestuurder van de beursgenoteerde onderneming werkzaam is geweest, in ieder geval de in de punten 5.3 tot en met 5.6 genoemde gegevens.

5.3.

Over de beloning en/of de emolumenten worden de volgende gegevens verstrekt:

5.4.

Over aandelen en/of rechten op aandelenopties en/of andere incentiveregelingen waarmee aandelen gemoeid zijn, worden de volgende gegevens verstrekt:

5.5.

Over aanvullende pensioenregelingen worden de volgende gegevens verstrekt:

5.6.

Wanneer een beursgenoteerde onderneming, een dochteronderneming ervan of een onderneming die in de geconsolideerde jaarrekening van deze onderneming wordt opgenomen, betalingen in de vorm van leningen, voorschotten of garanties heeft verricht aan iemand die op enig moment in het desbetreffende boekjaar als bestuurder in de beursgenoteerde onderneming werkzaam is geweest (voorzover zulks door de nationale wetgeving of de statuten van de onderneming wordt toegestaan), wordt voor elke bestuurder afzonderlijk vermeld hoeveel deze heeft ontvangen, hoe hoog het nog uitstaande bedrag is en wat het rentetarief is.

6.1.

Regelingen waarbij bestuurders een beloning ontvangen in de vorm van aandelen, aandelenopties of andere rechten op aandelen of op een beloning die afhankelijk is van de aandelenkoers, worden vooraf via een voorstel voor een besluit op de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering goedgekeurd. Deze goedkeuring heeft alleen betrekking op de regeling zelf en dus niet op de toekenning aan individuele bestuurders van dergelijke vergoedingen op basis van aandelen in het kader van deze regeling.

6.2.

De jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering hecht haar goedkeuring aan:

6.3.

De jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering stelt ook een termijn vast waarbinnen het orgaan dat verantwoordelijk is voor de beloning van bestuurders dit soort vergoedingen aan een individuele bestuurder mag toekennen.

6.4.

Ingrijpende aanpassingen van de regelingsvoorwaarden worden pas definitief nadat de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering via een voorstel voor een besluit haar goedkeuring daaraan heeft gehecht. In dat geval worden de aandeelhouders volledig geïnformeerd over de voorgestelde aanpassingen en de gevolgen ervan.

6.5.

Bij de nationale wetgeving of de statuten van de onderneming toegestane kortingsregelingen waarbij opties worden verleend om aandelen te verkrijgen tegen een prijs onder de marktwaarde van het aandeel op de dag waarop de uitoefenprijs wordt vastgesteld, of onder het gemiddelde van de marktwaarden over een aantal dagen voorafgaande aan de dag waarop de uitoefenprijs wordt vastgesteld, behoeven ook de goedkeuring van de aandeelhouders.

6.6.

De punten 6.1 tot en met 6.4 zijn niet van toepassing op regelingen waaraan alle werknemers van de beursgenoteerde onderneming of een van haar dochterondernemingen onder vergelijkbare voorwaarden mogen deelnemen en waaraan de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering haar goedkeuring heeft gehecht.

7.1.

Vóór de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering waarop, met inachtneming van de nationale wetgeving en/of de statuten van de beursgenoteerde onderneming, het in punt 6.1 bedoelde ontwerpbesluit wordt ingediend, wordt aan de aandeelhouder een bericht toegezonden waarin het voorstel voor een besluit wordt aangekondigd.

Dit bericht bevat in ieder geval een volledige weergave van de beloningsregelingen waarmee aandelen gemoeid zijn, of een beschrijving van de belangrijkste voorwaarden ervan, alsmede de namen van de deelnemers aan de regelingen. Ook wordt daarin aangegeven hoe de desbetreffende regelingen zich verhouden tot het algemene beloningsbeleid ten aanzien van bestuurders.

Het ontwerpbesluit bevat een duidelijke verwijzing naar de regeling zelf dan wel naar de samenvatting van de belangrijkste voorwaarden ervan.

7.2.

De aandeelhouder wordt ook geïnformeerd over de wijze waarop de onderneming de aandelen denkt te leveren die zij nodig heeft om aan haar verplichtingen in het kader van de incentiveregelingen te voldoen. Met name wordt aangegeven of zij de noodzakelijke aandelen op de markt inkoopt, deze in portefeuille houdt of dat zij nieuwe aandelen zal uitgeven.

7.3.

Daarbij wordt ook een overzicht gegeven van de kosten die de onderneming in verband met de beoogde toepassing van de regeling moet maken.

7.4.

Deze informatie kan op de website van de onderneming geplaatst worden.

8.1.

De lidstaten wordt verzocht de nodige maatregelen te treffen om ervoor te zorgen dat deze aanbeveling uiterlijk vanaf 30 juni 2006 wordt toegepast, en de Commissie in kennis te stellen van de maatregelen die overeenkomstig deze aanbeveling zijn getroffen, zodat de Commissie de situatie nauwgezet kan volgen en op grond daarvan kan bepalen of verdere maatregelen noodzakelijk zijn..

8.2.

Deze aanbeveling is gericht tot de lidstaten.

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/60

(1)

Beschikking 2003/858/EG van de Commissie van 21 november 2003 tot vaststelling van veterinairrechtelijke voorschriften en certificeringsvoorschriften voor de invoer van levende vis en van eieren en gameten daarvan bestemd voor de kweek, en van levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan bestemd voor menselijke consumptie (2) bevat specifieke veterinairrechtelijke voorschriften voor de invoer van levende vis en bepaalde producten afkomstig van aquacultuur in de Gemeenschap vanuit derde landen.

(2)

De definitie van „kweek” in Beschikking 2003/858/EG heeft geleid tot verschillende interpretaties met betrekking tot de werkingssfeer van de beschikking. Omwille van de duidelijkheid dient deze definitie dus gepreciseerd te worden.

(3)

De voorschriften van Richtlijn 91/493/EEG van de Raad van 22 juli 1991 tot vaststelling van gezondheidsvoorschriften voor de productie en het in de handel brengen van visserijproducten (3) zijn ook van toepassing op levende vis die voor menselijke consumptie wordt ingevoerd. Omwille van de duidelijkheid dient artikel 4 van Beschikking 2003/858/EG dienovereenkomstig gewijzigd te worden.

(4)

De voorschriften voor voor verdere verwerking bestemde visproducten van Beschikking 2003/858/EG dienen alleen van toepassing te zijn op soorten die vatbaar zijn voor de ziekten die genoemd worden in lijst II van bijlage A bij Richtlijn 91/67/EEG, of voor ziekten die in de Gemeenschap als uitheems beschouwd worden. In de praktijk is gebleken dat artikel 5, lid 2, deze voorschriften niet duidelijk genoeg formuleert; dit artikel dient dus gewijzigd te worden met het oog op verduidelijking.

(5)

Verordening (EG) nr. 282/2004 van de Commissie van 18 februari 2004 betreffende de vaststelling van een document voor de aangifte en de veterinaire controle van uit derde landen afkomstige dieren die in de Gemeenschap worden binnengebracht (4) heeft Beschikking 92/527/EEG van de Commissie (5) vervangen. Indien levende vis bestemd is voor kweek of voor het aanvullen van bestanden, dient de controleprocedure van artikel 8 van Richtlijn 91/496/EEG van de Raad van 15 juli 1991 tot vaststelling van de beginselen voor de organisatie van de veterinaire controles voor dieren uit derde landen die in de Gemeenschap worden binnengebracht en tot wijziging van de Richtlijnen 89/662/EEG, 90/425/EEG en 90/675/EEG (6) te worden aangewend en dient het Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst als bedoeld in Verordening (EG) nr. 282/2004 dienovereenkomstig te worden ingevuld door de officiële dierenarts.

(6)

Beschikking 93/13/EG van de Commissie (7) is vervangen door Verordening (EG) nr. 136/2004 van de Commissie van 22 januari 2004 tot vaststelling van procedures voor de veterinaire controles in de grensinspectieposten van de Gemeenschap bij het binnenbrengen van producten uit derde landen (8). Indien bepaalde aquacultuurproducten bestemd zijn voor verdere verwerking in de Gemeenschap dient de controleprocedure van artikel 8 van Richtlijn 97/78/EG van de Raad van 18 december 1997 tot vaststelling van de beginselen voor de organisatie van de veterinaire controles voor producten die uit derde landen in de Gemeenschap worden binnengebracht (9) te worden aangewend en dient het Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst als bedoeld in Verordening (EG) nr. 136/2004 dienovereenkomstig te worden ingevuld door de officiële dierenarts.

(7)

De certificeringsprocedures als aangegeven in artikel 7 van Beschikking 2003/858/EG dienen dienovereenkomstig gewijzigd te worden, en bijlage VI bij die beschikking dient te worden geschrapt.

(8)

Met het oog op de noodzakelijke vereenvoudiging en verduidelijking dienen de verklaringen op de modelcertificaten als vastgesteld in de bijlagen bij Beschikking 2003/858/EG geharmoniseerd te worden met die op de modelcertificaten die zijn vastgesteld uit hoofde van Richtlijn 91/493/EEG. De bijlagen II, III, IV en V bij Beschikking 2003/858/EG dienen dienovereenkomstig te worden aangepast.

(9)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1)

De tekst van artikel 2, lid 2, onder g), wordt vervangen door de volgende tekst:

2)

Artikel 4 komt te luiden als volgt:

„Artikel 4

Voorwaarden voor de invoer van levende vis afkomstig van aquacultuur voor menselijke consumptie

De lidstaten staan de invoer op hun grondgebied van levende vis afkomstig van aquacultuur en bestemd voor onmiddellijke menselijke consumptie of voor verdere verwerking vóór menselijke consumptie alleen toe indien:

3)

De tekst van artikel 5, lid 2, wordt vervangen door de volgende tekst:

„2.   De lidstaten zien erop toe dat de verwerking van visproducten afkomstig van aquacultuur van soorten die gevoelig zijn voor EHN, ISA, VHS en IHN plaatsvindt in een erkend invoercentrum, tenzij:

4)

Artikel 6 komt te luiden als volgt:

„Artikel 6

Voorwaarden voor de invoer van visproducten afkomstig van aquacultuur voor onmiddellijke menselijke consumptie

De lidstaten staan de invoer op hun grondgebied van visproducten afkomstig van aquacultuur en bestemd voor onmiddellijke menselijke consumptie alleen toe indien:

5)

Artikel 7 komt te luiden als volgt:

„Artikel 7

Controleprocedures

1.   Levende vis, eieren en gameten daarvan die worden ingevoerd voor de kweek, en levende vis afkomstig van aquacultuur bestemd voor aanvulling van het bestand van „put and take”-visbedrijven, worden onderworpen aan veterinaire controles in de grensinspectiepost in de lidstaat van binnenkomst, overeenkomstig artikel 8 van Richtlijn 91/496/EEG, en het Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst als bedoeld in Verordening (EG) nr. 282/2004 wordt dienovereenkomstig ingevuld.

2.   Levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan die worden ingevoerd voor onmiddellijke menselijke consumptie, of voor verdere verwerking vóór menselijke consumptie, worden onderworpen aan veterinaire controles in de grensinspectiepost in de lidstaat van binnenkomst, overeenkomstig artikel 8 van Richtlijn 97/78/EG, en het Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst als bedoeld in Verordening (EG) nr. 136/2004 wordt dienovereenkomstig ingevuld.”.

6)

Artikel 8 komt te luiden als volgt:

„Artikel 8

Voorkoming van verontreiniging van natuurlijke wateren

1.   De lidstaten zien erop toe dat ingevoerde levende vis afkomstig van aquacultuur, bestemd voor menselijke consumptie, op geen enkele wijze wordt binnengebracht in natuurlijke wateren op hun grondgebied.

2.   De lidstaten zien erop toe dat ingevoerde producten afkomstig van aquacultuur, bestemd voor menselijke consumptie, de natuurlijke wateren op hun grondgebied niet verontreinigen.

3.   De lidstaten zien erop toe dat het transportwater van ingevoerde zendingen de natuurlijke wateren op hun grondgebied niet verontreinigt.”.

7)

Bijlage II wordt vervangen door de tekst van bijlage I bij deze beschikking.

8)

Bijlage III wordt vervangen door de tekst van bijlage II bij deze beschikking.

9.

Bijlage IV wordt vervangen door de tekst van bijlage III bij deze beschikking.

10.

Bijlage V wordt vervangen door de tekst van bijlage IV bij deze beschikking.

11.

Bijlage VI wordt geschrapt.

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/74

(1)

Teneinde het gegevensverkeer vanuit de Gemeenschap te vergemakkelijken, is het wenselijk dat de voor de verwerking verantwoordelijken voor de wereldwijde doorgifte van gegevens over één stel regels inzake gegevensbescherming kunnen beschikken. Bij gebrek aan mondiale normen voor gegevensbescherming zijn modelcontractbepalingen een belangrijk instrument waarmee persoonsgegevens vanuit alle lidstaten volgens een gemeenschappelijk stel regels kunnen worden doorgegeven. In Beschikking 2001/497/EG van de Commissie van 15 juni 2001 betreffende modelcontractbepalingen voor de doorgifte van persoonsgegevens naar derde landen krachtens Richtlijn 95/46/EG (2) is daarom een stel modelcontractbepalingen vastgelegd waarmee passende garanties worden geboden voor de doorgifte van gegevens naar derde landen.

(2)

Sinds de goedkeuring van deze beschikking is veel ervaring opgedaan. Daarnaast heeft een coalitie van organisaties uit het bedrijfsleven (3) een stel alternatieve modelcontractbepalingen voorgesteld om te komen tot een zelfde niveau van persoonsgegevensbescherming als dat geboden door de modelcontractbepalingen van Beschikking 2001/497/EG, maar met gebruikmaking van andere mechanismen.

(3)

Aangezien het gebruik van modelcontractbepalingen voor de internationale doorgifte van gegevens vrijwillig is (er zijn volgens Richtlijn 95/46/EG immers nog diverse andere mogelijkheden voor de rechtmatige doorgifte van persoonsgegevens naar een derde land), moeten de gegevensexporteurs in de Gemeenschap en de gegevensimporteurs in een derde land de vrijheid hebben om te kiezen voor om het even welke reeks modelcontractbepalingen, of te opteren voor een andere wettelijke grondslag voor de doorgifte van gegevens. Aangezien echter elke reeks als geheel een model vormt, mogen de gegevensexporteurs deze reeks niet aanpassen en ook niet helemaal of gedeeltelijk met een andere op enigerlei wijze samenvoegen.

(4)

De modelcontractbepalingen die door het bedrijfsleven zijn voorgesteld beogen het gebruik van contractbepalingen door bedrijven aan te moedigen door mechanismen als meer flexibele auditvereisten en gedetailleerdere regels voor het recht van toegang.

(5)

Als alternatief voor het systeem van de hoofdelijke aansprakelijkheid waarin is voorzien bij Beschikking 2001/497/EG, biedt de hier voorgestelde reeks een aansprakelijkheidssysteem op basis van het beginsel van de „nodige zorgvuldigheid” („due diligence”-verplichtingen), waarbij de gegevensexporteur en de gegevensimporteur in geval van een inbreuk op hun contractuele verplichtingen aansprakelijk zijn jegens de betrokkenen; de gegevensexporteur is ook aansprakelijk indien hij geen redelijke inspanning doet om zich ervan te vergewissen dat de gegevensimporteur in staat is om aan zijn wettelijke verplichtingen volgens de contractbepalingen te voldoen („culpa in eligendo”); eventueel kan in dit geval de betrokkene een zaak aanspannen tegen de gegevensexporteur. De handhaving van bepaling I, punt b), van de nieuwe reeks modelcontractbepalingen is in dit verband van bijzonder belang, met name in verband met de mogelijkheid voor de gegevensexporteur om in de kantoren van de gegevensimporteur controles te verrichten of van de gegevensimporteur bewijzen te verlangen dat hij over voldoende financiële middelen beschikt om zijn verplichtingen na te komen.

(6)

Wat de uitoefening betreft van rechten in verband met het derdenbeding door de betrokkenen, is voorzien in een grotere betrokkenheid van de gegevensexporteur bij de behandeling van hun klachten, waarbij de gegevensexporteur verplicht is met de gegevensimporteur contact op te nemen en indien nodig hem te dwingen zich binnen de normale termijn van één maand aan het contract te houden. Indien de gegevensexporteur weigert de gegevensimporteur aan het contract te houden en de schending door de gegevensimporteur voortduurt, kan de betrokkene van de gegevensimporteur eisen dat hij de bepalingen naleeft en hem uiteindelijk in een lidstaat voor de rechtbank dagen. Het aanvaarden van deze jurisdictie en de bereidheid om een besluit van een bevoegde rechtbank of gegevensbeschermingsautoriteit na te leven, doen geen afbreuk aan andere procedurerechten van gegevensimporteurs uit derde landen, zoals het recht om in beroep te gaan.

(7)

Om echter te vermijden dat van deze extra flexibiliteit misbruik wordt gemaakt, moeten de gegevensbeschermingsautoriteiten de doorgifte van gegevens volgens de nieuwe reeks modelcontractbepalingen gemakkelijker kunnen opschorten of verbieden, wanneer de gegevensexporteur geen passende stappen wil ondernemen om de gegevensimporteur aan het contract te houden of deze laatste weigert te goeder trouw samen te werken met de bevoegde toezichthoudende gegevensbeschermingsautoriteiten.

(8)

Het gebruik van modelcontractbepalingen geschiedt onverminderd de toepassing van nationale voorschriften die zijn goedgekeurd krachtens Richtlijn 95/46/EG of Richtlijn 2002/58/EG (4) betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie (richtlijn betreffende privacy en elektronische communicatie), met name wat betreft de verzending van commerciële boodschappen aan EU-burgers.

(9)

Op deze basis kunnen de waarborgen van de voorgestelde modelcontractbepalingen als voldoende worden beschouwd overeenkomstig de bepaling van artikel 26, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG.

(10)

Er is rekening gehouden met het advies (5) over het niveau van bescherming dat door de voorgestelde modelcontractbepalingen wordt geboden, dat is uitgebracht door de Groep voor de bescherming van personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens, opgericht krachtens artikel 29 van Richtlijn 95/46/EG.

(11)

Het is aangewezen dat de Commissie drie jaar na de kennisgeving aan de lidstaten de toepassing van de wijzigingen op Beschikking 2001/497/EG evalueert.

(12)

Beschikking 2001/497/EG wordt dienovereenkomstig gewijzigd.

(13)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 31 van Richtlijn 95/46/EG ingestelde Comité,

1)

De volgende alinea wordt toegevoegd aan artikel 1:

„De voor de verwerking verantwoordelijken kunnen kiezen uit reeks I of II uit de bijlage. Zij mogen de bepalingen echter niet wijzigen en ook geen afzonderlijke bepalingen of reeksen bepalingen combineren.”

2)

In artikel 4 worden de leden 2 en 3 vervangen door de volgende tekst:

„2.   Indien de voor de verwerking verantwoordelijke passende garanties biedt op basis van de modelcontractbepalingen van reeks II in de bijlage, hebben de bevoegde gegevensbeschermingsautoriteiten, voor de toepassing van lid 1, op grond van hun bestaande bevoegdheid het recht de doorgifte van gegevens te verbieden of op te schorten in een van beide volgende gevallen:

Voor de toepassing van de eerste alinea houden weigering te kwader trouw of weigering door de gegevensimporteur om het contract na te leven niet die gevallen in waar de samenwerking of naleving in strijd zou zijn met op de gegevensimporteur toepasselijke vereisten van het nationale recht die niet verder gaan dan wat in een democratische samenleving op basis van een van de in artikel 13, lid 1, van Richtlijn 95/46/EG genoemde belangen noodzakelijk is, met name sancties waarin bij internationale en/of nationale instrumenten is voorzien, en vereisten inzake de aangifte van belastingen en de bestrijding van het witwassen van zwart geld.

Voor de toepassing van punt (a) van de eerste alinea kan samenwerking onder meer inhouden dat de gegevensimporteur zijn gegevensverwerkingssysteem openstelt voor controle of dat hij verplicht gehoor geeft aan het advies van de toezichthoudende gegevensbeschermingsautoriteit in de Gemeenschap.

3.   Het verbod of de opschorting overeenkomstig de leden 1 en 2 wordt opgeheven, zodra de redenen voor het verbod of de opschorting niet meer bestaan.

4.   Wanneer een lidstaat op grond van de leden 1, 2 en 3 maatregelen treft, stelt hij de Commissie onverwijld daarvan in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten hiervan op de hoogte brengt.”.

3)

In artikel 5 wordt de eerste zin vervangen door de volgende tekst:

„De Commissie evalueert de werking van deze beschikking op basis van de beschikbare informatie drie jaar na de kennisgeving ervan en van enige wijziging erop aan de lidstaten.”.

4)

De bijlage wordt als volgt gewijzigd:

29.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/85

(1)

De klanten aan wie krachtens Richtsnoer ECB/2004/13 (1) reservebeheersdiensten van het Eurosysteem verleend kunnen worden, zijn derde landen, centrale banken of monetaire autoriteiten van derde landen, en internationale organisaties.

(2)

Gezien recente ontwikkelingen en na nader beraad, acht de Raad van bestuur het dienstig de definitie van klant te verruimen opdat deze ook de lidstaten, en hun nationale centrale banken (NCB's), die de euro niet hebben aangenomen, zou omvatten. Richtsnoer ECB/2004/13 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(3)

Overeenkomstig artikel 12.1. en artikel 14.3. van de statuten, vormen richtsnoeren van de ECB een integrerend onderdeel van de communautaire wetgeving,

1)

De titel wordt als volgt vervangen:

„Richtsnoer van de Europese Centrale Bank van 1 juli 2004 betreffende beheersdiensten inzake in euro luidende reserves die het Eurosysteem verleent aan buiten het eurogebied gelegen centrale banken en landen en aan internationale organisaties (ECB/2004/13)”.

2)

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd: