21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/1

(1)

Op 1 januari 1999 werd de euro het wettige betaalmiddel van de deelnemende lidstaten overeenkomstig de vereisten van Verordening (EG) nr. 974/98 van de Raad van 3 mei 1998 over de invoering van de euro (2) en van de derde landen die met de Gemeenschap over de invoering van de euro een overeenkomst hebben gesloten, namelijk Monaco, San Marino en Vaticaanstad.

(2)

In Verordening (EG) nr. 975/98 van de Raad van 3 mei 1998 over de denominaties en technische specificaties van voor circulatie bestemde euromuntstukken (3) zijn de basiskenmerken van euromuntstukken vastgesteld. De euromuntstukken zijn sinds hun invoering in januari 2002 in het gehele eurogebied in omloop als enig wettig betaalmiddel van metaal.

(3)

Aanbeveling 2002/664/EG van de Commissie van 19 augustus 2002 betreffende medailles en penningen die gelijkenis vertonen met de euromunten (4) heeft bepaalde visuele kenmerken genoemd die zouden moeten worden vermeden bij de verkoop, productie, opslag, invoer en verdeling voor verkoop of andere commerciële doeleinden van medailles en penningen met ongeveer dezelfde afmetingen als de euromunten.

(4)

De mededeling van de Commissie van 23 juli 1997 over het gebruik van het euroteken heeft het euroteken (€) vastgesteld en alle gebruikers verzocht het euroteken te gebruiken om bedragen in euro aan te geven.

(5)

De mededeling van de Commissie van 22 oktober 2001 over de auteursrechtelijke bescherming van het ontwerp van de gemeenschappelijke zijde van de euromuntstukken (5) heeft de regeling vastgesteld die van toepassing is op de reproductie van het ontwerp van de gemeenschappelijke zijde van de euromunten.

(6)

De visuele kenmerken van de euromunten zijn op 28 december 2001 (6) door de Commissie gepubliceerd.

(7)

Bij de burgers zou de indruk kunnen worden gewekt dat medailles en penningen met de vermelding „euro” of „eurocent”, het euroteken of een ontwerp dat lijkt op dat van de gemeenschappelijke zijde of een van de nationale zijden van de euromunten, de status van wettig betaalmiddel hebben in de lidstaten die de euro hebben aangenomen of in een deelnemend derde land.

(8)

Het risico dat medailles en penningen met ongeveer dezelfde afmetingen en metaaleigenschappen als euromunten op onwettige wijze in plaats van euromunten worden gebruikt, wordt steeds groter.

(9)

Medailles en penningen met visuele kenmerken, afmetingen of metaaleigenschappen die lijken op die van euromunten, mogen derhalve niet worden verkocht, geproduceerd, ingevoerd of verdeeld voor verkoop of voor andere commerciële doeleinden.

(10)

Elke lidstaat dient toepasbare sancties voor inbreuken in te voeren, zodat er in de gehele Gemeenschap een gelijkwaardige bescherming tegen op euromunten gelijkende medailles en penningen tot stand komt,

a)

„euro”: de wettelijke munteenheid van de deelnemende lidstaten zoals gedefinieerd in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 974/98, en van de deelnemende derde landen die een overeenkomst met de Gemeenschap hebben gesloten over de invoering van de euro (hierna „deelnemende derde landen” genoemd);

b)

„euroteken”: het teken dat de euro weergeeft (€) zoals afgebeeld en beschreven in bijlage I;

c)

„medailles en penningen”: andere metalen voorwerpen dan voor het slaan van munten bestemde muntplaatjes, die eruitzien als munten en/of de technische eigenschappen van een munt hebben, maar niet volgens de wettelijke bepalingen van de lidstaten, deelnemende derde landen of andere landen worden uitgegeven en die dus geen wettig betaalmiddel zijn;

d)

„goud”, „zilver” en „platina”: legeringen die goud, dan wel zilver of platina bevatten met een gewichtsgehalte van respectievelijk ten minste 375, 500 en 850 duizendsten. Deze definitie heeft geen betrekking op overeenkomsten betreffende keurmerken die in de lidstaten van toepassing zijn;

e)

„Europees Technisch en Wetenschappelijk Centrum” (hierna „ETWC” genoemd): de entiteit die is opgericht bij besluit van de Commissie van 29 oktober 2004;

f)

„referentieband”: de betekenis zoals bedoeld in bijlage II, punt 1.

a)

wanneer zij de vermelding „euro” of „eurocent” of het euroteken dragen, of

b)

wanneer de afmetingen binnen de referentieband liggen, of

c)

wanneer een ontwerp op medailles en penningen gelijkenis vertoont met een van de nationale ontwerpen voor de voorzijde of op de gezamenlijke keerzijde van de euromunten, of wanneer een ontwerp gelijk is aan of gelijkenis vertoont met het ontwerp voor de rand van de 2 euro-munt.

a)

in het midden ervan een gat van meer dan 6 mm zit of de vorm ervan veelhoekig is met ten hoogste zes kanten, mits aan de voorwaarde van punt c), onder ii), wordt voldaan, of

b)

zij van goud, zilver of platina zijn gemaakt, of

c)

zij aan de volgende voorwaarden voldoen:

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/7

(1)

Bij de goedkeuring van Verordening (EG) nr. 2182/2004 (2) heeft de Raad aangegeven dat deze verordening van toepassing zou moeten zijn in de deelnemende lidstaten zoals gedefinieerd in Verordening (EG) nr. 974/98 van de Raad van 3 mei 1998 over de invoering van de euro (3).

(2)

Het is echter belangrijk dat de regels voor op euromunten lijkende medailles en penningen in de gehele Gemeenschap uniform zijn, waartoe de nodige voorzieningen dienen te worden getroffen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/8

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/10

(1)

Protocol nr. 2 bij de bilaterale vrijhandelsovereenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en het Koninkrijk Noorwegen (3), enerzijds, en Protocol nr. 3 bij de EER-Overeenkomst (4), anderzijds, bevatten de handelsregelingen tussen de overeenkomstsluitende partijen voor bepaalde landbouwproducten en verwerkte landbouwproducten.

(2)

Protocol nr. 3 bij de EER-Overeenkomst, zoals gewijzigd bij Besluit 138/2004 van het Gemengd Comité van de EER tot wijziging van Protocol 3 bij de EER-Overeenkomst betreffende de producten bedoeld in artikel 8, lid 3, onder b), van de Overeenkomst (5), voorziet in een nultarief voor goederen van de GN-codes 2202 10 00 (water, mineraalwater en spuitwater daaronder begrepen, met toegevoegde suiker of andere zoetstoffen, dan wel gearomatiseerd) en ex 2202 90 10 (andere alcoholvrije suikerhoudende dranken (sacharose of invertsuiker)).

(3)

Het nultarief is voor Noorwegen tijdelijk geschorst bij de Overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en het Koninkrijk Noorwegen, anderzijds, over Protocol nr. 2 bij de bilaterale vrijhandelsovereenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en het Koninkrijk Noorwegen, die is goedgekeurd bij Besluit 2004/859/EG van de Raad. Ingevolge punt IV van die overeenkomst is de rechtenvrije invoer van goederen van de GN-codes 2202 10 00 (water, mineraalwater en spuitwater daaronder begrepen, met toegevoegde suiker of andere zoetstoffen, dan wel gearomatiseerd) en ex 2202 90 10 (andere alcoholvrije suikerhoudende dranken (sacharose of invertsuiker)) van oorsprong uit Noorwegen alleen toegestaan binnen de grenzen van een rechtenvrij contingent.

(4)

Het is derhalve nodig dit contingent te openen voor het jaar 2005.

(5)

Om de invoering van de contingenten te vergemakkelijken en ervoor te zorgen dat deze, in het belang van de marktdeelnemers, op passende wijze worden beheerd, moet de vrijstelling van rechten binnen het contingent tijdelijk alleen worden toegestaan wanneer een door de Noorse autoriteiten afgegeven certificaat aan de douaneautoriteiten van de Gemeenschap wordt overgelegd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor horizontale vraagstukken met betrekking tot niet onder bijlage I vallende verwerkte landbouwproducten,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/14

(1)

De Gemeenschap heeft bij Verordening (EG) nr. 2501/2001 van de Raad van 10 december 2001 houdende toepassing van een schema van algemene tariefpreferenties voor de periode van 1 januari 2002 tot en met 31 december 2004 (3), algemene tariefpreferenties toegekend aan Laos.

(2)

In Verordening (EEG) nr. 2454/93 wordt het begrip „producten van oorsprong” gedefinieerd voor gebruik in het kader van het stelsel van algemene tariefpreferenties (SAP). Volgens Verordening (EEG) nr. 2454/93 kunnen de minst ontwikkelde landen die voor het stelsel van algemene tariefpreferenties in aanmerking komen een aanvraag indienen om van de oorsprongsregels te mogen afwijken.

(3)

Laos maakt sinds 1997 gebruik van een dergelijke afwijking voor bepaalde textielproducten, laatstelijk krachtens Verordening (EG) nr. 1613/2000 van de Commissie van 24 juli 2000 houdende afwijking van de in Verordening (EEG) nr. 2454/93 opgenomen definitie van het begrip „producten van oorsprong” in het kader van het stelsel van algemene tariefpreferenties in verband met de bijzondere situatie van Laos wat de uitvoer van bepaalde textielproducten naar de Gemeenschap betreft (4), gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 291/2002 (5), waarbij de geldigheid verlengd werd tot en met 31 december 2004. Bij schrijven van 4 mei 2004 en 4 augustus 2004 heeft Laos een verzoek om verlenging van deze afwijking ingediend.

(4)

Het verzoek van Laos is door de Commissie in overweging genomen en naar behoren gemotiveerd bevonden.

(5)

Bij de verlenging van de geldigheid van Verordening (EG) nr. 1613/2000 werd geoordeeld dat het vervallen van die verordening zou moeten samenvallen met het einde van het huidige SAP die op 31 december 2004 zou aflopen. Het SAP is echter bij Verordening (EG) nr. 2211/2003 van de Raad (6) met nog een jaar verlengd, tot en met 31 december 2005.

(6)

Op 18 december 2003 heeft de Commissie een Groenboek uitgebracht over de toekomst van de oorsprongsregels in de preferentiële handelsregelingen (7), waarna een brede discussie over dit onderwerp volgde. In de mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement en het Europees Economisch en Sociaal Comité genaamd „Ontwikkelingslanden, internationale handel en duurzame ontwikkeling: de rol van het schema van algemene preferenties (SAP) van de Gemeenschap voor de periode 2006/2015” (8) van 7 juli 2004 wordt ook erkend dat de oorsprongsregels moeten worden gewijzigd. Er zijn echter nog geen beslissingen genomen en er zullen voor 31 december 2004 geen nieuwe oorsprongsregels zijn.

(7)

Een verlenging van de afwijking mag niet vooruitlopen op de resultaten van de besprekingen over de nieuwe oorsprongsregels voor het SAP. Het is echter in het belang van bedrijven in Laos en de Gemeenschap, met name bij het sluiten van contracten, en van de stabiliteit en de duurzame ontwikkeling van de industrie in Laos in termen van lopende investeringen en werkgelegenheid dat de afwijking wordt verlengd voor een voldoende lange periode om het verlengen of sluiten van contracten op langere termijn mogelijk te maken, terwijl tevens de overgang naar eventuele nieuwe oorsprongsregels voor het SAP moet worden vergemakkelijkt.

(8)

Verordening (EG) nr. 1613/2000 bevat evenwel bepalingen, met name inzake kwantitatieve beperkingen die op jaarbasis worden toegepast, uitgaande van zowel de absorptiecapaciteit van de Gemeenschap voor producten uit Laos, als de exportcapaciteit van dit land en de geregistreerde handelsstromen, om te voorkomen dat bedrijfstakken in de Gemeenschap schade ondervinden.

(9)

De afwijking moet daarom verlengd worden tot en met 31 december 2006. Om een eerlijke behandeling van Laos en andere minst ontwikkelde landen te garanderen, dient de noodzaak van de afwijking te worden herzien zodra nieuwe oorsprongsregels zijn goedgekeurd in het kader van het nieuwe stelsel van algemene tariefpreferenties.

(10)

Verordening (EG) nr. 1613/2000 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De bepalingen van deze verordening zijn in overeenstemming met het advies van het Comité Douanewetboek,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/16

(1)

De Gemeenschap heeft bij Verordening (EG) nr. 2501/2001 van de Raad van 10 december 2001 houdende toepassing van een schema van algemene tariefpreferenties voor de periode van 1 januari 2002 tot en met 31 december 2004 (3), algemene tariefpreferenties toegekend aan Cambodja.

(2)

In Verordening (EEG) nr. 2454/93 wordt het begrip „producten van oorsprong” gedefinieerd voor gebruik in het kader van het stelsel van algemene tariefpreferenties (SAP). Volgens Verordening (EEG) nr. 2454/93 kunnen de minst ontwikkelde landen die voor het stelsel van algemene tariefpreferenties in aanmerking komen een aanvraag indienen om van de oorsprongsregels te mogen afwijken.

(3)

Cambodja maakt sinds 1997 gebruik van een dergelijke afwijking voor bepaalde textielproducten, laatstelijk krachtens Verordening (EG) nr. 1614/2000 van de Commissie van 24 juli 2000 houdende afwijking van de in Verordening (EEG) nr. 2454/93 opgenomen definitie van het begrip„producten van oorsprong” in het kader van het stelsel van algemene tariefpreferenties in verband met de bijzondere situatie van Cambodja wat de uitvoer van bepaalde textielproducten naar de Gemeenschap betreft (4), gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 292/2002 (5), waarbij de geldigheid verlengd werd tot en met 31 december 2004. Bij schrijven van 10 juni 2004 heeft Cambodja een verzoek om verlenging van deze afwijking ingediend.

(4)

Het verzoek van Cambodja is door de Commissie in overweging genomen en naar behoren gemotiveerd bevonden.

(5)

Bij de verlenging van de geldigheid van Verordening (EG) nr. 1614/2000 werd geoordeeld dat het vervallen van die verordening zou moeten samenvallen met het einde van het huidige SAP die op 31 december 2004 zou aflopen. Het SAP is echter bij Verordening (EG) nr. 2211/2003 van de Raad (6) met nog een jaar verlengd, tot en met 31 december 2005.

(6)

Op 18 december 2003 heeft de Commissie een Groenboek uitgebracht over de toekomst van de oorsprongsregels in de preferentiële handelsregelingen (7), waarna een brede discussie over dit onderwerp volgde. In de mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement en het Europees Economisch en Sociaal Comité genaamd „Ontwikkelingslanden, internationale handel en duurzame ontwikkeling: de rol van het schema van algemene preferenties (SAP) van de Gemeenschap voor de periode 2006/2015” (8) van 7 juli 2004 wordt ook erkend dat de oorsprongsregels moeten worden gewijzigd. Er zijn echter nog geen beslissingen genomen en er zullen voor 31 december 2004 geen nieuwe oorsprongsregels zijn.

(7)

Een verlenging van de afwijking mag niet vooruitlopen op de resultaten van de besprekingen over de nieuwe oorsprongsregels voor het SAP. Het is echter in het belang van bedrijven in Cambodja en de Gemeenschap, met name bij het sluiten van contracten, en van de stabiliteit en de duurzame ontwikkeling van de industrie in Cambodja in termen van lopende investeringen en werkgelegenheid dat de afwijking wordt verlengd voor een voldoende lange periode om het verlengen of sluiten van contracten op langere termijn mogelijk te maken, terwijl tevens de overgang naar eventuele nieuwe oorsprongsregels voor het SAP moet worden vergemakkelijkt.

(8)

Verordening (EG) nr. 1614/2000 bevat evenwel bepalingen, met name inzake kwantitatieve beperkingen die op jaarbasis worden toegepast, uitgaande van zowel de absorptiecapaciteit van de Gemeenschap voor producten uit Cambodja, als de exportcapaciteit van dit land en de geregistreerde handelsstromen, om te voorkomen dat bedrijfstakken in de Gemeenschap schade ondervinden.

(9)

De afwijking moet daarom verlengd worden tot en met 31 december 2006. Om een eerlijke behandeling van Cambodja en andere minst ontwikkelde landen te garanderen, dient de noodzaak van de afwijking te worden herzien zodra nieuwe oorsprongsregels zijn goedgekeurd in het kader van het nieuwe stelsel van algemene tariefpreferenties.

(10)

Verordening (EG) nr. 1614/2000 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De bepalingen van deze verordening zijn in overeenstemming met het advies van het Comité Douanewetboek,

—

In artikel 2 wordt „31 december 2004” vervangen door „31 december 2006”

—

en het volgende lid wordt toegevoegd:

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/18

(1)

De Gemeenschap heeft bij Verordening (EG) nr. 2501/2001 van de Raad van 10 december 2001 houdende toepassing van een schema van algemene tariefpreferenties voor de periode van 1 januari 2002 tot en met 31 december 2004 (3), algemene tariefpreferenties toegekend aan Nepal.

(2)

In Verordening (EEG) nr. 2454/93 wordt het begrip „producten van oorsprong” gedefinieerd voor gebruik in het kader van het stelsel van algemene tariefpreferenties (SAP). Volgens Verordening (EEG) nr. 2454/93 kunnen de minst ontwikkelde landen die voor het SAP in aanmerking komen, een aanvraag indienen om van de oorsprongsregels te mogen afwijken.

(3)

Nepal maakt sinds 1997 gebruik van een dergelijke afwijking voor bepaalde textielproducten, laatstelijk krachtens Verordening (EG) nr. 1615/2000 van de Commissie van 24 juli 2000 houdende afwijking van de in Verordening (EEG) nr. 2454/93 opgenomen definitie van het begrip „producten van oorsprong” in het kader van het stelsel van algemene tariefpreferenties in verband met de bijzondere situatie van Nepal (4) wat de uitvoer van bepaalde textielproducten naar de Gemeenschap betreft, waarbij de geldigheid verlengd werd tot en met 31 december 2004. Bij schrijven van 14 juni 2004 heeft Nepal een verzoek om verlenging van deze afwijking ingediend.

(4)

Het verzoek van Nepal is door de Commissie in overweging genomen en naar behoren gemotiveerd bevonden.

(5)

Bij de verlenging van de geldigheid van Verordening (EG) nr. 1615/2000 werd geoordeeld dat het vervallen van die verordening zou moeten samenvallen met het einde van het huidige SAP dat op 31 december 2004 zou aflopen. Het SAP is echter bij Verordening (EG) nr. 2211/2003 van de Raad (5) met nog een jaar verlengd, tot en met 31 december 2005.

(6)

Op 18 december 2003 heeft de Commissie een groenboek uitgebracht over de toekomst van de oorsprongsregels in de preferentiële handelsregelingen (6), waarna een brede discussie over dit onderwerp volgde. In de mededeling van de Commissie van 7 juli 2004 aan de Raad, het Europees Parlement en het Europees Economisch en Sociaal Comité genaamd „Ontwikkelingslanden, internationale handel en duurzame ontwikkeling: de rol van het schema van algemene preferenties (SAP) van de Gemeenschap voor de periode 2006/2015” (7) wordt ook erkend dat de oorsprongsregels moeten worden gewijzigd. Er zijn echter nog geen beslissingen genomen en er zullen voor 31 december 2004 geen nieuwe oorsprongsregels zijn.

(7)

Een verlenging van de afwijking mag niet vooruitlopen op de resultaten van de besprekingen over de nieuwe oorsprongsregels voor het SAP. Het is echter in het belang van bedrijven in Nepal en de Gemeenschap, met name bij het sluiten van contracten, en van de stabiliteit en de duurzame ontwikkeling van de industrie in Nepal in termen van lopende investeringen en werkgelegenheid dat de afwijking wordt verlengd voor een voldoende lange periode om het verlengen of sluiten van contracten op langere termijn mogelijk te maken, terwijl tevens de overgang naar eventuele nieuwe oorsprongsregels voor het SAP moet worden vergemakkelijkt.

(8)

Verordening (EG) nr. 1615/2000 bevat evenwel bepalingen, met name inzake kwantitatieve beperkingen die op jaarbasis worden toegepast, uitgaande van zowel de absorptiecapaciteit van de Gemeenschap voor producten uit Nepal, als de exportcapaciteit van dit land en de geregistreerde handelsstromen, om te voorkomen dat bedrijfstakken in de Gemeenschap schade ondervinden.

(9)

De afwijking moet daarom verlengd worden tot en met 31 december 2006. Om een eerlijke behandeling van Nepal en andere minst ontwikkelde landen te garanderen, dient de noodzaak van de afwijking te worden herzien zodra nieuwe oorsprongsregels zijn goedgekeurd in het kader van het nieuwe SAP.

(10)

Verordening (EG) nr. 1615/2000 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De in deze verordening vervatte bepalingen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

—

In artikel 2 wordt „31 december 2004” vervangen door „31 december 2006”.

—

De volgende alinea wordt toegevoegd:

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/20

(1)

In artikel 5, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 1915/83 is bepaald dat de Commissie aan de lidstaten een forfaitaire vergoeding betaalt voor elk naar behoren ingevuld bedrijfsformulier dat binnen de in artikel 3 van die verordening gestelde termijn aan haar is toegezonden.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 134/2004 van de Commissie (3) is het bedrag van de forfaitaire vergoeding voor het boekjaar 2004 vastgesteld op 140 EUR per bedrijfsformulier. Gezien de ontwikkeling van het kostenpeil en het effect daarvan op de kosten van het invullen van het bedrijfsformulier, moet de vergoeding worden herzien.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Gemeenschappelijk Comité van het informatienet inzake landbouwbedrijfsboekhoudingen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/21

(1)

Overeenkomstig artikel 11 van Verordening (EG) nr. 1433/2003 van de Commissie (2) leggen de reeds erkende telersverenigingen hun operationele programma’s ter goedkeuring voor aan de bevoegde nationale autoriteit.

(2)

Telersverenigingen die een verzoek om erkenning in de zin van artikel 11, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2200/96 indienen, moeten eveneens in de mogelijkheid worden gesteld tegelijk hun operationele programma’s voor te leggen. Deze programma’s hoeven slechts te worden goedgekeurd wanneer de betrokken telersvereniging uiterlijk op de in artikel 13, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1433/2003 vastgestelde datum door de nationale autoriteit is erkend.

(3)

Krachtens de artikelen 13 en 14 van Verordening (EG) nr. 1433/2003 neemt de bevoegde nationale autoriteit uiterlijk op 15 december een besluit over de door de telersverenigingen overeenkomstig de artikelen 11 en 14 van die verordening ingediende programma’s en actiefondsen of wijzigingen daarin. Uit de ervaring van de laatste jaren is gebleken dat bepaalde lidstaten door administratieve overbelasting niet in staat zijn om vóór die datum alle programma’s te onderzoeken en de desbetreffende besluiten te nemen.

(4)

Om systematische afwijkingen te voorkomen, marktdeelnemers niet te benadelen en het de nationale autoriteiten mogelijk te maken het onderzoek van de aanvragen voort te zettten, is het dienstig te bepalen dat de lidstaten om naar behoren gemotiveerde redenen de uiterste datum mogen verschuiven van 15 december naar 20 januari van het jaar na dat waarin de aanvraag is ingediend. De lidstaten kunnen bepalen dat de uitgaven subsidiabel zijn met ingang van 1 januari van het jaar na dat waarin de aanvraag is ingediend.

(5)

Verordening (EG) nr. 1433/2003 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor groenten en fruit,

1)

Aan artikel 11 wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Telersverenigingen die een verzoek om erkenning als telersvereniging in de zin van artikel 11, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2200/96 indienen, kunnen tegelijk de in de eerste alinea bedoelde operationele programma’s ter goedkeuring voorleggen. De goedkeuring van deze programma’s wordt afhankelijk gesteld van de erkenning binnen de in artikel 13, lid 2, vastgestelde termijn.”.

2)

Aan artikel 13, lid 2, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Om naar behoren gemotiveerde redenen kunnen de lidstaten evenwel uiterlijk op 20 januari volgende op de datum van indiening van de aanvraag een besluit nemen over de operationele programma’s en actiefondsen. In het goedkeuringsbesluit kan worden bepaald dat de uitgaven subsidiabel zijn met ingang van 1 januari van het jaar na dat waarin de aanvraag is ingediend.”.

3)

Aan artikel 14, lid 3, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Om naar behoren gemotiveerde redenen kunnen de lidstaten evenwel uiterlijk op 20 januari volgende op de datum van indiening van de aanvraag een besluit nemen over de verzoeken tot wijziging van een operationeel programma. In het goedkeuringsbesluit kan worden bepaald dat de uitgaven subsidiabel zijn met ingang van 1 januari van het jaar na dat waarin de aanvraag is ingediend.”.

4)

Aan artikel 16, lid 2, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„In geval van toepassing van artikel 13, lid 2, of van artikel 14, lid 3, en in afwijking van het bepaalde in de eerste en de tweede alinea wordt met de uitvoering van een overeenkomstig deze bepalingen goedgekeurd operationeel programma uiterlijk op 31 januari daaropvolgende begonnen.”.

5)

Artikel 17, derde alinea, wordt vervangen door de volgende alinea's:

„In geval van toepassing van artikel 13, lid 2, of van artikel 14, lid 3, en in afwijking van het bepaalde in de tweede alinea delen de lidstaten het goedgekeurde steunbedrag uiterlijk op 20 januari mee.

De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 31 januari in kennis van het totale bedrag van de goedgekeurde steun voor alle operationele programma’s samen.”.

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/23

(1)

Volgens artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 kan het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt van de in artikel 1 van die verordening bedoelde producten en de prijzen van deze producten in de Gemeenschap worden overbrugd door een restitutie bij uitvoer.

(2)

De restituties moeten worden vastgesteld met inachtneming van de elementen als bedoeld in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (2).

(3)

Voor meel, gries en griesmeel van tarwe of van rogge moet de restitutie worden berekend met inachtneming van de hoeveelheid granen benodigd voor de vervaardiging van de betreffende producten. Deze hoeveelheden zijn vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1501/95.

(4)

De situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten voor sommige producten kunnen een differentiatie van de restitutie naar bestemming nodig maken.

(5)

De restitutie moet eenmaal per maand worden vastgesteld. Zij kan tussentijds worden gewijzigd.

(6)

De toepassing van deze regelen op de huidige situatie in de sector granen en met name op de noteringen of prijzen van deze producten in de Gemeenschap en op de wereldmarkt voert tot het vaststellen van de bedragen van de restitutie zoals vermeld in de bijlage.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/25

(1)

Krachtens artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1784/2003 moet bij uitvoer van granen de op de dag van indiening van de aanvraag van een certificaat geldende restitutie op verzoek worden toegepast op uitvoer die tijdens de geldigheidsduur van het certificaat moet plaatsvinden. In dat geval kan op de restitutie een correctiebedrag worden toegepast.

(2)

Op grond van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (2) kan een correctiebedrag worden vastgesteld voor de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EEG) nr. 1766/92 bedoelde producten. Dit correctiebedrag moet worden berekend met inachtneming van de in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 genoemde elementen.

(3)

Op grond van de situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten kan het noodzakelijk zijn het correctiebedrag naar gelang van de bestemming te differentiëren.

(4)

Het correctiebedrag moet samen met de restitutie en volgens dezelfde procedure worden vastgesteld. Het kan tussentijds worden gewijzigd.

(5)

Uit de bovengenoemde bepalingen volgt dat het correctiebedrag moet worden vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij deze verordening.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/27

(1)

Volgens artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 kan het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt voor de in artikel 1 van die verordening genoemde producten en de prijzen van deze producten in de Gemeenschap worden overbrugd door een restitutie bij uitvoer.

(2)

De restituties moeten worden vastgesteld met inachtneming van de elementen als bedoeld in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (2).

(3)

Voor mout moet de restitutie worden berekend met inachtneming van de hoeveelheid granen benodigd voor de vervaardiging van de betreffende producten. Deze hoeveelheden zijn vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1501/95.

(4)

De situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten voor zekere producten kunnen een differentiatie van de restitutie, naar gelang van de bestemming, nodig maken.

(5)

De restitutie moet eenmaal per maand worden vastgesteld. Zij kan in de tussentijd worden gewijzigd.

(6)

Bij toepassing van deze regelen op de huidige situatie in de sector granen en met name op de noteringen of prijzen van deze producten in de Gemeenschap en op de wereldmarkt, moet de restitutie op de in de bijlage vermelde bedragen worden vastgesteld.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/29

(1)

Krachtens artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1784/2003 moet bij uitvoer van granen de op de dag van indiening van de aanvraag van een certificaat geldende restitutie op verzoek worden toegepast op uitvoer die tijdens de geldigheidsduur van het certificaat moet plaatsvinden. In dat geval kan op de restitutie een correctiebedrag worden toegepast.

(2)

Op grond van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen (2), kan een correctiebedrag worden vastgesteld voor de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EEG) nr. 1766/92 bedoelde mout. Het correctiebedrag moet worden berekend met inachtneming van de in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 genoemde elementen.

(3)

Uit de bovengenoemde bepalingen volgt dat het correctiebedrag moet worden vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij deze verordening.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/31

(1)

In artikel 2 van Verordening (EEG) nr. 2681/74 van de Raad van 21 oktober 1974 betreffende de communautaire financiering van de uitgaven in verband met de levering van landbouwproducten als voedselhulp (3) is bepaald dat het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw, afdeling Garantie, het gedeelte van de uitgaven financiert dat overeenkomt met de desbetreffende restituties bij uitvoer die overeenkomstig de betrokken communautaire voorschriften zijn vastgesteld.

(2)

Om de opstelling en het beheer van de begroting voor de communautaire voedselhulpacties te vergemakkelijken en om de lidstaten in staat te stellen het bedrag van de communautaire deelname in de financiering van de nationale voedselhulpacties te kennen, moet het bedrag van de voor deze acties toegekende restituties worden vastgesteld.

(3)

De algemene voorschriften en de uitvoeringsbepalingen die in artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 en artikel 13 van Verordening (EG) nr. 3072/95 voor de uitvoerrestituties zijn vastgesteld, zijn van overeenkomstige toepassing op bovenbedoelde transacties.

(4)

De specifieke criteria die in aanmerking moeten worden genomen bij de berekening van de uitvoerrestituties voor rijst zijn vastgesteld in artikel 13 van Verordening (EG) nr. 3072/95.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/33

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/35

(1)

Krachtens artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 wordt op gezette tijden een wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen bepaald, rekening houdende met de historische verhouding tussen de in aanmerking genomen wereldmarktprijs voor geëgreneerde katoen en de berekende prijs voor niet-geëgreneerde katoen. Deze historische verhouding is vastgesteld in artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1591/2001 van de Commissie van 2 augustus 2001, houdende uitvoeringsbepalingen van de steunregeling voor katoen (3). Als de wereldmarktprijs niet op die wijze kan worden bepaald, wordt hij bepaald op basis van de laatst vastgestelde prijs.

(2)

Krachtens artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 wordt de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen bepaald voor een product met bepaalde kenmerken, waarbij rekening wordt gehouden met de gunstigste, voor de werkelijke markttendens representatief geachte aanbiedingen en noteringen. Om deze prijs te bepalen, wordt het gemiddelde berekend van de aanbiedingen en noteringen op één of meer Europese beurzen voor in een haven van Noord-Europa cif-geleverde producten uit de verschillende, voor de internationale handel als meest representatief beschouwde productielanden. Evenwel is bepaald dat deze criteria voor het bepalen van de wereldmarktprijs voor geëgreneerde katoen worden aangepast, om rekening te houden met de verschillen op grond van de kwaliteit van het geleverde product en de aard van de aanbiedingen en noteringen. In artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr 1591/2001 is bepaald welke aanpassingen kunnen plaatsvinden.

(3)

Op grond van bovenbedoelde criteria moet de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen op het hieronder aangegeven niveau worden vastgesteld,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/36

(1)

In artikel 20 bis van Verordening nr. 136/66/EEG is bepaald dat een productierestitutie wordt verleend voor olijfolie die wordt gebruikt voor de vervaardiging van bepaalde conserven. Krachtens artikel 20 bis, lid 6, en onverminderd het bepaalde in lid 3 daarvan, wordt het bedrag van deze restitutie om de twee maanden door de Commissie vastgesteld.

(2)

Volgens artikel 20 bis, lid 2, van voornoemde verordening wordt de restitutie vastgesteld op basis van het verschil tussen de prijzen op de wereldmarkt en die op de markt van de Gemeenschap, waarbij rekening wordt gehouden met de invoerbelasting voor olijfolie, van GN-code 1509 90 00 en de factoren die in aanmerking zijn genomen bij de vaststelling van de uitvoerrestituties voor bovenbedoelde olijfolie tijdens een referentieperiode. Het is dienstig de periode van twee maanden die onmiddellijk voorafgaat aan de periode waarin de productierestitutie wordt toegekend als referentieperiode aan te merken.

(3)

De toepassing van de bovenbedoelde criteria leidt tot het vaststellen van de restitutie zoals hieronder aangegeven,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/37

(1)

Overeenkomstig artikel 6 van het Verdrag betreffende de Europese Unie is de Unie gegrondvest op de beginselen van vrijheid, democratie, eerbiediging van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, en van de rechtsstaat, welke beginselen de lidstaten gemeen hebben, en eerbiedigt de Unie de grondrechten zoals die worden gewaarborgd door het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en zoals zij uit de gemeenschappelijke constitutionele tradities van de lidstaten voortvloeien, als algemene beginselen van het Gemeenschapsrecht.

(2)

Gelijkheid voor de wet en bescherming tegen discriminatie is een universeel recht dat wordt erkend door de Universele Verklaring van de rechten van de mens, het VN-Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen, het Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie, de Verdragen van de Verenigde Naties inzake burgerrechten en politieke rechten, respectievelijk inzake economische, sociale en culturele rechten en door het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, die door alle lidstaten zijn ondertekend.

(3)

Belangrijk is dat bij het verbod op discriminatie andere fundamentele rechten en vrijheden worden geëerbiedigd, waaronder de bescherming van het privé- en gezinsleven en transacties in die context, en de godsdienstvrijheid.

(4)

Gelijkheid van mannen en vrouwen is een fundamenteel beginsel van de Europese Unie. Krachtens de artikelen 21 en 23 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie is elke discriminatie op grond van geslacht verboden en moet de gelijkheid van mannen en vrouwen op alle gebieden worden gewaarborgd.

(5)

Artikel 2 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap bepaalt dat het bevorderen van de gelijkheid van mannen en vrouwen een van de hoofdtaken van de Gemeenschap is. Evenzo legt artikel 3, lid 2, van het Verdrag de Gemeenschap de verplichting op om er bij elk optreden naar te streven de ongelijkheden tussen mannen en vrouwen op te heffen en de gelijkheid van mannen en vrouwen actief te bevorderen.

(6)

De Commissie heeft in haar mededeling over de agenda voor het sociaal beleid aangekondigd van plan te zijn een richtlijn over seksediscriminatie buiten de arbeidsmarkt voor te stellen. Het voorstel strookt volledig met Beschikking 2001/51/EG van de Raad van 20 december 2000 betreffende het programma in verband met de communautaire strategie inzake de gelijkheid van mannen en vrouwen (2001-2005) (4), die alle communautaire beleidsmaatregelen bestrijkt en de bevordering van de gelijkheid van mannen en vrouwen beoogt door de aanpassing van deze beleidsmaatregelen en de uitvoering van praktische maatregelen om de situatie van mannen en vrouwen in de samenleving te verbeteren.

(7)

De Europese Raad heeft op 7 en 9 december 2000 in Nice de Commissie verzocht om de rechten op het gebied van de gelijkheid te versterken door een voorstel voor een richtlijn aan te nemen ter bevordering van de gelijkheid van mannen en vrouwen op andere gebieden dan arbeid en beroep.

(8)

De Gemeenschap heeft een reeks juridische instrumenten goedgekeurd om seksediscriminatie op de arbeidsmarkt te voorkomen en te bestrijden. Deze instrumenten hebben het nut aangetoond van wetgeving in de strijd tegen discriminatie.

(9)

Discriminatie op grond van geslacht, waaronder intimidatie en seksuele intimidatie, komen ook op gebieden buiten de arbeidsmarkt voor. Deze discriminatie kan even nadelig zijn en een hinderpaal vormen voor de volledige en succesvolle integratie van mannen en vrouwen in het economische en sociale leven.

(10)

De problemen zijn vooral duidelijk op het gebied van goederen en diensten. Discriminatie op grond van geslacht moet daarom op dit gebied worden voorkomen en uitgebannen. Naar het voorbeeld van Richtlijn 2000/43/EG van de Raad houdende toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van personen ongeacht ras of etnische afstamming (5) kan deze doelstelling beter met behulp van communautaire wetgeving worden verwezenlijkt.

(11)

Deze wetgeving moet discriminatie op grond van geslacht bij de toegang tot en het aanbod van goederen en diensten verbieden. Onder goederen wordt verstaan goederen in de zin van de bepalingen betreffende het vrije verkeer van goederen van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap. Onder diensten wordt verstaan diensten in de zin van artikel 50 van dat Verdrag.

(12)

Ter voorkoming van discriminatie op grond van geslacht is deze richtlijn zowel op directe als op indirecte discriminatie van toepassing. Van directe discriminatie is slechts sprake indien iemand op grond van geslacht minder gunstig wordt behandeld dan een ander in een vergelijkbare situatie. Verschillen tussen mannen en vrouwen bij de levering van diensten op het gebied van de gezondheidszorg die op fysieke verschillen tussen man en vrouw terug te voeren zijn, houden bij voorbeeld geen verband met vergelijkbare situaties en vormen derhalve geen discriminatie.

(13)

Het verbod op discriminatie moet gelden voor personen die goederen en diensten aanbieden die publiekelijk beschikbaar zijn en buiten de privé- en de gezinssfeer worden aangeboden, alsmede op de in die context verrichte transacties. Het is niet van toepassing op media- of reclame-inhoud, noch op openbaar of particulier onderwijs.

(14)

Eenieder beschikt over contractvrijheid, met inbegrip van de vrije keuze van een contractant voor een transactie. Een persoon die een goed of een dienst levert, kan een aantal subjectieve redenen hebben voor de keuze van zijn of haar contractant. Voorzover de keuze voor de contractant niet gebaseerd is op de sekse van die persoon, doet deze richtlijn geen afbreuk aan de vrije keuze van een contractant.

(15)

Er zijn reeds wetsinstrumenten die het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen op dat terrein toepassen. Deze richtlijn is daarom niet van toepassing op aangelegenheden van arbeid en beroep. Deze richtlijn is tevens niet van toepassing op door zelfstandigen verrichte arbeid voor zover die onder de bestaande wetsinstrumenten vallen. Deze richtlijn is slechts van toepassing op verzekeringen en pensioenen die berusten op een particuliere, vrijwillige en los van de arbeidsbetrekking staande grondslag.

(16)

Verschillen in behandeling zijn alleen aanvaardbaar indien zij gerechtvaardigd worden door een legitiem doel. Een legitiem doel kan bijvoorbeeld de bescherming van slachtoffers van seksegerelateerd geweld (opvanghuizen voor personen van hetzelfde geslacht), redenen van persoonlijke levenssfeer en zedelijkheid (het bieden van onderdak in iemands eigen woning), bevordering van de gelijkheid of van de belangen van mannen en vrouwen (vrijwillige organisaties voor personen van hetzelfde geslacht), vrijheid van vereniging (lidmaatschap van particuliere clubs met leden van hetzelfde geslacht) of het organiseren van sportactiviteiten (sportevenementen voor personen van hetzelfde geslacht) zijn. Iedere beperking moet evenwel passend en noodzakelijk zijn volgens de in de rechtspraak van het Europese Hof van Justitie vastgelegde criteria.

(17)

Het beginsel van gelijke behandeling in de toegang tot goederen en diensten vereist niet dat faciliteiten steeds op gedeelde basis aan mannen en vrouwen moeten worden aangeboden, als ze maar niet op een gunstiger basis aan leden van één geslacht worden aangeboden.

(18)

Het gebruik van seksegerelateerde actuariële factoren is wijdverspreid bij het verlenen van verzekeringsdiensten en aanverwante financiële diensten. Om de gelijke behandeling van mannen en vrouwen te waarborgen mag het gebruik van seksegerelateerde actuariële factoren niet resulteren in verschillen tussen de premies en uitkeringen van individuele personen. Om een plotse herordening van de markt te voorkomen mag deze regel uitsluitend gelden voor nieuwe contracten die na de omzettingsdatum van deze richtlijn worden gesloten.

(19)

Sommige risicocategorieën kunnen per sekse verschillen. In sommige gevallen is sekse een, maar niet noodzakelijk de enige, bepalende factor in de beoordeling van het te verzekeren risico. Voor overeenkomsten ter verzekering van een dergelijk risico kunnen de lidstaten besluiten uitzonderingen op de regel van sekseneutrale premies en uitkeringen toe te staan, mits zij ervoor kunnen zorgen dat de onderliggende actuariële statistische gegevens waarop de berekeningen gebaseerd zijn, betrouwbaar zijn, regelmatig geactualiseerd worden en voor het publiek beschikbaar zijn. Uitzonderingen zijn alleen mogelijk voor zover de regel van sekseneutraliteit nog niet in de nationale wetgeving wordt toegepast. Vijf jaar na de omzetting moeten de lidstaten nagaan of deze uitzonderingen nog steeds gerechtvaardigd zijn in het licht van de meest recente actuariële en statistische gegevens en een verslag dat de Commissie drie jaar na de datum van omzetting van deze richtlijn zal opstellen.

(20)

Het ongunstiger behandelen van vrouwen wegens zwangerschap of moederschap moet worden beschouwd als een vorm van directe discriminatie op grond van geslacht en moet daarom worden verboden in verzekeringsdiensten en aanverwante financiële diensten. De kosten in verband met zwangerschaps- en moederschapsrisico's mogen derhalve niet aan de leden van één geslacht worden toegerekend.

(21)

Personen die op grond van geslacht zijn gediscrimineerd, dienen over adequate mogelijkheden voor rechtsbescherming te beschikken. Teneinde een hoger beschermingsniveau te verschaffen, dienen ook verenigingen, organisaties en andere rechtspersonen de bevoegdheid te krijgen om, als de lidstaten daartoe besluiten, namens of ten behoeve van slachtoffers in een procedure het recht van verweer uit te oefenen, onverminderd de nationale procedureregels betreffende vertegenwoordiging en verdediging in rechte.

(22)

De regels voor de bewijslast moeten worden aangepast zodra er kennelijke discriminatie bestaat; in de gevallen waarin een dergelijke situatie ook inderdaad blijkt te bestaan, vergt de feitelijke toepassing van het beginsel van gelijke behandeling dat de bewijslast bij de verweerder wordt gelegd.

(23)

De effectieve uitvoering van het beginsel van gelijke behandeling vereist een adequate gerechtelijke bescherming tegen represailles.

(24)

Met het oog op de bevordering van het beginsel van gelijke behandeling moeten de lidstaten de dialoog aanmoedigen met belanghebbenden die overeenkomstig de nationale wetgeving en praktijk een rechtmatig belang hebben bij te dragen tot de bestrijding van discriminatie op grond van geslacht bij de toegang tot goederen en diensten.

(25)

De bescherming tegen discriminatie op grond van geslacht moet worden versterkt door de aanwezigheid in elke lidstaat van een orgaan of meer organen die bevoegd zijn de betrokken problemen te analyseren, mogelijke oplossingen te zoeken en concrete bijstand aan de slachtoffers te verlenen. Dit orgaan of deze organen mogen dezelfde zijn als de instanties die op nationaal vlak verantwoordelijk zijn voor de verdediging van de mensenrechten of de bescherming van de rechten van het individu, of die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van het beginsel van gelijke behandeling.

(26)

Deze richtlijn stelt minimumvereisten vast en laat de lidstaten daarmee de keuze gunstiger bepalingen aan te nemen of te handhaven. De uitvoering van deze richtlijn mag niet als rechtvaardiging dienen voor enigerlei achteruitgang ten opzichte van de in de lidstaten reeds bestaande situatie.

(27)

De lidstaten dienen voor inbreuken op de uit deze richtlijn voortvloeiende verplichtingen doeltreffende, evenredige en afschrikkende sancties vaststellen.

(28)

Aangezien de doelstellingen van het overwogen optreden, namelijk een gemeenschappelijk hoog niveau van bescherming tegen discriminatie in alle lidstaten waarborgen, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve vanwege de omvang of de gevolgen van het optreden beter door de Gemeenschap kunnen worden verwezenlijkt met behulp van een gemeenschappelijk wettelijk kader, mag de Gemeenschap maatregelen nemen overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel, zoals bepaald in artikel 5 van het Verdrag. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(29)

Overeenkomstig punt 34 van het Interinstitutioneel Akkoord „Beter wetgeven” (6) spoort de Raad de lidstaten ertoe aan voor zichzelf en in het belang van de Gemeenschap hun eigen tabellen op te stellen, die voorzover mogelijk, het verband weergeven tussen de richtlijn en de omzettingsmaatregelen, en deze openbaar te maken,

a)

„directe discriminatie”: wanneer iemand op grond van geslacht ongunstiger wordt behandeld dan een ander in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld;

b)

„indirecte discriminatie”: wanneer een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze personen van een bepaald geslacht in vergelijking met personen van het andere geslacht bijzonder benadeelt, tenzij die bepaling, maatstaf of handelwijze objectief wordt gerechtvaardigd door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn;

c)

„intimidatie”: wanneer er sprake is van ongewenst gedrag dat verband houdt met het geslacht van een persoon en tot doel of gevolg heeft dat de waardigheid van een persoon wordt aangetast, en dat er een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende omgeving wordt gecreëerd;

d)

„seksuele intimidatie”: wanneer zich ongewenst verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag met een seksuele connotatie voordoet met als doel of gevolg dat de waardigheid van een persoon wordt aangetast, in het bijzonder wanneer er een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende situatie wordt gecreëerd.

a)

directe discriminatie op grond van geslacht, inclusief de ongunstigere behandeling van vrouwen wegens zwangerschap en moederschap, verboden is;

b)

indirecte discriminatie op grond van geslacht verboden is.

a)

onverminderd de rechten van slachtoffers en van de in artikel 8, lid 3, bedoelde verenigingen, organisaties of andere rechtspersonen, onafhankelijke bijstand te verlenen aan slachtoffers van discriminatie bij de afwikkeling van hun klachten betreffende discriminatie;

b)

onafhankelijk onderzoeken over discriminatie te verrichten;

c)

onafhankelijke verslagen te publiceren en aanbevelingen te doen over elk onderwerp dat met dergelijke discriminatie verband houdt.

a)

alle wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen die met het beginsel van gelijke behandeling in strijd zijn, worden afgeschaft;

b)

alle met het beginsel van gelijke behandeling in strijd zijnde bepalingen in contracten of overeenkomsten, interne reglementen van ondernemingen en regels die gelden voor verenigingen met of zonder winstoogmerk, nietig worden of kunnen worden verklaard of worden gewijzigd.

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/44

(1)

In verband met de uitbreiding moet Aanhangsel I, deel A, bij de Overeenkomst inzake de handel in gedistilleerde dranken en gearomatiseerde dranken van de Associatieovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap en haar lidstaten, enerzijds, en de Republiek Chili, anderzijds, worden gewijzigd om de benamingen van gedistilleerde dranken uit de nieuwe lidstaten te beschermen met ingang van 1 mei 2004.

(2)

Overeenkomstig artikel 16, lid 2, van voornoemde overeenkomst hebben de Gemeenschap en de Republiek Chili derhalve onderhandelingen gevoerd over een overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tot wijziging van voornoemd Aanhangsel I, deel A. Deze briefwisseling moet derhalve worden goedgekeurd.

(3)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Uitvoeringscomité voor gedistilleerde dranken,

21.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 373/52

(1)

Bij Beschikking 79/542/EEG van de Raad (3) is een lijst vastgesteld van derde landen of delen van derde landen en zijn veterinairrechtelijke voorschriften, gezondheidsvoorschriften en voorschriften inzake de veterinaire certificering vastgelegd voor de invoer in de Gemeenschap van bepaalde levende dieren en vers vlees daarvan.

(2)

Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (4) is onlangs gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1471/2004 van de Commissie (5), zodat rekening wordt gehouden met het risico van Chronic Wasting Disease bij wilde en gekweekte hertachtigen. In de verordening zijn voorschriften opgenomen inzake de invoer van vers vlees van hertachtigen van oorsprong uit de Verenigde Staten en Canada, die per 1 januari 2005 van kracht zullen worden.

(3)

De modellen van de diergezondheidscertificaten „RUW” en „RUF” in bijlage II bij Beschikking 79/542/EEG moeten in overeenstemming worden gebracht met de bijgewerkte TSE-voorschriften.

(4)

Chronic Wasting Disease komt slechts bij bepaalde diersoorten voor. Daarom is het wenselijk de huidige beperkingen inzake de invoer van „andere herkauwers” uit Canada te herzien om de invoer van levende herkauwers met uitzondering van Cervidae mogelijk te maken.

(5)

De Commissie heeft een officieel verzoek ontvangen van de Chileense autoriteiten om Chili op de lijst te plaatsen van landen die vers vlees van gekweekte „wilde zwijnen” naar de Gemeenschap mogen uitvoeren. Chili is gemachtigd Suidae, niet als huisdier gehouden Suidae en vlees van als huisdier gehouden varkens uit te voeren aangezien tijdens verscheidene inspecties van het Voedsel- en Veterinair Bureau de diergezondheidssituatie in dit land als adequaat werd beoordeeld. Daarom dient Chili op de lijst te worden geplaatst van de landen die vlees van gekweekte niet als huisdier gehouden Suidae in de Gemeenschap mogen uitvoeren.

(6)

De definitie van het grondgebied van Servië en Montenegro moet worden herzien om volledig recht te doen aan Resolutie 1244 van 10 juni 1999 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.

(7)

Deel 1 van bijlage I en deel 1 en deel 2 van bijlage II bij Beschikking 79/542/EEG moeten dienovereenkomstig gewijzigd worden.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1)

„De AG (Aanvullende garanties)” worden vervangen door de tekst in bijlage III bij deze beschikking.

2)

De modellen van de diergezondheidscertificaten RUF en RUW worden vervangen door de modellen in bijlage IV bij deze beschikking.