14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/1

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/3

(1)

Op 6 februari 2004 hebben Ierland en het Verenigd Koninkrijk de Commissie medegedeeld dat de ontwikkeling van de invoer van gekweekte Atlantische zalm vrijwaringsmaatregelen op grond van de Verordeningen (EG) nr. 3285/94 en (EG) nr. 519/94 noodzakelijk lijken te maken, hebben zij het bewijsmateriaal voorgelegd als bedoeld bij artikel 10 van Verordening (EG) nr. 3285/94 en artikel 8 van Verordening (EG) nr. 519/94 en hebben zij de Commissie verzocht op grond van deze instrumenten vrijwaringsmaatregelen te nemen.

(2)

Ierland en het Verenigd Koninkrijk hebben bewijsmateriaal voorgelegd waaruit blijkt dat de invoer van gekweekte Atlantische zalm in de Europese Gemeenschap snel toeneemt, zowel in absolute cijfers als in verhouding tot de productie en het verbruik in de Gemeenschap.

(3)

Beide landen voerden aan dat de toename van de invoer van gekweekte Atlantische zalm, onder meer, nadelige gevolgen had voor de prijzen van soortgelijke of rechtstreeks concurrerende producten in de Gemeenschap alsmede voor het marktaandeel van de EG-producenten, waardoor deze schade leden.

(4)

Ierland en het Verenigd Koninkrijk deelden voorts mede, aan de hand van door EG-producenten verstrekte gegevens, dat indien de Europese Gemeenschap niet onverwijld vrijwaringsmaatregelen zou nemen er moeilijk te herstellen schade zou ontstaan.

(5)

De Commissie heeft alle lidstaten van de situatie in kennis gesteld en geraadpleegd over de omstandigheden waarin de invoer plaatsvond, de ontwikkeling van de invoer, het bewijsmateriaal inzake ernstige schade en diverse aspecten van de economische en commerciële situatie in verband met het betrokken EG-product.

(6)

Op 6 maart 2004 heeft de Commissie een onderzoek geopend in verband met de ernstige schade of de dreigende ernstige schade voor de EG-producenten die het product vervaardigen dat met het ingevoerde product vergelijkbaar is of daarmee rechtstreeks concurreert en dat werd omschreven als gekweekte zalm, al dan niet gefileerd, vers, gekoeld of bevroren (hierna „het betrokken product” genoemd) (5) zoals hierna wordt uiteengezet.

(7)

De Commissie heeft de betrokken producenten/exporteurs, importeurs, hun representatieve organisaties, de vertegenwoordigers van de exportlanden en de EG-producenten van de opening van het onderzoek in kennis gesteld. De Commissie heeft vragenlijsten toegezonden aan al deze partijen, aan representatieve organisaties van zalmkwekers in de Gemeenschap en aan partijen die zich bekend hadden gemaakt binnen de in het bericht van opening van het onderzoek vermelde termijn. Overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 519/94 en artikel 6 van Verordening (EG) nr. 3285/94 van de Raad heeft de Commissie de rechtstreeks betrokkenen ook in de gelegenheid gesteld om hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(8)

Enkele overheden, enkele producenten/exporteurs en hun representatieve organisaties, de producenten, toeleveranciers, verwerkende bedrijven en importeurs in de Gemeenschap en hun representatieve organisaties hebben schriftelijk opmerkingen doen toekomen, waarmee rekening werd gehouden bij het opstellen van de voorlopige bevindingen. De Commissie heeft alle gegevens die zij voor het opstellen van de voorlopige bevindingen nodig had, ingewonnen en geverifieerd. Er vonden controlebezoeken plaats bij acht EG-producenten.

(9)

Alle partijen werden in kennis gesteld van de voornaamste feiten en overwegingen op grond waarvan het voornemen bestond vrijwaringsmaatregelen te nemen; bovendien werd hen medegedeeld waaruit deze vrijwaringsmaatregelen zouden bestaan. De partijen konden hierover opmerkingen maken waarmee bij het opstellen van de voorlopige bevindingen rekening is gehouden.

(10)

Het product waarvan de invoer vrijwaringsmaatregelen noodzakelijk zou maken is gekweekte Atlantische zalm, al dan niet gefileerd, vers, gekoeld of bevroren.

(11)

Er werd geoordeeld dat de omschrijving van het betrokken product als Atlantische gekweekte zalm een te nauwe omschrijving was. Op basis van de fysieke kenmerken van verschillende soorten zalm (grootte, vorm, smaak enz.), het productieproces en het feit dat alle soorten gekweekte zalm onderling vervangbaar zijn vanuit het oogpunt van de consument wordt alle gekweekte zalm als één enkel product beschouwd. Gekweekte zalm wordt weliswaar verkocht in verschillende aanbiedingsvormen (hele vis ontdaan van de ingewanden, hele vis zonder kop en ontdaan van de ingewanden, filets), maar deze verschillende aanbiedingsvormen hebben allemaal hetzelfde eindgebruik en kunnen gemakkelijk onderling worden vervangen.

(12)

Sommige partijen voerden aan dat bevroren zalm een ander product is dan verse zalm en niet onder de definitie van het betrokken product mocht vallen. Volgens een partij zouden verwerkende bedrijven de voorkeur geven aan bevroren zalm, terwijl de consument verse zalm verkiest. Een andere partij stelde dat deze zalm niet geschikt was als grondstof voor zalmrokerijen. Deze bewering was niet met bewijsmateriaal gestaafd. De verwerkende bedrijven maken zowel gebruik van verse als van bevroren gekweekte zalm en zo er al verschillen zijn bleken deze miniem te zijn. Bovendien hebben beide aanbiedingsvormen hetzelfde eindgebruik. Het argument werd derhalve afgewezen.

(13)

Derhalve wordt geoordeeld dat gekweekte (andere dan wilde) zalm (vers, gekoeld of bevroren) in de verschillende beschreven aanbiedingsvormen één enkel product vormt. Het product is momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 0302 12 00, ex 0303 11 00, ex 0303 19 00, ex 0303 22 00, ex 0304 10 13 en ex 0304 20 13.

(14)

Er werd een voorlopig onderzoek verricht om vast te stellen of het product dat door de EG-producenten wordt vervaardigd een product is van dezelfde soort als het ingevoerde product of daarmee rechtstreeks concurreert.

(15)

Om tot een voorlopige conclusie te komen werd met name met de volgende voorlopige bevindingen rekening gehouden.

(16)

(17)

De voorlopige conclusie is derhalve dat het ingevoerde product en het EG-product „soortgelijke of rechtstreeks concurrerende producten” zijn.

(18)

Bij het voorlopig onderzoek, aan de hand van gegevens over de periode 2000-2003 en toegespitst op de invoer in de meest recente periode waarover gegevens beschikbaar zijn, werd nagegaan of het betrokken product wordt ingevoerd in zodanig gestegen hoeveelheden — zowel in absolute cijfers als ten opzichte van de totale productie van de Gemeenschap — en/of op zulke voorwaarden dat de EG-producenten hierdoor ernstige schade lijden of dreigen te lijden. Een partij stelde dat de stijging van de invoer te wijten was aan het feit dat de invoergegevens ook betrekking hadden op wilde zalm. Eurostat maakt geen onderscheid tussen wilde en gekweekte zalm. Uit de beschikbare gegevens (exportstatistieken van de VS en Canada) blijkt echter dat slechts weinig wilde zalm wordt ingevoerd en dat deze invoer in de periode 2000-2003 nog is gedaald. Volgens een partij was 2000 geen geschikt basisjaar omdat de zalmprijzen in dat jaar buitengewoon hoog waren geweest. De analyse heeft evenwel voornamelijk betrekking gehad op de voornaamste ontwikkelingen in de meest recente periode en wijziging van het basisjaar in 1999 of 2001 zou niet van invloed zijn op de uitkomst van de analyse.

(19)

De onderstaande voorlopige bevindingen zijn derhalve gebaseerd op gegevens over de periode 2000-2003.

(20)

De invoer steeg van 372 789 t in 2000 tot 455 948 t in 2003, hetgeen neerkomt op een stijging met 22 %. Van 2002 op 2003 steeg de invoer met 15 %.

(21)

Ten opzichte van de productie in de Gemeenschap daalde de invoer van 254 % in 2000 tot 235 % in 2001, maar steeg opnieuw tot 252 % in 2003.

(22)

Uit kwartaalgegevens voor 2002 en 2003 blijkt dat de invoer in ieder kwartaal van 2003 hoger was dan in het daarmee overeenstemmende kwartaal van 2002 en dat de sterkste stijging (tot 20,8 %) plaatsvond in de tweede helft van 2003.

Bron: Eurostat.

(23)

Op basis van de importgegevens over de periode 2000-2003 wordt voorlopig geconcludeerd dat de invoer onlangs plotseling, snel en sterk is gestegen, zowel in absolute cijfers als ten opzichte van de productie.

(24)

De voorwaarden waarop de invoer plaatsvond werden onderzocht aan de hand van de Eurostat-gegevens. Hoewel deze gegevens ook betrekking hebben op een geringe hoeveelheid wilde zalm, wordt geoordeeld dat de invloed ervan op de prijzen te verwaarlozen is.

(25)

Voor een groot deel van de gekweekte zalm uit Noorwegen (goed voor ongeveer 55 % van de EG-markt) gold een minimuminvoerprijs. In 2002 heeft een aantal Noorse producenten/exporteurs hun verbintenis om bij invoer een minimumprijs in acht te nemen geschonden zodat de doeltreffendheid van dat instrument werd aangetast en de prijzen daalden. In december 2002 werd voorgesteld de antidumpingmaatregelen en compenserende maatregelen ten aanzien van de invoer uit Noorwegen te beëindigen en deze maatregelen werden in mei 2003 inderdaad afgeschaft. De invoerprijzen daalden in 2002 en de eerste helft van 2003 ten dele door de niet-naleving en ten dele door de intrekking van de verbintenissen tot toepassing van een minimuminvoerprijs door sommige Noorse exporteurs.

(26)

De invoerprijzen daalden van 2000 op 2003 met 28,5 %. Geoordeeld wordt dat dit meer is dan een normale prijsschommeling, gezien de omvang van de daling in absolute termen en daar de producenten/exporteurs geen buitengewone winsten boekten in 2000 en de productiekosten in de periode 2000-2003 niet aanmerkelijk waren gedaald.

(27)

De kwartaalgegevens geven een duidelijker beeld van de recente prijsontwikkelingen. Nadat de invoerprijzen in 2002 betrekkelijk stabiel waren gebleven (van 2,83 EUR tot 2,93 EUR), daalden zij van 2,87 EUR in kwartaal 1 2003 tot 2,24 EUR in kwartaal 3 2003; daarna was er gedeeltelijk herstel tot 2,48 EUR in kwartaal 4 2003.

Bron: Eurostat.

(28)

Hoewel nog geen volledig betrouwbare Eurostatgegevens beschikbaar zijn voor kwartaal 1 2004 blijkt uit de momenteel beschikbare gegevens dat de gemiddelde prijs in kwartaal 1 2004 tot ongeveer 2,53 EUR per kg is gestegen. Deze prijs is iets lager dan het gemiddelde van 2003 en uit de laatste beschikbare gegevens blijkt dat de prijzen laag zijn en in neerwaartse richting evolueren. Hoewel enkele partijen beweerden dat de prijzen in de komende maanden zullen stijgen, werd dit niet met bewijsmateriaal gestaafd en de huidige zeer lage prijzen worden bevestigd door bedrijfsgegevens in exportlanden.

(29)

Het marktaandeel daalde van 73,5 % in 2000 tot 71,9 % in 2001 en bleef ongeveer op dit niveau in 2002 (72 %). Vervolgens steeg het marktaandeel van 72,0 % in 2002 tot 75,0 % in 2002 tot het hoogste niveau in de beoordelingsperiode.

(30)

Het betrokken product wordt in de Gemeenschap voornamelijk in Schotland en Ierland geproduceerd, hoewel Frankrijk ook twee producenten heeft en Letland minstens één.

(31)

In 2003 bedroeg de totale productie van het betrokken product in de Gemeenschap 180 593 ton. De producenten die in het voorlopige stadium van het onderzoek volledig medewerking verleenden waren goed voor 85 231 ton of 47 %. Zij vertegenwoordigen derhalve een groot deel van de totale productie van de Gemeenschap in de zin van artikel 5, lid 3, onder c), van Verordening (EG) nr. 3285/94 en artikel 15, lid 1, van Verordening (EG) nr. 519/94. Deze producenten worden in het voorlopige stadium dus beschouwd als de EG-producenten.

(32)

Eind 2002 bedroegen de prognoses van de Noorse overheid voor de totale productie van 2003 ongeveer 446 000 t. In februari 2003 luidde de prognose van Kontali Analyse (een informatieverstrekker voor de bedrijfstak) 475 000 t. Dit was 30 000 t meer dan de Noorse productie van 2002, maar verwacht werd dat het grootste gedeelte van deze 30 000 t uitgevoerd zou worden naar opkomende markten zoals Rusland en Polen en naar markten in het Verre Oosten zoals Japan, Hongkong, Taiwan en China. In het Verre Oosten was de groei sedert 2000 negatief, maar Noorwegen verwachtte voor 2003 een ommekeer door toegang tot de Chinese markt.

(33)

In werkelijkheid bedroeg de Noorse productie in 2003 509 000 t — ongeveer 63 000 t meer dan was voorspeld door de Noorse overheid en 6 % meer dan was voorspeld door Kontali. De productie was ook 64 000 t (of 14 %) hoger dan in 2002. Maar Noorwegen heeft de daling van de verkoop in het Verre Oosten niet kunnen stuiten: deze was nog sterker, namelijk – 6 %. Bovendien kenden ook de opkomende markten een minder sterke groei — van 47 % naar 32 % voor Rusland en van 50 % naar 30 % voor niet tot de EG behorende Europese landen. Het totale verbruik steeg slechts met 6 % vergeleken met 9 % in 2002 en 14 % in 2001. Deze, later onjuist gebleken productieprognose en de ontwikkeling van het wereldverbruik, waren onvoorzien.

(34)

Bijgevolg had Noorwegen met een ernstige overproductie te kampen, een probleem dat het land leek te onderkennen. Om een overaanbod op de markt te voorkomen overwogen enkele Noorse producenten in augustus 2003 30 000 ton gekweekte zalm in te vriezen. Dit idee werd evenwel opgegeven en het overaanbod op de markt bleef dus.

(35)

Bovendien had de Commissie in december 2002 het voorstel bekendgemaakt om de antidumping- en de antisubsidiemaatregelen tegen Noorwegen te beëindigen. Deze maatregelen werden inderdaad in mei 2003 ingetrokken. De maatregelen bestonden grotendeels uit minimuminvoerprijzen die de producenten/exporteurs in feite een minimumprijs garandeerden. Toen het voorstel om de maatregelen in te trekken werd bekendgemaakt, trokken talrijke Noorse producenten/exporteurs vrijwillig hun verbintenis in of namen zij deze niet meer in acht. De Noorse zalmkwekers als groep hebben hoge schulden bij Noorse banken. Toen de prijzen begonnen te dalen begonnen de banken die leningen hadden verstrekt, daar er niet langer minimuminvoerprijzen golden, maatregelen te nemen om hun risico te beperken en verzochten zij om terugbetaling. Hierdoor ontstond een vicieuze cirkel die leidde tot grotere oogsten, nog grotere prijsdruk en meer druk om uit te voeren. Weliswaar konden tijdelijke, kleine aanpassingen van de invoerprijzen worden verwacht ten gevolge van de beëindiging van de maatregelen ten aanzien van Noorwegen, maar de omvang van deze prijsdaling (die door de overproductie werd versterkt) en de vicieuze cirkel die door het hierboven beschreven optreden van de banken was ontstaan, waren onvoorzien.

(36)

In 2003 daalde de waarde van de Noorse kroon met 13 % ten opzichte van de euro, met 12 % ten opzichte van de Deense kroon en met 14 % ten opzichte van de Zweedse kroon. Hoewel koersschommelingen te verwachten zijn, ging het hier toch om betrekkelijk sterke en aanhoudende fluctuaties die sterker waren dan de normale koersschommelingen. Hoewel de euro ook sterker werd ten opzichte van het Britse pond, daalde de waarde van het Britse pond met slechts 6 %, waardoor zalm uit het Verenigd Koninkrijk in de eurozone in vergelijking met begin 2003 duurder werd dan zalm uit Noorwegen. De grootste importeurs in de Gemeenschap van gekweekte zalm uit Noorwegen zijn Denemarken, Zweden, Duitsland en Polen. Een groot deel van deze invoer wordt echter rechtstreeks vervoerd naar eurozonelanden zoals Frankrijk en Spanje. Bovendien wordt meer dan de helft van de gekweekte zalm die in Denemarken wordt ingevoerd en bijna alle gekweekte zalm die in Polen en andere nieuwe lidstaten wordt ingevoerd na verwerking doorverkocht in de eurozone. Bijgevolg had de waardedaling van de Noorse kroon ten opzichte van de euro niet alleen gevolgen bij de rechtstreekse invoer uit Noorwegen in de eurozone, maar ook bij de invoer uit Noorwegen in landen zoals Denemarken en Polen die gekweekte zalm verwerken om deze in de eurozone te verkopen. Door deze koersschommelingen werd de gehele EG-markt attractiever voor de Noorse zalmkwekers en werden deze hierdoor in zekere mate afgeschermd van de gevolgen van een prijsdaling in euro en kroon en konden zij hierdoor hun exportinkomsten in de eigen valuta op peil houden. Niettemin daalden de eenheidsprijzen zelfs in Noorse kroon. Ingevoerde zalm werd door deze koersschommelingen goedkoper in de Europese Gemeenschap en de invoer werd attractiever voor importeurs en verwerkende bedrijven. Bijgevolg werd veel van de Noorse overproductie naar de Europese Gemeenschap uitgevoerd.

(37)

Uit een eerste analyse blijkt dat de aanzienlijke overproductie in Noorwegen (na de lagere prognoses) de onvoorziene ontwikkeling was die de stijging van de invoer teweegbracht. Deze situatie werd nog verergerd doordat de Noorse producenten er niet in slaagden meer naar landen buiten de Gemeenschap uit te voeren, door de onverwachte gevolgen van de intrekking van de handelsbeschermingsmaatregelen tegen Noorwegen, door de hierboven beschreven werking van het Noorse banksysteem en door de waardestijging van de euro waardoor de EG-markt in haar geheel voor de Noorse zalm attractiever werd. Deze ontwikkelingen en de gevolgen daarvan zullen in het definitieve stadium van deze procedure verder worden onderzocht.

(38)

Om voorlopig te kunnen vaststellen of de producenten in de Gemeenschap ernstige schade hebben geleden, werden alle objectieve en kwantificeerbare relevante factoren die de situatie van deze producenten weergeven voorlopig geëvalueerd, en met name de volgende factoren: verbruik, productiecapaciteit, productie, bezettingsgraad, werkgelegenheid, productiviteit, totale verkoop en marktaandeel. Deze algemene gegevens zijn afkomstig van statistieken die het Verenigd Koninkrijk en Ierland hebben opgesteld aan de hand van gedetailleerde overzichten van de situatie van de bedrijfstak. Gegevens die specifiek zijn voor ondernemingen zijn gebaseerd op gegevens die de medewerkende EG-producenten hebben verstrekt over kasstroom, opbrengst van investeringen, voorraden, prijzen, onderbieding en winstgevendheid in de periode 2000-2003.

(39)

Nu reeds wordt opgemerkt dat zalmkwekerijen in de Gemeenschap en elders een lange en betrekkelijk onflexibele productiecyclus moeten doorlopen alvorens de zalm kan worden geoogst en dat de gekweekte zalm zodra hij geoogst is meteen moet worden verkocht daar deze alleen in bevroren toestand langer dan een paar dagen kan worden opgeslagen. Het invriezen van de zalm is evenwel duur en de invriescapaciteit in de Gemeenschap is beperkt. Bijgevolg moet de omvang van de productie minstens twee jaar van tevoren worden vastgesteld en zodra deze planning is gemaakt zijn nog slechts geringe aanpassingen mogelijk. Een overaanbod heeft derhalve pas later gevolgen voor de productie, maar heeft meteen ernstige gevolgen voor de prijzen.

(40)

Het verbruik in de Gemeenschap werd voorlopig vastgesteld door de totale productie van alle EG-producenten te nemen en daaraan de door Eurostat gerapporteerde totale invoer toe te voegen en de uitvoer af te trekken.

(41)

Van 2000 tot 2003 steeg het verbruik in de Gemeenschap met 19,7 %, nl. van 507 705 t tot 607 728 t.

(42)

De vraag naar zalm is tamelijk elastisch en de duidelijk grotere stijging van het verbruik in 2003 kan derhalve gedeeltelijk worden verklaard door de daling van de kleinhandelsprijzen.

(43)

De productie van gekweekte zalm in de Europese Gemeenschap wordt beperkt door vergunningen waarbij het maximum aantal levende vissen is vastgesteld dat op een bepaalde plaats en op een bepaald tijdstip in het water mag worden gehouden. De capaciteitscijfers zijn gebaseerd op de totale hoeveelheid vis waarvoor een vergunning is afgegeven en niet op de fysieke capaciteit van de kooien waarvan de EG-producenten gebruik maken. De kosten om vergunningen aan te vragen en aan te houden zijn betrekkelijk laag en dat geldt derhalve ook voor het handhaven van overtollige capaciteit.

(44)

Uit een eerste onderzoek bleek dat de theoretische productiecapaciteit in 2000-2002 stabiel was gebleven en in 2003 met 2,2 % was gestegen.

(45)

De bezetttingsgraad (d.w.z. de hoeveelheid vis in het water vergeleken met de hoeveelheid waarvoor een vergunning was afgegeven) steeg van 43 % in 2000 tot 48 % in 2001 en vervolgens geleidelijk tot 52 % in 2003. De productie is dus van 2000 tot 2003 met 23 % gestegen, terwijl de capaciteit slechts met 2,2 % was gestegen.

(46)

De productie (d.w.z. de geoogste vis) steeg met 23 %, namelijk van 146 664 ton in 2000 tot 180 593 ton in 2003, na een jaarlijkse stijging met 7%.

(47)

Er wordt op gewezen dat de productie ten gevolge van de lange productiecyclus minstens twee jaar van tevoren wordt gepland en dat deze productie, zodra de cyclus is gestart, slechts in beperkte mate kan worden aangepast.

(48)

De werkgelegenheid in verband met het betrokken product daalde met 6 %, namelijk van 1 269 in 2000 tot 1 193 in 2003. De werkgelegenheid daalde in 2001, herstelde zich geleidelijk in 2002 en bleef stabiel in 2003.

(49)

De productiviteit is in de beoordelingsperiode voortdurend gestegen, namelijk van 115 ton in 2000 tot 151 t in 2003. Deze stijging is het gevolg van het toenemend gebruik van geautomatiseerde systemen om de vis te voederen en andere arbeidsbesparende systemen en van de sterke druk om de kosten, gezien de toenemende financiële verliezen, te beperken.

(50)

Van 2000 op 2002 steeg de verkoop door de EG-producenten met 14,3 %, namelijk van 134 916 tot 154 171 t, terwijl het verbruik met 8,5 % steeg. Van 2002 op 2003 daalde de verkoop door de EG-producenten met 1,6 %, namelijk van 154 171 tot 151 780 t, hoewel het verbruik van 2002 op 2003 met 10,3 % steeg.

(51)

Het aandeel van de EG-producenten op de EG-markt steeg van 26,5 % in 2000 tot 28,1 % in 2001 en 2002; het daalde vervolgens tot 25,0 % in 2003, het laagste niveau in de beoordelingsperiode. Hieruit volgt dat de invoer in 2003 niet alleen in absolute termen is gestegen, maar ook ten opzichte van het verbruik.

(52)

De kasstroom kon slechts worden onderzocht voor de medewerkende ondernemingen en niet voor het betrokken product op zich. Deze indicator werd derhalve minder zinvol geacht dan de andere. Niettemin kon worden vastgesteld dat de kasstroom in 2001, 2002 en 2003 sterk negatief was.

(53)

Het ROCE kon ook alleen maar worden onderzocht voor de medewerkende ondernemingen en niet voor het betrokken product op zich. Deze indicator werd derhalve ook beschouwd als minder zinvol dan de andere indicatoren. Niettemin kon worden vastgesteld dat het ROCE daalde van 34 % in 2000 tot bijna 0 % in 2001 en 2002 en tot -20 % in 2003.

(54)

De gemiddelde prijs daalde van 2000 tot 2003 geleidelijk met 20,3 %. De prijzen bereikten hun laagste peil (2,79 EUR/kg) in 2003.

(55)

Volgens de beschikbare gegevens hield de gemiddelde prijs van de EG-producenten in kwartaal 1 2004 gelijke tred met de gemiddelde invoerprijzen en kon voor beide een geringe stijging worden vastgesteld. Volgens de laatste gegevens is evenwel opnieuw een daling ingetreden. Een partij voerde aan dat, bij gebruik van gemiddelde wisselkoersen per jaar, de prijsdaling minder sterk was in pond sterling. Geoordeeld wordt echter dat de Commissie niet moet afwijken van haar vaste praktijk in handelsbeschermingszaken en dat zij dus de euro als munteenheid moet blijven gebruiken.

(56)

Niet alleen de ontwikkeling van de prijzen, maar ook van de kosten werd onderzocht. De kosten schommelden van 3,0 EUR/kg tot 3,2 EUR/kg in de periode 2000-2003.

(57)

De winstgevendheid van de EG-producenten daalde van 7,3 % in 2000 tot – 3,3 % in 2001. De verliezen waren minder uitgesproken in 2002 (– 2,5 %), maar stegen vervolgens tot – 17,1 % in 2003. Aangezien de invoer in 2003 zijn hoogste peil bereikte en de gemiddelde prijzen van de ingevoerde producten op dat ogenblik het laagst waren (2,54 EUR/kg), daalde de gemiddelde prijs van het EG-product in 2003 eveneens tot zijn laagste peil (2,79 EUR/kg). De daling van de winstgevendheid van de EG-producenten in 2000-2003 viel samen met de daling van de kiloprijs van het product van de EG-producenten van 3,50 EUR tot 2,79 EUR.

(58)

In deze context worden met voorraden de levende vis in het water bedoeld. De EG-producenten hebben net zoals alle andere producenten verwaarloosbare voorraden geoogste vis daar deze meteen moet worden verkocht. Een daling van de eindvoorraden wijst dus op een daling van het aantal levende vissen dat gekweekt wordt om in de volgende twee jaren te worden geoogst. In dit geval zijn dalende voorraden derhalve een indicator van toenemende schade.

(59)

De voorraden stegen van 36 332 t in 2000 tot 53 178 t in 2002 en daalden vervolgens tot 43 024 t in 2003. Dit komt neer op een daling van de voorraden met 19,1 % van 2002 tot in 2003.

(60)

Bij het onderzoek is gebleken dat het invoervolume van 2000 t/m 2003, en met name van 2002 op 2003, is gestegen.

(61)

De theoretische productiecapaciteit van de EG-producenten is van 2000 tot en met 2002 min of meer stabiel gebleven, terwijl hun productie met 14,8 % steeg. De bezettingsgraad steeg dus in die periode, namelijk van 43 % tot 50 %. De voorraden levende vis in het water stegen eveneens. Er gingen enige arbeidsplaatsen verloren, terwijl de productiviteit toenam, meestal ten gevolge van grotere automatisering.

(62)

De verkoop steeg met 14,3 % van 2000 tot 2002 (in vergelijking met een toename van het verbruik met 8,5 %) en het marktaandeel van de EG-producenten steeg van 26,5 tot 28 %.

(63)

Maar zelfs in deze periode daalden de prijzen met 13,7 %; ondanks een kleine daling van de kosten in 2002 (gedeeltelijk ten gevolge van een hogere bezettingsgraad en een betere productiviteit) was er een daling van de winstgevendheid, namelijk van een winst van 7,3 % in 2000 tot een verlies van – 3,3 % in 2001 en van – 2,5 % in 2002. Het ROCE en de kasstroom kenden in deze periode eveneens een negatieve ontwikkeling.

(64)

Van 2002 tot 2003 verslechterde de situatie van de EG-producenten aanzienlijk. Hoewel de productiecapaciteit en de productie (met 7,3 %) stegen overeenkomstig voordien vastgestelde productieplannen en dit tot een hogere bezettingsgraad en productiviteit leidde, gaven alle andere indicatoren een negatieve ontwikkeling te zien. De voorraad vis in het water daalde met 19,1 %. Ondanks een stijging van het verbruik met 10,3 % daalde de verkoop van de EG-producenten met 1,6 % en verloren zij marktaandeel. Bovendien daalden de prijzen nogmaals met 7,6 %, terwijl de kosten stegen tot het gemiddelde peil voor deze periode van vier jaar. Dit leidde tot een sterke daling van de winstgevendheid waardoor de EG-producenten een verlies leden van 17,1 %. Dit verlies kwam tot uiting in een ROCE van 20 %. Hoewel de kasstroom leek te verbeteren, bleek hieruit eigenlijk dat de visvoorraad in het water daalde en dat nieuwe investeringen onmogelijk waren.

(65)

Rekening houdend met al deze factoren luidt de voorlopige conclusie dat de EG-producenten aanmerkelijke schade hebben geleden in de vorm van een aanzienlijke verslechtering van hun situatie in het algemeen.

(66)

Om na te gaan of er een oorzakelijk verband was tussen de gestegen invoer en de ernstige schade en om te voorkomen dat schade die door andere factoren was veroorzaakt aan de gestegen invoer wordt toegeschreven, werd een onderscheid gemaakt tussen de gevolgen van schadeveroorzakende factoren om ieder schadelijk gevolg aan de juiste factor toe te schrijven en te kunnen vaststellen of de gestegen invoer de „werkelijke en aanmerkelijke” oorzaak van de ernstige schade was.

(67)

Zoals hierboven vermeld steeg het invoervolume in de periode 2000-2003, en met name van 2002 op 2003.

(68)

Gekweekte zalm is in wezen een basisproduct en het ingevoerde product en het EG-product concurreren hoofdzakelijk op prijs. Algemeen wordt aangenomen dat de ingevoerde producten, met name die uit Noorwegen, marktleider zijn en de prijs bepalen. Bijgevolg leidt zelfs een beperkte prijsonderbieding tot een prijsdaling voor de EG-producenten.

(69)

Het belangrijkste schadelijke gevolg van de gestegen invoer waren de grote financiële verliezen die de EG-producenten leden. Omdat de ingevoerde producten de markt leidden en de prijzen bepaalden oefende de stijgende invoer in de hele Gemeenschap een neerwaartse druk uit op de prijzen. Indien de invoer minder was gestegen, was deze prijsdruk niet zo sterk geweest. Indien de ingevoerde zalm door een grotere vraag op de EG-markt tegen duidelijk hogere prijzen had kunnen worden verkocht, dan hadden de EG-producenten weliswaar minder verkocht en een geringer marktaandeel gehad, maar dan hadden zij misschien geen ernstige schade geleden.

(70)

Van 2000 tot en met 2002 daalden de prijzen van ingevoerde zalm met 19 % en deze prijsdaling werd gevolgd door de in de EG geproduceerde zalm. Het marktaandeel van de EG-producenten op de EG-markt steeg in deze periode, maar dit hield verband met in vroegere jaren genomen besluiten; zowel in 2001 als in 2002 verkochten de EG-producenten met verlies.

(71)

Van 2000 tot en met 2003 steeg de invoer met 15 %. Het marktaandeel van de ingevoerde zalm steeg van 72 % tot 75 %, terwijl het marktaandeel van de EG-zalm daalde van 28 % tot 25 %. In dezelfde periode steeg de invoer van 236 % van de EG-productie tot 251 %. De invoer blijkt dus te zijn gestegen zowel ten opzichte van de productie als ten opzichte van het verbruik in de Gemeenschap en ten nadele van de EG-producenten.

(72)

De gestegen invoer had evenwel de grootste invloed op de prijzen en de winstgevendheid van de EG-producenten. Zoals hierboven vermeld, wordt algemeen aangenomen dat de ingevoerde zalm, en met name die uit Noorwegen, de prijs van zalm in de Gemeenschap bepaalt. Derhalve werd onderzocht of er sprake was van onderbieding om vast te kunnen stellen of de lage prijzen van ingevoerde zalm druk uitoefenden op de prijzen van de EG-producenten.

(73)

Er vond een vergelijking plaats van de prijzen in eenzelfde periode, in hetzelfde handelsstadium en bij verkoop aan vergelijkbare afnemers. Bij vergelijking van de gemiddelde prijzen van de EG-producenten, ex Glasgow, met de aan de importeurs in de Gemeenschap aangerekende prijzen (cif grens Gemeenschap, inclusief douanerechten) bleek dat de binnenlandse prijzen in de laatste drie jaren onderboden werden met 3,1 % tot 7,1 %. Hierdoor schijnen de prijzen van de EG-producenten te zijn gedaald omdat deze prijzen, gezien het grote marktaandeel van ingevoerde zalm, door de prijs van ingevoerde zalm wordt bepaald. Zo kan met name worden vastgesteld dat de EG-producenten door de gestegen invoer tegen steeds lagere prijzen tot kwartaal 3 2003 gedwongen waren hun prijzen tot kwartaal 3 2003 voortdurend te verlagen, waardoor zij in dat jaar verlies leden.

(74)

Een rechtstreekse vergelijking van de prijzen van ingevoerde zalm met de prijzen van EG-zalm bevestigt deze analyse. De prijzen van ingevoerde zalm daalden van 2000 tot en met 2003 met 28,5 %, namelijk van 3,62 EUR/kg tot 2,59 EUR/kg, inclusief rechten. In dezelfde periode daalde de gemiddelde prijs van het EG-product geleidelijk met 20 %, van 3,500 EUR/kg tot 2,79 EUR/kg.

(75)

Van 2002 op 2003 daalden de gemiddelde prijs van ingevoerde zalm van 2,93 EUR/kg tot 2,59 EUR/kg, inclusief rechten. Terwijl de invoer zijn hoogste peil en de gemiddelde prijs van ingevoerde zalm zijn laagste peil (2,59 EUR/kg inclusief rechten) bereikten, daalden de prijzen van de EG-producenten steeds meer en bereikte de gemiddelde prijs van het EG-product ook zijn laagste peil (2,79 EUR/kg). De gemiddelde prijs van het EG-product (gecorrigeerd tot ex Glasgow-niveau) daalde van 3,02 EUR tot 2,79 EUR/kg, hetgeen neerkomt op een daling met 8 %.

(76)

De daling van de prijzen van de EG-producenten blijkt de belangrijkste oorzaak te zijn geweest van de aanzienlijke daling van hun winstgevendheid. In 2000, toen hun kosten 3,1 EUR/kg bedroegen en hun verkoopprijs (gecorrigeerd tot ex Glasgow-niveau) 3,50 EUR/kg, boekten de EG-producenten een winst van 7,3 %. Hoewel hun bezettingsgraad, productie, productiviteit, voorraden levende vis, verkoop en marktaandeel waren gestegen, leden zij in 2001 en 2002 financiële verliezen, daalde het ROCE en was de kasstroom negatief omdat hun verkoopprijzen (gecorrigeerd tot ex Glasgow-niveau) daalden tot respectievelijk 3,23 EUR en 3,02 EUR en hun kosten na een aanvankelijke beperkte stijging van 3,2 EUR in 2001 tot 3,0 EUR in 2002. Ook de werkgelegenheid nam af.

(77)

In 2003, toen de prijzen (gecorrigeerd tot ex Glasgow-niveau) onder druk van de goedkope invoer tot 2,79 EUR daalden en de kosten op het niveau van 2000 bleven, namelijk 3,1 EUR, leden de EG-producenten een verlies van 17,1 %. Dit kwam tot uiting in het ROCE en de kasstroom die over het algemeen negatief waren. Terzelfdertijd daalde de verkoop van de EG-producenten met 1,6 % en hun marktaandeel met 3 percentpunten, terwijl het invoervolume steeg en het marktaandeel van de ingevoerde producten toenam. Hoewel capaciteit, bezettingsgraad, productie en productiviteit van de EG-producenten zijn gestegen en de werkgelegenheid stabiel is gebleven, zal de toename van de invoer tegen lage prijzen met vertraging gevolgen hebben voor bezettingsgraad, productie en werkgelegenheid. Dat de productie waarschijnlijk zal dalen ten gevolge van de gestegen invoer blijkt uit de gedaalde voorraad levende vis in 2003.

(78)

Om bovenstaande redenen wordt voorlopig geconcludeerd dat er een verband is tussen de gestegen invoer en de ernstige schade die de EG-producenten lijden en dat de stijging van de invoer tegen lage prijzen schadelijke gevolgen heeft voor de EG-producenten, met name door de neerwaartse druk op de prijzen op de EG-markt waardoor de EG-producenten zware financiële verliezen lijden.

(79)

Volgens eén partij zou het verbruik in het Verenigd Koninkrijk in 2003 zijn gedaald en dit zou de oorzaak zijn van de schade die de EG-producenten hebben geleden. De markt van het Verenigd Koninkrijk kan evenwel niet los worden gezien van de EG-markt in haar geheel waarop het verbruik van 2000 op 2003 met 19,7 % en van 2002 op 2003 met 10,3 % steeg. De aanzienlijke verliezen van de EG-producenten in 2003 blijken derhalve veeleer door de lage prijzen dan door het gedaalde verbruik te zijn veroorzaakt.

(80)

Ook de gevolgen van wijzigingen in de uitvoer werden onderzocht. De uitvoer steeg in de beoordelingsperiode en verdubbelde van 2002 tot 2003 zodat de gewijzigde uitvoer geen oorzaak kan zijn van de ernstige schade, hoewel een partij dit beweerde. De winstcijfers hebben overigens uitsluitend betrekking op de verkoop in de Gemeenschap.

(81)

Ook werd onderzocht of de EG-producenten schade konden hebben geleden door overcapaciteit. In het onderzoektijdvak steeg de theoretische capaciteit met 2,2 %, aanzienlijk minder dus dan de productie en het verbruik. Zoals hiervoor reeds opgemerkt stemt de theoretische capaciteit bovendien overeen met de totale hoeveelheid levende vis waarvoor de producenten over vergunningen beschikken. De kosten om een vergunning aan te vragen en aan te houden zijn laag. De belangrijkste kosten zijn de kosten voor jonge vis, voor voeding alsmede de arbeidskosten. Derhalve wordt voorlopig geconcludeerd dat de stijging van de theoretische capaciteit niet de oorzaak was van de schade die de EG-producenten hebben geleden.

(82)

Sommige exporteurs voerden aan dat de prijs van de zalm op de EG-markt was gedaald vanwege het overaanbod van de EG-producenten. De invoer steeg in 2003 evenwel met 15 %, terwijl de verkoop van de EG-producenten op de EG-markt daalde. Bovendien wordt de prijs op de EG-markt door de ingevoerde producten bepaald en niet door de EG-producenten. Uit het prijsgedrag van alle partijen in 2002 en 2003 bleek duidelijk dat de ingevoerde producten systematisch tegen lagere prijzen werden verkocht dan de EG-producten en dat de EG-producten de prijsdaling van de ingevoerde producten volgden. In een overigens gelijkblijvende situatie houden de gevolgen van de concurrentie tussen EG-producenten onderling elkaar in evenwicht: het verlies van de ene worden gecompenseerd door de winst van de andere. Voorlopig wordt derhalve geconcludeerd dat de concurrentie tussen de EG-producenten geen oorzaak was van de ernstige schade.

(83)

Eén partij voerde aan dat de grotere vissterfte in Ierland en het uitbreken van ziekten in het Verenigd Koninkrijk en Ierland in 2002 en 2003 de productiekosten konden hebben doen stijgen en de normale productiecyclus voor sommige producenten konden hebben onderbroken. Uit de momenteel beschikbare gegevens blijkt dat deze voorvallen tot een klein aantal kwekerijen beperkt zijn gebleven. Bovendien daalden de productiekosten van de EG-producenten in 2002 zoals blijkt uit onderstaande tabel en waren ze in 2003 ongeveer gelijk aan het gemiddelde van de vier jaren. Voorlopig wordt derhalve geconcludeerd dat de hogere vissterfte niet de oorzaak was van de ernstige schade. Dit argument zal niettemin verder worden onderzocht in het definitieve stadium van het onderzoek.

(84)

Eén partij voerde aan dat de productiekosten van de Noorse kwekers lager zijn dan die van de kwekers in de EG en dat dit de oorzaak was van de gestegen invoer en van de ernstige schade. Uit de momenteel beschikbare gegevens blijkt dat Noorwegen inderdaad bepaalde kostenvoordelen heeft, maar dat de EG-producenten andere kostenvoordelen hebben. In het algemeen lijden de EG-producenten momenteel zware verliezen, maar dit geldt ook voor de Noorse producenten. Zoals werd opgemerkt onder punt 8.2.12 leden de EG-producenten in 2002 een verlies van 2,5 %. Uit de gegevens van de Noorse overheid blijkt dat het verlies van een steekproef van 151 zalm- en regenboogforelkwekerijen in 2002 13 % bedroeg (voor 2003 zijn dergelijke gegevens nog niet bekend). Bovendien hadden de Noorse producenten een zware schuldenlast die een belangrijk deel van hun totale kosten uitmaakte. Hun totale kosten (exclusief eigen vermogen en voorzieningen) bedroegen 6,8 miljard NOK en hun totale omzet 5,7 miljard NOK (9). Deze situatie heeft er in sommige gevallen toe geleid dat de Noorse banken eigenaar zijn geworden van Noorse kwekerijen. Voorlopig wordt derhalve geconcludeerd dat de Noorse producenten niet efficiënter zijn dan de EG-producenten, maar dit argument zal in het definitieve stadium van het onderzoek verder worden onderzocht.

(85)

Volgens een partij hebben de EG-producenten hogere kosten omdat de infrastructuur in afgelegen gebieden van Schotland minder ontwikkeld is en is dit de oorzaak van de door hen geleden schade. De Noorse viskwekerijen, die in de Gemeenschap marktleider zijn, bevinden zich evenwel vaak ook in afgelegen gebieden met een betrekkelijk povere vervoerinfrastructuur.

(86)

De vervoerkosten maken geen groot deel uit van de algemene productiekosten van gekweekte zalm en variëren al gelang de plaats van oorsprong en de plaats van bestemming van de vis. Het kostenverschil is niet significant of de vis nu vanuit Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk of Ierland op de EG-markt wordt gebracht. Bovendien is het in het algemeen zo dat buiten de Gemeenschap gevestigde producenten/exporteurs hogere vervoerkosten hebben bij verkoop op de EG-markt. Derhalve wordt niet aangenomen dat de EG-kwekers schade hebben geleden door de hogere vervoerkosten in Schotland.

(87)

Voorts kon niet worden aangetoond dat de vervoerkosten in Schotland de laatste jaren waren gestegen en hogere vervoerkosten kunnen derhalve de recente stijging van de financiële verliezen van de EG-producenten niet verklaren.

(88)

In het voorlopige stadium van het onderzoek werden geen andere oorzakelijke factoren van mogelijke relevantie geïdentificeerd.

(89)

De stijging van de invoer was slechts van geringe invloed op het verkoopvolume van de EG-producenten, hoewel hun verkoop en marktaandeel in 2003 enigszins daalden. De aanzienlijke stijging van de invoer — die met een prijsdaling gepaard ging — bleek evenwel rampzalige gevolgen te hebben voor de winstgevendheid van de EG-producenten. Omdat de ingevoerde zalm (met een marktaandeel van 70 à 75 %) de prijs bepaalde, leidde de prijsdaling van die zalm tot een enorme prijsdruk op de EG-markt, waardoor de EG-producenten grote verliezen leden. Behalve de stijging van de invoer tegen lage prijzen konden in dit stadium geen andere factoren worden geïdentificeerd die mede de oorzaak hadden kunnen zijn van de schade.

(90)

Nadat was vastgesteld dat andere bekende factoren geen aanmerkelijke schadelijke gevolgen hadden, werd voorlopig geconcludeerd dat er een werkelijk en substantieel verband is tussen de invoer tegen lage prijzen en de ernstige schade die de EG-producenten hebben geleden.

(91)

Er werd voorlopig vastgesteld dat er sprake is van kritische omstandigheden en dat de EG-producenten, indien niet onverwijld maatregelen worden genomen, moeilijk te herstellen schade kunnen lijden. De EG-producenten zagen met name hun levendevisvoorraden, prijzen, winstgevendheid en ROCE dalen ten gevolge van de gestegen invoer tegen lage prijzen.

(92)

De financiële situatie van de EG-producenten is uiterst precair. Zij hebben in 2003 zware verliezen geleden (17,1 %). Een aantal EG-producenten is bijgevolg reeds failliet gegaan of heeft uitstel van betaling verkregen en vele andere zijn voornemens om hun productie te beperken of hun bedrijf te sluiten. Een aantal EG-kwekers poogt zijn onderneming als lopend bedrijf van de hand te doen. Aangezien zij evenwel verlies lijden en er onlangs velen failliet gingen of uitstel van betaling hebben gekregen is er weinig belangstelling van potentiële kopers. Andere producenten hebben hun activiteiten gewoon gestaakt om hun verliezen te stoppen.

(93)

In 2003 en de eerste maanden van 2004 zijn vijf EG-kwekerijen failliet gegaan of hebben uitstel van betaling gekregen. Twee andere werden overgenomen door voederproducenten (bij wie zij aanzienlijke schulden hadden) en worden momenteel gesloten. Bovendien hebben zeven andere EG-producenten hun onderneming gesloten of gaan zij hiertoe momenteel over.

(94)

De zware verliezen in 2003 hebben ertoe geleid dat sommige EG-bedrijven, vooral onafhankelijke bedrijven die niet kunnen terugvallen op de financiële steun van een grotere groep, een groter beroep hebben gedaan op kredieten van voederproducenten en overschrijdingskredieten hebben gebruikt als een financieringsmiddel op halflange en lange termijn. Sommige ondernemingen werden gedwongen zich met minder winst tevreden te stellen en voor voldoende kasstroom te zorgen om aan hun financiële verplichtingen te voldoen (door bijvoorbeeld vis te oogsten die zijn optimale grootte nog niet had bereikt). Door deze strategie kunnen zij gedurende een korte periode overleven, maar worden hun winsten, en hun levensvatbaarheid, op halflange en lange termijn beperkt.

(95)

Indien de vooruitzichten van de zalmkwekerijen in de EG niet onmiddellijk sterk verbeteren zullen meer van deze bedrijven failliet gaan daar voederproducenten en banken hun dubieuze vorderingen trachten te beperken. Sommige EG-producenten zagen hun overschrijdingskredieten reeds beëindigd of beperkt. De autoriteiten van het Verenigd Koninkrijk hebben besprekingen gevoerd met de banken om criteria voor het intrekken van de steun vast te stellen. De banken hebben evenwel benadrukt dat zij commerciële criteria moeten hanteren.

(96)

Indien geen vrijwaringsmaatregelen worden genomen kan worden verwacht dat het betrokken product ook in de toekomst in grote hoeveelheden zal worden ingevoerd; door de prijsdaling die hiervan het gevolg zal zijn, zullen de EG-producenten nog meer verliezen lijden en zullen er meer failliet gaan. Dergelijke schade zou moeilijk te herstellen zijn nadat de bedrijven zijn gesloten en de voormalige werknemers elders werk hebben gezocht; ook kredietverleners zullen slechts node financiële middelen ter beschikking stellen om failliete ondernemingen weer op te starten. Wil men dit alles voorkomen, dan zijn voorlopige vrijwaringsmaatregelen noodzakelijk.

(97)

Rekening houdend enerzijds met de precaire economische situatie van de EG-producenten die het gevolg is van hun zware verliezen en anderzijds met de dreiging van een grote invoer, wordt geoordeeld dat er sprake is van kritische omstandigheden en dat moeilijk te herstellen schade zal ontstaan indien niet onmiddellijk maatregelen worden genomen. De conclusie is derhalve dat onverwijld voorlopige vrijwaringsmaatregelen moeten worden genomen.

(98)

Uit de voorlopige analyse van de bevindingen van het onderzoek blijkt dat er sprake is van kritische omstandigheden en dat voorlopige vrijwaringsmaatregelen moeten worden genomen om te voorkomen dat de EG-producenten verder schade lijden die moeilijk kan worden hersteld.

(99)

De productie van gekweekte zalm in de Gemeenschap is ontoereikend om aan de vraag te voldoen en derhalve moet de EG-markt niet voor invoer worden gesloten. Daar de belangrijkste oorzaak van de schade de grote hoeveelheden blijken te zijn die tegen lage prijzen worden ingevoerd en die zowel noodzakelijke prijsverhogingen verhinderen als een prijsdaling veroorzaken, dienen de maatregelen van dien aard te zijn dat zij de prijzen doen stijgen, maar het aanbod niet onnodig beperken.

(100)

Volgens Verordening (EG) nr. 3285/94 en (EG) nr. 519/94 moeten voorlopige vrijwaringsmaatregelen bestaan uit tariefverhogingen. Derhalve verdienen douanetariefmaatregelen de voorkeur. Om de EG-markt open te houden en te waarborgen dat aan de vraag kan worden voldaan is het in dit geval passend contingenten te openen waarvoor geen vrijwaringsrechten gelden en die overeenstemmen met de hoeveelheden die in normale omstandigheden worden ingevoerd. Op hoeveelheden die deze contingenten overschrijden dient een aanvullend recht te worden betaald. Op de traditionele hoeveelheden ingevoerde zalm zal dus geen aanvullend recht behoeven te worden betaald en, mits betaling van een aanvullend recht, kunnen onbeperkte hoeveelheden worden ingevoerd.

(101)

Om de traditionele handelsstromen te handhaven en ervoor te zorgen dat de EG-markt ook open blijft voor kleinere ondernemingen moeten de tariefcontingenten verdeeld worden onder de landen/regio’s die een aanzienlijk belang hebben bij de levering van het betrokken product en dient ook een gedeelte voor andere landen te worden voorbehouden. Na overleg met Noorwegen en de Faeroer Eilanden, landen met een groot belang in de zalmexport, werd het passend geacht om elk van deze landen een tariefcontingent toe te kennen in verhouding tot de ingevoerde hoeveelheid in de periode 2001-2003. Het grootste deel van de invoer in deze periode was afkomstig uit Noorwegen en de Faeroer Eilanden. Voor elk van deze landen dient daarom een tariefcontingent te worden vastgesteld en een ander tariefcontingent voor alle andere landen. Om onnodige administratieve lasten te voorkomen, moeten de tariefcontingenten worden toegewezen in chronologische volgorde van ontvangst van de aanvragen.

(102)

In normale omstandigheden schijnt het verbruik van gekweekte zalm in de Gemeenschap, rekening houdend met de sterke groei in de nieuwe lidstaten, jaarlijks met 4 à 5 % toe te nemen. Om met deze groei rekening te houden moeten de tariefcontingenten (gebaseerd op de gemiddelde invoer in de periode 2001-2003) jaarlijks met 5 % worden verhoogd. Omdat de zalmmarkt een seizoensgebonden markt is waar invoer en verkoop in het tweede helft van het jaar groter zijn dan in de eerste helft van het jaar moeten de tariefcontingenten ook aan het seizoen worden aangepast. De contingenten werden berekend op basis van gehele visequivalenten en de omrekeningsverhouding bedraagt voor filets 1 : 0,65 en voor andere aanbiedingsvormen dan filets 1 : 0,9.

(103)

Het aanvullend recht moet zo hoog zijn dat de EG-producenten er werkelijk baat bij hebben, maar mag voor importeurs en verwerkende bedrijven geen onnodige financiële last zijn. Een ad valorem-recht wordt ongeschikt geacht omdat het een aansporing zou zijn om de prijs voor inklaring te verlagen en omdat de invoerprijzen bij een reële prijsstijging zouden stijgen. Derhalve moet het recht bestaan uit een vast bedrag.

(104)

De streefprijsonderbiedingsmarge, dit wil zeggen het verschil tussen de prijs van het ingevoerde product en de hogere prijs die de EG-producenten zouden kunnen aanrekenen in normale omstandigheden, wordt als een redelijke basis beschouwd voor de vaststelling van het recht. Om rekening te houden met het evenredigheidsbeginsel in dit bijzondere geval (waarin 70 à 75 % van het betrokken product wordt ingevoerd) werd de streefprijsonderbiedingsmarge voorlopig berekend op basis van de gewogen gemiddelde niet-schadelijke prijs per ton van het EG-product waarbij werd uitgegaan van de productiekosten van dit product in de EG vermeerderd met een winst die voor de bedrijfstak als een minimum wordt beschouwd (5 %). Deze niet-schadelijke prijs werd vergeleken met de voorlopig vastgestelde, gewogen gemiddelde prijs per ton van het ingevoerde product in K1 2004 (10). Het verschil bleek 17,8 % te zijn van de cif-prijs, grens Gemeenschap, hetgeen neerkomt op een recht van 469 EUR/t (gehele visequivalent), hetgeen op zijn beurt, bij toepassing van de hierboven vermelde omrekeningsverhouding, neerkomt op 522 EUR/t voor van de ingewanden ontdane vis en 721 EUR/t voor filets.

(105)

Er moet worden bepaald dat de maatregelen door de Commissie kunnen worden herzien indien de omstandigheden zich wijzigen.

(106)

Overeenkomstig de wetgeving en de internationale verplichtingen van de Gemeenschap mogen voorlopige vrijwaringsmaatregelen niet worden toegepast op producten uit een ontwikkelingsland indien het aandeel van die producten in de totale invoer niet meer bedraagt dan 3 %. De invoer uit Chili in de meest recente periode waarover betrouwbare gegevens beschikbaar zijn (2e halfjaar 2003) was minder dan 3 % van de totale invoer en derhalve moet Chili van de toepassing van het aanvullende recht in het kader van de voorlopige vrijwaringsmaatregelen worden uitgesloten en moet de situatie van Chili in het definitieve stadium van het onderzoek opnieuw worden bekeken. De ontwikkelingslanden waarop de maatregelen niet van toepassing zijn dienen derhalve te worden vermeld. Hiervoor wordt verwezen naar Bijlage II.

(107)

Zoals hierboven uiteengezet, wordt geoordeeld dat EG-producenten ernstige schade lijden door de ontwikkeling van de invoer van het betrokken product. Daarom wordt het in het belang van de Gemeenschap geacht een systeem van toezicht achteraf in te stellen overeenkomstig artikel 11 van Verordening (EG) nr. 3285/94 en artikel 9 van Verordening (EG) nr. 519/94. Hierdoor zal met name de invoer uit landen waarop geen voorlopige maatregelen van toepassing zijn nauwlettend kunnen worden gevolgd. Om redenen van coherentie moet dit toezicht voor dezelfde termijn gelden als de voorlopige maatregelen. Het toezicht dient plaats te vinden overeenkomstig artikel 308quinquies van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (11), laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2286/2003 (12) en de lidstaten dienen de Commissie wekelijks hun gegevens mede te delen.

(108)

De voorlopige maatregelen mogen niet langer dan 200 dagen worden toegepast. De maatregelen dienen in werking te treden op 15 augustus 2004 en vervolgens gedurende 176 dagen van kracht te blijven tenzij vóór het verstrijken van deze termijn definitieve maatregelen worden ingesteld of het onderzoek wordt beëindigd.

(109)

Naast de onvoorziene ontwikkelingen, de gestegen invoer, de ernstige schade, het oorzakelijk verband en de kritische omstandigheden werd ook onderzocht of er dwingende redenen waren om te concluderen dat het tegen het algemene belang van de Gemeenschap is om voorlopige maatregelen te nemen. Aan de hand van het beschikbare bewijsmateriaal werden de gevolgen van het al dan niet nemen van voorlopige maatregelen voor alle partijen onderzocht.

(110)

De EG-producenten hebben samen een jaaromzet van meer dan 500 miljoen EUR en zorgen rechtstreeks voor 1 450 banen en onrechtstreeks voor 8 000 banen in verwerkende bedrijven en andere sectoren. Zij maken deel uit van een belangrijke groeisector waarin de productie tussen 1995 en 2001 verdubbelde. Zij worden steeds efficiënter in het vervaardigen van een product waarvoor zowel binnen als buiten de Gemeenschap een groeiende markt is. In normale marktomstandigheden zijn het gezonde bedrijven die kunnen concurreren en waarvan de productiviteit toeneemt.

(111)

De positie van de EG-producenten is duidelijk in gevaar tenzij het huidige invoervolume tegen lage prijzen gecorrigeerd wordt. De voorgestelde maatregelen zullen van toepassing zijn op de gehele invoer van het betrokken product, behalve bij invoer uit een ontwikkelingsland die minder bedraagt dan 3 % van de totale invoer in de Gemeenschap. Dit betekent dat de maatregelen van toepassing zullen zijn op ongeveer 95 % van de invoer. Derhalve kan worden verwacht dat de maatregelen doeltreffend zullen zijn en de producenten in staat zullen stellen hun prijzen tot een redelijk niveau te verhogen.

(112)

De gebieden waar zalm wordt gekweekt zijn meestal afgelegen gebieden aan de westkust van Schotland en Ierland. In deze gebieden is de werkgelegenheid beperkt en de economische activiteit die het kweken van zalm teweegbrengt levert een belangrijke bijdrage aan de plaatselijke economie. Zonder die bijdrage zouden vele kleine plaatselijke bedrijven die goederen en diensten leveren aan de EG-producenten en hun werknemers niet langer levensvatbaar zijn. Het is derhalve in het belang van de afhankelijke bedrijven dat doeltreffende voorlopige maatregelen worden genomen.

(113)

Het is in het belang van de belangrijkste leveranciers van de EG-producenten (de leveranciers van jonge vis en de voederproducenten) dat er een sterke en voorspelbare vraag is naar hun producten tegen prijzen die een redelijke winst verzekeren. Omdat een aantal van deze leveranciers de EG-producenten omvangrijke kredieten hebben verleend, hebben deze leveranciers er ook belang bij dat de EG-producenten hun activiteiten voortzetten zodat zij hun schulden kunnen aflossen. Indien de situatie van de EG-producenten niet verbetert, zullen veel leveranciers van jonge vis omvangrijke dubieuze schuldvorderingen hebben die hun winstgevendheid zullen beperken en in sommige gevallen hun voortbestaan in het gevaar kunnen brengen. Hetzelfde geldt voor de voederproducenten. Het is derhalve in het belang van de leveranciers van jonge vis en van de voederleveranciers dat voorlopige maatregelen worden genomen.

(114)

Om dit belang te onderzoeken heeft de Commissie de haar bekende importeurs en verwerkende bedrijven van het betrokken product in de Gemeenschap een vragenlijst toegezonden. De importeurs zijn meestal ook de bedrijven die het product verwerken en vele hebben banden met producenten/exporteurs buiten de Gemeenschap, met name in Noorwegen. Er werden antwoorden ontvangen van zes importeurs/verwerkende bedrijven en van een organisatie van verwerkende bedrijven. Bovendien heeft een aantal organisaties van verwerkende bedrijven hun standpunt kenbaar gemaakt.

(115)

Sommigen voerden aan dat geen maatregelen moesten worden genomen omdat de prijzen van de gekweekte zalm slechts tijdelijk, gedurende de korte periode van 2 à 3 maanden die volgde op de beëindiging van de antidumpingmaatregelen tegen Noorwegen in mei 2003, waren gedaald en de prijzen sedertdien weer normaal waren geworden. De verwerkende bedrijven legden er de nadruk op dat een prijsstijging voor hen zou leiden tot een stijging van de kosten, een daling van de verkoop en winstgevendheid, verlies aan arbeidsplaatsen en zelfs verplaatsing buiten de Gemeenschap en zij wezen erop dat visverwerkende bedrijven voor veel meer werkgelegenheid zorgen dan de viskwekers en in sommige gevallen arbeidsplaatsen creëren in gebieden waar weinig werkgelegenheid is.

(116)

Eurostat beschikt nog niet over volledig betrouwbare prijsgegevens voor K1 2004. Uit de beschikbare gegevens blijkt evenwel dat de invoerprijzen sedert K4 2003 gestegen zijn tot gemiddeld ongeveer 2,53 EUR/kg in kwartaal 1 2004 en dat de prijzen van de EG-producenten ook enigszins zijn gestegen. Niettemin zijn de prijzen van de EG-producenten nog steeds prijzen waarbij schade wordt geleden. Bovendien blijkt uit de laatste gegevens dat de prijzen opnieuw in neerwaartse richting evalueren.

(117)

De belangrijkste kosten van de verwerkende bedrijven zijn de grondstof- en arbeidskosten; een stijging van de grondstofprijzen zou de kosten van de verwerkende bedrijven inderdaad doen stijgen. Volgens de gegevens van de verwerkende bedrijven daalden de grondstofkosten van 2002 op 2003 met 10 %, terwijl ze reeds met 18 % waren gedaald van 2000 op 2002. In 2003 waren de grondstoffen 26 % goedkoper dan in 2000. Tevens blijkt uit die gegevens dat hun verkoopprijzen in 2002 en 2003 ongeveer gelijk zijn gebleven. Drie verwerkende bedrijven verstrekten gegevens over de winstgevendheid van hun zalmverwerkingsactiviteiten waaruit bleek dat deze was gestegen van 15 % in 2000 tot 31 % in 2002 en 33 % in 2003. Hoewel deze winsten niet noodzakelijkerwijs representatief zijn voor de verwerkende bedrijven in het algemeen worden zij toch niet als atypisch beschouwd. Enkele verwerkende bedrijven hebben dit winstniveau betwist, hoewel zij geen gegevens hebben verstrekt over hun eigen winsten. Daarom wordt aangenomen dat de verwerkende bedrijven in staat zijn een matige stijging van de grondstofkosten op te vangen zonder verlies aan arbeidsplaatsen of verplaatsing naar een ander land. Het lijdt in ieder geval geen twijfel dat het huidige prijsniveau op middellange of lange termijn onhoudbaar is.

(118)

De verwerkende bedrijven wezen er ook op dat bedrijven en de consument in de Europese Gemeenschap in staat moesten blijven een product van goede kwaliteit tegen lage prijzen te verkrijgen. Zij waren vooral bezorgd over de mogelijkheid van speculatieve aankopen meteen na de invoering van een tariefcontingent en voerden aan dat zij misschien de productie zouden moeten staken zodra het tariefcontingent uitgeput zou zijn. Tenslotte verklaarden zij dat indien maatregelen werden genomen, deze van dien aard moesten zijn dat een voldoende aanbod gewaarborgd was en dat zij ertoe moesten bijdragen de prijzen op de markt te stabiliseren zodat de kosten beter konden worden voorspeld. Sommige verwerkende bedrijven waren zonder meer tegen iedere vorm van maatregelen, terwijl andere, indien maatregelen werden genomen, de voorkeur gaven aan tariefcontingenten; andere evenwel gaven de voorkeur aan een vergunningensysteem.

(119)

De voorgestelde voorlopige maatregelen bestaan uit tariefcontingenten die gebaseerd zijn op de gemiddelde invoer in de periode 2001-2003 (inclusief de nieuwe lidstaten), plus 5 %, bij overschrijding waarvan een aanvullend recht wordt toegepast. De verwerkende bedrijven in de gehele Europese Gemeenschap zullen dus voldoende toegang blijven hebben tot grondstoffen zonder toepassing van het aanvullend recht.

(120)

De nadelen van de voorgestelde voorlopige maatregelen voor verwerkende bedrijven en importeurs wegen derhalve niet op tegen de voordelen voor de EG-producenten. De voorlopige maatregelen worden beschouwd als het minimum dat nodig is om te voorkomen dat de situatie van de EG-producenten verder ernstig verslechtert.

(121)

Aangezien het betrokken product een consumentenproduct is, heeft de Commissie diverse consumentenorganisaties van de opening van het onderzoek in kennis gesteld. Zij heeft evenwel van geen van hen reacties ontvangen. Gezien de marges tussen de prijs van de gehele vis af kwekerij en de kleinhandelsprijs van de verwerkte zalm is het weinig waarschijnlijk dat de maatregelen aanzienlijke gevolgen zullen hebben voor de kleinhandelsprijzen en worden de gevolgen voor de consument minimaal geacht.

(122)

In artikel 7 van Verordening (EG) nr. 3285/94 en artikel 6 van Verordening (EG) nr. 519/94 is bepaald dat wanneer de Commissie van oordeel is dat het nodig is toezicht- of vrijwaringsmaatregelen te nemen, zij hiertoe uiterlijk negen maanden na opening van het onderzoek de nodige besluiten neemt, maar dat deze termijn in uitzonderlijke omstandigheden met twee maanden kan worden verlengd.

(123)

Om de volgende redenen wordt geoordeeld dat er sprake is van uitzonderlijke omstandigheden die rechtvaardigen dat de onderzoekstermijn met twee maanden wordt verlengd.

(124)

Op 1 mei 2004 zijn tien nieuwe lidstaten tot de Europese Gemeenschap toegetreden. Tot die datum was het onderzoek in het kader van onderhavige procedure beperkt tot de 15 lidstaten. Een groot aantal belanghebbenden heeft meegewerkt aan het onderzoek dat tot dusverre werd verricht en verwacht wordt dat ondernemingen in de nieuwe lidstaten ook medewerking wensen te verlenen aan het verdere onderzoek dat nog moet worden verricht. Om de nieuwe gegevens te kunnen controleren zal de Commissie extra vragenlijsten toezenden aan zalmproducenten, visvoederproducenten en leveranciers van jonge vis in de Gemeenschap en aan importeurs en verwerkende bedrijven in de nieuwe lidstaten. Om ervoor te zorgen dat de betrokken bedrijven hun rechten op grond van artikel 6 van Verordening (EG) nr. 3285/94 en artikel 5 van Verordening (EG) nr. 519/94 kunnen uitoefenen, moeten zij over een redelijke termijn beschikken om de vragenlijsten te kunnen beantwoorden. Bovendien moeten de diensten van de Commissie de antwoorden op de vragenlijsten ter plaatse controleren alvorens conclusies te trekken.

(125)

Na afsluiting van dit verdere onderzoek door de Commissie en vóór de vaststelling van definitieve vrijwaringsmaatregelen moet de Europese Gemeenschap bovendien bepaalde handelspartners waarmee zij bilaterale overeenkomsten heeft gesloten alsmede handelspartners in het kader van de WTO in kennis stellen van de voorgestelde maatregelen.

(126)

Indien de voorlopige maatregelen (die moeten gelden terwijl het onderzoek loopt) in kwartaal 4 2004 worden beëindigd, zal dit leiden tot onzekerheid op de markt gedurende de drukste periode, net voor kerstmis.

(127)

Daar de hierboven beschreven omstandigheden als uitzonderlijk worden beschouwd, wordt geoordeeld dat de termijn voor de voltooiing van het onderzoek met twee maanden moet worden verlengd, namelijk van 6 december 2004 tot 6 februari 2005,

a)

een certificaat van oorsprong worden overgelegd dat is afgegeven door de bevoegde nationale autoriteiten van dat land en dat voldoet aan de voorwaarden van artikel 47 van Verordening (EEG) nr. 2454/93, en

b)

voldaan zijn aan de voorwaarde dat het product rechtstreeks vanuit dat land naar de Gemeenschap werd vervoerd in de zin van artikel 4.

a)

producten die niet over het grondgebied van een derde land zijn vervoerd;

b)

producten die over het grondgebied van een of meer andere derde landen dan het land van oorsprong zijn vervoerd, al dan niet met overlading of tijdelijke opslag in die andere derde landen, mits het vervoer door deze landen om geografische redenen of uitsluitend om vervoerstechnische redenen is geschied en de producten:

a)

een enkel, in het land van oorsprong opgesteld vervoersdocument, onder dekking waarvan het vervoer door het land of de landen van doorvoer heeft plaatsgevonden;

b)

een door de douaneautoriteiten van het land of de landen van doorvoer afgegeven certificaat, waarin:

—

vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening het land van oorsprong hebben verlaten, en

—

van de plaats van lading in het land van oorsprong naar de plaats van lossing in de Gemeenschap worden vervoerd onder dekking van een vóór de inwerkingtreding van deze verordening opgesteld geldig vervoersdocument.

—

bij vervoer over zee: het cognossement waaruit blijkt dat de producten vóór die datum zijn geladen;

—

bij vervoer per spoor: de vrachtbrief die vóór die datum door de spoorwegautoriteiten van het land van oorsprong is aanvaard;

—

bij vervoer over de weg: de CMR-vrachtbrief of een ander vervoersdocument dat vóór die datum in het land van oorsprong is opgesteld;

—

bij luchtvervoer: de luchtvrachtbrief waaruit blijkt dat de luchtvaartmaatschappij de producten vóór die datum in ontvangst heeft genomen.

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/30

(1)

In artikel 21 van Verordening (EG) nr. 2771/1999 van de Commissie (2) is bepaald dat de te koop aangeboden interventieboter moet zijn ingeslagen vóór 1 april 2002.

(2)

Gezien de situatie op de botermarkt en de omvang van de interventievoorraden boter, is het dienstig de vóór 1 juni 2002 ingeslagen boter beschikbaar te stellen voor verkoop.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/31

(1)

Krachtens artikel 1 van Verordening (EG) nr. 2571/97 van de Commissie van 15 december 1997 betreffende de verkoop van boter tegen verlaagde prijs en de toekenning van steun voor room, boter en boterconcentraat voor de vervaardiging van banketbakkerswerk, consumptie-ijs en andere voedingsmiddelen (2), moet de te koop aangeboden boter vóór een nader te bepalen datum zijn ingeslagen.

(2)

Rekening houdend met de ontwikkeling van de botermarkt en met de beschikbare voorraden moet de datum die is vermeld in artikel 1 van Verordening (EEG) nr. 1609/88 van de Commissie (3), worden gewijzigd ten aanzien van de in Verordening (EG) nr. 2571/97 bedoelde boter.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/32

(1)

In Beschikking nr. 1608/2003/EG is vastgesteld welke afzonderlijke statistische acties noodzakelijk zijn voor het opstellen van een communautaire statistiek inzake wetenschap, technologie en innovatie.

(2)

Er moeten maatregelen worden goedgekeurd voor de uitvoering van afzonderlijke statistische acties overeenkomstig artikel 2 van Beschikking nr. 1608/2003/EG.

(3)

Bij de afzonderlijke statistische acties moet rekening worden gehouden met Beschikking nr. 2367/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2002 betreffende het communautair statistisch programma voor de periode 2003-2007 (2), waarbij onder meer het werkprogramma voor de verbetering van de innovatiestatistiek voor het tijdvak 2003-2007 werd vastgesteld.

(4)

Het is noodzakelijk de samenhang tussen de communautaire innovatiestatistiek en andere internationale standaarden te waarborgen; daarom moet rekening worden gehouden met de werkzaamheden van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en van andere internationale organisaties.

(5)

Bij de vaststelling van bepalingen inzake de toegang tot administratieve bronnen en de statistische geheimhouding in het kader van de uitvoering van Beschikking nr. 1608/2003/EG moet rekening worden gehouden met Verordening (EG) nr. 322/97 van de Raad van 17 februari 1997 betreffende de communautaire statistiek (3).

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité statistisch programma,

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/36

(1)

In artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 is bepaald dat bij de invoer van de in artikel 1 van die verordening bedoelde producten de rechten van het gemeenschappelijk douanetarief worden geheven. Voor de producten als bedoeld in lid 2 van dat artikel is het invoerrecht echter gelijk aan de interventieprijs voor deze producten bij de invoer, verhoogd met 55 % en verminderd met de cif-invoerprijs van de betrokken zending. Dit invoerrecht mag echter niet hoger zijn dan het recht van het gemeenschappelijk douanetarief.

(2)

In artikel 10, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1784/2003 is bepaald dat de cif-invoerprijzen worden berekend aan de hand van de representatieve prijzen voor het betrokken product op de wereldmarkt.

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 1249/96 zijn bepalingen vastgesteld voor de uitvoering van Verordening (EG) nr. 1784/2003 ten aanzien van de invoerrechten in de sector granen.

(4)

De vastgestelde invoerrechten zijn van toepassing totdat een nieuwe vaststelling in werking treedt.

(5)

Voor het normaal functioneren van het stelsel van invoerrechten moeten deze rechten voor de zwevende valuta's worden berekend aan de hand van de in een referentieperiode geconstateerde representatieve marktkoersen.

(6)

De toepassing van Verordening (EG) nr. 1249/96 leidt ertoe de invoerrechten vast te stellen zoals vermeld in bijlage I bij deze verordening,

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/39

(1)

Internationaal Verdrag voor de bescherming van planten (hierna „het IPPC-verdrag” te noemen) is in 1951 door de FAO-conferentie aangenomen en het daaropvolgende jaar in werking getreden. Daarna is het in 1979 door de FAO-conferentie gewijzigd en de wijzigingen zijn in 1991 in werking getreden.

(2)

In 1997 is het IPPC-verdrag nogmaals herzien om het in overeenstemming te brengen met de Overeenkomst inzake sanitaire en fytosanitaire maatregelen in de Slotakte van de Uruguayronde, om te zorgen voor samenhang met het nieuwe systeem voor de uitwerking van internationale normen in het kader van het IPPC-verdrag en om organisaties die lid van de FAO zijn, in staat te stellen partij bij het IPPC-verdrag te worden. De herziene tekst is in november 1997 goedgekeurd bij Resolutie 12/97 van de FAO-conferentie.

(3)

De wijzigingen in de herziene tekst zullen in werking treden met ingang van de dertiende dag na goedkeuring door tweederde van de verdragsluitende partijen. Vanaf die datum is de Gemeenschap gerechtigd partij bij het IPPC-verdrag te worden. Tot nu toe hebben 43 landen, waaronder vier lidstaten, de herziene tekst goedgekeurd.

(4)

Eén van de hoofddoelstellingen van het IPPC-verdrag is „te komen tot een gemeenschappelijk en doeltreffend optreden ter voorkoming van het verspreiden en binnendringen van ziekten van planten en plantaardige producten en ter bevordering van het nemen van maatregelen ter bestrijding daarvan”.

(5)

De bevoegdheid van de Gemeenschap om internationale overeenkomsten of verdragen te sluiten of daartoe toe te treden vloeit niet uitsluitend voort uit de uitdrukkelijke verlening van die bevoegdheid bij het Verdrag, maar kan ook voortvloeien uit andere bepalingen van het Verdrag en uit op grond van die bepalingen door instellingen van de Gemeenschap vastgestelde besluiten.

(6)

Het onderwerp van het IPPC-verdrag valt ook binnen de werkingssfeer van bestaande voorschriften van de Gemeenschap op dit gebied.

(7)

Hieruit volgt dat het onderwerp van het IPPC-verdrag een aangelegenheid is van zowel de Gemeenschap als haar lidstaten.

(8)

De Gemeenschap dient tot het IPPC-verdrag toe te treden ten aanzien van de aangelegenheden waarvoor zij bevoegd is.

(9)

De voorzitter van de Raad dient te worden gemachtigd om de Akte van toetreding van de Gemeenschap neer te leggen,

14.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 267/54

(1)

Luxemburg kende in 2003 een uitbraak van klassieke varkenspest. Het uitbreken van deze ziekte is een ernstig risico voor de veestapel in de Gemeenschap.

(2)

Om deze ziekte zo snel mogelijk uit te roeien, kan de Gemeenschap financieel bijdragen aan door de lidstaat gemaakte subsidiabele kosten, zoals bepaald in Beschikking 90/424/EEG.

(3)

Krachtens artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1258/1999 van de Raad van 17 mei 1999 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (2), worden de overeenkomstig communautaire voorschriften getroffen veterinaire en fytosanitaire maatregelen gefinancierd in het kader van de afdeling „Garantie” van het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw. De audit van deze maatregelen is geregeld bij de artikelen 8 en 9 van deze verordening.

(4)

De financiële bijdrage van de Gemeenschap wordt alleen uitbetaald als de geplande activiteiten daadwerkelijk zijn uitgevoerd en de autoriteiten binnen bepaalde termijnen alle noodzakelijke informatie verstrekken.

(5)

Op 12 maart 2004 diende Luxemburg een officieel verzoek in tot terugbetaling van alle op zijn grondgebied gemaakte kosten. Volgens dit verzoek werden 1 351 dieren afgemaakt.

(6)

Er is een definitie nodig van de termen „onmiddellijke en passende schadeloosstelling van de veehouders”, gebruikt in artikel 3 van Beschikking 90/424/EEG, van „redelijke betalingen” en „gerechtvaardigde betalingen”, en van de categorieën van subsidiabele kosten onder „andere kosten” in verband met het verplichte afmaken.

(7)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

de onmiddellijke en passende schadeloosstelling van de veehouders die ten gevolge van de maatregelen tot uitroeiing van klassieke varkenspest in 2003 verplicht waren hun dieren af te maken, krachtens de bepalingen van artikel 3, lid 2, eerste en zevende streepje, van Beschikking 90/424/EEG, en in overeenstemming met deze beschikking;

b)

de operationele uitgaven voor het afmaken van de dieren, de vernietiging van de karkassen en producten, de schoonmaak en ontsmetting van de bedrijven, en de schoonmaak en ontsmetting, en zo nodig de vernietiging, van besmette uitrusting, krachtens de bepalingen van artikel 3, lid 2, eerste, tweede en derde streepje, van Beschikking 90/424/EEG, en in overeenstemming met deze beschikking.

a)

„onmiddellijke en passende schadeloosstelling” betekent: de betaling binnen 90 dagen na het afmaken van de dieren van een schadeloosstelling ten belope van de marktwaarde, als gedefinieerd in artikel 3, lid 1;

b)

„redelijke betalingen” betekent: betalingen voor de aanschaf van materieel of diensten tegen een redelijke prijs, vergeleken met de marktprijs vóór de uitbraak van de klassieke varkenspest;

c)

„gerechtvaardigde betalingen” betekent: betalingen voor de aanschaf van materieel of diensten die door hun aard direct samenhangen met het verplichte afmaken van dieren, als bedoeld in artikel 1, onder a).

—

25 % voor betalingen tussen 91 en 105 dagen na het afmaken van de dieren;

—

50 % voor betalingen tussen 106 en 120 dagen na het afmaken van de dieren;

—

75 % voor betalingen tussen 121 en 135 dagen na het afmaken van de dieren;

—

100 % voor betalingen vanaf 136 dagen na het afmaken van de dieren.

a)

de belasting over de toegevoegde waarde,

b)

salarissen van ambtenaren,

c)

gebruik van overheidsmaterieel, met uitzondering van verbruiksgoederen.

a)

een verzoek dat is ingediend overeenkomstig bijlagen I en II binnen de in lid 2 vermelde uiterste termijn;

b)

gedetailleerde documenten ter staving van de cijfers in het onder a) vermelde verzoek;

c)

de resultaten van eventuele controles ter plaatse door de Commissie, als bedoeld in artikel 5.