16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1600/1999 (3) heeft de Raad definitieve antidumpingrechten ingesteld op roestvrij staaldraad met een diameter van 1 mm of meer, ingedeeld onder de GN-code ex 7223 00 19 (hierna „het betrokken product” genoemd) uit India. Deze rechten zijn ad valoremrechten van 0 tot 55,6 %.

(2)

Tegelijkertijd heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1599/1999 (4) definitieve compenserende rechten ingesteld op hetzelfde product uit India. Deze rechten zijn ad valoremrechten van 0 tot 35,4 % al naar gelang de exporteur; voor niet-medewerkende exporteurs bedraagt het recht 48,8 %.

(3)

Na de vaststelling van de definitieve maatregelen heeft de Commissie een verzoek ontvangen van een Indiase producent, VSL Wires Limited, om een herziening van Verordening (EG) nr. 1600/1999 ten behoeve van een nieuwe exporteur overeenkomstig artikel 11, lid 4, van de basisverordening. De indiener van het verzoek beweerde geen banden te hebben met andere exporteurs van het betrokken product in India. Voorts beweerde deze exporteur dat hij het betrokken product in het oorspronkelijke onderzoekstijdvak (1 april 1997 tot en met 31 maart 1998) niet naar de Gemeenschap had uitgevoerd, maar dit wel na dit tijdvak had gedaan. Op grond hiervan verzocht hij om vaststelling van een individueel antidumpingrecht indien voor hem dumping zou worden vastgesteld.

(4)

De Commissie heeft het door de indiener van het verzoek voorgelegde bewijsmateriaal onderzocht en was van oordeel dat dit toereikend was om over te gaan tot de inleiding van een herzieningsprocedure overeenkomstig artikel 11, lid 4, van de basisverordening. Na overleg in het kader van het Raadgevend Comité en nadat de EG-producenten in de gelegenheid waren gesteld opmerkingen te maken, heeft de Commissie, bij Verordening (EG) nr. 1225/2003 (5), een procedure ingeleid voor de eventuele herziening van Verordening (EG) nr. 1600/99 ten behoeve van een nieuwe exporteur (de indiener van het verzoek) en is zij met een onderzoek begonnen. Tegelijkertijd werd het antidumpingrecht op het door de indiener van het verzoek geproduceerde betrokken product ingetrokken en werd de douane de opdracht gegeven de invoer van dit product te registreren overeenkomstig artikel 11, lid 4, en artikel 14, lid 5, van de basisverordening.

(5)

Tezelfdertijd en op dezelfde gronden heeft de Commissie een versnelde procedure voor de eventuele herziening van Verordening (EG) nr. 1599/1999 van de Raad (6) ingeleid overeenkomstig artikel 20 van Verordening (EG) nr. 2026/97.

(6)

Het product waarop het huidige onderzoek betrekking heeft, is hetzelfde als dat waarop Verordening (EG) nr. 1600/1999 betrekking had, namelijk roestvrij staaldraad met een diameter van 1 mm of meer, bevattende 2,5 of meer gewichtspercenten nikkel, met uitzondering van roestvrij staaldraad dat 28 of meer, doch niet meer dan 31 gewichtspercenten nikkel en 20 of meer doch niet meer dan 22 gewichtspercenten chroom bevat.

(7)

Het onderzoek had betrekking op de periode van 1 april 2002 tot en met 31 maart 2003 (het „onderzoekstijdvak”).

(8)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek alsmede de Indiase regering op de hoogte gebracht van de inleiding van de procedure. Bovendien heeft zij andere rechtstreeks betrokken partijen in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord. De Commissie heeft evenwel geen opmerkingen ontvangen, noch verzoeken om te worden gehoord.

(9)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden en deze werd binnen de vastgestelde termijn volledig beantwoord. De Commissie heeft alle gegevens die zij voor het onderzoek nodig had, verzameld en geverifieerd en heeft bij de indiener van het verzoek een onderzoek ter plaatse ingesteld.

(10)

Omdat geen verzoek is ontvangen om de bevindingen inzake schade opnieuw te onderzoeken, had het nieuwe onderzoek uitsluitend betrekking op de bevindingen inzake dumping.

(11)

De indiener van het verzoek kon aantonen dat hij geen rechtstreekse of onrechtstreekse banden had met de Indiase producenten/exporteurs waarop, wat het betrokken product betreft, de antidumpingmaatregelen van toepassing zijn.

(12)

Uit het onderzoek bleek tevens dat de indiener van het verzoek in het oorspronkelijke onderzoekstijdvak (van 1 april 1997 tot en met 31 maart 1998) het betrokken product niet had uitgevoerd.

(13)

De Commissie heeft onderzocht of de indiener van het verzoek het betrokken product na het oorspronkelijke onderzoekstijdvak naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd. De indiener van het verzoek bleek het betrokken product niet naar de Gemeenschap te hebben uitgevoerd, noch was hij een onherroepelijke contractuele verplichting aangegaan om een aanzienlijke hoeveelheid van het betrokken product in het onderzoekstijdvak van het herzieningsonderzoek naar de Gemeenschap uit te voeren.

(14)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek slechts éénmaal goederen naar de Gemeenschap had uitgevoerd, namelijk in augustus 2001, dit was dus na het oorspronkelijke, maar ruim voor het nieuwe onderzoekstijdvak.

(15)

De indiener van het verzoek heeft de Commissie verzocht het nieuwe onderzoekstijdvak uit te breiden zodat dit ook de periode waarin de verkoop vermeld in overweging 14 plaatsvond, zou omvatten. De indiener van het verzoek beweerde dat hij al in augustus 2001 om een herziening ten behoeve van een nieuwe exporteur had verzocht en stelde voor dat het onderzoekstijdvak betrekking zou hebben op de periode van 1 juli 2001 tot en met 31 maart 2003.

Opgemerkt wordt dat de Commissie, om tot representatieve bevindingen te komen, overeenkomstig artikel 6, lid 1, van de basisverordening een onderzoekstijdvak vaststelt dat, in geval van dumping, gewoonlijk een periode beslaat van ten minste zes maanden onmiddellijk voorafgaand aan inleiding van de procedure. Het feit dat de indiener van het verzoek pas na bijna twee jaar en een uitvoerige briefwisseling een deugdelijk verzoek tot herziening heeft ingediend, is geen reden om af te wijken van de regel in artikel 6, lid 1, van de basisverordening. Bovendien zou goedkeuring van een dergelijk langer onderzoekstijdvak, gecombineerd met het feit dat het tijdvak alleen deze ene exporttransactie zou omvatten, ertoe kunnen leiden dat er gedateerde gegevens en financiële informatie gebruikt worden, waardoor de bevindingen van het onderzoek aanzienlijk minder nauwkeurig zouden zijn wat de huidige situatie van de indiener van het verzoek betreft.

Zelfs indien een langer onderzoekstijdvak vastgesteld zou worden dat ook de enige exporttransactie in augustus 2001 omvat, dan zou dit geen representatieve grond voor de beoordeling van dumping en de vaststelling van een individueel dumpingrecht zijn. De enige exporttransactie vertegenwoordigde slechts 0,2 % van de jaarlijkse productie van de indiener van het verzoek en de prijs was het dubbele van de prijs van dit product bij uitvoer naar alle andere derde landen in die periode. Derhalve kan deze transactie niet als representatief worden beschouwd en worden gebruikt om bevindingen inzake dumping door de indiener van het verzoek vast te stellen.

(16)

In antwoord op de vragenlijst vermeldde de indiener van het verzoek een contract dat tijdens het nieuwe onderzoekstijdvak gesloten werd, maar bij de controle ter plaatse bleek dat deze koop nooit was doorgegaan. De indiener van het verzoek is dus geen onherroepelijke verplichting aangegaan om een aanzienlijke hoeveelheid van het betrokken product naar de Gemeenschap uit te voeren en zijn voornemen naar de Gemeenschap uit te voeren is niet waargemaakt. Om bovengenoemde redenen wordt geconcludeerd dat er geen uitvoer naar de Gemeenschap heeft plaatsgevonden en dat de indiener van het verzoek geen onherroepelijke contractuele verplichting is aangegaan om in het onderzoekstijdvak uit te voeren. Het is daarom niet mogelijk overeenkomstig artikel 11, lid 4, van de basisverordening een individuele dumpingmarge vast te stellen. De bij het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde dumpingmarge voor bedrijven die niet afzonderlijk zijn onderzocht, namelijk 76,2 % (zie overweging 23 van Verordening (EG) nr. 1600/1999), is van toepassing.

(17)

Aangezien de bij het onderzoek vastgestelde hoogste schademarge 55,6 % wat lager is dan de voor de indiener van het verzoek vastgestelde dumpingmarge van 76,2 % (zie overweging 16), mag het antidumpingrecht voor de indiener van het verzoek overeenkomstig artikel 9, lid 4, van de basisverordening, niet hoger zijn dan de schademarge.

(18)

Ondanks het feit dat tijdens het onderzoekstijdvak geen uitvoer naar de Gemeenschap heeft plaatsgevonden, is voor de indiener van het verzoek op grond van het subsidiepercentage (ad valorem 14,1 %) een individueel compenserend recht berekend bij het gelijktijdige versnelde onderzoek voor de eventuele herziening van Verordening (EG) nr. 1599/1999, overeenkomstig artikel 20 van Verordening (EG) nr. 2026/97 (zie overweging 5).

(19)

Artikel 14, lid 1, van de basisverordening en artikel 24, lid 1, van Verordening nr. 2026/97 verbieden dat voor een enkel product zowel een antidumpingrecht als een compenserend recht worden opgelegd om het hoofd te bieden aan dezelfde situatie die het gevolg is van dumping of exportsubsidies.

(20)

Op grond hiervan wordt het definitieve antidumpingrecht op roestvrij staaldraad met een diameter van 1 mm of meer, geproduceerd en geëxporteerd door VSL Wires Limited, in procenten van de CIF-prijs grens Gemeenschap, vóór inklaring, en rekening houdend met de uitkomst van de gelijktijdige versnelde herziening van de geldende compenserende maatregelen, vastgesteld op 41,5 % (55,6 % minus 14,1 %). Verordening (EG) nr. 1600/1999 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(21)

Het voor VSL Wires Limited geldende antidumpingrecht wordt met terugwerkende kracht ook geheven van de producten waarvan de invoer geregistreerd werd overeenkomstig artikel 3 van Verordening (EG) nr. 1225/2003.

(22)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek en de Indiase regering in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen die ten grondslag lagen aan het voorstel tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1600/1999. Ook heeft zij een redelijke termijn vastgesteld waarbinnen de indiener van het verzoek en de Indiase regering opmerkingen konden maken.

(23)

De indiener van het verzoek heeft in antwoord hierop aangevoerd dat de Commissie heeft nagelaten andere mogelijkheden voor vaststelling van de exportprijs in het kader van de berekening van de dumpingmarge in overweging te nemen, met name het gebruik van de exportprijzen van de indiener van het verzoek bij uitvoer naar derde landen. Overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening is de exportprijs in een dumpingberekening de werkelijk betaalde of te betalen prijs van het betrokken product bij uitvoer uit het land van uitvoer naar de Gemeenschap. Er zijn geen bepalingen dat de exportprijs ook kan worden vastgesteld aan de hand van de uitvoer uit het land van uitvoer naar andere bestemmingen dan de Gemeenschap. Dit argument wordt derhalve niet aanvaard en de conclusies in de overwegingen 11 tot en met 16 worden bevestigd.

(24)

Deze herzieningsprocedure is niet van invloed op de datum waarop Verordening (EG) nr. 1600/1999 zal vervallen, overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/5

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1599/1999 (2) heeft de Raad definitieve compenserende rechten ingesteld op roestvrij staaldraad met een diameter van 1 mm of meer, ingedeeld onder GN-code ex 7223 00 19, uit India (hierna „het betrokken product” genoemd). Deze rechten waren ad-valoremrechten van 0 % tot 35,4 % al naar gelang van de exporteur; voor niet-medewerkende exporteurs bedroeg het recht 48,8 %.

(2)

Na de vaststelling van de definitieve compenserende maatregelen heeft de Commissie een verzoek ontvangen van een Indiase producent, VSL Wires Limited, om de inleiding van een versnelde procedure voor de herziening van Verordening (EG) nr. 1599/1999, overeenkomstig artikel 20 van de basisverordening. De indiener van het verzoek beweerde geen banden te hebben met andere exporteurs van het betrokken product in India. Voorts beweerde deze exporteur dat hij het betrokken product in het oorspronkelijke onderzoektijdvak (van l april 1997 tot en met 31 maart 1998) niet naar de Gemeenschap had uitgevoerd, maar dit wel na dit tijdvak had gedaan. Op grond hiervan verzocht hij om de vaststelling van een individueel compenserend recht.

(3)

De Commissie heeft het door de indiener van het verzoek voorgelegde bewijsmateriaal onderzocht en was van oordeel dat dit toereikend was om over te gaan tot de inleiding van een herzieningsprocedure overeenkomstig artikel 20 van de basisverordening. Na overleg in het raadgevend comité en nadat de betrokken EG-producenten in de gelegenheid waren gesteld opmerkingen te maken, heeft de Commissie, door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (3), een versnelde procedure ingeleid voor de eventuele herziening van Verordening (EG) nr. 1599/1999 en is zij met een onderzoek begonnen.

(4)

Het product waarop het huidige onderzoek betrekking heeft, is hetzelfde als dat waarop Verordening (EG) nr. 1599/1999 betrekking had, namelijk roestvrij staaldraad met een diameter van 1 mm of meer, bevattende 2,5 of meer gewichtspercenten nikkel, met uitzondering van roestvrij staaldraad dat 28 of meer, doch niet meer dan 31 gewichtspercenten nikkel en 20 of meer, doch niet meer dan 22 gewichtspercenten chroom bevat.

(5)

Het onderzoek naar subsidiëring had betrekking op de periode van 1 april 2002 tot en met 31 maart 2003 (hierna „het onderzoektijdvak” genoemd).

(6)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek alsmede de Indiase regering op de hoogte gebracht van de inleiding van de procedure. Bovendien heeft zij andere rechtstreeks betrokken partijen in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken om te worden gehoord. De Commissie heeft evenwel geen opmerkingen ontvangen, noch verzoeken om te worden gehoord.

(7)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden en deze werd binnen de vastgestelde termijn volledig beantwoord. De Commissie heeft alle gegevens die zij voor het onderzoek nodig achtte, verzameld en geverifieerd en heeft bij de indiener van het verzoek een onderzoek ter plaatse ingesteld.

(8)

Omdat geen verzoek werd ingediend om de bevindingen inzake de schade aan een nieuw onderzoek te onderwerpen, werd het nieuwe onderzoek beperkt tot de bevindingen met betrekking tot de subsidiëring.

(9)

De Commissie onderzocht dezelfde subsidieregelingen als in het oorspronkelijke onderzoek. Tevens onderzocht zij of de indiener van het verzoek gebruik had gemaakt van enige subsidieregelingen waarvan bij het oorspronkelijke onderzoek vermoed werd dat zij een voordeel zouden kunnen opleveren, maar waarvan volgens het oorspronkelijke onderzoek geen gebruik was gemaakt.

Ten slotte werd nagegaan of de indiener van het verzoek gebruik had gemaakt van subsidieregelingen die na het einde van het oorspronkelijke onderzoektijdvak waren vastgesteld, of dat hij na afloop van deze periode ad-hocsubsidies had ontvangen.

(10)

De indiener van het verzoek kon aantonen dat hij geen rechtstreekse of onrechtstreekse banden had met de Indiase producenten/exporteurs waarop, wat het betrokken product betreft, de compenserende maatregelen van toepassing zijn.

(11)

Uit het onderzoek bleek tevens dat de indiener van het verzoek in het oorspronkelijke onderzoektijdvak (van 1 april 1997 tot en met 31 maart 1998) het betrokken product niet had uitgevoerd.

(12)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek slechts eenmaal goederen naar de Gemeenschap had uitgevoerd, namelijk in augustus 2001, dus na het oorspronkelijke, maar ruim voor het nieuwe onderzoektijdvak.

(13)

In antwoord op de vragenlijst vermeldde de indiener van het verzoek slechts één contract dat tijdens het nieuwe onderzoektijdvak gesloten werd, maar bij de controle ter plaatse bleek dat deze koop inderdaad nooit doorgegaan is. De indiener van het verzoek was derhalve geen onherroepelijke contractuele verplichting aangegaan om naar de Gemeenschap uit te voeren.

(14)

De onderneming heeft gedurende het nieuwe onderzoektijdvak echter aanzienlijke hoeveelheden van het betrokken product uitgevoerd naar andere landen. Aangezien het voordeel van de exportsubsidie onafhankelijk is van het land van bestemming, werd het voordeel berekend op grond van deze export.

De Commissie heeft besloten alle informatie te controleren die zij voor de versnelde herziening nodig had om de hoogte van de eventuele subsidies waartegen compenserende maatregelen genomen kunnen worden, te berekenen naar evenredigheid met de hoogte van de totale relevante omzet van de indiener van het verzoek in het onderzoektijdvak.

(15)

Op basis van de antwoorden van de indiener van het verzoek op de vragenlijst van de Commissie werden de onderstaande regelingen onderzocht:

(16)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek in het onderzoektijdvak voordelen uit hoofde van deze regeling ontving. Hij maakte gebruik van de DEPB-postexportregeling. De gedetailleerde beschrijving van de regeling is te vinden in paragraaf 4.3 van het export- en importbeleid (mededeling nr. 1/2002-07 van 31 maart 2002 van het Indiase ministerie van Handel en Industrie).

Elke exporteur die aan de voorwaarden voldoet, kan kredietpunten aanvragen die een percentage zijn van de waarde van de uitgevoerde eindproducten. De Indiase autoriteiten hebben voor de meeste producten, waaronder het betrokken product, DEPB-percentages berekend aan de hand van de „Standard Input/Output Norms”. De vergunning waarop de toegekende kredietpunten zijn vermeld, wordt automatisch afgegeven.

De toegekende kredietpunten kunnen worden gebruikt bij de latere invoer van goederen (bijvoorbeeld grondstoffen of kapitaalgoederen), mits daarop geen verboden of beperkingen van toepassing zijn. De ingevoerde goederen kunnen op de binnenlandse markt worden verkocht (waar ze aan omzetbelasting zijn onderworpen) of op andere wijze worden gebruikt.

DEPB-kredietpunten zijn vrij overdraagbaar. De DEPB-vergunning is vanaf de datum van afgifte twaalf maanden geldig.

(17)

De kenmerken van de DEPB-regeling zijn niet gewijzigd sinds het oorspronkelijke onderzoek. Deze regeling houdt een subsidie in die rechtens afhankelijk is van de exportprestaties. Bij het oorspronkelijke onderzoek werd vastgesteld dat zij overeenkomstig artikel 3, lid 4, onder a), van de basisverordening specifiek is en aanleiding geeft tot compenserende maatregelen.

(18)

Uit het onderzoek bleek dat de indiener van het verzoek alle DEPB-kredietpunten had overgedragen aan de gelieerde onderneming Viraj Alloys Ltd. Dezelfde praktijk was toegepast door drie andere gelieerde Indiase ondernemingen van de indiener van het verzoek, te weten Viraj Forgings Ltd, Viraj Impoexpo Ltd en Viraj Profiles Ltd. Het onderzoek bevestigde dat Viraj Alloys Ltd de grondstoffen levert voor alle bovengenoemde ondernemingen en hun overgedragen DEPB-kredietpunten gebruikte om vrij van rechten in te voeren.

Bovendien werd vastgesteld dat de export van het betrokken product geschiedde via een aantal gelieerde ondernemingen. Daar de eigenaren van de indiener van het verzoek door een uitgebreid aandelensysteem zeggenschap hebben over al deze gelieerde ondernemingen en de gelieerde ondernemingen betrokken zijn bij bepaalde aspecten van de productie en distributie van het betrokken product, werd het passend geacht al deze ondernemingen als een enkele ontvanger van het voordeel te beschouwen.

Daarom werd het subsidiepercentage uit hoofde van de DEPB-regeling gebaseerd op het totale aantal kredietpunten in de aan de indiener van het verzoek en zijn gelieerde ondernemingen afgegeven vergunningen. Aangezien de subsidie niet verleend werd op basis van de geexporteerde hoeveelheid, werd het subsidiepercentage omgeslagen over de totale relevante omzet van de indiener van het verzoek en zijn gelieerde ondernemingen, overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening.

VSL Wires Limited maakte gebruik van deze regeling gedurende het onderzoektijdvak en ontving subsidies ter waarde van 12,7 %.

(19)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek gedurende het onderzoektijdvak voordelen ontving uit hoofde van deze regeling en met name deel 80HHC van de Indiase inkomstenbelastingwet.

De Indiase inkomstenbelastingwet van 1961 geeft aan op welke grond firma's kunnen worden vrijgesteld van deze belasting. De vrijstellingen omvatten onder andere die van deel 10A (van toepassing op ondernemingen in vrijhandelszones), 10B (van toepassing op ondernemingen die exportgerichte bedrijven zijn) en 80HHC (van toepassing op ondernemingen die goederen exporteren) van deze wet. Om gebruik te kunnen maken van de VV-regeling moet een firma tegelijk met zijn belastingaangifte een aanvraag indienen. Het belastingjaar loopt van 1 april tot en met 31 maart en de belastingaangifte moet vóór 30 november van het volgende jaar ingediend worden. In dit geval valt het onderzoektijdvak samen met het belastingjaar en het boekjaar van 1 april 2002 tot en met 31 maart 2003.

(20)

De kenmerken van de VV-regeling zijn niet gewijzigd sinds het oorspronkelijke onderzoek. Bij het oorspronkelijke onderzoek werd vastgesteld dat de VV-regeling een subsidie is waartegen compenserende maatregelen genomen kunnen worden aangezien de Indiase regering een financiële bijdrage levert aan de onderneming door af te zien van overheidsinkomsten in de vorm van directe belastingen op winst uit export, die wel afgedragen zouden moeten worden indien de onderneming niet om vrijstelling had verzocht. Het blijkt echter dat de VV-regeling uit hoofde van deel 80HHC geleidelijk wordt afgebouwd van het boekjaar 2000-2001 tot het boekjaar 2004-2005, wanneer er over alle winst uit export vennootschapsbelasting moet worden betaald. Tijdens het onderzoekstijdvak was slechts 50 % van de gemaakte winsten vrijgesteld van vennootschapsbelasting.

(21)

De subsidie is rechtens afhankelijk van exportprestaties in de zin van artikel 3, lid 4, onder a), van de basisverordening, omdat alleen exportwinsten zijn vrijgesteld. De subsidie is derhalve specifiek.

(22)

Het voordeel voor de indiener van het verzoek is berekend op grond van het verschil in belasting in het onderzoektijdvak, met en zonder het voordeel van de vrijstelling. De inkomstenbelasting, waaronder de vennootschapsbelasting plus toeslag, die in deze periode van toepassing was, bedroeg 36,75 %. Om het totale voordeel voor de indiener van het verzoek vast te stellen en omdat ook drie met de indiener gelieerde ondernemingen het betrokken product in het onderzoektijdvak hebben uitgevoerd (zie overweging (18)), is bij de vaststelling van het subsidiepercentage rekening gehouden met de vrijstellingen van de vennootschapsbelasting onder deel 80HHC die de indiener van het verzoek, Viraj Forgings Ltd, Viraj Impoexpo Ltd en Viraj Profiles Ltd genoten hebben. Aangezien de subsidie niet verleend werd op basis van de geëxporteerde hoeveelheid, werd het subsidiepercentage omgeslagen over de totale relevante omzet van de indiener van het verzoek en zijn gelieerde ondernemingen, overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening. Aldus werd vastgesteld dat VSL Wires Limited uit hoofde van deze regeling 1,4 % aan subsidies ontvangen heeft.

(23)

De indiener van het verzoek bleek geen gebruik te hebben gemaakt van de KGEB-regeling.

(24)

De indiener van het verzoek was niet gevestigd in een EPZ en was geen EGB en heeft geen gebruik gemaakt van deze regeling.

(25)

De indiener van het verzoek heeft geen gebruik gemaakt van nieuwe subsidieregelingen die zijn ingesteld na het oorspronkelijke onderzoektijdvak en heeft na dit tijdvak evenmin ad hocsubsidies ontvangen.

(26)

Gezien de definitieve conclusies met betrekking tot de bovengenoemde regelingen is de hoogte van de tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies als volgt:

(27)

Gezien de conclusies van het onderzoek dient over roestvrij staaldraad met een diameter van 1 mm of meer, geproduceerd en geëxporteerd door VSL Wires Limited, een compenserend recht geheven te worden dat overeenkomt met de ontvangen subsidies die voor deze onderneming zijn vastgesteld gedurende het onderzoektijdvak.

(28)

Verordening (EG) nr. 1599/1999 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(29)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek en de Indiase regering in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen die ten grondslag lagen aan het voorstel tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1599/1999. Ook heeft zij een redelijke termijn vastgesteld waarbinnen de indiener van het verzoek en de Indiase regering opmerkingen konden maken.

(30)

In zijn reactie op deze kennisgeving beweerde de indiener van het verzoek dat de DEPB-postexportregeling een kwijtscheldingsregeling/terugbetalingsregeling is die door de Commissie onjuist beoordeeld is wat betreft de hoogte van de subsidie en het tot compenserende maatregelen aanleiding gevende voordeel. Hij beweerde dat het voordeel uit deze regeling door de Commissie onjuist beoordeeld was omdat alleen de te veel terugbetaalde rechten als subsidie beschouwd konden worden, en dat de praktische werking van de regeling niet door de Commissie is onderzocht.

De Commissie heeft herhaaldelijk geconcludeerd (zie bijvoorbeeld Verordening (EG) nr. 1338/2002 van de Raad (4) en met name de overwegingen 14 tot en met 20) dat de DEPB-postexportregeling geen terugbetalingsregeling of terugbetalingsregeling voor vervangende inputs is, aangezien zij aan geen van de met artikel 2, lid 1, onder ii), verband houdende voorwaarden in de bijlagen I, II en III van de basisverordening voldoet. De regeling omvat geen verplichting om alleen goederen te importeren die bij de vervaardiging van het exportproduct worden verbruikt (bijlage II van de basisverordening), hetgeen zou waarborgen dat de regeling voldoet aan de eisen in bijlage I, onder i). Bovendien is er geen controlesysteem om na te gaan of de ingevoerde goederen daadwerkelijk verbruikt zijn tijdens het productieproces. Het is evenmin een terugbetalingsregeling voor vervangende inputs, omdat de grondstoffen niet in dezelfde hoeveelheden moeten worden ingevoerd en dezelfde kenmerken moeten hebben als de in het binnenland aangeschafte grondstoffen die bij de productie van de exportproducten zijn gebruikt (bijlage III van de basisverordening). Tot slot komen exporteurs in aanmerking voor de DEPB-regeling ongeacht of zij enige inputs invoeren.

De indiener van het verzoek had de grondstoffen vrij van rechten ingevoerd via één van zijn gelieerde ondernemingen met gebruikmaking van de overgedragen DEPB-kredietpunten van alle gelieerde ondernemingen, verkregen op grond van de export van diverse producten. Er kon echter geen verband worden aangetoond tussen de kredietpunten van de afzonderlijke ondernemingen en de daadwerkelijk geïmporteerde goederen van de enige gelieerde onderneming die de grondstoffen had ingevoerd. Bovendien had de Indiase regering geen controlesysteem om na te gaan welke geïmporteerde materialen gebruikt werden voor welk product en door welke onderneming. Omdat de bovengenoemde uitzondering op de subsidiedefinitie daarom niet van toepassing is, staat het tot compenserende maatregelen aanleiding gevende voordeel gelijk aan het bedrag van het totale aantal uit hoofde van de regeling toegekende kredietpunten. Daarom kan dit argument niet worden aanvaard.

Verder beweerde de indiener van het verzoek dat de diensten van de Commissie nagelaten hadden om de invoerrechten in mindering te brengen op de kosten, waardoor de subsidie onjuist berekend is. De Commissie heeft de indiener van het verzoek vooraf, en gelet op de in overweging 18 beschreven situatie, verzocht een lijst in te dienen van DEPB-postexportkredietpunten voor alle export in het onderzoektijdvak. Tevens is de indiener verzocht deze informatie te verstrekken over alle export door zijn gelieerde ondernemingen in dezelfde periode, alsook gegevens over kosten die gemaakt zijn om deze kredietpunten te verkrijgen. De indiener van het verzoek heeft deze gegevens echter niet verstrekt en kon deze tijdens de controle ter plaatse ook niet verstrekken. Vanwege het gebrek aan relevante informatie konden dergelijke kosten dus niet in mindering worden gebracht op het subsidiepercentage vastgesteld zoals in overweging 18 beschreven.

(31)

Deze herzieningsprocedure is niet van invloed op de datum waarop Verordening (EG) nr. 1599/1999 zal vervallen, overeenkomstig artikel 18, lid 1, van de basisverordening,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/10

(1)

Op 15 december 1992 hebben de Europese Gemeenschap en de Socialistische Republiek Vietnam een overeenkomst betreffende de handel in textiel- en kledingproducten (1) geparafeerd, die bij Besluit 96/477/EG is goedgekeurd (2). Die overeenkomst is laatstelijk gewijzigd bij een briefwisseling tussen de Europese Gemeenschap en de Socialistische Republiek Vietnam, die op 15 februari 2003 werd geparafeerd en met ingang van 10 september 2003 voorlopig werd toegepast (3).

(2)

Krachtens artikel 9 van die overeenkomst kunnen bepaalde kwantitatieve maxima naar het volgende jaar worden overgeboekt indien zij tijdens het lopende jaar niet zijn gebruikt.

(3)

In het licht van de verhoging van het contingent waarin de briefwisseling van 15 februari 2003 voorziet, heeft de Socialistische Republiek Vietnam op 10 september 2003 gevraagd dat de ongebruikte hoeveelheden van het verhoogde contingent voor 2003 naar de kwantitatieve maxima van het contingentjaar 2004 worden overgeboekt.

(4)

Aangezien de ondernemingen uit Vietnam en de Gemeenschap slechts ten dele van de verhoging van het contingent in 2003 gebruik konden maken, is het passend het ongebruikte gedeelte van deze bijkomende hoeveelheden over te boeken naar de contingenten van contingentjaar 2004,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/12

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/14

(1)

De restitutiebedragen welke met ingang van af 25 juni 2004 worden toegepast op de in de bijlage bedoelde producten, uitgevoerd in de vorm van niet in bijlage I van het Verdrag vermelde goederen, zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1162/2004 van de Commissie (2).

(2)

Toepassing van de regels en criteria welke zijn aangehaald in Verordening (EG) nr. 1162/2004 op de gegevens waarover de Commissie op het huidige tijdstip beschikt, geeft aanleiding tot wijziging van de op dit tijdstip geldende restituties in de zin als vermeld in de bijlage bij deze verordening,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/16

(1)

Uit artikel 5 van Verordening nr. 136/66/EEG vloeit voort dat de productiesteun per eenheid moet worden aangepast in elke lidstaat waar de werkelijke productie de in lid 3 van dat artikel bedoelde overeenkomstige gegarandeerde nationale hoeveelheid overschrijdt. Om de omvang van deze overschrijding te bepalen, moet voor Griekenland, Spanje, Frankrijk, Italië en Portugal rekening worden gehouden met de ramingen van de productie van tafelolijven die in olijfolie-equivalent zijn omgerekend aan de hand van de desbetreffende coëfficiënten als bedoeld in, respectievelijk, voor Griekenland, Beschikking 2001/649/EG van de Commissie (3), voor Spanje, Beschikking 2001/650/EG van de Commissie (4), voor Frankrijk, Beschikking 2001/648/EG van de Commissie (5), voor Italië, Beschikking 2001/658/EG van de Commissie (6), en voor Portugal, Beschikking 2001/670/EG van de Commissie (7).

(2)

In artikel 17 bis, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2261/84 is bepaald dat, met het oog op de vaststelling van het bedrag van de productiesteun per eenheid dat mag worden voorgeschoten, voor het betrokken verkoopseizoen een raming van de olijfolieproductie moet worden opgesteld. Voornoemd bedrag moet op een zodanig niveau worden vastgesteld dat onverschuldigde betaling aan olijventelers wordt uitgesloten. Dit bedrag geldt eveneens voor in olijfolie-equivalent uitgedrukte hoeveelheden tafelolijven. Voor het verkoopseizoen 2002/2003 zijn de geraamde productie en het bedrag van de productiesteun dat kan worden voorgeschoten, vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1794/2003 van de Commissie (8).

(3)

Om de werkelijke productie waarvoor het recht op steun is erkend, vast te stellen, moeten de betrokken lidstaten, overeenkomstig artikel 14, lid 4, van Verordening (EG) nr. 2366/98 van de Commissie (9), de Commissie na elk verkoopseizoen, uiterlijk op 15 mei, de hoeveelheid meedelen die voor steun in aanmerking wordt genomen. Uit deze mededelingen blijkt dat de voor steun in aanmerking genomen hoeveelheid voor het verkoopseizoen 2002/2003 voor Griekenland 473 820 t bedraagt, voor Spanje 960 716 t, voor Frankrijk 3 344 t, voor Italië 686 342 t en voor Portugal 28 771 t.

(4)

Het accepteren van deze hoeveelheden voor steun door de lidstaten impliceert dat de in de Verordeningen (EEG) nr. 2261/84 en (EEG) nr. 2366/98 bedoelde controles zijn verricht. Met de vaststelling van de werkelijke productie aan de hand van de door de lidstaten meegedeelde gegevens betreffende de hoeveelheden die voor steun zijn geaccepteerd, wordt echter niet vooruitgelopen op de conclusies die kunnen worden getrokken bij verificatie van deze gegevens in het kader van de procedure voor de goedkeuring van de rekeningen.

(5)

Rekening houdende met de werkelijke productie moet ook het bedrag worden vastgesteld van de productiesteun per eenheid als bedoeld in artikel 5, lid 1, van Verordening nr. 136/66/EEG die voor de in aanmerking komende hoeveelheden van de werkelijke productie moet worden betaald.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor oliën en vetten,

—

473 820 t voor Griekenland,

—

960 716 t voor Spanje,

—

3 344 t voor Frankrijk,

—

686 342 t voor Italië,

—

28 771 t voor Portugal.

—

118,35 EUR/100 kg voor Griekenland,

—

103,43 EUR/100 kg voor Spanje,

—

130,40 EUR/100 kg voor Frankrijk,

—

102,85 EUR/100 kg voor Italië,

—

130,40 EUR/100 kg voor Portugal.

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/18

(1)

In artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1051/2001 is bepaald dat het bedrag van de productiesteun voor niet-geëgreneerde katoen wordt vastgesteld op basis van het verschil tussen, enerzijds, de overeenkomstig artikel 3, lid 1, en artikel 7 van die verordening vastgestelde streefprijs en, anderzijds, de overeenkomstig artikel 4 van die verordening bepaalde wereldmarktprijs.

(2)

In artikel 4, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1591/2001 van de Commissie van 2 augustus 2001 houdende uitvoeringsbepalingen van de steunregeling voor katoen (3) is bepaald dat uiterlijk op 30 juni van het betrokken verkoopseizoen het steunbedrag voor niet-geëgreneerde katoen wordt vastgesteld voor elke periode waarvoor een wereldmarktprijs voor dit product is bepaald.

(3)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 zijn bij Verordening (EG) nr. 1123/2004 van de Commissie (4) voor het verkoopseizoen 2003/2004 de werkelijk geproduceerde hoeveelheid niet-geëgreneerde katoen en de daaruit voortvloeiende verlaging van de streefprijs vastgesteld.

(4)

Overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1051/2001 is in de loop van het verkoopseizoen 2003/2004 op gezette tijden de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen vastgesteld.

(5)

Bijgevolg dient voor het verkoopseizoen 2003/2004 het steunbedrag te worden vastgesteld voor elk van de perioden waarvoor een wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen is bepaald,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/21

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 958/2003 is een jaarlijks tariefcontingent van 275 000 t tarwe voor het verkoopseizoen 2004/2005 geopend.

(2)

De overeenkomstig artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 958/2003 op 12 juli 2004 gevraagde hoeveelheden overschrijden de beschikbare hoeveelheid. Derhalve moet, door vaststelling van de op de gevraagde hoeveelheden toe te passen verminderingscoëfficiënt, worden bepaald in hoeverre de certificaten afgegeven kunnen worden,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/22

(1)

In Verordening (EG) nr. 1422/95 van de Commissie van 23 juni 1995 tot vaststelling, voor de sector suiker, van de uitvoeringsbepalingen voor de invoer van melasse en tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 785/68 (2) is bepaald dat de cif-invoerprijs voor melasse, vastgesteld overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 785/68 van de Commissie (3), als „representatieve prijs” wordt aangemerkt. Deze prijs geldt voor de standaardkwaliteit als gedefinieerd in artikel 1 van Verordening (EEG) nr. 785/68.

(2)

Voor de vaststelling van de representatieve prijs moet rekening worden gehouden met alle in artikel 3 van Verordening (EEG) nr. 785/68 genoemde inlichtingen, behalve in de in artikel 4 van die verordening genoemde gevallen. In voorkomend geval, mag deze vaststelling plaatsvinden overeenkomstig de in artikel 7 van Verordening (EEG) nr. 785/68 aangegeven werkwijze.

(3)

Voor andere kwaliteiten dan de standaardkwaliteit moeten de prijzen naar gelang van de kwaliteit van de aangeboden melasse overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EEG) nr. 785/68 worden verhoogd of verlaagd.

(4)

Op grond van artikel 8 van Verordening (EEG) nr. 785/68 kan een representatieve prijs bij uitzondering voor een beperkte tijd ongewijzigd gehandhaafd worden wanneer de Commissie geen kennis meer heeft kunnen nemen van de aanbiedingsprijs waarvan is uitgegaan voor de vorige vaststelling van de representatieve prijs, en wanneer de beschikbare aanbiedingsprijzen die niet voldoende representatief lijken te zijn voor de werkelijke markttendens, plotseling aanzienlijke wijzigingen van de representatieve prijs teweeg zouden brengen.

(5)

De representatieve prijzen en de aanvullende invoerrechten voor de betrokken producten moeten worden vastgesteld overeenkomstig artikel 1, lid 2, en artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1422/95.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/24

(1)

Krachtens artikel 27 van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt voor de in artikel 1, lid 1, onder a), van die verordening genoemde producten en de prijzen voor deze producten in de Gemeenschap overbrugd worden door een restitutie bij de uitvoer.

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1260/2001 moeten de restituties voor witte suiker en ruwe suiker, welke niet gedenatureerd en in onveranderde vorm uitgevoerd zijn, vastgesteld worden rekening houdend met de toestand op de markt van de Gemeenschap en op de wereldmarkt voor suiker, en vooral met de in artikel 28 van genoemde verordening bedoelde prijs- en kostenelementen. Volgens dit artikel moet eveneens met het economische aspect van de voorgenomen uitvoertransactie rekening worden gehouden.

(3)

Voor ruwe suiker moet de restitutie vastgesteld worden voor de standaardkwaliteit die bepaald is in bijlage I, punt II, van Verordening (EG) nr. 1260/2001. Deze restitutie werd bovendien vastgesteld overeenkomstig artikel 28, lid 4, van deze verordening. Kandijsuiker werd omschreven in Verordening (EG) nr. 2135/95 van de Commissie van 7 september 1995 inzake uitvoeringsbepalingen voor de toekenning van uitvoerrestituties in de sector suiker (2). Het aldus berekende restitutiebedrag voor gearomatiseerde suiker en suiker waaraan kleurstoffen zijn toegevoegd, moet gelden voor de hoeveelheid sacharose in de betreffende suiker en bijgevolg worden vastgesteld per percent sacharosegehalte.

(4)

In bijzondere gevallen kan het bedrag van de restitutie worden vastgesteld bij besluiten van verschillende aard.

(5)

De restitutie moet elke twee weken worden vastgesteld. De restitutie kan tussentijds gewijzigd worden.

(6)

Krachtens artikel 27, lid 5, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan de restitutie voor de in artikel 1 van deze verordening genoemde producten naar bestemming variëren indien dat vanwege de situatie op de wereldmarkt of de specifieke vereisten van bepaalde markten noodzakelijk is.

(7)

De aanzienlijke en snelle toename van de preferentiële invoer van suiker uit de westelijke Balkanlanden sedert begin 2001 en de uitvoer van suiker uit de Gemeenschap naar die landen lijken grotendeels kunstmatig te zijn.

(8)

Ter voorkoming van misbruiken waarbij producten van de suikersector waarvoor een uitvoerrestitutie is toegekend, weer in de Gemeenschap worden ingevoerd, mag voor geen van de westelijke Balkanlanden een restitutie worden vastgesteld voor de in deze verordening bedoelde producten.

(9)

Op grond van bovenstaande overwegingen en van de huidige situatie van de suikermarkt, en met name van de noteringen of prijzen van suiker in de Gemeenschap en op de wereldmarkt, dienen de restituties op een passend niveau te worden vastgesteld.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/26

(1)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1290/2003 van de Commissie van 18 juli 2003 inzake een permanente inschrijving voor het verkoopseizoen 2003/2004 voor de vaststelling van heffingen en/of restituties bij uitvoer van witte suiker (2) worden deelinschrijvingen gehouden voor de uitvoer naar bepaalde derde landen van deze suiker.

(2)

Overeenkomstig de bepalingen van artikel 9, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1290/2003, naar gelang van het geval, wordt een maximumbedrag van de restitutie bij uitvoer vastgesteld voor de betrokken deelinschrijving, waarbij met name rekening wordt gehouden met de situatie en de te verwachten ontwikkeling van de suikermarkt in de Gemeenschap en daarbuiten.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

16.7.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 244/27

(1)

Krachtens artikel 31 van Verordening (EG) nr. 1255/1999 kan het verschil tussen de in de internationale handel geldende prijzen van de producten als bedoeld in artikel 1 van genoemde verordening en de prijzen van deze producten in de Gemeenschap overbrugd worden door een restitutie bij de uitvoer voorzover de akkoorden gesloten overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag dat toestaan.

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1255/1999 moeten de restituties voor de producten als bedoeld in artikel 1 van die verordening, die als zodanig worden uitgevoerd, worden vastgesteld rekening houdend met:

(3)

Krachtens artikel 31, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 worden de prijzen in de Gemeenschap bepaald met inachtneming van de toegepaste prijzen die met het oog op de uitvoer het gunstigst blijken te zijn. Bij de bepaling van de prijzen in de internationale handel wordt met name rekening gehouden met:

(4)

Krachtens artikel 31, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 kunnen de situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten het noodzakelijk maken dat voor de producten als bedoeld in artikel 1 van genoemde verordening naar gelang van hun bestemming een verschillend restitutiebedrag wordt vastgesteld.

(5)

Artikel 31, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 voorziet erin dat de lijst van producten waarvoor een restitutie wordt verleend bij uitvoer, en het bedrag van deze restitutie ten minste eenmaal per vier weken worden vastgesteld. Het bedrag van de restitutie kan echter gedurende meer dan vier weken op hetzelfde niveau gehandhaafd blijven.

(6)

Krachtens artikel 16 van Verordening (EG) nr. 174/1999 van de Commissie van 26 januari 1999 tot vaststelling van de specifieke uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 804/68 van de Raad inzake de uitvoercertificaten en de invoerrestituties in de sector melk en zuivelproducten (2), is de verleende restitutie voor zuivelproducten met toegevoegde suiker gelijk aan de som van twee elementen. Het ene element dient om rekening te houden met de hoeveelheid zuivelproducten en wordt berekend door het basisbedrag te vermenigvuldigen met het gehalte aan zuivelproducten van het betrokken product, het andere element dient om rekening te houden met de hoeveelheid toegevoegde sacharose en wordt berekend door het basisbedrag van de restitutie die op de dag van uitvoer geldt voor de producten als bedoeld in artikel 1, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 1260/2001 van de Raad van 19 juni 2001 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker (3), te vermenigvuldigen met het sacharosegehalte van het gehele product. Dit laatste element evenwel wordt uitsluitend in aanmerking genomen als de sacharose is geproduceerd uit in de Gemeenschap geteelde suikerbieten of in de Gemeenschap geteeld suikerriet.

(7)

Bij Verordening (EEG) nr. 896/84 van de Commissie (4), zijn aanvullende bepalingen ingesteld inzake de toekenning van de restituties in geval van wijziging van het verkoopseizoen. Deze bepalingen voorzien in de mogelijkheid de restituties naar gelang van de datum waarop de producten zijn vervaardigd, te differentiëren.

(8)

Voor de berekening van het restitutiebedrag voor smeltkaas moet worden bepaald dat de eventueel toegevoegde hoeveelheid aan caseïne en/of caseïnaten niet in aanmerking wordt genomen.

(9)

De toepassing van deze regels op de huidige marktsituatie in de zuivelsector, in het bijzonder op de prijzen van deze producten in de Gemeenschap en op de wereldmarkt, leidt tot het vaststellen van de restitutie voor de producten op de bedragen aangegeven in de bijlage.

(10)

Het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter bepaalde termijn,