(2014/C 71/01)

Laatste publicatie van het Hof van Justitie van de Europese Unie in het Publicatieblad van de Europese Unie

PB C 61 van 1.3.2014

Historisch overzicht van de vroegere publicaties

PB C 52 van 22.2.2014

PB C 45 van 15.2.2014

PB C 39 van 8.2.2014

PB C 31 van 1.2.2014

PB C 24 van 25.1.2014

PB C 15 van 18.1.2014

Deze teksten zijn beschikbaar in:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Fővárosi Törvényszék (Hongarije) op 5 november 2013 — Baczó Nóra és Vizsnyiczai János István/Raiffeisen Bank Zrt.

(Zaak C-567/13)

(2014/C 71/02)

Procestaal: Hongaars

Verwijzende rechter

Fővárosi Törvényszék

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: Baczó Nóra, Vizsnyiczai János István

Verwerende partij: Raiffeisen Bank Zrt.

Prejudiciële vragen

1)

Berokkent de gerechtelijke procedure de consument nadeel wanneer een andere rechtbank, de algemene rechtbank (törvényszék), tot kennisneming bevoegd wordt, indien hij in een geding tot nietigverklaring van een overeenkomst (algemene contractvoorwaarden) voor de lokale rechtbank ook verzoekt om vast te stellen dat een beding van de in geding zijnde overeenkomst oneerlijk is? De consument kan zich in het door zijn medecontractant ingestelde geding voor de lokale rechtbank immers beroepen op oneerlijkheid van een contractueel beding, maar moet door de verwijzing naar de algemene rechtbank hogere kosten dragen. (1)

2)	Wordt het evenwicht hersteld wanneer de consument zich ook in de door hem bij de lokale rechtbank ingestelde procedure tot nietigverklaring van de overeenkomst op oneerlijkheid van bepaalde bedingen van deze overeenkomst kan beroepen, zonder dat deze lokale rechtbank hierdoor onbevoegd wordt?

---

(1)  Richtlijn 93/13/EEG van de Raad van 5 april 1993 betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten (PB L 95, blz. 29).

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Bundesgerichtshof (Duitsland) op 12 november 2013 — Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband eV

(Zaak C-573/13)

(2014/C 71/03)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Bundesgerichtshof

Partijen in het hoofdgeding

Eiseres: Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG

Verweerder: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband eV

Prejudiciële vragen

1)	Moet artikel 23, lid 1, tweede volzin, van verordening nr. 1008/2008/EG (1) aldus worden uitgelegd dat de te betalen definitieve prijs in een elektronisch boekingssysteem bij de eerste vermelding van de prijzen van luchtdiensten moet worden aangegeven?

2)	Moet artikel 23, lid 1, tweede volzin, van verordening nr. 1008/2008/EG aldus worden uitgelegd dat de te betalen definitieve prijs in een elektronisch boekingssysteem enkel voor de door de klant specifiek gekozen luchtdienst dan wel voor elke getoonde luchtdienst moet worden aangegeven?

---

(1)  Verordening nr. 1008/2008/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 september 2008 inzake gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtdiensten in de Gemeenschap (PB L 293, blz. 3)

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Pesti Központi Kerületi Bíróság (Hongarije) op 20 november 2013 — Martin Meat Kft./Simonfay Géza és Ulrich Salburg

(Zaak C-586/13)

(2014/C 71/04)

Procestaal: Hongaars

Verwijzende rechter

Pesti Központi Kerületi Bíróság

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Martin Meat Kft.

Verwerende partijen: Simonfay Géza, Ulrich Salburg

Prejudiciële vragen

1)

Is er volgens het Unierecht, in het bijzonder de definitie van „terbeschikkingstelling van arbeidskrachten” in het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie in de gevoegde zaken C-307/09 tot en met C-309/09 (1), sprake van terbeschikkingstelling van arbeidskrachten indien de lasthebber zich ertoe verplicht, met behulp van zijn eigen werknemers, halve geslachte runderen te verwerken in het slachthuis van de lastgever, in de door de lastgever aan hem verhuurde lokalen, en ze te verpakken in de vorm van pakken vlees die klaar zijn om in de handel te worden gebracht, waarbij de lasthebber recht heeft op een vergoeding die afhankelijk is van de in kilogram uitgedrukte hoeveelheid verwerkt vlees, en de prijs die is vastgesteld voor de verwerking van het vlees door de lasthebber wordt verminderd indien die verwerking van onbevredigende kwaliteit is, gelet ook op het feit dat de lasthebber in de lidstaat van ontvangst uitsluitend voor dezelfde lastgever diensten verricht en de lastgever de kwaliteit van de verwerking van het vlees controleert?

2)

Geldt het in het arrest van het Hof in de gevoegde zaken C-307/09 tot en met C-309/09 neergelegde fundamentele beginsel, dat de terbeschikkingstelling van arbeidskrachten kan worden beperkt gedurende de periode waarin de in de verdragen inzake de toetreding van de op 1 mei 2004 tot de Europese Unie toegetreden lidstaten vervatte overgangsmaatregelen betreffende het vrije verkeer van werknemers van toepassing zijn, ook voor een terbeschikkingstelling van werknemers in Oostenrijk door een onderneming die is gevestigd in een op 1 mei 2004 tot de Europese Unie toegetreden lidstaat in het kader van een terbeschikkingstelling van arbeidskrachten, indien die terbeschikkingstelling van werknemers plaatsvindt in een sector die niet is afgeschermd uit hoofde van de toetredingsverdragen?

---

(1)  Arrest Hof (Tweede kamer) van 10 februari 2011.

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Verwaltungsgerichtshof (Oostenrijk) op 19 november 2013 — F.E. Familienprivatstiftung Eisenstadt

(Zaak C-589/13)

(2014/C 71/05)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Verwaltungsgerichtshof

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: F.E. Familienprivatstiftung Eisenstadt

Verwerende partij: Unabhängiger Finanzsenat Außenstelle Wien

Prejudiciële vraag

Dient artikel 56 EG (thans artikel 63 VWEU) aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een belastingstelsel uit hoofde waarvan een Oostenrijkse Privatstiftung over kapitaalopbrengsten en inkomsten uit de verkoop van deelnemingen slechts dan belasting in de vorm van een „voorlopige belasting” ter waarborging van de binnenlandse enkelvoudige belasting is verschuldigd indien de ontvanger van uitkeringen van de Privatstiftung op grond van een belastingverdrag is vrijgesteld van de normaliter op uitkeringen geheven belasting op kapitaalopbrengsten?

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Bundesfinanzhof (Duitsland) op 21 november 2013 — „go fair” Zeitarbeit OHG/Finanzamt Hamburg-Altona

(Zaak C-594/13)

(2014/C 71/06)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Bundesfinanzhof

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij:„go fair” Zeitarbeit OHG

Verwerende partij: Finanzamt Hamburg-Altona

Prejudiciële vragen

1)

Betreffende de uitlegging van artikel 132, lid 1, sub g, van richtlijn 2006/112/EG (1) van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: a) Kan een lidstaat de beoordelingsmarge, waarover hij bij de erkenning van een instelling als instelling van sociale aard beschikt, aldus uitoefenen dat hij weliswaar personen erkent die hun prestaties voor socialezekerheids- en verzorgingsfondsen verrichten, maar niet tevens gediplomeerde zorgwerkers die hun diensten rechtstreeks bij zorgbehoevenden verrichten? b) Indien gediplomeerde zorgwerkers als instelling van sociale aard moeten worden erkend: volgt de erkenning van een uitzendbureau dat gediplomeerde zorgwerkers ter beschikking stelt van erkende zorginstellingen (inlenende instellingen) dan uit de erkenning van het ter beschikking gestelde personeel?

2)

Betreffende de uitlegging van artikel 134, sub a, van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: Is de terbeschikkingstelling van gediplomeerde zorgwerkers om zorgdiensten te verrichten, als handeling die nauw samenhangt met maatschappelijk werk en de sociale zekerheid, onontbeerlijk voor de inlenende instelling (inlener), indien de inlenende instelling niet kan handelen zonder personeel?

---

(1)  PB L 347, blz. 1.

Hogere voorziening ingesteld op 25 november 2013 door Duravit AG e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Vierde kamer) van 16 september 2013 in zaak T-364/10, Duravit AG e.a./Europese Commissie

(Zaak C-609/13 P)

(2014/C 71/07)

Procestaal: Duits

Partijen

Rekwirantes: Duravit AG, Duravit SA en Duravit BeLux SPRL/BVBA (vertegenwoordigers: U. Soltész en C. von Köckritz, avocats)

Andere partijen in de procedure: Europese Commissie en Raad van de Europese Unie

Conclusies

Rekwirantes verzoeken het Hof:

1)	het arrest van het Gerecht (Vierde kamer) van 16 september 2013 in zaak T-364/10 te vernietigen voor zover daarbij rekwirantes’ beroep is verworpen;

2)	artikel 1, lid 1, artikel 2 en artikel 3 van besluit C(2010) 4185 definitief van de Commissie van 23 juni 2010 in zaak COMP/39.092 — Badkamersanitair, krachtens artikel 263, lid 4, VWEU geheel nietig te verklaren voor zover het rekwirantes betreft;

3)	subsidiair, bij de tweede conclusie, de bij dat besluit aan rekwirantes opgelegde geldboeten in te trekken of aanzienlijk te verlagen;

4)	meer subsidiair, bij de tweede en de derde conclusie, de zaak terug te wijzen naar het Gerecht voor afdoening in overeenstemming met het arrest van het Hof;

5)	in elk geval de Commissie te verwijzen in rekwirantes’ kosten van de procedures voor het Gerecht en het Hof.

Middelen en voornaamste argumenten

Rekwirantes voeren in totaal zes middelen aan.

In de eerste plaats heeft het Gerecht artikel 31 van verordening nr. 1/2003, de onschuldpresumptie en het recht op een eerlijk proces (artikel 47 en artikel 48, lid 1, grondrechtenhandvest, gelezen in samenhang met artikel 52, lid 3, grondrechtenhandvest en artikel 6, leden 1 en 2, EVRM) geschonden doordat het de expliciet gevraagde toetsing in volle omvang van het litigieuze besluit heeft geweigerd, is uitgegaan van de aanname dat de vaststellingen, feitelijk en rechtens, van de Commissie juist zijn en onvoldoende gebruik heeft gemaakt van zijn eigen beoordelingsvrijheid bij de bepaling van de hoogte van de boete.

In de tweede plaats heeft het Gerecht artikel 263 VWEU, rekwirantes’ recht op een doeltreffende voorziening in rechte (artikel 47, eerste alinea, grondrechtenhandvest) en het beginsel van „equality of arms” geschonden doordat het onvoldoende gebruik heeft gemaakt van zijn rechterlijk toezicht en de grenzen daarvan ten nadele van rekwirantes heeft overschreden.

In de derde plaats heeft het Gerecht de inhoud van de stukken op verschillende punten kennelijk en op een manier die bepalend is voor de uitkomst van het geschil, verkeerd weergegeven en daardoor blijk gegeven van onjuiste rechtsopvattingen en inbreuk gemaakt op de erkende beginselen van bewijsvoering.

In de vierde plaats heeft het Gerecht vormvoorschriften geschonden en artikel 48, lid 2, van het Reglement voor de procesvoering, rekwirantes’ recht van verdediging en recht op een eerlijke procedure, en het beginsel van „equality of arms” geschonden doordat het ten nadele van rekwirantes is uitgegaan van ontoelaatbaar en tardief overgelegd bewijs en argumenten die de Commissie tardief heeft aangevoerd, en ten onrechte alle door rekwirantes aangedragen bewijzen heeft afgewezen zonder toereikende motivering.

In de vijfde plaats heeft het Gerecht artikel 101 VWEU onjuist toegepast en zijn motiveringsplicht geschonden doordat het heeft vastgesteld dat de Commissie rekwirantes terecht heeft verweten betrokken te zijn geweest bij één enkele inbreuk die verschillende producten, namelijk kranen, douchewanden en keramisch sanitair, betreft.

In de zesde plaats heeft het Gerecht artikel 101 VWEU onjuist toegepast doordat het bij de beoordeling van een informatie-uitwisseling in het licht van artikel 101, lid 1, VWEU is uitgegaan van een onjuist criterium, heeft geoordeeld dat rekwirantes zich afzijdig dienden te houden van discussies tussen niet-concurrenten, en als een voltooide schending van artikel 101 VWEU heeft aangemerkt de vermeende „pogingen tot overeenstemming” die plaatsvonden tijdens door meerproductenorganisaties georganiseerde bijzondere gelegenheden.

Hogere voorziening ingesteld op 26 november 2013 door ClientEarth tegen het arrest van het Gerecht (Zesde kamer) van 13 september 2013 in zaak T-111/11, ClientEarth/Commissie

(Zaak C-612/13 P)

(2014/C 71/08)

Procestaal: Engels

Partijen

Rekwirante: ClientEarth (vertegenwoordiger: P. Kirch, avocat)

Andere partij in de procedure: Europese Commissie

Conclusies

Rekwirante verzoekt het Hof om:

—	het arrest van het Gerecht van 13 september 2013 in zaak T-111/11 te vernietigen;

—	de Commissie te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van haar hogere voorziening voert rekwirante drie middelen aan:

1)

Eerste middel in hogere voorziening: het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting met zijn uitlegging van de begrippen „onderzoek” en „ondermijning van de bescherming van […] het doel van […] onderzoeken” zoals bedoeld in artikel 4, lid 2, derde streepje, van verordening nr. 1049/2001 (1). Het Gerecht heeft ten onrechte geoordeeld dat „de litigieuze studies passen in het kader van een onderzoek van de Commissie in de zin van artikel 4, lid 2, derde streepje, van verordening nr. 1049/2001”. Het eerste onderdeel van dit middel betreft de onjuiste uitlegging door het Gerecht van het begrip „onderzoek”. Tweede onderdeel: zelfs indien sprake zou zijn van een onderzoek, heeft het Gerecht blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door het begrip „ondermijning” verkeerd uit te leggen. Het Gerecht heeft het begrip openbaarmaking verbonden met het begrip ondermijning, zonder concreet aan te tonen hoe een openbaarmaking het „doel” van onderzoeken precies had kunnen ondermijnen.

2)

Tweede middel in hogere voorziening: het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door schending van artikel 4, leden 1, 2 en 4, van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden, gesloten te Aarhus, Denemarken, op 25 juni 1998 en goedgekeurd bij besluit 2005/370/EG van de Raad van 17 februari 2005 (2). Dit middel bestaat uit vijf grieven. Ten eerste heeft het Gerecht niet de vereiste restrictieve uitlegging gegeven aan artikel 4, lid 4, sub c, van het Verdrag van Aarhus. Ten tweede heeft het Gerecht de betrokken maatregel ten onrechte niet getoetst aan het Verdrag van Aarhus. Ten derde heeft het Gerecht het Verdrag van Aarhus niet uitgelegd in overeenstemming met het internationale gewoonterecht. Ten vierde heeft het Gerecht de artikelen 4 en 4, lid 4, sub c, van het Verdrag van Aarhus ten onrechte directe werking ontzegd. Tot slot heeft het Gerecht blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door een afwijking van het Verdrag van Aarhus te aanvaarden op grond van de „bijzondere kenmerken” van de Europese Unie.

3)

Derde middel in hogere voorziening: het Gerecht heeft artikel 6, lid 1, van verordening nr. 1367/2006 (3) geschonden en artikel 4, leden 2 in fine en 3, van verordening nr. 1049/2001. Het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door zich enkel te baseren op verzoeksters argumenten om het bestaan van een hoger openbaar belang voor openbaarmaking af te wijzen. Die benadering is in strijd met de bepalingen van verordening nr. 1049/2001 en de relevante rechtspraak. De argumenten die een verzoekende partij hierover aanvoert, kunnen immers niet op zich de reden vormen om het bestaan van een hoger openbaar belang af te wijzen, aangezien de wettelijke bewijslast dienaangaande niet bij deze partij rust. Het is de betrokken instelling die de belangen die aan de orde zijn bij openbaarmaking tegen elkaar moet afwegen.

---

(1)  Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (PB L 145, blz. 43).

(2)  2005/370/EG: Besluit van de Raad van 17 februari 2005 betreffende het sluiten, namens de Europese Gemeenschap, van het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden (PB L 124, blz. 1).

(3)  Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB L 264, blz. 13).

Hogere voorziening ingesteld op 27 november 2013 door ClientEarth, Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) tegen het arrest van het Gerecht (Zesde kamer) van 13 september 2013 in zaak T-214/11, ClientEarth, Pesticide Action Network Europe (PAN Europe)/Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA)

(Zaak C-615/13 P)

(2014/C 71/09)

Procestaal: Engels

Partijen

Rekwiranten: ClientEarth, Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) (vertegenwoordiger: P. Kirch, avocat)

Andere partijen in de procedure: Europese Autoriteit voor voedselveiligheid, Europese Commissie

Conclusies

Rekwiranten verzoeken het Hof om:

—	het arrest van het Gerecht van 13 september 2013 in zaak T-214/11 te vernietigen;

—	EFSA te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van hun hogere voorziening voeren rekwiranten drie middelen aan.

1)

Eerste middel in hogere voorziening: onjuiste toepassing van het begrip „persoonsgegevens” in de zin van artikel 2 van verordening nr. 45/2001 (1). Het Gerecht heeft ten onrechte de combinatie van namen en meningen als persoonsgegevens beschouwd. Het begrip „persoonsgegevens” heeft geen betrekking op meningen die worden geuit tijdens de deelname aan een hoorzitting waarop deskundigen — van wie de naam en andere persoonlijke gegevens openbaar zijn — wegens hun algemeen erkende deskundigheid zijn uitgenodigd.

2)

Tweede middel in hogere voorziening: onjuiste toepassing van artikel 4, lid 1, sub b, van verordening nr. 1049/2001 (2) en artikel 8, sub b, van verordening nr. 45/2001 wat betreft de werkingssfeer, de procedure en de inhoud ervan, in het bijzonder omdat geen rekening is gehouden met alle door die maatregelen beschermde belangen en daartussen geen afweging is gemaakt. Het Gerecht heeft niet alle aspecten onderzocht van de toepasselijke bepalingen, te weten artikel 4, lid 1, sub b, van verordening nr. 1049/2001 en artikel 8, sub b, van verordening nr. 45/2001. Het heeft geen rekening gehouden met de verschillende belangen die door die maatregelen worden beschermd.

3)	Derde middel in hogere voorziening: schending van artikel 5 VEU, gezien de onevenredig zware bewijslast voor rekwiranten om aan te tonen dat de overdracht van informatie noodzakelijk is en wat de omvang van de beschermde rechtmatige belangen is.

---

(1)  Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8, blz. 1).

(2)  Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (PB L 145, blz. 43).

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Sąd Okręgowy w Gliwicach (Polen) op 2 december 2013 — Adarco Invest Sp. z o.o. gevestigd te Petrosani (Roemenië) en met bijkantoor in Polen te Tarnowskie Góry

(Zaak C-629/13)

(2014/C 71/10)

Procestaal: Pools

Verwijzende rechter

Sąd Okręgowy w Gliwicach

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Adarco Invest sp. z o.o. gevestigd te Petrosani (Roemenië) en met bijkantoor in Polen te Tarnowskie Góry

Prejudiciële vraag

Verzetten de artikelen 49 VWEU en 54 VWEU alsmede artikel 1 van de Elfde richtlijn [89/666/EEG] (1) van de Raad betreffende de openbaarmakingsplicht voor in een lidstaat opgerichte bijkantoren van vennootschappen die onder het recht van een andere staat vallen, zich ertegen dat in een lidstaat de schrapping uit het handelsregister (KRS) van een bijkantoor van een vennootschap die in een andere lidstaat is gevestigd, wordt geweigerd op grond dat dit bijkantoor niet werd ontbonden overeenkomstig de procedure waarin is voorzien voor de ontbinding van een binnenlandse vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, terwijl voor de schrapping van een bijkantoor van een binnenlandse vennootschap uit het handelsregister een dergelijke procedure niet vereist is? Daarbij worden in het geval van binnenlandse vennootschappen de bijkantoren uitsluitend in het register van de binnenlandse vennootschap ingeschreven en deze vennootschap is verplicht een geconsolideerde jaarrekening neer te leggen die de moedermaatschappij en haar bijkantoren omvat, terwijl bijkantoren van buitenlandse vennootschappen in het KRS worden ingeschreven en zij enkel de jaarrekening van het bijkantoor bij het register neerleggen.

---

(1)  PB L 395, blz. 36.

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Sąd Najwyższy (Polen) op 3 december 2013 — Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji z siedzibą w Warszawie/Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

(Zaak C-633/13)

(2014/C 71/11)

Procestaal: Pools

Verwijzende rechter

Sąd Najwyższy

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji z siedzibą w Warszawie

Verwerende partij: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

Prejudiciële vraag

Moet artikel 13, lid 1, van richtlijn 2002/19/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake de toegang tot en interconnectie van elektronische-communicatienetwerken en bijbehorende faciliteiten (toegangsrichtlijn) (1) aldus worden uitgelegd dat de nationale regelgevende instanties netwerkexploitanten met een aanmerkelijke marktmacht in het kader van de verplichting tot prijscontrole de verplichting kunnen opleggen om geen buitensporige tarieven voor de gespreksafgiftedienst in hun telefonienetwerk in rekening te brengen?

---

(1)  PB L 108, blz. 7.

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Juzgado de Primera Instancia de Barcelona (Spanje) op 5 december 2013 — Cajas Rurales Unidas, Sociedad Cooperativa de Crédito/Evaristo Méndez Sena e.a.

(Zaak C-645/13)

(2014/C 71/12)

Procestaal: Spaans

Verwijzende rechter

Juzgado de Primera Instancia de Barcelona

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Cajas Rurales Unidas, Sociedad Cooperativa de Crédito

Verwerende partijen: Evaristo Méndez Sena, Edelmira Pérez Vicente, Daniel Méndez Senas, Victoriana Pérez Bicéntez

Prejudiciële vragen

1)

Moet ervan worden uitgegaan dat geen doeltreffende en geschikte middelen worden geboden om een eind te maken aan het gebruik van oneerlijke bedingen in overeenkomsten tussen consumenten en verkopers en dat inbreuk wordt gemaakt op het recht een beroep te doen op de bevoegde rechtbanken om te oordelen of contractuele bedingen die zijn opgesteld met het oog op een algemeen gebruik, oneerlijk zijn, en de passende en doeltreffende middelen aan te wenden om een eind te maken aan het gebruik van deze bedingen, wanneer de wettelijke regeling van een lidstaat de consument niet de mogelijkheid biedt een rechtsmiddel voor een hogere rechter aan te wenden ingeval zijn in het kader van een hypothecaire uitwinningsprocedure ingediende verzoek om een contractueel beding buiten toepassing te laten op grond van het oneerlijke karakter daarvan, wordt afgewezen?

2)

Zo ja, kan de nationale rechter de consument, teneinde hem een passende en doeltreffende bescherming te bieden tegen oneerlijke bedingen, ambtshalve het recht verlenen om zich tot een hogere rechter te wenden met het oog op wijziging van de beslissing van de rechter in eerste aanleg tot afwijzing van zijn verzoek om een contractueel beding op grond van het oneerlijke karakter ervan buiten toepassing te laten?

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Finanzgericht Düsseldorf (Duitsland) op 12 december 2013 — Verder LabTec GmbH & Co. KG/Finanzamt Hilden

(Zaak C-657/13)

(2014/C 71/13)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Finanzgericht Düsseldorf

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Verder LabTec GmbH & Co. KG

Verwerende partij: Finanzamt Hilden

Prejudiciële vraag

Is het met de vrijheid van vestiging van artikel 49 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie verenigbaar wanneer, voor het geval van overdracht van activa van een binnenlandse naar een buitenlandse inrichting van dezelfde onderneming, een nationale regeling bepaalt dat er sprake is van een onttrekking ten behoeve van een buiten de onderneming gelegen doel, met als gevolg dat door het vrijkomen van stille reserves onttrekkingswinst ontstaat, en een andere nationale regeling de mogelijkheid biedt die winst gelijkmatig over vijf of over tien boekjaren te spreiden?

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Verenigd Koninkrijk) op 13 december 2013 — C & J Clark International Ltd/The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Zaak C-659/13)

(2014/C 71/14)

Procestaal: Engels

Verwijzende rechter

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: C & J Clark International Ltd

Verwerende partij: The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

Prejudiciële vragen

1)

Is verordening (EG) nr. 1472/2006 (1) van de Raad ongeldig voor zover zij een schending vormt van de artikelen 2, lid 7, sub b, en 9, lid 5, van de basisantidumpingverordening [verordening (EG) nr. 384/96van de Raad (2)], nu de Commissie de verzoeken om als marktgericht bedrijf te worden behandeld of om een individuele behandeling te verkrijgen van de uitvoerende producenten in China en Vietnam die niet overeenkomstig artikel 17 van de basisantidumpingverordening in de steekproef waren opgenomen, niet heeft onderzocht?

2)

Is verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad ongeldig voor zover zij een schending vormt van artikel 2, lid 7, sub c, van de basisantidumpingverordening [verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad], nu de Commissie niet binnen drie maanden na aanvang van het onderzoek van de verzoeken om als marktgericht bedrijf te worden behandeld van de uitvoerende producenten in China en Vietnam die niet overeenkomstig artikel 17 van de basisantidumpingverordening in de steekproef waren opgenomen, een vaststelling heeft gedaan?

3)

Is verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad ongeldig voor zover zij een schending vormt van artikel 2, lid 7, sub c, van de basisantidumpingverordening [verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad], nu de Commissie niet binnen drie maanden na aanvang van het onderzoek van de verzoeken om als marktgericht bedrijf te worden behandeld van de uitvoerende producenten in China en Vietnam die overeenkomstig artikel 17 van de basisantidumpingverordening in de steekproef waren opgenomen, een vaststelling heeft gedaan?

4)

Is verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad ongeldig voor zover zij een schending vormt van de artikelen 3, 4, lid 1, 5, lid 4, en 17 van de basisantidumpingverordening [verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad], nu onvoldoende producenten uit de bedrijfstak van de Gemeenschap mee hebben gewerkt voor een geldige beoordeling van de schade, en dus het causale verband, door de Commissie?

5)

Is verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad ongeldig voor zover zij een schending vormt van artikel 3, lid 2, van de basisantidumpingverordening [verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad] en van artikel 253 EG, nu uit het onderzoeksdossier is gebleken dat de schade voor de bedrijfstak van de Gemeenschap beoordeeld is op basis van gebrekkige gegevens en de verordening niet toelicht waarom dit bewijsmateriaal is genegeerd?

6)

Is verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad ongeldig voor zover zij een schending vormt van artikel 3, lid 7, van de basisantidumpingverordening [verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad], nu de gevolgen van andere bekende schadeveroorzakende factoren niet duidelijk zijn onderscheiden van de effecten van de vermeende invoer met dumping?

7)

In hoeverre kunnen de rechterlijke instanties van de lidstaten met een beroep op de uitlegging van verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad door het Hof van Justitie in het kader van de zaken Brosmann, C-249/10 P, en Zhejiang Aokang, C-247/10 P, verklaren dat rechten niet wettelijk verschuldigd waren in de zin van artikel 236 van het communautair douanewetboek [verordening (EEG) nr. 2913/92 (3) van de Raad] door bedrijven die, evenals verzoeksters in de zaken Brosmann en Zhejiang Aokang, niet in de steekproef waren opgenomen maar verzoeken hebben ingediend om als marktgericht bedrijf te worden behandeld of om een individuele behandeling te verkrijgen, die niet zijn onderzocht?

---

(1)  Verordening (EG) nr. 1472/2006 van de Raad van 5 oktober 2006 tot instelling van een definitief antidumpingrecht en tot definitieve inning van het voorlopige recht op schoeisel met bovendeel van leder uit de Volksrepubliek China en Vietnam (PB L 275, blz. 1).

(2)  Verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad van 22 december 1995 betreffende beschermende maatregelen tegen invoer met dumping uit landen die geen lid zijn van de Europese Gemeenschap (PB L 56, blz. 1).

(3)  Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 302, blz. 1).

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Administratīvā apgabaltiesa (Letland) op 13 december 2013 — VAS „Ceļu satiksmes drošības direkcija”/Latvijas Republikas Satiksmes ministrija

(Zaak C-664/13)

(2014/C 71/15)

Procestaal: Lets

Verwijzende rechter

Administratīvā apgabaltiesa

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: VAS „Ceļu satiksmes drošības direkcija”, Latvijas Republikas Satiksmes ministrija

Verwerende partij: K. Nīmanis

Prejudiciële vraag

Moet artikel 12 van richtlijn 2006/126/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 betreffende het rijbewijs (1) juncto de eerste volzin van punt 2 van de considerans van die richtlijn aldus worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de wettelijke regeling van een lidstaat volgens welke het enige middel om aan te tonen dat een persoon zijn gewone verblijfplaats in die staat (Letland) heeft, de opgegeven woonplaats van die persoon is? Moet onder „opgegeven woonplaats” worden verstaan de verplichting voor de persoon krachtens de nationale wettelijke regeling om zich in een staatsregister in te schrijven om mee te delen op welk adres hij bereikbaar is voor zijn rechtsbetrekkingen met de staat en het lokale bestuur?

---

(1)  PB L 403, blz. 18.

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Lietuvos Aukščiausiojo Teismo (Litouwen) op 17 december 2013 — VĮ „Indėlių ir investicijų draudimas” en Nemaniūnas

(Zaak C-671/13)

(2014/C 71/16)

Procestaal: Litouws

Verwijzende rechter

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: VĮ „Indėlių ir investicijų draudimas” en Virgilijus Vidutis Nemaniūnas

Andere partijen in de procedure: Vitoldas Guliavičius, alsook de bank „Snoras”, een insolvente naamloze vennootschap

Prejudiciële vragen

1)

Moet artikel 7, lid 2, van richtlijn 94/19 (1), juncto punt 12 van bijlage I bij die richtlijn, aldus worden opgevat en uitgelegd dat een lidstaat, wanneer hij bepaalt dat deposanten van een kredietinstelling die door deze instelling uitgegeven schuldinstrumenten (depositocertificaten) bezitten, hiervoor niet onder de depositogarantie vallen, deze uitsluiting enkel mag toepassen ingeval deze depositocertificaten alle kenmerken vertonen van financiële instrumenten in de zin van richtlijn 2004/39 (2) (tevens rekening houdend met andere handelingen van Unierecht, bijvoorbeeld met verordening nr. 25/2009 van de Europese Centrale Bank), waaronder de mogelijkheid om ze op de secundaire markt te verhandelen?

2)

Indien de betrokken lidstaat ervoor opteert om de richtlijnen 94/19 en 97/9 (3) aldus in nationaal recht om te zetten dat de stelsels ter bescherming van deposanten en beleggers in één zelfde wetgevende handeling (één wet) worden opgenomen, moeten artikel 7, lid 2, van richtlijn 94/19, juncto punt 12 van bijlage I bij die richtlijn, en artikel 2, lid 2, van richtlijn 97/9 dan, rekening houdend met artikel 2, lid 3, van richtlijn 97/9, aldus worden opgevat en uitgelegd dat de houders van depositocertificaten en schuldbewijzen niet van beide beschermingsstelsels (garantiestelsels) in de zin van de voormelde richtlijnen uitgesloten kunnen zijn?

3)

Rekening houdend met het feit dat volgens de nationale wettelijke regeling geen van de in de richtlijnen 94/19 en 97/9 bedoelde mogelijke garantiestelsels van toepassing is op de houders van door een kredietinstelling uitgegeven depositocertificaten en schuldbewijzen: a) zijn artikel 3, lid 1, artikel 7, lid 1 (zoals gewijzigd bij richtlijn 2009/14), en artikel 10, lid 1, van richtlijn 94/19, juncto artikel 1, lid 1, van die richtlijn, waarin het begrip deposito is gedefinieerd, voldoende duidelijk, nauwkeurig en onvoorwaardelijk en verlenen zij subjectieve rechten, zodat particulieren deze bepalingen voor de nationale rechter kunnen aanvoeren tot staving van hun compensatievorderingen tegen het door de staat opgerichte garantieorgaan, dat tot taak heeft deze compensatie uit te keren? b) zijn de artikelen 2, lid 2, en 4, lid 1, van richtlijn 97/9 voldoende duidelijk, nauwkeurig en onvoorwaardelijk en verlenen zij subjectieve rechten, zodat particulieren deze bepalingen voor de nationale rechter kunnen aanvoeren tot staving van hun compensatievorderingen tegen het door de staat opgerichte garantieorgaan, dat tot taak heeft deze compensatie uit te keren? c) voor het geval dat voormelde vragen (3a en 3b) bevestigend worden beantwoord, welk van de twee mogelijke beschermingsstelsels moet de nationale rechter dan toepassen ter beslechting van een geding tussen een particulier en een kredietinstelling waarbij ook het door de staat opgerichte garantieorgaan — dat tot taak heeft de stelsels ter bescherming van deposanten en beleggers te beheren — betrokken is?

4)

Moeten de artikelen 2, lid 2, en 4, lid 2, van richtlijn 97/9 (juncto bijlage I bij die richtlijn) aldus worden opgevat en uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling volgens welke het stelsel ter compensatie van beleggers niet van toepassing is op beleggers die houder zijn van door een kredietinstelling uitgegeven schuldinstrumenten, dit vanwege de aard van de financiële instrumenten (schuldinstrumenten) en gelet op het feit dat de verzekeringnemer (de kredietinstelling) de tegoeden of instrumenten van de beleggers niet zonder hun instemming heeft overgedragen of gebruikt? Is het voor de uitlegging van voormelde bepalingen van richtlijn 97/9 inzake beleggersbescherming van belang dat de kredietinstelling die de schuldinstrumenten heeft uitgegeven (de emittent) tevens de bewaarder van deze financiële instrumenten is (tussenpersoon) en dat de belegde tegoeden niet zijn afgescheiden van de andere tegoeden waarover de kredietinstelling beschikt?

---

(1)  Richtlijn 94/19/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 1994 inzake de depositogarantiestelsels (PB L 135, blz. 5).

(2)  Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 betreffende markten voor financiële instrumenten, tot wijziging van de richtlijnen 85/611/EEG en 93/6/EEG van de Raad en van richtlijn 2000/12/EG van het Europees Parlement en de Raad en houdende intrekking van richtlijn 93/22/EEG van de Raad (PB L 145, blz. 1).

(3)  Richtlijn 97/9/EG van het Europees Parlement en de Raad van 3 maart 1997 inzake de beleggerscompensatiestelsels (PB L 84, blz. 22).

Hogere voorziening ingesteld op 17 december 2013 door de Europese Commissie tegen het arrest van het Gerecht (Tweede kamer) van 8 oktober 2013 in zaak T-545/11, Stichting Greenpeace Nederland en Pesticide Action Network Europe (PAN Europe)/Europese Commissie

(Zaak C-673/13 P)

(2014/C 71/17)

Procestaal: Engels

Partijen

Rekwirante: Europese Commissie (vertegenwoordigers: B. Smulders, P. Oliver, P. Ondrůšek, gemachtigden)

Andere partijen in de procedure: Stichting Greenpeace Nederland, Pesticide Action Network Europe (PAN Europe)

Conclusies

—	het arrest van het Gerecht van eerste aanleg vernietigen;

—	de zaak inzake het eerste en het derde middel zelf afdoen overeenkomstig artikel 61 van het Statuut van het Hof van Justitie of de zaak verwijzen naar het Gerecht voor afdoening inzake deze middelen; en

—	verweerders verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Het enige middel in hogere voorziening stelt onjuiste uitlegging door het Gerecht van het begrip informatie dat „betrekking heeft op uitstoot in het milieu” in de eerste zin van artikel 6, lid 1, van verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (1) („Aarhus-verordening”), waarbij het Gerecht het standpunt van de Commissie van de hand wees dat dit begrip in samenhang en harmonie met de andere relevante bepalingen moest worden uitgelegd. Dit middel bestaat uit drie onderdelen:

i)

Onjuiste beoordeling door het Gerecht doordat het Gerecht geen rekening hield met de noodzaak om te zorgen voor de „interne” coherentie van verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (2), juncto artikel 6, lid 1, van de Aarhus-verordening, zoals opgevat tegen de achtergrond van artikel 4, lid 4, van het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden („Verdrag van Aarhus”);

ii)

Geen behoorlijke inachtneming door het Gerecht van de bepalingen inzake vertrouwelijkheid in sectorspecifieke wetgeving inzake gewasbeschermingsmiddelen, namelijk richtlijn 91/414/EEG van de Raad van 15 juli 1991 betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen (3) en verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen en tot intrekking van de Richtlijnen 79/117/EEG en 91/414/EEG (4); en

iii)

Onjuiste beoordeling door het Gerecht door geen rekening te houden met de noodzaak artikel 6, lid 1, van de Aarhus-verordening voor zover mogelijk in overeenstemming met het Handvest van de grondrechten en het Akkoord over de handelsaspecten van intellectuele-eigendomsrechten („TRIPS-akkoord”) uit te leggen.

---

(1)  PB L 264, 25.9.2006, blz. 13.

(2)  PB L 145, 31.5.2001, blz. 43.

(3)  PB L 230, 19.8.1991, blz. 1.

(4)  PB L 309, 24.11.2009, blz. 1.

Verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door de Hoge Raad der Nederlanden (Nederland) op 23 december 2013 — Diageo Brands BV tegen Simiramida-04 EOOD

(Zaak C-681/13)

(2014/C 71/18)

Procestaal: Nederlands

Verwijzende rechter

Hoge Raad der Nederlanden

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekster: Diageo Brands BV

Verweerster: Simiramida-04 EOOD

Prejudiciële vragen

1)	Moet artikel 34, aanhef en onder 1, van verordening (EG) nr. 44/2001 (1) aldus worden uitgelegd dat deze weigeringsgrond mede ziet op het geval waarin de beslissing van de rechter van de lidstaat van herkomst evident in strijd is met het Unierecht, en dit door die rechter is onderkend?

2)

a) Moet artikel 34, aanhef en onder 1, van verordening (EG) nr. 44/2001 aldus worden uitgelegd dat aan een geslaagd beroep op deze weigeringsgrond de omstandigheid in de weg staat dat de partij die zich op deze weigeringsgrond beroept, heeft nagelaten om in de lidstaat van herkomst van de beslissing de aldaar beschikbare rechtsmiddelen aan te wenden? b) Indien het antwoord op vraag 2) a. bevestigend luidt, wordt dit anders indien het aanwenden van rechtsmiddelen in de lidstaat van herkomst van de beslissing zinloos was, omdat moet worden aangenomen dat dit niet tot een andere beslissing zou hebben geleid?

3)

Moet artikel 14 van richtlijn 2004/48/EG (2) aldus worden uitgelegd dat deze bepaling mede ziet op de kosten die partijen maken in het kader van een geding in een lidstaat tot schadevergoeding, indien de vordering en het verweer betrekking hebben op de beweerde aansprakelijkheid van de verwerende partij wegens beslagen die zij heeft gelegd en aanzeggingen die zij heeft gedaan ter handhaving van haar merkrecht in een andere lidstaat, en in dat verband een vraag rijst naar de erkenning in eerstgenoemde lidstaat van een beslissing van de rechter van laatstgenoemde lidstaat?

---

(1)  Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (PB L 12, blz. 1).

(2)  Richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten (PB L 157, blz. 45).

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Högsta förvaltningsdomstol (Zweden) op 27 december 2013 — X AB/Skatteverket

(Zaak C-686/13)

(2014/C 71/19)

Procestaal: Zweeds

Verwijzende rechter

Högsta förvaltningsdomstolen

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: X AB

Verwerende partij: Skatteverket

Prejudiciële vraag

Staan artikel 49 VWEU en artikel 63 VWEU in de weg aan een nationale wettelijke regeling volgens welke de woonstaat geen aftrek voor valutakoersverlies verleent dat integrerend deel uitmaakt van een kapitaalverlies over als voorraad gehouden aandelen in een in een andere lidstaat gevestigd bedrijf, terwijl de woonstaat een stelsel toepast dat geen rekening houdt met kapitaalwinst of -verlies op dergelijke aandelen bij de berekening van de belastbare grondslag?

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Bundesgerichtshof (Duitsland) op 3 januari 2014 — Strafzaak tegen Thi Bich Ngoc Nguyen en Nadine Schönherr

(Zaak C-2/14)

(2014/C 71/20)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Bundesgerichtshof

Partijen in de strafzaak

Thi Bich Ngoc Nguyen

Nadine Schönherr

Andere partij in de procedure: Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof

Prejudiciële vraag

Zijn geneesmiddelen, zoals omschreven in richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik (1), die „geregistreerde stoffen” bevatten zoals genoemd in verordening (EG) nr. 273/2004 (2) en verordening (EG) nr. 111/2005 (3), altijd van de werkingssfeer van deze verordeningen uitgesloten overeenkomstig artikel 2, sub a, daarvan of is dit alleen het geval wanneer de geneesmiddelen zodanig zijn vermengd dat de geregistreerde stoffen in de zin van genoemde verordeningen niet gemakkelijk met eenvoudige of economisch rendabele middelen kunnen worden gebruikt of geëxtraheerd?

---

(1)  PB L 311, blz. 67.

(2)  Verordening (EG) nr. 273/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 11 februari 2004 inzake drugsprecursoren, PB L 47, blz. 1.

(3)  Verordening (EG) nr. 111/2005 van de Raad van 22 december 2004 houdende voorschriften voor het toezicht op de handel tussen de Gemeenschap en derde landen in drugsprecursoren, PB 2005, L 22, blz. 1.

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Korkein oikeus (Finland) op 6 januari 2014 — Christophe Bohez/Ingrid Wiertz

(Zaak C-4/14)

(2014/C 71/21)

Procestaal: Fins

Verwijzende rechter

Korkein oikeus

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Christophe Bohez

Verwerende partij: Ingrid Wiertz

Prejudiciële vragen

1)

Moet artikel 1, lid 2, van de Brussel I (1)-verordening aldus worden uitgelegd dat zaken waarin het gaat om de tenuitvoerlegging van een dwangsom die in een geschil betreffende het ouderlijk gezag en het omgangsrecht is bepaald ter verzekering van de nakoming van de hoofdverplichting, niet binnen de werkingssfeer van de verordening vallen?

2)

Indien voornoemde zaken binnen de werkingssfeer van de Brussel I-verordening vallen, moet dan artikel 49 van deze verordening aldus worden uitgelegd dat een telkens op één dag bepaalde dwangsom die in de lidstaat van herkomst op zichzelf voor de vastgestelde hoogte ervan uitvoerbaar is, maar waarvan de definitieve hoogte door een verzoek of verweer van de schuldenaar wijziging kan ondergaan, in een lidstaat pas dan uitvoerbaar is wanneer de hoogte ervan in de lidstaat van herkomst in een afzonderlijke procedure definitief is vastgesteld?

3)

Indien voornoemde rechtszaken niet binnen de werkingssfeer van de Brussel I-verordening vallen, moet artikel 47, lid 1, van de Brussel II (2) bis-verordening dan aldus worden uitgelegd, dat handhavings- en zekerheidsmaatregelen die betrekking hebben op het ouderlijk gezag en het omgangsrecht, onder de procedure van tenuitvoerlegging als bedoeld in deze bepaling vallen, ten aanzien waarvan het recht van de lidstaat van tenuitvoerlegging doorslaggevend is, of kunnen zij deel uitmaken van de beslissing inzake het ouderlijk gezag en het omgangsrecht die ingevolge de Brussel II bis-verordening in de andere lidstaat ten uitvoer moet worden gelegd?

4)

Wanneer om de tenuitvoerlegging van een dwangsom in een andere lidstaat wordt verzocht, kan dan als voorwaarde worden gesteld dat de hoogte van de ten uitvoer te leggen dwangsom in de lidstaat waar de beslissing is gegeven, apart en definitief is vastgesteld, ook wanneer bij de tenuitvoerlegging de Brussel I-verordening niet van toepassing is?

5)

Wanneer een tot naleving van het ouderlijk omgangsrecht vastgestelde dwangsom in een andere lidstaat uitvoerbaar is zonder dat de hoogte van de ten uitvoer te leggen dwangsom in de lidstaat van herkomst apart en definitief is vastgesteld: a) vereist de tenuitvoerlegging van de dwangsom dan toch dat wordt nagegaan of de uitoefening van het omgangsrecht is verhinderd om redenen die ten behoeve van de bescherming van de rechten van het kind absoluut in aanmerking moesten worden genomen, en b) welke rechter is dan voor de toetsing van deze omstandigheden bevoegd, preciezer gezegd: i) is de bevoegdheid van de rechter van de staat van tenuitvoerlegging steeds beperkt tot de vraag of de beweerde verhindering van de uitoefening van het ouderlijk omgangsrecht berust op een grond die uitdrukkelijk blijkt uit de beslissing in de hoofdzaak, of ii) vloeit uit de door het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie gewaarborgde rechten van het kind voort dat de rechter van de staat van tenuitvoerlegging een ruimere bevoegdheid of verplichting heeft om na te gaan of de uitoefening van het omgangsrecht is verhinderd om redenen die ten behoeve van de bescherming van de rechten van het kind absoluut in aanmerking moesten worden genomen?

---

(1)  Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (PB L 12, blz. 1).

(2)  Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad van 27 november 2003 betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid, en tot intrekking van verordening (EG) nr. 1347/2000 (PB L 338, blz. 1).

Beroep ingesteld op 27 januari 2014 — Koninkrijk Spanje/Europees Parlement en Raad van de Europese Unie

(Zaak C-44/14)

(2014/C 71/22)

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Koninkrijk Spanje (vertegenwoordiger: A. Rubio González, gemachtigde)

Verwerende partijen: Europees Parlement en Raad van de Europese Unie

Conclusies

—	artikel 19 van verordening (EU) nr. 1052/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2013 tot instelling van het Europees grensbewakingssysteem (Eurosur) (1) nietig verklaren.

—	de verwerende instellingen verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Schending van artikel 4 van het Schengenprotocol juncto artikel 5 van dat protocol. Artikel 19 van de Eurosur-verordening stelt een procedure ad hoc vast voor de deelname door het Verenigd Koninkrijk en Ierland aan Eurosur via samenwerkingsovereenkomsten. Daarom voorziet het in een procedure voor de deelname door die lidstaten los van artikel 4 van het Schengenprotocol, dat het Verenigd Koninkrijk en Ierland feitelijk gelijkstelt met een derde land buiten de Europese Unie.

---

(1)  PB L 295, blz. 11.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — SKW Stahl-Metallurgie Holding en SKW Stahl-Metallurgie/Commissie

(Zaak T-384/09) (1)

(Mededinging - Mededingingsregelingen - Markt voor calciumcarbide en magnesium voor staal- en gasindustrie in EER, met uitzondering van Ierland, Spanje, Portugal en Verenigd Koninkrijk - Beschikking houdende vaststelling van inbreuk op artikel 81 EG - Vaststelling van prijzen en verdeling van markt - Recht van verdediging - Toerekenbaarheid van inbreukmakend gedrag - Motiveringsplicht - Geldboeten - Gelijke behandeling - Verzachtende omstandigheden - Medewerking tijdens administratieve procedure - Evenredigheid - Hoofdelijke aansprakelijkheid voor betaling van geldboete - Richtsnoeren van 2006 voor berekening van geldboeten)

(2014/C 71/23)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partijen: SKW Stahl-Metallurgie Holding AG (Unterneukirchen, Duitsland) en SKW Stahl-Metallurgie GmbH (Unterneukirchen) (vertegenwoordigers: aanvankelijk A. Birnstiel, S. Janka en S. Dierckens, advocaten, vervolgens A. Birnstiel en S. Janka)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: N. von Lingen en A. Antoniadis, gemachtigden, bijgestaan door A. Böhlke, advocaat)

Interveniënte aan de zijde van verzoekende partijen: Gigaset AG (voorheen Arques Industries AG) (München, Duitsland) (vertegenwoordigers: C. Grave, A. Scheidtmann en B. Meyring, advocaten)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van beschikking C(2009) 5791 definitief van de Commissie van 22 juli 2009, betreffende een procedure overeenkomstig artikel 81 [EG] en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (zaak COMP/39.396 — Op calciumcarbide en magnesium gebaseerde reagentia voor de staal- en gasindustrie), voor zover zij verzoeksters betreft, en subsidiair, verzoek om nietigverklaring of verlaging van de bij die beschikking aan verzoeksters opgelegde geldboete.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	SKW Stahl-Metallurgie Holding AG en SKW Stahl-Metallurgie GmbH dragen hun eigen kosten en die van de Europese Commissie.

3)	Gigaset AG draagt haar eigen kosten.

---

(1)  PB C 297 van 5.12.2009.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — Evonik Degussa en AlzChem/Commissie

(Zaak T-391/09) (1)

(Mededinging - Mededingingsregelingen - Markt voor calciumcarbide en magnesium voor staal- en gasindustrie in EER, met uitzondering van Ierland, Spanje, Portugal en Verenigd Koninkrijk - Beschikking houdende vaststelling van inbreuk op artikel 81 EG - Vaststelling van prijzen en verdeling van markt - Toerekenbaarheid van inbreukmakend gedrag - Geldboeten - Medewerking tijdens administratieve procedure - Verzwarende omstandigheden - Recidive - Verzachtende omstandigheden - Evenredigheid - Duur van inbreuk - Hoofdelijke aansprakelijkheid voor betaling van geldboete - Richtsnoeren van 2006 voor berekening van geldboeten)

(2014/C 71/24)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partijen: Evonik Degussa GmbH (Essen, Duitsland); en AlzChem AG, voorheen AlzChem Trostberg GmbH, voorheen AlzChem Hart GmbH (Trostberg, Duitsland) (vertegenwoordigers: C. Steinle, O. Andresen en I. Bodenstein, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: N. von Lingen en A. Antoniadis, gemachtigden, bijgestaan door A. Böhlke, advocaat)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van beschikking C(2009) 5791 definitief van de Commissie van 22 juli 2009 betreffende een procedure overeenkomstig artikel 81 (EG) en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (zaak COMP/39.396 — Op calciumcarbide en magnesium gebaseerde reagentia voor de staal- en gasindustrie), voor zover zij verzoeksters betreft, en subsidiair een verzoek tot herziening van genoemde beschikking teneinde de aan verzoeksters opgelegde geldboete nietig te verklaren of te verlagen en SKW Stahl-Technik GmbH & Co. KG, samen met verzoeksters hoofdelijk aansprakelijk te stellen voor de volledige betaling van deze geldboete

Dictum

1)

Artikel 2, sub g en h, van beschikking C(2009) 5791 definitief van de Commissie van 22 juli 2009, betreffende een procedure overeenkomstig artikel 81 (EG) en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (zaak COMP/39.396 –Op calciumcarbide en magnesium gebaseerde reagentia voor de staal- en gasindustrie), wordt nietig verklaard voor zover zij Evonik Degussa GmbH en AlzChem AG betreft. Deze nietigverklaring doet echter niet af aan de bevrijdende werking ten aanzien van SKW Stahl-Technik GmbH & Co. KG van elke betaling die door een van deze vennootschappen is verricht op grond van de boete die hun hoofdelijk is opgelegd wegens de inbreuk, vastgesteld in artikel 1, sub f, van de genoemde beschikking, en op grond van de boete die in artikel 2, sub g, van diezelfde beschikking aan SKW Stahl-Technik GmbH & Co. KG is opgelegd.

2)

Voor de inbreuk, vastgesteld ten aanzien van Evonik Degussa en AlzChem in artikel 1, sub f, van beschikking C(2009) 5791 definitief, worden de volgende geldboeten opgelegd: — hoofdelijk aan Evonik Degussa en AlzChem: 2,49 miljoen EUR, waarvan zij echter worden vrijgesteld ten belope van het bedrag dat SKW Stahl-Technik heeft betaald wegens de aan haar in artikel 2, sub f en g, van diezelfde beschikking opgelegde boete; — aan Evonik Degussa: 1,24 miljoen EUR, enkel door haar te betalen.

3)	Het beroep wordt verworpen voor het overige.

4)	Evonik Degussa en AlzChem dragen twee derde van hun eigen kosten en twee derde van de kosten van de Europese Commissie. De Commissie draagt een derde van haar eigen kosten en een derde van de kosten van Evonik Degussa en AlzChem.

---

(1)  PB C 297 van 5.12.2009.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — Gigaset/Commissie

(Zaak T-395/09) (1)

(Mededinging - Mededingingsregelingen - Markt voor calciumcarbide en magnesium voor staal- en gasindustrie in EER, met uitzondering van Ierland, Spanje, Portugal en Verenigd Koninkrijk - Beschikking houdende vaststelling van inbreuk op artikel 81 EG - Vaststelling van prijzen en verdeling van markt - Toerekenbaarheid van inbreukmakend gedrag - Motiveringsplicht - Geldboeten - Duur van inbreuk - Gelijke behandeling - Verzachtende omstandigheden - Medewerking tijdens administratieve procedure - Hoofdelijke aansprakelijkheid voor betaling van geldboete - Richtsnoeren van 2006 voor berekening van geldboeten)

(2014/C 71/25)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Gigaset AG, voorheen Arques Industries AG (München, Duitsland) (vertegenwoordigers: C. Grave, B. Meyring en A. Scheidtmann, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: N. von Lingen en R. Sauer, gemachtigden, bijgestaan door A. Böhlke, advocaat)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van beschikking C(2009) 5791 definitief van de Commissie van 22 juli 2009, betreffende een procedure overeenkomstig artikel 81 [EG] en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (zaak COMP/39.396 — Op calciumcarbide en magnesium gebaseerde reagentia voor de staal- en gasindustrie), voor zover zij verzoekster betreft, en subsidiair verzoek om verlaging van de bij die beschikking aan verzoekster opgelegde geldboete.

Dictum

1)

De boete opgelegd aan Gigaset AG krachtens artikel 2, sub f, van beschikking C(2009) 5791 definitief van de Commissie, van 22 juli 2009, betreffende een procedure overeenkomstig artikel 81 [EG] en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (zaak COMP/39.396 — Op calciumcarbide en magnesium gebaseerde reagentia voor de staal- en gasindustrie) wordt vastgesteld op 12,3 miljoen EUR.

2)	Het beroep wordt verworpen voor het overige.

3)

Gigaset draagt 90 % van haar eigen kosten en 90 % van de kosten van de Europese Commissie, met uitzondering van de kosten betreffende de procedure in kort geding. De Commissie draagt 10 % van haar eigen kosten en 10 % van de kosten van Gigaset, met uitzondering van de kosten betreffende de procedure in kort geding.

---

(1)  PB C 297 van 5.12.2009.

Arrest van het Gerecht van 29 januari 2014 — Hubei Xinyegang Steel/Raad

(Zaak T-528/09) (1)

(Dumping - Invoer van bepaalde naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit China - Vaststelling van dreiging van schade - Artikel 3, lid 9, en artikel 9, lid 4, van verordening (EG) nr. 384/96 (thans artikel 3, lid 9, en artikel 9, lid 4, van verordening (EG) nr. 1225/2009))

(2014/C 71/26)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Hubei Xinyegang Steel Co. Ltd (Huang Shi, China) (vertegenwoordigers: F. Carlin, barrister, Q. Azau, advocaat, A. MacGregor, solicitor, en N. Niejahr, advocaat)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: J.-P. Hix en B. Driessen, gemachtigden, bijgestaan door B. O’Connor, solicitor)

Interveniënten aan de zijde van verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: aanvankelijk H. van Vliet en M. França, vervolgens M. França en J.-F. Brakeland, gemachtigden, bijgestaan door R. Bierwagen, advocaat), ArcelorMittal Tubular Products Ostrava a.s. (Ostrava-Kunčice, Tsjechische Republiek), ArcelorMittal Tubular Products Roman SA (Roman, Roemenië), Benteler Stahl/Rohr GmbH (Paderborn, Duitsland), Ovako Tube & Ring AB (Hofors, Zweden), Rohrwerk Maxhütte GmbH (Sulzbach-Rosenberg, Duitsland), Dalmine SpA (Dalmine, Italië), Silcotub SA (Zalău, Roemenië), TMK-Artrom SA (Slatina, Roemenië), Tubos Reunidos SA (Amurrio, Spanje), Vallourec Mannesmann Oil & Gas France (Aulnoye-Aymeries, Frankrijk), V & M France (Boulogne-Billancourt, Frankrijk), V & M Deutschland GmbH (Düsseldorf, Duitsland), Voestalpine Tubulars GmbH (Linz, Oostenrijk), en Železiarne Podbrezová a.s. (Podbrezová, Slowakije) (vertegenwoordigers: G. Berrisch, G. Wolf, advocaten, en N. Chesaites, barrister)

Voorwerp

Verzoek tot nietigverklaring van verordening (EG) nr. 926/2009 van de Raad van 24 september 2009 tot instelling van een definitief antidumpingrecht en tot definitieve inning van het voorlopige recht op bepaalde naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit de Volksrepubliek China (PB L 262, blz. 19)

Dictum

1)

Verordening (EG) nr. 926/2009 van de Raad van 24 september 2009 tot instelling van een definitief antidumpingrecht en tot definitieve inning van het voorlopige recht op bepaalde naadloze buizen en pijpen, van ijzer of van staal, van oorsprong uit de Volksrepubliek China, wordt nietig verklaard voor zover daarbij antidumpingrechten worden ingesteld op de uitvoer van de door Hubei Xinyegang Steel Co. Ltd vervaardigde producten en de op deze uitvoer ingestelde voorlopige rechten worden geïnd.

2)	De Raad van de Europese Unie draagt zijn eigen kosten alsmede die van Hubei Xinyegang Steel Co.

3)	De Europese Commissie draagt haar eigen kosten.

4)

ArcelorMittal Tubular Products Ostrava a.s., ArcelorMittal Tubular Products Roman SA, Benteler Stahl/Rohr GmbH, Ovako Tube & Ring AB, Rohrwerk Maxhütte GmbH, Dalmine SpA, Silcotub SA, TMK-Artrom SA, Tubos Reunidos SA, Vallourec Mannesmann Oil & Gas France, V & M France, V & M Deutschland GmbH, Voestalpine Tubulars GmbH en Železiarne Podbrezová a.s. dragen hun eigen kosten.

---

(1)  PB C 51 van 27.2.2010.

Arrest van het Gerecht van 28 januari 2014 — Progust/BHIM– Sopralex & Vosmarques (IMPERIA)

(Zaak T-216/11) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk IMPERIA - Ouder gemeenschapsbeeldmerk IMPERIAL - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Onderscheidend vermogen van ouder merk - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

(2014/C 71/27)

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Progust, SL (Girona, Spanje) (vertegenwoordigers: aanvankelijk M. E. López Camba, J. L. Rivas Zurdo, E. Seijo Veiguela en I. Munilla Muñoz, vervolgens J. L. Rivas Zurdo, E. Seijo Veiguela en I. Munilla Muñoz, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: V. Melgar, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Sopralex & Vosmarques SA (Brussel, België) (vertegenwoordigers: P. Maeyaert en V. Fossoul, advocaten)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 27 januari 2011 (zaak R 1036/2010-1) inzake een oppositieprocedure tussen Sopralex & Vosmarques SA en Progust, SL

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Progust, SL wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 194 van 2.7.2011.

Arrest van het Gerecht van 30 januari 2014 — Streng/BHIM — Gismondi (PARAMETRICA)

(Zaak T-495/11) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk PARAMETRICA - Ouder nationaal woordmerk parameta - Relatieve weigeringsgrond - Geen overlegging van bewijsmateriaal in proceduretaal van oppositie - Regel 19, leden 2 en 3, en regel 98, lid 1, van verordening (EG) nr. 2868/95)

(2014/C 71/28)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Michael Streng (Erding, Duitsland) (vertegenwoordiger: A. Pappert, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: P. Bullock, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Fulvio Gismondi (Rome, Italië) (vertegenwoordigers: A. Masetti Zannini de Concina, G. Petrocchi, M. Bucarelli en F. Bellan, advocaten)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 19 juli 2011 (zaak R 1348/2010-4) inzake een oppositieprocedure tussen Michael Streng en Fulvio Gismondi

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Michael Streng wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 347 van 26.11.2011.

Arrest van het Gerecht van 28 januari 2014 — Schuhhaus Dielmann/BHIM — Carrera (Carrera panamericana)

(Zaak T-600/11) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Internationale inschrijving Carrera panamericana met aanduiding van Europese Gemeenschap - Ouder gemeenschapsbeeldmerk CARRERA - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009 - Motiveringsplicht - Artikel 75 van verordening nr. 207/2009)

(2014/C 71/29)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Schuhhaus Dielmann GmbH & Co. KG (Darmstadt, Duitsland) (vertegenwoordiger: W. Göpfert, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: P. Bullock, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Carrera SpA (Caldiero, Italië)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 15 september 2011 (zaak R 1989/2010-1) inzake een oppositieprocedure tussen Carrera SpA en Schuhhaus Dielmann GmbH & Co. KG

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Schuhhaus Dielmann GmbH & Co. KG wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 32 van 4.2.2012.

Arrest van het Gerecht van 29 januari 2014 — European Dynamics Belgium e.a./EMA

(Zaak T-158/12) (1)

(Overheidsopdrachten voor diensten - Aanbestedingsprocedure - Externe diensten op gebied van softwareapplicaties - Besluit om offerte van inschrijver als tweede te plaatsen voor gunning van overeenkomst volgens cascadesysteem - Gunningscriteria - Toevoeging van gunningscriterium dat niet in contractuele documenten is vastgelegd - Evaluatie van selectiecriterium tijdens gunningsfase - Transparantie)

(2014/C 71/30)

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partijen: European Dynamics Belgium NV (Brussel, België), European Dynamics Luxembourg SA (Ettelbrück, Luxemburg), Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE (Athene, Griekenland) en European Dynamics UK Ltd (Londen, Verenigd Koninkrijk) (vertegenwoordiger: V. Christianos, advocaat)

Verwerende partij: Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) (vertegenwoordigers: T. Jabłoński en C. Maignen, gemachtigden, aanvankelijk bijgestaan door H.-G. Kamann en E. Arsenidou, vervolgens door H.-G. Kamann en A. Dritsa, advocaten)

Voorwerp

Enerzijds, verzoek tot nietigverklaring van besluit EMA/67882/2012 van EMA van 31 januari 2012, waarbij de offerte van verzoeksters voor de gunning van een raamovereenkomst als tweede is geplaatst aan het einde van openbare aanbesteding EMA/2011/17/ICT, die betrekking heeft op de verstrekking van externe diensten op het gebied van softwareapplicaties, en, anderzijds, verzoek tot schadevergoeding

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	European Dynamics Belgium NV, European Dynamics Luxembourg SA, Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai en European Dynamics UK Ltd worden verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 184 van 23.6.2012.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — Sunrider/BHIM — Nannerl (SUN FRESH)

(Zaak T-221/12) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk SUN FRESH - Oudere gemeenschaps-, Benelux- en nationale woord- en beeldmerken SUNNY FRESH, SUNRIDER SUNNY FRESH en SUNNYFRESH - Relatieve weigeringsgrond - Bewijs van normaal gebruik van oudere merken - Verwarringsgevaar - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

(2014/C 71/31)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: The Sunrider Corporation (Torrance, Californië, Verenigde Staten van Amerika) (vertegenwoordigers: N. Dontas en K. Markakis, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: P. Bullock, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Nannerl GmbH & Co. KG (Anthering bei Salzburg, Oostenrijk) (vertegenwoordiger: A. Thünken, advocaat)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 26 maart 2012 (zaak R 2401/2010-4) inzake een oppositieprocedure tussen The Sunrider Corporation en Nannerl GmbH & Co. KG.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	The Sunrider Corporation wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 217 van 21.7.2012.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — NCL/BHIM (NORWEGIAN GETAWAY)

(Zaak T-513/12) (1)

(Gemeenschapsmerk - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk NORWEGIAN GETAWAY - Absolute weigeringsgronden - Beschrijvend karakter - Geen onderscheidend vermogen - Artikel 7, lid 1, sub b en c, van verordening (EG) nr. 207/2009)

(2014/C 71/32)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: NCL Corporation Ltd (Miami, Florida, Verenigde Staten) (vertegenwoordiger: N. Grüger, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) (vertegenwoordiger: A. Schifko, gemachtigde)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 12 september 2012 (zaak R 1014/2012-4), betreffende een aanvraag voor inschrijving van het woordteken NORWEGIAN GETAWAY als gemeenschapsmerk.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	NCL Corporation Ltd draagt haar eigen kosten alsook die van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM).

---

(1)  PB C 26 van 26.1.2013.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — NCL/BHIM (NORWEGIAN GETAWAY)

(Zaak T-514/12) (1)

(Gemeenschapsmerk - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk NORWEGIAN GETAWAY - Absolute weigeringsgronden - Beschrijvend karakter - Geen onderscheidend vermogen - Artikel 7, lid 1, sub b en c, van verordening (EG) nr. 207/2009)

(2014/C 71/33)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: NCL Corporation Ltd (Miami, Florida, Verenigde Staten) (vertegenwoordiger: N. Grüger, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) (vertegenwoordiger: A. Schifko, gemachtigde)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 12 september 2012 (zaak R 1017/2012-4), betreffende een aanvraag voor inschrijving van het woordteken NORWEGIAN GETAWAY als gemeenschapsmerk.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	NCL Corporation Ltd draagt haar eigen kosten alsook die van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM).

---

(1)  PB C 26 van 26.1.2013.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — Coppenrath-Verlag/BHIM — Sembella (Rebella)

(Zaak T-551/12) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk Rebella - Ouder gemeenschapswoordmerk SEMBELLA - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009 - Normaal gebruik van ouder merk - Artikel 42, leden 2 en 3, van verordening (EG) nr. 207/2009 - Artikel 15, lid 1, tweede alinea, sub a, van verordening nr. 207/2009)

(2014/C 71/34)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Coppenrath-Verlag GmbH & Co. KG (Münster, Duitsland) (vertegenwoordiger: D. Pohl, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: A. Poch, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM: Sembella GmbH (Timelkam, Oostenrijk)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 5 oktober 2012 (zaak R 1681/2011-2) inzake een oppositieprocedure tussen Sembella GmbH en Coppenrath-Verlag GmbH & Co. KG.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Coppenrath-Verlag GmbH & Co. KG wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 55 van 23.2.2013.

Arrest van het Gerecht van 29 januari 2014 — Goldsteig Käsereien Bayerwald/BHIM — Vieweg (goldstück)

(Zaak T-47/13) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk goldstück - Ouder gemeenschapswoordmerk GOLDSTEIG - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

(2014/C 71/35)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Goldsteig Käsereien Bayerwald GmbH (Cham, Duitsland) (vertegenwoordiger: S. Biagosch, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: A. Poch, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Christin Vieweg (Sonneberg, Duitsland) (vertegenwoordiger: J. Pröll, advocaat)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 14 november 2012 (zaak R 2589/2011-1), betreffende een oppositieprocedure tussen Goldsteig Käsereien Bayerwald GmbH en Christin Vieweg

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Goldsteig Käsereien Bayerwald GmbH wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 86 van 23.3.2013.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — Novartis/BHIM (CARE TO CARE)

(Zaak T-68/13) (1)

(Gemeenschapsmerk - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk CARE TO CARE - Absolute weigeringsgrond - Geen onderscheidend vermogen - Artikel 7, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

(2014/C 71/36)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Novartis AG (Basel, Zwitserland) (vertegenwoordiger: M. Douglas, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordigers: M. Rajh en J. Crespo Carrillo, gemachtigden)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 29 november 2012 (zaak R 953/2012-1) inzake een aanvraag tot inschrijving van het woordteken CARE TO CARE als gemeenschapsmerk

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Novartis AG wordt verwezen in de kosten.

---

(1)  PB C 108 van 13.4.2013.

Arrest van het Gerecht van 23 januari 2014 — Commissie/BO

(Zaak T-174/13 P) (1)

(Hogere voorziening - Openbare dienst - Arbeidscontractanten - Sociale zekerheid - Vergoeding van vervoerskosten - Vervoerskosten om taalkundige redenen - Artikel 19, lid 2, Regeling inzake de ziektekostenverzekering van de ambtenaren van de Europese Gemeenschappen - Titel II, hoofdstuk 12, punt 2.5 van algemene uitvoeringsbepalingen voor vergoeding van ziektekosten)

(2014/C 71/37)

Procestaal: Frans

Partijen

Rekwirante: Europese Commissie (vertegenwoordigers: J. Currall en D. Martin, gemachtigden)

Andere partij in de procedure: BO (Amman, Jordanië) (vertegenwoordigers: L. Levi, M. Vandenbussche en C. Bernard-Glanz, advocaten)

Voorwerp

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Eerste kamer) van 15 januari 2013, BO/Commissie (F-27/11, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie), en strekkende tot vernietiging van dat arrest

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	De Europese Commissie zal haar eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten die BO in het kader van deze procedure heeft gemaakt.

---

(1)  PB C 164 van 8.6.2013.

Beschikking van het Gerecht van 13 januari 2014 — Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT/Commissie

(Zaak T-134/12) (1)

(Beroep tot nietigverklaring en tot schadevergoeding - Overeenkomsten betreffende financiële bijstand van Unie aan projecten op gebied van onderzoek en ontwikkeling - Exceptie van niet-ontvankelijkheid - Geen herkwalificatie van conclusies - Niet-ontvankelijkheid)

(2014/C 71/38)

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT (Alicante, Spanje) (vertegenwoordiger: M. Jiménez Perona, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: R. Lyal en B. Conte, gemachtigden, bijgestaan door J. Rivas Andrés en X. García García, advocaten)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit dat is opgenomen in de brief van de Commissie van 13 januari 2012 houdende inning van de in de debetnota’s vermelde bedragen overeenkomstig de financiële audit waaraan verzoekster was onderworpen, alsook verzoek wegens niet-contractuele aansprakelijkheid, waarmee het Gerecht verzocht wordt de Commissie te veroordelen tot betaling van een schadevergoeding van 732 768 EUR

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT, SA draagt haar eigen kosten en die van de Europese Commissie, met inbegrip van de kosten van het kort geding.

---

(1)  PB C 157 van 2.6.2012.

Beschikking van het Gerecht van 13 januari 2014 — Lebedef/Commissie

(Gevoegde zaken T-116/13 P en T-117/13 P) (1)

(Hogere voorziening - Openbare dienst - Ambtenaren - Beoordeling - Loopbaanontwikkelingsrapport - Beoordelingsjaren 2008 en 2009 - Halftijdse vrijstelling voor vakbondsvertegenwoordiging - Beoordelingsrapporten die in dienst van tewerkstelling uitgeoefende werkzaamheden dekken - Aanwijzing door vakbond - Beroep in eerste aanleg kennelijk ongegrond verklaard - Hogere voorziening deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond)

(2014/C 71/39)

Procestaal: Frans

Partijen

Rekwirant: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Luxemburg) (vertegenwoordiger: F. Frabetti, advocaat)

Andere partij in de procedure: Europese Commissie (vertegenwoordigers: C. Berardis-Kayser en G. Berscheid, gemachtigden, bijgestaan door B. Wägenbaur, advocaat)

Voorwerp

Twee hogere voorzieningen tegen de beschikkingen van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Derde kamer) van 12 december 2012, Lebedef/Commissie (F-70/11 en F-109/11, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie), en strekkende tot vernietiging van die beschikkingen

Dictum

1)	De hogere voorzieningen worden afgewezen.

2)	Lebedef zal zijn eigen kosten dragen en de kosten die de Europese Commissie in het kader van deze procedure heeft gemaakt.

---

(1)  PB C 147 van 25.5.2013.

Beschikking van het Gerecht van 14 januari 2014 — Miettinen/Raad

(Zaak T-303/13) (1)

(Toegang tot documenten - Verordening (EG) nr. 1049/2001 - Advies van juridische dienst van Raad - Weigering van toegang - Openbaarmaking na instelling van beroep - Verdwijning van voorwerp van geding - Ontbreken van procesbelang - Afdoening zonder beslissing)

(2014/C 71/40)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Samuli Miettinen (Espoo, Finland) (vertegenwoordigers: O. Brouwer, E. Raedts, advocaten, en A. Villette, solicitor)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: K. Pellinghelli en É. Sitbon, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van de Commissie van 25 maart 2013 tot weigering van toegang van verzoeker tot het volledige advies 15309/12 van de juridische dienst van de Raad.

Dictum

1)	Op het beroep hoeft niet meer te worden beslist.

2)	De Raad van de Europese Unie wordt verwezen in de kosten.

3)	Op de verzoeken tot interventie van het Koninkrijk Zweden en de Republiek Finland hoeft niet meer te worden beslist.

---

(1)  PB C 215 van 27.7.2013.

Beroep ingesteld op 4 december 2013 — Lomnici/Parlement

(Zaak T-650/13)

(2014/C 71/41)

Procestaal: Hongaars

Partijen

Verzoekende partij: Zoltán Lomnici (Boedapest, Hongarije) (vertegenwoordiger: Z. Lomnici Jr., advocaat)

Verwerende partij: Europees Parlement

Conclusies

De verzoekende partij verzoekt het Gerecht:

—	het besluit van de commissie Verzoekschriften van het Europees Parlement van 17 oktober 2013 betreffende verzoekschrift nr. 1298/2012 nietig te verklaren.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van zijn beroep voert verzoeker aan dat de commissie Verzoekschriften haar motiveringsplicht niet is nagekomen en inbreuk heeft gemaakt op het recht op een eerlijke procedure waarover hij zoals elke burger van de Unie beschikt. In dit verband betoogt hij onder meer dat de commissie zonder enige motivering heeft besloten om zijn verzoekschrift niet in behandeling te nemen, dat hij niet voor de vergadering is uitgenodigd en dat het besluit niet aan hem is meegedeeld.

Beroep ingesteld op 19 december 2013 — Axa Versicherung/Commissie

(Zaak T-677/13)

(2014/C 71/42)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Axa Versicherung AG (Keulen, Duitsland) (vertegenwoordigers: advocaten C. Bahr, S. Dethof en A. Malec)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

—	de bestreden weigering nietig verklaren;

—	subsidiair, de bestreden weigering gedeeltelijk nietig verklaren;

—	verweerster in de kosten van de procedure verwijzen.

Middelen en voornaamste argumenten

Verzoekster komt op tegen het besluit van de Commissie van 29 oktober 2013 betreffende verzoeksters confirmatieve verzoeken om toegang tot het dossier van de Commissie in zaak COMP/39.125 — Autoglas.

Ter ondersteuning van haar beroep voert verzoekster vijf middelen aan.

1)

Eerste middel: Schending van de in de artikelen 2 en 4 van verordening (EG) nr. 1049/2001 (1) neergelegde verplichting om de gevraagde documenten concreet en afzonderlijk te onderzoeken — Met dit middel voert verzoekster aan dat de Commissie de ingevolge de artikelen 2 en 4 van verordening nr. 1049/2001 op haar rustende verplichting om de gevraagde documenten concreet en afzonderlijk te onderzoeken niet is nagekomen. In plaats daarvan heeft zij de betrokken documenten ten onrechte op basis van formele criteria in categorieën ondergebracht.

2)

Tweede middel: Schending van artikel 4, lid 2, eerste en derde streepje, en artikel 4, lid 3, tweede alinea, van verordening nr. 1049/2001 door de weigering toegang te verlenen tot specifieke documenten van het dossier — In het kader van dit middel voert verzoekster aan dat de Commissie de werkingssfeer van de uitzonderingsregeling van artikel 4, lid 2, van verordening 1049/2001 te ruim heeft uitgelegd. Volgens verzoekster wordt geen afbreuk gedaan aan de commerciële belangen, bedoeld in artikel 4, lid 2, eerste streepje, van verordening nr. 1049/2001, en kon de Commissie zich evenmin beroepen op de in artikel 4, lid 2, derde streepje, van verordening nr. 1049/2001 bedoelde bescherming van het doel van onderzoeken. — Voorts wordt het besluitvormingsproces niet ernstig ondermijnd (artikel 4, lid 3, tweede alinea, van verordening nr. 1049/2001). — Bovendien ontkent de Commissie ten onrechte dat de openbaarmaking van de documenten waartoe om toegang is verzocht een hoger belang dient.

3)

Derde middel: Schending van artikel 4, lid 6, van verordening nr. 1049/2001 door de volledige weigering toegang tot specifieke documenten te verschaffen — Met dit middel voert verzoekster aan dat de Commissie zelfs geen gedeeltelijke toegang tot de betrokken documenten verleent en daardoor artikel 4, lid 6, van verordening nr. 1049/2001 heeft geschonden. Verzoekster betoogt dat de Commissie in strijd met de vereisten van verordening nr. 1049/2001 niet heeft onderzocht of de documenten gedeeltelijk ter beschikking moesten worden gesteld.

4)

Vierde middel: Schending van artikel 4, lid 2, eerste en derde streepje, artikel 4, lid 3, tweede alinea, en artikel 4, lid 1, sub b, van verordening nr. 1049/2001 door toegang tot de volledige versie van de inhoudsopgave van het dossier van de Commissie te weigeren — In het kader van dit middel voert verzoekster aan dat de Commissie de uitzondering van artikel 4 van verordening nr. 1049/2001 ook met betrekking tot het verzoek van verzoekster tot toegang tot de versie van de inhoudsopgave zonder weglatingen te ruim uitlegt. Volgens verzoekster kunnen ook hier de commerciële belangen bedoeld in artikel 4, lid 2, eerste streepje, van verordening nr. 1049/2001 en het doel van onderzoeken bedoeld in artikel 4, lid 2, derde streepje, van verordening nr. 1049/2001 niet in gevaar worden gebracht. — Voorts wordt aangevoerd dat ook de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, bedoeld in artikel 4, lid 1, sub b, van verordening nr. 1049/2001, niet in gevaar wordt gebracht.

5)

Vijfde middel: schending van de motiveringsplicht — Dienaangaande betoogt verzoekster dat de Commissie de afwijzing van haar verzoek om toegang tot het dossier slechts met algemene uitspraken heeft gemotiveerd en heeft verzuimd individuele documenten of correct samengestelde categorieën van documenten de rechtens voorgeschreven behandeling te geven.

---

(1)  Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (PB L 145, blz. 43).

Beroep ingesteld op 27 december 2013 — Chair Entertainment Group/BHIM — Libelle (SHADOW COMPLEX)

(Zaak T-717/13)

(2014/C 71/43)

Taal van het verzoekschrift: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Chair Entertainment Group LLC (Utah, Verenigde Staten van Amerika) (vertegenwoordiger: E. Armijo Chávarri, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep: Libelle AG (Stuttgart, Duitsland)

Conclusies

—	de beslissing van de tweede kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) van 1 oktober 2013 in zaak R 776/2011-2 vernietigen;

—	verweerder verwijzen in de kosten van de procedure.

Middelen en voornaamste argumenten

Aanvrager van het gemeenschapsmerk: verzoekster

Betrokken gemeenschapsmerk: woordmerk „SHADOW COMPLEX” voor waren en diensten van klasse 9 — gemeenschapsmerkaanvraag nr. 8 235 434

Houder van het oppositiemerk of -teken in de oppositieprocedure: andere partij in de procedure voor de kamer van beroep

Oppositiemerk of -teken: woordmerk „DBShadow” voor waren en diensten van de klassen 9 en 42 — gemeenschapsmerkinschrijving nr. 1 457 944, woordmerk „BusinessShadow” voor waren en diensten van de klassen 9 en 42 — gemeenschapsmerkinschrijving nr. 3 749 439, Duits woordmerk „BusinessShadow” voor waren en diensten van de klassen 9 en 42, en Duits woordmerk „FSShadow” voor waren en diensten van de klassen 9 en 42

Beslissing van de oppositieafdeling: toewijzing van de oppositie

Beslissing van de kamer van beroep: verwerping van het beroep

Aangevoerde middelen: schending van artikel 8, lid 1, sub b, van de gemeenschapsmerkenverordening

Beroep ingesteld op 27 december 2013 — The Directv Group/BHIM — Bolloré (DIRECTV)

(Zaak T-718/13)

(2014/C 71/44)

Taal van het verzoekschrift: Engels

Partijen

Verzoekende partij: The Directv Group, Inc. (El Segundo, Verenigde Staten van Amerika) (vertegenwoordiger: F. Valentin, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep: Bolloré SA (Érgue Gaberic, Frankrijk)

Conclusies

—	vernietiging van de beslissing van de tweede kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) van 11 oktober 2013 in zaak R 1812/2012-2 en bijgevolg geldigverklaring van het bestreden merk

Middelen en voornaamste argumenten

Ingeschreven gemeenschapsmerk waarvan vervallenverklaring is gevorderd: woordmerk „DIRECTV” voor waren en diensten van de klassen 9, 16, 35, 38, 41 en 42 — gemeenschapsmerk nr. 1 163 138

Houder van het gemeenschapsmerk: verzoekster

Partij die vervallenverklaring van het gemeenschapsmerk vordert: andere partij in de procedure voor de kamer van beroep

Beslissing van de nietigheidsafdeling: gedeeltelijke nietigverklaring van het gemeenschapsmerk

Beslissing van de kamer van beroep: vernietiging van de bestreden beslissing en algehele nietigverklaring van het gemeenschapsmerk

Aangevoerde middelen: schending van artikel 15 van de gemeenschapsmerkenverordening

Beroep ingesteld op 30 december 2013 — Gat Microencapsulation/BHIM — BASF (KARIS)

(Zaak T-720/13)

(2014/C 71/45)

Taal van het verzoekschrift: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Gat Microencapsulation AG (Ebenfurth, Oostenrijk) (vertegenwoordigers: S. Soler Lerma en M. C. March Cabrelles, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep: BASF SE (Ludwigshafen am Rhein, Duitsland)

Conclusies

—	vernietiging van de bestreden beslissing voor zover daarbij het door verzoekster ingestelde beroep is verwerpen;

—	verwijzing van het BHIM en interveniënten in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Aanvrager van het gemeenschapsmerk: Gat Microencapsulation AG

Betrokken gemeenschapsmerk: woordmerk „KARIS” voor een aantal waren en diensten van de klassen 1, 5 en 35

Houder van het oppositiemerk of -teken in de oppositieprocedure: BASF SE

Oppositiemerk of -teken: gemeenschapsmerk „CARYX” voor waren van de klassen 1 en 5; internationaal merk „CARYX” voor waren van de klassen 1 en 5; Hongaars, Italiaans en Benelux-merk „AKRIS” voor waren van klasse 5

Beslissing van de oppositieafdeling: afwijzing van de gemeenschapsmerkaanvraag

Beslissing van de kamer van beroep: gedeeltelijke verwerping van het beroep

Aangevoerde middelen: schending van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening nr. 207/2009

Beroep ingesteld op 7 januari 2014 — Mogyi/BHIM (Just crunch it…)

(Zaak T-8/14)

(2014/C 71/46)

Procestaal: Hongaars

Partijen

Verzoekende partij: Mogyi Kft. (Csávoly, Hongarije) (vertegenwoordiger: Zs. Klauber, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM)

Conclusies

De verzoekende partij verzoekt het Gerecht:

—	de publicatie van de merkaanvraag te gelasten, behalve voor „brood, banketbakkerswaren, suiker” (klasse 30) en „landbouwproducten, granen” (klasse 31)

Middelen en voornaamste argumenten

Betrokken gemeenschapsmerk: woordmerk „Just crunch it…” voor waren en diensten van de klassen 29, 30, 31 en 35 — gemeenschapsmerkaanvraag nr. 10 713 485

Beslissing van de onderzoeker: gedeeltelijke afwijzing van de inschrijvingsaanvraag

Beslissing van de kamer van beroep: gedeeltelijke vernietiging van de bestreden beslissing middels de in zaak R 1922/2012-1 gegeven beslissing

Aangevoerde middelen: schending van artikel 7, lid 1, sub b en c, van verordening (EG) nr. 207/2009

Beroep ingesteld op 7 januari 2014 — Mogyi/BHIM (Just crunch it…)

(Zaak T-9/14)

(2014/C 71/47)

Procestaal: Hongaars

Partijen

Verzoekende partij: Mogyi Kft. (Csávoly, Hongarije) (vertegenwoordiger: Zs. Klauber, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM)

Conclusies

De verzoekende partij verzoekt het Gerecht:

—	de publicatie van de merkaanvraag te gelasten, behalve voor „brood, banketbakkerswaren, suiker” (klasse 30) en „landbouwproducten, granen” (klasse 31)

Middelen en voornaamste argumenten

Betrokken gemeenschapsmerk: beeldmerk met de woordelementen „Just crunch it…” voor waren en diensten van de klassen 29, 30, 31 en 35 — gemeenschapsmerkaanvraag nr. 10 716 711

Beslissing van de onderzoeker: gedeeltelijke afwijzing van de inschrijvingsaanvraag

Beslissing van de kamer van beroep: gedeeltelijke vernietiging van de bestreden beslissing middels de in zaak R 1922/2012-1 gegeven beslissing

Aangevoerde middelen: schending van artikel 7, lid 1, sub b en c, van verordening (EG) nr. 207/2009

Beroep ingesteld op 7 januari 2014 — Hongarije/Commissie

(Zaak T-13/14)

(2014/C 71/48)

Procestaal: Hongaars

Partijen

Verzoekende partij: Hongarije (vertegenwoordigers: M. Z. Fehér en K. Szíjjártó, gemachtigden)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

Verzoekende partij verzoekt het Gerecht:

—	uitvoeringsbesluit C(2013) 7136 final van de Commissie van 31 oktober 2013 inzake de gedeeltelijke vergoeding van de nationale financiële steun die aan de producentenorganisaties is verleend voor de operationele programma’s die in 2011 in Hongarije zijn uitgevoerd, nietig te verklaren;

—	de Commissie te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van zijn beroep voert verzoeker aan dat de Commissie haar bevoegdheden heeft overschreden en de toepasselijke bepalingen van Unierecht heeft geschonden bij de vaststelling van het bedrag dat aan Hongarije verschuldigd is in het kader van de gedeeltelijke vergoeding van de nationale financiële steun die aan de organisaties van fruit- en groentelers is verleend voor de operationele programma’s die in 2011 in Hongarije zijn uitgevoerd.

Volgens verzoeker biedt het Unierecht de Commissie niet de mogelijkheid om in het besluit betreffende de door de Gemeenschap te betalen gedeeltelijke vergoeding van de nationale financiële steun die overeenkomstig artikel 103 sexies van verordening nr. 1234/2007 van de Raad (1) aan de organisaties van fruit- en groentelers is verleend, slechts terugbetaling toe te staan ten belope van de bedragen die Hongarije als „geschatte” of „geraamde” steunbedragen heeft opgegeven op het ogenblik waarop het verzocht om nationale steun te mogen verlenen.

Ingevolge artikel 103 sexies van verordening nr. 1234/2007 heeft de toestemming die de Commissie geeft voor het verlenen van nationale steun slechts betrekking op de toekenning van de steun, en kan de Commissie daarentegen niet het plafond vaststellen van de steun die kan worden verleend. Dit plafond is duidelijk vastgesteld in verordening nr. 1234/2007, volgens welke de nationale steun niet meer mag bedragen dan 80 % van de financiële bijdrage van de producentenorganisatie of de leden ervan aan het actiefonds. Volgens de regels betreffende de gedeeltelijke vergoeding van de nationale financiële steun door de Gemeenschap kan de Commissie, wanneer zij instemt met een gedeeltelijke vergoeding, het plafond van de vergoeding niet vaststellen op het bedrag dat de lidstaat in zijn verzoek om toestemming aan de Commissie heeft meegedeeld, ongeacht of het gaat om het totale steunbedrag of om het steunbedrag dat aan elke productenorganisatie is betaald. Dit geldt temeer daar de Hongaarse regering bij de mededeling van deze bedragen heeft gepreciseerd dat het slechts om verwachte of geschatte bedragen ging.

Voorts betoogt verzoeker dat de Commissie het recht heeft om na te gaan of het bedrag van de daadwerkelijk betaalde steun bovengenoemd plafond van 80 % niet overschrijdt, dan wel of de gevraagde terugbetaling niet meer bedraagt dan 60 % van de betaalde steun, maar dat zij niet gerechtigd is om de in het verzoek genoemde bedragen als bovengrens vast te stellen, in het bijzonder wanneer in het verzoek is vermeld dat het om geschatte of geraamde bedragen gaat. Indien het bedrag van de aan de producentenorganisaties betaalde nationale steun om bepaalde redenen in de loop van het jaar zou wijzigen, moet de gedeeltelijke vergoeding door de Gemeenschap worden afgestemd op het bedrag van de daadwerkelijk betaalde nationale steun, voor zover is voldaan aan de Unierechtelijke voorwaarden.

---

(1)  Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten (PB L 299, blz. 1).

Beroep ingesteld op 6 januari 2014 — Islamic Republic of Iran Shipping Lines e.a./Raad

(Zaak T-14/14)

(2014/C 71/49)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partijen: Islamic Republic of Iran Shipping Lines (Teheran, Iran), Hafize Darya Shipping Lines (HDSL) (Teheran), Khazar Shipping Lines (Anzali Free Zone, Iran), IRISL Europe GmbH (Hamburg, Duitsland), IRISL Marine Services and Engineering Co. (Qeshm Island, Iran), Irano — Misr Shipping Co. (Teheran), Safiran Payam Darya Shipping Lines (SAPID) (Teheran), Shipping Computer Services Co. (Teheran), Soroush Sarzamin Asatir Ship Management (Teheran), South Way Shipping Agency Co. Ltd (Tehran) en Valfajr 8th Shipping Line Co. (Teheran) (vertegenwoordigers: F. Randolph, QC, M. Lester, Barrister, en M. Taher, Solicitor)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie

Conclusies

—

besluit 2013/497/GBVB van de Raad van 10 oktober 2013 houdende wijziging van besluit 2010/413/GBVB betreffende beperkende maatregelen tegen Iran (PB L 272, blz. 46) en verordening (EU) nr. 971/2013 van de Raad van 10 oktober 2013 tot wijziging van verordening (EU) nr. 267/2012 betreffende beperkende maatregelen tegen Iran (PB L 272, blz. 1), nietig verklaren;

—	verweerder verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van hun beroep voeren verzoekers vijf middelen aan.

1)	Er is geen geschikte rechtsgrondslag voor de bestreden maatregelen, die als een van de criteria voor opname op de lijst een band met eerste verzoeker (IRISL) vermelden, kort nadat het verzoek tot nietigverklaring van laatstgenoemde was toegewezen.

2)	De Raad heeft verzoekers’ gewettigd vertrouwen geschonden alsook de beginselen van doelgerichtheid, rechtszekerheid, non bis in idem, gezag van gewijsde en non-discriminatie.

3)	De Raad heeft verzoekers’ rechten van verdediging geschonden door IRISL en de andere verzoekers niet mee te delen dat hij voornemens was de bestreden maatregelen vast te stellen en door verzoekers niet de gelegenheid te geven opmerkingen te formuleren.

4)	De bestreden maatregelen schenden verzoekers’ grondrechten, daaronder begrepen hun recht op eerbiediging van hun goede naam en hun eigendomsrecht.

5)

De Raad heeft misbruik gemaakt van zijn bevoegdheden door de bestreden maatregelen vast te stellen. Door onder voorbijgaan aan een arrest van het Hof specifiek aan IRISL en de ondernemingen die een band hebben met IRISL, maatregelen op te leggen, heeft de Raad zijn bevoegdheden niet adequaat aangewend.

Beroep ingesteld op 20 januari 2014 — HTTS en Bateni/Raad

(Zaak T-45/14)

(2014/C 71/50)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partijen: HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH (Hamburg, Duitsland); en Naser Bateni (Hamburg) (vertegenwoordigers: M. Schlingmann en F. Lautenschlager, advocaten)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie

Conclusies

Eerste verzoekster verzoekt het Gerecht:

—	besluit 2013/661/GBVB van de Raad van 15 november 2013 houdende wijziging van besluit 2010/413/GBVB betreffende beperkende maatregelen tegen Iran nietig te verklaren, voor zover het eerste verzoekster betreft;

—	uitvoeringsverordening (EU) nr. 1154/2013 van de Raad van 15 november 2013 tot uitvoering van verordening (EU) nr. 267/2012 betreffende beperkende maatregelen ten aanzien van Iran nietig te verklaren, voor zover die eerste verzoekster betreft;

—	de Raad te verwijzen in de kosten, meer in het bijzonder de door eerste verzoekster gemaakte kosten;

Tweede verzoeker verzoekt het Gerecht:

—	besluit 2013/661/GBVB van de Raad van 15 november 2013 houdende wijziging van besluit 2010/413/GBVB betreffende beperkende maatregelen tegen Iran nietig te verklaren, voor zover het tweede verzoeker betreft;

—	uitvoeringsverordening (EU) nr. 1154/2013 van de Raad van 15 november 2013 tot uitvoering van verordening (EU) nr. 267/2012 betreffende beperkende maatregelen ten aanzien van Iran nietig te verklaren, voor zover die tweede verzoeker betreft;

—	de Raad te verwijzen in de kosten, meer in het bijzonder de door tweede verzoeker gemaakte kosten;

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van hun beroep voeren de verzoekende partijen vier middelen aan.

1)

Eerste middel ontleend aan de onrechtmatigheid en niet-toepasselijkheid van de gewijzigde versie van besluit 2010/413/GBVB en van verordening (EU) nr. 267/2012 (1) overeenkomstig artikel 277 VWEU. In dit verband voeren verzoekers met name aan dat de Raad de rechtsgrondslag voor de opname van verzoekers op de lijsten van maatregelen, heeft gewijzigd om maatregelen op hen te kunnen toepassen. Door de rechtsgrondslag te wijzigen heeft de Raad dus kennelijk zijn beoordelingsvrijheid misbruikt.

2)

Tweede middel, ontleend aan schending van het recht op effectieve rechterlijke bescherming en van de motiveringsplicht. Verzoekers voeren in wezen aan dat de Raad hun opname op de lijsten van maatregelen niet toereikend heeft gemotiveerd. Er wordt geen motivering gegeven voor de wezenlijke elementen waarop de Raad zijn besluit baseert.

3)

Derde middel ontleend aan het feit dat er geen grondslag is voor de opname van verzoekers op de lijsten van maatregelen In het kader van dit middel voeren verzoekers aan dat de motivering van de Raad inhoudelijk niet rechtvaardigt dat verzoekers opnieuw worden opgenomen op de lijsten van maatregelen.

4)

Vierde middel ontleend aan schending van eigendomsrecht, van de vrijheid van ondernemerschap, van het recht op eerbiediging van het gezinsleven en van het evenredigheidsbeginsel Ten slotte voeren verzoekers aan dat het feit dat zij opnieuw zijn opgenomen op de lijsten van maatregelen een schending vormt van hun eigendomsrecht en van hun vrijheid van ondernemerschap alsmede van het recht op eerbiediging van het gezinsleven van tweede verzoeker. Zij zijn van mening dat hun opname op de lijsten van maatregelen een onevenredige inbreuk vormt, die kennelijk niet geschikt is om de door de bestreden handelingen nagestreefde doelstellingen te verwezenlijken en dat die opname in elk geval verder gaat dan noodzakelijk is ter verwezenlijking van die doelstellingen.

---

(1)  Verordening (EU) nr. 267/2012 van de Raad van 23 maart 2012 betreffende beperkende maatregelen ten aanzien van Iran en tot intrekking van verordening (EU) nr. 961/2010 (PB. L 88, blz. 1).

Beroep ingesteld op 23 januari 2014 — Goldfish e.a./Commissie

(Zaak T-54/14)

(2014/C 71/51)

Procestaal: Nederlands

Partijen

Verzoekende partijen: Goldfish BV (Zoutkamp, Nederland); Heiploeg BV (Zoutkamp); Heiploeg Beheer BV (Zoutkamp); en Heiploeg Holding BV (Zoutkamp) (vertegenwoordigers: P. Glazener en B. Winters, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

De verzoekende partijen verzoeken het Gerecht:

—	het mede tot verzoeksters gerichte Besluit geheel of gedeeltelijk te vernietigen;

—	de aan verzoeksters opgelegde boete te annuleren dan wel te verminderen;

—	zodanige voorzieningen te treffen als uw Gerecht zal vermenen te behoren;

—	de Europese Commissie in de kosten van deze procedure te veroordelen.

Middelen en voornaamste argumenten

Verzoeksters bestrijden het besluit van de Commissie van 27 november 2013 in een procedure op grond van artikel 101 VWEU (AT.39633 — Garnalen).

Ter ondersteuning van hun beroep voeren de verzoekende partijen drie middelen aan.

1)	Eerste middel, ontleend aan een schending van artikel 101 VWEU en artikel 2 van Verordening 1/2003 (1) wegens het gebruik van heimelijk opgenomen audio-opnamen door de Commissie als bewijs voor een inbreuk op artikel 101 VWEU.

2)	Tweede middel, ontleend aan een schending van artikel 101 VWEU en artikel 2 van Verordening 1/2003 wegens het gebruik van aantekeningen van heimelijk opgenomen audio-opnamen door de Commissie als bewijs voor een inbreuk op artikel 101 VWEU.

3)	Derde middel, ontleend aan een onrechtmatige weigering om toepassing te maken van punt 35 van de Boeterichtsnoeren (2), doordat de Commissie geweigerd heeft rekening te houden met het onvermogen van verzoeksters om de boete te betalen.

---

(1)  Verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad van 16 december 2002 betreffende de uitvoering van de mededingingsregels van de artikelen 81 en 82 van het Verdrag (PB L 1, blz. 1).

(2)  Richtsnoeren voor de berekening van geldboeten die uit hoofde van artikel 23, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 1/2003 worden opgelegd (PB 2006, C 210, blz. 2).

Beschikking van het Gerecht van 14 januari 2014 — Hanwha SolarOne e.a./Parlement e.a.

(Zaak T-136/13) (1)

(2014/C 71/52)

Procestaal: Engels

De president van de Vijfde kamer heeft de doorhaling van de zaak gelast.

---

(1)  PB C 123 van 27.4.2013.

Beschikking van het Gerecht van 10 januari 2014 — MHCS/BHIM — Compañía Vinícola del Norte de España (ICE IMPERIAL)

(Zaak T-555/13) (1)

(2014/C 71/53)

Procestaal: Engels

De president van de Tweede kamer heeft de doorhaling van de zaak gelast.

---

(1)  PB C 377 van 21.12.2013.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 17 oktober 2013 — Birkhoff/Commissie

(Zaak F-60/09 RENV)

(Openbare dienst - Ambtenaren - Terugverwijzing naar Gerecht na vernietiging - Bezoldiging - Gezinstoelagen - Toelage voor kind ten laste - Kind met ernstige ziekte of handicap waardoor het niet in zijn behoeften kan voorzien - Verzoek om voortzetting van betaling van toelage)

(2014/C 71/54)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Gerhard Birkhoff (Weitnau, Duitsland) (vertegenwoordiger: C. Inzillo, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: J. Currall en B. Eggers, gemachtigden, bijgestaan door A. Dal Ferro, advocaat)

Voorwerp

Terugverwijzing na vernietiging — Openbare dienst — Nietigverklaring van besluit tot afwijzing van verzoekers verzoek om voortzetting van de betaling van de toelage voor een kind ten laste in de zin van artikel 2, vijfde alinea, van bijlage VII bij het Statuut

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	De Europese Commissie draagt haar eigen kosten en wordt verwezen in de kosten die Birkhoff in de zaken F-60/09 en T-10/11 P heeft gemaakt.

3)	Elke partij draagt de eigen kosten in zaak F-60/09 RENV.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 11 december 2013 — Andres e.a./ECB

(Zaak F-15/10) (1)

(Openbare dienst - Personeel van ECB - Hervorming van pensioenregeling - Bevriezing van pensioenplan - Uitvoering van pensioenregeling - Raadpleging van comité van toezicht - Raadpleging van personeelscomité - Raadpleging van algemene raad - Raadpleging van raad van bestuur - Driejaarlijkse beoordeling van pensioenplan - Schending van arbeidsvoorwaarden - Kennelijke beoordelingsfout - Evenredigheidsbeginsel - Verworven rechten - Beginsel van rechtszekerheid en voorzienbaarheid - Informatieplicht)

(2014/C 71/55)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partijen: Carlos Andres e.a. (Frankfurt am Main, Duitsland) (vertegenwoordigers: L. Levi en M. Vandenbussche, advocaten)

Verwerende partij: Europese Centrale Bank (ECB) (vertegenwoordigers: C. Kroppenstedt en F. Malfrère, gemachtigden, bijgestaan door B. Wägenbaur, advocaat)

Voorwerp

Enerzijds, nietigverklaring van verzoekers’ salarisafrekeningen over juni 2009 alsmede van alle vorige en toekomstige salarisafrekeningen, voor zover daarin toepassing wordt gegeven aan de hervorming van de pensioenregeling waartoe op 4 mei 2009 is besloten. Anderzijds, verzoek om vergoeding van de door verzoekers geleden schade.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Andres en de 168 andere verzoekers wier namen zijn opgenomen in de bijlage dragen hun eigen kosten en worden verwezen in de kosten van de Europese Centrale Bank.

---

(1)  PB C 134 van 22.5.2010, blz. 54.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 16 september 2013 — Faita/EESC

(Zaak F-92/11) (1)

(Openbare dienst - Psychisch geweld - Verzoek om bijstand - Motivering van besluit)

(2014/C 71/56)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Carla Faita (Brussel, België) (vertegenwoordigers: D. Abreu Caldas, S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis en É. Marchal, advocaten)

Verwerende partij: Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) (vertegenwoordigers: M. Arsène en L. Camarena Januzec, gemachtigden, bijgestaan door M. Troncoso Ferrer en F.-M. Hislaire, advocaten)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van het Europees Economisch en Sociaal Comité houdende afwijzing van verzoeksters verzoek om erkenning van de fouten die jegens haar zijn gemaakt door het gebrek aan bijstand en niet-nakoming van de zorgplicht alsmede om maatregelen te treffen om haar verdiensten en bekwaamheden publiekelijk aan te tonen en verzoek om schadevergoeding

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Faita zal haar eigen kosten dragen en wordt verwezen in drie vierde van de kosten van het Europees Economisch en Sociaal Comité.

3)	Het Europees Economisch en Sociaal Comité wordt verwezen in één vierde van zijn kosten.

---

(1)  PB C 347 van 26.11.2011, blz. 46.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 30 september 2013 — Possanzini/Frontex

(Zaak F-124/11) (1)

(Openbare dienst - Personeel van Frontex - Tijdelijk functionaris - Loopbaanontwikkelingsrapport dat negatieve beoordelingen van beoordelingsautoriteit bevat die betrokkene niet zijn meegedeeld - Niet-verlenging van overeenkomst voor bepaalde tijd - Besluit gebaseerd op advies van beoordelingsautoriteit - Rechten van verweer - Schending - Financieel geschil - Volledige rechtsmacht)

(2014/C 71/57)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Daniele Possanzini (Pisa, Italië) (vertegenwoordiger: S. Pappas, advocaat)

Verwerende partij: Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie (Frontex) (vertegenwoordigers: S. Vuorensola en H. Caniard, gemachtigden, bijgestaan door D. Waelbroeck en A. Duron, advocaten)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit tot intrekking van het besluit om verzoekers overeenkomst van tijdelijk functionaris te verlengen

Dictum

1)

Het besluit van 28 maart 2011 om de overeenkomst van tijdelijk functionaris van Possanzini niet te verlengen, vastgesteld door de uitvoerend directeur van het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie, wordt nietig verklaard.

2)	Het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie wordt veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding van 5 000 EUR aan Possanzini.

3)	Het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie draagt zijn eigen kosten en wordt verwezen in de kosten van Possanzini.

---

(1)  PB C 25 van 28.1.2012, blz. 72.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 16 september 2013 — Wurster/EIGE

(Gevoegde zaken F-20/12 en F-43/12) (1)

(Openbare dienst - Personeel van EIGE - Tijdelijk functionaris - Procedure van beoordeling van leidinggevende capaciteiten van functionarissen van EIGE die onlangs zijn tewerkgesteld in ambt van middenkader - Overplaatsing naar ambt dat geen kaderambt is - Recht om te worden gehoord - Werkingssfeer van wet - Ambtshalve toetsing - Ambtshalve vervanging van motivering door rechter)

(2014/C 71/58)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Barbara Wurster (Vilnius, Litouwen) (vertegenwoordigers: aanvankelijk T. Bontinck en S. Woog, advocaten, vervolgens T. Bontinck en S. Greco, advocaten)

Verwerende partij: Europees Instituut voor Gendergelijkheid (EIGE), (vertegenwoordiger: M. Velardo, advocaat)

Voorwerp

Enerzijds, verzoek om nietigverklaring van het besluit van de verwerende partij om verzoekster over te plaatsen van het ambt van hoofd operaties naar een ambt van teamhoofd waarvoor geen leidinggevende capaciteiten zijn vereist. Anderzijds, verzoek om nietigverklaring van het besluit van de directrice van EIGE tot afwijzing van verzoeksters verzoek om verkrijging van de managementvergoeding over de periode van 1 juni tot en met 30 september 2011.

Dictum

1)	Het besluit van de directrice van het Europees Instituut voor Gendergelijkheid van 8 september 2011 om Wurster over te plaatsen naar het ambt van teamhoofd van het centrum voor hulpmiddelen en documentatie wordt nietig verklaard.

2)	De beroepen worden verworpen voor het overige.

3)	Het Europees Instituut voor Gendergelijkheid draagt zijn eigen kosten en wordt verwezen in de kosten van Wurster.

---

(1)  PB C 138 van 12.5.2012, blz. 35; PB C 200 van 7.7.2012, blz. 21.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 16 september 2013 — Glantenay e.a./Commissie

(Gevoegde zaken F-23/12 en F-30/12) (1)

(Openbare dienst - Algemeen vergelijkend onderzoek - Aankondiging van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/204/10 - Selectie op basis van bewijsstukken - Uitsluiting van kandidaten zonder concreet onderzoek van hun diploma’s en beroepservaring)

(2014/C 71/59)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partijen: Jérôme Glantenay e.a. (Brussel, België) (vertegenwoordiger: C. Mourato, advocaat)

Verzoekende partij: Marco Cecchetto (Rovigo, Italië) (vertegenwoordiger: C. Mourato, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: J. Currall en G. Gattinara, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van de jury van algemeen vergelijkend onderzoek EPSO/AD/204/10 om verzoekers niet toe te laten tot de volgende fase van het vergelijkend onderzoek

Dictum

1)

De besluiten van de jury van algemeen vergelijkend onderzoek EPSO/AD/204/10 om de aanmeldingen van Bonagurio, Cecchetto, Gecse, Glantenay, Gorgol, Kalamees, Skrobich, Venckunaite en Załęska uit te sluiten van de procedure van vergelijkend onderzoek, zonder deze te onderzoeken in het kader van de tweede fase van de selectie op basis van bewijsstukken zoals voorzien in de aankondiging van vergelijkend onderzoek, worden nietig verklaard.

2)	De beroepen in de zaken F-23/12 en F-30/12 worden verworpen voor het overige.

3)	De Europese Commissie draagt negen tiende van haar eigen kosten en wordt verwezen in de kosten van Bonagurio, Cecchetto, Gecse, Glantenay, Gorgol, Kalamees, Skrobich, Venckunaite en Załęska.

4)	Cruceru draagt haar eigen kosten en wordt verwezen in één tiende van de kosten van de Europese Commissie.

---

(1)  PB C 138 van 12.5.2012, blz. 35 en 36.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 30 september 2013 — BP/FRA

(Zaak F-38/12) (1)

(Openbare dienst - Personeel van Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten - Arbeidscontractant - Niet-verlenging voor onbepaalde duur van overeenkomst voor bepaalde duur - Overplaatsing naar andere dienst tot afloop van overeenkomst - Beroep tot nietigverklaring - Beroep tot schadevergoeding)

(2014/C 71/60)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: BP (Barcelona, Spanje) (vertegenwoordigers: L. Levi en M. Vandenbussche, advocaten)

Verwerende partij: Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten (FRA) (vertegenwoordigers: M. Kjærum, gemachtigde, bijgestaan door B. Wägenbaur, advocaat)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van het Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten om verzoeksters overeenkomst van arbeidscontractante niet te verlengen en van het besluit om haar over te plaatsen naar een andere afdeling van dat Bureau alsmede verzoek om vergoeding van de materiële en immateriële schade die zij zou hebben geleden

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	BP draagt al haar eigen kosten en wordt verwezen in alle kosten van het Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten.

---

(1)  PB C 138 van 12.5.2012, blz. 37.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 16 september 2013 — Höpcke/Commissie

(Zaak F-46/12) (1)

(Openbare dienst - Algemeen vergelijkend onderzoek - Aankondiging van vergelijkend onderzoek EPSO/AST/111/10 - Niet-plaatsing op reservelijst - Opdracht om tekst van minimumlengte op te stellen - Niet-naleving)

(2014/C 71/61)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Dagmar Höpcke (Brussel, België) (vertegenwoordigers: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal en D. Abreu Caldas, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: B. Eggers en G. Gattinara, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van de jury van vergelijkend onderzoek EPSO/AST/111/10 om verzoeksters naam niet te plaatsen op de lijst van geslaagde kandidaten van dat vergelijkend onderzoek

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Höpcke draagt haar eigen kosten en wordt verwezen in de kosten van de Europese Commissie.

---

(1)  PB C 184 van 23.6.2012, blz. 25.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 7 november 2013 — Cortivo/Parlement

(Zaak F-52/12) (1)

(Openbare dienst - Ambtenaren - Pensioenen - Aanpassingscoëfficiënt - Woonstaat - Begrip - Voornaamste verblijfplaats - Verblijf verdeeld over twee lidstaten - Bewijsstukken - Gewettigd vertrouwen)

(2014/C 71/62)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Maria Luisa Cortivo (Sagone, Frankrijk) (vertegenwoordiger: A. Salerno, advocaat)

Verwerende partij: Europees Parlement (vertegenwoordigers: M. Ecker en S. Alves, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit houdende vaststelling dat Luxemburg verzoeksters voornaamste verblijfplaats is enerzijds en van het besluit met daarin kennisgeving van wijziging van haar pensioenrechten en houdende intrekking van de aanpassingscoëfficiënt voor Frankrijk vanaf 1 januari 2010 anderzijds

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Cortivo draagt haar eigen kosten en wordt verwezen in de kosten van het Europees Parlement.

---

(1)  PB C 200 van 7.7.2012, blz. 22.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 21 november 2013 — Roulet/Commissie

(Gevoegde zaken F-72/12 en F-10/13) (1)

(Openbare dienst - Bezoldiging - Artikel 66 Statuut - Voormalig tijdelijk functionaris van rang AD 12 - Aanwerving als ambtenaar van rang AD 6 - Betaling van bezoldiging gelijkwaardig aan ambtenaar van rang AD 12 - Kennelijke fout - Terugvordering van hetgeen onverschuldigd is betaald krachtens artikel 85 Statuut)

(2014/C 71/63)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Josiane Roulet (Ottignies, België) (vertegenwoordigers: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal en D. Abreu Caldas, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: G. Gattinara en D. Martin, gemachtigden)

Voorwerp

Enerzijds, verzoek om nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van een verzoek om schadevergoeding dat verzoekster heeft ingediend op basis van artikel 90, lid 1, van het Statuut wegens fouten die zijn gemaakt bij de vaststelling van haar rechten bij indiensttreding en wegens de vertraging om die fouten te corrigeren. Anderzijds, verzoek om nietigverklaring van het besluit van de Commissie tot terugvordering, krachtens artikel 85 van het Statuut, van een bedrag van de bezoldiging van verzoekster, voorheen tijdelijk functionaris van de rang A 4 (AD 12) en vervolgens ambtenaar van de rang AD 6

Dictum

1)	De beroepen in de gevoegde zaken F-72/12 en F-10/13 worden verworpen.

2)	Roulet zal haar eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten van de Europese Commissie.

---

(1)  PB C 258 van 25.8.2012, blz. 29; PB C 108 van 13.4.2013, blz. 39.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 16 september 2013 — CN/Raad

(Zaak F-84/12) (1)

(Openbare dienst - Artikel 78 Statuut - Invaliditeitscommissie - Medisch rapport - Medische gegevens van psychiatrische of psychologische aard - Medisch geheim - Toegang - Beroep tot nietigverklaring - Beroep tot schadevergoeding)

(2014/C 71/64)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: CN (Brumath, Frankrijk) (vertegenwoordiger: M. Velardo, advocaat)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: J. Herrmann en M. Bauer, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit houdende weigering om verzoeker rechtstreeks toegang te verlenen tot het eindrapport van de conclusies van de invaliditeitscommissie en tot de diagnose van de derde arts van die commissie

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	CN zal zijn eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten van de Raad van de Europese Unie.

---

(1)  PB C 295 van 29.9.2012, blz. 35.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 11 december 2013 — Balionyte-Merle/Commissie

(Zaak F-113/12) (1)

(Openbare dienst - Vergelijkend onderzoek - Aankondiging van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/204/10 - Niet-plaatsing op reservelijst - Beoordeling van algemene bekwaamheden van kandidaten - Beoordeling op basis van prestaties van kandidaten bij examens in beoordelingscentrum - Samenhang tussen cijfer en toelichting in bewijs van bekwaamheden)

(2014/C 71/65)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Vilija Balionyte-Merle (Oudergem, België) (vertegenwoordigers: L. Levi en A. Tymen, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: B. Eggers en G. Gattinara, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van de jury om verzoekster niet op te nemen op de reservelijst van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/204/10 en verzoek om nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van de klacht

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Balionyte-Merle zal haar eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten van de Europese Commissie.

---

(1)  PB C 26 van 26.1.2013, blz. 710.

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 21 november 2013 — Arguelles Arias/Raad

(Zaak F-122/12) (1)

(Openbare dienst - Arbeidscontractant - Overeenkomst voor onbepaalde tijd - Beëindiging - Post waarvoor veiligheidsmachtiging is vereist - Machtiging geweigerd door nationale veiligheidsinstantie - Besluit herzien door beroepsorgaan - Conclusies van nationale veiligheidsinstantie en beroepsorgaan die TAOBG niet binden)

(2014/C 71/66)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Bruno Arguelles Arias (Awans, België) (vertegenwoordiger: J. Lecuyer, advocaat)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: M. Bauer en A. Bisch, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van de Raad om verzoeker te ontslaan en verzoek om hem schadeloos te stellen voor zijn materiële en immateriële schade

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Arguelles Arias zal zijn eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten van de Raad van de Europese Unie.

---

(1)  PB C 26 van 26.1.2013, blz. 72.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 5 december 2013 — Birkhoff/Commissie

(Zaak F-60/09 DEP)

(Openbare dienst - Procedure - Begroting van kosten - Afdoening zonder beslissing)

(2014/C 71/67)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Gerhard Birkhoff (Isny, Duitsland) (vertegenwoordiger: C. Inzillo, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: J. Currall en B. Eggers, gemachtigden, bijgestaan door A. Dal Ferro, advocaat)

Dictum

1)	Er behoeft geen uitspraak te worden gedaan over het verzoek om begroting van kosten in zaak F-60/09 DEP, Birkhoff/Commissie.

2)	Elke partij zal de eigen kosten van de onderhavige procedure tot begroting van kosten dragen.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 2 december 2013 — Pachtitis/Commissie

(Zaak F-49/12)

(Openbare dienst - Vergelijkend onderzoek EPSO/AD/77/06 - Toegang tot documenten - Verzoek om toegang tot antwoorden van toelatingstoetsen - Nietigverklaring van uitslag van toetsen - Ontbreken van procesbelang - Afdoening zonder beslissing)

(2014/C 71/68)

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partij: Dimitrios Pachtitis (Athene, Griekenland) (vertegenwoordigers: aanvankelijk P. Giatagantzidis en K. Kyriazi, vervolgens Giatagantzidis en A. Féréti, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: aanvankelijk J. Currall en I. Chatzigiannis, vervolgens J. Currall en D. Triantafyllou, gemachtigden)

Interveniënten ter ondersteuning van de verzoekende partij: Helleense Republiek (vertegenwoordigers: E.-M. Mamouna en K. Boskovits, gemachtigden)

Koninkrijk Zweden (vertegenwoordigers: A. Falk en S. Johannesson, gemachtigden)

Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming (EDPS) (vertegenwoordiger: H. Hijmans, gemachtigde)

Dictum

1)	Er behoeft geen uitspraak te worden gedaan over het beroep.

2)	Pachtitis en de Europese Commissie zullen elk hun eigen kosten dragen.

3)	De Helleense Republiek, het Koninkrijk Zweden en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, interveniënten, zullen hun eigen kosten dragen.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 17 oktober 2013 — Marcuccio/Commissie

(Zaak F-127/12)

(Openbare dienst - Artikel 34, leden 1 en 6, Reglement voor de procesvoering - Verzoekschrift per fax ingediend binnen beroepstermijn vermeerderd met termijn wegens afstand van tien dagen - Verzoekschrift per post neergelegd binnen tien daaraanvolgende dagen - Geen identiteit van verzoekschriften - Te laat ingesteld beroep)

(2014/C 71/69)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Luigi Marcuccio (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van de weigering om de schade te betalen die verzoeker zou hebben geleden als gevolg van de te late verzending van het document genaamd „bill of lading” betreffende het vervoer van zijn persoonlijke goederen van Luanda (Angola), waar hij was tewerkgesteld, naar Italië

Dictum

1)	Het beroep wordt kennelijk niet-ontvankelijk verklaard.

2)	Marcuccio zal zijn eigen kosten dragen.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 12 december 2013 — Marcuccio/Commissie

(Zaak F-133/12)

(Openbare dienst - Ambtenaren - Niet-contractuele aansprakelijkheid van Unie - Vergoeding van schade voortvloeiende uit verzending door instelling van brief betreffende aan verzoeker opgelegde kosten aan zijn advocaat - Beroep deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond - Artikel 94 Reglement voor de procesvoering)

(2014/C 71/70)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Luigi Marcuccio (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: C. Berardis-Kayser en G. Gattinara, gemachtigden, bijgestaan door A. Dal Ferro, advocaat)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van verzoekers verzoek om een schadevergoeding te krijgen voor de verzending door verweerster van een op verzoeker betrekking hebbend schrijven aan zijn advocaat alsmede verzoek om schadevergoeding

Dictum

1)	Het beroep wordt deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond verklaard.

2)	Marcuccio zal zijn eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten van de Europese Commissie.

3)	Marcuccio wordt veroordeeld tot betaling van het bedrag van 2 000 EUR aan het Gerecht.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 17 oktober 2013 — Marcuccio/Commissie

(Zaak F-145/12)

(Openbare dienst - Artikel 34, leden 1 en 6, Reglement voor de procesvoering - Verzoekschrift per fax ingediend binnen beroepstermijn vermeerderd met termijn wegens afstand van tien dagen - Verzoekschrift per post neergelegd binnen tien daaraanvolgende dagen - Geen identiteit van verzoekschriften - Te late instelling van beroep)

(2014/C 71/71)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Luigi Marcuccio (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van verzoekers verzoek om herwaardering van zijn invaliditeitspensioen

Dictum

1)	Het beroep wordt kennelijk niet-ontvankelijk verklaard.

2)	Marcuccio zal zijn eigen kosten dragen.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Tweede kamer) van 12 december 2013 —  JJ (*1)/Raad

(Zaak F-47/13) (1)

(Openbare dienst - Ambtenaren - Bevordering - Bevorderingsronde 2012 - Besluit om verzoeker niet te bevorderen - Overplaatsing naar andere instelling in loop van bevorderingsronde voorafgaande aan die gedurende welke een eventueel bevorderingsbesluit gevolg zou hebben gehad - Bevoegde instelling om over bevordering van overgeplaatste ambtenaar te beslissen)

(2014/C 71/72)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: JJ (*1) (vertegenwoordiger: M. Velardo, advocaat)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: M. Bauer en A. Bisch, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit om verzoeker niet te plaatsen op de lijst van ambtenaren van de functiegroep AD die zijn voorgedragen voor een bevordering in 2012

Dictum

1)	Het beroep wordt kennelijk rechtens ongegrond verklaard.

2)	JJ (*1) zal zijn eigen kosten dragen en wordt verwezen in de kosten van de Raad van de Europese Unie.

---

(*1)  Informatie gewist of vervangen in het kader van de bescherming van persoonsgegevens en/of vertrouwelijkheid.

(1)  PB C 207 van 20.7.2013, blz. 63.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 27 januari 2014 — Loescher/Raad

(Zaak F-134/12) (1)

(2014/C 71/73)

Procestaal: Frans

De president van de Derde kamer heeft de doorhaling van de zaak gelast.

---

(1)  PB C 26 van 26.1.2013, blz. 74.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 27 januari 2014 — Carpenito/Raad

(Zaak F-136/12) (1)

(2014/C 71/74)

Procestaal: Frans

De president van de Derde kamer heeft de doorhaling van de zaak gelast.

---

(1)  PB C 26 van 26.1.2013, blz. 75.

Beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 23 oktober 2013 — Moragrega Arroyo/Raad

(Zaak F-49/13) (1)

(2014/C 71/75)

Procestaal: Frans

De president van de Tweede kamer heeft de doorhaling van de zaak gelast.

---

(1)  PB C 215 van 27.7.2013, blz. 20.