23.3.2011

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/1

---

ADVIES VAN DE EUROPESE CENTRALE BANK

van 3 maart 2011

inzake een voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende baissetransacties en bepaalde aspecten van kredietverzuimswaps

(CON/2011/17)

2011/C 91/01

Inleiding en rechtsgrond

Op 13 oktober 2010 ontving de Europese Centrale Bank (ECB) een verzoek van de Raad van de Europese Unie voor een advies inzake een voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende baissetransacties en bepaalde aspecten van kredietverzuimswaps (1) (hierna de „ontwerpverordening”).

De bevoegdheid van de ECB om een advies uit te brengen is gebaseerd op artikel 127, lid 4 en artikel 282, lid 5 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, aangezien de ontwerpverordening bepalingen bevat betreffende de bijdrage van het Europees Stelsel van centrale banken (ESCB) tot een goede beleidsvoering ten aanzien van de stabiliteit van het financiële stelsel, als bedoeld in artikel 127, lid 5 van het Verdrag. Overeenkomstig de eerste volzin van artikel 17.5 van het Reglement van orde van de Europese Centrale Bank heeft de Raad van bestuur dit advies goedgekeurd.

Algemene opmerkingen

1.

De ECB verwelkomt het hoofddoel van de ontwerpverordening, namelijk het vaststellen van een regelgevend kader van de Unie voor baissetransacties (short selling) en gelijksoortige praktijken gebaseerd op het gebruik van kredietverzuimswaps. De ECB merkt op dat in de ontwerpverordening veel van de aanbevelingen zijn verwerkt die zijn gedaan in de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010 aan de openbare consultatie van de Commissie inzake short selling (2). De bijdrage van het Eurosysteem uit 2010 erkende dat in normale marktomstandigheden short selling kan bijdragen tot een efficiënte prijsstelling van verhandelde instrumenten en tot het handhaven van de liquiditeit van de markten; er werd echter ook gewezen op zorgen ten aanzien van de aan short selling verbonden risico's, zoals het risico van verstoorde marktontwikkelingen, van marktmisbruik en van het mislukken van de afwikkeling (3). In het algemeen ondersteunt de ECB de door de Unie ontworpen wettelijke regeling om aan deze zorgen tegemoet te komen, bestaande uit de ontwerpverordening en de momenteel in beraad zijnde (4) wijzigingen van Richtlijn 2003/6/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 betreffende handel met voorwetenschap en marktmanipulatie (marktmisbruik) (5). Een dergelijke uniforme regeling van de Unie is noodzakelijk voor de integratie van de financiële markten in de Unie, terwijl het tevens de convergentie zal bevorderen met de in andere belangrijke financiële centra, zoals de Verenigde Staten, vastgestelde regels (6). De ECB zal over de wijzigingen in Richtlijn 2003/6/EG gedetailleerde opmerkingen maken wanneer ze daar te zijner tijd over geraadpleegd wordt.

2.

Aansluitend bij de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010 (7), verwelkomt de ECB: a) de transparantieregeling voor short selling van aandelen volgens het oorspronkelijke door het Comité van Europese effectenregelgevers aanbevolen tweeledige model (8); en b) de verplichte openbaarmaking aan de bevoegde autoriteiten met betrekking tot significante netto baisseposities die verband houden met emittenten van overheidsschuld in de Unie of van equivalente ongedekte posities in kredietverzuimswaps (9). De ECB ondersteunt vereisten die het risico aanpakken van het mislukken van de afwikkeling veroorzaakt door ongedekte baissetransacties (10), op grond waarvan het natuurlijke personen of rechtspersonen niet dient te worden toegestaan een baissetransactie aan te gaan tenzij ze een aandeel of overheidsschuldinstrument hebben geleend, een overeenkomst hebben gesloten om te lenen, of op het tijdstip van de afwikkeling in staat zullen zijn te lenen op basis van een bevestigde regeling. Bovendien verwelkomt de ECB de voorstellen op grond waarvan: a) aan bevoegde autoriteiten geharmoniseerde bevoegdheden zullen worden verleend om in uitzonderlijke omstandigheden tijdelijke beperkingen op baissetransacties en kredietverzuimswaptransacties op te leggen, onder de coördinatie van de Europese Autoriteit voor effecten en markten (EAEM) (11); en b) aan de EAEM zelf specifieke interventiebevoegdheden zullen worden toegekend, indien de ordelijke werking en integriteit van het financiële stelsel van de Unie worden bedreigd (12).

3.

De ECB merkt op dat verschillende wetgevingsinitiatieven van de Unie, waaronder de ontwerpverordening betreffende clearing door centrale tegenpartijen en transactieregisters (13), alsook de herziening van de Richtlijn Markten in Financiële Instrumenten („MiFID”) 2004/39/EG (14), ernaar streven de openbaarmakingsvereisten met betrekking tot verschillende soorten activa en rapporterende entiteiten te vergroten. De ECB verwelkomt deze algemene tendens, mits zorgvuldig aandacht wordt besteed aan het verzekeren van consistentie en het vermijden van overlap of leemtes. Het Eurosysteem heeft een sterk belang op dit gebied gebaseerd op haar functies betreffende statistiek en financiële stabiliteit en zal de voortgang van dit werk in samenwerking met de Commissie volgen.

Specifieke opmerkingen

Toepassingsgebied

4.

De ECB beveelt aan (15) dat door de ontwerpverordening bestreken overheidsschuldinstrumenten worden gedefinieerd als instrumenten die worden uitgegeven of gegarandeerd door de entiteiten die behoren tot de publieke sector van de lidstaten of de Unie, waarbij de „publieke sector” dient te worden gedefinieerd zoals in reeds bestaande aanvullende wetgeving van de Unie (16). Een dergelijke wetgevingstechniek heeft het voordeel dat onbedoelde leemtes worden uitgesloten, terwijl tevens wordt verzekerd dat de door de centrale banken van het ESCB als onderdeel van de uitvoering van het monetair beleid uitgegeven schuldinstrumenten niet als overheidsschuldinstrumenten worden geclassificeerd, hetgeen in strijd zou zijn met het in artikel 123 van het Verdrag tot uitdrukking gebrachte verbod tot financiering van de overheidssector door een centrale bank.

5.

Bepaalde gespecificeerde marktmakingactiviteiten en activiteiten op de primaire markt worden vrijgesteld van het door de ontwerpverordening voorziene regime van transparantie en regulerende interventies (17). Deze vrijstelling is gerechtvaardigd, aangezien, onder meer, een soepel verloop van marktmakingactiviteiten cruciaal is voor menige activaklasse, waaronder schuldinstrumenten die door publiekrechtelijke lichamen van de lidstaten zijn uitgegeven, om liquide en beschikbaar te blijven als onderpand in monetaire beleidstransacties van centrale banken. Anderzijds dient mogelijk misbruik van de marketmakingvrijstelling te worden vermeden, met name door de verzekeren dat de onderneming waarin een marktmaker een eigendomsbelang heeft, geen voordeel trekt uit een vrijstelling (18). De ECB beveelt aan (19) dat aan de Commissie bevoegdheden worden gedelegeerd om relevante technische normen vast te stellen, op basis van een voorstel van de EAEM, waardoor de bovengenoemde overwegingen voldoende evenwichtig zouden worden. Die technische normen kunnen het volgende in aanmerking nemen: a) gedetailleerde kenmerken van de marktmakingactiviteiten die voordeel trekken uit deze vrijstelling; b) rapportageprocedures om de bevoegde autoriteiten in kennis te stellen van de marktmakingactiviteit; en c) door marktmakers te gebruiken portefeuillestructuren en boekingprocedures met de bedoeling het karakter van een transactie duidelijk te identificeren als hetzij marktmaking, hetzij een ander type transactie, en het opnieuw boeken van transacties zonder kennisgeving aan de bevoegde autoriteit uit te sluiten.

6.

Een verdere vrijstelling van het ingevolge de ontwerpverordening vastgestelde regelgevende regime betreft activiteiten om gedurende een beperkte periode de prijs te stabiliseren bij het aanbieden van effecten indien zij onder verkoopdruk komen te staan (20). Zoals opgemerkt in de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010 (21), deelt de ECB de vaststelling van de Commissie dat stabilisatieregelingen, net als marktmaking, legitieme activiteiten zijn die van belang zijn voor de goede werking van primaire markten (22). De ECB verwelkomt het feit dat de vrijstelling betreffende stabilisatiemaatregelen in de context van het regime voor baissetransacties in de ontwerpverordening wordt gedefinieerd door middel van een verwijzing naar de definitie die gebruikt wordt in het regime van de Unie ter voorkoming van marktmisbruik (23). Tegelijkertijd beveelt de ECB aan (24) dat aan de Commissie bevoegdheden worden gedelegeerd om, op basis van een voorstel van de EAEM, de technische uitvoeringsnormen vast te stellen om te verzekeren dat de vrijstelling voor stabilisatiemaatregelen onder het regime voor baissetransacties uniform wordt toegepast. Dergelijke technische normen zouden de technische normen aanvullen die zijn ontwikkeld met betrekking tot de vrijstelling voor stabilisatiemaatregelen onder het regime voor marktmisbruik (25). Twee afzonderlijke series technische uitvoeringsnormen zijn wenselijk om recht te doen aan de specifieke kenmerken van de twee situaties; dit is ook een kwestie van goede wetgevingstechniek.

Normen voor kennisgeving en openbaarmaking

7.

Onder de ontwerpverordening worden aan de Commissie bevoegdheden gedelegeerd om op basis van een voorstel van de EAEM de volgende normen vast te stellen: a) technische reguleringsnormen waarin gespecificeerd wordt welke informatiegegevens aan de bevoegde autoriteiten moeten worden verstrekt met betrekking tot netto baisseposities die de gespecificeerde drempel voor kennisgeving te boven gaan (26); en b) technische normen implementerenen waarin gespecificeerd wordt op welke manier informatie openbaar zal worden gemaakt met betrekking tot netto baisseposities die de gespecificeerde drempel voor openbaarmaking te boven gaan (27). De ECB beveelt aan (28) de wetgevingsdelegatie aan de Commissie zo te specificeren dat de ten behoeve van kennisgeving en openbaarmaking gebruikte formats in dergelijke gevallen tijdige Uniebrede consolidatie en beoordeling van baisseposities die specifieke emittenten raken, mogelijk maken. Consistentie van kennisgevingsformats zal cruciaal zijn voor het verzekeren van een effectieve respons op potentiële verstoringen van de markt door de EAEM en de bevoegde nationale autoriteiten, alsook, in verband met hun respectieve bevoegdheden, door het ESCB en het Europees Comité voor systeemrisico's (ESRB).

8.

Met betrekking tot de specifieke kwestie van de aan entiteiten die zich bezighouden met het uitvoeren van baissetransacties, opgelegde openbaarmakingsverplichtingen (29), begrijpt de ECB dat de ontwerpverordening voorziet dat een dergelijke openbaarmaking zal worden verricht via het gebruik van officieel aangewezen mechanismen voor de centrale opslag van gereglementeerde informatie, ingevoerd als onderdeel van het transparantieregime voor effecten van de Unie (30). In beginsel ondersteunt de ECB deze methode van openbaarmaking, terwijl ze aanbeveelt (31) dat de methode gebaseerd dient te zijn op interactieve rapportage, met gebruikmaking van standaard dataformats, om efficiënte consolidatie en flexibele toegang mogelijk te maken op een geïntegreerde basis tot Uniebrede informatie. Bijvoorbeeld, alle openbaar gemaakte informatie zou toegankelijk kunnen zijn via de EAEM door middel van gecentraliseerde toegang tot officieel aangewezen mechanismen. Dit zou uitdrukking geven aan de grensoverschrijdende implicaties van door baissetransacties gegenereerde risico's en aan de voor de EAEM onder de ontwerpverordening voorziene coördinerende rol.

Delen van informatie

9.1.	De ontwerpverordening stelt regelingen vast voor het delen van informatie tussen de bevoegde nationale autoriteiten en de EAEM met betrekking tot aan die bevoegde autoriteiten gerapporteerde netto baisseposities. De ECB doet in dit verband de volgende aanbevelingen (32).

9.2.

In de eerste plaats, als minimum dienen de voorgestelde regelingen voor het delen van informatie tussen de bevoegde autoriteiten en de EAEM efficiënter te worden, met name door het de EAEM toe te staan te verzoeken „real-time” informatie te delen indien dit nodig is om haar taken effectief te vervullen. Op de lange termijn dient de EAEM automatisch toegang te krijgen tot alle op grond van de ontwerpverordening gerapporteerde informatie. De ECB beveelt derhalve aan dat de EAEM het initiatief neemt tot het instellen van gecentraliseerde informatieverzamelmechanismen in de Unie die een gemeenschappelijke identificatiecode van rapporterende entiteiten en een minimale gemeenschappelijke taxonomie gebruiken; dergelijke mechanismen dienen te voorzien in flexibele „real-time” toegang tot informatie voor beleidsdoeleinden, en tegelijkertijd de vertrouwelijkheid van de ontvangen gegevens te verzekeren. De ECB is van mening dat de instelling van dergelijke gecentraliseerde mechanismen zou helpen de beperkingen te overwinnen die inherent zijn aan het gebruik van ongecoördineerde pools van microgegevens, en het ook mogelijk zou maken de op grond van de ontwerpverordening verzamelde informatie te gebruiken in combinatie met andere beschikbare datasets, en daarbij de administratieve lasten voor de rapporterende entiteiten en de overheid zou minimaliseren (33).

9.3.

In de tweede plaats dient de ontwerpverordening ook uitdrukkelijk te voorzien in het delen van informatie tussen de EAEM en centrale banken van het ESCB om het vervullen van de ESCB-functies betreffende het verzamelen van statistische gegevens (34) en het bewaken en beoordelen van financiële stabiliteit (35) te vergemakkelijken.

9.4.

In de derde plaats, dient de ontwerpverordening te voorzien in het delen van informatie tussen de EAEM en het ESRB, om de informatieverzameling door het ESRB voor de vervulling van zijn taken te vergemakkelijken en met het oog op het signaleren en prioriteren van systeemrisico's die kunnen voortvloeien uit ontwikkelingen binnen het financiële stelsel (36).

Interventiebevoegdheden

10.

De ontwerpverordening geeft de EAEM de mogelijkheid het ESRB te raadplegen in verband met maatregelen die in uitzonderlijke situaties door de EAEM worden getroffen om aan negatieve effecten van baissetransacties het hoofd te bieden (37). De ECB beveelt aan (38) dat EAEM ook het recht zou moeten hebben het ESRB te raadplegen wanneer de EAEM in kennis wordt gesteld van door bevoegde nationale autoriteiten ingevoerde maatregelen. Passende termijnen zouden kunnen worden vastgelegd om een efficiënte afhandeling van ESRB-raadplegingen te verzekeren (39). De ECB stelt vast dat de raadpleging van het ESRB in verband met interventiemaatregelen die worden getroffen in het kader van het regime voor baissetransacties van de Unie het mogelijk zou maken het macroprudentiële perspectief op een passende manier te integreren in de interventies die worden overwogen. Bovendien, de Europese toezichthoudende autoriteiten, waaronder de EAEM, moeten nauw met het ESRB samenwerken en het regelmatig en tijdig alle informatie moeten verstrekken die nodig is voor de vervulling van zijn taken (40), terwijl het ESRB de Europese toezichthoudende autoriteiten om aanvullende informatie kan verzoeken (41). Bepalingen die voorzien in de raadpleging van het ESRB door de EAEM betreffende interventies die in baissetransacties worden overwogen, zullen het aan het ESRB, in de eerste plaats, mogelijk maken om weloverwogen en tijdig te beoordelen of een verzoek om verdere informatie in een specifieke situatie nodig is, gelet op de potentiële systeemrisico's, en, in de tweede plaats, om eventuele dergelijke verzoeken op een pragmatische en consistente manier te formuleren. Door de ECB aanbevolen wijzigingen van de ontwerpverordening gaan in de bijlage vergezeld van specifieke formuleringsvoorstellen met een uitleg.

---

(1)  COM(2010) 482 definitief.

(2)  Zie „Openbare consultatie van de Commissie inzake short selling — antwoord van het Eurosysteem”, 5 augustus 2010 (hierna de „bijdrage van het Eurosysteem uit 2010”), beschikbaar op de website van de ECB op http://www.ecb.europa.eu

(3)  Zie de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010, antwoord op vraag 1, blz. 2.

(4)  PB L 96 van 12.4.2003, blz. 16.

(5)  Zie consultatie van de Commissie „Openbare consultatie inzake de herziening van de Richtlijn Marktmisbruik”, 25 juni 2010, beschikbaar op de website van de Commissie op http://www.ec.europa.eu

(6)  Zie de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010, antwoord op vraag 3, blz. 4.

(7)  Zie de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010, laatste alinea van de inleidende paragraaf, blz. 2, en de antwoorden op vraag 4-5 en 6, blz. 4 tot en met 5.

(8)  Netto baisseposities moeten aan de toezichthouders en aan de markt openbaar worden gemaakt op twee verschillende drempels, waarbij de kennisgevingsdrempel aan de toezichthouders de laagste is van de twee (zie artikel 5 en 7 van de ontwerpverordening).

(9)  Zie artikel 8 van de ontwerpverordening.

(10)  Zie artikel 12-13 van de ontwerpverordening.

(11)  Zie artikel 16-23 van de ontwerpverordening.

(12)  Zie artikel 24 van de ontwerpverordening.

(13)  Voorstel voor een verordening betreffende otc-derivaten, centrale tegenpartijen en transactieregisters COM(2010) 484 definitief.

(14)  Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 betreffende markten voor financiële instrumenten, tot wijziging van de Richtlijnen 85/611/EEG en 93/6/EEG van de Raad en van Richtlijn 2000/12/EG van het Europees Parlement en de Raad en houdende intrekking van Richtlijn 93/22/EEG van de Raad (PB L 145 van 30.4.2004, blz. 1).

(15)  Zie de voorgestelde wijziging 5 in de bijlage bij dit advies.

(16)  Zie artikel 3 van Verordening (EG) nr. 3603/93 van 13 december 1993 tot vaststelling van de definities voor de toepassing van de in artikel 104 en artikel 104 B, lid 1 van het Verdrag vastgelegde verbodsbepalingen; PB L 332 van 31.12.1993, blz. 1.

(17)  Zie artikel 15 van de ontwerpverordening.

(18)  Zie de bijdrage van het Eurosysteem van 2010, antwoorden op de vragen 7 tot en met 9; zie tevens overweging 19 van de ontwerpverordening.

(19)  Zie de voorgestelde wijziging 8 in de bijlage bij dit advies.

(20)  Zie artikel 15, lid 4 van de ontwerpverordening, in samenhang met overweging 11 en artikel 2, lid 7 van Verordening (EG) nr. 2273/2003 van de Commissie van 22 december 2003 tot uitvoering van Richtlijn 2003/6/EG wat de uitzonderingsregeling voor terugkoopprogramma's en voor de stabilisatie van financiële instrumenten betreft (PB L 336 van 23.12.2003, blz. 33).

(21)  Zie de bijdrage van het Eurosysteem uit 2010, antwoorden op vraag 7 tot en met 9, laatste zin van tweede alinea, blz. 6.

(22)  Zie de toelichting bij de ontwerpverordening, laatste zin van paragraaf 3.3.4.

(23)  D.w.z. de Uitvoeringsverordening (EG) nr. 2273/2003.

(24)  Zie de voorgestelde wijziging 9 in de bijlage bij dit advies.

(25)  Zie artikel 8, lid 2 van Richtlijn 2003/6/EG, zoals ingevoerd door artikel 3, lid 3, onder b) van Richtlijn 2010/78/EU van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot wijziging van de Richtlijnen 98/26/EG, 2002/87/EG, 2003/6/EG, 2003/41/EG, 2003/71/EG, 2004/39/EG, 2004/109/EG, 2005/60/EG, 2006/48/EG, 2006/49/EG en 2009/65/EG wat de bevoegdheden van de Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Bankautoriteit), de Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen) en de Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) betreft (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 120).

(26)  Zie artikel 9, lid 5 van de ontwerpverordening.

(27)  Zie artikel 9, lid 6 van de ontwerpverordening.

(28)  Zie de voorgestelde wijzigingen 2 (overweging) en 6 in de bijlage bij dit advies.

(29)  Zie artikel 7 van de ontwerpverordening.

(30)  Zie artikel 9, lid 4 van de ontwerpverordening, in samenhang met artikel 21, lid 2 van Richtlijn 2004/109/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 december 2004 betreffende de transparantievereisten die gelden voor informatie over uitgevende instellingen waarvan effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten en tot wijziging van Richtlijn 2001/34/EG (PB L 390 van 31.12.2004, blz. 38).

(31)  Zie de voorgestelde wijzigingen 1 (overweging) en 6 in de bijlage bij dit advies.

(32)  Zie de voorgestelde wijzigingen 3 (overweging) en 7 in de bijlage bij dit advies.

(33)  Tot de relevante harmoniserende initiatieven behoren: i) het gemeenschappelijk kader voor ondernemingsregisters ingesteld bij Verordening (EG) nr. 177/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 20 februari 2008 tot vaststelling van een gemeenschappelijk kader voor ondernemingsregisters voor statistische doeleinden en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 2186/93 van de Raad (PB L 61 van 5.3.2008, blz. 6); ii) het lopende werk van de Commissie betreffende ondernemingsregisters (zie de consultatie van de Commissie, „De koppeling van ondernemingsregisters” (COM(2009) 614 definitief)); en iii) de instelling van registers van financiële marktdeelnemers waarin voorzien wordt in wijzigingen van de desbetreffende richtlijnen ingevoerd door artikel 2, lid 1, onder b); artikel 4, lid 1, onder a); artikel 6, lid 1 en 16; en artikel 9, lid 3 van Richtlijn 2010/78/EU en die respectievelijk de volgende lijsten bevatten: de lijst van als financiële conglomeraten aangemerkte groepen, het register van instellingen voor bedrijfspensioenvoorziening, het register van beleggingsondernemingen, de lijst van gereglementeerde markten en de lijst van kredietinstellingen waaraan vergunning is verleend. Daarnaast omvatten databases betreffende effecten met name: i) de lijst van financiële instrumenten voorzien in artikel 11 van Verordening (EG) nr. 1287/2006 van 10 augustus 2006 van de Commissie tot uitvoering van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad wat de voor beleggingsondernemingen geldende verplichtingen betreffende het bijhouden van gegevens, het melden van transacties, de markttransparantie, de toelating van financiële instrumenten tot de handel en de definitie van begrippen voor de toepassing van genoemde richtlijn betreft (PB L 241 van 2.9.2006, blz. 1); en ii) de Gecentraliseerde Effectendatabase van de ECB (zie ECB, „De „gecentraliseerde effectendatabase” in het kort”, februari 2010, beschikbaar op de website van de ECB).

(34)  Zie artikel 5 van de Statuten van het Europees Stelsel van centrale banken en van de Europese Centrale Bank (hierna, de „ESCB-statuten”).

(35)  Zie artikel 127, lid 5, in samenhang met artikel 139, lid 2, onder c) van het Verdrag en artikel 3.3, in samenhang met artikel 42.1 van de ESCB-statuten.

(36)  Zie artikel 3, lid 2, onder b), in samenhang met artikel 3, lid 1, eerste zin van Verordening (EU) nr. 1092/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 betreffende macroprudentieel toezicht van de Europese Unie op het financiële stelsel en tot oprichting van een Europees Comité voor systeemrisico’s (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 1).

(37)  Zie artikel 24, lid 4 van de ontwerpverordening.

(38)  Zie de voorgestelde wijzigingen 4 (overweging) en 10 in de bijlage bij dit advies.

(39)  Zie de voorgestelde wijzigingen 10 en 11 in de bijlage bij dit advies.

(40)  Zie artikel 15, lid 2, in samenhang met artikel 36, lid 2 van de verordeningen tot oprichting van de Europese toezichthoudende autoriteiten, d.w.z. Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Bankautoriteit), tot wijziging van Besluit nr. 716/2009/EG en tot intrekking van Besluit 2009/78/EG van de Commissie (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 12); Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen), tot wijziging van Besluit nr. 716/2009/EG en tot intrekking van Besluit 2009/79/EG van de Commissie (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 48); en Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten), tot wijziging van Besluit nr. 716/2009/EG en tot intrekking van Besluit 2009/77/EG van de Commissie (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 84).

(41)  Zie artikel 15, lid 3 van Verordening (EU) nr. 1092/2010.

---

---

23.3.2011

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/12

---

Wisselkoersen van de euro (1)

22 maart 2011

2011/C 91/02

1 euro =

	Munteenheid	Koers
USD	US-dollar	1,4211
JPY	Japanse yen	115,15
DKK	Deense kroon	7,4572
GBP	Pond sterling	0,86780
SEK	Zweedse kroon	8,9320
CHF	Zwitserse frank	1,2843
ISK	IJslandse kroon
NOK	Noorse kroon	7,9060
BGN	Bulgaarse lev	1,9558
CZK	Tsjechische koruna	24,450
HUF	Hongaarse forint	270,43
LTL	Litouwse litas	3,4528
LVL	Letlandse lat	0,7089
PLN	Poolse zloty	4,0338
RON	Roemeense leu	4,1288
TRY	Turkse lira	2,2311
AUD	Australische dollar	1,4039
CAD	Canadese dollar	1,3911
HKD	Hongkongse dollar	11,0763
NZD	Nieuw-Zeelandse dollar	1,9120
SGD	Singaporese dollar	1,7950
KRW	Zuid-Koreaanse won	1 597,64
ZAR	Zuid-Afrikaanse rand	9,8138
CNY	Chinese yuan renminbi	9,3039
HRK	Kroatische kuna	7,3750
IDR	Indonesische roepia	12 382,64
MYR	Maleisische ringgit	4,3010
PHP	Filipijnse peso	61,594
RUB	Russische roebel	40,0990
THB	Thaise baht	42,974
BRL	Braziliaanse real	2,3655
MXN	Mexicaanse peso	17,0204
INR	Indiase roepie	63,8860

---

(1)  Bron: door de Europese Centrale Bank gepubliceerde referentiekoers.

---

23.3.2011

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/13

---

Nieuwe nationale zijde van voor circulatie bestemde euromuntstukken

2011/C 91/03

Nationale zijde van de nieuwe, voor circulatie bestemde herdenkingsmunt van twee euro die door Griekenland wordt uitgegeven

Voor circulatie bestemde euromunten hebben in de gehele eurozone de status van wettig betaalmiddel. Om zowel degenen die beroepsmatig met euromunten omgaan als het grote publiek op de hoogte te houden, publiceert de Commissie alle nieuwe ontwerpen van euromunten (1). Volgens de conclusies van de Raad van 10 februari 2009 (2) is het de lidstaten van de eurozone en de landen die met de Gemeenschap een monetaire overeenkomst hebben gesloten volgens welke zij euromuntstukken mogen uitgeven, toegestaan een bepaalde hoeveelheid voor circulatie bestemde euroherdenkingsmunten uit te geven, en dat onder bepaalde voorwaarden, met name dat alleen het muntstuk van twee euro wordt gebruikt. Deze munten hebben dezelfde technische kenmerken als gewone voor circulatie bestemde munten van twee euro, maar hebben aan de nationale voorzijde een speciale herdenkingsafbeelding met een grote nationale of Europese symboolwaarde.

Uitgevende staat: Griekenland

Onderwerp van de herdenkingsmunt: de organisatie van de Speciale Olympische Wereldspelen — Athene 2011

Beschrijving van het ontwerp: In het binnenste gedeelte van de munt staat het embleem van de spelen, een stralende zon, de bron van leven die de uitmuntendheid en de kracht onderstreept van de atleet die aan de spelen deelneemt. De uitmuntendheid wordt voorgesteld door de olijftak en de kracht door de spiraalvorm in het centrum van de zon. Rond de afbeelding staan het opschrift „XIII Special Olympics W.S.G. Athens 2011” en de naam van de uitgevende staat „Ελληνικη Δημοκρατια”. Daartussen staat ook het muntteken.

Langs de buitenrand van de munt zijn de twaalf sterren van de vlag van de Europese Unie afgebeeld.

Oplage: 1 miljoen munten

Datum van uitgifte: einde van het tweede kwartaal van 2011

---

(1)  Zie http://ec.europa.eu/economy_finance/euro/cash/coins/index_en.htm voor een overzicht van de andere nationale zijden van voor circulatie bestemde euromuntstukken.

(2)  Zie de conclusies van de Raad Economische en Financiële Zaken van 10 februari 2009 en de Aanbeveling van de Commissie van 19 december 2008 betreffende gemeenschappelijke richtsnoeren voor de nationale zijde en de uitgifte van voor circulatie bestemde euromuntstukken (PB L 9 van 14.1.2009, blz. 52).

---

23.3.2011

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/14

---

Nieuwe nationale zijde van voor circulatie bestemde euromuntstukken

2011/C 91/04

Nationale zijde van de nieuwe, voor circulatie bestemde herdenkingsmunt van twee euro die door de Republiek San Marino wordt uitgegeven

Voor circulatie bestemde euromunten hebben in de gehele eurozone de status van wettig betaalmiddel. Om zowel degenen die beroepsmatig met euromunten omgaan als het grote publiek op de hoogte te houden, publiceert de Commissie alle nieuwe ontwerpen van euromunten (1). Volgens de conclusies van de Raad van 10 februari 2009 (2) is het de lidstaten van de eurozone en de landen die met de Gemeenschap een monetaire overeenkomst hebben gesloten volgens welke zij euromuntstukken mogen uitgeven, toegestaan een bepaalde hoeveelheid voor circulatie bestemde euroherdenkingsmunten uit te geven, en dat onder bepaalde voorwaarden, met name dat alleen het muntstuk van twee euro wordt gebruikt. Deze munten hebben dezelfde technische kenmerken als gewone voor circulatie bestemde munten van twee euro, maar hebben aan de nationale voorzijde een speciale herdenkingsafbeelding met een grote nationale of Europese symboolwaarde.

Uitgevende staat: Republiek San Marino

Onderwerp van de herdenkingsmunt: de 500ste verjaardag van de geboorte van de Italiaanse schilder Giorgio Vasari (30 juli 1511-27 juni 1574). Vasari was ook een schrijver, historicus en architect. Hij was beroemd voor zijn biografieën van Italiaanse kunstenaars en wordt daarom als de vader van de kunstgeschiedenis beschouwd.

Beschrijving van het ontwerp: het centrale gedeelte van de munt toont een detail van het schilderij van Giorgio Vasari „Giuditta décapite Oloferne”. Onderaan staan de data „1511-2011”, links „G. Vasari” en het muntteken „R”, en rechts de opschriften „San Marino” en „C.M.”, de initialen van de ontwerpster, Claudia Momoni.

In de rand rond het centrale deel van de munt zijn de twaalf sterren van de Europese vlag afgebeeld.

Oplage: 130 000 munten

Datum van uitgifte: juni 2011

---

(1)  Zie http://ec.europa.eu/economy_finance/euro/cash/coins/index_en.htm voor een overzicht van de andere nationale zijden van voor circulatie bestemde euromuntstukken.

(2)  Zie de conclusies van de Raad Economische en Financiële Zaken van 10 februari 2009 en de aanbeveling van de Commissie van 19 december 2008 betreffende gemeenschappelijke richtsnoeren voor de nationale zijde en de uitgifte van voor circulatie bestemde euromuntstukken (PB L 9 van 14.1.2009, blz. 52).

---

23.3.2011

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/15

---

Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

2011/C 91/05

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad (1) bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag. Bezwaarschriften moeten de Commissie bereiken binnen zes maanden te rekenen vanaf de datum van deze bekendmaking.

ENIG DOCUMENT

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

„ΠΑΤΑΤΑ ΝΑΞΟΥ” (PATATA NAXOU)

EG-nummer: EL-PGI-0005-0708-27.06.2008

BGA ( X ) BOB ( )

1.   Benaming:

„Πατάτα Νάξου” (Patata Naxou)

2.   Lidstaat of derde land:

Griekenland

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel:

3.1.   Productcategorie:

Categorie 1.6 —

Groenten en fruit en granen, in ongewijzigde staat of verwerkt

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is:

De „Patata Naxou” is de eetbare knol van het gewas Solanum tuberosum, die zonder voorafgaande verwerking door de mens kan worden gegeten (eetaardappel). De knol is 35 tot 65 millimeter groot en heeft een ronde tot langwerpige vorm. De schil is glad, met een ononderbroken textuur, en heeft een gele kleur. De ogen, een tiental per knol, zijn oppervlakkig en het vlees van de knol heeft een kenmerkende wit-gele kleur.

Voorts wordt de „Patata Naxou” gekenmerkt door zijn uniforme grootte, zijn gaaf uitzicht en de afwezigheid van plagen en ziekten. Het drogestofgehalte bedraagt meer dan 18 % en het suikergehalte is kleiner dan 1 %. De voorjaarsteelt levert een zeer vroege oogst op.

In het geografische gebied Naxos worden de volgende aardappelrassen gekweekt: Liseta, Spunta, Marfona, Vivaldi en Alaska.

Vandaag zijn er op Naxos twee plantseizoenen: voor de voorjaarsteelt wordt geplant vanaf midden februari tot begin maart en voor de najaarsteelt vanaf begin augustus tot de eerste dagen van september. De oogst van de voorjaarsteelt begint eind mei en eindigt de eerste tien dagen van juli.

3.3.   Grondstoffen:

—

3.4.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong):

—

3.5.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden:

In het afgebakende geografische gebied vinden de volgende onderdelen van het productieproces plaats: het planten, telen, oogsten en rijpen van de knollen.

Die onderdelen moeten in het afgebakende geografische gebied plaatsvinden aangezien de plaatselijke aardappeltelers de knowhow bezitten om een vroege oogst te garanderen. Zij maken namelijk maximaal gebruik van de plaatselijke weersomstandigheden (planttijd in samenhang met de neerslag). Ook na het rooien van de knollen wordt een specifieke techniek toegepast: de knollen worden met stro bedekt. Hierdoor dikt de schil van de aardappel aan, waardoor zij beter tegen het transport bestand is, en kunnen de diverse oppervlakkige kwetsuren helen.

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken, enz.:

—

3.7.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering:

Naleving van de EU-voorschriften en de nationale regelgeving.

4.   Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied:

De „Patata Naxou” wordt geteeld op het eiland Naxos. Dit eiland is, met zijn oppervlakte van 428 km2, het grootste van de Cycladen (zuiden van de Egeïsche Zee). Het totale aardappelareaal varieert naargelang van het teeltseizoen: van 150 tot 170 hectare voor de najaarsteelt en 300 hectare voor de voorjaarsteelt.

5.   Verband met het geografische gebied:

5.1.   Specificiteit van het geografische gebied:

A.   Klimaat: de onderstaande klimaatgegevens worden beschouwd als bijzondere factoren waaraan de kwaliteit van het product te danken is:

De klimatologische factoren die voor de teelt van de „Patata Naxou” van bijzonder belang zijn, zijn de luchtvochtigheid en de hoge temperatuur. Beide factoren voorkomen het uitbreken van de aardappelziekte Phytophthora sp., de oorzaak van de grootste verliezen in de aardappelteelt. Bevorderlijk voor het uitbreken van deze ziekte is een relatieve vochtigheid van meer dan 90 % en een temperatuur onder 27 °C. De klimatologische omstandigheden op Naxos zijn dan ook doorslaggevend in die zin dat zij de uitbraak voorkomen van de ziekte die de aardappelteelt de grootste schade toebrengt. Hierdoor, en door de zeer geringe aanwezigheid van andere ziekteverwekkers in dit gebied, volstaat een minimaal gebruik van gewasbeschermingsproducten.

Voorts zorgen de hoge temperatuur en de vele dagen zonneschijn op Naxos ervoor dat de vegetatiecycli waarin de aardappelen tot ontwikkeling komen, het hele jaar kunnen aanhouden en dat de knollen uitstekend kunnen rijpen. Tot slot bevordert het verschil in temperatuur tussen dag en nacht de knolvorming.

B.   Bodem: De geologische ondergrond van Naxos bestaat, in het bergmassief, uit kristallijne gesteenten, vooral graniet, gneis, marmer en schist, en in de vlakten en de kustgebieden uit tertiaire sedimenten, vooral mergel, zandsteen en conglomeraat.

De bodem van het eiland is zeer diep en bestaat uit grove zandleemkorrels, is niet natriumhoudend en levert geen erosiegevaar op. Daarnaast bevat hij voldoende fosfor en kalium, een gemiddeld magnesiumgehalte en een laag gehalte aan organisch materiaal. De zandleembodem maakt een goede filtrering mogelijk, alsmede een onbelemmerde ontwikkeling van uniforme, gave knollen.

C.   Menselijke factor: De teelttechnieken zijn uitstekend aangepast aan de plaatselijke omstandigheden. Zij maken het, voortbouwend op de reeds genoemde pluspunten van het gebied, mogelijk de seizoenregens optimaal te benutten. De periode van hevige neerslag, de maanden november tot februari, valt samen met de periode waarin de knollen van de najaarsteelt zich vormen en met het ontkiemen van de knollen van de voorjaarsteelt. Deze uitstekende aanpassing aan de plaatselijke klimaatomstandigheden verleent de aardappelteelt op Naxos een van haar belangrijkste kenmerken, namelijk de vroegrijpheid van de knollen.

Een andere specifieke teelttechniek van de producenten op Naxos bestaat erin de geoogste aardappelen op de akker te laten rijpen, onder stro. Meer bepaald wordt, nadat de knollen zijn gerooid en vreemde voorwerpen en beschadigde knollen in een eerste sortering zijn verwijderd, de volgende techniek toegepast: de telers bedekken de knollen op de akker met een laag stro en vervolgens met aardappelloof om ze tegen de zon te beschermen. In die periode rijpt de „Patata Naxou”, hardt de schil af en wordt zij dikker, waardoor zij beter tegen het transport bestand is, en kunnen de diverse oppervlakkige kwetsuren helen. Door deze praktijk is een toename van het gehalte aan glycoalkaloïden bij de verdere hantering minder waarschijnlijk.

5.2.   Specificiteit van het product:

De „Patata Naxou” heeft op de markt een bijzondere faam als product dat beantwoordt aan hoge kwaliteits- en houdbaarheidseisen. Die faam gaat terug tot het begin van de moderne Griekse staat en duurt al bijna twee eeuwen. De aardappel is van grote betekenis voor de plaatselijke gemeenschap en wordt met het eiland Naxos vereenzelvigd. Tegenwoordig wordt in reisgidsen over het eiland, in de Griekse en de buitenlandse pers en in recepten van befaamde koks naar de „Patata Naxou” verwezen.

Daarnaast is de vroegrijpheid van de voorjaarsteelt een specifiek kenmerk dat de „Patata Naxou” extra handelswaarde geeft.

5.3.   Causaal verband tussen het geografische gebied en een bepaalde hoedanigheid, de faam of een ander kenmerk van het product:

De band tussen het product en het gebied hangt samen met de faam. De eigenheid van de „Patata Naxou” is het resultaat van de specifieke bodem- en klimaatkenmerken van Naxos, gecombineerd met de aan de lokale omstandigheden aangepaste teeltpraktijken. Deze eigenheid bezorgde de „Patata Naxou” een bijzondere faam in de Griekse leefwereld, wat blijkt uit de verwijzingen die ernaar zijn gemaakt. De eerste daarvan gaan terug tot de eerste helft van de 19e eeuw, toen de aardappel voor het eerst naar Griekenland werd gebracht.

De „Patata Naxou” begon zijn faam op te bouwen in 1841, toen koning Otho een bezoek aan het eiland bracht en hem als plaatselijke specialiteit „Patates Naxou” werden aangeboden. Vervolgens beschreef Dugit, in 1874, het product als een van de verdienstelijke landbouwproducten van Naxos. Een aantal jaren later, in 1911, werd volgens de eerste gearchiveerde landbouwtelling van Griekenland op Naxos een aardappelareaal van 111,9 hectare geregistreerd. In 1926 had de faam van de „Patata Naxou” zo’n uitbreiding genomen dat de gemeente Glinado de aardappelplant koos als embleem voor haar stempel.

De uitstekende kwaliteit van de op Naxos geteelde aardappelen heeft er de Griekse staat toe aangezet om in 1953 op het eiland het „Nationaal centrum voor de productie van aardappelpootgoed” op te richten en om de „Patata Naxou” in 1959 op te nemen op de lijst van de producten die door de staat moeten worden beschermd. Sindsdien is de „Patata Naxou” jarenlang een van de plaatselijke producten van het eiland geweest die in Griekse en de internationale reisgidsen werden aangeprezen.

Vandaag is de „Patata Naxou” befaamd in heel Griekenland, wat blijkt uit tal van artikelen in tijdschriften en kranten. Ook in reisgidsen en kookboeken wordt naar de „Patata Naxou” verwezen. Verder wordt ernaar verwezen in recepten van bekende Griekse koks en in besprekingen van smaakcritici en staat het product op het menu van bekende restaurants. Voorts organiseren de plaatselijke autoriteiten van Naxos elk jaar de aardappelfeesten, die de faam, maar ook de historische betekenis van het product voor de plaatselijke gemeenschap onderstrepen.

De „Patata Naxou” wordt gekenmerkt door de vroegrijpheid van de voorjaarsteelt. Meer bepaald zijn de teelttechnieken van groot belang, aangezien het pootgoed wordt geplant in een periode waarin de seizoenregens en de beschikbare waterreserves optimaal kunnen worden benut. De vroegrijpheid van de voorjaarsteelt is een specifiek kenmerk dat de „Patata Naxou” extra handelswaarde geeft. Bij het begin van de zomer, wanneer vroege aardappelen schaars worden, is de „Patata Naxou” zeer gegeerd.

Nadat de knollen zijn gerooid, passen de aardappeltelers van Naxos een eerste sortering op de akker toe om vreemde voorwerpen en beschadigde knollen te verwijderen. Vervolgens worden de knollen op de akker opgestapeld en worden de hopen afgedekt, eerst met een laag stro en daarna met aardappelloof om ze tegen de zon te beschermen. De rijpingsperiode op de akker verhoogt de houdbaarheid van het product, aangezien de schil van de aardappel afhardt en dikker wordt, waardoor zij beter tegen het vervoer bestand is. Tegelijk kunnen de diverse oppervlakkige kwetsuren helen en vermindert het gehalte aan toxische glycoalkaloïden.

Voorts zijn er de klimatologische omstandigheden van het gebied die de teelt van de „Patata Naxou” bevorderen: de luchtvochtigheid en de hoge temperatuur, die het uitbreken van Phytophthora sp. voorkomen en zo de aan die ernstige aardappelziekte te wijten verliezen tot een minimum beperken. Hierdoor, en door de geringe aanwezigheid van ziekteverwekkers op het eiland, volstaat een minimaal gebruik van gewasbeschermingsproducten. Voorts zorgen de hoge temperatuur en de vele dagen zonneschijn op Naxos ervoor dat de vegetatiecycli waarin de aardappelen tot ontwikkeling komen, het hele jaar kunnen aanhouden en dat de knollen uitstekend kunnen rijpen. Tot slot bevordert het verschil in temperatuur tussen dag en nacht de knolvorming en maakt de zandleembodem een goede filtrering mogelijk, alsmede een onbelemmerde ontwikkeling van uniforme, gave knollen.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier:

(Artikel 5, lid 7, van Verordening (EG) nr. 510/2006)

http://www.minagric.gr/greek/data/ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ%20ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ%20YPAAT%2016%20ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ%202010.pdf

---

(1)  PB L 93 van 31.3.2006, blz. 12.

---