“BIJLAGE

KLIMAATSCORINGSMETHODE EN HERORIËNTERINGSBENADERING

1.   KLIMAATSCORINGSMETHODE

Voor elke emittent wordt een score ter beoordeling van haar klimaatprestaties (de “klimaatscore”) berekend aan de hand van een door de Raad van bestuur vastgestelde formule, op basis van drie maatstaven: de informatieverschaffingsmaatstaf, de retrospectieve maatstaf en de prospectieve maatstaf. De klimaatscore varieert van minimaal nul tot maximaal vijf en is gericht op klimaatgerelateerde financiële risico’s die worden geraamd op basis van: a) de kwaliteit van de informatieverschaffing door de emittent; b) de recente emissie-intensiteit van de emittent (1), en c) de klimaatgerelateerde doelstellingen van de emittent. Hoe hoger de score, des te beter de beoordeelde klimaatprestaties.

1.1.   De openbaarmakingsmaatstaf

De openbaarmakingsmaatstaf beoordeelt de kwaliteit van de openbaarmakingen van emittenten over broeikasgasemissies van groep 1 en groep 2 als bedoeld in het “Greenhouse Gas Protocol”  (2) aan de hand van een door de Raad van bestuur vastgestelde formule. De openbaarmakingsmaatstaf beloont emittenten met hoogwaardige openbaarmakingen. Emittenten ontvangen een betere score onder deze maatstaf indien hun openbaarmakingen door derden zijn geverifieerd. Emittenten ontvangen de laagste score indien zij niet over zelfgerapporteerde emissiegegevens beschikken.

1.2.   De retrospectieve maatstaf

In de retrospectieve maatstaf wordt het niveau van de broeikasgasemissies van de emittenten in het verleden beoordeeld, zowel op het niveau van de emissie-intensiteit als op het niveau van koolstofreductie. Bij deze maatstaf wordt rekening gehouden met de broeikasgasemissie-intensiteit van groep 1 en groep 2 van de emittenten en met de sectorale gemiddelden van broeikasgasemissie-intensiteit van groep 3. De maatstaf combineert een best-in-classbenadering met een best-in-universebenadering aan de hand van een door de Raad van bestuur vastgestelde methode. De best-in-classbenadering vergelijkt bedrijven met hun concurrenten in specifieke industriesectoren. Bij de best-in-universebenadering worden ondernemingen in het hele bedrijvenuniversum vergeleken met betrekking tot zowel hun emissie-intensiteit op een bepaald moment (point-in-time-emissie-intensiteit) als de mate van koolstofreductie.

1.3.   De prospectieve maatstaf

De prospectieve maatstaf beoordeelt de verwachte ontwikkeling van de broeikasgasemissie-intensiteit van de emittent. Factoren die leiden tot een hogere score in het kader van deze maatstaf, zijn onder meer het ambitieniveau en de geloofwaardigheid van de door de emittent opgegeven doelstellingen voor de reductie van de broeikasgasemissie-intensiteit (met name indien de doelstelling wetenschappelijk is onderbouwd en door een derde partij is gevalideerd) en de waargenomen naleving van hun eigen reductiedoelstellingen voor de broeikasgasemissie-intensiteit, zoals beoordeeld aan de hand van een door de Raad van bestuur vastgestelde methode.

2.   HERORIËNTERINGSBENADERING

Aankopen van bedrijfsobligaties worden geheroriënteerd naar emittenten met hogere klimaatscores aan de hand van een door de Raad van bestuur vastgestelde formule. Heroriëntering betekent dat het naar marktkapitalisatie gewogen aandeel van activa in de benchmark voor aankopen door het Eurosysteem in de bedrijfssector zal worden vergroot voor emittenten met een betere klimaatscore dan voor emittenten met lagere klimaatscores. De geheroriënteerde benchmark wordt opgenomen in de limieten van de emittentengroep om ervoor te zorgen dat aankopen worden geleid door de geheroriënteerde benchmark.