(1)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/588 van de Commissie (2) bevat de verhandelingseenheidregeling voor aandelen, representatieve certificaten en beursverhandelde fondsen. Overeenkomstig artikel 3, lid 1, van die gedelegeerde verordening publiceert de voor een bepaald aandeel of representatief certificaat bevoegde autoriteit uiterlijk op 1 maart van elk jaar berekeningen van het gemiddelde dagelijkse aantal transacties voor dat financieel instrument. Overeenkomstig artikel 3, lid 4, van die gedelegeerde verordening moeten handelsplatformen die berekeningen vanaf 1 april na die publicatie gebruiken om de toepasselijke verhandelingseenheid te bepalen. Die datum van 1 april van elk jaar leidt tot moeilijkheden voor handelsplatformen en hun leden of deelnemers wat betreft de uitvoering van de vereiste wijzigingen in hun IT-systemen en -infrastructuren. Met name wanneer 1 april midden in de week valt, moeten de vereiste wijzigingen ‘s nachts worden doorgevoerd. Dit geeft handelsplatformen maar weinig tijd om hun IT-systemen en -infrastructuur te actualiseren en te testen. Het is zinvol handelsplatformen en hun leden of deelnemers de mogelijkheid te geven de nodige aanpassingen aan hun IT-systemen en -infrastructuur in het weekeinde aan te brengen. De gepubliceerde gegevens moeten daarom vanaf de eerste maandag van april van elk jaar van toepassing zijn. Deze wijziging zorgt er bovendien voor dat deze gedelegeerde verordening strookt met de toepassing van gepubliceerde berekeningen overeenkomstig artikel 17, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/587 van de Commissie (3). Artikel 17, lid 2, van die gedelegeerde verordening, zoals gewijzigd bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2023/944 van de Commissie (4), bepaalt dat de berekeningen met betrekking tot de qua liquiditeit meest relevante markt, de gemiddelde dagelijkse omzet en de gemiddelde waarde van transacties, die uiterlijk op 1 maart worden gepubliceerd, van toepassing zijn vanaf de eerste maandag van april na die publicatie.

(2)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/588 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(3)

Deze verordening is gebaseerd op het ontwerp van technische reguleringsnormen dat de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(4)

De Europese Autoriteit voor effecten en markten heeft openbare raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, de potentiële hieraan gerelateerde kosten en baten geanalyseerd en het advies ingewonnen van de Stakeholdergroep effecten en markten, die overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (5) is opgericht,

(1)

Bij Verordening (EU) 2015/2283 is vastgesteld dat alleen nieuwe voedingsmiddelen die zijn toegelaten en in de Unielijst van nieuwe voedingsmiddelen zijn opgenomen, in de Unie in de handel mogen worden gebracht.

(2)

Overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) 2015/2283 is er bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 van de Commissie (2) een Unielijst van nieuwe voedingsmiddelen vastgesteld.

(3)

Lacto-N-neotetraose uit synthetische en microbiële bron is als toegelaten nieuw voedingsmiddel opgenomen in de Unielijst in de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470.

(4)

Bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/375 van de Commissie (3) is overeenkomstig Verordening (EG) nr. 258/97 van het Europees Parlement en de Raad (4) een vergunning verleend voor het in de handel brengen van door chemische synthese geproduceerde lacto-N-neotetraose als nieuw voedselingrediënt.

(5)

Overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 258/97 heeft de onderneming Glycom A/S op 1 september 2016 de Commissie in kennis gesteld van haar voornemen om lacto-N-neotetraose uit microbiële bron, geproduceerd met behulp van een genetisch gemodificeerde stam van Escherichia coli K12, in de handel te brengen als nieuw voedselingrediënt. Lacto-N-neotetraose van microbiële oorsprong, geproduceerd met behulp van een genetisch gemodificeerde stam van Escherichia coli K-12, is op basis van die kennisgeving opgenomen in de Unielijst van nieuwe voedingsmiddelen toen die Unielijst werd vastgesteld.

(6)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2019/1314 van de Commissie (5) zijn de specificaties van het nieuwe voedingsmiddel lacto-N-neotetraose (microbiële bron), geproduceerd met behulp van een genetisch gemodificeerde stam van Escherichia coli K-12, gewijzigd.

(7)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2021/912 van de Commissie zijn de specificaties van het nieuwe voedingsmiddel lacto-N-neotetraose (microbiële bron) gewijzigd (6) om het mogelijk te maken dat het nieuwe voedingsmiddel lacto-N-neotetraose dat wordt geproduceerd door de gecombineerde activiteit van de genetisch gemodificeerde stammen PS-LNnT-JBT en DS-LNnT-JBT, afgeleid van Escherichia coli stam BL21(DE3), in de handel wordt gebracht en in de eerder toegelaten gebruiksconcentraties wordt gebruikt.

(8)

Op 3 oktober 2022 heeft de onderneming Glycom A/S (“de aanvrager”) overeenkomstig artikel 10, lid 1, van Verordening (EU) 2015/2283 bij de Commissie een aanvraag ingediend voor een wijziging van de gebruiksvoorwaarden voor lacto-N-neotetraose. De aanvraag betrof het gebruik van lacto-N-neotetraose in volledige zuigelingenvoeding en opvolgzuigelingenvoeding, zoals omschreven in Verordening (EU) nr. 609/2013 van het Europees Parlement en de Raad (7), in de momenteel toegelaten concentratie van maximaal 0,6 g/l, zonder verplicht gebruik in combinatie met 2’-fucosyllactose in een gebruiksverhouding van 1:2 (één deel lacto-N-neotetraose met twee delen 2’-fucosyllactose), en in dranken op basis van melk en soortgelijke producten die bestemd zijn voor peuters, zonder verplicht gebruik in combinatie met 2’-fucosyllactose in een gebruiksverhouding van 1:2 wanneer de twee nieuwe voedingsmiddelen afzonderlijk worden toegevoegd.

(9)

In de aanvraag voor de voorgestelde wijziging van de gebruiksvoorwaarden van lacto-N-neotetraose was de aanvrager van mening dat het verplichte gebruik van een combinatie van lacto-N-neotetraose met 2’-fucosyllactose in een verhouding van 1:2 wanneer zij samen worden gebruikt in volledige zuigelingenvoeding en opvolgzuigelingenvoeding zoals gedefinieerd in artikel 2 van Verordening (EU) nr. 609/2013, of in verschillende verhoudingen met 2’-fucosyllactose wanneer beide in combinatie worden gebruikt in dranken op basis van melk en soortgelijke producten die bestemd zijn voor peuters, onnodig de mogelijkheden voor exploitanten van levensmiddelenbedrijven beperkt om deze levensmiddelen met verschillende verhoudingen van die twee oligosachariden in de handel te brengen.

(10)

De Commissie is van mening dat de door de aanvrager voorgestelde actualisering van de Unielijst met betrekking tot de wijziging van de gebruiksvoorwaarden van lacto-N-neotetraose geen gevolgen kan hebben voor de menselijke gezondheid en dat een veiligheidsbeoordeling door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig artikel 10, lid 3, van Verordening (EU) 2015/2283 niet nodig is. In dit verband heeft de EFSA in een recent advies (8) geconcludeerd dat het gebruik van alleen lacto-N-neotetraose of alleen 2’-fucosyllactose in voedingssupplementen zoals gedefinieerd in artikel 2 van Richtlijn 2002/46/EG van het Europees Parlement en de Raad (9) bij de momenteel toegestane maximumhoeveelheden van respectievelijk 0,6 mg/dag of maximaal 1,2 g/dag veilig is, en dat de daaruit voortvloeiende inname van elk van deze oligosachariden door deze toepassingen lager zou zijn dan de inname van lacto-N-neotetraose of 2’-fucosyllactose uit menselijke melk die van nature deze stoffen bevat.

(11)

De in de aanvraag verstrekte informatie en de bestaande adviezen van de EFSA bieden voldoende redenen om vast te stellen dat de wijzigingen in de gebruiksvoorwaarden van het nieuwe voedingsmiddel lacto-N-neotetraose moeten worden goedgekeurd.

(12)

De bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Richtlijn 2008/127/EG van de Commissie (2) is de goedkeuring van calciumcarbonaat en kalksteen als werkzame stoffen opgenomen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (3).

(2)

Overeenkomstig artikel 78, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 worden de in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG opgenomen werkzame stoffen geacht te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009. De goedkeuring van de werkzame stof calciumcarbonaat, zoals vermeld in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (4), zou aanvankelijk vervallen op 31 augustus 2022. De goedkeuring van de werkzame stof kalksteen, zoals vermeld in deel A van de bijlage bij die verordening, zou vervallen op 31 augustus 2019.

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2021/1448 van de Commissie (5) is de goedkeuring van de werkzame stof met een laag risico calciumcarbonaat verlengd tot en met 31 oktober 2036 en is de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 dienovereenkomstig gewijzigd.

(4)

Op 11 augustus 2017 heeft AgroRadomysl a.s. overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 bij Tsjechië, als lidstaat-rapporteur, een aanvraag voor de goedkeuring van de werkzame stof kalksteen ingediend.

(5)

Op 26 juli 2019 heeft de lidstaat-rapporteur de aanvrager, de andere lidstaten, de Commissie en de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) overeenkomstig artikel 9, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 in kennis gesteld van de ontvankelijkheid van de aanvraag.

(6)

De lidstaat-rapporteur heeft zijn beoordeling in de vorm van een ontwerpbeoordelingsverslag afgerond en heeft dat op 11 september 2020 naar de Commissie en de EFSA gestuurd. Het ontwerpbeoordelingsverslag bevatte een aanbeveling betreffende het te nemen besluit met betrekking tot de goedkeuring van kalksteen voor de door de aanvrager ondersteunde representatieve gebruiksdoeleinden.

(7)

De EFSA heeft het aanvullende beknopte dossier openbaar gemaakt. De EFSA heeft het ontwerpbeoordelingsverslag ook voor opmerkingen naar de aanvrager en de lidstaten gestuurd en er een openbare raadpleging over gehouden. De EFSA heeft de ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd.

(8)

Op 8 april 2022 (6) heeft de EFSA de Commissie haar conclusie (7) meegedeeld met betrekking tot de vraag of kalksteen naar verwachting zal voldoen aan de in artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 bepaalde goedkeuringscriteria.

(9)

In haar conclusie heeft de EFSA verklaard dat de twee stoffen, calciumcarbonaat en kalksteen, chemisch dezelfde stof zijn.

(10)

De Commissie heeft op 8 december 2022 een ontwerpevaluatieverslag over kalksteen (als aanvullende specificatie van calciumcarbonaat) en op 23 maart 2023 een ontwerp van deze verordening tot wijziging van de verlenging van de goedkeuring van calciumcarbonaat bij het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders ingediend.

(11)

De Commissie heeft de aanvrager verzocht zijn opmerkingen over de conclusie van de EFSA en, overeenkomstig artikel 13, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009, over het ontwerpevaluatieverslag in te dienen. De aanvrager heeft zijn opmerkingen ingediend en die zijn zorgvuldig onderzocht.

(12)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 moet onder “stoffen” chemische elementen of verbindingen daarvan, zoals die in de natuur voorkomen of zoals die industrieel worden vervaardigd, worden verstaan. Aangezien kalksteen bestaat uit calciumcarbonaat en chemisch dezelfde stof is, moet kalksteen in dezelfde vermelding als “calciumcarbonaat” worden opgenomen.

(13)

Aangezien calciumcarbonaat en kalksteen chemisch dezelfde stof zijn, is de Commissie van oordeel dat de criteria voor een laag risico voor calciumcarbonaat op grond van artikel 22 en punt 5.1 van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1107/2009 ook volledig van toepassing zijn op kalksteen.

(14)

Daarom moeten de goedkeuringsvoorwaarden voor calciumcarbonaat worden gewijzigd om de specificatie van kalksteen erin op te nemen. Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(15)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Op 18 mei 2022 hebben de Europese Commissie en de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid een Gezamenlijke mededeling aan het Europees Parlement en aan de Raad over een strategisch partnerschap met de Golf vastgesteld. Deze werd gevolgd door de conclusies van de Raad op 20 juni 2022.

(2)

Er moet een speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie (SVEU) voor de Golfregio worden benoemd voor een periode van 21 maanden.

(3)

De Raad en de Commissie moeten, bijgestaan door de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, toezien op de samenhang tussen de diverse onderdelen van het externe optreden van de Unie in de Golfregio en hiertoe nauw samenwerken. De SVEU moet in dit verband de instellingen ondersteunen en met hen samenwerken.

(4)

De SVEU voert het mandaat uit in een situatie die mogelijk zal verslechteren en de verwezenlijking van de doelstellingen van het externe optreden van de Unie, als neergelegd in artikel 21 VEU, in de weg kan staan.

a)

de kernbelangen en veiligheid van de Unie in de Golfregio beschermen;

b)

goede en nauwe betrekkingen tussen de Unie en de landen van de Golfregio op basis van gemeenschappelijke waarden en belangen bevorderen;

c)

met de landen van de Golfregio een sterker, alomvattend en meer strategisch partnerschap opbouwen dat de welvaart en de veiligheid ten goede komt;

d)

bijdragen aan de stabiliteit en veiligheid in de Golfregio door de-escalatie van spanningen te bevorderen en dialoog en regionale langetermijnoplossingen in de Golfregio te steunen.

a)

de HV steunen, samen met de Europese Dienst voor extern optreden (EDEO), bij de uitvoering van het buitenlandbeleid en de veiligheidsaspecten van de Gezamenlijke mededeling over een strategisch partnerschap met de Golf van 18 mei 2022 en de Raadsconclusies ter zake van 20 juni 2022;

b)

langs diplomatieke weg bijdragen aan het behoud van vrede en het voorkomen van conflicten in de regio, of de eventuele effecten ervan beperken, vooral door gemeenschappelijke dreigingen zoals terrorisme, klimaatverandering, verslechtering van het milieu en energieonzekerheid aan te pakken;

c)

mee zorgen voor consistentie in het externe optreden van de Unie en de prioriteiten, waarden en belangen van de Unie in de regio bevorderen;

d)

bijdragen aan een beter begrip van de rol van de Unie en haar zichtbaarheid in de regio, helpen bij de aanpak van desinformatie en intensievere contacten van mens tot mens opbouwen;

e)

de contacten met afzonderlijke partners in de Golfregio intensiveren, en waar nodig contacten onderhouden met regionale organisaties zoals de Samenwerkingsraad van de Golf, de Arabische Liga en andere relevante organisaties op het niveau van de SVEU;

a)

het opstellen van een specifiek veiligheidsplan op basis van richtsnoeren van de EDEO, met inbegrip van specifieke fysieke, organisatorische en procedurele beveiligingsmaatregelen voor veilige verplaatsingen van personeel naar en binnen het gebied waarvoor hij/zij verantwoordelijk is en voor het beheer van veiligheidsincidenten, en met inbegrip van een noodplan en een evacuatieplan;

b)

ervoor zorgen dat alle buiten de Unie ingezette personeelsleden gedekt zijn door een op de omstandigheden in het bevoegd gebied afgestemde verzekering tegen grote risico’s;

c)

ervoor zorgen dat alle buiten de Unie ingezette leden van het team, ook het ter plaatse aangeworven personeel, voor of bij aankomst in het bevoegd gebied een passende beveiligingsopleiding hebben genoten, gebaseerd op de risicoklasse waarin dat gebied door de EDEO is ingedeeld;

d)

ervoor zorgen dat alle aanbevelingen waartoe naar aanleiding van regelmatige veiligheidsevaluaties wordt besloten, worden uitgevoerd, en daarover en over andere veiligheidskwesties schriftelijk te rapporteren aan de Raad, de HV en de Commissie in de regelmatige voortgangsrapporten en in een uitvoerig eindverslag over de uitvoering van zijn mandaat.

(1)

De Raad heeft op 17 mei 2019 Besluit (GBVB) 2019/797 (1) vastgesteld.

(2)

Besluit (GBVB) 2019/797 is van toepassing tot en met 18 mei 2025. Op basis van een evaluatie van dat besluit moet de geldigheid van de daarin opgenomen beperkende maatregelen worden verlengd tot en met 18 mei 2024.

(3)

Besluit (GBVB) 2019/797 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Verordening (EG) nr. 1333/2008 van het Europees Parlement en de Raad (1) bevat de bepalingen voor de monitoring van de inname van levensmiddelenadditieven. Op grond van artikel 27 van die verordening moeten de lidstaten zorgen voor systemen om het verbruik en gebruik van de in bijlage II, deel B, bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 opgenomen levensmiddelenadditieven op grond van de risico’s te monitoren en om hun bevindingen zo vaak als nodig is aan de Commissie en de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) te rapporteren. Daartoe moest de Commissie een gemeenschappelijke methode voor de verzameling van informatie door de lidstaten over de inname van levensmiddelenadditieven via de voeding in de Unie vaststellen.

(2)

Verordening (EG) nr. 1334/2008 van het Europees Parlement en de Raad (2) bevat de bepalingen voor de monitoring van de inname van levensmiddelenaroma’s. Overeenkomstig artikel 20 van die verordening moeten de lidstaten systemen opzetten om, op basis van de risico’s de consumptie en het gebruik van de in de EU-lijst opgenomen aroma’s en de consumptie van de in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 1334/2008 opgenomen stoffen te monitoren en zo vaak als nodig verslag uit te brengen van hun bevindingen aan de Commissie en aan de EFSA. Daartoe moest de Commissie een gemeenschappelijke methode vaststellen voor het verzamelen van informatie door de lidstaten over de inname van levensmiddelenaroma’s via de voeding in de Unie.

(3)

Hoewel een gemeenschappelijke methode nodig is om ervoor te zorgen dat de inname van levensmiddelenadditieven en -aroma’s die door verschillende lidstaten zijn berekend, kan worden vergeleken en dat de verzamelde gegevens kunnen worden gebruikt om de inname op Unieniveau te berekenen, wordt de uitwerking van die gemeenschappelijke methode belemmerd doordat analysemethoden en analysenormen beperkt beschikbaar zijn en door een gebrek aan informatie over het gebruik van levensmiddelenaroma’s.

(4)

Op 23 juni 2010 (3) en 23 december 2022 (4) heeft de EFSA echter richtsnoeren verstrekt voor de schatting van de inname van levensmiddelenaroma’s via de voeding. Voor levensmiddelenadditieven heeft de EFSA op 18 juli 2012 richtsnoeren voor de schatting van de inname via de voeding verstrekt (5) en tegelijkertijd een instrument voor de beoordeling van de blootstelling aan levensmiddelenadditieven, namelijk het Food Additive Intake Model (FAIM) geïntroduceerd. Op 17 oktober 2017 heeft de EFSA een verklaring gepubliceerd over de toegepaste aanpak voor de nauwkeurige blootstellingsbeoordeling in het kader van de veiligheidsbeoordeling van levensmiddelenadditieven die worden herbeoordeeld (6). Op basis van die richtsnoeren en teneinde ervaring op te doen, een aantal van de ondervonden problemen aan te pakken en de vaststelling van een gemeenschappelijke methode in de toekomst te vergemakkelijken, beveelt de Commissie de lidstaten aan de in deze aanbeveling beschreven methode toe te passen.

(5)

Gezien het grote aantal levensmiddelenadditieven en -aroma’s dat aanwezig kan zijn in de verschillende levensmiddelen die in de handel zijn, en bijgevolg de vele mogelijke combinaties van levensmiddelenadditieven en -aroma’s met levensmiddelencategorieën, is het passend dat de lidstaten levensmiddelenadditieven en -aroma’s categoriseren en prioriteren op basis van het daaraan verbonden risico. Om een objectieve prioritering te waarborgen, zou het risico voornamelijk moeten worden beoordeeld op basis van de resultaten van de meest recente risicobeoordeling door de EFSA of het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding, van andere aanwijzingen dat een levensmiddelenadditief of -aroma onder nauwlettender toezicht moet worden gehouden, zoals de aanwezigheid van onzuiverheden in het geval van levensmiddelenadditieven, of van aanwijzingen dat de informatie over de inname via de voeding die voor de veiligheidsbeoordeling wordt gebruikt, achterhaald is of onderschat wordt. De lidstaten mogen echter geen levensmiddelenaroma’s waarvoor de Commissie voornemens is producenten en gebruikers om informatie te verzoeken en die welke op basis van de resultaten van de laatste beoordeling van de Autoriteit niet nodig blijken te zijn, categoriseren en prioriteren. Voorts kunnen de lidstaten, met het oog op flexibiliteit, de prioriteiten aanpassen door rekening te houden met andere factoren.

(6)

Om ervoor te zorgen dat de informatie beschikbaar is voor de lidstaten, de Commissie en de EFSA, moeten de lidstaten het resultaat van de prioritering in een meerjarig monitoringplan weergeven en het meerjarige monitoringplan actualiseren.

(7)

Aangezien de verzamelde gegevens het mogelijk moeten maken de inname van levensmiddelenadditieven en -aroma’s te berekenen, is het verzamelen van aanwezigheidsgegevens niet voldoende, en zouden de lidstaten ten minste één soort gehaltegegevens moeten verzamelen. Er kunnen echter ook aanwezigheidsgegevens worden verzameld, aangezien aan de hand daarvan kan worden vastgesteld of een levensmiddelenadditief of -aroma al dan niet in een bepaald levensmiddel wordt gebruikt.

(8)

Om ervoor te zorgen dat de verzamelde gegevens representatief zijn voor het gebruik van het levensmiddelenadditief of -aroma in levensmiddelen die in de lidstaat in de handel zijn en om een schatting te kunnen maken van de inname van die levensmiddelenadditieven en -aroma’s, zouden de lidstaten moeten beslissen in welke levensmiddelen de aanwezigheid of het gehalte van levensmiddelenadditieven en -aroma’s moet worden gecontroleerd aan de hand van criteria waarin rekening wordt gehouden met de relatieve bijdrage van levensmiddelen of merken aan de inname via de voeding. Aangezien bepaalde stoffen, zoals ascorbinezuur, in levensmiddelen kunnen voorkomen doordat zij van nature aanwezig zijn, door toevoeging ervan als bron van voedingsstoffen of door de toevoeging ervan als levensmiddelenadditief of -aroma, zouden de lidstaten bovendien ook rekening moeten houden met levensmiddelen die bijdragen tot de inname van een stof via de voeding uit andere bronnen dan het gebruik ervan als levensmiddelenadditief of -aroma, om het mogelijk te maken de inname via de voeding uit andere bronnen dan als levensmiddelenadditief of -aroma en de totale blootstelling aan de betrokken stof te berekenen.

(9)

Om een vollediger beeld van de situatie te krijgen, kunnen de lidstaten monitoringgegevens aanvullen met gegevens die afkomstig zijn van officiële controletaken overeenkomstig Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad (7) die representatief zijn voor het gebruik van levensmiddelenadditieven of -aroma’s in levensmiddelen die in de handel zijn.

(10)

Om betrouwbare resultaten te verkrijgen, kunnen de lidstaten gebruikmaken van analysemethoden als bedoeld in artikel 34 van Verordening (EU) 2017/625, die een lijst van voor laboratoriumanalyses gebruikte methoden bevatten.

(11)

Gezien de diversiteit van levensmiddelenadditieven en -aroma’s, van de levensmiddelen waarin zij worden gebruikt en van de gebruiksvoorwaarden ervan, kunnen de door de lidstaten opgedane ervaring en kennis alleen worden vergeleken en beoordeeld als zij met dezelfde levensmiddelenadditieven en -aroma’s zijn verkregen. Daarom moeten de lidstaten niet alleen levensmiddelenadditieven en -aroma’s prioriteren en de andere lidstaten, de Commissie en de EFSA daarvan in kennis stellen, maar moeten zij in eerste instantie ook overeenkomen toezicht te houden op ten minste een gemeenschappelijke, beperkte lijst van levensmiddelenadditieven en -aroma’s,