(1)

De recente militaire agressie door de Russische Federatie tegen Oekraïne en het aanhoudend gewapend conflict hebben de veiligheidssituatie in Europa fundamenteel veranderd. Als gevolg van die militaire agressie worden de Unie en vooral de oostelijke regio’s geconfronteerd met een aanzienlijke toestroom van personen. Dit is een extra uitdaging op een moment dat de economieën van de lidstaten nog steeds aan het herstellen zijn van de gevolgen van de COVID-19-pandemie.

(2)

De lidstaten kunnen al een grote verscheidenheid van investeringen in het kader van hun cohesiebeleidsprogramma’s financieren om uitdagingen op gebied van migratie aan te pakken in het kader van het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling (“EFRO”) en het Europees Sociaal Fonds (“ESF”), onder meer in het kader van de aanvullende middelen die beschikbaar zijn gesteld als herstelbijstand voor cohesie en de regio’s van Europa (“React-EU”) om bijstand te verlenen ter bevordering van het crisisherstel in de context van de COVID-19-pandemie en de sociale gevolgen daarvan en ter voorbereiding van een groen, digitaal en veerkrachtig herstel van de economie. De maatregelen kunnen betrekking hebben op investeringen in sociale inclusie, gezondheid, onderwijs, werkgelegenheid, huisvesting en kinderopvang, onder meer door investeringen in infrastructuur, herstel van achtergestelde stedelijke gebieden, maatregelen om het ruimtelijke en educatieve isolement van migranten te verminderen, en startende bedrijven. De lidstaten kunnen resterende middelen binnen hun programma’s herbestemmen om dergelijke uitdagingen op gebied van migratie aan te pakken. Daarnaast kan het Fonds voor Europese hulp aan de meest behoeftigen (“EFMB”) worden gebruikt om voedsel en fundamentele materiële bijstand te verstrekken aan personen, met inbegrip van onderdanen van derde landen, die getroffen worden door de militaire agressie van de Russische Federatie.

(3)

Hoewel de extra middelen die in het kader van React-EU beschikbaar worden gesteld, al van een aantal flexibele uitvoeringsregelingen kunnen gebruikmaken, is het nodig om het gebruik van middelen van het EFRO, het ESF en het EFMB uit het meerjarig financieel kader 2014-2020 flexibeler te maken. Gezien het feit dat de migratieproblemen als gevolg van de militaire agressie van de Russische Federatie tegen Oekraïne urgent moet worden aangepakt, moeten de uitgaven voor concrete acties om die problemen aan te pakken beschikbaar zijn vanaf de datum waarop die militaire agressie aanving. Voorts moet de flexibiliteit in de wijze waarop het EFRO en het ESF voor dergelijke concrete acties kunnen worden gebruikt, worden vergroot, zodat de beschikbare middelen in het kader van de programma’s snel kunnen worden gebruikt, mits die betrokken concrete actie in overeenstemming is met het, waar nodig gewijzigde, operationele programma. Die flexibiliteit moet een aanvulling vormen op de mogelijkheden voor de aanvullende financiering van concrete acties waarin reeds is voorzien. Ook moet worden voorzien in vereenvoudigde rapportageregelingen betreffende de gegevens van deelnemers aan die concrete acties.

(4)

Om ervoor te zorgen dat getroffen personen onverwijld in aanmerking kunnen komen voor bijstand in het kader van het EFMB, is het passend de lidstaten toe te staan bepaalde elementen van door het EFMB ondersteunde operationele programma’s te wijzigen zonder dat daarvoor een besluit van de Commissie vereist is.

(5)

De steun in het kader van het cohesiebeleid moet met name complementair zijn met maatregelen die worden gefinancierd uit het Fonds voor asiel, migratie en integratie om het effect van de beschikbare financiering zo groot mogelijk te maken.

(6)

De lidstaten zijn op ongekende wijze getroffen door de gevolgen van de COVID-19-pandemie. De algehele impact van die pandemie heeft de begrotingen van de lidstaten sterk onder druk gezet als gevolg van de plotse en aanzienlijke stijging van noodzakelijke overheidsinvesteringen in hun gezondheidszorg en andere sectoren van hun economie. Ook dreigde de pandemie de steun aan de meest behoeftigen te verstoren. Dit heeft geleid tot een buitengewone situatie waarvoor specifieke maatregelen nodig waren.

(7)

Om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak, werden Verordening (EU) nr. 1301/2013 (3) en Verordening (EU) nr. 1303/2013 (4) van het Europees Parlement en de Raad gewijzigd bij Verordening (EU) 2020/460 van het Europees Parlement en de Raad (5) met het oog op meer flexibiliteit bij de uitvoering van de programma’s die worden ondersteund door het EFRO, het ESF en het Cohesiefonds (de “fondsen”) en door het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij. Aangezien de ernstige negatieve gevolgen van die crisis voor de economieën en samenlevingen van de Unie echter nog zijn toegenomen, werden beide verordeningen opnieuw gewijzigd, bij Verordening (EU) 2020/558 van het Europees Parlement en de Raad (6).

Om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-crisis voor de meest behoeftigen, werd Verordening (EU) nr. 223/2014 van het Europees Parlement en de Raad (7) gewijzigd bij Verordening (EU) 2020/559 van het Europees Parlement en de Raad (8) om specifieke maatregelen voor het EFMB voor de aanpak van de COVID-19-uitbraak in te voeren. Die wijzigingen hebben gezorgd voor uitzonderlijke extra flexibiliteit om de lidstaten in staat te stellen zich op de noodzakelijke respons op de ongekende crisis te concentreren door de mogelijkheid te vergroten om niet-benutte steun uit de fondsen in te zetten en door de procedurele vereisten met betrekking tot de uitvoering van programma’s te vereenvoudigen met het oog op een snelle respons op die crisis. Bij een latere wijziging van Verordening (EU) nr. 1303/2013 bij Verordening (EU) 2020/2221 van het Europees Parlement en de Raad (9) zijn aanzienlijke extra middelen beschikbaar gesteld als React-EU om bijstand te verlenen ter bevordering van crisisherstel in de context van de COVID-19-pandemie en de sociale gevolgen daarvan en ter voorbereiding van een groen, digitaal en veerkrachtig herstel van de economie.

Als onderdeel van hetzelfde pakket werd ook Verordening (EU) nr. 223/2014 gewijzigd bij Verordening (EU) 2021/177 van het Europees Parlement en de Raad (10), zodat de lidstaten deze extra middelen kunnen aanspreken ten behoeve van de meest behoeftigen in het kader van de uitvoering van het EFMB.

(8)

Hoewel de flexibiliteit en extra middelen voor de programmeringsperiode 2014-2020 de lidstaten hebben geholpen bij hun crisisrespons en herstelinspanningen, bleven de opkomst van nieuwe varianten van het coronavirus, met name de Omicron-variant, en de wijdverbreide aanscherping van beperkingen in het laatste kwartaal van 2021 ernstige negatieve gevolgen hebben voor de economieën en samenlevingen van de lidstaten en een normale uitvoering van de cohesiebeleidsprogramma’s en de door het EFMB ondersteunde programma’s belemmeren. De recente militaire agressie door de Russische Federatie en de daaruit voortvloeiende migratiestromen hebben deze effecten verergerd en dreigen het herstel van de economie van de Unie verder te ondermijnen. In overeenstemming met de in Verordening (EU) 2020/558 bepaalde mogelijkheid is het daarom nodig te voorzien in een uitzonderlijke verlenging van een van de door die verordening ingevoerde maatregelen, namelijk de optie om een medefinancieringspercentage van 100 % voor het boekjaar 2020/2021 toe te passen op het volgende boekjaar.

(9)

Om de druk op de overheidsbegrotingen als gevolg van de noodzaak om de crisissituatie aan te pakken, te verlichten, de uitvoering van de programma’s te versnellen en de nodige investeringen voor het herstel van regio’s mogelijk te maken, moeten de lidstaten daarom bij wijze van uitzondering de mogelijkheid krijgen om ook voor het boekjaar 2021/2022 een medefinancieringspercentage van 100 % toe te passen bij een door het EFRO, het ESF, het Cohesiefonds of het EFMB ondersteund programma.

(10)

Om te voldoen aan de betalingsbovengrenzen van het meerjarig financieel kader voor 2022 en 2023, moet voor die jaren een bovengrens worden vastgesteld voor betalingen die voortvloeien uit de toepassing van het medefinancieringspercentage van 100 % in het kader van het EFRO, het Cohesiefonds of het ESF. Betalingen die als gevolg van de toepassing van die bovengrenzen niet kunnen worden verricht, moeten door de Commissie zo spoedig mogelijk worden betaald, mits financiering beschikbaar is, hetzij bij de goedkeuring van de rekeningen, hetzij via latere betalingen. Dergelijke uitgestelde betalingen mogen niet van invloed zijn op de goedkeuring van de rekeningen, noch andere gevolgen hebben.

(11)

Aangezien de toepassing van het medefinancieringspercentage van 100 % geen wezenlijke gevolgen zal hebben voor de inhoud van de operationele programma’s zelf, is het passend de snelle uitvoering ervan mogelijk te maken zonder dat een besluit van de Commissie tot goedkeuring van de wijziging van de financiële tabellen van het operationele programma door de lidstaten nodig is. Toch moet de lidstaat de herziene financiële tabellen meedelen vóór de indiening van de aanvraag voor de laatste betaling voor het boekjaar. Mogelijke belangrijke wijzigingen, onder meer van de waarden van indicatoren, kunnen worden aangebracht als onderdeel van een latere programmawijziging na het einde van het boekjaar.

(12)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk het invoeren van flexibiliteitsmaatregelen op gebied van steunverlening uit de fondsen, niet voldoende door de lidstaten alleen kan worden verwezenlijkt en vanwege de omvang en de gevolgen van het voorgestelde optreden dus beter door de Unie kunnen worden gerealiseerd, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken.

(13)

Verordeningen (EU) nr. 1303/2013 en (EU) nr. 223/2014 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

Aangezien de migratieproblemen als gevolg van de recente militaire agressie van de Russische Federatie, evenals de voortdurende crisis van de volksgezondheid vanwege de COVID-19-pandemie dringend moeten worden aangepakt, wordt het passend geacht gebruik te maken van de uitzondering op de periode van acht weken als bedoeld in artikel 4 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, dat is gehecht aan het VEU, het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(15)

Aangezien de lidstaten in staat moeten worden gesteld hun programma’s tijdig te wijzigen om in aanmerking te komen voor de toepassing van het medefinancieringspercentage van 100 % voor het boekjaar 2021/2022, moet deze verordening met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

(1)

De betrekkingen tussen de Europese Unie (de “Unie”) en de Republiek Moldavië (“Moldavië”) blijven zich ontwikkelen in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid (ENB) en het Oostelijk Partnerschap. Moldavië is in 2009 toegetreden tot het Oostelijk Partnerschap, gevolgd door de onderhandelingen inzake de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en hun lidstaten, enerzijds, en de Republiek Moldavië, anderzijds (2) (de “associatieovereenkomst”). De associatieovereenkomst, waarin de geleidelijke invoering van een diepe en brede vrijhandelsruimte (DCFTA, Deep and Comprehensive Free Trade Area) is opgenomen, werd op 27 juni 2014 ondertekend en is op 1 juli 2016 in werking getreden.

(2)

De economie van Moldavië heeft zwaar te lijden gehad onder de recessie van 2020 als gevolg van de COVID-19-pandemie, onder de langdurige politieke impasse in het land na de presidentsverkiezingen van november 2020, en onder de recente energiecrisis. Die omstandigheden hebben bijgedragen tot het aanzienlijke financieringstekort, de verslechterende externe positie en de toenemende budgettaire behoeften van Moldavië.

(3)

Na de parlementsverkiezingen in juli 2021 heeft de nieuwe Moldavische regering blijk gegeven van een sterke bereidheid om verdere hervormingen door te voeren, met een ambitieus programma getiteld “Moldavië in goede tijden 2021-2025”. Dat programma legt de focus op belangrijke beleidsterreinen zoals hervormingen van het justitiële stelsel, corruptiebestrijding, behoorlijk bestuur en de rechtsstaat.

(4)

Een hernieuwde bereidheid om dergelijke hervormingen door te voeren en een sterke politieke wil hebben de Moldavische autoriteiten ertoe gebracht de uitvoering van de hervormingen aanzienlijk te versnellen. Dat heeft Moldavië ook in staat gesteld de macrofinanciële bijstandsoperatie in het kader van de COVID-19-pandemie op grond van Besluit (EU) 2020/701 van het Europees Parlement en de Raad (3) met succes af te ronden, aangezien alle hervormingsmaatregelen die met de Unie in het memorandum van overeenstemming waren overeengekomen, waren uitgevoerd, met uitzondering van één maatregel, inzake de ontneming van vermogensbestanddelen, waarvoor een ontheffing werd verleend. Daartoe heeft de Commissie het comité van vertegenwoordigers van de lidstaten geraadpleegd, en geen bezwaren ontvangen.

(5)

Nadat de vaststelling van een nieuw programma van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), waarover in 2020 was onderhandeld, was vastgelopen, heeft het IMF na de parlementsverkiezingen van juli 2021 opnieuw contact opgenomen met Moldavië en op technisch niveau overeenstemming bereikt over een programma uit hoofde van de uitgebreide kredietfaciliteit en de uitgebreide financieringsfaciliteit ten belope van van 564 miljoen USD. Het nieuwe programma is bij een besluit van het College van Bewindvoerders van het IMF van 20 december 2021 aangenomen. Dat programma is erop gericht het economisch herstel van Moldavië te ondersteunen, een ambitieuze agenda voor bestuur en institutionele hervormingen op te zetten, de transparantie en de verantwoordingsplicht te versterken, de voorspelbaarheid van het overheidsbeleid te verbeteren, de financiële instellingen te versterken en de deregulering te bevorderen.

(6)

Gelet op de verslechterende economische situatie en vooruitzichten heeft Moldavië de Unie in november 2021 om aanvullende macrofinanciële bijstand verzocht.

(7)

Het indicatieve budget van de Unie voor Moldavië in het kader van het Europees nabuurschapsinstrument bedroeg 518,15 miljoen EUR voor de periode 2014-2020, inclusief begrotingssteun en technische bijstand. In de integrale steunkaders voor de perioden 2014-2017 en 2017-2020 is de prioritaire sector vastgesteld voor de samenwerking met Moldavië die voor de vorige begrotingsperiode door het Europees nabuurschapsinstrument werd gefinancierd. De prioriteiten voor de periode 2021-2027 zullen worden uiteengezet in het nieuwe indicatieve meerjarenprogramma, dat in nauw overleg met alle belanghebbenden is opgesteld.

(8)

Omdat Moldavië onder het ENB valt, moet het worden beschouwd als een land dat voor macrofinanciële bijstand van de Unie in aanmerking komt.

(9)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet een uitzonderlijk financieel instrument zijn van ongebonden en niet-toegewezen betalingsbalanssteun, dat gericht is op het lenigen van de onmiddellijke externe financieringsbehoeften van de begunstigde, en moet de uitvoering ondersteunen van een beleidsprogramma met krachtige directe aanpassingsmaatregelen en structurele hervormingsmaatregelen die strekken tot verbetering van de betalingsbalans van de begunstigde op korte termijn.

(10)

Aangezien er nog steeds sprake is van een aanzienlijk resterend extern financieringstekort op de betalingsbalans van Moldavië dat de door het IMF en andere multilaterale instellingen verstrekte middelen te boven gaat, wordt de door de Unie aan Moldavië toe te kennen macrofinanciële bijstand in de huidige uitzonderlijke omstandigheden, aangemerkt als een passende reactie op het verzoek van Moldavië om in samenhang met het IMF-programma zijn economische stabilisatie te ondersteunen. De macrofinanciële bijstand van de Unie zou de economische stabilisatie en de structurele hervormingsagenda van Moldavië ondersteunen en een aanvulling vormen op de middelen die in het kader van de financiële regeling met het IMF beschikbaar worden gesteld.

(11)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet gericht zijn op het helpen herstellen van een houdbare externe financieringspositie voor Moldavië en aldus de economische en sociale ontwikkeling van Moldavië ondersteunen.

(12)

De macrofinanciële bijstand van de Unie zal naar verwachting gepaard gaan met de uitvoering van begrotingssteunoperaties in het kader van het instrument voor nabuurschapsbeleid, ontwikkeling en internationale samenwerking — Europa in de wereld, dat is ingesteld bij Verordening (EU) 2021/947 van het Europees Parlement en de Raad (4).

(13)

De vaststelling van het bedrag van de macrofinanciële bijstand van de Unie is gebaseerd op een volledige kwantitatieve beoordeling van de resterende externe financieringsbehoeften van Moldavië, en bij de vaststelling ervan is rekening gehouden met het vermogen van het land om zichzelf te financieren met eigen middelen, met name met de internationale reserves waarover het beschikt. De macrofinanciële bijstand van de Unie moet een aanvulling vormen op de programma’s van het IMF en de Wereldbank en de door hen verstrekte middelen. Bij de vaststelling van het bedrag van de bijstand wordt ook rekening gehouden met verwachte financiële bijdragen van multilaterale donoren en met de noodzaak te zorgen voor een billijke lastendeling tussen de Unie en andere donoren, alsook met de reeds bestaande inzet van de andere externe financieringsinstrumenten van de Unie in Moldavië en met de meerwaarde die over het geheel genomen door de betrokkenheid van de Unie wordt geboden.

(14)

Rekening houdend met de resterende externe financieringsbehoeften van Moldavië, met zijn economische ontwikkelingspeil, gemeten naar het inkomen per hoofd van de bevolking en armoedepercentages, met zijn vermogen om zichzelf te financieren met eigen middelen, in het bijzonder de internationale reserves die het ter beschikking heeft, en met zijn vermogen tot terugbetaling op basis van een analyse van de houdbaarheid van zijn schulden, moet een deel van de bijstand in de vorm van subsidies worden verstrekt.

(15)

De Commissie moet ervoor zorgen dat de macrofinanciële bijstand van de Unie juridisch en materieel in overeenstemming is met de kernbeginselen en -doelstellingen op de verschillende gebieden van het externe optreden, met de maatregelen die met betrekking tot die gebieden zijn vastgesteld en met andere relevante beleidsdomeinen van de Unie.

(16)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet het externe beleid van de Unie jegens Moldavië ondersteunen. De Commissie en de Europese Dienst voor extern optreden (EDEO) moeten gedurende de hele macrofinanciële-bijstandsoperatie nauw samenwerken om het externe beleid van de Unie te coördineren en de samenhang ervan te waarborgen.

(17)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet Moldavië ondersteunen in zijn engagement met betrekking tot waarden die het land met de Unie deelt, waaronder democratie, de rechtsstaat, behoorlijk bestuur, eerbiediging van de mensenrechten, duurzame ontwikkeling en armoedebestrijding, en ook in zijn engagement met betrekking tot de beginselen van open, op regels gebaseerde en eerlijke handel.

(18)

Een randvoorwaarde voor de toekenning van de macrofinanciële bijstand van de Unie moet zijn dat Moldavië doeltreffende democratische mechanismen — waaronder een parlementair meerpartijenstelsel — en de rechtsstaat eerbiedigt en eerbiediging van de mensenrechten garandeert. Daarnaast moeten de specifieke doelstellingen van de macrofinanciële bijstand van de Unie de doelmatigheid, transparantie en verantwoording van de beheersystemen voor de overheidsfinanciën en het bestuur en het toezicht in de financiële sector in Moldavië versterken en moeten zij bijdragen aan structurele hervormingen die gericht zijn op de bevordering van duurzame en inclusieve groei, het scheppen van waardige werkgelegenheid en begrotingsconsolidatie. De Commissie en de EDEO moeten er regelmatig op toezien dat aan die randvoorwaarde is voldaan en dat die doelstellingen worden verwezenlijkt.

(19)

Met het oog op een doeltreffende bescherming van de financiële belangen van de Unie in het kader van de macrofinanciële bijstand van de Unie moet Moldavië passende maatregelen ten uitvoer leggen voor de preventie en bestrijding van fraude, corruptie en andere onregelmatigheden met betrekking tot die bijstand. Daarnaast moet erin worden voorzien dat de Commissie controles verricht, de Rekenkamer audits uitvoert en het Europees Openbaar Ministerie zijn bevoegdheden uitoefent.

(20)

De uitbetaling van de macrofinanciële bijstand van de Unie laat de bevoegdheden van het Europees Parlement en de Raad (als begrotingsautoriteit) onverlet.

(21)

De in de vorm van een subsidie verstrekte bedragen aan macrofinanciële bijstand van de Unie en de bedragen van voorzieningen voor in de vorm van leningen verstrekte macrofinanciële bijstand moeten sporen met de in het meerjarig financieel kader vastgestelde begrotingskredieten.

(22)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet door de Commissie worden beheerd. Om ervoor te zorgen dat het Europees Parlement en de Raad de uitvoering van dit besluit kunnen volgen, moet de Commissie hen regelmatig inlichten over ontwikkelingen met betrekking tot die bijstand en hun de relevante documenten daarover verstrekken.

(23)

Om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van dit besluit te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (5).

(24)

De macrofinanciële bijstand van de Unie moet onderworpen zijn aan economische beleidsvoorwaarden, die in een memorandum van overeenstemming moeten worden vastgesteld. Om eenvormige uitvoeringsvoorwaarden te waarborgen en ter wille van de efficiëntie moet de Commissie worden gemachtigd om met de Moldavische autoriteiten onderhandelingen over dergelijke voorwaarden te voeren onder toezicht van het comité van vertegenwoordigers van de lidstaten waarin Verordening (EU) nr. 182/2011 voorziet. Krachtens die verordening moet in alle andere gevallen dan die waarin die verordening voorziet, in de regel de raadplegingsprocedure worden gebruikt. Gezien de mogelijk aanzienlijke gevolgen van bijstand van meer dan 90 miljoen EUR, is het passend dat de onderzoeksprocedure als nader omschreven in Verordening (EU) nr. 182/2011 wordt gebruikt voor verrichtingen boven die drempel. Gezien het bedrag van de macrofinanciële bijstand van de Unie aan Moldavië moet op de goedkeuring van het memorandum van overeenstemming en voor het verlagen, schorsen of intrekken van die bijstand de onderzoeksprocedure worden toegepast,

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 347/2013 is een kader vastgesteld voor de selectie, planning en uitvoering van projecten van gemeenschappelijk belang (hierna “PGB’s” genoemd) die vereist zijn om de negen strategische geografische prioritaire energie-infrastructuurcorridors inzake elektriciteit, gas en olie, en de drie Uniebrede energie-infrastructurele prioritaire gebieden voor slimme netwerken, elektriciteitssnelwegen en koolstofdioxidetransportnetwerken tot stand te brengen.

(2)

De lijst van PGB’s wordt om de twee jaar vastgesteld. De meest recente lijst is in 2019 vastgesteld en in 2020 in werking getreden. De lijst moet dus worden vervangen.

(3)

De projecten die worden voorgesteld om in de Unielijst te worden opgenomen, zijn beoordeeld door de in artikel 3 van Verordening (EU) nr. 347/2013 bedoelde regionale groepen, die hebben bevestigd dat de betrokken projecten aan de criteria van artikel 4 van die verordening voldoen.

(4)

De regionale groepen hebben op vergaderingen op technisch niveau overeenstemming bereikt over de ontwerplijsten van PGB’s. De regionale groep voor olie heeft besloten om, in het licht van de klimaatdoelstellingen en de koolstofneutraliteitsdoelstelling van de Unie, geen ontwerplijst van PGB’s voor olie voor te stellen voor opname in de Unielijst van PGB’s. Nadat het Agentschap voor de samenwerking tussen energieregulators (“ACER”) op 27 oktober adviezen heeft uitgebracht over de consistente toepassing van de beoordelingscriteria en de transregionale kosten-batenanalyse, hebben de besluitvormingsorganen van de regionale groepen de regionale lijsten op 9 november goedgekeurd. Overeenkomstig artikel 3, lid 3, punt a), van Verordening (EU) nr. 347/2013 hebben de lidstaten op wiens grondgebied de projecten betrekking hebben, hun goedkeuring gegeven aan alle voorgestelde projecten voordat de regionale lijsten zijn vastgesteld.

(5)

Organisaties die de betrokken partijen vertegenwoordigen, met inbegrip van producenten, distributiesysteembeheerders, leveranciers alsmede consumenten- en milieuorganisaties, zijn geraadpleegd over de projecten die zijn voorgesteld om op de Unielijst te worden geplaatst.

(6)

De PGB’s moeten worden ingedeeld overeenkomstig de strategische trans-Europese energie-infrastructuurprioriteiten in de volgorde die in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 347/2013 is vastgesteld.

(7)

De PGB’s op de lijst moeten op zichzelf staan of onderdeel van een cluster van verschillende PGB’s zijn, omdat zij onderling afhankelijk zijn of (potentieel) met elkaar concurreren.

(8)

De Unielijst omvat projecten die zich in verschillende ontwikkelingsstadia bevinden, waaronder voorbereidend haalbaarheidsonderzoek, haalbaarheidsonderzoek, verlening van vergunningen en bouw. Wat betreft PGB’s die zich in een vroeg ontwikkelingsstadium bevinden, kunnen studies nodig zijn om aan te tonen dat deze technisch en economisch haalbaar zijn en dat deze voldoen aan de wetgeving van de Unie, met inbegrip van milieuwetgeving. In dat verband moeten de potentiële negatieve gevolgen voor het milieu adequaat worden vastgesteld, beoordeeld, en voorkomen of beperkt.

(9)

Dat projecten op de Unielijst van PGB’s zijn geplaatst, loopt niet vooruit op de resultaten van de desbetreffende milieubeoordeling en vergunningsprocedure.

(10)

Verordening (EU) nr. 347/2013 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

De verlening van vergunningen voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, met inbegrip van de gronden en procedures voor het verlenen van dergelijke vergunningen, is geregeld bij Verordening (EG) nr. 1831/2003.

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 is een aanvraag ingediend voor de verlening van een vergunning voor 3-nitroöxypropanol. De krachtens artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vereiste nadere gegevens en documenten waren bij de aanvraag gevoegd.

(3)

De aanvraag betreft de verlening van een vergunning voor een preparaat van 3-nitroöxypropanol als toevoegingsmiddel in diervoeding voor melkkoeien en fokkoeien, in te delen in de categorie “zoötechnische toevoegingsmiddelen” en de functionele groep “stoffen met een gunstig effect op het milieu”.

(4)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft in haar advies van 30 september 2021 (2) geconcludeerd dat 3-nitroöxypropanol onder de voorgestelde gebruiksvoorwaarden geen ongunstige gevolgen heeft voor de gezondheid van melkkoeien en fokkoeien, de consumentenveiligheid of het milieu. De EFSA heeft geconcludeerd dat het toevoegingsmiddel moet worden beschouwd als irriterend voor de ogen en de huid, en dat 3-nitroöxypropanol (3-NOP) schadelijk kan zijn bij inademing, met een mogelijk risico als gevolg van blootstelling bij inademing. De Commissie is daarom van mening dat passende beschermende maatregelen moeten worden genomen om negatieve gevolgen voor de menselijke gezondheid, en met name de gezondheid van de gebruikers van het toevoegingsmiddel, te voorkomen. Bovendien moet het risico van inademing worden tegengegaan door het toevoegingsmiddel in korrelvorm en met een verwaarloosbaar percentage inhaleerbare deeltjes in de handel te brengen. De EFSA heeft geconcludeerd dat het toevoegingsmiddel de aanmaak van methaan in de darmen van melkkoeien en fokkoeien mogelijk kan reduceren. De EFSA acht specifieke eisen voor monitoring na het in de handel brengen niet nodig. Zij heeft ook het verslag over de analysemethode voor het toevoegingsmiddel voor diervoeding geverifieerd dat door het bij Verordening (EG) nr. 1831/2003 ingestelde referentielaboratorium was ingediend.

(5)

Uit de beoordeling van 3-nitroöxypropanol blijkt dat aan de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vermelde voorwaarden voor de verlening van een vergunning is voldaan. Daarom moet een vergunning worden verleend voor het gebruik van die stof zoals gespecificeerd in de bijlage bij deze verordening.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Voor flutianil zijn maximumresidugehalten (MRL’s) vastgesteld in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 396/2005.

(2)

Overeenkomstig artikel 6, leden 2 en 4, van Verordening (EG) nr. 396/2005 is een aanvraag voor invoertoleranties ingediend voor flutianil dat in de Verenigde Staten wordt gebruikt op appelen, kersen (zoet), aardbeien, komkommers, courgettes en meloenen. De aanvrager heeft gegevens ingediend waaruit blijkt dat het toegestane gebruik van die stof op dergelijke gewassen in de Verenigde Staten leidt tot residugehalten die de MRL’s in Verordening (EG) nr. 396/2005 overschrijden en dat hogere MRL’s nodig zijn om handelsbelemmeringen voor de invoer van die gewassen te vermijden.

(3)

Overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EG) nr. 396/2005 heeft de betrokken lidstaat waar de aanvraag is ingediend, deze geëvalueerd en is het evaluatieverslag van die lidstaat bij de Commissie ingediend.

(4)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft de aanvraag en het evaluatieverslag beoordeeld, waarbij zij bijzondere aandacht heeft besteed aan de risico’s voor de consument en, in voorkomend geval, voor dieren en zij heeft een met redenen omkleed advies over de voorgestelde MRL’s uitgebracht (2). Zij heeft dat advies naar de aanvrager, de Commissie en de lidstaten gezonden en openbaar gemaakt.

(5)

Wat flutianil in meloenen betreft, heeft de EFSA geconcludeerd dat de ingediende gegevens ontoereikend waren om een nieuw MRL vast te stellen. Wat alle andere door de aanvrager gevraagde wijzigingen van de MRL’s betreft, heeft de EFSA geconcludeerd dat de ingediende gegevens toereikend waren om een risicobeoordeling uit te voeren. Zij heeft verder geconcludeerd dat de door de aanvrager gevraagde wijzigingen van de MRL’s op grond van een consumentenblootstellingsbeoordeling voor 27 specifieke Europese consumentengroepen uit het oogpunt van de consumentenveiligheid aanvaardbaar waren. In haar conclusie heeft de EFSA rekening gehouden met de meest recente gegevens over de toxicologische eigenschappen van de stof. Noch uit de gegevens over de levenslange blootstelling aan deze stof via de consumptie van alle levensmiddelen die deze stof kunnen bevatten, noch uit de gegevens over de blootstelling op korte termijn door hoge consumptie van de desbetreffende producten is gebleken dat er een risico bestaat dat de aanvaardbare dagelijkse inname of de acute referentiedosis wordt overschreden.

(6)

Op grond van het met redenen omklede advies van de EFSA en rekening houdend met de ter zake relevante factoren voldoen de in deze verordening voorgestelde wijzigingen van de MRL’s aan de vereisten van artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 396/2005.

(7)

Verordening (EG) nr. 396/2005 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

De Handels- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, enerzijds, en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, anderzijds (de “Handels- en samenwerkingsovereenkomst”), is door de Unie gesloten bij Besluit (EU) 2021/689 van de Raad (1) en is op 1 mei 2021 in werking getreden; zij werd sinds 1 januari 2021 voorlopig toegepast.

(2)

Krachtens artikel 14 van de Handels- en samenwerkingsovereenkomst moet de Partnerschapsraad die is opgericht bij die overeenkomst, de operationele richtsnoeren voor het functioneren van het Forum voor het maatschappelijk middenveld (de “richtsnoeren”) vaststellen.

(3)

Het is dan ook passend het standpunt te bepalen dat namens de Unie in de Partnerschapsraad moet worden ingenomen met betrekking tot de vaststelling van de richtsnoeren.

(4)

Teneinde een tijdige vaststelling van de richtsnoeren mogelijk te maken, moet dit besluit in werking treden op de datum waarop het wordt vastgesteld,

(1)

De Economische Partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Unie en haar lidstaten, enerzijds, en de SADC-EPO-staten, anderzijds (1) (“de overeenkomst”) is op 10 juni 2016 door de Unie en haar lidstaten ondertekend. Zij wordt sinds 10 oktober 2016 voorlopig toegepast tussen de Unie en haar lidstaten, enerzijds, en Botswana, Lesotho, Namibië, Eswatini en Zuid-Afrika, anderzijds, en sinds 4 februari 2018 tussen de Unie en haar lidstaten, enerzijds, en Mozambique, anderzijds.

(2)

Het Speciaal Comité voor douane en handelsbevordering is opgericht bij artikel 50, lid 1, van de overeenkomst.

(3)

Op grond van artikel 50, lid 2, punt f), van de overeenkomst dient het Speciaal Comité voor douane en handelsbevordering zijn eigen reglement van orde vast te stellen.

(4)

Het is passend het standpunt te bepalen dat namens de Unie in het Speciaal Comité voor douane en handelsbevordering ingenomen moet worden, aangezien het besluit over de vaststelling van zijn reglement van orde rechtsgevolgen zal hebben voor de Unie.

(5)

Het standpunt van de Unie in het Speciaal Comité voor douane en handelsbevordering over de vaststelling van zijn reglement van orde moet gebaseerd zijn op het aan dit besluit gehechte ontwerpbesluit van dat comité,

(1)

Overeenkomstig artikel 25, lid 2, van Besluit 2008/615/JBZ mag met de in dat besluit geregelde verstrekking van persoonsgegevens pas worden begonnen nadat op het grondgebied van de bij de verstrekking betrokken lidstaten de algemene bepalingen inzake gegevensbescherming van hoofdstuk 6 van dat besluit in het nationale recht zijn verwerkt.

(2)

In artikel 20 van Besluit 2008/616/JBZ van de Raad (3) is bepaald dat op basis van een evaluatieverslag dat is gebaseerd op een vragenlijst, een evaluatiebezoek en een proefrun, moet worden gecontroleerd of er is voldaan aan de in overweging 1 bedoelde voorwaarde met betrekking tot de geautomatiseerde uitwisseling van gegevens overeenkomstig hoofdstuk 2 van Besluit 2008/615/JBZ.

(3)

Overeenkomstig artikel 36, lid 2, van Besluit 2008/615/JBZ heeft Italië het secretariaat-generaal van de Raad meegedeeld op welke nationale DNA-analysedossiers de artikelen 2 tot en met 6 van dat besluit van toepassing zijn, alsmede wat de voorwaarden zijn voor geautomatiseerde bevraging ervan als bedoeld in artikel 3, lid 1, van dat besluit.

(4)

Overeenkomstig hoofdstuk 4, punt 1.1, van de bijlage bij Besluit 2008/616/JBZ stelt de betrokken Raadswerkgroep een vragenlijst op voor elke vorm van geautomatiseerde uitwisseling van gegevens, en beantwoordt een lidstaat de desbetreffende vragenlijst zodra hij van oordeel is dat hij aan de voorwaarden voor het uitwisselen van gegevens in een bepaalde gegevenscategorie voldoet.

(5)

Italië heeft de vragenlijst over gegevensbescherming en de vragenlijst over de uitwisseling van DNA-gegevens ingevuld.

(6)

Italië heeft met Duitsland en Oostenrijk een succesvolle proefrun uitgevoerd.

(7)

Er is een evaluatiebezoek aan Italië gebracht, waarover het Duits-Oostenrijkse evaluatieteam een verslag heeft opgesteld dat aan de betrokken Raadswerkgroep is toegezonden.

(8)

Aan de Raad is een algemeen evaluatieverslag voorgelegd, waarin de resultaten van de vragenlijst, het evaluatiebezoek en de proefrun betreffende de uitwisseling van DNA-gegevens zijn samengevat.

(9)

De Raad is op 9 december 2021, na akte te hebben genomen van de instemming van alle door Besluit 2008/615/JBZ gebonden lidstaten, tot de conclusie gekomen dat Italië de algemene bepalingen inzake gegevensbescherming van hoofdstuk 6 van Besluit 2008/615/JBZ volledig heeft uitgevoerd.

(10)

Italië moet derhalve, met het oog op de geautomatiseerde bevraging van DNA-gegevens, overeenkomstig de artikelen 3 en 4 van Besluit 2008/615/JBZ gerechtigd worden persoonsgegevens te ontvangen en te verstrekken.

(11)

Artikel 33 van Besluit 2008/615/JBZ geeft de Raad uitvoeringsbevoegdheden voor het vaststellen van maatregelen die nodig zijn voor de uitvoering van dat besluit, met name wat betreft het ontvangen en verstrekken van persoonsgegevens uit hoofde van dat besluit.

(12)

Nu er is voldaan aan de voorwaarden en de procedure voor het doen aanvangen van de uitoefening van deze uitvoeringsbevoegdheden moet er een uitvoeringsbesluit betreffende de start van de geautomatiseerde uitwisseling van DNA-gegevens in Italië worden vastgesteld dat deze lidstaat in staat moet stellen overeenkomstig de artikelen 3 en 4 van Besluit 2008/615/JBZ persoonsgegevens te ontvangen en te verstrekken.

(13)

Besluit 2008/615/JBZ is bindend voor Denemarken en Ierland, die derhalve deelnemen aan de vaststelling en toepassing van dit besluit, dat uitvoering geeft aan Besluit 2008/615/JBZ,

(1)

Overeenkomstig artikel 25, lid 2, van Besluit 2008/615/JBZ mag met de in dat besluit geregelde verstrekking van persoonsgegevens pas worden begonnen nadat op het grondgebied van de bij de verstrekking betrokken lidstaten de algemene bepalingen inzake gegevensbescherming van hoofdstuk 6 van dat besluit in het nationale recht zijn verwerkt.

(2)