(1)

In bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 zijn voor exploitanten van levensmiddelenbedrijven specifieke hygiënevoorschriften op het gebied van levensmiddelen van dierlijke oorsprong vastgesteld.

(2)

Stremsel is een complex van enzymen dat voor de productie van bepaalde kaassoorten wordt gebruikt. Het wordt uit magen van jonge herkauwers gewonnen. Op basis van de door exploitanten van levensmiddelenbedrijven opgedane ervaring moeten de specifieke hygiënevoorschriften voor magen voor de productie van stremsel, zoals vastgesteld in bijlage III, sectie I, hoofdstuk IV, punt 18, a), bij Verordening (EG) nr. 853/2004, worden gewijzigd om de winning van stremsel bij jonge schapen en geiten te optimaliseren. Met name moeten zulke magen het slachthuis mogen verlaten zonder daarvoor te worden leeggemaakt of schoongemaakt.

(3)

Technologische ontwikkelingen hebben geleid tot een toenemende vraag naar het toestaan om kop en poten van als landbouwhuisdier gehouden hoefdieren buiten het slachthuis in gespecialiseerde erkende inrichtingen voor verdere verwerking van levensmiddelen te onthuiden of broeien en ontharen. Daarom moeten kop en poten van als landbouwhuisdier gehouden hoefdieren onder bepaalde voorwaarden die de voedselveiligheid waarborgen naar deze inrichtingen mogen worden vervoerd. Bijlage III, sectie I, hoofdstuk IV, punt 18, c), bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moet daarom worden gewijzigd.

(4)

Overeenkomstig artikel 4 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/624 van de Commissie (2) mag de officiële dierenarts in het geval van een noodslachting van als landbouwhuisdier gehouden hoefdieren een ante-mortemkeuring buiten een slachthuis uitvoeren. Bijlage III, sectie I, hoofdstuk VI, punt 2, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 schrijft voor dat in het geval van een noodslachting een dierenarts een ante-mortemkeuring moet uitvoeren. Dat voorschrift moet worden gewijzigd in overeenstemming met het voorgenoemde artikel 4 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/624 en moet daarom de officiële dierenarts impliceren.

(5)

Het verbeteren van het dierenwelzijn is een van de acties die in de “van boer tot bord”-strategie voor een eerlijk, gezond en milieuvriendelijk voedselsysteem van de Commissie (3), als onderdeel van de Europese Green Deal, worden voorgesteld. Er is met name een verandering in de vleesconsumptiepatronen merkbaar met daarbij een toenemende vraag vanuit het Europees Parlement, landbouwers en consumenten om het slachten van bepaalde als landbouwhuisdier gehouden hoefdieren op het bedrijf van herkomst toe te staan teneinde mogelijke problemen op het gebied van dierenwelzijn bij het verzamelen en tijdens het vervoer te voorkomen.

(6)

Afgezien van bij noodslachting moeten als landbouwhuisdier gehouden hoefdieren worden geslacht in een slachthuis dat overeenkomstig artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 853/2004 is erkend, om ervoor te zorgen dat de hygiënevoorschriften van bijlage III, sectie I, hoofdstukken II en IV, bij die verordening worden nageleefd. De bevoegde autoriteiten van de lidstaten kunnen mobiele slachthuizen overeenkomstig dat artikel erkennen. Deze mobiele voorzieningen kunnen worden geplaatst op alle geschikte locaties, met inbegrip van boerderijen, waar groepen gezonde dieren kunnen worden geslacht. In andere omstandigheden kan het vervoer van bepaalde dieren een risico voor de personen die met de dieren in contact komen of voor het welzijn van de dieren met zich meebrengen. Het slachten en verbloeden op het bedrijf van herkomst moet daarom worden toegestaan voor een beperkt aantal als landbouwhuisdier gehouden runderen, varkens en als landbouwhuisdier gehouden eenhoevigen. Aan dergelijke praktijken moeten strikte voorwaarden worden verbonden om een hoog niveau van voedselveiligheid voor het van dergelijke dieren afkomstige vlees te kunnen handhaven.

(7)

Als landbouwhuisdier gehouden runderen, varkens en als landbouwhuisdier gehouden eenhoevigen die op het bedrijf van herkomst worden geslacht, moeten vergezeld gaan van een officieel certificaat waaruit blijkt dat aan de hygiënevoorschriften voor de slacht is voldaan. Een dergelijk officieel certificaat is vastgesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/2235 van de Commissie (4).

(8)

Op 27 september 2018 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een tweede wetenschappelijk advies uitgebracht over de aanpak van gevarenanalyses voor bepaalde kleine detailhandelszaken en voedseldonaties (5). In dat advies wordt aanbevolen om op het niveau van de detailhandel in te vriezen, als aanvullend instrument om de veilige herverdeling van voedsel aan hulpbehoevenden te waarborgen. Het faciliteren van veilige praktijken inzake voedseldonatie voorkomt voedselverspilling en draagt bij tot de voedselzekerheid, in overeenstemming met de doelstellingen van de “van boer tot bord”-strategie van de Commissie en haar algemene doel om een eerlijk, gezond en milieuvriendelijk voedselsysteem tot stand te brengen in het kader van de Europese Green Deal. Het invriezen van voedsel kan een belangrijk middel zijn voor de veilige herverdeling ervan door voedselbanken en andere liefdadigheidsinstellingen. Het invriezen van vlees is momenteel niet toegestaan in het geval van activiteiten tussen detailhandelaars, aangezien vlees dat bestemd is om te worden ingevroren na het slachten of uitsnijden onverwijld moet worden ingevroren, overeenkomstig bijlage III, sectie I, hoofdstuk VII, punt 4, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 wat als landbouwhuisdier gehouden hoefdieren betreft en sectie II, hoofdstuk V, punt 5, van die bijlage wat pluimvee en lagomorfen betreft. Daarom moet het invriezen van vlees in het geval van activiteiten tussen detailhandelaars onder bepaalde voorwaarden worden toegestaan om de veilige distributie van voedseldonaties te waarborgen.

(9)

Bij Verordening (EG) nr. 854/2004 van het Europees Parlement en de Raad (6) is de definitie van “erkende dierenarts” geïntroduceerd. Bij Verordening (EG) nr. 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad (7) werd Verordening (EG) 854/2004 ingetrokken en is de definitie van “officiële dierenarts” vastgesteld. Aangezien de definitie van “officiële dierenarts” in Verordening (EU) 2017/625 die van “erkende dierenarts” omvat, moet in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 in plaats van naar “erkende dierenarts” naar “officiële dierenarts” worden verwezen.

(10)

De specifieke hygiënevoorschriften voor de productie en het in de handel brengen van vlees van evenhoevige gekweekte wilde zoogdieren in sectie III van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 zijn alleen van toepassing op vlees van Cervidae of Suidae. Soortgelijke voorschriften moeten gelden voor vlees van andere evenhoevige gekweekte wilde zoogdieren zoals lama’s, om een mogelijk voedselveiligheidsrisico door veranderende consumptiepatronen als gevolg van een toegenomen consumptie van dergelijk vlees te voorkomen.

(11)

De karkassen en ingewanden van gejaagd wild mogen worden vervoerd naar en opgeslagen in een verzamelcentrum voordat zij naar een wildbewerkingsinrichting worden vervoerd. Om de voedselveiligheid van dat vlees te waarborgen, moeten specifieke hygiënevoorschriften voor het hanteren en de opslag van deze kadavers en ingewanden in dergelijke verzamelcentra worden vastgesteld door de hygiënevoorschriften voor vrij wild in sectie IV van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 te wijzigen.

(12)

Vrij wild moet zo snel mogelijk naar een wildbewerkingsinrichting worden vervoerd na onderzoek door een gekwalificeerde persoon, overeenkomstig bijlage III, sectie IV, hoofdstuk II, punt 3, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 wat grof vrij wild betreft en hoofdstuk III, punt 3, van die sectie wat klein vrij wild betreft, zodat het binnen een redelijke tijd na het doden kan worden gekoeld. Dat voorschrift moet ook gelden voor vrij wild wanneer geen onderzoek heeft plaatsgevonden.

(13)

In bijlage III, sectie VII, hoofdstuk I, punt 3, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 is bepaald dat wanneer een exploitant van een levensmiddelenbedrijf een partij levende tweekleppige weekdieren van één inrichting naar een andere verplaatst, die partij vergezeld moet gaan van een registratiedocument. Om de op grond van bijlage III, sectie VII, hoofdstuk I, punt 4, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 vereiste gegevens te harmoniseren, moet een gemeenschappelijk model van het registratiedocument voor de verplaatsing van levende tweekleppige weekdieren tussen inrichtingen worden vastgesteld. Bovendien is het een gangbare praktijk dat partijen tweekleppige weekdieren naar tussenhandelaars worden verzonden. Daarom moet deze mogelijkheid ook in het registratiedocument worden opgenomen.

(14)

Overeenkomstig bijlage III, sectie VII, hoofdstuk IV, deel A, punt 1, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moeten levende tweekleppige weekdieren met schoon water van slik en andere vervuiling worden ontdaan voordat met de zuivering wordt begonnen. Om water te besparen, mag het wassen van schone tweekleppige weekdieren echter niet verplicht zijn. Sectie VII, hoofdstuk IV, deel A, punt 1, moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(15)

Levende tweekleppige weekdieren die in de handel worden gebracht, mogen geen mariene biotoxines bevatten die de in bijlage III, sectie VII, hoofdstuk V, punt 2, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 vastgestelde maximumwaarden overschrijden. De EFSA is in haar advies over mariene biotoxines in weekdieren — groep pectenotoxines (8) (PTX’s) tot de conclusie gekomen dat er geen meldingen zijn van schadelijke effecten bij de mens in verband met toxines uit de pectenotoxinegroep. Bovendien gaan PTX’s in schaaldieren altijd samen met toxines uit de okadazuurgroep. Daarom moet de verwijzing naar PTX’s in bijlage III, sectie VII, hoofdstuk V, punt 2, c), bij Verordening (EG) nr. 853/2004 worden geschrapt.

(16)

In artikel 11 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/624 is bepaald dat de indeling van productie- en heruitzettingsgebieden niet verplicht is met betrekking tot het verzamelen van Holothuroidea wanneer de bevoegde autoriteiten officiële controles van deze dieren uitvoeren in visveilingen, verzendcentra en verwerkingsinrichtingen. Bijlage III, sectie VII, hoofdstuk IX, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moet worden gewijzigd om het verzamelen van Holothuroidea buiten de ingedeelde productie- en heruitzettingsgebieden toe te staan.

(17)

Vaartuigen moeten zodanig ontworpen en gebouwd zijn dat visserijproducten niet verontreinigd kunnen worden door lenswater, afvalwater, rook, brandstof, olie, vet of andere schadelijke stoffen. Daarnaast mogen ruimen, tanks of containers die voor het opslaan, koelen of invriezen van visserijproducten worden gebruikt, niet voor andere doeleinden dan de opslag van visserijproducten worden gebruikt. Vriesvaartuigen en reeferschepen moeten zijn uitgerust met een vriesinstallatie die krachtig genoeg is om zo snel mogelijk in een continu proces en met een zo kort mogelijk temperatuurplateau in te vriezen om een kerntemperatuur van ten hoogste — 18 °C te bereiken. Opslagruimen mogen niet voor invriezen worden gebruikt. Voor koelhuizen aan land moeten dezelfde voorschriften voor vries- en opslagapparatuur gelden. Deel I van hoofdstuk I en deel B van hoofdstuk III van bijlage III, sectie VIII, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(18)

Naar aanleiding van recente fraude met tonijn die aanvankelijk bij — 9 °C in pekel werd ingevroren en bestemd was voor de conservenindustrie maar in plaats daarvan voor consumptie als verse visserijproducten werd aangeboden, moet in bijlage III, sectie VIII, hoofdstuk I, deel II, punt 7, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 worden verduidelijkt dat hele visserijproducten die aanvankelijk in pekel zijn ingevroren bij een temperatuur van — 9 °C en bestemd zijn voor de conservenindustrie, zelfs indien zij verder worden ingevroren bij een temperatuur van — 18 °C, geen andere bestemming dan de conservenindustrie mogen hebben.

(19)

Levers, kuit en hom van voor menselijke consumptie bestemde visserijproducten moeten onder ijs worden bewaard bij een temperatuur welke die van smeltend ijs benadert, of moeten worden ingevroren. Het is passend toe te staan dat levers en kuit ook onder andere omstandigheden dan onder ijs worden gekoeld, bij een temperatuur die die van smeltend ijs benadert. Daarom moet bijlage III, sectie VIII, hoofdstuk I, deel II, punt 6, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 worden gewijzigd zodat levers en kuit van voor menselijke consumptie bestemde visserijproducten niet alleen onder ijs, maar ook onder andere koelomstandigheden mogen worden gekoeld.

(20)

Het is passend dat de voor de verzending of opslag van onverpakte bewerkte verse, onder ijs bewaarde visserijproducten gebruikte recipiënten op zodanige wijze vervaardigd zijn dat gewaarborgd is dat het smeltwater niet met visserijproducten in contact blijft. Met het oog op de hygiëne is het belangrijk te verduidelijken dat smeltwater niet alleen niet in contact met visserijproducten mag blijven, maar moet worden afgevloeid. Daarom moet bijlage III, sectie VIII, hoofdstuk III, deel A, punt 4, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 worden gewijzigd om te verduidelijken dat smeltwater niet alleen niet met visserijproducten in contact mag blijven, maar moet worden afgevloeid.

(21)

De specifieke hygiënevoorschriften voor kikkerbilletjes in sectie XI van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 zijn alleen van toepassing op kikkerbilletjes van de soorten Rana (familie Ranidae) overeenkomstig de definitie van kikkerbilletjes in bijlage I, punt 6.1, bij die verordening. De specifieke hygiënevoorschriften voor slakken in die sectie zijn alleen van toepassing op terrestrische buikpotigen van de soorten Helix pomatia Linné, Helix aspersa Muller, Helix lucorum en tot de Achatinidae behorende soorten overeenkomstig de definitie van slakken in bijlage I, punt 6.2, bij Verordening (EG) nr. 853/2004. Als gevolg van veranderende eetgewoonten worden ook kikkerbilletjes en slakken van andere soorten geproduceerd en in de handel gebracht voor menselijke consumptie. De specifieke hygiënevoorschriften moeten daarom worden uitgebreid tot deze soorten, om de veiligheid van van deze soorten afkomstige levensmiddelen te waarborgen.

(22)

Bijlage III, sectie XII, bij Verordening (EG) nr. 853/2004 bevat specifieke temperatuurvoorschriften voor de opslag van voor menselijke consumptie bestemde kanen. Technologische ontwikkelingen hebben bepaalde verpakkingstechnieken mogelijk gemaakt, zoals vacuümverpakking die de specifieke temperatuurvoorschriften om de veiligheid van van kanen afkomstige levensmiddelen te waarborgen overbodig maken. Deze temperatuurvoorschriften moeten daarom worden geschrapt, terwijl de exploitant van een levensmiddelenbedrijf overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 852/2004 van het Europees Parlement en de Raad (9) zorg moet dragen voor de veiligheid van van kanen afgeleide levensmiddelen door goede hygiënepraktijken en -procedures op basis van de beginselen van risicoanalyse en kritische controlepunten (HACCP) toe te passen.

(23)

Bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (2), waarbij Verordening (EG) nr. 607/2009 van de Commissie (3) is vervangen en ingetrokken, bevat voorschriften ter aanvulling van Verordening (EU) nr. 1308/2013 wat betreft de bescherming, annulering en wijziging van traditionele aanduidingen.

(2)

In artikel 34 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 is bepaald dat de wijziging van een geregistreerde traditionele aanduiding uitsluitend betrekking kan hebben op de in artikel 26, lid 1, punten b), c) en d), van die verordening bedoelde elementen, die respectievelijk verwijzen naar het type traditionele aanduiding, de taal waarin de traditionele aanduiding is gesteld en de categorie wijnbouwproducten waarop het gebruik ervan betrekking heeft.

(3)

Artikel 42 bis van Verordening (EG) nr. 607/2009 voorzag echter in een langere lijst van mogelijke wijzigingen. Dat artikel bood met name de mogelijkheid om de traditionele aanduiding zelf, de taal waarin de traditionele aanduiding wordt vermeld, de betrokken wijn of wijnen en de samenvatting van de definitie of de voorwaarden voor het gebruik van de traditionele aanduiding te wijzigen. De bij Verordening (EG) nr. 607/2009 vastgestelde wijzigingsmogelijkheden waren dus ruimer en stelden wijnproducenten in staat om bijvoorbeeld de lijst van wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of een beschermde geografische aanduiding waarvoor een traditionele aanduiding mag worden gebuikt, uit te breiden of te beperken, of om de voorwaarden voor het gebruik van een traditionele aanduiding, met inbegrip van de productiemethoden voor de betrokken wijnen, te wijzigen.

(4)

De bepalingen van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 betreffende traditionele aanduidingen waren opgesteld met de bedoeling de continuïteit van het bij Verordening (EG) nr. 607/2009 vastgestelde gemeenschappelijke kader voor traditionele aanduidingen te waarborgen en tegelijkertijd de bestaande procedures waar nodig aan te vullen en te verduidelijken. In artikel 34 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 wordt rechtstreeks verwezen naar de elementen van een naar behoren ingevuld aanvraagformulier, zoals vastgesteld in artikel 26, lid 1, van die verordening. Wegens een ongewilde omissie zijn artikel 26, lid 1, punt a), betreffende de naam van de betrokken traditionele aanduiding, artikel 26, lid 1, punt e), betreffende de samenvatting van de definitie en de gebruiksvoorwaarden en artikel 26, lid 1, punt f), betreffende de betrokken beschermde oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen echter niet opgenomen in de lijst van artikel 34, hoewel die elementen wel waren opgenomen in artikel 42 bis van Verordening (EG) nr. 607/2009. Dit heeft onbedoeld tot gevolg dat de mogelijkheden voor het wijzigen van een traditionele aanduiding beperkt zijn tot de wijziging van het type traditionele aanduiding, de taal en de betrokken categorie wijnbouwproducten.

(5)

In de praktijk belemmert de huidige formulering van artikel 34, eerste alinea, de mogelijkheid om het gebruik van een traditionele aanduiding uit te breiden tot nieuwe beschermde oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen, of om wijnen die niet langer aan de gebruiksvoorwaarden voldoen, te schrappen van de lijst van wijnen waarvoor een traditionele aanduiding mag worden gebruikt. Bovendien is het bijvoorbeeld niet mogelijk de in de specificaties van een traditionele aanduiding vermelde productiemethoden aan te passen indien die methoden evolueren als gevolg van de veranderende milieu- of klimaatomstandigheden.

(6)

Om deze onbedoelde omissie te corrigeren en de flexibiliteit te herstellen die houders van traditionele aanduidingen krachtens Verordening (EG) nr. 607/2009 werd geboden, moet de lijst van mogelijke wijzigingen van een geregistreerde traditionele aanduiding zoals bedoeld in artikel 34, eerste alinea, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 worden uitgebreid met de in artikel 26, lid 1, punten a), e) en f), van die verordening bedoelde elementen.

(7)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

Omwille van de rechtszekerheid en om een gelijke behandeling van alle aanvragen tot wijziging van een traditionele aanduiding te waarborgen, moet deze verordening met terugwerkende kracht van toepassing zijn met ingang van 14 januari 2019,

(1)

Bij Verordening (EU) 2021/92 (2) van de Raad zijn quota voor 2021 vastgesteld.

(2)

Uit de door de Commissie ontvangen informatie blijkt dat, gezien de vangsten van het roodbaarsbestand in gebied NAFO 3M door vaartuigen die de vlag voeren van of geregistreerd zijn in een lidstaat van de Europese Unie, het voor 2021 toegewezen quotum is opgebruikt.

(3)

Daarom moet de gerichte visserij op dat bestand worden verboden,

(1)

Bij Verordening (EU) 2015/2283 is vastgesteld dat alleen nieuwe voedingsmiddelen die zijn toegelaten en in de Unielijst zijn opgenomen, in de Unie in de handel mogen worden gebracht.

(2)

Overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) 2015/2283 is Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 van de Commissie (2) vastgesteld met een Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen.

(3)

Krachtens artikel 12 van Verordening (EU) 2015/2283 moet de Commissie beslissen over de toelating en het in de Unie in de handel brengen van een nieuw voedingsmiddel en over de bijwerking van de Unielijst.

(4)

Het nieuwe voedingsmiddel “astaxanthine-rijke oleohars uit de alg Haematococcus pluvialis” is overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 258/97 van het Europees Parlement en de Raad (3) toegelaten voor gebruik in voedingssupplementen bestemd voor de algemene bevolking, zoals gedefinieerd in Richtlijn 2002/46/EG van het Europees Parlement en de Raad (4). Het maximaal toegestane gehalte voor astaxanthine-rijke oleohars uit de alg Haematococcus pluvialis bedraagt voor de algemene bevolking momenteel 40-80 mg oleohars per dag, wat neerkomt op ≤ 8,0 mg astaxanthine per dag.

(5)

Ten tijde van de vaststelling van de Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen in 2017 was de Commissie op basis van twee eerdere adviezen (5) , (6) van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) uit 2014 — één over het gebruik van astaxanthine in toevoegingsmiddelen voor diervoeding, zoals gedefinieerd in Verordening (EG) nr. 1831/2003 van het Europees Parlement en de Raad betreffende toevoegingsmiddelen voor diervoeding (7), waarbij een aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) van 0,034 mg/kg lichaamsgewicht per dag voor astaxanthine was vastgesteld, en één over de veiligheid van astaxanthine als nieuw voedselingrediënt — van oordeel dat met de inname van astaxanthine uit voedingssupplementen die de maximaal toegelaten gebruiksconcentratie van maximaal 8,0 mg per dag bevatten, de ADI kan worden overschreden en de voorwaarden van artikel 7 van Verordening (EU) 2015/2283 zouden kunnen worden geschonden. De Commissie was van oordeel dat de Unielijst moet worden gewijzigd om de toegelaten gehalten voor astaxanthine in het licht van de adviezen van de EFSA uit 2014 aan te passen.

(6)

De Commissie heeft in 2017 ook kennis gekregen van nieuwe wetenschappelijke gegevens die door exploitanten van bedrijven werden ingediend tijdens de openbare raadpleging over de ontwerpuitvoeringsverordening tot vaststelling van de Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen, en die erop wezen dat de ADI voor astaxanthine aanzienlijk hoger was dan de eerder door de EFSA vastgestelde ADI. Bovendien bleek uit bewijsmateriaal dat tijdens dezelfde openbare raadpleging is overgelegd, dat er al sprake was van een aanzienlijke inname van astaxanthine uit het normale voedingspatroon, aangezien het van nature in sommige vissen en schaaldieren voorkomt.

(7)

Op 27 februari 2018 heeft de Commissie de EFSA overeenkomstig artikel 29, lid 1, van Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (8) verzocht advies uit te brengen over de veiligheid van astaxanthine bij gebruik als nieuw voedingsmiddel in voedingssupplementen tot 8,0 mg/dag, rekening houdend met de totale cumulatieve inname van astaxanthine uit alle voedselbronnen.

(8)

Op 18 december 2019 heeft de EFSA haar wetenschappelijk advies “Safety of astaxanthin for its use as a novel food in food supplements” (veiligheid van astaxanthine voor gebruik als nieuw voedingsmiddel in voedingssupplementen) uitgebracht (9).

(9)

De EFSA kwam in haar wetenschappelijk advies tot de conclusie dat de ADI voor astaxanthine op basis van het nieuwe bewijsmateriaal 0,2 mg/kg lichaamsgewicht per dag bedraagt. Rekening houdend met de ADI voor astaxanthine en de inname van astaxanthine uit de normale voeding concludeerde de EFSA dat de inname van de momenteel toegestane maximumgehalten tot 8,0 mg/dag aan astaxanthine uit voedingssupplementen die astaxanthine-rijke oleohars uit de alg Haematococcus pluvialis bevatten, veilig is voor volwassenen en adolescenten ouder dan 14 jaar.

(10)

Voor voedingssupplementen die astaxanthine-rijke oleohars uit de alg Haematococcus pluvialis bevatten, moeten een duidelijke aanduiding van het nieuwe voedingsmiddel en een etiketteringsvoorschrift worden vastgesteld om ervoor te zorgen dat die voedingssupplementen niet door kinderen en adolescenten jonger dan 14 jaar worden ingenomen.

(11)

De bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

Marktgegevens lijken erop te wijzen dat voedingssupplementen met een astaxanthinegehalte van ≤ 8,0 mg momenteel weliswaar voor de algemene bevolking zijn toegestaan, maar dat zij in de praktijk niet door kinderen en adolescenten, maar bijna uitsluitend door de volwassen bevolking worden gebruikt. Om de administratieve lasten te beperken en de exploitanten van bedrijven voldoende tijd te geven om hun praktijken zodanig aan te passen dat zij aan de voorschriften van deze verordening voldoen, moeten overgangsperioden worden vastgesteld voor voedingssupplementen die ≤ 8,0 mg astaxanthine bevatten en die vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening in de handel zijn gebracht of uit derde landen naar de Unie zijn verzonden en bestemd zijn voor de algemene bevolking. Bij die overgangsmaatregelen moet rekening worden gehouden met de veiligheid van de consumenten door hun de informatie over het passende gebruik in overeenstemming met de voorschriften van deze verordening te verstrekken.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Overeenkomstig artikel 45, lid 1, punt b), i), van Verordening (EU) 2018/848 mag een product uit een derde land worden ingevoerd met het doel in de Unie als een biologisch product of als een omschakelingsproduct in de handel te worden gebracht, indien alle exploitanten en groepen exploitanten, met inbegrip van exporteurs in het betrokken derde land, onder de controles vallen van overeenkomstig artikel 46 van die verordening erkende controleautoriteiten of controleorganen en van die autoriteiten of organen een certificaat hebben ontvangen dat bevestigt dat zij aan Verordening (EU) 2018/848 voldoen.

(2)

Om uitvoering te geven aan artikel 45, lid 1, punt b), i), van Verordening (EU) 2018/848 moet de inhoud van het in die bepaling bedoelde certificaat worden gespecificeerd, alsook de technische middelen waarmee het certificaat moet worden afgegeven.

(3)

Bovendien moet voor de toepassing van artikel 45, lid 1, punt b), i), van Verordening (EU) 2018/848 in deze verordening de lijst worden vastgesteld van erkende controleautoriteiten en controleorganen die bevoegd zijn om die controles uit te voeren en dat certificaat af te geven in derde landen.

(4)

Omwille van de duidelijkheid en de rechtszekerheid moet deze verordening van toepassing zijn met ingang van de datum van toepassing van Verordening (EU) 2018/848.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de biologische productie,

(1)

Bij Richtlijn 2002/64/EG van de Commissie (2) is famoxadone in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (3) opgenomen als werkzame stof.

(2)

De in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG opgenomen werkzame stoffen worden geacht te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009 en zijn opgenomen in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (4).

(3)

De goedkeuring van de werkzame stof famoxadone, zoals vermeld in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011, vervalt op 30 juni 2022.

(4)

Er is een aanvraag tot verlenging van de goedkeuring van famoxadone ingediend overeenkomstig artikel 4 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1141/2010 (5) van de Commissie en binnen de in dat artikel vermelde termijn.

(5)

De aanvrager heeft de overeenkomstig artikel 9 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1141/2010 vereiste aanvullende dossiers ingediend. De lidstaat-rapporteur heeft vastgesteld dat de aanvraag volledig was.

(6)

De lidstaat-rapporteur heeft in overleg met de lidstaat-corapporteur een beoordelingsverslag over de verlenging opgesteld en dit verslag op 15 juli 2014 bij de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en de Commissie ingediend.

(7)

De EFSA heeft het beoordelingsverslag over de verlenging voor opmerkingen aan de aanvrager en de lidstaten voorgelegd en heeft de ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd. De EFSA heeft het aanvullende beknopte dossier ook voor het publiek toegankelijk gemaakt.

(8)

Op 3 juli 2015 heeft de EFSA de Commissie haar conclusie (6) meegedeeld met betrekking tot de vraag of famoxadone naar verwachting zal voldoen aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009. De EFSA heeft geconcludeerd dat er een groot risico bestaat dat het aanvaardbaar blootstellingsniveau voor de gebruiker (AOEL) bij alle beoordeelde representatieve gebruiksdoeleinden wordt overschreden bij het handmatig oogsten van gewassen, zelfs wanneer de werknemers persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken. De EFSA heeft geconcludeerd dat er een hoog langetermijnrisico voor zoogdieren en een hoog risico voor in water levende organismen bestaat door het gebruik van famoxadone. Bovendien heeft de EFSA verklaard dat de beschikbare informatie ontoereikend is om conclusies te trekken over de langetermijnrisico’s voor vogels.

(9)

De Commissie heeft de aanvrager verzocht zijn opmerkingen in te dienen over de conclusie van de EFSA en, overeenkomstig artikel 17, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1141/2010, over het ontwerpevaluatieverslag. De aanvrager heeft zijn opmerkingen ingediend en deze zijn zorgvuldig onderzocht.

(10)

Ondanks de argumenten van de aanvrager blijven de punten van zorg in verband met de stof echter bestaan.

(11)

Bijgevolg is het niet mogelijk geweest met betrekking tot een of meer representatieve gebruiksdoeleinden van minstens één gewasbeschermingsmiddel vast te stellen dat aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan. Het is dan ook passend de goedkeuring van de werkzame stof famoxadone overeenkomstig artikel 20, lid 1, punt b), van die verordening niet te verlengen.

(12)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

De lidstaten moeten voldoende tijd krijgen om de toelatingen voor gewasbeschermingsmiddelen die famoxadone bevatten, in te trekken.

(14)

Als de lidstaten overeenkomstig artikel 46 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 een respijtperiode toekennen voor gewasbeschermingsmiddelen die famoxadone bevatten, moet die periode zo kort mogelijk zijn en uiterlijk twaalf maanden na de inwerkingtreding van deze verordening aflopen.

(15)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2021/745 (7) is de goedkeuringsperiode voor famoxadone verlengd tot en met 30 juni 2022, opdat de verlengingsprocedure vóór het verstrijken van de goedkeuringsperiode van die werkzame stof kan worden voltooid. Aangezien er echter vóór de vervaldatum van de verlengde geldigheidsduur een besluit is genomen over de verlenging, moet deze verordening vóór die datum in werking treden.

(16)

Deze verordening laat de mogelijkheid om een nieuwe aanvraag voor de goedkeuring van famoxadone in te dienen overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 onverlet.

(17)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Verordening (EU) 2021/953 wordt een kader vastgesteld voor de afgifte, verificatie en aanvaarding van interoperabele COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten (“digitaal EU-covidcertificaat”), teneinde de uitoefening van het recht van vrij verkeer door de houders van dergelijke certificaten tijdens de COVID-19-pandemie te faciliteren. Voorts helpt de verordening de geleidelijke en gecoördineerde opheffing door de lidstaten te faciliteren van de ingestelde beperkingen van het vrije verkeer, in overeenstemming met het Unierecht, teneinde de verspreiding van SARS-CoV-2 in te dijken.

(2)

Verordening (EU) 2021/953 staat toe dat door derde landen aan burgers van de Unie en hun familieleden afgegeven COVID-19-certificaten worden aanvaard indien de Commissie van oordeel is dat die COVID-19-certificaten zijn afgegeven overeenkomstig normen die als gelijkwaardig moeten worden beschouwd met die welke op grond van die verordening zijn vastgesteld. Voorts moeten de lidstaten overeenkomstig Verordening (EU) 2021/954 van het Europees Parlement en de Raad (2) de regels van Verordening (EU) 2021/953 toepassen op onderdanen van derde landen die niet binnen het toepassingsgebied van die verordening vallen, maar die legaal op hun grondgebied verblijven of wonen en overeenkomstig het Unierecht het recht hebben naar andere lidstaten te reizen. Daarom moeten alle in dit besluit vastgestelde gelijkwaardigheidsbevindingen van toepassing zijn op door Oekraïne aan burgers van de Unie en hun familieleden afgegeven COVID-19-vaccinatiecertificaten. Evenzo moeten dergelijke gelijkwaardigheidsbevindingen op grond van Verordening (EU) 2021/954 ook gelden voor COVID-19-vaccinatiecertificaten die Oekraïne onder de in die verordening vastgestelde voorwaarden afgeeft aan onderdanen van derde landen die legaal op het grondgebied van de lidstaten verblijven of wonen.

(3)

Op 16 juli 2021 heeft Oekraïne de Commissie gedetailleerde informatie verstrekt over de afgifte van interoperabele COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten in het kader van het systeem “Single State Portal of electronic services” (portaal en mobiele applicatie “Diia”). Oekraïne heeft de Commissie meegedeeld dat het van mening was dat zijn COVID-19-certificaten worden afgegeven volgens een norm en via een technologisch systeem die interoperabel zijn met het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader en waarmee de echtheid, geldigheid en integriteit van de certificaten kunnen worden geverifieerd. In dit verband heeft Oekraïne de Commissie meegedeeld dat COVID-19-certificaten die door Oekraïne worden afgegeven overeenkomstig het “Single State portal of electronic services”-systeem (portaal en mobiele applicatie “Diia”) de in de bijlage bij Verordening (EU) 2021/953 bedoelde gegevens bevatten.

(4)

Op 4 augustus 2021 heeft de Commissie naar aanleiding van een verzoek van Oekraïne technische tests uitgevoerd waaruit bleek dat de COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten door Oekraïne worden afgegeven overeenkomstig een systeem, het “Single State portal of electronic services” (portaal en mobiele applicatie “Diia”), dat interoperabel is met het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader en waarmee de echtheid, geldigheid en integriteit ervan kunnen worden geverifieerd. De Commissie heeft ook bevestigd dat de door Oekraïne overeenkomstig het “Single State portal of electronic services”-systeem (portaal en mobiele applicatie “Diia”) afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten de nodige gegevens bevatten.

(5)

Daarnaast heeft Oekraïne de Commissie meegedeeld dat het interoperabele vaccinatiecertificaten voor COVID-19-vaccins zal afgeven. Momenteel gaat het onder meer om Vaxzevria, Comirnaty, Spikevax, COVID-19 Vaccine Janssen, CoronaVac-COVID-19 Vaccine (Vero Cell) Inactivated, Covishield, en NVX-CoV2373.

(6)

Oekraïne heeft de Commissie ook meegedeeld dat het alleen interoperabele testcertificaten zal afgeven voor nucleïnezuuramplificatietests of voor snelle antigeentests die zijn opgenomen in de gemeenschappelijke en bijgewerkte lijst van snelle COVID-19-antigeentests die door het bij artikel 17 van Besluit nr. 1082/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad (3) opgerichte Gezondheidsbeveiligingscomité is goedgekeurd op basis van de aanbeveling van de Raad van 21 januari 2021 (4).

(7)

Voorts heeft Oekraïne de Commissie meegedeeld dat het op zijn vroegst 14 dagen na een positieve test interoperabele herstelcertificaten afgeeft. Deze certificaten zijn niet langer geldig dan 180 dagen na de datum van de eerste positieve test.

(8)

Oekraïne heeft de Commissie ook meegedeeld dat het vaccinatie-, test- en herstelcertificaten aanvaardt die zijn afgegeven door de lidstaten, EER-landen en andere landen ten aanzien waarvan overeenkomstig artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953 een uitvoeringsbesluit is vastgesteld. Oekraïne heeft de Commissie ook meegedeeld dat mensen met een digitaal EU-covidtestcertificaat voor een negatieve NAAT-test en een digitaal EU-covidtestcertificaat voor een negatieve RAT-test Oekraïne mogen binnenkomen, maar zoals Oekraïense burgers, binnen 72 uur een aanvullende NAAT\RAT-test moeten ondergaan.

(9)

Daarnaast heeft Oekraïne de Commissie meegedeeld dat wanneer verificateurs in Oekraïne certificaten verifiëren, de daarin opgenomen persoonsgegevens uitsluitend worden verwerkt om de vaccinatie, het testresultaat of de herstelstatus van de houder te verifiëren en te bevestigen, en daarna niet worden bewaard.

(10)

Bijgevolg is voldaan aan de nodige elementen om vast te stellen dat door Oekraïne overeenkomstig het “Single State portal of electronic services”-systeem (portaal en mobiele applicatie “Diia”) afgegeven COVID-19-certificaten als gelijkwaardig moeten worden beschouwd met die welke overeenkomstig Verordening (EU) 2021/953 zijn afgegeven.

(11)

Daarom moeten de door Oekraïne overeenkomstig het “Single State portal of electronic services”-systeem (portaal en mobiele applicatie “Diia”) afgegeven COVID-19-certificaten worden aanvaard onder de voorwaarden van artikel 5, lid 5, artikel 6, lid 5, en artikel 7, lid 8, van Verordening (EU) 2021/953.

(12)

Opdat dit besluit operationeel kan worden, moet Oekraïne worden aangesloten op het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader voor digitale EU-covidcertificaten.

(13)

Ter bescherming van de belangen van de Unie, met name op het gebied van volksgezondheid, kan de Commissie gebruikmaken van haar bevoegdheden om dit besluit op te schorten of te beëindigen indien niet langer wordt voldaan aan de voorwaarden van artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953.

(14)

Aangezien Oekraïne zo snel mogelijk moet worden aangesloten op het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader voor digitale EU-covidcertificaten, moet dit besluit in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(15)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het comité dat is ingesteld bij artikel 14 van Verordening (EU) 2021/953,

(1)

Bij Verordening (EU) 2021/953 wordt een kader vastgesteld voor de afgifte, verificatie en aanvaarding van interoperabele COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten (“digitaal EU-covidcertificaat”), teneinde de uitoefening van het recht van vrij verkeer door de houders van dergelijke certificaten tijdens de COVID-19-pandemie te faciliteren. Voorts helpt de verordening de geleidelijke en gecoördineerde opheffing door de lidstaten te faciliteren van de ingestelde beperkingen van het vrije verkeer, in overeenstemming met het Unierecht, teneinde de verspreiding van SARS-CoV-2 in te dijken.

(2)

Verordening (EU) 2021/953 staat toe dat door derde landen aan burgers van de Unie en hun familieleden afgegeven COVID-19-certificaten worden aanvaard indien de Commissie van oordeel is dat die COVID-19-certificaten zijn afgegeven overeenkomstig normen die als gelijkwaardig moeten worden beschouwd met die welke op grond van die verordening zijn vastgesteld. Voorts moeten de lidstaten overeenkomstig Verordening (EU) 2021/954 van het Europees Parlement en de Raad (2) de regels van Verordening (EU) 2021/953 toepassen op onderdanen van derde landen die niet binnen het toepassingsgebied van die verordening vallen, maar die legaal op hun grondgebied verblijven of wonen en overeenkomstig het Unierecht het recht hebben naar andere lidstaten te reizen. Daarom moeten alle in dit besluit vastgestelde gelijkwaardigheidsbevindingen van toepassing zijn op door Noord-Macedonië aan burgers van de Unie en hun familieleden afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten. Evenzo moeten dergelijke gelijkwaardigheidsbevindingen op grond van Verordening (EU) 2021/954 ook gelden voor COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten die Noord-Macedonië onder de in die verordening vastgestelde voorwaarden afgeeft aan onderdanen van derde landen die legaal op het grondgebied van de lidstaten verblijven of wonen.

(3)

Op 8 juli 2021 heeft Noord-Macedonië de Commissie informatie verstrekt over de afgifte van interoperabele COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten overeenkomstig het nationale e-gezondheidssysteem. Noord-Macedonië heeft de Commissie meegedeeld dat het van oordeel was dat zijn COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten worden afgegeven volgens een norm en via een technologisch systeem die interoperabel zijn met het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader en waarmee de echtheid, geldigheid en integriteit van de certificaten kunnen worden geverifieerd. In dit verband heeft Noord-Macedonië de Commissie meegedeeld dat de door Noord-Macedonië overeenkomstig het nationale e-gezondheidssysteem afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten de in de bijlage bij Verordening (EU) 2021/953 bedoelde gegevens bevatten.

(4)

Naar aanleiding van een verzoek van Noord-Macedonië heeft de Commissie op 26 juli 2021 technische tests uitgevoerd waaruit bleek dat de COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten door Noord-Macedonië worden afgegeven overeenkomstig een systeem, het nationale e-gezondheidssysteem, dat interoperabel is met het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader en waarmee de echtheid, geldigheid en integriteit van de certificaten kunnen worden geverifieerd. De Commissie heeft ook bevestigd dat de door Noord-Macedonië overeenkomstig het nationale e-gezondheidssysteem afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten de nodige gegevens bevatten.

(5)

Daarnaast heeft Noord-Macedonië de Commissie meegedeeld dat het interoperabele vaccinatiecertificaten voor de COVID-19-vaccins Vaxzevria, Comirnaty, Sputnik V, Sinopharm en Sinovac zal afgeven.

(6)

Voorts heeft Noord-Macedonië de Commissie meegedeeld dat het alleen interoperabele testcertificaten zal afgeven voor nucleïnezuuramplificatietests of voor snelle antigeentests die zijn opgenomen in de gemeenschappelijke en bijgewerkte lijst van snelle COVID-19-antigeentests die door het bij artikel 17 van Besluit nr. 1082/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad (3) opgerichte Gezondheidsbeveiligingscomité is goedgekeurd op basis van de aanbeveling van de Raad van 21 januari 2021 (4).

(7)

Noord-Macedonië heeft de Commissie ook meegedeeld dat het vaccinatie-, test- en herstelcertificaten aanvaardt die zijn afgegeven door de lidstaten, EER-landen en andere landen ten aanzien waarvan overeenkomstig artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953 een uitvoeringsbesluit is vastgesteld.

(8)

Voorts heeft Noord-Macedonië de Commissie meegedeeld dat wanneer verificateurs in Noord-Macedonië certificaten verifiëren, de daarin opgenomen persoonsgegevens uitsluitend worden verwerkt om de vaccinatie-, test- of herstelstatus van de houder te verifiëren en te bevestigen, en daarna niet worden bewaard.

(9)

Bijgevolg is voldaan aan de nodige elementen om vast te stellen dat door Noord-Macedonië overeenkomstig het nationale e-gezondheidssysteem afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten als gelijkwaardig moeten worden beschouwd met die welke overeenkomstig Verordening (EU) 2021/953 zijn afgegeven.

(10)

Daarom moeten de door Noord-Macedonië overeenkomstig het nationale e-gezondheidssysteem afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten worden aanvaard onder de voorwaarden van artikel 5, lid 5, artikel 6, lid 5, en artikel 7, lid 8, van Verordening (EU) 2021/953.

(11)

Opdat dit besluit operationeel kan worden, moet Noord-Macedonië worden aangesloten op het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader voor digitale EU-covidcertificaten.

(12)

Ter bescherming van de belangen van de Unie, met name op het gebied van volksgezondheid, kan de Commissie gebruikmaken van haar bevoegdheden om dit besluit op te schorten of te beëindigen indien niet langer wordt voldaan aan de voorwaarden van artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953.

(13)

Aangezien Noord-Macedonië zo snel mogelijk moet worden aangesloten op het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader voor digitale EU-covidcertificaten, moet dit besluit in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(14)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het comité dat is ingesteld bij artikel 14 van Verordening (EU) 2021/953,

(1)

Bij Verordening (EU) 2021/953 wordt een kader vastgesteld voor de afgifte, verificatie en aanvaarding van interoperabele COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten (“digitaal EU-covidcertificaat”), teneinde de uitoefening van het recht van vrij verkeer door de houders van dergelijke certificaten tijdens de COVID-19-pandemie te faciliteren. Voorts helpt de verordening de geleidelijke en gecoördineerde opheffing door de lidstaten te faciliteren van de ingestelde beperkingen van het vrije verkeer, in overeenstemming met het Unierecht, teneinde de verspreiding van SARS-CoV-2 in te dijken.

(2)

Verordening (EU) 2021/953 staat toe dat door derde landen aan burgers van de Unie en hun familieleden afgegeven COVID-19-certificaten worden aanvaard indien de Commissie van oordeel is dat die COVID-19-certificaten zijn afgegeven overeenkomstig normen die als gelijkwaardig moeten worden beschouwd met die welke op grond van die verordening zijn vastgesteld. Voorts moeten de lidstaten overeenkomstig Verordening (EU) 2021/954 van het Europees Parlement en de Raad (2) de regels van Verordening (EU) 2021/953 toepassen op onderdanen van derde landen die niet binnen het toepassingsgebied van die verordening vallen, maar die legaal op hun grondgebied verblijven of wonen en overeenkomstig het Unierecht het recht hebben naar andere lidstaten te reizen. Daarom moeten alle in dit besluit vastgestelde gelijkwaardigheidsbevindingen van toepassing zijn op door de Republiek Turkije aan burgers van de Unie en hun familieleden afgegeven COVID-19-vaccinatiecertificaten. Evenzo moeten dergelijke gelijkwaardigheidsbevindingen op grond van Verordening (EU) 2021/954 ook gelden voor COVID-19-vaccinatiecertificaten die de Republiek Turkije onder de in die verordening vastgestelde voorwaarden afgeeft aan onderdanen van derde landen die legaal op het grondgebied van de lidstaten verblijven of wonen.

(3)

Op 9 juli 2021 heeft de Republiek Turkije de Commissie gedetailleerde informatie verstrekt over de afgifte van interoperabele COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten overeenkomstig het systeem “Health Pass”. De Republiek Turkije heeft de Commissie meegedeeld dat zij van oordeel was dat haar COVID-19-certificaten worden afgegeven volgens een norm en via een technologisch systeem die interoperabel zijn met het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader en waarmee de echtheid, geldigheid en integriteit van de certificaten kunnen worden geverifieerd. In dit verband heeft de Republiek Turkije de Commissie meegedeeld dat de door de Republiek Turkije overeenkomstig het “Health Pass”-systeem afgegeven COVID-19-certificaten de in de bijlage bij Verordening (EU) 2021/953 bedoelde gegevens bevatten.

(4)

Naar aanleiding van een verzoek van de Republiek Turkije heeft de Commissie op 26 juli 2021 technische tests uitgevoerd waaruit bleek dat de COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten door de Republiek Turkije worden afgegeven overeenkomstig een systeem, de “Health Pass”, dat interoperabel is met het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader, en waarmee de echtheid, geldigheid en integriteit van de certificaten kunnen worden geverifieerd. De Commissie heeft ook bevestigd dat de door de Republiek Turkije overeenkomstig het “Health Pass”-systeem afgegeven COVID-19-vaccinatie-, test- en herstelcertificaten de nodige gegevens bevatten.

(5)

Daarnaast heeft de Republiek Turkije de Commissie meegedeeld dat het interoperabele vaccinatiecertificaten voor COVID-19-vaccins zal afgeven. Momenteel gaat het onder meer om Sinovac, Comirnaty and Sputnik V.

(6)

De Republiek Turkije heeft de Commissie ook meegedeeld dat zij alleen interoperabele testcertificaten zal afgeven voor nucleïnezuuramplificatietests of voor snelle antigeentests die zijn opgenomen in de gemeenschappelijke en bijgewerkte lijst van snelle COVID-19-antigeentests die door het bij artikel 17 van Besluit nr. 1082/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad (3) opgerichte Gezondheidsbeveiligingscomité is goedgekeurd op basis van de aanbeveling van de Raad van 21 januari 2021 (4).

(7)

Voorts heeft de Republiek Turkije de Commissie meegedeeld dat zij op zijn vroegst 21 dagen na een positieve test interoperabele herstelcertificaten afgeeft. Deze certificaten zijn niet langer geldig dan 180 dagen na de datum van de eerste positieve test.

(8)

De Republiek Turkije heeft de Commissie ook meegedeeld dat het vaccinatie-, test- en herstelcertificaten aanvaardt die zijn afgegeven door de lidstaten, EER-landen en andere landen ten aanzien waarvan overeenkomstig artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953 een uitvoeringsbesluit is vastgesteld.

(9)

Voorts heeft de Republiek Turkije de Commissie meegedeeld dat wanneer verificateurs in Turkije certificaten verifiëren, de daarin opgenomen persoonsgegevens uitsluitend worden verwerkt om de vaccinatie-, test- of herstelstatus van de houder te verifiëren en te bevestigen, en daarna niet worden bewaard.

(10)

Bijgevolg is voldaan aan de nodige elementen om vast te stellen dat door de Republiek Turkije overeenkomstig het “Health Pass”-systeem afgegeven COVID-19-certificaten als gelijkwaardig moeten worden beschouwd met die welke overeenkomstig Verordening (EU) 2021/953 zijn afgegeven.

(11)

Daarom moeten de door de Republiek Turkije overeenkomstig het “Health Pass”-systeem afgegeven COVID-19-certificaten worden aanvaard onder de voorwaarden van artikel 5, lid 5, artikel 6, lid 5, en artikel 7, lid 8, van Verordening (EU) 2021/953.

(12)

Opdat dit besluit operationeel kan worden, moet de Republiek Turkije worden aangesloten op het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader voor digitale EU-covidcertificaten.

(13)

Ter bescherming van de belangen van de Unie, met name op het gebied van volksgezondheid, kan de Commissie gebruikmaken van haar bevoegdheden om dit besluit op te schorten of te beëindigen indien niet langer wordt voldaan aan de voorwaarden van artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953.

(14)

Aangezien de Republiek Turkije zo snel mogelijk moet worden aangesloten op het bij Verordening (EU) 2021/953 vastgestelde vertrouwenskader voor digitale EU-covidcertificaten, moet dit besluit in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(15)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het comité dat is ingesteld bij artikel 14 van Verordening (EU) 2021/953,