(1)

Bij de criteria op grond waarvan bevoegde autoriteiten mogen verlangen dat de in artikel 26, lid 3, van Verordening (EU) 2016/1011 bedoelde nalevingsverklaring wordt aangepast, moet rekening worden gehouden met de aard van de bepalingen van die verordening waarvan beheerders van niet-significante benchmarks overeenkomstig artikel 26, lid 1, kunnen besluiten dat zij ze niet toepassen. Aangezien sommige vereisten in die bepalingen betrekking hebben op de organisatiestructuur van de beheerder en andere op de betreffende benchmark of benchmarkgroep, moet hetzelfde onderscheid worden gemaakt voor de criteria op grond waarvan bevoegde autoriteiten mogen verlangen dat de nalevingsverklaring wordt aangepast.

(2)

Met betrekking tot de vereisten betreffende de organisatiestructuur van de beheerder moeten de bevoegde autoriteiten aanpassingen in de nalevingsverklaring van een niet-significante benchmark kunnen verlangen wanneer zij van mening zijn dat de nalevingsverklaring niet duidelijk vermeldt waarom het aan de betrokken beheerder moet worden toegestaan de vereisten van de artikelen 4, 5 en 6 van Verordening (EU) 2016/1011 niet na te leven. Dat geldt met name wanneer er onduidelijkheid bestaat over de organisatiestructuur van de betrokken beheerder, over de identificatie van mogelijke belangenconflicten die kunnen ontstaan tussen de personen die betrokken zijn bij het aanbieden van de benchmark en de andere werknemers of delen van de organisatie van de beheerder, het proces van toezicht op het aanbieden van de niet-significante benchmark of het controlekader voor het aanbieden of publiceren van de niet-significante benchmark, of voor het beschikbaar stellen ervan.

(3)

Met betrekking tot de vereisten betreffende de benchmark of benchmarkgroep moeten de bevoegde autoriteiten aanpassingen in de nalevingsverklaring van een niet-significante benchmark kunnen verlangen wanneer zij van mening zijn dat de nalevingsverklaring niet duidelijk vermeldt waarom het aan de betrokken beheerder moet worden toegestaan de vereisten van de artikelen 11 en 13 tot en met 16 van Verordening (EU) 2016/1011 niet na te leven. Dat geldt met name wanneer er onduidelijkheid bestaat over de mate van controle over het verstrekken van de inputgegevens, de transparantie van de procedures voor raadpleging met betrekking tot materiële wijzigingen in de methodologie van de niet-significante benchmark, de procedure voor het melden van manipulatie van of een poging tot manipulatie van de niet-significante benchmark, de gedragscode indien de niet-significante benchmark is gebaseerd op inputgegevens van contribuanten, de capaciteit van de beheerder om te evalueren of hij de methodologie van de niet-significante benchmark en Verordening (EU) 2016/1011 naleeft en daarover te rapporteren en, indien de inputgegevens worden aangeleverd door een onder toezicht staande contribuant, of daarbij passende controles worden verricht om de nauwkeurigheid, integriteit en betrouwbaarheid van de inputgegevens te waarborgen.

(4)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (European Securities and Markets Authority, ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(5)

ESMA heeft open publieke raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, heeft de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en heeft de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten om advies verzocht (2).

(6)

Om te zorgen voor samenhang met de datum van toepassing van artikel 5 van Verordening (EU) 2019/2175 van het Europees Parlement en de Raad (3), waarbij artikel 26, lid 6, werd ingevoegd in Verordening (EU) 2016/1011, moet de onderhavige verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022,

(1)

De in artikel 21, lid 2, punt b), van Verordening (EU) 2016/1011 bedoelde beoordeling door de bevoegde autoriteiten betreft de vraag hoe een cruciale benchmark moet overgaan naar een nieuwe beheerder of hoe de aanbieding ervan moet worden stopgezet. Het is daarom passend twee reeksen criteria te specificeren waarmee door de bevoegde autoriteiten rekening moet worden gehouden, afhankelijk van het scenario dat zij beoordelen.

(2)

Wanneer een cruciale benchmark moet overgaan naar een nieuwe beheerder, moet de nieuwe beheerder de continuïteit van het aanbieden van de cruciale benchmark op zodanige wijze kunnen waarborgen dat onder toezicht staande entiteiten deze zonder onderbreking en in overeenstemming met Verordening (EU) 2016/1011 kunnen blijven gebruiken. Daarom moeten de criteria worden gespecificeerd waarmee een bevoegde autoriteit rekening moet houden bij de beoordeling of de nieuwe beheerder die continuïteit kan waarborgen.

(3)

Het toezicht op een cruciale benchmark moet worden gewaarborgd tijdens het gehele overgangsproces van die benchmark naar een nieuwe beheerder. Er bestaat een groter risico op onderbreking van het toezicht op dergelijke benchmarks wanneer de nieuwe beheerder is gevestigd in een andere lidstaat dan de lidstaat van de bevoegde autoriteit die beoordeelt hoe de cruciale benchmark moet overgaan naar de nieuwe beheerder. De betrokken bevoegde autoriteiten moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat de beoordelende bevoegde autoriteit alle nodige informatie ontvangt om te bepalen of de voortzetting van het toezicht tijdens het gehele overgangsproces gewaarborgd is, met inbegrip van een analyse met betrekking tot de locatie van de nieuwe beheerder en zijn vergunningsstatus.

(4)

Bij de beoordeling van de wijze waarop een cruciale benchmark moet overgaan naar een nieuwe beheerder, moet een bevoegde autoriteit analyseren hoe het aanbieden van de cruciale benchmark in operationeel opzicht zal overgaan van de huidige naar de nieuwe beheerder. De betrokken bevoegde autoriteit moet met name rekening houden met de ononderbroken publicatie van de benchmark, de beschikbaarheid van inputgegevens, de methodologie voor de berekening van de benchmark en alle noodzakelijke contacten met contribuanten, gebruikers en andere belanghebbenden.

(5)

Een bevoegde autoriteit die beoordeelt hoe het aanbieden van een cruciale benchmark moet worden stopgezet, moet ervan overtuigd zijn dat de aanbieding van de benchmark op ordelijke wijze kan worden stopgezet, onder meer gelet op de procedure voor de stopzetting van de benchmark die door de beheerder ervan is vastgesteld overeenkomstig artikel 28, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1011. Daarom moeten de criteria worden gespecificeerd waarmee een bevoegde autoriteit rekening moet houden om te bepalen of dat het geval is.

(6)

Een bevoegde autoriteit die beoordeelt hoe de aanbieding van een cruciale benchmark moet worden stopgezet, moet ook rekening houden met de in artikel 28, lid 2, van Verordening (EU) 2016/1011 bedoelde schriftelijke plannen voor de stopzetting van de benchmark. Die schriftelijke plannen van verschillende gebruikers van een cruciale benchmark zijn mogelijk niet altijd op elkaar afgestemd en zijn mogelijk niet consistent bij gelijktijdige toepassing. Het is daarom belangrijk dat de bevoegde autoriteiten nagaan in hoeverre die schriftelijke plannen verenigbaar zijn tussen de verschillende gebruikers van de benchmark, ook wat betreft de in die schriftelijke plannen bedoelde gebeurtenissen die een aanleiding vormen om de benchmark stop te zetten, en hoe die schriftelijke plannen kunnen worden gebruikt om te waarborgen dat de cruciale benchmark op ordelijke wijze wordt stopgezet.

(7)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (European Securities and Markets Authority, ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(8)

ESMA heeft open publieke raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, heeft de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en heeft de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten om advies verzocht (2).

(9)

Om te zorgen voor samenhang met de datum van toepassing van artikel 5 van Verordening (EU) 2019/2175 van het Europees Parlement en de Raad (3), waarbij artikel 21, lid 5, werd ingevoegd in Verordening (EU) 2016/1011, moet de onderhavige verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022,

(1)

Governanceregelingen van benchmarkbeheerders zijn solide als ze voorzien in een organisatiestructuur die op duidelijke en gedocumenteerde wijze procedures voor de besluitvorming van het management, interne rapportagelijnen en de toewijzing van taken en verantwoordelijkheden van de bij het aanbieden van een benchmark betrokken personen specificeren.

(2)

Solide governanceregelingen moeten het mogelijk maken om mogelijke belangenconflicten die binnen de organisatiestructuur van benchmarkbeheerders kunnen ontstaan, te identificeren en te beheren. Daarom moeten in de governanceregelingen van benchmarkbeheerders met name de structuur van het leidinggevend orgaan en zijn taken en verantwoordelijkheden worden gespecificeerd.

(3)

Een omstandigheid die aanleiding kan geven tot een belangenconflict sluit een bij dat belangenconflict betrokken persoon niet automatisch uit van betrokkenheid bij het aanbieden van een benchmark. Niettemin moeten benchmarkbeheerders alle omstandigheden identificeren die tot een potentieel of daadwerkelijk belangenconflict kunnen leiden, deze beoordelen en, indien nodig, risicobeperkende maatregelen nemen.

(4)

Benchmarkbeheerders die deel uitmaken van een groep moeten de eventuele gevolgen van de structuur van de groep voor hun eigen governanceregelingen naar behoren beoordelen. Bij die beoordeling moeten zij nagaan of de daaruit voortvloeiende belangenconflicten afbreuk kunnen doen aan hun vermogen om hun wettelijke verplichtingen na te komen. Ook moet worden beoordeeld of de onafhankelijkheid van de beheerder in het gedrang kan komen door de groepsstructuur of door het feit dat een lid van het leidinggevend orgaan van de beheerder ook lid is van de raad van bestuur van andere entiteiten van dezelfde groep. Die benchmarkbeheerders moeten specifieke procedures vaststellen om belangenconflicten die uit die groepsstructuur kunnen voortvloeien, te voorkomen en te beheren.

(5)

Beheerders die deel uitmaken van een groep moeten de mogelijkheid hebben om synergieën op groepsniveau na te streven. Taken die binnen een groep worden uitbesteed, moeten echter voldoen aan artikel 10 van Verordening (EU) 2016/1011 en aan alle andere relevante bepalingen van die verordening.

(6)

Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel mogen beheerders van niet-significante benchmarks niet worden onderworpen aan een buitensporige administratieve last. Met betrekking tot hun niet-significante benchmarks moeten die beheerders dan ook kunnen afzien van bepaalde vereisten met betrekking tot hun organisatiestructuur. Wanneer dit gerechtvaardigd is in het licht van de aard, de omvang en de complexiteit van hun activiteiten, de waarschijnlijkheid dat er een belangenconflict ontstaat tussen het aanbieden van de benchmark en de andere activiteiten van de beheerder en de mate van keuzevrijheid waarvan sprake is bij het aanbieden van de benchmark, moeten bepaalde benchmarkbeheerders bovendien kunnen afzien van de vereiste om in hun governanceregelingen de procedure voor de benoeming van het leidinggevend orgaan te specificeren.

(7)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (European Securities and Markets Authority, ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(8)

ESMA heeft open publieke raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, heeft de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en heeft de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten om advies verzocht (2).

(9)

Om te zorgen voor samenhang met de datum van toepassing van artikel 5 van Verordening (EU) 2019/2175 van het Europees Parlement en de Raad (3), waarbij artikel 4, lid 9, werd ingevoegd in Verordening (EU) 2016/1011, moet de onderhavige verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022,

(1)

Er moet worden gezorgd voor een doeltreffende en passende detectie van manipulatie van of een poging tot manipulatie van een benchmark. Het is daarom noodzakelijk dat de systemen en controles van een benchmarkbeheerder in verhouding staan tot de aard, de complexiteit en het risico van manipulatie van de aangeboden benchmark en dat het risico van manipulatie wordt geëvalueerd op basis van een objectieve beoordeling die rekening houdt met de oorsprong, de aard, de specificiteit en de ernst van dat risico.

(2)

Om te zorgen voor een doeltreffende detectie van gedragingen die betrekking kunnen hebben op manipulatie van of een poging tot manipulatie van een benchmark, moet worden voorzien in passende geautomatiseerde systemen voor het monitoren van inputgegevens. Geautomatiseerde systemen alleen volstaan echter niet om manipulatieve gedragingen doeltreffend te detecteren. Ze moeten daarom worden aangevuld met een passende mate van menselijke analyse door goed opgeleid personeel.

(3)

Om ervoor te zorgen dat de bevoegde autoriteiten de maatregelen om misdragingen te identificeren en te melden, doeltreffend kunnen beoordelen, moeten beheerders de bevoegde autoriteit op verzoek informatie verstrekken over de aard, de complexiteit en het risico van manipulatie van de betrokken benchmark en moeten zij onderbouwen waarom de gekozen mate van automatisering en menselijke analyse passend is.

(4)

De werknemers van een benchmarkbeheerder die belast zijn met het beheer van de systemen en controles van de beheerder moeten een passende opleiding krijgen om hen in staat te stellen te analyseren of bepaalde inputgegevens al dan niet verdacht zijn. De opleiding moet die werknemers bewustmaken van wat een correcte indiening van inputgegevens behelst en van discrepanties in de inputgegevens die mogelijk het gevolg zijn van manipulatie of pogingen tot manipulatie. Doeltreffende opleidingen moeten worden afgestemd op de aard, de complexiteit en het risico van manipulatie van de aangeboden benchmark.

(5)

Beheerders kunnen ervoor kiezen taken met betrekking tot de systemen en controles uit te besteden. Uitbesteding mag alleen mogelijk zijn in de mate waarin de controle van de beheerder over de benchmark of het vermogen van de betrokken bevoegde autoriteit om toezicht te houden op de benchmark daardoor niet op materiële wijze nadelig wordt beïnvloed, en is in elk geval onderworpen aan de vereisten van artikel 10 van Verordening (EU) 2016/1011.

(6)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (European Securities and Markets Authority, ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(7)

ESMA heeft open publieke raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, heeft de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en heeft de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten om advies verzocht (2).

(8)

Om te zorgen voor samenhang met de datum van toepassing van artikel 5 van Verordening (EU) 2019/2175 van het Europees Parlement en de Raad (3), waarbij artikel 14, lid 4, werd ingevoegd in Verordening (EU) 2016/1011, moet de onderhavige verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022,

(1)

In een solide en betrouwbare methodologie voor het vaststellen van een benchmark moet de aard van de gebruikte inputgegevens worden gespecificeerd, alsook eventuele criteria die van toepassing zijn in omstandigheden waarin de kwantiteit of de kwaliteit van de inputgegevens tot onder het niveau zakt dat binnen de methodologie nodig is om de benchmark nauwkeurig en betrouwbaar te kunnen vaststellen. Zij moet ook worden onderworpen aan een beoordeling van het verband tussen de belangrijkste gebruikte aannamen en de gevoeligheid van de met die methodologie berekende benchmark, moet de onderliggende markt of economische realiteit die de benchmark beoogt te meten, kunnen weergeven en moet de factoren omvatten, waaronder parameters en inputgegevens, die het meest relevant zijn om de onderliggende markt te meten.

(2)

Een benchmark wordt berekend aan de hand van een formule of andere berekeningsmethode die gebaseerd is op onderliggende waarden. Beheerders beschikken over een mate van keuzevrijheid bij het opstellen van de formule, het uitvoeren van de noodzakelijke berekening en het bepalen van de inputgegevens. Deze mate van keuzevrijheid houdt een risico van manipulatie in. Beheerders moeten daarom over een passend controlesysteem beschikken wanneer zij gebruikmaken van die keuzevrijheid. Verordening (EU) 2016/1011 erkent dat iedere beheerder bij de samenstelling van een benchmarkmethodologie keuzevrijheid kan uitoefenen. Het is belangrijk dat de methodologie duidelijke regels omvat die aangeven hoe en wanneer die keuzevrijheid mag worden uitgeoefend en met name of de keuzevrijheid gebaseerd is op een algoritme of op een vooraf vastgestelde methodologie. Voorts moet de methodologie verduidelijken in welke omstandigheden transactiegegevens in de onderliggende markt als ontoereikend worden beschouwd.

(3)

Het is belangrijk dat een beheerder een benchmarkmethodologie kan samenstellen die bestand is tegen verschillende marktomstandigheden en die de berekening van de benchmark in de breedst mogelijke reeks van marktomstandigheden mogelijk maakt. De gebruikte benchmarkmethodologie moet derhalve berusten op adequate en passende historische waarden van de benchmark. Om dezelfde reden, en met name om de berekening van de benchmark te valideren en de prestaties van de methodologie achteraf te evalueren, moet de benchmarkmethodologie achteraf worden getest aan de hand van de beschikbare transactiegegevens. Deze test moet achteraf plaatsvinden, waarbij hetzij gebruik wordt gemaakt van aanvullende beschikbare gegevens die niet voor de berekening van de benchmark zijn gebruikt of van andere bronnen van transactiegegevens, hetzij de historische waarden van de benchmark worden gereconstrueerd. Om ervoor te zorgen dat de benchmarkmethodologie kan worden gevalideerd, is het van belang dat de tests achteraf zowel bij iedere jaarlijkse evaluatie van de benchmarkmethodologie worden uitgevoerd als, afhankelijk van het type benchmark, hetzij na elke materiële wijziging van die methodologie, op doorlopende basis, hetzij bij de eerste aanbieding van de benchmark. De bevindingen van de tests achteraf moeten in de methodologie worden weerspiegeld.

(4)

Een veerkrachtige benchmarkmethodologie moet kunnen worden gebruikt voor de berekening van de benchmark in de breedst mogelijke reeks van omstandigheden, waaronder in geval van marktstress. Het is derhalve van belang dat beheerders het effect van verschillende marktomstandigheden op de methodologie beoordelen aan de hand van historische gegevens met betrekking tot gevallen van marktstress die zich hebben voorgedaan en dat voor cruciale benchmarks hypothetische gegevens worden gebruikt met betrekking tot gevallen van marktstress die zich niet hebben voorgedaan.

(5)

Een benchmarkmethodologie die traceerbaar en verifieerbaar is, moet een voortdurende controle van en toezicht op elke berekening van de benchmark mogelijk maken. De traceerbaarheid moet de documentatie van de verschillende stappen van de methodologie omvatten en moet de basis vormen voor de verifieerbaarheid die het mogelijk maakt de historische waarden van de benchmark te reconstrueren.

(6)

Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel mogen beheerders van niet-significante benchmarks en van benchmarks op basis van gereguleerde gegevens niet worden onderworpen aan een buitensporige administratieve last. Het is daarom passend dat die beheerders de mogelijkheid hebben om voor die benchmarks af te zien van bepaalde kwaliteitsvereisten. Wanneer dit gerechtvaardigd is in het licht van de aard, de omvang en de complexiteit van hun activiteiten, de waarschijnlijkheid dat er een belangenconflict ontstaat tussen het aanbieden van de benchmark en de andere activiteiten van de beheerder en de mate van keuzevrijheid waarvan sprake is bij het aanbieden van de benchmark, moeten bepaalde benchmarkbeheerders bovendien kunnen afzien van bepaalde vereisten met betrekking tot de veerkracht van de benchmarkmethodologie.

(7)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (European Securities and Markets Authority, ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(8)

ESMA heeft open publieke raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, heeft de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en heeft de bij artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (2) opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten om advies verzocht.

(9)

Om te zorgen voor samenhang met de datum van toepassing van artikel 5 van Verordening (EU) 2019/2175 van het Europees Parlement en de Raad (3), waarbij artikel 12, lid 4, werd ingevoegd in Verordening (EU) 2016/1011, moet de onderhavige verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022,

(1)

Verordening (EU) 2017/625 bepaalt dat laboratoriumanalyses, -tests en -diagnoses op monsters die worden genomen bij officiële controles en andere officiële activiteiten, moeten worden uitgevoerd door officiële laboratoria die als zodanig door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten zijn aangewezen.

(2)

Overeenkomstig artikel 37, lid 4, punt e), van Verordening (EU) 2017/625 moeten officiële laboratoria onder meer voldoen aan bepaalde accreditatiecriteria die zijn gebaseerd op internationale normen. Artikel 37, lid 5, bepaalt dat het toepassingsgebied van deze accreditatie de methoden voor laboratoriumanalyses, -tests en -diagnoses omvat welke het laboratorium moet toepassen wanneer het als officieel laboratorium werkt.

(3)

De verplichting om laboratoria en methoden te laten accrediteren, heeft tot doel ervoor te zorgen dat officiële laboratoria over de competentie beschikken om betrouwbare en reproduceerbare resultaten te produceren als basis voor geharmoniseerde officiële controles en andere officiële activiteiten binnen de Unie.

(4)

Tegelijkertijd vergt het accreditatieproces veel tijd en middelen.

(5)

De Commissie is derhalve overeenkomstig artikel 41 van Verordening (EU) 2017/625 bevoegd gedelegeerde handelingen vast te stellen voor het specificeren van de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder de bevoegde autoriteiten laboratoria die niet met betrekking tot alle door hen toegepaste methoden voor officiële controles of andere officiële activiteiten aan de in artikel 37, lid 4, punt e), van die verordening bedoelde voorwaarden voldoen, als officiële laboratoria mogen aanwijzen. Dergelijke laboratoria kunnen overeenkomstig de voorwaarden van die machtiging worden aangewezen, op voorwaarde dat zij voldoen aan de criteria van artikel 41, punten a) en b), van Verordening (EU) 2017/625.

(6)

Op het gebied van plantgezondheid, materialen die met levensmiddelen in contact komen, levensmiddelenadditieven, voedingsenzymen, aroma’s en toevoegingsmiddelen voor diervoeding zijn verdere inspanningen nodig om het accreditatieproces te voltooien. De taken in verband hiermee zijn complex, aangezien voor het potentiële aantal te controleren stoffen in een bepaalde matrix of de verschillende matrix-/analytcombinaties een groot aantal zeer uiteenlopende testmethoden moet worden toegepast. Het accrediteren van alle mogelijke combinaties levert voor de laboratoria op deze werkterreinen een onevenredige belasting qua tijd en middelen op.

(7)

De bevoegde autoriteiten moeten daarom laboratoria die niet zijn geaccrediteerd voor alle door hen toegepaste methoden voor officiële controles en andere officiële activiteiten, als officiële laboratoria kunnen aanwijzen, op voorwaarde dat die laboratoria over een kwaliteitsborgingssysteem beschikken en methoden toepassen die worden gekenmerkt door de desbetreffende criteria zoals vermeld in bijlage III bij Verordening (EU) 2017/625, alsmede door de uitvoeringsbepalingen voor die criteria.

(8)

Op het gebied van plantgezondheid moeten de bevoegde autoriteiten als officiële laboratoria laboratoria kunnen aanwijzen die een methode willen toepassen waarvoor zij geen accreditatie hebben, en die reeds erkend zijn voor ten minste één methode voor toepassing op een plaagorganisme uit dezelfde groep organismen — namelijk nematoden, bacteriën, schimmels en oömyceten, virussen, viroïden en fytoplasma’s, insecten en mijten — als het plaagorganisme waarvoor de niet-geaccrediteerde methode wordt gebruikt.

(9)

Overeenkomstig artikel 167, lid 2, van Verordening (EU) 2017/625 zijn op het gebied van plantgezondheid artikel 37, lid 4, punt e), en artikel 37, lid 5, van die verordening van toepassing met ingang van 29 april 2022. Wat de aanwijzing van officiële laboratoria op het gebied van plantgezondheid betreft, moet deze verordening derhalve ook met ingang van 29 april 2022 van toepassing zijn,

(1)

Om te zorgen voor eenvormige voorwaarden voor de berekening van de technische voorzieningen en het kernvermogen door verzekerings- en herverzekeringsondernemingen voor de toepassing van Richtlijn 2009/138/EG, moet voor elke referentiedatum technische informatie over de relevante risicovrije rentetermijnstructuren, fundamentele spreads voor de berekening van de matchingopslag en volatiliteitsaanpassingen worden vastgesteld.

(2)

Verzekerings- en herverzekeringsondernemingen moeten de technische informatie gebruiken die is gebaseerd op marktgegevens met betrekking tot het eind van de laatste maand voorafgaand aan de eerste rapportagereferentiedatum waarop deze verordening van toepassing is. Op 5 juli 2021 heeft de Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen aan de Commissie de technische informatie met betrekking tot de marktgegevens van eind juni 2021 verstrekt. Die informatie is op 5 juli 2021 bekendgemaakt overeenkomstig artikel 77 sexies, lid 1, van Richtlijn 2009/138/EG.

(3)

Gezien de noodzaak van onmiddellijke beschikbaarheid van de technische informatie is het belangrijk dat deze verordening met spoed in werking treedt.

(4)

Om prudentiële redenen is het noodzakelijk dat verzekerings- en herverzekeringsondernemingen dezelfde technische informatie gebruiken voor het berekenen van de technische voorzieningen en het kernvermogen ongeacht de datum waarop zij aan hun bevoegde autoriteiten rapporteren. Deze verordening moet derhalve van toepassing zijn vanaf de eerste rapportagereferentiedatum waarop deze verordening van toepassing is.

(5)

Om zo spoedig mogelijk rechtszekerheid te bieden, is het op dwingende gronden van urgentie in verband met de beschikbaarheid van de relevante risicovrije rentetermijnstructuur naar behoren gerechtvaardigd dat de maatregelen waarin deze verordening voorziet, worden vastgesteld overeenkomstig artikel 8 in samenhang met artikel 4 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (2),