1.   Bij deze verordening worden het Europees kenniscentrum voor industrie, technologie en onderzoek op het gebied van cyberbeveiliging (het “kenniscentrum”) en het netwerk van nationale coördinatiecentra (het “netwerk”) opgericht. Zij stelt regels vast voor de aanwijzing van nationale coördinatiecentra en regels voor de oprichting van de kennisgemeenschap voor cyberbeveiliging (de “kennisgemeenschap”).

2.   Het kenniscentrum speelt een essentiële rol in de uitvoering van het onderdeel cyberbeveiliging van het programma Digitaal Europa, met name wat betreft acties met betrekking tot artikel 6 van Verordening (EU) 2021/694, en draagt bij tot de uitvoering van Horizon Europa, met name wat betreft afdeling 3.1.3. van pijler II van bijlage I bij Besluit (EU) 2021/764 van de Raad (12).

3.   De lidstaten dragen gezamenlijk bij tot de werkzaamheden van het kenniscentrum en het netwerk.

4.   Deze verordening laat de bevoegdheden van de lidstaten betreffende openbare veiligheid, defensie, nationale veiligheid en activiteiten van de staat op strafrechtelijk gebied onverlet.

1.   De opdracht van het kenniscentrum en het netwerk is de Unie te helpen:

2.   In voorkomend geval voeren het kenniscentrum en het netwerk hun taken uit in samenwerking met Enisa en de kennisgemeenschap.

3.   Het kenniscentrum gebruikt de betreffende financiële middelen van de Unie op zodanige wijze dat ze bijdragen aan de in lid 1 bedoelde opdracht, in overeenstemming met de wetgevingshandelingen tot vaststelling van de relevante programma’s, met name Horizon Europa en het programma Digitaal Europa.

1.   Het kenniscentrum heeft als algemene doelstelling het bevorderen van onderzoek, innovatie en uitrol op het gebied van cyberbeveiliging teneinde de in artikel 3 opgenomen opdracht te vervullen.

2.   De specifieke doelstellingen van het kenniscentrum zijn:

3.   Het kenniscentrum voert de in lid 2 bedoelde specifieke doelstellingen uit door:

1.   Ter vervulling van zijn opdracht en doelstellingen voert het kenniscentrum de volgende taken uit:

2.   De strategische taken als bedoeld in lid 1, punt a), bestaan uit:

3.   De in lid 1, punt b), bedoelde uitvoeringstaken bestaan uit:

4.   Het kenniscentrum voert de in lid 1 bedoelde taken uit in nauwe samenwerking met het netwerk.

5.   Overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2021/695 en onder voorbehoud van een bijdrageovereenkomst als gedefinieerd in artikel 2, punt 18), van het Financieel Reglement, kan het kenniscentrum worden belast met de uitvoering van de niet door de lidstaten medegefinancierde onderdelen cyberbeveiliging in het kader van Horizon Europa, met name wat betreft afdeling 3.1.3. van pijler II van bijlage I bij Besluit (EU) 2021/764.

1.   Elke lidstaat wijst uiterlijk op 29 december 2021 een entiteit die de in lid 5 vastgestelde criteria vervult aan om op te treden als nationaal coördinatiecentrum voor de toepassing van deze verordening. Elke lidstaat stelt de raad van bestuur onverwijld in kennis van de aanwijzing van die entiteit. Een dergelijke entiteit kan een entiteit zijn die reeds in die lidstaat is gevestigd.

De in de eerste alinea van dit lid bepaalde termijn wordt verlengd met de periode waarin de Commissie het in lid 2 bedoelde advies dient uit te brengen.

2.   Een lidstaat kan de Commissie te allen tijde om advies verzoeken over de vraag of de entiteit die de lidstaat heeft aangewezen of voornemens is aan te wijzen als nationaal coördinatiecentrum de nodige capaciteit heeft om de middelen voor de verwezenlijking van de in deze verordening vastgelegde opdracht en doelstellingen te beheren. De Commissie brengt binnen drie maanden na het verzoek van de lidstaat advies uit aan die lidstaat.

3.   Uiterlijk drie maanden nadat een entiteit als bedoeld in lid 1 door een lidstaat is gemeld, registreert de raad van bestuur deze entiteit op basis van die melding als nationaal coördinatiecentrum. Het kenniscentrum maakt de lijst van aangewezen nationale coördinatiecentra bekend.

4.   Een lidstaat kan voor de toepassing van deze verordening te allen tijde een nieuwe entiteit als nationaal coördinatiecentrum aanwijzen. De leden 1, 2 en 3 zijn van toepassing op de aanwijzing van nieuwe entiteiten.

5.   Het nationale coördinatiecentrum is een openbare instelling of een entiteit waarin de lidstaat een meerderheidsbelang aanhoudt, die openbarediensttaken verricht krachtens het nationale recht, onder meer door middel van bevoegdheidsdelegatie, en beschikt over de capaciteit om het kenniscentrum en het netwerk te ondersteunen bij de uitvoering van hun opdracht als omschreven in artikel 3 van deze verordening. Het beschikt over, of heeft toegang tot, onderzoeks- en technologische deskundigheid op het gebied van cyberbeveiliging. Het beschikt over de capaciteit om effectief in dialoog te gaan en samen te werken met de industrie, de overheidssector, de academische en de onderzoeksgemeenschap, en de burgers, alsook met de overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/1148 aangewezen autoriteiten.

6.   Een nationaal coördinatiecentrum kan te allen tijde verzoeken dat wordt erkend dat het de nodige capaciteit heeft om middelen te beheren teneinde de in deze verordening vastgestelde opdracht en doelstellingen te verwezenlijken, overeenkomstig Verordeningen (EU) 2021/695 en (EU) 2021/694. Binnen drie maanden na een dergelijk verzoek beoordeelt de Commissie of dat nationale coördinatiecentrum over dergelijke capaciteit beschikt en neemt zij een besluit.

Indien de Commissie een lidstaat een positief advies heeft verstrekt overeenkomstig de procedure van lid 2, wordt dat advies beschouwd als een besluit tot erkenning dat de desbetreffende entiteit over de nodige capaciteit beschikt voor de toepassing van dit lid.

Uiterlijk op 29 augustus 2021 stelt de Commissie, na overleg met de raad van bestuur, richtsnoeren vast inzake de beoordeling bedoeld in de eerste alinea, met inbegrip van een specificatie van de voorwaarden voor erkenning en de wijze waarop adviezen worden uitgebracht en beoordelingen worden uitgevoerd.

Vóór het uitbrengen van het in lid 2 bedoelde advies en het nemen van het in de eerste alinea van dit lid bedoelde besluit houdt de Commissie rekening met de door het verzoekende nationale coördinatiecentrum verstrekte informatie en documentatie.

Elk besluit om een nationaal coördinatiecentrum niet te erkennen als beschikkend over de nodige capaciteit om middelen te beheren teneinde de in deze verordening vastgestelde opdracht en doelstellingen te verwezenlijken wordt afgewezen, wordt afdoende gemotiveerd, met vermelding van de vereisten waaraan het verzoekende nationale coördinatiecentrum nog niet voldoet en die het besluit tot niet-erkenning rechtvaardigen. Elk nationaal coördinatiecentrum waarvan het verzoek tot erkenning is afgewezen, kan zijn verzoek te allen tijde opnieuw indienen met aanvullende informatie.

De lidstaten stellen de Commissie in kennis van wijzigingen inzake het nationale coördinatiecentrum, zoals de samenstelling van het nationale coördinatiecentrum, de juridische vorm van het nationale coördinatiecentrum of andere relevante aspecten die van invloed zijn op zijn vermogen om middelen te beheren teneinde aan de in deze verordening vastgestelde opdracht en doelstellingen te voldoen. Bij ontvangst van dergelijke informatie kan de Commissie een besluit om de erkenning van het nationaal coördinatiecentrum als beschikkend over de nodige capaciteit om middelen te beheren, te verlenen of niet te verlenen, dienovereenkomstig herzien.

7.   Het netwerk bestaat uit alle nationale coördinatiecentra die door de lidstaten bij de raad van bestuur zijn aangemeld.

1.   De nationale coördinatiecentra verrichten de volgende taken:

2.   Voor de toepassing van punt f) van lid 1 van dit artikel kan de financiële steun aan derden in een van de in artikel 125 van het Financieel Reglement genoemde vormen van bijdragen van de Unie worden verleend, ook in de vorm van vaste bedragen.

3.   Op basis van een besluit als bedoeld in artikel 6, lid 6, van deze verordening kunnen nationale coördinatiecentra overeenkomstig artikel 195, eerste alinea, punt d), van het Financieel Reglement van de Unie een subsidie ontvangen voor de uitvoering van de in dit artikel omschreven taken.

4.   De nationale coördinatiecentra werken waar nodig samen via het netwerk.

1.   De kennisgemeenschap draagt bij aan de in artikel 3 vastgelegde opdracht van het kenniscentrum en het netwerk, en vergroot, deelt en verspreidt de deskundigheid over cyberbeveiliging in de hele Unie.

2.   De kennisgemeenschap bestaat uit de industrie, ook kmo’s, academische en onderzoeksorganisaties, andere betrokken verenigingen uit het maatschappelijk middenveld en, in voorkomend geval, de betrokken Europese standaardiseringsorganisaties, publieke en andere entiteiten die zich bezighouden met operationele en technische cyberbeveiligingsaangelegenheden, en, in voorkomend geval, uit stakeholders in sectoren die een belang hebben bij cyberbeveiliging en geconfronteerd worden met cyberbeveiligingsuitdagingen. De kennisgemeenschap brengt de voornaamste stakeholders wat betreft technologische, industriële, wetenschappelijke en onderzoekscapaciteiten op het gebied van cyberbeveiliging in de Unie bijeen. Nationale coördinatiecentra, Europese digitale-innovatiehubs indien van toepassing en instellingen, organen en instanties van de Unie met relevante deskundigheid zoals Enisa worden erbij betrokken.

3.   Alleen in de lidstaten gevestigde entiteiten kunnen als lid van de kennisgemeenschap worden geregistreerd. Zij moeten aantonen dat zij kunnen bijdragen aan de opdracht en moeten beschikken over deskundigheid op het gebied van cyberbeveiliging op ten minste een van de volgende terreinen:

4.   Het kenniscentrum registreert op verzoek entiteiten als lid van de kennisgemeenschap nadat het nationaal coördinatiecentrum van de lidstaat waar die entiteiten zijn gevestigd, een beoordeling heeft verricht om te bevestigen dat die entiteiten voldoen aan de criteria van lid 3 van dit artikel. Bij die beoordeling wordt ook rekening gehouden met elke relevante nationale beoordeling op grond van veiligheidsoverwegingen die is verricht door de bevoegde nationale autoriteiten. Een dergelijke registratie is niet in de tijd beperkt, maar kan te allen tijde door het kenniscentrum worden ingetrokken indien het betrokken nationale coördinatiecentrum van oordeel is dat de betrokken entiteit niet langer aan de criteria van lid 3 van dit artikel voldoet of onder artikel 136 van het Financieel Reglement valt, of om gerechtvaardigde veiligheidsoverwegingen. Indien het lidmaatschap van de kennisgemeenschap om veiligheidsredenen wordt ingetrokken, is het besluit tot intrekking proportioneel en gemotiveerd. De nationale coördinatiecentra streven naar een evenwichtige vertegenwoordiging van stakeholders in de kennisgemeenschap en stimuleren actief de deelname eraan, met name van kmo’s.

5.   De nationale coördinatiecentra worden aangemoedigd om via het netwerk samen te werken ter harmonisering van de wijze waarop zij de in lid 3 bepaalde criteria toepassen en van de procedures voor de beoordeling en registratie van de in lid 4 bedoelde entiteiten.

6.   Het kenniscentrum registreert de bevoegde instellingen, organen en instanties van de Unie als lid van de kennisgemeenschap, nadat het een beoordeling heeft verricht om te bevestigen dat die instelling, dat orgaan of die instantie van de Unie aan de criteria van lid 3 van dit artikel voldoet. Een dergelijke registratie is niet in de tijd beperkt, maar kan te allen tijde door het kenniscentrum worden ingetrokken indien het van oordeel is dat de instelling, het orgaan of de instantie van de Unie niet langer aan de criteria van lid 3 van dit artikel voldoet of onder artikel 136 van het Financieel Reglement valt.

7.   Vertegenwoordigers van de instellingen, organen en instanties van de Unie kunnen aan de werkzaamheden van de kennisgemeenschap deelnemen.

8.   Een entiteit die als lid van de kennisgemeenschap is geregistreerd, wijst haar respectieve vertegenwoordigers aan om een efficiënte dialoog te waarborgen. Deze vertegenwoordigers beschikken over deskundigheid op het gebied van onderzoek, technologie of industrie met betrekking tot cyberbeveiliging. De vereisten kunnen nader worden gespecificeerd door de raad van bestuur, zonder dat de entiteiten bij de aanwijzing van hun vertegenwoordigers onnodig worden beperkt.

9.   De kennisgemeenschap verstrekt via haar werkgroepen en met name via de strategische adviesgroep aan de uitvoerend directeur en aan de raad van bestuur strategisch advies over de agenda, het jaarlijkse werkprogramma en het meerjarige werkprogramma, overeenkomstig het reglement van orde van de raad van bestuur.

1.   Om samenhang en complementariteit te waarborgen en dubbel werk te voorkomen, werkt het kenniscentrum samen met de bevoegde instellingen, organen en instanties van de Unie, waaronder Enisa, de Europese Dienst voor extern optreden, het directoraat-generaal Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Commissie, het Europees Uitvoerend Agentschap onderzoek, het Uitvoerend Agentschap Europese Onderzoeksraad en het Europees Uitvoerend Agentschap voor gezondheid en digitaal beleid opgericht bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2021/173 van de Commissie (13), de betreffende Europese digitale innovatiehubs, het Europees Centrum voor de bestrijding van cybercriminaliteit bij het Agentschap van de Europese Unie voor samenwerking op het gebied van rechtshandhaving, opgericht bij Verordening (EU) 2016/794 van het Europees Parlement en de Raad (14), het Europees Defensieagentschap met betrekking tot de in artikel 5 van deze verordening genoemde taken, en andere bevoegde entiteiten van de Unie. Het kenniscentrum kan in voorkomend geval ook samenwerken met internationale organisaties.

2.   De samenwerking als bedoeld in lid 1 van dit artikel kan in het kader van werkafspraken geschieden. Deze afspraken worden ter goedkeuring aan de raad van bestuur voorgelegd. Het delen van gerubriceerde informatie vindt plaats in het kader van administratieve regelingen die overeenkomstig artikel 36, lid 3, zijn getroffen.

1.   De leden van het kenniscentrum zijn de Unie, vertegenwoordigd door de Commissie, en de lidstaten.

2.   De structuur van het kenniscentrum zorgt ervoor dat de in artikel 4 omschreven doelstellingen en de in artikel 5 omschreven taken worden verwezenlijkt, en omvat:

1.   De raad van bestuur bestaat uit één vertegenwoordiger van elke lidstaat en twee vertegenwoordigers van de Commissie die optreden namens de Unie.

2.   Elk lid van de raad van bestuur heeft een plaatsvervanger. Die plaatsvervanger vertegenwoordigt het lid in geval van diens afwezigheid.

3.   De door de lidstaten benoemde leden van de raad van bestuur en hun plaatsvervangers zijn personeelsleden van de overheid in hun respectieve lidstaat, en worden benoemd op grond van hun kennis op het gebied van onderzoek, technologie en industrie op het gebied van cyberbeveiliging, hun vermogen om te zorgen voor de coördinatie van acties en standpunten met hun respectieve nationale coördinatiecentrum, of op grond van hun relevante bestuurlijke, administratieve en budgettaire vaardigheden. De Commissie benoemt haar leden van de raad van bestuur en hun plaatsvervangers op grond van hun kennis op het gebied van cyberbeveiliging, technologie of hun relevante bestuurlijke, administratieve en budgettaire vaardigheden, en van hun vermogen te zorgen voor coördinatie, synergieën en, voor zover mogelijk, gezamenlijke initiatieven tussen de verschillende sectorale of horizontale beleidsterreinen van de Unie die te maken hebben met cyberbeveiliging. De Commissie en de lidstaten spannen zich ter wille van de continuïteit van het werk van de raad van bestuur in om het verloop onder hun vertegenwoordigers in de raad van bestuur te beperken. De Commissie en de lidstaten streven naar een evenwichtige vertegenwoordiging van mannen en vrouwen in de raad van bestuur.

4.   De ambtstermijn van de leden van de raad van bestuur en hun plaatsvervangers bedraagt vier jaar. Die termijn kan worden verlengd.

5.   De leden van de raad van bestuur zorgen er op onafhankelijke en transparante wijze voor dat de doelstellingen, opdracht, identiteit en autonomie van het kenniscentrum worden gewaarborgd en dat de acties van het kenniscentrum consistent zijn met die opdracht en doelstellingen.

6.   De raad van bestuur kan waarnemers uitnodigen om waar dit passend is deel te nemen aan zijn vergaderingen, onder wie vertegenwoordigers van relevante instellingen, organen en instanties van de Unie en de leden van de kennisgemeenschap.

7.   Een vertegenwoordiger van Enisa is een permanente waarnemer in de raad van bestuur. De raad van bestuur kan een vertegenwoordiger van de strategische adviesgroep uitnodigen om zijn vergaderingen bij te wonen.

8.   De uitvoerend directeur neemt deel aan de vergaderingen van de raad van bestuur, maar heeft geen stemrecht.

1.   De raad van bestuur draagt de volledige verantwoordelijkheid voor de strategische koers en de werkzaamheden van het kenniscentrum, houdt toezicht op de uitvoering van zijn activiteiten en is verantwoordelijk voor alle taken die niet specifiek aan de uitvoerend directeur zijn toegewezen.

2.   De raad van bestuur stelt zijn reglement van orde vast. Dat reglement van orde voorziet in specifieke procedures om belangenconflicten vast te stellen en te voorkomen, en waarborgt de vertrouwelijkheid van gevoelige informatie.

3.   De raad van bestuur neemt de noodzakelijke strategische besluiten, met name met betrekking tot:

Voor zover het jaarlijkse werkprogramma gemeenschappelijke acties omvat, bevat het informatie over de vrijwillige bijdragen van de lidstaten aan gezamenlijke acties. In voorkomend geval wordt in de voorstellen, in het bijzonder in de voorstellen voor het jaarlijkse werkprogramma, beoordeeld of het nodig is de beveiligingsregels als bedoeld in artikel 33 van deze verordening toe te passen, met inbegrip van de procedure voor zelfbeoordeling inzake beveiliging overeenkomstig artikel 20 van Verordening (EU) 2021/695.

4.   Wat de in lid 3, punten a), b) en c), beschreven besluiten betreft, houden de uitvoerend directeur en de raad van bestuur rekening met alle desbetreffende strategische adviezen en bijdragen van Enisa, overeenkomstig het door de raad van bestuur vastgestelde reglement van orde.

5.   De raad van bestuur draagt de verantwoordelijkheid voor een adequate follow-up van de aanbevelingen in het in artikel 38, lid 2, bedoelde uitvoeringsverslag en in de in artikel 38, lid 4, bedoelde evaluatie.

1.   De raad van bestuur kiest uit zijn leden een voorzitter en een vicevoorzitter voor een periode van drie jaar. De raad van bestuur kan besluiten het mandaat van de voorzitter en de vicevoorzitter eenmaal te verlengen. Indien het lidmaatschap van de raad van bestuur van de voorzitter of de vicevoorzitter echter tijdens hun ambtstermijn afloopt, loopt hun ambtstermijn automatisch op dat tijdstip af. De vicevoorzitter vervangt ambtshalve de voorzitter wanneer deze is verhinderd zijn taken te verrichten. De voorzitter neemt aan de stemming deel.

2.   De raad van bestuur belegt ten minste driemaal per jaar een gewone vergadering. De raad van bestuur kan buitengewone vergaderingen beleggen op verzoek van de Commissie, op verzoek van een derde van al zijn leden, op verzoek van de voorzitter of op verzoek van de uitvoerend directeur met het oog op de vervulling van zijn taken.

3.   De uitvoerend directeur neemt deel aan de beraadslagingen van de raad van bestuur tenzij de raad van bestuur daar anders over beslist, maar heeft geen stemrecht.

4.   De raad van bestuur kan per geval andere personen uitnodigen om de vergaderingen als waarnemer bij te wonen.

5.   De voorzitter kan vertegenwoordigers van de kennisgemeenschap uitnodigen om deel te nemen aan de vergaderingen van de raad van bestuur, maar zij hebben geen stemrecht.

6.   De leden van de raad van bestuur en hun plaatsvervangers kunnen zich, onder voorbehoud van de bepalingen van het reglement van orde, tijdens de vergaderingen laten bijstaan door adviseurs of deskundigen.

7.   Het kenniscentrum vervult de secretariaatstaken voor de raad van bestuur.

1.   Bij zijn besprekingen streeft de raad van bestuur consensus na. Er wordt een stemming gehouden indien de leden van de raad van bestuur geen consensus hebben bereikt.

2.   Indien de raad van bestuur geen consensus over een aangelegenheid bereikt, neemt hij zijn besluiten met een meerderheid van ten minste 75 % van de stemmen van al zijn leden, waarbij de vertegenwoordigers van de Commissie voor dit doel één enkel lid vormen. Een afwezig lid van de raad van bestuur kan zijn stemrecht overdragen aan zijn plaatsvervanger of, in afwezigheid van zijn plaatsvervanger, aan een ander lid. Een lid van de raad van bestuur mag niet meer dan één ander lid vertegenwoordigen.

3.   De in de punten f) en g) van artikel 13, lid 3, genoemde besluiten van de raad van bestuur betreffende de gezamenlijke acties en het beheer ervan worden als volgt vastgesteld:

4.   Voor besluiten die worden genomen op grond van artikel 13, lid 3, punten b), c), d), e), f), k), l), p), q), t), u), w), x) en y), heeft de Commissie 26 % van het totale aantal stemmen in de raad van bestuur.

5.   Voor andere besluiten dan die bedoeld in lid 3, punt b), en lid 4 krijgt elke lidstaat alsook de Unie één stem. De stem van de Unie wordt door de twee vertegenwoordigers van de Commissie gezamenlijk uitgebracht.

6.   De voorzitter neemt deel aan de stemming.

1.   De uitvoerend directeur beschikt over deskundigheid en heeft een sterke reputatie op de gebieden waarop het kenniscentrum opereert.

2.   De uitvoerend directeur wordt in dienst genomen als een tijdelijke functionaris van het kenniscentrum overeenkomstig artikel 2, punt a), van de Regeling.

3.   De uitvoerend directeur wordt na een open, transparante en niet-discriminerende selectieprocedure door de raad van bestuur aangesteld uit een lijst van door de Commissie voorgedragen kandidaten.

4.   Voor de sluiting van het contract met de uitvoerend directeur wordt het kenniscentrum vertegenwoordigd door de voorzitter van de raad van bestuur.

5.   De ambtstermijn van de uitvoerend directeur bedraagt vier jaar. Vóór het eind van deze termijn voert de Commissie een beoordeling uit waarin rekening wordt gehouden met de evaluatie van de prestaties van de uitvoerend directeur en de toekomstige taken en opgaven van het kenniscentrum.

6.   Op voorstel van de Commissie, die rekening houdt met de in lid 5 bedoelde beoordeling, kan de raad van bestuur de ambtstermijn van de uitvoerend directeur eenmaal verlengen met ten hoogste vier jaar.

7.   Een uitvoerend directeur wiens ambtstermijn is verlengd, mag niet deelnemen aan een andere selectieprocedure voor dezelfde betrekking.

8.   De uitvoerend directeur wordt uitsluitend uit zijn functie ontheven bij besluit van de raad van bestuur op voorstel van de Commissie of van ten minste 50 % van de lidstaten.

1.   De uitvoerend directeur is verantwoordelijk voor de werkzaamheden en de dagelijkse leiding en is de wettelijke vertegenwoordiger van het kenniscentrum. De uitvoerend directeur legt verantwoording af aan de raad van bestuur en verricht zijn taken in alle onafhankelijkheid binnen de grenzen van de hem verleende bevoegdheden. De uitvoerend directeur wordt ondersteund door het personeel van het kenniscentrum.

2.   De uitvoerend directeur voert op onafhankelijke wijze ten minste de volgende taken uit:

1.   De strategische adviesgroep bestaat uit maximaal twintig leden. De leden worden op voordracht van de uitvoerend directeur door de raad van bestuur benoemd uit de vertegenwoordigers van de leden van de kennisgemeenschap die geen vertegenwoordigers van instellingen, organen of instanties van de Unie zijn. Alleen vertegenwoordigers van leden die niet onder de zeggenschap vallen van een derde land of een in een derde land gevestigde entiteit, komen in aanmerking. De benoeming geschiedt volgens een open, transparante en niet-discriminerende procedure. De raad van bestuur streeft ernaar de strategische adviesgroep zo samen te stellen dat de kennisgemeenschap evenwichtig vertegenwoordigd is, waarbij er niet alleen een evenwicht is tussen wetenschappelijke, industriële en maatschappelijke entiteiten, bedrijfstakken aan de vraag- en aanbodzijde, grote ondernemingen en kmo’s, maar ook qua geografische herkomst en geslacht. Hij streeft ook naar een evenwichtige samenstelling tussen sectoren, rekening houdend met de cohesie van de Unie en alle lidstaten op het gebied van onderzoek, industrie en technologie op het gebied van cyberbeveiliging. De strategische adviesgroep wordt zo samengesteld dat er een integrale, continue en permanente dialoog tussen de kennisgemeenschap en het kenniscentrum mogelijk is.

2.   De leden van de strategische adviesgroep beschikken over deskundigheid met betrekking tot onderzoek op het gebied van cyberbeveiliging, industriële ontwikkeling en het aanbieden, uitvoeren of inzetten van professionele diensten of producten. De vereisten met betrekking tot dergelijke deskundigheid worden nader gespecificeerd door de raad van bestuur.

3.   De procedures voor de benoeming van de leden van de strategische adviesgroep en de werking van de strategische adviesgroep worden vastgelegd in het reglement van orde van de raad van bestuur en worden openbaar gemaakt.

4.   De ambtstermijn van de leden van de strategische adviesgroep bedraagt twee jaar. Deze termijn kan eenmaal worden verlengd.

5.   Vertegenwoordigers van de Commissie en van andere instellingen, organen en instanties van de Unie, met name Enisa, kunnen door de strategische adviesgroep worden uitgenodigd om deel te nemen aan haar werkzaamheden en die te ondersteunen. De strategische adviesgroep kan per geval extra vertegenwoordigers van de kennisgemeenschap uitnodigen als waarnemer, adviseur of deskundige, al naargelang, om rekening te houden met de dynamiek van ontwikkelingen op het gebied van cyberbeveiliging. De leden van de raad van bestuur kunnen als waarnemer deelnemen aan de vergaderingen van de strategische adviesgroep.

1.   De strategische adviesgroep komt ten minste driemaal per jaar bijeen.

2.   De strategische adviesgroep geeft de raad van bestuur advies over de oprichting van werkgroepen binnen de kennisgemeenschap overeenkomstig artikel 13, lid 3, punt n), in verband met specifieke kwesties die van belang zijn voor de werkzaamheden van het kenniscentrum, wanneer deze kwesties direct verband houden met de in artikel 20 genoemde taken en bevoegdheden. Indien nodig vallen dergelijke werkgroepen onder de algemene coördinatie van een of meer leden van de strategische adviesgroep.

3.   De strategische adviesgroep kiest haar voorzitter bij gewone meerderheid van de leden.

4.   Het secretariaat van de strategische adviesgroep wordt verzorgd door de uitvoerend directeur en het personeel van het kenniscentrum, met gebruikmaking van de bestaande middelen, met inachtneming van de totale werklast van het kenniscentrum. De middelen bestemd voor de ondersteuning van de strategische adviesgroep worden vermeld in de ontwerpbegroting.

5.   De strategische adviesgroep neemt zijn reglement van orde aan bij gewone meerderheid van haar leden.

1.   Het kenniscentrum wordt gefinancierd door de Unie en gezamenlijke acties worden gefinancierd door de Unie en met vrijwillige bijdragen van de lidstaten.

2.   De administratieve en operationele kosten van gezamenlijke acties worden gedragen door de Unie en de lidstaten die bijdragen aan de gezamenlijke acties, in overeenstemming met de verordeningen (EU) 2021/695 en (EU) 2021/694.

3.   De bijdrage van de Unie voor de administratieve en operationele kosten van het kenniscentrum omvat:

4.   De maximale bijdrage van de Unie wordt betaald uit de kredieten van de algemene begroting van de Unie die zijn toegewezen aan het programma Digitaal Europa, het specifieke programma tot uitvoering van Horizon Europa vastgesteld bij Besluit (EU) 2021/764 en andere programma’s en projecten die tot het activiteitengebied van het kenniscentrum of het netwerk behoren.

5.   Het kenniscentrum voert overeenkomstig artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), iv), van het Financieel Reglement maatregelen uit van het programma Digitaal Europa en Horizon Europa op het gebied van cyberbeveiliging.

6.   Bijdragen uit andere dan de in de leden 3 en 4 bedoelde programma’s van de Unie die onderdeel zijn van de medefinanciering door de Unie van een programma dat door een van de lidstaten wordt uitgevoerd, worden niet in aanmerking genomen voor de berekening van de in die leden bedoelde maximale financiële bijdrage van de Unie.

7.   De lidstaten nemen vrijwillig deel aan gezamenlijke acties door middel van vrijwillige financiële bijdragen en/of bijdragen in natura. Indien een lidstaat deelneemt aan een gezamenlijke actie, dekt de financiële bijdrage van die lidstaat de administratieve kosten in verhouding tot zijn bijdrage aan die gezamenlijke actie. De administratieve kosten van gezamenlijke acties worden betaald met financiële bijdragen. De operationele kosten van gezamenlijke acties kunnen worden betaald met financiële bijdragen of bijdragen in natura, zoals bepaald in Horizon Europa en het programma Digitaal Europa. De bijdragen van een lidstaat kunnen de vorm aannemen van steun die de lidstaat levert in het kader van een gezamenlijke actie aan in die lidstaat gevestigde begunstigden. Bijdragen in natura van de lidstaten worden gevormd door de subsidiabele kosten die worden gemaakt door de nationale coördinatiecentra en andere publieke entiteiten wanneer zij deelnemen aan projecten die uit hoofde van deze verordening worden gefinancierd, verminderd met een eventuele bijdrage van de Unie aan die kosten. Voor projecten die uit Horizon Europa worden gefinancierd, worden de subsidiabele kosten berekend overeenkomstig artikel 36 van Verordening (EU) 2021/695. Voor projecten die uit het programma Digitaal Europa worden gefinancierd, worden de subsidiabele kosten berekend overeenkomstig het Financieel Reglement.

Het beoogde bedrag van de totale vrijwillige bijdragen van de lidstaten aan gezamenlijke acties in het kader van Horizon Europa, onder meer financiële bijdragen voor administratieve kosten, wordt vastgelegd teneinde in aanmerking te worden genomen in het strategische planningsproces van Horizon Europa dat overeenkomstig artikel 6, lid 6, van Verordening (EU) 2021/695 moet worden uitgevoerd, met inbreng van de raad van bestuur. Voor acties in het kader van het programma Digitaal Europa kunnen de lidstaten, niettegenstaande artikel 15 van Verordening (EU) 2021/694, een bijdrage leveren aan de kosten van het kenniscentrum die worden medegefinancierd uit het programma Digitaal Europa die lager is dan de in lid 3, punt a), van dit artikel vermelde bedragen.

8.   De nationale medefinanciering door de lidstaten van acties die door andere programma’s van de Unie dan Horizon Europa en het programma Digitaal Europa worden ondersteund, wordt beschouwd als nationale bijdragen van de lidstaten voor zover deze bijdragen deel uitmaken van gezamenlijke acties en zijn opgenomen in het werkprogramma van het kenniscentrum.

9.   Voor de beoordeling van de in lid 3 van dit artikel en in artikel 22, lid 2, punt b), bedoelde bijdragen worden kosten vastgesteld overeenkomstig de gebruikelijke kostenberekeningsmethoden van de desbetreffende lidstaten, overeenkomstig de in die lidstaat toepasselijke boekhoudkundige normen en overeenkomstig de toepasselijke internationale boekhoudkundige normen en internationale normen voor financiële verslaglegging. Kosten worden gecertificeerd door een onafhankelijke externe auditor die is aangewezen door de betrokken lidstaat. De waarderingsmethode van de bijdragen kan door het kenniscentrum worden geverifieerd indien er onduidelijkheid is ontstaan door de certificering.

10.   Indien een lidstaat zijn verplichtingen in verband met zijn financiële bijdrage of bijdrage in natura aan gezamenlijke acties niet nakomt, maakt de uitvoerend directeur daarvan schriftelijk melding aan de betrokken lidstaat en stelt hij een redelijke termijn vast waarbinnen die niet-nakoming dient te worden verholpen. Indien dit niet binnen die termijn is gebeurd, roept de uitvoerend directeur een vergadering van de raad van bestuur bijeen om te besluiten of het stemrecht van de in gebreke blijvende deelnemende lidstaat moet worden ingetrokken, dan wel of andere maatregelen moeten worden genomen totdat die lidstaat zijn verbintenissen is nagekomen. Het stemrecht betreffende gezamenlijke acties van de in gebreke blijvende lidstaat wordt opgeschort totdat hij zijn verplichtingen nakomt.

11.   De Commissie kan de financiële bijdrage van de Unie aan gezamenlijke acties beëindigen, proportioneel verlagen of schorsen, indien de bijdragende lidstaten de in lid 3, punt b), bedoelde bijdragen niet, slechts gedeeltelijk of te laat verstrekken. De beëindiging, verlaging of schorsing door de Commissie van de financiële bijdrage van de Unie is qua bedrag en duur proportioneel met de niet-verstrekking, de slechts gedeeltelijke verstrekking of de te late verstrekking van de bijdragen door de lidstaat.

12.   De bijdragende lidstaten brengen jaarlijks uiterlijk op 31 januari aan de raad van bestuur verslag uit over de hoogte van de bijdragen die zij in het voorgaande begrotingsjaar overeenkomstig lid 7 voor gezamenlijke acties met de Unie hebben gedaan.

1.   De administratieve kosten van het kenniscentrum worden in beginsel gefinancierd uit financiële bijdragen op jaarbasis van de Unie. Extra financiële bijdragen worden geleverd door bijdragende lidstaten in verhouding tot hun vrijwillige bijdrage aan gezamenlijke acties. Indien een deel van de bijdragen voor de administratieve kosten niet wordt gebruikt, kan het ter beschikking worden gesteld om de operationele kosten van het kenniscentrum te dekken.

2.   De operationele kosten van het kenniscentrum worden gedekt door:

3.   De in de begroting van het kenniscentrum opgenomen middelen bestaan uit de volgende bijdragen:

4.   Intresten op de bijdragen die door de bijdragende lidstaten aan het kenniscentrum worden betaald, gelden als inkomsten van het kenniscentrum.

5.   Alle middelen van het kenniscentrum en zijn activiteiten worden aangewend om zijn doelstellingen te bereiken.

6.   Het kenniscentrum is eigenaar van alle activa die het genereert of die eraan zijn overgedragen voor de verwezenlijking van zijn doelstellingen. Onverminderd de toepasselijke regels van het desbetreffende financieringsprogramma wordt de eigendom van activa die zijn gegenereerd of verworven in het kader van gezamenlijke acties, vastgesteld overeenkomstig artikel 15, lid 3, punt b).

7.   Behalve bij ontbinding van het kenniscentrum blijven de inkomsten, voor zover zij meer bedragen dan de uitgaven, in handen van het kenniscentrum en worden zij niet aan de bijdragende leden van het kenniscentrum uitbetaald.

8.   Het kenniscentrum werkt nauw samen met andere instellingen, organen en instanties van de Unie, met inachtneming van hun respectieve mandaten en zonder overlapping met bestaande samenwerkingsmechanismen, teneinde synergie met hen te benutten en, waar mogelijk en dienstig, de administratieve kosten te verminderen.

1.   De uitvoerend directeur stelt jaarlijks een ontwerpraming op van de ontvangsten en uitgaven van het kenniscentrum voor het volgende begrotingsjaar en zendt die, samen met het in artikel 13, lid 3, punt l), bedoelde ontwerpoverzicht van de personeelsformatie, aan de raad van bestuur. De ontvangsten en uitgaven moeten in evenwicht zijn. De uitgaven van het kenniscentrum omvatten de personele, administratieve, infrastructurele en operationele uitgaven. De administratieve uitgaven worden tot een minimum beperkt, onder meer door herschikking van personeel of betrekkingen.

2.   De raad van bestuur stelt jaarlijks de raming van de ontvangsten en uitgaven van het kenniscentrum voor het volgende begrotingsjaar vast op basis van de in lid 1 bedoelde ontwerpraming van de ontvangsten en uitgaven.

3.   Uiterlijk 31 januari van elk jaar stuurt de raad van bestuur de in lid 2 van dit artikel bedoelde raming, die deel uitmaakt van het ontwerp van enig programmeringsdocument bedoeld in artikel 32, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/715, naar de Commissie.

4.   Op basis van de raming bedoeld in lid 2 van dit artikel, neemt de Commissie in het ontwerp van algemene begroting van de Unie de ramingen op die zij nodig acht voor de personeelsformatie bedoeld in artikel 13, lid 3, punt l), van deze verordening alsook het bedrag van de bijdrage ten laste van de algemene begroting, die zij overeenkomstig de artikelen 313 en 314 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) bij het Europees Parlement en de Raad indient.

5.   Het Europees Parlement en de Raad keuren de kredieten voor de bijdrage aan het kenniscentrum goed.

6.   Het Europees Parlement en de Raad stellen de in artikel 13, lid 3, punt l), bedoelde personeelsformatie vast.

7.   De raad van bestuur stelt samen met het jaarlijkse werkprogramma en het meerjarige werkprogramma de begroting van het kenniscentrum vast. De begroting wordt definitief na de definitieve vaststelling van de algemene begroting van de Unie. Indien nodig past de raad van bestuur de begroting en het jaarlijkse werkprogramma van het kenniscentrum aan in overeenstemming met de algemene begroting van de Unie.

1.   De uitvoerend directeur brengt jaarlijks verslag uit aan de raad van bestuur over de uitvoering van zijn taken in overeenstemming met de financiële regels van het kenniscentrum.

2.   Binnen twee maanden na het einde van het begrotingsjaar legt de uitvoerend directeur de raad van bestuur ter goedkeuring een jaarlijks activiteitenverslag voor over de door het kenniscentrum in het voorafgaande kalenderjaar gemaakte vorderingen, met name ten aanzien van het jaarlijkse werkprogramma voor dat jaar, en de verwezenlijking van zijn strategische doelstellingen en prioriteiten. Dit verslag bevat onder meer informatie over het volgende:

3.   Na goedkeuring door de raad van bestuur wordt het jaarlijkse activiteitenverslag openbaar gemaakt.

1.   Het kenniscentrum neemt de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat bij de uitvoering van uit hoofde van deze verordening gefinancierde acties, de financiële belangen van de Unie worden beschermd met preventieve maatregelen tegen fraude, corruptie en andere onwettige activiteiten, met regelmatige en doeltreffende controles en, indien onregelmatigheden worden ontdekt, terugvordering van de onterecht betaalde bedragen en, voor zover van toepassing, met doeltreffende, evenredige en afschrikkende bestuurlijke sancties.

2.   Het kenniscentrum verleent personeelsleden van de Commissie en andere door haar gemachtigde personen alsmede de Rekenkamer toegang tot de terreinen en gebouwen van het kenniscentrum en tot alle informatie, ook in elektronisch formaat, die benodigd is voor het verrichten van hun controles.

3.   OLAF kan overeenkomstig de bepalingen en procedures van Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad (17) en Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad (18) onderzoeken instellen, met inbegrip van controles en verificaties ter plaatse, om vast te stellen of er sprake is geweest van fraude, corruptie of andere onwettige activiteiten in verband met een subsidieovereenkomst of een direct of indirect uit hoofde van deze verordening gefinancierd contract, waardoor de financiële belangen van de Unie zijn geschaad.

4.   Onverminderd de leden 1, 2 en 3 bevatten de contracten en subsidieovereenkomsten die uit de toepassing van deze verordening voortvloeien, bepalingen die de Commissie, het kenniscentrum, de Rekenkamer en OLAF uitdrukkelijk de bevoegdheid geven dergelijke controles en onderzoeken binnen hun respectieve bevoegdheden te verrichten. Indien de uitvoering van een actie geheel of gedeeltelijk uitbesteed of verder gedelegeerd wordt, of indien hiervoor een overheidsopdracht moet worden geplaatst of financiële steun moet worden verleend aan een derde, wordt in het contract of de subsidieovereenkomst bepaald dat de contractant of de begunstigde ervan verplicht is van elke betrokken derde te verlangen dat deze uitdrukkelijk de bevoegdheid van de Commissie, het kenniscentrum, de Rekenkamer en OLAF aanvaardt.

1.   Het Statuut en de Regeling en de door de instellingen van de Unie gezamenlijk vastgestelde regelingen ter uitvoering van het Statuut en de Regeling, zijn van toepassing op het personeel van het kenniscentrum.

2.   De raad van bestuur oefent met betrekking tot het personeel van het kenniscentrum de bevoegdheden uit die krachtens het Statuut aan het tot aanstelling bevoegde gezag zijn toegekend en de bevoegdheden die krachtens de Regeling die van toepassing is op de andere personeelsleden zijn toegekend aan het tot het sluiten van arbeidscontracten bevoegde gezag (de “bevoegdheden tot aanstelling”).

3.   Overeenkomstig artikel 110 van het Statuut stelt de raad van bestuur, op grond van artikel 2, lid 1, van het Statuut en van artikel 6 van de Regeling die van toepassing is op de andere personeelsleden, een besluit vast om de bevoegdheden tot aanstelling te delegeren aan de uitvoerend directeur en de voorwaarden vast te stellen waaronder die delegatie kan worden geschorst. De uitvoerend directeur mag deze bevoegdheid subdelegeren.

4.   Indien uitzonderlijke omstandigheden dit vereisen, kan de raad van bestuur een besluit nemen om de delegatie van de bevoegdheden tot aanstelling aan de uitvoerend directeur en elke door deze laatste verleende subdelegatie te schorsen. De raad van bestuur oefent in een dergelijk geval de bevoegdheden tot aanstelling zelf uit of delegeert deze aan een van zijn leden of aan een ander personeelslid van het kenniscentrum dan de uitvoerend directeur.

5.   De raad van bestuur stelt overeenkomstig artikel 110 van het Statuut bepalingen vast voor de tenuitvoerlegging van het Statuut en de Regeling.

6.   De personele middelen worden vastgelegd in de in artikel 13, lid 3, punt l), bedoelde personeelsformatie waarin, uitgedrukt in voltijdequivalenten en in overeenstemming met de jaarbegroting van het kenniscentrum, het aantal tijdelijke betrekkingen per functiegroep en per rang evenals het aantal arbeidscontractanten worden vermeld.

7.   In de benodigde personele middelen van het kenniscentrum wordt in eerste instantie voorzien door herschikking van personeel of betrekkingen van de instellingen, organen en instanties van de Unie, alsook door de aanwerving van extra personeel. Het personeel van het kenniscentrum kan bestaan uit tijdelijke functionarissen en arbeidscontractanten.

8.   Alle personeelskosten zijn ten laste van het kenniscentrum.

1.   Het kenniscentrum kan gebruikmaken van gedetacheerde nationale deskundigen of ander personeel dat niet in dienst is van het kenniscentrum.

2.   In overleg met de Commissie stelt de raad van bestuur een besluit vast met regels voor de detachering van nationale deskundigen bij het kenniscentrum.

1.   Artikel 12 van Verordening (EU) 2021/694 is van toepassing op de deelname aan alle door het kenniscentrum gefinancierde acties.

2.   Voor uit Horizon Europa gefinancierde acties gelden de volgende specifieke veiligheidsvoorschriften:

1.   Het kenniscentrum verricht zijn werkzaamheden met een hoge mate van transparantie.

2.   Het kenniscentrum ziet erop toe dat het publiek en alle belanghebbenden tijdig van passende, objectieve, betrouwbare en gemakkelijk toegankelijke informatie worden voorzien, in het bijzonder met betrekking tot de resultaten van zijn werkzaamheden. Tevens maakt het de overeenkomstig artikel 43 afgelegde belangenverklaringen openbaar. Deze vereisten gelden ook voor de nationale coördinatiecentra, de kennisgemeenschap en de strategische adviesgroep overeenkomstig het desbetreffende recht.

3.   De raad van bestuur kan op voorstel van de uitvoerend directeur belanghebbenden toestemming geven om de uitvoering van activiteiten van het kenniscentrum te observeren.

4.   Het kenniscentrum legt in het reglement van orde van de raad van bestuur van het kenniscentrum en van de strategische adviesgroep de praktische regelingen voor de toepassing van de in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde transparantiebepalingen vast. Voor uit Horizon Europa gefinancierde acties houden deze regels en regelingen terdege rekening met Verordening (EU) 2021/695.

1.   De raad van bestuur stelt, na goedkeuring door de Commissie, de veiligheidsregels van het kenniscentrum vast. In deze veiligheidsregels worden de beginselen en regels die zijn vastgelegd in de Besluiten (EU, Euratom) 2015/443 (19) en (EU, Euratom) 2015/444 (20) van de Commissie, toegepast.

2.   De leden van de raad van bestuur, de uitvoerend directeur, de externe deskundigen die deelnemen aan ad-hocwerkgroepen en de personeelsleden van het kenniscentrum houden zich ook na het beëindigen van hun functie aan de geheimhoudingsplicht uit hoofde van artikel 339 VWEU.

3.   Het kenniscentrum kan de nodige maatregelen nemen om de uitwisseling van voor zijn taken relevante informatie met de Commissie en de lidstaten en, indien van toepassing, de relevante instellingen, organen en instanties van de Unie, te vergemakkelijken. Voor elke daartoe gesloten administratieve regeling inzake het delen van gerubriceerde EU-informatie (EUCI) of, bij het ontbreken van een dergelijke regeling, voor elke uitzonderlijke ad-hocvrijgave van EUCI, is voorafgaande toestemming van de Commissie vereist.

1.   Verordening (EG) nr. 1049/2001 is van toepassing op de documenten die bij het kenniscentrum berusten.

2.   De raad van bestuur stelt uiterlijk op 29 december 2021 regelingen voor de uitvoering van Verordening (EG) nr. 1049/2001 vast.

3.   Tegen besluiten van het kenniscentrum uit hoofde van artikel 8 van Verordening (EG) nr. 1049/2001 kan een klacht bij de Europese Ombudsman worden ingediend op grond van artikel 228 VWEU of een beroep bij het Hof van Justitie van de Europese Unie worden ingesteld uit hoofde van artikel 263 VWEU.

1.   Het kenniscentrum zorgt ervoor dat zijn activiteiten, met inbegrip van de activiteiten die door de nationale coördinatiecentra en het netwerk worden beheerd, onderworpen zijn aan permanent en systematisch toezicht en periodieke evaluatie. Het kenniscentrum zorgt ervoor dat de gegevens voor het toezicht op de uitvoering en de resultaten van de in artikel 4, lid 3, punt b), bedoelde financieringsprogramma’s van de Unie efficiënt, doeltreffend en tijdig worden verzameld, en legt proportionele verslagleggingsvereisten op aan ontvangers van middelen van de Unie en de lidstaten. De conclusies van die evaluatie worden bekendgemaakt.

2.   Zodra er voldoende informatie beschikbaar is over de uitvoering van deze verordening, maar in ieder geval uiterlijk 30 maanden na de in artikel 46, lid 4, bepaalde datum, stelt de Commissie een uitvoeringsverslag op met betrekking tot de activiteiten van het kenniscentrum, rekening houdend met de voorafgaande input van de raad van bestuur, de nationale coördinatiecentra en de kennisgemeenschap. De Commissie zendt dat uitvoeringsverslag uiterlijk op 30 juni 2024 aan het Europees Parlement en de Raad toe. Het kenniscentrum en de lidstaten verstrekken de Commissie de informatie die zij voor de opstelling van dat verslag nodig heeft.

3.   Het in lid 2 bedoelde uitvoeringsverslag omvat een beoordeling van:

4)   Na de indiening van het in lid 2 bedoelde uitvoeringsverslag verricht de Commissie, rekening houdend met de voorafgaande input van de raad van bestuur, de nationale coördinatiecentra en de kennisgemeenschap, een evaluatie van het kenniscentrum. Die evaluatie verwijst naar of actualiseert, naargelang het geval, de in lid 3 van dit artikel bedoelde beoordelingen, en wordt verricht vóór het einde van de in artikel 47, lid 1, gespecificeerde periode, teneinde tijdig te bepalen of het aangewezen is de looptijd van het mandaat van het kenniscentrum na die periode te verlengen. Bij die evaluatie worden de juridische en administratieve aspecten van het mandaat van het kenniscentrum beoordeeld, evenals het potentieel om synergieën tot stand te brengen en versnippering over andere instellingen, organen en instanties van de Unie te vermijden.

Indien de Commissie van oordeel is dat de voortzetting van het kenniscentrum gezien zijn opdracht, doelstellingen, mandaat en taken gerechtvaardigd is, kan zij een wetgevingsvoorstel indienen om de in artikel 47 vastgelegde duur van het mandaat van het kenniscentrum te verlengen.

5.   Op grond van de conclusies van het in lid 2 bedoelde uitvoeringsverslag kan de Commissie passende maatregelen treffen.

6.   Het toezicht, de evaluatie, de uitfasering en de verlenging van de bijdrage uit Horizon Europa gebeuren overeenkomstig de artikelen 10, 50 en 52 van Verordening (EU) 2021/695 en de overeengekomen uitvoeringsregelingen.

7.   Het toezicht, de verslaglegging en de evaluatie van de bijdrage uit het programma Digitaal Europa gebeuren overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 24 en 25 van Verordening (EU) 2021/694.

8.   In geval van ontbinding van het kenniscentrum verricht de Commissie binnen zes maanden na die ontbinding, en in ieder geval uiterlijk twee jaar na de start van de in artikel 47 bedoelde ontbindingsprocedure, een eindevaluatie van het kenniscentrum. De resultaten van die eindevaluatie worden bij het Europees Parlement en bij de Raad ingediend.

1.   Het kenniscentrum heeft rechtspersoonlijkheid.

2.   In elke lidstaat bezit het kenniscentrum de ruimste handelingsbevoegdheid die door de wetgeving van de betrokken lidstaat aan rechtspersonen wordt verleend. Het kan met name roerende en onroerende goederen verkrijgen of vervreemden en in rechte optreden.

1.   De contractuele aansprakelijkheid van het kenniscentrum valt onder het recht dat van toepassing is op de overeenkomst, het besluit of het contract in kwestie.

2.   In geval van niet-contractuele aansprakelijkheid vergoedt het kenniscentrum alle schade die door zijn personeelsleden bij de uitoefening van hun taken is veroorzaakt, overeenkomstig de algemene beginselen die de wetgevingen van de lidstaten gemeen hebben.

3.   Elke betaling door het kenniscentrum in verband met de aansprakelijkheid als bedoeld in de leden 1 en 2 en de daarmee verband houdende kosten en uitgaven worden beschouwd als uitgaven van het kenniscentrum en worden door zijn middelen gedekt.

4.   Het kenniscentrum is als enige verantwoordelijk voor het nakomen van zijn verplichtingen.

1.   Het Hof van Justitie van de Europese Unie is bevoegd uitspraak te doen:

2.   In alle aangelegenheden die niet bij deze verordening of bij andere rechtshandelingen van de Unie zijn geregeld, is het recht van de lidstaat waar de zetel van het kenniscentrum zich bevindt, van toepassing.

1.   De financiële aansprakelijkheid van de Unie en de lidstaten voor de schulden van het kenniscentrum is beperkt tot de door hen reeds betaalde bijdrage aan de administratieve kosten.

2.   Het kenniscentrum sluit de nodige verzekeringen af en houdt deze aan.

1.   Op de verwerking van persoonsgegevens door het kenniscentrum is Verordening (EU) 2018/1725 van toepassing.

2.   De raad van bestuur stelt uitvoeringsvoorschriften als bedoeld in artikel 45, lid 3, van Verordening (EU) 2018/1725 vast. De raad van bestuur kan aanvullende maatregelen vaststellen met het oog op de toepassing van die verordening door het kenniscentrum.

1.   De Commissie is belast met de oprichting en de initiële werking van het kenniscentrum totdat het over voldoende operationele capaciteit beschikt om zijn eigen begroting uit te voeren. Overeenkomstig het recht van de Unie betrekt de Commissie de bevoegde organen van het kenniscentrum bij de uitvoering van alle nodige maatregelen.

2.   Voor de toepassing van lid 1 van dit artikel kan de Commissie een tijdelijke uitvoerend directeur aanstellen, totdat de uitvoerend directeur zijn taken opneemt na zijn benoeming door de raad van bestuur overeenkomstig artikel 16. De tijdelijk uitvoerend directeur voert de taken van de uitvoerend directeur uit en kan worden bijgestaan door een beperkt aantal personeelsleden van de Commissie. De Commissie kan tijdelijk een beperkt aantal van haar personeelsleden aan het kenniscentrum toewijzen.

3.   De tijdelijk uitvoerend directeur kan alle betalingen binnen de kredieten van de jaarbegroting van het kenniscentrum goedkeuren wanneer deze is aangenomen door de raad van bestuur, en kan overeenkomsten en contracten sluiten, met inbegrip van personeelscontracten, en besluiten aannemen, nadat de in artikel 13, lid 3, punt l), bedoelde personeelsformatie is vastgesteld.

4.   De tijdelijk uitvoerend directeur bepaalt in samenspraak met de uitvoerend directeur en na goedkeuring door de raad van bestuur vanaf welke datum het kenniscentrum de capaciteit zal hebben om zijn begroting uit te voeren. Vanaf dat moment onthoudt de Commissie zich van het aangaan van verbintenissen en het uitvoeren van betalingen voor de activiteiten van het kenniscentrum.

1.   Het kenniscentrum wordt opgericht voor de periode van 28 juni 2021 tot en met 31 december 2029.

2.   Tenzij het mandaat van het kenniscentrum overeenkomstig artikel 38, lid 4, wordt verlengd, wordt de ontbindingsprocedure automatisch gestart aan het einde van de in lid 1 van dit artikel bedoelde periode.

3.   Voor de uitvoering van de procedure tot ontbinding van het kenniscentrum benoemt de raad van bestuur een of meer vereffenaars die handelen volgens de besluiten van de raad van bestuur.

4.   Wanneer het kenniscentrum wordt ontbonden, worden zijn activa gebruikt ter voldoening van zijn verplichtingen en voor de uitgaven in verband met zijn ontbinding. Een eventueel overschot wordt verdeeld over de Unie en de bijdragende lidstaten in verhouding tot hun financiële bijdragen aan het kenniscentrum. Een eventueel overschot dat de Unie toevalt, wordt teruggeboekt naar de begroting van de Unie.

1.   Bij deze verordening wordt het programma “Europees Solidariteitskorps” (“het programma”) vastgesteld voor de looptijd van het MFK 2021-2027.

2.   Het programma omvat de volgende twee onderdelen:

3.   In deze verordening worden de doelstellingen van het programma, de begroting voor de periode 2021-2027, de vormen van financiering door de Unie alsmede de regels voor de verstrekking van die financiering vastgelegd.

1.   De algemene doelstelling van het programma is het vergroten van de inzet van jongeren en organisaties bij toegankelijke en kwalitatief hoogwaardige solidariteitsactiviteiten, voornamelijk vrijwilligerswerk, als middel om de cohesie, de solidariteit, democratie, Europese identiteit en actief burgerschap in de Unie en daarbuiten te versterken en daarbij concrete maatschappelijke en humanitaire uitdagingen in de praktijk aan te pakken, met een bijzondere nadruk op het bevorderen van duurzame ontwikkeling, sociale inclusie en gelijke kansen.

2.   De specifieke doelstelling van het programma is om aan jongeren, onder wie ook kansarme jongeren, laagdrempelige mogelijkheden te bieden om deel te nemen aan solidariteitsactiviteiten die leiden tot positieve maatschappelijke veranderingen in de Unie en daarbuiten, en daarbij hun competenties te verbeteren en naar behoren te valideren, alsook hun voortdurende betrokkenheid als actieve burgers te vergemakkelijken.

3.   De doelstellingen van het programma worden gerealiseerd binnen de in artikel 1, lid 2, genoemde onderdelen.

1.   Het programma ondersteunt de volgende acties:

2.   Het programma ondersteunt solidariteitsactiviteiten die een duidelijke Europese meerwaarde hebben, bijvoorbeeld vanwege hun:

3.   Solidariteitsactiviteiten zullen worden uitgevoerd overeenkomstig de specifieke voorschriften voor elk type activiteit in het kader van het programma zoals bedoeld in de artikelen 5, 7, 8 en 10, en overeenkomstig de toepasselijke regelgevingskaders in de lidstaten en met het programma geassocieerde derde landen.

4.   Onder verwijzingen naar het Europees vrijwilligerswerk in de rechtshandelingen van de Unie worden ook verwijzingen naar vrijwilligerswerk uit hoofde van Verordening (EU) nr. 1288/2013 en van deze verordening verstaan.

1.   Netwerkactiviteiten worden in eigen land of in het buitenland uitgevoerd en strekken ertoe:

2.   Onder kwaliteits- en ondersteuningsmaatregelen vallen:

1.   Acties in het kader van het onderdeel “deelname van jongeren aan solidariteitsactiviteiten” dragen met name bij tot de versterking van de cohesie, solidariteit, actief burgerschap en democratie in de Unie en daarbuiten en spelen in op maatschappelijke uitdagingen, met bijzondere nadruk op het bevorderen van sociale inclusie en gelijke kansen.

2.   Het onderdeel “deelname van jongeren aan solidariteitsactiviteiten” ondersteunt de volgende acties:

1.   Vrijwilligerswerk:

In de in punt d) van de eerste alinea bedoelde overeenkomst worden de rechten en plichten van de partijen bij die overeenkomst, de duur en de locatie van inzet, alsook een beschrijving van de desbetreffende taken vastgesteld. In die overeenkomst worden de voorwaarden van de verzekeringsdekking van de deelnemers en, in voorkomend geval, de relevante toelatingsvoorwaarden, in overeenstemming met het toepasselijke nationale recht, vermeld.

2.   Vrijwilligerswerk kan plaatsvinden in een ander land dan het land van verblijf van de deelnemer (grensoverschrijdend vrijwilligerswerk) of in het land van verblijf van de deelnemer (vrijwilligerswerk in eigen land). Vrijwilligerswerk in eigen land staat open voor deelname van alle jongeren, in het bijzonder kansarme jongeren.

1.   Acties in het kader van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening dragen in het bijzonder bij tot het verstrekken van op behoeften gebaseerde humanitaire hulp die gericht is op het redden van levens, het voorkomen en verlichten van menselijk leed en het behoud van de menselijke waardigheid, en aan de versterking van de capaciteit en de weerbaarheid van kwetsbare of door rampen getroffen gemeenschappen.

2.   De acties in het kader van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening:

3.   Het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening ondersteunt de volgende acties:

1.   Vrijwilligerswerk in het kader van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening:

In de in punt d) van de eerste alinea bedoelde overeenkomst worden de rechten en plichten van de partijen bij die overeenkomst, de duur en de locatie van inzet, alsook een beschrijving van de desbetreffende taken vastgesteld. In die overeenkomst worden de voorwaarden van de verzekeringsdekking van de deelnemers en, in voorkomend geval, de relevante toelatingsvoorwaarden, in overeenstemming met het toepasselijke nationale recht, vermeld.

2.   Vrijwilligerswerk in het kader van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening mag alleen plaatsvinden in de regio’s in derde landen waar:

1.   De financiële middelen voor de uitvoering van het programma over de periode 2021-2027 bedragen 1 009 000 000 EUR in lopende prijzen.

2.   Met een maximum van 20 % voor vrijwilligerswerk in eigen land bedraagt de indicatieve verdeling van het in lid 1 genoemde bedrag voor de acties bedoeld in artikel 4, lid 1, punten a), b) en c):

3.   Het in lid 1 bedoelde bedrag kan worden gebruikt voor technische en administratieve bijstand voor het uitvoeren van het programma, zoals werkzaamheden op het gebied van voorbereiding, monitoring, controle, audit en evaluatie, daaronder begrepen institutionele informatietechnologiesystemen.

4.   De aan de lidstaten in gedeeld beheer toegewezen middelen kunnen op verzoek van de betrokken lidstaat worden overgeschreven naar het programma, onder de voorwaarden die zijn neergelegd in artikel 26 van een verordening van het Europees Parlement en de Raad houdende gemeenschappelijke bepalingen inzake het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Europees Sociaal Fonds Plus, het Cohesiefonds, het Fonds voor een rechtvaardige transitie en het Europees Fonds voor maritieme zaken, visserij en aquacultuur en de financiële regels voor die fondsen en voor het Fonds voor asiel, migratie en integratie, het Fonds voor interne veiligheid en het Instrument voor financiële steun voor grensbeheer en visumbeleid (de “verordening gemeenschappelijke bepalingen 2021-2027”). De Commissie voert die middelen overeenkomstig artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt a), van het Financieel Reglement op directe wijze dan wel overeenkomstig punt c) van die alinea op indirecte wijze uit. Deze middelen worden gebruikt ten voordele van de betrokken lidstaat.

1.   Het programma wordt op consistente wijze uitgevoerd in direct beheer in overeenstemming met artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt a), van het Financieel Reglement of in indirect beheer met organen als bedoeld in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van dat Reglement.

2.   In het kader van het programma kan financiering worden verstrekt in een van de vormen als vastgesteld in het Financieel Reglement, met name subsidies, prijzen en aanbestedingen.

3.   Bijdragen aan een systeem voor onderlinge verzekeringen kunnen dienen ter dekking van het risico in verband met de invordering van door begunstigden verschuldigde middelen en worden beschouwd als een toereikende garantie in de zin van het Financieel Reglement. Artikel 37, lid 7, van Verordening (EU) 2021/695 van het Europees Parlement en de Raad (25) is van toepassing.

4.   Voor selecties in het kader van zowel direct als indirect beheer kunnen de leden van het evaluatiecomité externe deskundigen zijn overeenkomstig artikel 150, lid 3, derde alinea, van het Financieel Reglement.

1.   Het programma staat open voor deelname van de volgende derde landen:

De in punt d), ii), van de eerste alinea bedoelde bijdragen worden aangemerkt als bestemmingsontvangsten overeenkomstig artikel 21, lid 5, van het Financieel Reglement.

2.   De in lid 1 genoemde landen mogen alleen aan het programma in zijn geheel deelnemen en op voorwaarde dat zij voldoen aan alle verplichtingen die deze verordening oplegt aan de lidstaten.

1.   Het programma staat open voor deelname van landen en gebieden overzee.

2.   In naar behoren gemotiveerde gevallen in het belang van de Unie, kunnen de in de artikelen 5 en 7 bedoelde acties en het in artikel 7 genoemde vrijwilligerswerk openstaan voor deelname van juridische entiteiten van niet met het programma geassocieerde derde landen.

1.   Jongeren tussen 17 en 30 jaar of, in het geval van vrijwilligerswerk uit hoofde van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening als omschreven in artikel 10, tussen 17 en 35 jaar, die aan het programma willen deelnemen, schrijven zich daarvoor in op de portaalsite van het Europees Solidariteitskorps.

2.   Op het moment waarop het vrijwilligerswerk of het solidariteitsproject uit hoofde van het onderdeel “deelname van jongeren aan solidariteitsactiviteiten” begint, moet een deelnemer de leeftijd van 18 jaar hebben bereikt en mag hij niet ouder zijn dan 30 jaar. Op het moment waarop het vrijwilligerswerk uit hoofde van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening als omschreven in artikel 10 begint, moet een deelnemer de leeftijd van 18 jaar hebben bereikt en mag hij niet ouder zijn dan 35 jaar.

1.   Bij de uitvoering van deze verordening zorgen de Commissie, de lidstaten en met het programma geassocieerde derde landen ervoor dat specifieke en effectieve maatregelen worden getroffen om sociale inclusie en gelijke toegangsvoorwaarden, en met name deelname van kansarme jongeren, te bevorderen.

2.   De Commissie stelt uiterlijk op 9 december 2021 een kader op voor inclusiemaatregelen om de participatiegraad van kansarme personen te verhogen, alsook richtsnoeren voor de uitvoering van die maatregelen. De richtsnoeren worden tijdens de looptijd van het programma indien nodig geactualiseerd. Op basis van het kader voor inclusiemaatregelen worden, met bijzondere aandacht voor de specifieke uitdagingen die zich in de nationale context voordoen wat betreft de toegang tot het programma, actieplannen voor inclusie opgesteld die integraal deel uitmaken van de werkprogramma’s van de nationale agentschappen. De Commissie monitort de uitvoering van die inclusieplannen op regelmatige basis.

3.   Voor zover relevant en met het oog op goed financieel beheer, zorgt de Commissie ervoor dat financiële steunmaatregelen, met inbegrip van voorfinanciering, worden getroffen om de deelname van kansarme jongeren aan het programma te faciliteren. Het steunniveau wordt gebaseerd op objectieve criteria.

1.   Het programma staat open voor deelname van publieke en private entiteiten, met of zonder winstoogmerk, en internationale organisaties, op voorwaarde dat zij een kwaliteitskeurmerk hebben ontvangen.

2.   De bevoegde instantie die het programma uitvoert, beoordeelt een aanvraag van een entiteit voor deelname op basis van de beginselen van:

De bevoegde instantie die het programma uitvoert, gebruikt de in de eerste alinea genoemde beginselen om te beoordelen of de activiteiten van de entiteit die een aanvraag indient om een deelnemende organisatie te worden, aan de vereisten en doelstellingen van het programma voldoen.

3.   Op grond van in lid 2 bedoelde beoordeling kan aan de entiteit een kwaliteitskeurmerk worden toegekend. De bevoegde instantie die het programma uitvoert beoordeelt op gezette tijden of de entiteit blijft voldoen aan de voorwaarden op grond waarvan haar een kwaliteitskeurmerk werd toegekend. Indien de entiteit niet langer voldoet aan die voorwaarden, neemt de bevoegde instantie die het programma uitvoert corrigerende maatregelen totdat aan de voorwaarden en kwaliteitseisen is voldaan. Bij voortdurende niet-naleving van die voorwaarden en kwaliteitseisen wordt het kwaliteitskeurmerk ingetrokken.

4.   Elke entiteit die een kwaliteitskeurmerk heeft ontvangen, krijgt in de rol van gastheer, in een ondersteunende functie of in beide hoedanigheden toegang tot de portaalsite van het Europees Solidariteitskorps en kan solidariteitsactiviteiten aanbieden aan ingeschreven kandidaten.

5.   Het kwaliteitskeurmerk leidt niet automatisch tot financiering uit hoofde van het programma.

6.   De solidariteitsactiviteiten en daarmee gepaard gaande kwaliteits- en ondersteuningsmaatregelen die door een deelnemende organisatie worden aangeboden, kunnen in aanmerking komen voor subsidies uit hoofde van het programma of uit andere financieringsbronnen die losstaan van de begroting van de Unie.

7.   Voor organisaties die deelnemen in het kader van het Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulpverlening, zijn de veiligheid en beveiliging van de vrijwilligers, gebaseerd op risicobeoordelingen, een prioriteit.

8.   Na de voltooiing van de solidariteitsactiviteit zal een deelnemende organisatie aan de deelnemer, indien deze daarom verzoekt, een certificaat uitreiken waarop vermeld staat wat de leerresultaten van de solidariteitsactiviteit zijn en welke vaardigheden tijdens die activiteit werden verworven, zoals Youthpass of Europass.

1.   De indicatoren voor de verslaglegging over de voortgang van het programma bij de verwezenlijking van de in artikel 3 vastgelegde algemene en specifieke doelstellingen zijn in de bijlage opgenomen.

2.   Om ervoor te zorgen dat de voortgang van het programma bij de verwezenlijking van de doelstellingen ervan doeltreffend wordt beoordeeld, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde handelingen vast te stellen om de bijlage te wijzigen met betrekking tot de indicatoren, indien dit nodig wordt geacht, en om deze verordening aan te vullen met bepalingen betreffende de vaststelling van een monitoring- en evaluatiekader.

3.   Het prestatieverslagleggingssysteem waarborgt dat de gegevens voor het toezicht op de uitvoering en de resultaten van het programma efficiënt, doeltreffend en tijdig alsook op voldoende gedetailleerde wijze worden verzameld.

Daartoe worden evenredige verslagleggingsvereisten opgelegd aan de ontvangers van financiële middelen van de Unie alsmede, waar passend, aan de lidstaten.

1.   De Commissie voert tijdig evaluaties uit zodat zij in de besluitvorming kunnen worden meegenomen.

2.   Zodra voldoende informatie over de uitvoering van het programma beschikbaar is, doch in ieder geval uiterlijk op 31 december 2024, voert de Commissie een tussentijdse evaluatie van het programma uit. Die tussentijdse evaluatie gaat tevens vergezeld van een eindevaluatie van het programma Europees Solidariteitskorps 2018-2020, waarmee in de tussentijdse evaluatie rekening wordt gehouden. In de tussentijdse evaluatie van het programma worden de algehele doeltreffendheid en prestaties van het programma beoordeeld, alsook de resultaten van de inclusiemaatregelen.

3.   Onverminderd de vereisten van hoofdstuk IX en de in artikel 24 bepaalde verplichtingen van de nationale agentschappen dienen de lidstaten uiterlijk op 31 mei 2024 bij de Commissie een verslag in over de uitvoering en de impact van het programma op hun respectieve grondgebied.

4.   De Commissie dient, waar passend en op basis van de tussentijdse evaluatie, een wetgevingsvoorstel in tot wijziging van deze verordening.

5.   Na 31 december 2027, doch in ieder geval uiterlijk op 31 december 2031, voert de Commissie een eindevaluatie van de resultaten en het effect van het programma uit.

6.   De Commissie zendt de in het kader van dit artikel uitgevoerde evaluaties, ook de tussentijdse, samen met haar opmerkingen toe aan het Europees Parlement, aan de Raad, aan het Europees Economisch en Sociaal Comité en aan het Comité van de Regio’s.

1.   De ontvangers van Uniefinanciering erkennen de oorsprong van die middelen en geven zichtbaarheid aan de Uniefinanciering, met name wanneer zij de acties en de resultaten ervan promoten, door meerdere doelgroepen, waaronder de media en het grote publiek, op samenhangende, doeltreffende en proportionele wijze doelgericht te informeren.

2.   De Commissie voert informatie- en communicatieacties uit met betrekking tot het programma, de op grond van het programma ondernomen acties en de resultaten ervan. De aan het programma toegewezen financiële middelen dragen tevens bij aan de institutionele communicatie over de politieke prioriteiten van de Unie, voor zover die prioriteiten verband houden met de in artikel 3 bedoelde doelstellingen.

3.   In samenwerking met de Commissie ontwikkelen de nationale agentschappen een consistente strategie voor een doeltreffende voorlichting en voor de verspreiding en benutting van de resultaten van activiteiten die worden gesteund in verband met de door hen in het kader van het programma beheerde acties. De nationale agentschappen assisteren de Commissie bij haar algemene taak informatie over het programma te verspreiden, met inbegrip van informatie over de op nationaal en Unieniveau beheerde acties en activiteiten, en de resultaten ervan. De nationale agentschappen informeren de betrokken doelgroepen over de acties en activiteiten die in hun respectieve landen worden ondernomen.

4.   Deelnemende organisaties gebruiken de naam “Europees Solidariteitskorps” ten behoeve van communicatie en verspreiding van informatie met betrekking tot het programma.

1.   In elke lidstaat en elk met het programma geassocieerd derde land dat deelneemt aan het programma, treden de nationale agentschappen die zijn aangewezen voor het beheer van de acties als bedoeld in hoofdstuk III van Verordening (EU) 2021/817, in hun respectieve landen ook op als nationale agentschappen in het kader van het programma. Artikel 27, leden 1, 2 en 4 tot en met 8, van Verordening (EU) 2021/817 is van overeenkomstige toepassing op de nationale agentschappen in het kader van het programma.

2.   Onverminderd artikel 27, lid 2, van Verordening (EU) 2021/817 is het nationale agentschap, overeenkomstig artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement ook verantwoordelijk voor het beheer van alle fasen van de projectcyclus van de acties in het kader van het programma die zijn opgenomen in de in artikel 19 van deze verordening bedoelde uitvoeringshandelingen.

3.   Indien er voor een derde land zoals bedoeld in artikel 13, lid 1, van deze verordening geen nationaal agentschap is aangewezen, wordt dit vastgesteld overeenkomstig artikel 27 van Verordening (EU) 2021/817.

1.   De regels die van toepassing zijn op de betrekkingen tussen de Commissie en een nationaal agentschap, worden in overeenstemming met artikel 27 van Verordening (EU) 2021/817 vastgelegd in een schriftelijk document dat de volgende elementen bevat:

2.   De Commissie stelt jaarlijks de volgende financiële middelen beschikbaar aan het nationale agentschap:

3.   De Commissie stelt de vereisten voor het werkprogramma van het nationale agentschap vast. De Commissie stelt geen financiële middelen van het programma beschikbaar aan het nationale agentschap voor zij het werkprogramma van het nationale agentschap formeel heeft goedgekeurd.

4.   Op basis van de in artikel 26, lid 3, van Verordening (EU) 2021/817 bedoelde nalevingsvoorschriften voor nationale agentschappen beoordeelt de Commissie de nationale beheer- en controlesystemen, de jaarlijkse beheersverklaring van het nationale agentschap en de verklaring van het onafhankelijke auditorgaan daarover, naar behoren rekening houdend met de informatie die door de nationale autoriteit over zijn monitoring- en supervisieactiviteiten betreffende het programma is verstrekt.

5.   Na de beoordeling van de jaarlijkse beheersverklaring en de verklaring van het onafhankelijke auditorgaan daarover verstrekt de Commissie haar advies en opmerkingen aan het nationale agentschap en de nationale autoriteit.

6.   Indien de Commissie de jaarlijkse beheersverklaring of de onafhankelijke auditverklaring daarover niet kan aanvaarden of indien het nationaal agentschap geen bevredigend gevolg geeft aan de opmerkingen van de Commissie, kan de Commissie voorzorgs- of corrigerende maatregelen nemen die noodzakelijk zijn om de financiële belangen van de Unie te waarborgen overeenkomstig artikel 131, lid 3, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement.

1.   Het onafhankelijk auditorgaan geeft een auditverklaring af over de in artikel 155, lid 1, punt c), van het Financieel Reglement bedoelde jaarlijkse beheersverklaring. Die verklaring vormt de basis van de algemene zekerheid uit hoofde van artikel 127 van het Financieel Reglement.

2.   Het onafhankelijk auditorgaan:

3.   Het onafhankelijk auditorgaan verschaft de Commissie en haar vertegenwoordigers en de Rekenkamer volledige toegang tot alle documenten en rapporten ter staving van de auditverklaring die het afgeeft over de beheersverklaring van het nationaal agentschap.

1.   De Commissie is verantwoordelijk voor de uitoefening van toezichtscontroles met betrekking tot de acties van het programma die door de nationale agentschappen worden beheerd. Zij stelt minimumeisen vast voor de controles door het nationale agentschap en het onafhankelijke auditorgaan.

2.   Het nationale agentschap is verantwoordelijk voor de primaire controle van de begunstigden van subsidies voor de acties van het programma die aan hen worden toevertrouwd. Die controles bieden een redelijke zekerheid dat de verleende subsidies worden besteed voor de doeleinden waarvoor zij bestemd zijn en in overeenstemming met de toepasselijke voorschriften van de Unie.

3.   Met betrekking tot de financiële middelen van het programma die aan de nationale agentschappen worden overgemaakt, zorgt de Commissie voor een goede coördinatie van haar controles met de nationale autoriteiten en de nationale agentschappen, op basis van het beginsel van één enkele audit en volgens een risicoanalyse. Dit lid is niet van toepassing op onderzoeken door OLAF.

1.   De acties van het programma zijn consistent en complementair met de relevante beleidslijnen, instrumenten en programma’s op het niveau van de Unie, in het bijzonder het Erasmus+ programma, en met bestaande netwerken op het niveau van de Unie die relevant zijn voor de activiteiten van het programma.

2.   De acties van het programma zijn tevens consistent en complementair met de relevante beleidslijnen, programma’s en instrumenten op nationaal niveau in de lidstaten en met het programma geassocieerde derde landen. Daartoe wisselen de Commissie, de nationale autoriteiten en de nationale agentschappen informatie uit over bestaande regelingen en prioriteiten in verband met solidariteit en jeugd enerzijds en acties in het kader van het programma anderzijds, teneinde voort te bouwen op relevante goede praktijken en efficiëntie en doeltreffendheid te verwezenlijken.

3.   Vrijwilligerswerk als bepaald in artikel 10 is met name consistent en complementair met andere gebieden van het extern optreden van de Unie, in het bijzonder het beleid voor humanitaire hulp, het ontwikkelingssamenwerkingsbeleid, het uitbreidingsbeleid, het nabuurschapsbeleid en het Uniemechanisme voor civiele bescherming.

4.   Aan een actie waaraan een bijdrage uit hoofde van het programma is toegekend, kan ook een bijdrage uit een ander programma van de Unie worden toegekend, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. De regels van het desbetreffende programma van de Unie zijn van toepassing op de overeenkomstige bijdrage aan de actie. De cumulatieve financiering mag niet hoger zijn dan de totale subsidiabele kosten van de actie. De steun uit de verschillende programma’s van de Unie kan op een pro-ratabasis worden berekend in overeenstemming met de documenten waarin de steunvoorwaarden zijn vastgesteld.

5.   Aan projectvoorstellen kan steun uit het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling of het Europees Sociaal Fonds Plus worden verleend, overeenkomstig artikel 73, lid 4, van de verordening voorlopige bepalingen 2021-2027, indien aan deze voorstellen in het kader van dit programma een Excellentiekeurmerk is toegekend omdat ze voldoen aan de volgende cumulatieve voorwaarden:

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 20 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor de duur van het programma.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 20 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een overeenkomstig artikel 20 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door een comité. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

1.   Deze verordening doet geen afbreuk aan de voortzetting of wijziging van acties die geïnitieerd zijn op grond van Verordening (EU) 2018/1475 of Verordening (EU) nr. 375/2014, die op die acties van toepassing blijven tot die acties worden afgesloten.

2.   De financiële middelen voor het programma kunnen tevens de uitgaven dekken voor de technische en administratieve bijstand die noodzakelijk zijn om de overgang te waarborgen tussen het programma en de maatregelen die zijn vastgesteld op grond van Verordening (EU) 2018/1475 of Verordening (EU) nr. 375/2014.

3.   Overeenkomstig artikel 193, lid 2, tweede alinea, punt a), van het Financieel Reglement, en in afwijking van artikel 193, lid 4, van dat Reglement, kunnen in naar behoren gemotiveerde gevallen als in het financieringsbesluit bepaald, in het kader van deze verordening ondersteunde activiteiten en de in 2021 gemaakte onderliggende kosten als subsidiabel worden beschouwd vanaf 1 januari 2021, zelfs als die activiteiten werden verricht en die kosten werden gemaakt vóór de indiening van de subsidieaanvraag.

4.   Zo nodig kunnen voor het beheer van acties en activiteiten die op 31 december 2027 nog niet zijn voltooid, ook na 2027 kredieten ter dekking van de in artikel 11, lid 3, bedoelde uitgaven in de Uniebegroting worden opgenomen.

5.   De lidstaten zorgen op nationaal niveau voor een soepele overgang tussen de in het kader van het programma Europees Solidariteitskorps 2018-2020 uitgevoerde acties en die welke uit hoofde van het programma zullen worden uitgevoerd.