(1)

De Unie is een overeenkomstsluitende partij bij de Internationale Cacao-overeenkomst 2010 (ICO) krachtens Besluit 2012/189/EU van de Raad (1) en lid van de Internationale Cacao-organisatie (ICCO).

(2)

Krachtens artikel 7 van de ICO vervult de Internationale Cacaoraad (ICR) alle functies, of zorgt hij ervoor dat alle functies vervuld worden die nodig zijn voor de uitvoering van de ICO. Krachtens artikel 12 daarvan worden besluiten van de ICR in beginsel bij consensus genomen. Indien er geen consensus is, worden de besluiten bij bijzondere meerderheid van stemmen genomen.

(3)

Krachtens artikel 10 van de ICO hebben de ICCO-leden in totaal tweeduizend stemmen in de ICR. Elk lid heeft een bepaald aantal stemmen dat jaarlijks wordt aangepast volgens de criteria die zijn vastgesteld in dat artikel.

(4)

Het is in het belang van de Unie om deel te nemen aan een internationale overeenkomst inzake cacao, gezien het belang van die sector voor een aantal lidstaten en voor de economie van de Europese cacaosector.

(5)

Een technische werkgroep die is samengesteld uit ICCO-leden, zowel producerende als exporterende landen, heeft aanzienlijke inspanningen gedaan om concrete voorstellen te doen voor de herziening van de ICO. Alle leden werden opgeroepen voorstellen in te dienen om deze technische analyse aan te vatten, zoals de Unie al heeft gedaan. De ICR moet de onderhandelingen voor een gedeeltelijke herziening van de ICO openen ruim vóór afloop van de geldigheidsduur ervan, namelijk 30 september 2022, onder leiding van de Conferentie van de Verenigde Naties inzake handel en ontwikkeling (Unctad). Alle te herziene onderdelen van de ICO moeten het voorwerp van formele onderhandelingen vormen. Deze onderhandelingen moeten uiterlijk op 30 september 2022 worden afgerond.

(6)

In het kader van de formele onderhandelingen overeengekomen wijzigingen moeten worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 63 van de ICO vastgestelde procedure. Krachtens dat artikel kan de ICR, bij consensus of met een bijzondere meerderheid van stemmen, een wijziging van de ICO aanbevelen aan de overeenkomstsluitende partijen. De wijziging wordt van kracht overeenkomstig artikel 63, lid 1, van de ICO, waarbij kennisgeving van aanvaarding van een bepaald percentage van de overeenkomstsluitende partijen bij de ICO wordt vereist. Aangezien de Unie overeenkomstig artikel 4 daarvan lid is van de ICCO en overeenkomstsluitende partij is bij de ICO, moet zij aan onderhandelingen tot wijziging van de ICO kunnen deelnemen.

(7)

Het is derhalve passend dat de Commissie wordt gemachtigd om onderhandelingen te voeren over de gedeeltelijke herziening van de ICO,

(1)

Naar aanleiding van een verzoek van Malta op 7 augustus 2020 heeft de Raad op 25 september 2020 financiële bijstand aan Malta toegekend in de vorm van een lening van maximaal 243 632 000 EUR met een gemiddelde looptijd van ten hoogste 15 jaar, als aanvulling op de nationale inspanningen van Malta om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen.

(2)

De lening diende door Malta te worden gebruikt ter financiering van de werktijdverkortingsregelingen, soortgelijke maatregelen en maatregelen op gezondheidsgebied als bedoeld in artikel 3 van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1352 van de Raad (2).

(3)

Door de COVID-19-uitbraak is een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking in Malta nog steeds inactief. Dit heeft geleid tot een plotse en sterke stijging van de overheidsuitgaven in Malta ten aanzien van de in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1352 bedoelde maatregelen.

(4)

De COVID-19-uitbraak en de buitengewone maatregelen die Malta in 2020 en 2021 heeft getroffen om de uitbraak en de sociaal-economische en gezondheidseffecten daarvan in te perken, hadden en hebben nog steeds een dramatisch effect op de overheidsfinanciën. Volgens de najaarsprognose 2020 van de Commissie zou Malta tegen het einde van 2020 een overheidstekort van 9,4 % van het bruto binnenlands product (bbp) en een overheidsschuld van 55,2 % van het bbp hebben. In 2021 zal het overheidstekort van Malta naar verwachting dalen tot 6,3 % van het bbp, terwijl de overheidsschuld zal toenemen tot 60,0 % van het bbp. Volgens de tussentijdse winterprognose 2021 van de Commissie zou het bbp van Malta in 2021 met 4,5 % toenemen.

(5)

Op 10 maart 2021 heeft Malta de Unie om 177 185 000 EUR aan verdere financiële bijstand verzocht als aanvulling op zijn in 2020 en 2021 gedane nationale inspanningen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen. Hierbij gaat het met name om de in de overweging 6 beschreven maatregel.

(6)

Bij de “Malta Enterprise Act (Chap. 463 of the Laws of Malta)/L-Att dwar il-Korporazzjoni għall-Intrapriża ta” Malta (Kap. 463 tal-Liġijiet ta” Malta)” en de “Government Notice No. 389 van 13 april 2020/Notifikazzjoni tal-Gvern Nru 389 tat-13 ta” April 2020”, waarnaar in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1352 wordt verwezen, is een loontoeslag wegens COVID-19 ingevoerd voor werknemers en zelfstandigen om de door de COVID-19-uitbraak veroorzaakte verstoring op te vangen. In de periode maart-juni 2020 kwamen werknemers met een voltijdse baan uit de in bijlage A opgenomen lijst van sectoren die het hardst door de crisis zijn getroffen en waarnaar in “Government Notice nr. 389” werd verwezen, in aanmerking voor een loontoeslag van 800 EUR per maand. Werknemers met een voltijdse baan uit de in bijlage B opgenomen lijst van sectoren die minder hard getroffen zijn en waarnaar in “Government Notice nr. 389” werd verwezen, konden 160 EUR per maand ontvangen. Er was ook steun beschikbaar voor werknemers met een deeltijdse baan, voor een lager bedrag. In juli 2020 zijn de lijsten van sectoren in de twee bijlagen herzien. In sectoren die eerder onder de regeling vielen maar niet in de herziene bijlagen A of B zijn opgenomen, werd een loontoeslag van 600 EUR verleend voor werknemers met een voltijdse baan. De regeling, met deze voorwaarden, werd verlengd tot eind 2020. Sinds januari 2021 weerspiegelt de loontoeslag een daling van de verkoop tussen maart en oktober 2020 ten opzichte van de omzet die werd aangegeven voor de periode van zes maanden tussen maart en oktober 2019. Indien geen btw-gegevens beschikbaar zijn, wordt de loontoeslag uitgekeerd op basis van de criteria die van toepassing waren in 2020. De regeling zal naar verwachting lopen tot eind 2021. In de tweede helft van 2021 blijft de steun van kracht voor activiteiten inzake accommodatie en catering in overeenstemming met de vastgestelde parameters. Voor andere in aanmerking komende activiteiten daalt de steun tot 66 % in het derde kwartaal van 2021 en verder tot 33 % in het laatste kwartaal van het jaar. De regeling blijft enkel beschikbaar voor de ondernemingen die al bij de vorige regeling voor steun in aanmerking kwamen. Momenteel wordt de regeling in de praktijk toegepast door “Malta Enterprise” en zij zal worden gespecificeerd in een volgende “Government Notice”. Volgens de nieuwe regels dekt de regeling ook de vervanging van werknemers (d.w.z. de vervanging van werknemers die hun contract na juni 2020 vrijwillig beëindigd hebben), zolang het aantal werknemers van eind mei 2020 niet wordt overschreden. De autoriteiten hebben enkel een verzoek ingediend voor het gedeelte van de overheidsuitgaven in verband met de werknemers die ononderbroken in dienst bleven, zonder het gedeelte voor de nieuw in dienst genomen werknemers.

(7)

Malta voldoet aan de voorwaarden van artikel 3 van Verordening (EU) 2020/672 om financiële bijstand te kunnen aanvragen. Malta heeft de Commissie het nodige bewijsmateriaal verschaft dat de werkelijke en geplande overheidsuitgaven sinds 1 februari 2020 met 427 961 805 EUR zijn gestegen als gevolg van de nationale maatregelen om de sociaal-economische gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Dit is een plotse en sterke stijging omdat zij rechtstreeks verband houdt met de verlenging van een bestaande nationale arbeidsmaatregel die vergelijkbaar is met de werktijdverkortingsregeling die een aanzienlijk deel van de ondernemingen en de beroepsbevolking in Malta bestrijken. Malta heeft 7 144 805 EUR van de extra overheidsuitgaven met eigen middelen gefinancierd.

(8)

De Commissie heeft, overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2020/672, Malta geraadpleegd en heeft de plotse en sterke stijging geverifieerd van de werkelijke en geplande overheidsuitgaven die rechtstreeks verband houden met een maatregel die vergelijkbaar is met de werktijdverkortingsregeling, waarvan sprake is in het verzoek van Malta van 10 maart 2021.

(9)

Daarom moet financiële bijstand worden verleend om Malta te helpen het hoofd te bieden aan de sociaal-economische gevolgen van de ernstige economische verstoring als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De Commissie moet de besluiten inzake de looptijd, omvang en vrijgave van de tranches en deeltranches in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten nemen.

(10)

Malta en de Commissie moeten in de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2020/672 bedoelde leningsovereenkomst met dit besluit rekening houden.

(11)

Dit besluit moet de uitkomst onverlet laten van eventuele procedures met betrekking tot verstoringen van de werking van de interne markt, met name uit hoofde van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag. Het doet geen afbreuk aan het vereiste dat de lidstaten, uit hoofde van artikel 108 van het Verdrag, de Commissie op de hoogte brengen van voorgenomen steunmaatregelen.

(12)

Malta moet de Commissie op regelmatige basis informeren over de tenuitvoerlegging van de geplande overheidsuitgaven, zodat de Commissie kan beoordelen in hoeverre Malta die uitgaven ten uitvoer heeft gelegd.

(13)

Bij het nemen van het besluit om financiële bijstand te verlenen is rekening gehouden met de bestaande en verwachte behoeften van Malta en met verzoeken om financiële bijstand op grond van Verordening (EU) 2020/672 die reeds door andere lidstaten zijn ingediend of gepland, met toepassing van de beginselen inzake gelijke behandeling, solidariteit, evenredigheid en transparantie,

(1)

Naar aanleiding van een verzoek van Letland op 7 augustus 2020 heeft de Raad op 25 september 2020 financiële bijstand aan Letland toegekend in de vorm van een lening van maximaal 192 700 000 EUR met een gemiddelde looptijd van ten hoogste 15 jaar, als aanvulling op de nationale inspanningen van Letland om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen.

(2)

De lening diende door Letland te worden gebruikt ter financiering van de werktijdverkortingsregelingen, soortgelijke en gezondheidsgerelateerde maatregelen als bedoeld in artikel 3 van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351 van de Raad (2).

(3)

Door de COVID-19-uitbraak is een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking in Letland nog steeds inactief. Dit heeft geleid tot een plotse en sterke stijging van de overheidsuitgaven in Letland voor de nieuwe maatregelen, namelijk ziekte-uitkeringen voor ouders en zorgverleners en premies voor medisch personeel en werknemers die de COVID-19-crisis bestrijden, en voor maatregelen als bedoeld in artikel 3, punten a), c), d), f) en g) van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351.

(4)

De COVID-19-uitbraak en de buitengewone maatregelen die Letland in 2020 en 2021 heeft getroffen om die uitbraak en de sociaal-economische en gezondheidseffecten ervan in te perken, hadden en hebben nog steeds een dramatisch effect op de overheidsfinanciën. Volgens de najaarsprognose 2020 van de Commissie zou Letland tegen het einde van 2020 een overheidstekort van 7,4 % van het bruto binnenlands product (bbp) en een overheidsschuld van 47,5 % van het bbp hebben. In 2021 zullen het overheidstekort en de overheidsschuld van Letland naar verwachting teruglopen tot respectievelijk 3,5 % en 45,9 % van het bbp. Volgens de tussentijdse winterprognose 2021 van de Commissie zou het bbp van Letland in 2021 met 3,5 % toenemen.

(5)

Op 11 maart 2021 heeft Letland de Unie om 112 500 000 EUR aan verdere financiële bijstand verzocht als aanvulling op zijn in 2020 en 2021 gedane nationale inspanningen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en de sociaal-economische gevolgen van die uitbraak voor werknemers en zelfstandigen. Hierbij gaat het met name om de in de overwegingen 6 tot en met 8 beschreven maatregelen.

(6)

“Kabinetsverordening nr. 709 betreffende voorschriften inzake de toelage voor inactiviteit voor belastingbetalers voor de voortzetting van hun activiteiten in de context van de COVID-19-crisis” (vastgesteld op 24 november 2020 (3) en gewijzigd op 12 januari 2021 (4)) houdt een uitbreiding en wijziging in van de regeling voor de compensatie van inactiviteit voor werknemers als bedoeld in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351. Die regeling is van toepassing op ondernemingen, gewone zelfstandigen en zelfstandigen die voor het systeem van de licentievergoeding hebben geopteerd, wier inkomsten uit economische activiteiten met ten minste 20 % zijn gedaald in vergelijking met het gemiddelde van de periode augustus-oktober 2020. De regeling vergoedt tijdelijk werkloze werknemers of zelfstandigen met 50 % of 70 % van hun salaris of inkomen, afhankelijk van de belastingregeling waaronder zij werkzaam zijn. Het minimumniveau van de steun is vastgesteld op 500 EUR en het maximum op 1 000 EUR per werknemer per kalendermaand. Bij de regeling voor de compensatie van inactiviteit voor werknemers is ook de kinderbonus voor werknemers als bedoeld in artikel 3, punt c), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351 gevoegd.

De bonus van 50 EUR per maand per kind biedt extra steun aan niet-actieve werknemers die recht hebben op een vermindering van de inkomstenbelasting voor personen ten laste. De steunmaatregel is verlengd bij “Kabinetsverordening nr. 706 van 1 december 2020 betreffende de toewijzing van financiële middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene uitgaven” (5) en bij “Kabinetsverordening nr. 15 van 11 januari 2021 betreffende de toewijzing van financiële middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene uitgaven” (6). De maatregel kan worden beschouwd als vergelijkbaar met werktijdverkortingsregelingen als bedoeld in Verordening (EU) 2020/672, aangezien inkomenssteun wordt verstrekt aan werknemers en zelfstandigen.

(7)

De regeling voor loonsubsidies biedt steun voor werkgevers die geconfronteerd worden met een daling van de inkomsten uit een economische activiteit met ten minste 20 %. De regeling bedraagt 50 % van het gemiddelde brutomaandloon, met een maximum van 500 EUR per kalendermaand. De begunstigde werkgevers zijn verplicht het dienstverband van ondersteunde werknemers in stand te houden en de loonsubsidie aan te vullen tot het volledige reguliere loon; De regeling is vastgesteld bij “Kabinetsverordening nr. 675 betreffende regels inzake de verlening van steun aan belastingbetalers voor de voortzetting van hun activiteiten in de context van de COVID-19-crisis” (vastgesteld op 10 november 2020 (7) en gewijzigd op 12 januari 2021 (8)) en “Kabinetsbesluit nr. 128 van 26 februari 2021 inzake de toewijzing van financiële middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene uitgaven” (9). De maatregel vormt een uitbreiding van de regeling voor loonsubsidies voor de toerisme- en de exportsector als bedoeld in artikel 3, punt d), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351, en breidt de dekking uit naar alle in aanmerking komende werkgevers.

(8)

Ziekte-uitkeringen voor ouders en mantelzorgers verlenen steun aan werknemers die niet op afstand kunnen werken en moeten zorgen voor kinderen jonger dan 10 jaar of personen met een handicap, terwijl de scholen en dagverblijven gesloten zijn als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De maatregel kan worden beschouwd als vergelijkbaar met werktijdverkortingsregelingen als bedoeld in Verordening (EU) 2020/672, aangezien inkomenssteun wordt verstrekt aan ouders en mantelzorgers, en de werkgelegenheid wordt beschermd door te voorkomen dat ouders en mantelzorgers die voor kinderen of personen met een handicap moeten zorgen terwijl de scholen en dagopvang gesloten zijn, hun dienstverband moeten beëindigen. Ziekte-uitkeringen zijn geregeld bij de “wijziging van de Wet op de moederschaps- en ziektekostenverzekering van 26 november 2020” (10) en “Kabinetsbesluit nr. 707 van 1 december 2020 inzake de toewijzing van financiële middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene uitgaven” (11) en “Kabinetsbesluit nr. 13 van 11 januari 2021 inzake de toewijzing van financiële middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene uitgaven” (12).

(9)

Letland heeft ook een reeks gezondheidsgerelateerde maatregelen verder uitgebreid en een aantal nieuwe ingevoerd om de COVID-19-crisis aan te pakken. Hierbij gaat het met name om de in de overwegingen 10 tot en met 12 beschreven maatregelen.

(10)

Een verlenging tot en met 30 juni 2021 van de COVID-19-gerelateerde ziekte-uitkeringen als bedoeld in artikel 3, punt g), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351 is vastgesteld bij de “wijzigingen van de Wet betreffende moederschaps- en ziektekostenverzekering van 12 november 2020” (13). De overheid betaalt de volledige uitkering bij ziekteverlof voor mensen die niet konden werken omdat zij in zelfisolatie of zelfquarantaine moeten gaan, terwijl normaal gesproken de ziekte-uitkering wordt gedeeld met de werkgever;

(11)

Aanvullende steun wordt verleend voor gezondheidsgerelateerde uitgaven voor persoonlijke beschermingsmiddelen, zoals bedoeld in artikel 3, punt f), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1351. De uitgaven zijn reeds in 2020 uitgevoerd, met inbegrip van die uitgaven die zijn vastgesteld bij “Kabinetsverordening nr. 380 van 9 juni 2020 betreffende voorschriften inzake de middelen om te zorgen voor de nodige epidemiologische veiligheid voor instellingen die op de lijst van prioritaire instellingen en behoeften zijn opgenomen” (14).

(12)

Premies voor medisch personeel en werknemers die de COVID-19-crisis bestrijden, van 20 % tot 100 % van het maandsalaris, belonen werk verricht in omstandigheden met grotere risico’s en hogere werkdruk, zoals bepaald in “Kabinetsbesluiten nr. 136 van 27 maart 2020 en nr. 656 van 6 november 2020 inzake de toewijzing van middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene gebeurtenissen” (15), “Kabinetsbesluit nr. 743 van 8 december 2020 inzake wijzigingen van Kabinetsbesluit nr. 655 van 6 november 2020 inzake het uitroepen van de noodtoestand” (16) en “Kabinetsbesluit nr. 37 van 21 januari 2021 inzake de toewijzing van middelen uit het staatsbegrotingsprogramma betreffende het fonds voor onvoorziene gebeurtenissen” (17). Die premies komen bovenop de maximumpremie die is vastgesteld in de “Wet op de bezoldiging van ambtenaren en werknemers van de staat en de lokale overheden”. De maatregel ondersteunt de werkgelegenheid door de gezondheidsveiligheid van werknemers en de continuïteit van essentiële openbare diensten te waarborgen.

(13)

Letland voldoet aan de voorwaarden van artikel 3 van Verordening (EU) 2020/672 om financiële bijstand te kunnen aanvragen. Letland heeft de Commissie het nodige bewijsmateriaal verschaft dat de werkelijke en geplande overheidsuitgaven sinds 1 februari 2020 met 405 297 901 EUR zijn gestegen als gevolg van de nationale maatregelen om de sociaal-economische gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Dit is een plotse en sterke stijging omdat zij zowel verband houdt met nieuwe maatregelen als met een verlenging van bestaande maatregelen die rechtstreeks verband houden met de werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen die een aanzienlijk deel van de ondernemingen en de beroepsbevolking in Letland bestrijken. Letland is voornemens 100 097 901 EUR van de extra overheidsuitgaven met eigen middelen te financieren.

(14)

De Commissie heeft, overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2020/672, Letland geraadpleegd en heeft de plotse en sterke stijging geverifieerd van de werkelijke en geplande overheidsuitgaven die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen, alsook de desbetreffende gezondheidsgerelateerde maatregelen in verband met de COVID-19-uitbraak, waarvan sprake is in het verzoek van Letland van 11 maart 2021.

(15)

De maatregelen op gezondheidsgebied, als bedoeld in het verzoek van Letland van 11 maart 2021 en in de overwegingen 10 tot en met 12, komen neer op 22 304 365 EUR.

(16)

Daarom moet financiële bijstand worden verleend om Letland te helpen het hoofd te bieden aan de sociaal-economische gevolgen van de ernstige economische verstoring als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De Commissie moet de besluiten inzake de looptijd, omvang en vrijgave van de tranches en deeltranches in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten nemen.

(17)

Letland en de Commissie moeten in de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2020/672 bedoelde leningsovereenkomst met dit besluit rekening houden.

(18)

Dit besluit moet de uitkomst onverlet laten van eventuele procedures met betrekking tot verstoringen van de werking van de interne markt, met name uit hoofde van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag. Het doet geen afbreuk aan het vereiste dat de lidstaten, uit hoofde van artikel 108 van het Verdrag, de Commissie op de hoogte brengen van voorgenomen steunmaatregelen.

(19)

Letland moet de Commissie regelmatig informeren over de uitvoering van de geplande overheidsuitgaven, zodat de Commissie kan beoordelen in hoeverre Letland die uitgaven heeft uitgevoerd.

(20)

Bij het nemen van het besluit om financiële bijstand te verlenen is rekening gehouden met de bestaande en verwachte behoeften van Letland en met verzoeken om financiële bijstand op grond van Verordening (EU) 2020/672 die reeds door andere lidstaten zijn ingediend of gepland, met toepassing van de beginselen inzake gelijke behandeling, solidariteit, evenredigheid en transparantie,

(1)

Naar aanleiding van een verzoek van Litouwen op 7 augustus 2020 heeft de Raad op 25 september 2020 financiële bijstand aan Litouwen toegekend in de vorm van een lening van maximaal 602 310 000 EUR met een gemiddelde looptijd van ten hoogste 15 jaar, als aanvulling op de nationale inspanningen van Litouwen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen.

(2)

De lening diende door Litouwen te worden gebruikt ter financiering van de werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen als bedoeld in artikel 3 van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1350 (2).

(3)

Door de COVID-19-uitbraak is een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking in Litouwen nog steeds inactief. Dit heeft geleid tot een plotse en sterke stijging van de overheidsuitgaven in Litouwen ten aanzien van de in artikel 3, punten a) en b), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1350 bedoelde maatregelen.

(4)

De COVID-19-uitbraak en de buitengewone maatregelen die Litouwen in 2020 en 2021 heeft getroffen om die uitbraak en de sociaal-economische en gezondheidseffecten daarvan in te perken, hadden en hebben nog steeds een dramatisch effect op de overheidsfinanciën. Volgens de najaarsprognose 2020 van de Commissie zou Litouwen tegen het einde van 2020 een overheidstekort van 8,4 % van het bruto binnenlands product (bbp) en een overheidsschuld van 47,2 % van het bbp hebben. In 2021 zullen het overheidstekort en de overheidsschuld van Litouwen naar verwachting respectievelijk 6,0 % en 50,7 % van het bbp bedragen. Volgens de tussentijdse winterprognose 2021 van de Commissie zou het bbp van Litouwen in 2021 met 2,2 % toenemen.

(5)

Op 11 maart 2021 heeft Litouwen de Unie om 354 950 000 EUR aan verdere financiële bijstand verzocht als aanvulling op zijn in 2020 en 2021 gedane nationale inspanningen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen. Hierbij gaat het met name om de in de overwegingen 6 tot en met 8 beschreven maatregelen.

(6)

In de “Arbeidswet nr. XII-2470” van 21 juni 2016, als gewijzigd in 2020 (3), als bedoeld in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1350, heeft Litouwen een subsidieregeling ingevoerd voor werkgevers die het geraamde loon dekt van elke werknemer die inactief is geworden. als ondersteuning tijdens de quarantaine en de noodtoestand. Vóór 1 januari 2021 kon een werkgever kiezen tussen een subsidie van 70 % van het loon, tot een maximum van anderhalve keer het minimumloon, of een subsidie van 90 % van het loon (100 % voor werknemers van 60 jaar en ouder), tot maximaal het minimumloon. Sinds 1 januari 2021 kan een werkgever een subsidie van 100 % van het loon ontvangen, tot een maximum van anderhalve keer het minimumloon. Werkgevers die gebruikmaken van de regeling, moeten ten minste 50 % van hun werknemers in dienst houden tot minstens drie maanden na het einde van de loonsubsidie.

(7)

Overeenkomstig de “Arbeidswet nr. XII-2470” van 21 juni 2016, als gewijzigd in 2020, als bedoeld in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1350, werden ook subsidies betaald voor werknemers die terugkeren na inactiviteit (4), tot een periode van zes maanden na hun terugkeer naar het werk. Met een begrenzing tot het minimumloon of twee keer het minimumloon afhankelijk van de economische activiteit van de werkgever, kan de steun in de eerste en tweede maand na de terugkeer naar het werk tot 100 %, in de derde en vierde maand tot 50 % en in de vijfde en de zesde maand tot 30 % van het werknemersloon bedragen. Die subsidies kunnen worden beschouwd als een soortgelijke maatregel als een werktijdverkortingsregeling in de zin van Verordening (EU) 2020/672 omdat zij ertoe strekten inkomenssteun te verstrekken aan werknemers en bestaande banen in stand te houden.

(8)

De overheid heeft ook uitkeringen ingevoerd voor zelfstandigen, met inbegrip van zelfstandigen met een landbouwbedrijf of een boerderij van minstens vier economische grootte-eenheden, als bedoeld in artikel 3, punt b), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1350. Die maatregel is in 2020 gewijzigd (5). In 2020 bedroeg die uitkering 257 EUR en werd zij betaald tijdens de periode van quarantaine en noodtoestand en de daaropvolgende twee maanden. In 2021 bedraagt de uitkering 260 EUR en wordt zij betaald tijdens de periode van quarantaine en noodtoestand en de daaropvolgende maand. De uitkeringen voor zelfstandigen kunnen worden beschouwd als een soortgelijke maatregel als een werktijdverkortingsregeling in de zin van Verordening (EU) 2020/672 omdat zij ertoe strekken de zelfstandigen of daarmee gelijkgestelde categorieën van werkenden te beschermen tegen inkomensderving of -verlies.

(9)

Litouwen voldoet aan de voorwaarden van artikel 3 van Verordening (EU) 2020/672 om financiële bijstand te kunnen aanvragen. Litouwen heeft de Commissie het nodige bewijsmateriaal verschaft dat de werkelijke en geplande overheidsuitgaven sinds 1 februari 2020 met 1 101 607 198 EUR zijn gestegen als gevolg van de nationale maatregelen om de sociaal-economische gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Dit is een plotse en sterke stijging omdat zij verband houdt met een verlenging van bestaande nationale maatregelen die rechtstreeks verband houden met de werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen die een aanzienlijk deel van de ondernemingen en de beroepsbevolking in Litouwen bestrijken. Litouwen financierde 144 347 198 EUR van de stijging van het uitgavenbedrag uit Uniemiddelen.

(10)

De Commissie heeft, overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2020/672, Litouwen geraadpleegd en heeft de plotse en sterke stijging geverifieerd van de werkelijke en geplande overheidsuitgaven die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen, waarvan sprake is in het verzoek van Litouwen van 11 maart 2021.

(11)

Daarom moet financiële bijstand worden verleend om Litouwen te helpen het hoofd te bieden aan de sociaal-economische gevolgen van de ernstige economische verstoring als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De Commissie moet de besluiten inzake de looptijd, omvang en vrijgave van de tranches en deeltranches in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten nemen.

(12)

Litouwen en de Commissie moeten in de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2020/672 bedoelde leningsovereenkomst met dit besluit rekening houden.

(13)

Dit besluit moet de uitkomst onverlet laten van eventuele procedures met betrekking tot verstoringen van de werking van de interne markt, met name uit hoofde van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag. Het doet geen afbreuk aan het vereiste dat de lidstaten, uit hoofde van artikel 108 van het Verdrag, de Commissie op de hoogte brengen van voorgenomen steunmaatregelen.

(14)

Litouwen moet de Commissie op regelmatige basis informeren over de tenuitvoerlegging van de geplande overheidsuitgaven, zodat de Commissie kan beoordelen in hoeverre Litouwen die uitgaven ten uitvoer heeft gelegd.

(15)

Bij het nemen van het besluit om financiële bijstand te verlenen is rekening gehouden met de bestaande en verwachte behoeften van Litouwen en met verzoeken om financiële bijstand op grond van Verordening (EU) 2020/672 die reeds door andere lidstaten zijn ingediend of gepland, met toepassing van de beginselen inzake gelijke behandeling, solidariteit, evenredigheid en transparantie,

(1)

Naar aanleiding van een verzoek van Griekenland van 6 augustus 2020 heeft de Raad op 25 september 2020 financiële bijstand aan Griekenland toegekend in de vorm van een lening van maximaal 2 728 000 000 EUR met een gemiddelde looptijd van ten hoogste 15 jaar, als aanvulling op de nationale inspanningen van Griekenland om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen.

(2)

De lening diende door Griekenland ter financiering van de werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen als bedoeld in artikel 3 van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1346 (2).

(3)

Door de COVID-19-uitbraak is een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking in Griekenland nog steeds inactief. Dit heeft geleid tot een plotse en sterke stijging van de overheidsuitgaven in Griekenland ten aanzien van de in artikel 3, punten a) en b), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1346 bedoelde maatregelen.

(4)

De COVID-19-uitbraak en de buitengewone maatregelen die Griekenland in 2020 en 2021 heeft getroffen om de uitbraak en de sociaal-economische en gezondheidseffecten daarvan in te perken, hadden en hebben nog steeds een dramatisch effect op de overheidsfinanciën. Volgens de najaarsprognose 2020 van de Commissie zou Griekenland tegen het einde van 2020 een overheidstekort van 6,9 % van het bruto binnenlands product (bbp) en een overheidsschuld van 207,1 % van het bbp hebben. In 2021 zullen het overheidstekort en de overheidsschuld van Griekenland naar verwachting teruglopen tot respectievelijk 6,3 % en 200,7 % van het bbp. Volgens de tussentijdse winterprognose 2021 van de Commissie zou het bbp van Griekenland in 2021 met 3,5 % toenemen.

(5)

Op 9 maart 2021 heeft Griekenland de Unie om 2 537 000 000 EUR aan verdere financiële bijstand verzocht als aanvulling op zijn in 2020 en 2021 gedane nationale inspanningen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers. Hierbij gaat het met name om de in de overwegingen 6 en 7 beschreven maatregelen.

(6)

Meer bepaald betreft het verzoek van Griekenland de wetgevingshandeling van 14 maart 2020 (3), als genoemd in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1346, waarmee een bijzondere uitkering is ingevoerd voor werknemers in de particuliere sector van wie het arbeidscontract is geschorst. Die maatregel moet de werkgelegenheid beschermen in ondernemingen die hun activiteiten stopzetten op last van de overheid of die behoren tot economische sectoren die zwaar door de COVID-19-uitbraak zijn getroffen. Daarbij gaat het om een bijzondere maandelijkse uitkering van 534 EUR voor werknemers van wie de arbeidscontracten zijn geschorst. Voorwaarde om voor de regeling in aanmerking te komen, is dat de werkgever hetzelfde aantal werknemers (dat wil zeggen dezelfde werknemers) behoudt voor een periode die gelijk is aan de periode waarin het arbeidscontract was geschorst. De maatregel is verlengd tot en met 31 maart 2021 voor reguliere werknemers en tot en met 31 oktober 2021 voor seizoenwerkers. In de komende maanden kunnen verdere verlengingen van toepassing zijn op een afnemend aantal in aanmerking komende economische sectoren.

(7)

De autoriteiten hebben daarnaast financiering door de overheid ingevoerd van de socialezekerheidsdekking van werknemers die de in overweging 6 bedoelde bijzondere uitkering ontvangen, zoals bedoeld in artikel 3, punt b), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1346. Voorwaarde om voor de regeling in aanmerking te komen, is dat de werkgever hetzelfde aantal werknemers (dat wil zeggen dezelfde werknemers) behoudt voor een periode die gelijk is aan de periode waarin het arbeidscontract was geschorst.

(8)

Griekenland voldoet aan de voorwaarden van artikel 3 van Verordening (EU) 2020/672 om financiële bijstand te kunnen aanvragen. Griekenland heeft de Commissie het nodige bewijsmateriaal verschaft dat de werkelijke en geplande overheidsuitgaven sinds 1 februari 2020 met 6 071 899 097 EUR zijn gestegen als gevolg van de nationale maatregelen om de sociaal-economische gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Dit is een plotse en sterke stijging omdat zij verband houdt met een verlenging van bestaande nationale maatregelen die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen die een aanzienlijk deel van de ondernemingen en de beroepsbevolking in Griekenland bestrijken. Griekenland is voornemens 806 899 097 EUR van de extra overheidsuitgaven met eigen middelen te financieren.

(9)

De Commissie heeft, overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2020/672, Griekenland geraadpleegd en heeft de plotse en sterke stijging geverifieerd van de werkelijke en geplande overheidsuitgaven die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen waarvan sprake is in het verzoek van Griekenland van 9 maart 2021.

(10)

Daarom moet financiële bijstand worden verleend om Griekenland te helpen het hoofd te bieden aan de sociaal-economische gevolgen van de ernstige economische verstoring als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De Commissie moet de besluiten inzake de looptijd, omvang en vrijgave van de tranches en deeltranches in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten nemen.

(11)

Griekenland en de Commissie moeten in de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2020/672 bedoelde leningsovereenkomst met dit besluit rekening houden.

(12)

Dit besluit moet de uitkomst onverlet laten van eventuele procedures met betrekking tot verstoringen van de werking van de interne markt, met name uit hoofde van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag. Het doet geen afbreuk aan het vereiste dat de lidstaten, uit hoofde van artikel 108 van het Verdrag, de Commissie op de hoogte brengen van voorgenomen steunmaatregelen.

(13)

Griekenland moet de Commissie op regelmatige basis informeren over de tenuitvoerlegging van de geplande overheidsuitgaven, zodat de Commissie kan beoordelen in hoeverre Griekenland die uitgaven ten uitvoer heeft gelegd.

(14)

Bij het nemen van het besluit om financiële bijstand te verlenen is rekening gehouden met de bestaande en verwachte behoeften van Griekenland en met verzoeken om financiële bijstand op grond van Verordening (EU) 2020/672 die reeds door andere lidstaten zijn ingediend of gepland, met toepassing van de beginselen inzake gelijke behandeling, solidariteit, evenredigheid en transparantie,

(1)

Naar aanleiding van een verzoek van Cyprus van 6 augustus 2020 heeft de Raad op 25 september 2020 financiële bijstand aan Cyprus toegekend in de vorm van een lening van maximaal 479 070 000 EUR met een gemiddelde looptijd van ten hoogste 15 jaar, als aanvulling op de nationale inspanningen van Cyprus om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen.

(2)

De lening diende door Cyprus te worden gebruikt ter financiering van de werktijdverkortingsregelingen, soortgelijke maatregelen en maatregelen op gezondheidsgebied als bedoeld in artikel 3 van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344 van de Raad (2).

(3)

Door de COVID-19-uitbraak is een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking in Cyprus nog steeds inactief. Dit heeft geleid tot een plotse en sterke stijging van de overheidsuitgaven in Cyprus ten aanzien van de in artikel 3, punten a tot en met e), g) en h), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344 bedoelde maatregelen.

(4)

De COVID-19-uitbraak en de buitengewone maatregelen die Cyprus in 2020 en 2021 heeft getroffen om de uitbraak en de sociaal-economische en gezondheidseffecten daarvan in te perken, hadden en hebben nog steeds een dramatisch effect op de overheidsfinanciën. Volgens de najaarsprognose 2020 van de Commissie zou Cyprus tegen het einde van 2020 een overheidstekort van 6,1 % van het bruto binnenlands product (bbp) en een overheidsschuld van 112,6 % van het bbp hebben. In 2021 zullen het overheidstekort en de overheidsschuld van Cyprus naar verwachting teruglopen tot respectievelijk 2,3 % en 108,2 % van het bbp. Volgens de tussentijdse winterprognose 2021 van de Commissie zou het bbp van Cyprus in 2021 met 3,2 % toenemen.

(5)

Op 10 maart 2021 heeft Cyprus de Unie om 124 700 000 EUR aan verdere financiële bijstand verzocht als aanvulling op zijn in 2020 en 2021 gedane nationale inspanningen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen. Hierbij gaat het met name om de in de overwegingen 6 tot en met 13 beschreven maatregelen.

(6)

“Wet nr. 27(I)/2020” (3), “Wet nr. 49(I)/2020” (4), “Wet nr. 140(I)/2020” (5) en “Wet 36(I)2021” (6) waren de grondslag voor de invoering van een reeks maandelijkse bestuurlijke besluiten (7) waarin maatregelen werden uiteengezet om aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Op basis van die wetten hebben de autoriteiten een “bijzondere verlofregeling” ingevoerd, als bedoeld in artikel 3, punt a), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344, waarmee wordt voorzien in looncompensatie voor ouders die in de particuliere sector werken en kinderen tot 15 jaar of kinderen — ongeacht de leeftijd — met een handicap hebben. Die bijzondere verlofregeling kan worden beschouwd als een maatregel die vergelijkbaar is met werktijdverkortingsregelingen, als bedoeld in Verordening (EU) 2020/672, omdat daarmee wordt voorzien in inkomenssteun voor werknemers en die regeling helpt werkgelegenheid te behouden doordat wordt voorkomen dat ouders die voor hun kinderen moeten zorgen omdat scholen gesloten zijn, het dienstverband moeten opzeggen. De maatregel, die oorspronkelijk gold voor de periode van februari tot en met juni 2020, is uitgebreid om ook de periode januari tot en met juli 2021 te dekken.

(7)

Bovendien waren wet nr. 27(I)/2020, Wet nr. 49(I)/2020, Wet nr. 140(I)/2020 en “Wet 36(I)2021” alsook een aantal maandelijkse bestuurlijke besluiten (8) de grondslag voor de invoering van een regeling ter ondersteuning van ondernemingen die hun activiteiten volledig moesten schorsen, als bedoeld in artikel 3, punt b), van uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344. Met die regeling wordt voorzien in looncompensatie voor 97 % van de werknemers van ondernemingen die gedwongen zijn hun activiteiten te schorsen, op voorwaarde dat de werkgelegenheid behouden blijft. De compensatie dekt 60 % van het salaris van de werknemer of 60 % van de socialezekerheidsrechten die de werknemer heeft opgebouwd in 2018 (in 2019 voor de periode van juli en augustus 2020), afhankelijk van wat het grootst is. Het bedrag van de compensatie ligt tussen maximaal 1 214 EUR en minimaal 360 EUR per maand. De maatregel gold oorspronkelijk voor de periode van maart tot en met augustus 2020 en werd verlengd om ook de periode van september 2020 tot en met juli 2021 te dekken.

(8)

Bovendien waren “Wet nr. 27(I)/2020”,“Wet nr. 49(I)/2020”, “Wet nr. 140(I)/2020” en “Wet 36(I)2021” alsook een aantal maandelijkse bestuurlijke besluiten (9) de grondslag voor de invoering van een regeling ter ondersteuning van ondernemingen die hun activiteiten gedeeltelijk moesten schorsen, als bedoeld in artikel 3, punt b), van uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344. Die regeling voorziet in looncompensatie voor werknemers van ondernemingen die als gevolg van de COVID-19-crisis hun omzet zien dalen, op voorwaarde dat de werkgelegenheid behouden blijft. De compensatie dekt 60 % van het salaris van de werknemer of 60 % van de socialezekerheidsrechten die de werknemer heeft opgebouwd in 2018, afhankelijk van wat het grootst is. Het bedrag van de compensatie ligt tussen maximaal 1 214 EUR en minimaal 360 EUR per maand. De maatregel, die oorspronkelijk gold voor de periode maart-juni 2020, is uitgebreid om ook de periode januari-mei 2021 te dekken.

(9)

“Wet nr. 27(I)/2020”, “Wet nr. 49(I)/2020”, “Wet nr. 140(I)/2020” en “Wet 36(I)2021” alsook een aantal maandelijkse bestuurlijke besluiten (10) waren de grondslag voor de invoering van een “bijzondere regeling voor zelfstandigen”, als bedoeld in artikel 3, punt c), van uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344. Die regeling voorziet in compensatie voor zelfstandigen die geen activiteiten kunnen uitoefenen overeenkomstig het decreet van de minister van Gezondheid of een kabinetsbesluit. De maatregel gold oorspronkelijk voor de periode maart-juni 2020, en werd uitgebreid om ook de periode juli 2020 tot en met juli 2021 te dekken.

(10)

“Wet nr. 27(I)/2020”, “Wet nr. 49(I)/2020”, “Wet nr. 140(I)/2020” en “Wet 36(I)2021” alsook een aantal maandelijkse bestuurlijke besluiten (11) waren de grondslag voor de invoering van een “bijzondere regeling voor hotels en toeristische accommodatie”, als bedoeld in artikel 3, punt d), van uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344. Die regeling voorziet in looncompensatie ter ondersteuning van werknemers in de hotelsector en andere bedrijven die toeristische accommodatie aanbieden, en van wie de werkgever zijn activiteiten volledig heeft geschorst of die zijn omzet met meer dan 40 % zag terugvallen. Voorwaarde om de aan de regeling te kunnen deelnemen, is het behoud van werkgelegenheid. De maatregel gold oorspronkelijk voor de periode juni tot en met oktober 2020, en werd uitgebreid om ook de periode november 2020 tot en met juli 2021 te dekken.

(11)

“Wet nr. 27(I)/2020”, “Wet nr. 49(I)/2020”, “Wet nr. 140(I)/2020” en “Wet 36(I)2021” alsook een aantal maandelijkse bestuurlijke besluiten (12) waren de grondslag voor de invoering van een “bijzondere regeling ter ondersteuning van bedrijven uit de toeristische sector of getroffen door het toerisme of verbonden met bedrijven die hun activiteiten volledig moeten schorsen”, als bedoeld in artikel 3, punt e), van uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344. Die regeling voorziet in looncompensatie voor werknemers in de hotelsector en andere bedrijven die toeristische accommodatie aanbieden, die hun activiteiten volledig hebben geschorst of die hun omzet met meer dan 40 % zagen terugvallen, tegenover 55 % in de oorspronkelijke regeling, op voorwaarde dat de werkgelegenheid behouden blijft. De maatregel gold oorspronkelijk voor de periode juni tot en met augustus 2020 en werd uitgebreid en gewijzigd om ook de periode september 2020 tot en met 2021 te dekken.

(12)

Voorts worden met de “subsidieregeling” van “Aanvullende begroting, Tijdelijke kaderregeling inzake staatssteun ter ondersteuning van de economie vanwege de huidige COVID-19-uitbraak”, waarnaar in artikel 3, punt g), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344 wordt verwezen, subsidies ingevoerd voor zeer kleine en kleine ondernemingen en zelfstandigen die tot 50 werknemers in dienst hebben. Het verzoek ziet alleen op het deel van de uitgaven met betrekking tot de steun aan de zelfstandigen en eenmansbedrijven. Met die subsidies wordt een vast subsidiebedrag toegekend om de exploitatiekosten van kleine ondernemingen en zelfstandigen te ondersteunen. Voor verschillende categorieën ondernemingen zijn de vaste subsidiebedragen herzien op basis van het aantal werknemers. Daarnaast zijn er voor ondernemingen die hun activiteiten sinds maart 2020 hebben geschorst subsidies overeengekomen voor een bedrag van 10 000 EUR voor maximaal 9 werknemers en 15 000 EUR voor meer dan 9 werknemers. Die subsidieregeling kan worden beschouwd als een maatregel die vergelijkbaar is met werktijdverkortingsregelingen, als bedoeld in Verordening (EU) 2020/672, omdat die bedoeld is om zelfstandigen of gelijksoortige categorieën werknemers tegen inkomensdaling of -verlies te beschermen. De maatregel gold oorspronkelijk voor de periode april en mei 2020 en werd uitgebreid en gewijzigd voor november 2020.

(13)

Cyprus heeft tevens een bij “Wet nr. 27(I)/2020”, “Wet nr. 49(I)/2020”, “Wet nr. 140(I)/2020” en “Wet 36(I)2021” alsook een aantal bestuurlijke besluiten (13) ingevoerde maatregel op gezondheidsgebied ter bestrijding van de COVID-19-crisis verlengd. Met name wordt met de “regeling ziekte-uitkeringen”, als bedoeld in artikel 3, punt h), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1344, voorzien in looncompensatie voor werknemers van de particuliere sector en voor zelfstandigen, op voorwaarde dat zij zijn ingedeeld bij kwetsbare personen overeenkomstig een door het ministerie van Gezondheid bekendgemaakte lijst, zij door de autoriteiten in quarantaine zijn geplaatst of zij met COVID-19 besmet zijn. De maatregel gold oorspronkelijk voor de periode van maart tot en met juni 2020, en werd uitgebreid om ook de periode van november 2020 tot en met juli 2021 te dekken.

(14)

Cyprus voldoet aan de voorwaarden van artikel 3 van Verordening (EU) 2020/672 om financiële bijstand te kunnen aanvragen. Cyprus heeft de Commissie het nodige bewijsmateriaal verschaft dat de werkelijke en geplande overheidsuitgaven sinds 1 februari 2020 met 742 040 000 EUR zijn gestegen als gevolg van de nationale maatregelen om de sociaal-economische gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Dit is een plotse en sterke stijging omdat zij verband houdt met een verlenging van bestaande nationale maatregelen die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen die een aanzienlijk deel van de ondernemingen en de beroepsbevolking in Cyprus bestrijken. Cyprus is voornemens om 138 270 000 EUR van de stijging van het uitgavenbedrag uit Uniemiddelen te financieren.

(15)

De Commissie heeft, overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2020/672, Cyprus geraadpleegd en heeft de plotse en sterke stijging geverifieerd van de werkelijke en geplande overheidsuitgaven die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen, alsmede het beroep dat wordt gedaan op maatregelen op gezondheidsgebied die verband houden met de COVID-19-uitbraak, waarvan sprake is in het verzoek van Cyprus van 10 maart 2021.

(16)

De maatregel op gezondheidsgebied, als bedoeld in het verzoek van Cyprus van 10 maart 2021 in overweging 13, bedraagt 440 000 EUR.

(17)

Daarom moet financiële bijstand worden verleend om Cyprus te helpen het hoofd te bieden aan de sociaal-economische gevolgen van de ernstige economische verstoring als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De Commissie moet de besluiten inzake de looptijd, omvang en vrijgave van de tranches en deeltranches in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten nemen.

(18)

Cyprus en de Commissie moeten in de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2020/672 bedoelde leningsovereenkomst met dit besluit rekening houden.

(19)

Dit besluit moet de uitkomst onverlet laten van eventuele procedures met betrekking tot verstoringen van de werking van de interne markt, met name uit hoofde van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag. Het doet geen afbreuk aan het vereiste dat de lidstaten, uit hoofde van artikel 108 van het Verdrag, de Commissie op de hoogte brengen van voorgenomen steunmaatregelen.

(20)

Cyprus moet de Commissie op regelmatige basis informeren over de tenuitvoerlegging van de geplande overheidsuitgaven, zodat de Commissie kan beoordelen in hoeverre Cyprus die uitgaven ten uitvoer heeft gelegd.

(21)

Bij het nemen van het besluit om financiële bijstand te verlenen is rekening gehouden met de bestaande en verwachte behoeften van Cyprus en met verzoeken om financiële bijstand op grond van Verordening (EU) 2020/672 die reeds door andere lidstaten zijn ingediend of gepland, met toepassing van de beginselen inzake gelijke behandeling, solidariteit, evenredigheid en transparantie,

(1)

Naar aanleiding van een verzoek van België van 7 augustus 2020 heeft de Raad op 25 september 2020 financiële bijstand aan België toegekend in de vorm van een lening van maximaal 7 803 380 000 EUR met een gemiddelde looptijd van ten hoogste 15 jaar, als aanvulling op de nationale inspanningen van België om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen.

(2)

De lening diende door België te worden gebruikt ter financiering van de werktijdverkortingsregelingen, soortgelijke maatregelen en gezondheidsgerelateerde maatregelen als bedoeld in artikel 3 van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1342 van de Raad (2).

(3)

Door de COVID-19-uitbraak is een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking in België nog steeds inactief. Dit heeft geleid tot een plotse en sterke stijging van de overheidsuitgaven in België ten aanzien van een nieuwe maatregel, namelijk een nieuwe steunregeling voor kleine ondernemingen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en andere bestaande regionale maatregelen, waarvan sommige zijn uitgebreid, als bedoeld in artikel 3, punt d), i) tot en met iv), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1342.

(4)

De COVID-19-uitbraak en de buitengewone maatregelen die België in 2020 en 2021 heeft getroffen om de uitbraak en de sociaal-economische en gezondheidseffecten daarvan in te perken, hadden en hebben nog steeds een dramatisch effect op de overheidsfinanciën. Volgens de najaarsprognose 2020 van de Commissie zou België tegen het einde van 2020 een overheidstekort van 11,2 % van het bruto binnenlands product (bbp) en een overheidsschuld van 117,7 % van het bbp hebben. In 2021 zullen het overheidstekort en de overheidsschuld van België naar verwachting respectievelijk 7,1 % en 117,8 % van het bbp bedragen. Volgens de tussentijdse winterprognose 2021 van de Commissie zou het bbp van België in 2021 met 3,9 % toenemen.

(5)

Op 11 maart 2021 heeft België de Unie om 394 150 000 EUR aan verdere financiële bijstand verzocht als aanvulling op zijn in 2020 en 2021 gedane nationale inspanningen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van de COVID-19-uitbraak en aan de sociaal-economische gevolgen daarvan voor werknemers en zelfstandigen. Hierbij gaat het met name om de in de overwegingen 6 en 7 beschreven maatregelen.

(6)

Hierbij gaat het om een verzoek om steun voor een uitbreiding van bestaande regionale en gemeenschapsregelingen inzake inkomenssteun als bedoeld in artikel 3, punt d), i) tot en met iv), van Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1342 van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, het Vlaamse Gewest en de Vlaamse Gemeenschap, het Waals Gewest en de Franse Gemeenschap:

“Bijzonderemachtenbesluit van de Brusselse Hoofdstedelijke regering nr. 2020/019 van 23 april 2020/Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/019 du 23 avril 2020” (3);

“Bijzonderemachtenbesluit nr. 2020/030 van de Brusselse Hoofdstedelijke regering van 28 mei 2020/Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/030 du 28 mai 2020” (4), zoals uitgebreid bij “Besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke regering van 15 oktober 2020 betreffende steun aan de evenementen-, uitgaans-, toeristische en culturele sector in het kader van de gezondheidscrisis COVID-19/Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale du 15 octobre 2020 relatif à une aide aux secteurs de l'événementiel, du monde de la nuit, du tourisme et de la culture dans le cadre de la crise sanitaire du COVID-19” en “Besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke regering van 12 november 2020 betreffende steun aan de eet- en drankgelegenhedenondernemingen in het kader van de gezondheidscrisis COVID-19/Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale du 12 novembre 2020 relatif à une aide aux entreprises débits de boissons et restaurants dans le cadre de la crise sanitaire du COVID-19”. De twee uitgebreide regelingen voorzien in compensatiepremies voor zelfstandigen en eenmanszaken in sectoren die in de context van de COVID-19-crisis moesten sluiten;

“Betekening van de vergadering van de Ministerraad van de Brusselse Hoofdstedelijke regering van donderdag 14 mei 2020/Notification de la réunion du conseil des ministres du gouvernement de la région de Bruxelles-Capitale du jeudi 14 mai 2020”, zoals omgezet in “Besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke regering van 24 juli 2020 houdende invoering van uitzonderlijke steun voor de cultuurwerkers/Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale du 24 juillet 2020 instaurant une aide exceptionnelle pour les travailleurs intermittents de la culture” (5);

“Besluit van de Vlaamse regering van 20 maart 2020” (6);

“Besluit van de Vlaamse regering van 10 april 2020” (7);

“Besluit van de Vlaamse regering van 12 juni 2020” (8) tot vaststelling van een “ondersteuningspremie” ter ondersteuning van ondernemingen die open zijn maar een vermindering van omzet van tenminste 60 % ondervinden of hun bedrijf hebben moeten sluiten vanwege federale veiligheidsmaatregelen; “Besluit van de Vlaamse regering van 7 augustus 2020” (9) en “Besluit van de Vlaamse regering van 23 oktober 2020” (10) en “Besluit van de Vlaamse regering van 13 november 2020” (11).

Deze drie besluiten van de Vlaamse regering, die ook respectievelijk “Vlaams beschermingsmechanisme 1, 2 en 3” worden genoemd en enkele van voornoemde besluiten wijzigen, voorzien in ondersteuning aan ondernemingen die open zijn maar een omzetdaling van ten minste 60 % kennen of die moesten sluiten als gevolg van federale veiligheids- en beveiligingsmaatregelen;

“Arrêté du Gouvernement de la Communauté française de pouvoirs spéciaux n° 4 du 23 avril 2020” (12), “Arrêté du Gouvernement de la Communauté française du 7 avril 2020” (13); “Arrêté ministériel du 8 avril 2020 portant exécution de l’arrêté du Gouvernement wallon du 20 mars 2020” (14); “Arrêté du Gouvernement wallon du 19 juin 2020” (15).

De bovengenoemde maatregelen hebben betrekking op regelingen inzake inkomenssteun voor zelfstandigen, eenmanszaken en andere soorten werknemers die niet in aanmerking komen voor andere vormen van inkomenssteun. Met name de compensatiepremie voor bedrijven en voor ondernemers in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, de corona-hinderpremie, de compensatiepremie en de ondersteuningspremie in het Vlaamse Gewest en de Vlaamse Gemeenschap en de compensatievergoeding voor sluiting van de onderneming in het Waalse Gewest vormen veralgemeende eenmalige steun voor ondernemingen en zelfstandigen die hun activiteiten moesten stopzetten of een aanzienlijke omzetdaling hadden ten gevolge van COVID-19.

Wanneer de maatregelen gericht zijn op een breder scala aan begunstigden, worden alleen de bedragen gevraagd voor de uitgaven voor de steun aan zelfstandigen en eenmanszaken. Andere maatregelen (de compensatiepremie voor cultuurwerkers in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, de subsidie voor opvangvoorzieningen en de subsidie voor culturele operatoren in de Franse Gemeenschap, de opleidingsactiviteiten in het Waalse Gewest en de subsidie voor culturele operatoren en zelfstandigen) zijn gericht op de zelfstandigen en werknemers die geen toegang hebben tot de regeling voor tijdelijke werkloosheid in specifieke sectoren (culturele sector en zorgsector, opleidingsactiviteiten).

(7)

Ook wordt steun gevraagd voor een nieuwe maatregel van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Hierbij gaat het om “Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale du 3 décembre 2020 concernant l’octroi d’une subvention de 1 625 000,00 EUR à la SA Brusoc dans le cadre de l’octroi de micro-crédits de trésorerie pour les indépendants et les micro-entreprises en raison de la crise sanitaire du COVID-19/Besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke regering van 3 december 2020 betreffende de toekenning van micro-kaskredieten voor zelfstandigen en zko’s”. De maatregel voorziet met name in microkredieten voor ondernemers en eenmanszaken in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Er wordt alleen gevraagd om het deel van de overheidsuitgaven dat verband houdt met de verwachte verliezen op leningen. Het gevraagde bedrag voor uitgaven heeft uitsluitend betrekking op de steun voor zelfstandigen en eenmanszaken.

(8)

België voldoet aan de voorwaarden van artikel 3 van Verordening (EU) 2020/672 om financiële bijstand te kunnen aanvragen. België heeft de Commissie het nodige bewijsmateriaal verschaft dat de werkelijke en geplande overheidsuitgaven sinds 1 februari 2020 met 10 103 933 459 EUR zijn gestegen als gevolg van de nationale maatregelen om de sociaal-economische gevolgen van de COVID-19-uitbraak het hoofd te bieden. Dit is een plotse en sterke stijging omdat zij betrekking heeft op zowel nieuwe maatregelen als bestaande maatregelen die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen, waarvan sommige zijn uitgebreid, die een aanzienlijk deel van de ondernemingen en de beroepsbevolking in België bestrijken. België is voornemens 1 906 403 459 EUR van de extra overheidsuitgaven met eigen middelen te financieren.

(9)

De Commissie heeft, overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EU) 2020/672, België geraadpleegd en heeft de plotse en sterke stijging geverifieerd van de werkelijke en geplande overheidsuitgaven die rechtstreeks verband houden met werktijdverkortingsregelingen en soortgelijke maatregelen, waarvan sprake is in het verzoek van België van 11 maart 2021.

(10)

Daarom moet financiële bijstand worden verleend om België te helpen het hoofd te bieden aan de sociaal-economische gevolgen van de ernstige economische verstoring als gevolg van de COVID-19-uitbraak. De Commissie moet de besluiten inzake de looptijd, omvang en vrijgave van de tranches en deeltranches in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten nemen.

(11)

België en de Commissie moeten in de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2020/672 bedoelde leningsovereenkomst met dit besluit rekening houden.

(12)

Dit besluit moet de uitkomst onverlet laten van eventuele procedures met betrekking tot verstoringen van de werking van de interne markt, met name uit hoofde van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag. Het doet geen afbreuk aan het vereiste dat de lidstaten, uit hoofde van artikel 108 van het Verdrag, de Commissie op de hoogte brengen van voorgenomen steunmaatregelen.

(13)

België moet de Commissie op regelmatige basis informeren over de tenuitvoerlegging van de geplande overheidsuitgaven, zodat de Commissie kan beoordelen in hoeverre België die uitgaven ten uitvoer heeft gelegd.

(14)

Bij het nemen van het besluit om financiële bijstand te verlenen is rekening gehouden met de bestaande en verwachte behoeften van België en met verzoeken om financiële bijstand op grond van Verordening (EU) 2020/672 die reeds door andere lidstaten zijn ingediend of gepland, met toepassing van de beginselen inzake gelijke behandeling, solidariteit, evenredigheid en transparantie,

(1)

Bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/715 van de Commissie (2) zijn maatregelen neergelegd met betrekking tot vruchten van Citrus L., Fortunella Swingle, Poncirus Raf. en hybriden daarvan, met uitzondering van vruchten van Citrus aurantium L. en Citrus latifolia Tanaka (“de vruchten in kwestie”), van oorsprong uit Argentinië, Brazilië, Zuid-Afrika of Uruguay, om het binnenbrengen en de verspreiding in de Unie van Phyllosticta citricarpa (McAlpine) Van der Aa te voorkomen.

(2)

In 2020 hebben de lidstaten op basis van hun invoerinspecties in totaal negentig onderscheppingen van Phyllosticta citricarpa op vruchten van Citrus limon (L.) N. Burm.f. en Citrus sinensis (L.) Osbeck van oorsprong uit Argentinië gemeld. Dit ongekende aantal gevallen van niet-naleving heeft twijfel doen rijzen over de betrouwbaarheid van het Argentijnse uitvoercertificeringssysteem.

(3)

Bijgevolg is Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1199 van de Commissie (3) vastgesteld, waarbij het binnenbrengen op het grondgebied van de Unie van Citrus limon (L.) N. Burm.f. en Citrus sinensis (L.) Osbeck van oorsprong uit Argentinië tot en met 30 april 2021 wordt verboden.

(4)

Tijdens een in februari 2021 uitgevoerde audit heeft Argentinië de Commissie gedetailleerde informatie verstrekt over de redenen voor het falen van zijn uitvoercertificeringssysteem voor de uitvoer van citrusvruchten in het uitvoerseizoen 2020 en over zijn maatregelen om dit systeem te versterken voor het groeiseizoen en het uitvoerseizoen in 2021.

(5)

Aangezien Argentinië maatregelen heeft genomen om zijn systeem te versterken, zoals meegedeeld tijdens de audit, mag het tijdelijke verbod op het binnenbrengen op het grondgebied van de Unie van Citrus limon (L.) N. Burm.f. en Citrus sinensis (L.) Osbeck van oorsprong uit Argentinië niet worden verlengd. Aangezien Argentinië nog niet al deze maatregelen gedurende het hele groeiseizoen en uitvoerseizoen volledig heeft uitgevoerd, kunnen zij voor toekomstige seizoenen worden herzien en kan het risico dat Phyllosticta citricarpa van de vruchten in kwestie van oorsprong uit Argentinië op het grondgebied van de Unie wordt binnengebracht, desalniettemin nog niet volledig worden beoordeeld. Bijgevolg moeten gedetailleerde en op risico’s gebaseerde maatregelen worden vastgesteld voor het binnenbrengen van de vruchten in kwestie van oorsprong uit Argentinië op het grondgebied van de Unie.

(6)

Dergelijke maatregelen moeten de verplichte registratie van de productiepercelen en de productie-eenheden daarvan in Argentinië waar de vruchten in kwestie worden geteeld, omvatten, alsmede de toewijzing van unieke identificatiecodes (“traceerbaarheidscodes”) aan die productiepercelen en productie-eenheden, de uitvoering van officiële inspecties om vast te stellen dat Phyllosticta citricarpa niet aanwezig is in die productiepercelen en productie-eenheden, aangescherpte bemonsteringsprocedures en voorafgaande mededeling van de lijst van goedgekeurde productiegebieden met de goedgekeurde productie-eenheden ervan om de traceerbaarheid te waarborgen.

(7)

Bij die maatregelen moet ook rekening worden gehouden met de resultaten van de officiële controles van zendingen op de punten van binnenkomst in de Unie tijdens het uitvoerseizoen van het desbetreffende jaar, en mogen de vruchten in kwestie alleen op het grondgebied van de Unie worden binnengebracht wanneer zij afkomstig zijn uit een productie-eenheid waar op basis van die officiële controles geen Phyllosticta citricarpa is aangetroffen. Een dergelijke maatregel zal in overeenstemming zijn met de gevestigde praktijk van Argentinië, dat de Commissie officieel heeft meegedeeld dat het een productiegebied opschort wanneer de aanwezigheid van Phyllosticta citricarpa op de vruchten in kwestie is bevestigd op basis van controles op de punten van binnenkomst in de Unie.

(8)

Bij die maatregelen moet ook rekening worden gehouden met de resultaten van de onderzoeken die Argentinië heeft uitgevoerd in de goedgekeurde productie-eenheden die tot hetzelfde productieperceel behoren als de productie-eenheid waar de aanwezigheid van Phyllosticta citricarpa is bevestigd tijdens inspecties door Argentinië in de verpakkingsfaciliteiten, en voorafgaand aan de uitvoer, en tijdens de officiële controles op zendingen op de punten van binnenkomst in de Unie. Het binnenbrengen op het grondgebied van de Unie van de vruchten in kwestie van oorsprong uit die productie-eenheden mag pas worden toegestaan nadat die onderzoeken zijn afgerond en Phyllosticta citricarpa niet is aangetroffen. Dergelijke maatregelen zullen in overeenstemming zijn met de gevestigde praktijk van Argentinië, dat de Commissie officieel heeft meegedeeld dat het bij wijze van voorzorgsmaatregel de uitvoer naar de Unie opschort van de vruchten in kwestie afkomstig van de productie-eenheden die tot hetzelfde productieperceel behoren als de productie-eenheid waar de aanwezigheid van Phyllosticta citricarpa op de vruchten in kwestie is bevestigd tijdens inspecties in de verpakkingsfaciliteiten, en voorafgaand aan de uitvoer, en tijdens de officiële controles op zendingen op de punten van binnenkomst in de Unie, en dat het onderzoeken uitvoert in die productie-eenheden en de hervatting van de uitvoer vanuit die eenheden alleen toestaat wanneer bij die onderzoeken de afwezigheid van Phyllosticta citricarpa is bevestigd.

(9)

Bij de maatregelen moet ook rekening worden gehouden met de resultaten van de inspecties in Argentinië en met de resultaten van de officiële controles op zendingen die tijdens het voorgaande groeiseizoen en uitvoerseizoen op de punten van binnenkomst in de Unie zijn uitgevoerd, en moet het binnenbrengen op het grondgebied van de Unie van de vruchten in kwestie van oorsprong uit productie-eenheden waar tijdens dat voorafgaande groeiseizoen en het uitvoerseizoen geen Phyllosticta citricarpa is aangetroffen, worden toegelaten. Dergelijke maatregelen zullen naar verwachting doeltreffend zijn, aangezien Argentinië de Commissie officieel heeft meegedeeld dat het een productie-eenheid opschort wanneer de aanwezigheid van Phyllosticta citricarpa op de vruchten in kwestie die van die productie-eenheid afkomstig zijn tijdens het voorgaande groeiseizoen en uitvoerseizoen, bij controles op de punten van binnenkomst in de Unie wordt bevestigd.

(10)

Om de bron van de vruchten in kwestie die besmet zijn te identificeren, moeten de lidstaten de traceerbaarheidscode van de productie-eenheid verstrekken wanneer zij de desbetreffende gevallen van niet-naleving melden.

(11)

Om de bevoegde autoriteiten en de professionele exploitanten van Argentinië in staat te stellen zich aan de nieuwe eisen aan te passen, moet dit besluit van toepassing zijn met ingang van 1 mei 2021.

(12)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Het Uitvoerend Agentschap Europese Onderzoeksraad (hierna “het Agentschap” genoemd) werd opgericht bij Besluit C(2013)9048 van de Commissie met het oog op het verrichten van taken in verband met de tenuitvoerlegging van EU-programma’s op het gebied van grensverleggend onderzoek, met name wat betreft de besteding van de in de algemene begroting van de Unie opgenomen kredieten (4).

(2)

In het kader van zijn administratieve en operationele werking is het Agentschap bevoegd om administratieve onderzoeken, inleidende tuchtprocedures, tucht- en schorsingsprocedures uit te voeren overeenkomstig het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie en de regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Europese Unie, vastgelegd in Verordening (EEG, Euratom, EGKS) van de Raad nr. 259/68 (5) (hierna “Statuut van de ambtenaren”), en overeenkomstig de uitvoeringsvoorschriften voor het uitvoeren van administratieve onderzoeken en tuchtprocedures. Indien nodig kan het Agentschap voorbereidende activiteiten verrichten in verband met mogelijke gevallen van fraude en onregelmatigheden en kan het gevallen melden aan het OLAF.

(3)

Personeelsleden van het Agentschap zijn verplicht om beschuldigingen van mogelijk illegale activiteiten te melden en te beoordelen, met inbegrip van fraude en corruptie en wetenschappelijk wangedrag, die de belangen van de Unie schaden. De personeelsleden zijn ook verplicht om gedrag te melden dat verband houdt met de uitvoering van de taken van het ambt, die een ernstig plichtsverzuim van de ambtenaren van de Unie kunnen opleveren. Dit wordt geregeld door de interne regels of beleidsmaatregelen inzake klokkenluiden.

(4)

Het Agentschap heeft een beleid opgezet om feitelijke of potentiële gevallen van psychologische of seksuele intimidatie op de werkplek te voorkomen en doeltreffend aan te pakken overeenkomstig de uitvoeringsmaatregelen op grond van het Statuut van de ambtenaren die voorzien in een informele procedure volgens welke het vermeende slachtoffer van de intimidatie contact kan opnemen met de vertrouwenspersonen van het Agentschap.

(5)

Het Agentschap kan ook interne (IT-)veiligheidsonderzoeken uitvoeren en onderzoek doen naar mogelijke inbreuken op de beveiligingsvoorschriften voor gerubriceerde informatie van de Europese Unie (“EUCI”).

(6)

De activiteiten van het Agentschap worden onderworpen aan interne en externe audits, waaronder audits die worden uitgevoerd door de interne auditdiensten van de Europese Commissie en de Europese Rekenkamer.

(7)

Het Agentschap kan verzoeken van het Europees openbaar ministerie (EPPO) en verzoeken om toegang tot medische dossiers van personeelsleden van het Agentschap behandelen en onderzoeken uitvoeren via de functionaris voor gegevensbescherming in overeenstemming met artikel 45, lid 2, van de verordening.

(8)

In het kader van dergelijke administratieve onderzoeken, audits, onderzoeken of verzoeken werkt het Agentschap samen met andere instellingen, organen en instanties van de Unie.

(9)

Het Agentschap kan op verzoek of op eigen initiatief samenwerken met nationale autoriteiten en internationale organisaties van derde landen.

(10)

Het Agentschap kan op verzoek of op eigen initiatief ook samenwerken met de overheidsinstanties van de EU-lidstaten.

(11)

Het Agentschap kan het voorwerp uitmaken van klachten, beschuldigingen, procedures of onderzoeken of deze ontvangen via klokkenluiders, derde partijen of de Europese Ombudsman.

(12)

Het Agentschap kan betrokken zijn bij zaken die aanhangig zijn bij het Hof van Justitie van de Europese Unie wanneer het een zaak aan het Hof voorlegt, een beslissing verdedigt die het heeft genomen en waartegen bij het Hof is opgekomen, of wanneer het intervenieert in voor zijn taken relevante gevallen. In dit verband kan het Agentschap verplicht zijn de vertrouwelijkheid van de persoonsgegevens in door de partijen of interveniënten verstrekte documenten te bewaren.

(13)

In het kader van zijn activiteiten verwerkt het Agentschap verschillende categorieën persoonsgegevens, waaronder identificatiegegevens van natuurlijke personen, contactinformatie, professionele rollen en taken, informatie over privé- en professioneel gedrag en prestaties, en financiële gegevens, alsook in sommige specifieke gevallen, gevoelige gegevens (bv. gezondheidsgegevens). Persoonsgegevens omvatten feitelijke “harde” gegevens en “zachte” beoordelingsgegevens.

“Harde gegevens” zijn objectieve feitelijke gegevens zoals identificatiegegevens, contactgegevens, professionele gegevens, administratieve gegevens, metagegevens met betrekking tot elektronische communicatie en verkeersgegevens.

“Zachte gegevens” zijn subjectieve gegevens en omvatten met name de beschrijving en beoordeling van situaties en omstandigheden, adviezen, opmerkingen met betrekking tot betrokkenen, evaluatie van het gedrag en de prestaties van betrokkenen en de motivering van individuele besluiten in verband met het voorwerp van de procedure of de activiteit die door het Agentschap overeenkomstig het toepasselijke wettelijke kader wordt uitgevoerd.

Beoordelingen, opmerkingen en adviezen worden beschouwd als persoonsgegevens in de zin van artikel 3, lid 1, van de verordening.

(14)

Krachtens de verordening is het Agentschap derhalve verplicht de betrokkenen informatie over deze verwerkingsactiviteiten te verstrekken en hun rechten als betrokkenen te eerbiedigen.

(15)

Het Agentschap verbindt zich ertoe de fundamentele rechten van de betrokkenen zoveel mogelijk te eerbiedigen, met name het recht op informatieverstrekking, toegang en rectificatie, het recht op verwijdering, beperking van de verwerking, het recht op mededeling van een inbreuk in verband met persoonsgegevens aan de betrokkene of de vertrouwelijkheid van communicatie, zoals vastgelegd in de verordening. Het Agentschap kan echter ook worden verplicht de rechten en plichten van de betrokkene te beperken met het oog op de bescherming van zijn activiteiten en de fundamentele rechten en vrijheden van anderen.

(16)

Daarom biedt artikel 25, leden 1 en 5, van de verordening het Agentschap de mogelijkheid om onder voorwaarden de toepassing van de artikelen 14 tot en met 22, 35 en 36, en artikel 4 voor zover de bepalingen daarvan overeenstemmen met de rechten en verplichtingen waarin de artikelen 14 tot en met 20 voorzien, te beperken door middel van interne regels die op het hoogste bestuursniveau van het Agentschap worden vastgesteld en in het Publicatieblad van de Europese Unie moeten worden bekendgemaakt, voor zover zij niet gebaseerd zijn op rechtshandelingen die zijn vastgesteld op basis van de Verdragen.

(17)

Er kunnen beperkingen van toepassing zijn op verschillende rechten van de betrokkenen, waaronder het verstrekken van informatie aan de betrokkenen, het recht op toegang, rectificatie, uitwissing, beperking van verwerking, mededeling van een inbreuk op de persoonsgegevens aan de betrokkene of vertrouwelijkheid van communicatie zoals vastgelegd in de verordening.

(18)

Het Agentschap kan gehouden zijn deze rechten te in overeenstemming te brengen met de doelstellingen van administratieve onderzoeken, audits, onderzoeken en gerechtelijke procedures. Het kan ook nodig zijn om de rechten van de betrokkene in evenwicht te brengen met de fundamentele rechten en vrijheden van andere betrokkenen.

(19)

Zo kan het bijvoorbeeld noodzakelijk zijn dat het Agentschap de informatie die het aan een betrokkene over de verwerking van zijn of haar persoonsgegevens verstrekt, beperkt tijdens de inleidende fase van een administratief onderzoek of tijdens het onderzoek zelf, voorafgaand aan een eventuele seponering van een zaak of in de fase voorafgaand aan de tuchtprocedure. In bepaalde omstandigheden kan het verstrekken van dergelijke informatie ernstig afbreuk doen aan het vermogen van het Agentschap om een doeltreffend onderzoek te verrichten, wanneer er bijvoorbeeld een risico bestaat dat de betrokkene bewijsmateriaal vernietigt of mogelijke getuigen beïnvloedt voordat zij worden gehoord. Tevens kan het Agentschap gehouden zijn de rechten en vrijheden van getuigen en andere betrokkenen te beschermen.

(20)

Mogelijk is het Agentschap verplicht de anonimiteit van een getuige, een informant of een klokkenluider te beschermen die heeft gevraagd om niet geïdentificeerd te worden. In dat geval kan het Agentschap besluiten een beperking op te leggen voor de toegang tot de identiteit, verklaringen en andere persoonsgegevens van zulke personen of de verdachte, teneinde hun rechten en vrijheden te beschermen.

(21)

Het Agentschap kan verplicht zijn de vertrouwelijkheid te beschermen van een personeelslid dat de vertrouwenspersonen van het Agentschap heeft benaderd in verband met een intimidatieprocedure. In zulke gevallen moet het Agentschap mogelijk een beperkingen opleggen voor de toegang tot de identiteit, verklaringen en andere persoonsgegevens van het vermeende slachtoffer, de vermeende dader en andere betrokkenen, teneinde hun rechten en vrijheden te beschermen.

(22)

Met betrekking tot de selectie- en aanwervingsprocedures, de evaluatie van het personeel en de procedures voor overheidsopdrachten kan het recht op toegang, rectificatie, uitwissing en beperking slechts op bepaalde momenten en onder de voorwaarden zoals bepaald in de relevante procedures worden uitgeoefend om de rechten van andere betrokkenen te waarborgen en de beginselen van gelijke behandeling en geheimhouding van beraadslagingen in acht te nemen.

(23)

Het Agentschap kan ook de toegang van personen tot hun medische gegevens van bijvoorbeeld psychologische of psychiatrische aard beperken, vanwege de mogelijke gevoeligheid van deze gegevens, en de medische dienst van de Commissie kan beslissen om de betrokkenen slechts indirect toegang te geven via hun eigen arts. De betrokkene kan gebruik maken van het recht op rectificatie van beoordelingen of adviezen van de medische dienst van de Commissie door zijn opmerkingen of een verslag van een arts van zijn keuze te verstrekken.

(24)

Het Agentschap, vertegenwoordigd door zijn directeur, treedt op als de verwerkingsverantwoordelijke ongeacht verdere delegaties van deze rol van verwerkingsverantwoordelijke binnen het Agentschap aan “gedelegeerde verwerkingsverantwoordelijken” voor de specifieke operationele verwerking van persoonsgegevens.

(25)

De persoonsgegevens worden veilig opgeslagen in een elektronische omgeving die voldoet aan Besluit (EU, Euratom) 2017/46 van de Commissie (6) betreffende de beveiliging van communicatie- en informatiesystemen in de Europese Commissie of op papier, om onrechtmatige toegang of doorgifte van gegevens aan personen die niet beantwoorden aan het “need-to-know”-criterium, te voorkomen. De verwerkte persoonsgegevens worden niet langer bewaard dan noodzakelijk en passend voor de doeleinden waarvoor de gegevens worden verwerkt gedurende de periode die is gespecificeerd in de gegevensbeschermingsmededelingen en het register van het Agentschap.

(26)

Het Agentschap legt enkel beperkingen op wanneer deze de essentie van de grondrechten en fundamentele vrijheden eerbiedigen, strikt noodzakelijk zijn en een evenredige maatregel vormen in een democratische samenleving. Het Agentschap motiveert de redenen voor deze beperkingen en brengt de betrokkenen op de hoogte van deze redenen en van hun recht om een klacht in te dienen bij de EDPS, zoals bepaald in artikel 25, lid 6, van de verordening.

(27)

Overeenkomstig het verantwoordingsbeginsel houdt het Agentschap een register bij van de toepassing van de beperkingen.

(28)

Bij de verwerking van administratieve persoonsgegevens die het Agentschap met andere organisaties in het kader van zijn taken uitgewisseld, pleegt het met die organisaties overleg plegen over mogelijke redenen voor het opleggen van beperkingen en de noodzaak en evenredigheid van deze beperkingen, tenzij dit de activiteiten van het Agentschap in gevaar zou brengen.

(29)

Deze interne regels zijn dus van toepassing op alle verwerkingsactiviteiten van het Agentschap met betrekking tot persoonsgegevens in het kader van administratieve onderzoeken, tuchtprocedures, voorbereidende activiteiten in verband met aan OLAF gemelde mogelijke onregelmatigheden, onderzoeken van het Europees openbaar ministerie (EPPO), klokkenluidersprocedures, (formele en informele) procedures voor gevallen van intimidatie, verwerking van interne en externe klachten, verzoeken om toegang tot of rectificatie van eigen medische dossiers, de onderzoeken die de functionaris voor gegevensbescherming overeenkomstig artikel 45, lid 2, van de verordening uitvoert, (IT-)veiligheidsonderzoeken die intern of met externe betrokkenen (bijv. CERT-EU) worden uitgevoerd, audits, procedures voor het Hof van Justitie van de Europese Unie of nationale overheden, selectie- en aanwervingsprocedures, personeelsevaluatie en overheidsopdrachten, zoals hierboven opgesomd.

(30)

Deze interne voorschriften zijn van toepassing op verwerkingsactiviteiten voorafgaand aan het instellen van de bovengenoemde procedures, tijdens deze procedures en tijdens het toezicht op de follow-up van deze procedures. Hieronder valt ook bijstand door het Agentschap aan, en zijn samenwerking met, andere EU-instellingen, nationale autoriteiten en internationale organisaties buiten het kader van zijn administratieve onderzoeken.

(31)

Ingevolge artikel 25, lid 8, van de verordening heeft het Agentschap het recht om het verstrekken van informatie over de redenen voor de toepassing van een beperking aan de betrokkene op te schorten, achterwege te laten of te weigeren, indien dit het effect van de beperking op enigerlei wijze teniet zou doen. Het Agentschap beoordeelt per geval of een mededeling van de beperking het effect ervan tenietdoet.

(32)

Het Agentschap heft de beperking op zodra de beperkingsvoorwaarden niet langer van toepassing zijn, en deze voorwaarden regelmatig beoordelen.

(33)

Teneinde de maximale bescherming van de rechten en vrijheden van betrokkenen te waarborgen en in overeenstemming met artikel 44, lid 1, van de verordening, wordt de functionaris voor gegevensbescherming van het Agentschap tijdig geraadpleegd over enigerlei beperkingen die kunnen worden toegepast of beoordeeld en zal hij/zij te controleren of deze in overeenstemming zijn met dit besluit.

(34)

De artikelen 16, lid 5 en 17, lid 4 van de verordening voorzien in uitzonderingen op het recht van de betrokkene op informatie en het recht van toegang. Indien deze uitzonderingen gelden, hoeft het Agentschap geen beperking in het kader van dit besluit toe te passen,