(1)

Artikel 4 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/1366 van de Commissie (2) bevat de grondslag voor de financiële bijdrage van de Unie aan de lidstaten voor hun bijenteeltprogramma’s. Deze moet worden toegewezen in verhouding tot het gemiddelde totale aantal bijenkasten waarvan de lidstaten hebben kennisgegeven in de loop van de twee kalenderjaren die onmiddellijk voorafgaan aan de kennisgeving aan de Commissie van het bijenteeltprogramma.

(2)

Verordening (EU, Euratom) 2020/2093 van de Raad (3) bevat het jaarlijkse maximum voor het Europees Landbouwgarantiefonds (“ELGF”). Binnen dat maximum zal dat fonds vanaf 2021 de Uniebijdrage voor de bijenteeltprogramma’s financieren. Het in het meerjarig financieel kader vastgelegde totale bedrag voor het ELGF houdt een stijging met 60 miljoen EUR per jaar voor bijenteeltprogramma’s in.

(3)

Voor de periode 2021-2027 heeft de Commissie voorgesteld om de verhoogde Uniebijdrage voor de bijenteeltprogramma’s toe te wijzen overeenkomstig bijlage VIII bij het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van voorschriften inzake steun voor de strategische plannen die de lidstaten in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid opstellen (strategische GLB-plannen) en die uit het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) en het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (Elfpo) worden gefinancierd, en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 1305/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4) en van Verordening (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5).

(4)

De grondslag voor de toewijzing van de bijdrage van de Unie aan de lidstaten in Commissievoorstel COM(2018) 392 final was de toewijzing van Uniemiddelen voor de bijenteeltprogramma’s van 2017-2019, die weer berustte op het aantal bijenkasten dat de lidstaten in 2013 in hun bijenteeltprogramma’s van 2014-2016 hadden meegedeeld, gecorrigeerd voor de toewijzingsaanvragen van de lidstaten voor de programmeringsperiode 2017-2019.

(5)

De verhoogde bijdrage van de Unie voor de bijenteeltprogramma’s moet vanaf 2021 van kracht worden, terwijl de strategische GLB-plannen van de lidstaten uit hoofde van het toekomstig GLB-wetgevingskader naar verwachting pas in 2023 van toepassing worden.

(6)

Omwille van de consistentie met Commissievoorstel COM(2018) 392 final en de coherentie tussen de toewijzingen voor de bijenteeltprogramma’s voor 2021 en 2022 en vanaf 2023 moeten de toewijzingen voor de bijenteeltprogramma’s voor 2021 en 2022 worden berekend op basis van het aantal bijenkasten dat de lidstaten in 2013 in hun respectieve bijenteeltprogramma’s van 2014-2016 hebben meegedeeld, gecorrigeerd voor de toewijzingsaanvragen van de lidstaten voor de programmeringsperiode 2017-2019.

(7)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/1366 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

In Verordening (EU) 2019/1896 wordt “situatiebeeld” gedefinieerd als een samenvoeging van gegeorefereerde bijna-realtime gegevens en informatie die zijn ontvangen van verschillende autoriteiten, sensoren, platforms en andere bronnen, die via beveiligde communicatie- en informatiekanalen worden doorgegeven en die kunnen worden verwerkt en selectief kunnen worden getoond aan en gedeeld met andere bevoegde autoriteiten om situationeel bewustzijn te creëren en het reactievermogen te ondersteunen aan, langs of nabij de buitengrenzen en in het gebied vóór de grens. Deze definitie is een ontwikkeling van het concept dat oorspronkelijk was vastgesteld in Verordening (EU) nr. 1052/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2), en gaat uit van een meer “datacentrische” benadering, waardoor gebruikers de geschikte grafische weergave en gebruikersinterface kunnen selecteren, afhankelijk van de operationele situatie en hun behoeften inzake commando en controle.

(2)

Verordening (EU) 2019/1896 bepaalt dat nationale situatiebeelden, een Europees situatiebeeld en specifieke situatiebeelden worden verkregen door middel van verzameling, evaluatie, onderlinge vergelijking, analyse, interpretatie, productie, visualisatie en verspreiding van informatie. Situatiebeelden moeten bestaan uit drie afzonderlijke informatielagen, namelijk een gebeurtenissenlaag, een operationele laag en een analyselaag.

(3)

Het is noodzakelijk de nadere gegevens van elk van de informatielagen van de situatiebeelden en de regels voor het opstellen van specifieke situatiebeelden vast te stellen. Voorts moeten het soort informatie dat moet worden verstrekt en de processen voor het verstrekken van die informatie worden gespecificeerd, alsmede de mechanismen om de kwaliteitscontrole te waarborgen. Om te zorgen voor een gecoördineerde aanpak die de informatie-uitwisseling verbetert, moet de wijze waarop in het Europees grensbewakingssysteem (hierna “Eurosur” genoemd) meldingen worden gedaan, worden gespecificeerd en gestandaardiseerd.

(4)

Om ervoor te zorgen dat de gebeurtenissenlaag van situatiebeelden voldoende uitgebreid en gedetailleerd is, moeten de nationale coördinatiecentra en, in voorkomend geval, het Europees Grens- en kustwachtagentschap (hierna “het agentschap” genoemd) en de internationale coördinatiecentra tijdig melding maken van gebeurtenissen die een impact kunnen hebben op de buitengrenzen.

(5)

Het melden van gebeurtenissen via indicatoren en het melden van afzonderlijke gebeurtenissen zijn complementair. De indicatoren dragen bij tot de beoordeling van de algemene ontwikkeling aan een grenssegment en tot een beter situationeel bewustzijn, terwijl meldingen van afzonderlijke gebeurtenissen van belang zijn voor een tijdige reactie op een bepaalde gebeurtenis.

(6)

Bij meldingen van afzonderlijke gebeurtenissen kan dringend optreden nodig zijn. Daarom moet het mogelijk zijn om afzonderlijke gebeurtenissen tijdig te melden, zodat tijdig op dergelijke gebeurtenissen kan worden gereageerd. Zodra de gebeurtenis is gedetecteerd, moet een eerste melding worden gedaan, die in de overeenkomstige situatiebeelden moet worden weergegeven. Om te vermijden dat vertraging het vermogen tot snelle reactie aantast, moet het valideringsproces de verzending een gedeeltelijk gevalideerde melding mogelijk maken.

(7)

Het verzenden van meldingen in dergelijke omstandigheden kan echter tot vals alarm leiden. De bron en de eigenaar van het situatiebeeld moeten het betrouwbaarheidsniveau beoordelen en aangeven in de meldingen en in de gebeurtenissen die in het situatiebeeld worden weergegeven. De eerste melding moet worden aangevuld met andere follow-upmeldingen zodra aanvullende informatie beschikbaar is.

(8)

Het melden van gebeurtenissen in verband met documentfraude en -criminaliteit in Eurosur zal een aanvulling vormen op de verplichtingen tot informatieverstrekking uit hoofde van Verordening (EU) 2020/493 van het Europees Parlement en de Raad (3) als onderdeel van het systeem voor fraudedocumenten en authentieke documenten online (FADO).

(9)

Het melden van afzonderlijke gebeurtenissen in verband met grensoverschrijdend vervoer van goederen en daarmee verband houdende illegale handel uit hoofde van deze verordening mag geen afbreuk doen aan bestaande rapportageverplichtingen, -beperkingen of -bevoegdheden op douanegebied, noch aan systematische controlerapportage, met name in het kader van het invoercontrolesysteem 2 (“ICS2”) overeenkomstig artikel 186 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 van de Commissie (4), of aan de uitwisseling van risicogerelateerde informatie in het kader van het douanerisicobeheersysteem (“CRMS”) overeenkomstig artikel 86 van die verordening en het douane-informatiesysteem (“DIS”) dat is ingesteld bij Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad (5). Het mag evenmin overlappen met bestaande mechanismen voor informatieverstrekking die door de lidstaten worden gebruikt in aangelegenheden betreffende de douane en de douanewerking. Indien beschikbaar, kan de relevante informatie worden verkregen uit bestaande bronnen van de Commissie.

(10)

Wat de operationele laag van situatiebeelden betreft, moet de eigenaar van situatiebeelden, om een voldoende uitgebreid overzicht te kunnen waarborgen, meldingen ontvangen over eigen middelen van de lidstaten, over operationele plannen en over milieu-informatie, waaronder met name meteorologische en oceanografische informatie. Ingeval het impactniveau aan een grenssegment hoog of kritiek is, vereist de behoefte aan coördinatie gedetailleerde meldingen over de operationele plannen om beter te kunnen anticiperen op de reactie van de verschillende betrokken autoriteiten.

(11)

Operationele meldingen die in het kader van een gezamenlijke grensoperatie of een snelle grensinterventie moet plaatsvinden, moeten in de operationele plannen van elke gezamenlijke grensoperatie of snelle grensinterventie worden beschreven.

(12)

De analyselaag van de situatiebeelden moet door de eigenaar ervan worden vastgesteld op basis van risicoanalysemeldingen. Deze meldingen zijn bedoeld om meer inzicht te krijgen in gebeurtenissen aan de buitengrens en zo de voorspelling van trends, de planning en uitvoering van grenstoezichtoperaties, en de strategische risicoanalyse te vergemakkelijken. De methoden voor het melden van risicoanalyses en de toekenning van betrouwbaarheidsniveaus moeten gebaseerd zijn op het gemeenschappelijk model voor geïntegreerde risicoanalyse (CIRAM).

(13)

Om te zorgen voor consistentie en de uitwisseling van informatie te vergemakkelijken met behoud van de veiligheid, moet het agentschap zijn verschillende risicoanalysenetwerken en -instrumenten in het kader van Eurosur integreren en ontwikkelen, zoals het Frontex-netwerk voor risicoanalyse (FRAN), het European Document Fraud Risk Analysis Network (EDF-RAN) of het Maritime Intelligence Community Risk Analysis Network (MIC-RAN).

(14)

Bij het doen van meldingen in Eurosur moet rekening worden gehouden met het specifieke karakter van bepaalde grenstoezichtactiviteiten, zoals bewaking van de lucht- of zeegrenzen, maar ook met het specifieke karakter van bepaalde gerelateerde gebeurtenissen, zoals secundaire bewegingen of opsporings- en reddingsincidenten. Het melden van dergelijke informatie draagt bij tot het opstellen van het Europees situatiebeeld, met inbegrip van risicoanalyse en de toekenning van impactniveaus. Bovendien moeten meldingen van operaties om migranten op te sporen en te redden, zowel op het land als op zee, bijdragen tot de bescherming en het redden van levens van migranten.

(15)

De eigenaar van het situatiebeeld moet het situatiebeeld beheren met het doel een duidelijk inzicht te verschaffen in de situatie aan elk buitengrenssegment en voor elk bevoegdheidsdomein, en risicoanalyses en reactievermogens op het juiste niveau te bevorderen.

(16)

Bij het opstellen van specifieke situatiebeelden met partijen die ten aanzien van Eurosur derden zijn, moeten de lidstaten en het agentschap de door het agentschap ontwikkelde technische en operationele normen voor informatie-uitwisseling naleven en bevorderen.

(17)

De operationele verantwoordelijkheden moeten worden vastgesteld voor het doen van meldingen en voor het in stand houden van situatiebeelden, in verband met de technische verantwoordelijkheden voor de exploitatie en het onderhoud van de verschillende technische systemen en netwerken die de verwerking van informatie in Eurosur ondersteunen.

(18)

Om ervoor te zorgen dat de operationele verantwoordelijkheden voor de technische uitvoering van Eurosur voldoende gedetailleerd worden omschreven, moeten de technische componenten van Eurosur worden vastgesteld. Om de aanzienlijke hoeveelheid verwerkte informatie te beheren en de werklast van de operatoren te verminderen, moet de uitwisseling van informatie in Eurosur worden geautomatiseerd. De lidstaten en het agentschap moeten technische interfaces ontwikkelen om koppelingen tussen machines te bevorderen en beslissingsondersteunende instrumenten gebruiken om de Eurosur-operatoren bij te staan bij hun taken.

(19)

Bij het bepalen van het format van meldingen die betrekking hebben op verdachte vaartuigen, als onderdeel van de technische normen voor informatie-uitwisseling, dient het agentschap, in nauwe samenwerking met de betrokken nationale autoriteiten, gebruik te maken van internationaal overeengekomen formats die voortvloeien uit de desbetreffende internationale wetgeving, in de eerste plaats het VN-Verdrag inzake het recht van de zee, het gewoonterecht van de zee en de afgeleide instrumenten met name van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), alsmede de variaties daarop in de interne rechtsorde van de vlaggenstaten.

(20)

Bij het bepalen van het format van meldingen die betrekking hebben op verdachte luchtvaartuigen, als onderdeel van de technische normen voor informatie-uitwisseling, dient het agentschap, in nauwe samenwerking met de relevante nationale autoriteiten, te trachten gebruik te maken van internationaal overeengekomen formats, zoals die welke zijn vastgesteld door de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO).

(21)

De gegevensbeveiliging in Eurosur heeft tot doel de authenticiteit, beschikbaarheid, integriteit, vertrouwelijkheid en onweerlegbaarheid van de meldingen en van alle andere in Eurosur verwerkte gegevens en informatie te waarborgen.

(22)

De gegevensbeveiliging van de technische componenten van Eurosur houdt in dat de technische componenten met een bepaald betrouwbaarheidsniveau elke handeling kunnen detecteren en weerstaan die een gevaar vormt voor de veiligheid van de verwerkte gegevens en informatie of de daarmee verband houdende diensten die worden aangeboden door of toegankelijk zijn via die netwerken en informatiesystemen.

(23)

De gegevensbeveiliging van Eurosur is een collectieve verantwoordelijkheid van de lidstaten en het agentschap.

(24)

De cyberdreigingen veranderen voortdurend en worden nu steeds betaalbaarder voor criminele en terroristische netwerken. Eurosur moet zowel op EU- als op nationaal niveau zorgen voor een adequate en homogene bescherming tegen cyberdreigingen. Eurosur is een kader voor de uitwisseling van informatie dat verschillende rubriceringsgraden dekt. Bij de uitvoering van de technische componenten van Eurosur moeten de relevante nationale autoriteiten en het agentschap ervoor zorgen dat elke gebruiker naar behoren toegang heeft tot de relevante informatie die overeenstemt met zijn homologatieniveau en zijn noodzaak tot kennisname.

(25)

Bij de uitrol van het communicatienetwerk tot het niveau “CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL” moet het agentschap een tijdelijke oplossing bieden voor de nationale componenten die nog slechts zijn gehomologeerd tot het niveau “RESTREINT UE/EU RESTRICTED” of gelijkwaardige nationale rubriceringsgraden.

(26)

Als onderdeel van de regels voor gegevensbeveiliging van Eurosur en om een goede homologatieprocedure te waarborgen, wordt bij deze verordening binnen het agentschap een gezamenlijk veiligheidshomologatieorgaan (hier “homologatieorgaan” genoemd) opgericht. Overeenkomstig de bepalingen van Besluit (EU, Euratom) 2015/444 van de Commissie (6) is een dergelijk orgaan in het geval van Eurosur nodig omdat Eurosur is samengesteld uit verschillende onderling verbonden systemen die verschillende partijen betreffen.

(27)

Het homologatieorgaan is een onafhankelijk technisch orgaan dat de functies van de raad van bestuur van het agentschap onverlet laat.

(28)

Overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel dienen veiligheidshomologatiebesluiten conform de in de veiligheidshomologatiestrategie vastgestelde procedure te worden gebaseerd op lokale veiligheidshomologatiebesluiten die worden genomen door de respectieve nationale veiligheidshomologatie-instanties van de lidstaten.

(29)

Om al zijn activiteiten snel en doeltreffend te kunnen uitvoeren, dient het homologatieorgaan de nodige ondergeschikte organen te kunnen oprichten die in opdracht van het homologatieorgaan werkzaamheden verrichten. Het dient derhalve een orgaan op te richten die hem bij de voorbereiding van zijn besluiten moet bijstaan.

(30)

Veiligheidshomologatieactiviteiten moeten worden gecoördineerd met de activiteiten van de autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de systemen en andere entiteiten die verantwoordelijk zijn voor de toepassing van de veiligheidsvoorschriften.

(31)

Gelet op het specifieke karakter en de complexiteit van Eurosur is het van cruciaal belang dat de veiligheidshomologatieactiviteiten worden uitgevoerd in een context van collectieve verantwoordelijkheid voor de veiligheid van de Unie en van de lidstaten, door te streven naar consensus en alle bij de veiligheid betrokken actoren daarbij te betrekken, en dat wordt voorzien in een permanente risicomonitoring. Het is eveneens onontbeerlijk dat technische veiligheidshomologatieactiviteiten worden toevertrouwd aan vakmensen die voldoende bekwaamheid bezitten op het vlak van de homologatie van complexe systemen en over een veiligheidsverklaring van een passend niveau beschikken.

(32)

Om ervoor te zorgen dat het homologatieorgaan zijn taken kan vervullen, moet ook worden bepaald dat de lidstaten het orgaan alle nodige documentatie verstrekken, naar behoren gemachtigde personen toegang verlenen tot gerubriceerde informatie in het kader van Eurosur en ondersteunende systemen (waaronder het communicatienetwerk) en tot alle zones die onder hun jurisdictie vallen, en dat zij op lokaal niveau verantwoordelijk zijn voor de homologatie van de veiligheid van zones die zich op hun grondgebied bevinden.

(33)

Hoewel rechtstreekse toegang tot een nationaal systeem een exclusieve bevoegdheid van de betrokken lidstaat is, kan het personeel van het agentschap in het kader van Eurosur rechtstreekse toegang tot de nationale systemen worden verleend om nationale autoriteiten bij te staan bij hun taken.

(34)

De bepalingen inzake gegevensbeveiliging van de externe componenten van Eurosur moeten deel uitmaken van de bepalingen betreffende Eurosur in de overeenkomstige werkafspraken en modelstatusovereenkomsten. Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, heeft Denemarken niet deelgenomen aan de vaststelling van Verordening (EU) 2019/817 (7) en is deze niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat. Omdat Verordening (EU) 2019/817 echter voortbouwt op het Schengenacquis, heeft Denemarken op 31 oktober 2019 overeenkomstig artikel 4 van dat protocol zijn besluit meegedeeld dat het Verordening (EU) 2019/817 in zijn nationale recht zal omzetten.

(35)

Deze verordening vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (8). Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van deze verordening en deze is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(36)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie en de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop IJsland en Noorwegen worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG van de Raad (9).

(37)

Wat Zwitserland betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2008/146/EG van de Raad (10).

(38)

Wat Liechtenstein betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van het Protocol tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2011/350/EU van de Raad (11).

(39)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees comité voor de grens- en kustwacht,

(1)

Op 14 augustus 2020 heeft de Europese Commissie (“de Commissie”) op grond van artikel 5 van de basisverordening een antidumpingonderzoek geopend met betrekking tot de invoer in de Unie van gewalste platte aluminiumproducten (“AFRP’s” (aluminium flat-rolled products) of “het betrokken product”) van oorsprong uit de Volksrepubliek China (“de VRC” of “het betrokken land”). De Commissie heeft daartoe een bericht van inleiding gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (2) (“het bericht van inleiding”).

(2)

De Commissie heeft het onderzoek geopend naar aanleiding van een klacht die op 30 juni 2020 namens producenten van gewalste platte aluminiumproducten is ingediend door European Aluminium (“de klager”). De klager vertegenwoordigt meer dan 25 % van de totale productie van gewalste platte aluminiumproducten in de Unie. Zoals in de aantekening inzake representativiteit is aangegeven, werd de klacht bovendien gesteund door producenten die in het onderzoektijdvak goed waren voor meer dan 80 % van de totale productie in de Unie voor de vrije markt. Het bij de klacht gevoegde bewijsmateriaal over dumping en aanmerkelijke schade als gevolg daarvan werd voldoende geacht om een onderzoek te openen.

(3)

Op grond van artikel 14, lid 5 bis, van de basisverordening moet de Commissie de aan een antidumpingonderzoek onderworpen invoer registeren gedurende de periode van voorafgaande kennisgeving, tenzij zij over voldoende bewijs beschikt dat niet aan bepaalde vereisten is voldaan. Eén van deze vereisten, als aangegeven in artikel 10, lid 4, onder d), van de basisverordening, behelst dat er sprake moet zijn van een aanzienlijk toegenomen invoer naast de invoer die in het onderzoektijdvak schade heeft veroorzaakt. Zoals uit tabel 1 blijkt, is de invoer van gewalste platte aluminiumproducten van oorsprong uit de VRC in de vier maanden na de opening van het onderzoek met 26 % gedaald ten opzichte van het onderzoektijdvak. Aangezien er in het dossier geen aanwijzingen waren dat de invoer van gewalste platte aluminiumproducten, zoals gedefinieerd in overweging 55, onderhevig is aan seizoenschommelingen, achtte de Commissie het niet nodig ook het niveau van de invoer in de periode september tot en met december 2019 te vergelijken met het niveau van de invoer in dezelfde maanden van het voorgaande jaar. De na de opening van het onderzoek verzamelde gegevens waren gebaseerd op de Taric-codes die bij de opening van het onderzoek voor het betrokken product waren gecreëerd. Deze gegevens werden vergeleken met de maandelijkse gemiddelde invoer uit de VRC gedurende vier maanden in het OT.

Tabel 1

Invoer uit China in het OT en na de opening van het onderzoek (ton)

(4)

Bijgevolg heeft de Commissie de invoer van het betrokken product niet aan registratie onderworpen overeenkomstig artikel 14, lid 5 bis, van de basisverordening, aangezien niet was voldaan aan de voorwaarde van artikel 10, lid 4, onder d), namelijk een aanzienlijke toename van de invoer.

(5)

In het bericht van inleiding werden de belanghebbenden uitgenodigd om met de Commissie contact op te nemen om aan het onderzoek mee te werken. Daarnaast heeft de Commissie de klagers, de haar bekende producenten in de Unie, de haar bekende producenten-exporteurs en de autoriteiten van de VRC, de haar bekende importeurs en gebruikers, alsmede de bekende betrokken verenigingen expliciet op de hoogte gesteld van de opening van het onderzoek en hen uitgenodigd daaraan mee te werken.

(6)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om opmerkingen te maken over de opening van het onderzoek en een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures aan te vragen.

(7)

Verschillende partijen verzochten om door de diensten van de Commissie te worden gehoord. De belanghebbenden die daartoe een verzoek hadden ingediend, zijn in de gelegenheid gesteld te worden gehoord.

(8)

Een gebruiker, Onderneming A, verzocht om anonimiteit om mogelijke vergeldingsacties van sommige van de klagers, die ook haar leveranciers zijn, te voorkomen.

(9)

European Aluminium merkte op dat Onderneming A in deze procedure niet de vereiste representativiteit had, omdat zij zich volgens European Aluminium niet kenbaar had gemaakt of had aangetoond dat er een objectieve band was tussen haar activiteiten en het onderzochte product zoals gedefinieerd in punt 2.2. European Aluminium voerde ook aan dat het risico van vergeldingsmaatregelen van binnen de EU geen rechtvaardiging was om de identiteit van Onderneming A geheim te houden, omdat Onderneming A gevestigd is in de EU, waar Europese fundamentele waarden gelden, en omdat Europese producenten van het soortgelijke product zich niet met dergelijke praktijken zouden inlaten.

(10)

Uit de informatie in het dossier (3) en de vertrouwelijke informatie die Onderneming A met de Commissie heeft gedeeld, bleek dat Onderneming A zich tijdig als belanghebbende heeft geregistreerd en een objectieve band heeft aangetoond tussen haar activiteiten en het onderzochte product. Met betrekking tot de motivering van het verzoek om anonimiteit was de Commissie van oordeel dat de onderneming haar verzoek met voldoende redenen had omkleed. Onderneming A heeft met name naar behoren gedocumenteerde informatie verstrekt over haar vrees voor commerciële vergeldingsacties wegens de aard van haar activiteiten en haar zakelijke betrekkingen met andere partijen die op de betrokken markt actief zijn. Bijgevolg heeft de Commissie de anonimiteit van de betrokken onderneming in het kader van dit onderzoek gewaarborgd.

(11)

Onderneming A en Shanghai Huafon Aluminium Corporation (“Huafon”) klaagden over het gebrek aan motivering met betrekking tot de uitsluiting van de in overweging 57 en in de definitie van het onderzochte product in het bericht van inleiding bedoelde producten.

(12)

Overeenkomstig de basisverordening moet de klacht een volledige omschrijving van het naar verluidt met dumping ingevoerde product bevatten. Zij voorziet niet in een verplichting voor de klager om een motivering te geven met betrekking tot de producten die hij niet in zijn klacht wenst op te nemen. Op grond hiervan werd het argument afgewezen.

(13)

Onderneming A voerde ook aan dat de klacht was ingediend door producenten die slechts 80 % van de productie in de Unie vertegenwoordigen, zodat kon worden aangenomen dat producenten die 20 % van de productie in de Unie voor hun rekening nemen, geen aanmerkelijke schade hadden geleden.

(14)

De mate van steun voor de opening van een onderzoek is geen aanwijzing voor de door de bedrijfstak van de Unie geleden schade. De wettelijke vereisten voor de opening van een onderzoek zijn vastgelegd in artikel 5 van de basisverordening. De klacht bevatte voldoende bewijsmateriaal om de opening van een onderzoek op grond van artikel 5, lid 2, te rechtvaardigen. Zoals Onderneming A in herinnering heeft gebracht, werd de klacht bovendien ingediend en gesteund door producenten in de Unie die goed zijn voor 80 % van de totale productie voor niet-ondernemingseigen gebruik in de Unie, wat duidelijk een groot deel van de bedrijfstak van de Unie is zoals vereist uit hoofde van artikel 5, lid 4. Op grond hiervan heeft de Commissie het argument afgewezen.

(15)

Dezelfde gebruiker voerde aan dat bepaalde in de klacht beschreven schade-indicatoren waren gebaseerd op producten die van het onderzoek waren uitgesloten. Aangezien dit argument niet voldoende specifiek was en in elk geval niet met bewijsmateriaal was onderbouwd, werd het evenwel afgewezen.

(16)

Een gebruiker, Valeo Systèmes Thermiques SAS (“Valeo”), voerde aan dat de klager een gesegmenteerde schadeanalyse had uitgevoerd en dat deze analyse, wat de in de klacht vermelde de-minimismarges inzake prijsonderbieding en prijsbederf betreft, geen schade aantoonde voor AFRP’s bestemd voor warmtewisselaars voor de automobielsector. Valeo verwees ook naar de jaarrekening van de belangrijkste producent van deze productcategorie en gaf aan dat deze in 2019 en de eerste helft van 2020 goede financiële prestaties had gerapporteerd en de invoer uit de VRC niet als een risico had genoemd.

(17)

De Commissie merkte op dat de klacht geen volledige schadeanalyse per segment bevatte, maar veeleer berekeningen met betrekking tot prijsonderbieding en prijsbederf voor drie representatieve productsoorten, waaronder AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector. Wat deze productsoort betreft, bevatte de klacht niet alle specifieke schade-indicatoren. De klacht bevatte veeleer één reeks indicatoren met betrekking tot het soortgelijke product als geheel, maar geen schadeanalyse per segment.

(18)

Wat de belangrijkste producent van AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector betreft, merkte de Commissie op dat zijn productassortiment niet uitsluitend beperkt is tot AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector, maar ook producten voor verwarming, ventilatie, klimaatregeling en koeling (“HVACR”, Heating, Ventilation, Air Conditioning and Refrigeration) omvat. Bovendien heeft de jaarrekening van die producent niet uitsluitend betrekking op zijn verkoop in de Unie, maar op zijn activiteiten in de hele wereld, wat verklaart waarom hij de VRC niet als een bijzonder risico aanmerkt. Bijgevolg werden die argumenten afgewezen.

(19)

Valeo en Onderneming A betoogden dat in de klacht geen bewijs was geleverd dat de bedrijfstak van de Unie aanmerkelijke schade had geleden, omdat verscheidene indicatoren, zoals uitvoer, investeringen, capaciteit, voorraden, prijzen en werkgelegenheid, een positieve trend vertoonden.

(20)

De Commissie wees erop dat artikel 5, lid 2, onder d), van de basisverordening een onderzoek van, onder meer, de relevante schadefactoren in het stadium van de opening van het onderzoek voorschrijft. Artikel 5 van de basisverordening vereist niet specifiek dat alle in artikel 3, lid 5, genoemde schadefactoren een verslechtering te zien geven om aanmerkelijke schade te kunnen vaststellen. Artikel 5, lid 2, van de basisverordening bepaalt immers dat de klacht gegevens moet bevatten omtrent veranderingen in de omvang van de beweerde invoer met dumping, de weerslag van deze invoer op de prijzen van het soortgelijke product op de markt van de Unie en de daaruit voortvloeiende weerslag daarvan op de bedrijfstak van de Unie, zoals blijkt uit relevante (maar niet noodzakelijk alle) factoren en indicatoren met betrekking tot de situatie van de bedrijfstak van de Unie, waaronder die welke zijn genoemd in artikel 3, leden 3 en 5, van de basisverordening. Uit de specifieke schadeanalyse in de klacht is zelfs gebleken dat er voldoende gegevens zijn die wijzen op een aanzienlijke penetratie van de EU-markt door invoer uit China tegen prijzen die de prijzen van de bedrijfstak van de Unie zelf aanzienlijk onderbieden en bederven. De klacht bevatte bewijs dat dit aanmerkelijke schadelijke gevolgen had voor de situatie van de bedrijfstak van de Unie in de periode 2016 tot 2019, bijvoorbeeld voor het marktaandeel en de winstgevendheid. Bijgevolg werden die argumenten afgewezen.

(21)

Een andere belanghebbende, Nilo Asia PTE Ltd/Lodec Metall-Handel Niederlassung Bremen der O. Wilms GMBH (“Nilo”), voerde aan dat de voor de berekening van de prijsonderbieding en het prijsbederf gebruikte GN-codes het niet mogelijk maakten de platen en gewone bladen te identificeren en tot onnauwkeurigheden konden leiden. Deze belanghebbende betwistte ook de methode voor de berekening van het prijsbederf.

(22)

Wat de methode voor de berekening van het prijsbederf betreft, was de Commissie van oordeel dat de klager objectieve gegevens en methoden had gebruikt om de uitvoerprijs na inklaring in de EU vast te stellen. Bovendien waren de GN-codes, zoals geverifieerd door de Commissie, in dat stadium van de procedure correct. Overeenkomstig artikel 7 van de basisverordening was de streefprijs in de Unie gebaseerd op de productiekosten van de klager plus een nagestreefde winst van 6 %. Bijgevolg heeft de Commissie vastgesteld dat de klager het prijsbederf correct heeft berekend en werd het argument afgewezen.

(23)

Nilo en een producent-exporteur, Xiamen Xiashun Aluminium Foil Co, Ltd (“Xiamen Xiashun”), voerden aan dat het totale verbruik in de Unie door de klager te hoog was geraamd. Zij verwezen naar het verslag van European Aluminium (4) van 2019, waarin sprake is van een verbruik van 5,447 miljoen ton.

(24)

De Commissie merkte op dat de reikwijdte van dit onderzoek verschilt van het verslag waarnaar werd verwezen. Zoals vermeld in het bericht van inleiding, werden immers verschillende producten van de productomschrijving uitgesloten. Bovendien heeft dit verslag niet alleen betrekking op de EU, maar ook op andere landen die lid zijn van de EVA, zoals Noorwegen, Zwitserland en Turkije. Vanwege deze verschillen werd dit argument afgewezen.

(25)

Een producent-exporteur, Xiamen Xiashun, betwistte de verklaring van de klager dat de prijzen bij invoer uit de VRC consequent lager zijn dan de prijzen bij invoer uit andere landen, met het argument dat een analyse op basis van alle bestreken GN-codes niet nauwkeurig genoeg was. Deze producent-exporteur heeft een analyse voor GN-code 7607 11 90 verstrekt waaruit bleek dat de Turkse prijzen de laagste waren en dat de door de bedrijfstak van de Unie geleden schade dus te wijten was aan de invoer uit andere landen dan de VRC.

(26)

De Commissie wees erop dat een dergelijke analyse beperkt blijft tot één GN-code en niets afdoet aan de verklaring van de klager. Wat de algemene analyse van de invoer tijdens de beoordelingsperiode betreft, wordt verwezen naar de overwegingen 51 tot en met 59. Op grond hiervan heeft de Commissie dit argument afgewezen.

(27)

Xiamen Xiashun voerde ook aan dat de klacht geen positief bewijsmateriaal bevatte inzake het bestaan van aanmerkelijke schade door invoer van oorsprong uit de VRC en verwees naar tekortkomingen in de beweringen betreffende macro- en micro-indicatoren. Deze partij betwistte de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid van de indicatoren in de klacht door te verwijzen naar een groot aantal op zichzelf staande elementen betreffende verschillende producenten in de Unie die de indicatoren zouden hebben beïnvloed. Zij heeft echter niet aangetoond hoe deze voorbeelden afbreuk zouden kunnen doen aan de algemene beoordeling van de Commissie dat de klacht voldoende bewijsmateriaal bevatte om de inleiding van deze procedure te rechtvaardigen.

(28)

Verscheidene belanghebbenden voerden aan dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector en basisaluminiumfolie van het onderzoek moesten worden uitgesloten of dat op zijn minst een afzonderlijke segmentspecifieke analyse nodig was.

(29)

Bij de opening van het onderzoek waren er geen aanwijzingen dat dergelijke segmenten afzonderlijk moesten worden geanalyseerd. In de loop van het onderzoek heeft de Commissie opmerkingen van belanghebbenden over het betrokken product verzameld, alsmede verzoeken om uitsluiting en de noodzaak van een analyse per segment. De verzoeken om uitsluiting worden geanalyseerd in de overwegingen 61 tot en met 105, terwijl de vermeende noodzaak van een analyse per segment wordt onderzocht in de overwegingen 38 tot en met 45.

(30)

Een importeur, Nilo, trok de methode en de GN-codes in twijfel die de klager voor de dumpingberekeningen in verband met platen en gewone bladen heeft gebruikt en was van mening dat dit een belangrijke tekortkoming van de klacht vormde.

(31)

De Commissie was van oordeel dat de klager objectieve gegevens en methoden had gebruikt om de uitvoerprijs vast te stellen. Bovendien waren de GN-codes, zoals geverifieerd door de Commissie, in dat stadium van de procedure correct. Wat de berekening van de dumping betrof, zou, gezien de hoogte van de in de klacht vastgestelde normale waarde voor platen en gewone aluminiumbladen, de conclusie met betrekking tot de vaststelling van dumping bovendien identiek zijn geweest, namelijk dat de daaruit voortvloeiende dumpingmarge de de-minimisdrempel ruimschoots zou overschrijden. Het argument werd derhalve afgewezen.

(32)

Een van de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs, Xiamen Xiashun, voerde aan dat de klacht onvoldoende bewijsmateriaal inzake dumping bevatte. Volgens de onderneming was de prijs van de aluminiumingots excessief en dat gold ook voor de normale waarde. Deze onderneming was met name van mening dat de gemiddelde prijs van aluminiumingots over 2019 die voor het berekenen van de dumping was gebruikt 1 792 USD per ton bedroeg en niet 2 300 tot 2 700 EUR, zoals in de klacht was aangegeven. De onderneming was ook van mening dat het in de klacht vermelde verbruik van 1-2 aluminiumingots voor de productie van één ton gewoon aluminiumblad te hoog was. Xiamen Xiashun voerde verder aan dat de vrachtkosten voor gewoon blad van 107,77 EUR per ton, die in de klacht waren gebruikt voor het berekenen van de dumping, te hoog waren in vergelijking met haar eigen vervoerskosten voor hetzelfde product (5).

(33)

De Commissie heeft deze argumenten afgewezen. De door de klager voor de berekeningen gebruikte prijs voor aluminiumingots bedroeg 1 797 EUR per ton, niet 2 300 tot 2 700 EUR per ton zoals door Xiamen Xiashun werd aangevoerd (6). Bovendien was de Commissie van oordeel dat zowel het verbruik van aluminiumingots voor de productie van één ton gewoon blad als de door de klager gebruikte vrachtkosten met voldoende bewijsmateriaal waren gestaafd. Zelfs indien zij de normale waarde zou herberekenen met gebruikmaking van de door Xiamen Xiashun voorgestelde vrachtkosten, zou de daaruit voortvloeiende dumpingmarge de de-minimisdrempel ruimschoots overschrijden. Op grond hiervan was de Commissie van oordeel dat de klacht voldoende bewijsmateriaal inzake dumping omvatte om de procedure in te leiden.

(34)

In het bericht van inleiding heeft de Commissie verklaard dat zij mogelijk een steekproef van de belanghebbenden zou samenstellen overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening.

(35)

In het bericht van inleiding heeft de Commissie verklaard dat zij een voorlopige steekproef van producenten in de Unie had samengesteld. De Commissie heeft de steekproef samengesteld op basis van het volume van de productie en verkoop van het soortgelijke product in de Unie tijdens het onderzoektijdvak. De steekproef bestond uit drie producenten in de Unie. De in de steekproef opgenomen producenten in de Unie vertegenwoordigden 35 % van de geraamde totale productie en 35 % van de geraamde totale verkoop in de Unie van het soortgelijke product. De Commissie nodigde de belanghebbenden uit om opmerkingen over de voorlopige steekproef in te dienen. European Aluminium heeft opmerkingen ingediend namens twee van haar voor de steekproef geselecteerde leden. Een voorlopig in de steekproef opgenomen onderneming verzocht dat slechts één van haar fabrieken in de steekproef zou worden opgenomen, omdat deze fabriek precies de typische producten vervaardigt die uit de VRC worden ingevoerd. Zij voerde ook aan dat de opneming van slechts één fabriek de steekproef representatiever zou maken. De Commissie merkte op dat de in de steekproef opgenomen ondernemingen uit afzonderlijke juridische entiteiten bestaan en dat er geen onderscheid kan worden gemaakt op basis van de interne organisatie binnen de juridische entiteit indien alle subentiteiten tot dezelfde juridische entiteit behoren. Derhalve werd dit verzoek afgewezen.

(36)

Een andere in de steekproef opgenomen onderneming voerde aan dat de opneming in de steekproef van slechts één juridische entiteit binnen haar groep de controle zou bemoeilijken aangezien de IT- en boekhoudsystemen op groepsbasis worden bijgehouden. Gezien de beperkte beschikbare tijd heeft de Commissie besloten zich tot de juridische entiteit in kwestie te beperken. Gezien de verkoopkanalen van de door deze juridische entiteit vervaardigde producten en het feit dat de verbonden ondernemingen bij de verkoopstroom betrokken kunnen zijn, moesten echter ook andere entiteiten binnen de groep de desbetreffende delen van de vragenlijst invullen.

(37)

In het licht van het bovenstaande werd steekproef representatief geacht voor de bedrijfstak van de Unie.

(38)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk is en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie niet-verbonden importeurs verzocht de in het bericht van inleiding gevraagde informatie te verstrekken.

(39)

Vier niet-verbonden importeurs hebben de gevraagde informatie geleverd en hebben ermee ingestemd om in de steekproef te worden opgenomen. Overeenkomstig artikel 17, lid 1, van de basisverordening heeft de Commissie een steekproef van drie importeurs samengesteld op basis van de grootste invoerhoeveelheden. Overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de basisverordening zijn alle bekende betrokken importeurs geraadpleegd over de samenstelling van de steekproef. De Commissie heeft geen opmerkingen ontvangen.

(40)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk is en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie alle bekende producenten-exporteurs in de VRC verzocht de in het bericht van inleiding gevraagde informatie te verstrekken. Daarnaast heeft de Commissie de Vertegenwoordiging van de VRC bij de Europese Unie verzocht mogelijke andere producenten-exporteurs die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in medewerking aan het onderzoek, te achterhalen en/of met hen contact op te nemen.

(41)

24 producenten-exporteurs uit het betrokken land hebben de verlangde informatie verstrekt en ermee ingestemd in de steekproef te worden opgenomen. Overeenkomstig artikel 17, lid 1, van de basisverordening heeft de Commissie een steekproef van drie ondernemingen/groepen van ondernemingen samengesteld op basis van de grootste representatieve uitvoer naar de Unie die binnen de beschikbare tijd redelijkerwijs konden worden onderzocht. Deze ondernemingen/groepen van ondernemingen vertegenwoordigden 18,9 % van de geraamde totale uitvoer. Overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de basisverordening werden alle bekende betrokken producenten-exporteurs en de autoriteiten van het betrokken land in de gelegenheid gesteld op de samenstelling van de steekproef te reageren.

(42)

Bij brief van 27 augustus 2020 heeft de onderneming Yantai Jintai International Trade Co., Ltd (onderdeel van de “Nanshan Group”) haar opmerkingen ingediend en verzocht om in de steekproef te worden opgenomen. Bij e-mail van 2 september 2020 deelde een van de geselecteerde ondernemingen, de onderneming Tianjin Zhongwang Aluminium Co., de Commissie mee dat zij haar medewerking stopzette. Op grond hiervan heeft de Commissie besloten de onderneming Tianjin Zhongwang Aluminium Co. te vervangen door de Nanshan Group. De gewijzigde steekproef vertegenwoordigt ook 18,9 % van de geraamde totale uitvoer naar de Unie vanuit de VRC in het onderzoektijdvak. De Commissie heeft geen opmerkingen over de gewijzigde steekproef ontvangen.

(43)

17 producenten-exporteurs in de VRC die op grond van artikel 17, lid 3, van de basisverordening om een individueel onderzoek hadden verzocht, werden in het bericht van inleiding uitgenodigd de vragenlijst te beantwoorden. Geen enkele exporteur-producent heeft echter binnen de vastgestelde termijn een ingevulde vragenlijst ingediend. Derhalve is geen verzoek om individueel onderzoek ingewilligd.

(44)

De Commissie heeft de overheid van de Volksrepubliek China (“Chinese overheid”) een vragenlijst toegezonden over het bestaan van verstoringen van betekenis in de VRC in de zin van artikel 2, lid 6 bis, onder b), van de basisverordening. Zij heeft de Chinese overheid ook een vragenlijst over verstoringen van de grondstoffenmarkten in de zin van artikel 7, leden 2 bis en 2 ter, van de basisverordening toegezonden.

(45)

De Commissie heeft ook vragenlijsten gestuurd naar de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie, de in de steekproef opgenomen importeurs, gebruikers en de in de steekproef opgenomen producenten-exporteurs. Dezelfde vragenlijsten waren op de dag van de opening van het onderzoek ook online (7) beschikbaar gesteld.

(46)

De Commissie heeft antwoorden op de vragenlijst ontvangen van de drie in de steekproef opgenomen producenten in de Unie, de vereniging van producenten in de Unie, de drie in de steekproef opgenomen niet-verbonden importeurs, vijf gebruikers en drie ondernemingen/groepen van producenten-exporteurs.

(47)

Een andere gebruiker gaf een onvolledig antwoord op de vragenlijst, dat evenmin een zinvolle niet-vertrouwelijke versie bevatte. Ondanks verscheidene verzoeken en herinneringen heeft deze gebruiker de gevraagde informatie niet verstrekt. Daarom is bij de analyse geen rekening gehouden met het antwoord van die gebruiker op de vragenlijst.

(48)

Gezien de uitbraak van COVID-19 en de inperkingsmaatregelen die door verschillende lidstaten en door verschillende derde landen zijn genomen, kon de Commissie in de voorlopige fase geen controlebezoeken op grond van artikel 16 van de basisverordening verrichten. In plaats daarvan heeft de Commissie alle informatie die zij voor haar vaststellingen nodig achtte, op afstand getoetst in overeenstemming met haar mededeling over de gevolgen van de uitbraak van COVID-19 voor antidumping- en antisubsidieonderzoeken (8). De Commissie heeft toetsingen op afstand verricht bij de volgende ondernemingen/partijen:

—

European Aluminium, Brussel, België

—

Hydro Group (“Hydro”):

—

Elval Halcor Group:

—

Aludium Group:

—

Onderneming A

—

Valeo Group:

—

Jiangsu Alcha Aluminum Group Co., Ltd (“Jiangsu Alcha Group”)

—

Nanshan Group

—

Xiamen Xiashun Aluminium Foil Co., Ltd

(49)

Het onderzoek naar de dumping en de schade had betrekking op de periode van 1 juli 2019 tot en met 30 juni 2020 (“het onderzoektijdvak” of “OT”). Het onderzoek naar ontwikkelingen die relevant zijn voor de schadebeoordeling had betrekking op de periode van 1 januari 2017 tot aan het einde van het onderzoektijdvak (“de beoordelingsperiode”).

(50)

Deze zaak is ingeleid op 14 augustus 2020, dat wil zeggen tijdens de tussen het Verenigd Koninkrijk (“VK”) en de EU overeengekomen overgangsperiode waarin het VK onderworpen bleef aan het Unierecht. Deze periode is op 31 december 2020 afgelopen. Bijgevolg komen ondernemingen en verenigingen uit het VK sinds 1 januari 2021 niet langer in aanmerking als belanghebbenden bij deze procedure.

(51)

In een nota bij het dossier (9) van 18 januari 2021 heeft de Commissie marktdeelnemers uit het Verenigd Koninkrijk die van mening waren dat zij nog steeds als belanghebbende in aanmerking kwamen, verzocht contact met haar op te nemen. Er hebben zich geen ondernemingen gemeld.

(52)

Om in de bij de belanghebbenden verzamelde gegevensreeks tot uiting te laten komen dat de overgangsperiode was afgelopen en het Verenigd Koninkrijk niet langer onderworpen was aan het Unierecht, werd de betrokken belanghebbenden verzocht een herziene vragenlijst op EU-27-basis in te vullen.

(53)

Een gebruiker, Valeo, voerde aan dat de klacht ernstige procedurefouten vertoonde omdat zij gebaseerd was op gegevens uit de EU-28, waartoe het VK behoorde, terwijl dit land op het ogenblik van de indiening van de klacht en de inleiding van de procedure niet langer een lidstaat was.

(54)

Wat dit punt betreft, waren het VK en de EU, zoals vermeld in overweging 50, een overgangsperiode overeengekomen tijdens welke het VK onderworpen bleef aan het Unierecht. Deze periode is op 31 december 2020 afgelopen (10). Aangezien de zaak tijdens de overgangsperiode werd ingeleid, was de klacht rechtsgeldig ingediend op EU-28-basis. Het argument werd derhalve afgewezen.

(55)

Bij het betrokken product gaat het om gewalste platte aluminiumproducten, al dan niet gelegeerd, ook indien verder bewerkt dan het gewalste platte product, niet op een drager, zonder interne lagen van ander materiaal,

(56)

Het betrokken product (11) wordt gewoonlijk “gewalste platte aluminiumproducten” of “AFRP’s” (aluminium flat-rolled products) genoemd. Het is het resultaat van vier opeenvolgende productieprocessen: smelten, gieten, walsen en afwerken. Sommige ondernemingen beginnen het productieproces mogelijk in een ander stadium, afhankelijk van hun niveau van integratie.

(57)

Van dit onderzoek zijn de volgende producten uitgesloten:

(58)

Gewalste platte aluminiumproducten worden gebruikt in een breed scala van toepassingen in sectoren zoals de bouw, de vervaardiging van folie, technische toepassingen, vervoer en duurzame consumptiegoederen.

(59)

Uit het onderzoek is gebleken dat de volgende producten dezelfde fysische, chemische en technische basiseigenschappen hebben en voor dezelfde basisdoeleinden worden gebruikt:

(60)

De Commissie heeft in dit stadium beslist dat die producten derhalve soortgelijke producten zijn in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(61)

Verschillende partijen hebben verzoeken ingediend om de volgende producten van de productomschrijving uit te sluiten: geplateerde buizen, geplateerde platen, geplateerd en ongeplateerd aluminium voor koelribben voor gebruik bij de vervaardiging van hardgesoldeerde aluminium warmtewisselaars voor motorvoertuigen en de vervaardiging van accukoelers voor elektrische voertuigen (“AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector”); rollen aluminium voor de productie van gecoate rollen en aluminium composietpanelen; lithografische platen; accuplaten; aluminium converterfolie van 30-60 micron dik (“ACF-30-60”) en gewalste platte aluminiumproducten voor gebruik bij de vervaardiging van lamellen voor jaloezieën.

(62)

Verschillende belanghebbenden — Huafon, Valeo, Mahle GmbH, de Europese vereniging van toeleveranciers van de automobielsector (“Clepa”) en TitanX Holding AB (“TitanX”) — voerden aan dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector niet dezelfde fysische, technische en chemische basiskenmerken hadden. Het onderscheiden fabricageprocedé (specifieke apparatuur) en chemische bewerking (door het gebruik van gepatenteerde legeringen die verschillen van standaardlegeringen) leidt tot verschillen in hardsoldeerbaarheid, vervormbaarheid, sterkte, corrosiebestendigheid en plateringsverhouding, waardoor AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector volledig verschillen van andere AFRP’s die onder de productomschrijving vallen. Zij voerden ook aan dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector vanwege hun unieke fysische, mechanische en chemische kenmerken die samen met de up- en downstreamindustrie zijn ontwikkeld, niet uitwisselbaar waren met standaard-AFRP’s die binnen de productomschrijving vallen, die in andere toepassingen worden gebruikt. Ook werd aangevoerd dat zij voornamelijk op bestelling werden gemaakt, werden verhandeld in kleine hoeveelheden die minder dan 5 % van de totale markt voor AFRP’s in de EU vertegenwoordigen en voor hoge prijzen werden verkocht aan eersterangstoeleveranciers van de automobielsector die om technische en commerciële redenen en met het oog op risicobeperking alle categorieën AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector van dezelfde leverancier in een “one-stop-shop” betrekken.

(63)

De partijen voerden verder aan dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector bij de douane op dezelfde wijze konden worden herkend als de producten die door de klagers van de productomschrijving waren uitgesloten en die bestemd zijn voor de automobiel- (12) of de vliegtuigindustrie. Net als carrosseriepanelen voor de auto-industrie werd aangevoerd dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector dus ook moesten worden uitgesloten.

(64)

Huafon voerde verder aan dat zijn AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector verschilden van de in de Unie vervaardigde exemplaren vanwege een ander productieproces (continugieten), dat zijn producten unieke specificaties geeft voor verschillende aspecten, zoals korrelgrootte, sterkte, corrosiebestendigheid, vervormbaarheid, hardsoldeerbaarheid, toleranties en erosie. Het bedrijf voerde ook aan dat de meeste producenten in de Unie niet bereid zijn klantspecifieke AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector te leveren.

(65)

Deze partijen rechtvaardigden hun verzoeken ook met de volgende elementen:

(66)

De Commissie merkte allereerst op dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector onderdeel zijn van de productgroep AFRP’s voor warmtewisselaars, die niet alleen warmtewisselaars voor de automobielsector omvat, maar ook warmtewisselaars voor HVACR en voor andere toepassingen zoals windmolens. Net als AFRP’s voor warmtewisselaars voor HVACR en andere toepassingen omvatten AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector producten die geplateerd (buizen, platen, ribben) of ongeplateerd (ribben) kunnen zijn. In tegenstelling tot wat de gebruiker Valeo beweert, blijkt uit het dossier dat de markt voor warmtewisselaars voor HVACR een aanzienlijke omvang heeft en goed is voor 20 % van de totale markt voor warmtewisselaars in de EU. Uit het dossier blijkt ook dat warmtewisselaars voor HVACR qua legering, harding en dikte vergelijkbaar zijn met die van warmtewisselaars voor de automobielsector.

(67)

Ten tweede vielen AFRP’s voor warmtewisselaars ongeacht hun toepassing onder de klacht van European Aluminium en vallen zij onder de productomschrijving zoals gedefinieerd in het bericht van inleiding en in de overwegingen 55 tot en met 58. Daarnaast kunnen AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector aan de hand van de in het onderzoek voorziene productcodering worden ingedeeld op basis van dikte, vorm, gebruikt materiaal, afwerking en harding.

(68)

Ten derde bleek uit het onderzoek dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector dezelfde chemische basiskenmerken hebben als andere AFRP’s. Zelfs als ze geplateerd zijn, bestaan zij net als andere AFRP’s voor meer dan 95 % uit zuiver aluminium. Daarnaast worden in AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector weliswaar zogenaamde gepatenteerde legeringen gebruikt, maar lijken deze sterk op andere legeringen, aangezien ze grotendeels zijn afgeleid van legeringen van de 3XXX-serie.

(69)

Wat de fysische en technische kenmerken betreft, hebben de meeste AFRP’s hun eigen specificaties, afhankelijk van de toepassing of de eisen van de betrokken eindgebruiker. Het feit dat AFRP-fabrikanten moeten voldoen aan specifieke wensen inzake hardsoldeerbaarheid, vervormbaarheid, sterkte, korrelgrootte of corrosie betekent niet dat zij niet dezelfde technische en fysische basiskenmerken hebben als andere AFRP’s. En zelfs al zouden zij dergelijke basiskenmerken niet delen met bepaalde AFRP’s die onder het onderzoek vallen — wat dus niet het geval is — dan zouden zij dergelijke basiskenmerken delen met AFRP’s die tot dezelfde productgroep behoren, namelijk AFRP’s voor warmtewisselaars bestemd voor HVACR en andere toepassingen.

(70)

Wat de uitwisselbaarheid betreft, kunnen AFRP’s die tot verschillende productgroepen behoren om verschillende redenen mogelijk niet onderling uitwisselbaar zijn, bijvoorbeeld door specifieke legeringsbehandelingen of het soort afwerking. Toch vallen deze producten binnen de reikwijdte van het onderzoek omdat zij dezelfde fysische, chemische en technische basiskenmerken hebben.

(71)

Wat het productieproces betreft, heeft de Commissie vastgesteld dat AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector voortkomen uit hetzelfde productieproces als beschreven in overweging 56, waarbij in grote mate dezelfde apparatuur wordt gebruikt als voor andere AFRP’s. Het feit dat bepaalde legeringen moeten worden ontwikkeld of dat de producten moeten worden gevalideerd hoort niet bij het productieproces, maar eerder bij de onderzoeks- en ontwikkelingsfase, die losstaat van het productieproces. Zelfs als voor AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector specifieke apparatuur (plateringsstation, slitapparatuur) zou worden gebruikt, kan dergelijke apparatuur ook voor de productie van andere AFRP’s voor warmtewisselaars worden gebruikt, of simpelweg voor andere AFRP’s met een bepaalde breedte. Ook het feit dat bepaalde AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector door continugieten worden vervaardigd, maakt dit product niet uniek, aangezien andere producten die binnen de reikwijdte van het onderzoek vallen ook volgens hetzelfde soort procedé kunnen worden vervaardigd.

(72)

Ten derde heeft de Commissie met betrekking tot de commercialisering van AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector vastgesteld dat de meeste AFRP’s op bestelling worden gemaakt en dat het aandeel standaardproducten klein is. Wanneer in aanmerking wordt genomen dat dit product goed is voor ongeveer 9 % van het verbruik op de markt van de Unie, kan ook niet worden gesteld dat het in kleine hoeveelheden wordt verhandeld of een nichemarkt vormt.

(73)

Ten vierde heeft de Commissie ook vastgesteld dat warmtewisselaars voor de automobielsector niet de enige producten zijn die binnen de reikwijdte van het onderzoek vallen en aan eersterangstoeleveranciers van de automobielsector worden verkocht. Ook andere producten, zoals chassis en onderdelen, zijn immers uiteindelijk bestemd voor de automobielsector, volgen hetzelfde verkoopkanaal en vereisen ook een valideringsproces. Bovendien kunnen fabrikanten van warmtewisselaars de verschillende categorieën AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector bij verschillende leveranciers betrekken, dus niet op “one-stop-shop”-basis, zoals ten onrechte werd beweerd. Tot slot heeft de Commissie ook vastgesteld dat de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie een aanzienlijk deel van de andere producten die onder de productomschrijving vallen tegen hogere prijzen verkochten dan AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector. Deze andere producten vertegenwoordigden meer dan 8 % van het totale verkoopvolume van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie tijdens het onderzoektijdvak.

(74)

Ten vijfde was de Commissie het er niet mee eens dat AFRP’s voor warmtewisselaars moeten worden uitgesloten omdat zij in de automobielsector worden gebruikt. Zij herinnerde eraan dat niet alle voor de automobielsector bestemde producten van het onderzoek zijn uitgesloten. Het onderzochte product omvat immers ook AFRP’s voor automobielproducten, zoals structurele onderdelen voor automobieltoepassingen (chassis, onderdelen).

(75)

Wat de argumenten inzake het belang van de Unie betreft, heeft de Commissie vastgesteld dat de bedrijfstak van de Unie over voldoende capaciteit beschikt om aan de huidige vraag te voldoen en dat er in het licht van de concurrentievoorwaarden en de beschikbare capaciteit in de EU geen risico bestaat van een structurele prijsstijging, zoals onlangs werd bevestigd door het besluit van de Commissie betreffende de fusie van Gränges en Impexmetal (14). Ook heeft de bedrijfstak van de Unie, volgens door de bedrijfstak zelf verstrekte en door de Commissie gecontroleerde informatie, onlangs in zijn productiecapaciteit geïnvesteerd en zijn er binnen de bedrijfstak andere lopende projecten om deze te vergroten. Uitgaande van de haar ter beschikking staande informatie verwachtte de Commissie dat deze toename, na de verwachte veranderingen in de productie van automodellen — namelijk de afname van verbrandingsmotoren en de toename van plug-in hybride/elektrische voertuigen — waarschijnlijk de verwachte stijging van de vraag zal absorberen.

(76)

Wat de stijging van de kosten betreft, was de Commissie van oordeel dat de vóór de pandemie behaalde winst de fabrikanten van warmtewisselaars voor de automobielsector in staat zou stellen extra kosten in de vorm van antidumpingrechten of valideringskosten te absorberen als zij opnieuw bij producenten in de Unie zouden willen inkopen. Bovendien wijst de algemene financiële situatie van deze ondernemingen en de groepen waartoe zij behoren en bijvoorbeeld hun ingehouden winsten niet op een dramatische financiële situatie die de voortzetting van hun activiteiten in de huidige context in gevaar zou brengen.

(77)

Wat de gevolgen voor de toeleveringsketen betreft, moet verder worden opgemerkt dat fabrikanten van warmtewisselaars voor de automobielsector doorgaans gebruikmaken van dubbele inkoopkanalen voor specifieke producten en dat zij gewoonlijk meerdere gevalideerde leveranciers hebben voor elke productcategorie (buizen, platen, ribben). Producenten in de Unie van AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector hebben in het verleden al ruimschoots aangetoond dat zij dergelijke specifieke producten in grote hoeveelheden kunnen leveren aan grote fabrikanten, zowel binnen als buiten de Unie. Daarom beschikken zij over de benodigde uitrusting en technische knowhow om dergelijke producten te ontwikkelen en te leveren en hebben zij vaak de status van voorgekwalificeerde leveranciers. Hoewel dit niet betekent dat gebruikers desgewenst onmiddellijk voor al hun producten van de ene AFRP-leverancier naar een andere kunnen overstappen, zou de bedrijfstak van de Unie in staat zijn de Chinese invoer snel te vervangen en een veilige alternatieve leveringsbron te bieden. Een van de producenten in de Unie voerde aan dat er al een vergelijkbare ontwikkeling had plaatsgevonden op de markt van de VS, waar bepaalde niet-Amerikaanse producenten de plaats van de invoer uit China hadden kunnen innemen nadat op Chinese AFRP’s antidumpingrechten waren ingesteld.

(78)

Hoewel niet wordt betwist dat de ontwikkeling van een nieuwe generatie elektrische voertuigen de uitstoot van broeikasgassen in de Unie zou verminderen, was de Commissie voorlopig van oordeel dat de productie van het voor dergelijke auto’s benodigde aluminium in de EU minder vervuilend zou zijn dan de invoer ervan uit de VRC. Nog afgezien van de transportkosten van de VRC naar de EU, genereert de aluminiumproductie in de Unie immers gemiddeld ongeveer drie keer minder CO2 dan in de VRC (15). Op basis hiervan was de Commissie van oordeel dat de instelling van rechten op AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector uit de VRC niet onverenigbaar is met het bredere beleid van de Unie. In dit verband voerde één producent-exporteur, Huafon, aan dat zijn CO2-uitstoot ruim onder het Chinese gemiddelde lag. Dit argument werd echter niet met bewijsmateriaal gestaafd en kon hoe dan ook niet naar de gehele Chinese aluminiumindustrie worden geëxtrapoleerd.

(79)

Bovendien wezen twee gebruikers, Mahle en Titanx, er ook op dat producenten van warmtewisselaars voor de automobielsector buiten de Europese Economische Ruimte (“EER”) een concurrentievoordeel zouden krijgen wanneer zij AFRP’s uit China zouden kopen zonder antidumpingrechten te betalen. Zij verwezen hierbij naar een in Marokko gevestigde Chinese producent van warmtewisselaars voor de automobielsector. De Commissie stelde vast dat de investering door de desbetreffende fabrikanten van warmtewisselaars voor de automobielsector was gedaan met het oog op de bevoorrading van een nieuwe productielocatie van auto’s buiten de EU, waarbij de beschikbare gegevens wijzen op een investering om de lokale markt te bevoorraden (16). Het argument werd derhalve afgewezen.

(80)

In het licht van bovenstaande overwegingen heeft de Commissie het verzoek om AFRP’s voor warmtewisselaars voor de automobielsector van de omschrijving van het onderzochte product uit te sluiten, voorlopig afgewezen.

(81)

Eén gebruiker, Onderneming A, verzocht om de uitsluiting van rollen aluminium voor de productie van gecoate rollen en aluminium composietpanelen, op basis van de overweging dat deze rollen verschillende fysische, technische en chemische kenmerken hebben wat spanningsnivellering en uiterlijk betreft, aangezien zelfs kleine onvolkomenheden het product onbruikbaar maken voor het doel waarvoor het werd gekocht.

(82)

Gezien de strenge kwaliteitseisen voerde de onderneming aan dat dit product niet uitwisselbaar is met andere AFRP’s en niet door andere producten kan worden vervangen. Wat het productieproces betreft, voerde deze partij aan dat de Chinese producenten de productsoort in kwestie vervaardigen met geavanceerde apparatuur (warmwalsen, spanningsnivellering en tandemlijnen met meerdere stands voor warme afwerking), met als gevolg hogere kwaliteit, een hogere productiviteit en lagere kosten.

(83)

Dezelfde partij voerde ook aan dat zij aanzienlijke moeilijkheden ondervond, niet alleen om de desbetreffende, aan de vereiste normen beantwoordende productsoort te betrekken van de bedrijfstak van de Unie, maar ook bij het omschakelen van een deel van haar inkoop uit China naar inkoop in de Unie. Zij voerde ook aan dat de desbetreffende productsoort een aanzienlijk deel van haar productiekosten vertegenwoordigde en dat zij nieuwe leveranciers zou moeten valideren als er rechten worden ingesteld, wat tot hogere kosten zou leiden.

(84)

De Commissie stelde vast dat rollen aluminium voor de productie van gecoate rollen en aluminium composietpanelen onder de productomschrijving in de overwegingen 55 tot en met 58 vallen en dat ze aan de hand van de in het onderzoek voorziene productcodering kunnen worden ingedeeld op basis van dikte, vorm, gebruikt materiaal, afwerking en harding. Zij hebben ook dezelfde chemische, technische en fysische basiskenmerken als andere AFRP’s, aangezien zij, net als andere AFRP’s, voor meer dan 95 % uit zuiver aluminium bestaan. Bovendien zijn zij vervaardigd van vergelijkbare legeringen en hebben zij een vergelijkbare afwerking, harding en dikte als andere AFRP’s die binnen de reikwijdte van het onderzoek vallen. Spanningsnivellering is geen proces dat uitsluitend op de desbetreffende productsoort wordt toegepast, maar wordt ook voor andere categorieën AFRP, zoals AFRP’s voor warmtewisselaars, gebruikt.

(85)

Wat de uitwisselbaarheid betreft, kunnen AFRP’s die tot verschillende productgroepen behoren om verschillende redenen mogelijk niet onderling uitwisselbaar zijn, bijvoorbeeld door specifieke legeringsbehandelingen of het soort afwerking. Toch vallen deze producten binnen de productomschrijving van het onderzoek omdat zij dezelfde fysische, chemische en technische basiskenmerken hebben.

(86)

Wat het productieproces betreft, gaat de Commissie er voorlopig van uit dat rollen aluminium voor de productie van gecoate rollen en aluminium composietpanelen voortkomen uit hetzelfde productieproces als beschreven in overweging 56, waarbij in grote mate dezelfde apparatuur wordt gebruikt als voor andere AFRP’s. Het feit dat Chinese producenten naar verluidt geavanceerde apparatuur zouden gebruiken, maakt het product niet anders. In elk geval beschikken sommige producenten in de Unie over vergelijkbare productieapparatuur.

(87)

De Commissie erkende echter de specificiteit van de producten die Onderneming A produceert en de moeilijkheden waarmee zij wordt geconfronteerd bij het betrekken van rollen aluminium voor de productie van gecoate rollen en aluminium composietpanelen in de Unie. Tot dusver heeft de bedrijfstak van de Unie geen bewijs van het tegendeel geleverd. Bovendien heeft de Commissie met betrekking tot de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie voorlopig vastgesteld dat geen van hen dergelijke speciale productsoorten voor de vrije markt in voldoende hoeveelheden produceerde. Bovendien kan het aandeel van aluminium composietpanelen binnen de totale groep AFRP’s in de Unie worden geraamd op minder dan 2 %.

(88)

In het licht van de bovenstaande overwegingen en op basis van het haar ter beschikking staande bewijsmateriaal heeft de Commissie voorlopig geconcludeerd dat de invoer van rollen aluminium moet worden uitgesloten van de betaling van de rechten wanneer deze worden gebruikt voor de productie van gecoate rollen en aluminium composietpanelen.

(89)

Eén producent-exporteur, Xiamen Xiashun, vroeg om opheldering over de vraag of lithografische platen en batterijfolie onder de productomschrijving vielen. In dit verband voerde hij aan dat deze producten qua toepassing, bestemmingsmarkt, fysische en chemische kenmerken en productieprocessen verschilden van aluminium voor koelribben.

(90)

In dit verband moet in de eerste plaats worden opgemerkt dat lithografische platen en batterijfolie onder de productomschrijving in de overwegingen 55 tot en met 58 vallen en dat ze aan de hand van de in het onderzoek voorziene productcodering kunnen worden ingedeeld op basis van dikte, vorm, gebruikt materiaal, afwerking en harding.

(91)

Ten tweede is de productomschrijving van dit onderzoek, in tegenstelling tot wat deze partij beweerde, veel ruimer en niet beperkt tot aluminium voor koelribben. Bovendien bleek uit het onderzoek dat lithografische platen en batterijfolie dezelfde chemische basiskenmerken hebben als andere AFRP’s, aangezien zij net als andere AFRP’s voor meer dan 95 % uit zuiver aluminium bestaan. Daarnaast zijn zij vervaardigd van vergelijkbare legeringen en hebben zij een vergelijkbare afwerking, harding en dikte als andere AFRP’s die binnen de reikwijdte van het onderzoek vallen. Bovendien is het feit dat deze producten bestemd zijn voor specifieke toepassingen in specifieke sectoren niet uniek, aangezien de meeste AFRP’s hun eigen specificaties hebben die afhankelijk zijn van de toepassing of de eisen van de betrokken eindgebruiker.

(92)

Wat het productieproces betreft, was de Commissie van oordeel dat lithografische platen en batterijfolie voortkomen uit hetzelfde productieproces als beschreven in overweging 56, waarbij in grote mate dezelfde apparatuur wordt gebruikt als voor andere AFRP’s. Het feit dat voor deze producten specifieke apparatuur nodig is (ontvetting, spanningsnivellering) is niet uniek, aangezien dergelijke apparatuur voor de productie van andere AFRP’s kan worden gebruikt. Op basis hiervan heeft de Commissie voorlopig bevestigd dat lithografische platen en batterijfolie binnen de reikwijdte van het onderzoek vallen.

(93)

De producent-exporteur Nanshan Group verzocht om opheldering over de vraag of aluminium converterfolie met een dikte tussen 30 en 60 micrometer onder dit onderzoek viel en vroeg of deze producten van de productomschrijving konden worden uitgesloten. Hij voerde aan dat ACF-30-60 twee verschillende zijden heeft (mat en glanzend), dat het wordt vervaardigd met bepaalde legeringen (1xxx en 8xxx) en moet voldoen aan de EU-wetgeving inzake materialen die met levensmiddelen in contact komen (Verordening (EG) nr. 1935/2004 van het Europees Parlement en de Raad (17), Verordening (EG) nr. 2023/2006 van de Commissie (18), Richtlijn 94/62/EG van het Europees Parlement en de Raad (19), Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad (20) (de Reach-verordening) en de Europese norm CEN EN 602. De producent-exporteur verwees ook naar het feit dat de Commissie in een eerder antiontwijkingsonderzoek (21) aluminium converterfolie en bladaluminium voor huishoudelijke toepassingen als verschillende producten beschouwde op basis van kenmerken met betrekking tot aluminiumlegeringen, bevochtigbaarheid en perforatie.

(94)

Dezelfde partij verwees ook naar het eindgebruik en de toepassingen, en met name naar het feit dat het ACF-30-60 voornamelijk voor toepassingen voor levensmiddelen wordt gebruikt, terwijl de belangrijkste eindtoepassingen van het betrokken product naar verluidt verzegelfolie en farmaceutische folie zijn. Bovendien voerde zij aan dat ACF-30-60 niet concurreerde en niet uitwisselbaar was met het betrokken product, aangezien kopers van ACF-30-60 in tegenstelling tot kopers van AFRP’s actief zijn in de voedingsmiddelen- of farmaceutische industrie en ACF-30-60 tegen hogere prijzen wordt verkocht. Dezelfde partij voerde ook aan dat het productieproces verschillend was met het oog op de afwerkingswalsgang waardoor een matte en een glanzende zijde ontstaan, en dat de meeste “klagers” geen ACF-30-60 produceerden.

(95)

In dit verband moet in de eerste plaats worden opgemerkt dat ACF-30-60 onder de productomschrijving in de overwegingen 55 tot en met 58 valt en dat het aan de hand van de in het onderzoek voorziene productcodering kan worden ingedeeld op basis van dikte, vorm, gebruikt materiaal, afwerking en harding. Bovendien heeft de Commissie vastgesteld dat ACF-30-60 dezelfde chemische basiskenmerken heeft als andere AFRP’s, aangezien het net als andere AFRP’s voor meer dan 95 % uit zuiver aluminium bestaat. Daarnaast is het vervaardigd van vergelijkbare legeringen en heeft het een vergelijkbare afwerking, harding en dikte als andere AFRP’s die binnen de reikwijdte van het onderzoek vallen.

(96)

Ten tweede is het niet uniek dat deze producten twee verschillende zijden hebben en aan bepaalde levensmiddelenwetgeving moeten voldoen, aangezien de meeste AFRP’s hun eigen specificaties hebben, afhankelijk van de toepassing of de eisen van de betrokken eindgebruiker, en aan bepaalde wettelijke voorschriften moeten voldoen. Dit geldt bijvoorbeeld voor andere producten voor levensmiddelentoepassingen die onder deze procedure vallen.

(97)

Wat het vorige antiontwijkingsonderzoek betreft, artikel 1, lid 4, van Verordening (EU) 2017/271 sloot enkel aluminiumfolie bestemd voor andere doeleinden dan gebruik als huishoudfolie van de uitbreiding van de bestaande antidumpingrechten uit. Bladaluminium voor gebruik als converterfolie viel dus niet onder die maatregelen. In Verordening (EU) 2017/271 werd echter uiteindelijk erkend dat het onmogelijk is om op basis van de technische kenmerken legeringen, bevochtigbaarheid en perforatie onderscheid te maken tussen aluminium converterfolie en folie die onder dat onderzoek valt en daadwerkelijk voor huishoudelijke toepassing wordt gebruikt (zie overweging 72 van die verordening). De analyse werd hoe dan ook alleen uitgevoerd om in het kader van de vastgestelde ontwijkingspraktijken met betrekking tot enigszins gewijzigd bladaluminium voor huishoudelijke toepassingen, elementen te vinden die een onderscheid mogelijk zouden maken tussen bladaluminium voor huishoudelijke toepassingen en aluminium converterfolie. Daarom zijn de conclusies van dat onderzoek niet van invloed op het onderhavige onderzoek.

(98)

Wat het eindgebruik betreft, was de Commissie van oordeel dat dergelijke parameters niet relevant zijn als ondersteuning van een verzoek tot uitsluiting van producten wanneer de desbetreffende productsoort dezelfde fysische, chemische en technische basiskenmerken heeft als andere AFRP’s. In elk geval bleek uit het onderzoek in deze zaak dat, anders dan deze partij beweert, AFRP’s niet alleen bestemd zijn voor verzegelfolie of farmaceutische folie, maar ook voor levensmiddelenverpakkingen, zoals in de klacht werd vermeld en door het onderzoek is bevestigd.

(99)

Wat de uitwisselbaarheid betreft, heeft de Commissie vastgesteld dat deze parameter geen relevant argument is ter ondersteuning van een verzoek tot uitsluiting van producten wanneer het desbetreffende product dezelfde fysische, chemische en technische basiskenmerken heeft als andere AFRP’s. In het onderhavige geval kunnen AFRP’s die tot verschillende productgroepen behoren maar dezelfde basiskenmerken hebben en op dezelfde apparatuur worden vervaardigd, toch om verschillende redenen niet uitwisselbaar zijn, bijvoorbeeld vanwege specifieke legeringsbehandelingen of het soort afwerking. Toch vallen deze producten binnen de productomschrijving van het onderzoek omdat zij dezelfde fysische, chemische en technische basiskenmerken hebben.

(100)

Wat het productieproces betreft, komt ACF-30-60 voort uit hetzelfde productieproces als beschreven in overweging 56, waarbij in grote mate dezelfde apparatuur wordt gebruikt als voor andere AFRP’s. Het feit dat het product een bepaald afwerkingsproces moet doorlopen, maakt het product niet anders, mits het dezelfde fysische, chemische en technische basiskenmerken heeft als andere AFRP’s.

(101)

Ten slotte werd de bewering dat de meeste klagers geen ACF-30-60 produceerden niet met bewijsmateriaal gestaafd. Integendeel: de Commissie stelde vast dat de bedrijfstak van de Unie dergelijke producten vervaardigde.

(102)

In het licht van bovenstaande overwegingen heeft de Commissie het verzoek om ACF-30-60 van het onderzoek uit te sluiten voorlopig afgewezen.

(103)

Eén gebruiker, OPL System AB, vroeg om AFRP’s voor gebruik bij de vervaardiging van jaloezieën van het onderzoek uit te sluiten. De gebruiker voerde aan dat de markt van de Unie geen producent van dergelijk materiaal kent en verwees naar Verordening (EU) 2019/2220 van de Raad (22), die voorziet in een rechtenvrij invoercontingent voor stroken of folie van een legering van aluminium en magnesium bestemd voor de vervaardiging van lamellen voor jaloezieën. Hij voerde ook aan dat het desbetreffende product moest voldoen aan specificaties die zijn ontwikkeld voor zijn productieapparatuur.

(104)

De Commissie merkte op dat deze belanghebbende geen ondersteunend bewijsmateriaal had verstrekt waaruit bleek dat het desbetreffende product niet dezelfde chemische, fysische en technische basiskenmerken heeft als andere in het onderzoek opgenomen AFRP’s. Bovendien heeft deze belanghebbende geen bewijsmateriaal verstrekt met betrekking tot het vermeende onvermogen van de bedrijfstak van de Unie om het desbetreffende product te vervaardigen. De bedrijfstak van de Unie verklaarde op zijn beurt het desbetreffende product wel te kunnen vervaardigen.

(105)

Wegens het ontbreken van verder bewijsmateriaal wees de Commissie dit verzoek tot uitsluiting van een product voorlopig af.

(106)

Het bewijsmateriaal dat bij de opening van het onderzoek beschikbaar was, wees op het bestaan van verstoringen van betekenis in de VRC in de zin van artikel 2, lid 6 bis, onder b), van de basisverordening. De Commissie achtte het derhalve dienstig het onderzoek te openen overeenkomstig artikel 2, lid 6 bis, van de basisverordening.

(107)

Om de benodigde gegevens voor een mogelijke toepassing van artikel 2, lid 6 bis, van de basisverordening te verzamelen, heeft de Commissie alle producenten-exporteurs in het betrokken land verzocht informatie over de basisproducten voor de vervaardiging van gewalste platte aluminiumproducten te verstrekken. 14 producenten-exporteurs hebben de desbetreffende informatie verstrekt.

(108)

De Commissie heeft, zoals vermeld in overweging 44, de Chinese overheid ook verzocht een vragenlijst over het vermeende bestaan van verstoringen in de VRC te beantwoorden. Hierop werd geen antwoord ontvangen. Vervolgens heeft de Commissie de Chinese overheid in kennis gesteld van haar voornemen om artikel 18 van de basisverordening toe te passen en gebruik te maken van de beschikbare gegevens om het bestaan van verstoringen van betekenis in de VRC vast te stellen. Hierop werd geen antwoord ontvangen.

(109)

De Commissie heeft bovendien alle belanghebbenden verzocht om binnen 37 dagen na de bekendmaking van het bericht van inleiding in het Publicatieblad van de Europese Unie hun standpunt kenbaar te maken, informatie te verstrekken en bewijsmateriaal in te dienen met betrekking tot de toepassing van artikel 2, lid 6 bis, van de basisverordening. Hierop heeft Xiamen Xiashun opmerkingen ingediend.

(110)

In punt 5.3.2 van het bericht van inleiding deelde de Commissie de belanghebbenden mee dat volgens de in dat stadium beschikbare informatie Brazilië een mogelijk geschikt representatief land in de zin van artikel 2, lid 6 bis, onder a), van de basisverordening zou zijn, indien de voorwaarden voor de toepassing van deze bepaling zouden worden bevestigd. De Commissie merkte tevens op dat zij andere mogelijk geschikte representatieve landen zou onderzoeken overeenkomstig de criteria als bedoeld in artikel 2, lid 6 bis, onder a), eerste streepje, van de basisverordening.

(111)

Op 5 oktober 2020 heeft de Commissie de belanghebbenden door middel van een eerste mededeling over de bronnen voor de vaststelling van de normale waarde (“de mededeling van 5 oktober” of “eerste mededeling”) op de hoogte gebracht van de relevante bronnen die zij voornemens was te gebruiken om de normale waarde vast te stellen. In die mededeling heeft de Commissie een lijst verstrekt van alle productiefactoren zoals grondstoffen, arbeid en energie die bij de productie van gewalste platte aluminiumproducten een rol spelen. Daarnaast heeft de Commissie Brazilië, Thailand en Turkije aangewezen als mogelijk geschikte representatieve landen. De Commissie heeft alle belanghebbenden in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken. De Commissie heeft opmerkingen ontvangen van de klager, de ondernemingen Airoldi Metalli Spa (“Airoldi”), Onderneming A, Jiangsu Alcha Group, Nilo, Nanshan Group en Xiamen Xiashun.

(112)

Op 25 november 2020 heeft de Commissie, na de ontvangen opmerkingen te hebben geanalyseerd, de tweede mededeling over de bronnen voor de vaststelling van de normale waarde (“de mededeling van 25 november” of “tweede mededeling”) gepubliceerd. In die mededeling heeft de Commissie een voorlopige lijst van productiefactoren opgesteld en de belanghebbenden in kennis gesteld van haar voornemen om Brazilië te kiezen als representatief land in de zin van artikel 2, lid 6 bis, onder a), eerste streepje, van de basisverordening. Tevens deelde zij de belanghebbenden mee dat zij de verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten (“VAA-kosten”) en de winst zou vaststellen op basis van de publiek beschikbare jaarrekeningen van de Braziliaanse onderneming Novelis do Brasil Ltda. De Commissie heeft de belanghebbenden uitgenodigd opmerkingen te maken. Er werden opmerkingen ontvangen van de klager, en van de ondernemingen Airoldi, Onderneming A, Jiangsu Alcha Group, Lodec Metal, Nanshan Group en Xiamen Xiashun.

(113)

Na de ontvangen opmerkingen en informatie over de tweede mededeling te hebben geanalyseerd, kwam de Commissie voorlopig tot de conclusie dat Turkije een geschikte keuze was als representatief land waarvan de niet-verstoorde prijzen en kosten zouden worden gebruikt voor de vaststelling van de normale waarde. De onderliggende redenen voor die keuze worden nader beschreven in punt 3.3.

(114)

Na de opening van het onderzoek op grond van artikel 2, lid 6 bis, onder a), van de basisverordening heeft de Commissie de Chinese overheid twee vragenlijsten over het bestaan van verstoringen toegezonden (23). De Chinese overheid heeft echter geen antwoorden ingediend. De Commissie heeft de Chinese overheid bij verbale nota van 28 september 2020 meegedeeld dat zij voornemens was in verband met de informatie in de twee vragenlijsten gebruik te maken van de bepaling van artikel 18 van de basisverordening en heeft de Chinese overheid verzocht haar opmerkingen over de toepassing van artikel 18 in te dienen. De Commissie heeft geen opmerkingen ontvangen.

(115)

Artikel 2, lid 1, van de basisverordening bepaalt het volgende: “De normale waarde is normaal gebaseerd op de prijzen die door onafhankelijke afnemers in het land van uitvoer in het kader van normale handelstransacties worden betaald of dienen te worden betaald.”

(116)

Artikel 2, lid 6 bis, onder a), van de basisverordening bepaalt echter het volgende: “Wanneer […] wordt vastgesteld dat het wegens het bestaan van verstoringen van betekenis in de zin van punt b) in het land van uitvoer niet passend is gebruik te maken van de binnenlandse prijzen en kosten in dat land, wordt de normale waarde uitsluitend berekend aan de hand van productie- en verkoopkosten waarin niet-verstoorde prijzen of benchmarks tot uitdrukking komen”, en “omvat [deze] een niet-verstoord en redelijk bedrag voor administratiekosten, verkoopkosten en algemene kosten en voor winst” (hierna wordt naar “administratiekosten, verkoopkosten en algemene kosten” verwezen met “VAA-kosten”).

(117)

Zoals hieronder nader toegelicht, heeft de Commissie in het onderhavige onderzoek geconcludeerd dat, op basis van het beschikbare bewijs en gezien het gebrek aan medewerking van de Chinese overheid, het passend was artikel 2, lid 6 bis, van de basisverordening toe te passen.

(118)

Artikel 2, lid 6 bis, onder b), van de basisverordening bepaalt het volgende: “verstoringen van betekenis zijn de verstoringen die zich voordoen wanneer de gerapporteerde prijzen en kosten, waaronder de kosten van grondstoffen en energie, niet door de vrije marktwerking tot stand komen, doordat zij door aanzienlijk overheidsingrijpen worden beïnvloed. Bij de beoordeling van de aanwezigheid van verstoringen van betekenis, wordt onder meer acht geslagen op de mogelijke gevolgen van een of meer van de volgende factoren: