(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1881/2006 van de Commissie (2) zijn maximumgehalten aan bepaalde verontreinigingen in levensmiddelen vastgesteld.

(2)

Op 8 november 2011 heeft het Wetenschappelijk Panel voor contaminanten in de voedselketen (“het Contam-panel”) van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een wetenschappelijk advies uitgebracht over de risico’s voor de volksgezondheid in verband met de aanwezigheid van pyrrolizidinealkaloïden in levensmiddelen en diervoeders (3). Het Contam-panel heeft geconcludeerd dat 1,2-onverzadigde pyrrolizidinealkaloïden als genotoxische carcinogenen bij de mens kunnen optreden. Het Contam-panel heeft geconcludeerd dat er een mogelijk gevaar voor de gezondheid bestaat voor die peuters en kinderen die grote consumenten van honing zijn. Naast honing zijn er andere mogelijke bronnen van blootstelling via de voeding aan pyrrolizidinealkaloïden, die het Contam-panel wegens het ontbreken van gegevens niet heeft kunnen kwantificeren. Het panel kwam tot de conclusie dat, hoewel er geen gegevens over het vóórkomen beschikbaar waren, de blootstelling aan pyrrolizidinealkaloïden via pollen, thee, kruidenthee en voedingssupplementen op basis van kruiden mogelijk een risico op zowel acute als chronische effecten bij de consument zou kunnen inhouden.

(3)

In april 2013 heeft de EFSA een oproep tot het indienen van voorstellen gepubliceerd om de concentraties van pyrrolizidinealkaloïden in dierlijke producten, waaronder melk en melkproducten, eieren en vlees en vleesproducten, en in plantaardige producten, waaronder (kruiden)thee en voedingssupplementen, in verschillende regio’s in Europa te onderzoeken. De resultaten van de onderzoeken zijn op 3 augustus 2015 gepubliceerd (4).

(4)

Op 26 augustus 2016 heeft de EFSA een wetenschappelijk verslag over de beoordeling van de blootstelling via de voeding aan pyrrolizidinealkaloïden bij de Europese bevolking gepubliceerd (5), waarin nieuwe gegevens over de aanwezigheid ervan in aanmerking werden genomen. In het verslag werd geconcludeerd dat thee en kruidenthee de belangrijkste veroorzakers van blootstelling van de mens aan pyrrolizidinealkaloïden zijn en dat voedingssupplementen op basis van pollen ook aanzienlijk bijdragen aan die blootstelling. In het verslag werd vastgesteld dat de blootstelling aan pyrrolizidinealkaloïden in verband met de consumptie van honing beperkter was. Ook werd geconcludeerd dat voedingssupplementen op basis van kruiden een significante bijdrage kunnen leveren aan de blootstelling, maar dat er onvoldoende gegevens over het vóórkomen ervan zijn.

(5)

Op 27 juli 2017 heeft de EFSA een verklaring over de risico’s voor de menselijke gezondheid in verband met de aanwezigheid van pyrrolizidinealkaloïden in honing, thee, kruidenthee en voedingssupplementen gepubliceerd (6). Het Contam-panel heeft een nieuw referentiepunt van 237 μg/kg lichaamsgewicht per dag vastgesteld om de carcinogene risico’s van pyrrolizidinealkaloïden te beoordelen en is tot de conclusie gekomen dat er een mogelijk risico voor de gezondheid van de mens bestaat in verband met de blootstelling aan pyrrolizidinealkaloïden, met name voor frequente en grote consumenten van thee en kruidenthee in de algemene bevolking, maar in het bijzonder voor de jongere bevolkingsgroepen.

(6)

De aanwezigheid van pyrrolizidinealkaloïden in deze levensmiddelen kan tot een minimum worden beperkt of worden voorkomen door de toepassing van goede landbouw- en oogstpraktijken. Door de vaststelling van maximumgehalten wordt gewaarborgd dat in alle productiegebieden goede landbouw- en oogstpraktijken worden toegepast om een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid te waarborgen. Daarom moeten maximumgehalten worden vastgesteld in levensmiddelen die een significant gehalte aan pyrrolizidinealkaloïden bevatten en derhalve aanzienlijk bijdragen aan de blootstelling van de mens of die van belang zijn voor de blootstelling van kwetsbare bevolkingsgroepen.

(7)

In bepaalde productiegebieden zijn pas onlangs de goede landbouw- en oogstpraktijken ingevoerd of moeten deze nog worden toegepast, en daarom moet een redelijke termijn worden vastgesteld om alle productiegebieden in staat te stellen dergelijke praktijken in te voeren. Voor een volledige toepassing van de goede landbouw- en oogstpraktijken zijn twee groeiseizoenen nodig zodat exploitanten van levensmiddelenbedrijven voldoende aanbod krijgen om levensmiddelen te produceren die voldoen aan de nieuwe eisen van deze verordening.

(8)

Aangezien de onder deze verordening vallende levensmiddelen een lange houdbaarheid hebben van tot drie jaar, is het passend te voorzien in een aanzienlijke overgangsperiode zodat levensmiddelen die vóór de datum van toepassing van deze verordening rechtmatig in de handel zijn gebracht, voldoende lang op de markt kunnen blijven. Een overgangsperiode van 18 maanden is nodig zodat de producten die vóór de datum van de aanvraag zijn geproduceerd, aan de eindverbruiker kunnen worden verkocht.

(9)

Verordening (EG) nr. 1881/2006 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

In bijlage II bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/585 van de Commissie (3) is het aantal monsters per lidstaat vastgesteld dat moet worden genomen met het oog op het bij die verordening ingestelde controleprogramma om de naleving van de maximumgehalten aan bestrijdingsmiddelenresiduen te waarborgen en de blootstelling van de consument aan bestrijdingsmiddelenresiduen te beoordelen.

(2)

Met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie en het einde van de overgangsperiode op 31 december 2020 zijn aanpassingen nodig om ervoor te zorgen dat het programma representatief blijft voor de markt van de Unie en dat het totale aantal monsters toereikend blijft om de doelstellingen van dat programma te verwezenlijken.

(3)

Het Verenigd Koninkrijk heeft in het verleden met een aanzienlijk aantal monsters bijgedragen, evenredig met de omvang van zijn bevolking. Voortaan moet het aantal door het Verenigd Koninkrijk te nemen monsters worden aangepast met betrekking tot Noord-Ierland en overeenkomstig de omvang van de bevolking van dat grondgebied.

(4)

Het aantal door de lidstaten verzamelde monsters moet ook dienovereenkomstig worden aangepast om ervoor te zorgen dat er over het geheel genomen voldoende monsters worden genomen in overeenstemming met overweging 3 van Uitvoeringsverordening (EU) 2020/585.

(5)

Uitvoeringsverordening (EU) 2020/585 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

Om de lidstaten in staat te stellen aan hun analyseverplichtingen te voldoen, moet deze verordening op 1 januari 2021 van toepassing zijn.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Vanwege de uitbraak van de COVID-19-pandemie en de daarmee verband houdende volksgezondheidscrisis is bij Verordening (EU) 2020/1693 van het Europees Parlement en de Raad (2) de datum van toepassing van Verordening (EU) 2018/848 met één jaar uitgesteld, samen met andere daarmee verband houdende datums als bedoeld in Verordening (EU) 2018/848.

(2)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/464 van de Commissie (3) zijn een aantal uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) 2018/848 vastgelegd, met name wat betreft de documenten die nodig zijn voor de erkenning met terugwerkende kracht van perioden in het kader van de omschakeling, de productie van biologische producten en de door de lidstaten te verstrekken informatie. Omwille van de rechtszekerheid moeten deze voorschriften van toepassing zijn met ingang van de datum van toepassing van Verordening (EU) 2018/848.

(3)

Daarom moeten de datum van toepassing van Uitvoeringsverordening (EU) 2020/464 en andere daarmee verband houdende datums die daarin zijn opgenomen, aan de datum van toepassing van Verordening (EU) 2018/848 worden aangepast.

(4)

Uitvoeringsverordening (EU) 2020/464 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

Gezien de noodzaak om onmiddellijk rechtszekerheid voor de biologische sector te waarborgen met betrekking tot het uitstel van de datum van toepassing van Uitvoeringsverordening (EU) 2020/464, moet deze verordening zo spoedig mogelijk in werking treden.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de biologische productie,

(1)

Artikel 10, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/39 van de Commissie (2) bevat het minimumpercentage voor de controles ter plaatse die moeten worden verricht in de lokalen van de steunaanvragers die producten verstrekken en distribueren en begeleidende educatieve maatregelen uitvoeren in het kader van de in artikel 23 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) bedoelde regeling (“de schoolregeling”). In artikel 10, lid 3, vierde alinea, van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/39 is bepaald dat wanneer de steunaanvrager geen onderwijsinstelling is, de in de lokalen van de aanvrager verrichte controle ter plaatse wordt aangevuld met controles ter plaatse in de lokalen van minstens twee onderwijsinstellingen of van minstens 1 % van de onderwijsinstellingen waarvoor de aanvrager boekhouding voert overeenkomstig artikel 6 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/40 van de Commissie (4), indien dit laatste een groter aantal oplevert.

(2)

Als gevolg van de maatregelen voor de bestrijding van de COVID-19-pandemie, ondervinden de lidstaten in de schooljaren 2019/2020 en 2020/2021 mogelijk moeilijkheden met de planning en de tijdige uitvoering van de controles ter plaatse in de lokalen van steunaanvragers of onderwijsinstellingen. Daarom is het passend te bepalen dat wanneer de lidstaten niet in staat zijn om die controles ter plaatse te verrichten overeenkomstig artikel 10, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/39, zij kunnen besluiten zulke controles ter plaatse op afstand uit te voeren, bijvoorbeeld via videoconferenties.

(3)

Artikel 10, lid 6, van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/39 bevat de regels en methoden die van toepassing zijn op rapportage over de verrichte controles en de resultaten daarvan. Met het oog op transparantie moeten de lidstaten de noodzaak van de afwijking waarin deze verordening voorziet, rechtvaardigen in het controleverslag dat over elke op afstand verrichte controle ter plaatse moet worden opgesteld, en daarin rapporteren over het gebruik van de afwijking.

(4)

Het is dan ook passend om ten aanzien van de schooljaren 2019/2020 en 2020/2021 van een aantal bepalingen van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/39 af te wijken.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

—

gezien de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2018 (1),

—

gezien de geconsolideerde jaarrekening van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2018 (COM(2019) 316 — C9-0052/2019) (2),

—

gezien het jaarverslag van de Raad aan de kwijtingsautoriteit over de in 2018 uitgevoerde interne controles,

—

gezien het jaarverslag van de Rekenkamer over de uitvoering van de begroting voor het begrotingsjaar 2018, tezamen met de antwoorden van de instellingen (3),

—

gezien de verklaring (4) van de Rekenkamer voor het begrotingsjaar 2018 waarin de betrouwbaarheid van de rekeningen en de wettigheid en regelmatigheid van de onderliggende verrichtingen worden bevestigd, overeenkomstig artikel 287 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien zijn besluit van 13 mei 2020 (5) tot uitstel van het kwijtingsbesluit voor het begrotingsjaar 2018, alsmede de bijbehorende resolutie,

—

gezien artikel 314, lid 10, en de artikelen 317, 318 en 319 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad (6), en met name de artikelen 55, 99, 164, 165 en 166,

—

gezien Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad van 18 juli 2018 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie, tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1296/2013, (EU) nr. 1301/2013, (EU) nr. 1303/2013, (EU) nr. 1304/2013, (EU) nr. 1309/2013, (EU) nr. 1316/2013, (EU) nr. 223/2014, (EU) nr. 283/2014 en Besluit nr. 541/2014/EU en tot intrekking van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 (7), en met name de artikelen 59, 118, 260, 261 en 262,

—

gezien artikel 100 van en bijlage V bij zijn Reglement,

—

gezien het tweede verslag van de Commissie begrotingscontrole (A9-0189/2020),

—

gezien zijn besluit over het verlenen van kwijting voor de uitvoering van de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2018, afdeling II — Europese Raad en Raad,

—

gezien artikel 100 van en bijlage V bij zijn Reglement,

—

gezien het tweede verslag van de Commissie begrotingscontrole (A9-0189/2020),

A.

overwegende dat de Europese Raad en de Raad, als instellingen van de Unie, een democratische verantwoordingsplicht hebben tegenover alle burgers van de Unie voor de middelen die hun voor de uitoefening van hun functie zijn toevertrouwd;

B.

overwegende dat het Parlement van alle EU-instellingen het enige rechtstreeks verkozen orgaan is, met de verantwoordelijkheid kwijting te verlenen voor de uitvoering van de algemene begroting van de Europese Unie;

C.

overwegende dat een open en transparante kwijtingsprocedure nodig is om de financiële belangen van de Unie te beschermen, de noodzakelijke strijd tegen fraude te voeren, en transparantie en democratische verantwoordingsplicht te garanderen tegenover de burgers van de Unie, waarbij elke instelling van de Unie verantwoordelijk is voor de begroting die zij uitvoert;

1.

beklemtoont dat de Raad al tien opeenvolgende jaren weigert aan de kwijtingsprocedure deel te nemen en daarmee het Parlement heeft gedwongen geen kwijting te verlenen; stelt vast dat het kwijtingsbesluit voor 2018 in mei 2020 is uitgesteld, precies zoals in de voorgaande jaren;

2.

beklemtoont dat deze gang van zaken voor geen van beide instellingen houdbaar is: voor de Raad niet omdat er sinds 2009 geen positief besluit over de uitvoering van zijn begroting is genomen, en voor het Parlement niet omdat dit getuigt van een gebrek aan eerbied voor de rol van het Parlement als kwijtingsautoriteit en als instelling die de transparantie van en democratische verantwoordingsplicht met betrekking tot de begroting van de Unie moet waarborgen;

3.

stelt dat deze situatie schadelijk is voor het publieke vertrouwen in het financieel beheer van de instellingen van de Unie; beschouwt voortzetting van de huidige situatie als schadelijk voor de verantwoordingsplicht van de Unie en haar instellingen;

4.

wijst erop dat, overeenkomstig het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en het Financieel reglement, het Parlement de enige kwijtingsautoriteit van de Unie is, zij het met volledige onderkenning van de rol van de Raad als een instelling die aanbevelingen over de kwijtingsprocedure formuleert; verzoekt de Raad in dit kader kwijtingsaanbevelingen te doen met betrekking tot de andere instellingen van de Unie;

5.

herinnert eraan dat, overeenkomstig het VWEU, de instellingen over administratieve autonomie beschikken, hun uitgaven in afzonderlijke onderdelen van de begroting opgenomen zijn, en individueel verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van hun respectieve begrotingen;

6.

herinnert eraan dat het Parlement kwijting verleent aan alle instellingen en organen van de Unie, op basis van de voorlegging van technische documenten en antwoorden op parlementaire vragen en hoorzittingen; betreurt het dat het Parlement herhaaldelijk problemen ondervindt bij het krijgen van antwoorden van de Raad vanwege een gebrek aan medewerking, hetgeen erin heeft geresulteerd dat al meer dan tien jaar geen kwijting is verleend;

7.

herinnert eraan dat goede controle van de uitvoering van de begroting van de Unie alleen mogelijk is met loyale samenwerking tussen de instellingen; herinnert aan de wens van het Parlement onderhandelingen te starten met de Raad, teneinde een voor beide partijen bevredigend akkoord te bereiken en de huidige impasse eindelijk te doorbreken;

8.

wijst met klem op de brief van de Commissie begrotingscontrole van het Parlement d.d. 25 mei 2020 aan de secretaris-generaal van de Raad, waarin erop wordt gewezen dat de Commissie begrotingscontrole van het Parlement van de Conferentie van voorzitters van het Parlement het mandaat heeft gekregen om onderhandelingen te heropenen met de Raad over de kwijtingsprocedure;

9.

deelt mee dat het onderhandelingsteam van het Parlement bestaat uit de voorzitter van de Commissie begrotingscontrole van het Parlement, mevrouw Monika Hohlmeier, de rapporteur voor de kwijting voor de uitvoering van de begroting van de Raad 2018, de heer Tomas Zdechovsky, en de eerste ondervoorzitter van de Commissie begrotingscontrole van het Parlement, mevrouw Isabel García Muñoz;

10.

deelt mee dat een door het onderhandelingsteam van het Parlement op 20 februari 2020 voorgestelde geactualiseerde versie van het “non-paper” over de samenwerking tussen het Parlement en de Raad gedurende de jaarlijkse kwijtingsprocedure als bijlage bij de in punt 8 genoemde brief gevoegd is; merkt op dat het Parlement het “non-paper” als uitgangspunt voor de onderhandelingen beschouwt;

11.

deelt mee dat het “non-paper” de respectieve, maar verschillende rollen van beide instellingen in de kwijtingsprocedure erkent, door te concluderen dat het Parlement en de Raad een vergelijkbare feitelijke basis nodig hebben voor het formuleren van een aanbeveling (Raad) of het nemen van een besluit (Parlement);

12.

licht toe dat de Raad in de in punt 8 genoemde letter gevraagd wordt een geschikte datum voor te stellen voor het starten van onderhandelingen; deelt mee dat de positieve trend van dit proces onderbroken is door de COVID-19-pandemie;

13.

wijst erop dat het Parlement aan zijn standpunten blijft vasthouden zolang partijen niet onderhandelen en dat onderhandelingen tussen de partijen een voorwaarde zijn om tot een oplossing van deze kwestie te komen;

14.

is van oordeel dat de Europese Raad en de Raad gescheiden begrotingen moeten hebben, teneinde bij te dragen tot meer transparantie, controleerbaarheid en doelmatigheid met betrekking tot de uitgaven van beide instellingen, zoals het Parlement de voorbije jaren in veel van zijn kwijtingsresoluties heeft aanbevolen;

15.

is van oordeel dat de gecombineerde inspanningen voor het bereiken van een interinstitutioneel akkoord over een verplicht transparantieregister voor lobbyisten in machineleesbaar formaat noodzakelijk zijn voor het vergroten van de openheid van het besluitvormingsproces van de Unie en van de verantwoordingsplicht van de instellingen van de Unie; spreekt eens te meer zijn grote teleurstelling uit over het feit dat de Raad zich niet bij het transparantieregister heeft aangesloten; roept de Raad op de gesprekken met het Parlement, dat besloot de onderhandelingen in maart 2020 te hervatten, en de Commissie over de oprichting van een gezamenlijk register voort te zetten, teneinde het voor lobbyisten de facto verplicht te maken zich te registreren indien zij ontmoetingen wensen met besluitvormers van de Unie; verzoekt alle voorzitterschapsteams nogmaals om het goede voorbeeld te geven door ontmoetingen met niet-geregistreerde lobbyisten te weigeren;

16.

is ingenomen met de positieve reactie van de Raad op de aanbeveling van de Europese Ombudsman in zaak 1069/2019/MIG betreffende sponsoring van het voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie; neemt kennis van het feit dat het secretariaat-generaal van de Raad op 29 juni 2020 ontwerprichtsnoeren aan de delegaties van de lidstaten heeft verzonden; wijst er nogmaals op dat daadwerkelijke of als zodanig beschouwde belangenconflicten de reputatie van de Raad en de Unie in haar geheel kunnen schaden; verzoekt de Raad na te denken over het niet-bindende karakter van de richtsnoeren; dringt er bij de Raad op aan om onverwijld een follow-up aan deze kwestie te geven;

17.

beklemtoont dat het belangrijk is de burgers in staat te stellen het wetgevingsproces van de Unie gemakkelijk te volgen; roept de Raad er eens te meer toe op zijn werkmethoden op één lijn te brengen met de normen van een parlementaire democratie, zoals vereist krachtens de Verdragen; roept de Raad ertoe op invulling te geven aan alle aanbevelingen in het besluit van de Europese Ombudsman naar aanleiding van strategisch onderzoek OI/2/2017/TE inzake de transparantie van het wetgevingsproces in de Raad; herinnert eraan dat het Parlement de Europese Ombudsman met klem heeft verzocht voor follow-up van haar onderzoek te zorgen;

18.

dringt er bij de Raad op aan om meer inspanningen te verrichten om de transparantie te verbeteren, onder meer door wetgevingsdocumenten van de Raad, met inbegrip van notulen van vergaderingen van werkgroepen en trialogen, en andere belangrijke werkdocumenten, in overeenstemming met de aanbevelingen van de Europese Ombudsman openbaar te maken; verwelkomt de verbeteringen aan de website van de Raad, in het bijzonder in verband met transparantie en de toegang tot documenten; verwelkomt de duidelijke hoofdstukken over wetgevingstransparantie, de agenda’s en het vergaderrooster en notulen en stemlijsten van de Raad; onderkent dat de Raad werkt aan het bevorderen van een cultuur van transparantie;

19.

wijst nogmaals op zijn diepe bezorgdheid over het feit dat lidstaten die het voorzitterschap van de Unie bekleden worden gesponsord door ondernemingen en deelt de bezorgdheid hierover die leeft onder de burgers van de Unie en leden van het Parlement; maakt zich grote zorgen over de reputatieschade die door deze praktijk zou kunnen ontstaan, alsmede over het mogelijke verlies van vertrouwen van de burgers in de Unie en haar instellingen, met name de Raad; beveelt de Raad verder met klem aan te overwegen om de voorzitterschappen in de begroting op te nemen, verzoekt de Raad de hier uitgesproken bezorgdheid over te brengen aan de lidstaten, met name aan het huidige voorzitterschapstrio, en verzoekt het huidige voorzitterschapstrio deze aanbevelingen serieus in overweging te nemen en hierover verslag uit te brengen aan het Parlement;

20.

geeft nogmaals uiting aan zijn diepe bezorgdheid over vermeende belangenconflicten bij een aantal vertegenwoordigers van lidstaten die betrokken zijn bij de beleidsvorming en besluitvorming met betrekking tot de begroting; verzoekt de Raad ervoor te zorgen dat vertegenwoordigers van de lidstaten die persoonlijk profiteren van subsidies van de Unie, niet deelnemen aan de onderhandelingen en stemmingen over het beleid en de begroting ter zake.

—

gezien de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2018 (1),

—

gezien de geconsolideerde jaarrekening van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2018 (COM(2019) 316 — C9-0055/2019) (2),

—

gezien het jaarverslag van het Europees Economisch en Sociaal Comité aan de kwijtingsautoriteit over de in 2018 uitgevoerde interne controles,

—

gezien het jaarverslag van de Rekenkamer over de uitvoering van de begroting voor het begrotingsjaar 2018, vergezeld van de antwoorden van de instellingen (3),

—

gezien de verklaring van de Rekenkamer voor het begrotingsjaar 2018 waarin de betrouwbaarheid van de rekeningen en de wettigheid en regelmatigheid van de onderliggende verrichtingen worden bevestigd (4), als bedoeld in artikel 287 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien zijn besluit van 13 mei 2020 (5) tot uitstel van het kwijtingsbesluit voor het begrotingsjaar 2018, alsmede de bijbehorende resolutie,

—

gezien artikel 314, lid 10, en de artikelen 317, 318 en 319 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad (6), en met name de artikelen 55, 99, 164, 165 en 166,

—

gezien Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad van 18 juli 2018 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie, tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1296/2013, (EU) nr. 1301/2013, (EU) nr. 1303/2013, (EU) nr. 1304/2013, (EU) nr. 1309/2013, (EU) nr. 1316/2013, (EU) nr. 223/2014, (EU) nr. 283/2014 en Besluit nr. 541/2014/EU en tot intrekking van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 (7), en met name de artikelen 59, 118, 260, 261 en 262,

—

gezien artikel 100 van en bijlage V bij zijn Reglement,

—

gezien het tweede verslag van de Commissie begrotingscontrole (A9-0188/2020),

1.

verleent de secretaris-generaal van het Europees Economisch en Sociaal Comité geen kwijting voor de uitvoering van de begroting van het Europees Economisch en Sociaal Comité voor het begrotingsjaar 2018;

2.

formuleert zijn opmerkingen in bijgaande resolutie;

3.

verzoekt zijn voorzitter dit besluit en de resolutie die daarvan een integrerend deel uitmaakt, te doen toekomen aan het Europees Economisch en Sociaal Comité, de Europese Raad, de Raad, de Commissie en de Rekenkamer, en te zorgen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie (L-serie).

—

gezien zijn besluit over het verlenen van kwijting voor de uitvoering van de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2018, afdeling VI — Europees Economisch en Sociaal Comité,

—

gezien artikel 100 van en bijlage V bij zijn Reglement,

—

gezien het tweede verslag van de Commissie begrotingscontrole (A9-0188/2020),

A.

overwegende dat de kwijtingsautoriteit in het kader van de kwijtingsprocedure de nadruk legt op het bijzonder belang van het verder versterken van de democratische legitimiteit van de organen van de Unie door de transparantie en de verantwoordingsplicht te vergroten, en het uitvoeren van het concept van resultaatgericht begroten en een goed personeelsbeheer;

B.

overwegende dat de Commissie begrotingscontrole van het Parlement op basis van de resultaten en aanbevelingen van het onderzoek van het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) verwacht dat zij door het Europees Economisch en Sociaal Comité (“het Comité”) wordt ingelicht over de maatregelen die zijn genomen om de wanpraktijken te corrigeren;

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

(1)

Op grond van Besluit 2010/452/GBVB is het Politiek en Veiligheidscomité (PVC) gemachtigd om overeenkomstig artikel 38, derde alinea, van het Verdrag de passende besluiten te nemen over de politieke controle en strategische leiding van de waarnemingsmissie van de Europese Unie in Georgië (EUMM Georgia), met inbegrip van het besluit tot benoeming van een hoofd van de missie.

(2)

Het PVC heeft op 11 februari 2020 Besluit (GBVB) 2020/200 (2) vastgesteld, waarbij de heer Marek SZCZYGIEL werd benoemd tot hoofd van de missie EUMM Georgia voor de periode van 15 maart 2020 tot en met 14 december 2020.

(3)

De Raad heeft op 3 december 2020 Besluit (GBVB) 2020/1990 (3) vastgesteld, waarbij het mandaat van EUMM Georgia werd verlengd van 15 december 2020 tot en met 14 december 2022.

(4)

De hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid heeft voorgesteld het mandaat van de heer Marek SZCZYGIEL als hoofd van de missie EUMM Georgia te verlengen van 15 december 2020 tot en met 14 december 2021,

(1)

De heer Yves MERSCH is lid van de directie van de Europese Centrale Bank voor een ambtstermijn van acht jaar die inging op 15 december 2012. Zijn ambtstermijn verstrijkt op 14 december 2020.

(2)

Er dient derhalve een nieuw lid van de directie van de Europese Centrale Bank te worden benoemd.

(3)

De Europese Raad wenst de heer Frank ELDERSON te benoemen, die naar zijn oordeel voldoet aan alle eisen van artikel 283, lid 2, van het Verdrag,

(1)

Uit de aan de Commissie verstrekte informatie blijkt dat de in de bijlage opgenomen verzoeken om afwijkingen van Duitsland, Ierland, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Kroatië, Italië, Cyprus, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Polen, Roemenië, Slovenië en Finland gerechtvaardigd zijn omdat de nationale administratieve en statistische systemen ingrijpend moeten worden aangepast om te voldoen aan Verordening (EU) 2019/1700.

(2)

De gevraagde afwijkingen moeten worden toegestaan aan Duitsland, Ierland, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Kroatië, Italië, Cyprus, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Polen, Roemenië, Slovenië en Finland.

(3)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor het Europees statistisch systeem,

(1)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 van de Commissie (3) is vastgesteld naar aanleiding van uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza (HPAI) van het subtype H5N8 in bedrijven waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden in het Verenigd Koninkrijk en de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden door de bevoegde autoriteit van het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG van de Raad (4).

(2)

In Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 is bepaald dat de door het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG ingestelde beschermings- en toezichtsgebieden ten minste de gebieden moeten omvatten die in de lijst van de bijlage bij dat uitvoeringsbesluit als beschermings- en toezichtsgebieden zijn opgenomen.

(3)

Naar aanleiding van bijkomende uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 bij pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels in het Verenigd Koninkrijk die in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 moesten worden weerspiegeld, is die bijlage onlangs bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1996 van de Commissie (5) gewijzigd.

(4)

Sinds de datum waarop Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1996 is vastgesteld, heeft het Verenigd Koninkrijk de Commissie in kennis gesteld van nieuwe uitbraken van HPAI van het subtype H5N8 in bedrijven waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden in North Yorkshire en Norfolk County, en heeft het land de overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG vereiste noodzakelijke maatregelen genomen, waaronder de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden rond die nieuwe uitbraken.

(5)

De Commissie heeft die maatregelen in samenwerking met het Verenigd Koninkrijk bestudeerd en heeft geconstateerd dat de grenzen van de door de bevoegde autoriteit van het Verenigd Koninkrijk ingestelde nieuwe beschermings- en toezichtsgebieden op voldoende afstand liggen van de bedrijven waar de nieuwe uitbraken van HPAI van het subtype H5N8 zijn bevestigd.

(6)

Om te voorkomen dat de handel in de Unie onnodig wordt verstoord en om te vermijden dat derde landen ongerechtvaardigde handelsbelemmeringen opwerpen, moeten op het niveau van de Unie en in samenwerking met het Verenigd Koninkrijk de in het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG ingestelde nieuwe beschermings- en toezichtsgebieden snel worden vastgesteld. Daarom moeten de in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 opgenomen beschermings- en toezichtsgebieden voor het Verenigd Koninkrijk worden gewijzigd.

(7)

De bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 moet derhalve worden gewijzigd om de regionalisering op het niveau van de Unie bij te werken om rekening te houden met de nieuwe, overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG door het Verenigd Koninkrijk ingestelde beschermings- en toezichtsgebieden en om de duur van de daarin geldende beperkingen aan te geven.

(8)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

Gezien de urgentie van de epidemiologische situatie in de Unie wat de verspreiding van HPAI van het subtype H5N8 betreft, is het belangrijk dat de wijzigingen die bij dit besluit in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1742 worden aangebracht, zo spoedig mogelijk in werking treden.

(10)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

De ACS-EU-partnerschapsovereenkomst werd ondertekend te Cotonou op 23 juni 2000 en is op 1 april 2003 in werking getreden. De overeenkomst moet overeenkomstig Besluit nr. 3/2019 van het ACS-EU-Comité van ambassadeurs (2) (“besluit over overgangsmaatregelen”) tot en met 31 december 2020 worden toegepast.

(2)

Overeenkomstig artikel 95, lid 4, eerste alinea, van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst zijn de onderhandelingen over een nieuwe ACS-EU- partnerschapsovereenkomst (“de nieuwe overeenkomst”) in september 2018 van start gegaan. Aangezien de nieuwe overeenkomst niet gereed zal zijn om uiterlijk 31 december 2020 te worden toegepast, de datum waarop het huidig rechtskader afloopt, door, onder meer, vertragingen als gevolg van de COVID-19-pandemie, is het noodzakelijk het besluit over overgangsmaatregelen te wijzigen zodat de toepassing van de bepalingen van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst tot en met 30 november 2021 kan worden verlengd.

(3)

In artikel 95, lid 4, tweede alinea, van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst is bepaald dat de ACS-EU-Raad van ministers overgangsmaatregelen kan vaststellen die nodig kunnen zijn totdat de nieuwe overeenkomst in werking treedt.

(4)

Op grond van artikel 15, lid 4, van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst heeft de ACS-EU-Raad van ministers op 23 mei 2019 de bevoegdheid om overgangsmaatregelen vast te stellen gedelegeerd aan het ACS-EU-Comité van ambassadeurs (3).

(5)

Het is daarom passend dat het ACS-EU-Comité van ambassadeurs een besluit vaststelt, op grond van artikel 95, lid 4, van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst, tot wijziging van Besluit nr. 3/2019 van het ACS-EU-Comité van ambassadeurs ter verlenging van de toepassing van de bepalingen van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst tot en met 30 november 2021 of, indien dit eerder is, tot de inwerkingtreding van de nieuwe overeenkomst of de voorlopige toepassing ervan tussen de Unie en de ACS-staten.

(6)

De bepalingen van de ACS-EU-partnerschapsovereenkomst zullen van toepassing blijven met het doel de continuïteit in de betrekkingen tussen de Unie en haar lidstaten, enerzijds, en de ACS-staten, anderzijds, te handhaven. De gewijzigde overgangsmaatregelen zijn derhalve niet bedoeld om de ACS-EU-overeenkomst te wijzigen als bedoeld in artikel 95, lid 3, daarvan,