(1)

Op 28 februari 2011 machtigde de Raad de Commissie om onderhandelingen te openen met de Republiek Belarus over een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Republiek Belarus inzake de versoepeling van de afgifte van visa (de “overeenkomst”), samen met onderhandelingen over een overeenkomst betreffende de overname van personen die zonder vergunning op het grondgebied verblijven. Op 17 juni 2019 werden de onderhandelingen met succes afgerond, met de parafering van de overeenkomst door uitwisseling van e‐mails.

(2)

In de verklaring van de top van het Oostelijk Partnerschap van 7 mei 2009 betuigden de Unie en de partnerlanden hun politieke steun aan de liberalisering van de visumregeling in een veilige en zekere omgeving en bevestigden zij hun voornemen om op termijn geleidelijk tot een visumvrije regeling voor hun burgers te komen.

(3)

De overeenkomst heeft tot doel om op basis van wederkerigheid de afgifte van visa voor een voorgenomen verblijf van ten hoogste 90 dagen per periode van 180 dagen aan burgers van de Unie en Belarus te versoepelen.

(4)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad (1); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(5)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (2); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(6)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit en is dit niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(7)

De Raad dient een besluit te nemen over de sluiting van de overeenkomst in het licht van een beoordeling door de Commissie van de veiligheid en integriteit van het systeem van Belarus voor de afgifte van biometrische diplomatieke paspoorten en de bijbehorende technische specificaties.

(8)

De overeenkomst moet namens de Unie worden ondertekend en de aan de overeenkomst gehechte gemeenschappelijke verklaringen moeten worden goedgekeurd,

(1)

Een verbetering van de aerodynamische prestaties van voertuigen kunnen het brandstofverbruik, en dus ook de CO2-emissies, aanzienlijk doen dalen. Deze prestaties kunnen echter alleen aanzienlijk worden verbeterd als de toegestane afmetingen van wegvoertuigen, aerodynamische voorzieningen inbegrepen, dit mogelijk maken. Richtlijn 96/53/EG werd derhalve gewijzigd om onder bepaalde voorwaarden te kunnen afwijken van de toegestane maximumlengte van voertuigen, zowel aan de voor- als aan de achterkant.

(2)

Om de veiligheid van intrekbare of inklapbare aerodynamische voorzieningen aan de achterkant te waarborgen, moet worden gespecificeerd in welke situaties dergelijke voorzieningen mogen worden gebruikt en in welke niet, met name rekening houdend met de nabijheid van andere weggebruikers, speciale kenmerken van het gebied en de snelheidsbeperkingen. De verenigbaarheid van intrekbare of inklapbare aerodynamische voorzieningen aan de achterzijde met intermodale vervoersactiviteiten moet eveneens worden gewaarborgd, met name bij het op- en afrijden van intermodale vervoerseenheden. De voorzieningen moeten ook bestand zijn tegen wind bij het vervoer op dergelijke eenheden.

(3)

Er zij ook op gewezen dat voertuigen of voertuigcombinaties die met aerodynamische voorzieningen aan de achterzijde zijn uitgerust, moeten voldoen aan de voorschriften van Richtlijn 96/53/EG, en met name de in bijlage I, punt 1.5, uiteengezette voorschriften met betrekking tot de uitwendige straal.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het in artikel 10 decies, lid 2, van Richtlijn 96/53/EG bedoelde comité,

(1)

De Overeenkomst ter instandhouding van de Afrikaanse en Euraziatische trekkende watervogels (de “overeenkomst”) is op 1 november 1999 in werking getreden en is namens de Europese Gemeenschap goedgekeurd bij Besluit 2006/871/EG van de Raad (1).

(2)

Krachtens artikel X, lid 5, van de overeenkomst kan de vergadering van de partijen wijzigingen van de bijlagen bij de overeenkomst vaststellen.

(3)

De zevende vergadering van de partijen, die van 4 tot en met 8 december 2018 in Durban, Zuid-Afrika plaatsvindt, zal naar verwachting een resolutie aannemen over de vaststelling van wijzigingen van de bijlagen 2 en 3 bij de overeenkomst.

(4)

De voorgestelde wijzigingen van bijlage 3 bij de overeenkomst, zoals ingediend door Uganda en vastgesteld in het ontwerp van Resolutie 7.3, met betrekking tot de volgende negen soorten: eider — Somateria mollissima, middelste zaagbek — Mergus serrator, tafeleend — Aythya ferina, scholekster — Haematopus ostralegus, kievit — Vanellus vanellus, rosse grutto — Limosa lapponica, grutto — Limosa limosa, kanoet — Calidris canutus en zwarte ruiter — Tringa erythropus, dragen bij tot een hogere mate van bescherming van de soortenpopulaties die achteruitgang vertonen en moeten derhalve namens de Unie worden goedgekeurd. Overeenkomstig artikel 3, lid 4, van Besluit 2006/871/EG zal de Commissie echter een voorbehoud maken met betrekking tot de voorgestelde wijzigingen die de bovengenoemde negen soorten betreffen, aangezien Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) ervoor zou moeten worden gewijzigd, hetgeen niet mogelijk is binnen negentig dagen na de datum van de vaststelling van die wijzigingen door de vergadering van de partijen.

(5)

Het is passend het standpunt vast te stellen dat namens de Unie moet worden ingenomen tijdens de zevende vergadering van de partijen met betrekking tot de voorgestelde wijzigingen, aangezien de resolutie bindend zal zijn voor de Unie en een beslissende invloed kan hebben op de inhoud van het Unierecht, namelijk Richtlijn 2009/147/EG,