(1)

In Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2205 van de Commissie (2), Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/592 van de Commissie (3) en Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/1178 van de Commissie (4) worden onder meer de data bepaald waarop de clearingverplichting voor de contracten die behoren tot de in de bijlagen bij die verordeningen vermelde klassen van otc-derivaten in werking treedt.

(2)

In die verordeningen zijn uitgestelde data van toepassing van de clearingverplichting vastgesteld voor otc-derivatencontracten tussen tegenpartijen die deel uitmaken van dezelfde groep en waarbij de ene tegenpartij in een derde land gevestigd is en de andere in de Unie. Zoals in de overwegingen van deze verordeningen wordt vermeld, waren die uitgestelde data nodig om ervoor te zorgen dat de clearingverplichting voor dergelijke otc-derivatencontracten niet geldt voordat een uitvoeringshandeling op grond van artikel 13, lid 2, van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld.

(3)

Tot op heden is met betrekking tot de clearingverplichting geen uitvoeringshandeling op grond van artikel 13, lid 2, van Verordening (EU) nr. 648/2012 vastgesteld. Daarom moet de toepassing van de clearingverplichting op otc-derivatencontracten met een bepaalde termijn of tot de vaststelling van deze uitvoeringshandelingen worden verschoven.

(4)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2205, Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/592 en Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/1178 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De oorspronkelijke uitgestelde data van toepassing waren in Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2205, Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/592 en Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/1178 afgestemd op de datum van toepassing van de clearingverplichting voor tegenpartijen van categorie 4. Omdat de uitgestelde data van toepassing verder moeten worden verschoven, moet dit uitstel ook gelden voor entiteiten van categorie 4.

(6)

Rekening houdend met de initiële uitgestelde data van toepassing, en teneinde de consistentie van de toepassing van de clearingverplichting voor intragroeptransacties met de toepassingsdatum van deze verordening te verzekeren, moet deze wijzigingshandeling in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(7)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten aan de Commissie heeft voorgelegd.

(8)

De Europese Autoriteit voor effecten en markten heeft openbare raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, de potentiële hieraan gerelateerde kosten en baten geanalyseerd en het advies van de bij artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (5) opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten ingewonnen,

(1)

Het Verdrag van Rotterdam inzake de procedure met betrekking tot voorafgaande geïnformeerde toestemming ten aanzien van bepaalde gevaarlijke chemische stoffen en pesticiden in de internationale handel (het "Verdrag") is op 24 februari 2004 in werking getreden en door de Unie bij Besluit 2006/730/EG van de Raad gesloten (1).

(2)

Het Verdrag is in de Unie uitgevoerd bij Verordening (EU) nr. 649/2012 van het Europees Parlement en de Raad (2).

(3)

Overeenkomstig artikel 7 van het Verdrag kan de Conferentie van de partijen, op aanbeveling van de Commissie ter beoordeling van chemische stoffen chemische stoffen in bijlage III bij het Verdrag opnemen.

(4)

Om ervoor te zorgen dat invoerende partijen de bescherming genieten waarin het Verdrag voorziet, en aangezien aan alle relevante criteria van het Verdrag is voldaan, is het noodzakelijk en passend de aanbeveling van de Commissie ter beoordeling van chemische stoffen te steunen wat betreft de opneming in bijlage III bij het Verdrag van: acetochloor; carbosulfan; wit asbest (chrysotiel); fenthion (ULV-formuleringen (Ultra Low Volume) met 640 g werkzame stof/liter of meer); hexabroomcyclododecaan; foraat; en vloeibare formuleringen (emulgeerbaar concentraat en oplosbaar concentraat) die paraquatdichloride in een concentratie van 276 g/liter of meer bevatten, wat overeenkomt met een concentratie van paraquat-ion van 200 g/liter of meer. Bovendien zijn die chemische stoffen in de Unie reeds verboden of strikt beperkt en voor de uitvoer ervan gelden krachtens Verordening (EU) nr. 649/2012 strengere voorschriften dan die waarin het Verdrag voorziet.

(5)

Op haar negende vergadering zal de Conferentie van de partijen naar verwachting besluiten of die chemische stoffen in bijlage III moeten worden opgenomen.

(6)

Het is passend het standpunt te bepalen dat in de negende vergadering van de Conferentie van de partijen namens de Unie moet worden ingenomen met betrekking tot de opneming van bepaalde chemische stoffen in bijlage III bij het Verdrag, aangezien die opneming bindend zal zijn voor de Unie,

(1)

Op 19 april 2013 heeft de Europese Centrale Bank (ECB) Besluit ECB/2013/10 (1) vastgesteld, waarin een aantal technische standaarden werd vastgesteld om de huidige en toekomstige series van eurobankbiljetten af te dekken en waarin voorts een aantal regels en procedures inzake bankbiljetten werden verduidelijkt.

(2)

De ECB heeft beslist om wijzigingen aan te brengen in de tweede serie eurobankbiljetten, bekend als de Europa-serie. De hoogte van de bankbiljetten in de denominaties van 100 euro en 200 euro bankbiljetten moet worden verlaagd.

(3)

Op 4 mei 2016 heeft de Raad van bestuur beslist om de bankbiljetten in de denominatie van 500 euro uit te sluiten van de Europa-serie.

(4)

Voorts vereist de toetreding van Kroatië in 2013 dat de initialen van de ECB in het Kroatisch worden toegevoegd aan de 50, 100 en 200 denominaties van de tweede serie eurobankbiljetten. Zij moeten worden toegevoegd aan de elementen van het ontwerp dat de verschillende officiële talen van de Europese Unie omvat.

(5)

Omwille van de consistentie moet de drempel van het vereiste om documentatie te verstrekken inzake de herkomst van de bankbiljetten en de identificatie van de klant, of, indien van toepassing, van de uiteindelijk begunstigde zoals bedoeld in Richtlijn (EU) 2015/849 van het Europees Parlement en de Raad (2) worden verhoogd tot EUR 10 000. Door deze verhoging wordt de drempel geharmoniseerd met de drempel voor personen die handelen in goederen voor zover betalingen worden gedaan of ontvangen in cash ten belope van een bedrag van EUR 10 000 of meer krachtens Richtlijn (EU) 2015/849.

(6)

Verduidelijkt moet worden dat de vervanging van beschadigde eurobankbiljetten kan gebeuren door de vervanging van bankbiljetten van dezelfde waarde in om het even welke denominatie of door overschrijving of creditering van de waarde op de rekening van de aanvrager. Verduidelijkt moet worden dat de vergoeding voor de vervanging van door antidiefstalapparatuur beschadigde echte eurobankbiljetten ook geldt wanneer de aanvrager verzoekt dat de nationale centrale bank (NCB) de waarde van de respectieve bankbiljetten overschrijft of crediteert op een rekening.

(7)

Besluit ECB/2013/10 moet derhalve dienovereenkomstig gewijzigd worden,

(1)

Ter ondersteuning van de Raad van bestuur bij de nalevingscontrole op het verbod op monetaire financiering krachtens artikel 123 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, legt Besluit 2014/8 (1) de marktrente vast die plafonds vormen voor de rentevergoeding op deposito's aangehouden door de overheid en openbare autoriteiten bij hun respectieve nationale centrale bank.

(2)

Ter handhaving van de integriteit van het gemeenschappelijke monetaire beleid moet de desbetreffende marktrente nader worden gespecificeerd en geactualiseerd.

(3)

Besluit ECB/2014/8 moet derhalve dienovereenkomstig gewijzigd worden,

(1)

Richtsnoer ECB/2014/9 (1) is tweemaal aanzienlijk gewijzigd. Aangezien nieuwe wijzigingen nodig zijn, dient ter wille van de duidelijkheid tot herschikking van dit richtsnoer te worden overgegaan.

(2)

Het succesvol uitvoeren van het gemeenschappelijke monetaire beleid vereist dat de Europese Centrale Bank (ECB) de algemene beginselen vastlegt die de NCB's moeten volgen bij de uitvoering van transacties met activa en passiva op eigen initiatief, waarbij die transacties het gemeenschappelijke monetaire beleid niet mogen doorkruisen.

(3)

Het is noodzakelijk beperkingen vast te leggen op de rentevergoeding van bij NCB's als fiscale agenten aangehouden overheidsdeposito's, zulks krachtens artikel 21.2 van de statuten van het Europees Stelsel van centrale banken en van de Europese Centrale Bank teneinde de integriteit van het gemeenschappelijke monetaire beleid te handhaven en te stimuleren dat overheidsdeposito's in de markt geplaatst worden om het Eurosysteemliquiditeitsbeheer en het monetaire beleid te vergemakkelijken. Daarnaast vergemakkelijkt de invoering van een op geldmarktrentes gebaseerd plafond op een dergelijke rentevergoeding de monitoring van naleving door de NCB's van het verbod op monetaire financiering verricht door de ECB overeenkomstig artikel 271, onder d) van het Verdrag.

(4)

Gelet op de specifieke institutionele omstandigheden, is de Raad van bestuur van mening dat de rentevergoeding van overheidsdeposito's in verband met een aanpassingsprogramma niet in vergelijkbare mate als de rentevergoeding van andere overheidsdeposito's indruist tegen het gemeenschappelijke monetaire beleid.

(5)

Hoewel de rentevergoeding van overheidsdeposito's anders dan door NCB's aangehouden overheidsdeposito's niet onderworpen is aan het verbod op monetaire financiering, moet deze eveneens gespecificeerd worden teneinde de integriteit van het gemeenschappelijke monetaire beleid te handhaven. Gelet op de verschillende institutionele vereisten kunnen de specifieke vergoedingsplafonds uiteenlopen, in het bijzonder inzake deposito's van interne bronnen, welke beschouwd kunnen worden als gelijkend op rekeningen van retailbeleggers, dan wel als bestemd voor een administratieve doelstelling.

(6)

Transacties verricht door NCB's namens derde partijen die niet opgenomen zijn op de balans van de NCB en geen invloed hebben op liquiditeitsomstandigheden van de centrale bank zijn niet onderworpen aan dit richtsnoer. Met betrekking tot daarmee verband houdende organisatorische kwesties dienen deze transacties echter onderworpen te zijn aan regelingen die vergelijkbaar zijn met die welke in dit richtsnoer zijn gespecificeerd.