(1)

De Unie is voor haar bevoorrading met bepaalde visserijproducten momenteel afhankelijk van de invoer uit derde landen. De voorbije 21 jaar is de Unie afhankelijker geworden van invoer om in haar behoefte aan visserijproducten te voorzien. Om de productie van visserijproducten in de Unie niet in gevaar te brengen en om de verwerkende industrie in de Unie in staat te stellen zich op toereikende wijze te bevoorraden, moeten de invoerrechten voor een aantal visserijproducten worden verlaagd of geschorst binnen de grenzen van tariefcontingenten van passende omvang. Om een gelijk speelveld voor de producenten van de Unie te waarborgen, moet ook de gevoeligheid van afzonderlijke visserijproducten op de markt van de Unie in aanmerking worden genomen.

(2)

Verordening (EU) 2015/2265 van de Raad (1), die gewijzigd werd bij Verordening (EU) 2016/1184 van de Raad (2) betrof de opening en de wijze van beheer van autonome tariefcontingenten van de Unie voor bepaalde visserijproducten voor de periode 2016-2018. Aangezien de periode van toepassing van Verordening (EU) 2015/2265 verstrijkt op 31 december 2018, dient een nieuwe verordening met tariefcontingenten te worden vastgesteld voor de periode 2019-2020.

(3)

Alle importeurs in de Unie moeten in gelijke mate en te allen tijde toegang krijgen tot de tariefcontingenten als bedoeld in deze verordening, en de voor deze contingenten vastgestelde rechten moeten, zonder onderbreking en tot de contingenten geheel zijn opgebruikt, worden toegepast op alle invoer van de betrokken visserijproducten in alle lidstaten.

(4)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 van de Commissie (3) is een systeem voor het beheer van tariefcontingenten vastgesteld, waarbij de chronologische volgorde van de data van aanvaarding van de douaneaangiften voor het vrije verkeer wordt aangehouden. De bij de onderhavige verordening geopende tariefcontingenten moeten door de Commissie en de lidstaten overeenkomstig die regeling worden beheerd.

(5)

Het is van belang transparantie, voorspelbaarheid en rechtszekerheid te waarborgen voor alle belanghebbenden. Aangezien de tariefcontingenten zijn bedoeld om de verwerkende industrie in de Unie in staat te stellen zich op toereikende wijze te bevoorraden, moet worden bepaald dat enkel minimaal behandelde of bewerkte producten in aanmerking komen voor de contingenten.

(6)

Om een doeltreffend gemeenschappelijk beheer van de tariefcontingenten te waarborgen, moet het de lidstaten worden toegestaan uit deze tariefcontingenten de met hun werkelijke invoer overeenstemmende hoeveelheden op te nemen. Aangezien deze wijze van beheer een nauwe samenwerking tussen de lidstaten en de Commissie vergt, moet de Commissie in staat zijn toe te zien op de mate waarin de tariefcontingenten worden opgebruikt en moet zij de lidstaten daarvan in kennis stellen,

(1)

Overeenkomstig artikel 53, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EU) nr. 1151/2012 heeft de Commissie zich gebogen over de aanvraag van Frankrijk tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Cidre de Bretagne”/„Cidre breton”, die bij Verordening (EG) nr. 2446/2000 van de Commissie (2) is geregistreerd.

(2)

Aangezien de betrokken wijziging niet minimaal is in de zin van artikel 53, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1151/2012, heeft de Commissie de wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van die verordening bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie (3).

(3)

Aangezien de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 heeft ontvangen, moet de wijziging van het productdossier worden goedgekeurd,

(1)

Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 531/2012 mogen binnenlandse aanbieders van roamingklanten in een lidstaat met ingang van 15 juni 2017 geen toeslag vragen boven op het binnenlandse retailtarief voor een ontvangen gereguleerd roaminggesprek, wanneer dergelijke gesprekken binnen de voor het beleid inzake redelijk gebruik toegestane grenzen zijn.

(2)

Verordening (EU) nr. 531/2012 beperkt de toeslag voor het ontvangen van gereguleerde roaminggesprekken tot het gewogen gemiddelde van de maximale tarieven voor mobiele afgifte in de Unie.

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2311 van de Commissie (2) is, op basis van de waarden van de gegevens van 1 juli 2017, het in 2018 toe te passen gewogen gemiddelde van de maximale tarieven voor mobiele afgifte in de Unie vastgesteld.

(4)

Het Orgaan van Europese regelgevende instanties voor elektronische communicatie heeft de Commissie van bijgewerkte informatie voorzien die het heeft verzameld bij de nationale regelgevende instanties van de lidstaten, betreffende het maximale niveau van de tarieven voor mobiele afgifte dat zij overeenkomstig de artikelen 7 en 16 van Richtlijn 2002/21/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) en artikel 13 van Richtlijn 2002/19/EG van het Europees Parlement en de Raad (4) in elke nationale markt voor gespreksafgifte op wholesaleniveau aan afzonderlijke mobiele netwerken hebben opgelegd, en betreffende het totale aantal abonnees in de lidstaten.

(5)

Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 531/2012 heeft de Commissie het gewogen gemiddelde van de maximale tarieven voor mobiele afgifte in de Unie berekend door het maximale tarief voor mobiele afgifte in een bepaalde lidstaat te vermenigvuldigen met het totale aantal abonnees in die lidstaat, die berekening voor alle lidstaten te herhalen en vervolgens de verkregen som te delen door het totale aantal abonnees in alle lidstaten, op basis van de waarden van de gegevens van 1 juli 2018. Voor staten die niet tot de eurozone behoren, is de toepasselijke wisselkoers het gemiddelde voor het tweede kwartaal van 2018 uit de database van de Europese Centrale Bank.

(6)

De in Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2311 vastgestelde waarde van het gewogen gemiddelde van de maximale tarieven voor mobiele afgifte in de Unie moet derhalve worden bijgewerkt.

(7)

Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2311 moet derhalve worden ingetrokken.

(8)

Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 531/2012 moet de Commissie het gewogen gemiddelde van de maximale tarieven voor mobiele afgifte in de Unie jaarlijks evalueren.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor communicatie,

(1)

De verlening van vergunningen voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, met inbegrip van de vergunningsgronden en -procedures, is geregeld bij Verordening (EG) nr. 1831/2003.

(2)

Voor het gebruik van de preparaten van vloeibare lecithinen, gehydrolyseerde lecithinen en ontoliede lecithinen als toevoegingsmiddelen voor diervoeding voor alle diersoorten is een vergunning verleend bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2325 van de Commissie (2).

(3)

In overeenstemming met artikel 13, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 heeft de vergunninghouder voorgesteld de voorwaarden van de vergunning voor de preparaten te wijzigen via een aanvraag om de specificaties van lecithinen als toevoegingsmiddelen voor diervoeding gelijk te stellen met de geldende specificaties voor lecithinen bij gebruik als levensmiddelenadditieven en de vergunning uit te breiden tot het gebruik van raapzaad als aanvullende bron van gehydrolyseerde lecithinen en ontoliede lecithinen. Bij de aanvraag waren de nodige onderbouwende gegevens gevoegd. De Commissie heeft de aanvraag doen toekomen aan de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (hierna „EFSA” genoemd).

(4)

De EFSA heeft in haar advies van 12 juni 2018 (3) geconcludeerd dat alle lecithinen van andere botanische oorsprong en de vormen daarvan die als toevoegingsmiddel voor diervoeding worden gebruikt, voldoen aan de specificaties die zijn vastgesteld voor het gebruik van lecithinen als levensmiddelenadditief en dat het gebruik van raapzaad als een aanvullende bron van lecithinen niet afdoet aan de eerdere conclusies dat de lecithinen geen ongunstige gevolgen voor de diergezondheid, de gezondheid van de mens of het milieu hebben en dat zij werkzaam zijn als emulgator. Specifieke eisen voor monitoring na het in de handel brengen acht de EFSA niet nodig. De EFSA heeft ook het verslag over de analysemethode voor het toevoegingsmiddel voor diervoeding geverifieerd dat door het bij Verordening (EG) nr. 1831/2003 ingestelde referentielaboratorium was ingediend.

(5)

Uit de beoordeling van de voorgestelde wijzigingen van de vergunning blijkt dat aan de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vermelde voorwaarden voor de verlening van een vergunning is voldaan.

(6)

Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2325 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Richtlijn 2009/37/EG van de Commissie (2) zijn koperverbindingen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (3) opgenomen als werkzame stoffen.

(2)

De in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG opgenomen werkzame stoffen worden geacht te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009 en zijn opgenomen in de bijlage, deel A, bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (4).

(3)

De goedkeuring van de in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 vermelde werkzame stoffen koperverbindingen vervalt op 31 januari 2019.

(4)

Overeenkomstig artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 van de Commissie (5) is een aanvraag tot verlenging van de goedkeuring van koperverbindingen ingediend binnen de in dat artikel vermelde termijn.

(5)

De aanvrager heeft de overeenkomstig artikel 6 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 vereiste aanvullende dossiers ingediend. De lidstaat-rapporteur heeft vastgesteld dat de aanvraag volledig was.

(6)

De lidstaat-rapporteur heeft in overleg met de lidstaat-corapporteur een beoordelingsverslag over de verlenging opgesteld en dit verslag op 16 december 2016 bij de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en de Commissie ingediend.

(7)

De EFSA heeft dat beoordelingsverslag over de verlenging voor opmerkingen aan de aanvrager en de lidstaten toegezonden en de ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd. De EFSA heeft het aanvullende beknopte dossier tevens toegankelijk gemaakt voor het publiek.

(8)

Op 20 december 2017 heeft de EFSA de Commissie haar conclusies (6) meegedeeld met betrekking tot de vraag of koperverbindingen naar verwachting zullen voldoen aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009. De Commissie heeft het ontwerpverslag over de verlenging voor koperverbindingen op 25 mei 2018 aan het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders voorgelegd.

(9)

De aanvrager heeft de mogelijkheid gekregen om opmerkingen over het ontwerpverslag over de verlenging in te dienen.

(10)

Er is met betrekking tot een of meer representatieve gebruiksdoeleinden van minstens één product voor elk van de koperverbindingen vastgesteld dat aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan. Het is derhalve passend de goedkeuring van koperverbindingen te verlengen.

(11)

De risicobeoordeling voor de verlenging van de goedkeuring van koperverbindingen is gebaseerd op een beperkt aantal representatieve gebruiksdoeleinden, die echter geen beperking inhouden van de gebruiksdoeleinden waarvoor gewasbeschermingsmiddelen die koperverbindingen bevatten, mogen worden toegelaten. Het is derhalve passend de beperking tot gebruik als fungicide en bactericide te schrappen.

(12)

De Commissie is echter van mening dat koperverbindingen overeenkomstig artikel 24 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 in aanmerking komen om te worden vervangen. Koperverbindingen zijn persistente en toxische stoffen overeenkomstig punt 3.7.2.1 respectievelijk punt 3.7.2.3 van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1107/2009 aangezien de halfwaardetijd in de bodem langer is dan 120 dagen en de langetermijn-NOEC (no-observed-effect concentration) voor in het water levende organismen lager is dan 0,01 mg/L. Koperverbindingen voldoen derhalve aan de in bijlage II, punt 4, tweede streepje, bij Verordening (EG) nr. 1107/2009 vastgestelde voorwaarde.

(13)

Het is derhalve passend de goedkeuring van koperverbindingen als stoffen die in aanmerking komen om te worden vervangen, te verlengen overeenkomstig artikel 24 van Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(14)

Overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009, in samenhang met artikel 6 daarvan, en in het licht van de huidige wetenschappelijke en technische kennis, is het echter noodzakelijk bepaalde voorwaarden en beperkingen op te nemen.

(15)

Het is met name passend het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen die koperverbindingen bevatten te beperken tot een dosering koper van maximum 28 kg/ha over een periode van zeven jaar (d.w.z. gemiddeld 4 kg/ha/jaar) teneinde de mogelijke accumulatie in de bodem en de blootstelling van niet tot de doelsoorten behorende organismen tot een minimum te beperken, rekening houdend met agroklimatologische omstandigheden die zich periodiek voordoen in de lidstaten waardoor de fungale druk toeneemt. Bij het toelaten van producten moeten de lidstaten aandacht besteden aan bepaalde kwesties en ernaar streven om de dosering tot een minimum te beperken.

(16)

Het is tevens passend het maximumgehalte van bepaalde toxicologisch zorgwekkende onzuiverheden te beperken.

(17)

De bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(18)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/84 van de Commissie (7) is de geldigheidsduur voor koperverbindingen verlengd tot en met 31 januari 2019 opdat de verlengingsprocedure vóór het verstrijken van de goedkeuring van die stoffen kan worden voltooid. Aangezien er echter vóór de vervaldatum van de verlengde geldigheidsduur een besluit is genomen over de verlenging, moet deze verordening in werking treden vanaf 1 januari 2019.

(19)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2080 van de Commissie (3) is de verkoop van mageremelkpoeder in het kader van een openbare inschrijving geopend.

(2)

In het licht van de inschrijvingen die voor de negenentwintigste deelinschrijving zijn ontvangen, moet een minimumverkoopprijs worden vastgesteld.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

(1)

Richtlijn 64/432/EEG is van toepassing op het handelsverkeer in runderen binnen de Unie. Bij die richtlijn is bepaald onder welke voorwaarden een gebied van een lidstaat officieel tuberculosevrij of officieel brucellosevrij mag worden verklaard ten aanzien van de rundveebeslagen.

(2)

Bijlage I, hoofdstuk 2, bij Beschikking 2003/467/EG van de Commissie (2) bevat een lijst van de delen van lidstaten die officieel tuberculosevrij zijn verklaard ten aanzien van de rundveebeslagen.

(3)

Italië heeft bij de Commissie bewijsstukken ingediend waaruit blijkt dat voor de provincie Frosinone in de regio Lazio is voldaan aan de voorwaarden van Richtlijn 64/432/EEG om als officieel tuberculosevrij te worden erkend ten aanzien van de rundveebeslagen. Bijgevolg moet die provincie in bijlage I, hoofdstuk 2, bij Beschikking 2003/467/EG worden opgenomen als officieel tuberculosevrij ten aanzien van de rundveebeslagen.

(4)

Bijlage II, hoofdstuk 2, bij Beschikking 2003/467/EG bevat een lijst van de delen van lidstaten die officieel brucellosevrij zijn verklaard ten aanzien van de rundveebeslagen.

(5)

Italië heeft bij de Commissie bewijsstukken ingediend waaruit blijkt dat voor de provincie Roma in de regio Lazio is voldaan aan de voorwaarden van Richtlijn 64/432/EEG om als officieel brucellosevrij te worden erkend ten aanzien van de rundveebeslagen. Aangezien alle andere provincies in de regio Lazio al eerder als officieel brucellosevrij zijn erkend ten aanzien van de rundveebeslagen, moet de hele regio Lazio in bijlage II, hoofdstuk 2, bij Beschikking 2003/467/EG worden opgenomen als officieel brucellosevrij ten aanzien van de rundveebeslagen.

(6)

De bijlagen I en II bij Beschikking 2003/467/EG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

In de artikelen 7 ter en 7 quater van en bijlage IV bij Richtlijn 98/70/EG en de artikelen 17 en 18 van en bijlage V bij Richtlijn 2009/28/EG zijn soortgelijke duurzaamheidscriteria vastgesteld voor biobrandstoffen en vloeibare biomassa en soortgelijke procedures voor de controle op de naleving van deze criteria.

(2)

Wanneer biobrandstoffen en vloeibare biomassa in aanmerking moeten worden genomen voor de doeleinden van artikel 17, lid 1, onder a), b) en c), van Richtlijn 2009/28/EG, verplichten de lidstaten de marktpartijen aan te tonen dat die biobrandstoffen en vloeibare biomassa voldoen aan de duurzaamheidscriteria van artikel 17, leden 2 tot en met 5, van die Richtlijn.

(3)

De Commissie kan besluiten dat vrijwillige nationale of internationale regelingen waarbij normen worden bepaald voor de productie van biomassaproducten, accurate gegevens bevatten met het oog op de toepassing van artikel 17, lid 2, van Richtlijn 2009/28/EG en/of aantonen dat leveringen van biobrandstoffen of vloeibare biomassa voldoen aan de duurzaamheidscriteria van artikel 17, leden 3, 4 en 5, en/of dat geen materialen doelbewust zijn gewijzigd of verwijderd zodat de levering of een deel ervan onder bijlage IX komt te vallen. Als een marktpartij bewijzen of gegevens indient die verkregen zijn overeenkomstig een door de Commissie erkende vrijwillige regeling, mag een lidstaat, voor zover het erkenningsbesluit daarop betrekking heeft, de leverancier niet vragen om verdere bewijzen van de naleving van de duurzaamheidscriteria in te dienen.

(4)

Het verzoek om te erkennen dat de regeling „KZR INiG System” aantoont dat leveringen van biobrandstoffen voldoen aan de duurzaamheidscriteria van de Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG, werd op 11 augustus 2017 bij de Commissie ingediend. De regeling, die is gevestigd te ul. Lubicz 25A, 31-503 Krakau, Polen, heeft betrekking op een breed gamma aan grondstoffen, met inbegrip van afvalstoffen en residuen, en de gehele bewakingsketen.

(5)

Uit beoordelingen door de Commissie van de regeling „KZR INiG System” is gebleken dat die regeling in de juiste mate aan de duurzaamheidscriteria van de Richtlijnen 98/70/EG en 2009/28/EG voldoet en dat zij een massabalansmethodologie toepast in overeenstemming met de eisen van artikel 7 quater, lid 1, van Richtlijn 98/70/EG en van artikel 18, lid 1, van Richtlijn 2009/28/EG.

(6)

Uit de beoordeling van de regeling „KZR INiG System” is gebleken dat zij beantwoordt aan passende normen inzake betrouwbaarheid, transparantie en onafhankelijke auditing, en aan de methodologische eisen van bijlage IV bij Richtlijn 98/70/EG en bijlage V bij Richtlijn 2009/28/EG.

(7)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de duurzaamheid van biobrandstof en vloeibare biomassa,

(1)

De beoordelende bevoegde autoriteit van Frankrijk heeft op 17 maart 2014 een aanvraag ontvangen voor de goedkeuring van het micro-organisme Willaertia magna c2c maky voor gebruik als werkzame stof in biociden van productsoort 11, conserveringsmiddelen voor vloeistofkoelings- en verwerkingssystemen, zoals omschreven in bijlage V bij Verordening (EU) nr. 528/2012.

(2)

De beoordelende bevoegde autoriteit van Frankrijk heeft op 15 maart 2017 overeenkomstig artikel 8, lid 1, van Verordening (EU) nr. 528/2012 het beoordelingsrapport en haar conclusies ingediend.

(3)

Op 26 april 2018 heeft het comité voor biociden het advies van het Europees Agentschap voor chemische stoffen geformuleerd, rekening houdend met de conclusies van de beoordelende bevoegde autoriteit (2).

(4)

Uit dat advies blijkt dat van biociden die voor productsoort 11 worden gebruikt en Willaertia magna c2c maky bevatten, niet kan worden verwacht dat zij aan de eisen van artikel 19, lid 1, onder b), van Verordening (EU) nr. 528/2012 voldoen. Bij de evaluatie van de scenario's voor met name de menselijke gezondheid zijn onaanvaardbare risico's aangetoond en kon er geen veilig gebruik worden vastgesteld. Bovendien is de natuurlijke doeltreffendheid van Willaertia magna c2c maky voor de bestrijding van Legionella pneumophila onvoldoende aangetoond.

(5)

Gezien het advies van het Europees Agentschap voor chemische stoffen is de Commissie van mening dat Willaertia magna c2c maky niet mag worden goedgekeurd voor gebruik in biociden van productsoort 11.

(6)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor biociden,

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1224/2009 zijn regels vastgesteld voor de controle van alle onder het gemeenschappelijk visserijbeleid vallende activiteiten die op het grondgebied van de lidstaten of in de wateren van de Unie, door vissersvaartuigen van de Unie of, onverminderd de primaire verantwoordelijkheid van de vlaggenlidstaat, door onderdanen van de lidstaten worden uitgevoerd, en daarin is met name bepaald dat elke lidstaat ervoor moet zorgen dat controle, inspectie en handhaving op niet-discriminerende wijze verlopen wat betreft sectoren, vaartuigen of personen, en dat zij op basis van risicobeheer worden verricht.

(2)

Overeenkomstig artikel 95 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 kan de Commissie, in overleg met de betrokken lidstaten, specifieke controle- en inspectieprogramma's voor specifieke visserijtakken en zeebekkens vaststellen.

(3)

De Commissie heeft voor verscheidene zeebekkens specifieke controle- en inspectieprogramma's vastgesteld en deze worden door de lidstaten uitgevoerd via gezamenlijke inzetplannen, in het kader waarvan het Europees Bureau voor visserijcontrole (EBVC) operationele coördinatie van de inspectieactiviteiten waarborgt.

(4)

Bij de recente Refit-evaluatie (2) van de Commissie is vastgesteld dat de specifieke controle- en inspectieprogramma's efficiënte en doeltreffende instrumenten zijn om de samenwerking en de informatie-uitwisseling tussen de lidstaten te verbeteren.

(5)

Op 31 december 2018 verstrijken de specifieke controle- en inspectieprogramma's die zijn vastgesteld in het kader van de Uitvoeringsbesluiten 2012/807/EU (3), 2013/328/EU (4) en 2013/305/EU (5) van de Commissie. Ook na die datum moet in zulke programma's worden voorzien om de samenwerking en uitwisseling van gegevens tussen de lidstaten te blijven stimuleren en een gelijk speelveld op het gebied van inspectie- en controleactiviteiten in de gehele Unie te bevorderen.

(6)

Om de vaststelling te vereenvoudigen en een consistente implementatie van de specifieke controle- en inspectieprogramma's op het niveau van de Unie te waarborgen, moeten die specifieke controle- en inspectieprogramma's in één besluit worden samengebracht. De rapporteringsverplichtingen van de lidstaten moeten worden herzien, met de bedoeling ze aan de nieuwe ijkpunten aan te passen en de administratieve lasten zo veel mogelijk te beperken.

(7)

Om samenhang tussen de zeebekkens te waarborgen, is ook een herziening nodig van de bij Uitvoeringsbesluit 2014/156/EU van de Commissie (6) vastgestelde specifieke controle- en inspectieprogramma's, met inbegrip van de ijkpunten en rapporteringsverplichtingen.

(8)

Overeenkomstig artikel 95, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 moeten in de specifieke controle- en inspectieprogramma's het toepassingsgebied, de doelstellingen en de prioriteiten, alsook de ijkpunten voor de inspectieactiviteiten worden vastgesteld.

(9)

Om rekening te houden met de onlangs aangenomen instandhoudings- en beheersmaatregelen voor de visserij in de Unie moet het toepassingsgebied van de specifieke controle- en inspectieprogramma's worden uitgebreid tot bepaalde aanvullende bestanden en visserijen. Het toepassingsgebied moet ook de recreatievisserij omvatten voor bestanden die onder instandhoudingsmaatregelen van de Unie vallen en voor visserijen die worden beheerd door regionale organisaties voor visserijbeheer. Tevens moeten de prioriteiten van de specifieke controle- en inspectieprogramma's op die van het gemeenschappelijk visserijbeleid worden afgestemd, met name wat de uitvoering van de aanlandingsverplichting betreft.

(10)

Dit besluit dient derhalve betrekking te hebben op bepaalde visserijen in de Oostzee, de Noordzee, de westelijke wateren van het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan, het oostelijk deel van de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en de Zwarte Zee.

(11)

In artikel 95, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 is bepaald dat de ijkpunten voor inspectieactiviteiten in de specifieke controle- en inspectieprogramma's aan de hand van risicobeheer moeten worden vastgesteld. Te dien einde en om te zorgen voor een coherente benadering voor alle controles en inspecties binnen een zeebekken en een gelijk speelveld voor visserijen van verschillende lidstaten, moet een geharmoniseerde methode voor de risicobeoordeling worden gebruikt. De geharmoniseerde methode moet door de lidstaten worden vastgesteld in samenwerking met het EBVC en moet worden gebaseerd op mogelijke dreigingen van niet-naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid.

(12)

De lidstaten moeten de resultaten van hun risicobeoordeling meedelen aan het EBVC. Het EBVC moet deze informatie gebruiken bij de coördinatie van de risicobeoordeling op regionaal niveau.

(13)

Het EBVC moet een regionale strategie voor risicobeheer vaststellen die wordt uitgevoerd via een gezamenlijk inzetplan zoals gedefinieerd in artikel 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 768/2005 van de Raad (7).

(14)

Overeenkomstig artikel 95, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 moeten de lidstaten de nodige maatregelen nemen om te zorgen voor de uitvoering van het specifieke controle- en inspectieprogramma, met name wat betreft de in te zetten personele en materiële middelen en de perioden en gebieden waarin deze zullen worden ingezet.

(15)

De gezamenlijke inspectie- en bewakingsactiviteiten van de betrokken lidstaten moeten in voorkomend geval overeenkomstig de door het EBVC opgestelde gezamenlijke inzetplannen worden verricht om de controle-, inspectie- en bewakingspraktijken eenvormiger te maken en de controle-, inspectie- en bewakingsactiviteiten tussen de bevoegde autoriteiten van die lidstaten te coördineren.

(16)

De streefijkpunten ter bepaling van de intensiteit van de controle- en inspectieactiviteiten moeten worden vastgesteld voor vissersvaartuigen in de vlootsegmenten met een hoog en zeer hoog risico in alle betrokken lidstaten. Alle streefijkpunten moeten worden beoordeeld rekening houdend met de door de lidstaten verrichte jaarlijkse evaluatie. De lidstaten moeten het recht hebben om alternatieve streefijkpunten te gebruiken die worden uitgedrukt in termen van verbeterde nalevingsniveaus.

(17)

Voor de uitvoering van de specifieke controle- en inspectieprogramma's en de gezamenlijke inzetplannen en gezamenlijke inspectie- en bewakingsactiviteiten moeten persoonsgegevens worden verwerkt en moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onderling en met het EBVC informatie uitwisselen met betrekking tot gegevens van het volgsysteem voor vaartuigen, gegevens uit het elektronische rapportagesysteem, met inbegrip van visserijactiviteitenrapporten, voorafgaande kennisgevingen, aangiften van aanlanding en overlading en verkoopdocumenten, inspectie- en bewakingsgegevens, met inbegrip van inspectie- en waarnemersrapporten, en inbreukrapporten. Er moet te allen tijde en op alle niveaus worden gezorgd voor de naleving van de verplichtingen met betrekking tot de bescherming van persoonsgegevens zoals vastgesteld in de Verordeningen (EU) 2016/679 (8) en (EU) 2018/1725 (9) van het Europees Parlement en de Raad, en, in voorkomend geval, de bepalingen van de lidstaten tot omzetting van Richtlijn (EU) 2016/680 van het Europees Parlement en de Raad (10).

(18)

Persoonsgegevens die met het oog op de uitvoering van de specifieke controle- en inspectieprogramma's worden verwerkt, mogen niet langer dan tien jaar worden opgeslagen. Deze termijn stelt de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en het EBVC in staat hun taken met betrekking tot de follow-up, rapportage en evaluatie inzake de specifieke controle- en inspectieprogramma's te voltooien. Met betrekking tot de gegevens die nodig zijn voor de follow-up van inspecties, zoals onderzoeken, inbreuken, gerechtelijke of administratieve procedures, is een specifieke langere bewaringstermijn van twintig jaar nodig vanwege de duur van dergelijke processen en vanwege de noodzaak om die gegevens tot het einde van dergelijke processen te gebruiken. Wanneer de gegevens voor wetenschappelijke doeleinden en voor het verlenen van wetenschappelijk advies worden gebruikt, moet de bewaringstermijn bovendien worden verlengd om de wetenschappelijke monitoring en beoordeling van mariene biologische hulpbronnen op lange termijn mogelijk te maken.

(19)

De lidstaten moeten jaarrapporten over de uitvoering van de specifieke controle- en inspectieprogramma's opstellen en aan de Commissie toezenden. De Commissie moet deze rapporten gebruiken om de uitvoering van de specifieke controle- en inspectieprogramma's te beoordelen en de adequaatheid en doeltreffendheid ervan te evalueren. Een dergelijke beoordeling kan als basis dienen voor de herziening van de specifieke inspectie- en controleprogramma's.

(20)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,

(1)

Krachtens artikel 15, lid 3, onder e), van de Overeenkomst betreffende een gemeenschappelijke regeling inzake douanevervoer („de overeenkomst”) dient de bij die overeenkomst ingestelde Gemengde Commissie bij besluit uitnodigingen aan derde landen vast te stellen om tot die overeenkomst toe te treden in overeenstemming met artikel 15 bis.

(2)

Het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland („het Verenigd Koninkrijk”) heeft de wens geuit om als een afzonderlijke partij tot de overeenkomst toe te treden vanaf de datum waarop deze niet langer van toepassing is op en in het Verenigd Koninkrijk.

(3)

Het goederenverkeer met het Verenigd Koninkrijk zou worden vergemakkelijkt door een gemeenschappelijke douanevervoerregeling voor goederen die worden vervoerd tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie, de Republiek IJsland, de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, het Koninkrijk Noorwegen, de Republiek Servië, de Zwitserse Bondsstaat en de Republiek Turkije.

(4)

Teneinde die vergemakkelijking van het goederenverkeer te verwezenlijken, is het passend het Verenigd Koninkrijk uit te nodigen tot de overeenkomst toe te treden.

(5)

De toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de overeenkomst mag pas van kracht worden vanaf de datum waarop de overeenkomst niet langer op het Verenigd Koninkrijk als een lidstaat van de Unie van toepassing is of, indien de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk een overgangsregeling zouden vastleggen waarbij de overeenkomst van toepassing is op en in het Verenigd Koninkrijk, vanaf de datum waarop deze overgangsregeling niet langer van toepassing is,

(1)

Ingevolge artikel 15, lid 3, onder a), van de overeenkomst betreffende een gemeenschappelijke regeling inzake douanevervoer („de overeenkomst”) dient de bij die overeenkomst ingestelde Gemengde Commissie bij besluit wijzigingen in de aanhangsels van de overeenkomst vast te stellen.

(2)

Het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland („het Verenigd Koninkrijk”) heeft de wens geuit om als een afzonderlijke partij tot de overeenkomst toe te treden en dient daartoe te worden uitgenodigd door de Raad, handelend in zijn hoedanigheid van depositaris van de overeenkomst, in overeenstemming met de overeenkomst.

(3)

Dienovereenkomstig moeten de formulieren van zekerheidstelling waarvan een model is opgenomen in bepaalde bijlagen bij aanhangsel III van de overeenkomst, worden gewijzigd waarbij de verwijzingen naar het Verenigd Koninkrijk als lidstaat van de Unie worden geschrapt en waarbij naar het Verenigd Koninkrijk verwezen gaat worden als land dat deelneemt aan het gemeenschappelijk douanevervoer.

(4)

Om gebruik te kunnen maken van de formulieren van zekerheidstelling die zijn gedrukt volgens de geldende criteria vóór de datum waarop de toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de overeenkomst als een afzonderlijke partij van kracht wordt, moet een overgangsperiode worden vastgesteld gedurende welke de gedrukte formulieren, met enkele aanpassingen, verder mogen worden gebruikt.

(5)

De inwerkingtreding van dit besluit moet afhankelijk zijn van de toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de overeenkomst als een afzonderlijke partij en moet worden gekoppeld aan de datum waarop de toetreding van het Verenigd Koninkrijk als een afzonderlijke partij van kracht wordt.

(6)

De overeenkomst moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Krachtens artikel 11, lid 3, van de overeenkomst inzake de vereenvoudiging van de formaliteiten in het goederenverkeer („de overeenkomst”) dient het bij die overeenkomst ingestelde Gemengd Comité bij besluit uitnodigingen aan derde landen vast te stellen om tot die overeenkomst toe te treden.

(2)

Het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland („het Verenigd Koninkrijk”) heeft de wens geuit om als een afzonderlijke partij tot de overeenkomst toe te treden vanaf de datum waarop deze niet langer van toepassing is op en in het Verenigd Koninkrijk.

(3)

Het goederenverkeer met het Verenigd Koninkrijk zou worden vergemakkelijkt door een vereenvoudiging van de formaliteiten die van invloed zijn op de handel tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie, de Republiek IJsland, de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, het Koninkrijk Noorwegen, de Republiek Servië, de Zwitserse Bondsstaat en de Republiek Turkije.

(4)

Teneinde die vergemakkelijking van het goederenverkeer te verwezenlijken, is het passend het Verenigd Koninkrijk uit te nodigen tot de overeenkomst toe te treden.

(5)

De toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de overeenkomst mag pas van kracht worden vanaf de datum waarop de overeenkomst niet langer op het Verenigd Koninkrijk als een lidstaat van de Unie van toepassing is of, indien de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk een overgangsregeling zouden vastleggen waarbij de overeenkomst van toepassing is op en in het Verenigd Koninkrijk, vanaf de datum waarop deze overgangsregeling niet langer van toepassing is,