2.5.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 112/1

(1)

Verordening (EG) nr. 91/2003 van het Europees Parlement en de Raad (3) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (4). Aangezien nieuwe wijzigingen nodig zijn, dient ter wille van de duidelijkheid tot herschikking van die verordening te worden overgegaan.

(2)

Spoorwegen vormen een belangrijk onderdeel van de vervoersnetwerken in de Unie.

(3)

Statistieken over het spoorvervoer van goederen en reizigers zijn noodzakelijk om de Commissie in staat te stellen het gemeenschappelijke vervoersbeleid en de vervoersonderdelen van de beleidsmaatregelen op het gebied van regionaal beleid en trans-Europese netwerken te monitoren en te ontwikkelen.

(4)

Ook statistieken over spoorveiligheid zijn noodzakelijk om de Commissie in staat te stellen Uniemaatregelen op het gebied van vervoersveiligheid voor te bereiden en te monitoren. Het Spoorwegbureau van de Europese Unie verzamelt gegevens over ongevallen uit hoofde van bijlage I bij Richtlijn 2004/49/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) met betrekking tot gemeenschappelijke veiligheidsindicatoren en gemeenschappelijke methoden voor de berekening van de kosten van ongevallen.

(5)

Er is ook behoefte aan statistieken op Unieniveau over het spoorvervoer voor de vervulling van de controlerende taken als geregeld in artikel 15 van Richtlijn 2012/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (6).

(6)

Statistieken op Unieniveau over alle vervoerswijzen moeten volgens gemeenschappelijke concepten en normen worden opgesteld zodat de verschillende vervoerswijzen zo goed mogelijk met elkaar kunnen worden vergeleken.

(7)

Er moet worden voorkomen dat werk twee keer wordt gedaan en het benutten van bestaande informatie die voor statistische doeleinden kan worden gebruikt, moet worden geoptimaliseerd. Daartoe moeten de Commissiediensten en daarvoor in aanmerking komende entiteiten, ook op internationaal niveau, goede afspraken maken over samenwerking bij het opstellen van statistieken zodat er aan de Unieburgers en aan andere belanghebbenden gemakkelijk toegankelijke en nuttige informatie over de veiligheid van het vervoer per spoor en de interoperabiliteit van de spoorinfrastructuur kan worden geboden.

(8)

De behoeften van de gebruikers en de lasten voor de respondenten moeten bij de productie van Europese statistieken in evenwicht zijn.

(9)

In haar verslag aan het Europees Parlement en aan de Raad over haar ervaringen met de toepassing van Verordening (EG) nr. 91/2003 verwees de Commissie naar het feit dat de al uit hoofde van die verordening verzamelde gegevens als gevolg van langetermijnontwikkelingen waarschijnlijk zullen worden afgeschaft of vereenvoudigd en dat het de bedoeling is de periode voor het indienen van gegevens voor de jaarlijkse gegevens over treinreizigers te verkorten. De Commissie moet op gezette tijden verslag blijven uitbrengen over de tenuitvoerlegging van deze verordening.

(10)

Doordat publiek- en privaatrechtelijke spoorwegondernemingen naast elkaar op een commerciële markt voor spoorvervoer actief zijn, dient expliciet te worden vastgelegd welke statistische informatie door de spoorwegondernemingen moet worden ingediend en door Eurostat moet worden verspreid.

(11)

Daar de doelstelling van deze verordening, met name de opstelling van gemeenschappelijke statistische normen waarmee geharmoniseerde gegevens kunnen worden geproduceerd en die in iedere lidstaat moeten worden toegepast onder toezicht van de organen en instellingen die zich met de opstelling van officiële statistieken bezighouden, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen van het optreden beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken.

(12)

Verordening (EG) nr. 223/2009 van het Europees Parlement en de Raad (7) biedt een referentiekader voor de bepalingen van deze verordening.

(13)

Teneinde rekening te kunnen houden met nieuwe ontwikkelingen in de lidstaten, en tegelijkertijd een geharmoniseerde verzameling van spoorvervoergegevens in de hele Unie en de hoge kwaliteit van de door de lidstaten verstrekte gegevens te waarborgen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen met betrekking tot het wijzigen van deze verordening om de technische definities aan te passen en om te voorzien in aanvullende technische definities. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (8). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

(14)

De Commissie dient erop toe te zien dat die gedelegeerde handelingen niet leiden tot een aanzienlijke lastenverzwaring voor de lidstaten of de respondenten.

(15)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend met betrekking tot de specificatie van de informatie die moet worden verstrekt voor de verslagen over de kwaliteit en de vergelijkbaarheid van de resultaten en de regelingen voor de verspreiding van die resultaten door de Commissie (Eurostat). Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (9).

(16)

Het Comité voor het Europees statistisch systeem is geraadpleegd,

a)

spoorwegondernemingen die geheel of grotendeels binnen industriële of soortgelijke complexen, met inbegrip van havens, actief zijn;

b)

spoorwegondernemingen die lokale diensten aan toeristen, zoals bewaarde historische stoomtreinen, verstrekken.

a)

jaarstatistieken over het goederenvervoer — gedetailleerde rapportage (bijlage I);

b)

jaarstatistieken over het reizigersvervoer — gedetailleerde rapportage (bijlage II);

c)

kwartaalstatistieken over het goederen- en reizigersvervoer (bijlage III);

d)

regionale statistieken over het goederen- en reizigersvervoer (bijlage IV);

e)

statistieken over verkeersstromen op het spoorwegnet (bijlage V).

a)

een totaalvolume goederenvervoer van minstens 200 000 000 tonkilometer of minstens 500 000 ton;

b)

een totaalvolume reizigersvervoer van minstens 100 000 000 reizigerskilometer.

a)

verplichte enquêtes;

b)

administratieve gegevens, met inbegrip van de door de regelgevende instanties verzamelde gegevens, en - indien beschikbaar - met name de spoorvrachtbrief;

c)

statistische schattingen;

d)

gegevens van beroepsorganisaties in de spoorwegsector;

e)

ad-hocstudies.

a)

een afweging van de kosten en baten van de geproduceerde statistieken voor de Unie, de lidstaten, de leveranciers en de gebruikers van de statistische gegevens;

b)

een beoordeling van de kwaliteit van de verstrekte gegevens, van de gehanteerde methoden voor het verzamelen van gegevens en van de kwaliteit van de geproduceerde statistieken.

2.5.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 112/19

(1)

Er gelden nog altijd relatief hoge tarieven voor verzenders van kleine hoeveelheden grensoverschrijdende pakketten en andere postzendingen, met name kleine en middelgrote ondernemingen en particulieren. Dit heeft rechtstreekse negatieve gevolgen voor gebruikers die op zoek zijn naar grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten, in het bijzonder in het kader van de elektronische handel.

(2)

In artikel 14 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) wordt gewezen op de plaats die de diensten van algemeen economisch belang, zoals postdiensten, in de gemeenschappelijke waarden van de Unie innemen, alsook op hun rol bij het bevorderen van de sociale en territoriale samenhang. Dat artikel bepaalt dat er zorg voor moet worden gedragen dat die diensten functioneren op basis van beginselen en voorwaarden die hen in staat stellen hun taken te vervullen.

(3)

In Protocol nr. 26 betreffende de diensten van algemeen belang, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) en het VWEU, wordt verder benadrukt dat de gedeelde waarden van de Unie met betrekking tot diensten van algemeen economisch belang in de zin van artikel 14 VWEU onder meer betrekking hebben op de verschillen in de behoeften en voorkeuren van de gebruikers die kunnen voortvloeien uit verschillende geografische, sociale of culturele omstandigheden, alsook op een hoog niveau van kwaliteit, veiligheid en betaalbaarheid, gelijke behandeling en de bevordering van de algemene toegang en van de rechten van de gebruiker.

(4)

In artikel 169, lid 1, en artikel 169, lid 2, onder a), VWEU is bepaald dat de Unie moet bijdragen tot de verwezenlijking van een hoog niveau van consumentenbescherming door middel van maatregelen die op grond van artikel 114 van dat verdrag worden genomen.

(5)

Er zijn fundamentele verschillen tussen de lidstaten wat betreft de aan de nationale regelgevende instanties toegekende bevoegdheden met betrekking tot markttoezicht en regelgevend toezicht op aanbieders van pakketbezorgdiensten. Zo kunnen sommige instanties daadwerkelijk eisen dat die aanbieders relevante prijsinformatie verstrekken. Het bestaan van dergelijke verschillen werd bevestigd in een gezamenlijk advies van het Orgaan van Europese regelgevende instanties voor elektronische communicatie en de Europese Groep van regelgevende instanties voor postdiensten, waarin werd geconcludeerd dat de nationale regelgevende instanties passende regelgevende bevoegdheden nodig hebben om te interveniëren en dat dergelijke bevoegdheden niet in alle lidstaten voorhanden blijken te zijn. Die verschillen leiden tot extra administratieve lasten en nalevingskosten voor aanbieders van pakketbezorgdiensten die grensoverschrijdend actief zijn. Om die reden vormen die verschillen een belemmering voor het grensoverschrijdend aanbieden van pakketbezorgdiensten en hebben zij rechtstreekse gevolgen voor de werking van de interne markt.

(6)

Vanwege de internationale aard van de post- en pakketsector is het belangrijk om meer Europese en internationale technische normen te ontwikkelen, die de gebruikers en het milieu ten goede komen, en om meer marktkansen te creëren voor bedrijven. Voorts maken gebruikers vaak melding van problemen met de kwaliteit van de dienstverlening bij het verzenden, ontvangen of terugzenden van grensoverschrijdende pakketten. Om die reden is er een behoefte om de normen inzake de kwaliteit van de dienstverlening en de interoperabiliteit op het gebied van grensoverschrijdende pakketbezorgingsdiensten te verbeteren. Beide moeten via het Europees Comité voor Normalisatie (CEN) en op andere wijze verder prioriteit krijgen in overeenstemming met Richtlijn 97/67/EG van het Europees Parlement en de Raad (3). Tevens is meer vooruitgang nodig inzake het efficiënter maken van de diensten, waarbij met name rekening moet worden gehouden met de belangen van de gebruikers.

(7)

Normalisatie van postdiensten en de verbetering van de kwaliteit van de dienstverlening ter ondersteuning van Richtlijn 97/67/EG is een strategische prioriteit van de Unie, die verder moet worden nagestreefd. Technische normalisatie is onontbeerlijk voor het bevorderen van de interoperabiliteit tussen de nationale netwerken en voor een efficiënte universele dienst. In augustus 2016 heeft de Commissie een vierde normalisatieverzoek aan het CEN gericht om een werkprogramma vast te stellen en om in augustus 2020 een eindverslag uit te brengen (4). Dit werkprogramma moet met name rekening houden met de belangen van de gebruikers en het milieu, alsook met efficiëntie, en moet bijdragen aan de bevordering van de totstandbrenging van een digitale eengemaakte markt voor de Unie.

(8)

De markt voor grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten is divers, complex en competitief, met verschillende aanbieders die verschillende diensten en prijzen aanbieden, afhankelijk van het gewicht, de grootte en de vorm van de pakketten, hun bestemming, meerwaarde biedende productonderdelen zoals traceerbaarheidssystemen, en het aantal verzonden pakketten. In verschillende lidstaten hebben aanbieders van de universele dienst niet het grootste marktaandeel in de markt voor pakketbezorgdiensten. Door die diversiteit is het voor consumenten en gebruikers moeilijk om de pakketbezorgdiensten van verschillende aanbieders met elkaar te vergelijken, zowel wat de kwaliteit als wat de prijs betreft, omdat zij zich vaak niet bewust zijn van het bestaan van verschillende opties voor pakketbezorging voor soortgelijke diensten in de grensoverschrijdende elektronische handel. Vooral kleine en middelgrote ondernemingen en particulieren moeten gemakkelijker toegang krijgen tot de relevante informatie. Bovendien zien kleine en middelgrote handelaren problemen met de levering als een belemmering voor grensoverschrijdende verkoop.

(9)

Met het oog op betere grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten, met name voor particulieren en micro- en kleine ondernemingen, ook in afgelegen of dunbevolkte gebieden, en voor personen met een handicap of beperkte mobiliteit, is het noodzakelijk om de toegankelijkheid en de transparantie van de openbare tarievenlijsten te verbeteren voor een beperkte reeks grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten. Transparantere en gemakkelijker vergelijkbare prijzen van grensoverschrijdende diensten in de Unie zouden de vermindering moeten bevorderen van onredelijke verschillen tussen tarieven waaronder, in voorkomend geval, ongerechtvaardigde verschillen tussen binnenlandse en grensoverschrijdende tarieven.

(10)

Enkelstukspakketten maken in elke lidstaat deel uit van de universele dienst en zijn ook de diensten die het vaakst worden gebruikt door particulieren en kleine ondernemingen. Een verbetering van de transparantie en betaalbaarheid van de enkelstukstarieven is noodzakelijk voor de verdere ontwikkeling van de elektronische handel.

(11)

Veel bedrijven die online verkopen, verkochten of probeerden te verkopen, beschouwen de hoge bezorgkosten, de dure klachtenbehandelingsprocedures en de garanties als een probleem. Verdere maatregelen zijn nodig om met name kleine en middelgrote ondernemingen en particulieren in afgelegen gebieden ten volle te laten profiteren van de voor hen toegankelijke, naadloos op elkaar aansluitende grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten en om ervoor te zorgen dat die diensten tegen een redelijke prijs worden aangeboden.

(12)

De term „aanbieders van de universele dienst” verwijst naar postbedrijven die in een specifieke lidstaat een universele postdienst of onderdelen daarvan aanbieden. Aanbieders van de universele dienst die in meer dan één lidstaat actief zijn, dienen alleen in de lidstaat of lidstaten waar zij een universele postdienst aanbieden als aanbieder van de universele dienst te worden aangemerkt.

(13)

Momenteel worden de postdiensten geregeld bij Richtlijn 97/67/EG. Deze richtlijn voorziet in gemeenschappelijke voorschriften voor het aanbieden van postdiensten en voor de universeledienstverlening in de Unie. Zij is in de eerste plaats, maar niet uitsluitend, gericht op nationale universele diensten en heeft geen betrekking op regelgevend toezicht op aanbieders van pakketbezorgdiensten. De naleving van de in die richtlijn vastgestelde minimumvereisten voor de universele dienst wordt gewaarborgd door de nationale regelgevende instantie die door de lidstaten is aangewezen. Deze verordening vormt derhalve een aanvulling op de in Richtlijn 97/67/EG vastgestelde voorschriften met betrekking tot grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten. Deze verordening laat de in Richtlijn 97/67/EG neergelegde rechten en garanties, met name met betrekking tot de handhaving van de verlening van de universele postdienst aan de gebruikers, onverlet.

(14)

Deze verordening brengt geen wijzigingen aan in de definitie van „postzending” in artikel 2, punt 6, van Richtlijn 97/67/EG noch in de daarop gebaseerde nationaalrechtelijke definities.

(15)

Naar schatting 80 % van de geadresseerde pakketten in het kader van de elektronische handel weegt tegenwoordig minder dan twee kilogram en wordt vaak verwerkt samen met de brievenpost. Er is een gebrek aan informatie over het gewicht van pakketten die op andere manieren worden bezorgd. Het is belangrijk dat die lichtere zendingen onder deze verordening vallen.

(16)

Voor de uitvoering van deze verordening is het belangrijk om te voorzien in duidelijke definities van pakketten, pakketbezorgdiensten en aanbieders van pakketbezorgdiensten, en om te specificeren welke postzendingen onder die definities vallen. Aangenomen wordt dat postzendingen met een dikte van meer dan 20 mm andere goederen dan brievenpost bevatten, die al dan niet door de aanbieder van de universele dienst worden afgehandeld. Postzendingen met uitsluitend correspondentie mogen niet als pakketbezorgdiensten worden beschouwd. In overeenstemming met de vaste praktijk moet deze verordening derhalve betrekking hebben op pakketten die goederen bevatten met of zonder handelswaarde en maximaal 31,5 kg wegen, aangezien zwaardere zendingen niet door één gemiddeld individu zonder mechanische hulpmiddelen kunnen worden afgehandeld en deze activiteit deel uitmaakt van het goederenvervoer en de logistieke sector.

(17)

Aanbieders van pakketbezorgdiensten met alternatieve bedrijfsmodellen, zoals op de deeleconomie en platforms voor elektronische handel gebaseerde modellen, moeten onder deze verordening vallen indien zij minstens een van de schakels in de postbezorgketen aanbieden. Ophaling, sortering en distributie, met inbegrip van ophaaldiensten, moeten als pakketbezorgdiensten worden beschouwd, ook wanneer deze door aanbieders van expres- en koerierdiensten of tussenpersonen worden verleend, in overeenstemming met de huidige praktijk. Louter vervoer dat niet in combinatie met een van die schakels wordt verricht, moet echter buiten het toepassingsgebied van de pakketbezorgdiensten vallen, ook wanneer dat vervoer wordt verricht door onderaannemers, al dan niet in het kader van alternatieve bedrijfsmodellen, aangezien in dat geval moet worden aangenomen dat die activiteit deel uitmaakt van de transportsector, tenzij de betrokken onderneming of een van haar dochterondernemingen of verbonden ondernemingen voor het overige onder het toepassingsgebied van deze verordening valt.

(18)

Deze verordening mag niet van toepassing zijn op ondernemingen die gevestigd zijn in slechts één lidstaat en die alleen over binnenlandse eigen bezorgnetwerken beschikken om de door hen verkochte goederen te leveren volgens een verkoopovereenkomst in de zin van artikel 2, punt 5, van Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad (5). Ondernemingen die ook gebruikmaken van hun binnenlandse eigen bezorgnetwerken voor de levering van door derden verkochte goederen, moeten onder deze verordening vallen.

(19)

Er moet worden vastgesteld welke vertrouwelijke informatie ten minste moet worden doorgegeven aan de nationale regelgevende instanties en welke procedures die instanties volgen om te waarborgen dat de commerciële aard van de nationale bedrijven in acht wordt genomen, en er moeten veilige kanalen worden opgezet voor de doorgifte van de desbetreffende informatie.

(20)

Voor statistische doeleinden moeten nationale regelgevende instanties beschikken over kennis en informatie over de aanbieders van pakketbezorgdiensten die op basis van passende vergunningsprocedures of andere wettelijke vereisten actief zijn op de markt. Omdat het om een arbeidsintensieve sector gaat en ter beperking van de administratieve lasten voor kleine aanbieders van pakketbezorgdiensten die slechts op een nationale of regionale markt actief zijn, moet een drempel van minder dan vijftig personen worden toegepast, gebaseerd op het aantal personen dat in het voorgaande kalenderjaar voor de aanbieder van de dienst heeft gewerkt en bij het verrichten van pakketbezorgdiensten was betrokken in de lidstaat waar de aanbieder gevestigd is, tenzij die aanbieder in meer dan één lidstaat gevestigd is. Die drempel strookt met Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie (6), weerspiegelt het arbeidsintensieve karakter van de sector en bestrijkt het overgrote deel van de markt voor pakketbezorgdiensten, in het bijzonder in landen met kleine pakketvolumes. Die drempel moet met name ook gelden voor personen die betrokken zijn bij het verrichten van pakketbezorgdiensten zoals voltijdse, deeltijdse en tijdelijke werknemers en zelfstandigen die werkzaam zijn voor de aanbieder van pakketbezorgdiensten. Uitsplitsingen die het aantal personen naar arbeidsstatus weergeven, moeten overeenkomen met het nationale recht van de betrokken lidstaten. In bepaalde gevallen, waarbij rekening gehouden wordt met de specifieke kenmerken van de betreffende lidstaat, moet de nationale regelgevende instantie de mogelijkheid hebben de drempel tot 25 personen te verlagen, of de aanbieder van grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten verzoeken om voltijdse, deeltijdse en tijdelijke werknemers en zelfstandigen die werkzaam zijn voor haar onderaannemers mee te rekenen in de drempel, teneinde de grensoverschrijdende tarieven en de markt als geheel transparanter te maken.

(21)

Het verstrekken van informatie aan de nationale regelgevende instantie over het aantal personen dat voor de aanbieder van pakketbezorgdiensten werkzaam is, moet overeenstemmen met gevestigde bedrijfsrapportagepraktijken met betrekking tot statistische informatie. Het is belangrijk vergelijkbaarheid van gegevens te waarborgen, en tegelijkertijd de administratieve lasten voor de aanbieders tot een minimum te beperken.

(22)

De plaats waar een aanbieder is gevestigd, moet worden vastgesteld overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie. Indien een aanbieder op meerdere plaatsen is gevestigd, is het belangrijk om de plaats van vestiging vast te stellen van waaruit de betrokken dienst daadwerkelijk wordt verleend.

(23)

Als onderdeel van de aan de nationale regelgevende instantie te verstrekken informatie moet bij de kenmerken van de pakketbezorgdiensten worden aangegeven welke schakels van de postbezorgketen door de aanbieder worden verzorgd (ophaling, sortering, vervoer en distributie), of de dienst binnen of buiten het toepassingsgebied van de universeledienstverplichting valt, welke territoriale reikwijdte de dienst heeft (regionaal, binnenlands of grensoverschrijdend), en of aanvullende diensten worden aangeboden.

(24)

De lijst van aan prijstransparantiemaatregelen onderworpen postzendingen moet worden beperkt om de vergelijkbaarheid te vergemakkelijken en om de administratieve lasten voor aanbieders van grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten en nationale regelgevende instanties tot een minimum te beperken. Standaard en aangetekende postzendingen moeten worden opgenomen, aangezien zij de basis van de universeledienstverplichting vormen, en gelet op het belang van de traceerfunctie voor de elektronische handel, moeten ook de prijzen voor traceerbare en aangetekende pakketten worden opgenomen, ongeacht of zij al dan niet deel uitmaken van de universeledienstverplichting, teneinde de vergelijkbaarheid in de Unie te waarborgen. De nadruk moet liggen op de lagere gewichtsklassen, die de meerderheid van de door aanbieders van pakketbezorgdiensten geleverde postzendingen uitmaken, alsmede op de prijzen voor postzendingen met een dikte van meer dan 20 mm, die als brieven worden verwerkt. Daarbij moeten uitsluitend de tarieven voor enkelstukspost worden opgenomen, aangezien dat de prijzen zijn die verzenders van de kleinste volumes betalen. De desbetreffende postzendingen moeten duidelijk worden vermeld in een bijlage bij deze verordening. Deze verordening houdt voor aanbieders van grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten geen verplichting in om alle in de lijst in die bijlage vermelde postzendingen aan te bieden. Met het oog op nauwkeurigheid moet de informatie over tarieven door de aanbieders van grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten zelf worden aangeleverd. Die tarieven moeten door de Commissie worden bekendgemaakt op een speciale website die neutraal en niet-commercieel van aard is.

(25)

Bij de objectieve beoordeling van grensoverschrijdende tarieven ten aanzien waarvan zij het noodzakelijk achten een beoordeling te verrichten, moeten de nationale regelgevende instanties zich baseren op elementen zoals: de binnenlandse en andere relevante tarieven van vergelijkbare pakketbezorgdiensten in de lidstaat van oorsprong en de lidstaat van bestemming; de eventuele toepassing van een uniform tarief ten aanzien van twee of meer lidstaten; bilaterale volumes, specifieke vervoers- of afhandelingskosten, andere relevante kosten en dienstkwaliteitsnormen, en, waar mogelijk zonder onevenredige lasten, de waarschijnlijke gevolgen van de toepasselijke grensoverschrijdende tarieven voor particuliere gebruikers en kleine en middelgrote ondernemingen, met inbegrip van die in afgelegen of dunbevolkte gebieden, en voor particuliere gebruikers met een handicap of beperkte mobiliteit. Deze gemeenschappelijke elementen kunnen worden aangevuld met andere elementen die van bijzonder belang zijn om de betreffende tarieven te verklaren, zoals de vraag of tarieven zijn onderworpen aan een specifieke prijsregulering op grond van nationale wetgeving, en de vraag of in overeenstemming met het toepasselijke recht misbruik van een dominante machtspositie is vastgesteld. Teneinde voor de nationale regelgevende instanties en de aan de universeledienstverplichting onderworpen aanbieders van pakketbezorgdiensten de administratieve lasten te verlagen, kunnen de nationale regelgevende instanties, in overeenstemming met het beginsel van evenredigheid, bij de vaststelling welke grensoverschrijdende tarieven moeten worden beoordeeld zich baseren op een objectief filtermechanisme dat voorafgaat aan de beoordeling.

(26)

Uniforme tarieven voor grensoverschrijdende bezorgingen in twee of meer lidstaten kunnen van belang zijn met het oog op de bescherming van de regionale en sociale cohesie. In dit verband mag niet uit het oog worden verloren dat elektronische handel moet worden bevorderd en de bevolking in dunbevolkte gebieden nieuwe mogelijkheden moet worden geboden om aan de elektronische handel deel te nemen en hun regionale economieën te versterken.

(27)

Aanzienlijke verschillen tussen binnenlandse en grensoverschrijdende tarieven voor pakketbezorgdiensten moeten worden gerechtvaardigd op basis van objectieve criteria, zoals specifieke vervoers- of afhandelingskosten of andere relevante kosten. Het zou noodzakelijk kunnen zijn voor de nationale regelgevende instantie om bewijsmateriaal te verzamelen voor de beoordeling. Dat bewijsmateriaal moet samen met een eventuele rechtvaardiging voor de te beoordelen tarieven op verzoek aan de nationale regulerende instantie worden verstrekt.

(28)

Om de transparantie in de gehele Unie te waarborgen, moet de Commissie een niet-vertrouwelijke versie van de door elke nationale regelgevende instantie ingediende beoordeling bekendmaken.

(29)

Om de administratieve lasten te beperken, moeten aanbieders van pakketbezorgdiensten, nationale regelgevende instanties en de Commissie gegevens op elektronische wijze overdragen, en met name moet het gebruik van elektronische handtekeningen mogelijk zijn, als bedoeld in Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad (7).

(30)

Aangezien de markt voor pakketbezorgdiensten snel verandert, moet de Commissie de efficiëntie en de doeltreffendheid van deze verordening aan nieuwe beoordelingen onderwerpen, rekening houdend met ontwikkelingen in de elektronische handel, en daarover regelmatig verslag uitbrengen bij het Europees Parlement en bij de Raad. Dat verslag moet in voorkomend geval vergezeld gaan van een wetgevingsvoorstel tot herziening aan het Europees Parlement en de Raad. Dat verslag wordt opgesteld met de betrokkenheid van alle relevante belanghebbenden, met inbegrip van het Europees Comité voor de sociale dialoog in de postsector.

(31)

De Commissie dient voort te bouwen op de waardevolle inbreng van de uit vertegenwoordigers van de nationale regelgevende instanties samengestelde Europese Groep van regelgevende instanties voor postdiensten.

(32)

Om uniforme voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om een formulier voor de indiening van die informatie door aanbieders van pakketbezorgdiensten bij de nationale regelgevende instanties vast te stellen. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (8).

(33)

Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en de beginselen die met name zijn vastgelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en moet worden uitgevoerd overeenkomstig die rechten en beginselen.

(34)

Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad (9) en Richtlijn (EU) 2016/680 van het Europees Parlement en de Raad (10) zijn van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze verordening.

(35)

De lidstaten moeten regels vaststellen voor sancties die van toepassing zijn op inbreuken op deze verordening en moeten ervoor zorgen dat zij worden toegepast. Deze sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

(36)

Daar de doelstellingen van deze verordening, met name de regelgevende beginselen en voorschriften vast te stellen die noodzakelijk zijn om het regelgevend toezicht en de transparantie van de tarieven te verbeteren, alsmede bepaalde beginselen met betrekking tot grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten vast te stellen ter ondersteuning van de concurrentie, met als uiteindelijk doel betere grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten voor gebruikers te bevorderen, en zodoende ook het vertrouwen van de consument in grensoverschrijdende elektronische handel te vergroten, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en gevolgen daarvan beter op het niveau van de Unie kunnen worden bereikt, kan de Unie overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken,

a)

regelgevend toezicht in verband met pakketbezorgdiensten;

b)

transparantie van tarieven en beoordeling van tarieven voor bepaalde grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten, teneinde vast te stellen welke tarieven onredelijk hoog zijn;

c)

door handelaren aan consumenten beschikbaar gestelde informatie over grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten.

a)

hun naam, hun rechtspositie en rechtsvorm, hun inschrijvingsnummer in een handelsregister of soortgelijk register, hun btw-identificatienummer, het adres waar zij gevestigd zijn en de contactgegevens van een contactpersoon;

b)

de kenmerken en waar mogelijk een gedetailleerde omschrijving van de pakketbezorgdiensten die zij aanbieden;

c)

hun algemene voorwaarden voor pakketbezorgdiensten, met inbegrip van nadere gegevens over klachtenprocedures voor gebruikers en mogelijke aansprakelijkheidsbeperkingen.

a)

de jaarlijkse omzet van de pakketbezorgdiensten in het voorgaande kalenderjaar in de lidstaat waar zij gevestigd zijn, uitgesplitst in binnenlandse pakketbezorgdiensten en inkomende en uitgaande grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten;

b)

het aantal personen dat in het voorgaande kalenderjaar voor hen werkzaam was en in de lidstaat van vestiging bij het verlenen van pakketbezorgdiensten was betrokken, met inbegrip van uitsplitsingen naar arbeidsstatus, en met name naar het aantal personen dat voltijds, deeltijds, als tijdelijke werknemer of als zelfstandige werkzaam is;

c)

het aantal pakketten dat in het voorgaande kalenderjaar in hun lidstaat van vestiging werd afgehandeld, uitgesplitst in binnenlandse pakketten en inkomende en uitgaande grensoverschrijdende pakketten;

d)

de namen van hun onderaannemers, samen met alle informatie waarover zij beschikken betreffende de kenmerken van de door die onderaannemers verrichte pakketbezorgdiensten;

e)

indien beschikbaar, alle openbaar toegankelijke prijslijsten voor pakketbezorgdiensten die op 1 januari van elk kalenderjaar van kracht zijn.

a)

de binnenlandse en alle andere relevante tarieven van de vergelijkbare pakketbezorgdiensten in de lidstaat van oorsprong en in de lidstaat van bestemming;

b)

de eventuele toepassing van een uniform tarief ten aanzien van twee of meer lidstaten;

c)

bilaterale volumes, specifieke vervoers- of afhandelingskosten, andere relevante kosten en dienstkwaliteitsnormen;

d)

de waarschijnlijke gevolgen van de geldende grensoverschrijdende tarieven voor particuliere gebruikers en kleine en middelgrote ondernemingen, met inbegrip van die in afgelegen of dunbevolkte gebieden, en voor particuliere gebruikers met een handicap of beperkte mobiliteit, waar mogelijk zonder onevenredige lasten op te leggen.

a)

het feit dat de tarieven op grond van nationale wetgeving aan een specifieke prijsregulering onderworpen zijn;

b)

overeenkomstig het toepasselijke recht vastgestelde gevallen van misbruik van een dominante machtspositie.

a)

de bijdrage van deze verordening aan de verbetering van de grensoverschrijdende pakketbezorgdiensten, waaronder de betaalbaarheid voor kleine en middelgrote ondernemingen en particulieren, met name die in afgelegen of dunbevolkte gebieden, en of de transparantie van grensoverschrijdende tarieven is verbeterd;

b)

het effect van deze verordening op de hoeveelheden van grensoverschrijdende pakketbezorgingen en elektronische handel, met inbegrip van gegevens over bezorgtarieven;

c)

de mate waarin de nationale regelgevende instanties moeilijkheden hebben ondervonden bij de toepassing van deze verordening, met inbegrip van een kwantitatieve analyse van de administratieve gevolgen;

d)

de geboekte vooruitgang met betrekking tot andere initiatieven voor de voltooiing van de eengemaakte markt voor pakketbezorgdiensten, en met name de vooruitgang op het gebied van consumentenbescherming en ontwikkeling van normen.

2.5.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 112/29

(1)

In haar Witboek van 28 maart 2011, getiteld „Stappenplan voor een interne Europese vervoersruimte — werken aan een concurrerend en zuinig vervoerssysteem”, heeft de Commissie de „vision zero” naar voren geschoven om het aantal verkeersdoden in de Unie tegen 2050 tot nagenoeg nul terug te brengen.

(2)

De Commissie heeft in haar mededeling over strategische beleidsoriëntaties inzake de verkeersveiligheid voor de periode 2011-2020, getiteld „Naar een Europese verkeersveiligheidsruimte — Strategische beleidsoriëntaties inzake de verkeersveiligheid voor de periode 2011-2020”, als doel voorgesteld het totale aantal verkeersdoden in de Unie tegen 2020, met 2010 als vertrekpunt, te halveren. Om die doelstelling te verwezenlijken, heeft zij zeven strategische doelstellingen vastgesteld, waaronder het verbeteren van de opleiding en vorming van weggebruikers en van de bescherming van kwetsbare weggebruikers.

(3)

Tijdens zijn vergadering van 23 en 24 oktober 2014 heeft de Europese Raad zijn goedkeuring gehecht aan een bindende en voor de hele economie van de Unie geldende doelstelling voor de binnenlandse vermindering van de uitstoot van broeikasgassen van minstens 40 % in 2030 ten opzichte van het niveau van 1990. Deze doelstelling voor de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen zal bijdragen aan de verwezenlijking van de langetermijndoelstellingen van de Overeenkomst van Parijs. Alle economische sectoren moeten bijdragen aan de verwezenlijking daarvan. De vervoerssector heeft een alomvattende benadering nodig voor de bevordering van emissiereducties en energie-efficiëntie. Er moet vooruitgang worden geboekt op weg naar mobiliteit met lage emissies, onder meer door middel van onderzoek en de invoering van geavanceerde technologie die al beschikbaar is. Bestuurders moeten op passende wijze worden opgeleid om zo efficiënt mogelijk te rijden.

(4)

Op basis van de evaluatie van de tenuitvoerlegging van Richtlijn 2003/59/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) heeft de Commissie een aantal tekortkomingen vastgesteld. De voornaamste tekortkomingen waren problemen en rechtsonzekerheid in verband met de interpretatie van vrijstellingen; de opleiding is inhoudelijk slechts gedeeltelijk afgestemd op de behoeften van bestuurders; problemen voor bestuurders om volledig of gedeeltelijk in een andere lidstaat gevolgde opleidingen wederzijds te laten erkennen; en tegenstrijdigheden op het gebied van de vereiste minimumleeftijd tussen Richtlijn 2003/59/EG en Richtlijn 2006/126/EG van het Europees Parlement en de Raad (4).

(5)

Om de juridische duidelijkheid in Richtlijn 2003/59/EG te verbeteren, moeten alle verwijzingen naar ingetrokken of vervangen Uniehandelingen worden geschrapt of aangepast.

(6)

Teneinde zekerheid te verschaffen en de samenhang met andere Uniehandelingen te waarborgen, moeten de vrijstellingen in Richtlijn 2003/59/EG op een aantal punten worden gewijzigd, rekening houdend met gelijkaardige vrijstellingen op grond van Verordening (EG) nr. 561/2006 van het Europees Parlement en de Raad (5). Een aantal van deze vrijstellingen heeft betrekking op situaties waarin het besturen van een voertuig niet de voornaamste activiteit van de bestuurder is en het voor bestuurders een buitensporige last zou opleveren hen voor te schrijven aan de eisen van Richtlijn 2003/59/EG te voldoen. Over het algemeen wordt het besturen van een voertuig niet als de voornaamste activiteit van de bestuurder beschouwd als het minder dan 30 % van de maandelijkse werktijd beslaat.

(7)

Als het besturen van een voertuig met onregelmatige tussenpozen gebeurt, in plattelandsgebieden en door bestuurders voor het bevoorraden van hun eigen onderneming, mogen vrijstellingen alleen worden gehanteerd mits de verkeersveiligheid gewaarborgd blijft. Gezien de uiteenlopende omstandigheden in plattelandsgebieden binnen de Unie op het vlak van geografie, klimaat en bevolkingsdichtheid, moeten lidstaten de vrijheid hebben om te bepalen of deze rijfrequentie beschouwd kan worden als sporadisch en of een dergelijke vrijstelling gevolgen heeft voor de verkeersveiligheid, bijvoorbeeld op basis van de soort weg, de hoeveelheid verkeer of de aanwezigheid van kwetsbare weggebruikers.

(8)

Aangezien de afstanden die personen die werkzaam zijn in de landbouw, tuinbouw, bosbouw, veeteelt en visserij, en die vrijgesteld zijn van deze richtlijn, moeten afleggen in het kader van hun werkzaamheden binnen de Unie kunnen verschillen, moet het aan de lidstaten worden overgelaten om in hun nationale recht te bepalen wat de maximaal toelaatbare afstanden berekend vanaf de vestigingsplaats van de onderneming zijn waarop de vrijstellingen van toepassing zijn.

(9)

Bestuurders die vrijgesteld waren van het vereiste van een basiskwalificatie moeten met behoud van hun vrijstelling niettemin worden verplicht nascholing te volgen om ervoor te zorgen dat de voor hun werk essentiële kennis actueel blijft.

(10)

De lidstaten moeten in samenwerking met de Commissie elektronisch informatie uitwisselen over getuigschriften van vakbekwaamheid. Ze moeten het daartoe benodigde elektronische platform ontwikkelen, waarbij ze rekening houden met een kosten-batenanalyse van de Commissie, waaronder de optie om het EU-rijbewijzennetwerk, dat is opgezet bij Richtlijn 2006/126/EG, uit te breiden. Hiermee kunnen lidstaten, naast andere voordelen, gemakkelijk informatie over voltooide opleidingen raadplegen, die niet staat vermeld op het rijbewijs van de bestuurder. Het is belangrijk dat de lidstaten en de Commissie zich inzetten om deze functie verder te ontwikkelen zodat die informatie direct toegankelijk is tijdens controles langs de kant van de weg.

(11)

Rekening houdend met de ontwikkelingen op het gebied van opleiding en onderwijs en teneinde de bijdrage van Richtlijn 2003/59/EG aan verkeersveiligheid en de relevantie van de opleiding voor bestuurders te verbeteren, moeten verkeersveiligheidsthema's, zoals gevarenperceptie en de bescherming van kwetsbare weggebruikers, met name voetgangers, fietsers en personen met beperkte mobiliteit, zuinig rijden, rijden in extreme weersomstandigheden en afwijkende ladingen vervoeren, een grotere plaats krijgen in de opleiding. In deze context moet er in cursussen ook aandacht worden besteed aan slimme vervoerssystemen en moeten deze aangepast worden aan de technologische ontwikkelingen.

(12)

De lidstaten moeten de mogelijkheid krijgen de organisatie van opleidingen te verbeteren en moderniseren door voor een deel van de opleiding een beroep te doen op instrumenten op het gebied van informatie- en communicatietechnologie (ICT), zoals e-learning en gemengd leren, zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van de opleiding. Bij het verbeteren en moderniseren van de opleiding door het gebruik van ICT-instrumenten, moet er rekening gehouden worden met het feit dat bepaalde specifieke onderwerpen in de praktijk geleerd moeten worden en niet op de juiste wijze kunnen worden behandeld met deze leermiddelen; voorbeelden zijn het aanbrengen van sneeuwkettingen, het vastzetten van ladingen of andere onderdelen van de opleiding waarbij de praktische kant van belang is. Praktijkopleidingen kunnen maar hoeven niet te bestaan uit het besturen van een voertuig. Een aanzienlijk deel van de krachtens deze richtlijn vereiste opleiding moet worden gevolgd in een daartoe erkend opleidingscentrum.

(13)

Om de samenhang tussen de verschillende vormen van de op grond van het Unierecht vereiste opleiding te waarborgen, moeten de lidstaten de mogelijkheid krijgen verschillende types relevante opleidingen te combineren; het moet bijvoorbeeld mogelijk zijn de opleiding inzake het vervoer van gevaarlijke goederen, het vervoer van dieren of de omgang met personen met een handicap te combineren met de opleiding waarin Richtlijn 2003/59/EG voorziet.

(14)

Om te voorkomen dat verschillen tussen de praktijken in de lidstaten een belemmering vormen voor de wederzijdse erkenning en afbreuk doen aan het recht van bestuurders om nascholing te volgen in de lidstaat waar zij werken, moet aan de autoriteiten van de lidstaten de verplichting worden opgelegd om, indien een voltooide opleiding niet op het rijbewijs kan worden vermeld, een kwalificatiekaart bestuurder uit te reiken, in de door de standaardmodellen voorgeschreven vorm, die de wederzijdse erkenning waarborgt voor elke bestuurder die aan de eisen van Richtlijn 2003/59/EG voldoet.

(15)

Het gebruik van bestuurdersattesten door bestuurders uit derde landen als bewijs van de naleving van de opleidingseisen kan een belemmering vormen voor die bestuurders wanneer de vervoerder de attesten terugzendt naar de instanties die ze hebben afgegeven, met name wanneer die bestuurders in een andere lidstaat willen gaan werken. Om te voorkomen dat bestuurders onder dergelijke omstandigheden hun opleiding zouden moeten herhalen wanneer zij in een nieuw dienstverband treden, moeten de lidstaten worden aangespoord samen te werken en informatie uit te wisselen op het vlak van kwalificaties van bestuurders.

(16)

Om een soepele overgang mogelijk te maken, moeten geldige bestuurdersattesten en geldige kwalificatiekaarten bestuurders, die afgegeven zijn in overeenstemming met de regels die golden vóór de toepassing van de door deze richtlijn gewijzigde bepalingen, worden erkend tot aan hun vervaldatum. In afwachting van de toepassing doen die wijzigingen geen afbreuk aan de gevolgde opleiding of aan de rijbewijzen die als bewijs dienen voor die gevolgde opleiding.

(17)

Om juridische duidelijkheid te bieden en te zorgen voor de harmonisering van de minimumleeftijd voor de in Richtlijn 2003/59/EG vastgestelde doeleinden, moet in Richtlijn 2006/126/EG een duidelijke vrijstelling worden opgenomen waarin bepaald is dat een rijbewijs mag worden afgegeven vanaf de minimumleeftijd als bedoeld in Richtlijn 2003/59/EG. Deze verduidelijking heeft betrekking op de algemene minimumleeftijd voor bestuurders van bepaalde categorieën voertuigen, die houder zijn van het getuigschrift van vakbekwaamheid, en doet geen afbreuk aan de bestaande opties voor het verlagen van die vereiste minimumleeftijd of voor het verlenen van vrijstellingen daarvoor.

(18)

Wijzigingen van Richtlijn 2006/126/EG moeten worden beperkt tot die wijzigingen die rechtstreeks betrekking hebben op de herziening van Richtlijn 2003/59/EG en tot de bevordering van het gebruik van door alternatieve brandstoffen aangedreven voertuigen. Een meer diepgaande analyse van de tenuitvoerlegging en toepassing van Richtlijn 2006/126/EG, met inbegrip van de afbakening van bepaalde categorieën voertuigen, lijkt wenselijk en moet worden meegenomen bij een toekomstige herziening van Richtlijn 2006/126/EG.

(19)

Teneinde bij te dragen aan de reductie van broeikasgasemissies en de verbetering van de luchtkwaliteit, door het gebruik te bevorderen van door alternatieve brandstoffen aangedreven voertuigen, moeten de lidstaten de mogelijkheid krijgen op hun grondgebied houders van een rijbewijs van categorie B toe te staan bepaalde typen door alternatieve brandstoffen aangedreven voertuigen te besturen waarvan de maximaal toegestane massa meer dan 3 500 kg is maar ten hoogste 4 250 kg bedraagt. Die mogelijkheid tot overschrijding van 3 500 kg kan slechts worden geboden op voorwaarde dat deze bijkomend toegestane massa uitsluitend toe te schrijven is aan de extra massa als gevolg van de alternatieve aandrijfsystemen en onder voorbehoud van beperkingen en voorwaarden die bedoeld zijn om negatieve effecten voor de verkeersveiligheid te voorkomen.

(20)

Daar de doelstelling van deze richtlijn, namelijk de aanscherping van de EU-normen inzake vakbekwaamheid en nascholing van de bestuurders van bepaalde wegvoertuigen voor het vervoer van goederen of passagiers, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege het grensoverschrijdende karakter van het wegvervoer en de problemen waarop de richtlijn een antwoord beoogt te bieden, beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(21)

De Richtlijnen 2003/59/EG en 2006/126/EG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

Artikel 1 wordt vervangen door:

„Artikel 1

Toepassingsgebied

Deze richtlijn is van toepassing op het besturen van voertuigen door:

hierna „bestuurders” genoemd, die binnen de Unie over de openbare weg vervoer verrichten, met:

Voor de toepassing van deze richtlijn worden de verwijzingen naar de categorieën van rijbewijzen met een plusteken („+”) gelezen volgens de concordantietabel in bijlage III.

(*1)  Richtlijn 2006/126/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 betreffende het rijbewijs (PB L 403 van 30.12.2006, blz. 18).”."

2)

Artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

Vrijstellingen

1.   Deze richtlijn is niet van toepassing op bestuurders van voertuigen:

Met betrekking tot punt f) van dit lid is deze richtlijn evenmin van toepassing op personen die een rijbewijs of een getuigschrift van vakbekwaamheid willen behalen overeenkomstig artikel 6 en artikel 8, lid 1, wanneer die personen een aanvullende rijopleiding op de werkplek volgen, op voorwaarde dat de betrokkenen worden begeleid door een andere persoon die houder is van een getuigschrift van vakbekwaamheid, of door een rijinstructeur, voor de voertuigcategorie die voor het in dat punt bedoelde oogmerk wordt gebruikt.

2.   Deze richtlijn is niet van toepassing wanneer is voldaan aan alle volgende voorwaarden:

3.   Deze richtlijn is niet van toepassing op bestuurders van voertuigen die door landbouw-, tuinbouw-, bosbouw-, veeteelt- of visserijbedrijven worden gebruikt voor het vervoer van goederen in het kader van hun eigen bedrijvigheid, behalve als het besturen van het voertuig deel uitmaakt van de voornaamste activiteit van de bestuurder of het rijden over een grotere afstand geschiedt dan de in het nationale recht vastgelegde afstand vanaf de basis van de onderneming die het voertuig bezit, huurt of leaset.”.

3)

Artikel 7 wordt vervangen door:

„Artikel 7

Nascholing

De nascholing is een opleiding die houders van een getuigschrift van vakbekwaamheid in de gelegenheid stelt de voor hun werk essentiële kennis te actualiseren, waarbij speciale nadruk wordt gelegd op verkeersveiligheid, gezondheid en veiligheid op de werkplek en de vermindering van de milieueffecten van het besturen van een voertuig.

Deze opleiding wordt georganiseerd door een overeenkomstig bijlage I, deel 5, erkend opleidingscentrum. De opleiding bestaat uit klassikale lessen, praktijklessen en indien beschikbaar lessen met hulpmiddelen op het gebied van de informatie- en communicatietechnologie (ICT) of hoogwaardige simulatoren. Indien een bestuurder van werkgever verandert, moet rekening gehouden worden met de reeds gevolgde nascholing.

De nascholing heeft tot doel een aantal van de in bijlage I, deel 1, bedoelde onderwerpen uit te diepen of te actualiseren. De nascholing bestrijkt diverse onderwerpen en omvat telkens minstens één onderwerp in verband met verkeersveiligheid. Bij de bepaling van de opleidingsthema's wordt rekening gehouden met ontwikkelingen in de desbetreffende wetgeving en technologie, en wordt voor zover mogelijk rekening gehouden met de specifieke opleidingsbehoeften van de bestuurder.”.

4)

In artikel 9 wordt de eerste alinea vervangen door:

„De in artikel 1, onder a), van deze richtlijn bedoelde bestuurders verwerven de in artikel 5 van deze richtlijn bedoelde basiskwalificatie in de lidstaat waar zij hun gewone verblijfplaats hebben, als gedefinieerd in artikel 12 van Richtlijn 2006/126/EG.”.

5)

Artikel 10 wordt vervangen door:

„Artikel 10

Uniecode

1.   Op basis van het getuigschrift van vakbekwaamheid dat als bewijs dient voor het behalen van de basiskwalificatie en het getuigschrift van nascholing, brengen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, met inachtneming van artikel 5, leden 2 en 3, van deze richtlijn, en artikel 8 van deze richtlijn, de geharmoniseerde Uniecode „95” als bedoeld in bijlage I bij Richtlijn 2006/126/EG naast de overeenkomstige rijbewijscategorieën aan op:

Indien de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar het getuigschrift van vakbekwaamheid is behaald de Uniecode niet op het rijbewijs kunnen aanbrengen, verstrekken zij de bestuurder een kwalificatiekaart bestuurder.

De door de lidstaten afgegeven kwalificatiekaarten bestuurder worden onderling erkend. Bij de afgifte van de kaart vergewissen de bevoegde autoriteiten zich ervan dat het rijbewijs voor de betrokken voertuigcategorie nog geldig is.

2.   Bestuurders als bedoeld in artikel 1, onder b), die goederenvervoer over de weg verrichten, kunnen ook met behulp van het bij Verordening (EG) nr. 1072/2009 van het Europees Parlement en de Raad (*2) ingestelde bestuurdersattest bewijzen dat zij de kwalificatie bezitten en de opleiding hebben genoten die door deze richtlijn worden verlangd, mits het attest de Uniecode „95” draagt. Voor de toepassing van deze richtlijn vermeldt de lidstaat van afgifte de Uniecode 95 in het veld „Opmerkingen” van het attest, indien de betrokken bestuurder voldoet aan de in deze richtlijn bepaalde eisen inzake kwalificatie en opleiding.

3.   Bestuurdersattesten die niet zijn voorzien van de Uniecode 95 en die vóór 23 mei 2020 zijn afgegeven overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1072/2009, en met name lid 7 daarvan, worden met betrekking tot het bewijs van de naleving van de in deze richtlijn bedoelde opleidingseisen aanvaard als bewijs van kwalificatie tot aan hun vervaldatum.

(*2)  Verordening (EG) nr. 1072/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels voor toegang tot de markt voor internationaal goederenvervoer over de weg (PB L 300 van 14.11.2009, blz. 72).”."

6)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 10 bis

Handhavingsnetwerk

1.   De lidstaten wisselen voor handhavingsdoeleinden informatie uit over afgegeven of ingetrokken getuigschriften van vakbekwaamheid. Daartoe ontwikkelen de lidstaten, in samenwerking met de Commissie, een elektronisch netwerk of werken ze aan de uitbreiding van een bestaand netwerk, waarbij rekening wordt gehouden met een beoordeling van de Commissie over de meest kostenefficiënte optie.

2.   Het netwerk kan zowel informatie bevatten die op het getuigschrift van vakbekwaamheid voorkomt als informatie over administratieve procedures in verband met getuigschriften van vakbekwaamheid.

3.   De lidstaten zien erop toe dat de verwerking van persoonsgegevens uitsluitend geschiedt om naleving van deze richtlijn te controleren, met name de in deze richtlijn vervatte opleidingseisen, overeenkomstig Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad (*3).

4.   De toegang tot het netwerk is beveiligd. De lidstaten mogen alleen toegang verschaffen aan de bevoegde autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor de tenuitvoerlegging van en de controle op de naleving van deze richtlijn.

(*3)  Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming) (PB L 119 van 4.5.2016, blz. 1).”."

7)

De bijlagen I en II worden gewijzigd overeenkomstig de bijlage bij deze richtlijn.

1)

Artikel 4 wordt als volgt gewijzigd:

2)

Aan artikel 6, lid 4, wordt het volgende punt toegevoegd:

(*5)  Richtlijn 96/53/EG van de Raad van 25 juli 1996 houdende vaststelling, voor bepaalde aan het verkeer binnen de Gemeenschap deelnemende wegvoertuigen, van de in het nationale en het internationale verkeer maximaal toegestane afmetingen, en van de in het internationale verkeer maximaal toegestane gewichten (PB L 235 van 17.9.1996, blz. 59).”."

3)

Artikel 15 wordt vervangen door:

„Artikel 15

Wederzijdse bijstand

1.   De lidstaten verlenen elkaar bijstand bij de uitvoering van deze richtlijn en wisselen informatie uit over de rijbewijzen die zij hebben afgegeven, ingewisseld, vervangen, verlengd of ingetrokken. Daarbij gebruiken zij het daarvoor opgezette EU-rijbewijzennetwerk, zodra dat netwerk operationeel is.

2.   Het netwerk kan ook worden gebruikt om informatie uit te wisselen voor controledoeleinden als bepaald in Uniewetgeving.

3.   De lidstaten zien erop toe dat de verwerking van de in deze richtlijn genoemde persoonsgegevens uitsluitend geschiedt met het oog op de tenuitvoerlegging van deze richtlijn en de Richtlijnen 2003/59/EG en (EU) 2015/413 van het Europees Parlement en de Raad (*6). De eventuele verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze richtlijn geschiedt overeenkomstig Verordeningen (EU) 2016/679 (*7) en (EG) nr. 45/2001 (*8) van het Europees Parlement en de Raad.

4.   De toegang tot het netwerk is beveiligd. De lidstaten mogen alleen toegang verschaffen aan de bevoegde instanties die verantwoordelijk zijn voor de tenuitvoerlegging van en de controle op deze richtlijn en de Richtlijnen 2003/59/EG en (EU) 2015/413.

(*6)  Richtlijn (EU) 2015/413 van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2015 ter facilitering van de grensoverschrijdende uitwisseling van informatie over verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertredingen (PB L 68 van 13.3.2015, blz. 9)."

(*7)  Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming) (PB L 119 van 4.5.2016, blz. 1)."

(*8)  Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1).”."

2.5.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 112/42

(1)

Wanneer iemand een baan zoekt of beslissingen neemt over leren, studeren of werken, moet hij toegang hebben tot informatie en begeleiding over de vraag welke mogelijkheden beschikbaar zijn, hoe hij zijn vaardigheden moet beoordelen en op welke manier hij informatie over zijn vaardigheden en kwalificaties moet presenteren.

(2)

Verschillen in definities, documentindelingen, talen, alsook in beoordelings- en validatiemethoden vormen grote uitdagingen voor individuele personen, werkgevers en bevoegde autoriteiten en organen. Deze uitdagingen doen zich hoofdzakelijk voor wanneer iemand verhuist naar een ander land, waaronder derde landen, maar ook wanneer iemand een nieuwe baan zoekt, een opleiding volgt of zijn loopbaan uitstippelt. Duidelijke en breed beschikbare informatie, gedeeld begrip en meer transparantie op het gebied van vaardigheden en kwalificaties zijn van belang om deze uitdagingen aan te pakken.

(3)

In de op 10 juni 2016 door de Commissie aangenomen nieuwe vaardighedenagenda voor Europa worden de lidstaten, de sociale partners, het bedrijfsleven en andere belanghebbenden opgeroepen samen te werken aan tien actiepunten om de kwaliteit en de relevantie van aangeleerde vaardigheden te verbeteren, vaardigheden zichtbaarder en beter vergelijkbaar te maken, het inzicht in vaardigheden te vergroten en met name te zorgen voor betere informatie over vaardigheden met het oog op betere loopbaankeuzes. Als één van de tien actiepunten werd voorgesteld het Europass-kader te herzien daar dit een cruciale mogelijkheid biedt om deze doelstellingen te verwezenlijken en te ondersteunen.

(4)

Beschikking nr. 2241/2004/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) bracht een kader tot stand om de problemen bij het zoeken naar werk, het volgen van een opleiding en het beheren van een loopbaan aan te pakken. Die beschikking had tot doel om met behulp van een portfolio van documenten (Europass), die personen op vrijwillige basis kunnen gebruiken, te zorgen voor meer transparantie op het gebied van kwalificaties en vaardigheden. Daarnaast werden bij deze beschikking ook nationale instanties ingesteld, de nationale Europass-centra, die het Europass-kader ten uitvoer moesten leggen.

(5)

Voor de verwezenlijking van de hoofddoelstelling spitst het Europass-kader zich toe op instrumenten voor het documenteren van vaardigheden en kwalificaties. Deze instrumenten worden veel gebruikt via het online Europass-platform.

(6)

De nationale Europass-centra ondersteunen gebruikers en bevorderen het documenteren van vaardigheden en kwalificaties. Het Euroguidance-netwerk, dat de Europese dimensie van begeleiding bevordert en kwalitatief hoogwaardige informatie verschaft over levenslange begeleiding en transnationale mobiliteit voor leerdoeleinden, heeft ook bijgedragen tot de ontwikkeling van informatieverstrekking over de Unie-instrumenten voor vaardigheden en kwalificaties. De nationale coördinatiepunten van het Europees kwalificatiekader ondersteunen de nationale autoriteiten bij het relateren van nationale kwalificatiekaders of -systemen aan het Europees kwalificatiekader (EKK), en streven ernaar het EKK dichter bij personen en organisaties te brengen. Deze nationale diensten moeten steun krijgen en beter worden gecoördineerd, zodat zij meer invloed krijgen. Tegelijkertijd moet rekening worden gehouden met de diversiteit van nationale systemen.

(7)

In haar verslag aan het Europees Parlement en de Raad van 19 december 2013 over de evaluatie van Europass concludeerde de Commissie dat het model voor de tenuitvoerlegging van Europass, waarbij de nationale Europass-centra de taak hadden om de kennis over Europass te vergroten en de belanghebbenden de nodige informatie te verschaffen, bevredigend was. De Commissie concludeerde evenwel ook dat de meeste Europass-instrumenten nog steeds niet alle potentiële gebruikers bereiken en, zowel geografisch als qua leeftijdsgroep, een ongelijk bereik hebben, en dat een betere coördinatie en integratie van de diensten ter bevordering van begeleiding en mobiliteit binnen het Europass-kader het mogelijk zouden maken meer mogelijke gebruikers aan te spreken.

(8)

Uit onderzoek blijkt dat Europass wordt gebruikt door sociale groepen met uitstekende digitale vaardigheden, terwijl achtergestelde groepen, zoals lager opgeleide personen, ouderen of langdurig werklozen, zich vaak niet bewust zijn van het bestaan ervan en bijgevolg niet kunnen profiteren van Europass en de bijbehorende instrumenten.

(9)

Het Europass-portfolio is één van een reeks hulpmiddelen en instrumenten die op Unieniveau zijn ontwikkeld om de transparantie en het begrip van vaardigheden en kwalificaties te verbeteren.

(10)

Het Europass-portfolio bestaat uit vijf documentmodellen. Dankzij het Europass-cv-model kunnen personen hun cv's in een gestandaardiseerde indeling opstellen. Sinds de instelling van het Europass-cv in 2004 werden meer dan honderd miljoen Europass-cv's online aangemaakt. Twee modellen voor kwalificatiesupplementen, namelijk het Europass-diplomasupplement en het Europass-certificaatsupplement, verstrekken informatie over de inhoud en de leerresultaten van de kwalificatie en over het onderwijsstelsel van het land van uitgifte van de kwalificatie. Het Europass-talenpaspoort wordt gebruikt om taalvaardigheden te beschrijven. Het Europass-mobiliteitsmodel biedt een beschrijving van de vaardigheden die in het buitenland tijdens mobiliteitservaringen voor leerdoeleinden of voor werk zijn verworven.

(11)

De aanbeveling van de Raad van 22 mei 2017 (4) voorziet in een gemeenschappelijk referentiekader om personen en organisaties te helpen bij het vergelijken van de verschillende kwalificatiesystemen en de kwalificatieniveaus van deze stelsels.

(12)

De aanbeveling van de Raad van 20 december 2012 (5) moedigt de lidstaten aan om tegen 2018, overeenkomstig de nationale omstandigheden en kenmerken en op de wijze die hun passend lijkt, regelingen te treffen voor de validatie van niet-formeel en informeel leren die iedereen in de gelegenheid stellen door niet-formeel en informeel leren verworven kennis, vaardigheden en competenties te laten valideren en een volledige kwalificatie of, in voorkomend geval, een deel ervan te verkrijgen.

(13)

De resolutie van de Raad van 28 mei 2004 inzake het versterken van beleidsmaatregelen, systemen en praktijken op gebied van levenslange begeleiding stelt de centrale doelstellingen vast voor een levenslang begeleidingsbeleid voor alle burgers van de Unie. In de resolutie van de Raad van 21 november 2008 (6) wordt benadrukt dat het van belang is begeleiding te bieden met betrekking tot een leven lang leren.

(14)

Het portaal voor leermogelijkheden en kwalificaties in Europa geeft toegang tot informatie over leermogelijkheden en kwalificaties in verschillende onderwijsstelsels in Europa en over de vergelijking van nationale kwalificatiekaders via het EKK.

(15)

Het EU Skills Panorama verstrekt informatie over vaardigheden voor verschillende beroepen en specifieke sectoren, onder meer over de vraag en het aanbod op nationaal niveau.

(16)

De analyse van vacatures en van andere arbeidsmarkttrends is een algemeen aanvaarde manier om informatie over vaardigheden te verzamelen teneinde inzicht te verwerven in de vaardigheidskloven en -tekorten en kwalificatiediscrepanties.

(17)

De meertalige Europese classificatie van vaardigheden, competenties, kwalificaties en beroepen (ESCO), die de Commissie ontwikkelde en voortdurend actualiseert in nauwe samenwerking met de lidstaten en belanghebbenden, is erop gericht de transparantie van vaardigheden en kwalificaties te bevorderen voor onderwijs-, opleidings- en werkgerelateerde doeleinden. Na adequate toetsing en met behoorlijke inachtneming van het standpunt van de lidstaten, zou ESCO binnen het Europass-kader door de Commissie kunnen worden gebruikt; het gebruik van ESCO door de lidstaten is vrijwillig en vindt plaats na toetsing en evaluatie door de lidstaten.

(18)

Het bij Verordening (EU) 2016/589 van het Europees Parlement en de Raad (7) opgerichte Europees netwerk van diensten voor arbeidsvoorziening (Eures — European Employment Services) is een coöperatief netwerk voor de uitwisseling van informatie en voor de bevordering van interactie tussen werkzoekenden en werkgevers. Het biedt gratis ondersteuning aan werkzoekenden die naar een ander land willen verhuizen en helpt werkgevers die werknemers uit andere landen willen aanwerven. Synergie en samenwerking tussen Europass en Eures zouden de impact van beide diensten kunnen versterken.

(19)

Arbeidsmarktprocessen zoals de publicatie van vacatures, sollicitaties, de beoordeling van vaardigheden en aanwervingen worden steeds meer online beheerd via instrumenten die gebruikmaken van sociale media, big data en andere technologieën. Kandidaten worden geselecteerd met behulp van instrumenten en procedures die zoeken naar informatie over in formele, niet-formele en informele contexten verworven vaardigheden en kwalificaties.

(20)

Formeel, niet-formeel en informeel leren vindt nu ook plaats in nieuwe vormen en contexten en wordt aangeboden door verschillende aanbieders, in het bijzonder met gebruikmaking van digitale technologieën en platforms, afstandsonderwijs, e-learning, intercollegiaal leren, open onlinecursussen voor een groot publiek en open leermiddelen. Voorts worden vaardigheden, opgedane ervaring en leerresultaten op verschillende manieren erkend, bijvoorbeeld via digitale open badges. Digitale technologieën worden ook gebruikt voor vaardigheden die zijn verworven via niet-formeel leren, zoals jeugdwerk en vrijwilligerswerk.

(21)

Voor de toepassing van dit besluit worden vaardigheden in brede zin opgevat en bestrijken zij wat iemand weet, begrijpt en kan. Vaardigheden verwijzen naar verschillende soorten leerresultaten, met inbegrip van kennis en competenties evenals het vermogen om kennis toe te passen en knowhow te gebruiken om taken uit te voeren en problemen op te lossen. Naast het erkende belang van beroepsvaardigheden, is er een toenemende erkenning van het toenemende belang van transversale of „zachte” vaardigheden, zoals kritisch denken, samenwerken als team, problemen oplossen, creatief denken, digitale of taalvaardigheden voor persoonlijke en professionele ontplooiing, die op verschillende gebieden kunnen worden toegepast. Mensen kunnen baat hebben bij instrumenten en begeleiding om deze en andere vaardigheden te kunnen beoordelen en beschrijven.

(22)

Het is altijd de gewoonte geweest dat personen informatie over hun verworven vaardigheden en kwalificaties presenteerden middels cv's en bewijsstukken zoals certificaten of diploma's. Tegenwoordig zijn er nieuwe instrumenten beschikbaar, waardoor men zijn vaardigheden en kwalificaties in verschillende online- en digitale indelingen kan presenteren. Dankzij deze nieuwe instrumenten kan men ook zelf een beoordeling verrichten van vaardigheden die in verschillende contexten verworven zijn.

(23)

Het Europass-kader moet inspelen op de huidige en toekomstige behoeften. Gebruikers hebben instrumenten nodig om hun vaardigheden en kwalificaties te documenteren. Daarnaast kunnen instrumenten voor de beoordeling van vaardigheden en zelfbeoordeling van vaardigheden, evenals toegang tot relevante informatie, waaronder informatie over validatiemogelijkheden en begeleiding, nuttig zijn voor het nemen van beslissingen over werk- en leermogelijkheden.

(24)

De Unie-instrumenten voor vaardigheden en kwalificaties moeten worden aangepast aan de veranderende praktijken en de technologische vooruitgang om relevant en nuttig te blijven voor de gebruikers. Dit kan onder andere worden verwezenlijkt door te voorzien in innovaties, zoals interactieve instrumenten, bewerking en ontwerp van documenten, door te streven naar uitgebreidere, doeltreffendere en efficiëntere instrumenten en vereenvoudiging alsook naar meer technische interoperabiliteit en synergie tussen gerelateerde instrumenten, met inbegrip van instrumenten en diensten die door derden zijn ontwikkeld en door rekening te houden met de specifieke behoeften van personen met een handicap. Bovendien zouden authenticatiemaatregelen kunnen worden genomen om de verificatie van digitale documenten over vaardigheden en kwalificaties te ondersteunen.

(25)

Met het oog op de veranderende behoeften moet het bij Beschikking nr. 2241/2004/EG vastgestelde Europass-kader derhalve door een nieuw kader worden vervangen.

(26)

Het nieuwe Europass-kader moet beantwoorden aan de behoeften en verwachtingen van alle individuele eindgebruikers, zoals lerenden, werkzoekenden, met inbegrip van werklozen en werknemers, evenals andere relevante belanghebbenden zoals werkgevers (met name kleine en middelgrote ondernemingen), kamers van koophandel, maatschappelijke organisaties, vrijwilligers, begeleiders, diensten voor arbeidsvoorziening, sociale partners, aanbieders van onderwijs en opleidingen, jongerenorganisaties, aanbieders van jeugdwerk, bevoegde nationale autoriteiten en beleidsmakers. Het Europass-kader moet eveneens rekening houden met de behoeften van derdelanders die in de Unie aankomen of verblijven om hun integratie te bevorderen.

(27)

Het Europass-kader moet evolueren zodat het kan worden gebruikt voor het beschrijven van verschillende vormen van leren en vaardigheden en vooral voor die vaardigheden die werden verworven door niet-formeel en informeel leren.

(28)

Het Europass-kader moet worden ontwikkeld aan de hand van een op de gebruiker gerichte benadering op basis van feedback en door middel van de inventarisatie van behoeften, onder meer via enquêtes en toetsing, met aandacht voor de specifieke huidige en toekomstige behoeften van Europass-doelgroepen. De Europass-kenmerken moeten in het bijzonder gestalte geven aan de toezegging van de lidstaten en de Unie om ervoor te zorgen dat personen met een handicap gelijke toegang krijgen tot de arbeidsmarkt en tot informatie- en communicatietechnologieën en -systemen. Europass-instrumenten moeten waarneembaar, bedienbaar, begrijpelijk en robuust van aard zijn, zodat zij toegankelijk zijn voor gebruikers, in het bijzonder voor personen met een handicap.

(29)

Aanpassingen en wijzigingen van het Europass-kader moeten worden doorgevoerd in samenwerking met relevante belanghebbenden, zoals diensten voor arbeidsvoorziening, beroepskeuzebegeleiders, onderwijs- en opleidingsaanbieders, de sociale partners zoals vakbonden en werkgeversorganisaties, en met volledige eerbiediging van lopende politieke samenwerkingsverbanden, zoals het Bolognaproces betreffende een Europese hogeronderwijsruimte. De constructieve samenwerking tussen de Commissie, de lidstaten en belanghebbenden is van cruciaal belang voor een succesvolle ontwikkeling en uitvoering van het Europass-kader.

(30)

De verwerking van persoonsgegevens die uit hoofde van dit besluit worden opgeslagen en verwerkt, moet onderworpen zijn aan het relevante Unierecht betreffende de bescherming van persoonsgegevens en nationale uitvoeringsmaatregelen. Gebruikers moeten de mogelijkheid hebben om de toegang tot hun persoonsgegevens te beperken.

(31)

Deelname aan het kader moet openstaan voor lidstaten van de Europese Economische Ruimte die geen lidstaat zijn van de Unie, toetredende staten, kandidaat-lidstaten en potentiële kandidaat-lidstaten, aangezien zij al langere tijd belangstelling tonen voor dit gebied en hieromtrent met de Unie samenwerken. Hun deelname moet in overeenstemming zijn met de relevante bepalingen die vervat liggen in de regelingen inzake de betrekkingen tussen de Unie en die landen. De informatie over vaardigheden en kwalificaties die via het Europass-kader wordt verstrekt, mag niet alleen uit de deelnemende landen komen, maar moet ook afkomstig zijn uit andere landen en onderwijsstelsels en een afspiegeling vormen van migratiebewegingen van en naar andere delen van de wereld.

(32)

De Commissie moet zorgen voor de samenhangende uitvoering en monitoring van dit besluit door middel van een Europass-adviesgroep die bestaat uit vertegenwoordigers van de lidstaten en relevante belanghebbenden. De adviesgroep moet in het bijzonder een strategische benadering ontwikkelen met betrekking tot de tenuitvoerlegging en de toekomstige ontwikkeling van Europass, en advies geven over de ontwikkeling van online-instrumenten, onder meer door toetsing, en over informatie die via het online Europass-platform wordt aangeleverd, in voorkomend geval in samenwerking met andere groepen.

(33)

Medefinanciering voor de uitvoering van dit besluit is onder meer afkomstig uit het Unieprogramma Erasmus+, zoals vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 1288/2013 van het Europees Parlement en de Raad (8). Het in het kader van die verordening opgerichte comité wordt betrokken bij de strategische discussie over de voortgang bij de tenuitvoerlegging van Europass en over toekomstige ontwikkelingen.

(34)

Daar de doelstelling van dit besluit, namelijk de instelling van een alomvattend en interoperabel kader voor instrumenten en informatie met betrekking tot in het bijzonder transnationale arbeids-, leermobiliteitsdoelen, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de beoogde effecten beter door de Unie kan worden bereikt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat dit besluit niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(35)

Als algemene regel moeten de verplichtingen en administratieve en financiële lasten voor de lidstaten evenwichtig zijn wat betreft de kosten en baten.

(36)

Voor de activiteiten in het kader van dit besluit moet een beroep worden gedaan op de deskundigheid van de agentschappen van de Unie, met name het Europees Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding (Cedefop), overeenkomstig hun bevoegdheden.

(37)

Beschikking nr. 2241/2004/EG moet derhalve worden ingetrokken, zonder afbreuk te doen aan de geldigheid of status van in het verleden afgegeven Europass-documenten. Alle vastgestelde modellen voor Europass-documenten moeten binnen het nieuwe kader worden gehandhaafd totdat de noodzakelijke wijzigingen of updates overeenkomstig dit besluit worden doorgevoerd. Teneinde een soepele overgang naar het online Europass-platform te waarborgen, moet het bij Beschikking nr. 2241/2004/EG vastgestelde Europass-informatiesysteem op internet blijven functioneren totdat het online Europass-platform is opgezet en operationeel wordt,

a)

individuele eindgebruikers, zoals lerenden, werkzoekenden, werknemers en vrijwilligers, en

b)

relevante belanghebbenden, zoals aanbieders van onderwijs en opleidingen, begeleiders, werkgevers, publieke diensten voor arbeidsvoorziening, de sociale partners, aanbieders van jeugdwerk, jongerenorganisaties en beleidsmakers.

a)

onder „certificaatsupplement” wordt verstaan: een door de bevoegde autoriteiten of organen afgegeven document dat aan een certificaat van beroepsonderwijs en -opleiding of een beroepscertificaat wordt gehecht om derden — met name in een ander land — een beter inzicht te geven in de leerresultaten die de houder van de kwalificatie heeft bereikt alsook in de aard, het niveau, de context, de inhoud en de status van het voltooide onderwijs en de voltooide opleiding en verworven vaardigheden;

b)

onder „diplomasupplement” wordt verstaan: een door de bevoegde autoriteiten of organen afgegeven document dat aan een hogeronderwijsdiploma wordt gehecht om derden — met name in een ander land — een beter inzicht te geven in de leerresultaten die de houder van de kwalificatie heeft bereikt alsook in de aard, het niveau, de context, de inhoud en de status van het voltooide onderwijs en de voltooide opleiding en verworven vaardigheden;

c)

onder „Europass-supplementen” wordt verstaan: een reeks documenten, zoals diplomasupplementen en certificaatsupplementen, afgegeven door de bevoegde autoriteiten of organen;

d)

onder „begeleiding” wordt verstaan: een voortdurend proces dat mensen helpt om door middel van een reeks individuele en collectieve activiteiten hun capaciteiten, vaardigheden en interesses te ontdekken, om beslissingen te nemen op het gebied van onderwijs, opleiding en werk, en hun eigen traject uit te stippelen op het gebied van leren, werk en in andere contexten waar die capaciteiten en vaardigheden worden verworven of gebruikt;

e)

onder „Europese dimensie van begeleiding” wordt verstaan: samenwerking en ondersteuning op Unieniveau om beleid, systemen en praktijken inzake begeleiding binnen de Unie te versterken;

f)

onder „kwalificatie” wordt verstaan: het formele resultaat van een beoordelings- en validatieproces, dat wordt verworven wanneer een bevoegde autoriteit of een bevoegd orgaan vaststelt dat de leerresultaten die een persoon heeft behaald, aan bepaalde standaarden beantwoorden;

g)

onder „vaardighedenbeoordeling” wordt verstaan: de procedure of de methode die wordt gebruikt om de in formele, niet-formele of informele contexten verworven vaardigheden van personen te beoordelen, te meten en ten slotte te beschrijven door middel van een zelfbeoordeling of een door een derde gecertificeerde beoordeling of door middel van beide;

h)

onder „zelfbeoordeling van vaardigheden” wordt verstaan: het systeem van systematische zelfreflectie door personen met betrekking tot hun vaardigheden door middel van verwijzing naar gestandaardiseerde beschrijvingen van vaardigheden;

i)

onder „inzicht in vaardigheden” wordt verstaan: een beschikbare kwantitatieve of kwalitatieve analyse van geaggregeerde gegevens inzake vaardigheden uit bestaande bronnen met betrekking tot de arbeidsmarkt en van dienovereenkomstige leermogelijkheden in het onderwijs- en opleidingsstelsel die kan bijdragen tot begeleiding en advies, aanwervingsprocedures, de keuze van onderwijs, opleiding en carrièremogelijkheden;

j)

onder „authenticatiediensten” wordt verstaan: technische processen, zoals authenticatie van elektronische handtekeningen en websites, die gebruikers in staat stellen informatie, zoals hun identiteit, via Europass te verifiëren;

k)

onder „technische interoperabiliteit” wordt verstaan: het vermogen van informatie- en communicatietechnologiesystemen om te interageren teneinde het delen van informatie mogelijk te maken, hetgeen wordt bereikt door middel van een overeenkomst tussen alle partijen en de houders van de informatie;

l)

onder „validatie” wordt verstaan: het proces waarbij een bevoegde autoriteit of een bevoegd orgaan bevestigt dat een persoon leerresultaten heeft verworven, waaronder de leerresultaten die in niet-formele en informele leeromgevingen zijn verworven die aan een relevante norm voldoen en dat bestaat uit vier fasen, met name identificatie, documentatie, beoordeling en certificering van de resultaten van de beoordeling in de vorm van een volledige kwalificatie, punten of, in voorkomend geval en overeenkomstig de nationale omstandigheden, een gedeeltelijke kwalificatie;

m)

onder „open standaarden” wordt verstaan: technische standaarden die middels een samenwerkingsproces zijn ontwikkeld en die voor vrij gebruik door een belanghebbende partij openbaar zijn gemaakt;

n)

onder „onlineplatform” wordt verstaan: een webapplicatie die eindgebruikers informatie en instrumenten verschaft en hen in staat stelt online specifieke taken te vervullen;

o)

onder „persoonsgegevens” wordt verstaan: iedere informatie betreffende een geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke persoon.

a)

het documenteren en beschrijven van persoonlijke informatie in verschillende indelingen, waaronder cv-modellen;

b)

het documenteren en beschrijven van vaardigheden en kwalificaties die werden verworven via werk- en leerervaringen, onder meer door middel van mobiliteit en vrijwilligerswerk;

c)

het beoordelen van vaardigheden en instrumenten voor zelfbeoordeling;

d)

het documenteren van leerresultaten van kwalificaties, waaronder de modellen voor de in artikel 5 bedoelde Europass-supplementen.

a)

leermogelijkheden;

b)

kwalificaties en kwalificatiekaders of -systemen;

c)

mogelijkheden voor de validatie van niet-formeel en informeel leren;

d)

de praktijken en relevante wetgeving met betrekking tot de erkenning in verschillende landen, met inbegrip van derde landen;

e)

diensten die begeleiding bieden op het gebied van transnationale leermobiliteit en loopbaanbeheer;

f)

inzicht in vaardigheden als resultaat van relevante activiteiten en agentschappen op Unieniveau binnen hun bevoegdheidsterreinen;

g)

informatie over vaardigheden en kwalificaties die specifiek nuttig kan zijn voor onderdanen van derde landen die in de Unie aankomen of verblijven om hun integratie te bevorderen.

a)

de beschikbaarheid en goede kwaliteit te waarborgen van informatie op Unieniveau of van weblinks naar dergelijke beschikbare informatie als bedoeld in artikel 3, lid 2;

b)

het online Europass-platform, met inbegrip van open standaarden, te ontwikkelen, te testen en in voorkomend geval, te actualiseren, in overeenstemming met de gebruikersbehoeften en technologische ontwikkelingen evenals veranderingen op de arbeidsmarkten en met betrekking tot aangeboden onderwijs of opleidingen;

c)

de nieuwste technologische ontwikkelingen te volgen en in voorkomend geval toe te passen, met het oog op de verbetering van de toegankelijkheid van Europass voor ouderen en personen met een handicap;

d)

te waarborgen dat bij de ontwikkeling of actualisering van het online Europass-platform, met inbegrip van open standaarden, wordt gezorgd voor consistentie van informatie en voor een duidelijke meerwaarde;

e)

te waarborgen dat online-instrumenten, met name instrumenten voor beoordeling en zelfbeoordeling, volledig getoetst en van hoogwaardige kwaliteit zijn, en

f)

de kwaliteit en de effectiviteit van het online Europass-platform, met inbegrip van de online-instrumenten, te waarborgen respectievelijk te monitoren in overeenstemming met de behoeften van de gebruikers.

a)

de actieve deelname en betrokkenheid van de lidstaten te waarborgen bij de strategische planning, met inbegrip van de vaststelling en sturing van strategische doelstellingen, kwaliteitsborging en financiering, waarbij zij naar behoren rekening houdt met de standpunten van de lidstaten;

b)

de actieve deelname en betrokkenheid van de lidstaten te waarborgen bij de ontwikkeling, toetsing, actualisering en beoordeling van het online Europass-platform, met inbegrip van open standaarden, waarbij zij naar behoren rekening houdt met de standpunten van de lidstaten;

c)

op Unieniveau te waarborgen dat relevante belanghebbenden worden betrokken bij de tenuitvoerlegging en evaluatie van dit besluit;

d)

leeractiviteiten en uitwisselingen van beste praktijken tussen de lidstaten op te zetten en waar nodig op verzoek van lidstaten collegiale advisering („peer counselling”) te faciliteren, en

e)

te waarborgen dat er op Unieniveau doeltreffende en toereikende promotie-, begeleidings- en voorlichtingsactiviteiten worden ontplooid om de relevante gebruikers en belanghebbenden te bereiken, met inbegrip van personen met een handicap.

a)

de coördinatie van de activiteiten voor de tenuitvoerlegging van de online-instrumenten van Europass;

b)

de bevordering van het gebruik en vergroting van de kennis over en zichtbaarheid van Europass;

c)

de promotie van en informatieverstrekking over begeleiding met betrekking tot transnationale leermobiliteit en loopbaanbeheer, in voorkomend geval met inbegrip van individuele begeleidingsdiensten;

d)

de beschikbaarstelling op het online Europass-platform van informatie over leermogelijkheden, kwalificaties en erkenningspraktijken, met inbegrip van weblinks naar relevante nationale websites;

e)

het betrekken van belanghebbenden uit alle relevante sectoren en het bevorderen van samenwerking tussen publieke en private belanghebbenden bij de activiteiten die onder hun verantwoordelijkheid vallen.