11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/1

(1)

De Commissie heeft namens de Europese Unie met de Republiek Kiribati onderhandeld over een overeenkomst inzake de vrijstelling van de visumplicht voor kort verblijf (de „overeenkomst”).

(2)

Overeenkomstig Besluit (EU) 2016/1197 van de Raad (2) is de overeenkomst ondertekend en voorlopig toegepast met ingang van 24 juni 2016.

(3)

Bij de overeenkomst wordt een Gemengd Comité van experten voor het beheer van de overeenkomst ingesteld. De Unie dient in dat Gemengd Comité te worden vertegenwoordigd door de Commissie die dient te worden bijgestaan door de vertegenwoordigers van de lidstaten.

(4)

Dit besluit vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad (3); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en het besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(5)

Dit besluit vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (4); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en het besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(6)

De overeenkomst moet worden goedgekeurd,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/3

(1)

De Commissie heeft namens de Europese Unie met de Republiek der Marshalleilanden onderhandeld over een overeenkomst inzake de vrijstelling van de visumplicht voor kort verblijf („de overeenkomst”).

(2)

Overeenkomstig Besluit (EU) 2016/1363 van de Raad (2) is de overeenkomst ondertekend en wordt deze sinds 28 juni 2016 voorlopig toegepast.

(3)

Bij de overeenkomst wordt een Gemengd Comité voor het beheer van de overeenkomst opgericht. De Unie moet in dat comité worden vertegenwoordigd door de Commissie, die moet worden bijgestaan door de vertegenwoordigers van de lidstaten.

(4)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad (3); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en het besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(5)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (4); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en het besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(6)

De overeenkomst moet worden goedgekeurd,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/5

(1)

De Commissie heeft namens de Unie met de Federale Staten van Micronesia onderhandeld over een overeenkomst inzake de vrijstelling van de visumplicht voor kort verblijf (de „overeenkomst”).

(2)

Overeenkomstig Besluit (EU) 2016/1879 (2) van de Raad is de overeenkomst ondertekend en wordt deze sinds 20 september 2016 voorlopig toegepast.

(3)

Bij de overeenkomst wordt een Gemengd Comité voor het beheer van de overeenkomst opgericht. De Unie moet in dat comité worden vertegenwoordigd door de Commissie, die moet worden bijgestaan door de vertegenwoordigers van de lidstaten.

(4)

Dit besluit vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad (3); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(5)

Dit besluit vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (4); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(6)

De overeenkomst moet worden goedgekeurd,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/7

(1)

De Commissie heeft namens de Unie met de Salomonseilanden onderhandeld over een overeenkomst inzake de vrijstelling van de visumplicht voor kort verblijf (hierna „de overeenkomst” genoemd).

(2)

Overeenkomstig Besluit (EU) 2016/1888 (2) van de Raad is de overeenkomst ondertekend en wordt deze sinds 8 oktober 2016 voorlopig toegepast.

(3)

Bij de overeenkomst wordt een Gemengd Comité voor het beheer van de overeenkomst opgericht. De Unie moet in dat comité worden vertegenwoordigd door de Commissie, die moet worden bijgestaan door de vertegenwoordigers van de lidstaten.

(4)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad (3); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en het besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(5)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (4); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en het besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(6)

De overeenkomst moet worden goedgekeurd,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/9

(1)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1924/2006 zijn gezondheidsclaims voor levensmiddelen verboden, tenzij de Commissie daarvoor overeenkomstig die verordening een vergunning heeft verleend en zij zijn opgenomen in een lijst van toegestane claims.

(2)

In Verordening (EG) nr. 1924/2006 wordt eveneens bepaald dat aanvragen voor een vergunning voor een gezondheidsclaim door exploitanten van levensmiddelenbedrijven bij de bevoegde nationale autoriteit van een lidstaat kunnen worden ingediend. De bevoegde nationale autoriteit moet de geldige aanvragen doorsturen naar de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA).

(3)

Na ontvangst van een aanvraag moet de EFSA de andere lidstaten en de Commissie daarvan onverwijld in kennis stellen en een advies over de desbetreffende gezondheidsclaim uitbrengen.

(4)

De Commissie moet bij haar besluit over de verlening van een vergunning voor gezondheidsclaims rekening houden met het advies van de EFSA.

(5)

Ingevolge een aanvraag van Anxiofit Ltd en ExtractumPharma Co Ltd, die overeenkomstig artikel 14, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 1924/2006 is ingediend, moest de EFSA een advies uitbrengen over een gezondheidsclaim met betrekking tot Anxiofit-1 en de verlaging van subklinische en milde angst (vraag nr. EFSA-Q-2015-00006 (2)). De door de aanvrager voorgestelde claim luidde als volgt: „Het is aangetoond dat Anxiofit-1 verbetering brengt bij subklinische en milde angst. Subklinische en milde angst zijn risicofactoren bij de ontwikkeling van angststoornissen en depressie”.

(6)

Op 8 januari 2016 hebben de Commissie en de lidstaten het wetenschappelijk advies van de EFSA ontvangen, waarin op grond van de verstrekte gegevens is geconcludeerd dat er onvoldoende wetenschappelijk bewijs is om een oorzakelijk verband tussen het gebruik van Anxiofit-1 en de verlaging van subklinische en milde angst vast te stellen. De claim mag bijgevolg niet worden toegestaan, aangezien hij niet voldoet aan de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1924/2006.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregel is in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/12

(1)

Naar aanleiding van de publicatie van de wetenschappelijke studie „Use of permanent hair dyes and bladder cancer risk” in 2001 concludeerde het Wetenschappelijk Comité voor cosmetische producten en voor consumenten bestemde niet-voedingsproducten, dat nadien bij Besluit 2004/210/EG van de Commissie (2) door het Wetenschappelijk Comité voor consumentenproducten (WCC) werd vervangen, dat de mogelijke risico's van het gebruik van haarkleurmiddelen tot bezorgdheid stemmen. Het WCC adviseerde de Commissie om verdere maatregelen te treffen om het gebruik van haarkleurstoffen te reguleren.

(2)

Voorts beval het WCC een algemene veiligheidsbeoordelingsstrategie voor haarkleurstoffen aan, met voorschriften voor het testen van in haarkleurmiddelen gebruikte stoffen op hun mogelijke genotoxiciteit of carcinogeniteit.

(3)

Naar aanleiding van de adviezen die het WCC heeft uitgebracht, is de Commissie met de lidstaten en de belanghebbende partijen een algemene strategie overeengekomen voor de regulering van stoffen die in haarkleurmiddelen worden gebruikt, die inhoudt dat de bedrijfstak dossiers met bijgewerkte wetenschappelijke gegevens over de veiligheid van haarkleurstoffen voor een risicobeoordeling aan het WCC moet voorleggen.

(4)

Het WCC, dat nadien bij Besluit 2008/721/EG van de Commissie (3) door het Wetenschappelijk Comité voor consumentenveiligheid (WCCV) werd vervangen, heeft de veiligheid beoordeeld van afzonderlijke haarkleurstoffen waarvoor door de industrie bijgewerkte dossiers waren ingediend.

(5)

Wat betreft de evaluatie van de mogelijke gezondheidsrisico's voor de consument als gevolg van reactieproducten die tijdens het haarkleuringsproces door oxidatieve haarkleurstoffen worden gevormd, heeft het WCCV op grond van de tot dusverre beschikbare gegevens in zijn advies van 21 september 2010 geen aanleiding tot grote bezorgdheid gezien ten aanzien van de genotoxiciteit en carcinogeniteit van de momenteel in de Unie gebruikte haarkleurmiddelen en hun reactieproducten.

(6)

Om de veiligheid van haarkleurmiddelen voor de volksgezondheid te waarborgen is het wenselijk de maximumconcentraties van tien beoordeelde haarkleurstoffen vast te stellen, rekening houdend met de definitieve adviezen van het WCCV over de veiligheid ervan.

(7)

Aangezien de stoffen N,N′-Bis(2-Hydroxyethyl)-2-Nitro-p-Phenylenediamine en 2,6-Dihydroxyethylaminotoluene op het ogenblik door middel van algemene vermeldingen zijn opgenomen onder de referentienummers 8 en 9 van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 1223/2009, moeten die stoffen onder aparte referentienummers worden ondergebracht, rekening houdend met de conclusies over de veiligheid ervan in de WCCV-adviezen SCCS/1572/16 en SCCCS/1563/15.

(8)

De definitie van een haarproduct in Verordening (EG) nr. 1223/2009 sluit de toepassing van haarkleurstoffen op wimpers uit. Deze uitsluiting werd ingegeven door het feit dat de omvang van het risico anders is wanneer cosmetische producten toegepast worden op het hoofdhaar dan wel op de wimpers. Het was derhalve noodzakelijk om de toepassing van haarkleurstoffen op wimpers aan een specifieke veiligheidsbeoordeling te onderwerpen.

(9)

In zijn advies van 25 maart 2015 (SCCS/1553/15) inzake oxidatieve haarkleurstoffen en waterstofperoxide die in producten om de wimpers te kleuren worden gebruikt, concludeerde het WCCV dat de in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 1223/2009 opgenomen en voor gebruik in haarkleurmiddelen veilig bevonden oxidatieve haarkleurstoffen Toluene-2,5-Diamine, p-Aminophenol, 2-Methylresorcinol, Tetraaminopyrimidine Sulfate, Hydroxyethyl-p-Phenylenediamine Sulfate en 2-Amino-3-Hydroxypyridine beroepsmatig veilig gebruikt kunnen worden in voor het kleuren van de wimpers bestemde producten.

(10)

Op basis van de wetenschappelijke beoordeling van deze stoffen moet het gebruik ervan worden toegestaan in voor het kleuren van de wimpers bestemde producten. Om echter elk risico te voorkomen dat verbonden is aan het zelf toepassen door de consument van voor het kleuren van de wimpers bestemde producten, mogen zij alleen voor professioneel gebruik worden toegestaan. Om professionele gebruikers in staat te stellen de consumenten te informeren over de mogelijke schadelijke gevolgen van de toepassing van voor het kleuren van de wimpers bestemde producten en het risico op huidsensibilisering voor die producten te verkleinen, moeten er passende waarschuwingen op de etiketten worden vermeld.

(11)

Verordening (EG) nr. 1223/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

De bedrijfstak moet voldoende tijd krijgen om zich aan de nieuwe voorschriften aan te passen en om de betrokken producten die niet aan deze voorschriften voldoen geleidelijk uit de productie te nemen.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor cosmetische producten,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/37

(1)

Het Wetenschappelijk Comité voor consumentenveiligheid (WCCV) heeft in zijn advies van 16 december 2008 (2) geconcludeerd dat het gebruik van Benzophenone-3 als uv-filter in een concentratie tot 6 gewichtspercent in cosmetische zonnebrandproducten en tot 0,5 gewichtspercent in alle typen cosmetische producten om de formulering te beschermen, geen risico inhoudt voor de menselijke gezondheid, afgezien van de mogelijke contactallergene en fotoallergene werking.

(2)

Bijgevolg moet de huidige maximale concentratie van 10 gewichtspercent voor Benzophenone-3 bij gebruik als uv-filter in cosmetische producten worden verlaagd tot 6 gewichtspercent.

(3)

Verordening (EG) nr. 1223/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

De toepassing van de nieuwe maximale concentratie moet worden uitgesteld om de bedrijfstak in staat te stellen de nodige aanpassingen in de productformuleringen aan te brengen. Meer bepaald moeten ondernemingen nadat deze verordening in werking is getreden zes maanden de tijd krijgen om de nodige maatregelen te treffen om producten die aan de eisen voldoen in de handel te brengen en om producten die reeds in de handel zijn gebracht en de nieuwe maximale concentratie overschrijden, niet langer op de markt aan te bieden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor cosmetische producten,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/39

(1)

Op 14 november 2013 heeft Ierland overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 van DuPont de Nemours GmbH (Duitsland) een aanvraag voor goedkeuring van de werkzame stof oxathiapiproline ontvangen. Overeenkomstig artikel 9, lid 3, van die verordening heeft Ierland, als lidstaat-rapporteur, de aanvrager, de andere lidstaten, de Commissie en de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) op 16 januari 2014 in kennis gesteld van de ontvankelijkheid van de aanvraag.

(2)

Op 1 januari 2015 heeft de lidstaat-rapporteur een ontwerpbeoordelingsverslag ingediend bij de Commissie, met kopie aan de EFSA, waarin wordt beoordeeld of de werkzame stof naar verwachting aan de goedkeuringscriteria zoals bedoeld in artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 zal voldoen.

(3)

De EFSA heeft zich aan artikel 12, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 gehouden. Overeenkomstig artikel 12, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 heeft zij de aanvrager verzocht de lidstaten, de Commissie en de EFSA aanvullende informatie te verstrekken. De beoordeling van de aanvullende informatie door de lidstaat-rapporteur werd op 12 februari 2016 bij de EFSA ingediend in de vorm van een bijgewerkt ontwerpbeoordelingsverslag.

(4)

Op 26 mei 2016 heeft de EFSA aan de aanvrager, de lidstaten en de Commissie haar conclusie (2) meegedeeld over de vraag of de werkzame stof oxathiapiproline naar verwachting aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 zal voldoen. De EFSA heeft haar conclusie toegankelijk gemaakt voor het publiek.

(5)

De Commissie heeft op 6 oktober 2016 bij het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders het evaluatieverslag voor oxathiapiproline en een ontwerpverordening betreffende de goedkeuring van oxathiapiproline ingediend.

(6)

De aanvrager heeft de mogelijkheid gekregen om opmerkingen op het evaluatieverslag in te dienen.

(7)

Voor een of meer representatieve gebruiksdoeleinden van minstens één gewasbeschermingsmiddel dat de werkzame stof bevat en met name voor de gebruiksdoeleinden waarvoor zij zijn onderzocht en die zijn opgenomen in het evaluatieverslag, werd vastgesteld dat aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan. Aan deze goedkeuringscriteria wordt dus geacht te zijn voldaan. Daarom moet oxathiapiproline worden goedgekeurd.

(8)

Overeenkomstig artikel 13, lid 2, in samenhang met artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1107/2009, en in het licht van de stand van de wetenschappelijke en technische kennis is het echter noodzakelijk bepaalde voorwaarden en beperkingen op te nemen. Er moet met name om verdere bevestigende informatie worden verzocht.

(9)

Overeenkomstig artikel 13, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 moet de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (3) dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/43

(1)

Op 7 juli 2015 heeft de Commissie overeenkomstig artikel 23, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 een aanvraag voor de goedkeuring van etherische olie van Satureja montana L. als basisstof ontvangen van het Institut technique de l'agriculture biologique (ITAB). De aanvraag ging vergezeld van de in artikel 23, lid 3, tweede alinea, voorgeschreven informatie.

(2)

De Commissie heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) gevraagd wetenschappelijke bijstand te verlenen. Op 13 juni 2016 heeft de EFSA een technisch verslag over de betrokken stof bij de Commissie ingediend (2). De Commissie heeft het evaluatieverslag (3) en het ontwerp van deze verordening betreffende de niet-goedkeuring van etherische olie van Satureja montana L. op 7 oktober 2016 bij het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders ingediend en een definitieve versie hiervan opgesteld voor de vergadering van dat comité van 7 december 2016.

(3)

Uit de door de aanvrager verstrekte documentatie blijkt dat etherische olie van Satureja montana L. voldoet aan de criteria van een voedingsmiddel zoals gedefinieerd in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (4).

(4)

In het technisch verslag van de EFSA is melding gemaakt van specifieke bezorgdheid over de blootstelling aan de etherische olie en de bestanddelen carvacrol en γ-terpineen, die specifiek verband houdt met het gebruik van pesticiden, en daarom kon de beoordeling van het risico voor de exploitanten, werknemers, omstanders, consumenten en niet-doelorganismen niet worden voltooid.

(5)

De Commissie heeft de aanvrager verzocht zijn opmerkingen over het technisch verslag van de EFSA en over het ontwerpevaluatieverslag in te dienen. De aanvrager heeft zijn opmerkingen ingediend en deze zijn zorgvuldig onderzocht.

(6)

De door de aanvrager aangevoerde argumenten hebben de bezorgdheid over de stof echter niet kunnen wegnemen.

(7)

Zoals vastgesteld in het evaluatieverslag van de Commissie, is bijgevolg niet gebleken dat aan de voorschriften van artikel 23 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan. Het is dan ook passend etherische olie van Satureja montana L. niet goed te keuren als basisstof.

(8)

Deze verordening laat de mogelijkheid om een nieuwe aanvraag voor de goedkeuring van etherische olie van Satureja montana L. als basisstof in te dienen overeenkomstig artikel 23, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009, onverlet.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/45

(1)

Op 19 oktober 2015 heeft de Commissie overeenkomstig artikel 23, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 een aanvraag voor de goedkeuring van etherische olie van Origanum vulgare L. als basisstof ontvangen van het Institut technique de l'agriculture biologique (ITAB). De aanvraag ging vergezeld van de in artikel 23, lid 3, tweede alinea, voorgeschreven informatie.

(2)

De Commissie heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) gevraagd wetenschappelijke bijstand te verlenen. Op 22 juni 2016 heeft de EFSA een technisch verslag over de betrokken stof bij de Commissie ingediend (2). De Commissie heeft het evaluatieverslag (3) en het ontwerp van deze verordening betreffende de niet-goedkeuring van etherische olie van Origanum vulgare L. op 7 oktober 2016 bij het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders ingediend en een definitieve versie hiervan opgesteld voor de vergadering van dat comité van 7 december 2016.

(3)

Uit de door de aanvrager verstrekte documentatie blijkt dat etherische olie van Origanum vulgare L. voldoet aan de criteria van een voedingsmiddel zoals gedefinieerd in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (4).

(4)

In het technisch verslag van de EFSA is melding gemaakt van specifieke bezorgdheid over de blootstelling aan de etherische olie en de bestanddelen carvacrol, γ-terpineen en 1,8-cineool, die specifiek verband houdt met het gebruik van pesticiden, en daarom kon de beoordeling van het risico voor de exploitanten, werknemers, omstanders, consumenten en niet-doelorganismen niet worden voltooid.

(5)

De Commissie heeft de aanvrager verzocht zijn opmerkingen over het technisch verslag van de EFSA en over het ontwerpevaluatieverslag in te dienen. De aanvrager heeft zijn opmerkingen ingediend en deze zijn zorgvuldig onderzocht.

(6)

De door de aanvrager aangevoerde argumenten hebben de bezorgdheid over de stof echter niet kunnen wegnemen.

(7)

Zoals vastgesteld in het evaluatieverslag van de Commissie, is bijgevolg niet gebleken dat aan de voorschriften van artikel 23 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan. Het is dan ook passend etherische olie van Origanum vulgare L. niet goed te keuren als basisstof.

(8)

Deze verordening laat de mogelijkheid om een nieuwe aanvraag voor de goedkeuring van etherische olie van Origanum vulgare L. als basisstof in te dienen overeenkomstig artikel 23, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1107/2009, onverlet.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/47

(1)

De Europese Commissie („de Commissie”) heeft op grond van artikel 11, lid 4, en artikel 13, lid 4, van de antidumpingbasisverordening en artikel 23, lid 6, van de antisubsidiebasisverordening een verzoek ontvangen om vrijstelling van de antidumpingmaatregelen en de compenserende maatregelen die van toepassing zijn op de invoer van fotovoltaïsche modules van kristallijn silicium en de belangrijkste componenten daarvan (cellen), van oorsprong uit of verzonden uit de Volksrepubliek China, die zijn uitgebreid tot de invoer van fotovoltaïsche modules van kristallijn silicium en de belangrijkste componenten daarvan (cellen), verzonden uit Maleisië en Taiwan, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Maleisië en Taiwan, voor zover het de indiener van het verzoek betreft.

(2)

Het verzoek werd op 21 oktober 2016 ingediend door Jinko Solar Technology SDN.BHD („de indiener van het verzoek”), een in Maleisië gevestigde producent-exporteur van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium en cellen van de soort die in dergelijke modules of panelen wordt gebruikt.

(3)

Bij het onderzochte product gaat het om fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium en cellen van de soort die in dergelijke modules of panelen wordt gebruikt (de cellen hebben een dikte van maximaal 400 μm), verzonden uit Maleisië en Taiwan, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Maleisië en Taiwan, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 8501 31 00, ex 8501 32 00, ex 8501 33 00, ex 8501 34 00, ex 8501 61 20, ex 8501 61 80, ex 8501 62 00, ex 8501 63 00, ex 8501 64 00 en ex 8541 40 90.

(4)

De volgende productsoorten vallen niet onder de productomschrijving van het onderzochte product:

(5)

Bij Uitvoeringsverordeningen (EU) nr. 1238/2013 (3) en (EU) nr. 1239/2013 (4) heeft de Raad antidumpingmaatregelen respectievelijk compenserende maatregelen ingesteld ten aanzien van fotovoltaïsche modules of panelen van kristallijn silicium en cellen van de soort die in dergelijke modules wordt gebruikt alsmede de belangrijkste componenten daarvan (cellen), van oorsprong uit of verzonden uit de Volksrepubliek China („de oorspronkelijke maatregelen”). Er werd ook een verbintenis aanvaard. Bij Uitvoeringsverordeningen (EU) 2016/184 (5) en (EU) 2016/185 (6) heeft de Commissie de maatregelen uitgebreid tot de invoer van fotovoltaïsche modules van kristallijn silicium en de belangrijkste componenten daarvan (cellen), verzonden uit Maleisië en Taiwan („de maatregelen zoals uitgebreid”), al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Maleisië en Taiwan, met uitzondering van de invoer geproduceerd door bepaalde, specifiek genoemde ondernemingen.

(6)

Op 5 december 2015 heeft de Commissie een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de antidumpingmaatregelen (7), een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de compenserende maatregelen (8) en een tussentijds nieuw onderzoek (9) geopend. Deze nieuwe onderzoeken lopen nog.

(7)

De indiener van het verzoek voerde aan dat hij het onderzochte product tijdens het tijdvak van het onderzoek dat tot de maatregelen zoals uitgebreid heeft geleid, namelijk de periode van 1 april 2014 tot en met 31 maart 2015, niet naar de Unie heeft uitgevoerd.

(8)

Bovendien was er volgens hem geen sprake van dat hij de bestaande maatregelen heeft ontweken.

(9)

Voorts voerde hij aan dat hij na het tijdvak van het onderzoek dat tot de maatregelen zoals uitgebreid heeft geleid, een onherroepelijke contractuele verplichting is aangegaan om een aanzienlijke hoeveelheid van dit product naar de Unie uit te voeren.

(10)

De Commissie heeft het beschikbare bewijsmateriaal onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat dit toereikend was voor de opening van een onderzoek op grond van artikel 11, lid 4, en artikel 13, lid 4, van de antidumpingbasisverordening en artikel 23, lid 6, van de antisubsidiebasisverordening teneinde vast te stellen of de indiener van het verzoek van de maatregelen zoals uitgebreid kan worden vrijgesteld.

(11)

De bekende betrokken bedrijfstak van de Unie is van het verzoek om een nieuw onderzoek in kennis gesteld en is in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken. De bedrijfstak van de Unie heeft aangevoerd dat de indiener van het verzoek verbonden is met een Chinese groep waarop maatregelen van toepassing zijn en die de verbintenis heeft opgezegd (10), zodat het risico van ontwijking bijzonder groot is.

(12)

De Commissie zal bijzondere aandacht besteden aan deze verbondenheid en zorgvuldig nagaan of de verbondenheid met de ondernemingen waarop de bestaande maatregelen van toepassing zijn, niet tot stand is gekomen of niet gebruikt werd om de maatregelen te ontwijken. Zij zal ook nagaan of bijzondere monitoringvoorwaarden moeten worden opgelegd indien bij het onderzoek wordt geconcludeerd dat het verlenen van de vrijstelling gerechtvaardigd is.

(13)

Op grond van artikel 11, lid 4, van de antidumpingbasisverordening moet het geldende antidumpingrecht worden ingetrokken ten aanzien van het onderzochte product dat door de indiener van het verzoek wordt vervaardigd en naar de Unie wordt uitgevoerd.

(14)

Tevens moet de invoer van dit product overeenkomstig artikel 14, lid 5, van de antidumpingbasisverordening worden geregistreerd, zodat eventueel antidumpingrechten kunnen worden geheven vanaf de datum van registratie van deze invoer, indien uit het nieuwe onderzoek blijkt dat de indiener van het verzoek de maatregelen heeft ontweken. In dit stadium van het onderzoek kan geen raming worden gemaakt van het bedrag dat de indiener van het verzoek in de toekomst eventueel verschuldigd zal zijn.

(15)

Aangezien de antisubsidiebasisverordening geen rechtsgrondslag bevat voor de intrekking van de geldende antisubsidiemaatregelen, blijven deze maatregelen van kracht. Alleen als uit het nieuwe onderzoek blijkt dat de indiener van het verzoek recht heeft op vrijstelling, zullen de geldende antisubsidiemaatregelen worden ingetrokken bij een verordening tot verlening van een dergelijke vrijstelling.

(16)

Het nieuwe onderzoek heeft betrekking op de periode van 1 april 2014 tot en met 31 december 2016 („tijdvak van het nieuwe onderzoek”).

(17)

Om de informatie te verkrijgen die zij voor haar onderzoek nodig acht, zal de Commissie de indiener van het verzoek een vragenlijst toezenden. Ingevolge artikel 6, lid 2, van de antidumpingbasisverordening en artikel 11, lid 2, van de antisubsidiebasisverordening moet de indiener van het verzoek, tenzij anders vermeld, de ingevulde vragenlijst uiterlijk 37 dagen na de datum van inwerkingtreding van de onderhavige verordening indienen.

(18)

Alle belanghebbenden wordt verzocht om onder de voorwaarden van deze verordening hun standpunten kenbaar te maken en informatie en bewijsmateriaal in te dienen. Tenzij anders aangegeven, moeten deze informatie en dit bewijsmateriaal uiterlijk 37 dagen na de datum van inwerkingtreding van deze verordening in het bezit van de Commissie zijn.

(19)

Alle belanghebbenden kunnen een verzoek indienen om door de onderzoeksdiensten van de Commissie te worden gehoord. Dit verzoek moet schriftelijk worden ingediend en met redenen worden omkleed. Een verzoek om te worden gehoord over zaken die betrekking hebben op het beginstadium van het onderzoek moet uiterlijk 15 dagen na de datum van inwerkingtreding van deze verordening worden ingediend. Daarna moet een verzoek om te worden gehoord, worden ingediend binnen de specifieke termijnen die de Commissie in haar correspondentie met de partijen vermeldt.

(20)

Informatie die aan de Commissie wordt verstrekt in het kader van handelsbeschermingsonderzoeken is vrij van auteursrechten. Alvorens aan de Commissie informatie en/of gegevens te verstrekken die onderworpen zijn aan het auteursrecht van derden, moeten belanghebbenden de houder van het auteursrecht specifiek verzoeken de Commissie uitdrukkelijk toestemming te verlenen om: a) voor deze handelsbeschermingsprocedure gebruik te maken van de informatie en gegevens, en b) de informatie en/of gegevens te verstrekken aan belanghebbenden in dit onderzoek, in een vorm die hun de mogelijkheid biedt hun recht van verweer uit te oefenen.

(21)

Alle schriftelijke opmerkingen (met inbegrip van de in deze verordening gevraagde informatie), ingevulde vragenlijsten en correspondentie die door de belanghebbenden worden verstrekt en waarvoor om een vertrouwelijke behandeling wordt verzocht, moeten zijn voorzien van de vermelding „Limited” (11).

(22)

Belanghebbenden die informatie met de vermelding „Limited” verstrekken, moeten hiervan krachtens artikel 19, lid 2, van de antidumpingbasisverordening en artikel 29, lid 2, van de antisubsidiebasisverordening een niet-vertrouwelijke samenvatting indienen, voorzien van de vermelding „For inspection by interested parties”. Deze samenvatting moet gedetailleerd genoeg zijn om een redelijk inzicht te verschaffen in de wezenlijke inhoud van de als vertrouwelijk verstrekte inlichtingen. Als een belanghebbende die vertrouwelijke inlichtingen verstrekt, geen niet-vertrouwelijke samenvatting daarvan indient met de vereiste vorm en inhoud, kan deze vertrouwelijke informatie buiten beschouwing worden gelaten.

(23)

Belanghebbenden wordt verzocht alle opmerkingen en verzoeken met inbegrip van gescande volmachten en certificaten per e-mail in te dienen, met uitzondering van uitgebreide antwoorden, die persoonlijk of per aangetekend schrijven moeten worden ingediend op een draagbaar digitaal opslagmedium (cd-rom, dvd, USB-stick enz.). Door e-mail te gebruiken, stemmen belanghebbenden in met de geldende voorschriften inzake elektronisch ingediende opmerkingen, die zijn vervat in het document „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” (Correspondentie met de Europese Commissie in handelsbeschermingszaken) op de website van het directoraat-generaal Handel

(http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2014/june/tradoc_152578.pdf).

Belanghebbenden moeten hun naam, adres, telefoonnummer en een geldig e-mailadres vermelden en ervoor zorgen dat het verstrekte e-mailadres een actief, officieel en zakelijk e-mailadres is dat iedere dag wordt gecontroleerd. Zodra contactgegevens zijn verstrekt, verloopt de communicatie van de Commissie met belanghebbenden uitsluitend per e-mail, tenzij zij uitdrukkelijk verzoeken alle documenten van de Commissie via een ander communicatiemiddel te ontvangen, of het document wegens de aard ervan per aangetekend schrijven moet worden verzonden. Voor nadere voorschriften en informatie over de correspondentie met de Commissie, met inbegrip van de beginselen die van toepassing zijn op per e-mail verzonden opmerkingen, moeten belanghebbenden de hierboven genoemde instructies voor de communicatie met belanghebbenden raadplegen.

Correspondentieadres van de Commissie:

(24)

Wanneer belanghebbenden geen toegang tot de vereiste gegevens verlenen, deze niet binnen de gestelde termijn verstrekken of het onderzoek aanmerkelijk belemmeren, kunnen overeenkomstig artikel 18 van de antidumpingbasisverordening en artikel 28 van de antisubsidiebasisverordening conclusies worden getrokken op basis van de beschikbare gegevens, zowel in positieve als in negatieve zin.

(25)

Wanneer blijkt dat een belanghebbende onjuiste of misleidende inlichtingen heeft verstrekt, kunnen deze buiten beschouwing worden gelaten en kan van de beschikbare gegevens gebruik worden gemaakt.

(26)

Als een belanghebbende geen of slechts gedeeltelijk medewerking verleent en de conclusies daarom overeenkomstig artikel 18 van de antidumpingbasisverordening en artikel 28 van de antisubsidiebasisverordening op de beschikbare gegevens worden gebaseerd, kan het resultaat voor deze belanghebbende minder gunstig zijn dan wanneer hij wel medewerking had verleend.

(27)

Als de belanghebbende zijn antwoord niet door middel van systemen voor automatische gegevensverwerking verstrekt, wordt dit niet als niet-medewerking beschouwd, mits deze belanghebbende aantoont dat verstrekking van het antwoord in de gevraagde vorm voor hem een onredelijke extra belasting zou betekenen of onredelijke extra kosten met zich zou meebrengen. De belanghebbende moet onmiddellijk contact opnemen met de Commissie.

(28)

Belanghebbenden kunnen erom vragen dat de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures wordt ingeschakeld. De raadadviseur-auditeur fungeert als tussenpersoon tussen de belanghebbenden en de onderzoeksdiensten van de Commissie. Hij behandelt verzoeken om toegang tot het dossier, geschillen over de vertrouwelijkheid van documenten, verzoeken om termijnverlenging en verzoeken van derden om te worden gehoord. De raadadviseur-auditeur kan een hoorzitting met een individuele belanghebbende beleggen en als bemiddelaar optreden om te garanderen dat de belanghebbenden hun recht van verweer ten volle kunnen uitoefenen. De raadadviseur-auditeur kan ook een hoorzitting voor belanghebbenden beleggen waar uiteenlopende standpunten en tegenargumenten naar voren kunnen worden gebracht.

(29)

Een verzoek om door de raadadviseur-auditeur te worden gehoord, moet schriftelijk worden ingediend en met redenen worden omkleed. Een verzoek om te worden gehoord over zaken die betrekking hebben op het beginstadium van het onderzoek moet uiterlijk 15 dagen na de datum van inwerkingtreding van deze verordening worden ingediend. Daarna moet een verzoek om te worden gehoord, worden ingediend binnen de specifieke termijnen die de Commissie in haar correspondentie met de partijen vermeldt.

(30)

Belanghebbenden die contact willen opnemen, vinden de nodige gegevens en nadere informatie op de pagina's van de raadadviseur-auditeur op de website van DG Handel (http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/).

(31)

Het onderzoek wordt overeenkomstig artikel 11, lid 5, van de antidumpingbasisverordening en artikel 22, lid 1, van de antisubsidiebasisverordening uiterlijk negen maanden na de datum van inwerkingtreding van de onderhavige verordening afgesloten.

(32)

Persoonsgegevens die in het kader van dit onderzoek worden verzameld, zullen worden behandeld in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (12),

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/53

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 686/2012 van de Commissie (2) wordt de beoordeling van elke werkbare stof aan een lidstaat-rapporteur en een lidstaat-corapporteur toevertrouwd. In overleg met de betrokken lidstaten wordt het noodzakelijk geacht om een andere lidstaat-corapporteur voor de werkbare stof metaldehyde aan te wijzen, met inachtneming van de evenwichtige verdeling van de verantwoordelijkheden en werkzaamheden tussen de lidstaten. De cobeoordeling voor metaldehyde in het kader van de verlengingsprocedures moet worden toevertrouwd aan Oostenrijk.

(2)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 686/2012 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/54

(1)

Bij Richtlijn 2003/31/EG van de Commissie (2) is linuron als werkzame stof opgenomen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (3).

(2)

De in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG opgenomen werkzame stoffen worden geacht te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009 en zijn opgenomen in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (4).

(3)

De goedkeuring van de werkzame stof linuron, zoals vermeld in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011, vervalt op 31 juli 2017.

(4)

Er is een aanvraag tot verlenging van de goedkeuring van linuron ingediend overeenkomstig artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 van de Commissie (5) en binnen de in dat artikel vermelde termijn.

(5)

De aanvrager heeft de vereiste aanvullende dossiers overeenkomstig artikel 6 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 ingediend. De lidstaat-rapporteur heeft vastgesteld dat de aanvraag als volledig kan worden beschouwd.

(6)

De lidstaat-rapporteur heeft in overleg met de lidstaat-corapporteur een beoordelingsverslag over de verlenging opgesteld en dit verslag op 15 april 2015 bij de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (hierna „de EFSA” genoemd) en de Commissie ingediend.

(7)

De EFSA heeft het beoordelingsverslag over de verlenging voor opmerkingen aan de aanvrager en de lidstaten toegezonden en de ontvangen opmerkingen naar de Commissie doorgestuurd. De EFSA heeft het aanvullende beknopte dossier tevens toegankelijk gemaakt voor het publiek.

(8)

Op 8 juni 2016 (6) heeft de EFSA aan de Commissie haar conclusie meegedeeld met betrekking tot de vraag of linuron naar verwachting zal voldoen aan de goedkeuringscriteria zoals vermeld in artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009. Er werden specifieke problemen vastgesteld, met name dat de blootstelling van omwonende kinderen de toxicologische referentiewaarde (het aanvaardbaar blootstellingsniveau voor de gebruiker, of AOEL, acceptable operator exposure level) overschrijdt en dat ook de blootstelling van de gebruiker bij gebruik in een handsproeier, zelfs indien persoonlijke beschermingsmiddelen worden gebruikt, het AOEL overschrijdt. Verder werd een hoog risico vastgesteld voor vogels, wilde zoogdieren, niet tot de doelsoorten behorende geleedpotigen en niet tot de doelsoorten behorende in de grond levende macro-organismen. Door een aantal ernstige tekortkomingen in de gegevensverzameling kon de beoordeling van de risico's voor de consument niet worden afgerond. Ook de beoordeling van de blootstelling en de risico's voor verschillende milieucompartimenten, inclusief grondwater, kon niet worden afgerond.

(9)

Linuron is overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad (7) ingedeeld als giftig voor de voortplanting, categorie 1B. De blootstelling van omwonende kinderen bij de voorgestelde toepassingen overschrijdt het AOEL. Om te kunnen spreken van verwaarloosbare blootstelling van de mens aan de stof in realistische voorgestelde gebruiksomstandigheden, mag die blootstelling het AOEL niet overschrijden; derhalve is het uitgesloten dat linuron in realistische voorgestelde gebruiksomstandigheden kan worden gebruikt met verwaarloosbare blootstelling van de mens aan de stof. Om te kunnen spreken van verwaarloosbare blootstelling is ook vereist dat het residugehalte van de werkzame stof niet meer bedraagt dan de overeenkomstig artikel 18, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 396/2005 van het Europees Parlement en de Raad (8) vastgestelde standaardwaarde. Hoewel uit de beschikbare gegevens geen maximumresidugehalte voor het voorgestelde gebruik van linuron kon worden afgeleid, blijkt uit de beschikbare residuproefgegevens voor het voorgestelde gebruik dat het residugehalte van linuron de standaardwaarde naar verwachting overschrijdt; derhalve is niet aan deze voorwaarde voldaan. Op basis van deze overwegingen is niet voldaan aan de vereisten van bijlage II, punt 3.6.4, bij Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(10)

Verder is linuron niet alleen ingedeeld als giftig voor de voortplanting, categorie 1B, maar ook als kankerverwekkend, categorie 2, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1272/2008; derhalve moet die stof worden geacht hormoonontregelende eigenschappen te hebben overeenkomstig bijlage II, punt 3.6.5, derde alinea, bij Verordening (EG) nr. 1107/2009. Bovendien blijkt uit het beschikbare wetenschappelijke bewijsmateriaal dat linuron hormoonontregelende eigenschappen heeft die schadelijke effecten kunnen hebben op endocriene organen van de mens en niet tot de doelsoorten behorende organismen. Om de in overweging 9 uiteengezette redenen kan geen sprake zijn van verwaarloosbare blootstelling van de mens aan linuron in realistische gebruiksomstandigheden. Op basis van deze overwegingen is niet voldaan aan de vereisten van bijlage II, punt 3.6.5, eerste alinea, bij Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(11)

De Commissie heeft de aanvrager verzocht zijn opmerkingen over de conclusie van de EFSA in te dienen. Overeenkomstig artikel 14, lid 1, derde alinea, van Uitvoeringsverordening (EG) nr. 844/2012 heeft de Commissie de aanvrager ook verzocht opmerkingen over het verlengingsverslag in te dienen. De aanvrager heeft zijn opmerkingen ingediend en deze zijn zorgvuldig onderzocht.

(12)

Ondanks de argumenten van de aanvrager blijven de problemen in verband met de stof echter bestaan.

(13)

Derhalve is met betrekking tot één of meer representatieve gebruiksdoeleinden van minstens één gewasbeschermingsmiddel niet vastgesteld dat aan de goedkeuringscriteria zoals bedoeld in artikel 4 werd voldaan. De goedkeuring van de werkzame stof linuron mag daarom niet worden verlengd.

(14)

Bijgevolg moet Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(15)

De lidstaten moet voldoende tijd worden gegund om de toelatingen voor gewasbeschermingsmiddelen die linuron bevatten, in te trekken.

(16)

Indien de lidstaten overeenkomstig artikel 46 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 een respijtperiode toekennen voor gewasbeschermingsmiddelen die linuron bevatten, moet deze periode uiterlijk op 3 juni 2018 aflopen.

(17)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/950 van de Commissie (9) is de geldigheidsduur voor linuron tot en met 31 juli 2017 verlengd opdat de verlengingsprocedure vóór het verstrijken van de goedkeuring van die stof kan worden voltooid. Aangezien er vóór die verlengde vervaldatum een besluit is genomen, moet deze verordening zo snel mogelijk van toepassing worden.

(18)

Deze verordening laat de mogelijkheid om een nieuwe aanvraag voor de goedkeuring van linuron in te dienen overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 onverlet.

(19)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/57

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/59

(1)

Op 12 mei 2016 heeft de Raad op voorstel van de Commissie overeenkomstig artikel 29 van de Schengengrenscode een uitvoeringsbesluit vastgesteld tot vaststelling van een aanbeveling inzake tijdelijk toezicht aan de binnengrenzen in uitzonderlijke omstandigheden waarbij de algemene werking van het Schengengebied in gevaar komt (2).

(2)

De Raad heeft vijf Schengenlanden (Oostenrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden en Noorwegen) aanbevolen om het evenredige, tijdelijke binnengrenstoezicht bij een beperkt aantal delen van hun binnengrens gedurende zes maanden te handhaven, teneinde de ernstige bedreiging voor de openbare orde of de binnenlandse veiligheid in die landen aan te pakken, die was ontstaan door een combinatie van gebrekkig toezicht aan de buitengrenzen in Griekenland en secundaire bewegingen van irreguliere migranten die het Schengengebied via Griekenland waren binnengekomen en van plan waren naar andere Schengenlanden door te reizen. De Raad heeft deze periode op 11 november 2016 op voorstel van de Commissie verlengd met drie maanden.

(3)

Krachtens de artikelen 25 en 29 van de Schengengrenscode kan de periode die aanvankelijk in de aanbeveling van de Raad was vastgesteld, worden verlengd indien de uitzonderlijke omstandigheden aanhouden.

(4)

Op grond van de aanbeveling van 11 november 2016 moesten de betrokken Schengenlanden maandelijks verslag bij de Commissie uitbrengen over de resultaten van het uitgevoerde grenstoezicht en, indien van toepassing, over de beoordeling van de vraag of dit nog steeds noodzakelijk was. Alle betrokken Schengenlanden hebben dergelijke verslagen bij de Commissie ingediend. Uit deze verslagen blijkt dat het grenstoezicht overeenkomstig de in de aanbeveling vastgestelde voorwaarden is uitgevoerd. Bovendien wijzen de verslagen op een geleidelijke stabilisering van de situatie in deze landen, getuige de gestage daling van het aantal personen aan wie de toegang wordt geweigerd en van het aantal ontvangen asielaanvragen.

(5)

Niettegenstaande deze vooruitgang wordt nog steeds niet volledig voldaan aan de in het stappenplan „Terug naar Schengen” vastgestelde voorwaarden om alle binnengrenscontroles op te heffen en de normale werking van het Schengengebied te herstellen. Bovendien blijft het aantal irreguliere migranten in Griekenland hoog, ondanks de vorderingen die het land maakt en de aanzienlijke verbetering van het buitengrensbeheer waarvoor het in 2016 heeft gezorgd. In lijn met eerder geconstateerde tendensen worden de lidstaten die het meest te maken krijgen met secundaire bewegingen van uit Griekenland afkomstige irreguliere migranten nog steeds blootgesteld aan de risico's die verbonden zijn aan deze irreguliere bewegingen.

(6)

De Commissie heeft in haar mededeling „Terug naar Schengen — Een stappenplan” de verschillende beleidsmaatregelen in kaart gebracht die moeten worden ingevoerd om de werking van het Schengengebied volledig te herstellen. Het Europees Grens- en kustwachtagentschap wordt in snel tempo operationeel gemaakt en zal met ingang van februari 2017 in staat zijn bijstand aan Griekenland te verlenen aan de noordelijke Griekse buitengrens.

(7)

In het stappenplan „Terug naar Schengen” wordt ook gewezen op de uitvoering van de verklaring EU-Turkije. Het vierde voortgangsverslag (3) bevestigt de trend van gestage vooruitgang, hoewel nog veel horden moeten worden genomen. Niettemin moet de uitvoering voortdurend worden gemonitord. Hetzelfde geldt voor de samenwerking waarover overeenstemming is bereikt in de verklaring van de topbijeenkomst inzake de Westelijke Balkanroute.

(8)

De uitzonderlijke omstandigheden die een ernstige bedreiging voor de openbare orde en de binnenlandse veiligheid vormen en de algemene werking van het Schengengebied in gevaar brengen, houden dus nog aan.

(9)

Gezien het bovenstaande lijkt het derhalve gerechtvaardigd om als uiterste middel een verdere verlenging toe te staan van het tijdelijke toezicht aan de betrokken binnengrenzen door de Schengenlanden die momenteel zulk toezicht uitvoeren, namelijk Oostenrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden en het geassocieerde land Noorwegen, overeenkomstig artikel 29 van de Schengengrenscode.

(10)

Op basis van de feiten die in dit stadium beschikbaar zijn, mag die verlenging maximaal drie maanden duren met ingang van de dag waarop dit uitvoeringsbesluit wordt vastgesteld.

(11)

De lidstaten die besluiten om op grond van dit uitvoeringsbesluit het binnengrenstoezicht te verlengen, dienen de andere lidstaten, het Europees Parlement en de Europese Commissie daarvan in kennis te stellen.

(12)

Alvorens voor verlenging te kiezen, dient de betrokken lidstaat te onderzoeken of de vastgestelde bedreiging niet doeltreffend kan worden verholpen met andere maatregelen dan grenstoezicht, zoals de uitoefening van de politiebevoegdheid overeenkomstig artikel 23 van de Schengengrenscode, en mag hij het grenstoezicht aan de betrokken binnengrenzen slechts als uiterste middel herinvoeren wanneer dergelijke maatregelen, met een minder beperkend effect op grensoverschrijdend verkeer, niet volstaan om de vastgestelde bedreigingen aan te pakken. De betrokken lidstaat dient in zijn kennisgeving het resultaat van die afweging op te nemen, alsmede de redenen waarom hij voor grenstoezicht kiest.

(13)

Binnengrenstoezicht op grond van dit uitvoeringsbesluit mag alleen worden uitgevoerd voor zover dat nodig is, en de intensiteit ervan dient tot het strikt noodzakelijke te worden beperkt en aan de omstandigheden te worden aangepast. Bijgevolg is het denkbaar dat een verdere afname van de stroom dient te leiden tot opschorting van het toezicht bij bepaalde delen van de grens. Om de baten van het grenstoezicht te optimaliseren en de negatieve effecten ervan op het vrije verkeer te beperken, mag alleen gericht toezicht worden uitgevoerd, op basis van voortdurend geactualiseerde risicoanalyse en inlichtingen. De Schengenlanden die gevolgen ondervinden van dit toezicht aan de betrokken delen van de grens, moeten in de gelegenheid worden gesteld regelmatig hun mening te geven over de noodzaak ervan; het Schengenland dat tot herinvoering van dit toezicht heeft besloten, dient deze meningen in aanmerking te nemen wanneer het de noodzaak van het toezicht onderzoekt en evalueert, met als doel het toezicht geleidelijk te beperken.

(14)

Stipt op het einde van elke maand waarin dit uitvoeringsbesluit is uitgevoerd, moet een volledig verslag over de resultaten van de controles naar de Commissie en de Raad worden gestuurd, zo nodig met een beoordeling van de vraag of die controles nog steeds noodzakelijk zijn. Dat verslag dient de volgende informatie te bevatten: het totale aantal gecontroleerde personen, het totale aantal toegangsweigeringen op basis van de controles, het totale aantal terugkeerbesluiten dat naar aanleiding van de controles is genomen en het totale aantal asielaanvragen dat is ingediend aan de binnengrens waar de controles plaatsvinden.

(15)

De Raad neemt er nota van dat de Commissie heeft aangekondigd met de betrokken Schengenlanden te blijven samenwerken om het tijdelijke binnengrenstoezicht geleidelijk af te schaffen en zodoende de normale werking van de Schengenruimte zo spoedig mogelijk te herstellen.

(16)

De Raad neemt er tevens nota van dat de Commissie heeft aangekondigd nauwlettend toezicht te zullen houden op de toepassing van dit uitvoeringsbesluit,

1.

Oostenrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden en Noorwegen verlengen het evenredige, tijdelijke binnengrenstoezicht met maximaal drie maanden, te rekenen vanaf 11 februari 2017, aan de volgende binnengrenzen:

2.

Alvorens tot een verdere verlenging van het toezicht op basis van deze aanbeveling te besluiten, moet de betrokken lidstaat met de relevante lidstaat of lidstaten van gedachten wisselen om te garanderen dat het binnengrenstoezicht alleen plaatsvindt waar dat noodzakelijk en evenredig wordt geacht. De betrokken lidstaat moet eveneens garanderen dat het binnengrenstoezicht alleen wordt uitgevoerd als uiterste middel wanneer met alternatieve maatregelen niet dezelfde resultaten kunnen worden bereikt, en alleen aan de delen van de binnengrenzen waar dat noodzakelijk en evenredig wordt geacht, in overeenstemming met de Schengengrenscode. De betrokken lidstaten dienen de andere lidstaten, het Europees Parlement en de Commissie hiervan in kennis te stellen.

3.

Het grenstoezicht moet steeds gericht zijn, berusten op voortdurend geactualiseerde risicoanalyse en inlichtingen, en wat betreft toepassingsgebied, frequentie, locatie en tijd worden beperkt tot wat strikt noodzakelijk is om de ernstige bedreiging aan te pakken en de openbare orde en de binnenlandse veiligheid te waarborgen. De lidstaat die op grond van dit uitvoeringsbesluit binnengrenstoezicht uitvoert, dient de noodzaak, frequentie, locatie en tijd daarvan wekelijks te evalueren, de intensiteit van het toezicht aan te passen aan het dreigingsniveau, het toezicht geleidelijk te beëindigen wanneer dat passend is, en stipt elke maand verslag uit te brengen aan de Commissie en de Raad.

11.2.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 36/62

(1)

Aviaire influenza is een virale infectieziekte bij vogels. Infecties met aviaire-influenzavirussen bij gedomesticeerd pluimvee en andere in gevangenschap levende vogels veroorzaken twee hoofdvormen van de ziekte met een verschillende virulentie. De laagpathogene vorm leidt in de regel slechts tot milde symptomen, terwijl de hoogpathogene vorm bij de meeste vogelsoorten een zeer hoge sterfte veroorzaakt. Die ziekte kan ernstige gevolgen hebben voor de rentabiliteit van de pluimveehouderij.

(2)

Bij een uitbraak van aviaire influenza in een lidstaat bestaat het risico dat de ziekteverwekker wordt verspreid naar andere bedrijven waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden. Dan kan de ziekte zich van de ene lidstaat naar de andere of naar derde landen verspreiden door de handel in levend pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels of producten daarvan.

(3)

Richtlijn 2005/94/EG van de Raad (3) bevat bepaalde preventieve maatregelen inzake het toezicht op en de vroegtijdige detectie van aviaire influenza alsook de minimale bestrijdingsmaatregelen die bij een uitbraak van aviaire influenza onder pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels moeten worden genomen. Die richtlijn voorziet in de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden bij een uitbraak van hoogpathogene aviaire influenza. Deze regionalisering wordt met name toegepast om de gezondheidsstatus van vogels in de rest van het grondgebied van de lidstaat te vrijwaren door te voorkomen dat de ziekteverwekker wordt binnengebracht en erop toe te zien dat de ziekte in een vroeg stadium wordt opgespoord.

(4)

Sinds begin november 2016 hebben 16 lidstaten („de betrokken lidstaten”), namelijk Bulgarije, Tsjechië, Denemarken, Duitsland, Griekenland, Frankrijk, Kroatië, Italië, Hongarije, Nederland, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Slowakije, Zweden en het Verenigd Koninkrijk de Commissie in kennis gesteld van uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 in bedrijven op hun grondgebied waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden.

(5)

Het hoogpathogene aviaire-influenzavirus van het subtype H5N8 is sinds eind oktober 2016 aangetroffen in grote aantallen wilde vogels, met name trekvogels in de hierboven genoemde lidstaten en daarnaast in Ierland, Spanje, Portugal en Slovenië.

(6)

In de meeste lidstaten werd het virus eerst aangetroffen bij wilde vogels voordat het werd ontdekt in bedrijven waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden.

(7)

Bovendien hebben naburige derde landen, zoals de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, Servië, Zwitserland, de Russische Federatie en Oekraïne op hun grondgebied hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 aangetroffen bij wilde vogels of in bedrijven op hun grondgebied waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden.

(8)

Naar aanleiding van de uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtypeH5N8 in Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Hongarije, Nederland, Oostenrijk en Zweden heeft de Commissie verscheidene uitvoeringsbesluiten van de Commissie betreffende beschermende maatregelen vastgesteld die tot deze lidstaten zijn gericht.

(9)

In het belang van de duidelijkheid en om de lidstaten, derde landen en belanghebbenden op de hoogte te houden van de ontwikkelingen van de epidemiologische situatie, is Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 van de Commissie (4) vastgesteld om alle beschermings- en toezichtsgebieden die overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG door de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten naar aanleiding van uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 in bedrijven op hun grondgebied zijn ingesteld, in één handeling van de Unie op te nemen. De betrokken lidstaten zijn opgenomen in de bijlage bij dat uitvoeringsbesluit.

(10)

Sinds de vaststelling van Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 is de epidemie verder geëvolueerd en het geografische bereik ervan groter geworden, met name vanwege de voortdurende seizoensgebonden verplaatsingen van wilde trekvogels en de incidentele insleep in bedrijven waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden. Daarnaast heeft het virus zich daarna verspreid tussen bedrijven in bepaalde gebieden met een hoge dichtheid van bedrijven waar pluimvee niet voldoende beschermd kan worden tegen contacten met wilde vogels.

(11)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 is daarna gewijzigd bij de Uitvoeringsbesluiten (EU) 2016/2219 (5), (EU) 2016/2279 (6), (EU) 2016/2367 (7), (EU) 2017/14 (8), (EU) 2017/116 (9) en (EU) 2017/155 (10) van de Commissie naar aanleiding van nieuwe uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 in Bulgarije, Tsjechië, Duitsland, Griekenland, Frankrijk, Kroatië, Italië, Hongarije, Nederland, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Slowakije, Zweden en het Verenigd Koninkrijk.

(12)

Sinds de vaststelling van Uitvoeringsbesluit (EU) 2017/155 hebben Bulgarije, Tsjechië, Duitsland, Griekenland, Frankrijk, Italië, Hongarije, Polen, Roemenië, Slowakije, Zweden en het Verenigd Koninkrijk verdere uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 bij pluimvee gerapporteerd en hebben zij de overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG vereiste noodzakelijke maatregelen genomen, waaronder de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden rond de uitbraken. De Commissie heeft in alle gevallen de door de betrokken lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG genomen maatregelen bestudeerd en heeft geconstateerd dat de grenzen van de door de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten ingestelde beschermings- en toezichtsgebieden op voldoende afstand lagen van de bedrijven waar een uitbraak was bevestigd.

(13)

Bovendien zijn er nog steeds toezichtsgebieden in Kroatië en Oostenrijk van toepassing vanwege eerdere uitbraken in deze lidstaten. Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 werd vastgesteld en vervolgens naar behoren gewijzigd om de in de betrokken lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG ingestelde beschermings- en toezichtsgebieden snel vast te stellen op het niveau van de Unie, teneinde te voorkomen dat de handel in de Unie onnodig wordt verstoord en om te vermijden dat derde landen ongerechtvaardigde handelsbelemmeringen opwerpen.

(14)

De huidige epidemiologische situatie verandert voortdurend. Het hoogpathogene aviaire-influenzavirus van het subtype H5N8 wordt nog steeds in veel lidstaten aangetroffen bij wilde vogels, pluimvee en andere in gevangenschap levende vogels. Bovendien is het hoogpathogene aviaire-influenzavirus van het subtype H5N5 onlangs aangetroffen in een aantal wilde vogels van verschillende soorten, met name vogels die dood zijn aangetroffen, in Duitsland, Italië, Kroatië, Griekenland, Polen, Nederland en Slovenië. Daarnaast heeft Duitsland de Commissie in kennis gesteld van uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N5 in bedrijven op zijn grondgebied waar pluimvee wordt gehouden.

(15)

Van wilde vogels, met name wilde trekkende watervogels, is bekend is dat zij de natuurlijke gastheer zijn voor aviaire-influenzavirussen. De aanwezigheid van verschillende subtypen van hoogpathogene aviaire-influenzavirussen bij wilde vogels is niet ongebruikelijk, maar vormt een voortdurend risico op directe en indirecte insleep van die virussen in bedrijven waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden en van mogelijke verspreiding daarna van het virus van een besmet bedrijf naar andere bedrijven. Bovendien neemt het risico van genetische reassortering en de opkomst van nieuwe subtypen van het virus toe.

(16)

Op 20 december 2016 heeft de EFSA de verklaring „Urgent request on avian influenza” (11) gepubliceerd, waarin wordt aanbevolen dat preventie- en bestrijdingsmaatregelen gericht moeten zijn op hoogpathogene aviaire influenza van zowel subtype H5 als subtype H7, aangezien er geen wetenschappelijke rechtvaardiging is voor een gedifferentieerde aanpak.

(17)

In de Terrestrial Animal Health Code van de Werelddiergezondheidsorganisatie (OIE) wordt eveneens aangeraden om voor hoogpathogene aviaire influenza van zowel subtype H5 als subtype H7 dezelfde normen voor internationale handel in levend pluimvee en pluimveeproducten toe te passen.

(18)

Gezien de veranderende epidemiologische situatie in de Unie en rekening houdend met de seizoensgebondenheid van het voorkomen van virussen bij wilde vogels, bestaat er een risico dat zich in de komende maanden in de Unie nieuwe uitbraken van verschillende subtypen van hoogpathogene aviaire influenza zullen voordoen.

(19)

De Commissie zorgt daarom samen met de lidstaten voortdurend voor de beoordeling van de epidemiologische situatie en de evaluatie van de maatregelen.

(20)

In het belang van de duidelijkheid en rekening houdend met de huidige gelijktijdige circulatie van twee of meer verschillende hoogpathogene aviaire-influenzavirussen tijdens de huidige epidemie is het passend om het toepassingsgebied van de huidige beschermingsmaatregelen in Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 uit te breiden om alle hoogpathogene aviaire-influenzavirussen die zijn omschreven in bijlage I bij Richtlijn 2005/94/EG, te bestrijken en om de lidstaten, derde landen en belanghebbenden op de hoogte te houden van de laatste stand van zaken met betrekking tot de huidige epidemiologische situatie. De beschermings- en toezichtsgebieden die overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG door de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten zijn ingesteld moeten opnieuw in één handeling van de Unie worden opgenomen en de duur van de regionalisering moet worden vastgesteld, rekening houdend met de epidemiologie van hoogpathogene aviaire influenza.

(21)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 moet daarom worden ingetrokken en worden vervangen door dit besluit.

(22)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

a)

de overeenkomstig artikel 16, lid 1, onder a), van Richtlijn 2005/94/EG door hun bevoegde autoriteiten ingestelde beschermingsgebieden ten minste de gebieden omvatten die in deel A van de bijlage bij dit besluit als beschermingsgebieden zijn opgenomen;

b)

de maatregelen die overeenkomstig artikel 29, lid 1, van Richtlijn 2005/94/EG in de beschermingsgebieden moeten worden toegepast ten minste tot de in deel A van de bijlage bij dit besluit voor de beschermingsgebieden opgegeven data worden gehandhaafd.

a)

de overeenkomstig artikel 16, lid 1, onder b), van Richtlijn 2005/94/EG door hun bevoegde autoriteiten ingestelde toezichtsgebieden ten minste de gebieden omvatten die in deel B van de bijlage bij dit besluit als toezichtsgebieden zijn opgenomen;

b)

de maatregelen die overeenkomstig artikel 31, van Richtlijn 2005/94/EG in de toezichtsgebieden moeten worden toegepast ten minste tot de in deel B van de bijlage bij dit besluit voor de toezichtsgebieden opgegeven data worden gehandhaafd.