(1)

Overeenkomstig Besluit (EU) 2016/1392 van de Raad (2) is op 12 juli 2016 het Protocol tot wijziging van de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en het Vorstendom Monaco waarbij wordt voorzien in maatregelen van gelijke strekking als die welke zijn vervat in Richtlijn 2003/48/EG van de Raad (hierna „het wijzigingsprotocol”), ondertekend, onder voorbehoud van sluiting op een later tijdstip.

(2)

De uit deze onderhandelingen voortgevloeide tekst van het wijzigingsprotocol is in overeenstemming met de door de Raad vastgestelde onderhandelingsrichtsnoeren, aangezien hij de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en het Vorstendom Monaco waarbij wordt voorzien in maatregelen van gelijke strekking als die welke zijn vervat in Richtlijn 2003/48/EG van de Raad (3) (hierna „de overeenkomst”), aanpast aan de recent internationale ontwikkelingen inzake automatische uitwisseling van inlichtingen, namelijk aan de Mondiale Standaard voor automatische uitwisseling van inlichtingen over financiële rekeningen in fiscale aangelegenheden, die is ontwikkeld door de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). De Unie, haar lidstaten en het Vorstendom Monaco hebben actief deelgenomen aan de werkzaamheden van het Mondiaal Forum van de OESO om de ontwikkeling en tenuitvoerlegging van deze standaard te ondersteunen. De tekst van de overeenkomst zoals gewijzigd bij het wijzigingsprotocol vormt de rechtsgrondslag voor de toepassing van de Mondiale Standaard in de betrekkingen tussen de Unie en het Vorstendom Monaco.

(3)

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (4) geraadpleegd.

(4)

Het wijzigingsprotocol moet worden goedgekeurd,

(1)

Verordening (EG) nr. 329/2007 geeft uitvoering aan de maatregelen waarin is voorzien bij Besluit (GBVB) 2016/849 van de Raad (2).

(2)

Op 2 maart 2016 heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties Resolutie (UNSCR) 2270 (2016) goedgekeurd, met nieuwe maatregelen tegen Noord-Korea. Overeenkomstig deze resolutie heeft het Sanctiecomité dat is opgericht krachtens Resolutie 1718 (2006) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, op 4 april 2016 een lijst gepubliceerd van aanvullende goederen waarop de verbodsbepalingen op de overdracht, aankoop en verlening van technische bijstand van toepassing zijn („lijst van gevoelige goederen”).

(3)

Na de goedkeuring van Resolutie (UNSCR) 2270 (2016) keurde de Raad op 4 augustus 2016 Besluit (GBVB) 2016/1341 (3) goed. Verordening (EG) nr. 329/2007 werd gewijzigd bij Verordening (EU) 2016/1333 van de Raad (4), waarbij bijlage I octies werd toegevoegd.

(4)

In dit voorstel wordt aangegeven welke gevoelige goederen moeten worden opgenomen in bijlage I octies bij Verordening (EG) nr. 329/2007 en welke referentienummers worden toegekend uit de gecombineerde nomenclatuur zoals bepaald in bijlage I bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (5). Bijlage I octies bij Verordening (EG) nr. 329/2007 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Bij Beschikking 2000/572/EG van de Commissie (3) zijn de veterinairrechtelijke voorschriften, de gezondheidsvoorschriften en de voorschriften inzake veterinaire certificering voor de invoer in de Unie van zendingen van bepaalde vleesbereidingen uit derde landen vastgesteld. Hierin wordt bepaald dat dergelijke zendingen vergezeld moeten gaan van een diergezondheids- en volksgezondheidscertificaat volgens het in bijlage II bij die beschikking vastgestelde model („het gezondheidscertificaat voor vleesbereidingen”).

(2)

Bij Beschikking 2007/777/EG van de Commissie (4) zijn de veterinairrechtelijke voorschriften en de gezondheidsvoorschriften voor de invoer in de Unie van zendingen vleesproducten en behandelde magen, blazen en darmen vastgesteld. Hierin wordt bepaald dat alleen zendingen die voldoen aan de voorschriften in het in bijlage III bij die beschikking opgenomen model van het gezondheidscertificaat („het gezondheidscertificaat voor vleesproducten en behandelde producten”) en vergezeld gaan van dat certificaat, in de Unie mogen worden ingevoerd.

(3)

Bij Verordening (EU) nr. 206/2010 (5) zijn de voorschriften inzake veterinaire certificering voor de invoer in de Unie van zendingen voor menselijke consumptie bestemd vers vlees van paardachtigen vastgesteld. Hierin wordt bepaald dat die zendingen alleen mogen worden ingevoerd indien zij vergezeld gaan van een veterinair certificaat, dat is opgesteld volgens het model van veterinair certificaat „EQU” voor vers vlees, met uitzondering van gehakt vlees, van als landbouwhuisdier gehouden eenhoevigen (Equus caballus, Equus asinus en kruisingen daarvan), als vastgesteld in deel 2 van bijlage II bij die Verordening (hierna: „het EQU-certificaat”).

(4)

Richtlijn 96/22/EG van de Raad (6) verbiedt onder meer de invoer uit derde landen van vlees of voor menselijke consumptie bestemde producten verkregen uit dieren waaraan bepaalde stoffen, met inbegrip van β-agonisten, zijn toegediend. Die richtlijn staat de invoer toe van voor fokdoeleinden bestemde dieren en van voor de fokkerij afgeschreven fokdieren, of van daarvan verkregen vlees, uit derde landen die garanties kunnen bieden die ten minste gelijkwaardig zijn aan de bij die richtlijn vastgestelde garanties en die zijn vastgesteld ter toepassing van hoofdstuk V van Richtlijn 96/23/EG van de Raad (7), waarin de maatregelen bij overtredingen worden beschreven.

(5)

Bij Richtlijn 96/23/EG zijn controlemaatregelen vastgesteld ten aanzien van bepaalde stoffen en groepen residuen in levende dieren en in producten daarvan. Hierin wordt bepaald dat de invoer van voor de slacht bestemde dieren en van producten van dierlijke oorsprong bestemd voor menselijke consumptie uitsluitend mag worden toegestaan uit derde landen met een door de Commissie goedgekeurd plan voor toezicht.

(6)

Als landbouwhuisdier gehouden eenhoevigen worden gewoonlijk niet alleen voor de productie van vlees gehouden en worden pas aan het einde van hun productieve leven geslacht. In de Unie worden dieren van de familie van de paardachtigen beschouwd als voedselproducerende dieren, tenzij zij onherroepelijk van de slacht voor menselijke consumptie worden uitgesloten overeenkomstig Richtlijn 2001/82/EG van het Europees Parlement en de Raad (8).

(7)

Naar aanleiding van auditbezoeken aan bepaalde derde landen waar tekortkomingen zijn vastgesteld, en om ervoor te zorgen dat Richtlijn 96/22/EG wordt nageleefd, moeten er betere garanties komen voor de invoer van voor menselijke consumptie bestemd vers vlees van paardachtigen, vleesbereidingen alsmede vleesproducten en daaruit geproduceerde behandelde magen, blazen en darmen wat betreft het toezicht op stoffen en groepen residuen en stoffen die zijn opgenomen in bijlage I bij Richtlijn 96/23/EG.

(8)

Daarom moeten het gezondheidscertificaat voor vleesbereidingen, het gezondheidscertificaat voor vleesproducten en behandelde producten en het EQU-certificaat worden gewijzigd, zodat zij de nodige garanties bieden dat de producten waarop zij betrekking hebben, indien deze zijn geproduceerd uit of vervaardigd met vlees van als huisdier gehouden eenhoevigen, zijn geproduceerd uit vlees dat voldoet aan de voorschriften voor de invoer van vers vlees van als huisdier gehouden eenhoevigen.

(9)

De Beschikkingen 2000/572/EG en 2007/777/EG en Verordening (EU) nr. 206/2010 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

Om onderbreking van de handel te voorkomen, moeten zendingen producten die vergezeld gaan van het gezondheidscertificaat voor vleesbereidingen, het gezondheidscertificaat voor vleesproducten en behandelde producten en het EQU-certificaat die vóór de wijzigingen uit hoofde van deze verordening zijn afgegeven overeenkomstig de Beschikkingen 2000/572/EG en 2007/777/EG en Verordening (EU) nr. 206/2010, gedurende een overgangsperiode verder worden toegestaan.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

De verlening van vergunningen voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, met inbegrip van de vergunningsgronden en -procedures, is geregeld bij Verordening (EG) nr. 1831/2003.

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 is een aanvraag voor een vergunning voor een preparaat van lectinen van bonen van de soort Phaseolus vulgaris ingediend. Bij de aanvraag waren de krachtens artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vereiste gegevens en documenten gevoegd.

(3)

De aanvraag betreft de verlening van een vergunning voor een preparaat van lectinen van bonen van de soort Phaseolus vulgaris als toevoegingsmiddel voor diervoeding voor speenvarkens in de categorie „zoötechnische toevoegingsmiddelen”.

(4)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft in haar adviezen van 29 oktober 2014 (2) en 22 oktober 2015 (3) geconcludeerd dat het preparaat van lectinen van bonen van de soort Phaseolus vulgaris onder de voorgestelde voorwaarden voor gebruik geen ongunstige gevolgen voor de diergezondheid, de menselijke gezondheid of het milieu heeft. Zij heeft verder geconcludeerd dat het toevoegingsmiddel moet worden beschouwd als sensibiliserend voor de luchtwegen en dat er een potentieel gevaar bestaat bij inademing. De EFSA heeft ook geconcludeerd dat het een zeker potentieel kan hebben om de prestaties van de biggen na het spenen te verbeteren. Specifieke eisen voor monitoring na het in de handel brengen acht de EFSA niet nodig. De EFSA heeft ook het verslag over de analysemethode voor het toevoegingsmiddel in diervoeding geverifieerd, dat door het bij Verordening (EG) nr. 1831/2003 ingestelde referentielaboratorium was ingediend.

(5)

Uit de beoordeling van het preparaat van lectinen van bonen van de soort Phaseolus vulgaris blijkt dat aan de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vermelde voorwaarden voor de verlening van een vergunning is voldaan. Het gebruik van dat preparaat zoals omschreven in de bijlage bij deze verordening moet daarom worden toegestaan.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Overeenkomstig artikel 17 van Verordening (EG) nr. 470/2009 moet de maximumwaarde voor residuen (MRL) van farmacologisch werkzame stoffen die bestemd zijn om in de Unie te worden gebruikt in diergeneesmiddelen voor voedselproducerende dieren of in biociden die in de veehouderij worden gebruikt, in een verordening worden vastgesteld.

(2)

In tabel 1 van de bijlage bij Verordening (EU) nr. 37/2010 van de Commissie (2) zijn de farmacologisch werkzame stoffen en de indeling daarvan op basis van MRL's in levensmiddelen van dierlijke oorsprong opgenomen.

(3)

Monepantel is in die tabel opgenomen als toegestane stof in spier, vetweefsel, lever, nieren en melk van schapen en geiten.

(4)

Bij het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) is een aanvraag tot uitbreiding van de huidige vermelding voor monepantel tot runderen ingediend.

(5)

Het EMA heeft op basis van het advies van het Comité voor geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik de vaststelling aanbevolen van een MRL voor monepantel in runderweefsels, met uitzondering van dieren die melk voor menselijke consumptie produceren.

(6)

Overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 470/2009 moet het EMA overwegen MRL's van een farmacologisch werkzame stof die voor een bepaald levensmiddel zijn vastgesteld, toe te passen op een ander levensmiddel dat afkomstig is van dezelfde diersoort, of MRL's van een farmacologisch werkzame stof die voor een of meer diersoorten zijn vastgesteld, toe te passen op andere diersoorten.

(7)

Het EMA heeft geoordeeld dat de extrapolatie van de MRL voor monepantel voor schapen- en geitenmelk naar rundermelk op dit moment door een gebrek aan gegevens niet passend is.

(8)

Verordening (EU) nr. 37/2010 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

De belanghebbenden moet een redelijke termijn worden geboden om eventuele maatregelen te nemen om aan de nieuwe MRL te voldoen.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik,

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

(1)

Op 26 januari 2015, 5 februari 2015 en 23 juni 2015 heeft de Raad de Besluiten (EU) 2015/116 (1), (EU) 2015/190 (2) en (EU) 2015/994 (3) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio's voor de periode van 26 januari 2015 tot en met 25 januari 2020 vastgesteld. Op 13 mei 2016 is mevrouw Elisabeth VITOUCH bij Besluit (EU) 2016/814 van de Raad (4) als plaatsvervanger vervangen door mevrouw Muna DUZDAR.

(2)

In het Comité van de Regio's is een zetel van plaatsvervanger vrijgekomen vanwege het einde van de ambtstermijn van mevrouw Muna DUZDAR,

—

de heer Peter FLORIANSCHÜTZ, Abgeordneter zum Wiener Landtag und Mitglied des Gemeinderats der Stadt Wien.

(1)

Krachtens artikel 168 van Richtlijn 2006/112/EG is een belastingplichtige gerechtigd de belasting over de toegevoegde waarde (btw) af te trekken ter zake van de goederen en diensten die hij ten behoeve van zijn belaste activiteiten heeft ontvangen. Krachtens artikel 26, lid 1, onder a), van die richtlijn geldt er een aangifteplicht voor de btw wanneer een tot het bedrijf behorend goed wordt gebruikt voor privédoeleinden van de belastingplichtige of van zijn personeel of, meer in het algemeen, voor andere dan bedrijfsdoeleinden.

(2)

Krachtens Uitvoeringsbesluit 2013/805/EU van de Raad (2) mocht Polen tot 31 december 2016 het recht op aftrek tot 50 % beperken ter zake van de aankoop, intracommunautaire verwerving, invoer, huur of leasing van bepaalde gemotoriseerde wegvoertuigen en de daarmee samenhangende uitgaven wanneer het voertuig niet uitsluitend voor bedrijfsdoeleinden wordt gebruikt, en de belastingplichtige ontheffen van de verplichting om aangifte te doen van het niet-zakelijke gebruik van onder deze beperking vallende voertuigen (de „derogatiemaatregelen”).

(3)

Bij brief, ingekomen bij de Commissie op 8 februari 2016, heeft Polen verzocht om machtiging tot verlenging van de derogatiemaatregelen.

(4)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie de overige lidstaten bij brief van 6 juni 2016 van het Poolse verzoek in kennis gesteld. Bij brief van 8 juni 2016 heeft de Commissie Polen meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(5)

Overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Besluit 2013/805/EU heeft Polen de Commissie, tezamen met het verzoek om verlenging, ook een verslag over de toepassing van dit besluit voorgelegd, met daarin ook een evaluatie van het percentage van de aftrekbeperking. Op basis van actuele gegevens acht Polen een tarief van 50 % nog altijd gerechtvaardigd. Teneinde dubbele belasting te voorkomen dient tegelijkertijd voor de motorvoertuigen die onder die beperking vallen, ontheffing te worden verleend van de verplichting tot btw-aangifte van het niet-zakelijke gebruik. Die derogatiemaatregelen kunnen worden gerechtvaardigd door de behoefte om de belastinginning te vereenvoudigen en ontduiking door onjuiste administratie en valse aangifte te voorkomen.

(6)

De verlenging van deze derogatiemaatregelen dient in de tijd beperkt te zijn, zodat de effectiviteit ervan kan worden geëvalueerd evenals de toepasselijkheid van het tarief. Polen moet derhalve worden gemachtigd de derogatiemaatregelen te blijven toepassen tot 31 december 2019.

(7)

Indien Polen een verlenging van de derogatiemaatregelen na 2019 nodig acht, moet het de Commissie uiterlijk op 1 april 2019, tezamen met het verzoek om verlenging, een verslag voorleggen over de toepassing van de derogatiemaatregelen, met daarin ook een evaluatie van het toegepaste percentage.

(8)

De verlenging van de derogatiemaatregelen zal geen noemenswaardige invloed hebben op de totale belastingopbrengst in het stadium van het eindverbruik en geen negatieve gevolgen hebben voor de eigen middelen van de Unie uit de btw.

(9)

Uitvoeringsbesluit 2013/805/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

(1)

In het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) wordt bepaald dat de lidstaten en de Unie dienen te streven naar de ontwikkeling van een gecoördineerde strategie voor werkgelegenheid en in het bijzonder voor de bevordering van de scholing, de opleiding en het aanpassingsvermogen van de werknemers en arbeidsmarkten die soepel reageren op economische veranderingen, teneinde de doelstellingen van artikel 3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie te bereiken.

(2)

De door de Commissie voorgestelde Europa 2020-strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei (hierna „de Europa 2020-strategie” genoemd) stelt de Unie in staat haar economie te richten op slimme, duurzame en inclusieve groei die gepaard gaat met hoge werkgelegenheid, productiviteit en sociale samenhang. Vijf kerndoelen vormen gedeelde doelstellingen die de leidraad vormen voor de maatregelen van de lidstaten en rekening houden met de uiteenlopende uitgangsposities en nationale omstandigheden van de lidstaten, alsook met de posities en de omstandigheden van de Unie. Op 14 juli 2015 heeft de Raad Aanbeveling (EU) 2015/1184 (4) betreffende de globale richtsnoeren voor het economisch beleid van de lidstaten en de Unie aangenomen. Voorts heeft de Raad op 5 oktober 2015 Besluit (EU) 2015/1848 (5) betreffende de richtsnoeren voor het werkgelegenheidsbeleid van de lidstaten voor 2015 (hierna „de werkgelegenheidsrichtsnoeren” genoemd) vastgesteld. Die twee reeksen richtsnoeren vormen de geïntegreerde richtsnoeren voor de tenuitvoerlegging van de Europa 2020-strategie (hierna „de Europa 2020 geïntegreerde richtsnoeren” genoemd). De Europese werkgelegenheidsstrategie staat centraal bij de verwezenlijking van de werkgelegenheids- en arbeidsmarktdoelstellingen van de Europa 2020-strategie.

(3)

De Europa 2020-geïntegreerde richtsnoeren stroken met de conclusies van de Europese Raad van 17 en 18 maart 2016 en met het stabiliteits- en groeipact. Aan de hand van deze richtsnoeren kunnen de lidstaten hun nationale hervormingsprogramma's opstellen en hervormingen doorvoeren, waarin hun onderlinge afhankelijkheid terug te zien is. De werkgelegenheidsrichtsnoeren dienen de basis te vormen voor eventuele landenspecifieke aanbevelingen die de Raad krachtens artikel 148, lid 4, VWEU tot de lidstaten kan richten, in combinatie met de krachtens artikel 121, lid 2, VWEU tot de lidstaten gerichte landenspecifieke aanbevelingen. De werkgelegenheidsrichtsnoeren dienen ook te worden gebruikt als basis voor het opstellen van het gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid dat de Raad en de Commissie jaarlijks toezenden aan de Europese Raad.

(4)

Uit het onderzoek van de in het gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid opgenomen nationale hervormingsprogramma's van de lidstaten volgt dat de lidstaten alles in het werk stellen om de vraag naar arbeid te stimuleren, om het aanbod, de vaardigheden en de competenties van arbeidskrachten uit te breiden, om de werking van de arbeidsmarkt te verbeteren, om sociale insluiting te stimuleren, armoede te bestrijden en gelijke kansen te bevorderen.

(5)

De lidstaten moeten bij de uitvoering van de werkgelegenheidsrichtsnoeren nagaan in hoeverre van het Europees Sociaal Fonds gebruik kan worden gemaakt.

(6)

De werkgelegenheidsrichtsnoeren dienen stabiel te blijven, zodat alle aandacht kan uitgaan naar de uitvoering ervan. Een eventuele aanpassing van de werkgelegenheidsrichtsnoeren dient bijgevolg zeer beperkt te zijn. De ontwikkeling van de arbeidsmarkt en de sociale situatie sinds de aanneming van de richtsnoeren in 2015 in ogenschouw nemend, is een aanpassing niet nodig. De redenen voor het aannemen ervan gelden nog steeds en die richtsnoeren dienen derhalve te worden gehandhaafd,

(1)

De Raad heeft op 25 oktober 2010 Besluit 2010/638/GBVB (1) betreffende beperkende maatregelen tegen de Republiek Guinee vastgesteld.

(2)

Op basis van een evaluatie van Besluit 2010/638/GBVB dienen de beperkende maatregelen tot en met 27 oktober 2017 te worden verlengd.

(3)

Besluit 2010/638/GBVB dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

(1)

In bijlage IV bij Richtlijn 2009/156/EG zijn diagnosemethoden voor paardenpest opgenomen die indien nodig moeten worden toegepast om paardachtigen voorafgaand aan het verkeer binnen de Unie of de invoer uit niet-EU-landen te testen.

(2)

Sinds de vaststelling van Richtlijn 2009/156/EG is laboratoriumcapaciteit ontwikkeld om geavanceerde, zeer gevoelige en doeltreffende tests voor de diagnose van paardenpest uit te voeren. Tegelijkertijd is het hoofdstuk over de diagnose van paardenpest in de Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals van de Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE) (2) aan deze ontwikkeling aangepast.

(3)

Het referentielaboratorium van de Europese Unie voor paardenpest (3) heeft in het kader van zijn werkprogramma voor 2014 verslag uitgebracht over de technische beoordeling van de in bijlage IV bij Richtlijn 2009/156/EG beschreven diagnosemethoden. Uit die beoordeling, die in mei 2015 aan de Commissie werd voorgelegd, blijkt dat de competitieve enzyme-linked immunosorbent assay (Elisa) niet meer beschikbaar is, dat de indirecte Elisa niet algemeen gebruikt wordt maar op verzoek binnen vier tot zes maanden kan worden verstrekt, en dat de blokkerings-Elisa in de handel verkrijgbaar is en algemeen wordt gebruikt voor de analyse van monsters tijdens de proficiency tests die het referentielaboratorium van de Europese Unie voor paardenpest organiseert.

(4)

Bovendien wordt in het verslag vermeld dat de methoden waarbij nucleïnezuur wordt herkend door omgekeerde transcriptase-polymerasekettingreactie (RT-PCR), voordelen bieden ten opzichte van serologische diagnosemethoden, omdat de ziekte met RT-PCR in een vroeg infectiestadium kan worden opgespoord. De meeste nationale referentielaboratoria van de lidstaten van de Europese Unie passen al realtime RT-PCR-methoden toe, onder meer voor de diagnose van paardenpest, en deze methoden zijn doeltreffend gebleken voor de jaarlijkse proficiency tests die tussen 2009 en 2014 zijn uitgevoerd. Uit het verslag blijkt tevens dat er buiten de Unie al een aantal OIE-referentielaboratoria en andere laboratoria met specifieke deskundigheid op het gebied van paardenpest zijn die ten minste één van de realtime RT-PCR-methoden voor de opsporing van het paardenpestgenoom hebben toegepast.

(5)

Tijdens de gezamenlijke workshop van de referentielaboratoria van de Europese Unie voor paardenpest/bluetongue en nationale referentielaboratoria, die op 24 en 25 november 2015 in Ascot, Verenigd Koninkrijk, werd gehouden, werd aanbevolen in bijlage IV bij Richtlijn 2009/156/EG realtime omgekeerde transcriptase-polymerasekettingreactiemethoden (RRT-PCR) op te nemen voor de opsporing van het paardenpestvirus.

(6)

Hoewel alle beschikbare realtime RT-PCR-methoden voor de opsporing van het paardenpestgenoom voldoende gevoelig zijn, passen de meeste laboratoria de door Agüero et al. (2008) (4) beschreven procedure toe. De door Guthrie et al. (2013) (5) beschreven methode is speciaal ontworpen om te garanderen dat paarden uit risicogebieden voor paardenpest veilig kunnen worden vervoerd na afloop van de minimale quarantaineperiode die in de Terrestrial Animal Health Code (6) van de OIE is voorgeschreven.

(7)

Daarom is het passend om in bijlage IV bij Richtlijn 2009/156/EG methoden voor het opsporen van de ziekteverwekker en voor het aantonen van antilichamen op te nemen als aanvullende methoden voor een snelle diagnose van de paardenpest.

(8)

Bijlage IV bij Richtlijn 2009/156/EG moet bijgevolg worden gewijzigd door de competitie-Elisa te schrappen en de procedures voor de indirecte en blokkerings-Elisa aan te passen overeenkomstig hoofdstuk 2.5.1 van de Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals van de OIE, uitgave 2016 op basis van de versie die de World Assembly of Delegates van de OIE in mei 2012 heeft goedgekeurd (7). Tegelijkertijd moeten in die bijlage de realtime RT-PCR-procedures zoals beschreven door Agüero et al. (2008) en Guthrie et al. (2013), worden opgenomen om die tests voor het opsporen van ziekteverwekkers beschikbaar te maken voor het uitvoeren van tests voorafgaand aan het verkeer.

(9)

Richtlijn 2009/156/EG moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,