15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/1

(1)

Verordening (EU) nr. 649/2012 voert het Verdrag van Rotterdam inzake de procedure met betrekking tot voorafgaande toestemming (PIC) ten aanzien van bepaalde chemische stoffen en pesticiden in de internationale handel uit, dat op 11 september 1998 is ondertekend en bij Besluit 2003/106/EG van de Raad namens de Gemeenschap is gesloten (2).

(2)

Er moet rekening worden gehouden met regelgevende maatregelen met betrekking tot bepaalde chemische stoffen die zijn genomen krachtens Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad (3), Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad (4) en Verordening (EU) nr. 528/2012 van het Europees Parlement en de Raad (5).

(3)

De goedkeuring voor de stof bitertanol is overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 ingetrokken, zodat bitertanol niet langer als pesticide gebruikt mag worden en bijgevolg aan de lijsten van chemische stoffen in deel 1 en 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 moet worden toegevoegd.

(4)

De stoffen cyhexatin en azocyclotin zijn niet als werkzame stoffen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009/EEG goedgekeurd, zodat die stoffen niet als pesticide mogen worden gebruikt en bijgevolg aan de lijsten van chemische stoffen in deel 1 en 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 moeten worden toegevoegd.

(5)

De stoffen cinidon-ethyl, cyclanilide, ethoxysulfuron and oxadiargyl worden niet langer als werkzame stoffen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009/EEG goedgekeurd, zodat die stoffen niet langer als pesticide mogen worden gebruikt en bijgevolg aan de lijsten van chemische stoffen in deel 1 en 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 moeten worden toegevoegd.

(6)

De stof rotenon is niet als werkzame stof overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 goedgekeurd, zodat het gebruik van rotenon als pesticide sterk beperkt is omdat nagenoeg alle gebruik verboden is, ondanks het feit dat rotenon krachtens Verordening (EU) nr. 528/2012 voor productsoort 17 geïdentificeerd en voor beoordeling aangemeld is en daarom door de lidstaten verder kan worden toegelaten totdat een besluit uit hoofde van die verordening is genomen. Daarom moet rotenon aan de lijsten van chemische stoffen in deel 1 en 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 worden toegevoegd.

(7)

De goedkeuring voor de stof didecyldimethylammoniumchloride is overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 ingetrokken, zodat didecyldimethylammoniumchloride niet langer als pesticide (groep gewasbeschermingsmiddelen) gebruikt mag worden en bijgevolg aan de lijst van chemische stoffen in deel 1 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 moet worden toegevoegd.

(8)

De stoffen warfarine en cyfluthrin worden niet langer als werkzame stoffen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 goedgekeurd, zodat die stoffen niet langer als pesticide (groep gewasbeschermingsmiddelen) mogen worden gebruikt en bijgevolg aan de lijst van chemische stoffen in deel 1 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 moeten worden toegevoegd.

(9)

Tijdens de zesde conferentie van de partijen bij het Verdrag van Rotterdam (van 28 april tot 10 mei 2013) is besloten azinfos-methyl, perfluoroctaansulfonzuur, perfluoroctaansulfonaten, perfluoroctaansulfonamiden en perfluoroctaansulfonylverbindingen in bijlage III bij dat verdrag op te nemen, zodat die stoffen voortaan krachtens dat verdrag onder de PIC-procedure vallen. Daarom moeten die stoffen uit de lijst van chemische stoffen in deel 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 worden geschrapt en aan de lijst van chemische stoffen in deel 3 van die bijlage worden toegevoegd.

(10)

De Conferentie van de partijen bij het Verdrag van Rotterdam heeft ook besloten pentabroomdifenylether in handelskwaliteit, met inbegrip van tetra- en pentabroomdifenylether, en octabroomdifenylether in handelskwaliteit, met inbegrip van hexa- en heptabroomdifenylether, in bijlage III bij dat verdrag op te nemen, zodat die stoffen voortaan krachtens dat verdrag onder de PIC-procedure vallen. Aangezien tetrabroomdifenylether, pentabroomdifenylether, hexabroomdifenylether en heptabroomdifenylether al in bijlage V bij Verordening (EU) nr. 649/2012 zijn opgenomen en er voor deze stoffen dus een uitvoerverbod geldt, worden die stoffen niet aan de lijst van chemische stoffen in deel 3 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 toegevoegd.

(11)

De vermelding voor chloraat in deel 1 en 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 649/2012 moet worden gewijzigd om duidelijker aan te geven op welke stoffen die vermelding betrekking heeft.

(12)

Verordening (EU) nr. 649/2012 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

Om alle belanghebbende partijen voldoende tijd te geven de nodige maatregelen te nemen om aan deze verordening te voldoen en de lidstaten de gelegenheid te geven de nodige maatregelen te nemen om deze verordening uit te voeren, moet de toepassing van deze verordening worden uitgesteld,

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/7

(1)

Krachtens artikel 3, lid 1, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 van de Commissie (2) moeten de uitgaven voor de financieringskosten van de middelen die door de lidstaten worden verschaft voor de aankoop van producten, worden vastgesteld volgens de in bijlage I bij die verordening opgenomen methoden.

(2)

Krachtens bijlage I, punt I.1, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 moet voor de berekening van de bedragen van de betrokken financieringskosten door de Commissie aan het begin van elk boekjaar een voor de Unie uniforme rentevoet worden vastgesteld. Deze rentevoet komt overeen met het gemiddelde van de in de zes maanden vóór de mededeling van de lidstaten zoals bedoeld in punt I.2, eerste alinea, van die bijlage geconstateerde driemaands en twaalfmaands Euribor-rentevoeten waaraan een gewicht van respectievelijk een derde en twee derde is toegekend.

(3)

Voorts moet, overeenkomstig punt I.2, tweede alinea, van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014, als een lidstaat geen mededeling doet in de vorm en binnen de termijn die in de eerste alinea van dat punt zijn vermeld, de door die lidstaat betaalde rentevoet geacht 0 % te zijn. Als een lidstaat verklaart dat hij geen enkele rentelast heeft gedragen omdat tijdens de referentieperiode geen landbouwproducten in openbare interventie waren opgeslagen, moet de Commissie de rentevoet overeenkomstig de derde alinea van dat punt vaststellen.

(4)

Krachtens punt I.3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 moet de overeenkomstig punt I.2 van die bijlage bepaalde rentevoet worden vergeleken met de overeenkomstig punt I.1 van die bijlage bepaalde uniforme rentevoet. De laagste van deze twee rentevoeten moet voor elke lidstaat worden toegepast.

(5)

Aangezien in de referentieperiode van zes maanden van maart tot en met augustus 2014 geen landbouwproducten in openbare interventie waren opgeslagen, is de lidstaten niet verzocht de in bijlage I, punt I.2, eerste alinea, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 bedoelde mededeling te doen.

(6)

De rentevoeten voor het boekjaar 2015 van het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) dienen met inachtneming van deze verschillende elementen te worden vastgesteld,

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/9

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/11

(1)

Wanneer een nationale norm die de omzetting is van een geharmoniseerde norm waarvan de referentie in het Publicatieblad van de Europese Unie (Publicatieblad) is bekendgemaakt, één of meer van de in bijlage II bij Richtlijn 89/686/EEG van de Raad (2) genoemde fundamentele veiligheids- en gezondheidsvoorschriften omvat, wordt aangenomen dat volgens die norm vervaardigde beschermingsmiddelen voldoen aan de desbetreffende fundamentele voorschriften.

(2)

De Commissie heeft krachtens artikel 6, lid 1, van Richtlijn 89/686/EEG formeel bezwaar aangetekend tegen norm EN 1384:1996 „Helmen voor de ruitersport”, die is geharmoniseerd krachtens Richtlijn 89/686/EEG. De referentie van de norm is op 14 juni 1997 voor het eerst in Publicatieblad C 180 bekendgemaakt en de referentie van wijzigingsblad A1 is op 10 augustus 2002 in Publicatieblad C 190 bekendgemaakt. Ondertussen heeft het Europees Comité voor Normalisatie (CEN) een nieuwe versie van de norm, EN 1384:2012, gepubliceerd, waarvan de referentie op 20 december 2012 in Publicatieblad C 395 is bekendgemaakt; op 30 april 2013 is het vermoeden van overeenstemming ten aanzien van de vervangen norm EN 1384:1996 vervallen.

(3)

De nieuwe versie is nu geharmoniseerd en verleent een vermoeden van overeenstemming; de norm is echter niet ingrijpend gewijzigd. Aangezien de nieuwe versie de tekortkomingen van de norm niet verhelpt, heeft de Commissie haar formele bezwaar ten aanzien van norm EN 1384:2012 bijgewerkt.

(4)

Het formele bezwaar is gebaseerd op het feit dat de norm de fundamentele gezondheids- en veiligheidsvoorschriften als bedoeld in artikel 3 van Richtlijn 89/686/EEG en vastgesteld in bijlage II bij die richtlijn niet voldoende omvat, en een lager veiligheidsniveau heeft dan andere veiligheidsnormen voor helmen (zoals de Snell-norm of PAS 015 voor ruiterhelmen), in het bijzonder met betrekking tot schokabsorptie, penetratie van het omhulsel en stabiliteit van de helm. Na onderzoek van norm EN 1384:2012 en na raadpleging van deskundigen meent de Commissie dat met name de volgende aspecten moeten worden verbeterd:

(5)

Rekening houdend met de bovengenoemde veiligheidsaspecten die moeten worden verbeterd, kan norm EN 1384:2012 geen vermoeden van overeenstemming met de fundamentele gezondheids- en veiligheidsvoorschriften van Richtlijn 89/686/EEG verlenen. De referentie van norm EN 1384:2012 moet dan ook worden geschrapt uit het Publicatieblad.

(6)

Verordening (EU) nr. 1025/2012 is sinds 1 januari 2013 van toepassing. In artikel 26 van die verordening wordt bepaald dat artikel 6, lid 1, van Richtlijn 89/686/EEG wordt geschrapt en dat verwijzingen naar de geschrapte bepaling gelden als verwijzingen naar artikel 11 van de verordening.

(7)

De Europese normalisatie-instellingen, de Europese organisaties van belanghebbenden die financiering ontvangen van de Unie, en de werkgroep persoonlijke beschermingsmiddelen zijn geraadpleegd.

(8)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het comité dat is ingesteld bij artikel 22 van Verordening (EU) nr. 1025/2012,

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/13

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1005/2008 (de IOO-verordening) is een EU-systeem tot stand gebracht om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IOO) te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(2)

In hoofdstuk VI van de IOO-verordening is de procedure vastgesteld met betrekking tot de identificatie (ook wel „aanmerking” genoemd) van niet-meewerkende derde landen, de stappen ten aanzien van landen die zijn aangemerkt als niet-meewerkend derde land, de vaststelling van een lijst van niet-meewerkende derde landen, de schrapping van landen van de lijst van niet-meewerkende derde landen, de bekendmaking van de lijst van niet-meewerkende landen en noodmaatregelen.

(3)

Op grond van artikel 31 van de IOO-verordening kan de Europese Commissie derde landen identificeren die naar haar mening niet meewerken bij de bestrijding van IOO-visserij. Een derde land kan als niet-meewerkend derde land worden geïdentificeerd indien het zich niet kwijt van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat dient te vervullen wat betreft de te ondernemen actie om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(4)

Niet-meewerkende landen worden geïdentificeerd op basis van de beoordeling van alle in artikel 31, lid 2, van de IOO-verordening bedoelde informatie.

(5)

Overeenkomstig artikel 33 van de IOO-verordening, kan de Raad een lijst van niet-meewerkende landen opstellen. Op die landen zijn de in artikel 38 van de IOO-verordening vastgestelde maatregelen van toepassing.

(6)

Op grond van artikel 20, lid 1, van de IOO-verordening moeten andere dan EU-vlaggenstaten de Commissie in kennis te stellen van de regelingen die zij hebben ingesteld voor de tenuitvoerlegging, de controle en de handhaving van de door hun vissersvaartuigen na te leven wet- en regelgeving en instandhoudings- en beheersmaatregelen.

(7)

Op grond van artikel 20, lid 4, van de IOO-verordening moet de Commissie administratief met derde landen samenwerken op gebieden die verband houden met de uitvoering van de vangstcertificeringsbepalingen van die verordening.

(8)

Overeenkomstig artikel 32 van de IOO-verordening heeft de Commissie door middel van een besluit van de Commissie van 15 november 2012 (2) (besluit van 15 november 2012) acht derde landen in kennis gesteld van de mogelijkheid dat zij zouden worden geïdentificeerd als derde land dat de Commissie beschouwt als niet-meewerkend derde land op grond van de IOO-verordening.

(9)

In het besluit van 15 november 2012 heeft de Commissie informatie opgenomen betreffende de essentiële feiten en overwegingen die aan de identificatie ten grondslag liggen.

(10)

De Commissie heeft eveneens op 15 november 2012 de acht derde landen in afzonderlijke brieven meegedeeld dat zij de mogelijkheid overwoog om hen als niet-meewerkende derde landen aan te merken. Het besluit van 15 november 2012 was bij deze brieven bijgevoegd.

(11)

De Commissie heeft in die brieven benadrukt dat de betrokken landen konden voorkomen om overeenkomstig de artikelen 31 en 33 van de IOO-verordening als niet-meewerkend derde land te worden aangemerkt en voor opneming in de lijst te worden voorgesteld door in nauwe samenwerking met de Commissie een actieplan vast te stellen om de in het besluit van de Commissie van 15 november 2012 vermelde tekortkomingen te verhelpen. De betrokken landen hadden door een tijdige en effectieve uitvoering van het actieplan kunnen voorkomen dat ze werden aangemerkt als niet-meewerkende derde landen en werden voorgesteld voor definitieve opneming in de lijst.

(12)

Bijgevolg heeft de Commissie de acht betrokken derde landen verzocht: i) alle nodige maatregelen te nemen voor de tenuitvoerlegging van de maatregelen die zijn vervat in de door de Commissie voorgestelde actieplannen; ii) de tenuitvoerlegging van de maatregelen die zijn vervat in de door de Commissie voorgestelde actieplannen te beoordelen; iii) elke zes maanden gedetailleerde verslagen naar de Commissie te zenden met een beoordeling van de tenuitvoerlegging van elke maatregel, onder meer met betrekking tot de individuele en/of algemene doeltreffendheid bij het waarborgen van de volledige conformiteit van de visserijcontroleregeling.

(13)

De acht betrokken derde landen hebben de gelegenheid gekregen schriftelijk te antwoorden op kwesties die expliciet staan vermeld in het besluit van de Commissie alsook op andere relevante gegevens. Deze landen mochten bewijsmateriaal aanvoeren om de in het besluit van 15 november 2012 geopperde feiten te weerleggen of aan te vullen of om, indien van toepassing, een actieplan met het oog op verbetering van de situatie vast te stellen en maatregelen te nemen om de situatie te verhelpen. De acht landen kregen het recht aanvullende informatie te vragen of te verstrekken.

(14)

Daarom heeft de Commissie bij haar schrijven en bij besluit van 15 november 2012 een dialoog met de acht derde landen geopend en heeft zij erop gewezen dat een termijn van zes maanden haars inziens in beginsel voldoende is om een overeenkomst te bereiken.

(15)

De Commissie is intussen doorgegaan met het verzamelen en verifiëren van alle door haar noodzakelijk geachte informatie. De mondelinge en schriftelijke reacties van de acht landen op het besluit van de Commissie van 15 november 2012 werden in overweging en in aanmerking genomen. De acht landen werden mondeling dan wel schriftelijk op de hoogte gehouden van de overwegingen van de Commissie.

(16)

De Democratische Socialistische Republiek Sri Lanka (Sri Lanka) is er niet in geslaagd de door de Commissie aangevoerde feiten te weerleggen of het actieplan voor het verhelpen van de situatie uit te voeren.

(17)

Het uitvoeringsbesluit waarin de Commissie Sri Lanka identificeert als een derde land dat zij als niet-meewerkend land beschouwt in de bestrijding van IOO-visserij vloeit voort uit een onderzoeks- en dialoogproces in het kader van de uitvoering van de IOO-verordening. Dat proces voldeed aan de materiële en procedurele eisen van de IOO-verordening waarin onder meer is bepaald dat alle landen zich moeten kwijten van de taken die ze krachtens internationaal recht als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat dienen te vervullen om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(18)

Het uitvoeringsbesluit waarin de Commissie Sri Lanka identificeert als derde land dat zij als niet-meewerkend beschouwt in de bestrijding van IOO-visserij, brengt de in artikel 18, lid 1, onder g), van de IOO-verordening vastgestelde consequenties met zich mee.

(19)

Op 15 november 2012 heeft de Commissie Sri Lanka op grond van artikel 32 van de IOO-verordening in kennis gesteld dat zij de mogelijkheid overwoog om Sri Lanka als niet-meewerkend derde land aan te merken (3).

(20)

De Commissie heeft Sri Lanka verzocht om in nauwe samenwerking met haar diensten een actieplan vast te stellen om de in het besluit van 15 november 2012 vermelde tekortkomingen te verhelpen.

(21)

De belangrijkste tekortkomingen die door de Commissie in het voorgestelde actieplan werden aangehaald, hielden verband met verscheidene gevallen van niet-naleving van internationaal recht, die met name betrekking hadden op de vaststelling van een toereikend wettelijk kader, het gebrek aan geschikt en doelmatig toezicht, het gebrek aan een controle- en waarnemersregeling, het gebrek aan een afschrikkend sanctiestelsel en aan een degelijke toepassing van de vangstcertificeringsregeling. Andere vastgestelde tekortkomingen houden meer in het algemeen verband met de naleving van internationale verplichtingen, waaronder aanbevelingen en resoluties van regionale organisaties voor visserijbeheer (ROVB's). Ook werd melding gemaakt van gebrekkige naleving van aanbevelingen en resoluties van relevante organen als de Verenigde Naties, met hun Internationale Actieplan tegen illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IAP-IOO). De gebrekkige naleving van niet-bindende aanbevelingen en resoluties is echter slechts als ondersteunend bewijsmateriaal in aanmerking genomen en niet als grond voor de identificatie.

(22)

In zijn op 14 december 2012 ingediende schrijven heeft Sri Lanka de Commissie in kennis gesteld van de institutionele regelingen die het had opgezet om de in het voorgestelde actieplan vastgestelde tekortkomingen aan te pakken.

(23)

Sri Lanka heeft schriftelijke reacties ingediend op 31 december 2012 en 4 januari 2013.

(24)

Per brief van 7 februari 2013 heeft de Commissie Sri Lanka verzocht actuele informatie te verstrekken over de belangrijkste punten van het voorgestelde actieplan.

(25)

Op 13 maart 2013 hebben de autoriteiten van Sri Lanka de volgende stukken ingediend: i) een toelichting en een begeleidende nota; ii) actuele informatie over het tijdschema van Sri Lanka voor alle te nemen maatregelen; iii) actuele informatie over de belangrijkste punten van het voorgestelde actieplan; iv) het nationale actieplan voor 2013 ter bestrijding van IOO-visserij; v) actuele informatie over administratieve procedures en richtlijnen voor het gebruik van vangstcertificaten; vi) de toewijzing uit de begroting van 2013 ten behoeve van de oprichting van een bijkantoor van de afdeling kwaliteitscontrole van het ministerie van Visserij en Ontwikkeling van Aquatische Rijkdommen op de luchthaven; vii) ontwerpteksten voor herziene wetgeving met betrekking tot de naleving van de wettelijke verplichtingen, het toezicht op de verrezeevloot en afschrikkende sancties; viii) programma's om bewustwording te stimuleren bij de deelnemers aan de vangstcertificeringsregeling; ix) inspectieregeling, en x) richtlijnen voor procedures voor het onderzoeken van IOO-activiteiten op volle zee.

(26)

Op 17 april 2013 heeft in Brussel technisch overleg plaatsgevonden tussen de Commissie en Sri Lanka. Tijdens die vergadering hebben de autoriteiten van Sri Lanka aan de Commissie hun recente nationale actieplan ter bestrijding van IOO-visserij voorgelegd, alsmede de geplande maatregelen voor het verbeteren van vergelijkende controles van de informatie in de vangstcertificaten en de geïnitieerde herziening van het wettelijk kader.

(27)

In de bijdragen van 30 mei 2013 en 3 juni 2013 benadrukte Sri Lanka zijn inzet voor de tijdige tenuitvoerlegging van een door Sri Lanka uitgewerkte routekaart en tegelijkertijd werden wetswijzigingen voor de verzwaring van strafmaatregelen tegen IOO-visserij goedgekeurd en werd de aanzet gegeven tot het aanbestedingsproces voor het volgsysteem voor vaartuigen (VMS).

(28)

Op basis van de geconstateerde vooruitgang in de periode van november 2012 tot begin juni 2013 deelde de Commissie Sri Lanka per brief van 11 juni 2013 mee dat zij de dialoog met Sri Lanka met een aanvullende periode van negen maanden, tot en met 28 februari 2014, zou verlengen om het land in staat te stellen tastbare resultaten te behalen in de aanpak van de in het besluit van 15 november 2012 benadrukte tekortkomingen en hiertoe de nodige maatregelen te nemen. Deze brief werd op 20 juni 2013 gevolgd door een bijgewerkt voorstel van de Commissie voor het actieplan.

(29)

Sri Lanka heeft op 22 augustus 2013 een voortgangsverslag voorgelegd voor de periode 31 mei 2013 tot 15 augustus 2013, gevolgd door een inzending op 28 oktober 2013 met informatie over de procedure voor de vaststelling van de gewijzigde wetgeving.

(30)

De Commissie heeft de betrokken autoriteiten van Sri Lanka van 28 tot en met 30 januari 2014 bezocht. Deze autoriteiten werden op de hoogte gebracht van de stand van zaken overeenkomstig het besluit van 15 november 2012 en het voorgestelde actieplan. Tijdens het bezoek van de Commissie werden de autoriteiten van Sri Lanka in de gelegenheid gesteld om in reactie op het besluit van 15 november 2012 verklaringen af te leggen en relevante documenten te overleggen en de Commissie in kennis te stellen van de laatste ontwikkelingen in de voortgang van het actieplan.

(31)

Sri Lanka heeft op 27 maart 2014 een voortgangsverslag verstrekt voor de periode van 16 augustus 2013 tot 21 maart 2014, en diende ook de volgende documenten in: i) actuele informatie over de belangrijkste punten van het voorgestelde actieplan; ii) bijgewerkt tijdschema voor de uitvoering van het nationale actieplan ter bestrijding van IOO; iii) brieven van het ministerie van Visserij en Ontwikkeling van Aquatische Rijkdommen aan het ministerie van Buitenlandse Zaken met een verzoek tot toetreding tot de FAO-nalevingsovereenkomst en tot onderzoek van onderdanen die betrokken zijn bij IOO-visserij onder de vlag van andere staten; iv) een verzoek voor VMS-financiering en een demonstratie van de transpondervereisten; v) informatie over bewustmakingsopleiding, en vi) exemplaren van het herziene visserijlogboek 2014 en van het plan om diepzee- en vollezeevissersvaartuigen in de haven te inspecteren. Tevens werd gewezen op de vaststelling van de herziene visserijwet door het Sri Lankaanse Parlement op 5 november 2013. Sri Lanka heeft op 1 augustus 2014 een aanvullend voortgangsverslag over de periode tot juli 2014 ingediend, met daarin actuele informatie over essentiële onderdelen van het voorgestelde actieplan; een bijgesteld tijdschema voor de uitvoering van het nationale actieplan voor de bestrijding van IOO-visserij; een brief van het ministerie van Buitenlandse Zaken aan het ministerie van Visserij en Ontwikkeling van Aquatische Rijkdommen waarin wordt meegedeeld dat een kopie van het aanvaardingsinstrument voor de toetreding tot de FAO-nalevingsovereenkomst zal worden ingediend zodra de toetreding een feit is; een verzoek van het openbaar ministerie om strengere sancties op te nemen in de huidige wetgeving; 2 brieven van de juridische dienst met herziene ontwerpregelingen over visserijactiviteiten op volle zee en over de verzameling van vangstgegevens, plus een samenvatting van de bewustmakingsprogramma's voor op volle zee actieve schippers, alsmede het voor de IOTC bestemde uitvoeringsverslag over de regionale waarnemersregeling. Op 29 augustus 2014 heeft Sri Lanka aanvullende informatie verstrekt over de vorderingen in de aanpak van de geconstateerde tekortkomingen (in de vorm van ontwerpregelingen over visserijactiviteiten op volle zee en over de verzameling van vangstgegevens, circulaire over de sanctionering, informatie over waarnemers- en inspectieprogramma's en informatie over de voortgang bij de aanpak van de geconstateerde tekortkomingen). Op 18 en 19 september 2014 heeft Sri Lanka nieuwe informatie ingediend waarin wordt bevestigd dat de regelingen over visserijactiviteiten op volle zee en over de verzameling van vangstgegevens inmiddels zijn goedgekeurd, dat wordt nagedacht over interne werkzaamheden die tot een ontwerpmemorandum van het kabinet over een afschrikkend sanctiesysteem moeten leiden en dat wordt nagedacht over een kader voor de naleving van de IOTC-eisen, alsmede nieuwe informatie over de dekkingsgraad van het logboek-, inspectie- en waarnemerssysteem en over een mogelijke gedeeltelijke stapsgewijze installatie van VMS-transponders (hoewel het desbetreffende contract nog niet is getekend en uitgevoerd) op Sri Lankaanse vissersvaartuigen vanaf januari 2015 tot augustus 2015.

(32)

De Commissie is intussen doorgegaan met het verzamelen en verifiëren van alle door haar noodzakelijk geachte informatie. De opmerkingen die Sri Lanka na het besluit van 15 november 2012 schriftelijk en mondeling heeft ingediend, zijn in overweging en in aanmerking genomen en Sri Lanka werd mondeling dan wel schriftelijk op de hoogte gehouden van de overwegingen van de Commissie.

(33)

Gezien de in overwegingen 34 tot 67 bedoelde gegevens is de Commissie van mening dat Sri Lanka onvoldoende heeft ondernomen om de in het besluit van 15 november 2012 beschreven problemen en tekortkomingen op te lossen. Sri Lanka heeft evenmin de in het begeleidende actieplan voorgestelde maatregelen volledig ten uitvoer gelegd.

(34)

Op grond van artikel 31, lid 3, van de IOO-verordening heeft de Commissie aan de hand van de bevindingen van het besluit van 15 november 2012, de door Sri Lanka verschafte relevante gegevens, het voorgestelde actieplan en de maatregelen die genomen zijn om de situatie te verhelpen, beoordeeld of Sri Lanka zijn internationale verplichtingen als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat is nagekomen. De Commissie heeft bij deze beoordeling rekening gehouden met de in artikel 31, leden 4 tot en met 7, van de IOO-verordening opgenomen parameters.

(35)

Zoals benadrukt in overweging 292 van het besluit van 15 november 2012 heeft de Commissie vastgesteld dat Sri Lanka geen wetgeving had die voorziet in het verlenen van vergunningen voor de visserij op de volle zee.

(36)

Zoals aangegeven in overweging 296 van het besluit van 15 november 2012, werden 13 Sri Lankaanse vaartuigen vermeld in de IOTC-ontwerplijst van IOO-vaartuigen die visten op een manier die in strijd is met de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de Commissie voor de tonijnvisserij in de Indische Oceaan (IOTC). Sinds het besluit van 15 november 2012 heeft Sri Lanka de illegale visserij op volle zee van haar vaartuigen niet verboden, noch heeft het onmiddellijk wetgeving vastgesteld om de visserij op volle zee en de afgifte van vergunningen voor de visserij op volle zee toe te staan teneinde op die manier illegale visserij door zijn vissersvaartuigen te voorkomen. In plaats daarvan heeft Sri Lanka op 5 november 2013 ten slotte een herziene visserijwet aangenomen waardoor visserij op volle zee is toegestaan. Het land heeft uitvoeringswetgeving opgesteld voor de verlening van vergunningen voor vollezeevaartuigen en deze uitvoeringswetgeving is in september 2014 aangenomen (volgens de informatie van de autoriteiten), maar nog niet ten uitvoer gelegd. Sri Lanka heeft ook het aantal vaartuigen dat actief is in het IOTC-gebied verminderd van 3 307 naar 1 758 vaartuigen, maar deze vaartuigen vissen nog steeds met een administratieve vergunning voor volle zee en niet met een legale vergunning. In dit verband wordt erop gewezen dat op grond van artikel 18, lid 3, onder b), ii) van de VN-Visbestandenovereenkomst (4) (UNFSA), een vlaggenstaat maatregelen moet nemen om zijn vaartuigen de visserij op volle zee te verbieden wanneer deze niet over een geldige visvergunning of -machtiging beschikken. De nu vastgestelde situatie toont duidelijk aan dat Sri Lanka niet handelt in overeenstemming met zijn internationale verantwoordelijkheden als vlaggenstaat.

(37)

Volgens informatie van de IOTC (5) zijn sinds het besluit van 15 november 2012 in 2013 drie onder Sri Lankaanse vlag varende vaartuigen, Malshiri nr. 1, Gold Marine 5 en Lakpriya 2, door kuststaten betrapt op vermeende betrokkenheid bij IOO-activiteiten. Er wordt op gewezen dat, op grond van artikel 18, leden 1 en 2 van de UNFSA, de vlaggenstaat verantwoordelijk is ten opzichte van zijn op volle zee actieve vaartuigen. Daarnaast is een vlaggenstaat, op grond van artikel 118 van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (UNCLOS), verplicht tot samenwerking inzake instandhouding en beheer van levende rijkdommen. Deze samenwerking wordt duidelijk ondergraven als de vloot van de vlaggenstaat in het IOTC-gebied actief is zonder legale visvergunning en dus IOO-activiteiten verricht in de zin van de definities van artikel 2 van de IOO-verordening.

(38)

Bovendien bleek in 2013 dat 13 andere Sri Lankaanse vaartuigen, die werden geïnspecteerd terwijl ze de exclusieve economische zone (EEZ) van een kuststaat doorkruisten, de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de IOTC overtraden. De Commissie is van oordeel dat de aanhoudende visserij van Sri Lankaanse vaartuigen in strijd met de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de IOTC, een duidelijke aanwijzing is dat Sri Lanka zich niet heeft gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggenstaat dient te vervullen zoals vermeld in overweging 37.

(39)

Tevens blijkt Sri Lanka er onvoldoende op toe te zien dat vissersvaartuigen die het recht hebben zijn vlag te voeren, geen IOO-visserij bedrijven of ondersteunen, wat niet in overeenstemming is met punt 34 van het IOO-IAP waarin is bepaald dat de staten erop moeten toezien dat vissersvaartuigen die het recht hebben hun vlag te voeren, geen IOO-visserij bedrijven of ondersteunen. Het feit dat er vaartuigen voorkomen die de vlag van Sri Lanka voeren, waarnaar wordt verwezen in overwegingen 36 tot en met 38, onderstreept bovendien dat Sri Lanka niet voldoet aan zijn verplichtingen krachtens artikel 19, leden 1 en 2, van de UNFSA op grond waarvan een vlaggenstaat verplicht is erop toe te zien dat onder zijn vlag varende vaartuigen de instandhoudings- en beheersvoorschriften van de ROVB naleven.

(40)

De Commissie stelde ook vast dat Sri Lanka niet in staat was adequate maatregelen te nemen ten aanzien van herhaalde IOO-visserij vanwege de tekortkomingen van zijn wettelijk kader. Zij heeft aldus in het actieplan een herziening van het wettelijk kader voorgesteld om naleving van de internationale verplichtingen met betrekking tot de volle zee te verzekeren, om het ontbreken van voldoende operationele middelen voor een effectief toezicht op de Sri Lankaanse verrezeevloot te verhelpen en om een afschrikkende sanctieregeling op te stellen.

(41)

Zoals vermeld in overweging 36 van dit besluit, heeft Sri Lanka in november 2013 een herziene visserijwet vastgesteld op grond waarvan zijn vaartuigen buiten de EEZ mogen vissen. De wet die nodig is voor de tenuitvoerlegging van een vergunningssysteem voor de visserij op volle zee bevindt zich echter nog in de ontwerpfase en is derhalve niet van toepassing. Vergunningen worden momenteel zonder een vooraf bepaalde procedure en op een niet-systemische manier door de overheid afgegeven. Daarnaast voorziet de herziene visserijwet ook in strengere sancties tegen IOO-inbreuken. Deze sancties kunnen echter slechts voor een deel van de Sri Lankaanse verrezeevloot als afschrikkend en adequaat worden beschouwd (meer bepaald voor de kleinschalige vaartuigen die buiten de Sri Lankaanse EEZ vissen en een beperkte vangstcapaciteit hebben). De Sri Lankaanse vloot van grootschalige vaartuigen (langer dan 24 m en met een vangstcapaciteit die 10 tot 20 keer groter is dan die van de kleinere vaartuigen) is echter in 2013 en 2014 toegenomen en het niveau van de sancties die in de nieuwe visserijwet zijn vastgesteld voor dit deel van de vloot, kan niet als afschrikkend worden beschouwd. De huidige wetgeving (6) voorziet in een maximale boete van 8 429 EUR (1 500 000 LKR (7)) die niet als effectief kan worden beschouwd voor het waarborgen van naleving, het ontmoedigen van inbreuken en het ontnemen van de voordelen die voortvloeien uit de onwettige activiteiten van de overtreders. Zo kan een dergelijk sanctieniveau niet worden beschouwd als in overeenstemming met artikel 19, lid 2, van de UNFSA waarin onder meer is bepaald dat de sancties zwaar genoeg moeten zijn om overtreders de uit hun onwettige activiteiten voortvloeiende voordelen te ontnemen. De Commissie is daarom van mening dat het door Sri Lanka geïntroduceerde sanctiestelsel apert ontoereikend is en duidelijk niet in verhouding staat tot de ernst van mogelijke inbreuken, de mogelijke gevolgen van de inbreuken op de visbestanden en de mogelijke voordelen die kunnen voortvloeien uit dergelijke illegale acties.

(42)

De stappen die Sri Lanka in het licht van zijn taken als vlaggenstaat heeft genomen, volstaan derhalve niet om te voldoen aan de bepalingen van artikel 118 van het UNCLOS en de artikelen 18, 19 en 20 van de UNFSA.

(43)

Gezien de overwegingen 292 tot en met 299 van het besluit van 15 november 2012 en gezien de ontwikkelingen sinds 15 november 2012 is de Commissie op grond van artikel 31, lid 3 en lid 4, onder a), van de IOO-verordening, van mening dat Sri Lanka zich niet heeft gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggenstaat dient te vervullen ten aanzien van IOO-vaartuigen en IOO-visserij die wordt bedreven of ondersteund door vissersvaartuigen die zijn vlag voeren of door zijn onderdanen, en dat Sri Lanka onvoldoende maatregelen heeft genomen om gedocumenteerde en herhaalde IOO-visserij door vaartuigen die vroeger zijn vlag voerden, tegen te gaan.

(44)

Zoals wordt beschreven in de overwegingen 302 tot en met 311 van het besluit van 15 november 2012 heeft de Commissie onderzocht of Sri Lanka effectief samenwerkte met de Commissie aan onderzoeken en bijbehorende activiteiten.

(45)

Met betrekking tot vaartuigen genoemd in overweging 293 van het besluit van 15 november 2012, was Sri Lanka, zoals vermeld in overweging 296 van dat besluit, verplicht maandelijks verslag uit te brengen over tegen deze vaartuigen genomen maatregelen. In 2013 werd slechts in 9 van de twaalf maanden verslag uitgebracht, en in 2014 in 2 van de vier maanden. Dit betekent dat Sri Lanka de in artikel 20 van de UNFSA vastgestelde verplichting om onderzoek te verrichten en hetzij rechtstreeks, hetzij via de ROVB's samen te werken teneinde de naleving en handhaving van de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de ROVB's te garanderen, niet heeft vervuld en derhalve heeft verzaakt aan zijn uit internationaal recht voortvloeiende plicht tot internationale samenwerking en handhaving.

(46)

Zoals beschreven in overweging 302 van het besluit van 15 november 2012 en in overweging 45 hierboven, heeft Sri Lanka niet voldaan aan haar verplichting tot maandelijkse rapportage aan de IOTC over de 13 Sri Lankaanse vaartuigen die worden verdacht van betrokkenheid bij IOO-activiteiten, maar niet door de IOTC zijn geregistreerd. Sri Lanka heeft dus niet aangetoond te voldoen aan de voorwaarden van artikel 94, lid 2, onder b), van het UNCLOS waarin wordt bepaald dat een vlaggenstaat krachtens zijn interne recht jurisdictie moet uitoefenen ten aanzien van elk onder zijn vlag varend vaartuig en ten aanzien van de kapitein, de officieren en de bemanning van dat vaartuig.

(47)

Bovendien heeft de Commissie, zoals beschreven in de overwegingen 306 en 307 van het besluit van 15 november 2012, onderzocht of Sri Lanka doeltreffende handhavingsmaatregelen heeft genomen ten aanzien van de voor IOO-visserij verantwoordelijke exploitanten en of sancties zijn toegepast die streng genoeg waren om de overtreders de uit IOO-visserij voortvloeiende voordelen te ontnemen.

(48)

Zoals uiteengezet in overweging 41, heeft Sri Lanka sinds de vaststelling van het besluit van 15 november 2012 geen afschrikkend sanctiestelsel ingevoerd voor het segment grote vaartuigen in zijn vloot. De huidige lijst van sancties is niet in overeenstemming met artikel 19, lid 2, van de UNFSA waarin onder meer is bepaald dat de sancties zwaar genoeg moeten zijn om overtreders de uit hun onwettige activiteiten voortvloeiende voordelen te ontnemen.

(49)

Beschikbaar bewijsmateriaal bevestigt nog steeds dat Sri Lanka zijn uit internationaal recht voortvloeiende verplichtingen inzake het nemen van doeltreffende handhavingsmaatregelen niet is nagekomen. Zoals uiteengezet in de overwegingen 36 tot en met 38, benadrukt de aanhoudende aanwezigheid van vaartuigen die in strijd met de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de IOTC visserijactiviteiten verrichten, dat Sri Lanka zich niet heeft gekweten van zijn in artikel 18, leden 1 en 2, van de UNFSA bedoelde verantwoordelijkheid ten aanzien van zijn vaartuigen die op volle zee actief zijn.

(50)

Zoals benadrukt in overweging 309 van het besluit van 15 november 2012, kan het ontwikkelingsniveau van Sri Lanka niet worden aangemerkt als een factor die afbreuk doet aan de capaciteit van de bevoegde autoriteiten om met andere landen samen te werken en handhavingsmaatregelen te nemen. De evaluatie van de specifieke beperkingen van de ontwikkeling wordt nader beschreven in de overwegingen 65 tot en met 67.

(51)

Bijgevolg volstaan maatregelen die Sri Lanka in het kader van zijn taken als vlaggenstaat heeft genomen, niet om te voldoen aan artikel 94, lid 2, onder b), van het UNCLOS en de artikelen 18 en 19 van de UNFSA.

(52)

Gezien de overwegingen 302 tot en met 311 van het besluit van 15 november 2012 en de ontwikkelingen sinds 15 november 2012, is de Commissie op grond van artikel 31, lid 3 en lid 5, onder b), c) en d), van de IOO-verordening van mening dat Sri Lanka zich niet heeft gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggenstaat dient te vervullen op het gebied van samenwerking en handhaving.

(53)

Zoals uiteengezet in de overwegingen 314 tot en met 334 van het besluit van 15 november 2012, heeft de Commissie een analyse verricht van alle door haar als relevant beschouwde informatie over de status van Sri Lanka als verdragsluitende partij bij de IOTC. De Commissie heeft derhalve een analyse verricht van alle door haar als relevant beschouwde informatie over de instemming van Sri Lanka om de door de IOTC vastgestelde instandhoudings- en beheersmaatregelen toe te passen na het besluit van 15 november 2012.

(54)

Er wordt op gewezen dat de IOTC sinds het besluit van 15 november 2012 jaarlijks nalevingsverslagen voor respectievelijk 2013 (8) en 2014 (9) heeft uitgegeven, waaruit blijkt dat Sri Lanka zijn verplichtingen in 2012 en 2013 nog steeds niet of slechts gedeeltelijk naleefde.

(55)

Voor het nalevingsverslag voor 2013 verzuimde Sri Lanka om sommige vereiste gegevens over statistieken en over bepaalde instandhoudings- en beheersmaatregelen te verstrekken.

(56)

Sri Lanka heeft in het bijzonder met betrekking tot resolutie 10/08 van de IOTC (10) voor de lijst van actieve vaartuigen geen informatie ingediend over de internationale radioroepnaam van elk vaartuig. Met betrekking tot resolutie 06/03 van de IOTC (11) over de invoering van een volgsysteem voor vaartuigen (VMS), heeft Sri Lanka verzuimd om zijn vaartuigen met een lengte over alles van meer dan 15 m met VMS uit te rusten en een visserijcontrolecentrum (VCC) op te zetten. Evenmin heeft Sri Lanka het verplichte voortgangsrapport inzake VMS ingediend. Met betrekking tot resolutie 10/02 van de IOTC (12) inzake de verplichte statistische vereisten, heeft Sri Lanka de gegevens betreffende groottefrequentie voor kustvisserijen niet gerapporteerd en heeft het land de volgens deze resolutie vereiste normen niet in acht genomen voor de rapportage van de gegevens over nominale vangsten, vangsten en visserijinspanning en groottefrequentie voor de kustvisserijen, oppervlaktevisserijen en beugvisserijen. Resolutie 05/05 van de IOTC (13) inzake de verstrekking van gegevens over haaien, leeft Sri Lanka slechts gedeeltelijk na, aangezien vangstgegevens voor kieuwnetten en beuglijnen gecombineerd worden gerapporteerd. Met betrekking tot IOTC-resolutie 12/05 (14) inzake overladingen in de haven, heeft Sri Lanka het verplichte verslag niet ingediend. Met betrekking tot IOTC-resolutie 11/04 inzake de waarnemers (15), heeft Sri Lanka de krachtens deze resolutie vereiste regionale waarnemersregeling niet ten uitvoer gelegd. In het bijzonder heeft Sri Lanka de waarnemersregeling voor de verplichte 5 % op zee voor vaartuigen langer dan 24 m niet geïmplementeerd en leeft het de waarnemersrapportageplicht niet na.

(57)

Wat betreft het nalevingsverslag voor 2014, heeft Sri Lanka sommige vereiste informatie over statistieken en over bepaalde instandhoudings- en beheersmaatregelen niet ingediend.

(58)

Sri Lanka heeft, met betrekking tot IOTC-resolutie 13/02 (16), geen wetgeving aangenomen die het merken van vistuig verplicht stelt. Met betrekking tot IOTC-resolutie 13/08 (17), heeft Sri Lanka geen beheersplan voor visaantrekkende voorzieningen (FAD's) ingediend, noch wettelijke en administratieve maatregelen genomen voor de 8 ringzegenvaartuigen zoals vereist uit hoofde van IOTC-resolutie 12/13 (18). Verder heeft Sri Lanka in 2014, met betrekking tot IOTC-resolutie 06/03 (19), zijn vaartuigen met een lengte over alles van meer dan 15 m niet voorzien van VMS, geen VMS-voortgangsverslag ingediend en geen visserijcontrolecentrum (VCC) opgezet. Met betrekking tot IOTC-resolutie 10/02 inzake de verplichte statistische vereisten, heeft Sri Lanka geen gegevens inzake nominale vangsten, vangsten en visserijinspanning en groottefrequentie gerapporteerd volgens de krachtens deze resolutie vereiste normen. Met betrekking tot de IOTC-resoluties 13/06 (20) en 12/04 (21), heeft Sri Lanka het verbod inzake witpunthaaien niet omgezet, noch heeft het de verplichting voor ringzegenvaartuigen om uitgerust te zijn met schepnetten en voor beugvaartuigen om uitgerust te zijn met lijnsnijders en onthakers doorgevoerd. Ook in 2014 heeft Sri Lanka, met betrekking tot resolutie 11/04 (22), de vereiste waarnemersregeling niet ten uitvoer gelegd. In het bijzonder heeft Sri Lanka de waarnemersregeling voor de verplichte 5 % op zee voor vaartuigen langer dan 24 m niet geïmplementeerd en de waarnemersrapportageplicht niet nageleefd. Met betrekking tot IOTC-resolutie 10/10 (23), heeft Sri Lanka het verslag over invoer, aanlanding en overlading van tonijn en tonijnachtige visserijproducten in havens niet ingediend.

(59)

Het feit dat Sri Lanka de vereiste informatie niet bij de IOTC heeft ingediend en de IOTC-verplichtingen zoals bedoeld in de overwegingen 56 en 58 niet in acht heeft genomen, toont aan dat Sri Lanka zich niet heeft gekweten van zijn verplichtingen als vlaggenstaat zoals vastgelegd in het UNCLOS en de UNFSA. Met name het feit dat Sri Lanka er niet in is geslaagd tijdig informatie in te dienen over statistieken, VMS, vangst en inspanning, overlading in de haven en het waarnemersprogramma, ondermijnt het vermogen van Sri Lanka om aan zijn verplichtingen krachtens de artikelen 117 en 118 van het UNCLOS te voldoen. In deze artikelen wordt bepaald dat staten ten aanzien van hun onderdanen maatregelen voor de instandhouding van de levende rijkdommen in volle zee moeten nemen en moeten samenwerken aan maatregelen voor de instandhouding en het beheer van de levende rijkdommen in gebieden die in volle zee gelegen zijn.

(60)

Zoals uiteengezet in overweging 322 van het besluit van 15 november 2012 is tijdens het bezoek van de Commissie aan Sri Lanka in november 2010 een aantal elementen aan het licht gekomen, met name wat betreft het ontbreken van VMS en van wetgeving voor vangstaangiften. Andere punten van bezorgdheid, zoals het ontbreken van een waarnemersregeling en de gebrekkige rapportage over vaartuigen en onderdanen die zijn geïdentificeerd als betrokkenen bij IOO-visserij, zijn in de overwegingen 319 en 321 van het besluit van 15 november 2012 onder de aandacht gebracht naar aanleiding van de nalevingsverslagen van de IOTC voor 2011 en 2012. In dat opzicht bleek uit de door de autoriteiten van Sri Lanka verstrekte informatie over wetgeving inzake visserij op volle zee, de invoering van een goed werkend VMS, een deugdelijke waarnemersregeling en vangstregistratie en -aangifte, dat de autoriteiten in weerwil van hun internationale verplichtingen niet hebben gezorgd voor doeltreffende en efficiënte controle en monitoring van onder de vlag van Sri Lanka varende vaartuigen. Zoals aangegeven in de overwegingen 36, 40 en 41, werd Sri Lanka in het bijzonder verzocht een uitvoerig wettelijk kader te ontwikkelen om de visserij op volle zee aan de hand van vergunningen voor het vissen op volle zee toe te staan en om de IOTC-resoluties na te leven, in het bijzonder inzake monitoring, controle en bewaking van de eigen vloot, onder meer aan de hand van een VMS-, logboek- en de vangstaangiftesysteem en een waarnemersregeling. Met betrekking tot de wetgeving inzake visserij op volle zee werd de visserijwet gewijzigd om visserij op volle zee toe te staan en werd de uitvoeringsverordening voor de afgifte van vergunningen opgesteld en ten slotte in september 2014 aangenomen. Omdat de uitvoeringsverordening pas in september 2014 is aangenomen en er geen informatie beschikbaar is over de wijze van tenuitvoerlegging ervan, worden enkel administratieve vergunningen afgegeven, terwijl Sri Lankaanse vaartuigen zonder VMS actief zijn. Wat de regionale waarnemersregeling betreft, is uit de door de autoriteiten van Sri Lanka verstrekte documenten gebleken dat weliswaar inspecteurs zijn geselecteerd en aangeworven, maar dat een groot deel van de vloot desondanks niet zal worden gedekt omdat het aantal inspecteurs (45) te klein is in vergelijking met het grote aantal vaartuigen (1 758 in het IOTC-vaartuigregister). Sri Lanka heeft echter geen voorstellen gedaan om dit ernstige probleem aan te pakken in het kader van de IOTC, wat betekent dat de op volle zee opererende vloot die de Sri Lankaanse vlag voert, niet adequaat wordt gedekt vanwege ontoereikende inspectiemiddelen. In dat verband wordt er ook op gewezen dat Sri Lanka slechts met grote moeite gegevens aan de IOTC kan rapporteren en daardoor de capaciteit van het land om zich van zijn taken als vlaggenstaat te kwijten, wordt ondermijnd.

(61)

Met betrekking tot VMS wijst de Commissie op verschillende problemen die door de IOTC zijn benadrukt, zoals uiteengezet in de overwegingen 316, 321 en 322 van het besluit van 15 november 2012 en in overweging 60 van dit besluit. Na het besluit van 15 november 2012 verklaarde Sri Lanka dat het bezig was met de invoering van het VMS. Sri Lanka legde aan de Commissie de wetgeving voor op grond waarvan vanaf 1 november 2011 een transponder aan boord aanwezig moet zijn en gaf aan dat er reeds een dienstverlener was geselecteerd. De financiering was echter nog niet rond; de onderhandelingen tussen de autoriteiten van Sri Lanka en de betrokken financiële instelling zijn sinds ruim 18 maanden gaande. De onderhandelingen hebben betrekking op de voorwaarden van een lening om een VCC aan te schaffen en te installeren en om marktdeelnemers financiële steun te verlenen met als doel binnen een redelijke termijn VMS voor de gehele vollezeevloot te installeren en in gebruik te nemen. Als gevolg hiervan heeft Sri Lanka nog steeds geen VCC. Bovendien bevindt het VMS zich nog in de ontwikkelingsfase en is het systeem dus nooit in bedrijf genomen. De Commissie heeft tijdens haar bezoek in januari 2014 geconstateerd dat de Sri Lankaanse vissersvaartuigen nog niet met VMS waren uitgerust, zoals bevestigd door later ingediende informatie van Sri Lanka en de IOTC-nalevingsverslagen voor 2013 en 2014. Wat betreft de naleving van de eisen van IOTC ten aanzien van het VMS, zijn er discrepanties tussen de IOTC-nalevingsverslagen voor 2013 en 2014 en de stappen die Sri Lanka heeft ondernomen. De nalevingsverslagen spreken over gedeeltelijke naleving, terwijl uit de door Sri Lanka verstrekte informatie duidelijk blijkt dat er geen sprake is van daadwerkelijke invoering van een VMS. Derhalve heeft Sri Lanka niet voldaan aan de in artikel 18, lid 3, onder g), van de UNFSA gestelde voorwaarden met betrekking tot de verzamelde informatie over de monitorings-, controle- en bewakingscapaciteiten van de autoriteiten van Sri Lanka, in het bijzonder met betrekking tot hun operationeel vermogen hun vloot te beheren en een goed werkend VMS te ontwikkelen en in te voeren.

(62)

Uit de in hoofdstuk 3.3 vastgestelde feiten blijkt dat Sri Lanka artikel 18, lid 3, van de UNFSA overtreedt.

(63)

Bijgevolg heeft Sri Lanka in het licht van zijn taken als vlaggenstaat de artikelen 117 en 118 van het UNCLOS en artikel 18, lid 3, van de UNFSA onvoldoende nageleefd.

(64)

Gezien de overwegingen 314 tot en met 334 van het besluit van 15 november 2012 en de ontwikkelingen die zich na dat besluit hebben voltrokken, is de Commissie op grond van artikel 31, leden 3 en 6, van de IOO-verordening van mening dat Sri Lanka zich niet heeft gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht dient te vervullen op het gebied van internationale voorschriften en regelingen en instandhoudings- en beheersmaatregelen.

(65)

Er wordt op gewezen dat Sri Lanka volgens de index voor menselijke ontwikkeling van de Verenigde Naties (24) wordt beschouwd als een land met een gemiddelde menselijke ontwikkeling (92ste van 186 landen). Dat wordt ook bevestigd in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1905/2006 van het Europees Parlement en de Raad (25), waarin Sri Lanka is opgenomen in de categorie van landen met lage middeninkomens.

(66)

Zoals beschreven in overweging 337 van het besluit van 15 november 2012 is er geen ondersteunend bewijs gevonden waaruit blijkt dat Sri Lanka zijn uit internationaal recht voortvloeiende verplichtingen niet kan nakomen omdat het land qua ontwikkeling achterop zou blijven. Evenmin zijn sinds 15 november 2012 aanvullende concrete bewijzen geleverd waaruit blijkt dat de geconstateerde tekortkomingen het gevolg zijn van het gebrek aan capaciteit en administratieve infrastructuur.

(67)

Gezien de overwegingen 336 en 337 van het besluit van 15 november 2012 en de ontwikkelingen sinds 15 november 2012 is de Commissie op grond van artikel 31, lid 7, van de IOO-verordening van mening dat het niveau van ontwikkeling van Sri Lanka geen rem zet op de ontwikkelingsstatus en de globale prestatie van het land op het gebied van visserij.

(68)

Gezien de conclusies over het onvermogen van Sri Lanka om zich te kwijten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat dient te vervullen, en om maatregelen te nemen teneinde IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen, moet dat land overeenkomstig artikel 31 van de IOO-verordening worden geïdentificeerd als een land dat door de Commissie wordt aangemerkt als derde land dat niet meewerkt aan de bestrijding van IOO-visserij.

(69)

Wanneer de bevoegde autoriteiten van de lidstaten vaststellen dat vangstcertificaten zijn gevalideerd door de autoriteiten van een vlaggenstaat die overeenkomstig artikel 31 is aangemerkt als niet-meewerkend land, moeten zij krachtens artikel 18, lid 1, onder g), van de IOO-verordening de invoer van de betrokken visserijproducten in de Unie weigeren zonder dat zij enig aanvullend bewijs hoeven te verlangen of een bijstandsverzoek aan de vlaggenstaat hoeven te zenden. De nadelige gevolgen voor het handelsverkeer dienen voor zover mogelijk gefaseerd worden ingevoerd, zodat in de periode tussen de inwerkingtreding van dit uitvoeringsbesluit van de Commissie en de mogelijke maatregelen van de Raad, de partijen in staat worden gesteld zich aan de nieuwe situatie aan te passen en de marktdeelnemers genoeg tijd krijgen om zich aan te passen, gezien de bijzondere kenmerken van de Sri Lankaanse visserijproducten en van de Sri Lankaanse leveranciers, waaronder de kleine en middelgrote omvang van deze ondernemingen. Bijgevolg dient de toepassing van dit besluit drie maanden te worden uitgesteld. Een dergelijk uitstel mag geen invloed hebben op de noodzaak voor de Raad om snel maatregelen te nemen om de situatie in Sri Lanka met betrekking tot IOO-visserij met spoed aan te pakken.

(70)

De identificatie van Sri Lanka als een land dat de Commissie met het oog op de toepassing van dit besluit als niet-meewerkend aanmerkt, sluit niet uit dat de Commissie of de Raad later stappen kan nemen om een lijst van niet-meewerkende landen vast te stellen.

(71)

Een besluit van de Raad om Sri Lanka op de lijst van niet-meewerkende derde landen te plaatsen overeenkomstig met artikel 33 van de IOO-verordening zou dit eerdere besluit tot identificatie overbodig maken.

(72)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/23

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

1.

2.

3.2.1.

tekeningen, op een passende schaal en voldoende gedetailleerd, van de delen van het voertuig waarop de voorschriften van dit reglement betrekking hebben en, zo nodig, van het voertuig zelf.

4.4.1.

een cirkel met daarin de letter „E”, gevolgd door het nummer van het land dat de goedkeuring heeft verleend (2);

4.4.2.

het nummer van dit reglement, gevolgd door de letter R, een liggend streepje en het goedkeuringsnummer, rechts van de in punt 4.4.1 voorgeschreven cirkel.

5.2.5.1.

zichtbaar is voor de bestuurder en

5.2.5.2.

het bedieningsorgaan identificeert waarmee het is verbonden, en

5.2.5.3.

alle voertuigsystemen identificeert die via het multifunctionele bedieningsorgaan kunnen worden bediend. Subfuncties van die systemen hoeven niet op de bovenste layer van het multitaskdisplay te worden getoond, en

5.2.5.4.

geen van de in tabel 1 opgenomen verklikkers weergeeft.

5.5.3.1.

rood: onmiddellijk of dreigend gevaar voor personen of risico van zeer ernstige schade aan de apparatuur;

5.5.3.2.

ambergeel: opgelet, normale bedrijfsgrenzen overschreden, storing voertuigsysteem, vermoedelijk schade aan voertuig of een andere omstandigheid die op langere termijn gevaar kan opleveren;

5.5.3.3.

groen: veilig, normale bedrijfstoestand (behalve als tabel 1 blauw of ambergeel voorschrijft).

5.6.1.

de in de gemeenschappelijke ruimte getoonde verklikkers en meters moeten voldoen aan de voorschriften van de punten 5.3, 5.4 en 5.5 en moeten oplichten zodra de voorwaarde is vervuld die zij moeten identificeren;

5.6.2.

de in tabel 1 opgenomen en in de gemeenschappelijke ruimte getoonde verklikkers en meters moeten oplichten zodra een onderliggende voorwaarde is vervuld;

5.6.3.

behoudens het bepaalde in de punten 5.6.4, 5.6.5 en 5.6.6 moet, als de voorwaarde voor het oplichten van twee of meer verklikkers is vervuld, de informatie:

5.6.4.

de verklikkers voor een storing van het remsysteem, voor de grootlichtkoplamp en voor de richtingaanwijzer mogen niet in dezelfde gemeenschappelijke ruimte worden weergegeven;

5.6.5.

als de voorwaarde is vervuld voor het oplichten van de verklikkers voor een storing van het remsysteem, voor de grootlichtkoplamp en voor de richtingaanwijzer die samen met andere verklikkers in een gemeenschappelijke ruimte worden weergegeven, moeten de eerstgenoemde verklikkers in die gemeenschappelijke ruimte absolute voorrang hebben;

5.6.6.

de in de gemeenschappelijke ruimte weergegeven informatie mag automatisch of door de bestuurder kunnen worden geannuleerd, behalve de verklikkers voor een storing van het remsysteem, voor de grootlichtkoplamp, voor de richtingaanwijzer en die waarvan de kleur volgens tabel 1 rood moet zijn, als de voorwaarde voor de activering ervan is vervuld.

6.1.1.

oordelen dat de wijzigingen waarschijnlijk geen noemenswaardig nadelig effect zullen hebben en dat het voertuig in ieder geval nog aan de voorschriften voldoet; of

6.1.2.

de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst om een aanvullend testrapport verzoeken.

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/41

15.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 297/41