27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/1

(1)

Na een onderzoek (het „oorspronkelijke onderzoek”) heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 682/2007 (2) een definitief antidumpingrecht ingesteld op bepaalde bereide of verduurzaamde suikermaïs in korrels, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 2001 90 30 en ex 2005 80 00, van oorsprong uit Thailand. Dat recht is een ad-valoremrecht variërend van 3,1 % tot 12,9 %.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 954/2008 (3) heeft de Raad de geldende maatregelen ten aanzien van één producent-exporteur gewijzigd en bijgevolg ook het recht dat van toepassing is op „alle andere ondernemingen”, dat sindsdien varieert tussen 3,1 % en 14,3 %.

(3)

Naar aanleiding van een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening („het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen”) heeft de Raad bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 875/2013 (4) het van 3,1 % tot 14,3 % variërende recht gehandhaafd.

(4)

De Europese Commissie (de „Commissie”) heeft een verzoek om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening ontvangen. Dat verzoek is ingediend door River Kwai International Food Industry Co., Ltd (de „indiener van het verzoek”), een producent-exporteur uit Thailand.

(5)

Het verzoek betrof enkel een onderzoek naar het bestaan van dumping door de indiener van het verzoek.

(6)

In zijn verzoek verstrekte de indiener voorlopig bewijsmateriaal volgens hetwelk, wat de dumping door de indiener van het verzoek betreft, de omstandigheden op grond waarvan de geldende maatregelen werden vastgesteld, waren veranderd en deze veranderingen van blijvende aard waren.

(7)

De indiener van het verzoek voerde met name aan dat de gewijzigde omstandigheden betrekking hebben op wijzigingen in het door hem aangeboden assortiment, die de productiekosten daarvan rechtstreeks beïnvloeden. Een vergelijking van zijn binnenlandse prijzen met zijn prijzen bij uitvoer naar de Unie zou aantonen dat de dumpingmarge lager was dan het huidige niveau van de maatregelen.

(8)

Na raadpleging van het Raadgevend Comité kwam de Commissie tot de conclusie dat er voldoende bewijsmateriaal was om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek te openen, beperkt tot het bestaan van dumping door de indiener van het verzoek. Op basis hiervan maakte de Commissie op 14 februari 2013 door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (5) (het „bericht van opening”) de opening van een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening bekend.

(9)

Het dumpingonderzoek had betrekking op de periode van 1 juli 2011 tot en met 31 december 2012 (het „tijdvak van het nieuwe onderzoek” of „TNO”).

(10)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, vertegenwoordigers van het land van uitvoer en de vereniging van producenten uit de Unie (Association Européenne des Transformateurs de Maïs Doux, „AETMD”) officieel in kennis gesteld van de opening van het tussentijdse nieuwe onderzoek.

(11)

De belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van opening genoemde termijn hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(12)

Met de schriftelijke opmerkingen van AETMD werd, zo nodig, rekening gehouden.

(13)

Om de nodige informatie voor haar onderzoek te verkrijgen, heeft de Commissie de indiener van het verzoek een vragenlijst toegezonden. Zij heeft de antwoorden daarop binnen de vastgestelde termijn ontvangen.

(14)

De Commissie heeft alle informatie ingewonnen en gecontroleerd die zij voor de bepaling van de hoogte van de dumping nodig achtte. De Commissie heeft een controlebezoek gebracht aan de kantoren van de indiener van het verzoek in Kanchanaburi en Bangkok (Thailand).

(15)

Het product waarop dit nieuwe onderzoek betrekking heeft, is hetzelfde als dat waarom het ging in het oorspronkelijke onderzoek en het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen, namelijk suikermaïs (Zea mays var. saccharata) in korrels, bereid of verduurzaamd in azijn of azijnzuur, niet bevroren, momenteel ingedeeld onder GN-code ex 2001 90 30, en suikermaïs (Zea mays var. saccharata) in korrels, op andere wijze bereid of verduurzaamd dan in azijn of azijnzuur, niet bevroren, andere dan de producten bedoeld bij post 2006, momenteel ingedeeld onder GN-code ex 2005 80 00, van oorsprong uit Thailand.

(16)

Zoals tijdens het oorspronkelijke onderzoek is vastgesteld en tijdens het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen is bevestigd, blijken de suikermaïs die in de Unie geproduceerd en verkocht wordt en de suikermaïs die in Thailand wordt geproduceerd en verkocht, in wezen dezelfde fysische en chemische eigenschappen en dezelfde basistoepassingen te hebben als de suikermaïs die in Thailand wordt geproduceerd en naar de Unie wordt uitgevoerd. Daarom worden al deze producten beschouwd als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(17)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, eerste zin, van de basisverordening is de Commissie eerst nagegaan of de totale binnenlandse verkoop van het soortgelijke product door de indiener van het verzoek in het TNO representatief was. De binnenlandse verkoop is representatief indien de totale op de binnenlandse markt verkochte hoeveelheid ten minste 5 % bedroeg van de totale uitvoer van het betrokken product naar de Unie in het TNO.

(18)

De totale binnenlandse verkoop van het soortgelijke product bleek representatief te zijn.

(19)

Vervolgens is de Commissie nagegaan welke productsoorten die op de binnenlandse markt waren verkocht, identiek waren aan of rechtstreeks vergelijkbaar waren met de naar de Unie uitgevoerde soorten.

(20)

Voor elk van die productsoorten heeft de Commissie overeenkomstig artikel 2, lid 2, van de basisverordening vastgesteld of de binnenlandse verkoop voldoende representatief was. De binnenlandse verkoop van een productsoort is representatief indien de totale binnenlandse verkoop van die productsoort aan onafhankelijke afnemers in het TNO ten minste 5 % bedraagt van de totale uitvoer naar de Unie van de identieke of vergelijkbare productsoort.

(21)

De Commissie heeft vastgesteld dat voor alle productsoorten die voor uitvoer naar de Unie werden verkocht, de binnenlandse verkoop van de indiener van het verzoek representatieve hoeveelheden betrof.

(22)

Vervolgens heeft de Commissie voor elke productsoort het aandeel van de winstgevende verkoop aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt in het TNO bepaald, om vast te stellen of zij de werkelijke binnenlandse verkoop kon gebruiken voor de berekening van de normale waarde overeenkomstig artikel 2, lid 4, van de basisverordening.

(23)

De normale waarde wordt gebaseerd op de daadwerkelijke binnenlandse prijs per productsoort, ongeacht of de verkoop winstgevend is, indien

(24)

Uit de door de Commissie verrichte analyse van de binnenlandse verkoop bleek dat meer dan 90 % van de binnenlandse verkoop winstgevend was en dat de gewogen gemiddelde verkoopprijs hoger was dan de productiekosten per eenheid. Dienovereenkomstig werd de normale waarde berekend als het gewogen gemiddelde van de prijzen van alle binnenlandse verkopen in het TNO.

(25)

Alle voor uitvoer naar de Unie bestemde verkopen van de indiener van het verzoek gingen rechtstreeks naar niet-verbonden afnemers in de Unie of Thailand. Overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening wordt de uitvoerprijs daarom vastgesteld op basis van de werkelijk betaalde of te betalen prijzen.

(26)

De Commissie heeft de normale waarde en de uitvoerprijs vergeleken in het stadium af fabriek.

(27)

Waar dat gerechtvaardigd was, heeft de Commissie overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening op de normale waarde en/of de uitvoerprijs een correctie toegepast voor verschillen die van invloed zijn op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen.

(28)

In voorkomend geval werden correcties voor verschillen in de kosten van vervoer, verzekering, lading, overlading, lossing en verpakking, commissies, kredietkosten en bankkosten toegepast en naar behoren onderbouwd.

(29)

De indiener van het verzoek verzocht om een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder d), van de basisverordening voor verschillen in merkwaarde bij verkoop onder het eigen merk van de producent op de binnenlandse markt en bij verkoop onder het eigen merk van de producent op de markt van de Unie. De waarde van het eigen merk van de indiener van het verzoek op de Thaise markt zou hoger zijn dan op de markt van de Unie. Ter rechtvaardiging van zijn verzoek verwees de indiener van het verzoek naar de correctie die is toegepast in het oorspronkelijke onderzoek en in het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen.

(30)

Zijn situatie in dit tussentijdse nieuwe onderzoek verschilt echter van de situatie van de andere producenten-exporteurs waarvoor in het oorspronkelijke onderzoek en het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen een correctie is toegestaan. Bij de correctie tijdens het oorspronkelijke onderzoek en tijdens het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen werd specifiek verwezen naar de producenten-exporteurs van wie de verkoop op de binnenlandse markt plaatsvindt onder hun eigen merk, terwijl dat in de Unie gebeurt onder het merk van de detailhandelaar. In het kader van dit tussentijdse nieuwe onderzoek verkocht de indiener van het verzoek zowel op de binnenlandse markt als op de markt van de Unie onder zijn eigen merk. Bovendien werden de correcties in het oorspronkelijke onderzoek en het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van maatregelen overeenkomstig artikel 2, lid 6, van de basisverordening bij de berekening van de normale waarde toegepast op de winstmarge. In het kader van dit tussentijdse nieuwe onderzoek wordt de normale waarde echter gebaseerd op de werkelijke binnenlandse prijzen van de indiener van het verzoek.

(31)

Wat het gestelde ontbreken van merkwaarde bij verkoop op de markt van de Unie betreft, is de importeur van het betrokken product dat het merk van de indiener van het verzoek draagt, gespecialiseerd in de invoer van merkvoedingsproducten, in het bijzonder uit Azië. De indiener van het verzoek kon niet verduidelijken of aantonen waarom de verkoop aan die importeur een lagere waarde zou hebben dan de merkwaarde op zijn binnenlandse markt. De Commissie heeft dan ook geconcludeerd dat de indiener van het verzoek niet heeft aangetoond dat het gestelde verschil in merkwaarde van invloed is op de prijzen of de vergelijkbaarheid van de prijzen.

(32)

De indiener van het verzoek verlangde ook dezelfde correctie uit hoofde van artikel 2, lid 10, onder k), van de basisverordening. Aangezien de indiener van het verzoek echter niet heeft aangetoond dat het gestelde verschil van invloed is op de prijzen of de vergelijkbaarheid van de prijzen, kon evenmin uit hoofde van deze bepaling een correctie worden toegepast.

(33)

Het verzoek om een correctie overeenkomstig artikel 2, lid 10, onder d), en artikel 2, lid 10, onder k), wordt dan ook afgewezen.

(34)

Onder verwijzing naar artikel 2, lid 10, onder b), van de basisverordening verzocht de indiener van het verzoek ook om een correctie voor een door de overheid verleende korting op de uitvoerbelasting. De overheid betaalt de indiener van het verzoek een bepaald bedrag wanneer het betrokken product wordt verkocht voor uitvoer, ook naar de markt van de Unie.

(35)

De indiener van het verzoek kon aantonen dat hem bij uitvoer naar de markt van de Unie een bedrag van minder dan 0,5 % van de factuurwaarde wordt betaald. Overeenkomstig artikel 2, lid 10, onder b), van de basisverordening moet, indien aan de in dat artikel gestelde voorwaarden is voldaan, echter een correctie worden toegepast op de normale waarde, en niet op de uitvoerprijs, zoals de indiener van het verzoek betoogt. Bovendien bleek uit het onderzoek dat geen rechtstreeks verband kan worden gelegd tussen het bedrag dat de indiener van het verzoek ontvangt wanneer het betrokken product wordt uitgevoerd naar de Unie en de invoerheffingen op de fysiek daarin verwerkte grondstoffen.

(36)

De indiener van het verzoek verlangde ook dezelfde correctie uit hoofde van artikel 2, lid 10, onder k). Daar hij echter niet kon aantonen dat er een verband bestaat tussen de korting op de uitvoerbelasting en de prijsstelling van het betrokken uitgevoerde product, kon het verzoek niet worden ingewilligd.

(37)

Het verzoek om een correctie wegens de korting op de uitvoerbelasting overeenkomstig artikel 2, lid 10, onder b), en artikel 2, lid 10, onder k), wordt dan ook afgewezen.

(38)

Overeenkomstig artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening werd de gewogen gemiddelde normale waarde van elke naar de Unie uitgevoerde soort van het betrokken product vergeleken met de gewogen gemiddelde uitvoerprijs van die soort van het betrokken product.

(39)

Op grond hiervan bleek de gewogen gemiddelde dumpingmarge, uitgedrukt in procenten van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring, 3,6 % te bedragen.

(40)

Overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of de omstandigheden op basis waarvan de huidige dumpingmarge was vastgesteld, veranderd zijn en, zo ja, of die verandering van blijvende aard is.

(41)

In zijn verzoek om een nieuw onderzoek verwees de indiener van het verzoek naar wijzigingen in het door hem aangeboden assortiment, die rechtstreeks van invloed zouden zijn op de productiekosten daarvan. Het onderzoek heeft uitgewezen dat de indiener van het verzoek, als gevolg van een herstructurering van de onderneming, bepaalde producten, andere dan die uit de periode van het oorspronkelijke onderzoek, niet meer produceert en verkoopt, en dat deze wijziging een invloed heeft op de productiekosten van het betrokken product.

(42)

AETMD heeft opgemerkt dat de herstructurering van de indiener van het verzoek misschien niet van blijvende aard is, aangezien zij gemakkelijk kan worden teruggedraaid.

(43)

Het is zeker mogelijk dat de bedrijfsleiding van de indiener van het verzoek, indien zij dit wenst, de herstructurering kan terugdraaien. Er is echter niets dat erop wijst dat het besluit van de indiener van het verzoek om te herstructureren en de commercialisering van de producten van de groep te stroomlijnen tussen de ondernemingen van de groep niet van blijvende aard zou zijn. Bovendien dateert de herstructurering reeds van 2009, hetgeen erop wijst dat de nieuwe bedrijfsstructuur van blijvende aard is.

(44)

Na de mededeling van feiten en overwegingen herhaalde de AETMD haar argument dat de verandering op grond waarvan dit nieuwe onderzoek werd geopend niet kon worden geacht van blijvende aard te zijn. Meer in het bijzonder betwistte zij de invloed van de interne reorganisatie binnen de groep op de productiekosten, waarbij werd aangevoerd dat de kosten binnen de groep eenvoudigweg anders kunnen worden toegewezen om de normale waarde te doen dalen. Daarom zouden de nieuwe productiekosten niet kunnen worden geacht van blijvende aard te zijn. AETMD heeft ook opgemerkt dat de dochteronderneming die verantwoordelijk is voor de productie en de verkoop van verse producten hetzelfde adres heeft als de indiener van het verzoek. Volgens AETMD is dit wederom een aanwijzing dat de reorganisatie niet diepgaand en blijvend is.

(45)

In reactie op het in de overweging 44 uiteengezette betoog van AETMD heeft de indiener van het verzoek benadrukt dat de reorganisatie ook heeft geleid tot een verbeterd systeem van kostprijsberekening, waardoor knelpunten konden worden opgespoord en verholpen teneinde de productie te optimaliseren en de productiekosten te verlagen. De indiener van het verzoek heeft ook beklemtoond dat het terugdraaien van de reorganisatie uit 2009 thans een zeer complex proces zou zijn, daar zijn moederonderneming, Agripure Holding PLC, genoteerd is op de Thaise beurs.

(46)

De kans dat de reorganisatie van de indiener van het verzoek wordt teruggedraaid, is reeds behandeld in overweging 43.

(47)

Bovendien heeft de Commissie met het oog op de verificatie van de juistheid van de beweringen in het verzoek om opening van dit nieuwe onderzoek een vergelijking gemaakt van de productiekosten voor de naar de Unie uitgevoerde productsoorten tijdens het oorspronkelijke onderzoek (d.w.z. vóór de reorganisatie van de indiener van het verzoek in 2009) en in het TNO. Die vergelijking bevestigde dat de productiekosten per eenheid aanzienlijk zijn veranderd. De verandering in de productiekosten per eenheid gaat veel verder dan een eenvoudige herverdeling van de kosten; zij is het gevolg van een reële daling van de indirecte productiekosten, zoals vaste productiekosten en arbeidskosten.

(48)

Dat de indiener van het verzoek en zijn dochteronderneming hetzelfde kantooradres hebben, is in het bedrijfsleven heel gebruikelijk. Bovendien heeft de Commissie tijdens het controlebezoek aan de bedrijfslokalen van de indiener van het verzoek vastgesteld dat de productielijnen en de opslag van eindproducten in zijn gebouwen bestemd zijn voor de productie van suikermaïs; er was geen spoor van de productie en opslag van de verse producten die door de dochteronderneming worden verkocht.

(49)

Gelet op de argumenten van AETMD en de indiener van het verzoek, en nu een reële daling van de productiekosten per eenheid tussen het oorspronkelijke onderzoek en het TNO is vastgesteld, moet het argument van AETMD van de hand worden gewezen.

(50)

AETMD heeft ook betoogd dat de indiener van het verzoek zijn productiecapaciteit in 2013 met ongeveer 40 % wil vergroten. Volgens AETMD weerlegt dit de stelling van de indiener van het verzoek dat de nieuwe herziene productiekosten (na de herstructurering) van blijvende aard zijn.

(51)

Het onderzoek heeft inderdaad bevestigd dat de indiener van het verzoek bezig is zijn productiecapaciteit te vergroten. Het effect van de toegenomen capaciteit is een van de factoren op basis waarvan in het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen werd geconcludeerd dat het risico bestond dat de dumping zou worden voortgezet (6).

(52)

Na de mededeling van feiten en overwegingen herhaalde AETMD het argument dat de investeringen in nieuwe productiecapaciteit noodzakelijkerwijs van invloed zullen zijn op de productiekosten en dat de huidige kosten van de productie waarmee de binnenlandse prijzen tijdens dit nieuwe onderzoek zijn vergeleken (zie overweging 24) niet van blijvende aard zijn. Met name heeft AETMD op basis van beschikbare bronnen een berekening gemaakt op grond waarvan zij tot de conclusie is gekomen dat de totale kosten als gevolg van hogere afschrijvingen met ongeveer 10 % zouden stijgen ten opzichte van de huidige kosten.

(53)

De indiener van het verzoek heeft het argument van AETMD inzake hogere afschrijvingen als zodanig niet betwist, maar heeft benadrukt dat deze hogere afschrijvingskosten zullen worden gecompenseerd door een stijging van de totale inkomsten (via een grotere verkoop) en door een daling van andere kosten als gevolg van de toegenomen automatisering.

(54)

Zoals in overweging 51 reeds is vermeld, investeert de indiener van het verzoek in nieuwe productiefaciliteiten. Investeringen in nieuwe faciliteiten kunnen leiden tot hogere afschrijvingskosten. Zoals de indiener van het verzoek in reactie op de opmerking van AETMD heeft verklaard, kunnen nieuwe productiefaciliteiten echter ook leiden tot veranderingen (in vergelijking met de bestaande productielijnen), zoals de mate van automatisering. Die veranderingen zouden een rechtstreeks neerwaarts effect moeten hebben op de arbeids- en energiekosten en zouden de gestegen afschrijvingskosten kunnen compenseren.

(55)

Alles in aanmerking genomen, wordt geconcludeerd dat het totale effect op de productiekosten per geproduceerde eenheid pas zal kunnen worden beoordeeld als de nieuwe installaties klaar zijn en eventuele meerkosten in de rekeningen tot uiting komen.

(56)

Gelet op het doel van de investering (een grotere efficiëntie en concurrentiekracht, vermindering van de productiekosten per eenheid), wordt echter verwacht dat er althans op middellange tot lange termijn geen sprake zal zijn van een significante stijging van de productiekosten per eenheid. In die omstandigheden wordt verwacht dat de normale waarde nog steeds zal worden vastgesteld op grond van de binnenlandse prijzen, zoals in dit nieuwe onderzoek het geval is. Het argument van AETMD moet dan ook worden afgewezen.

(57)

Na de mededeling van feiten en overwegingen betwistte AETMD ook de blijvende aard van de nieuwe dumpingmarge. Zij voerde aan dat de uitvoerprijzen die werden gebruikt bij de berekening van de dumpingmarge niet representatief waren. Meer specifiek werd aangevoerd dat:

(58)

Daar de naar de Unie uitgevoerde hoeveelheden niet significant waren, heeft de Commissie zich ervan vergewist dat de betaalde of te betalen prijzen bij uitvoer naar de Unie door de indiener van het verzoek representatief zijn, door ze te vergelijken met zijn betaalde of te betalen prijzen bij uitvoer naar andere derde landen. Op basis daarvan is geconcludeerd dat de prijzen die werden aangerekend aan afnemers in de Unie vergelijkbaar waren met de prijzen die werden aangerekend aan afnemers in andere exportmarkten.

(59)

Met het bestaan van verschillende marktsegmenten, dat van het eigen merk en dat van het merk van de detailhandelaar, is rekening gehouden in de loop van eerdere onderzoeken (8). Dit is een belangrijk onderdeel van de definitie van de verschillende productsoorten binnen de omschrijving van het betrokken product. Op basis hiervan is de uitvoer van eigenmerkproducten vergeleken met de binnenlandse verkoop van eigenmerkproducten en is de uitvoer van producten onder het merk van detailhandelaren vergeleken met de binnenlandse verkoop van producten onder het merk van detailhandelaren.

(60)

Het argument van AETMD dat de uitvoer in de toekomst vooral zal bestaan uit producten met het merk van detailhandelaren is speculatief, is niet met bewijsmateriaal gestaafd en volstaat als zodanig niet om de representativiteit van de uitvoer van eigenmerkproducten in het TNO in twijfel te trekken. Het argument van AETMD wordt dan ook afgewezen.

(61)

AETMD heeft ook aangevoerd dat de verlaging van het recht het risico inhoudt dat de maatregelen worden ontweken.

(62)

Er zij aan herinnerd dat de geldende rechten reeds verschillen naargelang van de Thaise producenten-exporteurs. Het risico van ontwijking (namelijk met gebruikmaking van de aanvullende Taric-code met lagere rechten) bestond dus reeds sinds de invoering van de oorspronkelijke maatregelen. Het lagere recht voor een van deze producenten-exporteurs verhoogt als zodanig dus niet het risico op ontwijking vanuit Thailand als geheel.

(63)

Mochten gegevens beschikbaar komen waaruit blijkt dat de rechten worden ontweken, dan kan in voorkomend geval een onderzoek worden geopend indien aan de voorwaarden van artikel 13 van de basisverordening is voldaan.

(64)

AETMD heeft ook verklaard dat de indiener van het verzoek de prijzen bij uitvoer naar de Unie kunstmatig kan hebben verhoogd door middel van kruiscompensatie met parallelle verkopen van andere producten tegen abnormaal lage prijzen.

(65)

Zoals reeds vermeld in overweging 58, lagen de prijzen bij uitvoer van het betrokken product naar de Unie in de lijn van die bij uitvoer naar derde landen. Er zijn dan ook geen aanwijzingen dat de prijzen bij uitvoer naar de Unie in het TNO kunstmatig hoog waren, en het argument wordt dan ook afgewezen.

(66)

In het licht van de resultaten van het onderzoek acht de Commissie het opportuun om het antidumpingrecht dat van toepassing is op de invoer van het betrokken product van River Kwai International Food Industry Co., Ltd te wijzigen.

(67)

Op verzoek van de indiener van het verzoek wordt verder ook zijn adres in Thailand gewijzigd.

(68)

De belanghebbenden zijn in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen op grond waarvan de Commissie wilde aanbevelen Uitvoeringsverordening (EU) nr. 875/2013 te wijzigen.

(69)

Na de mededeling van feiten en overwegingen heeft de Thaise regering aangevoerd dat ook het gemiddelde recht voor niet in de steekproef opgenomen medewerkende exporteurs moet worden aangepast om rekening te houden met de bevindingen van dit gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek. Dit verzoek gaat verder dan het beperkte toepassingsgebied van dit nieuwe onderzoek, dat enkel tot doel heeft het niveau van de bestaande antidumpingrechten voor de indiener van het verzoek te wijzigen. Elk verzoek om het niveau van de antidumpingrechten te wijzigen omdat de omstandigheden gewijzigd zouden zijn, moet op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening worden ingediend. Dit argument moet dan ook worden afgewezen,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/7

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de door Spanje ingediende aanvraag tot registratie van de benaming „Almendra de Mallorca” / „Almendra Mallorquina” / „Ametlla de Mallorca” / „Ametlla Mallorquina” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de benaming „Almendra de Mallorca” / „Almendra Mallorquina” / „Ametlla de Mallorca” / „Ametlla Mallorquina” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/9

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de aanvraag van Spanje tot registratie van de naam „Aceite de la Comunitat Valenciana” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012, moet de benaming „Aceite de la Comunitat Valenciana” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/10

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (2). Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/12

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-codes om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 (2) van de Raad. Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/15

(1)

Een spoedig voltooide, volledig operationele en onderling verbonden interne markt voor energie die bijdraagt aan de zekerstelling van een betaalbare en duurzame energievoorziening van de economie in de Unie is van essentieel belang voor versterking van het concurrentievermogen en het waarborgen dat alle consumenten energie tegen de scherpste prijzen kunnen kopen.

(2)

Voor grotere marktintegratie is het van belang dat regels inzake gasbalancering van transmissienetten de handel in gas tussen balanceringszones vergemakkelijken, wat bijdraagt tot de ontwikkeling van marktliquiditeit. In deze verordening worden derhalve geharmoniseerde Europese regels inzake balancering vastgesteld waarmee netgebruikers de zekerheid moeten krijgen dat zij hun balansposities in verschillende balanceringszones in de gehele Unie op een economisch efficiënte en niet-discriminerende wijze kunnen beheren.

(3)

Met deze verordening wordt de ontwikkeling van een concurrerende kortetermijngroothandelsmarkt voor gas in de Europese Unie ondersteund, waarmee flexibiliteit in gasvoorziening uit elke bron kan worden geboden en gas via marktmechanismen te koop kan worden aangeboden en kan worden aangekocht, zodat netgebruikers hun balanceringsportfolio’s efficiënt in balans kunnen brengen of de transmissiesysteembeheerder de gasflexibiliteit kan inzetten bij het in balans brengen van het transmissienet.

(4)

Bij Verordening (EG) nr. 715/2009 zijn, met het oog op een goede werking van de interne gasmarkt, niet-discriminerende regels vastgesteld betreffende de toegang tot de aardgastransmissienetten. Met op de markt gebaseerde balanceringsregels worden netgebruikers er financieel toe aangespoord om hun balanceringsportfolio’s in balans te brengen met kostengeoriënteerde onbalansheffingen.

(5)

Netgebruikers hebben de verantwoordelijkheid om hun invoedingen in balans te brengen met hun onttrekkingen, aan de hand van de balanceringsregels die zijn opgesteld ter bevordering van een kortetermijngroothandelsmarkt voor gas en van handelsplatforms waarmee de handel in gas tussen netgebruikers en de transmissiesysteembeheerder wordt vergemakkelijkt. De transmissiesysteembeheerders voeren een eventueel noodzakelijke restbalancering uit van de transmissienetten. Hierbij moeten de transmissiesysteembeheerders de rangorde volgen. De rangorde is zodanig vastgesteld dat transmissiesysteembeheerders bij hun aanschaf van gas zowel economische als operationele overwegingen in ogenschouw zullen nemen, door gebruik te maken van producten die kunnen worden geleverd uit het grootste aanbod van bronnen, waaronder producten uit LNG- en opslagfaciliteiten. De transmissiesysteembeheerders zouden ernaar moeten streven hun gasbalanceringsbehoeften te maximaliseren door gestandaardiseerde kortetermijnproducten te kopen en te verkopen op de kortetermijngroothandelsmarkt voor gas.

(6)

Ter uitvoering van een op de markt gebaseerd balanceringsregime worden in deze verordening ook minimumeisen vastgesteld voor de verstrekking van informatie zodat netgebruikers hun balanceringsportfolio’s in balans kunnen brengen. Ter ondersteuning van het systeem van dagbalancering worden krachtens deze verordening dan ook informatiestromen verstrekt waarmee de netgebruiker zijn risico’s en mogelijkheden op kostenefficiënte wijze kan beheren.

(7)

Naast de bescherming van commercieel gevoelige informatie dienen transmissiesysteembeheerders op grond van deze verordening de vertrouwelijkheid te waarborgen van gegevens die voor de tenuitvoerlegging van deze verordening aan hen zijn verstrekt; zij mogen deze gegevens niet doorgeven aan derden, ook niet gedeeltelijk, tenzij zij hiertoe wettelijk gemachtigd zijn.

(8)

Deze verordening is vastgesteld op basis van Verordening (EG) nr. 715/2009, waarop zij een aanvulling vormt en waarvan zij een integraal onderdeel is. Verwijzingen naar Verordening (EG) nr. 715/2009 in andere wetgeving dienen tevens te worden verstaan als verwijzingen naar deze verordening. Deze verordening is van toepassing op niet-vrijgestelde capaciteiten in grote nieuwe infrastructuren waarvoor ontheffing is verleend van artikel 32 van Richtlijn 2009/73/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) of van voormalig artikel 18 van Richtlijn 2003/55/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) voor zover de toepassing van deze verordening een dergelijke ontheffing niet ondermijnt. Deze verordening wordt ten uitvoer gelegd met inachtneming van de specifieke aard van interconnectoren.

(9)

Deze verordening is opgesteld overeenkomstig de procedure van artikel 6 van Verordening (EG) nr. 715/2009. Zij vormt een verdere harmonisering van de balanceringsregels van artikel 21 van Verordening (EG) nr. 715/2009 ter vergemakkelijking van de handel in gas.

(10)

Deze verordening omvat bepalingen die van toepassing zijn op distributiesysteembeheerders met als doel hun rol alleen te harmoniseren wanneer en voor zover dat noodzakelijk is voor een correcte tenuitvoerlegging van deze bepalingen.

(11)

Nationale regulerende instanties en transmissiesysteembeheerders moeten handelen met inachtneming van de goede praktijken en streven naar het harmoniseren van processen voor de tenuitvoerlegging van deze verordening. Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 713/2009 van het Europees Parlement en de Raad (4) moeten het Agentschap en de nationale regulerende instanties ervoor zorgen dat balanceringsregels in de gehele Unie zo efficiënt mogelijk ten uitvoer worden gelegd.

(12)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het comité dat is ingesteld bij artikel 51 van Richtlijn 2009/73/EG,

a)

de gasdag waarvoor gas wordt overgedragen;

b)

de identificatie van de betrokken balanceringsportfolio’s;

c)

de vermelding of het een handelsbericht voor verkoop of inkoop is;

d)

de berichthoeveelheid uitgedrukt in kWh/d voor de dagelijkse berichthoeveelheid of in kWh/u voor de berichthoeveelheid per uur, zoals vereist door de transmissiesysteembeheerder.

a)

als een onttrekking aan de balanceringsportfolio van de netgebruiker die het handelsbericht voor verkoop opstelt, en

b)

als een invoeding in de balanceringsportfolio van de netgebruiker die het handelsbericht voor inkoop opstelt;

a)

het transmissienet binnen de operationele grenzen te houden;

b)

aan het einde van de dag een leidingbufferpositie in het transmissienet te bereiken die afwijkt van de geanticipeerde positie op basis van verwachte invoedingen en onttrekkingen voor die gasdag, in overeenstemming met de economische en efficiënte exploitatie van het transmissienet.

a)

de eigen schattingen van de transmissiesysteembeheerder van de vraag naar gas gedurende en binnen de gasdag waarvoor de balanceringsacties worden overwogen;

b)

informatie over nominaties en allocaties en gemeten gasstromen;

c)

gasdruk overal in het (de) transmissienet(ten).

a)

het kopen of verkopen van gestandaardiseerde kortetermijnproducten op een handelsplatform, en/of

b)

het gebruik van balanceringsdiensten.

a)

de balanceringsacties verlopen op niet-discriminerende wijze;

b)

de balanceringsacties hebben betrekking op elke verplichting die transmissiesysteembeheerders hebben om een economisch en efficiënt transmissienet te exploiteren.

a)

stelt één handelsdeelnemer een handelsbericht voor inkoop op en stelt de andere deelnemer een handelsbericht voor verkoop op;

b)

wordt in beide handelsberichten de hoeveelheid gas vermeld die wordt overgedragen van de handelsdeelnemer die een handelsbericht voor verkoop opstelt naar de handelsdeelnemer die een handelsbericht voor inkoop opstelt;

c)

wordt, wanneer er een berichthoeveelheid per uur wordt gebruikt, deze hoeveelheid in gelijke mate toegepast op alle resterende uren van de gasdag vanaf een bepaald startmoment en is deze gelijk aan nul voor alle uren vóór dit startmoment.

a)

bepaalt de transmissiesysteembeheerder de betrokken entry- en exitpunten of groepen daarvan die kunnen worden gebruikt;

b)

is aan alle in lid 3 vermelde voorwaarden voldaan;

c)

wijzigt de initiërende handelsdeelnemer de hoeveelheid gas die moet worden geleverd of onttrokken aan het transmissienet op het opgegeven entry- of exitpunt met een hoeveelheid die gelijk is aan de berichthoeveelheid, en levert hij het bewijs aan de transmissiesysteembeheerder dat de hoeveelheid dienovereenkomstig werd gewijzigd;

a)

moet aan de voorwaarden van lid 3, onder a) en b), worden voldaan;

b)

wordt een berichthoeveelheid per uur toegepast op de uren van de gasdag vanaf een bepaald startmoment tot een bepaald eindmoment, en is die hoeveelheid gelijk aan nul voor alle uren vóór het startmoment en voor alle uren ná het eindmoment.

a)

de manier waarop balanceringsdiensten het transmissienet binnen zijn operationele grenzen houden;

b)

de responstijd van de balanceringsdiensten in vergelijking met de responstijden van beschikbare gestandaardiseerde kortetermijnproducten;

c)

de geschatte kosten van de aanschaf en het gebruik van balanceringsdiensten in vergelijking met de geschatte kosten van het gebruik van gestandaardiseerde kortetermijnproducten;

d)

het gebied waar het gas moet worden geleverd;

e)

de kwaliteitseisen die de transmissiesysteembeheerder stelt aan gas;

f)

de mate waarin de aanschaf en het gebruik van balanceringsdiensten van invloed kunnen zijn op de liquiditeit van de kortetermijngroothandelsmarkt voor gas.

a)

voorafgaand aan het aangaan van een contractuele verbintenis voor een balanceringsdienst maakt de transmissiesysteembeheerder een niet-restrictieve aanbesteding bekend waarin het doel, de werkingssfeer en desbetreffende instructies aan inschrijvers worden bekendgemaakt, zodat zij aan de aanbestedingsprocedure kunnen deelnemen;

b)

de resultaten worden bekendgemaakt met inachtneming van de bescherming van commercieel gevoelige informatie en de individuele resultaten worden aan iedere inschrijver bekendgemaakt.

a)

hij gebruikt bij voorkeur titelproducten wanneer en voor zover dat gepast is in plaats van enige andere beschikbare gestandaardiseerde kortetermijnproducten;

b)

hij gebruikt andere gestandaardiseerde kortetermijnproducten wanneer aan de volgende voorwaarden is voldaan:

c)

hij maakt alleen gebruik van balanceringsdiensten wanneer hij heeft geoordeeld dat gestandaardiseerde kortetermijnproducten niet of waarschijnlijk niet de noodzakelijke oplossing zullen bieden om het transmissienet binnen zijn operationele grenzen te houden.

a)

het biedt gedurende de gasdag toereikende ondersteuning, aan zowel de netgebruikers voor de handel in gestandaardiseerde kortetermijnproducten als de transmissiesysteembeheerders voor het ondernemen van gepaste balanceringsacties door middel van de handel in de betrokken gestandaardiseerde kortetermijnproducten;

b)

het biedt op transparante en niet-discriminerende wijze toegang;

c)

het biedt diensten aan op basis van gelijke behandeling;

d)

het waarborgt anonieme handel ten minste totdat een transactie wordt gesloten;

e)

het biedt alle handelsdeelnemers een gedetailleerd overzicht van de huidige biedingen en aanbiedingen;

f)

het waarborgt dat de transmissiesysteembeheerder naar behoren in kennis wordt gesteld van alle transacties.

a)

hij maakt de ontwikkeling van de marginale inkoopprijs en de marginale verkoopprijs na iedere transactie zonder onnodige vertraging bekend, of

b)

hij verstrekt de transmissiesysteembeheerder de informatie wanneer de beheerder in kwestie ervoor kiest de ontwikkeling van de marginale inkoopprijs en de marginale verkoopprijs bekend te maken. De transmissiesysteembeheerder maakt deze informatie zonder onnodige vertraging bekend.

a)

het is gebaseerd op de prestaties van de transmissiesysteembeheerder door middel van geplafonneerde betalingen aan de beheerder voor bovenmaatse prestaties en door de beheerder voor ondermaatse prestaties, die worden gemeten aan de hand van vooraf bepaalde prestatiedoelen die onder meer kostendoelen kunnen omvatten;

b)

het houdt rekening met de middelen die de transmissiesysteembeheerder ter beschikking staan voor het beheersen van de prestaties;

c)

het zorgt ervoor dat de toepassing een nauwkeurige afspiegeling is van de toewijzing van verantwoordelijkheden tussen de betrokken partijen;

d)

het is aangepast aan de stand van de ontwikkeling van de gasmarkt waar het ten uitvoer moeten worden gelegd;

e)

het wordt regelmatig door de nationale regulerende instantie herzien, in nauwe samenwerking met de transmissiesysteembeheerder, zodat kan worden bepaald op welk punt en in welke mate wijzigingen moeten worden doorgevoerd.

1.

de identificatie van het interconnectiepunt;

2.

de richting van de gasstroom;

3.

de identificatie van de netgebruiker of eventueel de identificatie van zijn balanceringsportfolio;

4.

de identificatie van de tegenpartij van de netgebruiker of eventueel de identificatie van diens balanceringsportfolio;

5.

het start- en eindmoment van de gasstroom waarvoor de nominatie of hernominatie wordt ingediend;

6.

gasdag D;

7.

de hoeveelheid gas die moet worden vervoerd.

a)

netgebruikers niet verplicht zijn nominaties in te dienen;

b)

netgebruikers de nominaties voor gasdag D uiterlijk om 12:00 uur UTC (wintertijd) of 11:00 uur UTC (zomertijd) op gasdag D-1 mogen indienen bij transmissiesysteembeheerders;

c)

de transmissiesysteembeheerder het bericht over de verwerkte hoeveelheden uiterlijk om 12:30 uur UTC (wintertijd) of om 11:30 uur UTC (zomertijd) op gasdag D-1 aan de respectieve netgebruikers stuurt.

a)

de netgebruiker heeft verzocht om een later tijdstip, of

b)

de transmissiesysteembeheerder een vroeger tijdstip toestaat.

a)

de financiële gevolgen voor transmissiesysteembeheerders en netgebruikers;

b)

de gevolgen voor de grensoverschrijdende handel;

c)

de gevolgen voor het systeem van dagbalancering op het (de) interconnectiepunt(en).

a)

een nominatie of hernominatie uiterlijk twee uur na de nominatietermijn of het begin van de hernominatiecyclus in de volgende gevallen:

b)

een hernominatie uiterlijk twee uur na het begin van de hernominatiecyclus in de volgende aanvullende gevallen:

a)

netgebruikers mogen hernominaties voor de gasdag indienen;

b)

de transmissiesysteembeheerder bevestigt de ingediende nominaties en hernominaties of wijst deze af met inachtneming van de in artikel 17 bedoelde termijnen.

a)

de berekening van de dagelijkse onbalanshoeveelheid als bedoeld in artikel 21;

b)

de afleiding van de in artikel 22 bedoelde toepasselijke prijs, en

c)

eventuele andere noodzakelijke parameters.

a)

een leidingbufferflexibiliteitsdienst wordt aangeboden, en/of

b)

er een andere afspraak is gemaakt waarbij netgebruikers gas leveren, waaronder gas in natura, om

a)

de marginale verkoopprijs wanneer de dagelijkse onbalanshoeveelheid positief is (d.w.z. de invoedingen van de netgebruiker voor de gasdag in kwestie zijn groter dan de onttrekkingen voor die gasdag), of

b)

de marginale inkoopprijs wanneer de dagelijkse onbalanshoeveelheid negatief is (d.w.z. de onttrekkingen van de netgebruiker voor de gasdag in kwestie zijn groter dan de invoedingen voor die gasdag).

a)

een marginale verkoopprijs is het laagste bedrag van:

b)

een marginale inkoopprijs is het hoogste bedrag van:

a)

vormt een stimulans voor netgebruikers om hun invoedingen en onttrekkingen in balans te brengen;

b)

wordt op niet-discriminerende wijze ontworpen en toegepast teneinde:

c)

mag geen negatieve gevolgen hebben voor grensoverschrijdende handel;

d)

mag netgebruikers niet overmatig financieel blootstellen aan dagelijkse onbalansheffingen.

a)

als de dagelijkse onbalanshoeveelheid van een netgebruiker voor de gasdag positief is, wordt ervan uitgegaan dat deze netgebruiker gas heeft verkocht aan de transmissiesysteembeheerder ter hoogte van de dagelijkse onbalanshoeveelheid, en heeft hij recht op een creditering voor de dagelijkse onbalansheffingen van de transmissiesysteembeheerder, en

b)

als de dagelijkse onbalanshoeveelheid van een netgebruiker voor de gasdag negatief is, wordt ervan uitgegaan dat deze netgebruiker gas heeft gekocht van de transmissiesysteembeheerder ter hoogte van de dagelijkse onbalanshoeveelheid, en is hij de dagelijkse onbalansheffingen verschuldigd aan de transmissiesysteembeheerder.

1.

Een binnen-de-dag-verplichting voor het gehele systeem

is zodanig ontworpen dat netgebruikers ertoe worden aangezet om het transmissienet binnen zijn operationele grenzen te houden, en omvat het volgende:

2.

Een binnen-de-dag-verplichting voor de balanceringsportfolio

is zodanig ontworpen dat netgebruikers ertoe worden aangezet hun individuele positie tijdens de gasdag binnen een vooraf vastgesteld bereik te houden en omvat het volgende:

3.

Een binnen-de-dag-verplichting voor het entry-exitpunt

is zodanig ontworpen dat netgebruikers ertoe worden aangezet om de gasstroom of de variatie daarvan onder specifieke omstandigheden te beperken bij specifieke entry-exitpunten, en omvat het volgende:

a)

een binnen-de-dag-verplichting en eventuele bijbehorende binnen-de-dag-heffingen mogen geen overmatige belemmering vormen voor grensoverschrijdende handel en toetreding van nieuwe netgebruikers tot de betrokken markt;

b)

een binnen-de-dag-verplichting wordt alleen toegepast wanneer de netgebruikers adequate informatie ontvangen voordat mogelijke binnen-de-dag-heffingen met betrekking tot hun invoeding en/of onttrekking worden toegepast en zij over redelijke middelen beschikken om hun risico te beheersen;

c)

de voornaamste kosten die de netgebruikers moeten maken met betrekking tot hun balanceringsverplichtingen houden verband met hun positie aan het einde van de gasdag;

d)

voor zover mogelijk vormen binnen-de-dag-heffingen een afspiegeling van de kosten van de transmissiesysteembeheerder voor het ondernemen van bijbehorende balanceringsacties;

e)

een binnen-de-dag-verplichting mag er niet toe leiden dat netgebruikers gedurende de gasdag door een financiële transactie een gaspositie van nul krijgen;

f)

de voordelen van de invoering van een binnen-de-dag-verplichting wegen, wat economische en efficiënte exploitatie van het transmissienet betreft, op tegen eventuele negatieve gevolgen, onder meer voor de liquiditeit van de transacties op het virtuele handelspunt.

a)

de noodzaak van de binnen-de-dag-verplichting, waarbij rekening wordt gehouden met de kenmerken van het transmissienet en de flexibiliteit waarover de beheerder beschikt door middel van de koop en verkoop van gestandaardiseerde kortetermijnproducten of het gebruik van balanceringsdiensten overeenkomstig hoofdstuk III;

b)

de beschikbare informatie waarmee netgebruikers hun binnen-de-dag-posities tijdig kunnen beheren;

c)

de verwachte financiële gevolgen voor netgebruikers;

d)

de gevolgen voor nieuwe netgebruikers die tot de betrokken markt toetreden, waaronder eventuele negatieve gevolgen;

e)

de gevolgen voor grensoverschrijdende handel, inclusief de mogelijke gevolgen voor balancering in aangrenzende balanceringszones;

f)

de gevolgen voor de kortetermijngroothandelsmarkt voor gas, inclusief de liquiditeit van deze markt;

g)

het niet-discriminerende karakter van de binnen-de-dag-verplichting.

a)

kosten van en inkomsten uit dagelijkse onbalansheffingen en binnen-de-dag-heffingen;

b)

kosten van en inkomsten uit de balanceringsacties die op grond van artikel 9 zijn ondernomen, tenzij de nationale regulerende instantie van oordeel is dat die kosten en inkomsten inefficiënt zijn gemaakt respectievelijk gegenereerd overeenkomstig de toepasselijke nationale regelgeving. Deze overweging wordt gebaseerd op een beoordeling:

c)

eventuele andere kosten van en inkomsten uit de balanceringsactiviteiten die door de transmissiesysteembeheerder zijn ondernomen, tenzij de nationale regulerende instantie van oordeel is dat deze kosten en inkomsten volgens de toepasselijke nationale regelgeving inefficiënt zijn gemaakt respectievelijk gegenereerd.

1.

de algemene status van het transmissienet overeenkomstig punt 3.4, onder 5), van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 715/2009;

2.

de balanceringsacties van de transmissiesysteembeheerder zoals bedoeld in hoofdstuk III;

3.

de invoedingen en onttrekkingen van de netgebruiker voor de gasdag als bedoeld in de artikelen 33 tot en met 42.

a)

via de website van de transmissiesysteembeheerder of een ander systeem waarin deze informatie elektronisch beschikbaar wordt gesteld;

b)

gratis toegankelijk voor de netgebruikers;

c)

op een gebruiksvriendelijke wijze;

d)

duidelijk, kwantificeerbaar en gemakkelijk toegankelijk;

e)

op een niet-discriminerende wijze;

f)

in consistente eenheden, ofwel in kWh ofwel in kWh/d en kWh/u;

g)

in de officiële taal (talen) van de lidstaat en in het Engels.

a)

iedere update betreft gasstromen vanaf het begin van deze gasdag D, of

b)

iedere update betreft de incrementele gasstromen na de vermelding in de voorgaande update.

a)

iedere update betreft gasstromen vanaf het begin van deze gasdag D, of

b)

iedere update betreft de incrementele gasstromen na de vermelding in de voorgaande update.

a)

op gasdag D-1 verstrekt de transmissiesysteembeheerder uiterlijk om 12:00 uur UTC (wintertijd) of 11:00 uur UTC (zomertijd) aan de netgebruikers een prognose van hun niet dagelijks gemeten onttrekkingen voor gasdag D;

b)

op gasdag D verstrekt de transmissiesysteembeheerder minimaal twee updates van de prognose van hun niet dagelijks gemeten onttrekkingen aan de netgebruikers.

a)

de toegang tot gestandaardiseerde kortetermijnproducten op een handelsplatform;

b)

de nauwkeurigheid van de prognose met betrekking tot de niet dagelijks gemeten onttrekkingen van een netgebruiker in vergelijking met het moment van de verstrekking;

c)

het tijdstip waarop de hernominatieperiode afloopt, als bedoeld in artikel 15, lid 1;

d)

het tijdstip van de eerste update van de prognose voor de niet dagelijks gemeten onttrekking van een netgebruiker.

a)

voor de informatiemodellen „basisgeval” en „variant 1” wordt al het gas dat aan het distributiesysteem wordt geleverd, toegewezen;

b)

voor het informatiemodel variant 2 is de niet dagelijks gemeten onttrekkingen gelijk aan de prognose van de niet dagelijks gemeten onttrekkingen van een netgebruiker die een dag tevoren wordt verstrekt;

c)

voor het informatiemodel variant 1 worden een aanvankelijke allocatie en een aanvankelijke dagelijkse onbalanshoeveelheid beschouwd als de definitieve allocatie en de definitieve dagelijkse onbalanshoeveelheid.

a)

verhoging van de frequentie van informatieverstrekking aan netgebruikers;

b)

verkorting van de bijbehorende termijnen voor informatieverstrekking;

c)

verbetering van de nauwkeurigheid van de verstrekte informatie.

a)

de transmissiesysteembeheerder hoeft voor de verlening van een leidingbufferflexibiliteitsdienst geen overeenkomsten af te sluiten met andere aanbieders van infrastructuur, zoals opslagsysteembeheerder of een LNG-systeembeheerder;

b)

de inkomsten van de transmissiesysteembeheerder uit de verlening van een leidingbufferflexibiliteitsdienst dienen ten minste gelijk te zijn aan de kosten die zijn of moeten worden aangegaan voor het verlenen van deze dienst;

c)

de leidingbufferflexibiliteitsdienst wordt aangeboden op transparante en niet-discriminerende wijze en kan op basis van concurrerende mechanismen worden aangeboden;

d)

de transmissiesysteembeheerder brengt een netgebruiker noch direct, noch indirect, kosten in rekening die zijn aangegaan voor de verlening van een leidingbufferflexibiliteitsdienst, als deze netgebruiker hiertoe geen overeenkomst is aangegaan, en

e)

de verlening van een leidingbufferflexibiliteitsdienst heeft geen negatief effect op de grensoverschrijdende handel.

a)

een beschrijving van de stand van de ontwikkeling en de huidige liquiditeit van de kortetermijngroothandelsmarkt voor gas ten tijde van de opstelling van het verslag, aan de hand van onder meer de volgende informatie, indien de transmissiesysteembeheerder hierover beschikt:

b)

de uit te voeren voorlopige maatregelen;

c)

de redenen voor toepassing van de voorlopige maatregelen:

d)

een overzicht van de stappen die worden genomen om de voorlopige maatregelen te vervangen, met inbegrip van de criteria voor het ondernemen van deze stappen en een beoordeling van de bijbehorende timing.

a)

tot een kortetermijngroothandelsmarkt voor gas die voldoende liquiditeit heeft;

b)

tot gas waarmee kortetermijnschommelingen in de vraag naar of het aanbod van gas worden opgevangen, of

c)

tot voldoende informatie betreffende hun invoeding en onttrekking.

a)

met betrekking tot de dagelijkse onbalanshoeveelheid van netgebruikers;

b)

op transparante en niet-discriminerende wijze;

c)

alleen voor zover noodzakelijk en voor de minimaal vereiste duur.

a)

vormt een afspiegeling van de flexibiliteit van het transmissienet en de behoeften van de netgebruiker;

b)

vormt een afspiegeling van het risiconiveau voor de netgebruiker bij het beheer van de balancering van zijn invoedingen en onttrekkingen;

c)

mag de ontwikkeling van de kortetermijngroothandelsmarkt voor gas niet ondermijnen;

d)

mag niet leiden tot een buitensporige verhoging van de kosten voor balanceringsacties van de transmissiesysteembeheerder.

a)

hoger is dan de allocatie voor niet dagelijks gemeten onttrekking wanneer de dagelijkse onbalanshoeveelheid positief is;

b)

lager is dan de allocatie voor niet dagelijks gemeten onttrekking wanneer de dagelijkse onbalanshoeveelheid negatief is.

a)

onder de voorwaarden van de bestaande overeenkomst indien deze bepalingen bevat op grond waarvan de vastgelegde hoeveelheid gas kan worden beperkt en/of de bestaande overeenkomst kan worden beëindigd, of

b)

als volgt, bij gebrek aan dergelijke contractuele rechten:

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/36

(1)

Overeenkomstig artikel 53, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1151/2012 heeft de Commissie onderzoek verricht naar de door Italië ingediende aanvraag tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde oorsprongsbenaming "Pecorino Sardo", die bij Verordening (EG) nr. 1263/96 van de Commissie (2), zoals gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 215/2011 (3), is geregistreerd.

(2)

Aangezien de betrokken wijziging niet minimaal is in de zin van artikel 53, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1151/2012, heeft de Commissie de wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van die verordening bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4).

(3)

Aangezien de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 heeft ontvangen, moet de wijziging van het productdossier worden goedgekeurd,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/38

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/40

(1)

Verordening (EU) nr. 472/2013 is van toepassing op lidstaten die bij de inwerkingtreding ervan al financiële steun ontvangen, met inbegrip van financiële steun uit het Europees stabiliteitsmechanisme (ESM).

(2)

Verordening (EU) nr. 472/2013 bevat regels voor de goedkeuring van macro-economische aanpassingsprogramma’s voor lidstaten die financiële steun ontvangen; deze regels moeten verenigbaar zijn met het Verdrag tot instelling van het ESM.

(3)

Nadat Cyprus op 25 juni 2012 een verzoek om financiële bijstand uit het ESM had ingediend, heeft de Raad op 25 april 2013 bij Besluit 2013/236/EU (2) bepaald dat Cyprus op strikte wijze een macro-economisch aanpassingsprogramma ten uitvoer moest leggen.

(4)

Op 24 april 2013 heeft de Raad van gouverneurs van het ESM besloten om Cyprus in principe stabiliteitssteun te verlenen, en zijn goedkeuring gehecht aan het memorandum van overeenstemming over de specifieke economische beleidsvoorwaarden (hierna het „MvO” genoemd) en aan de ondertekening ervan door de Commissie namens het ESM.

(5)

Overeenkomstig artikel 1, lid 2, van Uitvoeringsbesluit 2013/463/EU (3) heeft de Commissie in samenwerking met de Europese Centrale Bank (ECB) en, indien nodig, het Internationaal Monetair Fonds (IMF), voor de derde maal beoordeeld welke vorderingen bij de uitvoering van de overeengekomen maatregelen zijn gemaakt, hoe doeltreffend deze zijn en welk economisch en sociaal effect ze sorteren.

(6)

Naar aanleiding daarvan moet Uitvoeringsbesluit 2013/463/EU worden bijgewerkt op het gebied van de hervorming van de financiële sector, het begrotingsbeleid en de structurele hervormingen, in het bijzonder met betrekking tot i) het opstellen door een gezamenlijke taskforce van de Centrale Bank van Cyprus en het ministerie van Financiën van een communicatiestrategie over de routekaart voor de versoepeling van de kapitaalcontroles en de uitvoering van de strategie van de banksector; ii) de tijdige rapportage van de ramingen van banken met betrekking tot de gevolgen die de nieuw geïntroduceerde en toekomstige regelgeving van de Unie inzake kapitaalvereisten en noodlijdende kredieten (non-performing loans) kan hebben voor de kapitaal-, rentabiliteits- en afdekkingsratio; iii) de oprichting van een taskforce om de omvang te onderzoeken van het aantal grondverkoopcontracten die geregistreerd zijn maar waarvoor geen eigendomsbewijs is afgegeven, en om hieromtrent aanbevelingen te verstrekken; iv) de hervorming van de insolventieprocedures voor ondernemingen en personen; v) de evaluatie van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering en de regels voor de procesvoering bij de rechtbanken om een vlotte en doeltreffende werking van de herziene regelingen inzake beslaglegging en insolventie te verzekeren; vi) de aanpassing van het primaire overheidstekort voor 2014 tot 1,8 % van het bbp; vii) de invoering van het eerste stadium van het nationale zorgstelsel, nadat eerst de volledige routekaart voor dit stelsel is opgesteld en goedgekeurd; viii) de herziening van het beleid inzake prijsstelling en terugbetaling van medische goederen en diensten, met inbegrip van de uitgaven voor geneesmiddelen; ix) de oprichting van een eenheid voor privatisering; x) de indiening van een actieplan om de gebreken te verhelpen die aan het licht gekomen zijn in fase 2 van de peer review van het wereldforum inzake transparantie en inlichtingenuitwisseling voor belastingdoeleinden van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO); xi) de ontwikkeling van een groeistrategie op basis van Cyprus’ concurrentievoordelen als hulpmiddel voor de Cypriotische autoriteiten om de economie weer aan te zwengelen. Algemene en verstrekkende hervormingen op financieel, budgettair en structureel gebied moeten de houdbaarheid van de Cypriotische overheidsschuld op middellange termijn veiligstellen.

(7)

Voor de gehele uitvoering van het omvattende beleidspakket van Cyprus moet de Commissie op specifieke gebieden aanvullend beleidsadvies en technische bijstand verlenen. Een lidstaat die onderworpen is aan een macro-economisch aanpassingsprogramma en die over onvoldoende administratieve capaciteit beschikt, moet verzoeken om technische bijstand van de Commissie, die voor dit doel groepen van deskundigen kan vormen.

(8)

In overeenstemming met de bestaande nationale regels en praktijken moeten de Cypriotische autoriteiten de standpunten van de sociale partners en maatschappelijke organisaties vragen bij de voorbereiding, tenuitvoerlegging, monitoring en evaluatie van het macro-economisch aanpassingsprogramma,

1)

Lid 5 komt als volgt te luiden:

„5.   Om de gezondheid van zijn financiële sector te herstellen, zorgt Cyprus voor een verdere herstructurering van het bankwezen en de coöperatieve kredietsector; een verdere versterking van het toezicht en de regelgeving; een hervorming van het kader van schuldherschikking; en een geleidelijke opheffing van de kapitaalbeperkingen in overeenstemming met zijn routekaart, met vrijwaring van de financiële stabiliteit. Het programma voorziet in de volgende maatregelen en resultaten:

2)

Lid 7 komt als volgt te luiden:

„7.   De Cypriotische autoriteiten leggen in 2014 de permanente maatregelen die vervat zijn in de begrotingswet 2014 en die ten minste 270 miljoen EUR bedragen, onverkort ten uitvoer. Zij zorgen voor de volledige uitvoering van de consolidatiemaatregelen die sinds december 2012 zijn vastgesteld.”.

3)

Het volgende lid wordt ingevoegd:

„7   bis. Voor het begrotingsbeleid in 2015-2016 streven de Cypriotische autoriteiten naar een overheidssaldo dat in overeenstemming is met het aanpassingstraject met inachtneming van de aanbeveling van de buitensporigtekortprocedure.”.

4)

Lid 8 wordt als volgt gewijzigd:

5)

De leden 10 tot en met 13 komen als volgt te luiden:

„10.   Cyprus zorgt voor de uitvoering van de overeengekomen maatregelen om de geconstateerde tekortkomingen in zijn activeringsbeleid aan te pakken. Cyprus onderneemt snel actie om kansen voor jongeren te creëren en hun vooruitzichten op werk te verbeteren, overeenkomstig de doelstellingen van de aanbeveling van de Raad tot invoering van een jongerengarantie (4). De op jongeren gerichte maatregelen passen qua opzet, beheer en uitvoering goed in het bredere activeringsbeleid en sluiten aan bij de hervorming van het stelsel van sociale voorzieningen en bij de overeengekomen begrotingsdoelstellingen.

11.   Cyprus staat klaar om de resterende wijzigingen in de sectorspecifieke wetgeving vast te stellen die noodzakelijk zijn om Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) onverkort ten uitvoer te leggen. De Cypriotische autoriteiten verbeteren verder de werking van de gereglementeerde beroepen. Het mededingingskader wordt verbeterd door de werking van de bevoegde mededingingsautoriteit te verbeteren en door de onafhankelijkheid en de bevoegdheden van de nationale regelgevende instanties te versterken.

12.   Cyprus zorgt voor een vermindering van het aantal achterstallige afgiften van eigendomsbewijzen, onderneemt actie om bezwaringen in verband met de aan kopers van onroerend goed over te dragen eigendomsbewijzen sneller op te heffen, en voert termijnen in voor de afgifte van bouwvergunningen en eigendomsbewijzen.

13.   Cyprus past de reglementering inzake gedwongen verkoop van gehypothekeerde eigendommen aan en maakt particuliere veilingen binnen een zo kort mogelijke termijn mogelijk. De snelheid van de behandeling door de rechterlijke instanties moet worden verbeterd en de gerechtelijke achterstand moet worden weggewerkt tegen het einde van het programma. Cyprus neemt initiatieven om het concurrentievermogen van de toeristische sector te verbeteren door met een concreet actieplan te komen ter verwezenlijking van de gekwantificeerde doelen die onder meer in de herziene toerismestrategie voor de periode 2011-2015 zijn vastgesteld. Cyprus legt een luchtvaartstrategie ten uitvoer met het oog op de aanpassing van zijn extern luchtvaarbeleid, rekening houdend met het externe luchtvaartbeleid van de EU en de EU-luchtvaartovereenkomsten, en zorgt ook voor voldoende luchtvaartverbindingen.

6)

Lid 14, onder b), wordt vervangen door:

7)

Lid 15 komt als volgt te luiden:

„15.   Cyprus dient bij de Commissie een geactualiseerd verzoek om technische bijstand over de programmaperiode in. In het verzoek wordt aangegeven op welke gebieden de Cypriotische autoriteiten technische bijstand of adviezen van essentieel belang achten voor de tenuitvoerlegging van zijn macro-economisch aanpassingsprogramma.”.

8)

Het volgende lid wordt toegevoegd:

„16.   Wanneer een algemene en samenhangende groeistrategie wordt uitgestippeld die het mogelijk moet maken de economie aan te zwengelen, integreert Cyprus deze strategie in zijn nationale institutionele kader en gebruikt het deze als hefboom voor de lopende hervormingen van het overheidsapparaat en het beheer van de overheidsfinanciën, andere verbintenissen in het kader van het macro-economisch aanpassingsprogramma van Cyprus en de desbetreffende initiatieven van de Unie, rekening houdend met de partnerschapsovereenkomst voor de tenuitvoerlegging van de Europese structuur- en investeringsfondsen.”.

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/43

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1005/2008 van de Raad (de „IOO-verordening”) is een Unie-systeem tot stand gebracht om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IOO-visserij) te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(2)

In hoofdstuk VI van de IOO-verordening is de procedure vastgesteld met betrekking tot de identificatie van niet-meewerkende derde landen, de stappen ten aanzien van landen die zijn geïdentificeerd als niet-meewerkend derde land, de vaststelling van een lijst van niet-meewerkende derde landen, de schrapping van landen van de lijst van niet-meewerkende derde landen, de bekendmaking van de lijst van niet-meewerkende landen en noodmaatregelen.

(3)

Overeenkomstig artikel 32 van de IOO-verordening, heeft de Commissie door middel van een besluit van 15 november 2012 (2) („besluit van 15 november 2012”) acht derde landen in kennis gesteld van de mogelijkheid dat zij zouden worden geïdentificeerd als derde land dat de Commissie beschouwt als niet-meewerkend derde land.

(4)

In het besluit van 15 november 2012, heeft de Commissie informatie opgenomen betreffende de essentiële feiten en overwegingen die aan de identificatie ten grondslag liggen.

(5)

Daarenboven, heeft de Commissie op 15 november 2012 de acht derde landen door afzonderlijke brieven meegedeeld dat zij de mogelijkheid overwoog om hen als niet-meewerkende derde landen aan te merken.

(6)

De Commissie heeft in die brieven beklemtoond dat de betrokken landen konden voorkomen om overeenkomstig de artikelen 31 en 33 van de IOO-verordening als niet-meewerkend derde land te worden aangemerkt en voor opneming in de lijst te worden voorgesteld, door in nauwe samenwerking met de Commissie een actieplan vast te stellen om de in het besluit van 15 november 2012 vermelde tekortkomingen te verhelpen.

(7)

Bijgevolg heeft de Commissie de acht betrokken derde landen verzocht: i) alle nodige maatregelen te nemen voor de tenuitvoerlegging van de maatregelen die zijn vervat in de door de Commissie voorgestelde actieplannen; ii) de tenuitvoerlegging van de maatregelen die zijn vervat in de door de Commissie voorgestelde actie plannen te beoordelen, en iii) elke zes maanden gedetailleerde verslagen naar de Commissie te zenden met een beoordeling van de tenuitvoerlegging van elke maatregel, onder meer met betrekking tot de individuele en/of algemene doeltreffendheid bij het waarborgen van de volledige naleving van de visserijcontroleregeling.

(8)

De acht betrokken derde landen hebben de gelegenheid gekregen schriftelijk te antwoorden op kwesties die expliciet staan vermeld in het besluit van 15 november 2012 alsook op andere relevante gegevens, zodat zij bewijsmateriaal konden aanvoeren om de in het besluit van 15 november 2012 geopperde feiten te weerleggen of aan te vullen of, indien van toepassing, een actieplan met het oog op verbetering van de situatie konden aannemen en maatregelen konden nemen om de situatie te verhelpen. De acht landen kregen het recht aanvullende informatie te vragen of te verstrekken.

(9)

Op 15 november 2012 heeft de Commissie de dialoog met de acht derde landen geopend en heeft zij erop gewezen dat een termijn van zes maanden haars inziens in beginsel voldoende is om hieromtrent een overeenkomst te bereiken.

(10)

De Commissie is doorgegaan met het verzamelen en verifiëren van alle gegevens die zij noodzakelijk achtte. De mondelinge en schriftelijke reacties van de acht landen op het besluit van 15 november 2012 werden in overweging en in aanmerking genomen. De acht landen werden mondeling dan wel schriftelijk op de hoogte gehouden van de beraadslagingen van de Commissie.

(11)

Bij een uitvoeringsbesluit van 26 november 2013 (3) („uitvoeringsbesluit van 26 november 2013”), identificeerde de Commissie Belize, het Koninkrijk Cambodja en de Republiek Guinee als derde landen die niet meewerken bij de bestrijding van IOO-visserij. Overeenkomstig de IOO-verordening, motiveerde de Commissie waarom zij van oordeel was dat deze drie landen zich niet kweten van de taken die zij krachtens internationaal recht als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat dienen te vervullen om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(12)

Een uitvoeringsbesluit van de Raad dat Belize, het Koninkrijk Cambodja en de Republiek Guinee op de lijst van niet aan de bestrijding van IOO-visserij deelnemende derde landen plaatst, dient derhalve te kaderen in de tenuitvoerlegging van de IOO-verordening als een resultaat van onderzoeks- en dialoogprocedures die werden toegepast in overeenstemming met de in de IOO-verordening vastgestelde materiële en procedurele eisen. Deze onderzoeks- en dialoogprocedures, met inbegrip van de briefwisseling en de vergaderingen, alsook het besluit van 15 november 2012 en het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013 liggen ten grondslag aan dit besluit en de onderliggende redenen zijn dezelfde. Dit besluit waarbij Belize, het Koninkrijk Cambodja en de Republiek Guinee op de lijst van niet aan de bestrijding van IOO-visserij deelnemende derde landen wordt geplaatst, dient tot de in artikel 38 van de IOO-verordening vermelde gevolgen te leiden.

(13)

Overeenkomstig artikel 34, lid 1, van de IOO-verordening schrapt de Raad, op voorstel van de Commissie en met gekwalificeerde meerderheid van stemmen, een derde land van de lijst van niet-meewerkende derde landen indien het betrokken derde land aantoont dat de situatie die zijn opneming in de lijst rechtvaardigde, is verholpen. Bij het nemen van een besluit tot schrapping wordt ook in aanmerking genomen of het betrokken derde land concrete maatregelen heeft genomen die een blijvende verbetering van de situatie kunnen bewerkstelligen.

(14)

Op 15 november 2012 heeft de Commissie Belize overeenkomstig artikel 32 van de IOO-verordening in kennis gesteld van het feit dat zij de mogelijkheid overwoog Belize aan te merken als niet-meewerkend derde land en heeft zij Belize verzocht in nauwe samenwerking met haar diensten een actieplan vast te stellen om de in het besluit van 15 november 2012 vermelde tekortkomingen te verhelpen. In de periode tussen december 2012 en augustus 2013 heeft Belize zijn standpunten schriftelijk te kennen gegeven en heeft het een ontmoeting gehad met de Commissie om de kwestie te bespreken. De Commissie heeft Belize schriftelijk relevante informatie verschaft. De Commissie is doorgegaan met het verzamelen en verifiëren van alle gegevens die zij noodzakelijk achtte. De mondelinge en schriftelijke reacties van Belize op het besluit van 15 november 2012 werden in overweging en in aanmerking genomen en Belize werd mondeling dan wel schriftelijk op de hoogte gehouden van de beraadslagingen van de Commissie. De Commissie concludeerde dat de in het besluit van 15 november 2012 beschreven aandachtspunten en tekortkomingen niet voldoende waren aangepakt door Belize. Bovendien was de Commissie van oordeel dat de maatregelen in een door Belize voorgesteld actieplan niet ten volle werden uitgevoerd.

(15)

In het besluit van 15 november 2012 heeft de Commissie de taken van Belize geanalyseerd en heeft zij beoordeeld of het land zijn internationale verplichtingen als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat is nagekomen. De Commissie heeft bij deze beoordeling rekening gehouden met de in artikel 31, leden 4 tot en met 7, van de IOO-verordening opgenomen parameters. De Commissie evalueerde de naleving van Belize overeenkomstig de bevindingen in het besluit van 15 november 2012, en met inachtneming van de door Belize verschafte relevante gegevens; het voorgestelde actieplan, en de maatregelen die werden genomen om de situatie te verhelpen.

(16)

De belangrijkste tekortkomingen die door de Commissie in het voorgestelde actieplan werden aangehaald, hielden verband met verscheidene gevallen van niet-naleving van het internationaal recht, die met name betrekking hadden op de niet-vaststelling van een gepast wettelijk kader, het gebrek aan geschikte en doelmatige monitoring, het gebrek aan een controle- en inspectieregeling, het gebrek aan een afschrikkend sanctiestelsel, en aan een degelijke toepassing van de vangstcertificeringsregeling. Meer algemeen houden andere vastgestelde tekortkomingen verband met de naleving van internationale verplichtingen, met inbegrip van aanbevelingen en resoluties van regionale organisaties voor visserijbeheer (ROVB’s) en de voorwaarden voor de registratie van vaartuigen overeenkomstig het internationaal recht. Ook werd melding gemaakt van een gebrekkige naleving van aanbevelingen en resoluties van relevante organen als de Verenigde Naties, met hun Internationale Actieplan tegen illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IAP-IOO). De gebrekkige naleving van niet-bindende aanbevelingen en resoluties is echter slechts als ondersteunend bewijsmateriaal in aanmerking genomen en niet als grond voor de identificatie.

(17)

In het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013 heeft de Commissie Belize geïdentificeerd als een niet-meewerkend derde land op grond van de IOO-verordening.

(18)

Wat betreft de mogelijke beperkingen waarmee Belize als ontwikkelingsland wordt geconfronteerd, dient opgemerkt te worden dat de specifieke ontwikkelingsstatus en de globale prestatie van het land op het gebied van visserij niet worden geschaad door het algemeen ontwikkelingsniveau van Belize.

(19)

Gezien het besluit van 15 november 2012 en het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013, en gezien de dialoog die de Commissie heeft gevoerd met Belize alsook het resultaat daarvan, kan worden besloten dat de door Belize in het kader van zijn taken als vlaggenstaat ondernomen stappen onvoldoende zijn om te voldoen aan de artikelen 91, 94, 117 en 118 van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (UNCLOS), de artikelen 18, 19 en 20 van de VN-Visbestandenovereenkomst (UNSFA) en artikel II, lid 8, van de FAO-Nalevingsovereenkomst.

(20)

Belize heeft zich dus niet gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggenstaat dient te vervullen om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen en dient derhalve te worden opgenomen in de Unie-lijst van niet-meewerkende derde landen.

(21)

Op 15 november 2012 heeft de Commissie het Koninkrijk Cambodja (Cambodja) overeenkomstig artikel 32 van de IOO-verordening in kennis gesteld van het feit dat zij de mogelijkheid overwoog Cambodja aan te merken als niet-meewerkend derde land en heeft zij het land verzocht in nauwe samenwerking met haar diensten een actieplan vast te stellen om de in het besluit van 15 november 2012 vermelde tekortkomingen te verhelpen. In de periode tussen december 2012 en juni 2013 heeft Cambodja zijn standpunten schriftelijk te kennen gegeven en heeft het een ontmoeting gehad met de Commissie om de kwestie te bespreken. De Commissie heeft Cambodja schriftelijk relevante informatie verschaft. De Commissie is doorgegaan met het verzamelen en verifiëren van alle gegevens die zij noodzakelijk achtte. De mondelinge en schriftelijke reacties van Cambodja op het besluit van 15 november 2012 werden in overweging en in aanmerking genomen en Cambodja werd mondeling dan wel schriftelijk op de hoogte gehouden van de beraadslagingen van de Commissie. De Commissie concludeerde dat de in het besluit van de Commissie van 15 november 2012 beschreven aandachtspunten en tekortkomingen niet voldoende waren aangepakt door Cambodja. Bovendien is de Commissie van oordeel dat de maatregelen in een door Cambodja voorgesteld actieplan niet ten volle werden uitgevoerd.

(22)

In het besluit van 15 november 2012 heeft de Commissie de taken van Cambodja geanalyseerd en heeft zij beoordeeld of het land zijn internationale verplichtingen als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat is nagekomen. De Commissie heeft bij die beoordeling rekening gehouden met de in artikel 31, leden 4 tot en met 7, van de IOO-verordening opgenomen parameters. De Commissie evalueerde de naleving van Cambodja overeenkomstig de bevindingen in het besluit van 15 november 2012, en met inachtneming van het voorgestelde actieplan, als verder bijgewerkt met de door Cambodja verschafte relevante gegevens.

(23)

De belangrijkste tekortkomingen die door de Commissie in het voorgestelde actieplan werden aangehaald, hielden verband met de verschillende gebrekkige toepassingen van het internationaal recht, die met name betrekking hadden op de niet-vaststelling van een passend wettelijk kader, het gebrek aan een geschikte en doelmatige monitoring, het gebrek aan een controle- en inspectieregeling, en het gebrek aan een afschrikkend sanctiestelsel. Meer algemeen houden andere vastgestelde tekortkomingen verband met de naleving van internationale verplichtingen en de voorwaarden voor de registratie van vaartuigen overeenkomstig het internationaal recht. Ook werd een gebrekkige naleving van aanbevelingen en resoluties van relevante organen zoals het IAP-VN vastgesteld. De gebrekkige naleving van niet-bindende aanbevelingen en resoluties is echter slechts als ondersteunend bewijsmateriaal in aanmerking genomen en niet als grond voor de identificatie.

(24)

In het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013 heeft de Commissie Cambodja geïdentificeerd als een niet-meewerkend derde land op grond van de IOO-verordening.

(25)

Wat betreft de mogelijke beperkingen waarmee Cambodja als ontwikkelingsland wordt geconfronteerd, dient opgemerkt te worden dat de specifieke ontwikkelingsstatus en de globale prestatie van het land op het gebied van visserij niet worden geschaad door het algemeen ontwikkelingsniveau van Cambodja.

(26)

De door Cambodja in het licht van zijn taken als vlaggenstaat ondernomen stappen zijn onvoldoende om te voldoen aan de artikelen 91 en 94 van UNCLOS. Er zij nogmaals op gewezen dat het van geen belang is of Cambodja UNCLOS al dan niet heeft geratificeerd aangezien de bepalingen ervan inzake navigatie op volle zee (artikelen 86 tot en met 115 van het UNCLOS) als internationaal gewoonterecht zijn erkend. Bovendien zijn die bepalingen reeds eerder in bestaande regels van internationaal gewoonterecht gecodificeerd en is de tekst van het Verdrag inzake de volle zee en het Verdrag inzake de territoriale zee en de aansluitende zone, beide verdragen waarbij Cambodja partij is en die door het land zijn geratificeerd, bijna letterlijk overgenomen.

(27)

Gezien het besluit van 15 november 2012 en het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013, en gezien de dialoog die de Commissie heeft gevoerd met Cambodja alsook het resultaat daarvan, kan worden besloten dat de door Cambodja in het kader van zijn taken als vlaggenstaat ondernomen stappen onvoldoende zijn om te voldoen aan de artikelen 91 tot en met 94 van UNCLOS.

(28)

Cambodja heeft zich dus niet gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggenstaat dient te vervullen om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen en dient derhalve te worden opgenomen in de Unie-lijst van niet-meewerkende derde landen.

(29)

Op 15 november 2012 heeft de Commissie de Republiek Guinee (Guinee) overeenkomstig artikel 32 van de IOO-verordening in kennis gesteld van het feit dat zij de mogelijkheid overwoog Guinee aan te merken als niet-meewerkend derde land en heeft zij het land verzocht in nauwe samenwerking met haar diensten een actieplan vast te stellen om de in het besluit van 15 november 2012 vermelde tekortkomingen te verhelpen. In de periode tussen december 2012 en juli 2013 heeft Guinee zijn standpunten schriftelijk te kennen gegeven en heeft het een ontmoeting gehad met de Commissie om de kwestie te bespreken. De Commissie heeft Guinee schriftelijk relevante informatie verschaft. De Commissie is doorgegaan met het verzamelen en verifiëren van alle gegevens die zij noodzakelijk achtte. De mondelinge en schriftelijke reacties van Guinee op het besluit van 15 november 2012 werden in overweging en in aanmerking genomen en Guinee werd mondeling dan wel schriftelijk op de hoogte gehouden van de beraadslagingen van de Commissie. De Commissie concludeerde dat de in het besluit van 15 november 2012 beschreven aandachtspunten en tekortkomingen niet voldoende waren aangepakt door Guinee. Bovendien is de Commissie van oordeel dat de maatregelen in een door Guinee voorgesteld actieplan niet ten volle werden uitgevoerd.

(30)

In het besluit van 15 november 2012, heeft de Commissie de taken van Guinee geanalyseerd en heeft zij beoordeeld of het land zijn internationale verplichtingen als vlaggen-, haven-, kust- of marktstaat is nagekomen. De Commissie heeft bij die beoordeling rekening gehouden met de in artikel 31, leden 4 tot en met 7, van de IOO-verordening opgenomen parameters. De Commissie evalueerde de naleving van Guinee overeenkomstig de bevindingen in het besluit van 15 november 2012, en met inachtneming van het voorgestelde actieplan, als verder bijgewerkt met de door Guinee verschafte relevante gegevens.

(31)

De belangrijkste tekortkomingen die door de Commissie in het voorgestelde actieplan werden aangehaald, hielden verband met nog uit te voeren hervormingen met het oog op een voldoende adequate en doelmatige monitoring van de vissersvloot, een doeltreffende tenuitvoerlegging van nationale wet- en regelgeving inzake visserij, handhaving van de voorschriften door middel van vervolging en bestraffing van de achterhaalde IOO-visserijactiviteiten, versterking van de inspectie- en bewakingsmiddelen, een afschrikkend sanctiestelsel, een visserijbeleid dat is afgestemd op de administratieve capaciteit voor controle en bewaking. Meer algemeen houden andere vastgestelde tekortkomingen verband met de naleving van internationale verplichtingen, met inbegrip van aanbevelingen en resoluties van ROVB’s en de voorwaarden voor de registratie van vaartuigen overeenkomstig het internationaal recht. Ook werd een gebrekkige naleving van aanbevelingen en resoluties van relevante organen zoals het IAP-IOO vastgesteld. De gebrekkige naleving van niet-bindende aanbevelingen en resoluties is echter slechts als ondersteunend bewijsmateriaal in aanmerking genomen en niet als grond voor de identificatie.

(32)

In het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013 heeft de Commissie Guinee geïdentificeerd als niet-meewerkend derde land op grond van de IOO-verordening.

(33)

Wat betreft de mogelijke beperkingen waarmee Guinee als een ontwikkelingsland wordt geconfronteerd, dient opgemerkt dat het ontwikkelingsniveau van het land een negatieve invloed kan hebben op de specifieke ontwikkelingsstatus. Gezien de aard van de geconstateerde tekortkomingen, de door de Unie en de lidstaten verleende steun en de ter rechtzetting van de situatie genomen maatregelen, kan het ontwikkelingsniveau van Guinee echter niet worden aangevoerd als verklaring voor de globale prestatie van Guinee als vlaggen- of kuststaat op het gebied van visserij en voor de ontoereikendheid van de door Guinee genomen maatregelen om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(34)

Gezien het besluit van 15 november 2012 en het uitvoeringsbesluit van 26 november 2013, en gezien de dialoog die de Commissie heeft gevoerd met Guinee alsook het resultaat daarvan, kan worden besloten dat de door Guinee in het kader van zijn taken als vlaggen- en kuststaat ondernomen stappen ontoereikend zijn om te voldoen aan de artikelen 61, 62, 94, 117 en 118 van UNCLOS en van de artikelen 18, 19 en 20 van UNFSA.

(35)

Guinee heeft zich dus niet gekweten van de taken die het krachtens internationaal recht als vlaggen- en kuststaat dient te vervullen om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen en dient derhalve te worden opgenomen in de Unie-lijst van niet-meewerkende derde landen.

(36)

Gezien de hierboven vermelde conclusies met betrekking tot Belize, Cambodja en Guinee dienen deze landen te worden opgenomen in een overeenkomstig artikel 33 van de IOO-verordening vast te stellen lijst van niet-meewerkende derde landen.

(37)

De ten aanzien van Belize, Cambodja en Guinee te nemen maatregelen zijn opgenomen in artikel 38 van de IOO-verordening. Het invoerverbod is van toepassing op alle in artikel 2, lid 8, van de IOO-verordening bepaalde bestanden en soorten, aangezien de identificatie niet is toe te schrijven aan het gebrek aan passende maatregelen wegens IOO-visserij op een bepaald bestand of een bepaalde soort. Overeenkomstig de definitie in artikel 2, lid 11, van de IOO-verordening wordt onder „invoer” verstaan: het binnenbrengen op het grondgebied van de Unie van visserijproducten, ook met het oog op overlading in havens op dat grondgebied.

(38)

IOO-visserij dunt onder meer visbestanden uit, vernietigt habitats in zeegebieden, ondermijnt de instandhouding en het duurzame gebruik van mariene rijkdommen, verstoort de concurrentie, brengt de voedselveiligheid in gevaar, benadeelt eerlijke vissers en verzwakt kustgemeenschappen. Gezien de ernst van de problemen met betrekking tot IOO-visserij is het noodzakelijk dat de Unie de maatregelen ten aanzien van Belize, Cambodja en Guinee als niet-meewerkende landen prompt ten uitvoer legt. Gezien het voorgaande dient dit besluit in werking te treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(39)

Overeenkomstig artikel 34, lid 1, van de IOO-verordening schrapt de Raad, op voorstel van de Commissie en met gekwalificeerde meerderheid van stemmen, Belize, Cambodja of Guinee van de lijst van niet-meewerkende derde landen indien dat land aantoont dat de situatie die de opneming in de lijst rechtvaardigde, is verholpen. Bij het nemen van een besluit tot schrapping wordt ook in aanmerking genomen of Belize, Cambodja of Guinee concrete maatregelen hebben genomen die een blijvende verbetering van de situatie kunnen bewerkstelligen,

27.3.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 91/48

(1)

Op 13 september 2010 heeft de Raad Besluit 2010/570/EU, Euratom tot benoeming van de leden van het Europees Economisch en Sociaal Comité voor de periode van 21 september 2010 tot en met 20 september 2015 vastgesteld (1).

(2)

Een zetel van lid van het Europees Economisch en Sociaal Comité is vrijgekomen door het verstrijken van de ambtstermijn van mevrouw Rikke EDSJÖ,